ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD YOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Mijn Eiland
Eerste Blad
No. 9057
VRIJDAG 20 OCTOBER 1933.
73e Jaargang
De Jeugd in Nood.
FEUILLETON
In een van onze groote steden worden
thans wekelijks voordrachten gehouden
over het onderwerp, dat ook boven dit
artikel is geplaatst, en hij, die speciaal
over Werklooze Jeugd" zal hebben ge-
sproken, zal onaetwijfeld geen groote
moeite hebben genad om aannemelijk te
maken, dat ook dit onderdeel alle en aller
aandaoht verdient. Elk van de sprekers
zal wellicht hebben gemeend, dat de nood,
die hij te bespreken kreeg, de grootste is.
Er werd eerst gesproken over de ,,Rijpere
Jeugd", en hij, die dat onderwerp behan-
delde, zal zeker er alien nadruk op hdbben
geleqd, dat de jeugd het ontzaglijk moei-
lijk heeft in die jaren van groei, terwijl
een volgende spreker zal hebben beweerd.
dat de ,,crisis-jeugd" het wel zeer zwaar
te verantwoorden heeft, aangezien die
crisis toch eigenlijk alles tegelijk omvat.
Niets immers is onaangevochten gebleven;
in onze dagen schijnt alles te wankelen,
het is nu een wereld vol storm en vol be-
nauwdheid. 't Lijkt nu wel alles rijpende,
rijpe, rijpere jeugd te zijn, zij is zelfs wel
erg vroeg-rijp hier is geen beperking
meer noch begrenzing, hier bepaalt het
euvel, de strijd en de moeite, het verdriet
en de twijfel zich niet tot een klasse of
groep of land het is alles en bij
alien: strijd en storm. En weer een ander
spreker, die handelen zal over de verwaar-
loosde jeugd, zal wellicht beweren, dat die
er het slimst aan toe is.
lKdW«ir.vp(iP(iHSi Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Budten Ter Neuzen
fr. per post 11,55 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor BelgiS en Amerika f 2,overige lan den 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
tJltgeefsterFlrma P. J. VAN DE SANDE.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80
Voor elken regel meer f 0,20
KLEINE ADVERTENTIeN per 5 regels 50 cent bjj vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzendlng van advertentien liefst Oen dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAA NDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVONB.
AFSLUITING OVERWEG BUKSTRAAT.
Burgemeester en Wetbouders van TER
NEUZEN maken bekend, dat vanwege de
Spoorweg-Maatschappij MechelenTer Neuzen
eon tzware handklok is geplaatst aan den over-
weg in de Blikstraat, welke bewerkt wordt
door middel eener draadgeleiding. Korten tijd
nadat deze klok in werking is gesteld worden
d« alagboomen automatisch gesloten.
'J«r Neuzen, den 18 October 1933.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
a. Werklooze Jeugd.
Hoe vreeselijk moet toch zijn het lot
van kinderen, waaraan geenerlei zorg
wordt besteed. het lot van jonge men-
schen, die van hun geboorte af geen
milieu kenden van liefde en vol teerheid.
ook dat is zeker in den vollen zin van het
woord: jeugd in nood. Maar toch, waar
wij in dit artikel iets gaan zeggen over de
werklooze jeugd, aarzelen wij geen oogen
blik om ook dien nood als een zeer groote
te teekenen.
Als een ding zich in onze dagen wel
vreeselijk gewroken heeft, dan is dat de
iriinachting, die de arbeid een tijdlang bij
sommigen ondervonden heeft. Er zijn er
geweest, zelfs onder de z.g.n. volksleiders,
die den arbeid hebben gekleineerd, en die
la ten wij billijk zijn, en erkennen, dat
er wel degelijk eenige aanleiding voor
was luide en alom zijn gaan ver-
kondigen, dat de arbeid een vloek was,
e* dat deze aarde pas dan een half of
kwart Paradijs zou zijn, als de arbeids-
tijden tot een minimum waren beperkt, en
als we het zoo ,,ver hadden gebracht,
dat wij alien uren en nog eens uren kon-
den rusten en genieten, en wij ons niet
noemenswaardig meer zouden behoeven
in te spannen.
En nuis precies het omgekeerde
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
312) (V-ervolg.)
Christine", begon ik beslist. ,,Ik merk aan
je houding, dat je denkt, dat ik meer weet,
dan inderdaad het geval is. Laten we elkaar
daarom eens en vooral godd begrijpen." Ik
wachtte even. ,,Ik weet absoluut niet wat er
met Greensea aan de hand is en wat je oom
daarmee te maken heeft. 't Is een geheim-
r.imrige geschiedenis en te oordeelen naar het-
geen me in de dokken overkomen is, speel ik
daar de hoofdrol in
Haar groote bruine oogen keken me stil-
verd/rietig aan.
„Ja," zei Christine. „Je verkeert in gevaar
dat heb ik je toen ook al gezegd."
,,Dat weet ik," zei ik opgewekt, ,,en als
't je een troost is wil ik je wel zeggen, dat
ik je raad ter harte genomen heb. Ik vind
't op dit ondermaansche nog zoo kwaad niet
en ik ben van plan er zoo lang mogelijk te
blijven. Maar je moet e6n ding goed begrij
pen. Ik zou me liever een dczijn keer latcn
venmoorden, dan dat ik iets deed, dat emstige
gevolgen voor jou kon hebben."
gekomen, nu kunnen duizenden en dui-
zenden geen werk meer vinden, hoe graag
zij dat ook zouden willen. Wij denken er
natuurlijk niet aan om hier te gaan be
spreken de kwestie: hoe en waardoor al
die werkloosheid er gekomen is; het zou
dwaasheid zijn om te meenen, dat wij de
oorzaak zouden kunnen noemen; en ge- j
steld al, dat wij werkelijk er in slaagden
om een of meer oorzaken te vinden, dan
nog zou daarmede het probleem niet zijn
opgelost en dit euvel nog niet zijn ver-
holpen. De werkloosheid is er, over heel
de linie, door heel de wereld, en ook wij
lijden daaronder.
En nu vinden wij zeker ook de werk
loosheid der ouderen vreeselijk, maar toch
moet toegestemd, dat een langdurige
werkloosheid voor onze jonge menschen
veel ernstiger gevolgen met zich sleept
dan bij de oudere menschen. Want onze
jonge menschen hebben werk en inspan-
ning noodig, zij moeten moe worden, zij
kunnen dat niet missen. Laat een ouder
wordend mensch gerust maar eens n
kwartier of langer met de armen over el-
kander zitten; dat behoeft niemand te
hinderen of te ergeren, maar een leeg- en
stilzittend jongmensch, dat hindert en
ergert ons" terecht. Er zijn trouwens meer
combinaties te maken met het begrip
jeugd. Bij jeugd behoort b.v. ook vreug-
de. Jonge menschen, die niet blij zijn;
jonge menschen, die nooit eens uitgelaten
zijn en buiten zichzelf, zijn geen echte
jonge menschen.
Maar wie kan zich nu blijvende, besten-
dige vreugde denken zonder arbeid Op-
gewekt-zijn en blijven en dan niets pres-
teeren dat houdt niemand vol, dat kan
niet. Wij noemen nog enkele andere
combinaties. Wij gaven al jeugd en
vreugd, wij noemen nu: jeugd en activi-
teit. Jeugd wil actief zijn. Passieve jeugd
is zieke, zelfs ziekelijke jeugd. Ware,
echte jeugd is actief; jonge mensche.n wil
len iets presteeren. iets scheppen, iets zelf
tot stand brengen; een jongmensch, dat
gezond is, wil en kan niet stilzitten. En
nu, door die vreeselijke werkloosheid
worden duizenden jonge menschen tot
stilzitten gedoemd: zij krijgen de noodige
beweging niet meer, zij zien geen resul-
taten meer, zij krijgen nooit meer eens
iets af; er komt niets meer uit hun han-
den, zij leveren niets meer op en af, zij
gaan nooit eens zien, dat zij iets beteeke-
nen, zij gaan zelfs wanhopen, of zij wel
ooit iets zullen bereiken. Wij noemen
nog een combinatie, die voor de hand ligt:
bij jeugd hoort ook toekomst. Als zoo'n
jongmensch niet aan de slag kan komen,
of, nadat hij eerst een poosje op een mini
mum salaris heeft mogen werken, weer
aan kant wordt gezet, en daarmede dan
een stuk levenskans ziet vervliegen, dan
is dat vreeselijk en haast niet meer goed
te maken. Hoeveel jonge menschen zijn
er, die toch alle recht hadden om zoo
langzamerhand in ernst toekomstplannen
te maken, jongens, die een meisje hebben,
waar zij misschien al jaren mee verloofd
zijn, terwijl zij het reeds tal van keeren
hebben moeten aanzien, hoe anderen hen
voorgingen en dan samen het leven bin-
nentraden en een eigen huis betrokken.
maar zij moesten zich van dat alles maar
niets in het hoofd halen; zij konden en
mochten daar niet aan denken zelfs Hoe
vaak moet dat hebben geleid tot verbitte-
ring en misschien tot nog erger
Wie kan berekenen, hoeveel ellende
aehter de cijfers der werkloozen, ook der
jeugdige werkloozen, verborgen ligt. Die
oudere werkloozen vertegenwoordigen
niet zelden heele families, die nu maar ge-
De verdrietdge uitdruikking in haar oogen
werd verdrongen door iets angstigs.
,,Nee, nee," zei ze heftig. ,,Zoo moet je niet
spreken. Als er iets met je gebeurde, zou ik
me voelen, of ik Haar handen omklem-
den de armleuningen van haar stoel, tot de
huid over de knokkels bloedeloos werd. „0!"
ging ze, bijna snikkend, voort, „ik weet niet,
wat ik moet zeggen. 't Is allemaal zoo moei-
lijkzoo wanhopig ingewikkeld
Ik onderdrukte een plotseling opkomend,
heftdg verlangen om haar in mijn armen te
nemem.
,,Kijik niet zoo ongelukkig, Christine," ver-
zocht ik haar. „Ik kan een heeleboel hebben,
maar dat doet de deur dicht."
Door haar tranen heen glimlachte ze dap
per.
,,Edn ding zou ik alleen graag willen weten,"
zei ik. ,,Maar als je liever niet wilt, hoef je
't me niet te vertellen."
Ze knikte even, bij wijze van instemming.
,,Hoe lang ben je al vrienden met dr. Man
ning?"
Mijn vraag klonk vilj bruusk en ik zag
haar even blozen.
,,Dr. Manning is geen vriend van me," zei
ze enastig. ,,Ik kan hem niet uitstaan. Als ik
wat te zeggen had, zo*u ik hem nooit meer
willen ontvangen."
,,Gp dat punt zijn we het dan gloeiend
eens," zei ik tevreden.
,,Wat weet jij van hem
De vraag kwam er aarzelend uit alsof ze
bang was iets onaangenaams te hooren te
krijgen.
[CU,
noegen moeten nemen met de werkloozen-
ondersteuning, of die hun brood moeten
verdienen op een werkverschaffing. Dat
op zichzelf is al zoo moeilijk en neerdruk-
kend. Maar dan komen daar nog bij al
die jongeren, die met hun tijd geen raad
weten, die telkens weer een langen dag
ingaan zonder eenig werk, zonder eenige
verstrooii'ng enzonder eenig uitzicht.
Er staat in den bijbel, dat wij niet bezorgd
moeten zijn voor den dag van morgen,
omdat elke dag al genoeg heeft aan zijn
eigen kwaad. Misschien dat sommigen
dat woord wel eens ^at al te pessimistisch
hebben geacht, maar voor deze jonge
menschen is iedere dag een kwade dag,
voor hen is elke dag een beproeving, een
beproeving voor henzelf, tnaar ook voor
de hunnen, een beprdeving; voor hun ge-
duld, een dag ook weer Vol verzoeking.
Ledigheid is des duivels,.porkussen, ledig-
heid is de beste (of sle<;htste) gelegen-
heid voor allerlei kwaad. En op deze
wijze dreigt nu een ]ieele_ generatie te
worden meegesleept naar een bestaan
zonder eenige verheffing, integendeel:
een bestaan waarin heel de levenstoon is
gezakt.
Gelukkig wordt er voor deze jonge
menschen tegenwoordig van allerlei ge-
daan en beproefd. Het mooiste verslag.
dat over dergelijk werk is uitgebracht, is
wel het verslag, geschreven door den heer
Dr W. J. Smit, den gemeentelijken in-
specteur van het onderwijs te Schiedam.
Wij onthouden er ons met moeite van om
daar heele stukken hier uit over te
nemen. Wat ons vooral trof, was de toon
van tevredenheid, die! iji h^el dat rapport
doorklinkt. Men heeTt blijkbaar daar te
Schiedam te doen met jonge en oudere
menschen, die meewerken, die hun eigen
belang begrijpen, die nog probeeren er
van te maken zooveel als maar mogelijk is.
Wat ons in dit verslag ook bizonder
trof, was dit, dat er te Schiedam geen
scheiding werd en wordt gemaakt tus-
schen de verschillende politieke gods-
di'enstige richtingen. Die waren en
bleven daar heel broederlijk op die cur-
sussen vereen'igd. Separatie in moderne,
R. K. en christelijke cursussen bestaa"-
daar niet. En het groote voordeel daar-
van springt onmiddellijk in het oog: nu
kon alles veel goedkooper gaan. ,,Dit
niet separeeren werkt uitstekend staat
er letterlijk, ,,de leeraren hebben de
instructie er zorgvuldig voor te waken,
dat politiek of godsdienst aanleiding
zouden kunnen geven tot verschil van
meening. Daaraan wordt streng de hand
gehouden". Dit lijkt ook ons de eenige
manier, en tevens de vruchtbaarste. Hier
was voor alien een mooie, ongezochte
gelegenheid om nu eens te toonen, dat zij
het goede bedoelen voor hun naasten.
Ons is bekend, dat er diaconieen zijn
geweest. die stelselmatig bij werkloosheid
niet wilden helpen. Gelukkig schijnt men
van dat booze ..systeem" langzamerhand
terug te komen. Toch kan er eigenlijk
hier maar op een manier worden gehol-
pen, en dat is: het verschaffen van werk,
ook en vooral aan de jongeren. Bij al de
fcesprekingen, die tot nu toe aan dit pijn-
lijke vraagstuk zijn gewijd, is er telkens
weer op gehamerd: er moet werk verricht
kunnen worden. Hier rust op ons alien een
taak. Het is gemakkelijk om alles af te
schuiven op de plaatselijke, burgerlijke
gemeente of op het Rijk. Wij beginnen
dan maar dadelijk te zeggen, dat wij het
toch niet kunnen, en wij gaan dan maar
weer door, misschien een beetje minder
farizeesch dan de priester in de gelijkenis
van den Barmhartigen Samaritaan, maaf
,,'n Bitter klein beetje," gaf ik antwoord,
,,ten minste op het oogenblik nog. Maar mor
gen hoop ik 'wat wijzer .te zijn. Ik heb hem
voor vanavond te eten gevraagd en waar-
schijnlijik blijft hij b:j me logeeren."
Ik kreeg den indruk, of dat antwoord haar
bezorgdhei'd nieuw voedsel gaf.
„Blij.ft hij logeeren? Slaapt hij dan bij je
ia huis?"
„Ja, natuurlijk," --zei ik. „'n Andere slaap-
gelegenheid hob ik niet of ik moest hem in de
kennel stoppen. Dat zou ongetwijfeid de beste
plaats voor hem 23m, .maar mijn bond heeft
een gewelddge antipathie tegen hem opgevat."
Haar mondhoeken begonnen verdadbt te
trillen.
,,Als u hem z66 warrtrouwt waarom heeft u
hem dan te eten gevraagd?"
,,Ik had er behoefte aan om een vriendelijke
daad te doen" legdei ik 'haar uit. „Je w^et
waarschijnlrj-k, dat hij een speciale reden heeft
voor extra belangstellertde gevoelens ten op-
zichte van mij?"
Ze keek me oplebtend aan.
„Hoe bedoei je dat?: Wat voor reden?"
„Twee, om precies te zijn,"vertelde ik haar.
„Ten eerste is hlj-de J ((farts van de fanailie.
Tijdens de ziekte. .van mijn oom heeft hty op
Greensea gel ogee rddhij'was 'door Bascomb
gehaald eh van ihet oogehblik dat hij zijn voet
aan wal zette is hij gebleven en heeft mijn
oom, tot zijn laajtsten sni'k, trouw ter zijde ge-
staan."
,,'Dat heb je me nooit verteld."
Christine zat me over de tafel strak aan te
kijken. Haar oogen glunderden. van een op-
intusschen toch met het zelfde droeve,
negatieve resultaat. Bij de lezing van het
werkloosheidsnummer van „Woord en
Daad" is ons opgevallen, hoe daar terecht
bijzondere aandcht werd geschonken aan
de kloof, die er is en zich steeds meer
verbreedt tusschen werkloozen en hen die
nog wel arbeid verrichten. Zoo lang-
zamerhand gaat de werklooze mensch in
den nog arbeidende iets zien, dat men
wrevelig maakt. De schrijver van da^
artikel, die van dag tot dag tusschen deze
menschen leeft, zegt: ,,ik huiver, wan-
neer ik een oogenblik denk aan het ge-
slacht, dat uit deze gezinnen voortkomt".
Het staat voor ons vast: directe, al-
thans afdoende hulp is hier niet te bieden.
Als echter deze jongeren maar voelen,
dat er menschen zijn, die met hen mee-
lijden en die hun goedgezind zijn. Er
waren vroeger allerlei menschen, bij wie
de ware sociale ontroering ontbrak. Van
den Samaritaan wordt in de gelijkenis
gezegd, dat hij ,,met innerlijke ontferming
bewogen" werd. Met theorien, verwijten
en allerlei dooddoeners komen wij er niet.
Maar als de ware ontferming er is, dan
zullen er wegen gevonden worden om ook
dit leed te verzachten en ook hier hulp te
bieden. De jeugd, ook deze jeugd, die in
nood verkeert, is het meer dan dubbel
waard.
TER NEUZEN, 20 October 1933.
LADINGEN ROGGE VERZEGELD.
Woensdagavond is de te Ter Neuzen in 2
schepen geladen rogge, welke vermoed wordt
van buitenlandscban oorsprong te zijn door de
Ned. Graancentrale verzegeld. Naar we ver-
namen zouden ook de elders met rogge gela
den schepen verzegeld zijn en is dit ook ge-
schied met 4 wagons der Z.V.TAl. staande op
het tramemplacement alhier.
VOl,KEN BOND EN VREDE.
De secretaris van bovengenoemde vereeni-
ging de heer Van de Mandere sprak gister-
avond in een der lokalen van de RH.B.S.
over het onderwerp ,,Het werk van den
VOlkenibond".
Na een kort inleidend woord t6t belang-
stellenden door den voorzitter der vergade-
ring de heer G. Westerhof begon spreker, die
er op wees dat het momenteel niet gemakke
lijk was over het werk van den Volkenbond
te spreken nu juist Duitschland uit den bond
was getreden. In den breede ging hij hier-
van de oorzaken na.
Men heeft spreker wel eens gevraagd te
bewijzen dat de Volkenbond al eens iets heeft
gepresteerd. Deze bewijzen zijn eenmaal niet
te leveren. Toch zijn er echter diingen, die er
op wijtzen, dat de Volkenbond herhaaldelijk
conflicten heeft voorkomen, hetgeen hij met
een aanbal voorbeelden toelichtte.
Komende tot het doel der vereeniging
zeide spr. dat de vereeniging zich ten doel
stelt te trachten in ruime mate voorlichting
te verstrekken omtrent het werk van den
Volkenbond. De openbare meening moet
voor het Volkenbondswerk gewonnen worden
en bovendien is de vereeniging een vredes-
vereeniging.
Van de gelegenheid tot het stellen van
vragen werd in ruime mate gabruik gemaakt.
Na afloop hiervan werd gelegenheid ge-
geven zich op te geven als lid der vereeniging.
Staande de vergadering gaven zich 24 per-
sonen hiervoor op, waarmede de oprichting
der afd. Ter Neuzen van de vereeniging een
feit is geworden. Gezien het goede werk der
vereeniging en de lage contributie (minimum
0,50 per jaar) kan het voor niemand een
bezwaar zijn lid van deze vereeniging te
worden.
Tot bestuur werden gekozen de heeren Ir.
G. Westerhof, voorzitter, Mr. Van Walsem,
secretaris, K. J. Huineman, K. de Vries en
Mevrouw Renier.
winding, die ze geen moeite deed te verbergen.
„We hebben nog zoo weinig fi'jid voor ver-
trouwelijke mededeelingen gehad," verdedigde
ik me. „Maar't is waar, wat ik je vertel. Hij
is op verzoek van Bascomb gekomen en is
op het eerste gezicht verliefd op Greensea
gewor.den. Dat blijkt uit zijn houding, want
hij doet bod op bod op 't eiland en volgens
Mr. Drayton ben ik een ezel, dat ik er niet
op inga."
,,Probeert hij 't eiland te koopen?"
,,Te huren," zei ik. Volgens zijn bewering
wil hij er een jachthaven van maken." Ik
wachtte even, ,,'t Kan natuurlijk zuivere kof-
fie zijn," ging ik voort, „maar ik heb zoo'n
idee erg onchristellfk van me maar dat
kan ik niet helpen dat de man me niet de
waarheid vertelt."
Enkele oogenblikken bleef het stil. Ik keek
Christine aan en Christine zat recht voor zich
uit te kijken, met een eigenaardige uitdruk-
king op haar gezicht alsof ze iets begon
te begrijpen, dat haar tot dusver een raadsel
geweest was.
,,Mr. Dryden," zei ze, opeens weer formeel,
,,ter wille van u wil ik heel eerlijk tegen u
zijn. Tot we hier kwamen wonen, wist ik ab
soluut niet, dat er een dr. Manning ibestond."
Ik had iets dergelijks verwacht. Maar de
zekerheid gaf me toch een gevoel van op-
luchting.
Misschien is hij een oude bekende van je
oom?" opperde ik.
Ze schudde het hoofd. ,,Nee we keaden hem
geen van beiden. Den dag, nadat we hier in
Pen Mill aankwamen, kreeg mijn oom een van
VERGADERING „VOLKSONDERVVIJS".
Woensdagavond had op de bovenzaal van
het Hotel de Commerce een ledenvergadering
plaats van de afdeeling Ter Neuzen der ver
eeniging Volksonderwijs.
In zijn openingswoord oefende de Voorzitter
scherpe critiek uit op de voorgestelde maat-
regelen van minister Marchant.
Had het openbaar onderwijs onder de vorige
rechtsche minLsterie's emstig te klagen over
de toepassing der pacificatie-wet en moest de
vereeniging Volksonderwijs telkens tot ver-
weer gereed staan, een betere verwachting
mocht de vereeniging koesteren van dezen
minister van Onderwijs.
Al weten wij, dat dit ministerie een crisis-
manisterie is en al beseffen wij, aldus de voor
zitter, dat ook Marchant met de ongelukkige
pacificatie-wet geen ijzer met handen kan
breken, geen crisis kan het onrecht veront-
schuldigen, het openbaar onderwijs opnieuw
aan gedaan.
In het begin was er hoop op betere waar-
deering, op meerdere rechtvaardigheid.
Wij wisten reeds lang, dat in de wachtgel-
derskwestie, het openbaar onderwijs schrome-
lijk onrecht gedaan werd. Het was goed, van
de mdnisterstafel voor het eerst die achterstet-
ling erkend te zien.
Bij de vergrooting van het leerlingenaantal
voor de oprichting van nieuwe scholen bleek
reeds hoe aan de rechterzijde de bezuinigings-
maatregelen werden opgevat.
Dit had den nieuwen minister een les kun
nen zijn.
Nu komt de maatregal, dat vergrooting van
leerlingenaantal op bestaande scholen een jaar
vervroegd wordt.
Volgens den Voorzitter een onnoodige ver-
vroeging.
Een behoorlijke concentratie van het ge-
woon en het ultgebreid lager onderwijs zou
vlugger en beter tot het doel leiden.
Maar beslist onrechtvaardig, verbluffend
door onrechtvaardigheid, vooral bij dezeii
minister, is de uitnoodiging aan gemeentebe-
sturen om de afslachting van openbare scho
len in sneller tempo voort te zetten.
De heer Marchant heeft in het vergeten 00rd
van Jubbega in Friesland gemeend zijn beleid
te moeten verdedigen en zijn beoordeelaars een
lesje te geven.
Het is hem totaal niet gelukt. Integendeel
hij bevestigde, dat dezelfde maatregelen voor
het bijzonder onderwijs moeilijker te nemen
waren. Het onrecht dus feitelijk uit ministe-
rieelen mond bevestigd!
Een onrecht, te grooter en te grievender,
als men zich de woorden herinnert van Jhr. Mr.
A. F. de Savomin Lohman, een der oudste
strijders voor Christelijk onderwijs, maar die
wil, dat overai en altij'd gelegenheid is ifoor
openbaar anderwijs, want, zegt Lohman: „De
vrijheid van oonscientie eischt de aanwezig-
heid der openbare school". (Het aangehaalde
van den heer Lohman.)
Verschillende zaken in het belang van het
onderwijs, in de eerste plaats van het openbaar
onderwijs werden besproken.
Tot afgevaardigde naar de Algemeene Ver-
gadering op 4 November a.s. te Utrecht werd
gekozen de heer J. v. d. Peijl, tot plaatsver-
vanger de heer P. J. Eijke.
RADELOOS KLAAGDE HIJ ZIJN NOOD
AAN EEN VRIEND t
„Vele jaren aan de borst te sukkelen en-
's nachts hoestbuien die wel een half uur
duurden, dat was mijn leven. Slapen deed ik
weinig en eten, ho maar! Radeloos klaagde
ik mijn nood aan een vriend. Deze raadde mif
Akker's Abdrjsiroop aan. rk had er weinig;
vertrouwen in, maar toch kocht ik den volgen--
den morgen Abdijsiroop. Na gehruik van 3
lepels voelde ik al verlichting en na 5 flesschen
was ik heeiemaal van dien ellendigen hoest
genezen, zoodat ik mij nu Weer prettig voel,
goed slaap, kortom een gelukkig mensch ben".
Zoo schrijft cms de heer L. K. te 's H., wiens
origineele brief voor iedereen ter inzage ligt.
Als ge aan de borst sukkelt, neem dan ook
Abdijsiroop, hevenals de Heer L. K.
Abdijsiroop bevrijdt de ademhalingsorganen
van slijm en, andere ziekteverwekkende stof-
fen. Abdijsiroop verruimt de ademhaling, ver-
drijft benauwdheden, heelt de aangedane en
ontstoken plekken. Onovertroffen bij Hoest.,
Bronchitis, Influenza, Asthma. Alom ver
krijgbaar. Thans per flesch 1,/1,50 en
2,75. Vraagt voor gebruik buitenshuis Ab-
dijsiroop-Bcmbons („gestolde" Abdijsiroop),
even geneeskracbtig! Doos: 35 en 60 cent,
(Reel.)
HUISVLIJTTENTOONSTELLING.
Zooals uit achterstaande advertentie blijkt,
ligt het in het voomemen van het Departe-
ment Ter Neuzen van de Maatschappij tot
Nut van het Algemeen, alhier in het voor-
zijn gewone aanvallen zijn hart is niet in
orde en toen gaf een van cmze medegasten
in het hotel ons den raad, om dr. Manning te
laten komen. Ik ben er zeker van, dat dat
de eerste keer was, dat ze elkaar zagen."
,,Als dat zoo is", zei ik, ,,dan verdient hij
de aframmeling, die Mj vandaag of morgen.
krijigt, nog meer dan ik dacht."
Ik zag haar voor den tweeden keer blozen.
maar even vlug als de bios opgekomen was,,
trok hij weer weg.
,,'Hoor eens, Mr. Dryden," zei ze, „wat ik
u nu ga zeggen heeft niets te maken met
wat u gisteren wel of niet gezien heeft. Want
dat is van geen belang, dat begrijpt u wel.
U moet aan uw eigen veiligheid denken. Ik
ben ervan overtuigd, dat u, met dat uitnoodi-
gen van dr. Manning, uzelf aan een groat ge
vaar blootstelt."
,,Dat is de algeaneen heerschende opinie",
zei ik luchtig. Bascomb en Bobby Dean" -
ik keek haar vragend aan ,ik heb je nog
niet van Bobby Dean verteld is het wel?"
Ze schudde van neen.
(Wordt vervolgd.)
