ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. Myn Eiland No. 9059 WOENSDAG 25 OCTOBER 1933, 73e Jaargang ARBEIDSBEMIDDELING. FEUILLETON ABONNEMENTSPRI.IS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post /1,55 per 3 maanden Bfl vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar Voor Belgie en Amerika 2,overlge lan den /2,35 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling. TTltgeefster Flrcna P. J. VAN DE SANDE GIRO 38150 TELEFOON No. 25. ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,2© KLEINE ADVERTENTISN per 5 regels 50 cent bfl vooruitbetaling. Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend r -Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrijgbaar is. Inzend'mg van advertentien liefst 6en dag voor de uitgave, DIT BI.AI) VERSCHIJNT I ED F, REN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND WAARSCHUWING INZAKE EVANGELISATIE „HELPT ELKANDER- GEVESTIGD TE UTREOHT. Burgemeester en Wetihouders van TER NEUZEN, brengen ter openbare kennis, dat beit Centraal Archief en Inlichtingenbureau inzake Maatschappelijk Hulpbetoon voor Nederland te Amsterdam, waarschuwt tegen de z.g. Evangelisatie ,,Helpt Elkander", adres Laan van. SoQStbergen 41 te Utrecht. Door deze installing wordt niet het gering- ate maatscbappelijk werk verricht; het ge- collecteerde geld komt alleen ten goede aan de leiders en helpers. Deee inrichtiing veridient dan ook niet de minste steun. Ter Neuzen, den 25 October 1933. Burgemeester en Wethouders voomoemd, J. HUIZINGA,, Burgemeester. B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris. EEN INTERVIEW MET DEN DIRECTEUR DER ARBEIDSBEURS. Het belang van goede arbeidsbemid- deling. De beteekenis der Arbeids- beurs als Sociale Dienst. (2. Slot.) U zegt, in de meeste plaatsen is d4 Anbeidsmarkbdienst volledig betrokken in de algemeene werkloozenzorg. Maar dat is toch hier in onze gemeente ook het geval Ja, dat is te zeggen de werkloosheidsver- zekering en de arbeidsbemiddeling zijn hier on- dergeibracht bij een en denzelfden dienst, zoo- als in bijna alle gemeenten het geval is. Tevens worden de werkzaaimheden voor het orgaan van Steunverleening practisch ook door dezen dienst verricht, daar de heer Jan- sen secretaris van het orgaan is, zoodat door zijn persoon nauw contact met de arbeids bemiddeling is gewaabborgd. Wat dit aangaat bestaat in onze gemeente dus vrijwel reeds jaren de toestand zooals die in dit opzicht thans door den Minister wordt verlangd, n.l. nauiwer contact tusschen den Dienst der Werkloosheidsverzekering en Arbeidsbemidde ling en de Steunverleening, door welke samen werking met mogelijk wordt, meer eoonomisch dus zuiniger te werken en doeltreffender, dus beter overzicht en betere controle. Dus, als ik U goed begrijp, dan wilt dit zeggen, dat bij ons de regeling reeds bestaat, zooals die bij de meeste gemeenten nog zou moeten worden ingevoerd. Dan zouden wij dus die gemeenten vodr zijn. Juist, indien en hier kom ik weer aan het kardinale punt indien de arbeidsbemid deling zoo werkte, als ze zou moeten werken en daar ontbreekt nog al wat aan. En daar raak ik meteen de groote moeilijkheid in deze aangelegenheid. Wat de groei van de sociale dienst betreft, zou ik in Ter Neuzen van een omgekeerde chronologisohe volgorde kunnen spraken t.o.v. de meeste andere gemeenten. Vrijwel overal was de ontwikkeling als volgt: Eerst zijn de arbeidsbeurzen opgericht; ik heb U de moeilijkheden reeds geschetst maar U ook aangetoond, dat zij langzamerhand het vertrouwen van het publiek hadden gewon- nen. Het was dus reeds een ibestaand insti- tuut, besohikkende over talrijke relaties en belangrijke gegevens van de arbeidsmarkt, teen in 1917 het Werklcosheidsbesluit in wer- king trad. Voor de daaruit voortvloeiende werkzaamheden werd dankibaar en met suc- ces gebruik gemaakt van deize waardevolle door VICTOR BRIDGES. (Nadruk verboden.) 34) (Vervolg.) ,,'k Ben net effetjes weg geweest," legde hij me uit. „Thee gedronken in ,,Het Wapen". Als bewijs voor de waarheid van het excuus slikte hij een groote portie van het onder- broken feestmaal in. „Hindert niets," troostte ik hem. ,,Je ktmt niet hard werken zonder flink te eten." Onder het spreken gaf ik hem het gewone bewaar- geld en stapte in. „Ik heb een werkje voor je, Jimmy", ging ik voort. „Als je tenminste een jongen bent, die zijn mond dicht kan houden." Een ge rusts tell ende knik was het antwoord. „Ken je Miss de Roda?" vroeg ik hem. „De juffrouw, die op het oogenblik op „De Laurieren" woont?" Even bleef het stil. „Die met dat aardige gezicht?" kwam er toen. ,,Ja," zei ik met overtuiging. ,,Kijk, 't kan zi'm, dat ze je vandaag of morgen een briefje voor me geeft. Als ze 't doet, kan ik er dan van op aan, dat je 't me onmiddellijk brengt?" Hij kni-kte met grooten nadruk. Vijf m:nu- ten nadat ze 't mijn gegeven heb daar kan je van op aan, m'neer." ,,En niet praten erover, James", ging ik voort. „Zelfs niet met je vriendjes?" „Denk ik niet aan," was het besliste ant woord. ,,D'r is niemand, die een geheim beter bewaren ken als ik." gegevens, of de werkzaamheden werden rechtstreeks aan het orgaan der arbeidsbe middeling opgedragen. Later, toen de ver- schillende steunregelingen in het leven wer den geroepen, werd ook weer de hulp van de arbeidsbemiddeling gevraagd. Hoe is dit echter in Ter Neuzen en in verschillende an dere kleine gemeenten. Hier was v66r 1917 de Arbeidsbemiddeling van weinig beteekenis. Toen echter de gemeente in Juli 1919 toetrad tot het Werkloosheidshesluit en dus van ge- meentewege, in samenwerking met het Rijk, subsidies aan de werkloozenkassen werden verstrekt en dus door het Rijk, door middel van de gemeenten, controle op deze kassen moest worden uitgeoefend, werd er hier eigen- lijik eerst definitief een arbeidsbeurs opgericht en werd een Directeur aangesteld. De werk loosheidsverzekering werd bierbij onderge- braoht en nog later, in 1931, werd de Direc teur, en daarna de eerste ambtenaar, secreta ris van het orgaan voor steunverleening. Hier rustte dus wel in erge mate het nood- lot op haar geboorte, n.l. de arbeidsbeurs werd hier niet aangezien als arbeidsbemlddelings- instituut, maar meer als een crisisinstelling, een noodizakelijk kwaad, zooals alle instellin- gen voor werkloosheid. Arbeidsbemiddeling, werkloosheidsverzekering, steunverleening, ar- menzorg, het „prikken", alles werd samen- gevat onder den begrip, werkloozenzorg. Het is dus verklaarbaar, dat door werkgevers hier weinig of geen gebruik van de arbeids beurs wordt gemaakt voor aannemen van bun personeel. Voegt U daarbij nog het gebouw, waarin deze dienst is gehuisvest, en dat als het ware den buitenstaander toe- roept: ,,Komt hier maar niet, want hier heerscht de crisis", dan is daarmede de geringe beteekenis der arbeidsbemiddeling in onze ge meente vrijwel voor het grootste gedeelte ver- klaard. Nou, nou, nu maakt U het toch wel een beetje bont. Het kan zijn, maar een feit is het toch, dat Uw firma er nog nooit aan gedacht heeft, haar personeel over de beurs aan te vragen. Nu haalt u een voor uwe installing niet gelukkig gekozen voorbeeld aan, aangezien onze firma, ondanks de uitbreiding sdnds de laatste halve eeuw, steeds haar personeel heeft kunnen aankweeken en ondanks de over het algemeen minder gunstige omstandigheden dit ook steeds onafgebroken in dienst heeft kun nen houden. Aangezien niemand {ijdelijk ont- slagen werd en dus ook niemand van ons personeel ten laste der gemeenschap is ge- komen is het ook niet noodig geweest per soneel aan te nemen. Dat is dan een heel bijzonder geval. Maar er is bij het betrekken van personeel over de arbeidsbeurs nog een ander belang betrokken, dat ik u zoo aanstonds zal duidelijk maken. Maar volgens Uw redeneering zou het dus zeer nadeelig voor de arbeidsbemiddeling zijn om de andere sociale dieasten er ook onder te brengen. Zeker, een nadeel blijft er altijd van over, dat is niet anders, doch er staan daar veel grootere voordeelen tegenover en de nadeelen kunnen, door de wijze, waacop bet gebeel ge- regeld kan worden, tot een minimum terug- gebracht worden. De wet c*p de Arbeids bemiddeling legt dan ook geen bezwaren in den weg van het systeem van samenvoeging van arbeidsbemiddeling en werkloosheidsver zekering en het is zeer waarschijnlijk, dat in dien het Kondnklijk Besluit wordt vervangen door een Wet op de werkloosheidsverzekering, de uitvoering daarvan algemeen in handen van de arbeidsmarktorganen wordt gelegd. De groote beizwaren, die U nu zelf wel ge- makkelijk kunt afleiden, blijven: le. Het cachet der beurs, als zuiver be- mdddelingsinstituut, gaat er door achteruit, indien aan de beurs voortdurend ook die men- schen komen stempelen, welke voor steunuit- Zijn toon, waarin de trots om die overtui ging doorkionk, koesterde me vertrouwen in en in het geruststellende weten, dat ik door Jimmy een betrouwbaren berichtendienst in het leven geroepen had, nam ik de riemen en roeide weg. Bij mijn binnenkomen in de hal, zag ik op het tafeltje naast den kleerenstandaard een brief liggen. Ik maakte hem juist open, toen de groene deur van de keuken openging en Bascomb met een blad vol borden binnen- kwam. ,,Vanmiddag door den brievenbesteller ge- bracht, meneer", vertelde hij. ,,Dat en papie- ren om in te vullen precies waarvoor weet ik nde." Ik draaide de enveloppe om; het adres van den afzender was: Wilmot en Drayton, The Temple, Londen. ,,En hoe staat het met vanavond?" vroeg ik. ,Heb je voor een behoorlijk maal kunnen zorgen Bascomb khikte stuursch. .Behoorlijk ge- noeg tfenminste voor dengeen, die hiei komt eten. Ik ga juist de tafel dekken." ,,Goed maar kom me zeggen, als de dokter er is. Ik ga me even verkleeden. En ik vind het niet noodig, dat hij beneden het rijk alleen heeft". ,,Daar zal ik wel voor zorgen, mijnheer. was het antwoord. Met die woorden liep hij door en verctween met zijn borden door de deur van de eetkamer. Dadelijk toen ik op mijri kamer was haalde ik Drayton's brief uit de enveloppe. Bij uit- zondering was hij niet get^'pt hij (had hem zelf geschreven en hiji was gedateerd op den vorigen dag. Waarde Dryden. Als je je landgoed vier-en-twintg uur alleen kan laten, zou ik je lieflijk aangezicht graag op mijn kantoor zien. Er ligt een sta- peltje brieven op je handteekening te wach- ten en er zijn een paar dingen quaesties over het bewuste eiland die beter bespro- keering in aanmerking komen. Men zal dan gemakkelijk arbeidsbemiddeling gaan asso- cieeren met het begrip steunverleening. 2e. de idee van dienstbaarheid, dat de ar beidsbemiddeling in wezen immers is, wordt licht vervangen voor dat van controle, daar dikwijls een en dexelfde ambtenaar beide werkzaamheden moef verrichten, wat nog sterker wordt indien de steunverleening er ook aan gekoppeld is, zoodat de ambtenaar ook nog dikwijls moet beoordeelen of iemand voor steun in aanmerking komt en voor welk he- drag. De arfbeiders zden dan in de beurs niet meer in de eerste plaats de hulp, de raads- man, doch de controle-instelling, waardoor de beurs dus dikwijls een deel van hun sympathie moet inboeten. 3e. loopt de arbeidsbemiddeling de kwade kans, door de opeenihooping van werk, welke de steunverleening en de werkloosheidsverze kering meebrengen en waarvoor als regel geen voldoend aantal werkkrachten wordt beschik- haar gesteld, wat „stiefmoed.erlijk" behandeld te iworden, waardoor zq op den achtergrond gedrongen wordt, wat de practijk ook inder- daad uitwrjst. Nu is dht aan den eenen kant niet zoo heel erg, daar de csmvang van de bemiddeling in deze trjden gering is, echter moet er een grens zijn en het apparaat moet ook gaaf blijven, opdat, indien we weer een opleving in het bedrijfsleven krijgen, de ar beidsbeurs haar taak ten voile kan uitvoeren. De groote kunst is nu, om de verschillende diensten zooveel mogelijk van elkaar te laten profiteeren, doch overigens streng gescheiden te houden. De beste oplossing hiervoor wordt geacht te zijn, een dienst, met verschillende gescheiden afdeelingen'en dan met den Direc teur als verhindingsschakel. En dit geheel na- tuurlijk onder rechtstreeks toezicht van het gemeentabestuur, verder verschillende com- missies van advies, bestaande uit werkgevers en werknemers. Ik heb het eens heel'-a&rdig hooren zeggen als volgt: In de familie der werkloosheid is de arbeids bemiddeling de man en de verzekering de vrouw, wier huishouding niet gelukkig kan zijn, wanneer zij niet ten nauwste samen- werken. De waarheid, welke hierin schuilt, blijkt wel heel sterk uit een berieht, dat onlangs in de bladen voorkwam, over fraude van werk- loozen in Belgie, waar de samenwerking niet zoo is, als ze moet zijn. De arbeidsbemiddeling is daar in handen der vakvereenigingen. Vol gens dat berieht was de Belgische Staat voor millioenen benadeeld, wat door een strenge controle aan (het licht was gebracht. 25.000 werkloozen zouden uit zich zelf geen aangifte meer hebben gedaan, 28.000 personen waren definitief en 7000 voorloopig van uitkeering buitengesloten. De wekelijksche uitkeeringen zouden van 16 millioen tot 10 millioen zijn ge- daald, dus met ruim een derde. Zoo iets is in Nederland, dank zij de betere inrichting, uit- gesloten. En wat zijn Uwe ervaringen over de werkwilligheid van den arheider in venband met de steunmaatregelen Ja, dat is een vraag, welke tegenwoordig al heel dikwijls gesteld wordt en waarop het ant woord in den regel niet lang uitblijft en door- gaans in het nadeel der werkloosheidsverzeke ring en steunverleening uitvalt. Ik zou echter de vraag zoo willen formuleeren: Wat zijn de groote voordeelen voor den arbeider en de maatschappij van vrijiwillige verzekering en ook steunverleening, eh hoe kunnen we het beste de nadeelige gevolgen opheffen en be- strijden. Want dat de steunverleening dik wijls een funeste invloed heeft is helaas niet te loochenen. Dat dit echter ook schromelijk overdreven wordt is even waar. Dat een volk, waarvan een groot deel langen tijd niet werkt en op steun is aangewezen, moreel achteruit- gaat, dat spreekt natuurlijk van zelf. Maar ken, dan sdhriftelrjk behandeld kunnen worden. Ik hoop, dat je alles naar je zin hebt bevonden en dat Bascomb plus hond zich onderhoudende buisgeoooten hebben getoond. Gisteren heb ik onzen wederzijdschen vriend, inspecteur Campbell, gesproken. Hij vroeg speciaal naan jumj en maakte zich er blijkbaar bezorgd over of alles je wel naar den vleeze ging. Ik krijg den indruk, dat hij lichtelijik gepiqueend is professicneel dan altijd over zijn onmaeht, om iets van wijlen je oom te weten te komen. Ik kreeg den indruk, dat hij het een geweldig myste- rieus geval vindt en dat (hij niet anders ver- wacht dan dat er van daag of morgen ver- wikkleingen komen. Laten we hop en, dat ze dan den zeer aangenamen vorm van een bun- deltje vermiste effecten aannemen. Schel me op, zoodra je in stad bent, dan spreken we iets in den vorm van lunch ot diner af. t. a t. George Drayton. Ik legde den brief op het nachttafeltje neer en begon me langzaam te verkleeden. Ik voelde er wel wat voor om den volgen- den dag naar stad te gaan Londen in de lente had voor mij een groote aantrekklngs- kracht. En na een week van .eiland en niets dan eiland" was ik juist rijp voor een goed diner en een bioscoop of een schouwburg. En tegelijk, bedacht ik, kan ik inspecteur Campbell, die me ter gelegenheid van onze lunch in Holbom zijn adres gageven had, wel eens gaan opzoeken. Van het eerste oogenblik af had ik vertrouwen gesteld in den bonkigen pienteren Schot en het idee dat hij nog steeds belang in de eilandaangelegenheid stelde, dead me niet weinig genoegen. Met een ding loon hn me helpen en juist op dat eene punt ken zijn hulp van onschat- bare waarde worden. Hij was er juist de man naar om alle wetenswaandrgheden uit den levensloop van dr. Manning op te graven en oak staat vast, dat vooral de vrijwillige ver zekering een vaste kern en een zeker bewust- zijn van veiligheid in het leven van millioenen arbeiders heeft gebracht, waarvan we de waarde voor de maatschappij niet mogen on- derschatten. Hierdoor wordt dit gevaar om tot pauperisme te vervallen verkleind en niet vergroot. De drang om werk te zoeken wordt door de verzekering niet weggenomen, maar komt in een ander aspect te staan. Het wanhopende ervan, wat het anders ken- merkt, wordt weggenomen. Is een arbei der uitgetrokken, dan zal hij slechts noode van den steun gebruik maken en de eer ste de beste gelegenheid aangrijpen, om door werk in het onderhoud voor zich en zijn gezin te voorzien. Dat is het oer- instinct, dat zeer sterk in den arbeider leeft, en dat door niets kan worden ongedaan ge maakt. Echter, er is een gevaarlijke kant aan verbonden, welke grooter wordt, indien de controle onvoldoende of slap is. Want de mo- reele ontmoediging, welke steeds het gevolg is van ,,het zonder werk zijn", kan niet door verzekering worden weggenomen. Het zelf- bewustzijn verdwijnt met de betrekking. Maar hier moet men den werklooze te hulp komen. Men moet niet dadelijk gaan veroordeelen, maar men mag ook niet blind zijn voor de gevaren, welk6 aan een dergelijken toestand zijn verbonden. En hier treedt de Dienst der Werkloosheidsverzekering in samenwer king met de Arbeidsbemiddeling op. Zij is den arheider een krachtige steun, welke hem, soms tegen zijn zin, weer in het rechte spoor leidt. De werklooze mag niet het gevoel krijgen, dat hij uitgestootenis, dat hij geen contact meer heeft met de mdatschappij. Dat voert tot pau perisme. Het werkloos-zijn op zich zelf is al erg genoeg. Alleen zij, die dat zelve hebben ondervonden, kennen de verschrikkingen ervan. Maar nu geloof ik, dat U, hoewel ik U in veel gelijk kan geven, de zaken toch een beetje te veel van de theoretische zijide be- kijkt. iNeen, integendeel, bet zijn juist de ervarin gen, welke ik, en ieder ander, die in het sociale leven werkt en zijn oogen open heeft, in de praktijk opdoet. U moet natuurlijk begrijpen, dat ik hier alleen het oog heb op de bona-fide arbeiders. Er zijn natuurlijk een groot aantal menschen, die steeds op alle mogelrjke manie- ren, behalve door werken, aan den kost trach- ten te komen. De werkloosheidsverzekering en steunverleening kan van luiaards geen ijverige menschen maken, integendeel, zij speelt ze in den kaart. Dit zijn de gevaarlijke individuen, de gevaarlijke factoren voor de steunverlee ning, die ook nog vaak anderen be'invloeden. Door de handelingen van deze categorie komen de excessen naar voren, waardoor men maar al te gauw geneigd is, door generalisatie de geheele steunverleening en werkloosheids verzekering te veroordeelen. Deze moeten ook niet met denzelfden maat gemeten worden als de bona-fide werklooze. Het is alweer de ar beidsbeurs met zijn groote bekendiheid op de arbeidsmarkt, die het kaf van het koren weet te scheiden. t Het gebeurt herhaaldelijk, dat iemand, die steun ontvangt, wel eens tracht om werk, dat sleohts een dag of een halve dag of eenige uren duurt, te ontloopen en dat is een heel gevaarlijke kant van het chapiter. Gestfeld, een arheider met vrouw en 3 kinderen, die enkel-uitgetrokken is, ontvangt per week 13. Dit is natuurlijk nog van andere factoren af- hankelijk, maar laten we dit geval nu eens als voorbeeld nemen. Nu wordt hem, buiten de beurs om, werk aangeboden voor bijv. een dag. Hij kan daar mee verdienen 3. Wanneer hij dit, zooals hij moet doen, aan het eind van de week opgeeft, ontvangt hij aan steun minder: twee-derde van deze verdienste, dus twee-derde van 3 gld. is 2 gld. In het geheel ontvangt hij dan 11 gld. uitkeering plus zijn 3 gld. verdienste, in totaal als ik hem ertoe kan bewegen, om dat werkje ter hand te nemen zonder overbodige vragen te stellen, was mijn reis naar Londen zeker niet tevergeefsch. Al mediteerend stak ik me In het gemak kelijk zittend pak van grijze tweed, dat ik tot eiland-avondtoilet geproclameerd had. Ik was bijna klaar, toen ik de bel hard hoorde overgaan en even daarna kwam Bas comb de trap op. Toen hij de gang doorliep, deed ik de deur van mijn kamer open. „Hij is d'r" kondigde mijn huisknecht met een krommen duim in de richting van de hal aan. ,,Waar heb je hem gelaten?" vroeg ik. ,,In de hal", was het antwoord. ,,Daar zat hij warm en op zijn gemak met Satan bij 'm". TIENDE HOOFDSTUK. Waarschijnlijk was het antwoord van Bas comb sarcastisch bedoeld, maar een pdttores- kere beschrijving van het tooneel, dat me be neden wachtte, had hij niet kunnen geven. In den gemakkelijken stoel, dien hij had kunnen vinden, lui uitgestrekt en met zijn beenen over elkaar, zat dr. Manning. En op het haardkleedje, een meter van hem af, stend Satan. Eilke spier van zijn groot, krachtig lichaam was gfjspannen en zijn wantrouwende hondeziel uitte* zich in den strakken, achter- dochtigen bliK^ waarmee hij den indringer stand aan te kijken. Bij het hooren van mijn voetstappen keek dr. Manning on. ,,Mijn excuses, dat ik er niet was om u te ontvangen" begon ik. ,,Maar Satan heeft de honneurs waargenomen, zie ik!" Manning sprong veerkrachtig uit zijn stoel op en stak me de hand toe. Niet zonder, even, een gevoel van weerzin drukte ik die. „Ik ben misschien wat vroeg", zei hij met z':n melodieuse, uiterst beschaafde stem. „Maar ik was vergeten hoe laat u gezegd had dat u gewend was te eten". 14 gld. Hij had niet gewerkt, dan zou hij die week 13 gld. hebben. Ergo, voor een dag wer ken krijgt hij 1 gulden meer. Dat is de funeste redeneering, daar men uitgaat van den stenn en dan uitrekent, hoeveel men meer ontvangt, als men werkt. De juiste wijze is natuurlijk, dat, indien men korten tijd gewerkt heeft, men rekent hoeveel steun er dan bij moet, om zioh te kunnen redden. En hier treedt de con trole ook op, en grijpt zoo noodig in. Dit is, voor den werknemer zoo op het eerste gezicht niet altijd prettig, maar ook een dokter moet wel eens iets doen, wat voor den patient niet altijd aangenaam is, maar waarbij tenslotte toch zijn eigen belang is gemoeid. Gaat dit werk nu, zooals ik veronderstelde, buiten de arbeidsbeurs om en is de arbeider in de veronderstelling, dat de ambtenaar, be- last met de steunverleening, met zijn ver dienste niet op de hoogte is, dan is de verlei- ding, vooral bij de minder goede elementen, dikwijls zeer sterk, om zijn verdienste niet op te geven. Dit kan men nu wel dadelijk ten strengste veroordeelen, en het is natuurlijk ook niet te verdedigen, maar men moet toe- geven, dat de verleiding zeer groot is, want de steun is niet zoo en kan ook niet zoo zijn, dat men nog iets- of veel overhoudt, indien de huur is betaald en de mond opengehouden kan worden. Heeft men dan, zooals men zegt, eens een ,,buitenkansje", want zoo wordt het wel eens beschouwd, gezien de soms zeer lange periode van werkloosheid, dan is het soms zeer moeilijk, om dit geld precies op te geven, in dien de ambtenaar er niet mee bekend is, en het spreekwoord zegt: ,,De gelegenheid maakt den dief"! Er is na een langen tijd van werk loosheid aan veel gebrek gekomen en alles te weten is veel vergevem. Doch, het is ontoe- laatbaar en er moet ten strengste op worden toegezien. Is de arbeider echter overtuigd, dat zijn verdiensten bekend zijn, dan zal het niet bij hem opkomen, zijn verdiensten te verzwij- gen en loopt dus niet het risico van allerlei nadeelige gevolgen voor zijn verkeerde han- delwijze, waardoor zijn geheele gezin in erge mate getroffen kan worden. Onze dienst helpt den arbeider dus in zekeren zin, om zich voor zichzelf te beschermen en dus ziet U, dat de beurs ook in dit opzicht zijn roeping nog kan nakomen, n.l. den arbeider behulpzaam te zijn. Aha, nu zie ik waar U heen wilt. U wilt dus zeggen, dat indien de arbeidsbeurs met alle werkgelegenheden op de hoogte is, en ook steeds weet, wanneer de arbeider werkt, zij dus het beste haar taak, ook in dit opzicht, kan vervullen. Juist mijnheer, en zooals U zelf begrijpen kunt, is dit alleen en ook maar alleen onder deze voorwaarden mogelijk, indien de werk gevers voor elke behoefte aan personeel de beurs inisohakelen. Maar nu moet ik U direct meteen nog op een gevaar wijizen, wat dit kan meebrengen, indien het niet als regel ge- schiedt, daar niet de bedoeling bij ons voox- ligt, om de arbeidsbeurs door de werkgevers- te laten gebruiken als een soort boeman, om de arbeiders te noodzaken werk te aanvaarden, waar ze niet veel zin in hebben, waar dan oak dikwijls nog het loon een factor speelt. Ja, maar dat blijft er dan toch tenslotte van over. Neen, dan zou dit de idee van arbeidsbe middeling in een geheel ander licht zetten, dan zou het geheel indruischen tegen den oorspronkelijken opzet. Men moet van het standpunt uitgaan, dat men over de geheele linie de maatschappij het beste dient en zich zelf ook, door bij behoefte aan personeel.. hetzij voor het bezetten van de goede plaat sen in zijn bedrijf, hetzij voor de minder goede, zich steeds tot deze instellmg te wenden, door zoodoende mee te werken aan het verkrijgen van een goed overzicht van vraag en aanbod op de arbeidsmarkt, waardoor de arbeidsbeurs het beste in staat gesteld wordt om alle be- langen zoo goed mogelijk te ddeneir. Moohten door ons onderhoud vooroordeel-en en onjuis-te opvattingen weggenomen zijn, dan zou dit voor mij al een heel groote voldoening zijn. En hiermede was dit zeer belangwekkende onderhoud geeindi-gd. Veel wisten we reeds, doch ons werden zeer zeker ook nieuwe ge- zichtspunten geopend, en wat ons betreft, we willen onzen nieuwen Directeur met zijn nijve- ren helper, den heer Jansen, gaarne de sym pathie en het medeleven voor zijn Dienst toe- wensohen, welke zij daarvoor noodig hebben. ,,Dat verschilt nog al", zei ik, „maar de gewone tijd is halfacht". Ik nam zijn kof- fertje op, dat naast hem stand. ,,Laat ik u even naar uw kamer brengen", ging ik voort. „Als we dan weer dadelijk naar be neden gaan, hebben we nog j-uist den tijtl voor een sigaret en een cocktail. Ik houd er niet van om meteen aan te vallen". ,,Nee, dat is een onbeschaafde gewoonte",. stemde hij in, ,,maar, eerlijk gezegd, maak ik me er wel aan schul-dig. Door het leven op een boot krijg je van die osigemanierde dingen". Die laatste bewering had ik met overtuiging kunnen onderschrijven, maar het leek me ver- standiger, om mijn opinie in dezen voor me te houden. Zwijgend ging ik hem voor naar zijn kamer, die aan denzelfden kant van de gang naast de mijne was. Ik inspecteerde de waschtafel en nadat alles in orde bevonden was, zei ik hem, dat ik in de hal op hem zou wachten en ging naar be neden. Een minuut of tien later kwam hij de trap af, juist toen ik de laatste hand legde aan een paar cocktails, die een mixer" in Buenos- Aires me benijd zou hebben. „Verduiveld blij, dat ik weer eens wat -goeds proef", zei hij, nasmakkend. ,,-De Engelschen zijn als ras niet kwaad, maar van cocktail mixen hebben ze geen verstand". (Wordt vervolgd.v

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1933 | | pagina 1