ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD V00R ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 9081
EersteBlad
VR1JDAG 15 DECEMBER 1933.
73e Jaargang
Bezinning.
BUITENLAND
PRO VINCI ALE STATEN VAN
ZEELAND.
NEUZENSCHE COURANT
kWUIIII-UII* TT„„ i a #n8(l Voor elken resrsi
4 VrMCVPSFRMSBinnea Ter Neuzea 1.25 per 3 maandea Bulten Ter Neuzen
fr. per post 1.55 per 3 maanden BiJ vooruitbetaling fr. per post /5,60 per jaar
Voor Relglf- en Amerika f 2,—, overtge lan den 2,35 per 3 maanden fr. per post
a bonnetnenten voor het buiteuland alleen oy vooruitbetaling.
I'ltlttwfsier: rum P. J. VAN DE SA N D K
GIRO 8815b
TELEFOON No. 2ft.
\DVERTENTISN: Van 1 tot 4 regels /O,80 Voor elken regal meer 0.2f>
KLEENE ADVERTENTIeN per 5 regels 50 cent bfl vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend
Handelsadvertentien btj regelabonnement tegen verminderd t.arief, hetwelk op aanvraa?
verkrygbaar is. Intending van advertentien liefst dag voor de ultga«e
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAO-. WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND
In de altij'd zeer lezenswaardige rubriek
„Op den Uitkijk" in „Het Schild
een apologetisch maandschrift van de
Roomsch-Katholieken, is dezer dagen een
overzicht gegeven van de drie Synodes,
dit jaar door de Hervormde kerk, Gerefor-
meerde kerken en de Christelijk Gerefor-
meerde kerk, respectievelijk in Den Haag,
te Middelburg en te Zwolle gehouden.
In de bespreking van wat de Hervormde
kerk ook dit jaar weer tot reorganisatie
beproefde (en weer tevergeefs), heeft de
schrijver zich er toe laten verleiden om
de gedachte te poneeren, dat de reorgani
satie der Hervormde kerk waarschijnlijk
alleen nog maar zou kunnen plaats hebben
op deze wijze, dat van bovenaf, dat is:
van Staatswege, een nieuwe organisatie
aan die kerk zou worden opgelegd, zooals
momenteel in Duitschland geschiedt en
zooals ook honderd en twintig jaar ge-
leden in ons eigen land het geval is ge-
weest, toen Koning Willem 1 eenvoudig
een nieuw plan deed ontwerpen en een
nieuwe organisatie aan de Hervormde
kerk opdrong. Wie echter dergelijke
dingen thans nog als mogelijk onderstelt,
vergeet blijkbaar, dat de Hervormde kerk
lang niet meer dezelfde is als ruim hon
derd. of zeg tachtig jaren geleden, doch
dat zii tegenwoordig geheel vrij is in al
haar bewegingen en besluiten, zoodat het
eenvoudig ondenkbaar is, dat de Staat
aan die of ook aan eenige andere kerk een
geheele of gedeeltelijke organisatie of
reorganisatie zou kunnen opleggen zonder
daarbij geheel buiten zijn boekje te gaan.
Want wij zijn hier niet in Duitschland,
en de verhouding van de Hervormde kerk
tot den Staat der Nederlanden en ook
wederkeerig van den Staat tot die kerk is
een geheel andere dan1 van de Evangeli-
sch" Kerk onzer buren.
Trouwens, wat daar in Duitschland ge-
beurt, passeert ook niet zonder tegen-
spraak en zonder aanleiding te geven tot
verwarring in denkbeelden, zienswijzen en
toestanden. Er behoort echter wel groote
moed toe om openlijk te durven protestee-
ren tegen de daar te lande gevolgde
methoden van kerkregeering, en het mag
wel bijzonder worden op prijs gesteld,
dat de bekende Prof. Karl Barth zijn
woord heeft durven publiceeren en rond-
weg heeft geprotesteerd tegen de wijze,
waarop tegenwoordig de Staat de Duit-
sche kerk eenvoudig maar overheerscht.
Barth is heel rustig begonnen om eens
deze vraaq te stellen, of men in Duitsch
land tot deze „hervorming", die sterk aan
een revolutie doet denken, is overgegaan
omdat het streven daartoe uit de Kerk
zelve voortkwam, of dat het eenvoudig
een politieke doordrijverij is geweest,
zoodat er geen de minste innerlijke nood-
zaak toe bestond, en dit alles dus a'ler-
minst een kerkelijk streven kon worden
genoemd.
Adolf Hitler had immers nog als rijks-
kanselier op 23 Maart 1933 ondubbel-
zinnig verklaard, dat de rechten der Ker
ken niet zouden worden beknot, en dat er
in haar verhouding tot den Staat geener-
lei verandering zou worden gebracht. Ook
werd er bij die gelegenheid gesproken van
een ,,opredht samenleven van Staat en
■kerk". En ook de Pruisische minister van
eeredienst verklaarde (7 Mei), ,,dat er
voor Pruisen in Ieder geval geen reden
bestaat om te vreezen, dat de Staat zal
ingrijpen in het interne leven der Kerk.
Deze zal zei hij in geen enkel op-
zicht zich mengen in kerkelijke aange-
legenheden, die alleen door de kerk kun
nen behandeld worden' Toch schijnen
al deze toezeggingen, geruststellingen en
verklaringen nu vergeten te zijn.
,,Men is veranderd, en wij gelooven.
dat Barth gelijk heeft, als hij onderstelt,
dat dit alles hierin zijn oorzaak vindt
dat men voorde bevestiging en beveili-
ging van de nieuwe toestanden en orde-
ningen een uitwendig en stevig gezag
heeft gezocht, liefst een uitspraak van de
Kerk ten voordeele van het nieuwe Be-
wind, iets wat in 1918 achterwege (en
Barth meent: terecht achterwege) was
gebleven.
De kwestie, die de reorganisatie der
Duitsche kerk tot dusver bovenal be-
heerscht heeft, was en is de bisschops-
kwestie. Barth is nu al benieuwd om te
weten. welke oplossing de KerKgesch.ede-
nis later zal vindeti voor het raad^el.
welke ernstige, interne en theologisch
srteekhoudende redenen er bestonden, dat
in de kerkelijke beweging van 1933 juisi
speciaal deze kwestie van zooveel b^ang
is geworden. Het is toch wel zonderling
meent hij, dat onverwachte en opeens over
he&l de linie de overtuiging doorbrak, da!
de Evangelische kerk vo6r ailes en in
ieder geval een tot het nemen van beolui-
ten bevoegde, dat wil zeggen in een hand
geleqde leiding noodig had, en dat deze
hand in de landskerken een landsbisschop
moest zijn en in de rijkskerk een rijks-
bisschop. Er worden overal gewenscht en
noodig geacht: ,,geestelijke„autori-
taire" leiders, en die dan onder een hoofd-
leider.
Een onschadelijke bisschop-titulair is
hier zeker niet bedoeld neen, men dacht
zich een werkelijken bisschop, een leider,
die niet alleen in organisatorisch, of
theologisch opzicht boven de afzonderlijke
gemeente en hun predikanten stond, maar
die ook in werkeiijkheid gezag over hen
had. Het is wei vrij duidelijk, meent
Barth jen wij zijn dat geheel met hem
eens), dat men uit de poiitiek reeds de
indrukwekkende figuur kende van een
leider, en nu vond men, dat de Kerk ook
zoo iemand noodig had. De Staat, aan
welks hoofd een leider stond, moest naasc
zich hebben een kerk met een leider. En
Barth begrijpt niet, dat er niemand schijnt
te zijn geweest, die zich ook maar een
oogenblik heeft afgevraagd, of het na-
bootsen van een politieke ontwikkeiing,
in en door de kerk op zich zelf al niet iets
heel bedenkelijks moest heeten.
Raak is, naar wij meenen, ook zijn
opmerking, als hij er op wijst, dat een
werkeliik leiderschap niet wordt gemaaKt.
maar Vordt geboren. Hij zegt het een
beetje anders, maar hij bedoeic het toch
wei zoo als wij het daar weergaven. Barth
zegt: werkelijk leiderschap kan overal,
waar het ter sprake komt, siechts als fe.t
reeel zijn. Wanneer de man er is, d.e
werkelijk leiding geeft, dan is hij daar-
door onmiddenijk de leider. (Met toe-
passing op ons land zouden wij kunnen
zeggen: men moet niet om een sterken
man roepen, men moet ook niet gaan
stemmen, om een sterken man te krijgen;
als iemand een of de ,,sterke man" zal
zijn, dan zal hij ais zoodanig wei openbaar
worden). Niet, dat Barth denkt, dat een
leider in de kerk onmogeiijk zou zijn.
Doch het zou ook, onjuist in de kerk, pas
zin hebben om daarvan te spreken, wan-
'neer zoo'n leiderschap een feit is. In
Luther en Calvijn traden leiders op den
voorgrond, maar niet krachtens een spe-
ciaie leidersfunctie, en ook zonder dat zij
daarmede opzettelijk werden bekieed,
doch eenvoudig omdat deze predikers en
hoogieeraren te Wittenberg en Geneve
als leiders zich openbaarden en deden
kennen.
Dan komt natuurlijk ook de vraag ter
sprake, of in een Kerk als de Evengelische
kerk van Duitschland een dergeujk bis-
scnopsambt geoonoofd- en vereiscnt is, en
Barth zegt terecht, dat deze kwestie eerst
wel eens ter dege had mogen worden uit -
gemaakt. Thans is men tot verk.ezing
van bisschoppen en ook tot het voeren
van een fellen strijd daarover overgegaan,
zonder datgene, wat men met d.en bis
schop bedoeide en wilde althans van te
voren behooriijk dogmatisch en ook kerk-
rechtelijk te hebben omschreven. En hij
zegc, ciac hij aneen daarom tot nu toe in
het openbaar nog geen enkel woord tegen
deze ,,geloofsbeweging der Duitsche
Christen'en" heeft gezegd, omdat hij van
meening was, dat hetgeen hij daarover te
zeggen had, zoo zeer van zeif sprak, dat
ieaer, die hem ook maar eenigszins kent,
het evengoed zelf had kunnen zeggen.
Maar nu die Duitsche Christenen nun
„richtlijnen" hebben neergelegd in de
formuleeringen van 5 en 16 Mei, achtte
barth het oogenblik gekomen om beslist
en onvoorwaardelijk „neen" te zeggen
tegen den geest en de letter van hun leer.
\vat zij nog gelooven, noemt Barth (met
een uitdrukking, die niet van hemzelf ax-
-komstig is) „een keur van pronkstukken
uit den grooten theologischen vullnisbak
van de thans zoozeer gesmade 18de en
19de eeuw". En dan geeft Karl Barth
enkele krasse staaltjes, waaruit de ver-
wording van het huidige, kerkelijke en
theologische Duitschland wel zeer over-
tuigend blijkt, b.v. dat het ,,Een vaste
burcht is onze Gcd' tegenwoordig ook
onder begeleiding van tromgeroffel hier
en daar gezengen wordt; dat de strijd-
kreet: „Boeren, veroverd de kerken mo
gelijk is geworden; of als men de tegen-
standers op theologisch gebied, deze
,,vaderlandlooze lieden met naam en toe-
naam noemt, en hun belooft, dat zij over
twee jaar (na de bevrijding van het Saar-
gebied) niet maar een pak slaag in ont-
vangst zullen hebben te nemen! Barth
wijst op het eenvoudig verbluffend ge-
brek aan weerstandsvermogen, waarmede
de predikanten en gemeenteleden en ker
kelijke leidslieden, professoren in de theo-
logie, ontwikkeiden en onontwikkelden,
ouden en jongen, vrijzinnigen, orthodoxen
en Pietisten, Lutherschen en Gereformeer-
den, in scharen voor den stormaanval
dezer beweging bezweken zijn. Naar de
christelijke waarheid wordt eenvoudig niet
meer gevraagd. Die schijnt, zegt Barth,
geheel te zijn ondergegaan in fjejubel ox
gekerm over ..uiitbottend leven", ,,reke-
ning houden met de werkeiijkheid", of
hoe het alles verder nog heeten mag.
Wij zijn niet gewoon in deze artikelen
veel aandacht te schenken aan buiten-
landsche kerkelijke toestanden. Maar
wat er op dit oogenblik in Duitschland
geschiedt, leek ons belangrijk genoeg om
er een beschouwing aan te wijden, vooral
als deze dingen zoo'n onverschro-kken
woord van een man van zoo groote be-
teekenis hebben verocrzaakt, terwijl er
bovendien zooals wij aantoonden
in vollen ernst schijnt te worden ge-
dacht, dat Duitschland in deze zaak wel
eens het voorbeeld of model voor ons land
zou kunnen zijn.
HOE DE HEER W. TE ROTTERDAM MET
ZIJN RHEUMATIEK TOBDE.
Tot zjjn vrouw ingreep
En reeds in twee weken zijn p'jnen afnamen
„Ongeveer 4 h 5 jaar geleden heb ik U eens
geschreven over de schitterende wer-kinig, die
Kruschen Salts op mij had, Nu heeft mijn man
ongeveer een jaar geleden last gekregen van
rheumatiek; hij voelde den heelen dag pijn
in zijn arm. Vooral in bed had hij er veel last
van en kon soms niet slapen. Aan Kruschen
geloofde hij niet, al kende hij door mij de
beste resultaten. Hij heeft eens twee maanden
verschillende medicijnen geslikt, geen resul- I
taat; toen gemagnetiseerd, niets geen resul
tant; toen behandeld met ultra-violette stralen.
Zou na een paar behand-ellngen heter zijn; het
heeft drie weken geduurd; een heele verbran-de
arm was het eenige resultant. Toen dacht ik
aan wat ik wel eens gelezen had: stiekum
's morgens wat Kruschen in zijn thee. Hij
proefde gelukkig niets, en na veertiea dagen
voelde hij verlichting van pijn. Toen vertelde
ik mijn geheimpje en nu neemt hij al twee
maanden elken morgen, zooals ik nog altijd
doe, ecu flink glas lauw water met een klein
schepje Kruschen Salts. Resultant: na twee
maanden heelemaal zonder pijn. De pijn Is
langzaam maar zeker minder geworden en nu
heelemaal weg. U begrijpt zijn dwepsn met
Kruschen Salts. Wees ervan overtuigd, dat wij
altijd co overal Kruschen Salts als een wonder
verheerlijken." Mevr. C, C. W. te H.
Elke „kleine, da,gelijksche dosis" Kruschen
Salts is een wetenschappelijke combinatie van
minerale zouten, welke al Uw afvoer-organen
aansporen nieren en maag eo deze ge-
regeld aan 't werk houden, zooals de natuur
dat bedoeld heeft. Het gevolg van deze inwen-
diige ziuiverheid is, dat verfrischt en vernieuwd
bloed door Uw aderen stroomt. Giftig urin-e-
zuur, dat Uw rheumatische pijnco veroorzaakt,
wordt langs natuurlijken weg verwijderd en
de pijnen houden op. En als U voortgaat met
,,-de kleine, dagelijksche dosis" Kruschen Salts,
zal Uw geheele wezen lichaam en geest
van deze zuiverende verfrlss-chende working
den weldadigen invloed ond-ervinden.
Kruschen Salts
bij alle apothekers
1.60 per flacon. Stralende gezendheid voor
66n cent per dag.
Let op dat op het etiket op de flesch, zoowel
I als op de buitenverpakking de naam Rownstree
Handels Maatschappij Amsterdam voorkomt.
i Adv.
HET BU IOUD VAN HET SLA-GVEED
TE WATERLOO.
In de hoofdafdeehng der Belgische Kamer,
die zich Vrijdag bezig hield met het voorstel
van den socialistischen afgevaardigde Mathieu
strekkende tot intrekking der wet van 26
Maart 1814 betreffende het bebcud van het
siagveld bij V/aterloo, kon omtrent de ophef-
fing der servitude welke op de aldaar ge-
legen eigendommen rust, geen overeenstem-
ming worden Dereikt. De Waalsche socialist
Pi6rard steunde het voorstel van zijn partjj-
genoot Mathieu en betoogde dat de huidige
aanblik van het terrein niet veel overeen-
k-cmst meer vertoont met het siagveld zooals
het er in 1815 uitzag. Hij voegde er evenwel
aan toe dat het geenszins de bedosling kan
zijn de nationale gevoelens der Engelschen
die zich trouwens voor het behoud van het
siagveld financieele offers hebben getrocst
ook maar in de geringste mate te kwetsen.
De katholieke leden der hoofdafdeeling ver-
klaarden zich voor het behoud van den hui-
digen toestand.
Vergadering van Dinsdagmiddag.
Onttrekking van een wegsgedeelte
aan het openbaar verkeer.
In de afdeelingen vereenigden alle leden
zich met het voorstel tot onttrekking aan het
openbaar verkeer van het deel van den Mid
delburgKoudekerkschen weg in den ouden
toestand, welk stuk bij koopacte is overgegaan
aan Mr. Dr. R. W. Graaf van Lynden te
Koudelcerke.
Aangenomen.
Nog een onttrekking.
Evenmin bleek men bezwaar te hebben
tegen onttrekking aan het openbaar verkeer
van een deel van den Oudeweg en een deel
van den Pastoorsweg beide in de gemeente
Meliskerke ten behoeve van verbetering van
de afwatering door den polder Walcheren.
Een lid vroeg of Ged. Staten, door overleg
met gemeente- en polderbestuur, de verhar-
■ding op een gedeelte weg, die niet aan het
openbaar verkeer wordt onttrokken, niet kun
nen behouden. Van de zijde van Ged. S laten
is overweging van de vraag toegezegd.
iDe heer KODDE vroeg of Ged. Staten be-
reid zijn een stukje van den weg te willen
behouden als een verharden weg.
Na een toelichting van den heer VAN DE
PUTTE werd het voorstel goedgekeurd.
Renteloos voorschot gemeente Baax-
land voor wegsverbetering.
Het voorstel tot het verleenen van een
renteloos voorschot aan de gemeente Baarland
voor verbetering van wegen, gaf in de afdee
lingen aanleiding tot besprekingen. Een lid
vroeg of het gezien den finaucieelen toestand
der provincie niet gewenscht is de voorstellen
tot het verleenen van rentelooze voorschotten
aan te houden, waarop Ged. Staten antwoor-
den, dat dit zeker emstig voor het oog moet
worden gezien, maar dat de tertiaire wegen
toch zooveel mogelijk verbeterd moet en wor
den. Het kan zeker te hoog loopen, maar er
is nu voor de best'udeering van het tertiaire
wegenvraagstuk 'n staatscommi3sie benoemd.
Ten opzicbte van de thans voorgestelde voor
schotten wordt op aanueming der voorstellen
aangedrongen.
i In een andere afdeellng zeide men van de
zijde van Ged. Staten, dat een algemeen plan
voor rentelooze voorschotten voor tertiaire
wegen cntworpen zal worden.
De heer KODDE ac-ht de wijze waarop de
rentelooze voorschotten worden verstrekt, niet
juist. Hij meent dat het bedrag voor tertiaire
wegen eenigszins kan worden ingekrompen.
'Het bedrag van bet rentelooze voorschot moet
niet ten voile worden gegeven, doch siechts
aan ta toonen,
dat reeds in het eerste jaar begonnen moet
worden een gedeelte te-rug te betalen.
De heer DIELEMAN stelde voor het voor
stel t-srug te nemen en het te veiwijzen naar
Ged. Staten, teneinde daarover den hoofd-
ingenieur te raadplegen.
Het voorstel werd daama aangenomen.
Renteloos voorschot gemeente
Heinkenszand.
Tegen het voorstel om Heinkenszand /9000
voorschot te geven voor wegsverbetering zijn
in de afdeelingen geen foezwaren vernomen.
Aangenomen.
Renteloos voorschot gemeente
Ritthem.
Ook tegen het voorstel om 29.000 rente
loos voorschot te geven voor wegsverbetering
aan de gemeente Ritthem zijn iu de afdeelin
gen geen bezwaren vernomen.
Aangenomen.
Ovcrneming onderhoud weg.
Het voorstel tot overneming in beheer en
onderhoud van een gedeelte van den weg van
's Heere-nhcek naar Heinkenszand ondervcua
in de afdeelingen geen bezwaren.
Aangenomen.
Overneming onderhoud Verbindingsweg.
Het voorstel tot overneming in beheer en
onderhoud van den Voortgezetten Verbin
dingsweg in Zeeuwsch-Vlaanderen gaf in twee
afdeelingen aanleiding tc-t d-e opmerking dat
is uitsluitend verkrijgbaar 20/21e gedeelte, om daarmede
en drogisien h 0.90 en rppri„ in het eerste iaar
"e bij dit voorstel geen kostenberekening is ge
Besloten werd de kwestie ter plaatse te i J b
-voe.ffd.
gaan bespreken. De leden der afdeeling, een
gedelegeerde van het Engelsche eomite voor I
Waterloo en een ambtenaar van het Belgische
departement van openbare werken zullen zich
binnenkort met dit doel gezamenljjk naar
Waterloo begeven.
WAARHEEN MET DE DUITSCHE
VLUCHTELINGEN.
Onder voorzitterschap van Lord Cecil is
Vrfc-dag te Lausanne de laatste zittlng ge
houden van den Raad van bestuur van het
commissariaat voor de Duitsche vluchtelin-
gen.
Van Fransche zijde werd er op gewezen,
dat Frankrijk 30.000 vluchtelingen had opge-
nomen en 1 millioen franc voor steun had
uitgegeven.
Veertig geleerden hadden een plaats ge
kregen aan de Fransche universiteiten, ruim
4000 kleine kooplieden hadden een plaats ge-
vonden in Parijs. Het blijft echter een feit,
dat de vluchtelingen in te grooten getale naar
Frankrjjk kwam-en en dat het noodig i3,
ruimte voor hen te zoeken in Noord- en Zuid-
Amerika. Dit laatste bleek ook de meening
te zijn van lord Cecil, die opmerkte, dat
Burxjpa thans oververzadigd was en dat men
zyn blikken naar den anderen kant van den
Oceaan moest richten.
voegd.
Op een vraag of de betrokken polders en de
gemeente Biervli-et te eeuwigen dagen bij-
dragen vr.Q 50, f 100 en 50 per jaar moeten
blijven betalen, beantwoordde eeo lid van Ged.
Staten bevestigend, dc-ch wees hij er op, dat
afkoop d-ier jaarlijksche bijdragen door beta-
ling van eene som in eens mogeljjk is.
In hun antwoo-rd op het algemeeu verslag
deel en Ged. Staten mede, dat het jaarlijksch
cadcrhoud van den weg is te ramen op 2465,
waarvan 1802 voor verfce-terie en f 663 voor
aangelegde wegvakken. Dit laatste bedrag
komt geheel voor rekening der provincie, van
het eerste komt 525 am jaarlijksche bijdra
gen terug, zoodat daarvan 1277 vcor de
provincie blijft.
Aangenomen.
Nog een over te nemen weg.
Tegen het voorstel tot overneming in beheer
en onderhoud van een gedeel.e weg Drie
Schou-wenRcode Sluis, zijn in de afdeelingen
geen bezwaren ingebracht.
Aangenomen.
Overneming laagspanningsnat.
Het voorstel tot verleening van een cradiet
van 32.000 aan de N.V. „P.Z.E.M.", ten be
hoeve van de overneming van het la&gspan-
ningsnet der gemeente Westdorpe, gaf in de
afdeelingen geen aanleiding tot opmerkingen..
Aangenomen.
Subsidie „Groene Kruis".
Het voorstel tot wijziging van de voorwaar-
den voor de verleening van subsidie aan de
Prov. Zeeuwsche Vereeniging ,,Het Groene
Kruis" gaf in twee afdeelingen aanleiding tot
opmerkingen.
Naar aanleiding daarvan merken Ged. Sta
ten o.a. op, dat de bepaling, dat eene afdee
ling de beschikking hoort te hebben over een
gediplomeerd verpleegster, die niet tevens de
fractie van vroedvrouw bekleedt dient te wor
den gehandhaafd, omdat de vroedvrouw steeds
en vaak gedurende zeer langen tijd tot be
schikking moet zijn, wat moeilijkheden kaa
geven, als zij tegelijk verpleegster is.
Ged. Staten zijn bereid in hun voorstel in
zooverre een wijziging aen te brengen, dat
aan hun oordeel zal zijn onderworpen of eene
gemeente al of niet in staat is 50 bjj te
dragen :a de vonwege de vereeniging voor een
afdeeliag vast te stellen uitkeering. Maakt ae
gemeente tegen 50 bezwaar, dan kunnen
Ged. Staten, na onderzoek, de bijdrage lager
stellen, doch niet minder dan op 25
De heer ONDERDIJK brac-ht dank voor de
wijziging die Ged. Staten in hun voorstel heb
ben gebracht.
De heer VAN KLINKEN betreurt dat de
functie van vroedvrouw en wijkverpleegster
in kleine gemeenten niet geoombineerd mag
worden.
De heer VAN DE PUTTE zeide dat Ged.
Staten dit voorstel hebben gedaan op advies
van de medici. Hij beval het voorstel van
Ged. Staten ten zeerste aan.
Het voorstel werd daarna aangenomen.
Rekening Provinciaal wegenfonda.
Het voorstel tot vaststelling van de reke
ning 1932 van het Provinciaal wegenfonds op
een ontvang vau 782.221, een uitgaaf van
f 575.069 en een goed slot van 207.152 gaf
geen aaaleiding tot opmerkingen in de af
deelingen.
Aangenomen.
Opheffing bootdienst Vlissingen
Ter Neuzen.
Het voorstel tot opheffing van den boot
dienst VlissingenTer Neuzen met ingang
veq een door Ged. Staten vast te stellen
datum, gaf in de afdeelingen aanleiding tot
zeer uitvoerige besprekingen.
In hun antwoord op het algemeen verslag
zeggen Ged. Staten, dat de argumenten, dia
in de afdeelingen voor en tegen de opheffing
naar voren zijn gebracht, hen geen aanleiding
geven tot uitvoerige beschouwingen. Zij
meenen er echter op te moeten wijzen, dat
noch de voorstanders, noch de tegenstanders
betioht mogen worden van een zeker drijven in
een bepaalde richting, zooals ,'n e&n der afdee
lingen is opgemerkt. Ook Ged. Staten laten
zich siechts leiden door het belang der provin
cie, zooals zij dat zien op grand van de door
hen aangevoerde feiten en beschouwingen.
De juistheid van sommige bezwaren tegen
de opheffing erkennende, blijven Ged. Staten
hun voorstel ongewijzigd handhaven. Naar
j hun meening wordt door de tegenstanders ta
veel naar plaatselijk belang gezien, terwijl in
ons huidig tijdsgewricht juist zooveel moge
lijk het algemeen belang, dat dwingend con
centrate van vervoer gabiedt, in ainmerking
dient te worden genomen. Nu gebleken is, dat
de lijn VlissingenTer Neuzen bij beperking
van de dienstregeling een beduidend verlies
blijft opleveren, wenschen Ged. Staten de ten
vorige jare door de regeering aangegeven
richting te volgen. Nog deelen zij naar aan
leiding van een vraag mede, dat tot het in-
stellcn van era particulieren dienst geen. con-
cessie van het Rijk vereischt wordt.
De heer GOGSSENS betreurt het, dat Ged.
Staten met dit voorstel zijn gekomen. Hij be-
schouwt het als een zwaard, dat den boot
dienst bedreigt en Ged. Staten het zwaard te
eenigertijd zullen hanteeren.
Hij bestreed de opheffing van den bootdienst
op verschillende gronden.
Er wordt door 34.000 passagiers van dezen
dienst gebruik gemaakt. Its het wel juist dat
aan een zoo groat aantal menschen de ge
legenheid wordt ontnomen van dezen dienst
gebruik te maken. Er wordt een historische
dienst uitgeschakeld. Wanneer door de rnooie'
veerdiensten op de Wester-Schelde de ophef
fing van den dienst VlissingenTer Neuzen
moet worden opgeheven, betreurt hij zulk een
besluit. Het contact tussohen Walcheren en
Oostelijk Zeeuwsch-Vlaanderen wordt onvol-
dosnde. Een lid van Ged. Sfaten heeft hem ver-
klaard, dat de dienst moet worden opgeheven.
ook al leverde hij winst op.
iSpr. wees er op, dat verschillende andere
diensten nadeel voor de provincie opleveren.
De lijn VlissingenTer Neuzen is van zoo
groot belang, dat opheffing van den dienst
verkeerd zou zijn. Hij wil onderschriiven wat
Burg, en Weth. van Ter Neuzen hebben ge-
publiceerd. Door verhooging van de tarieven
zou het tekort met /7000 verminderd en tot
8000 per jaar worden gereduceerd. Waar de
dienst VeereKamperland wordt in stand
gehouden, die een groot nadeel oplevert, dient
de dienst VlissingenTer Neuzen zeker be
houden te blijven.
Bezuiniging is goed, doch wanneer deze ge-
paard gaat met nadeelen voor het publiek, is
hij daartegen. Er moet een goede verbinding
blijven met Vlissingen en Middelburg, het hart
van orize provincie en moeten de Zeeuwsch-
Vlamingen niet naar Belgie worden gedreven.
IHij besprak daarna den zedelijken kant van
dezen dienst. 'Hij is ook voorstander van Zon-
dagsrust en Zondagsheiligmg, maar als de
Zeeuwsch-Vlamingen naar Belgie vertrekken,
wordt dit veel nadeeliger voor tal van perso-
nen. De dienst op Zondag dient te worden be
houden, omdat van dezen dienst een druk ge
bruik wordt gemaakt.
