ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Myn Eiland
ROODE STER
ROODE STER
Eerste Blad
f
No. 9068
WOENSDAG 15 NOVEMBER 1933.
73e Jaargang
80.000 K.G. Grenailles
56.000 K.G. Macadam 1-3
B INNENLAND
FEUILLETON
geefft minstens
10 UUR
van heft hoogste
rookgenot voor
slechfts 13 cent!
NIEMEIJER'S
Burgomsester an Wathoudersdsr gemesnte Zaamslag
110.000 K G. niet te fijne SINTELS;
Rekent U dal eens om per uur. En dan
per pijp! Vraagt Uzelf dan eens af, of
er voor U nog de minste reden bestaat
om niel op Roode Ster over te gaan.
U weel dat Roode Ster HOLLAND'S
POPULAIRSTE MERK is, koopl nu eens
zoo'n pakje en U weel ook waarom.
Wat Niemeijer's Roode Ster aan
smaak enqeur biedt voor slechts 13 cent,
dal is zelfs voor een rooker van een
veel duurder merk een openbaring!
■f
'•yim t
A BO WEMFVTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerlka f 2,overige lan den /2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen by vooruitbetaling.
Uitg-eefster: Flrma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels /O,80 Voor elken regel meer /0.2O
KLEENE ADVERTENTI6N per 5 regels 50 cent by vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd t.arief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT EEDEREN MAA NDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
wachten v66r of op Maandag den 27sten
November 1933, des voormiddags ten 9'/2 tire,
prijsopgaaf in:
A. voor de leverantie van minimum
B. voor het VERVOER van. zoowel Axel
station" als Ter NeuzenStation" en
Schuttershof en uitspreiden van boven-
gemelde naar op verschlllende nader aan
te wijzen plaatsen;
C. voor de leverantie van
D. voor het VERVOER van 67.000 K.G.
sintels van Zaamslag naar de verschll
lende nader aan te wijzen plaatsen.
De leverantie moet plaats hebben vodr of op
1 December a.s. en het vervoer b inn-en veer-
tien dagen daama.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
JOHs. DE FEIJTER, Burgemeester.
J. STOLK Lzn, Secretaris.
Eaamslag, 15 November 1933.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Dinsdag.
Aangevangen wordt met de replieken in-
n&ke de algemeene beschouwingen over de
rijksbegrooting 1934.
De heer Aalberse waarschuwt tegen over-
dreven optimisme in den nuchteren zin van
ons volk wat het fascisme betreft. Spr. is te-
leurgestel-d door de afwijzing door de regee
ring van een rijkskinderfonds. Het is spr. nog
niet duidelijk waarom de nationaal-socialisti-
sohe bond niet op de zwarte lijst is geplaatst
en de andere fascistische organisaties wel.
Spr. waarschuwt de regeering voor haar
plannen inzake den suikeraccijns. Voorts re-
kent spr. op een betere regeling van den kin-
deraftrek ten behoeve van groote gezinnen.
De heer Kersten betoogt, dat de Calvinisten
van tegenwoordig door Roomsche zuurdeesem
doortrokken zijn. De regeering neme het
standpunt der hervorming in. Het levenspeil
moet worden verlaagd. Op de bedrijven druk-
ken te zware lasten. Spr. acht het afmaken
van drachtig vee in strijd met Gods wet.
Voorts bepleit spr. de belangen van het Zui-
derzeefonds.
De heer Albarda verdedigt nader zijn stand
punt inzake een crisis-leening. Spr. noemt de
taktiek van de regeering een ramp voor han-
del en nijverheid. Spr. betoogt, dat bij deze
regeering een reactionaire geest heerscht.
RADIO-PRIJSVRAAG NATIONAAL
CRISIS-COMITe.
Naar aanleiding van de vele desbetreffende
verzoeken wordt den prijswinnaars der radio-
prysvraag van het N. C. C. medegedeeld, dat
de prijzen persoonlijk zullen worden toegezon-
den. Prijzenlijsten worden op schriftelijke aan-
vragen met bijvoeging van 20 cent aan postze-
gels, door bet bureau Kneuterdijk 20 te's Gra-
venhage verstrekt.
BIJZONDERE POSTZEGELS VOOR HET
CRISIS-COMITe.
In een door den minister van Binnenland-
sche Zaken te bepalen tijdvak zullen ten bate
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
42) (Vervolg).
TWAALFDE HOOFDSTUK.
Een poos lang bleef ilk onbeweeglijk, zonder
iets te zeggen, op het licbaam staan neer-
kijken. De golf van verdriet en drift, die bij
bet zien van den bond in me opgestuwd was
zonk weg en liet een gevoel van onitzenuwing
achter. Met gebalde vuisten stood ik daar en
waohtte af tot iik myn stem weer genoegzaam
in' bedwang had.
„Wie heeft 't gedaan, Bascomb?" vroeg ik.
Hy ikwam naar me toe en door mijn eigen
verdriet heen schrok ik van de uitdrukking
op oyn gezicht. Dat was geen gezicht meer
t was een masker, graiuwbleek vertrokken
vtun hartstochtelyke woede.
,.Wie denkt u?" vroeg hij heesch. ,,D'r ibe-
ataat er maar ddn, die zoo iets k&n doen."
zook op zijn knieen maast het lichaam
neer, schoof zyn hand voorzichtig onder den
grooten harigen kop en tilde hem voorzich
tig op.
,Je bedoelt Manning?" De woorden kwa-
men er werktiulgeltjk uit ik wist immers
het antwoord.
„Ja", snaarwde hij. „Ja. Die bedoel ik.
Manning heeft 't gedaan vuile laffe hond,
dfe-ie is." Zacht legde hij zijn last weer neer
en stond op. „Maar ik zal 't hem betaald
aertten," ging hy met gesmoorde stem voort.
„iL#et op mijh woorden. Ik zal 't 'm betaald
aetten... of myn naam is geen John Bas
comb!"
Wanneer is "t gebeuid?" vroeg ik.
van het N.C.C. bijzondere postzegels verkrijg-
baar worden gesteld. De zegels worden uitge-
geven in de frankeerwaarden van 5 en 6 ct.
Zij worden verkocht met een door den minis
ter te bepalen toeslag boven de frankeer-
waarde. De zegels dragen onderscheidenlijk
de beeltenis van 'H.M. de Koningin en H.K.H.
Piinses Juliana. De opbrengst van deze zegels
na aftrek van de frankeerwaarde, de kosten
van aanmaak en andere bijzondere kosten uit
de uitgifte voortvloeiende wordt ter beschik-
king gesteld van het N.C.C. De geldigheidsduur
eindigt met den 31en Mei 1935.
PO STERIJ ENBEGROOTING VOOR 1934,
Aan de memorie van Antwoord wordt het
volgende onitleend:
Het automatiseeringsplan zal vermoedelijk
eind 1946 kunnen zijn voltooid. De elk jaar
noodige uitgaven voor gebouwen, centraal-
inrichtingen, kabels en versterkers, luchtlijnen
en spreektoestellen worden voor het veertien-
jarig tijdvak 1933 t/m 1946 op gemiddeld 9
millioen geraamd. De totale uitgaven over dat
tijdvak zullen dus rond 130 millioen bedragen.
Indien de automatiseering van het inter-
locale verkeer achterwege werd gelaten, zou
over datizelfde tijdvak een bedrag van 11
millioen minder toenooddgd zijn en zou dus
met de normale uitbreidinigs- en vemieuwings-
werkzaamheden tot en met 1946 een bedrag
van bijna 120 millioen zijn gemoeid. Tegen-
over de hoogere uitgaven kan eveniwel op het
tijidstip der voltooiing van het automatisee-
ringsplan in zijn geheel een besparing van
road 6.500.000 per jaar op de exploitatde-
kosten worden geraamd. Deze besparkig komt
bij de uitvoering geleidelijk tot uiting; zij zal
tijdens die uitvoering reeds ruiimschoots op-
wegen tegen de lasten, verbonden aan de
boogere kapitaalsuitgavem.
De meening van sommige leden, dat de tele
gram- en telefoontarieven te boog zoudea zijn,
kan de Minister niet deelen. Gelet op de uit-
komsten van het telegraafbedrijf, niet alleen
bier te lande, maar vrijwel overal elders, zijn
de tarieven in bet algemeen eer te laag dan
te hoog. En wat bet tedefoonverkeer aangaat
merkt de Minister op, dat gezien de belang-
rijke financieele offers, iwelke bet gevolg
waren van de reeds met 1 Januari 1930 tot
stand gekomen herziening, aan verdere ver-
1 aging onder de tegeniwoordige oimstandig-
beden niet kan worden gedacbt.
De automatiseering van bet platteland is
opgenomen in het algemeene plan. Op bet
werkprogram 1933 t/m 1937 komen verschll
lende werkzaamheden van dien a&rd voor, met
name het geheele teletfoondistnict Arnhem, de
omgeving van Heerlen, Leeuwarden, Hilver-
sum, Niymegen, Leiden en Apeldobm. Uitbrei-
diinig van beteekenis dier werkzaamheden ge-
durende genoemd tijdvak is diet mogelijk,
aangazien daarmede andere te treffen maat-
regelen, als opleiding van personeel en stich-
ting van gebouwtjes, samenhangen en de
practische mogelijkheid tot verwezenlijking
daarvan aan grenzen gebonden is.
Met betrekking tot het omroepvraagstuk
wordt on het volgende medegedeeld:
De Minister is van meening, dat de rege
ling van den omroep in Nederland niet in alle
opzichten bevredlgend kan worden genoemd.
Ampele overweging van de vraag, waaraan
ddt is toe te schrijven, heeft hem aanvanke-
lijk tot de overtuiging gebracht, dat dit on-
bevredigende niet in de voomaamste plaats
een gevolg is van de beginselen, iwaarop de
regeling is gebouwd, dooh dat het gemis aan
samenwerking tusschen de omroepvereenigin-
gen het treffen van menigen goeden rnaat-
regel, die in het kader der huidige regeling
tot een meer Ibevredigenden toestand zou kun
nen leiden, tegenhoudt.
De Minister is van meening, dat de omroep-
Hij stond me aan te kijken, of hjj mijn vraag
maar half verstond.
Wanneer 't gebeurd is?" herhaal.de hij.
„Gisteravond tegen eten, om half zes, was-ie
nog zoo gezond als een visch daar kan ik
een eed op doen. Ik was toen in de keuken
en heb 'm langs het raam zien komen, met me
eigen oogen heb ik 'm gezien. Precies hoe-
veel later 't was dat ik bij de achterdeur
moest zijn kan 'k niet zeggen een kwar-
tier -of vijf-en-twintig minuten misschien. Er,
daar lag-ie midden op het pad te be-
roerd om geluid te kunnen geven. Was naar
huis komen kruipen om te sterven de anne
stakker en ik zat lekker warm binnen en
ik wist 't niet."
Zijn stem trilde. Hhief z'n hand op en
streek met den ibovenkant bruusk langs z'n
oogen.
Ik bevochtigde mijn lippen, die droog en
hard waren als leer, met de punt van mjjn
tong.
„Als Manning "t gedaan heeft begon ik.
Met oogen gloeiend van drift, keerde Bas
comb zich naar me toe.
„Dat laat u aan my over," zei hij kortaf.
„Dat is myn werkhem ter verantwoor-
ding roepenen niemand heeft zich daar-
mee te bemoeien... niet v66r ik met 'm af-
gerekend heb."
Ik zag dat de man buiten zichzelf was van
drift en begreep, dat ik hem een weldaad zou
bewijzen, als ik hem de eerste paar uur aan
zichzelf overliet. Ala ik, terwjjl hjj in zoo'n
stemming was, met hem probeerde te praten,
moest het tot een uitbarsting komen.
,,'t Lichaam moet in elk geval begraven
worden," zei ik daarom kortaf. „Als je me bij
't begraven noodig hebt, roep me dan. Ik ben
binnen."
Diep terneergeslagen door het gebeurde
ging ik de achterdeur in en liep door de
keuken naar de hal. Het was er donker en
ongezellig en zonder te denken (bij, wat ik .deed
als een soort reactie op de kilte van de
atmosfeer streek ik een lucifer aan en
hield dien bij de vuurmakers onder de hout-
organisaties de radio-vraagstukken te veei
zien als een veraenigingsbelang en niet als
een belang van het geheele volk. Hij is voorts
van meening, dat de beteekenis van den radio-
omroep zoo groot geworden is, dat de regee
ring zich niet kan onttrekken aan het geven
van leiding en dat zij op bmaalde onderdeelen
van den omroep' en .binnen net kader van het-
geen historisch is tot stand gekomen, de einid-
beslissing in handen moet hebben.
Wat de regeling van den zendtijd betreft,
de Minister heeft dit onderwerp in emstige
stuidie genomen; binnenkort hoopt hij zijn
standpunt te bepalen. Voor het oogenblik
moet hij zich onthouden, nader op dit onder
werp in te gaan. Wel moge hij vooropstellen,
dat met betrekking tot hetgeen voor uitzen-
ding kan. worden toegelaten, vooral in de
huidige tydsomstandigheden de ter zake ge-
stelde wettelyke bepalingen zeer streng moe-
ten worden toegepast. De regeering mag niet
dulden, dat van den beschikbaren zendtijd
misbruik wordt gemaakt am revolutie te pre-
diken, andersdenkenden in hun heiligste ge-
voelens te beleedigen, het gezag belachelijk te
maken, de vrienidschappelijke betrekkingen
met andere landen in gevaar te brengen enz.
Tot nu toe ligt de beslissing in wat oiirbaar
moet worden geacht, uitsluitend in handen
van de Radio Omroep Commissie, zonder dat
een beroepsinstantie is aangewezen. In over-
eenstemming met ajdviezen van Radioraad en
Controle Commissie is thans een regeling ont-
worpen welke reeds in een vergevorderd sta
dium van voorbeireiding is, waarbij in deze
lacune wordt voorzien en de Minister van
Binneniandsche Zaken als de eindbeslissing
gevende instantie wordt aangewezen, doordat
hem de bevoegdheid wordt gegeven desnoods
besluiten van de Radio-oontrolecommissie te
vemietigen, met inachtneming van de in het
Radio-reglement gestelde normen.
Een tweede stap behoort te a'rn verscher-
ping van de eischen, die de controle stelt.
Deze moet er ailereerst toe leiden, om de uit-
zending van tegen-nationale, voortdurend her-
haalde uitingen als de Internationale te ver-
bieden. In deze richting zijn en worden reeds
de noodige maatregelen getroffen.
Voorts zal aan enkele omroepvereenigingien
aan het verstaod gebracht moetefr worden,
dat zij zich binnen de peckatx van de wettelijk
gestelde regelen hebben te houden, op straffe
van and'ers eerst voor een -bepaalden teimijn
en bij herhalimg voor goed te warden uitge-
slaten.
Bovenbedioelde maatregelen beoogen geens-
zins de vrijheid vao meeningsuiting aan ban-
den te leggen, doch wel om voor goed een
einde te maken aan uitzendingen, welke met
het oog op de wettelijk gestelde normen bij
een strenge, doch rechtvaardige toepassing
daarvan, ontoelaatbaar moeten worden geacht.
De Minister bahoudt zich de bepaling van
zijn definitief standpunt ten opziohte van po-
litieke uitzendingen nog voor,
De Minister is niet van meening, dat de
Radio Omroep Controle Oommissie steeds
willekeuriger bij. de beooardeeling van den in-
houd van de programma's optreedt. Dat de
commissie voortdurend mfeer bezwaren in-
brengt tegen uitzendingen vooral van de
V.A.R.A. is een gevolg van het feit, dat deze
vereeniging zich nog steeds niet kan aanpas-
sen bij de scherpere controle. dde na de in het
Radio-reglement gegeven toeliohting van de
wettelijke normen, wordt- tofegepast.
EEN ONTOELAATRARE*i EITLATING.
De heer Vliegen - heaft .naar aanleiding van
het feit, dat hij zich'weer heeft laten vintden
deel uit te maken van di! Noderlandsche dele-
gaitie naar Geneve, het voigende aan ,,Het
Volk" medegedeeld:
„Ik heb den Minister .gezegd, dat de kwes-
knoesten. Toen de bldkkan vlam begonnen te
vatten, gooide ik me in een van de gemakke-
lijike stoelen neer en staarde in de gretig lek-
kende vuurtongen.
Ik had kunnen voorzien, dat vandaag of
morgen een poging gedaan zou worden om
Satan te vergiftigen, maar om de een of
andere reden was die mogelijkheid nooit bij
me opgekomen. De laffe daad was gebeurd
op een oogenblik, dat ik- er absoluui niet op
verdacht was en in myn eerste drift en ver-
ontwaardiging vond ik het ibijna cmdoenlijk,
om rustig na te denken. Maar dat Bascomb
gelijk had met zijn beschuldiging stond als
een paal boven water, ook al had ik, evenmin
als hij, bewijzen voor de overtuiging. Het
stempel van Manning stond op die wreede,
lafhartige daad en bij die gedachte laaide er
een baat in me op, zoo fel-en zoo onberede-
neerd hevig, dat het me bijna deed stikken.
Wat voor bedreiging hield dit schijnbaar
onnoodig vermoorden van een onschuldig dier
in? 't Was niets vapr.Manning,, can zich zoo
Moot te geven, tenzy hij jet geldage redenen
voor had. Hij begreep natQiirlijk dat Bascomb
zonder een oogenblik. toiiiwijfelen hem als den
schuldige zou aaivwyzeik f En aj, wist hij niet,
of ik Bascomb's oveptuiging zou deelen, hij
kon op zyn vingera1 Hiataiilia dat myn achter-
docht opgewekt stou. warden/en/dk onmiddel-
lyk stappen zou doen; j am acchter- de waarheid
te komen.
De man mocht dan iwreed em onverschillig
zyn, maar dat hy uit'iOTare»-spy t iets d-ergelijks
zou riskeereti, geloofde: iki niet. - 't Was veel
waarschynLijker, dathij eea- nieuw plan .uit-
gebroeid had enriMdaiJ-^het.'Vcrmoorden van
Satan de eerste stap ter - verwezenlij king was.
En nu hij begotmen. was; aoav. hjj voortmaken
ook, want elk uur uitstol vermeerderde de
kans op ontdekking. Daarom moest ik hem
trachten v66r te zijn, maar hoe ik dat moest
klaarspelen, was me, een' raadsel.
Midden onder mijn hulpeloos rrondwoelen in
allerlei gedachten herinnerde ik me opeens
Bobby. Als ik hem nu dadelijfc schreef, had
hy den brief morgenochtend vroeg en kon hij
Met bons voor
Niemeijer's be-
kende k w a li
te i t s-cadeaux.
(Ingez. Med.)
tie voor hem miogilijker was dan voor mij.
Maar als ik dat geweigerd had, zouden wij
in het vervolg altijd buiten dergelijke delega
tes blijven. Bovendien had ik mijn ontsiag
aan een vorige regeering aangeboden. Trou-
wen-s de taak der cctiferentie is inmiddels
ailereerst geworden: den oorlog te voorkomen.
Maar van groot belang is ook, dat dit een
klap is in het gezicht van Mr. Deckers. De
sociaal-democraten zijn „onbetrouwbaar",
en... de regeering stuurt zoo'n sociaal-demo-
craat naar Geneve!
Mijn protest, dat ik in Februari .uitte, is van
voile kracht gebleven. De regeering is daar
van op de boogte. Ik hoop in Geneve aog edn
en ander te kunnen doen voor de zaak van
de ontwapening."
Wy acbten dit een onbehoorlijke ultlating
van het s.-d. Kamerlid. Nadat de Minister
van Buitenlandsche Zaken een te groote tege-
moetkomendheid heeft betracht, door den heer
Vliegen te verzoeken op zijn ontslagneming
bij wijze van protest tegen de wijze van on-
derdrukking van de muiterij op ,,De Zeven
Provincien" terug te komeci, is het een on-
toelaatbare wijze van handelen voor een re-
geeringsvertegenwoordiger, aan dat verzoek
te voldoen en tegelijk te zeggen, dat dit „een
tegen den middag hier zyn. Hem onnoodig
van zijn werk afhouden, deed ik niet graag.
maar ik kreeg den indruk, dat er een crisis
op handen was en in dat geval waren zijn
hulp en raad van onschatbare waar.de,
Ik sprong uit mijn stoel op met het plan,
om hem anmiddeUyk te schrijven. Toen ik me
naar mijn bureau omkeerde, viel mijn blik op
een brief die op het bovenblad lag. Ocidanks
den vrij grooten afstand herkende ik onmid-
dellijk Christine's hand en meteen schoot me
te binnen, wat Jimmy me op den steiger ver-
tedd had.
Ik schoot op het bureau af en pakte de
enveloppe. Er mee naar het raam gaan en
haar openritsen, was het werk van een oogen
blik. De inboud was een enkel velletje papier
aan beide kanten beschreven met een klein
maar duidelijk leesbaar handschrift.
De brief van Christine luidde als volgt:
Ik weet, dat je naar Donden bent, maar boe
lang je daar denkt te blijiven is me niet be-
kend. Daarom verstuur ik dit brief je nu maar
dan vindt je het als je thuis komt.
Ik moest je schrijven of spreken. Want 1k
voel duideiyk dat er iets gebeurd is, iets
dat jouw veiligheid in emstig gevaar brengt.
Als ik wist, wat bet was, zou ik 't je laten
weten, maar ik weet het niet Ik geloof, dat
het iets te maken heeft met dr. Manning's
visite aan het eiland. Maar dat denk ik maar;
ik kan 't .best mis hebben.
Maar ik ben er zeker van, absoluut zeker,
dat je op het oogenblik in groot gevaar ver-
keert. Denk nu niet by je zelf: och, ze over
draft of ze niet spoken. Je zult nu langzamer-
hand wel weten, met welk soort menschen je
te doen bebt en je begrypt toch wel, niet?
dat ik je deze tweede waarschuwing niet zou
sturen als er geen emstige reden voor was.
Wat er ook gebeurt, zorg dat je niet alleen
op het eiland bent, r Je bediende Bascomb is,
geloof ik, wel eerlyk, maar 't zou ibeter zijn.
als je dien vriend van je, Commander Dean, er
by bad. En wees voorzichtig met dr. Man
ning. Ga op geen enkel plan dat hij oppert
in en vertrouw hem in geen enkel opzicht.
klap is in het gezicht" van een ander lid de
vorige en tegenwoordige regeering voor een
politiek, die door de geheele regeering gedekt.
wordt.
Het is trouwens merkwaardig, dat juist een
pacifist en ontwapenaar, zoowel nationaal als
intemationaal, dadelijk klaar staat voor het
uitdeelen van klappen, zijl het ook in geeste-
lyfcen zin, aan een regeeringspersoon. Zonder-
ling ook, dat hij dit doet door een gezocht
verband te construeeren tusschen de aange-
nomen cnbetrouwihaarheid van onder het de-
par tement van Defensie ressorteerende soc.-
dem. amhtenaren en de afvaardiging als
regeeringsvertegenwoordiger naar de ontwa-
peningsoonferentie. (N. R. Crt.)
DE ARBEID IN BROODBAKKERIJEN.
In de Memorie van Antwoord aan de Eerste
Kamer inzake het wetsontwerp tot wijziging
van de bepalingen der Arbeidswet 1919 betref-
fende den arbeid in broodbakkeryen, zegt de
Minister van Sociale Zaken, dat ook hij het
toegejudcht zou hebben indien het wettelijk
aanvangsuur van den bakkersarbeid op 6 uur
des voormiddags gesteld kon worden. Tech-
nische bezwaren verzetten zich daartegen. In
het algemeen verlangt men aan de koffietafel
Als je op een of andere manier kan hel-
pen, zal ik het doen. Wil je mij antwoorden,
geeft het brief je" dan aan het jongetje bdj „Het
Wapen". Oom is voor een paar dagen weg en
ik kan dus 's avonds gemakkel jk even naar
den steiger gaan.
Maak je ov-ei\ mij maai- niet ongerust. Ik
verkeer in geen gevaar en jy wel. Denk dus
asjeblieft alleen aan jezelf.
Christine de Rod a.
Ik keek het briefje haastig door en las het
daama met een gevoel van tevredenheid nog
eens over. Zoo'n' brief en geen ander had ik
van haar verwacht. *t Geheel was natuurlijk
nog al vaag en gereserveerd maar in elken
regel, in elk woord, uitte zich de eerlijkheid en
de onverschrokken geest, die me van het
eerste oogenblik instinetief in haar aangetrok-
ken hadden.
E6n ding stond vast. Wat haar ook bewo-
gen mocht hebben om dit briefje te schrijven.
van het lafhartige plan om Satan te vergif
tigen had ze niets geweten, anders had ze me
wel gewaarschuwd, zelfs als do Roda van de
party geweest was.
Op dat punt hield Ik er trouwens gedeci-
deerde ideeen op na. Alleen positieve bewy-
zen van het tegendeeJ konden me de overtui
ging geven, dat de vergiftiglng van Satan niet
Mannings werk was en dat hy by alles wat.
hij deed, anders handelde dan als puur egoiat.
Nu meer dan ooit was ik ervan overtuigd.,
dat hiji een dubbele rol speelde, dat de Roda
in het begin de leidende geest nu niets
meer was dan een werktuig in de handen van
een heel wat knapperen scbunk dan hy zelf.
Weer keek ik Christine's brief door. Haar
drinigend verzoek, om toch vooral voorzich
tig te zyn, was feitelij-k overbodig ook zon
der het doode lichaam van Satan daarbuiten
op het gras. Ik wist, dat het geen denkbeel-
dig gevaar was, dat haar een meisje, zoo
verstandig en ervenwichtig als zy tot deze
tweede waarschuwing had gebracht een
stap, die wel eens niet zonder emstige gevol-
gen voor haarzelf kon zijn.
(Wordt vervolgd. i.
