Twee fflBDScliBn op flenweg
Ter Neuzensche Courant
Tweede Blad
Binnenland
Buitenland
Paardenfokkerij
Feuilleton
Landbouwberichten
No. 9114
Maandag 5 Maart 1934
bedenkingen tegen het verkeers-
fonds.
STAMBOEK VOOR HET
NEDERLANDSCHE TREKPAARD.
VAN
ONDERWIJS-BEZUINIGINGEN.
B. en W. van Utrecht zullen den gemeente-
raad voorsteUen alle boventallige leer krach-
ten by het onderwijs te ontslaan, wat een be-
sparing geeft van S 150.000. Het betreft in
totaal ongeveer 40 onderwyzers.
EEN STAATSCHW'UtATlEBANK
In de vergadering van Vrijidagmididag kwam
aan de orde de motie-Van der Waerden, lui-
dende
De Kamer, gelet op de verklaring van den
Minister van Financien, dat het octrooi van
de Nederlandsche Bank is opgezegd, noodig.
de regeering uit, dat opriohting van den
staatscirculatiebank voor te bereiden en gaat
over tot de orde van den dag''.
Deze motie werd door den heer v. d. Waer
den verdedigd en door Minister Olid krachtig
bestreden.
Dicsdag komt de motie in stemming.
CRISIS-OPSPORINGSDIENST.
Samenwerking met ryks- en
gemeentepolitie.
De directeuren van politie hebben een aan-
schrijving gericht tot de hoofden van politie
en commissarissen van politie, waaraan het
volgenide is ontleent:
Er is een crisis-opsporingsdienst mgesteld,
aan het hoofd waarvan de heer Sirks, oud-
hoofdcommissaris van politie te Rotterdam,
optreedt als directenr. De bedoeling is om
door het scheppen van centralisatie en het
geven van algemeene leiding het effectief van
de opsporing van overtredingen der cnsiswet-
ten te verhoogen. Dat daarbij gerekend wordt
on goede samenwerking met de rijkspolitie
en evntueel ook met de gemeentepolitie, be-
hoeft wel geen betoog. Samenwerking van
de politie met den beter geleiden crisis-opspo
ringsdienst zal ook de taak, welke de politie
bii de opsporing van overtredingen der crisis-
wetten vervult en heeft te vervullen, kunnen
^De^risis-opsporingsdienst zal van zijn kant
aiies doen om de verschillende politiediensten
die gegevens te verstrekken en m de zaken
van voorlichting te dienen, welke noodig zyn
om de crisis-wetten en verdere voorschnften
zoo stipt mogelijk te handhaven.
Ann bovenigenoemde autoriteiten is vei-
zocht om aan de verzoeken van of vanwege
den directeur van den crisis-opsporingsdienst
tot het verleenen van medewerking door de
onder uwe bevelen staande poUtie, voor zoover
dat met de uitoefening der gewone pohtietaak
vereenigbaar is, te willen voldoen.
Ill zyn huidigen vonn maakt het
ontwerp vermoedelyk een slechte
kans.
Naar de ..Tel." ter oore komt, bestaan er
in de Tweede Kamer zeer groote bezwaren
tegen het wetsontwerp inzake het Verkeers-
fonds, grooter nog dan uit de a^btelyke zm-
nen van het ongunstige verslag, dat half Janu
ari is verschenen, kan blijken.
Die beziwaren zijn zoo talrijk en zoo ernstig,
dat men in breede kringen van oordeel is, dat
het ontwerp in zijn huidigen vorm een zeer
slechts kans maakt en dat er stellig wyzi-
gingen in zullen moeten worden aangebracht,
wil het't Staatsblad bereiken.
Geen enkel lid van de vaste commissie voor
openbare werken, verkeers- en waterstaats-
aangelegenheden, welke het verslag heeft
uitgebracht, ken dit voorstel verdedigen.
Deze voor het ontwerp zoo ongunstige
stemming behoeft natuurlijk nog geenszuis
te beteekenen, dat er nu van het Verkeers
fonds niets zou komen. De Regeering kan
™rs in antwoord op het verslag wyzigm-
gen aanbrengen, welke veel van de bezwaren
Lnnen wegnemen. Daarnaast opent ook de
openbare behandeling nog de mogelijkheid, dat
tegenstanders worden overtuigd en aan be-
paalde verlangens wordt voldaan, om den
zJwaarsten tegenstand te overwinnen. He
zou niet de eerste maal zijn, dat een ontwerp
aamvankelijk met niet dan afkeurende klanken
begroet, na het overleg met de Regeermg er
met vlag en wimpel is gekomen.
Dit is niet het minst het geval in een tyd
als deze, waarin voor de geldelijke argumenten
dlkwijls alle andere moeten zwijgen.
De Kamer wordt thans ovenstelpt met
adressen, waarvan zij met zeer veel aan-
dacht en belangstelling kennis neemt, ook al
doen sommige van die adressen door een ze-
kere overdreveniueid de zaak, welke zij voor-
staan, eigenlijk meer kwaad dan goed.
Wil men de bezwaren van velen uit de
Kamer samenvatten, dan zou men kunnen
zeggen, dat de bedenkingen, vooral gericht
zijn tegen het feit, dat het ontwerp te zeer
den nadruk legt op het belang der Spoor-
wegen.
DE WIJZIG1NG EN AANVULLING VAN DE
PEN SIOEN WET 1922.
De Centrale bond van overheidspersoneel
heeft aan de Tweede Kamer een adres gezon-
den naar aanleiding van het bij de Kamer
aanhangig gemaakte ontwerp tot wijziging en
aanvulling van de Pensioenwet 1922.
In bedoeld wetsontwerp wordt aldus het
adres door de regeering voorgesteld het thans
bp de wet toegestane maximum pensioenver-
haal van 8% pet. t.w. 3 pet. voor zgn. eigen
pensioen en 5% pet. voor het weduwen- en
weezenpensioen te brengen op 10 pet., zijnde
een verhooging van het verhaal van 1% pet.
van het eigen pensioen en voorts deze rege-
ling imperatief te doen voorschrijven voor de
onderscheidene openbare bestuurslichamen.
Wanneer dit ontwerp tot wet zal zijn ver-
heven, beteekent dit derhalve, dat in alle ge-
meenten, provincies, waterschappen enz. dit
maximum verhaal der pensioenbijdrage van
totaal 10 pet. van de burgerlijke ambtenaren
zal worden verlangd, hetgeen voor dezen prac-
tisch neerkomt op een salarisverlaging van
tenminste 1% pet.
Adressant meent in dit verdband niet te
behoeven te verwijzen naar de vele .offers"
welke op dit stuk in den loop der laatste jaren
reeds van het personeel in den openbaren
diens ter vermindering van den salarislast die
op de Rij ksbegrooting drukt, zijn gevergd; hy
wil alleen slechts de aandacht vestigen op deze
behalve de reeds gebrachte offers nieuw voor-
gestelde verlaging van de salarissen, welke
van Januari 1934 af in afwachting van de
totstandkoming dezer thans voorgestelde
wijziging der Pensioenwet bij voorbaat reeds
voor het rijkspersoneel geldt en straks ook
dat in dienst der overige openbare bestuurs
lichamen zal treffen.
Adressant kan niet nalaten de Kamer er op
te wijzen, dat, hoe wenschelijk deze uniformi-
teit ook moge worden geacht, bij dit voorstel
der regeering de tot nu toe ten deze bestaande
toestand van vrijheid der gemeenten -enz. zal
ophouden te bestaan en plaats zal maken
voor een van gebondenheid. De steeds gegol-
den hebbende autonomie der gemeenten zij
het dan thans reeds in mindere mate dan
voorheen wordt ook in dit geval geheel op
zijde gezet, zoo niet in zeer emstige mate aan-
getast.
Adressant meent dat het betreffende mge-
diende wetsontwerp zeer bedenkelijke conse-
quenties schept, en veroorlooft zich derhalve
er emstig op aan te dringen, dat de Kamer
haar goedkeuring aan dit ontwerp zal ont-
houden.
ZOEKEN, RAPEN, ENZ. VAN EIEREN
VAN WATER WILD.
De minister van oeconomische zaken heeft
bepaald, dat in het geheele rijk:
a. het zoeken, rapen en buiten openbare
wegen en voetpaden vervoeren van eieren van
kemphanen, wulpen, scholeksters, grutto s,
tureluurs, meerkoeten en waterhoentjes is toe-
gestaan van heden af tot en met 28 April,
b. het ten verkoop in voorraad hebben, te
koop aanibieden, verkoopen, afleveren en langs
openbare wegen en voetpaden vervoeren van
eieren van het onder a genoemde waterwild
is toegestaan van heden af tot en met 30
April;
c. het zoeken, rapen, ten verkoop in voor
raad hebben, te koop aan-bieden, verkoopen.
afleveren of vervoeren van eieren van zwanen.
ganzen, eend-en (alle soorten), duikers, water-
snippen en goudplevieren niet is toegestaan.
DE NEDERLANDSCH-BELGISCHE
HANDELSBETREKKINGEN.
In verband met de totstandkoming van de
nieuwe regeling betreffende den invoer van
Nederlandsche landbouwproducten in Belgie,
weet Het Laatste Nieuiws nog mede te deelen
dat de Belgische taxe op den invoer-consenten
voor aardappeien gehandhaafid blijft maar dat
de mogelijkheid wordt geboden deze consenten
in Den Haag te krijgen. Nederland zou, van
zijn kant, de uitvoerpremie op den handel in
schapen- en varkensvleesch verlagen en gelijk-
tijdig zou Belgie de invoerbelasting, op de-
zelfde proaucten gelegd, verminderen.
DE DIESEL-ELECTRISCHE TREINEN.
Nu ons nog slechts enkele maanlen schei-
den van den zomerdienst, worden de werk-
zaamheden te Zuilen en Haarlem tot voile
kracht opgevoerd en wordt met koortsachtige
haast gewerkt om op 15 Mei a.s. zooveel
mogelijk D.E.-treinen te laten loopen.
Werden tot nog toe proeven genomen met
stoomtreinen om de snelheden te controleeren,
thans zal over eenige dagen een aanvang
■worden gemaakt met proefstdomen, of juister
proefrijden op eigen kracht.
In elk geval kan nu wel gezegd worden.
dat de loop op het baanvak Amsterdam
UtrechtAmhem, behoudens bijzondere om-
standigheden met Mei verzekerd is.
Op elken trein zal een conducteur en edn
wagenvoerder dienst doen. De conducteurs
genieten een zoodanige opleiding, dat zij, bij
ontstentenis van den wagenvoferder, kunnen
invallen. De wagenvoerders moeten een twee-
ledige opleiding hebben, een z.g. motorische
en een electrische. De eerste krijgen ze te
Goes, de electrische aan het electrisch bedrijf
te Leidschendam.
In hoof-dizaak komen voor wagenvoerders in
aanmerking de leerling-machinisten die over-
compleet zijn.
DE WORSTELING IN AMERIKA.
De politieke en oeconomische wereld in
Amerika is schrijft de N. R. Crt. vol be-
weging. En deze beweging getuigt ervan, hoe-
zeer het totnogtoe bereikte regeerden en
regeerders onbevredigd heeft gelaten. Roose
velt en generaal Johnson zijn ontevreden, de
latidbouw is het nog veel erger, en de Senaat
geeft reeds heel duidelijke teekenen van
wrevel.
De Senaat, om met het laatste te beginnen,
heeft dezer dagen door amendementen een
groot bedrag aan pensioenen voor oud-strijders
weer hersteld. Voorloopig zou de begrooting
daardoor met 345 millioen belast worden. Eln
men denkt zelfs aan een nog veel duurder
amendement. Dat de Senaat dit heeft aan-
genomen, bewijst nog lang niet dat er wat van
Het Huis van Afgevaardigden is er
de juistheid van eigen maatregelen getuigt
het in dit geval niet. Hoe zou het ook?
Voor de buitenwereld nog veel belangrijker
is, hetgeen er op het oogenblik gaande is op
het gebied van den handel met het buitenland.
De democraten waren wel voor het meeren-
deel geen echte vrijhandelaren, maar in ieder
geval minder protectionistisch gezind dan de
republikeinen. Toen Roosevelt aan de regee
ring kwam, was hij een voorstander van vrijer
handelsverkeer. Hull, dien hij tot zijn secre-
taris van staat uitkoos, is zelfs een van de
vurigste vrijhandelaars in de democratische
partij. Draaiend in de kolk van zijn oppor-
tunistisch geexperimenteer, is Roosevelt aan
den anderen kant terecht gekomen. Een tijd
lang was hij feitelijk Amerikaansch autarkist.
Maar een kolk draait gelukkig door, en nu
3chijnt Roosevelt weer aan de zrjde van hen,
die voor groatere vrijheid van invoer zijn, aan-
geland.
Daaraan is heel wat strijd vooraf gegaan.
Cordell Hull was voor bevordering van het
handelsverkeer met het buitenland. Liet
Am'erika geen buitetnlandschen invoer toe, zoo
■betoogden hij en de zijnen, dan kon het buiten
land ook niet in Amerika koopen. Eln Amerika
kon niet buiten de vreemde klandizie. Lijn-
recht daartegenover stond Prof. Moley met
zijn vrienden. Eens was Prof. Moley adjunct
van Hull, en daarnaast hoofd van de brain
trust en eerste raadgever van Roosevelt. Hij
is voor isolatie, autarkist dus. Hij en zijn aan-
hangers betoogen: Amerika heeft steeds
slechts een tiende van zijn productie naar het
buitenland verkocht. Waarom zou dat tiende
nu ook niet in Amerika blijven Bij ver-
hoogde welvaart, die een in eigen land de
markt beheerschende en niet meer onder vrij
heid van iederen vorm van concurrence in het
binnenland lijdend bedrijfsleven aan de Ver-
eenigde Staten zou kunnen brengen, moesten
dezen gemakkelijk in staat zijn, het laatste
tiende deel erbij op te nem-en. Daarentegen
zou de Amerikaansche industrie aan de eischen
van de code's, die de werkuren verkorten, de
onbeperkte perspectieven bieden, in strijd met
de werkelijkheid.
De teelt van kleinfruit en groenten gaf zeer
slechte resultaten.
De prijzen bewogen zich voor kruisbessen en
roode bessen slechts rond de af lev e ringskos ten,
teiiwijl aardbeien en frambozen voor de ge
maakte prijzen alleen geproduceerd kunnen
worden, wanneer men onder zeer gunstige om-
standigheden verkeert.
Ook de zwarte bessen daalden in prijs, zoo-
dat de prijsstijging der voorgaande jaren niet
blijvend blijkt te zijn.
Uitvoerig werd van gedachte gewisseld over
de teeltbeperking voor tuinbouwgewassen,
waarover door den secretaris tal van mededee-
lingen werden gedaan.
Hij vestigde er de aandacht op, dat het nood-
zakelijk is dat de verbouwers met de gepubli-
ceerde voorschriften, die zoo spoedig mogelijk
nog nader zullen worden bekend gemaakt, nu
reeds rekening houden. Wanneer zich hierbij
moeilijkheden voordoen, die het bestaan van
het bedrijf bedreigen, kan men zich tot de in-
gestelde streekcommissie wenden.
De secretaris betreurde het eveneens, dat
er nog veel is, dat nog nader geregeld moet
worden, doch voordat genomen besluiten van
kracht kunnen worden moeten nu eenmaal
verschillende formaliteiten vervuld worden.
De Regeeringscommissaris heeft dit zooveel
mogelijk bespoedigd, doch het is anderzijds ook
niet wenschelijk dat dergelijke ingrijpende
maatregelen overhaast worden genomen.
Met betrekkiog tot de omzetbelasting werd
medegedeeld dat deze niet alleen bij het veilen
van fruit moet worden betaald, doch ook bij de
verkoop op andere wijze. Van verschillende
zijden wordt getracht alsnog het fruit vrijge-
steld te krijgen, doch de kans hierop is gering.
Een goede regeling waardoor deze belasting
ook billijk zal worden geheven, zal voor de
nieuwe oogst aanvangt, gereed zijn.
komt.
nog. Eln tenslotte bljjft het veto van den j locmen verhoogen en de sociale kosten van de
President vrjjwel zeker. Maar het gebeurde is ondernemingen verhoogen, niet kunnen vol-
kenschetsend voor de stemming, die er op het
oogenblik in de politieke wereld heerscht. Men
i ..1 H LI rtrtOA
zegt nu weer, dat de populariteit van Roose
velt zeer is gedaald. Wij moeten eraan her-
inneren, dat dit ook al vroeger wel eens is
beweerd. De groote menigte bleek toen echter
met onverminderde kracht aan den President
vast te houden.
Lindbergh heeft zich tegen een maatregel
van den President gericht, en hij is in Amerika
een gevaarlijk tegenstander, als het om popu
lariteit gaat. Maar de zaak waar hij voor
pleitte, was niet gunstig. Hij protesteerde
tegen het radicale gebaar, waarmede Roose
velt een einde had gemaakt aan alle met
maatschappijen voor luchtvaart gesloten con-
tracten voor postvervoer. Lindbergh had be-
zwaar tegen het algemeene karakter van dit
besluit, waardoor rijp en groen getroffen werd.
Maar Lindbergh had moeten begrijpen, dat het
stelsel van Roosevelt geen halve maatregelen
toelaat. Er was veel vuil op dat gebied, en
men werkt te Washington nu slechts met zeer
breede bezemvegen. De luchtvaart was door
de overheid als een bedrijf in opkomst be-
schouiwd, dat bevorderd moest worden. Daar-
om waren aan de maatschappijen belangrijke
subsidies, in den vorm van betaling voor post
vervoer toegestaan. Vele van deze maatschap
pijen echter maakten uitstekende zaken. De
bazen van het bedrijf werden buitensporig rijk
betaald; bovendien stonden de aandeelen heel
hoog genoteerd. Dat men ten bate van der
gelijke ondememingen de staatskas plukte
heeft, toen het aan den dag kwam, veel ver-
ontwaardiging gewekt. Het publiek twijfelde
niet de waarheid van de beschuldiging
het kent deze methoden. Het geval werd nog
verergerd, doordat IdcCracken, onderstaats-
secretaris van handel onder het vorig bewind,
aan de vertfegeowoordigers van twee der lucht-
lijnen gelegehheid wist te verschaffen om
compromittante documenten uit het dossier
te verwijderen.
roman van
HULBE1RT FOOTNER.
(Nadruk verboden.)
14) (Vervolg.)
Niets dan wat boonen, zei de jongen
onthust. Eln het is niet eens goed genoeg
voor haar.
Bestaat er eenige kans op een andere
boot? vroeg Garth.
De eerste drie weken niet, zei Gharley
hoofdscihuddend.
Dan is er niets aan te doen, zei hij be-
slist. Dan zullen we mee moeten gaan met
Hdoiiam. Ik zal hem zeggan onze kleine boot
ook mede te nemen, dan zijn wij tenminste met
heelemaal aan hem overigelevend.
Gharley wendde zich tot Garth.
Laat mij met je meegaan, Garth, pleitte
^Garth keek hem dankbaar aan. Niemand
dan Charley k-on zoo edelmoedig zijn.
Maar ik mag je toch niet van je eigen
werk meenemen, wierp hij hem tegen.
Charley weerde heftig af:
Wat doet dat er toe. Het kan wachten.
Ik zou zoo graag, Garth. Om haar een beetje
van dienst te kunnen zijn! Misschien kan ik
helpen. Jij denkt, dat ik nog een dwaas kind
ben en misschien ben ik dat ook, maar ik kan
denken als een man en plannen maken als
een man... voor haar! Jij en ik kunnen om
beurten de wacht houden. Kijk eens, na alles
wat je me verteld hebt, zou ik je niet kunnen
zien vertrekken, terwijl ik achter bleef zonder
te weten wat er geibeurde!
Garth was meer bewogen dan hij wilde
toanen.
j€ bent een flinke kerel, Charley, zei hij j
op zachten toon. Kom, ga mee!
Het vlot niet. De werkloosheid is niet vol-
doende verminderd en de prijzen binnenlands
zijn niet genoeg gestegen om den landbouw
uit zijn moeilijkheden te helpen. De pnjzen
moeten omhoog of de rente moet van hooger-
hand worden verlaagd, wil men voortgaan vol-
gens het stelsel, dat nu in Amerika in toepas-
sing is. Ook prevelt men, zooals de lezer
weet, over een verdere verlaging van de waar-
de van den dollar.
In ieder geval kondigt generaal Johnson een
wijziging aan van de industrieele code s. Om
de weikeloosheid verder te verminderen wil hij
het aantal werkuren per man nog weer ver
der verkorten, waarmede een overeenkomstige
verhooging van het uurloon gepaard moet
gaan. Tegelijk opent hij een „forum roma-
nuin", d.w.z. hij wil iedereen gelegenheid
geven zijn maatregelen aan technische critiek
te onderiwerpen. Het is een sympathieke
maatregel, dien mea gaame op dezelfde vrije
wijze ook door andere dictators zou willen zien
toegepast. Maar van vaste overtuiging in
doen, als zij in Amerika moet concurreeren
met het buitenland, dat aan al deze dingen
volstrekt niet onderworpen is".
Dit klonk heel mooi, maar berustte op te
formeele rekening. „Het gaat niet op", zoo
betoogden de tegenstanders. „Dat tiende is
een gemiddelde. Er zijn takken van bedrijf,
die heelemaal niet uitvoeren, en daartegen
over andere, belangrijke producties, die voor
een groot gedeelte naar het buitenland gaan.
De autarkie zou een algeheele ontwrichting
van de oeconomische constructie van de Ver-
eenigde Staten moeten meebrengen. De land
bouw zou op groote schaal moeten worden in-
gekrompen. Veertig millioen acres akker zou-
den buiten gebruik moeten worden gesteld, de
bewerkers daarvan in andere takken van be
drijf opgenomen."
Het is in het bijzonder Wallace, de minister
van landbouw, die dit betoogt. Wil Amerika
zijn buitenlandschen handel terugwinnen, zoo
zegt hij, dan is dit slechts mogelijk door een
grootscheepsche verlaging van de tarieven.
Amerika zou dan voor een milliard dollar meer
moeten laten binnen komen dan in 1929. Dan
eerst kon de buitenlwereld zich weer als koo-
per op de Amerikaansche markten ontplooien.
Hij is voor het toelaten van 500 millioen dol
lar aan goederen, en voor een braaklegging
van 25 millioen acres.
Nu heeft dan voorloopig de agrarische rich-
ting, die voor vrijeren handel is, gezegevierd.
Eten van haar kampioenen, Peek, is tot dictator
van den buitenlandschen handel benoemd. Er
was reeds een staatsbank -voor bevordering
van den handel met Rusland opgericht, nu
komen er nog een paar banken van dien aard
bij, tot bevordering van den handel met Cuba
en andere landen. Peek komt aan het hoofd
van dit alles te staan.
Eenige dagen geleden is in een persconfe-
rentie op het Witte Huis, waarbij de voor-
naamste oeconomische grootwaardigheidsbe-
kleeders tegenwoordig waren, dit alles op ecla-
tante wijze bekend gemaakt. Dit is de voor-
loopige nieuwe koers, die ons niet onverschil-
lig kan laten.
HOOFDSTUK X.
Op het Caribou-meer.
Van zonsondergang tot het ochtendgloren
weerklonk gehamer en geklop zonder opont-
houd door den stiilen nacht. Maar kort na
zonsopgang, toen de wind was gaan liggen,
g-af Hooliam te kennen dat hij -wilde vertrek
ken Ze waren in enkele minuten gereed en
toen Hooliam ook Charley's pak bij de andere
zag, sputterde bij in zijn geheimtaal.
Hij zegt, dat hij mij niet kan meenemen,
zei Charley.
Garth viel uit:
Dat ontbrak er nog maar aan. Vraag
hem, waarom niet!
Hij kletst maar wat, zei Charley. Hy
zegt, dat hij geen plaats genoeg heeft
Onzin! riep Garth. Zeg hem dat hij ons
alle drie meeneemt of niemand.
Na ontvangst van dit ultimatum haalde
Hooliam zijn schouiders op en zei niets meer,
en alle drie gingen ze aan boord van de Loseis.
Even later vertrok men zonder meer, maar
toen men een mijl ver het meer opgevaren
was ontstond er groote oneenigheid onder de
bem'anning. Er werd besproken of de wind
weer zou opstaan, hoewel de blanke mannen.
geen spoor van wind konden ontdekken. Toch
werden de zeilen gereefd en de groote mast
werd met veel moeite over het dek gelegd.
Ten slotte werd een klein zeiltje geheschen,
dat flauwtjes op de voorplecht heen en weer
flapperde. Hooliam deed oaverschillig en de
kleurlingen gingen lui op het dek liggen.
Garth hied zich in zoo lang hij kon.
Hoar eens, zei hij tenslotte tot Chailey
vraag hem hoe lang dit duurt.
Charley vertaalde en Hooliam antwoordde
onverschillig in zijn taal:
De brutaliteit van het antwoord deed Garth
koken Maar tenslotte zou Hooliam toch wel
meer verstan-d hebben van varen dan hij en
hii bezat zijn ziel in lij.dzaamheid zoolang he.
mogelijk was. Er was nog altijd geen wind
en het iwerd smoorheet in de zon. Garth
speel-de zijn troef uit.
Zeg hem, dat ik hem nog een kwartier
geef, zei hij rusti-g. Als we dan nog niet op-
PROVINCIELE COMMISSIE UIT DE
VEILINGEN IN ZEELAND.
De Provinciale Commissi-e uit de Veilingen
in Zeeland vergaderde, naar de Midd. Crt.
meldt, onder voorzitterschap van den heer H.
A. Hanken. Uit het jaarverslag over 1933
bleek dat voor den teler van pit- en steen-
vruchten, voor zoover zij in het bezit zijn van
hoomgaarden, wat de opbrengst betreft, het
jaar 1933 over het algem-sen niet ongunstig is
geweest.
Toch zijn de prijzen voor het g-oede fruit
weer gedaald in vergelijking met voorgaande
jaren en is de meening als zou de fruitteelt
zoo bijzonder gunstige resultaten opleveren en
In de Vrijdag te 's-Gravenhage gehouden
vergadering van de vereeniging Stamboek
voor het Nederlandsche trekpaard B. T., heeft,
hlijkens het verslag der N. R. Crt. de voor-
zitter, jhr. J. van Vredenburch, terwijl alien
zich van hun zetels verhieven, woorden van
eerbied geiwijd aan de nagedachtenis van
koning Albert van Belgie, die bescbermheer
was van het bevriende Belgische paardenstam-
boek en die steeds groote belangstelling in de
paardenfokkerij heeft getoond.
Het hoofdbestuur heeft een telegram van
deelneming aan de Belgische Stamboekver-
eeniging gezonden.
Spr. heette in het byzonder welkom mr. J.
J. Wintermans, als vertegenwoordiger van den
minister van Economische Zaken, prof. dr.
Berger, hoofd van den veeartsenijkundigen
dienst, het oud-hoofdbestuurslid Jas en het
nieuwe hoofdbestuurslid Hoffmans Jr., opvol-
ger van wijlen zijn vader.
Mede richtte spr. zich met hartelijke woor
den van gelukwensch tot den heer Verheggen,
voorzitter van den Nederlandschen R. K. boe-
ren- en tuindersbond, die bij zijn 25-jarig jubi-
leum in die functie, is ibevorderd tot comman-
deur in de Oranje Nassau-orde.
Na goedkeuring van de rekening en de be
grooting werden de heeren Aug. de Schutter
te Dinteloord als jurylid en M. Damoiseaux
te Kloosterrade-Kerkrade en H. J. Aemoudts
te Sluis als plaatsvervangende juryleden in de
commissie voor de keuring van hengsten voor
dekking en opneming in het keurstamboek,
herbenoemd
Aangenomen werd een voorstel van het
hoofdbestuur om het regl-ement op de stam-
boekhouding afd. II trjdelijk aan te vulLen met
de bepaling: ,,In het stamboek kunnen worden
ingeschreven de paarden, waarvan de vader
en de moeder, blijkens de bij die paarden be-
hoorende afstammingsbewij-zen, afgegeven door
een and-er in Nederland gevestigd trekpaar-
denstamboek in een der registers onzer ver
eeniging of in een erkend bui-t-enlandsch stam
boek staan ingeschreven en behooren aan leden
der vereeniging.
M-ede werd aangenomen een voorstel van
het hoofdbestuur om slechts die buitenland-
sche stamboeken te erkennen, welke weder-
keerig de vereeniging stamboek voor het
Nederlandsche Trekpaard B.T. erkennen.
Het hoofdbestuur heeft besloten, aan de na-
jaars-hengstenkeuring premien te verhinden,
waartoe men f 2000 beschikbaar zou wiUen
stellen. De vergadering ging hiermede ac-
coord.
De voorzitter heette welkom' den ter ver-
gadering verschenen voorzitter van de Nederl.
Landhouwhan-d-elskamer, mr. A. G. A. ridder
van Rappard.
Medegedeeld werd, dat men voomem-ens is
in Den Bosch ter gelegenheid van het 750-jarig
bestaan der stad een landbouwtentoonstelling
te houden. Indien dit plan doorgaat, dan zal
schieten, zal het er spannen!
Hooliam ontving de boodschap onverschillig.
Garth hield zijn horloge in de hand. Drie
minuten voor het verstrijken van den tyid liet
hii Charley -den kleurling nog een laatste
waarschuwing geven. Toen begon Hooliam
plotseling uitvoerige verklaringen te geven.
Hij zegt, dat de mannen niet willen wer
ken als er wind op kornst is, vertolkte
Charley.
Zeg jij hem dan, dat ik het commando
zal ovememen.
Op het laatste oogenblik werden haastig de
orders gegeven, de zeilen werden gereefd en
de tocht voortgezet. Na een paar uur varen,
toen drie mijl was afgelegd, sprong een van
de kleurlingen van het achterdek op en het
hijschen van de groote mast begon weer. Ben
k-oele wind stak op en de Loseis schoot voor-
uit door het water. Verlicht haalden de drie
passagiers adem. Maar zij hadden nauwelijks
tAvee mijl gevaren, of de wanhopige Garth
zag, dat Hooliam trachtte naar een in-ham
van de kust koers te zetten.
Waarvoor dient dat? vroeg Garth.
Zij gaan aan land om te koken en te
eten, leg-de Charley uit. Hooliam zegt dat
er geen andere laadingsplaats is in de eerste
vijftien myl. t
Garth moest zich hiermee wel tevreden
stellen. Met de bekende overdaad van de in-
boorlingen werd een geweldig vuur aangslegd,
waarop zij thee kookten in een grooten ljzeren
ketel. Op een kleinen afstanid maakten de
drie passagiers eveneens hun toefoereidselen
voor den maaltijd.
Natalie, die geheel op, Garth vertrouwde,
zette alle angst op zij en was opgewekt en
vroolijk.
Groote genade! riep zij uit, ze zullen
allemaal sterven door vergiftiging. Kijk eens
wat zij eten! Spek zoo groen als arsemcum.
Onder deze en dergelijke udtroepea trachtte
zij de stemming onder den maaltij-d erin te
houden.
Het leek Garth, of zy een eeuiwigheid had
den noodig gehad voor de toebereidselen en
den maaltijd zelf. Maar hij verloor zijn ge-
(Juld, toen hij zag, hoe Hooliam een spel
kaarten voor den dag haalde en begon te
deelen. Hij trad op de spelers toe en beval
kortaf
Neem op die kaarten!
De j-cngens lachten en keken naar Hooliam.
Ga onmidd-ellyk aan boord, liet Garth ge-
bieden.
Hooliam's oogen rolden in zijn kop, maar
hij maakte geen beweging. Hij gaf te ken
nen, dat er geen wind was en dat zij dus niet
konden varen.
Garth werd woedend.
Daar zit meer achter dien onzin! riep
hij uit. Dat moet uit zijn. Zeg hem dat, als
hij mij nog een keer dwars zit, ik elf patronen
op dit geweer heb!
Tenzelfder tijd kwam een wilde zwaan over
het water scheren. Garth legde aan en vuurde
en de groote vogel viel dwarrelend naar be-
neden.
Luide uitroepen van bawondering weer-
klonken. Drie van de jongens sprongen in
het water om het dier te gaan halen. Maar
het troepje had blijkbaar de bedoeling van
dit schot begrepen en de kerels begconen de
pakken aan boord te dragen en tenslotte was
Hooliam wel genoodzaakt hen te volgen, of
achter te hlijven.
Toen zij weer onderweg waren, zag Garth,
hoe Hooliam met het zeil bezig was. Het
bleek toen, dat hij het zeil een weinig gereefd
had.
Haal op! gebood Garth.
Hooliam protesteerde
Hij zegt, dat de mast niet sterk is, ver
taalde Charley. De hevi-ge wind zal hem weg-
rukken.
En daar juiist zei by, dat er geen wmd
was, riep Garth. Doonvaren en als er iets
breekt, dan zullen w-e verder zien.
Hooliam begon breedsprakig uit te weiden
en vroeg of Garth voor de schade wilde op-
komen. Als eenig antwoord nam Garth zijn
geweer en het zeil bolide toen uit in minder
dan een oogenblik.
In dit alles vond Garth meer dan het ge
wone luie verzet van een wilde. Het was
duidelij'k, dat Hooliam een bijzondere reden
had om den tocht te doen mislukken. Hij
o-j-ng dus -bij den stuurman zitteci met -zijn ge
weer op de knieen en Hooliam was wel ge-
dwongen om de Loseis in de goede koers te
houden.
Omstreeks vier uur hadden zi] ongeveer
dertig mijl van hun tocht afgelegd. Op dat
oogenblik werd boven den rand van een kieek
de mast van een andere boot zichbaar en de
voorsteven van de Loseis wendde zich naar
den oever. Garth vroeg uitleg. Hooliam zei,
dat daar de boot van Phillippe uit den koers
lag en dat hij order had haar vlot te maken.
De Loseis zocht de slechtst denkbare plaats
op om te landen en bleef op vrij grooten af-
stand van den oever. De reiizigers namen
plaats in de Flat-iron, die zeer tegen den an
van Hooliam was meegeslefept.
Na het avondeten, toen de bemanning, die
aan land gegaan was, zich liet wachten, zcod
Garth Charley uit om Hooliam te gaan zoe
ken. Hooliam kwam terug met zijn muts in
de handen en een totaal veranderde uitdruk-
king op zijn geizioht. Hij toonde een bereid-
willigheid om onmiddellijk te vertrekken.
maar gaf te kennen dat een storm op komsl
was. Inderdaad begonnen zware wolken zich
op te stapelen en Garth zag in zyn verbeel-
ding Natalie in den storm op de onbeschutte
Loseis. Toen gaf hij den wensch te kennen
om dien nacht daar te blijven. Zij gingen aan
land en sloegen hun tent op.
Charley, die 's middags geslapen had, zou
de wacht houden tot twee uur en Garth legde
zioh vermoeid neer bij de opening van de tent.
Het leek hem of hij nauwelijks was inge-
slapen, toen Charley hem bij cl-en schouder
sohudde om hem wakker te maken.
Het is een uur, zei de jongen. Ik geloof,
dat er in het andere kamp iets aan de hand
is. Zij zijn weg geweest en weer terug ge
komen en hebben hun vuren weer aangelegd.
Het komt mij voor, dat er iemand is aamge-
komen. Ik meende goed te doen je te wekken,
terwijl ik even een kijkje ga nemen.
Charley bleef langer dan een uur weg. Toen
hij terugkiwam en binnen den kring van het
vuur trad, zag_Garth aan zijn gezieht, dat er
iets bijzonders geibeurd was...
iVordt vervolgd.l
