AL6EMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. M\jn Eiland DEESSE ASPIRIN Eerste Blad. No. 9037 MAANDAG 4 SEPTEMBER 1933. 73e Jaargang BINNEN LAND 1® BUITENLAND FEUILLETON aotcm eenig op de wereld TER NEUZENSCHE COURANT ^BONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Bulten Ter Neuzen fr. per post /1,55 per 3 maanden Bq vooruitbetallng fr. per post 5,60 per jaar Voor Belgie en Amerika 2,overige lan den 2,35 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetallng. IT'tgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE. GIRO 38150 TELEFOON No. 25. ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 9,20. KLEENE ADVERTENTIeN per 5 regels 50 cent bg vooruitbetallng. Grootere letters en cliche s worden naar plaatsruimte berekend Handelsadvertentien brj regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrijgbaar is. Inzendlng van advertentien liefst een dag voor de uitgave. DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRI.TDAGAVONO. BOYOOT VAN DUITSCHE GOEDEREN. Op vragen van den heer Lovink: 1. Is het der regeering bekend dat hier te lande reeds sedert eenigen tijd propaganda wordt gemaakt voor een boycot van Duitsche goederen 2. Zoo ja, vindt de regeering dan vrijheid om eentge inlichting te geven over haar stand- punt met betrekking tot zulke propaganda? heeft de Minister van Buitenlandsche Zaken geantwoord 1. Het antwoord op deze vraag luidt be- vestigend. 2. De regeering wenscht zich in antwoord op de tweede vraag te bepalen tot de verkla- ring, dat zij een boycot als bedoeld afkeurt, omdat daardoor zoowel oeconomische belangen van Nederland als de goede betrekking tot een bevriende natie zouden kunnen worden ge- scbaad. Rechtstreeksche maatregelen tegen boycot van vreemde goederen liggen eohter buiten het vermogen der regeering. DE LUCHTLIJN OP ZEELAND. De exploitatie van de binmenlandsche lucht- diensten wordt, zooals reeds gemeld is ,ook gedurende den herfst voortgezet. Op de Zeeuwsche luchtlijn worden na 4 September, tot welken datum dagelijks twee diensten Am- sterdam-Rotterdam-Haamstede-Knocke v. v. worden uitgevoerd, ingrijpende veranderingen van kracht. In de eerste plaats vervalt de exploitatie op het traject VlissingenKnocke/Zoute, daar voor deze badplaatsen het seizoen ten einde loopt. Op het overblijvende traject tot Vlis singen wordt de uitvoering van den dienst be- perkt tot Maandag, Donderdag en Zaterdag, met dien verstande, dat op die dagen in een ochtend- en een middagdienst in iedere rich- ting is voorzien; des Zaterdags wordt de och- tenddienst naar Zeeland tot na het middaguur versohoven. Deze dienstregeling duurt voort tot en met 18 September, den geprojecteerden einddatum voor de Zeeuwsche luchtlijn. Echter koestert de K.L.M. het voomemen, dit jaar de exploi tatie voort te zetten en de lijn ook gedurende den winter te bevliegen De dienstregeling zal nader bekend wordsn gemaakt. DE NOORD-BEVELANDSCHE BRUG. Het Bestuur van de Vereeniging De Noord- Bevelandsche brug heeft een vergadering ge- houden met de heeren ir. Dorst en Van Gel- deren Stort. Besproken is de bouw van een brug over de Zandkreek. Genoemde heeren verklaarden zich bereid een voorloopig ont- werp met kostenberekening te maken en met de hoogere colleges besprekingen te voeren. Arhaesiebetuigingen op het gezonden adres tot steun voor een brug werden ontvangen van de gemeenten op Noord-Beveland, van de gemeente Zierikzee, Vreemdelingenverkeer te Zierikzeer, den burgemeester van Wolphaarts- dijk, Vreemdelingenverkeer en De Hanze te Goes. EEN MERKWAARDIG PROCES. Het is eea merkwaardig proces, dat ons schrijft de N. R. Crt., aan het eind van deze maand in Duitschland te wachten staat met door VICTOR BRIDGES. (Nadruk verboden.) 14) (Vervolg.) den droevigen psychopaath Van der Lubbe als eerste en den gewezen communistischen leider Torgler als tweede hoofdpersocn en drie Bulgaren als bijfiguren. Het merkwaar- dige van dit proces is dat het een misdaad tegen het gemeene recht behandelt, die door het object, waartegen zij gericht was, en de gevolgen die uit haar sijn vowtgwloeid een politiek misdrijf is geworden. De brand in den Rijksdag heeft als motief gediend voor een felle vervolging tegen de communistische partij. Daarom moeten communisten de schul- digen zijn, ook al zouden zij niet de hand in het spel gehad hebben. Het is zelfs nog niet genoeg, dat de schuldigen communisten zijin, de schuld moet berusten brj de partij, bij haar voornaamste leiders. Vandaar dat Torgler een der voornaamste beklaagden moet zijn. Zijn partijgenoot Koenen, ook als zoodanig genoemd, heeft tijdig Duitschland weten te ontvluchten; Torgler heeft dat niet gewild. Torgler en Koenen ontkennen namelijk alle schuld; zeker, zij zijn de laatste Rijskdag- leden geweest, die het gebouw voor den brand verlaten heibben, daar ziji er in de commissie kamers van hun partij nog hadden gewerkt. Volgens hun lezing was er toen van een band nog geen sprake en kan niemand bij het vememen van den brand meer ontdaan zijn geweest dan zij. Tot zoover is het nog slechts een kwestie van gewone procedure. Het O.M. beklaagt hen van aanstichtang of medeplich- tighedd aan den brand, zij ontkennen. Nu kronen echter de dingen, die het proces zijn merkwaardigen, om niet te zeggen bedenke- lijken kant geven. Politieke medestanders van Torgler verzekeren niet alleen, dat hij onschuldig is, maar zeggen ook den waren sohuldige te kunnen aanwijzen, als hoedanig zij Goering, den Pruisischen minister-presi dent noemen. Deze nationaal-socialistische voorman zou den brand geensceneerd hebben om een rechtvaardiging te vinden voor een vervolging der communisten, die him vemieti- ging nabij komt en die verre overschrijdt, wat in een beschaafde wereld als geoorloofd wordt beschouwd. Zooals het O.M. onomstootelijk Torglers schuld meent te kunnen aantoonen, meenen Torgler's vrienden het die van Goering te kurmen doen. Zij zouden gaarne de bewijzen daartoe bijbrengen, doch eischen daarvoor waarborgen van veiligheid en onpartijdigheid van het Duitsche gerecht, die dit alleen al uit zelf-respect moet weigeren. Zelf eischt het daartegenover van de heeren, die Torgler van schuld vrijpleiten, dat zij hun bewijsmateriaal aan het gerecht ter beschikking stellen. Dit zou een gerechtvaardigde eisch zijn als men van de onipartijdigheid van den Duitschen rechter in dezen tijd venzekerd kon zijn. De vrienden van Torgler meenen, dat zulks niet het geval is en weigeren hun materiaal uit te leveren. Zij koesteren daarbij de vrees, dat overlegging van hun materiaal, zij het ook in facsimile, nieuwe onschuldigen zou doen ljjden, wat tevens hun eischen inzake van vrijgeledde enz. van eventueele getuigen ver- klaart. Er is hierdoor -een conflict geschapen, dat onoplosbaar is en waaruit men van beide kanten zooals geen* politieke munt tracht te slaan, dan toch stemming tracht te maken nog voor het proces begonnen is. Voor het aanzien van Duitschland in de wereld, voor dat van het nationaal-socialisme in het bijzonder, is het te hopen, dat het pro ces op zoodauige wijze wordt gevoerd, dat het gespecialiseerd v. Linnen- goed op maat en Borsten- houders. Valdstr. 55, GENT Ingez. Med. Op de kist met zijn beenen kruiselings onder zich, luisterde Ross opmerkzaam. Dat hij daarbij mijn heelen vloer met asch be- strooide, was van geen belong. Toen ik eweeg, drukte hij zijn zooveelste sigaret uit en keek me met een geamuseerden glimlach aan. ,,'t Is toch een onrechtvaardige wereld", filosofeerde hij ,.Hier zit ik mijn heele leven heb ik op avonturen gejaagd en nooit hob ik er ook maar 6en opgeschommeld en daar lig jijzonder een vin te verroeren duik je midden in den mooisten sensatie- roman, dien je je denken kunt Hij mikte het stompje van zijn sigaret door het open raampje naar buiten. ,»Ik heb altijd gezegd, dat jij voor romanheld geboren was", ging hij voort ,,en ziedaar, met ten sprcng zit je er tot je kin in". „Ik geloof je graag", zei ik met een quasi zuur gezicht, „maar op het oogenblik voel ik me, of ik er met mijn hoofd op terecht geko men ben". Ik hief me voorzichtig op mijn elleboog op en keek hem aan. ,,Zeg eens eerlijik, Ross", vroeg ik, „wat vin-je ervan? Denk jij, dat die buil op mijn achterhoofd iets met de overige geschiedenis te maken heeft?" ,,Ik zou 't wel denken", zei hij droogjes. „Je hobt geen persoonlijke vijandtn, die wild genoeg zijn om je met een slag van dit onder- maansche af te willen maaien. Daarvoor ben je te beminnelijk en te zacht van inborst". ,,Maar ik weet niemand, die voordeel bij mijn dood zou heibben", protesteerde ik. „Je kunt nooit weten", bedacht hij hoopvol ,,Misschien loopt er wel een bloeddorstig familielid rend, die er op aast, om in jouw schoenen te stappen." Hij wachtte even. „En als 't dat niet is," ging hiji voort „dan is't een van die familie-rvendetta's, zooals ze op Cor sica hebben. Je oom heeft waarschijnlijk den een of ander een minder frissche poets ge- bakken en nu heibben ze een duren eed ge- zworen om zijn heele geslacht tot den laatsten man te verdelgen." „Dank je wel," zei ik lachend. „Wat ben jij toch een optimistische kerel, Ross!" Hij heesch zich overeind en kwam naar mijn kooi. ,,Maak je maar niet dik," kalmeerde hij me „Ik ben een en al belangstelling en als het op helpen aankomt, kan je door dik en dun op me rekenen." Hij grinnikte vermaakt. ,,Maar je moet goed vinden, dat ik je nu en dan er tusschen neem die heele geschiedenis is cngelooflijk fantastisch." „Ja, dat is ze," gaf ik toe. „Maar toch zit- ten er ergens - ook al weet ik niet wa&r keiharde feiten neem alleen maar de manier, waarop mijn hoofd pijn doet." Ik liet me weer zakken om het heftige bonsen te doen bedaren. ,,De quaestie is maar wat moet ik doen?" ,,Beter worden", was het nuchtere ant woord. „En dan zou ik als ik jou was, naar dat geheimzinnige eiland gaan en m:,n oogen eens goed den kost geven. Als er viezigheid aan den knikker is, heb je kans, dat je er daar vlugger achter komt dan wanneer je in Lon- den blijft koekeloeren." „Dat is mijn opvatting ook", stemde ik in. „Ik had gisteren al bij mezelf uitgemaakt, dat i'k er morgen op af zou trekken. Jij mag mee, als je je netjes gedraagt. We huren een auto en doen het koninklijk." Ross schudde zijn hoofd. Morgen kan ik onmogelijk. Ik heb mijn zuster in Croydon beloofd. haar te komen opzoeken. Maar laten we Donderdag gaan. Een dag langer rust kan niet anders dan goed voor je zijn.' ,,Best. Dan houden we het op Donderdag," zei ik. ,,'t Komt er niet op aan wanneer we rechtsbewustizijn van de wereld wordt be- vredigd. Of daarbij de toedracht van de ge- beurtenissen die aan den brand vooraf zijn gegaan volledig aan het licht zal komen, is nog niet zoozeer van belang als wel dat geen onschuldigen worden veroordeeld. Als men redenen heeft om zekere feiten, die politieke tegenstanders als vasts taande aannemen, te verdoezelen of te verduisteren, is men daartoe bij machte. Als eohter de schuld van de beklaagden, die men naast Van der Lubbe heeft gesteld, niet kan worden aange- toond, is het te hopen, dat zulks in het von- nis ruiterlljik worde erkend. Het zal voor het nationaal-socialisme beter zijn, dat achteraf het motief, dat voor de scherpe vervolging van de communisten is aangevoerd, zal blij- ken een voorwendsel te zijn geweest, dan dat de wereld, al ware het ook maar ten onrechte, in de meening zou blijven, dat men onschul digen heeft laten bloeden om achteraf een verontschuldiging te formeeren voor daden, waartoe men geen rechtvaardiging heeft gehad. De lieden, die meenen van het proces over den brand in den Rijksdag een proces tegen het nationaal-socialisme te kunnen maken en die dreigen, als hun eischen niet worden ingewilligd, buiten de Duitsche grenzen een neven-proces te zullen voeren, mogen beden- ken, dat zij hiermee den schijn op zich zullen laden evenzeer partijdig te zijn in politiek op- zicht als zij verwaohten dat de Duitsohe rechter partijdig moet zijm. Zij zijn overtuigd van de innerlijke waarheid van de zaak, die zij voorstaan. Het is echter niet voldoende zelf overtuigd te zijn, maar men moet ook ande- ren overtuigen. Wij weten niet of het moge- lijk ware geweest vooi; de commissie, die zich het lot van Torgler c.s. heeft aangetrokken, anders te handelen dan zij tot dusverre ge- daan heeft, maar wel gelooven wij, dat zq beeter zou hebben gedaan niet de kwestie van de schuld van Goering of het nationaal- socialisme op den voorgrond te stellen, maar zich tot die van de onschuld van Torgler en de Bulgaren te beperken. Wjj verwachten van de Duitsche rechtspraak niet genoeg onbevangenheid meer, dat zij de zaak Goering aan de orde zou durven stellen, maar hopen nog steeds op voldoende rechtsbesef bij1 haar om geen schuld te construeeren waar geen schuld aanwezig zou zijn. Een actie, die den schijn op zich laadt, dat het er haar ten min- ste evenzeer om te doen is het eerste aan de kaak te stellen dan al het mogelijke te doen om het laatste te bewerken, heeft een onaan- genaam politiek bijsmaakje en kan het recht niet te stade komen. Wij willen gaarne vernemen, dat er nog rechters zijn te Berlijn. Als dat moge blijken hebbea wij aan rechters te Stockholm, Parqs of Londen geen behoefte. Men begrijipe ons goed; de actie om bewij zen bijeen te brengen voor de onschuld van Torgler c.s. is ons sympathiek. Dat men in zijn zorg om die bewijzen tot gelding te bren gen, tracht waarborgen te verkrijgen voor een waarachtige rechtspraak met vertrouw- bare verdedigers evenzeer. Het onrecht, dat in landen als Italie en Rusland wordt ge- pleegd met toegevoegde verdedigers, die zich meer geroepen wanen om het O.M. bij te staan dan de beklaagden, wier belangen zij heeten te behartigen, schreit ten hemel. Tot dusver is de actie, door de nationaal-socialis tische „revolutie" in Duitschland ontvouwd in vervolging van en wreedheid tegenover politieke tegenstanders helaas niet achter ge bleven bij de droevige voorbeelden door com munisme en fascisme gegeven. Het gevaar dat het met de Duitsche rechtspraak dien- zelfden kant zal opgaan is, na wat ons reeds gaan. Als die Bascomb maar vooruit weet dat we komen." „In orde", was zijn antwoord. ,,'t Is juist een kolfje naar mijn hand. Van jongs af aan heb ik Sherlock Holmes-neigingea gehad." Hij bukte zich en nam het blad op. „En nu hou jij verder je mond", ging hij opeens ern- stig voort. „Stil liggen en probeeren te sla- pen dat is voor het eerste uur jouw pro- gramma. Om twee uur kom ik kijken, hoe je bentSlaap je, dan ben je morgenoch- tend boven Jan. Maar zelfs met een schedel als de jouwe mogen we niets riskeeren." Hij knikte me bemoedigend toe, schoof naar buiten en drukte de deur achter zich dicht Ik deed mijn best om zijn raad op te volgen, maar gemakkelijk viel me dat niet. Als je voor het eerst van je leven serieus verliefd bent, opeens een erfenis krijgt en op het kantje af aan een wissen dood ontsnapt, is het beste ender discipline staand stel herse- nen wel eens een tikje onhandelbaar. Maar na een poos werd mijn uitputting, endanks mijn stekende hoofdpijn, me toch de baas; mijn opwinding trok weg en ik verzonk in een soort van verdooving, die duurde tot den mid- dag voor het grootste deel voorbij was. Tegen vijven kwam de hofmeester me wat eten brengen. Ik begon me nu al aanmerke- lijk beter te voelen, en nadat ik al het natte en het droge had laten verdwijnen en een kalmeerende pijp had gerookt, duurde het niet lang, of ik lag te slapen als een marmot. Toen ik wakker werd, scheen de zon het raampje binnen. Ross stond in het stemmige. dcnkergrijze pak, dat hij altijd aantrekt als hij aan wal gaat, voor mijn kooi en porde me in mijn ziji. „Goed geslapen?" informeerde hij ironisch. „Gaat nogal," zei ik, terwijl ik me lui uit rekte. „Hoe laat is het?" ,,Bij negenen," was het antwoord. „Giste- ren, na de thee, ben ik nog naar je komen kijken, maar je sliep als een os en dus vond ik 't zonde om je te storen. Hoofdpijn wat beter?" Beter?" zei ik verontwaardigd. „Weg Absoluut weg!" „Zorg dan, dat-ie weg blijft. Houd je van morgen nog kalm. 'n Beetje rotidscharrelen van de nationaal-socialistische rechtsbeginse- len verkondigd is, stellig niet denkbeeldig. Elke actie daartegen, elke poging rechtsver- krachting aan de kaak te stellen, verdient toejuiching. Juist daarom echter is het te wenschen, dat zij, die zoo'n actie ondememen zich hoeden voor alles wat zweemt naar een vervallen in de fouten van hun tegenstanders. DE RIJKSDAGBRAND. Naar aanleiding van de publicaties der enquete-commissie inzake den brand in het Rijksdaggebouw wordt van Duitsche zijde medegedeeld Beklaagde van der Lubbe heeft een volledig onderzochte bekentenis over de daad zelf en over zijn beweegredenen afgelegd. Het is ook bekend, uit welk milieu van der Lubbe komt. Het is Duitsch recht op grond van dergelijke bewijzen een aanklacht in te dienen, in een hoofdbehandeling de daad volledig op te hel- deren en den dader te veroordeelen. Dat zal geschieden met van der Lubbe en zijn mede- beschuldigden. Al het andere, dat inzake de brandstichting in het R\jksdaggebouw in het buitenland wordt gezegd, kan slechts dan voor de behandeling in Duitschland in aanmerking komen, wanneer de beweerde feiten voor het gerecht zoo geloofwaardig worden gemaakt, dat het van die feiten gebruik kan maken als materiaal voor de verdere behandeling der zaak in juridischen zin. TER NEUZEN, 4 September 1933. RIJKSWATERSTAAT. Met ingang van 1 September a.s. is be- noemd tot sluisknecht te Wemeldinge de heer A. Dierikx, thans brugknecht aan de Hoftk- schebrug alhier. KIND VOOR VERDRINjKEN GERED. Zaterdagvoormiddag trachtte het 8-jarig dochtertje van den heer Jenster aan het trapje bij den middenkanaalarm aan den z.g. Sche- pendij'k een vischje, dat dood aan de opper- vlakte dreef, uit het water te soheppen. De 13-jarige Herman Wouters, dit ziende, waar- schuwde het kind, zich niet te ver voorover te buigen. Nauwelijks had hij dit gezegd of zij viel te water. Herman, die behoort tot de velec die in de Bad- en Zweminrichting de zwemkunst hebben geleerd bedacht zich niet om te water te springen en het kind, dat al een eind uit den kant was gedreven, te grij- pen en er mede naar den kant te zwemmen, waama hij haar op het droge wist te krijgen. PER FIETS IN HET KANAAE GEREDEN. Zaterdagmiddag geraakte de 13-jarige dochter van den heer Van Wijck, hoofd der Herv. school, terwijl zij over de Rosegracht fietste met haar rijwiel tusschen de daar liggende spoorrails. Bij de poging om daar uit te komen, reed ziji ter hoogte van den heer Hamelink van den steilen kant te water. De heer C. Hamelink Jr., die bij zijn vader op de stoep zat, bedacht zich niet en sprong onverwijld het meisje achterna, die hij spoedig kon grijpen en voor verdrinken behoeden. Het zou voor den redder niet mogelijk geweest zijn met de geredde tegen den steilen muur op te klimmen, doch men had ook van de Oostsluis het gebeyrde bemerkt en kwam di rect met een redding.boei en touw toegeloopen waarmede men redder en geredde op het droge kon halen. Daama werd ook het rijwiel met een haak opgevischt. heeft U oorpijn en neu- ralgie? Waarom neemt U niet Uw toevlucht tot Aspirin? Het is een voor het organisme volkomen onschadelijk middel en zal U in wei- nige minuten van elke pijn en het gevoel van onbehagelijkheid bevrijden. en de auto bestellen en dien bokser van je schrij'veei, dat we morgen een kijkje komen nernen. Geef 'm een zachten wenk, dat hij den hond moet wasschen en zichzelf scheren. Ik houd van netjes, weet-je. En hoe strenger en veeleischender je van meet af bent hoe beter." „Maak jij je maar niet bezorgd," zei ik waardig. ,,Ik weet wat ik mezelf en m.jin- positie verschuldigd ben." Ross ging grinnekend weg. Ik liet me uit mijn kooi vallen en trok op de badkamer af. waar een schrobpartij, gevolgd door een koude douche, de laatste hand aan mijn herstel legde. Toen ik op mijn terugweg de gang afliep, botste ik tegen den hofmeester op. De man had een briefje in de hand. Ik zocht juist naar u, meneer," zei hij. „Dit briefje is daar net door een jongen ge- bracht. Er was geen antwoord op noodig zei-die." Hij stak me het bewuste briefje toe. Ik bekeek nieuwsgierig het adres. Die hand kende ik niet kleine ronde lettertjes vnn een karakteristieke regelmatigheid. „U bent, hoop ik, beter, meneer?" infor meerde de man beleefd. „0 ja, dank je wel," zei ik. ,,Ik voel me weer gewoon. Zet mijn cntbijt maar voor me klaar; over een kwartiertje zie je me ver- schijnen." Ik ging mijn hut binnen, gooide m'jn spons en handdoek op tafel neer, ritste de enveloppe open en haalde den inhoud er uit. Een blik op de enderteekening en ik voelde me rood worden. Waarde heer Dryden. Ik hob u iets te zeggen maar dat gaat moeilijk in een brief. Als u nog op uw schip bent en dit briefje u bijtijds bereikt, kunt u dan misschien vanmiddag om half drie bij het station van de cndergrondsche in Dover Street komen? Ik zal zorgen er te zijn en ik behoef u niet langer dan een paar minuten op te houden. Met vri-ecidelijke groeten, Christine de Rod a. Ulfsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes van 30 tabl. 70 cts. en oranjezakjes van 2 tabl. h 10 cts. Ingez. Med. C. J. M. V. ONTSPANNING-CLUB. Zaterdag 2 Sept. j.l. werd de door de O. C. uitgeschreven 35 K.M.-marsch gehouden. Hiervoor hadden zich 23 personen (w.o. 1 dame), van hier en elders laten inschrijven. Precies half twee werd vanaf „BetheT' gestart. Ditmaal werd de kop van de groep gevormd door een peleton uit de leden der O. C., onder leiding van den leider der afdeeling gymnas- tiek, de heer R. Begeijn, dat het tempo aan- gaf en niet moest worden gepasseerd. Deze maatregel heeft goed voldaan. Ais traject was gekozen: Ter NeuzenOthene ReuzenhoekZaamslag veerAxelSluiskil HoekTer Neuzen. De voorgeschreven officieele 30 minuten rust was bepaald te Sluiskil in het Hotel Jacobs. Het gebeele traject bleef de groep bijeen en werd in keurig marschtempo geloopen. Aan de verscbillende ccntroleposten was voor drinkwater gezorgd. Niemand was genoodzaakt de kamp op te geven. D etoegestane tijdsruimte werd niet geheel benut. Was bepaald, dat men zich uiterlijk om 8 uur nam. op het beginpunt moest melden, reeds om 7.35 nam. passeerde de groep, vroolijk zingend door de Nooord- straat.. Overal trokken de wandelaars veel belaangstelling. Een hartelijk woord van dank verdienen de dames en heeren van de afd. Ter Neuzen van het Roode Kruis, die de deelnemers weer ge heel belangeloos begeleiden, om ontstane on- gmakken even weg te nemen en verder de dames en heeren, die overal post gevat had den tot het uitoefenen van controle, enz. Het weer was uitstekend, en hoewel het aantal deelnemers vhr. beneden de verwach- ting bleef, kan toch, dank zij de goede voor- bereiding en organisatie, met veel genoegen ook op deze goed geslaagde wandeltocht wor den teruggezien. Het bestuur der O. C. hoopt in deze richting ook in de toekomst voort te gaan. Naar wij vememen ligt h£t verder in het voornemen der O. C. in de maand September in onze stad een z.g. ,,Singelloop" (rond de stad) uit te schrijven. Men raaclplege daarvoor de advertentien van a.s. Woensdag. (KANOVAARDERS. Veel bekijks trok gisteravond een heer en dame, diie per kano uit de richting Antwer- pen in onze haven arriveerden. Zij hadden hun tent opgeslagen nabrj de middensluis. Het Christine! Christine de Roda! Wat een buitengewoon ,,toepasselijke" naam! Precies de naam, dien ik uitgezocht zou hebben, als de Voorziemigheid op het il- lustere denkbeeld gekomen was, om mij in dezen te raadplegen. Ik ging met den brief in mijn hand op den rand van mijn kooi zitten en staarde voor met uit, zonder iets van mijn bekende omgeving te zien. De eerste paar oogenblikken was het, om zoo te zeggen, te prettig om waar te zijn. En niettegenstaande het feit, dat ik haar zelf verizocht had me te schrijven als ik haar met het een of ander van dienst ken zijn, was dit dit vlugge voldoen aan mijn verzoek, het allerlaatste wat ik verwacht had. Ik vouwde het briefje weer open en las het van de eerste tot de laatste letter nog eens door. Het was geschreven op een half velletje papier en er stond geen datum of plaats van afzending boven. Uit niets viel af te leiden, van welk gedeelte van Londen het afkomstig was. Waarschijnlijk had de jongen, die het gabracht had, me wel meer kunnen vertellen, maar die was natuurlijk al op den terugweg en het was te gek om hem in mijn pyjama achterna te gaan en dan met zoo'n cnbenullige vraag voor den dag te komen. Wat kon dat mysterieuse „iets" zijn, dat. miss de Roda zoo spoedig er toe gebracht had zich met me in verbinding te stellen? In haar oogen moest 't iets gewichtigs zijn, anders; was ze nooit tot zoo'n stap gekomen. Kon het iets te maken hebben met mijn avontuur op de werf? Als dat 't geval was, kwam ze precies vier en twintig uur te laat. Maar zelfs dan was 't een voldoening, dat ze zich be zorgd over me gemaakt bad. .Maar boven al die gedachten en het ge- speel met mogelij'kheden stond het feit, het zalige feit, dat ik haar over een paar uur terug zou zien! Daarbij vergeleken beteeken- de al het andere niets, minder dan niets. En met dat weten sprong ik opgewekt van mijn kooi op en begon me vlug aan te kleeden. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1933 | | pagina 1