ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Myn Eiiand
Eerste Blad.
No. 9050
WOENSDAG 4 OCTOBER 1933.
73e Jaargang
BINNENLAND
FEUILLETON
BUITENLAND
TER NEUZEN, 4 October 1933.
*BDVVEWENTRPRI>r$: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post /1,55 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overtge lan den /2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Ultgeefster: Firms P. J. VAN DE SANDE.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels /O,80 Voor elken rege] meer 0,2Oi
KLEENE ADVERTENTIeN per 5 regels 50 cent bfl voorultbetaling. r
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend r
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Tnzendmg van advertentien liefst e6n dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAA NDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
DE PROPAGANDA-RADIO-AVOND VOOR
HET NATIONAAL ORISIS-COMITe.
Bet gisteravond door de A.V.R.O. ineen-
geiaette programma is alsnog oak uitgezou-
dem door de K.R.O.
Tin, de eerste plaats werd bet woord gevoerd
door den. beer Jbr. S. van Citters, voorzdtiter
van bet N.C.C. die een overzicht gaf van bet
door bet Crisis-Comito verricbte werk.
VervoLgens door den heer Baron Van Heem-
stra, onder-voorzitter van het comito, die ver-
scbiileinde omjuiste gerucbten, die omtrent
de werkwijze van bet com i to werden gelan-
ceerd in bet juiste licbt plaatste.
Daama gaf de beer Mr. E. E. Mentein,
penningmeester een overzicbt van de ont-
vangsten en uitgaven, zoowel van de bronnen
waarudt de ontvangsten waren voortgekomen,
a is de doeleinden waarvoor de uitgaven, de
steunverleeningen waren besteed.
Daaima heeft H. K. H. Primes Juliana het
volgende gezegd:
Het Nationaal Crisis-Comito bestaat nu
bijna twee jaar. Het is dankbaar voor de
waardeering en de medewerking, die het ge-
vonden heeft, en dit des to meer, waar, on-
damiks bet zich wtijzigen van de omstamdig-
beden, bet voortbestaan ervan evenzeer ge-
boden blijft. De Regeerinig verzoekt ons
bierom, met ons werk voort te gaan.
Wij staan op dit oogenblik voor den win
ter, en voor een week, waarin door bet heele
land voor bet Crisis-Oomito zal worden in-
gezameld. De inkomsten van het nationaal
comito waren van de oprichting, aan het eind
van November 1931, tot 31 December 1932
rond f 1.190.000 en over de eerste acht maan
den van 1933 360.000. Daarentegen zijn
over de overeenkamstige perioden de uitgaven
geweest 487.000 afgezien van een groote
uitgave voor kunstmest en 346.000. De
nodzaak gebiedt ons dus, U te vragen om
veraieuwde hulp.
Het is een temeerdrukkende gedachte, hoe
weinig bet Nationaal Crisis-Comite kan doen,
hoe laag de uitkeeringen zijn, hoe klein nog
maar de krimg is waarin het werkt. Maar
aan den anderen kant, i'k begcn er mee bet
te zeggen, een gevoel van dankbaarheid komt
op voor de ondervonden deelneming in ens
streven. Vanuit alle kringen is men ons met
zijn hulp tegemoet gekomen. Dit gescbiedde
in driee'rlei opzicht:
materieel door ben, die ons in geld of in
natura bun bijdragen deden toekomen, en
velen doen dit met slechts eenimaal, maar
herbaaldelijk, en. sams in dien aantrekkelijken
vorm van geregeld een deei van uit arbeid
verkregen inkomsten af te staan;
moreel door hen, die ons door bun woord
of invloed bijstonden, of bet jiuiste licbt op
ons werk lietem schijnen, waarbij de pers
vealvuldig op verdienisteilijike wijize voorging;
tenslotte door diegenen, die als leden of
medewerkers van het nationiale of de plaat-
selij-ke crisiscomito's met eigen arbeidskracht
deze groote en fijne taak hielpen uitvoeren
groot en fijn, niet alleen organisatorisch,
maar oak zeer zeker ideeel.
Het is voor mij een voorrecht van hieruit
alien, die in welken vorm ook ons werk
steunden, met war-men dank te kunnen be-
groeten. Ben bijzonder woord hierbij tot de
zeer veien, die met groote volhardiing of be-
wonderenswaardige vindslngrijkheid de iniza-
melingsweek vruchtdragenid wisten, en op-
nieuw weten te maken.
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
25) (Vervolg.)
ChristineChristine woonde ja, woon-
de! in de buurt. Ik kreeg aanvechting om
van rnijin stoel op te springen, met de ,,Shal-
ston Gazette" te zwaaien en te wuiven en
alle drie de aanwezigen tot een orgie van
.licoholhoudende dranken uit te noodigen.
,,Ik ben niet nieuwsgierig", verklaarde de
waard na een paar oogenblikken stilte. ,,Maar
ik zou toch wel 's willen weten, wat ze bier
komen doen."
,,Dat kan ik je vertellen", zei Mr. Watson
gewichtig. ,,Hij moest van zijn dokter. Hij
is ziek geweest erg ziek zegt zijn nichtje
en toen heeft-ie den raad gekregen om een
poos aan zee te gaan wonen."
,,Dan heeft-ie goed gedaan, dat-ie hier ge
komen is," verklaarde de zeeman patriottisch.
,,Ze zeggen, dat Pen Mill de gezondste streek
van Engeland is."
Ik zat juist te denken, dat ik het volkomen
met den laatsten spreker eens was, toen de
deur openging en twee nieuwe klanten bin-
nenkwamen. De eerste was een man met een
dik rood gezicht, in rrjbroek en bruine jas.
die druk redeneerend naar binnen kwam stap-
pen en daarbij zijn recbterbeen voortdurend
met zijn rijzweep bewerkte. Ik had hem wel
kunnen vermoorden, want nu was het uit met
mijn kostelcos informatics krijgen. H'ji was
een van die luidruchtige, permanent-joviale
mannen, die graag zichzelf hooren.praten. En
als karakteristiek exemplaar van die soort
A1 deze medewerkers zullen evenwel de
eersten zijn, die toegeven, hoe weinig het is,
dat er nog maar gedaan kan worden.
De mooie impuls van saamhoorigheidsge-
voel, dat den laatsten tijd algemeen boven
komt, moge het zijne doen om dit, zoo breed
mogelijk gebaseerde werk, nieuwe levens-
kracht te verleenen, om in menig bestaan
milder omstandigheden te bereiden in de
plaats van zeer bezwarende.
Giji hebt vemomen, boe groot bet totaal-
bedrag, en hoe klein de afzonderlijke bijdra
gen, tegelijk zouden kunnen zijn.
Maar hoe meer go ons geeft, hoe meer
kunnen wij doen!
Onze inzamelingsactie maakt het zoo ge-
makkelijk, zelfs de zwakste goede voor-
nemens om ons financieel bij te staan in
da den. om te zetten
Laat miemand denken, dat zijn bijdrage
voor ons van geen belang is.
Ik eindig tenslotte met den wensch, dat gij,
die luistert, dat ons volk, met al de voldoe-
ninig, die hierbij mogeiiijik is, teruig zal kunnen
zien op de natdonale inzameldngsweek, tot be-
looning van hen, die er de omvangrijke uit-
voering van verrichten eti tot dankbaarheid
van degenen, die het allerzwaarst lijden onder
den algemeenen nood. Een mogelijkheid dien
te verzachten staat open.
K. v. K. EN AGRARISCHE STEUN-
MAATREGELEN.
De Kamer v. Koophandel voor de Neder-
Betuwe te Tiel heeft aan Minister Verschuur
een adres gezonden, waarin zij er haar spijt
over betuigt, dat de Kamers van Koophandel
op geen enkele wijze werden gekend bij de
voorbereiding en uitvoering der steunmaat-
regelen op agrarisch gebied.
DE UITVOER VAN KOUDBLOED-
PAARDEN NAAR DUITSCHLAND.
De Minister van Oeconomiscbe Zaken heeft
met imgang van 3 October de uitvoer van
kioudbioedpaarden naar Duitsohland zonder
certificaat verboden.
Voorts is ingesteld een commissie voor den
uitvoer van, koudbloedpaarden naar Duitsch-
Lan.d. In deze commissie zijn benoemd tot
leden de heeren Mr. N. van Haastert te
's-Gravenhage; J. W. G. Huurman te Deven-
ter; C. de Korver te Gorkium en S. van Zwa-
neniberg te Niijanegen; laatstgenoem.de is
tevens aangewezen als voorzitter van de
commissie.
HOLLAND HUIS TE BRUSSEL.
De Algemeene Nederlandscbe Zuivelbond
(A.N.Z.) bereidt in het Holland Huis te Brus-
sel een tentoomstelling voor om een beeld te
geven van de beteekenis der Nederlan-dsche
Zuivelbereiding in het bandeisverkeer tus-
scben Nederland en Belgie. Dr. F. T. E.
Posthuma zal de tentoonstelling 6 Oct.
openen.
AANSLAG OP DOLLFUSS.
Gistermiddag is in het parlementsgebouw te
Weenen een revolveraanslag gepleegd op den
bondskanselier Dollfuss, die door twee schamp-
schoten aan den rechterarm licht gewond
werd.
De dader kwam hem tegemoet en loste
twee revolverschoten. De eerste kogei raakte
hem in den arm, terwijl de tweede kogel hem
aan de linkerzijde van de borst trof. Gelukkig
gleed deze kogel langs een der ribben af. Het
medisch onderzoek wees uit, dat de verwon-
dingen niet van emstigen aard waren. Dollfuss
plantte hij zich onmiddellijk met zijn rug tegen
de toonibank en begon aan een lang en quasi-
geestig verbaal.
In de hoop, dat de kansen zouden keeren,
bleef ik zitten, nog steeds met de krant voor
mijn gezicht. Maar na een minuut of tien .be-
greep ik, dat die hoop ijdel was en dat ik
even goed weg kon gaan. Ten slotte was ik
al heel wat te weten gekomen en hoe eerder
ik nu aan mijn verkenningstocht begon hoe
be ter.
Ik gooide mijn krant neer en stand op. De
man met de rijbroek vertelde nog steeds en
de vier anderen vonden zijn verhaal zoo in-
teressamt, dat ze me niet eens zagen weg-
gaan. En even later liep ik de houten trap
naar de straat af.
Beneden bleef ik staan en dacht na. Ik
kende de buurt vriji goed, maar van „De
Laurieren" of een buiten dat met de beschrij-
ving van Mr. Watson overeenstemde, had ik
nooit gehoord. Ik moest dus die noodige in-
licbtingen tracbten in te winnen. Maar dat
moest gebeuren op een manier, die niet op-
vallend was en geen aanleiding tat praatjes
kon geven.
Ik keek om me been en ontdekte opeens den
kleinen winkel, waar Bobby en ik in de geluk-
kige dagen van weleer, onze sigaren en tabak
kochten. Als Mrs. Summers, de eigenares, nog
leefde, zou ze me nog wel kennen en dan was
dat de geschiktste gelegenheid die ik kon be-
denken. In elk geval moest ik 't maar pro-
beerem. En dus sprong ik over het houten hek
en wandelde het grasveld dwars over.
De eerse, die ik zag, toen ik de lage deur
binnenstapte, was Mrs. Summers in eigen
persoon. Ze zat in een stoel achter de toon-
bank een soif te breien en ze was nog precies
dezeifde van vroeger, zooals trouwens alles in
Pen Mill. Eerst keek ze me aan op de onder-
zoekende manier van iemand die meent een
ouden kennis te zien; toen klaarde het roode
vollemaans-gezicht op en ontspanden haar
lippen zich in een breeden grijns.
,,Wel heb ik van me leven!" riep ze uit.
„Mr. Dryden in eigen persoon!"
kon zelfs, nadat een noodverband was aange-
legd, met zijn eigen auto naar huis terugkee-
ren.
Volgens mededeeiingen van de Weensche po-
litie is de dader een vroegef vryiwilliger van
het bondsleger, Dertil geraamd. Hij is 22 jaar
oud en te Weenen geboreri. Op het oogenblik
is hij werkloos. Bij het eerste verhoor ver
klaarde hij, geen nat. socialist te zijn, doch tot
het sociaal democratische weerbaarheidscorps
behoord te hebben. Men neemt voorloopig aan,
dat de reden tot de daad wraak wegens ont-
slag uit het bondsleger is.
V.D. meldt nader uit Weenen:
De politie heeft geconstateerd, dat Dertil
den laatsten tijd bij Joodsche bewoners in de
derde wijk (Paulanergasse) hakenkruisen op
de deuren heeft geschilderd en dat hij bij
groote diefstallen was betrokken. Hij had in
zijn omgeving een zeer slechte naam en gaat
door voor dagdief en provocateur, die probeert
bij de kleinste aanleiding schandaal te wekken.
De vader van Dertil was indertijd tandarts aan
het keizerlijke hof. Zijn moeder, een enthou-
siast nat.-socialiste, zou tegenover mede-be-
woners bebben verklaard; Wacht maar op het
Derde Rijk, dan wordt mijn zoon minister!
Uit het verdere verboor is gebleken, dat
Dertil den aanslag sedert lang voorbereid
heeft. Reeds in den laatsten tijd had Dertil
herhaaldelijk geprobeerd den bondskanselier
te spreken te krijgen, doch tevergeefs. Dinsdag
loerde hij tegen acht uur op den bondskanse
lier bij diens waning, doch bij zag dr. Dollfuss
niet. Nog een tweede maal verscheen hij in
den loop van den ochtend bij de woning van
dr. Dollfuss, doch eveneens zonder resultaat.
Vervolgens begaf hij zich naar de bondskanse-
larij op de Ballhaus-Platz, waar hij voorgaf
den bondskanselier een verzoekschrift te
moeten overhandigen. Hij ontving de mededee-
ling, dat dr. Dolfuss niet in de kanselarij was,
doch zich in het parlementsgebouw bevond.
Hij ging derbalve naar bet parlementsgebouw
en wachtte daar op den bondskanselier, tot
deze de zittingszaal van de christelijk-sociale
partij verliet.
Dertil zelf verklaarde voor de politie: Ik ben
geen nat.-socialist, integendeel, ik ben poli-
tiek indifferent. Hij zou den aanslag slechts
hebben gepleegd om de algemeene aandacht
op zicb te vestigen.
Intusschen is komen vast te staan, dat de
dader nat.-socialist is en een functie bekleed
heeft in de nat.-socialistische partij en ook
nog nadat deze partij in Oostenrijk was ver
boden, actief is opgetreden. Hij woonde ten
huize van zijn stiefvader dr. Genther, die in
de N.S.D.A.P. een hooge functie bekleedde.
Drie jaren geleden is Dertil in het bondsleger
gegaan, doch vier maanden geleden werd hij
wegens zijn nat.-socialistische gezindheid uit
het leger ontslagen. Naar verluidt, zou hij in
opdracht der N.S.D.A.P. by het derde infante-
rie-regiment een nat.-socialistische eel hebben
willen vormen.
Ook zijn broer is nat_-socialist en deze ver-
richtte tot in den laatsten tijd koeriersdiensten
tusschen de nat.-socialistische partijen in Oos
tenrijk en Duitsehland. Het schijnt dat de ge-
heele familie Dertil, waaronder ook een zus-
ter, werkzaam zijn geweest voor de nat.-socia
listische partij.
GHANDI'S KASTENGELIJKMAKING
VERWEZENLIJKT.
Een Hindostani schrijft aan De West:
De beweging van Ghandi, om bet onder-
scheid van kasten te doen vervallen, wordt
practisch in Suriname reeds sedert lang toe-
gepast, tot zekere hoogte. Een zuiver kaste-
onderscheid was trouwens in Suriname niet
door te voeren, daar de voor den landbouw
ingevoerde immigranten gelijkvormig werk
„Zoo is 't" zei ik, terwijl ik naar de toon-
bank toe ging. ,,En hoe gaat 't er mee, Mrs.
Summers?"
Ze schudde me wel een halve minuut de
hand en lachte me, door haar bril met gou-
den montuur, toe op een manier, die me wel-
dadig aandeed.
„Wel, wel, wel", herhaalde ze. ,,Je zou
toch zeggen. Ik wist niet, of ik mijn oogen
kon gelooven toen ik u daar opeens de deur
zag binnenstappen".
„Ik was benieuwd, of u me na al die jaren
herkennen zou".
„Daar bad u niet ongerust over behoeven
te maken", was haar antwoord. „U bent nog
precies dezeifde van vroegerprecies... u
bent niets veranderd".
„U ook niet", zei ik galant. „Menschen die
eenvoudig en matig leven blijven altijd jong".
„Foei foei!" Ze lachte en dreigde me
met haar vimger. ,,Ik dacht wel, dat u zoo iets
zou zeggen. Vroeger maakte u ook altijd
grapjes". Ze wachtte even en ging dan ge-
woon voort: ,,En nu komt u zeker een poosje
bij overste Dean logeeren?"
Ik keek haar absoluut overbluft aan.
,,Wist u niet, dat hij bier was?" vroeg ze
me verbaasd.
„Bobby Dean! Hier in Pen Mill!" bracht ik
er met moeite uit.
,,Nou niet bepaaM in Pen Mill, ofscboon
ie hier het grootste deel van zijn vrijen ti'd
doorbrengt. Hij woont in Martleseadat
wil zeggen, als hij niet op zijn boot zit".
,,Wat! U wilt toch niet zeggen, dat- hij hier
'n baSmtje heeft?"
Ze knikte. „Hij is bij de kustwacht net
als tijdens den oorlog. Wat grappig, dat u dat
niet weet. En ik, die zeker dacht, dat u bij
'm ging logeerenzulke dikke vriend'en
als u toen was."
,,Ik heb in tijden niets van hem gehoord",
legde ik haar uit. „Den laatsten brief heeft-ie
me uit de een of amdere negoniji in Schotland
geschreven". Ik zweeg en liet 't goed tot pie
doordringen, wat Bobby's aanwezigbeid voor
mij beteekende. „Verduiveld, dat is goed
deden, zpowel die van hooge als die van lage
kaste.
In Indie werd de onderscheiding sterk door-
gevoerd. Een boer is een Arier, een schoen-
maker een Tjamar, de waschbaas is Dhobie,
de goudsmid Sonar, de hoefsmid Lohar, de
koopman Bhania enz.
De Brahmaan vertegenwoordigt de boogste
kaste, doch deed in Suriname betzelfde werk
als zijn mindere broeder. Toch werd er nog een
zeker onderscheid gehandhaafd. Een der voor-
rechten der Brahmanen was nog Steeds, dat
zij in gezelschap op stoelen mogen zitten, ter
wijl de anderen hurken. Hij mocht het eerst
eten en wist door zijn practijken zich aller-
hande geldelijke voordeelen te verzekeren.
Dat alles wordt anders.
De selcte der Ariers kent reeds in beginsel
geen onderscheid meer van kaste. Ook in an-
dere groepen wint deze beiweging veld. Op
Leiding VII is onlangs een bijeenkomst be-
legd, waar de kwestie zou behandeld worden,
of Brahmanen bevoorrechte wezens zijn. Merk-
waardig is, dat op deze bijeenkomst wel Brah
manen aanwezig waren, doch bet woord niet
voerden en dat zp geburkt zaten, terwijl juist
eenige Hindostani's van lagere kasten op stoe
len zaten. De vergadering was dus reeds een
symbool van de gelijkheid. Wel werd er ge-
sproken ten voordeele der Brahmanen, doch
de vergadering als geheel verwierp de onder
scheiding der kasten. Ghandi's leerstellingen
vinden dus in Suriname veel aanhang, meer
zelfs dan in Hindostani, waar naar men be-
weert zijn populariteit is afgenomen, juist
als een gevolg van zijn ijveren voor de Paria's.
KANTONGERECHT TE TER NEUZEN.
Op de aanbevelingslrjst van Kantonrechter
te Ter Neuzen zijn geplaatstde Mrs. L. van
der Poel Middingh, J. Molenburgh en L. T.
Tijs, alien griffier, resp. bij de Recbtbanken te
Dordrecht, Middelburg en Harderwijk.
CHR. MULO-SOHOOL.
Aan de Chr. Mulo-school alhier is met in-
gang van 1 Januari a.s. tot onderwijzer be
noemd de heer L. Gesehiere, thans tijdelijk
aan genoemde inrichting verbonden.
A.V.R.O.-AVOND TE TER NEUZEN.
Wjj vestigen de aandacht van belanghebben-
den op de advertentie van het Actie-Comite
alhier, betreffende het afhalen der toegangs-
bewijzen voor Maandag 9 Oct. a.s., waarbij er
in het bijzonder op gewezen wordt, dat het
Luistervink-diploma over 2e halfjaar 1933
moet worden overgelegd.
VOLKSBIRIJOTHEEK.
A.s. Zaterdag, 7 Oct., hoopt de bij zeer vele
T er Neuzeuaars zoo guns tig bekende Volks-
bibliotheek weer bet winterseizoen te openen.
Weer tal van nieuwe boeken zijn in de
totaal omgewerkte catalogus opgenomen en
zijn tegen een uiterst billijken prijs, twee cent
per boek en per week, verkrjjgbaar.
Het bestiuur verwacht, evenals vorige jaren,
een druk bezoek. Hoe kan men de lange
winteravonden gdzeiliger en niuttiger door-
brengen dan door bet lezen van een mooi
boek?
Op dus weer naar de Volksbibliotheek!
ROER VERSPBELD.
Het bergingsvaartuig ,,Trio" van de N.V.
Hoogenboezem en Van der Tak te Dordrecht,
dat werkzaam is voor het leggen van kabels
door de Schelde, en tijdens den afgeloopen
- -^igrcaiigtr/Yv^'woarii i >i 1*1—bj—tawnrai—
nieuws, Mrs. Summers!" ging ik voort. ,,U
had me niets prettigers kunnen vertellen".
,,Maar als u niet om hem komt", vroeg ze
nieuwsgierig. ,,Wat... neemt u me niet kwa-
lijk, wat doet u dan hier? Na al die jaren..."
„Nu is 't mijn beurt om u verbaasd te doen
kijken", zei ik; ik keerde me om en wees door
de openstaande deur naar Greensea. ,,Weet u
wie daar woont?" vroeg ik.
„Mr. Jannaway tot voor een poos ge
leden", was haar antwoord. „Maar die is nu
al een paar maanden dood. Op 't oogen
blik woont er niemand, behalve de huisbe-
waarder, Mr. Basoomb".
„Er woont wel iemand", zei ik. ,,Er woont
een deftig heer, Mr. John Dryden genaamd".
Ze schudde bestraffend bet hoofd. „Altijd
grapjes maken", zei ze. ,,U bent nog precies
dezeifde van vroeger".
,,'t Is geen grapje, Mrs. Summers", verze-
kerde ik haar. „Mr. Jannaway was mijn oom
en hij is zoo verstandig geweest om zonder
testament te sterven. Daardoor heb ik den
heelen pluk geerfd z'n geld en Greensea en
alles, wat er toe behoort.
lets in mijn houding of mijn manier van
spreken overtuigde haar, dat ik de waarheid
sprak. Ze hief haar handen in een gebaar van
opperste verbazing ten hemel.
„Wel heb ik ooit!" riep ze uit. ,,Ik beb me
wel laten vertellen, dat een neef van Mr. jan
naway alles erfde, maar dat u die neef was
wie had dat kunnen denken!"
,,Ja, dat is een verrassing, h6?" zei ik. ,,Ik
ben er zelf ook nog niet heelemaal over heen".
Ze plofte op haar stoel neer en keek naar
me op.
,,Daar zit ik van te kijken", verklaarde ze.
,,'s Jonge, 's jonge, 't is om duizelig van te
worden. Niet dat ik niet blij voor u ben,
Mr. Dryden, d'r is niemand, wien ik het meer
zou g"unnen als u".
„Zeer verplicht", zei ik met een buiging.
,,En gaat u d'r nou woncn?" vroeg ze.
,,Ja... waarscht'nlijk wel", zei ik voorzich-
tig. Meteen bedacht ik, dat dit een goede
gelegenheid was om informaties in te winnen.
nacht ligpiaats had gezocht in de buitenhaven
alhier, aan het oude steiger der Prov. boot,
bleek hedeumorgen, toen de gezagvoerder wil-
de vertrekken, des nachts het roer te hebben
verspeeld. De gezagvoerder die zelf duiker is,
heeft een onderzoek ingesteld, waarbij bleek,.
dat het roer van de verbinding is afgebroken.
Vermoedelijk is bij vallend water op steenen
terecht gekomen. Het roer was evenwel op
den haven niet te vinden. De ,,Trio" is heden-
namiddag opgeschut om aan de scheepswerf
de schade te laten herstellen.
PRO VINCI ALE STATEN.
De opening van de tweede geiwone zitting
der Prov. Staten van Zeeland is door Ged.
Staten van Zeeland vastgesteld op Dinsdag 21
November a.s., des voormiddags te 10 uur.
HET PERSONEEL VAN DEN TRAMDIENST
HANSWEERT—VLAKE.
Ged. Staten van Zeeland hebben in Werband
met de opheffing van den Tramdienst tusschen
Hansweert en Vlake met ingang van 8 Octo
ber a.s., aan het hiema te noemen perscmeel
van dien dienst, met ingang van den achter
hun naam genoemden datum eervol ontslag
verleend: G. Hekhuizen, chef-machinist, 15
Oct.; C. Boogaard, machinist, 15 Oct.; M.
Wijgman, machinist, 15 Oct.; J. A. Modde,
conducteur, 8 Oct.; J. Blok, conducteur, 8 Oct.;
A. J. Neve, baanwerker, 8 Oct., alien te Hans
weert.
Het college heeft benoemd: tot machinist
bij den Prov. Stoombootdienst op de Wester
Schelde, ter standplaats Vlissingen, met ingang
van 15 October a.s., G. Hekhuizen; tot bank-
werker bij idem met ingang van 15 October
a.s. C. Boogaard en M. Wijgman; tot dek-
knecht bij idem met ingang van 8 October a.s.
J. A. Modde; tot pontonknecht te Hansweert
J. Bok en A. J. Neve te Hansweert.
Verder is met ingang van 1 October aan S.
van der Weele te Vlissingen, eervol ontslag
verleend als stoker bij den Provincialen Stoom
bootdienst op de Wester Schelde en is hij met
ingang van denzelfden datum benoemd tot
dekknecht bij dien Stoombootdienst.
BOTSING TUSSCHEN AUTO EN
MOTORTREIN.
Een auto uit Rotterdam, waarin twee per-
sonen, reizigers van het Technisch Bureau,
,,Alwatt" aan den Provenierssingel te Rotter
dam, zaten, is op den onbewaakten overweg
op het Lange Weegje bij Kwadendamme tegen
den motortrein, die om vier uur uit Hoedekens-
kerke naar Goes vertrekt, gebotst. Een der
beide personen, de heer H. J. B. Naalden, werd
emstig aan het hoofd gewond. De ander liep
een gebroken been en hoofd- en halswonden op.
Beide personen zijn met den motortrein naar
Goes vervoerd, waar zij in het Johanna ziefcen-
huis zijn opgenomen. De auto, die met groote
snelheid door den motortrein tegen een langs
den weg staanden paal werd geworpen, is ge
heel vemield.
De trein had een uur vertraging.
GEMEENTERAAD VAN AXEL
Dinsdiagmamid'dag was de gemeenteraad
voltallig bijeen, en hoewel de agenda op 't oog
geen belangrijke pun ten bevatte, vorderde de
bespreking van verschillende zaken toch nog
geruimem tijd. De besprekingen begonnen al
bij de vaststelling der notulen. Daarin was
vermeld dat de heer Van de Bilt op 15 Aug.
wegens dien R.K. feestdag niet had kunnen
komen, doch dit was volgens hem onjuist. In
zijn desbetreffend schrijven heeft hiiji meege-
deeld niet te willen komen, omdat op den
R.K. feestdag vergadering belegd was. Daar-
van zag hij gaame acte genomen, waaraan
zal voldaan worden.
„Er is hier zeker heel wat veranderd?" begon
ik. ,,Veel nieuwe menschen komen wonen en
zoo' niet?"
Mrs. Summers dacht met haar eene brei-
naald tegen haar neus na. „Niet zoo heel veel,
meneer", besliste ze dan. „De menschen heb
ben bier niet veel, moet u denken, behalve
's zomers dan. Mrs. Green van het ,,Wapen
van Daneweli" is dood, dat heb u zeker wel
al gehoord".
,,Ja", zei ik. ,,Ik heb er juist een glas stout
gedronken."
,.En kolonei Paton van de Brookland
die is ook gestorven. De Bowden-Smith's
wenen d'r nu en ik heb gehoord dat ,,De
Laurieren" ok weer verhuurd zijn aan een
buitenlander, hebben ze me verteld".
,,De Laurieren?" herhalde ik nadenkend.
,,Ik herinner me den naam wel, maar waar 't
isnee, dat weet ik niet meer".
,,U bent ,,De Laurieren" toch niet ver-
geten!" verbaasde ze zich. „Dat kleine witte
huis bij de baai even om de boeht". Ze
wees de richting van bet grasveld uit, naar
de plek, waar de kade vrij steil op glooide.
„Van hier af kan u 't niet zien". zei ze,
„maar 't ligt bijna recht tegenover de aanleg-
plaats op het eiiand".
Ik had haar kunnen omhelzen zoo hlrj was
ik met deze mededeeling, maar ik bleef kalm
staan en keek quasi-nadenkend.
„Och, natuurlijk", zei ik. „Wat ezelachtig;
van me! Ik ben ook zoo lang weggeweest,
dat ik de helft vergeten ben". Ik bukte me*
en streek een groote zwarte kat, die op den-
stoel van de toonbank gesprongen was. over
haar mooi glanzenden rug., ,,'t Is dus ver
huurd aan een buitenlander", ging hij voort.
,,Toch geen Duitscher?"
Mrs. Summers keek verbaasd en veront-
waardigd. ,,Een Duitscher! Geen sprake van!
Een Franschman moet 't zijn. Mr. de Roda
heet-ie en hij woont er met zijn nichtje.
Solide menschen, naar wat ik hoor".
(Wordt vervolgd.)
