ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAO VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Mijn Eiland
AKKER.CACHET5
JiMa_
Zoo rillerig?
No. 9094
WOENSDAG 17 JANUARI 1934
74e Jaargang
Bsnneniand
Feuilleton
EERSTE BLAD
Gij hebl kou geval en voell de koorls
opkomen. Ga naar bed en neem
"AKKERTJES", die als kaboulers in
den nachl Uw opkomende verkoud-
heid, Uw Griep zullen verdrijven.
Morgen slaal Ge op zonder koorls en
voell Ge U weer prellig en gezond.
"AKKERTJES"
TER NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen f 2,35 per 3 maanden f r. per post -
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer /0,20.
KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling. -
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien by regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst den dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJD AG A V OND.
RIJKSBEGROOTING VOOR 1934.
Algemeene beschouwingen der
Eerste Kamer.
Waardeering voor het beleid
van minister Oud.
Verschenen is het voorloopig verslag der
Eerste Kamer omtrent de algemeene beschou-
wingen over de Rijksbegrooting voor 1934.
Het volgende wordt er aan cotleend.
Vele leden hadden met ingenomenheid het
optreden van dit kabinet begroet. Zij juichten
toe, dat in de huidige ernstige tydsomstandig-
heden een kabinet van nationale eenheid met
het bewind is belast, en achtten de samen-
stelling daarvan principieel juist en gerecht-
▼aardigd.
Andere leden waren verheugd over het op
treden van dit kabinet, omdat de partijpolitiek
mi blijft rusten.
Ook in de personen der thans opgetreden
bewindsleden spraken zeer vele leden alles-
zins vertrouwen uit. Gaame zegden zij aan
bet kabinet krachtigen steun toe, en spraken
zy de hoop uit, dat het aan dit nationale be
wind zou mogen gelukken, het schip van
staat behouden door den storm heen te voeren.
Vele leden brengen hulde aan dit
ministerie voor zjjn krachtig be
leid, sommige hebben bezwaren.
Vele leden brachten hulde aan het kabinet
«n niet bet minst aan zijn voorzitter, voor de
krachtige wijze, waarop het 's lands bestuur
heeft ter hand genomen.
Sommige leden verklaarden onmogelijk de
verantwoordelijkheid voor de politiek van dit
kabinet op zich te kunnen nemen.
Het kabinet maakt volgens deze leden ge-
bruik, zoo niet misbruik van den financieelen
nood, om de wetgevende bevoegdheden der ge-
meenten tot een minimum terug te brengen.
Zij konden niet instemmen met het laten dra-
gen van de lasten der steunmaatregelen door
de ccQsumenten, zooals bij den landbouwsteun
geschiedt. Ook hadden zij bezwaar tegen de
wijze. iwaarop de kosten van het onderwijs
worden verlaagd, terwijl de defensie wordt ge-
spaard.
De toon van minister De Wilde
bruusk.
De toon van sommige ministers in de Twee-
de Kamer is bruusk; zoo zeide minister De
Wilde, dat de Vereeniging van Arbeiders Ra
dio Amateurs (VARA) In het gareel moet loo-
pen en er anders uit moet, en dat nog wel niet,
omdat zij tegen wet of reglement handelt,
maar alleen omdat de uitzendingen aan an-
deren onaangenaam zijn en prikkelen. De wet
laat echter alleen verbod van uitzendingen toe
bij gevaar voor, of in strijd met de openbare
orde, rust of zedelijkheid.
Ook kwamen deze leden op tegen het ver
bod van uitzending van de Internationale door
de VARA.
Tegen het optreden van minister Deckers
tegenover de S.DA.P. en het Nederlandsch
Verbond van Vakvereenigingen had men van
deze zijde eveneens groot bezwaar.
Deze beschouwingen van de leden, die het
laatst aan het woord waren geweest, vonden
krachtige tegenspraak bij vele leden, die vroe-
ger aan bet woord waren geweest.
Niets wat een opruiend karakter heeft en
tegen gezag, openbare orde en rust ingaat,
kan worden toegelaten.
Met voldoening haddea vele leden opge-
merkt, dat de Regeering niet voor een krach
tige gezagshandhaving terugdeinst.
62)
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
(Vervolg.)
In een kort, wollen badpak, met bet water
nog afdruipend langs haar fijne, slanke bee-
nen, stond ze daar en staarde met groote,
angstlge oogen naar bet schouwspel voor zich.
„De kaars!" barstte ik gesmoord uit. „Gauw
de kaars!"
Zacht-knetterend zakte de pit in haar
poeltje van kaarsvet mete en schoot een dun
kolommetje rook omhoog.
In een oogwenk begreep Christine, aan
welk gevaar we bloot stonden. Ze schoot de
kamer door en het volgende oogenblik stampte
ze het smeulemde papier met haar bloote voe-
ten uit.
Ik uitte een soort van gesteun, dat als pro
test bedoeld was. Edn seconde leunde ze, tril-
lend en ibijna snikkend van opwindtng, tegen
den wand, dan kwam ze wankelend, bijna op
den tast, naar me toe en begon met sidderende
vingers den zakdoek, dien Manning voor mijn
mond gebonden had, los te maken.
„Wat hebben ze je gedaan!" beefde haar
stem. „0, wat heibben ze je gedaan!"
Ik ademde diep de weldadige, frissche
lucht in.
,,L,ieveling", fluisterde ik, ,,hoe ben je in
Godsnaam hier gekomen?"
,,Ik ben overgezwommen," vertelde ze me
nog hftgend. „Op de zandplaat naast ja schui-
tenhuis ben ik uit het water gekomen."
„Wat beb je gedaan?" vroeg ik verbaasd.
Ik staarde haar cageloovig aan. „Ben je in
Verscheidene leden bepleitten tenslotte op-
nieuw uitsluiting van de politiek uit den
aether.
Communism e en Fascism®.
Aan de regeering moet de beslis-
sing over Grondwetsherziening
worden overgelaten.
Verscheidene leden brachten den aigemeenen
politieken toestand ter sprake.
Verscheidene leden drongen nogmaals krach
tig aan op het nemen van de noodige maat-
regelen tegen het communisme en kon het
zijn tot opheffing van die party, welke op-
heffing hun ook hier te lande zeer wel uitvoer-
baar toes oh een.
Dat de Regeering der ambtenaren het lid-
maatschap van fascistische organisaties ver-
biedt, vond bij vele leden instemming.
De vraag, of er op het oogenblik aanleiding
bestaat om een Grondwetsherziening ter ver-
betering van de staatsinrichting voor te be-
reiden, werd door zeer vele leden onder de
oogen gezien en besproken.
Vele leden sloten zich aan by hetgeen te
dezer zake door de regeering in de Tweede
Kamer is gezegd en waren van oordeel, dat
het overwegen van de wenschelijkheid van die
herziening alsmede de keuze van het juiste
oogenblik daarvoor veeleer aan het oordeel der
regeering behooren te worden overgelaten.
De financieele toestand.
Met veel waardeering spraken verscheidene
leden over bet financieel beleld van minister
Oud.
Dat de regeering tot de plicbten van haar
financieel en economiseh beleid ook rekent de
handhaving van den gouden standaard, vond
vrij algemeene toejuiching.
Verscheidene leden vertrouwden, dat voor
de bestaande moeilijkheden met de Duitsche
rentebetaling transfer-moratorium een be-
vredigende oplossing zou worden gevonden.
Dat de bezuinigingspolitiek met zich heeft
gebracht, dat ook de ambteaaarswedden op-
nieuw besnoeid zijn moeten worden, werd al-
gemeen onvermijdelijk geacht. Eenige leden
maakten evenwel de opmerking, dat, waar de
bezoldiging van tal van ambtenaren allengs in
absolutan zin veel te laag is geworden, tot
schade mede van den Staatsdienst, het noodig
zal zijn tot verbetering dier wedden over te
gaan, zoodra de financien zulks zullen kunnen
lyden.
Verscheidene leden wijdden beschouwingen
aan de belastingpolitiek der regeering, welke
zij allerminst konden bewonderen, daar de ge-
goeden te veel worden ontzlen en de lasten te
veel worden afgewenteld op de minst draag-
krachtigen. Men moet het geld halen waar
het is, dus meer directe belastingen opleggen.
Dat de inkomens sterker moeten worden
belast, stond voor sommige leden vast. Er zijn,
zoo zeiden zij, een millioen inkomens beneden
3000 en 250.000 daarboven (te zamen voor
2 milliard). Van de Inkomens zou men een
extra belasting boven de 3000 kunnen heffen,
prpgressief van 1 tot 10 procent.
Aaogedrongen werd op een nieuwe heffing
van de winsten van naamlooze vennootsehap-
pen. Andere leden waarschuwden hier emstig
tegen.
Zorg voor jeugdige werkloozen.
Verkorting van arbeidsd,uur.
Van verscthillende zijden drong men op het
besteden van meer zorg voor jeugdige werk
loozen aan, daar bet noodzakeiyk is de mo-
reele inzinking van de jeugd tegen te gaan.
Sommige leden drongen aan op het bevorde-
ren vaa verkorting van den arbeidsduur door
regeeringsmaatregelen. Zij herinnerden aan
het desbetreffende rapport van den Hoogen
Raad van Arbeid en bepleitten met dit college
het donker de baai overgezwommen?"
Ze knikte.
„Ja er was geen andere manier om hier
te komen. Marie had me beloofd, je door
Jimmy een briefje te laten brengen, maar in-
plaats van haar woord te houden, heeft ze het
regelreeht naar Manning gebracht. Hij kwam
op mijn kamer, om me te vertellen, wat hij
van plan was te doen. Ik heb niets gezegd,
maar ik was vastbesloten ze achterna te gaan,
zoo gauw ze wegroeiden. Ik ben been het
raam uitgeklommen en heb me langs den
klimop laten zakken. Natuurljjk beb ik wel
aan den vloed gedacht en aan de mogelijk-
heid, dat de stroom te sterk voor me zou zijn.
Maar dat kon me niet schelen. Als ik te laat
kwam om jou te helpen, wou ik 't liefst maar
verdrinkea."
Ze zweeg en op hetzelfde oatgenblik zag ze
een oud bowie-mes, dat op het portaal tegen
den muur hing. In een wip was ze de trap op,
nam het wapen van den haak en begen de
touwen, waarmee ik aan de balustrade vast-
gebonden was, met koortsachtige haast door
te zagen.
Ze was voor de helft er doorheen, toen het
opeens tot me doordrcug, dat Manning elk
oogenblik terug kon komen.
„Doe eerst die deuren dicht", zei ik drin-
gend. ,,Doe den haak erop en schuif dan de
twee grendels op de voordeur. Als ze raden,
waar je bent
Ik boefde myn zin niet af te maken, want
Christine begreep onmiddeliyk, van welk een
groot belang die maatregel was. In mijn op-
winding vergat ik myn schouder en probeer-
de met een nydigen ruk het half-doorgesne-
den touw stuk te doen springen. Het gevolg
was zoo'n hevige pynscheut, dat me, voor !k
het kon verhinderen, een half gesmoord ge-
kreun onUnapte.
„Wat is er? Wat scheelt eraan? Dan heb
ben ze je toch bezeerd!"
Met een doodsbleek gezichtje en gToote,
angstige oogen kwam Christine naar me toe
loopen.
,,'t Is niets", stelde ik haar gerust. „Ik ben
over een staaldraad gevallen, dien ze over bet
pad gespannen hadden en toen heb ik, geloof
een overbruggirugsstelsel, waarbij de overheid
dat gedeelte der loenderving voor hare reke-
ning zou nemen. dat met de vermindering der
kosten van den werkloozensteun overeen zou
stemmen. In elk geval zouden, volgens hen,
niet uitsluitend de arbeiders de kosten van de
verkorting van den arbeidsduur mogen dra-
gen.
Het ontslag van den heer Vliegen
als lid der delegatie ter Ontwa-
penlngsconferentie.
Verscheidene leden brachten ter sprake het
ontslag van den heer Vliegen als lid der dele
gatie ter Ontwapeningsconferentie, welke aan-
gelegemheid, naar hun meenlng, niet slechts
den minister van Buitenlandsche Zaken, maar
de Regeering in haar geheel aangaat. Immers,
de Ontwapeningsconferentie is een Regeerings-
zaak. En bovendien heeft de minister van
Buitenlandsche Zaken zich uitgelaten op een
wijze, welke duidelijk aantoont, dat het hier
het algemeen Regeeringsbeleid betreft. Deze
bewindsman toch heeft toegezegd, dat in de
delegatie moesten vertegenwoordigd zijn de
twee groote politieke partijen, de R.K. Staats-
party en de S.D.A.P., zoodat, als de heer Vlie
gen ontslagen werd, weder een lid van de
S.D.A.P. zou moeten worden benoemd. De
leden, hier aan het woord, konden zich met de
opvatting, dat bepaalde politieke partijen in
bedoelde delegatie moeten vertegenwoordigd
zyn, volstrekt niet vereenigen. De Regeering
behoort, volgens hen, voor zulke delegaties
de meest geschikte personen te kiezen, onver-
schillig tot welke politieke party zy behooren.
Een aantal leden laakten In den minister
van Buitenlandsche Zaken, dat hij den heer
Vliegen heeft verzocht zijn aanvrage voor
ontslag in te trekken, dat hij daarop is blijven
aandringen na het bekend worden van de uit-
lating van den heer Vliegen over den minister
van Defensie en dat hij eerst, toen de heer
Vliegen zyn cagunstige uitlating uitdrukkelijk
had herhaald, heeft gezegd, nader te zullen
overwegen of hij hem als lid der delegatie
kon handhaven. De door den minister in deze
aangenomen houding achtten deze leden be
neden de waardigheid van de Regeering en zij
waren van oordeel, dat die ook niet getuigt
van samenwerking der ministers.
Naar aanleiding hiervan maakten vele leden
de opmerking, dat er voor alle zaken van alge
meen regeeringsbeleid moet ,-ijn eenheid van
regeering en niet tien ministers, die ieder hun
eigen weg gaan.
DE VLUCCLT VAN DE „PELIKAAN".
Naar de N. R. Crt. vemeemt, is een bedrag
van f 850 ontvangen van 200 Nederlanders uit
alle oorden des lands, dat de bemapning van
de „Pelikaan" als stoffelijk biyk van hulde
werd toegezonden, onder de mededeeling, dat
in breede kringen behoefte gevoeld werd om
de groote dankbaarheid te toonen voor het
feit, dat alle Kerst- en Nieuwjaarsbrieven
tusschen famdlieleden en vrienden in Nederland
en Nederlandsch-Indie in zoo korten tyd ge-
wisseld konden worden en dat opnieuw de af-
stand tusschen Nederland en Nederlandsch-
Indie tot op de helft werd verkort. Aan de
leden van de bemanning van de Pelikaan is
tevens een lijst van namen der deeinemers aan
dit huldebiyk aangeboden.
Pe 1 i kaan bemannin g gehuldigd te
Roosendaal.
Zondag zijn de leden der Pelikaanbemanning
op grootsche wijze gehuldigd te Roosendaal,
waar de mecano Grosfeld vandaan komt.
Om twee uur stelde zich aan het Stations-
plein een huldigingsstoet op, waaraan 17 ver-
eenigingen deelnamen. Het ging naar het huis
van den broer van Grosfeld, waar behalve de
mecanicien van de Pelikaan, ook de overige
ik, mijn rechter-sleutelbeen geforoken. Maar
daar voel ik niets meer van, zoo gauw 't ver-
bonden is."
Christine knielde naast me neer en begon
met trillende vingers het touw om mijn polsen
los te wlnden. Ik hoorde haiar uitroep van
medeiy.den, toen ze zag, hoe ze eruit zagen.
„0, die ellendelingen!" snikte ze. ,,Die ge-
meene ellendelingen! Hoe kan de hemel 't toe-
staaa, dat menschen als Manning blijven
leven
„Lang zal het niet meer duren," zei ik
grimmig.
De doorgesneden touwen vielen los neer en
met een zucht van dankbaarheid stapte jk,
eiadelijk weer vrij, van de plek af, waar ik op
den dood had staan wachten. Christine legde
het bowie-mes neer en kwam, wat onzeker,
overend. Het volgende oogenblik drukte ik
haar zachte lichaam met mijn gezonden arm
tegen me aan en kuste haar nog vochtige.-
hals en schouders.
„Lieveling! Lieveling!" fluisterde ik. ,,Hoe
heb ik je 66it kunnen laten gaan!"
Ik kuste haar weer en weer zdolang, tot
de kleine zwarte gummi-ibadmuts van haar
hoofd gleed en haar slank, mooi lichaam byna
schuil ging achter een mantel van zwaar gol-
vend, donkerbruin haar.
Maar ten slotte drong zich weer een flauwe
herinnering aan onze nog vfer van vieUge posi-
tie aan me op.
,,'t Is doodjammer om op te moeten houden,
Christine", zei ik. ,,Maar je moet me eerst
helpen myn geweer te laden. Wil je me even
helpen? Ik geloof niet, dat ik 't met 66n hand
klaar kan spelen."
Ze maakte zich uit myn omarming los en
keek me, met glanzende oogen en haar warm-
roode lippen even open, Vragend aan.
„Waar is het waar heb je het gezet?"
vroeg ze.
Ik duidde met een hoofdbeweging op een
leeren tasch in den versten hoek.
,,Baar!" zei ik. ,,Denk je, dat je het in el-
kaar zal kunnen zetten en laden? We moeten
Manning warmpjes kunnen ontvangen, als hij
terug mocht komen."
Ze liep de kamer door en nu zag ze ook,
Nederlandsch Ongeevenaard bij gevatie kou
Product Griep, rheumatische pijnen,
Zenuwpijnen, Hooidpijn, enz.
Per 12 stuks slechts 50 cent.
Volgens recejot van Apotbtekcr Dumonf
ingez. Med.
leden van de bemanning aanwezig waren. Met
kranssn behangen namen Smirnoff, Soer, Beu-
kering en Grosfeld in een versierden auto
plaats.
Onder het gejuich van de Roosendalers reed
de auto door de stad. Overal stonden dichte
hagen menschen, die van hun enthousiasme
blijk gaven.
Tegen vier uur arriveerde de stoet op het
stadhuis, waar de burgemeester, mr. Claudius
Prinsen, een hartelijke begroetingsrede hield.
's Avonds was er eerst een diner en ten
slotte werd een Pelikaan-revue opgevoerd,
waarbij de Roosendaalsche burgerij nogmaals
aan haar bewonderiag voor de „helden der
lucht" uiting gaf.
BEVORDERING VAN DEN TEELT VAN
BROUWGERST.
Dezer dagen hebben eenige brouweryen en
gewestelijke landbouw-organisaties de ver
eeniging „Nationaal Comite voor Brouwgerst"
opgericbt, die zich ten doel stelt de bevorde-
ring van deo teelt in Nederland van voor het
brouwbedrijf geschikte gerst en van het ge-
bruik daarvan in Nederlandsche brouwerijen
en mouterijen.
De leiding is opgedragen aan een bestuur,
waarvan voorzitter is prof. C. Broekema te
WageniQgen en waarvan, behalve de vertegen-
woordigers van brouwerijen, mouterijen en
landbouworganisaties, mede deel uitmaakt de
rijkslandbouwoonsulent te Goes, de heer Ir
Const. G. P. Stevens.
Tot secretaris van het bestuur is benoemd
de heer J. K. Groenewold te WageniQgen, al-
waar ook de vereeniging haar zetel heeft.
GEEN AANSTELLING VAN NIEUWE
RIJKSVELDWACHTERS.
De minister van Justitie brengt ter kennis,
dat in 1934 geen onderzoek zal worden gehou-
voor het eerst, de openiag achter den pilaar
van dea haard.
„Ja", zei ik, als antwoord op haar vragen-
den blik. „Ze hebben de diamanten. Je oom
is keurig met een zakje vol cader zijn arm
weggegaan. Ik gun ze hem van harte' ik
weet alleen niet, of hij ze zal mogen houden."
Christine nam de leeren tasch, legde ze op
den vloer en begon de gespen los te maken.
Ondanks alle emoties vaa het laatste half uur
deed ze alles zoo handig en vlug, dat 't my
met bewondering vervulde.
„Hoe komt het, dat je alleen was?" vroeg
ze toen ze het wapen, met behulp van aan-
wijizingen van my, in elkaar had gezet. „Was
er wat met je vriend gebeurd?"
„Blijkbaar wel" was myn antwoord, „maar
ik weet niet wat. Hij had cm half negen hier
moeten zyn met Campbell, den detective.
Ik verwacht ze elk oogenblik en
Met het geladen geweer in haar hand stond
Christine vlug op. Haar oogen waren donker
van schrik en ze had een kleur tot achter haar
ooren.
,,Dan kan ik hier niet z66 bhjven zitten",
zei ze zenuwachtig. „Heb je geen jas of zoo
voor me?"
„Myn geheele garderobe is tot je beschik-
king", stelde ik baar gerust. „Ga mee naar
boven, dan mag je kiezen." Ik hield op. „Aan
den anderen kant is het wel erg jammer," ging
Ik voort. „Zoo zie je er op zijn leukst uit."
Ze bloosde weer. Ik ging impulsief naar
haar toe en trok haar weer tegen me aan.
„Arme lieveling", zei ik. „Je bent natuur-
iyk bijna versteend van kou en je voetjes
„Nee!" protesteerde ze, „ik hab niets
werkeiyk niet. Maar die schouder van je
lrDie schouder van my mag dpvliegen," zei
ik ongeduldig. „Een beetje steun en de'zaak
is gezond. Met een sjaal of een grooten zak
doek zijn we zod klaar. Ik ga met je mee naar
boven dan verbind jy me, en ik zoek wat
kleeren voor je uit."
Onder het spreken wou ik bet geweer van
baar overnemen. Maar dat weigerde ze door
even gadecideerd haar hoofdje te schudden.
En zoo gingen we samen de trap op, zy met
het geweer en ik met een bungelende rechter-
den naar de geschiktheid van sollicitanten
voor de betrekking van rijksveldachter.
In verband hiermede zullen de Vtrzoeken,
ook voor zoover zij reeds mochten 2ijn inge-
diend, om tot dat onderzoek in 1934 te wotfen
toegelaten, niet in behandaling kunnen wor
den genomen.
RESTAURATLE RAADHUIS VEERE.
Voltooiing nog In 1934?
Dezer dagen vergaderde te Veere, onder
voorzitterschap van burgemeester Henri Dron-
kers, de Restauratiecommissie voor het Raad-
huis dier stad. Zy heeft besloten den beer M,
Femhout, burgemeester van Middelburg, te
benoemen tot lid van haar Dageiykseh be
stuur.
De secretaris-penningmeester, de heer Th.
Chr. D. Coops, is voor het beheer over 1933
geddchargeerd; vervolgens heeft de commis-
sie breedvoerig beraadslaagd over nieuwe
plannen, welke zouden kunnen bijdragen tot
haar doel: het blijven opwekken van de
publieke belangstelling voor deze restauratie
en het omzetten van deze belangstelling in
klinkende munt, tot steun van het restaura-
tiewerk.
De voorzitter heeft ter vergadering nog
eokele mededeelingen omtrent den stand van
het werk gedaan; daaruit bleek, dat de restau
ratie regelmatig wordt voortgezet en dat de
voltooiing ervan misschien nog in 1934 ver
wacht zal mogen worden.
DE BEDREIGDE BIETENCULTUUR.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Westeiyk-Noord-Brabant, heeft besloten,
binnenkort te Roosendaal een groote demon-
stratieve vergadering te houden, waar diverse
sprekers zullen uiteenzetten, welke belangen
door een eventueele stopzetting van den bie-
tensteun emstig zouden worden gescbaad.
NEDERLAND EN BELGIe.
Biykens bet voorloopig verslag over de be-
grooting van buitenlandsche zaken hebben
enkele Eerste Kamerleden nogmaals de aan-
dacht gevestigd op de wyze, waarop in Belgie
nog immer wordt gehandeld in strijd met de
Nederlandsche belangen, door kostelooze
sleepdiensteh, surtaxes d'entrepot, premies op
vervoer en loodstarieven op de Schelde. Ge-
vraagd werd, of daartegen geen maatregelen
kunnen worden genomen.
DE CONTINGENTEERING VAN DEN
FRANSCHEN ERWTEN-INVOER.
Zooals wy korten tijd geleden meldden, zai
Frankrijk haast een verhooging dier invoer-
rechten, den invoer van erwten gaan contin-
genteeren. Het Hbl. weet, thans te berichten,
dat het contingent 70 pet. zal hedragen van
den invoer van het laatste jaar, Een vierde
deel van dit contingent mag zonder meer
worden ingevoerd. Voor het resteerende drie-
vierde deel zal echter een geiykwaardige hoe-
veelheid Fransche goederen afgenomcn moe
ten worden. Deze bepalingen bevestigen,
maar al te zeer de sombere mededeelingen,
die ens enlangs van welingelichte zyde wer-
den verstrekt. Voor Zeeland op de eerste
plaats beteekent een en ander nieuwe moei
lijkheden in dezen zoo moeiiyken tijd.
VERLANGENS VAN N.V.V. EN S.DA.P.
In de Arbeidspers wordt onderstaande reso-
lutie gepubliceerd:
De modeme arbeiderSbeweging, belichaamef
in N.V.V. en S.D.A.P., doordrongen van de
arm. Op de tafel lag een doosje lucifers.
Christine zette het wapen voorzichtig tegen
den muur en begon de kaarsen, zes in getal,
op te steken.
,,Nu zullen we eens zien, wat we voor je
hebben", begon ik. „Ik heb kleeren genoeg,
maar of ze jou zullen passen
„Eerst gaan we jou helpen," stelde ze be-
slist vast, terwijl ze de bovenste la inspee-
teerde. ,,Asjeblieft, hier hebben we wat we
zoeken. Dat wordt een prachtige mitella."
Ze haalde een grooten zgden zakdoek te
voorschyn, ging naar de waschtafel en maakte
een van de sponsen nat. Gewapend daarmee,
kwam ze met een ernstig gezichtje naar de
plek waar ik stond terug.
„Ik heb vroeger, op de boerdery, 't een en
ander van eerste hulp by cngeluikken geleerd",
ging ze voort. ,,Dit moet je in je oksel leggen.
voor ik dien slinger vastmaak. Daarmee hou
je je sleutelbeen op de goede plaats, tot't be-
hoorlijk geizet kan worden."
Met een handigheid, die in een spreekkamer
in Hariey Street op d'r plaats geweest zou
zyn, maakte ze 't een en ander in orde. Met
een intens gevoel van opluehting door het
plotseling opheffen van de py'n ging ik naar
de kast en gooide de deur wagenwyd open.
„Asjeblieft, liefste", zei ik. ,J3oe je keus
jassen, overhemden, ibroeken, ondergoed
alles, wat iemand van smaak maar kan ver-
langen."
Christine begon te lachen. Ze kwam naar
me toe en bekeek de oollectie.
,,Ik vind wel lets dat ik gebrudken kan".
zei ze. „Als ik er maar een beetje fatsoen-
lijker uitzie en wat warmer gekleed ben."
„Zoek maar uit en neem wat je wilt," was
myn antwoord. ,,Dan ga ik zoolang met het
geweer op de trap zitten. Als je klaar bent
roep je me maar."
„Maar jij kunt dat geweer niet hanteeren".
protesteerde ze. „Je heibt maar den arm!"
,,Dat is genoeg, om Manning neer te schie-
ten", zed ik grimmig. En zonder verder tegen-
werpingen af te wachten, nam ik het wapen
op en ging ermee de gang in.
(Wordt vervolgid.)
