ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Oudejaarsavond.
Myn Eiland
Het
Testament
van
Dr. Mabuse
t
n
11
t
m
No. 9087
Eerste Blad
MAANDAG 1 JANUARI 1934
74e JAARGANG
FEUILLETON
GEMEH8DE BERICHTEN
Oe grootste film
van het jaar wordt
ongetwijfeld
1
TER NEUZEN, 1 JANUARI 1934
VERDRONKEN.
Fritz Lang-film
■g <k
JAAR
n"
i'l
Z~IZ U
J I
aat S
TER NEUZENSCHE COURANT
xn>
.an.
OF,
er.
ABONNEMENTSPRIJS: Binnea Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Bui ten Ter Neuzen
fr. per p->3t f 3.55 per 3 maanden Bij vooruitbetaltng fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0.20.
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
I landelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
Eep doxologie.
Dit rs missdhien voor sommigen onder
onze lezers een vreemde uitdrukking, maar
dan willen wij haar onmiddellijk vendui-
delijken of vertalen. Een doxologie is een
verneerlijking, een lofprijzing, en dan niet
van eettig mensch of van eenige zaak,
doch van God. Er zijn er meerdere.
maar wij kennen er toch vooral twee: de
Jofprijztng van de Engelen in de velden
van Efrata, het bekende: „Eere zij God,
in de hoogste hemelen, en vrede op aarde.
in de menschen van het welbehagen", en
dan de slot-tirade van het Onze Vader.
die ons alleen door Mattheiis is bewaard
gebleven: „Want Uw is het koninkrijk,
en de kracht, en de heerlijikeid in der
eeuwigheid. Amen". Deze laatste doxo-
iie bedoelen wij nu in dit artikel, haar
Qlen wij eens bizonder naar voren bren
gen, en mooht het zijn: haar herhalen.
Meestal, dat zullen al onze lezers toe
geven, wordt aan deze laatste woorden
van het Onze Vader heel weinig aandacht
geschonken. Zij zijn ook eigenlijk geen
gebed meer, er wordt niets in gevraagd,
er wordt niets in afgesmeekt. Hier wordt
alleen beleden, alleen betuigd, hier is rust
en zekerheid, berusting en overgegeven-
hebd hier wordt niets meer verlangd of
gehoopt, de bidder is nu eigenlijk boven
zijn gebed weer uitgekomen, hij staat al
op van zijn knieen, hij vraagt niets meer
hij vertrouwt het verder alles toe aan
zijn Vader in de hemelen, Die zoo goed
weet, wat Zijn kind behoeft. Maar hij,
de bidder en vrager van daareven houdt
toch nog niet geheel op, voordat hij
den Heer nog iets heeft gezegd. Heeft
hij gebeden om de komst van Gods ko
ninkrijk nu belijdt hij, dat Gode het
koninkrijk behoort, dat God regeert, dat
God volkomen koning is. Nu belijdt hij
ook, dat Zijns is de kracht, en dat Zijns
rs de heerlijkheid in der eeuwigheid.
Is het aanheffen van zoo n doxologie
niet de allerbeste houding op den Oude
jaarsavond? Er zullen er zijn, die van
plan waren iets anders te doen bij
t scheiden van 1933 en bij 't overgaan
naar 1934. Er zal door velen sterk wor
den geklaagd. Wij zagen daareven een
Kerstplaat van de Haagsche Post, waarop
een Kerstboom met allerhande pakjes:
alles nieuwe of nog verzwaarde belastin-
gen. En bleef het nog maar bij belas-
tingen! Maar hoe velen zijn heelemaal
niet meer in staat om ook maar iets te
betalen, en zij zullen dan ook wellicht niet
eens meer 'n aanslag van eenige beteeke-
nis ontvangen. Er is over heel de wereld
een inzinking, ongekend in hevigheid en
fntensiteiten er is weinig of geen hoop
op eenig merkbaar herstel. Zoo zal er op
dezen Oudejaarsavond wel heel veel
worden geklaagd.
En gevraagd..., angstig en verdrietig,
zonder eenige hoop en zonder het minste
vertrouwen. Want waar moet het toch
naar toe, als de toestand ieder jaar nog
gespannener wordt, als de vooruitzichten
nog steeds donkerder worden, als de kring
der crisis-slachtoffers rich al nog maar
uitbreidt, ais de toestanden in Europa en
daarbuiten, tot in de verste verte, nog
maar steeds verwarder en verwikkelde'r
worden? Waar gaat het toch naar toe met
I ons land, met ons werelddeel, met heel
onze aarde? Er wordt gevraagd, angstig
en onzeker eneen dwaas wacht op
antwoord!
Er zijn ook nog andere dingen, die op
den Oudejaarsavond, op iederen Oude
jaarsavond naar voren komen. Wij noe-
men er nu nog maar een: de kwestie van
de persoonlijke schuld. Ook dit jaar (wij
zullen het met schaamte erkennen), waren
wij in geen enkel opzicht wie wij hadden
moeten en kunnen zijn, wij kwamen veel
te kort over heel de linie, en zoo zullen
wij op dezen Oudejaarsavond niet alleen
klagen over anderen, en vol onzekerheid
vragen naar wat komt, maar wij zullen
ook sterker en inniger nog dan anders om
vergeving vragen, en het herhalen, telkens
weer en telkens vuriger: ,,Vergeef ons
onze schulden".
Toch gaan wij nu op dezen Oudejaars
avond die of andere beden van het Onze
Vader niet in den breede of bijzonder
herhalen of ophalen. Ons past dien avond
iets anders wij gelooven zelfs, dat wij
zeggen mogen: iets beters; wij willen dit
jaar eindigen met een doxologie, met de
doxologie, die Jezus Zijn discipelen ge-
geven heeft, toen Hij hen leerde te bid
den: ,,Want Uw is het koninkrijk en de
kracht en de heerlijkheid in der eeuwig
heid".
Uw is het koninkrijk. Wij gelooven
niet, dat er een ding is, dat Jezus in heel
zijn onderwijs zoo op den voorgrond
heeft gesteld als dit: dat het koninkrijk
van God is. Daar werd over dat konink
rijk gesproken zonder eenige terughou-
dendheid, zonder eenige aarzeling. Daar
werd niet op dat koninkrijk gehoopt of
naar dat koninkrijk uitgezien, neen, die
koninkrijk werd eenvoudig en zonder-
meer beleden. Het was er, het bestond.
het behoefde niet eens te worden ,,uit-
gebreid" het moest alleen nog maar
openbaar worden, het moest alleen nog
maar worden verwerkelijkt, d.w.z. ten
voile gerealiseerd. Uw is het koninkrijk.
Welk een rust ligt er in die betuiging. Dit
is gewis en zeker, dit staat vast, onom-
stootelijk, en wat er ook wisselt of ver-
andert God is koning.
Uw is de kracht. Daar zit altijd nog
iets in van een wensch misschien, maar
ook dat is een betuiging, een verheerlij-
king. De kracht is van God. Wij zeggen
het dankbaar bij het einde van dit jaar.
Een mooi Psalmvers zegt het zoo tref-
fend: ,,Waar was mijn hoop, mijn moed
gebleven ik was vergaan" als
i'k niet had qeloofd! En o, wat hebben
wij dan blijkbaar weinig geloof gehad,
want wat waren wij zwak vaak! Maar
de kracht is Godes, en wat wij dan had
den en kregen aan kracht, was en kwam
van Hem. Men klaagt onzes inziens niet
ten onrechte over veel slapheid bij het
tegenwoordige geslacht. 't'Zijn veelal
lieden, jonge lieden, zonder ruggegraat.
En toch: wat is nu heerlijker en sierlijker
dan kracht, vooral voor een jong mensch.
,,Der jongelingen sieraad is hunne
kracht Maar bij God is kracht, God
zelf is de Sterke, Zijns is de kracht. Dat
geeft ook stil vertrouwen voor de toe-
komst, want die is veilig bij Hem.
En Uw is de heerlijkheid. Wij lazen
jfzer. dagen nog eens in het merkwaar-
dige leven van Lincoln, hoe hij in 't eind,
toen hij alles in orde had gekregen, wat
hij wenschte, en waar hij zoo ernstig naar
streefde: het rijk was bevestigd en de
slaven waren alien in vrijheid gesteld,
hoe hij, zeg ik, toen werd verheer'lijkt
door die lieden, die vroeqer eeuwen ge-
knecht waren getVeest. Welk een voldoe-
ning moet dat zijn geweest, om toen die
dankbaarheid te oogsten. Maar Lincoln
maakte er slechts een zeer bescheiden
gebruik van hij wees hun naar God,
Die dit alles had bewerkt en geschonken.
In het eind komt de heerlijkheid alleen
Gode toe. Op die verheerlijking gaat het
aan, ook al zien wij daa^van op het oogen-
blik nog maar bitter weinig. Om die
verheerlijking moet het ons te doen zijn.
onder en bij alles. Zoo loopt de doxologie
uit op een woordje: heerlijkheid. En al
schijnt ook in ons en rondom ons alles
daarmede te spotten, toch is de heerlijk
heid van en voor God. Hij zal het win-
nen.
„Wij zien nu nog n.'et, dat Hem alle
dingen onderworpen zijn", heeft Paulus
eens neergeschreven. Maar de apostel
gar dat niet toe in een moedelooze bui.
Hij wist heel goed wat hij zei, hij nam er
toen of later niets van terug. Hem schijnt
nog lang niet alles onderworpen te zijn,
eer het tegendeel. Maar dan gaan wij
toch nog even terug naar de Kerstgesehie-
denis. Uit het kleine Bethlehem en uit
het verachte Nazareth spruit de Heer-
scher der Wereld. Geen noemenswaar-
dige vermelding vindt men van het ont-
staan van het Christendom bij de schrij-
vers uit die dagen. En intusschenhoe
ontwikkelden zich reeds spoedig macht en
invloed! Bij ons mag die zelfde zekerheid
en stille hoop bestaan: Zijns is de heer
lijkheid! God zal straks in voile heerlijk
heid zich openbaren. En zoo eindigen
wij dan nu het Oudejaar 1933 en gaan
wij stil-vertrouwend 1934 binnen, weten-
de, dat Zijns is het koninkrijk en de kracht
en de heerlijkheid in der eeuwiqheid
Amen.
Bruine kmderhandschoen, Bureau van
Politie.
Kinderwantje, Bureau van Politie.
PortemcLinaie (met inhoud), P. de Mul,
Steenkamplaan 51.
Damesportemonnaie (met inhoud), A. Her-
rebout, Lange Kerkstraat 14.
Een paar kinderhandschoenen, G. Geers,
Molengang 4.
Bruine maatelband, Wei. Herrebout, Ka-
zernestraat 22.
Fietspompje, P. Mielen, Tholensstraat 13.
Rozenkrans, J. Kolijn, Donze-Visserstr. 22.
Portemonnaie (met inhoud), J. Meertens,
Nieuwediepstraat 57.
Rijwielbelastingmerk (in etui), C. Sol, Bode-
kamer, Stadhuis.
AANSLAG OP EEN BURGEMEESTER.
Toen de heer E. Buzeijn, burgemeester van
Eede, zich Donderdagmiddag van het gemeen-
tehuis naar zijn wcuing begaf, zijn twee
schoten op hem gelost, die gelukkig geen doel
troffen.
Als vermoedelijke dader heeft de politie uit
Aardenburg aangehouden zekere A* M. uit
Maldeghem.
Het betreft hier een oude veete.
door
55
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
(Vervolg.)
„Ik heb nog eens diepzinaig over de zaak
aagedacht en ben tot twee knap-gevonden
oonclusies gekomen." Hy boog zich over de
armleuning van zijn stoel en klopte z'n pijp
tegen de balustrade uit. ,,In de eerste plaat3",
ging hij cpeeas heel ernstig voort, moeten
we goed realiseeren dat de dood van Bascomb
ons in een moeilijk parket brengt. Ik heb niet
veel verstand van de wet, maar ik west, dat
er zoo iets als medeplichtigheid aan moord
bestaat. Als we Manning en de Roda verden-
ken, moeten we dat aan de politie mededee-
len. We hebbca geen recht onzen mond te hou-
den, alleen om dat meisje van jou te sparen."
„t Is je eigen raad gewesst", protesteerde
ik. „En ik geloof ook niet, dat de Roda er
iets mee te maken gehad heeft. Volgens mij
is Bascomb er in zrjn eentje op uit getrokken
om zich op Manning te wreken. En toen is
h# aan boord waarschijnlyk ook Craill tegen
bet lfjf gelooipen, met het gevolg, dat ze hem
met hun beiden
..Precies mijn opinie", viel Boddy me in de
rede. r.Maar toch zullen we heel voorzichtig
moeten zijn met wat we zeggen en wat we
venzwi,gen, of ten slotte worden we en bloc
door de politie ingepikt."
„Wat wou jjj doen?"
,Jcuw plan is volgens mij het beste. Mor-
genochtmd vroeg moet je op Londen af krui-
sen en dien detective in den arm nemen. Ver-
tel hem alles doe hem het verhaal, dat je my
verteld hebt. Waarschijnlijk is t een pientere
kerel en kan hij je den weg uit dit moeilijk-
heden-doolhof wyzen. Maar kan hy '-t niet,
dan moeten we tegeaover de politie ons 3pel
op tafel leggen."
,^lou ik dan niet nu meteen gaan?" stelde
ik vcor.
Bobby keek op zijn horloge. „Och, waar-
om? Je kunt evengoed tot morgenochtend
wachten. Als je vanmiddag nog gaat is hy
toch van zijn kantoor weg, als jij komt. En
als de grapipeumakers vannacht beginnen,
mis je het eerste bedryf."
„Daar is niet vsel kans op", zei ik. ,,Zoo-
lang ze je motorboot bij den steiger zien lig-
gen, zwenken ze met een straal van tien
meter oen het eiland heen."
„Niet zoo pessknistisch", zei Bobby verma-
nend. ,,Je kunt nooit weten, kerel! Als Man
ning ontdekt heeft wat hij wou ontdekken en
als Craill en hij samen Bascomb venmoord
hebben, zal bij heusch niet veel langer mst het
ten uitveer' brengen van zijn plan wachten."
Jammer, dat wij niet weten, waar die dia-
mantsn zitten," zei ik.
Bcibby keek me aan en begen te grinniken.
„Waarcan lach je?" vroeg ik beleedigd.
,,In raadseltjes oplossen ben je niet be-
paald knap, Jack", zei hij. ,,'t Is zeker nooit
bij je opgekomen, dat Vriend Ocim esn goede
reden gebad moet hebben om dien haard te
laten verbouwen?"
"AHe goden! zei ik, terwijl ik opsprong,
of i em and me met een speld geprikt had Ik
geloof dat je 't hebt!" Ik hield op, om den
stroom van herinneringen, die op dat oogen-
blik in me opkwam, te dirigeeren. „Nu be-
grijp ik alles!" riep ik uit. „Basoomb heeft me
verteld, dat hij werklui speciaal uit Holland
had laten. komen en met die
GEVONDEN VOORWERPEN.
De Inspecteur van Politie alhier maakt
bekend, dat omtrent onderstaande gevonden
voorwerpen inlichtingen te bekomen zijn aan
de daarachter vermelde adressen:
Grijze dameshamdschoen, C. Hack, Verl. v.
Steenbergenlaan.
Rijwiellantaarn, P. v. d. Linde, Veldstraat
28, Sluiskil.
Chapeap (auto), A. v. d. Molen, School-
weg 43.
Zakmes, J. Zegers, Baandyk 25.
Muts, C. M. Leunis, 23andstraat 3.
Motorhandschoen, C. Drabbe, O 52, Drie-
wegen.
Bruine kindenhandsehoen, Chr. de Meester
D 111, Othene.
Sieuteltje, J. Kouwijzer, Steenkamplaan 38.
Ratind heercuhandschoen, A. J. de Zeeuw,
De Doelderstraat 4.
Een paar kinderhandschoenen, M. Slot, M.
Eykestraat 23.
„Waarom heb je me dat niet eerdsi verteld,
ezelskcp?" viel Bobby me in de rede. „AJs ik
dat geweten bad! Nu is alles zoo kiaar
als een klcatje. Ik ging uit van bet feit, dat
Manning, toen hy dacht, dat je sliep, regel-
recht op de hal afgestapt was."
„Ik ben een kaffer, Robert!" gaf ik nede-
rig toe. Manning heeft 't me gisteren ook
verteld en voor eens in zijn leven h-eeft hij de
waarheid gesproken". Ik keek door de open
deuren naar den getegelden baard. „Ben je nog
aan 't zoeken geweest?" vroeg ik.
Bobby knikte. „Ja elk groefje en elk
P'ekje heb ik nagezocht. Volgens my zitten ze
achter een van de tegels. Je hebt met veel
ruimte noodig voor ecu pakje diamanten."
,,Ga dan mee", zeiik opgewonden. ,,In de
keuken ligt een steivige beitel en als we 't
daarmee niet kunnen
»Ho! ho!" zei Bobby. „Wat een haast op-
eens! En dat bij het moeilijikste stuk van de
reis terwyl we elk oogennlik gevaar loopen
am den grond vast te zitten!"
,,Maar wat kan ik ermee bederven?" pro
testeerde ik. „Die haard is myn eigendom. Ik
mag hem toch net zoo stuk slaan als ik zelf
wii!"
„Ik trek geen oogerblik 't feit, dat jij de
eigenaar bent, in twijfel", zei Bobby kalmpjes.
,,Maar we moeten in 't oog houden, hoe iets
dergelijks in een rechtzaal zou doen. Als er
mceilijkheden kemea, zijn we feitelijk afhan-
kelyk van jouw deteotive-vriend hij zal er
ons dan uit moeten halen. En dus moeten we
met schatgraven wachten tot hy ter plaatse
aanwezig is. Waar of niet waar?"
„Waar," besliste ik na even nadenken. ,,Ik
hoop alleen., dat Campbell morgen meteen
mee zal kunnen gaan."
„Met hopen komen we niet verder. Tenzij
je hem op zyn kantoor vindt en hem in zijn
kraag vat en meobrengt, zullen we morgen-
avcad alles, als zoete jongens, aan den inspec
teur moeten gaarv^r irtellen. Als de coroner
TWEE KINDEREN VERBRAND.
Twee zevenjarige kinderen te Parijs, die
op Kerstavond door hun ouders alleea thuis
waren achtergelaten, zijn levend verbrand.
VLJEGON GELUK.
Bij een daling op het vliegveid van Aulnat
is de zoon van den prefect voor de Seine, Jean
Renard, om het leven gekomen.
Op het Vietzkermeer bij Stettin zyn op den
eersten Kerstdag bij een sledetocht een vis-
scher en zijn 7jarig neefje verdronken.
EEN KRASSE GRIJSAARD.
In het plaatsje Kalk is by een gymnastlek-
vereeniging een 80jarige genaanid Formes,
die nog steeds actief aan de gymnastiekoefe-
ningen en zelfs ook aan wedstrijden deel-
neemt. Naar aanleiding van zijn 80sten ver-
jaardag ontving hij van Rijkskanselier Adolf
Hitler een gelukwensch-telegram met portret
met eigenhandig geschreven handteekening.
300 PERSONEN IN DE V. S. OMGEKOMEN
IN NOODWEER EN BIJ AUTO-
ONGELUKKEN.
De Kerstdagen waren voor de Ver. Staten
rampzalig. De doodenlijst vermeldt 300 slacht-
offers van ongelukken. New York is geteisterd
door een ontzettenden sneeuwstorm, zoo vree-
selijk, als sinds jaren niet is geschied. Een
woedende storm raasde ook over het Michi-
ganmeer, zoodat de golven er tot een onge-
kende hoogte werdea opgezweept. Twee mo-
torbooten sloegen om; acbt personen ver
dronken. In bet midden-Westen stierven vele
menschen door de koude. De sneeuw lag er
zeer dik. De meeste doodelijke ongevallen zijn
een gevolg van ongelukken met auto's.
Ook op de Aleoeten (den eilandengordel tus-
schen Alaska en Kamsjatka) woedden buiten-
gewoon hevige stormen, waardoor een aantal
huizen instortte.
PASSIESPELEN NAAR ANTWERPEN.
De caderhandelingen, die volgens „De Tele-
graaf" sedert eenige weken werden gevoerd
tusschen den organisator van de Passiespelen
te Oberammergau en de directie van het
Sportpaleis te Antwerpen, hebben goede resui-
taten opgeleverd. In AprU van het komend
jaar zal Antwerpen getuige zijn van een der
meest indrukwekkende tooneelopvocrino-en
van den modernen tijd. Niet minder dan 1200
acteurs en figuranten zullen optreden.
Voor het vervoer van de spelers en hun
bagage alsook voor bet transport van de vel9
kosbbare decors zal een speciale trein noodig
zijn. De reusachtige zaal van bet Sportpaleis,
die ongeveer 20.000 bezoekers kan bevatten,
zal zoodanig worden ingericht, dat zij een
passende entourage vormt voor de pasaie-
spelen. Van de renbaan en den boks- en
worselring alsmede van de talrijke reclame-
bo rden zal niets meer te bespeuren zijn. De
organisator stelt zich voor een tiental voor-
stellingen te kunnen geven.
EEN HELDHAFTIGE VADER.
In het plaatsje Ash in Surrey is een knaap
begraven, die twaalf van zijn veertien Ievens-
jaren in ziekenhuizen heeft doorgebracht. Ge-
durende de laatste vijf jaar heeft zijn vader,
een oud-zeeman, niet minder dan achttienmaai
voor transfusie zijn bloed beschikbaar gesteld
in een heldhafitige, maar vergeefsche pogjng
zijn kind te redden. De jongen is nooit meer
dan tien weken thuis geweest, terwyl hij ge-
durende twaalf jaar door twintig doktoren is
behandeld. Vijf jaar geleden heeft de vader in
d6n maand tijds driemaal achtereen een hoe-
veelheid van zijn bloed voor den knaap afge-
staan; in drie jaar deed hij dit twaalf keeren,
terwyl hij daama nog zes andere transfusies
onderging.
:en.
I
I
HET MONSTER VAN LOCH NESS.
Het monster van Loch Ness, dat intusschen
toch niet zoo erg monsterlijk schynt te zijn,
is weer gazien bij Glendoe en wel door Dr. J.'
Kirton en vijf anderen, die daar passeerden
per auto. Ook zij schatten de lengte van het
vreemdsoortige dier op ongeveer 3 meter.
Merkwaardigerwijs is deizer dagen op Sici-
lie een „landmonster" geschotea, dat er uit-
zag als een reptiel met een platten kop en een
lichaam met schuibben. Dit beest was t>ae-
valligerwijs ook iets meer dan 3 meter lang.
Het is nog diet wetenschappelyk geldentifi-
ceerd.
zijn beroep verstaat, moet bij de lijkschou-
wing een en ander ter sprake komen en je
voelt er toob zeker niets voor, om je meisje
naast Manning en Craill op het beklaagden-
baakje te zien zitten."
„Dat is het eenige waar ik van bet begin
af bang voor geweest ben", barsbte ik uit.
„Je meet niet denken, dat ik een beetje
heroisch zit te doen, Bob, maar ik zou met 't
meeste genoegen me schuldig laten verkiaren,
als ik Christine daardoor er buiten zou kun-
nen houden."
.^Natuurlyk", zei hy ruw-weg, „anders zou
ik niet mijn tyd verknoeien met jou te hel-
pen." Hij heesch zich uit zyn stoel en legde
zijn hand op mijn schouder. ,.Mijn zegen heb
je, Jack", ging hij voort. „Ik heb niet veel
verstand van meisjes van leuke meisjes
tenminste niet maar ik ben ervan overtuigd
I dat je met deze een lot uit de loterij getrok-
ken bebt."
j Bobby ging zich zoo zelden te buiten aan
i complimentjes-maken, dat ik deze primitieve
pogiag hoogelijk apprecieerde. We drukten
elkaar plecbtig de hand ea daama ging hij
met een gebrom van voldoening, op de arm-
leuning van zijn stoel zitten.
..Ziezoo", zei hij tevreden. rrDat hebben we
i weer gehad. Nu is 't zaak, om 't tot morgen
ochtend uit te houden. Dan ga jy met den
eersten treia naar stad en ik blijf hier, om den
schat te bewaken."
,,Ik w«et waarentig niet, hoe we het met
t huishouden moeten kiaarspelen", veront-
rustte ik me. ,,Drinken is er genoeg een
heelen kelder vol maar eten
"Dat komt er niets op aan", was zyn op-
gewekt antwoord. .Drinken voedt geweldig,
vooral als je er genoeg van krygt."
Maar ik had niet bang beboeven te zyn, dat
we den avond niet genoeglyk door zoiiden
komen. Zelfs zonder de hulp van oom Richards
kelder was ons dat wel gelukt. Bobby had
mijn verhaal wel al 6dn keer van begin tot
eind gehoord, maar er waren zooveel details,
die hem nog niet geheel duidelijk waren dat
ik een paar uur noodig had, om hem in te
lichten en zelfs toen was hy nog niet yoldaan
Hij nam me, met een hardnekkigheid, die een
officier van justitie eer aangedaan zou heb
ben, een volslagen kruisrverhoor af en een paar
maal kwam ik bepaald onder den indruk van
zijn groote scbranderheid en zijn recht-op-de-
kem-van-de-zaak-afsturen, waarvan hij ook
nu weer blijk gaf.
Tegen zevenen pauseerden we om den in-
wendigen mensch te versterken, wat we dezen
keer hoofdzakelyk door biscuits en champagne
deden. Nu was het de gesehikte gelegenheid
om Bothy's theorie, dat drinken voedt te
toetsea. En werkelijk, toen we daarna onder
het genot van een goede sigaar de zitting
voorszettcn, konden we uren doorpraten, zon
der dat zich teekenen van uitputting be "or oen
te vertoonen.
tien,i.uur keek Bobby op zyn horloge.
,,R:.iderbedtyd besliste h(j. ,,Je hebt een Ian-
gen dag voor den boeg morgen en hoe beter je
vannacht slaapt. des te lichter koap je mo men.
je versohillende karweitjes op."
„WeI, verduiveld!" protesteerde ik. „Ik ben-
met van plan om me van het werk dat er te
doen is, af te draaien. We moeten een van-
t we een wakker blijven."
„Zoo is 't", zei hij flegmatiek. „lk heb mor
gen niets te doen zoo gauw jij weg beat
kan ik op mijn lauweren gaan rusten. Dus ab"
jy maar naar boven wilt gaan."
,,Maar hoe moet het dan vannacht?" hield
ik aan. ,,Stel je voor dat Manning ea Craill
op visite komen?"
Bobby lachte grimmig en haalde een zake-
o^t-uitziende Mauser-revolver uit zrjn heupzak.
,JJan zal je me wel hooren schieten", was zijn
antwoord. „En dan mag je beneden komea, om
de lichamen naar buiten te helpen gooien."
(Wordt vervolgd-i
en.
n.
rden
EL,
ttj.
Mcn-
i als
iank-
uwen,
n.
juns-
w,
ag.
-en.
,aar Maat,
m en B«-
n gunst,
tg aan.
^tigers
ErT
b
,dsL
aan
J'ten
-na:
l> -elen.
er.
rxen-
ESTE3.
k
I
-en,
ler.
12.
