ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
No. 9116
VRIJDAG 9 MAART 1934
74e Jaargang
Binnenland
Buitenland
TWEEDE BLAD
I*«, A t«S»»,r Pn,.- M.n W-W-J
TER NEUZEN, 9 MAART 1934
AXEL.
NEUZENSCHE CO U RANT
DE REIS VAN MINISTER COLIJN
NAAR INDIe.
Naar men vemeemt wordt erop gerekend,
dat minister Colijn 14 dagen in Indie zal blij-
ven Hij wordt alleen vergezeld van den heer
Hardeman, van bet Oomimissariaat voor Indi-
sche Zaken. Het plan is, dat de heer Harde
man met den minister naar Indie zal terug-
keeren.
een accoord is het niet veroorloofd een onmid-
deliijk en zeker ongeluk uit te lokken om er
een ander, verder afgelegen ongeluk door te
vermijden. Dit is mijn gevoelen en dat der
Fransche regeering.
De woorden, die ik spreek zijn hard, aldus
de Beflgische premier, maar zij moeten gespro-
ken worden, omdat zij de waarheid uitdrukken
Sogersherinnert aan de hoods chap van den
Romeinschen afgezant, die zeide: „Ik breng u
in de plooien van mijn mantel, den vrede of
den oorlog. Aan u de keuze", en voegt daar-
a~n ooe; >,Aklu» dii pcoit'.e va.i Europa. Maar
het angstwekkendst is wel dat het bijna on-
mogelijk is te weten wat te kiezen om niet
den oorlog te kiezen". Retzelfde blad consta-
teert dat het applaus op de banken van de
OORLOG EN WETENSCHAP.
Beantwoording van vragen van
het Eerste Kamerlid Van Citters
over de circulaire van professoren
en studenten.
Op de vragen van het Eerste Kamerlid Van
Citters in verband met een oproep van een
zich noemend comite van professoren en stu
denten, gericht tot professoren, rectoren,
privaat-docenten en studenten aan de Nedier-
landsche universiteiten en hooge scholen, om
wetenschappelijke beikiwaamheden nimmer op
eenigerlei wijze bewust in dienst te willen
steden van oorlog of oorlogsvoorbereiding,
noch te gebruiken tot aankweeking van een
militairistischen geest, heeft de minister van
OnderwijiS, Kunsten en Wetenschappen thans
geantwoord.
Hy deelt o.m. mede intusschen een schrijven
te hebben ontvangen, onderteekend door de
hoogleeraren D. van Embden, A. D. Fokker,
G. J. Heering en J. Tinbergen, met welk
schrijven de hoogleeraren Van den Berg en
Eyainga en Van Hoik verklaren accoord te
gaan en waarin de onderteekenaars o.a. mede-
deelen, dat zij in hun oproeping niet hebber
aangespoord tot eenige onwettige daad en
dat dit er h.i. redelijkerwijze ook onmogelijk
uit kan worden gelezen.
„Onize oproep aldus de onderteekenaars
"om de wetenschap slechts te beoefenen ten
bate van wereld en menschiheid binnen de
grenzen van wetteljjke plichten, maai ook
binnen de grenzen der moraal is blijkens
zijn adresseering uitsluitend gericht tot den
kring waarvoor hoogleeraren verantwoorde-
lgkheid dragen. De kring is de universitaire
wereld in het algemeen, wij hebben den op
roep niet gericht tot onze eigen studenten
ex cathedra".
De minister schrijft vervolgens:
Van de onderteekenaren van het eerste
rondschrijiven is alleen prof. Van Hoik rijks
amibtenaar, hij is te Leiden hoogleeraar u
de encyclopaedie der godgeleerdheid, de wijs
begeerte van den godsdienst en de zeden
kunde.
De hoogleeraren Van den Berg, v. Eysmga
en v. Mounk Broekman, doceeren te Utrecht
vanwege het Haagsch genootschap tot ver-
dediging van den christelijken godsdienst
onderscheidenlijk de voorgesohiedenis van
het Christendom en wijsbegeerte en ethiek.
De minister kan zich voorstellen, dat deze
hoogleeraren, uit den aard der zaak in de
eerste plaats denkende aan hun eigen leer-
vakken, zich niet ten voile hebben gereali-
seerd, welke consequenties kunnen zijn ver-
bonden aan de verkiaring, dat men zijn we
tenschappelijke bekwaamheden nimmei op
eenigerlei wijze bewust in dienst zal willen
stellen van oorlog of oorlogsvoorbereiding.
De minister erkent ook, dat, als men den
verderen inhoud der verkiaring gesubordi-
neerd acht aan de woorden „nimmer op eeni
gerlei wijze bewust in dienst te willen stel
len" en daarbij den nadruk legt op het
woord ./willen", door deze verkiaring met is
uitgesloten, dat men eventueel onvoorwaar-
delijk en ten voile zijn plicht zal doen, indien
het daartoe gevoegd gezag een opdracht geeft
tot werkzaamheden, welke, vrijwillig onder-
nomen, door de verkiaring zouden zijn bui-
tengesloten.
Hierbij moet niet alleen aan het vervullen
van den militieplicht worden gedacht, maar
ook aan ambtelijk verstrekte opdrachten.
Waar het nader schrijven de beteekenis der
verkiaring in deizen zin onderstreept, bestaat
er voor den minister geen aanleiding om van
misbruik der ambtelijke positie of sabotage
van het gezag te spreken. Veeleer zou hij
willen zeggen, dat de onderteekenaars van
de oproeping zich hebben laten verleiden tot
een daad van idealisme, waarvan zij bij door-
denken hadden moeten beseffen, dat zij geen
reeele beteekenis kan hebben, en een in-
druk kon maken op derden, die ZU nie'L
hebben gewenscht. Door een duidelijker om-
schrijving van de gewenschte handhaving der
gehoorizaamheid aan het gezag zou de be-
perkte reeele beteekenis van de verkiaring
meer in het oog zijn gevallen.
Uit het bovenstaande volgt, dat de minister
geen aanleiding kan vinden om het initiatief
te nemen tot een disciplinair optreden tegen
den eenigen onderteekenaar van den oproep,
die Rijksambtenaar is. Deze heeft intusschen
zich schriftelijk te zijner verantiwoording tot
den president van curatoren der Leidsche
universiteit gericht. Aan curatoren is in eer-
sten aanleg overgel-aten te beslissen, in hoe-
verre i. c. art. 107 der Hooger Onderwijswet
van toepassing is.
een gevolg is van een grove iliusie der men-
schen, die in het Verdrag van Versailles de
hi.stori.sche leer en de historische waarheid
over het hoofd hebben gezien en gemeend heb
ben, dat het mogelijk is een groot land blij-
vend in een positie van ontiwapening te hou-
den. Hoe kon men meenien, dat 27 landen, die
met elkaar vereenigd waren, het ook in de
toekomst eens zouden blijven over de kwestie
Duitschland, welks eenheid bezegeld is door
het Verdrag van Versailles, datgene op te leg-
ville, op verre na niet algemeen was. Som-
mige rechtsche senatoren hleken zelfs zeer ont-
sternd te zijn, terwrjl ook niet met zekerheid
kan worden g&z&gd, dat al die ministers het
met elkaar volkomen eens zouden zijn en Jas-
par en Tsohoffen bijvoorbeeld dezelfde gevoe-
lens als Hijimans en Sap zouden koesteren.
De Metropole meent nog te weten, dat over
de Broqueville's verkiaring, zoo niet wat den
vorm, dan toch wat den inhoud betreft
in den ministerraad is beraadslaagd geweest.
pen wat Napoleon, de aileenheerscher van bijna ifc ,i. anor Koninsr Al-
vermocht? Waar heeft men ooit gezien dat j
dergelijke bepalingen als in het Verdrag van
Versailles de omstandigheden overleefden,
waaruit zij geboren zijn Het Duitschland van
heden is niet meer het Duitschland van 11
November 1918. Wat is gdworden uit den
gemeenschappelijken wil der zevenentwintig
geallieerden, die het verdrag van 1919 moe
ten verdedigen
(Het is het onafwendbaar lot der geschie-
denis, dat een overwonnene zich vroeg of laat
weer verheft. De groote mogendheden hebben
dit sinds lang begrepen. Te Geneve en in de
onderlinge beraadslagingen zijn Frankrijk, En-
gedand en Italie er eind 1932 toe gekomen om
Duitschland het necht van gelijke hehandelmg
toe te staan. Wij moeten derhalve het vraag-
stuk thans beschouwen, zooals bet zich in
Maart 1934 aan ons voordoet.
Men moet den moed hebben de waarheid in
Droomen leiden tot niets,
bert, kort voor zijn dood, werd goedgekeurd.
De trustbladen Etoile Beige en Indepen
dence Beige zijn van oordeel, dat de Belgische
minister-president den Duitschers feitelijk den
raad geeft zich niet meer te „geneeren". Zijn
rede is, zeggen zij, onbehendig. De Broqueville
beweert, dat ons niets anders meer te doen
valt dan onder de voornaamste belonghebhen-
den'een overeenkomst tot beperking der be-
Wapeningen te treffen. ,,Maar wat baat het
nog, vraagt de Etoile Beige, te onderhandelen
en te discussieeren, wanneer wij zelf het trac-
taat van Versailles gaan afbreken en ons ont-
doen van de waipenen, die wij, hoe broos zi)
ook mogen zijn, toch nog in handen hebben
De Daily Telegraph vestigt in een hoofd-
artikel de aandacht op de uitlating van graaf
De Broqueville, dat men Duitschland met kan
verhinderen te Wapenen, wanneer het dat
wenscht, en dat een geregelde wapenmg van
Duitschland minder gevaarlijk voor den vrede
bijeenkomst sloot, daarbij ook een dankwoord
uitsprekende voor het w-elwillend werk van
het symphonieorkest.
KLUPPERMARSCH.
iZooals uit de advertentie in dit nummer
blijkt, worden door het muziekgezelschap „De
vereenigde wetrklieiden" jongens en meisjes
uitgenoodigd om mee te werken aan de uit-
voerinig van een Kleppermarsch, en wordt op
een ruime deelname gerekend.
Het kan van bekendheid zijn, dat de datum
nadert, waarop het feit kan herdacht wor
den dat Ter Neuzen v66r 350 jaar als ge-
meente zelfstandig werd verklaard. Naar we
vernemen, zal .dat feit niet onopgemerkt
voorbijgaan, en op dien dag muiziek wel niet
onbbreken. Door den heer Schirris is in ver
band daarmede een- Kleppermarsch gecom-
poneerd, die hij, bij welslagen van zijn voor-
nemen ,dien dag denkt uit te voeren. Het is
een goede gelegenheid om dat oude speeltuig
weer eens in handen onzer jeugd te zien.
™,rj m loe men DuitscMmd. l.erb«- De fflplomjUek. rn.dew.rMr vwj* Mb;-
wa nenin's" zal teelaten, maar in de eerste plaats ndng Post schnjft o.a., dat de duide 3
gaaTTef SpeningswedloSp te den van den Bdgx^haa
DPT-hinripren die tot den oorlog voert. Daarin Londen worden begroet. De m
hat^iet gevaar dat aUe volfen van Europa h« den Belgischen Senaat gezegd hee«tot
Duitschland niet uitgesloten. bedreigt. Een men eich by
internationale eoneenti. Sen staaSeden d.naeltd.n
Iwapening is het eemge mrddel om een bewape-
ningswiedloop en daarmede een oorlog te ver
hinderen. De besprekingen te Geneve hebben
tot niets geleid. Zij zijn onder een nieuwen
vorm en met nieuw.e formules hervat. De ge-
heele wereld heeft er belatig bij, dat zij tot het
gewenschte resultant leiden.
Alle landen weten wat een bewapeningswed-
loop beteekent. Duitschland kan evenmin als
de eundere landen de ongeloofelijke lasten op
zich nemen, welke een bewapeningdwedloop in
de huidige crisisperiode met zich meebrengt.
Tenslotte herinnerde de premier aan het
resultant van den wereldoorlog en de geogra-
fische positie van Belgie, welke het noodig
werkelijkheidszin toelwenschen. In wezen be
staat zonder concessies van heide zij den geen
uitzicht op esn ontwapeningsovereenkomst. De
afstand tusschen den Duitsohen stand van be-
wapening en die der voormalige geallieerden
is zoo groot, dat hij alleen door vermindemng
der beiwapening van de laatsten niet kan ver-
dwijnen, zelfs wanneer de geallieerden daartoe
bereid waren. Daarom is de eenige hoop om
te komen tot evenwicht der bewapeningen,
waarmee aUe mogendheden zich principieel ac
coord hebben verklaard, een gedeeltelijke ver-
mindering der beiwapeningen der voormalige
geallieerden en een gedeeltelijke vergrootmg
maakt, dat geen element van^veiUgheid ver- f^®c^W^pondent van de Times
onachtzaamd mag worden. Belgie wil den
„vrede der vedligheid". De regeering heeft den
moed om tenwille van den vredeswaarborg, of
fers te verlamgen van de bevolking, welke
haar krachten bijna reeds te boven gaan. Er
kan in Europa geen vrede beerschen, zoolang
meldt, dat De Broqueville's rede een duidelijke
scheiding tusschen het Fransche en het Bel
gische standpunt in de ontwapeningskwestie
heeft getoond, waardoor de publieke opmie m
Frankrijk temeer verstoord is omdat de samen-
J „pUrHols- Iran Rpl2"ie
Belgie's veihgheid bedreigd De Regeering wer^ng van de
schouwd. In vele kringen heeft men de hoop
zal zich alle moeite geven, dat een conventie
tot stand kornt, die Belgie een minimum van
offers en een maximum van veiligheid brengt.
Critiek op Broqueville's rede.
De rede van minister-president De Broque
ville wordt in de kringen, die in politiek op-
zicht Franscth zijn georienteerd, scherp veroor-
dieeld. Zij verwijben dien premier, dat hij een
standpunt heeft ingenomen, dat sterk afwijkt
van de Fransche politieke richtlijnen, in het
bijzonider van die der tegenwoordige regeering,
zelfs daarmee in strijd is.
De Nation Beige spreekt van een „coup de
theatre" en zegt, dat de minister-president
zich bij een politiek van volkomen prijageven"
heeft aangesloten. Zijn verklaringen zullen
•alle goede burgers met verbazing en smart
vervullen. Hij haalt een streep door het ge-
heele hoofdstuk V en van het Verdrag van
Versailles.
iHoe kan men, vraagt het blad, na zoovael
ervaringen uit het vterleden nog gelooven, dat
Duitschland zich aan een conventie, welke zijn
bewapening begrenst, zou houden. De Broque
ville heeft zich bq een soort „neo-Briandisme"
aangesloten op een moment, waarop H^ankrijk
juist met het Briandisme heeft afgedaan.
Instemmend met de verkiaring van den
minister-president schrijft de Katholieke Stan-
daard, spreekbuis van minister Sap, o.m.:
,Het is de taal van de reaalpolitiek, de weg
van het gezond verstand. In den huidigen wil-
den ongeregelden toestand, zijn er geen
grenzen meer gesteld aan de wederbewapening
uitgesproken, dat door de troonshestijging van
den nieuwen koning het Belgische standpamt
inzake zijn eigen veiligheid, die naar Fran
sche opvatting onverhrekelijk verbonden is
met de veiligheid van Frankrijk, niet gewijzigd
zal Worden.
NEDERLANDSUHE BLINDENBOND.
J.l. Woensdagavond werd van wege boven-
genoemden bond de aangekondigde propagan-
da-avond gegeven in het „Conosrt- en Blos"
coopgehouw" te Ter Neuzen. Na een mleidend
woord van den burgemeester, den heer T Hui-
zinga, werd door het symphonieorkest ..Onder
Ons" dat onder leiding van den heer M. P.
Hart'e, welwillend medewerking verleende, een
mooi programma uitgevoerd, dat algemeen
toejiuichingen venwierf.
Daama droeg de propagandist van den
Bond, de heer Job. van den Berg, eemge ge-
dichten voor van Adama van Scheltema, waar-
bij dzee blinde voordrager reeds blijk gaf van
zijn kunnen op dit gebied.
Hierop volgde de vertooning van den propa-
gandafilm van dien Bond, getiteld: ,,Wat wij
willen!". De heer Van den Berg, die gedu-
rende de vertooning een uiteenzetting daar-
van gaf, had volkomen gelijk, met te zeggen,
dat de titel ook zou kunnen zijn: „wat wij
kunnen", want uit de film bleek dat voor onze
„TER NEUZEN KLIMOP".
Woensdagavond had in het Cafe 's Lands
Welvaren, de jaarvergadering plaats van de
Winkeliersvereeniging ,,Ter Neuzen Klimop",
die slechts matig bezocht was. Na opening
door den voorzitter, werd voorlezing gedaan
van de notulen der voorgaande vergadering.
Vervolgens bracht de secretaris het jaarver-
siag uit, dat weder met belangstelling werd
gevolgd. De penningmeester deed rekening
en verantwoording over het afgeloopen jaa.r,
het eindcijfer bracht een klein voordeelig
saldo. De kascommissie deed haar verslag
van de gehouden controle, waama den pen
ningmeester dank werd gebracht voor het ge
houden beheer.
De heeren Van den Bruele, But en Fon
teijn werden als bestuursleden herkozen en
in de vacature werd voorzien door de benoe-
ming van den heer H. Verhage. Vervolgens
werd weder als voorzitter herkozen de heer
Van den Bruele.
Het Reglement werd zoodanig aiangevuld,
dat vrouwelijke leden zich op de vergaderin-
gen kunnen doen vertegenwoordigen door een
in haar bedrijf werkzaam zijnd meerderjarig
persoon, mits deze geen eigen bedrijf uit-
oefent.
De voorzitter deed mededeeling van het
voomemen om te zijner tijd een lezing te doen
houden over zaken den handeldrijvenden mid-
denstand betreffende.
Nu volgde een gedachtenwisseling over een
..brandende" kwestie n.l. om in samenwer-
king met de zustervereenigingen te Axel en
Hulst bij de P.Z.E.M. aan te dringen op her-
ziening van de lichttarieven, daar de thans
geldende tarieven veel te hoog werden ge-
acht, en werd hesloten hierover een schrijven
aan de Directie van de P.Z.E.M. te richten.
Nadat door den voorzitter nog gewezen
werd op een tentoonstelling van het Neder-
landsch fabrikatenhuis, werden eenige interne
zaken afgewikkeld en vervolgens deze vrij
geandmeerde vergadering gesloten.
MINISTER DE WILDE NAAR ZEEEAND.
Zooals wij reeds hebben gemeld, zal de mi
nister van Binnenlandsche Zaken, mr. De
Wilde, op 21 en 22 Maart a.s. een bezoek
brengen a"" onze provincie. Eerst komt de
minister naar Goes, zijn geboortestad, waar
hij haf elf, met den trein uit Holland arriveert.
Na Goes komen eenige dorpen op Zuid-Beve-
land aan de beurt en "s middags wordt de reis
voortgezet naar Walcheren.
Den volghden dag zal Zeeuwsch-Vlaanderen
bezocht worden.
Het bezoek van den minister staat, naar
gemeld wordt, voomamelijk in verband met
aanhangige grenswijzigingen tusschen diverse
gemeenten en de samenvoeging van gemeenten
in Zeeuwsch-Vlaanderen.
oude is, cadeau geven voor deze prachtige en
navrante verbeelding die Garbo geeft van he
dorpsmeisje, in zonde geboren, de aonde ont-
vluchtend en toch op geheimzinnige mamer
altijd met die zonde belast. Die belastmg is
larie, want het zijn de mienschen, die het deze
vluchtelinge moeilijk maken zich op te rich-
ten hetzij uit onverstand, hetzij uit ge-
meene herekening en zoo zoekt ieder zijn tol
te heffen van het ongeluk, dat voortgejaagd
wordt door de Vereenigde Staten van het
Noorden tot het vergiftige Zuiden - naar de
niet overwonnen liefde, waar Susan Lenox den
man volgt, die haar eenmaal de goot als einde
voorspelde. En ge ziet een prachUge rol van
Clark Gable, die eenmaal als een gezonde en
ondememende jonge kerel getroffen werd door
den aanblik van Susan Lenox, langzaam ver-
welken tot een stoppehg en aan den drank
overgegeven individu gij ziet hoe die beiden
na een hopeloos bestaan den moed hebben dit
bestaan te beeinddgen en een nieuw te beg;in-
nen doch het is Garho, die aan deze film
ale valeur geeft en de legends, zoo dikwijls ge-
filmid van de groote vedette, die alles prijs
geeft voor de liefde, aannemelijk maakt, door
haar koele masker en bijna hulpelooze bewe-
gingen van genegenheid, door het meisjesach-
tige, dat haar in de schamelste kroegen van
Mexico niet verlaat.
In „Suson Lenox" geeft Greta Garbo geen
spe meer, maar het leven zelf, zooals alleen
een actrice van hare kwaliteiten dat doen kan.
„Strich durch die Rechnung".
De teleurgestelden van den Zesdaagsche
kunnen bij deze meesterlijk amusante film hun
hart ophalen en hun beleurstelling vergeten,
want Heinz Riihmann is in „Een streep door
de rekening" een aankomend stayer van talent
die een heroemden wedstrijd wint, nadat er
eerst alle kans was, dat hij hem niet zou win-
nen, omdat hij, wegens liefdeteleurstellingen
en andere zaken, voor vuige goudstukken zijn
kansen aan een concurrent hieeft verkocht. Dit
is natuurlijk een legende, want zooals men
Weet, vechten zesdagen- en andere renners tot
het uiterste met hun collega-renners en be
staan er geen ..combines" en andere arrange-
menten!
Heinz Riihmann te zien bewegen m een mi
lieu, dat vol geheimzinnige intriges is en aan-
lokkelijikheden van gevaarlijken aard en ver
volgens met een valhoedje op langs de baan
te zien sporten, is -een volkomen genoegen. Zijn
ongelukkige glimlach vergezelt hem onder alle
DUITSOHLANDS HERBEWAPE1NING.
Zooals De Broqueville die ziet.
In den Belgischen Senaat heeft minister-
president De Broqueville Dinsdagmiddag een
belangWakkende rede gehouden over de her-
bewapening van Duitschland.
Vdgens hem zijn er twee middelen om
Duitschland te dwingen die militaire clausules
van het Verdrag van Versailles te eerbiedigen
le. het juridische middel krachtens het be-
faarnde art. 213, ofschoon het zeker is, dat ten
ruinate twee mogendheden, Engeland en Italie,
zullen weigeren tot het insteUen van een on-
derzoek last te geven; 2e. de preventievie oor
log, welke als tweede mididel rest, wanneer
Doiitschland wteigert de militaireclausules te
erkennein.
Dit is een remedie, dat erger is dan de
kwaal, aldus De Broqueville en dat slechts
door een orimineeLe mentaliteit zou kunnen
worden overWogen. Zoolang er hoop blijft op
stellen is een wettelijke regeling onder staten
onvermijdelijk. Duitschland mag aanspraak
maken op gelijkberechtiging, trouwens reeds
op het einde van 1932 hebben Italie, Engeland
en Frankrijk te Geneve, deze gelijkberechti
ging van Duitschland uitdrukkelijk erkend.
'Het is een verschrikkelijk Woord wat Bel
gie's eerste minister heeft gesprokenwij gaan
regelrecht naar den oorlog, indien de huidige
wedloop der bewapeningen voortduurt en er
is geen andere uiitkomst dan het wapengeweld
om den thans bestaanden toestand te besten-
digen. Er is slechts edn weg van vreedzame
regeling: een nsgeling met Duitschland, be-
perkte toelating tot bewapening van Duitsch
land, algemeene verlaging van den hewape-
ninigsstanid in Europa.
Buiten dezen weg staat er slechts deze open
van het gewteld tegen Duitschland. En Belgie
wei'gert zich bij zulk initiatief aan te sluiten.
De eerste minister heeft ten andere laten hoo-
ren dat Italie en Engeland aveneens Weigeren
tot zulk initiatief van gewelddadig ingnjpen
over te gaan.
Daarmede is aan onze bevolking plots en
in,sens geheel bet Europeesch gevaar ontvouwd,
en kent zij de kansen op vrede welke er be
staan, en weet wat Bsligie en dezes regee-
ring doen voor den vrede. De bevolking
kan met verstanddg vermoeden begrijpen,
welke doodsgevaarlijke klippen wij de jongsbe
maanden reeds zijn voorbij gezeild en weet
nu wat de Belgische regeering, onafhankehjk.
zelfstandig, heeft gedaan voor redding van den
vrede."
De katholiek-conservatdeve Metropole
welke nauwe betrekkingen heeft met senator
mogelijkheden bestaan voor het verrichten van
werk, daartoe in staat gesteld door hun hoogst
ontwikkeld gevoel.
De Bond streeft in de eerste plaats naar on-
derwijs voor de kinderen, liefst op zoo jeugdig
mogelijken leeftijd, om het gevoel zoo breed
mogelijik be ontwikikelen. Even als voor de
ziendeJkinderen wordt verlangd verplichte op-
leiding voor blinden, terwijl nevens weten-
schappelijk onclerwijs ook gestreefd wordt naar
vakonderwijs. De film geeft interessante
tafreelen, te beginnen bij het onderwijs aan
kinderen, verder de vakopleiding, het uitoefe-
nen van verschillende vakken (dezer dagen
werd een blinde monteur aangenomen hij de
Philipsfabriekenalsook de ontspanning voor
de blinden.
De Bond streeft naar een zekere economische
onafhankelijkheid voor de blinden, dat men
dezen werk zal laten verrichten waartoe ze
instaat zijn, tegen voldoende loon, opdat het
idee zal wegvallen dat ze afhankelij-k zijn van
liefdadigheid, hetgeen een zoo drukkend ge
voel is voor die m.ensohen welke toch al reeds
zooveel moeten missen.
Na de pauze zette de heer Van den Berg
een en ander nader uiteen. In ons land komen
vermoedelijk 4000 blinden voor, hetgeen een
gering aantal is tegenover de percentages die
men in andere landen aantrft. Hij deed een
beroep op de aamwezigen om het werk, het
streven van den Bond te steunen, ten bate van
de minder bedeelde natuurgenooten.
IDe heer Van den Berg eindigde met op
meesterlijke wijze nog enkele voordrachten ten
ibeste te geven, waarna de heer 'Huizinga de
VERVOER EN NEDERLAGEN VAN
SUIKER.
De minister van Finanoien, gezien het laat-
ste lid van artikel 1 van het Kon. besluit van
30 Juli 1927 (St.bl. no. 283), laatstelijk gewij
zigd bij dat van 23 Fabruari 1934 (St.bl. no.
74), heeft bepaald:
A. Voor de toepassing van het laatste lid
van art. 1 van bovenaangehaald Kon. besluit
worden aangewezen de navolgende gemeenten
en gedeelten van gemeenten:
de komanen der gemeenten Oostburg,
Zuidzande, Cadzand, Sluis, Aardenburg, West-
dorpe, Sas van Gent, Philippine.
B. Deze beschikking treedt in werking met
ingang van den dag, waarop bovengenoemd
besluit van 23 Februari in werking treedt.
EEN W04ISTE STIER DE SCHELDE
INGEREND.
De slager B. J. te Breskens loste met een
drietal helpers een jongen stier uit een vracht-
wagen voor zijn slagerij, toen het dier plotse-
ling wilde kuren kreeg en aan zijn bewakers
ontsnapte. Het beest rende in voile vaart de
straat uit, het strand over en de Schelde in.
Blijkbaar werd het dier door het koude water
wat afgekoeld, en het blsef dan ook een vijftig
meter ver in het water staan, waar het uit-
gewoed bleek. Onmiddellijk werden pogingen
aangewend om het dier te vangen, wat echter
niet gemakkelijk bleek. Toevallig was een
mosselboot in de buurt, welker bemanning
mede hiulp verleende. Door middel van een
touw werd bet dier een lasso omgeworpen,
waarna het gevangen was en weer gedwee mee
ter slagerij toog, waar het thans reeds ge-
dood is.
ERNSTIGE BRANDWONDEN.
Het zoontje van den dropfabrikant V. te
Breskens kwam. Donderdagmorgen met beide
armen in een pot kooksel te vallen. Emstig
verbrand Werd hij naar bet ziekenhuis te
Oostburg overgebracht.
LUXOR-THEATER.
„Susan Lenox".
Greta Garbo's spel is scene voor scene wel
het mooiste, dat men op het witte doek kan
zien. Zij voert de film op tot iets veel beters
dan louter tijdverdrijfhaar donkere stem
klinkt boven alles uit, haar fronsen over al
wat het wreede leven haar brengt, drukt haar
leed beter uit dan duizend tranen, en in Clark
Gable heeft zij een partner, die zijn rol forsch,
breed en mannelijk speelt.
Men kan desnoods de geschiedenis, die een
amstandigheden in zijn liefdesbetrekkingen
met de lieftallige Hanni en in zijn marchan-
deeren met den dikken Wallburg, die in de
handeling de rol vervult van een gemoedelijken
hoewel diplomatiek valschen soigneur. Er zit
in deze film de vaart van aen zesdagenmatch
en op inteliigente en humoristische wijze zoekt
de camera alles wat in betrekking staat met
de wielerbaan af zwaait nu eens over naar
de woning van een beroemd rijwielfabrikant,
am dan weer het winkeltje van een klein han-
delaartje te belichten. Het slot is de groote
match geen joumalist-fimioperateur kon op
zoo handige wijze de spanning, de herrie en het
heele bedrijf van een rentoaan belichten het
leeft alles en iedereen leeft mee.
Jaarvergadering .Concordia".
Door ongesteldheid van den voorzitter de
heer A. Pieterse, hield de harmonie „Corcor-
dia" ditmaal hare jaajrvergadering onder
presidium van den heer A. van Maale. In zijn
openingsrede meende deze de traditioneele
nieuwjaarswensch waar reeds ru'im twee
maanden van het jaar 1934 zijn verstreken
gevoegelijk achterwege te kunnen laten. ,,De
leden gelooven dat wel", sprak de presus.
Hij relevecde daama op beknopte wijze dat
gene wat in 1933 de revue is gepasseerd. In
de eerste plaats de beide schitterend ge-
slaafde tocxneel ui tv oering en in Februari
waarbij het tooneelspel „De Schaduw van het
Verleden" op treffende wijze werd vertolkt.
Ongeveer ter zelfder tijd had ook de fancy
fair plaats welke op een prachtig financieel
succes voor „Concordia" en „Orelio" kon
bogen en daardoor de vereeniging flink uit de
schuld hielp. Voorts verleende de harmonie
hare gewone muzikale opluistering bij het
concours-hippique op den Tweeaen Pinkster-
dag, bij de openluchtfitmvoorstellingen van
de winkeliersver. ,,E. M. M." om van het in
't water gevallen turnfeest op Hemelvaarts-
dag met „Mediohur.gum" maar te zwij'gen.
Aan de kleine festivals werd weer op de ge
wone waardige wijze deelgenomen en ook
het uitstapje naar Magrette en Spui bleef der
traditie getrouw niet achterwege. Dat ook
het plaatselijk klein festival uitstekend is
geslaagd behoefde spreker niet nader te be-
toogen. Tenslotte meonoreerde hij het ver-
trek uit de gemeente van het bestuurslid de
heer J. L. M. Boot, een figuur die in Axel
en in het bijzonder ook bij Concordia een
aangename en blijvende herinnering zal ach-
terlaten. Hij bracht dank aan de verdiensten
van dit eminente bestuurslid en besloot zijn
rede met de hoop uit te spreken dat nog
jaren onder de bekwame leiding van den heet
Blansaart „het ouwe meziek" mag voort-
bloeien en groeien.
Na de voorlezing der notulen bracht de
secretaris-penningmeester zijn jaarverslag
uit waamit bleek dat de inkomsten in 1933
bedroegen /1081,S3V2. De uitgaven beliepen
(met inbegrip van het nadeelig saldo van
1932 ad 178,26) in totaal /968,201'2, zoodai
er een batig saldo was van 113,63 een feit
waar men na nadere toelichting van den
secr.-penningm. nu niet zoo optimistisch over
moet zijn, daar inmiddels de vereeniging door
het nadeelig saldo dat de heide in samer-
werking met de zustervereeniging „Orelio"
gegeven uitvoeringen hebben opgeleverd. Ge
zien den niet zoo rooskleurigen financieelen
toestand is het bestuur dan ook niet voor-
nemens dit jaar een aandeel uit te loten.
De kas-coonmissie adiviseerde hij monde van
den heer G. Koevoets, tot goedkeuring der
rekening, waarna de voorzitter den secr.-
penningm. voor zijn goed en degelijk beleid
dechargeerde.
In de kascommissie voor 1934 werden be-
noernd de heeren J. v. Drongelen, R. Scheele
Jz. en Adr. Verschelling.
Bij de daarop volg&nde bestuursverkiezmg
wegens periodieke aftreding der heeren A. B.
van Maale, A. J. Schieman en D. F. van Cad-
sand zij>n deze met bijna algemeene stemm«n
herkozen.
