ALGEMEEN KIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSGH-VLAANDEREN
Koning Albert I I
'pho&e&*' n k*4
No. 9108
MAANDAG 19 FEBRUARI 1934
74® Jaargang
Buitenland
EERSTE BLAD
De Belgische Koning is op zeer tragische
wijze om het leven gekomen.
Geen pijn behoefl U meer te hinderen, als Ge er maar
steeds aan denkl dat er tegenwoordig "AKKERTJES"
zijn. Zorg steeds een doosje in huis te hebben. Ze
kosten slechts 50 cent per 12 stuks en kunnen vannacht
nog van pas komen bij Hoofdpijn, Kiespijn, Zenuw-
pijn, Spierpijn, Vrouwenpijn, Rheumalische pijnen,
NEUZENSCHE COURANT
Buiten Ter Neuzen
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amertka 2,—overige landen /2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien Uefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCH3JNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
GEMEENTE TER NEUZEN.
Op Woensdag 28 Februari a.s., des namid-
dags half drie uur, zal door den gemeente-
geneesheer in het gebouw van de voormaldge
school A aan het Schoolplein gelegenheid
worden gegewen tot kostelooze vaccin&tie en
rervaccinatie.
Te SLUISKIL zal hiertoe gelegenheid worden
gegeven op Vrydag 2 Maart 1934, des namld-
dags half drie uur, in een der lokalen der
openbare lager school D.
Ter Neuzen, 16 Februari 1934.
Burgemeester en Wethouders
van Ter Neuizen,
(get.) J. HUIZINGA, Secretaris.
(get.) B. I. ZONNEVULLE, Secretaris.
LASTIGE GEVALLEN VOOR GENEVE.
Voor Geneve breken, schrijft de N. R. Crt.
apnieuw drukke en ondankbare dagen
aan. Europa komt er weer met tal van zijn
zwerende wonden heen, en eischt behandeling
daarvan. Geen van de gevallen ziet er veel-
belovend uit. Maar Geneve zal het moeten
probeeren. Lukt het niet, dan krijgt het daar
van de schuld. Dan meenen velen dat de Vol
kenbond overbodig is, omdat men zijn wonden
goedkooper thuis kan behandelen. Men zou
kunnen opmerken, dat toch niet alle gevallen
hopeloos zijn en dat het verder niet onverschil-
lig is of een wond met alle hulpmiddelen van
ontsmetting en asepsis in het hospitaal ver-
bonden wordt, dan wel in eigen, allesbehalve
sterile omgeving. Het is voor de wonden goed
dat men ermede naar Geneve komt, beter dan
voor Geneve zelf.
Ben lastig gevail dat nu Geneve zal worden
voorgelegd is de Oostenrijksehe aangelegen-
heid. Door de gebeurtenissen te Weenen is het
nog slechts te acuter geworden. Want nu heeft
daar een groep de volstrekte overmacht, waar-
van men volstrekt niet zeker is dat zij voor
een accoord met de nationaal-socialisten on-
toegankelijk blijkt. Berlijn is nu bereid dit toe
te laten, met het voortbestaan van Oostenrijk
ate voorwaarde. Dan bestaat er voor de Heim-
wehren feitelijik weinig reden meer am samen-
werking van de hand te wijzen. Hun leiders
hebben vroeger wel al daaraan gedacht, toen
er van een erkenning van de zelfstandigheid
van Oostenrijk heelemaal nog geen sprake
was. De belanghebbende groote mogendheden
en de Kleine Entente echter zullen in die er
kenning niet het minste vertrouwen hebben.
Men kent daar overal de tactiek van Berlijn,
dat nu bereid is bij etaippen te werk te gaan.
Zelfs niet eens meer alleen in de buitenland
sche aangelegenheden; dat is door de lotgeval-
len der Duitsche monarchisten duidelijk ge-
demonstreerd. Hoe dan ook de mogendheden
willen blijkbaar met een nationaaJl-socialistisch
bewind te Weenen geen genoegen nemen.
De gevaren daarvan zijn middellijk en on-
mdddellijk. Er is een onmiddellijk gevaar, om
dat nationaal-socialistdsche heersohappij de
Weenen rechtstreeksche handelingen daartegen
van buiten uit kan uitlokken; en een middel-
lijk gevaar, omdat acties van verschillenden
kant met elkaar in botsing zouden kunnen
kamen. Italie zoowel als de Kleine Entente
paseen in deze dagen soherp op. De dingen
kunnen een loop nemen, die samenwerking tus
schen deze twee mogelijk maakt; het kan ook
anders zijn. Als Italie dezer dagen troepen in
de buurt van de Oostenrijksehe grens heeft
samengetrokken, dan moet de bedoeling daar
van zijn geweest vooral niet bij anderen ach-
teraan te komen. Te Praag is men er zenuw-
achtig door geworden.
Men kan beter dat alles vermijden, door de
kwestie nu maar rondiuit in behandeling te
nemen. Bedriegen de teekenen niet, dan nemen
de mogendheden thans op dit punt esn heel
andere houding in dan twee weken geleden.
Toen trachtte men te Rome en te Londen
en discreter ook wel te Parijs Dollfuss uit
het hoofd te praten dat hij zijn ruzie met Ber
lijn voor den Volkenbond bracht. Dat was
juist in het vertrouwen, dat Dollfuss zelf, als
h(j zich maar erg inspande, de dingen nog wel
aan zou kunnen. Daarom gaf Italie hem ook
den, van dien kant zoo menkwaardigen raad,
contact met de socialisten te zoeken. Nu ech
ter heeft men de zekerheid, dat Dollfuss den
loop van zaken niet meer heheerscht en dat de
Heimwehren de baas zijn. Er is reeds gebeurd
wat men van Dollfuss verwachtte, dat hij ikon
verhinderen. Daarom staat men er anders
tegenover en begint men het als zaak te be-
sbhouwen zich niet door Berlijn te laten over-
rompelen. De reis van Anthony Eden zal er
toe bijdragen, de besprekingen tusschen de
hoofdsteden over dit onderwerp te verlevendi-
gen. In ieder geval echter heeft men een an
deren kijk erop gekregen.
Te Berlijn wekt dit onbehagelijke gevoe-
lens. Men geeft daar reeds te kenmen dat men
een behandeling van de Oostenrijksch-Duit-
sche aangelegenheid te Geneve heel hoog zal
opnemen. Wij gelooven dat niet. Berlijn is
meer dan voorzichtig in alles, wat de inter-
nationale politiek betreft. Het mag misschien
ho pen door dit dreigement vooraf de behan
deling te verhinderen; gaat die behandeling
toch door, dan zal het zich op de een of an
dere mianier erin schikken. Men ziet het
weer in de kwestie der ontwapaningsconfe-
rentie. Het Fransche antwoord, wij hebben
het reeds betoogd, was verre van aangenaam
en inderdaad lang niet vrij van hooghartig
heid. Toch heeft Berlijn, dat anders over een
heftige pers heschikt, het met merkwaardige
hedaardheid opgenomen. Men spreekt er nu
reeds van de mogelijkheid de kwestie voor een
grooten kring van staten te brengen, wat
merkwaardig op een herstel van de comimssie
der ontwapeningsoonferentie lijikt. Eerst loopt
men weg uit Geneve, uibdrukkelijk betuigende
dat het niet alleen om de onitwapeningsconfe-
rentie is; de Volkenbond moet het zelfs bij-
zonder ontgelden. Daarna zegt men, alleen
uit Geneve te zijn weggeloopen om de behan
deling ter ontwapeningsconferentie. En nu
schijnt men al aan een nieuwen vorm van de
oude ontwapeningsconferentie te gaan denken.
Men zou hoop kunnen gaan koesteren op het
herstel van een eensgeizind, te Geneve gezapig
en met resultaten onderhandeld Europa, als
de ondengrond van dit alles niet zoo onvrucht-
baar, als met gdf dooriploegd was.
Een ander, uitenmabe pijnllijk geval dat nu
te Geneve ter behandeling staat, vormt de
stemming in het Saargebitxl. In die kwestie
moeten gevoel voor verdragsrecht en voor
menschelijkheid een harden strijd uitveohten.
De bepalingen van het verdrag van Versailles
zijn duidelijk, en eischen uitvoering. Voert
men ze echter uit zooals men dat twee jaar
geleden zou hebben gedaan, dan volgen wel-
haast met zekerheid voor het geweten der
menschheid schokkende dingen. Men weet
dan welk lot velen diergenen wacht, die vol-
gens hun goed recht tenwille van hun vrij-
heid, ja, van hun naakte bestaan, voor voort-
during van de afscheiding van Duitschland
ijveren, hopende op latere omstandigheden, die
weer een aansluiting zullen toelaten. Daar
helpt geen geruststellende verzekering van
Berlijn aan. Wat er nu reeds gebeurd is
heeft de Internationale commissie van bestuur
zoo emstige bezorgdheid ingeboezemd dat
Knox, haar Engelsehe president en vertegen-
woordiger te Geneve, een werkelijk vrrje stem
ming zonder aanzienlijke versterking van de
politie niet mogelijk acht. Het is een waarlqk
voor ons gevoel schrijnend geval. Men moet
nog zeer naief zijn om niet te weten wat er
gebeuren gaat in het Saargebied, als Berlijn
er onbeperkt meester wordt. Dat is degenen,
die hun stem moeten litbrengen, trouwens
reeds voldoende duidelijk gemaajkt. En er is
helaas alle "reden om aan die dreigementen
meer geloof te schenken dan aan geruststellen
de verzekeringen. Het Saargebied is een
uiterimate pijnlijk punt voor het geweten der
betrokkenen, die nu naar een juridischen uit-
weg zoeken, die recht en menschelijkheid kan
samenbrengen. Het is goed dat dit nu te
Geneve onder Italiaansche leiding in besohou-
wing wordt genomen. Dat zal iedere beslis-
sing tegenover Berlijn zeker prestige geven.
Geneve heeft zich verder nog bezig te hou-
den met een geval dat eer een puzzle dan een
imoeilijke kwestie lijkt. De Volkenbond heeft
zijn leden verboden Mantsjoekwo te erkennen.
De staat is er echter, en functioneert; hij
vervoert voor andere staten post over zijn
spooiTwegen! Kan men nu financieele afreke-
ning houden met een staat, waarvan men het
hestaan niet terkent? Het is de Britsche
regeering, die deze vraag aan de Salomo's van
Geneve heeft voorgelegd. Zij worden wel voor
lastiger problemen gesteld. Hebben niet aller-
lei staten, die Rusland nog niet erkend hadden,
met de Russische posterijen betrekkingen on-
derhouden De gevallen mogen niet heele
maal gelijk zijn; het beginsel van de oplossing
moet mien toch gemakkelijk in het voorbeeld
met Rusland kunnen vinden.
Gisteren voormididag verspreididen telegraat
en radio het were 1 dsehokkend bericht van
het doodelijk ongeluk waarvan Koning Albert
van Belgie het slachtoffer is geiworden.
Wij laten die berichten hier volgen:
Het eerste telegram van het ongeval.
BRUSSEL, 18 Februari. (V.D.)
Koning Albert van Belgie is Zaterdagmid-
dag door een noodlottig ongeval am het leven
gekomen.
Zaterdagmiddag is de Koning, alleen verge-
zeld door zijn kamerheer, per auto van het
kasteel Daeken naibij Brussel vertrokken om
een tocht te maken naar het gebergte Marche
les Dames op eeniige kilameteTS afstand van
Namen.
Zooals hij gewoonlijk op dergelijke uitstap-
jes dead, liet Koning Albert zijn kamerheer
in de auto en ging alleen het gebergte in.
De kamerheer wachtte een uur. Toen de
koning toen nog niet teruggekeerd was, ging
hij er op uit om inlicihtingen in te winnen.
Behalve de autoriteiten namen tal van burgers
aan het zoeken naar den koning deel. Den
gaheelen Zaterdagavand duunde het zoeken
voart zonder dat men een spoor van den
koning vond. Te tnyee uur vannacht vond men
het lijk van koning Albert aan den voet der
rotsen. Het hoofd had geen verwondingen,
doch er bestaat geen twijfel aver, dat hij ap
slag moet zijn gediood.
Vreesel\jk einde van den koning.
BRUSSEL, 18 Februari. (V.D.)
Het beridht van de vermissing van koning
Albert en van zijn noodilottig einde is ge-
diurende den avond van gisteren en ook in den
nacht geheim gahouden. Eerst Zondag-
ochtenid werd Belgie opgeschrikt door het
rampberidht, dat per radio werd medegedeeld
en in die kerken werd afgekonldigd. Over het
geheele land luididen de klokken ten teeken
van rouw.
In tegenstelling met de eerste berichten, dat
het lijk van den koning weinig verwondingen
vertoonde, wordt nader bekend, dat koning
Albert vreeselijk verminkt is gevonden.
Zaterdagmiddag was hij uit Brussel ver
trokken, incognito onder naam van graaf van
Rhdty.
Tusschen Namen en Marche-les-Dames ver-
liet koning Albert de auto en begaf zich al
leen in het gebergte, lets, diat hij als liefheb-
ber van de bergsport zeer veel deed. Wan-
neer de koning in verbanid met den politdeken
toestanid geen gelegenheid had naar zijn ge-
liefkoosd Zwitserland te gaan, dan trok hij
naar het gebergte van Marche-les-Dames, om
daar ontspanning te zoeken.
Toen de koning na een uur van zijn wande-
ling niet terugkeerde, werd allerwegen een
ondenzoek ingesteld. Gedurende den geheelen
avond en het gedeelte van den nacht, tot-
dat bekend was, dat het lijk was gevonden,
reden taUooze auto's langs alle wegen in het
gebergte om den koning te zoeken.
Te twee uur in iden nacht wend het lijk ge
vonden. Het was baron Jacques de Dixmude,
ordonnance-officier van den koning, die de
gruwelijke vonidst deed. Aan den voet der
rotsen, die zich daar ter plaatse ongeveer 200
meter hoog in de lueht verheffen, tusschen
Namen en Marche-les-Dames, dicht bij den
oever van de Maas, werd het deerlijk vermink-
te lijk van den Belgischen vorst gevonden.
Van vrij groote hoogte moet de koning van
de rotsen zijn gevallen. Oip tal van plaatsen
op de rotsen werden bloedsporen gevonden.
Het hoofd van den koning was nagenoeg ge-
heel versplinterd. Zijn neus werd op een uit-
stekenide punt van een rots gevonden.
Onmidldellijk werd het lijk door een boseh-
waohter en een burger, die bij de vonds aan-
wezig waren, in een auto neergelegd, waarin
het stoffelijk oversohot onmdddellijk naar
Brussel werd ovengebracht.
Onmidldellijk na het vinden van het lijik werd
het gedeelte van den weg NamenMarche-
les-Dames tusschen den spoorwegovergang en
laatsgenoemd dorp afgezet.
Zondagochtenid hebben het parket en de
burgemeester van Marche-les-Dames zich
naar de plaats van de ramp begeven om een
onderzoek in te stellen. Oinjuist is het be
richt van een Brusselsch blad, dat het lijk in
de Maas zou zijn gevonden.
Nadere bijzonderheden over den
overleden koning.
BRUSSEL, 18 Febr. (Vh.)
Op bijna 59-jarigen leeftijd, maar nog in de
voile kracht van zijn leven, is koning Albert I
van Belgie gisterenavonid door een tragisch
ongeval in het Ardennenland om het leven
gekomen. Koning Albert, ongebwijfelld een der
populairsite vorsten van Europa, stond te
zamen met zijn gemalin, de even populaire
koningin Elizabeth, tijdens den wereldoorlog
in de gevaarlijkste stellingen, op de meest be-
dreigde punten, als eerste soldaat onder de
soldaten, voor wij hij het beizielende voorbeeld
was. En later, toen Belgie zich herstelde van
de oorlogswonden, was het alweer de koning,
die vooraa.nging en het voorbeeld gaf bij her
werk van den opbouiw.
Een vorst, die zoo in Ujden van gevaar te-
mididen van zijn volk heeft gestaan, moest wel
wars zijn van alle uiterlijk vertoon. Voor zoo-
ver de monarchic nu eenmaal onvermijdelijk
een zeker ceremonieel eischt, onderwierp de
Belgische koninklijke familie zich daaraan.
doch verder was het steeds voor al haar leden
tot zelfs voor de kinderen en kleinkindgrer
hun grootste genoegen zich als burgers van
het Belgische volk tusschen het volk te be-
wegen. Ook deze eenvoud heeft zeer veel bij-
gedragen tot vergrootinig van de populariteit
van de koninklijke familie, welke voorai toi
uiting kwam bij vr-eug(devolle familie-gebeur-
tenissen als geboorte en huwelijk.
Koning Albert had van zijn koninklijke taak
een zeer breede en nauwgezette opvatting, die
hem ertoe dreef, alles wat hem voor Belgie en
het Belgische volk van ibelang leek nauiwkeu-
rig te bestudeeren. Zijn vele reizen, vooral
naar het Belgische koloniale gehaed in de
Congo, getuigen hieivan.
Albert I als constitutloneel monarch.
Met strikte inachtneming van de beperkin-
gen, die de grondiwet den vorst in een zoo
democratisChe constitutioneele monarchie als
Belgie oplegt, heeft koning Albert zich altijd
zeer intensief met de staatszaken bezig ge-
houden en toonde hij zich 'n staatsman, wiens
persoonlijk ingrijpen voor de politiek van Bel-
Bovengenoemde prijs wordt verhoogd met bijslag voor Omzet-belasting.
Ingez. Med.
Nederlandsch
Product
gie dikwijls van de grootste beteekenis was,
en laatstelijk nog in December j.l. het land
voor een rageeringscrisis heeft behoedt. Van-
zelfsprekend waren er onder de zoo zeer ge-
nuanceerde poiitieke groepeeringen, die men
in de democratische geregeerde landen vindt,
altijd wel groepen, die zich niet koniden ver-
eenigen met de oplossing van sommige poii
tieke problemen, zooals de koning die voor-
stond, en die derhalve ook de koning in den
politieken strijd trachtten te betrekken, doch
zijn persoonlijke populariteit werd daar nooit
door aangetast.
Behalve vorst en staatsman was koning Al
bert ook een hartstochtelijk sportman met
een groote belangstelling voor techniek. De
luchtvaart en de bergsport bezaten in het hij-
zonder zijn voorliefde, en helaas is deze laat-
ate hem noodlottig geworden.
Tragisch doet het aan, dat deze vorst, die
zoo zeer temiidden van zijn volk stond en zoo-
zeer de liefde van zijn volk bezat, die omgeven
was door een geiukkig en lieifderijk gezin,
geheei alleen temidden van de eenzaamheid
der wintersche Ardennen is gestorven.
Levensbeschryviiig van Albert 1.
Albert Leopold Clement Marie Meinrad van
Saxen-Caburg en Gotha werd 8 April 1875 te
Brussel gaboren als tiweede zoon van Philip,
Graaf van Vlaianderen, broer van koning
Leopold II, en Prinses Marie van Hohenzol-
lem-Sigmaringen. Toen op 22 Juni 1869
kroonprins Leopold, de eenige zoon van koning
Leopold I, op jeugdigen leeftijd overleed, were;
Albert's zes jaar oudere broer Boudewijn
toekomstig troonopvolger. Toen Boudeiwijn
eohter op 23 Januari 1891 overleed, was de
jeugdige Albert voorbestemd, am eens koning
der Belgen te worden.
Gp 2 October 1900 trad Prins Albert in het
huiwelijk met de in 1876 gaboren Prinses Eli
sabeth, tweade dochter van Hertog Kare!
Theodor van Beieren. Het huwelijk werd met
groOten luister te Munchen gevierd. Uit dit
huwelijk werden drie kinderen geiboren, Leo-
Den Haag vertoefde en voomemens was de3
midldags naar Brussel te vertrekken, werd
reeds vroeg in den ochtend door de legatie op
de hoogte gesteld van den dooid van den
Koning. Minister Sap is in verband daar-
mede reeds Zondagmorgen om half negen naar
Brussel vertrokken.
Rouwbeklag namens onzen Minister
van Buitenlandsche Zaken.
Bij ongesteldheid van den Minister van Bui
tenlandsche Zaken beeft de secretaris-gene-
raal van het Departement van Buitenlandsche
Zaken Zondagochtena aan den Belgischen ge-
zant de deelneming der Nederlandsche regee
ring betuigd met het overlijiden van den
Koning.
Het stoffelijk overschot te Laeken
aangekomen.
Graaf de Patou, de Groot-Maarschalk van
het Hof, deelt mede: „Het stoffelijk overschot
van den Koning is Zondagochtend te half vier
te Laeken aangekomen. De ministers hebben
het lijk van Zijne Koninklijke Hoogheid be-
groet".
Kroonprins Leopold, die op het oogenlbllk
in Zwitserland vertoeft, is van het gebeurde
in kennis gesteld en werd nog Zondagavond
te Brussel verwacht.
Prins Karel kan elk oogenhlik van Ostende
te Brussel aankomen.
De Belgische ministerraad bijeen.
Het bericht van het noodlottig ongeval, dat
Zatendagxnidldag Koning Albert heeft getrof-
fen, werd in den loop van den nacht bekend.
Zoadra het feit bekend was, is de Ministerraad
in Ibuitengewone zitting bijeengekomen. De
hesludten van den Ministerraad zullen eerst
bekend worden gemaakt nadat Kroonprins
Leopold in Brussel zal zijn teruggekeerd. Het
afficieel constateeren van bet overlijden van
Koning Albert zou Zondagmididag op het
pold. Hertog van Brabant, op 3 November 1 kasteel Laeken geschieden.
ti -i -t a Tin rvr iui of or'n imcu'iH en t Gr
1901, Charles Graaf van Vlaanderen, op 10
October 1903, en Marie Jose op 4 Augustus
1906.
De troonopvolger Prins Leopold huwde in
November 1926 met de Zweedsche Prinses
Astrid, uit welk huwelijk tiwee kinderen, een
dochter en een zoon na de kroning van zijn
vader Kroonprins van Belgie zijn geboren. j
Prinses Marie Jose werd door haar huwelijk i
met Kroonprins Umberto van Italie toekom- j
stik Koning van Italie.
Na voltooiing van zijn Studies maakte Prins
Albert vele reizen, o.a. in 1898 naar Amerika.
Door het overlijden van zijn vader werd hij in
1905 officieel Kroonprins van Belgie en in
deze eigenschap bracht hij in 1908 een bazoek
aan Engeland.
In April 1909 maakte hij zijn groote reis
naar den Congo, na een bezoek aan Zuid-
Afrika. Van Kaapstad trok hij door Trans
vaal en vandaar naar Eliizabethville. Dwars
door het Katangagebied volgde hij den loop
van den Congo tot waar deze in zee uitmondt.
In Augstus 1909 keende hij naar Belgie terug.
Eenige maanden later op 17 December 1909,
overleed in het Koninklijik Slot te Laeken bij
Brussel op 74jarigen leeftijd zijn oom, Koning
Leopold H, en werd Albert geroepen hem op
te volgen als Koning der Belgen.
Gp 23 December 1909 legde Koning Albert 1
de plechtdge eed op de grondiwet af en sprak
hij zijn eerste troonrede uit, waaruit hij o.a. de
woorden sprak: „Onze welvaart is afhankelijk
van de welvaart van de massa des volks". Tot
groote en aangename verrasising van het
Vlaamsche volksdeel legde Koning Albert
den eeld in tiwee talen, in het Fransch en in
het Vlaamsch af. Het was de eerste maal
sedert de stichting van het Koninkrijk Belgie
1831, dat een vorst zich bij een dergelijke ge
legenheid ook van de Vlaamsche taal bedienlde.
Deelneming hi Den Haag.
Het plotseling overladen van Zijne Majesteit
de Koning van Belgie heeft in de kringen van
het Hof, de regeering en het corps diplomati
que groote ontroering geswekt.
H.M. de Koninigin heeft in den loop van Zon
dagochtend Haar deelneming aan den Bel
gischen Gezant, den heer Maskens, laten be-
tuigen door Haar ordonnance-officier, jhr.
van Hey en.
Z. K. H. Prins Hendrik bracht om kwart
over twaalf een bezoek aan den gezant am
hem zijn deelneming te betuigen.
Ook bestond in het corps diplomatique veel
belangstelling. Zeer velen kiwamen in den
loop van den dag een condoleancelbezoek aan
de legatie torengen.
De Belgische minister van Landibouw Sap.
die in verlbanid met de handelsbetrekkingen in
De minister-president Graaf de Broqueville
heeft Zonldagochtend het stoffelijk overschot
van den Koning gezien, dat voorloopig op een
vel-dibed was opgebaard. De gelaatsuitdruk-
kingen van den Koning waren zeer rustig.
Er is een wonde in den hals geconstateerd.
Rouw in het geheele land.
Geheei Belgie is diep onder den indruk van
het noodlottig einde van den geliefldien Koning.
In den loop van den ochtend verschenen in
Brussel en Antwerpen extra-edities der dag-
bladen, die door de opgewoniden bevolking als
het ware uit de handen der verkoopers werden
gerukt.
Van alle open/bare gefoouiwen en van de
meeste particuliere huizen werd Zondagmor
gen de vlag halfstok geheschen. Alle schouw-
burgen in den lanlde zijn gesloten tot een dag
na de begrafenis. De wedrennen van Stockel
en alle voetbalwadstrijiden, die Zondag zouden
plaats hebben, zijn afgelast.
Te Namen heeft ide bisschop van Namen
Mgr. Heylen Zondagochtend in de kerk het
overlijden van den Koning medegedeeld. Het
Te Deum, dat Zondag ter gelegenheid van de
verjaring van de kroning' van den Paus zou
plaats hebben, is afgelast. Het klaroengescbal
in de kazemes is tot een dag na de begrafenis
van den Koning verboden.
Deelneming in het buitenland.
Reeds in den loop van Zondagochtend wend
uit alle deelen van de wereld ideelnemingslbe-
tuigingen ontvangen. Koningin Wiihelmina en
die regeering behoorden tot de eersten die van
him deelneming getuigden. De president der
Fransche rapubliek, die koning van Engeland,
de Duitsche regeering, de president der Ver-
eeniigde Staten en vele andere staatshoofden
en regeeringen hebben reeds Zondagmorgen
hun condoldance betuigd.
Een nader onderzoek.
Het „Laatste Nieuws" meldt:
De plaats waar het ongeluk met den Koning
is gebeurd, is een van de scbilderacbtigste van
het Maasdal, op een tiental kilometer van Na
men, langs den weg van Namen naar Name-
cbe, op het gehucht ,,Le bon Vieiux Dieu".
Reehts van den weg stroomt de Maas. Links
verheft zich een woeste rotsketen van waar-
iboven men ongetwijfeld als in een diepen af-
grond moet neerblikken. De rotsen zijn ruim
honderd meter hoog en reiken van Beez tot
Marche-les-Dames. Boven, langs den rots-
wand, is er erveneens een weg, de Chemin diu
Point-du-Vue, en die door de toerisien goed
gekend is. Men heeft er een schitterenden