ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Twee menscliBn op flenweg
AKKER.CACHET5
No. 9121
WOENSDAG 21 MAART 934
74e Jaargang
Binnenland
Overlijden van H. M. de Koningin-Moeder.
Buitenland
Feuilleton
V.
mj
'n "Akkertje"
beschermt U
TWEEDE BLAD
Hiermede vervul ik, namens den Minister van Binnenlandsche Zaken, den droeven
plicht de ingezetenen dezer gemeente mede te deelen, dat H. M. de Koningin-Moeder
20 Maart I.I. des morgens 7.45 zacht en kalm is overleden.
Zeker zullen wij gaarne onze deelneming betuigen aan onze geeerbiedigde
Koningin en Haar Vorstelijk Huis met dit overlijden.
Moge God onze Vorstelijke Familie kracht verleenen, dit verlies te dragen.
Ter Neuzen, 21 Maart 1934.
De Burgemeester van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA.
Als '1 gure weer U koud en rillerig
doet thuis komen en voor 'n zware
verkoudheid, zelfs voor een griep-
aanval doet vreezen, neem dan voor
't naar bed gaan een "AKKERTJE"
Ge voorkomt dan veel narigheid en
staat morgen gezond en prellig op!
AKKERTJES
TER NEUZEN, 21 MAART 1934
TER NEUZENSCHE COURANT
van den dam, en het buitenland zou met con-
tingenteeringsmaatregelen komen, voordat we
de voordeelen hadden binnengehaald.
En al zal devaluatie geen verbreking van
het evenwicht in de staatsbegrooting tenge-
volge hebben, toch zal het met onze vlottende
schuld spaak loopen, omdat deze alleen by de
Nederlandsche Bank zal kunnen worden on-
dergebracht, hetgeen weer tot inflatie zou
ljjden.
Voorts vr-sest spr., dat de mentaliteit hier
niet zal zijn, zooals in Engeland.
Het loslaten van den gouden standaard acht
spr. ook daarom verkeerd, omdat het groote
puliek den indruk krijgt, dat dan alle andere
maatregelen niet meer noodig zouden zijn.
Spr. acht het een lichtpunt, dat we een re-
geering hebben en een leiding van de Neder
landsche Bank, die zich niet in een avontuur
wenschen te storten en zich van den mone-
tairen weg willen laten afleiden.
PRO EN CONTRA DEN GOUDEN
STANDAARD.
De Botterdamsche Graanstudieclub heeft in
TTvoli een debatavond gehouden over boven-
genoemd onderwerp.
Het eerst trad als spreker op prof. dr. G. M.
Verrijn Stuart, hoogle©raar aan de Neder
landsche Handelshoogeschool te Rotterdam,
die het contra bepleitte.
De prealabele vraag, welke gesteld moet
worden is, waaraan moet het geld voldoen, om
in de economische behoeften te voorzien. En
dan is het antwoord, dat we behoefte hebben
aan waardevast geld. Deze waardevastheid be-
teekent, dat vergrooting of varkleining van de
geldcirculatie zooveel mogelijk wordt voor-
komen.
Eisch is, dat het kwantum geld in een be-
paalde maatschappij in omloop, een redelijke
mate van stabiliteit bezit.
Spr. gaat vervolgens de verschillende gevallen
na welke kunnen leiden tot inflatie en deflatie.
Deze beide zijn ongezcnd voor het economische
leven. Noodig is een geldwezen, waarbij er
voor geizorgd wordt, dat de geldstroom zich
niet overmatig uitbreidt en inkrimping van de
geldcirculatie wordt tegengegaan.
De vraag is nu maar hoe een geldwezen van
volkomen stabiliteit is te verkrijgen. Het geld,
dat cifculeeren zal, zegt men, moet bestaan
uit een zeker edel metaal of anders voor edel-
metaal inwisselbaar zijn. De opvatting was
dan, dat als men er maar voor zorgt, dat geld
uit edelmetaal bestaat, de vastheid van't geld
de stabiliteit verzekerd zou zijn. Groote infla-
tieperiodea zouden dan niet meer mogelijk zijn.
Spr. moet erkennen, dat het geldstelsel van
den metallieken geldstandaard voor den oor-
log vrij behoiorlijk heeft gewerkt, doch na den
oorlog dikwijls op verkeerde manier is toege-
par.t.
iHaadhaving van den gouden standaard
heeft zeer zeker matelooze inflatie verhinderd,
doch tot een werkelijke stabiliteit van het
geldstelsel heeft ze niet geleid.
Daarom acht spr. de methode, welke Enge
land gevolgd heeft de juiste.
Sprekers conclusie is, dat het verlaten van
den gouden standaard rationeel en wenschelijk
is. Echter moet men dan niet denken dat alle
economische kwalen zijn verholpen. Doch de
maatregel op zich zelf acht spr. voor het eco
nomische leven beivorderlijk en de bezwaren
daartegen niet van overwegend belang.
Hiema heeft de heer A. A. van Sandick,
secretaris van de directie der Rotterdamsche
Bankvereeniging het handhaven van den gou
den standaard bepleit.
Niets op deze wereld, aldus spr., is ideaal,
ook de gouden standaard niet. Bespreekt men
den huidigen toestand, dan moet men er reke-
ning mede houden, dat Wat we in 1925 hebben
teruggekregen niet was de ©elite maar een
gedenatureerde gouden standaard. De gouden
standaard acht spr. beter dan elk ander stel-
sel. Afschaffing er van zou geen verbetering,
doch een verslechtering zijn.
Noch voor Nederland, noch voor Indie acht
spr. het gewenscht tot depreciatie over te
gaan.
Als voornaamste bezwaren noemt spr., dat
we ons weer in een handelspolitieken oorlog
zouden storten en dat er een gevoelige terug-
slag zou zijn waar te nemen op de staatsfinan-
cien. Spr. wijst op onze handelsverdragen,
wel'ke zija opgesteld op het beginsel der we-
derkeeringheid. Bij depreciatie is het hek weer
EEN DRAADLOOS BESTUURDE
MONSTERTORPEDO.
Op opvallende wijze publiceert de Sunday
Chronicle, dat de Engelsche admiraliteit ge-
heime proefnemingen heeft gedaan met een
nieuw zeewapen, dat alios wat op dit gebied
tot dusverre bestond, in de schaduw zou stel-
len. Het gaat hier om een slechts 10 ton
metsnd met bijzondere ontplofbare stoffen ge-
laden klein schip, dat door draadlooze bestu-
ring uit de verte met ontzaggelijke snelheid
tegen vijandelijke linieschepen en kruisers kan
worden gericht. Dit explosieve schip wordt
door middel van een kraan van het moeder-
schip op het water neergelatea en door buiten-
geiwoon sterke ellectrische motoren in bewe-
ging gebracht.
Wanneer het vijandelijke oorlogsschip tracht
uit te wijken wordt het bootje draadloos in
andere richting gestuurd tot het, geholpen
door zijn snelheid, die grooter is dan van sche-
pen van alle klassen, zijn doel bereikt. Inge-
val het doel wcrdt gemist, kan de boot weer
naar het moed:rschip teruggehaald worden.
De proefnemingen hebben getoond, dat deze
kleine boot, die bij nieuwen aanbouw geplaatst
kan worden onder de categorie „overige kleine
schepen" een der meest effectieve schepen is,
die ooit bij de Engelsohe vloot zijn ingevoerd.
De bouw zal in den loop van dit jaar op de
Engelsche marine-werven onder toezicht van
den uitvinder, Sir W. Johns, den directeur van
den Engelsehen vlootbouiw, doorgevoerd Wor
den.
UIT DE NOORD-FRANSCHE TEXTIEL-
INDUSTRIE.
De Petit Parisien bevat 'n bericht uit Rijsel,
volgens hetwelk de organisatie van eige-
naars van weverjjen aldaar, teneind© de crisis
in den afzet tegen te gaan besloten heeft een
aantal bedrijven stil te leggen en ongeveer
40.000 weefgetouwen op te koopen en onbruik-
baar te maken.
De werknemers in de linnenweverijen hebben
tegen dit plan, dat hen voor steels van een ar-
beidsmogelijkheid zou berooven, geprotesteerd
en beweerd dat het bedrijf der weverijen te
Rijsel en omstreken zeer goed kan worden
gaande gehouden.
DE PROTOCOLLEN VAN ROME.
Te Rome zijn schrijft die N. R. Crt.
de drie hooge heeren Mussolini, Dollfuss en
roman van
HULBERT FOOTNER.
Zl)
(Nadruk verboden.t
(Vervolg.)
Gedurende de operatie, die Rina volbracht,
lette Gaath nauwkeurig op haar. Bij iedere
pjjnljjke trek op Natalie's gelaat leed hij.
Maar toen de wond gewasschen en verbonden
was, viel Natalie spoedig in een diepen slaap.
Rina keek naar den bleeken Garth met een
deelnemenden blik.
Als je whisky hebt, neemt dan een slok
drong zij asm.
Garth nam zijn flesch en gehoorzaamde
onmiddellijik. Hij getoood haar toen van Na
talie weg te gaan, en zij gehoorzaamde met
een gelaten blik en een verlangen in de oogen
can een vraag te doen. Voor het eerst zag hij
nu een purper vlekje boven haar slaap.
Rina zag hem kijken en kleurde.
Ik ben tegen een boom geloopen, zei ze
uit eigen beweging.
Tegelijkertijd legde zij de hand op haar
keel om eenige sporen van geweld te bedek-
ken en Garth begreep, dat zij loog. Mabyn
had haar geslagen. Hij vroeg zich af in hoe-
verre Rina hulp verleende uit eigen beweging
en in hoeverre Mabyn, haar hiertoe gedwon-
gen had. Hij dacht bij zich zelf, dat de
Indiaansche misschien wel goede eigenschap-
pen bezat.
Eindelijk kwam zij voor den dag met haar
vraag.
Wi-e is zij vroeg zij, terwijl zij naar de
elapende Natalie wees.
Garth bedacht snel, dat hij haar zou ant-
woorden, en tenslotte vertelde hij de voile
waarheid op een wijze, die hij voor het meisje
geschikt oordeelde.
Wat Mabyn voor haar gevoelt, ging hij
voort, is van voorbijgaanden aard. Als zij uit
zijn omgeving weg zal zijn, zal alles weer zijn
als vroeger.
Ik begrijp nu, zei ze, ik nu niet gek wor
den van het denken.
Garth was verheugd, dat hij haar hoorde
praten.
Jij haar zeer bemint, zei zij plotseling,
naar Natalie wijzend.
Garth boog zich over Natalie op een wijze,
die meer zeide dan woorden.
Ik geloof, zij bemint u ook, zei Rina
emstig. Toen ik haar verwondde probeer.de
zij niet te schreeuwen om u niet te kwetsen.
Een langzame bios kleurde Garth's huid.
en hij wendde zijn gelaat af.
Wanneer kan zij vervoerd worden.
vroeg hij plotseling van onderwerj) verande-
rend.
Rina schudde het hoofd.
Ik weet niet, zei ze. Misschien zij heeft
koorts. Drie of vier weken misschien.
Garth rilde bij de gedachte aan den komen-
den winter en aan de gevaren die moesten
komen onder vier zulke verschillende men-
schen in de groote wildemis.
Wat doet Mabyn nu? vroeg hij plotseling.
Rina werd bleek als marmer.
Ik spreek niet over hem, zei ze koel.
Maar ik zal u helpen en uw bagage hier
brengen.
En zij ging.
Toen hij alleen gebleven was, keerden zijn
gedachten naar Mabyn terug. Wat zou hij
al dien tijd uitgevoerd hebben en hoe zou bij
zich bij dezen stand van zaken gedragen?
Na eenigen tijd begon Natalie in haar slaap
te mompelen. Zij deed haar oogen open en
keek hem aan.
Stuur hem weg! Stuur hem weg! nr.
k&n hem niet bij mij hebben! fluisterde zij.
Aanvankelijk dacht hij, dat zij ijlde, maar
den blik van haar oogen volgend, zag hij da
figuur van een man onder de boomen. Ter
wijl hij haar hoofd ondersteunde, gaf htf
Goemboes uit elkaar gegaan na drie proto-
collen te hebben geteekend. Deze protocollen
vormen in hoofdzaak een omlijsting, die haar
waarde moet krijgen door den inhoud, welke
er nu verder aan gegevea 1 wcrdca. Wat
de oeconomiscbe protocollen betreft, zij bieden
zonder dien inhoud nog niet veel houvast. In
hun algemeenheid hadden zij evengoed ge
teekend kunnen wordea toen Dollfuss en Goem
boes te Rome aankwamen. Wat ons wordt
medegedeeld over den takst van die twee pro
tocollen is een formuleering van do bedoeling
der besprekingen, zooals die van te voren be-
kend was. De drie landen zullen hun onder-
linge oeconomiscbe betrekkingen versterken
volgens de grondbeginselen, die op de confe-
rentie van Stresa zijn vastgesteld en die in het
Italiaansche Donaumemorandum zijn vervat.
De handelsverdragen der landen zullen tel-
kens van land tot land en niet in een gemeen-
schap van drie worden uitgebreid, om den
export van het eene land naar het andere te
bevorderen. In het bijzonder zal Italie voor
Oostenrijksche industrieproducten bijzonder
voordeelige tarieven van den invoer toestaan.
Zal deze overeenkomst, voorzoover zij in strjjd
komt met het recht van meestbegunstiging
van anderen, beter lot beschoren zijn dan ons
verdrag met Belgie van Ouchy? Er zal veel
sympathie zijn in de wereld voor iedere poging
om Oostenrijk het bestaan gemakkelijker te
maken, maar men mag deze sympathie zeer
zeker te Berlijn niet verwachten. Zal Duitsch-
land, ter vergemakkelijking van de Italiaansch-
Oostenrijksche toenadering, afstand willen
doen van oude rechtsn, die het tot wapen kun
nen dienen tegenover deze, tegen Duitschland
zelf gerichte verbroedering En al zouden
politieke overwegingen geen beletsel zijn, dan
nog zou Duitschland allicht niet al te vlot be-
reid zijn medswerking te verleenen tot het
mogelijk maken van een overeenkomst, waar-
van een der doeleinden is een gedeelte van den
invoer van Oostenrijk en Hongarije van de
Duitsche havens af te leiden en naar Italiaan
sche havens te verleggen. Wij zien nog niet
goed in hoe men over het Duitsche obstakel
kan heenkomen. Er zijn er ook nog andere.
De Kleine Entente, in het bijzonder Tsjecho-
slowakije, en heel in het bijzonder Zuid-Slavie,
zullen diep wantrouWen koesteren tegen het
geen er te Rome bekokstoofd is. Maar men
wist dit te Rome en was befeltl er rekening
mee te houden. Men heeft wel degelijk eraan
gedacht, hoe men den tegenstand van de
Kleine Entente kan overwinnen. Men kon nu
hopen, daarbij den steun te zullen vinden van
Parijs. Wij mogen daarom niet bij voorbaat
aannemen, dat ook de tegenstand van de
Kleine Entente onoverwinnelijk zal blijken.
Maar, zooals gezegd, in den muur, welke aan
het slagen van de denkbselden van Rome in
den weg staat, zien wij nog geen gat.
Er is in hetgeen de protocollen zeggen over
de oeconomische betrekkingen tusschen Oos
tenrijk en Italie nog een punt, dat afzonder-
lijke belangstelling verdient: Men spreekt van
bijzondere overeenkomsten tusschen de Oos
tenrijksche en Italiaansche nijverheid. Dat kan
allerlei beteskenen; b.v. samenwerking in kar-
telvorm of het vergrooten van de financieele
belangen van Italiaansche ondernemers bjj
Oostenrijksche industrieele ondememingen,
dingen, die ook wel tusschen de Fransche en
Duitsche industiieelen overwogen, en ten deele
zelfs uitgevoerd zijn.
(Het is echter nog Vat vroeg zijn hoofd te
breken over al deze belangwekkende kwesties.
Immers, de protocollen blijven van platonische
waarde, zoolang de deskundigen niet tot ge-
detailleierde overeenkomsten zijn gekomen.
Daarmede zal men haast maken. Maar haast
alleen doet het niet. Men moet rekening hou
den met het verzet van andere staten. Zoo
lang men dat niet te boven is, heeft men nog
weinig bereikt. Bovendien is er reeds van ver
schillende kanten op gewezen dat ook de be
langen der drie landen niet makkelijk samen te
brengen zullen zijn. Oostenirijk, waar nu het
agrarisch element groot overwicht heeft, zal
zijn grenzen moeten openzetten voor de agra-
rische overproductie, waarmede Hongarije zit
cpgescheept. Dit zelfde geldt tot zekere hoogte
ook voor Italie. Mussolini's veldtocht voor de
verhooging van de agrarische productje van
Italie, voor het autarkisch maken van Italie
ten minste op dit gebied, zullen gedeeltelijk
moeten worden gestaakt terwille van ds Hon-
haar Rina's drank en zij viel direct in slaap.
Toen nam Garth zijn geweer en trad op
Mabyn toe.
De man wachtte hem op in een houding,
die half vrees, half overmoed verried. Toen
Garth dichterbij kwam trachtte hij te glim-
lachen, maar zijn glimlach wekte des te meer
afkeer bij Garth op.
Is er lets wat ik doen kan? vroeg
Mabijn.
Ja, maak dat je weg komt, antwoordde
Garth koud. Als ik je zie binnen een kring
van honderd yards om mijn kamp, zal ik
zorgen, dat je geen vin meer verroeren kimt
zoolang we hier zijn.
Mabyn deed beleedigd.
Je hoeft niet op dien toon tegen me te
spreken, bromde hij. Ik kom als vriend, en
moet eens met je praten.
Ik luister, zei Garth.
eWl vervloekt, riep Mabyn, hoe kan ik
nou vriendschappelijk praten met iemand, die
met een geweer tegenover me staat!
Zeg wat je te zeggen hebt, of ruk in!
riep Garth.
Mabyn gaf toe.
Wel, zei hij, kijk eens, wij zijn hier met
ons drieen.
Met vieren! zei Garth.
Goed, met vieren. Maar we kunnen hier
zoo niet in ruzie leiven. We moeten het eens
worden.
Is dat alles? zei Garth.
Mabgn keek rond also'f hij hulp van om-
staanders verwachtte.
Luister zei hij tenslotte. Ik ben geko
men om je de hut aan te bieden voor Natalie.
Zij kan in dien toestand niet in de open lucht
slapen.
Zeer verplicht, zei Garth. Ik had het
plan om je hut in bezit to nemen, maar miss
Bland weigert.
Mabyn's oogen puilden uit.
Wat ga je dan doen? vroeg hij.
Ik bouw haar een huis, zei Garth.
Mabyn keerde zich om alsof hij -uitgepraat
was.
gaarsche graanboer.m. Stappen Oostenrijk en
Italie over deze beziwaren heen, dan zal de
kunstmatig opgekweekte Hongaarsche Indu
strie daar weer voor moeten bloeden. Het
wordt zeker een neLlig pasien en meten voor i
de deskundigen. De staatslieden hebben het
gemakkelijker gehad met het opstellen van
hun protocollen, die ten slotte niet anders
waren dan een oeconomisch verlanglijstje.
Zelfs het gebruik van Fiume is voor Hongarije
heelemaal nog geen eenvoudige kwestie.
Technische en financieele moeilijkheden staan
daaraan in den weg, en bovendien ook de eigen
scheepvaartbelangen der Hongaren.
Om al deze bezwaren is voorloopig het eer-
ste, het politieke protocol, veel belangrijker
dan hetgeen over de oeconomische dingen is
neergeschreven. De drie deelnemende staten
beginnen, zooals dat behoort, de hoop uit te
spreken dat him samenwerking de voorwaar-
den kan scheppen die noodig zijn voor een
breedere samenwerking met meer landen, maar
zij zeggen toch vrij onomwonden, dat zij tegen
over ds andere Europeesche landen een bij
zondere groep met bijzondere politieke belan
gen vormen. Zij willen alle kwesties, die hen
in het bijzonder betreffen, onderling bespreken
en een gemeenschappelijke politiek voeren, ,,die
erop is gericht de samenwerking der Euro
peesche landen, maar toch in het bijzonder van
Italie, Oostenrijk en Hongarije, te bevorderen".
Deze samenwerking zal den bijzonderea vorm
hebben dat het drietal bijeen zal komen, zoo
vaak een ervan het noodig zal vinden daarom
te vragen. Dat is een bijzondere groepesring,
waarbij niet vele staten zich zullen aansluiten,
omdat een univers,eele, intemationale consulta-
tiecommissie al gevormd wordt door den Raad
van den Volkenbond, waartos Oostenrijk zich
met zijn beklemmingea reeds had gewend. Het
consultatiepact van Rome is bestemd, om een
functie te verrichten, waarin Mussolini en
uiteraard ook Dollfuss kracht en bereid-
willigheid tot handelen van den Raad van den
Volkenbond Diet groot genoeg achten. Waren
er niet heel bijzondere oorzaken, die de drie
staten tot hun afspraak hadden gebracht dan
ware ook hat nieuwe protocol overbodig ge-
weest.
Wat te Rome besloten is beteekent dus, dat
Oostenrijk het recht krijgt, zoodra het weer
ernstigen last van Duitschland krijgt, zijn
beide andere vriendsn bijeen te roepen. De in-
menging van Italie in deze aangelegenheid
wordt dus gereglementeerd. Duitschland moet
nu weten dat iedere klacht van Weenen Italie
voortaan dsn plicht oplegt zich het geval aan
te trekken. Want een consultatiepact kan niet
de beteekenis hebben, dat Dollfuss de anderen
bijeen zou roepen enkel om zijn hart voor hen
uit te storten, en hun betuigingen van deel,-
neming met zijn lot in ontvangst te nemen.
In dit systeem van politieke ondersteuning
vOor Oostenrijk behoort ook het beramen van
oeconomischen steun, om Oostenrijk meer
weerstandsvermogen te geven tegen dm oeco
nomischen druk, die Duitschand nu op Weenen
tracht uit te oefenen. Vandaar de twee andere
protocollen. Zooals gezegd, wij weten nog niet
of zij voor verwezenlijkiug vatbaar zijn.
Het consultatisverdrag echter zal zeker iets
heel reeels blijken. Het is een grimmig ge-
baar van Mussolini tegen Duitschland, in een
vorm die het mogelijk moet maken dat ook
anderen zich daarbij aansluiten. De deelne
ming van 'Hongarije is voor Mussolini heel veel
waard. Had hij deze besprekingen alleen met
Oostenrijk gevoerd, dan had het eruit gezien
alsof Oostenrijk zich nu onder een Italiaansch
protectoraat stelde, wat hevig wantrouwen en
verzet in allerlei landen zou hebben gewekt.
Neemt Hongarije er op gelijken voet aan deel,
dan is het reeds duidelijk, dat van een derge-
lijke verhouding geen sprake kan zijn. Ieder
weet dat de trotsche Hongaren niets van hun
waardigheid zullen weggeven.
VEE-DESTRUCTIE IN DENEMARKEN.
Tot op heden zijn in Denemarken rond 200
duizend stuks afgemolken koeien vemietigd
(n.l. tot 15 Maart 199.000 stuks).
Zooals men weet, zijn de Bcuen er in den
herfst van 1932 mee beg-onnen; voor Nieuwjaar
zijn er toen nog 22.000 stuks afgemaakt.
Na een korte pauze is men toen medio Maart
1933 opnieuw begonnen, zoodat 31 December
Is dat alles? vroeg Garth.
Kijk eens aan, zei Mabyn, ehik ken
je naam niet.
Garth noemde zijn naam.
-Welnu, Pevensy, wat vanmorgen ge-
beurd is, sipijt me. Ik wist niet wat ik deed.
Wil je het door de vingers zien?
-Aan woorden heb ik niets, zei Garth. Ik
zal me door je daden laten leiden. Zijn stem
klonk milder en Mabyn, hierdoor aangemoe-
digd. kwam naderbij.
Wil je me een hand geven?
Garth keek hem onderzoekend aan. Hij
vond dat hij Natalie niet te kort deed door
op Mabyn's verzoek in te gaan. Bovendien
had hij een geweer en hij kon Natalie voor
loopig niet alleen laten.
Ik heb er geen bezwaar tegen, zei
Garth. Maar het blijft afgesproken: je blijft
op 100 yard afstand van mijn kamp, accoord?
Goed, zei Mabyn, je hand.
Garth kwam nadenbij en stak zijn hand uit.
Onmiddellijk zag hij zijn vergissing. In Ma
byn's oogen kwam een vonk van haat, en
terwijl zijn rechterhand die van Garth greep
als een schroef, gleed uit zijn linkermouw
een mes in de andere hand. Hij rukte Garth
een halve draai om en wilde hem een steek
tusschen de schouders toebrengen. Maar
Garth liet zijn geweer los e*n wist met zijn
linkerhand den stoot af te weren. Terwijl hij
Mabyn's pols greep, wierp hij zich vooruit,
om den ander neer te drukken.
Het duurde maar een oogenblik. Mabyn
bleef op de been en was een oogenblik aan
de winnende hand. Zij grepen elkaar aan en
worstelden. Maar Mabyn had al zijn hoop
op den eersten stoot gevestigd en zag nu geen
uitkomst meer. Hij verslapte in Garth's greep.
Garth kreeg nu een hand vrij en sloeg zijn
tegenstander tegen den grond, waar hij zuch-
tend en machteloos bleef liggen.
Garth nam bezit van het me3 en stand neer
te zien op het afgebroken wrak met een wal-
ging van afkeer. Hij lachte kort.
Te verachtelijk om te dooden, zei hij en
hij keerde zich om.
4KKER
N»dtrlandsch Ongeevenaard bij gevaile kou
Product Griep, rheumalische pijnen,
Zenuwpijnen, Hoofdpijn, enz.
Per 12 sluks slechis 50 cent.
Volgens recept van Apotheker Dumonf
Bovengenoemde prijs wordt verhoogd met
Bijslag voor Omzet-belasting.
Ingez. Med.
jl. de 152.000 stuks waren bereikt. Sedertdien
zijn er nog 47.000 gevolgd, zoodat er op dit
oogenblik in totaal rond 200.000 zijn opge-
ruimd in ongeveer anderhalf jaar tijds.
De resultaten ervan zijn niet bijstsr bemoe-
digend, want de slachtveeprijzen zijn er z£er
laag; voor jongvee b.v. 3 3V2 cent per pond
levend.
HET OVERLIJDEN VAN
KONINGIN EMMA.
Terstond na de ontvangst van de treurige
tijding, dat H.M. de Koningin-Moeder was
cntslapen, hetwelk allerWege medegevoel wak-
ker riep, werden van de openbare en vele par-
ticuliere gebouwen ten teeken van rouw de
vlag half stok geheschen.
Des middags hebben de klokken geluid.
Overeenkomstig de aanschrijving van den
Minister van Binnenlandsche Zaken geschiedt
dit heden driemaal, telkens gedurende een uur.
Naar we vememen is door het gemeente-
bestuur aan H.M. de Koningin een telegram
van rouwbeklag verzonden.
Naar we vememen liigt voor hen die in ver-
band met het overlijden van H.M. de Kopingin-
Moeder hunne deelneming wenschen te betoo-
nen bij den Commissaris der Koningin een
register ter teekening, waarop reeds druk ge
teekend wordt.
NED. HERV. KERK.
Dc heer A. v. d. Flier, cand. hulpprediker
alhier, heeft het beroep naar Gaast en Fer-
woude aangenomen.
DOODELIJK ONGELUK.
Toen hedenmiddag de tram, komende uit
Zaamslag het ziekenhuis passeerde kwam
van de andere zijde in de Axelschestraat een
vrachtauto met tractor aangereden. Plotse
ling zag de bestuurder van de tram dat van
achter de auto een jongetje voor de tram
kwam geloopen. Het knaapje, een 9-jang
zoontje van R. Harms, wonende in de Dek-
kerstraat, geraakte buiten de rails onder de
tender van de locomotief en werd, toen de
HOOFDSTUK XVII.
Wat Rina bezielde.
Rina bracht alle paarden behendig door het
bosch. Zij steeg af naast Garth en keek in
de richting waar Natalie lag.
Ze slaapt nog, zei Garth.
Toen Rina hem aanzag, zei ze ineens ver-
schrikt:
Herbert is hier geweest!
Hoe weet je dat? vroeg hij verbaasa.
Rina stak haar vinger uit.
Je hebt mijn mes! zei ze. Hoe kom je
daaraan
Hij wilde mjj hiermee vermoorden, zei
Garth, terwijl hij haar gezicht bespiedde.
Rina dacht niet verder aan Natalie.
Waar is hij? vroeg zij gejaagd. Wat
heb je hem g6daan?
Ik heb hem laten gaan, zei Garth.
Moorden is mijn gewoonte niet.
Hij wilde je dooden en je liet hem gaan?
vroeg zij ongeloovig. Zulk een grootmoedig-
heid leek haar onbestaanbaar en zij ging weg.
Plotseling kwam ze terug.
Je moet mij beloven, dat je Herbert
geen kwaad zult doen, zei ze hartstochtelijk.
Als hij mij aanvalt, zal ik me verdedi-
gen en haar, zei Garth koel.
Rina bekeek den grond en het was onrno-
gelijk te gissen wat zij dacht. Toen ging zij
naar Natalie alsof er niets gdbeurd was en
luisterde aan haar hart. Nadat zij opgestaan
was, gaf zij Garth in het kort eenige wenken
voor den nacht.
Maar ik wil weten, waarom je dit alles
doet, zei Garth, toen zij weg wilde gaan.
Rina keek den anderen kant uit.
Ik zeg het niet, zei ze koel.
Wat moet dat beteekenen? vroeg hij
verbaasd.
Niemand kan haar genezen, behalve ik,
zei Rina. Ik zal haar gezond maken als je
Herbert geen kwaad doet. Anders zij moet.
dood gaan.
(Wordt vervolgd.)
