ALGEMEEN NIEUWS- EH ADVERTEHTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Mijn Eiland
So. 9083
Eerste Blad
WOENSDAG 20 DECEMBER 1933,
73e Jaargang
B~~I H H E H i A N D
BUITEHLAND
FEUILLETON
NEUZENSCHE COURANT.
mm M fJtir TTaav. allrOTI VOO-aI
- ~'U"VTENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Tei Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,—, overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buiteoland alleen bij oormtbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clich6's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien brj regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
BOUWVERORDENING.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN, maken beke-n-d, dat vanaf heden
gedurende drie maanden op de gemeente-
secretarie voor een ieder ter lezing is neder-
gelegd de door hen afgekondigde „Verorde-
ning op het bouwen en de bewoning", welke
verordening in afschrift, tegen betaliog der
kosten verkrijgbaar zal worden gesteld.
Ter Neuzen, den 19 December 1933.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
TREFFEN MET KW'AADWILLIGEN OP DE
WESTKUST VAN ATJEJH.
Aneta meldt uit Bandoeng aan de N. R. Crt.:
Het Departement van Defensie heeft het
volgende telegram van den gewestelijk mili-
tainen commandant van Atjeh ontvangen:
In Lhongh aangekomen, ontving ik van-
morgen zeven uur het bericht, dat kapitein
A, J. Haga bij aanraking met den vijand was
gewond. Mij naar Kampong Passi begevende,
trof ik bij paal 60 een brigade marechaussees
aan met kapitein Haga, die door eigen vuur
zijner brigade een schot in den buiik had be-
komen en levensgevaarlijk was gewond. Een
mareohaussee had een klewanghouw aan den
bovenarm opgeloopen, terwijl twee dwangar-
beiders klewanghouwen resp. aan den onder-
arm en het hoofd hadden bekomen. Een
kwaadwillige is gedood. Onzerzijds zijn geen
wapenen verloren gegaan. De vijand wordt
vervolgd.
Het noodlottige schot, waarvan hierhoven
sprake is, heeft schrijft de N. R. Crt.
een kranigen officier getroffen, die als jong
militair in Atjeh reeds een eervolle vermelding
kreeg naar aanleiding van een vervolgings-
actie ia de rimboe. De heer Haga is nog pas
eenige maanden kapitein. Als luitenant was
hij reeds een jaar of drie, vier op Atjeh, werd
vandaar overgeplaatst naar Java, waar hij
aohtereenvolgens in gamizoen was te Tjirmahi
en Bandoeng. Op eigen verzoek werd hij een
jaar of drie geleden weer naar Atjeh over
geplaatst omdat hij zich meer aangetrokken
gevoelde tot het leger te velde. Hij werd ons
beschreven als een robuste jonge man van
sterk gestel, zoodat gehoopt mag worden, dat
hij de emstige verwonding te boven komt.
[Het boven staande treffen houdt verband met
de achtervolging van een kleine groep uitge-
wekenen in het landschap Lhong aan de West-
kust van Atjeh, waarvan de telegrammen
kortelings melding hebben gemaakt. Zooals
onlangs bleek uit een interview met gouver-
neur van Aken acht deze den politieken toe-
stand in Atjeh gunstig. Plaatselijke verras-
singen van incidenteelen aard zijn in dit ge-
bied, in het bijzonder op de Westkust nooit
geheel uitgesloten.
DE VORST EN DE SPOORWEGEN.
Nu de aanhoudende vorst de binnenscheep-
vaart heeft verlamd, hebben de Nederland-
sche Spoorwegen een ahnormaal druk goede-
renverkaer te verwerken gekregen. Indertijd
zijn, in verband met de concurrentie van den
vrachtauto, tal van uitzonderingstarieven in-
gesteld. Deze zijn, ook in dezen tijdelijken
bloeitijd voor de spoorwegen gehandhaafd ge-
bleven. Aangezien men echter te kampen
heeft met een tekort aan wagens is het zgn.
staangeld verdriedubbeld. Dit noopt de ver-
voerders, de goederenwagens zoo snel mogelijk
te lossen en terug te zenden. De stations zit-
ten vol goederen.
De vrije dagen van bet personeel worden in-
gehouden. De chefs zijn vol lof over de enorme
werkkracht van het personeel. Des nachts
wordt soep verstrekt.
DE KERSTGAVE VOOR WERKLOOZEN.
De minister van Sociale Zaken heeft goed-
gevonden, dat aan ondersteunds werkloozen
als Kerstgave aan bet einde der week van 17
23 December boven het steunbedrag een be-
drag wordt uitgekeerd, overeenkomende met
een vierde van hetgeen de ondersteunden over
genoemde week aan steun ontvangen. Deze
regeling geldt ook voor hen, die in de zgn.
vorststeunregeling zijn opgenomen.
BIJSLAG WERKLOOZENKAS-
UITKEERIN GEN.
De hoofdbesturen der moderne, chr. en R.K.
landarbeidersbonden hebben onlangs den mi
nister van Sociale Zaken verzocht te bevorde-
ren, dat met rijkssteun op de werkloozenuit-
keeringen hunner leden een zoodanige bijslag
worden verstrekt, dat uitkeerinig plus bijslag
ten minste gelijk zijn aan't bedrag, waarop de
verzekerden anders volgens steunregelingen
recht zouden hebben. De minister heeft thans
aan de landarbeidersbonden medegedeeld dat't
verzoek niet voor inwilliging vatbaar is, om
dat het initiatdef van de gemeenten moet uit-
gaan. Bereikt den minister het verzoek om
zoodanige bijslagen te mogen geven, dan zal
het onder bepaalde voorwaarden aan zijn
medewerking niet ontbreken. Daar het rijk
in de kosten van dergelijke bijslagen geen
subsidie verleent kan de minister geen drang
op de gemeenten uitoefenen.
HET TEKORT BIJ HET GASTHUIS
TE GOES.
Aan den strijd, die reeds zoo lang in Goes
wordt gevoerd over de vraag, wie de tekorten
op de exploitatie van het Gasthuis heeft te
betalen, is thans een eimd gekomen. De
gemeenteraad stelde zioh op het standpunt,
dat de gemeemte daartoe wettelijk niet ver-
plicht was. Het Gasthuiabestuur was het
daarmede niet eens en ging van 's raads be-
slissing in hooger beroep. De minister van
binnen landsche zakne gaf den raad reeds in
overweging zijn besluit in te trekken, waaraan
deze echter niet voldeed. Than® is de beslis-
sing van de Kroon bekend geworden. De
gemeemte is nu tot de betaling van de tekor
ten verplicht.
Het tekort bedraag ongeveer 20.000 per
jaar, maar is over de laatste 4 a 5 jaar opge
loopen tot pl.m. 100.000.
Inmiddels heeft de raad op advies van een
commissie ad hoc besloten tot belangrijke
wijzigingen in de bedrijfsvoering, teneinde de
tekorten te verminderem.
AFWIJKING VAN DE WINK I I.
SLUITINGSWET.
Ingediemd is een wetsomtwerp houdende tij-
delijke bevoegdheid tot het vaststellen van bij-
zondere afwijkingen van enkele bepalingen der
Winkelsluitimgswet 1930.
Het doel van dit wetsontwerp is, bij wijize
van tijdelijken maatregel de mogelijkheid te
soheppen om tern ibehoeve van bepaalde be-
drijven bijzomdere afwijkingen vast te stellen
Op Zondag betrekking hebbende. De verschil-
lende gegevens, welke den Minister omtrent
de werking der Winkelsluitingswet hebben be
reikt, hebben hem de overtuiging geschonken,
dat bij de tegenwoordige buitengewone om-
standigheden, die uiteraard niet hebben nage-
laten ook op den wimkelstand haar terugslag
uit te oefenen, een onverkorte handhaving
van de bepalingen dezer wet betreffende den
Zondag voor sommige soorten van bedrijven,
met name de winkels in z.g. consumptie-
artikelen, inderdaad te bezwarend is. Of-
scboon op het punt van vermeerdering van
winkelverkoop zijn verwachtingen ten deze
niet bijzonder hoog gespanmen zijn meent hij
toch, dat er wel voldoende aanleiding is om,
door het mogelijk maken van een verrudming
der verkoopgelegenheid op Zondag te trach-
ten, waar noodig, de getroffen bedrijven al-
thans eenigermate te hulp te komen.
De in artikel 1 van het ontwerp neergelegde
regeling schept voor die gemeenten, waar de
tegenwoordige omstanddgtheden zulks ge-
wenscht maken, de mogelijkheid, om ten be-
hoeve van de winkels, waar z.g. consumptie-
artikelen verkocht worden, afwijkingen vast
te stellen, waardoor voor de hierbedoelde cate-
gorien winkels op Zondag eenige verkoop-
mogelijkheid wordt geschapen. ondersch. de
bestaande verkoopmogelijikheid eenigszins
wordt verruimd.
Teneinde evenwel zekerheid te hebben, dat
een regeling als hier bedoeld door de belang-
hebbenden gewenscht wordt, is bepaald, dat
zij slechts, nadat de winkeliers uit het be-
trokken bedrijf daarover zijn gehoord, door
den gemeenteraad kan worden vastgesteld.
Deze zal er zich, voor elk geval afzonderlijk,
overeemkomstig dienaamgahnde door de Kroon
te stellen regelen, nauwkeurig van hebben te
vergewdssen, dat inderdaad een beteekenende
meerderheid v66r een verruiming is.
Van de hier bedoelde bevoegdheid zal, naar
de Minister zich zelf voorstelt, slechts op zoo
danige wijze dienen te worden gebruik ge
maakt, dat van de regeling der Winkelslui
tingswet niet meer dan strikt noodzakelijk j
wordt afgeweken. In dit licht moeten ook
worden gezien de bepalingen in bet tweede en
derde lid.
In het tweede lid wordt voor de betrokken
winkels, betzij zij thans op Zondag gesloten
zijn, hetzij zij reeds ingevolge art. 4 der Win
kelsluitingswet of krachtens artikel 9 dezer
wet vastgestelde verordening op Zondag ge
durende eenige uren voor het publiek geopend
zijn, het ajantal uren, gedurende welke zij met
toepassing van den in het onderhavige artikel
voorgestelden crisismaatregel op Zondag ten
hoogste" voor het publiek geopend mogen zijn
op 6 uren gesteld, welke uren niet na 8 uur
des namiddags mogen vallen; uit het boven-
staande voigt dus, dat deze bepaling ten aan-
zien van winkels, voor welke reeds een verder-
gaande regeling geldt, geen invloed heeft.
In het derde lid wordit een zelfde regeling
als in het tweede lid bedoeld, getroffen ten
aanzien van winkels, waarvan het hoofd of de
ibestuurder behoort tot een kerkgenootschap
dat den wekelijkschen rustdag op den Sabbath
of op den zevenden dag heeft viert.
Ten aanzien van de hierbedoelde winkels,
die reeds ingevolge artikel 5 der Winkelslui
tingswet op Zondag van 5 uur des voormid-
dags tot 2 uur des namiddags en ingevolge
een krachtens artikel 9 der wet vastgestelde
verordening nog tot een later tijdstip voor het
publiek geopend mogen zijn, wordt bepaald,
dat zij met toepassing van den in het onder
havige artikel voorgestelden crisismaatregel
op Zondag niet na 8 uur des namiddags voor
het publiek geopend mogen zijn.
De regeling van het tweede lid van het on
derhavige artikel sluit de mogelijkheid niet
uit, van de hier gegevem faciliteit gedurende
een ander daggedeelte gebruik te maken van
de regeling krachtens de Winkelsluitingswet.
Het komt den minister voor, dat het vol
doende geacht kan worden, den in artikel 1
bedoelden crissimaatregel tot 1 Januari 1935
te doen gelden. Tegen dit tijdstip zal de toe-
stand dan opnieuw in beschouwing kunnen
worden genomen, teneinde na te gaan of er
aanleiding tot het treffen van verdere voor-
zieningen bestaan.
POLITIESCHANDAAL TE BRUSSEL.
Zondagmorgen is de hoofdcommissaris van
Brussel gearresteerd en in bet huis van be
waring opgesloten. Hij heeft bekend proces-
sen-verbaal tegen automobilisten te hebben
verduisterd op het yerzoek van een oliehande-
laar, die hem dan een commissie verstrekte
voor de levering van olie, die laatstgenoemde
aan de automobilisten deed. Hij maakte even-
eens gebruik van zijn invloed als hoofd-com-
missaris om de levering van olie te krij'gen,
waarop hij dan eea commissie van 10 ont-
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
52) (Vervolg.)
Gezien
dus hoog
Bobby's gezonden eetlust was het
tijd, om een stevig ontbrjt
voor hern klaar te gaan maken. Waarschijn
lijk had hij zich, voor zijn weggaan, met een
kap koffie tevreden gesteld en ik kon niet
eischen dat hij een en al aan(1 acht naar een
lang verhaal zou gaan zitten luisteren, ais
ik niets gedaain had, om onverdeelde aan-
dacht mogelijk te maken.
Bij wijze van eersten stap in de gewenschte
richting begon ik het fomuis aan te maken.
Dat leek makkelijker, dan het was, maar
toen ik het emdelijk ertoe gekregen had om
te gaan brandem, ging ik de andere luiken
opendoen en ruimde de resten van het geim-
proviseerde feest van den vorigen avond op.
Daama ging ik nogmaals een bezoek bren-
gen aan de provisiekast, waar ik, bij mijn
vorigen strooptocht, een schaal met eieren
had zien staan.
Hoe lang ze daar al gestaan hadden, mocht
Joost weten, majar voor ikieskeurigheid was
het niet de gelegenheid en niet het oogen-
blik. Ik bracht ze met een pot marmelade en
het overschot van het brood, naar de hal-
kamer en toen ik de tafel gedekt en den ketel
op 't vuur gezet had, begon ik aan toilet
maken te denken.
Maar ik had mijn voet nog niet op de eer
ste tree van de trap gezet of een geluid van
buiten deed me stil staan. Dat was het dicht-
slaan van het tuinhek geweest! Ik haastte me
naar de veranda en zag een paar oogenblik-
ken later een welbekende figuur in uniform
het pad tusschen de struiken afkomen.
Met een luiden juichkreet duwde ik de deu-
ren open en ging hem tegemoet.
..Schitterend, Bobby!" begroette ik hem.
„Je komt juist op tijd voor het onttoijt".
Genoeglijk grinnikend kwam hij op me af en
drukte met stevig de hand.
„Dat is goed nieuws, jongeling", zei hij.
„maar nog beter is 't dat jij daar gezond en
wel voor me staat. Na je briefje verwachtte
ik niet veel anders dan een vies rommeltje
op het vloerkleed te vinden".
,,Je bent altijd 'n optimist geweest", zei ik
droogjes. ,,Kom binnen en steek je handen
uit. Als jij even voor de thee zorgt, kan ik me
in vrede boven gaan poedelen en aankleeden".
Hij ging met me mee naar binnen, gooide
zijn pet op den divan en plantte zich voor den
haard.
,,Waar is die eeuwig-glimlachende butler
van je?" vroeg hij. Houdt die misschien niet
van vroeg opstaan?"
,,Voor het oogenblik is Bascomb hors de
coin bat", zei ik. „Als je een paar minuten
geduld hebt, krijg je het verhaal in kleuren
en geuren maar ik voel er niets voor, om
't je bij stukjes en beetjes te vertellen'
,,In orde, jonge man", stem.de hij toe. ,,Ga
je hals en ooren dan rnaar wasschen. Ik houd
wel de wacht bij den ketel en doe open, als
er gescheld wordt".
Bij de laatste woorden haalde hij zijn siga-
rettenkoker te voorschijn. Ik mikte een doosje
vmg.
De Brusselsohe bladen publiceeren tal van
bijzonderheden over de zaak der gearresteer-
de commissarissen, die cup een feuilleton-ge-
schiedenis begint te lijken.
De aangehouden hoofdcommissaris van
poiitie van Brussel, Angerhausen, is de zoon
van een Dudtscher die voor den oorlog leeraar
was in een provinciaal atheneum (gymna
sium). Hij werd tot hoofdcommissaris der
stad Brussel benoemd in 1930, alhoewel hij
toen pas 46 jaren oud was. Een twintigtal
andere commissarissen waren ouder en had
den meer dienstjaren dan hij. Doch reeds in
1920 was hem dit ambt toegezegd en wel in
de volgende tamelijk zonderiinge omstandig-
heden.
In 1915, toen Brussel en bijna gansch Bel
gie door de Duitschers was bezet, meldde zich
op zekeren dag bij den Brusselschen poldtie-
commissaris Claes, een Duitsche kapitein, die
hem verzocht een aantal identiteits-kaarten te
onderteekenen, waarop nog geen persoons-
namen stonden. De politiecommissaris weiger-
de. De Duitsche officier wendde zich toen tot
een and ere n politiecommissaris, Crespin ge-
naamd, die later door de bezettingsautoritei-
ten tot hoofdcommissaris werd benoemd. Cres
pin voldeed wel aan bet verzoek. Enkele
maanden later werden in Frank rijk verschil-
lende vrouweiijke spionnen aangehouden en
gefusilleerd, die houder waren van een door
Crespin onderteekende identiteits-kaart, o.a.
Alice Loffray, Ottilia Voss, Jeanne Bouvier en
Albertine Roser. Politiecommissaris Claes
werd door de Duitsche overheid tot zeven
maanden gevangenis veroordeeld.
Enkele weken na den wapenstilstand dien-
den een aantal Brusselsche politie-officieren
bij het Parket een aanklacht in tegen hoofd-
comimissaris Crespin, dien zij ervan beschul-
digden identiteits-kaarten te hebben afge-
geven ten behoeve van den Duitschen spion-
nagedienst. Een onderzoek werd ingesteld.
Crespin was op 't punt veroordeeld te worden,
toen op zekeren dag zioh een jonge officier
van poiitie aanbood, n.l. Angerhausen, die ver-
klaarde dat hij een belangrijke getuigenis had
af te leggen.
Hij heweerde dat Crespin in werkelijkheid
aan de geallieerden een dienst(!) had bewezen,
vermits de door hem onderteekende identi
teits-kaarten ertoe geleid hadden, dat de
Fransche autoriteiten een respectabel aantal
spionnen van beiderlei kunne had kunnen vat-
ten. Voorts zeide hij, dat het optreden van
Crespin was goedgekeurd door den Spaan
schen gezant te Brussel, markies De Villa-
lobar. Daar deze tijdens de vijandelijke bezet-
ting groote diensten had bewezen aan Relgen
en zelfs door zijn tusschecikomst enkele ter
dood veroordeelden had kunnen redden, werd
de diplomaat daarover niet ondervraagd.
De rechter twijfelde en... Crespin werd vrij
geiaten.
Crespin betoonde zich dankibaar; hij stelde
alles in het werk om zijn redder te begunsti-
gen en hem voor het ambt van hoofd-com-
missards ,,op te leiden". In feite oefende An
gerhausen reeds van 1919 tot 1930 het ambt
van hoofdcommissaris uit, wat des te begrij-
pelijker was, daar Crespin tamelijk oud en
ziek was geworden. In 1930 nam Crespin ont-
slag en werd opgevolgd door Angerhausen.
Deze, zooals men wel denken kan, is zeer
temeergeslagen. Toen hij Maandag geconfron
teerd werd met een eveneens aangehouden
dame, had hij uit schaamte een kap over het
hoofd geplaatst.
Het onderzoek in de zaak Pauwel-s heeft
ook nog geleid tot de aanhouding van den
hoofdcommissaris van de stad Leuven, Gilbert.
Verder werd ook aangehouden een verloofde
van den aangehoudene, die drie jaar geleden
een bar hield in de buurt van de Groote
Markt te Brussel. Zij was het, die de kwitan-
ties teekeode van de commissies, die de ge-
arresteerde hoofdcommissaris van poiitie van
Brussel van den oliehandelaar ontving.
PRINS GEORGE LEERT „TAAL".
Prins George van Engelan-d krijgt „Taal-
les". Wie meent, dat 's konings vierde zoon
zijn Engelsch zoo onvoldoende kent, dat hij
wat bijgewenkt moet worden, vergist zich.
„Taal" noemt de „DaUy Telegraph" het dia-
lucifeirs tegen zijn borst en haastte me de
trap op naar de badkamer, waar ik met be-
hulp van een koude douche en sc-heermss en
zeep me al gauw een ander mensch begon te
voelen.
Toen ik weer beneden kwam, botste ik op
tegen Bobby, die met een soort van pan
in de hand de keuken kwam uitwandelen.
„Ik heb dit maar zoolang genomen", zei hij,
„die eieren moesten gekookt worden en ik zag
niets, waarin ik ze kon kooken".
ja >t is hier een tdkje een janboel", gaf
ik grif toe. „Maar dat is niet te verwocide-
ren. we hebben de laatste vier en twimtig
uur veel doorgemaakt". Ik hield op en nam
de pan van hem over. ,,Wat ik vragen wou",
ging ik voort. „Wat heb je met je bemanning
ged-aan Of ben je dood in je eentje hier
heen gekomen?"
„Ik heb een matroos meegebracht", was
het antwoord, „en die zit netjes in de cockpit
en blijft daar tot nader order zitten wach-
ten".
Ik pakte hem bij zijn mouw beet en drukte
hem neer in een stoel.
„Dat doe jij ook", beval ik. „Ik ga verder
't ontbijt klaarmaken en zal je ondertusschen
zooveel mogelijk alles vertellen. Neem je ge-
mak er van en luister, zooals je nog nooit in
je leven geluisterd hebt".
lets in mijn manier van doen deed hem
blijikbaar begrijpen, dat mijn woorden, ook al
klonken ze schertsend, heel em-stig bedoeld
waren, want zonder 6en protest zette bij zich
gewillig tot luisteren.
Ik plantte de pan op het vuur en keerde
me naar hem om.
,,'t Spijt me zeer, dat ik't je bekenne-n moet,
Robert", begon ik, „maar den vorigen keer
heb ik niet alles eerlijk opgebiecht".
„Dat dacht ik wel ik voelde dat je wat
lect van Nederlandsch, dat in Zuid-Afrika
wordt gesproken, en daar prins George in het
komende voorjaar een lange reis gaat maken
door Afrika, heeft hij besloten Afrikaansch
te leeren, zoodat hij een eenvoudig gesprek in.
die taal kan voeren.
Zijn leermeesteres is niemand minder dan
de gravin van Athlone, die het Afrikaansch;
vloeiend spreekt. Zrj heeft langen tijd te
Kaapstad gewoond, waar haar echtgenoot lord
Athlone, gouverneur-generaal was. De .Daily
Telegraph" meent, dat de prins het Afri
kaansch dat de Oxford University nog on
langs geweigerd heeft als taal te erkennen
gemakkelijk zal leeren.
VERLOST VAN HEVIG SPIT IN DEN RUG
„Ziezoo dat is achter den rug,
van mijn spit ben ik af
was de verzuchting, die ik slaakte, toen ik na
het gebruik van 2 potjes Kloosterbalsem finaal
van mijn spit af was. Niet staan, niet zitten,
niet liggen te kunnen en toch vooruit te moe
ten om de boterham te verdienen. Door de
vreeselijke spit, die in mijn stuit begon en
door mijn geheele rug trok, was ik hulpeloos
als een klein kind. Vanaf het oogenblik, dat
ik den geneeskrachtigen Kloosterbalsem aan-
wendde, begon mijn genezing. En nu heb ik
in geen 8 maanden meer een aanval gehad".
Zoo schrijft ons de heer J. Zw. te A., wiens
origineele brief voor ieder ter inzage ligt.
Akker's Kloosterbalsem kost per pot v. 20 Gr.
60 cent en v. 50 Gr. 1.en is overal ver
krijgbaar. Onovertroffen bij brand- en snij-
won-den. Ook ongeevenaard als wrijfmiddel
bij rheumatiek, spit, enz. (Reel.)
DE PLEIDOOIEN TE LEIPZIG.
Zaterdag verdedigde Mr. Sack Torgler.
Dr. Sack komt op tegen de beschuldiging, dat
Torgler zich wilde verbergen, toen hij des
nachts niet naar Karlshort terug terugreed,
maar ging slapen in de woning van den partij-
secretaris Kiihne.
Deze brave sukkel zoo zou ik bijna willen
zeggen, moest hier blijven, heeft zich in zijn
onnoozelheid bij de poiitie aangemeld en trad
op voor zijn denkbeelden.
Had er een, zij het nog zoo geringe schakel
tusschen van der Lubbe en Torgler bestaan,
dan zou daarvan zeker in den loop van het
proces wel eens gebleken zijn.
Aan de hand van dit minutdeuze tot in
kleinste details zorgvuldigst geleide getuigen-
verhoor staat 'het, God zij dank, voor mij vast,
dat deze Duitsoher Torgler niet betrokken is
bij dezen rijksdagbrand.
Deze mijn innerlijke overtuiging geeft mij
voor u het recht, en ik ben mij daarbij bewust
van mijn verantwoordelijkheid te zeggen:
Spreekt den verdachte Torgler vrij".
De beklaagde Vgn der Lubbe, die geduren
de de geheele zitting met diep gebogen hoofd
heeft gezeten, staat nu aarzelend op en zegt
in de Nederlandsche taal: ,1k heb niets meer-
te zeggen".
Dimitroff vroeg hem niet „wegens gebrek
aan bewijs", doch wegens gebleken onschuld
vrij te spreken.
De beklaagde Torgler verklaart, dat hij het
pleidooi van zijn verdediger niet wil verzwaik-
ken. wien hij hier openlijk zijn warmsten dank
als beklaagde en als mensch uitspreekt. De
eisoh van den procureur-generaal treft hem
ais totaal onschuldig mensch.
Ik heb, aldus ibesloot Torgler, van het plan,
om den rijksdag in brand te steken, zelfs geen
vermoeden gehad, aaders zou ik met alle
krachten deze waanzinmige misdaad verhin-
derd hebben, omdat deze brandstichting
slechts tot een verschrikkelijken slag tegen
de communistische partij ikon leiden. Ik heb
dezen Van der Lubbe voor het eerst van mijn
leven gezien op 28 Februari in het politie-
presidium. Ik ben absoluut onschuldig op deze
beklaagdenbank terecht gekomen en verzoek
u derhalve om vrijspraak.
De uitspraak zal plaats hebben op Zater
dag 23 December des morgens om 9 uur..
achterhield", was het onverwachte antwoord.
,,Liegen is niet zoo gemakkelijk als jij denkt".
Ik knikte quasi-.berouwvol„Ja", zei ik,
„mijn eerlijkheid is altijd een handicap voor
me geweest vooral onder dienst".
Een luid gesis uit de keuken waarschuwde
me dat het water kookte. Ik stond op en greep
den theepot.
,,Maar nu krijg je de waarheid en niets dan
de waarheid te hooren, Bobby", ging ik voort.
„Maar waag niet iets te zeggen voor ik met
vertellen klaar ben".
Het verhaal, dat ik te doen had was lang
en nogal verward, maar al het gebeu-rde was
zoo vast in mijn geheugen gegrift, dat ik niet
bang hoefde te zijn, iets te yergeten. En daar
bij plukte ik nu de vruchten van mijn repe-
teeren van den vorigen avond, want toen ik
eenmaal begonnen was, kwamen de zinnen
van zelf. Zonder iets over te slaan vertelde
iik hem wat er gebeurd was van het oogen
blik af, dat Christine en Senor de Roda in
Manaos aan boord van de „Neptune" waren
gekomen. Van mij-n onderhoud met Drayton
en mijn avontuur in de dokken wist hij n-a-
tuurlijk reeds alles, maar de rest was, om zoo
te zeggen, nog niet-geexporeerd terrein en
naar zijn gezicht te oordeelen, vond hij mijn
verhaal noch vervelend, noeh te wijdloopend.
Een paar keer viel hij me met een korte
vraag in de rede, maar verder luisterde hij,
onbeweeglijk achterover in zijn stoel en met
zijn oogenstrak op mijn gezicht gericht, met
geen seconde aflatende belangstelling.
Stukje voor stukje wikkelde ik iden warri-
gen klos van mijn avontuur af, tot ik kwam
aan het dichtvalien van het hek, geen half uur
te voren, dat zijn ten tooneele verschijnen had
aangekon diigd
,,Niet om melodramatisch te worden",
eindigde ik, „maar ik kan je zeggen, dat de
aamblik van jouw lieflijk aangezicht me een
zalig gevoel van rust gaf". Ik hield op om
mijn ilippen die droog als perkament waren, te
bevochtig-en. ,,Dit is de huidige stand van
zaken, Dean", voegde ik er aan toe. ,,En
laten we nu in 's hemelsnaam wat gaan drin-
ken".
,Om te beginnen", zei Bobby, terwijl hij het
glas, dat ik voor hem neerzette, opnam, drink
ik op de gezondheid van Christine. Als ze half
zoo lief en aard-ig is, als jij beweert, ben je
de grootste boffer, die op het aardttjk rond-
kuiert".
Die toast werd zwijgend gedronken. Toen
zijn glas voor de helft leeg was, zette hij het
neer, heesch zich uit zijn gemakkelijiken stoel
overeind en ging naar het raam.
,,iZieizoo", zei hij, ,,en nu
Hij hield zoo plotseling op, dat ik verwon-
derd naar hem keek. Onbeweeglijk, met zijn
handen in zijn zakken stond hij naar iets in
den tuin te staren.
,,Wat is er?" vroeg ik.
Met een eigenaardigen trek om zijn moni
keek hij me over zijn schouders aan.
„Jk weet natuurlijk niet of je bezoek ver-
wacht", begon hij.
Voor hij izijn zin af kon maken, stond ik
naast hem.
Qp het grasveld, recht voor ons en op weg
naar het huis, zag ik twee figuren. De eene
was een groote, geweldiig corpulente man
de waard uit „Het Wapen van Danewell",
en de andere een .polltie-agent.
Bobby keerde zich naar me toe. ,,Blijkbaar
ben je juist op tijd met je verhaal klaarge-
komen", zei hij droogjes.
Zonder antwoord te geven deed ik de d-euren
van den haak en duwde ze open.
(Wordt vervolgd.
