AL6EMEEN NIEUWS- EN APtfERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEBEN
Nieuwjaar
jaar
No. 9087 Tweede Blad.
MAANDAG 1 JANUARI 1934
74e JAARGANG
5IE3
't Is middernaoht
NIEUWJAARSWENSCH
fx,
vsrrvt mmmmmmmummmmmmmem- axxmU
Het jaar 1933, begonnen onder omstandig- j
heden dat velen een sprankje hoop op kente-
ring ten goede gewettigd achtten, heeft in
velerlei opzicht slechts diepe teleurstelling
gebracht. We zijn 1933 hinnengetreden met
de hoop, dat de economische wereldconferen-
tie te Londen een einde zou maken aan dea
waanzin van den heerschenden economischen
oorlog, dooh deze hoop is ijdel gebleken. On-
geveer half Juni op plechtige wijze geopend
volgde tegen het einde van Juli reeds de slot-
zitting en was de volslagen mislukking een
voldongen felt. Wij hebben nimmer een zoo
slecht voorbereide conferentie gezien en ook
nimmer trad de kortzichtige verdwazing zoo
duidelijk voor het voetlicht als hier. Onmid-
dellijk na deze mislukking is de tijdelijk wat
getemperde economische strijd weer in alle
hevigheid aan alle fronten hervat en er zijn
scherpe oogen en een flinke dosis speurzin
voor noodig om de laatste resten van wat eens
een zich vrrj ontplooiend goederenverkeer was,
te ontdekken.
Heel het Internationale goederenverkeer zit
geperst in een welhaast wurgend harnas van
protectionistische maatregelen, iedere week,
iedere maand hrengt nieuwe belemmeringen
en als om de maat te doen overloopen dragen
ook de op de valuta-baren heen en weer zwal-
kende van hun goudbasis losgeslagen munt-
eenheden er het hunne toe bij om de wanhopig
knarsende economische machinerie nog meer
vast te doen loopen.
In een groot deel van de wereld heeft de
oude wijsheid, dat er met ziek geld geen ge-
zond zakenleven is op te bouwen, afgedaan,
wordt althans overstemd door het kermis-
achtig lawaai van hen, die in muntverzwak-
king, dit is eigenlijk een veel te zachte en
fatsoeolijke uitdrukking, heil verwachten.
Eenmaal op het hellende vlak aangeland is
het in 1933 steeds verder bergaf gegaan, lokt
de eene maatregel weer andere uit en zien de
verschillende regeeringen zich gedwongen via
de openbare kassen aan steeds meerdere tak-
ken van bedrijf door middel van subsidies in
een of anderen vorm het verder voortbestaan
te verzekeren, dan wel door contingenteering
een aflzet binnen de eigen grenzen te verze
keren. Zoo tracht men overal met kunst en
vliegwerk den economischen molen draaiende
te houden in de hoop, dat eindelijk een einde
zal komen aan deze vicieuse cirkel.
Is het te Londen niet gelukt de economische
problehien ook maar con stap nader tot op-
lossing te brengen, ook te Geneve is men er
niet in geslaagd het niet minder belangrijke
vraagstuk der ontw-apening op den goeden
weg te brengen. De ontwapeningsconferen-
tie heeft 1 it jaar onopgemerkt een jubileum
gevierd, h werkte namelijk zes jaren aan de
vooribeneiding van het probleem, doch Hen
derson, de eeuwige optimist met zijn onver-
woestbaar en onuitputtelijk geduld begint het
zachtjes aan te vervelen en heeft dit jaar
zelfs met aftreden als voorzitter gedreigd. Als
men te Geneve in hefczelfde tempo blijft door-
draaien zullen onze kindskinderen het mis
schien nog eens beleven dat er van ontwape
ning iets zal komen, wij hob ben in dit opzicht
niet veel vertrouwen, vooral niet nu schier
overal in een koortsachtig tempo alle krach-
ten eh een belangrijk deel der nog resteerende
geldmiddelen worden aangewend voor de uit-
rustig van legers en vloten.
De vredesduif heeft in 1933 dus niet kun-
nen uitvliegen, het bleef al te veilig opgeslo-
ten in een kooi van wantrouwen. Ook ia un
der opzicht is het geen gelukkig jaar voor
Geneve of juister gezegd voor den Volkenbond
geweest. Twee der leden, Paraguay en Bolivie,
trokken tegen elkaar ten oorlog, de Japanners
gingen voort met zich in het Verre Oosten
te gedragen alsof er geen Volkenibond bestond,
Duitschland gaf het Volkenbondsinstituut een
geduchte trap door voor het lidmaatschap te
bedanken en door zich van de ontwapenings-
conferentie terug te trekken. Daarna kwam
het sensationeele besluit van den Grooten
Fascistischen Raad te Rome, waarin een radi
cals en principieele wijziging van het Volken
bondsinstituut werd geeischt, natuurlijk in
fascistische richting, welke alle vrienden van
den op democratischeci grondslag gevestigde
Volkenbond de schrik om het hart deed slaan.
De dreigende wolken boven Geneve zijn nog
niet weggetrokken, men kan er slechts het
beste van hepen.
In een beknopte terugblik gaat allereerst
onze belangstelling naar Europa en wel in het
bijzonder naar Duitschland, waar zich de meest
ingrijpende gebeurtenissen in razend tempo
voltrokken. Op 28 Januari trad het onder
von Schleicher staande kabinet af, opgevolgd
door Hitler als rijkskanselier, met Von Papen,
Hugenberg en Vcn Neurath zoo'n beetje als
toeziende voogden. Dit bracht een radicale
wijziging in de regeeringskoers. Onmiddellijk
volgde ontbinding van den Rijksdag, uitschrij-
ven van nieuwe verkiezingen op 5 Maart,
waardoor Duitschland al aanstonds in een zeer
ongewoon hevige verkiezingsstrijd werd ge-
trokken. Om het heel zacht uit te drukken,
er werd met d& zoogenaamde oppositie heel
zonderling omgesprongen, elke mogelijkheid
om een nonmale actie te ontplooien werd hun
eenvoudig ontnomen en de door Van der Lubbe
met izijn helpers gestichte brand in het ge-
bouw van den Rijksdag was het sein voor een
onverbiddelijk neerslaan van communisten en
de en kostbare festiviteiten. Duitschland kan
zich deze weelde veroorleven, het heeft daar j
de noodige gelden, het buitenland dat vele i
milliarden in goed vertrouwen aan Duitsch-
land heeft geleend heeft dit niet, het mag op j
een houtje bijten en moet zich tevreden stel-
len met het weinige dat Duitschland aan zijn
schuldeischers kwijt wil zijn. Dr. Schacht is
een taekwaam financier, verstaat de kunst van
uitkleeden dus in de puntjes en trekt er zich
niets van aan dat de buitenlandsche schuld- j
eischers hevig vercntwaardigd protesteeren. i
Volgens oud Pruisisch recept heeft hij zelfs
den treurigen moed zijn verdediging in den
a a ri va l te zoeken en kapittelt hij de buiten-
landsche schuldeischers nog bovendien.
In de buitenlandsche politiek is de regeering
Hitler minder fortuinlijk, het heeft zich door
zijn zonderling optreden min of meer geheel j
geisoleerd en hierdoor weten te bereiken dat
het schier overal met groot wantrouwen wordt
aangezien. De Duitschens zijn nimmer handige j
diplomaten geweest, ze hebhen altijd op plom-
be manier in de intemationale politieke porce-
leinkast rondgesprongen en de regeering Hitler
maakt daarop geen uitzondering. Het optre
den van Berlijn tegenover het klefne Oosten-
rijk, wat voor Italie, Frankrijk en Engeland
aanleiding werd te Berlijn op matiging aan te
dringen, is hiervan een markant voorbeeld.
In Engeland heeft de Engelsche regeering
al evenmin een gemakkelijk jaar achter den
rug. In economisch opzicht zijn de zorgen wat
minder drukkend, er is een merkbare vermin-
dering der werkeloosheid te bespeuren, doch
daamaast komen de politieke zorgen van bin
nen- en buitenlandschen aard. Dat bij de tus-
schentijdsche verkiezingen de candidaten van
Labour met de winst gingen strijken was voor
de regeering heel onaangenaam, terwijl de al-
geheele politieke wereldconstellatie al heel
weinig geschikt is om Londen met zijn wijd-
vertakte belangen voor zorgen te vrijwaren.
De wrijving met Ierland, waar De Valera op
een volledig losscheuren der rijksbanden aan-
stuurt, is evenmin prettig voor de Engelschen,
zulks temeer, omdat men daar heel goed be-
grijpt er weinig of niets tegen te kunnen doen.
In Frankrijk zijn de financieele zorgen funest
gebleken voor het leven van een drietal kabi-
netten. Het ministerie Boncour duikelde 28
Januari en werd opgevolgd door het kabinet
Daladier, dat in het laatst van October sneu-
velde over de ingediende bezuinigingsplannen.
Daarna heeft het kabinet Sarraut nog een po-
ging ondemomen, dit kabinet heeft slechts een
drietal weken geregeerd en werd opgevolgd
door Chautemps, dat er in geslaagd is de be-
grootingsmoeilijkheden door te komen.
In de leiding der buitenlandsche politiek
brachten deze al te talrijke kabinetswisselin-
gen geen wijzigingen. Paul Boncour bleef hier
den scepter zwaaien en stuurde aan op ver-
betering der Fransch-Italiaansche verhoudin-
gen, de gebeurtenissen in Duitschland brach
ten Parijs en Londen ook dichter bij elkaar,
doch waren vooral van invloed op de Fransch
Russische betrekkingen. In de verhoudingen
tot de kleinere Fransche vrienden kwam wei
nig of geen wijziging, alleen de Polen hebben
het Parijs erg kwalijk genomen, dat het zich
liet vinden voor het door Mussolini ontworpen
viermogendheden-verdrag (Italie, Engeland,
Frankrijk en Duitschland), dat kort daarop
door het optreden der Duitschers te Geneve
werd getorpedeerd.
In het zonnige Italie zelf ondervindt men
zeker even erg de gevolgen der crisis als in
de parlementair geregeerde landen. Ook hier
stijgende lasten en geweldige tekorten. Iii de
intemationale politiek is Mussolini ook dit
jaar heel actief geweest, doch met weinig of
geen sucoes. Rome heeft over belangstelling
sleten, voor Zuid-Amerikaansche normen is
dat wat rijkelijk veel, vooral omdat het niet
bij het aan den dijk zetten dezer hoogste func-
tionarissen is gebleven, doch tevens aanleiding
gaf tot hevige gisting en gewelddadige uit-
barstingen, waarbij rijkelijk veel bloed heeft
gevioeid.
In het land van Uncle Sam heeft Roosevelt
getracht met kraohtige hand de zaak weer op
gang te brengen. Op 5 Maart heeft Roosevelt
de leiding van Hoover aangenomen en reeds
voor zijn amtotsaanvaarding is Rooseveld te
Miami op gelukkige wijze aan een op hem
gepleegden revolveraanslag ontkomen. Dit
eerste jaar is voor Roosevelt wel buitenge-
woon moeilijk geweest. Wij kunnen hier niet
treden in het pro- en coutra van de door hem
getroffen maatregelen om het in elkaar stor-
tende bedrijfsleven weer op gang te krijgen. Hij
is voor geen enkel paardemiddel terugge-
deinsd, men had in Amerika trouwens ook
weinig of. geen keus, onmiddellijk handelen was
een gebiedende eisch en bij het scheiden van
dit jaar kan hij er met voldoening op terug-
zien, dat hij er althans gedeeltelijk in geslaagd
is den geesel der werkeloosheid wat te ver-
zachten en daardoor weer aan millioenen men-
schen een riem onder 't hart heeft gestoken.
Voor het eerst na vele jaren kan de Ameri-
kaan de jaarwisseling weer vieren met een
borrel, wat, de geheelonthouders vergeven mij
deze uitlating, de populariteit van Roosevelt
nog heeft verhoogd, niet alleen in Amerika,
maar ook in Schiedam.
Wij hebben getracht in dit overzicht de be-
langrijkste gebeurtenissen nog eens de revue
te laten passeeren. Veel moois viel er niet te
boekstaven, maar desondanks zijn er benij-
denswaardige en blrjmoedige optimisten, die
de eerste teekenen van herstel meenen te be
speuren. Wij hopen dat deze kleine licht-
straaltjes in 1934 zich mogen ontwikkelen tot
felle lichtibundels, die de donkere crisiswolken
tot een snelle vlucht dwingen.
Guus Betlem Jr.
t
't Is middemacht... een jaar is om,
Een jaar, vol van gebeuren,
Waarin wellicht te juichen viel,
Maar ook veel te betreuren.
't Is middernacht... een jaar verstreek,
Weemoedige gedachten
Vervullen ons, minuten lang,
Minuten... dat we wachten...
Minuten, dat we wachten op
Die galmend-zware slagen,
Die het begin zijn van opnieuw
Drie honderd zooveel dagen.
Minuten, die nil kruipend gaan
Seconde, na seconde,
Waarin een jaar van lief en leed
Voonbijsnelt in een stonde.
Minuten, dat we denken aan
Hdel lang vervlogen dingen,
Een liefde... een illusie soms,
Die ons tot tranen dwingen.
Maar met een veeg van onze hand
Zijn die alweer verdwenen,
Ze hooren bij het... oude jaar,
En 't oude jaar ging henen...
Heil en Zegen! Vergissen wij ons in den zin
der woorden, als wij er in lezen al het geluk,
dat wrj voor ons zelf en voor elkander kunnen
bewerken, bekroond door wat van Boven, van
den O.o£sprcug alier goede gaven over ons
wordt uitgestort?
Er zijn redenen om het banale van den
Nieuwjaarswensch niet te hoog te taxeeren,
en wij willen aannemen, dat hij in een aantal
gevallen best ongezegd had kunnen blijven.
rfToch schijnen hun oudheid en hun algemeen-
heid er op te wijzen, dat het gebruik beant-
woordt aan een behoefte em dat de misschien
afgesleten vorm niet zonder inhoud is.
Dezelfde raadselen, die ons op een dag als
heden overstelpen, wij staan er dagelijks voor,
maar, opgaande naar een onbekende toe-
komst, roepen wij elkander nu en dan een
woord van bemoediging toe. De weg zelf
verandert daardoor niet van karakter; geen
van zijn ruwheden zal er door worden weg-
genomen, geen van zijn sieraden verdwijnen.
Maar de opgewektheid der wandelaars, ver-
levendigt door de betuiging van welgezindheid
dergeneia die met hen gaan. Zij, die zich
voortbewegen in de duistemis van het onbe
kende, doen af en toe een „hallo" hooren dat
is als een signaal van verkenning en van ver-
eeniging, een roep, om niet van elkaar afge-
dwaald te geraken. Er moet van tijd tot tijd
appel geblazen worden. De Nieuwjaarsdag is
daarvoor bestemd. Het duurt maar kort,
voor stUstaan is geen tijd; vervolgens: vooruit
maar weer!
Vooruit dus! Veel is er, dat ons venborgen
blijft In de lotswisselingen, aan welke wij on-
derworpen zullen worden, misschien nog voor
het thans intredend jaar zijn loop zal hebben
volbracht. Uit het bewustzijn van en het ver
trouwen in een Opperste Leiding, scheppen
wij ons den moed om een toekomst tegemoet
te gaan, die zich slechts blad voor blad aan
het oog ontrolt. En aan den ons gegeven
reiswijzer ontleenen wij het inzicht van de
richting die wjj te volgen hebben.
Op geen anderen dag dan dezen wordt ons
zoo duidelijk toegeroepen: Weest volmaakt!
Nooit sterker dan bij der tijden-wisseling
■klinkt het vermaan ons tegemoet: Zoekt uw
geluk niet in de dingen der vergankelijkheid.
Scherper dan op eenigen anderen herinne-
ringsdag wordt het ons onder de aandacht
gebracht: Niet voor zichzelf alleen leeft de
mensch hier beneden.
't Is waar, niet aller oor onderscheidt met
genoegzame juistheid en van alle opwekkin-
gen, door de leden der opvolgende geslachten
in der eepwen loop ontvangen of verspreidt,
is nog maar een zeer gering deel tot zijn recht
gekomen. Vandaar, dat wij van die volmaakt-
heid zoo onmeetbaar ver verwijderd zrjn ge
bleven. Vandaar ook die dringende noodzake-
lijkheid, om diezelfde aansporingen bij elke
gelegenheid te herhalen en ter harte te nemen,
al weten wij ook, dat de opvolging voortdu-
rend veel te wenschen zal overlaten.
Maar, ondanks alle tekortkomingen, zal
moeten blijven de wil en het streven naar het
betere, opdat daaruit het goede zal ontstaan.
Minuten, kruipen, kruipen om...
Nog negen... acht... nog zeven...
Nog zes... nog vijf... de tijd gaat voort
der diplomaten anders niet te klagen gehad. Alleen de mensch waoht even.
Nog vier, nog drie... nog twee... nog een...
Een klok begint te luiden,
Dan voelen we plots fel, wat wij
Wij menschen slechts beduiden
Er zijn heel wat diplomatieke bezoeken te
Rome gebracht, vooral verschillende Duitsche
ministers zijn meerdere malen aldaar de gast
geweest.
Voor Spanje is 1933 een moeilijk jaar ge
weest, moeilijk zoowel in economisch als in
politiek opzicht. Vele stakingen en woelingen
hebben het land in voortdurende onrust ge-
houden en vonden hun hoogtepunt in de anar-
chistische woelingen in begin Decepi'ber, welke En in luidruchtigheid opeens
alleen door zeer krachtige maatregelen waren Van toasten... drinken... eten...
te onderdrukken. i Zijn de gedachten van daamet
In het kleine Oostenrijk weet de regeering Weer voor een jaar... vergeten!
Maar, met een laoh het glas omhoog,
De weemoed snel verdronken,
En met een vroolijik: Goed Nieuwjaar
Eens met elkaar geklonken!
van Dollfuss ook over moeilijkheden mee te
praten. Het totaal verarmde Oostenrijk heeft
reeds uit dien hoofde de grootste moeite om
het hoofd boven water te houden en ,de bin-
nenl. politieke spanningen maakten deze taak
nog eens extra zwaar. Vooral de vanuit
Duitschland gesteunden nationaal-socialisten
hebben de Oostenrijksche regeering heel wat
zorgen gegeven en de heeren maakten het
zelfs zoo bont, dat een verbod en ontbinding
der S.S. en S.A. en daarna van de nationaal-
socialistische partij niet kon uibblijven. Doll-
fuss zelf was bijna het slachtoffer geworden
(Nadruk venboden.)
Hier is weer het nimmer, dat een nieuwen
jaarkricg opent. Waamae«4e zouden we hem
beter kunnen beginnen dan met goede wen
schen? Indden zij maar van goede voomemens
van een misdadigen aanslag, gepleegd door j verg.ezexci zijn, want wat beteekenen de eerste,
een naticnaal-socialist. Als gevolg van de her- indien zjj niet met de laatste gepaard gaan?
socialisten. De verkiezingsuitslag wees een toestanden.
haalde stappen der groote mogendheden heeft
de Oostenrijksche regeering wat meer de han-
den vrij gekregen, wat ook meer dan noodig
is, omdat de leniging der economische zorgen
daar alle aandacht vragen.
Van den Balkan valt gelukkig goed nieuws
te melden. Tegen het einde van het jaar valt
daar een verheugende toenaderimg tusschen de
verschillende landen te constateeren. Materieel
gaat het geen deizer landen naar den vleeze,
zooals trouWens nergens ter wereld. Maar
hier moet een politieke toenadering den weg
effenen voor het treffen van economische maat
regelen tot verbetering der vaak zeer treurige
dusdanige vooruitgang der nazi's aan dat ze
over een volstrekte meerderheid beschikten en j
was voor Hitler een gereede aanleiding de
teugels nog eens extra aan te Ijaien, alle pdli-
tieke partijen werden onttoonden of gedwongen
tot ontbinding over te gaan, arbeiders- en
patroonsorganisaties werden eveneens tot ont
binding gedwongen, heel Duitschland werd in
koortsachtig tempo gelijkgeschakeld.
Met politieke tegenstanders werd op buiten- j
gewoon ruwe wijze omgesprongen, duizenden
kregen ongevraagd logies in concentratiekam- j
pen en de Joden ondervonden aan den lijve de j
gevolgen van een onzinnigen rassenhaat. Het
Duitsche volk werd gelukkig gemaakt met
een overvloed van mooie beloften, of deze in
vervulling zullen gaan zal de tijd leeren en
werd verder onthaald op een reeks schitteren-
De Russeu hebben geen redenen om over 1933
ontevreden te zijn. In politiek opzicht heeft
de Russische regeering niet over succes te
klagen gehad. Litwinof heeft belangrijke re-
sultaten weten te bereiken en de belangrijk-
ste hiervan was de erkenning der Sovjet-Unie
door de Vereenigde Staten. Rusland bouwt
rusteloos verder aan^fcjjn industrieele ontwik-
keling en niets zou dan ook de Russen kun-
nen verontrusten, ware het niet dat Japan in j
het Verre Oosten nog altijd niet tot rust kan
komen en allereerst voor de Russische belan- j
gen aldaar een groot gevaar blijft.
Tot slot nog een stapje naar Amerika. In
Zuid-Amerika is het in het afgeloopen jaar
betrekkelijk rustig geweest, uitgezonderd Bo-
Moetem deze niet bewijizen, dat de andere wel-
gemeend zijn?
Inidien we letten op dec algameenen toe-
stand der wereld, blijft er zeker veel te
wenschen over.
Locnt het de moeite, te onderzoeken of wij
dit jaar met donkerder vooruitzichten intre-
den, dan het laatst verloopene Het verhoogt
althans niet de kracht, wanneer wij ons ici
allerlei naargeestige beschouwingen verdiepen,
waartoe wij overigens misschien stof genoeg
zouden vinden. Evenmin voegt het ons aller-
minst, ons met een luchthartig optimisme aan
te stellen, als ware er geen wolkje aan de
lucht.
De economische hemel is allerwege zwaar
bewolkt en zelfs de sterren, die den koers zou
den kunnen aangeven, dien men te volgen
heeft, ontbreken nog. Het komt in maat-
schappelijk opzicht nog veel overeen met de
plicht van den zeeman, die bij vliegenden
storm zijn schip niet in de felle branding mag
sturen om de veilige harven te bereiken.
Maar toch kunnen we niet zijn als zij die
geen hoop hebben. Zij die op den eersten dag
des jaars ,,Veel Heii en Zegen" toewenschen,
zijn niet zonder hoop, zij richten hun blikken
naar de toekomst, waarheen wij thans weer
gereed staan op te trekken. En in die woor
den, mits niet geaegd als een zinledige for-
livie en Paraguay en Cuba. Cuba heeft het j mule, ligt ook uitgedrukt het hegmsel der
afgeloopen jaar een drietal presidenten ver- solidariteit, dat aileen maakt tot edn.
En daarom: Vooruit maar weer! De tijd
scelt voort, het leven is kort! Vooruit, on
danks de moeite en bezwaren, niet afgesehrikt
door de achter ons liggende teleurstellingen.
Het ziet er waarlijk niet naar uit, dat ook de
tragen er komen zullen. Wel mag de fortuin
soms begunstigen ,,die wacht en stille zit",
maar zij laat dit ook wel eens na.
Dat ieder onzer, 't zij man of vrouw, den
emst der tijden toone te begrijpen, en ieder
naar eigen eerlijke overtuiging handele. Met
een onverschillig voorbijgaan wordt evenmin
iets verworven als met een lijdzaam meegaan.
Gij, die vooruit moet, loopt zelf!
En waarheen des levensgang ons ook voeren
zal, laten wij op dezen dag, dien van den
jaarsovergang, elkaar cctmoeten in gemeen-
schappelijke heilwenschen voor het Vaderland,
voor het Vorstelijk Huis, voor onze gemeente
en haar Bestuurders, voor het welzijn van het
gansche Nederlandsche Volk!
Nieuwjaar
Zegenwenschfo klinken weer alom. Ook
wij, Uitgeefster en Redactie van de Ter Neu-
zensche Conrant voegen daaraan de onze
toe. „A1 wat wensehelijk is!" lezeressen en
lezers, zoo voor uw personeci en familie als
in uw zaken en bedrijf.
We gaan weer vooruit. De tijd van naden-
ken is voonbij. We gaan weer voort op onzen
weg. We hebben redec van dankensstof. Bij
vemieuwing mochten we in verschillende op
zicht dankbaar ervaren, dat ons werk wordt
gewaardeerd. Dit schenkt ons moed en ver
trouwen, om aldus voort te gaac en te doen
wat mogelijk is, om aan de bestaande wen
schen en verlangens tegemoet te komen.
Onze lezerskring breidt zich bij voortduring
uit en hot stemt ons tot groote voldoening
telkens te mogen ervaren welk een plaats de
Ter Neuzensche Courant in den Familiekring
inneema. Hoe ons blad door alien met belang
stelling wordt gelezen en gewaardeerd.
Van de advertentiekolommen werd dan ook
weer ruimschoots gebruik gemaakt. Ook hier-
in breidt onze clientele zich uit, hetgeen wel
een bewijs is van de goede resultaten die ons
blad oplevert door haar groote en bovenal
goede publiciteit.
Dit alles stemt ens dankbaar en zullen dan
ook voortgaan om ons blad steeds uit te brei-
den. Allerwege mochten wij medewerking ont
vangen in ons streven de belangen van ens
gewest te dienen. We hopen die ook in
den nieuwen jaarkring dien we zijn ingetre-
den, bij vemieuwing te mogen ondervinden.
Indien we nog even een terugblik werpen
op het afgeloopen jaar, kunnen we consta
teeren, dat ons land voor sohokkende gebeur
tenissen en rampen gespaard bleef.
Economisch verkeert ons land, het lot der
andere rijken deelend, in zorgelijken toestand.
De verkiezingen voor de Tweede Kamer had-
den ook tot gevolg het optreden eener nieuwe
regeering. Deze staat voor een zeer zware
taak. Eenerzijds is het hare roeping verschil
lende takken van ons volksbestaan, die alle
in nood verkeeren voor onder gang te bewaren,
anderzijds moet, door ijzeren noodzaak daar-
toe gedroogen, niet alleen van een vooruit-
streven in sociale verzorgingen worden afge-
zien, maar moet zij ons volk terugdringen,
moet een versobering worden ingevoerd, met
het gevolg dat vele idealem, waarvoor velen
jarenlang hebben gestreden, voorloopig tot de
vrome wenschen zullen moeten blijven behoo-
ren, dat men zelfs afbraak moet beleven van
veel, dat lief ec dierbaar was geworden.
Ook aan de vooruitzichten op de levens-
positie van talloozen moest veel kleur worden
ontnomen, alle maatregelen, die men slechts
door grooten nood gedrongec, met schrijnend
hart moet doorvoeren.
In dien grooten economischen nood kom:
ook nog veeltijds strijd van belangen. Hulp
aan de eene groep verleend, brengt somtijds
een andere in het gedrang. Daarmede 3taat
ook in verband de dreiging die we deczer dagen
Vermeldden voor het voortbestaan onzer beet-
wortelsuikerindustrie. Vurig hopen we, met
het oog op de belangen van ons gewest, dat
die dreiging spoedig moge voorbijgaan.
De toestand van ons gewest en van onze
gemeente, week niet af van de algemeene. Zij
was in alle opzichten zorgelijk, doch behoorde
voor zoover wij konden constateeren nog niet
tot de sterkst door de depressie getroffene.
De toestand onzer gemeente bleef nog on-
geveer dezelfde. De scheepvaart vertooode
ook de gevolgen van den algemeene toestand
Met betrekking tot de kwesties in verband
met onze zeehaven (spoorwegtarieven en
loodsgelden) kwam nog .geen verandering. Zij
zijn venbonden met intemationale onderhan-
delingen en het vooruitzicht op toenadering
is nog niet gerezen. In ander opzicht is er
verandering ten goede, daar met de voorbe-
reiding der havenuitbreiding van wege's rijks-
waterstaat, na de door de Staten-Generaal
aangenomen regeeringsvoorstellen, regelmatig
wordt voortgegaan.
Voor het gemeentebestuur waren de tijden
evenzeer zorgelijk. Ook in dit opzicht moes-
ten idealen worden opgeofferd, doch men
heeft voor het beheer de noodige middelen
weten te vinden, ook voor de groote bedragen
die bij de uitgebreide werkloosheid noodig
waren voor ondersteuning en armenzorg.
Een aangename herinnering ligt nog versch
in het geheugen, n.l. die der herdenkmg van
het zilveren ambtsjubile van den burge-
meester, een herdenking die getuigde van
waardeering voor verrichten vruohtbaren
arbeid.
door
GUUS BETLEM Jr.
Thomasvaer: Wel, Pieternel, wat zeg je weer
Van 't afgeloopen jaar?
D'r is weer aardig wat gebeurd.
Pieternel: Da's krek zoo, Thomasvaer.
T. In Duitschland zoo bijvoorbeeld al
P. Maar man, wat een idee,
Een Nederlandsche Nieuwjaarswensch
Begin je daar niet mee!
Je moest je schamen, Thomasvaer,
Ja, heusch, wat valt.je in?
Vergeet je soms het jubile
Van Onze Koningin
T. Welnee, geen sprake van, en 'k wensch
Dan ook Haar' Majesteit
Nog vele lange jarenen
Wat minder zwaar beleid.
P. Ja, zeg dht wel, hoor, Thomasvaer,
De zorgen zijn nidt klein.
En 't lijkt me heusch geen pretje, om
NuKoningin te zijn!
T. Maar 66k de and're leden van
Het Koninkljjk Gezin,
De Koningin-Moeder..., Prins..., Prinses
Zij deelen ook hierin!
P. Geen mensch, die weet, wat ons het jaar
Zoo aanstonds brengen gaat
T. Maar handen in elkander, en
Vertrouwen in den Staat!
Dan komt, al duurt het wel eens lang.
De zaak wel voor elkaar
P. Dat zie je nou tenminste met
Den afsluitdijk toch maar!
T. Ja, ja, dat was een he61 karwei,
Een kranig stukje werk.
P. Maarcoze Pelikaan, Thomasvaer?
Zeg, noem je dat niet sterk?
In Vier dagen naar Indie?
Man, stel je toch eens voor
T. Ja, Pieternel, je habt gelijk,
't Is meer dan kranig, hoor!
Er zit in 't hedendaagsch geslacht,
Toch waarlijk nog wel pit,
Wij zijn voor niets geen kinderen
Van wijlen Jan de Wit!
P. Pff! Beste Thomas, denk nou niet
Dat dat een voorrecht is,
Dat enkel jullie mannen siert,
Want dan heb je het mis!
D'r zijn ook vrouwen in ens land...
T. Helaas, ja... erg genoeg...
P. Eh... zei je wat, zeg Thomasvaer?
T. Nee, 'k dacht dat je wat vroeg!
P. Enfin, 'k wou zeggen, ook al is
Ons landje dan maar klein,
D'r zijn ook vrouwen, waar we heusch
Heel trotsch op mogen zijn!
T. En een heet zekerPieternel?
P. Precies, ja... j'hebt gelijk,
Maar d'anderedie ik bedoel:
Mevrouw de Boer van Rijk!
T. Waarachtig Piet, m'n compliment,
P. O zoonou sta je paf
T. Ja, voor mevrouw de Boer van Rijk
Neem ik m'n petje af!
En 'k heb voor haar 6en wensch maar, op
Haar Jubileum-tocht.
Voor elke zaal, waar ze nog speelt,
Het bordje: uitverkocht!
P. Bravo! Maar dht is anders iets,
Daar worden, beste vent,
De schcuwburgen in Nederland
Niet bar meer mee verwend!
T. Behalve dan toch, Pieternel,
Als d'r zoo'n juffer kweelt,
Die ergens daar in Hollywood
Of voor de Ufa speelt!
Of als d'r es zoo'n Jazz-orkest
Van enkelnegers komt...
P. 't Is een schandaal
;n.
'03
-S-
12.
1934
;era,
zich
J.
aar.
•edo
ter.
i ik
Be
irut,
iter.
1934
:hte
)Ot3
dci
alle
:ur-
2,
en
do
EOO
bo-
rej>
u
m
jne
3
IS
23.
id
Jo-
do
»S
e-
