ALGEMEEN KIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSGH-VLAANDEREN Koning Albert I I 'pho&e&*' n k*4 No. 9108 MAANDAG 19 FEBRUARI 1934 74® Jaargang Buitenland EERSTE BLAD De Belgische Koning is op zeer tragische wijze om het leven gekomen. Geen pijn behoefl U meer te hinderen, als Ge er maar steeds aan denkl dat er tegenwoordig "AKKERTJES" zijn. Zorg steeds een doosje in huis te hebben. Ze kosten slechts 50 cent per 12 stuks en kunnen vannacht nog van pas komen bij Hoofdpijn, Kiespijn, Zenuw- pijn, Spierpijn, Vrouwenpijn, Rheumalische pijnen, NEUZENSCHE COURANT Buiten Ter Neuzen ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar Voor Belgie en Amertka 2,—overige landen /2,35 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling. Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE GIRO 38150 TELEFOON No. 25. ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20. KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling. Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrijgbaar is. Inzending van advertentien Uefst een dag voor de uitgave. DIT BLAD VERSCH3JNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND. GEMEENTE TER NEUZEN. Op Woensdag 28 Februari a.s., des namid- dags half drie uur, zal door den gemeente- geneesheer in het gebouw van de voormaldge school A aan het Schoolplein gelegenheid worden gegewen tot kostelooze vaccin&tie en rervaccinatie. Te SLUISKIL zal hiertoe gelegenheid worden gegeven op Vrydag 2 Maart 1934, des namld- dags half drie uur, in een der lokalen der openbare lager school D. Ter Neuzen, 16 Februari 1934. Burgemeester en Wethouders van Ter Neuizen, (get.) J. HUIZINGA, Secretaris. (get.) B. I. ZONNEVULLE, Secretaris. LASTIGE GEVALLEN VOOR GENEVE. Voor Geneve breken, schrijft de N. R. Crt. apnieuw drukke en ondankbare dagen aan. Europa komt er weer met tal van zijn zwerende wonden heen, en eischt behandeling daarvan. Geen van de gevallen ziet er veel- belovend uit. Maar Geneve zal het moeten probeeren. Lukt het niet, dan krijgt het daar van de schuld. Dan meenen velen dat de Vol kenbond overbodig is, omdat men zijn wonden goedkooper thuis kan behandelen. Men zou kunnen opmerken, dat toch niet alle gevallen hopeloos zijn en dat het verder niet onverschil- lig is of een wond met alle hulpmiddelen van ontsmetting en asepsis in het hospitaal ver- bonden wordt, dan wel in eigen, allesbehalve sterile omgeving. Het is voor de wonden goed dat men ermede naar Geneve komt, beter dan voor Geneve zelf. Ben lastig gevail dat nu Geneve zal worden voorgelegd is de Oostenrijksehe aangelegen- heid. Door de gebeurtenissen te Weenen is het nog slechts te acuter geworden. Want nu heeft daar een groep de volstrekte overmacht, waar- van men volstrekt niet zeker is dat zij voor een accoord met de nationaal-socialisten on- toegankelijk blijkt. Berlijn is nu bereid dit toe te laten, met het voortbestaan van Oostenrijk ate voorwaarde. Dan bestaat er voor de Heim- wehren feitelijik weinig reden meer am samen- werking van de hand te wijzen. Hun leiders hebben vroeger wel al daaraan gedacht, toen er van een erkenning van de zelfstandigheid van Oostenrijk heelemaal nog geen sprake was. De belanghebbende groote mogendheden en de Kleine Entente echter zullen in die er kenning niet het minste vertrouwen hebben. Men kent daar overal de tactiek van Berlijn, dat nu bereid is bij etaippen te werk te gaan. Zelfs niet eens meer alleen in de buitenland sche aangelegenheden; dat is door de lotgeval- len der Duitsche monarchisten duidelijk ge- demonstreerd. Hoe dan ook de mogendheden willen blijkbaar met een nationaaJl-socialistisch bewind te Weenen geen genoegen nemen. De gevaren daarvan zijn middellijk en on- mdddellijk. Er is een onmiddellijk gevaar, om dat nationaal-socialistdsche heersohappij de Weenen rechtstreeksche handelingen daartegen van buiten uit kan uitlokken; en een middel- lijk gevaar, omdat acties van verschillenden kant met elkaar in botsing zouden kunnen kamen. Italie zoowel als de Kleine Entente paseen in deze dagen soherp op. De dingen kunnen een loop nemen, die samenwerking tus schen deze twee mogelijk maakt; het kan ook anders zijn. Als Italie dezer dagen troepen in de buurt van de Oostenrijksehe grens heeft samengetrokken, dan moet de bedoeling daar van zijn geweest vooral niet bij anderen ach- teraan te komen. Te Praag is men er zenuw- achtig door geworden. Men kan beter dat alles vermijden, door de kwestie nu maar rondiuit in behandeling te nemen. Bedriegen de teekenen niet, dan nemen de mogendheden thans op dit punt esn heel andere houding in dan twee weken geleden. Toen trachtte men te Rome en te Londen en discreter ook wel te Parijs Dollfuss uit het hoofd te praten dat hij zijn ruzie met Ber lijn voor den Volkenbond bracht. Dat was juist in het vertrouwen, dat Dollfuss zelf, als h(j zich maar erg inspande, de dingen nog wel aan zou kunnen. Daarom gaf Italie hem ook den, van dien kant zoo menkwaardigen raad, contact met de socialisten te zoeken. Nu ech ter heeft men de zekerheid, dat Dollfuss den loop van zaken niet meer heheerscht en dat de Heimwehren de baas zijn. Er is reeds gebeurd wat men van Dollfuss verwachtte, dat hij ikon verhinderen. Daarom staat men er anders tegenover en begint men het als zaak te be- sbhouwen zich niet door Berlijn te laten over- rompelen. De reis van Anthony Eden zal er toe bijdragen, de besprekingen tusschen de hoofdsteden over dit onderwerp te verlevendi- gen. In ieder geval echter heeft men een an deren kijk erop gekregen. Te Berlijn wekt dit onbehagelijke gevoe- lens. Men geeft daar reeds te kenmen dat men een behandeling van de Oostenrijksch-Duit- sche aangelegenheid te Geneve heel hoog zal opnemen. Wij gelooven dat niet. Berlijn is meer dan voorzichtig in alles, wat de inter- nationale politiek betreft. Het mag misschien ho pen door dit dreigement vooraf de behan deling te verhinderen; gaat die behandeling toch door, dan zal het zich op de een of an dere mianier erin schikken. Men ziet het weer in de kwestie der ontwapaningsconfe- rentie. Het Fransche antwoord, wij hebben het reeds betoogd, was verre van aangenaam en inderdaad lang niet vrij van hooghartig heid. Toch heeft Berlijn, dat anders over een heftige pers heschikt, het met merkwaardige hedaardheid opgenomen. Men spreekt er nu reeds van de mogelijkheid de kwestie voor een grooten kring van staten te brengen, wat merkwaardig op een herstel van de comimssie der ontwapeningsoonferentie lijikt. Eerst loopt men weg uit Geneve, uibdrukkelijk betuigende dat het niet alleen om de onitwapeningsconfe- rentie is; de Volkenbond moet het zelfs bij- zonder ontgelden. Daarna zegt men, alleen uit Geneve te zijn weggeloopen om de behan deling ter ontwapeningsconferentie. En nu schijnt men al aan een nieuwen vorm van de oude ontwapeningsconferentie te gaan denken. Men zou hoop kunnen gaan koesteren op het herstel van een eensgeizind, te Geneve gezapig en met resultaten onderhandeld Europa, als de ondengrond van dit alles niet zoo onvrucht- baar, als met gdf dooriploegd was. Een ander, uitenmabe pijnllijk geval dat nu te Geneve ter behandeling staat, vormt de stemming in het Saargebitxl. In die kwestie moeten gevoel voor verdragsrecht en voor menschelijkheid een harden strijd uitveohten. De bepalingen van het verdrag van Versailles zijn duidelijk, en eischen uitvoering. Voert men ze echter uit zooals men dat twee jaar geleden zou hebben gedaan, dan volgen wel- haast met zekerheid voor het geweten der menschheid schokkende dingen. Men weet dan welk lot velen diergenen wacht, die vol- gens hun goed recht tenwille van hun vrij- heid, ja, van hun naakte bestaan, voor voort- during van de afscheiding van Duitschland ijveren, hopende op latere omstandigheden, die weer een aansluiting zullen toelaten. Daar helpt geen geruststellende verzekering van Berlijn aan. Wat er nu reeds gebeurd is heeft de Internationale commissie van bestuur zoo emstige bezorgdheid ingeboezemd dat Knox, haar Engelsehe president en vertegen- woordiger te Geneve, een werkelijk vrrje stem ming zonder aanzienlijke versterking van de politie niet mogelijk acht. Het is een waarlqk voor ons gevoel schrijnend geval. Men moet nog zeer naief zijn om niet te weten wat er gebeuren gaat in het Saargebied, als Berlijn er onbeperkt meester wordt. Dat is degenen, die hun stem moeten litbrengen, trouwens reeds voldoende duidelijk gemaajkt. En er is helaas alle "reden om aan die dreigementen meer geloof te schenken dan aan geruststellen de verzekeringen. Het Saargebied is een uiterimate pijnlijk punt voor het geweten der betrokkenen, die nu naar een juridischen uit- weg zoeken, die recht en menschelijkheid kan samenbrengen. Het is goed dat dit nu te Geneve onder Italiaansche leiding in besohou- wing wordt genomen. Dat zal iedere beslis- sing tegenover Berlijn zeker prestige geven. Geneve heeft zich verder nog bezig te hou- den met een geval dat eer een puzzle dan een imoeilijke kwestie lijkt. De Volkenbond heeft zijn leden verboden Mantsjoekwo te erkennen. De staat is er echter, en functioneert; hij vervoert voor andere staten post over zijn spooiTwegen! Kan men nu financieele afreke- ning houden met een staat, waarvan men het hestaan niet terkent? Het is de Britsche regeering, die deze vraag aan de Salomo's van Geneve heeft voorgelegd. Zij worden wel voor lastiger problemen gesteld. Hebben niet aller- lei staten, die Rusland nog niet erkend hadden, met de Russische posterijen betrekkingen on- derhouden De gevallen mogen niet heele maal gelijk zijn; het beginsel van de oplossing moet mien toch gemakkelijk in het voorbeeld met Rusland kunnen vinden. Gisteren voormididag verspreididen telegraat en radio het were 1 dsehokkend bericht van het doodelijk ongeluk waarvan Koning Albert van Belgie het slachtoffer is geiworden. Wij laten die berichten hier volgen: Het eerste telegram van het ongeval. BRUSSEL, 18 Februari. (V.D.) Koning Albert van Belgie is Zaterdagmid- dag door een noodlottig ongeval am het leven gekomen. Zaterdagmiddag is de Koning, alleen verge- zeld door zijn kamerheer, per auto van het kasteel Daeken naibij Brussel vertrokken om een tocht te maken naar het gebergte Marche les Dames op eeniige kilameteTS afstand van Namen. Zooals hij gewoonlijk op dergelijke uitstap- jes dead, liet Koning Albert zijn kamerheer in de auto en ging alleen het gebergte in. De kamerheer wachtte een uur. Toen de koning toen nog niet teruggekeerd was, ging hij er op uit om inlicihtingen in te winnen. Behalve de autoriteiten namen tal van burgers aan het zoeken naar den koning deel. Den gaheelen Zaterdagavand duunde het zoeken voart zonder dat men een spoor van den koning vond. Te tnyee uur vannacht vond men het lijk van koning Albert aan den voet der rotsen. Het hoofd had geen verwondingen, doch er bestaat geen twijfel aver, dat hij ap slag moet zijn gediood. Vreesel\jk einde van den koning. BRUSSEL, 18 Februari. (V.D.) Het beridht van de vermissing van koning Albert en van zijn noodilottig einde is ge- diurende den avond van gisteren en ook in den nacht geheim gahouden. Eerst Zondag- ochtenid werd Belgie opgeschrikt door het rampberidht, dat per radio werd medegedeeld en in die kerken werd afgekonldigd. Over het geheele land luididen de klokken ten teeken van rouw. In tegenstelling met de eerste berichten, dat het lijk van den koning weinig verwondingen vertoonde, wordt nader bekend, dat koning Albert vreeselijk verminkt is gevonden. Zaterdagmiddag was hij uit Brussel ver trokken, incognito onder naam van graaf van Rhdty. Tusschen Namen en Marche-les-Dames ver- liet koning Albert de auto en begaf zich al leen in het gebergte, lets, diat hij als liefheb- ber van de bergsport zeer veel deed. Wan- neer de koning in verbanid met den politdeken toestanid geen gelegenheid had naar zijn ge- liefkoosd Zwitserland te gaan, dan trok hij naar het gebergte van Marche-les-Dames, om daar ontspanning te zoeken. Toen de koning na een uur van zijn wande- ling niet terugkeerde, werd allerwegen een ondenzoek ingesteld. Gedurende den geheelen avond en het gedeelte van den nacht, tot- dat bekend was, dat het lijk was gevonden, reden taUooze auto's langs alle wegen in het gebergte om den koning te zoeken. Te twee uur in iden nacht wend het lijk ge vonden. Het was baron Jacques de Dixmude, ordonnance-officier van den koning, die de gruwelijke vonidst deed. Aan den voet der rotsen, die zich daar ter plaatse ongeveer 200 meter hoog in de lueht verheffen, tusschen Namen en Marche-les-Dames, dicht bij den oever van de Maas, werd het deerlijk vermink- te lijk van den Belgischen vorst gevonden. Van vrij groote hoogte moet de koning van de rotsen zijn gevallen. Oip tal van plaatsen op de rotsen werden bloedsporen gevonden. Het hoofd van den koning was nagenoeg ge- heel versplinterd. Zijn neus werd op een uit- stekenide punt van een rots gevonden. Onmidldellijk werd het lijk door een boseh- waohter en een burger, die bij de vonds aan- wezig waren, in een auto neergelegd, waarin het stoffelijk oversohot onmdddellijk naar Brussel werd ovengebracht. Onmidldellijk na het vinden van het lijik werd het gedeelte van den weg NamenMarche- les-Dames tusschen den spoorwegovergang en laatsgenoemd dorp afgezet. Zondagochtenid hebben het parket en de burgemeester van Marche-les-Dames zich naar de plaats van de ramp begeven om een onderzoek in te stellen. Oinjuist is het be richt van een Brusselsch blad, dat het lijk in de Maas zou zijn gevonden. Nadere bijzonderheden over den overleden koning. BRUSSEL, 18 Febr. (Vh.) Op bijna 59-jarigen leeftijd, maar nog in de voile kracht van zijn leven, is koning Albert I van Belgie gisterenavonid door een tragisch ongeval in het Ardennenland om het leven gekomen. Koning Albert, ongebwijfelld een der populairsite vorsten van Europa, stond te zamen met zijn gemalin, de even populaire koningin Elizabeth, tijdens den wereldoorlog in de gevaarlijkste stellingen, op de meest be- dreigde punten, als eerste soldaat onder de soldaten, voor wij hij het beizielende voorbeeld was. En later, toen Belgie zich herstelde van de oorlogswonden, was het alweer de koning, die vooraa.nging en het voorbeeld gaf bij her werk van den opbouiw. Een vorst, die zoo in Ujden van gevaar te- mididen van zijn volk heeft gestaan, moest wel wars zijn van alle uiterlijk vertoon. Voor zoo- ver de monarchic nu eenmaal onvermijdelijk een zeker ceremonieel eischt, onderwierp de Belgische koninklijke familie zich daaraan. doch verder was het steeds voor al haar leden tot zelfs voor de kinderen en kleinkindgrer hun grootste genoegen zich als burgers van het Belgische volk tusschen het volk te be- wegen. Ook deze eenvoud heeft zeer veel bij- gedragen tot vergrootinig van de populariteit van de koninklijke familie, welke voorai toi uiting kwam bij vr-eug(devolle familie-gebeur- tenissen als geboorte en huwelijk. Koning Albert had van zijn koninklijke taak een zeer breede en nauwgezette opvatting, die hem ertoe dreef, alles wat hem voor Belgie en het Belgische volk van ibelang leek nauiwkeu- rig te bestudeeren. Zijn vele reizen, vooral naar het Belgische koloniale gehaed in de Congo, getuigen hieivan. Albert I als constitutloneel monarch. Met strikte inachtneming van de beperkin- gen, die de grondiwet den vorst in een zoo democratisChe constitutioneele monarchie als Belgie oplegt, heeft koning Albert zich altijd zeer intensief met de staatszaken bezig ge- houden en toonde hij zich 'n staatsman, wiens persoonlijk ingrijpen voor de politiek van Bel- Bovengenoemde prijs wordt verhoogd met bijslag voor Omzet-belasting. Ingez. Med. Nederlandsch Product gie dikwijls van de grootste beteekenis was, en laatstelijk nog in December j.l. het land voor een rageeringscrisis heeft behoedt. Van- zelfsprekend waren er onder de zoo zeer ge- nuanceerde poiitieke groepeeringen, die men in de democratische geregeerde landen vindt, altijd wel groepen, die zich niet koniden ver- eenigen met de oplossing van sommige poii tieke problemen, zooals de koning die voor- stond, en die derhalve ook de koning in den politieken strijd trachtten te betrekken, doch zijn persoonlijke populariteit werd daar nooit door aangetast. Behalve vorst en staatsman was koning Al bert ook een hartstochtelijk sportman met een groote belangstelling voor techniek. De luchtvaart en de bergsport bezaten in het hij- zonder zijn voorliefde, en helaas is deze laat- ate hem noodlottig geworden. Tragisch doet het aan, dat deze vorst, die zoo zeer temiidden van zijn volk stond en zoo- zeer de liefde van zijn volk bezat, die omgeven was door een geiukkig en lieifderijk gezin, geheei alleen temidden van de eenzaamheid der wintersche Ardennen is gestorven. Levensbeschryviiig van Albert 1. Albert Leopold Clement Marie Meinrad van Saxen-Caburg en Gotha werd 8 April 1875 te Brussel gaboren als tiweede zoon van Philip, Graaf van Vlaianderen, broer van koning Leopold II, en Prinses Marie van Hohenzol- lem-Sigmaringen. Toen op 22 Juni 1869 kroonprins Leopold, de eenige zoon van koning Leopold I, op jeugdigen leeftijd overleed, were; Albert's zes jaar oudere broer Boudewijn toekomstig troonopvolger. Toen Boudeiwijn eohter op 23 Januari 1891 overleed, was de jeugdige Albert voorbestemd, am eens koning der Belgen te worden. Gp 2 October 1900 trad Prins Albert in het huiwelijk met de in 1876 gaboren Prinses Eli sabeth, tweade dochter van Hertog Kare! Theodor van Beieren. Het huwelijk werd met groOten luister te Munchen gevierd. Uit dit huwelijk werden drie kinderen geiboren, Leo- Den Haag vertoefde en voomemens was de3 midldags naar Brussel te vertrekken, werd reeds vroeg in den ochtend door de legatie op de hoogte gesteld van den dooid van den Koning. Minister Sap is in verband daar- mede reeds Zondagmorgen om half negen naar Brussel vertrokken. Rouwbeklag namens onzen Minister van Buitenlandsche Zaken. Bij ongesteldheid van den Minister van Bui tenlandsche Zaken beeft de secretaris-gene- raal van het Departement van Buitenlandsche Zaken Zondagochtena aan den Belgischen ge- zant de deelneming der Nederlandsche regee ring betuigd met het overlijiden van den Koning. Het stoffelijk overschot te Laeken aangekomen. Graaf de Patou, de Groot-Maarschalk van het Hof, deelt mede: „Het stoffelijk overschot van den Koning is Zondagochtend te half vier te Laeken aangekomen. De ministers hebben het lijk van Zijne Koninklijke Hoogheid be- groet". Kroonprins Leopold, die op het oogenlbllk in Zwitserland vertoeft, is van het gebeurde in kennis gesteld en werd nog Zondagavond te Brussel verwacht. Prins Karel kan elk oogenhlik van Ostende te Brussel aankomen. De Belgische ministerraad bijeen. Het bericht van het noodlottig ongeval, dat Zatendagxnidldag Koning Albert heeft getrof- fen, werd in den loop van den nacht bekend. Zoadra het feit bekend was, is de Ministerraad in Ibuitengewone zitting bijeengekomen. De hesludten van den Ministerraad zullen eerst bekend worden gemaakt nadat Kroonprins Leopold in Brussel zal zijn teruggekeerd. Het afficieel constateeren van bet overlijden van Koning Albert zou Zondagmididag op het pold. Hertog van Brabant, op 3 November 1 kasteel Laeken geschieden. ti -i -t a Tin rvr iui of or'n imcu'iH en t Gr 1901, Charles Graaf van Vlaanderen, op 10 October 1903, en Marie Jose op 4 Augustus 1906. De troonopvolger Prins Leopold huwde in November 1926 met de Zweedsche Prinses Astrid, uit welk huwelijk tiwee kinderen, een dochter en een zoon na de kroning van zijn vader Kroonprins van Belgie zijn geboren. j Prinses Marie Jose werd door haar huwelijk i met Kroonprins Umberto van Italie toekom- j stik Koning van Italie. Na voltooiing van zijn Studies maakte Prins Albert vele reizen, o.a. in 1898 naar Amerika. Door het overlijden van zijn vader werd hij in 1905 officieel Kroonprins van Belgie en in deze eigenschap bracht hij in 1908 een bazoek aan Engeland. In April 1909 maakte hij zijn groote reis naar den Congo, na een bezoek aan Zuid- Afrika. Van Kaapstad trok hij door Trans vaal en vandaar naar Eliizabethville. Dwars door het Katangagebied volgde hij den loop van den Congo tot waar deze in zee uitmondt. In Augstus 1909 keende hij naar Belgie terug. Eenige maanden later op 17 December 1909, overleed in het Koninklijik Slot te Laeken bij Brussel op 74jarigen leeftijd zijn oom, Koning Leopold H, en werd Albert geroepen hem op te volgen als Koning der Belgen. Gp 23 December 1909 legde Koning Albert 1 de plechtdge eed op de grondiwet af en sprak hij zijn eerste troonrede uit, waaruit hij o.a. de woorden sprak: „Onze welvaart is afhankelijk van de welvaart van de massa des volks". Tot groote en aangename verrasising van het Vlaamsche volksdeel legde Koning Albert den eeld in tiwee talen, in het Fransch en in het Vlaamsch af. Het was de eerste maal sedert de stichting van het Koninkrijk Belgie 1831, dat een vorst zich bij een dergelijke ge legenheid ook van de Vlaamsche taal bedienlde. Deelneming hi Den Haag. Het plotseling overladen van Zijne Majesteit de Koning van Belgie heeft in de kringen van het Hof, de regeering en het corps diplomati que groote ontroering geswekt. H.M. de Koninigin heeft in den loop van Zon dagochtend Haar deelneming aan den Bel gischen Gezant, den heer Maskens, laten be- tuigen door Haar ordonnance-officier, jhr. van Hey en. Z. K. H. Prins Hendrik bracht om kwart over twaalf een bezoek aan den gezant am hem zijn deelneming te betuigen. Ook bestond in het corps diplomatique veel belangstelling. Zeer velen kiwamen in den loop van den dag een condoleancelbezoek aan de legatie torengen. De Belgische minister van Landibouw Sap. die in verlbanid met de handelsbetrekkingen in De minister-president Graaf de Broqueville heeft Zonldagochtend het stoffelijk overschot van den Koning gezien, dat voorloopig op een vel-dibed was opgebaard. De gelaatsuitdruk- kingen van den Koning waren zeer rustig. Er is een wonde in den hals geconstateerd. Rouw in het geheele land. Geheei Belgie is diep onder den indruk van het noodlottig einde van den geliefldien Koning. In den loop van den ochtend verschenen in Brussel en Antwerpen extra-edities der dag- bladen, die door de opgewoniden bevolking als het ware uit de handen der verkoopers werden gerukt. Van alle open/bare gefoouiwen en van de meeste particuliere huizen werd Zondagmor gen de vlag halfstok geheschen. Alle schouw- burgen in den lanlde zijn gesloten tot een dag na de begrafenis. De wedrennen van Stockel en alle voetbalwadstrijiden, die Zondag zouden plaats hebben, zijn afgelast. Te Namen heeft ide bisschop van Namen Mgr. Heylen Zondagochtend in de kerk het overlijden van den Koning medegedeeld. Het Te Deum, dat Zondag ter gelegenheid van de verjaring van de kroning' van den Paus zou plaats hebben, is afgelast. Het klaroengescbal in de kazemes is tot een dag na de begrafenis van den Koning verboden. Deelneming in het buitenland. Reeds in den loop van Zondagochtend wend uit alle deelen van de wereld ideelnemingslbe- tuigingen ontvangen. Koningin Wiihelmina en die regeering behoorden tot de eersten die van him deelneming getuigden. De president der Fransche rapubliek, die koning van Engeland, de Duitsche regeering, de president der Ver- eeniigde Staten en vele andere staatshoofden en regeeringen hebben reeds Zondagmorgen hun condoldance betuigd. Een nader onderzoek. Het „Laatste Nieuws" meldt: De plaats waar het ongeluk met den Koning is gebeurd, is een van de scbilderacbtigste van het Maasdal, op een tiental kilometer van Na men, langs den weg van Namen naar Name- cbe, op het gehucht ,,Le bon Vieiux Dieu". Reehts van den weg stroomt de Maas. Links verheft zich een woeste rotsketen van waar- iboven men ongetwijfeld als in een diepen af- grond moet neerblikken. De rotsen zijn ruim honderd meter hoog en reiken van Beez tot Marche-les-Dames. Boven, langs den rots- wand, is er erveneens een weg, de Chemin diu Point-du-Vue, en die door de toerisien goed gekend is. Men heeft er een schitterenden

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1934 | | pagina 1