AlAEMEEN NIEUW8- EN ADVERTENTIEBLAD VOJR nEUWSCJ;VLAANDE^
™ritt
ssr p-dat hl(
ksrHa 9omoed det
Myn Eiland
Eerste Blad.
feuilleton
No. 9033
VRIJDAG 25 AUGUSTUS 1933,
73e Jaargang
Gesprekken in het Donker.
bihbenland
lUIIlILlIl
hi.
de regeling van den uitvoer.
de evenredige vrachtverdeeling
IN DE BINNENVAART.
het verweer van renaudel.
""Sfc"Set1
NEUZENSCHE
BOWEMWTSPKIJS: Binnen Ter Neuzen 1,28 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr per post I 55 per 3 maanden - Bij vooruitbetaling fr. per post /5 60 per jaar
^.1 1X-.overlge ...den ,3.35 per 3 »».de. rr. per p..t -
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
OIBO 38150 TELEFOON No. 25.
Uitgeefster:
FInna P. 3. VAN DE SANDE.
Voor elken regel meer 8,20.
ADVERXENTI8NVan 1 tot 4 regels /0,80
KLEENE ADVEBTENTIeN per 5 regels 50 cent bfl vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruunte berekend
DIT BEAD VERS COUNT IEDEREN MA A NO AG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVONO
iNa de uiteenzetting van het ernstige
conflict tusschen arbeiders en patroons,
schreef Adolf Keller een afzonderlijk
hoofdstuk, dat hij betitelde Dokter en
Predikant". Die twee troffen el'kaar aan
in een particulier krankzinnigengesticht,
waarin de dokter zoo juist een patient
had gebracht. De dominee bezocht voor
de zooveelste keer een ouden filosoof, die
wel een heel rustig patient was, maar die
zichzelf toch maar hield voor den profeet
Tona. En ibij het bespreken van den toe-
stand, waarin deze verbijsterde zich be
yond, trad al weer een ernstig conflict,
een scher,p verschil in levens- en wereld-
beschouwing, aan den dag. De dominee
kant nu openbaring, maar dat is iets, wat
alleen verstaan wordt door hem, aan wien
het gelooif gegeven is. Zulke menschen
hebben geen eigen meening, verbeelden
zich ook niet, dat zij alles kunnen verkla-
ren. maar zij laten zich het oordeel over
de wereld en over zichzelf geven door
God, en nemen Gods wijze van beschou-
wen over.
iDe dokter ziet het anders. Volgens hem
is het zoo, dat de meeste menschen tegen-
woordig ook met de .nooden banner ziel
liever naar een dokter dan naar een pre
dikant gaan, en dat zou dan daardoor
komen, omdat zoo'n dokter naast een
mensch gaat staan en hem helpt om de
machten, die over hem heengaan, te zien
en te verdragen. De dokter zou zelfs wil-
len zeggen, dat wij tegenwoordig op een
nieuwe manier ,,geloovig" zijn. Dat geloo
is kleiner, onlbepaalder, ondogmatischer,
maar tegelijk meent hij bescheide-
ner, meer onmiddellijk en persoonlijker.
De predikant spreekt dit tegen. Dat nieu
we aeloof" zou dan een geloof zijn, dat
schrijver van het mooie boek ,,De Onbe-
kende God", waaruit wij nu reeds in drie
opeenvolgende artikeltjes iets hebben
oververteld, tevreden zou zijn over de
tegenwoordige toestanden ook in de kerk
en in andere geestelijke gemeenschappem regeering
Wij hopen aan dat conflict een volgend I yraa t Ook ditmaai zai de gevraagde nieuwe
i"j.iu,.A taq ^oo-^pririP- atelt
's Gravenhage en bij de verschillende bevrach-
tingscommissies
DE NIEUWE KORTINGEN VOOR DE
RIJKS AMBTENAREN
ODe Volkskrant meldt:
(Wii vememen, dat thans bekend is, welk
van het rijkspersoneel
artikel te wijden.
achtte dien man ongelukkig en had er niet weet, wat hetgeloofjets vaags.
hartzeer van, dat hij hem geen troost kon
bieden; de dokter daarentegen vond dien
man heelemaal niet ongelukkig, omdat hi)
zijn fantasie nog altijd had en daaiwan
ook gelbruik wist te maken. Boventfien
meende de arts, dat er zoo ontzaglijk vee
zielszieken zijn, ook onder diegenen die
niet worden opgesloten; hi) dacht daarb
aan het groote leger der voorcdurend ge-
prikkelden; aan hen, wier gevoel afge-
stomipt is; aan
al die menschen, die met
iets, dat slechts vol vermoedens is
iets als natuur-mystiek.
Daartegenover stelt de dokter dan
weer dat het juist de menschen zoo at-
schrikt, dat de officieele geloovigen alles
zoo heel goed meenen te weten Wi) heb
ben een systeem, waarin hemel en aarde,
God en duivel precies passen. Ieder heett
daar zijn plaats en zijn werk, en het
schijnt wel, alsof daar voor eemg myste-
rie geen plaats meer is. Zij overmen den
weg van de aarde naar den hemel met al
zijn stations, en ze zijn veel-wetend. Die
anderen echter gaan eenigszins vreezend
door de duisternis. Zij weten met zoo
haarfijn, wat zij te doen hebben en wat
zij te doen hbbben, gelbeurt toch (zegt de
dokter), zij het ook zonder wet en zonder
steenen tafelen.
De dokter erkent volmondig, dat er
teqenwoordig chaos is op aarde. Maar hij
qelooft toch, dat er een nieuwe orde op
de komst is, en juist daarom is het voor
een idee fixe behept zijn; aan de confusen
de -perversen, de hysterici en de melanko-:
lieken. En dan kwamen daar nog aller
andere minderwaardigen Ibij, en de dok
ter wilde niet onmiddellijk toegeven, dat
S menschen zouden zijn. d.«v«*
•t grootste deel aan een zedehjk en reli
gieus tekort lijden. Dat liet hi) althans in
heNi1emand zal dien dokter ongelijk geven
als hij opmerkt, dat het een feit is, dat
wij niet die normale menschen zijn die
onze burgerlijk gevormde wereldbeschou-
wina kent Wel is het uitwendige groo-
tendeels geregeld, zooals handel, omgang,
bezU e„ *edl.' man, he. innerh.ke kon
1S IDe'ze dokter is min of meer sceptieus. Ook hij kent het woord: „Zie, Ik maa
-i A ni>t>Qr PI1 I •-
»E W3NDHOOS BOVEN OUWERKEKK.
Dinsdagmorgen is de gemeenteraad^ van
Ouwerkerk bijeen gekomen om maatregelen
tot steun te nemen voor ben, die door de
windhoos van Maandagavond aanzienlijke
schade hebben geleden aan hun eigendommen.
De raad besloot een comity op te nchten,
ten einde gelden bijeen te zamelen. Een aan-
tal jongemeisjes met busjes gewapend, collec
teert op de straten bij degenen, die per auto,
motor of rijwiel de geteisterde plaats komen
bezoeken De raad besloot tot een oproep om
hulp en steun aan bet geheele Nederlandsche
V°Gelden kunnen worden gegireerd op het giro-
nummer van den burgemeester 8755V De
schade wordt op eenige duizenden geschat.
De Staatscourant bevat Kon. besluiten tot
wijziging van de besluiten tot regeling
den uitvoer naar verschillende lan^®n, t_
Aan de besluiten tot regeling van den uit
voer van boter naar Duitschland, tot regel^)g
van den uitvoer naar Duitschland,
rijk, naar Engeland, naar Belgie en Luxem
burg is als nieuwe bepaling toegevoegd.
Door onzen minister wordt voor ieder geval
afzonderlrik beslist over de aanwending der
insevolge het eerste lid van dit artikel aan be-
langhebbenden in rekening gebrachte bedr -
gen."
korting een trjdelijke zijn. De regeering stelt
voor, bij de reeds toegepaste tijdelijke kortin-
gen nog eene te voegen van 5 pet., zoowel voor
de gehuwden als voor de ongehuwden. Boven-
dien wil de regeering de reeds bestaande extra
3 pet. korting voor de ongehuwden verhoogen
en wel met 1 pot. meer voor elk jaar boven
den 25jarigen leeftijd, tot een maximum extra
korting voor ongehuwden zal zijn verkregen
van 10 pet. op 32jarigen en hoogeren leeftijd.
.Dinsdag is de raad van beroep voor be-
ctpld OD grand van de wet van 5 Mei 193.5 om
te komen tot een evenredige vrachtverdeeling
in de binnenvaart.
De raad van beroep werd namens den mi
nister van economische zaken gemstalleerd
door den directeur-generaal van handel en
Sverheid aan bet departement van
S m een groot bezwaar om nu volgens X zaken?Ten beer dr. H. M. «rj^d
oud svsteem te handelen, dat zijns In zijn rede wees dr. Hirschfeld er op, dat
i 1 T T 1nokrn-
SziensU"heefV afgedaan. Hij heeft gebro
ken althans in theorie met het oude
qeloof en met de oude moraal.
|Maar de predikant in Keller s bode
Of er'buiten het bereik van den geest en
buiten het psycho-physisch gebeuren nog
iets anders bestaat, zegt hij niet taweten.
Alles wat daarover gezegd is, kan voi
qens hem best een project.e, een wensch-
ooriarhte een idylle zijn. En zou die pre-
9dfkant dan denken, dat wij den ring,
its. wi) gevangen zi«en. hunnen ver-
brS. dat denikt de dom.nee gee.
oogedblik. Wij, menschen. kunnen d.en
nna niet verbreken, maarGod heei
hem verbroken. En dat noemt de pred
alle dingen nieuw
Zou er geen diepe zin en waarheid lig-
gen in het getuigenis van dien geneesheer
zooals Keller hem. laat sprekeni Wi,
moeten eerst leeren om dezelfde taal te
spreken, willen wij elkander kunnen ver
staan"? Hij vraagt den predikant, of deze
wil toegeven, dat er nog wel eemg geloof
is in zijn on geloof, en dat er ™sschien
ook nog wel een schijntje ongeloof aan-
r I weziq is in diens geloof?
God heeft I £aat echter niemand denken, dat de
deze raad voor een bij uitstek moeilijke taak
irnmt te staan daar immers deze wet een ge
heel nieuwe materie bevat en toegepast moet
worden op verhoudingen, die soms nderst ge-
compliceerd kunnen zijn. Het is aan den ra
om door zijn jurisprudents bij hare toepas-
sing eenheid te scheppen. raad
IDe heer J. Warner, voorzitter van den raad
van beroep die de rede beantwoordde, nam
daarna de leiding van de werkzaamheden van
Het socialisme bevindt zich, schrijft de
N. R. Crt., op een tweesprong. Het heeft
jarenlang van twee wallen gegeten, den demo-
cratischen en den reivolutionairen. Onder den
druk der veranderde tijden, de opkomst van
bet communisme hier, het nationaal-socialis-
me daar, moet het kiezen. Het moet of den
revolutionairen kant uit en komt dan in het
vaarwater der communisten, of het gaat den
democratischen kant op, aanvaardt daarvan
de consequenties in den vorm van samen-
werking met andere democratisclie partijen,
waardoor het gevaar loopt zijn socialisme voor
een groot deel te verspelen. Hoe de keus
uitrvalt, zij zal altijd een splitsing beteekenen.
De stroomingen zijn niet meer met elkaar te
vereenigen en door dwang kan men met de
afwijkende rich ting dwingen in de a^aere
bedding te kruipen. In feite is de splitsing
er al. Men heeft echter zoolang in de socia-
listische partijen van West-Europa naar
„machtsvorming" gestreeft, dat men ware
aanbidders is geworden van het getal. Hoe
meer volgelingen in de partij, en in de vakbe-
weging, hoe meer macht. Men vergat, dat
om macht uit te oefenen in de eerste plaats
innerlijke kracht noodig is. Natuurlijk is deze
te vereenigen met en wordt zij versterkt door
het getal, doch dan moet dat getal een een
heid vertegenwoordigen en daar hapert het
hem aan. Wel heeft men in elk land als het
niet anders meer ging de uitersten van zich
afeestooten, maar daar is men niet door ver
sterkt, omdat men altijd de groote prmci-
pieele beslissingen uit den weg is gegaan en
de groote verschillen altijd heeft trachten te
vertiullen onder een mom van tactiek. Met
die tactiek heeft men vele van de beste
krachten van zich vervreemd, die zich van
het socialisme hebben afgewend, soms om
tot het communisme of tot een „fourgerlijke
richting over te gaan, maar in vele gervallen
ook om zich geheel buiten de politiek te be
g-even. Zoo heeft men niet alleen vele ldea-
listische elementen voor de bewegiag ver-
loren, maar deze zelf beroofd van het ldea-
lisme dat haar opkomst had gekenmerkt. Er
ontstond een zeker formalisme, een soort
socialistische ritus, waarachter zich het mm
meer mercantiele opportunisme van de
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
10)
(Vervolg.)
Mr. Draytcn knikte. „Ja", zei hij,
moest ik Bascomb even een brief]e sehnjv
U gaat er waarschijnlijk een dezer dagen heen
om ooolshoogte te nemen en dan is t betei
dat Bascomb we^t, dat u de nieuwe e^enaar
bentWat ik zeggen wou... denkt u Bas
comb aan te houden
Met alle soorten van genoegen
wil en als zijn loon me met te hoog is.
wot er zoo te doen valt en ntj1 ujki me
een geschikt type, na alles wat u me van hem
VeDrlytonbmikte het overschot van zijn sigaar
in den open haard. ,Xr.
En hoe staat het met .de financien
vroep* hii ,Bent u goed voorzien......
Ik beizit een zeventig a tachtig P°nd p
niet bepaald veel, maar genoeg voor de eerste
^Drayto^ Ue't zich van zijn verheven zit-
plaats^fglijden en ging op den stoel voor zqn
bureau zitten. m„or nls u
,,Net zooals u wilt' zei hi], p^-gcj
werkelijk meent, wat u me zooeven
hebt, dat u niet verhuren wdf, doe't u v.ers
ri;„„r -is u mii u wat voorschot laat gev^n.
Mc,t
want ik neem er een behoorlijke rente van.
Want natuurlijk wilt u't een en ander koopen
de smaak van uw oom zal uw smaak wel
niet zijn en dan loopt u de kans, dat u op een
gegeven oogebnlik platzak bent Hi] keerde
fich naar me om en keek me vragend ami.
.Wel, wat zal het zijn? Een paar honderd
P°GrigZeSnamCe?k?"zijn aanbod onmiddellijk
aan Ik vind me zelf geweldig inhaUg, maar
toch geloof ik, dat ik beter doe uw raad op
10 Drayton drukte op het ivoren belknopje,
aangebracht tegen den wand naast zi]n
bUrEn u hoeft me absoluut niet dankbaarje
zijn", herbaalde hij. „Ik beschouw
voor we finis onder het verhaal schn]vem
De deur ging open en een bleeke serieu
kiikende jenge man met een bnl met zwart
montuur op zijn glimmenden neus schoof de
kaIHerbm'je 't druk, Sandford?" vroeg Mr
Drayton met z'n pet in zijn hand geree
om de cheque voor hem in te vullen^
,,Niet speciaal, meneer gaf de
jon'kman ten antwoord.
Dan kun je iets voor me doen. Deze heer
hier is Mr. John Dryden, de meneer over wien
- het gisteren gehad hebben. We geven
den raad op zich. =jPrreta-
Wij kunnen nog meedeelen, dat het secreta
riaat gevestigd is: Bezuidenhoutscheweg 107,
's Gravenhage.
Naar vemomen wordt, zal vanwege de afd.
Handel en Nijverheid van het departement va
"TomisTe zaken een pubiicatie worden mt-
gegeven, waarin voor den vervoerder en ver-
fader de wet op de evenredige vrachtverdee-
ling nader wordt uiteengezet.
De pubiicatie zal verkrijgbaar worsen ge-
steld bij de Algemeene Landsdrukkeri] t
nam Om half drie moet ik terug zijn en ik ^rretje. „Zoo is't, meneer," zei hi], „H3j was
Dat doe ik altijtd, als ik een erfems van een zonde om van een maaltijd, waarvoor een ZOnderling type. Ik heb heel®
paar millioen krijg". ^er betaalt, niet te genieten." Hij keer- nog nooit iemand meegemaakt die zoo een
-laovito p-pwoonte". was het lachend zjcb naar mi). „Het dichtsbije caf6 is het was en alles zoo stil wist te houen.
of
„machtsvorming" verborg.
Met alle machtsvonming heeft men thans
minder invloed dan ooit. De strijd in de lan-
den van Europa gaat voor of tegen de demo
cratic, met als tegen twee tegeciovergestelde
polen fascisme en communisme. Het socia
lisme' van de tweede Internationale en de
riike en „sterke" vakvereenigingen staat
daarbuiten. Geeft men de democratie, waar-
onder feitelijk niet anders te verstaan valt
dan het liberale parlementarisme, zooals zich
dat in den loop der tijden ontwikkeld heeft,
prrjs, dan staat men voor fascisme of com
munisme. Het socialisme belijdt de democra
tie, maar acbt die alleen door en met het
socialisme bereikbaar, vandaar dat het over
het algemeen de samenwerking met de
andere democratische partijen weigert. Door
zoo te doen speelt het in de kaart van de
anti-democratische kachten, die het zegt te
bestrijden. In zijn conservatisme, dat wil
-zeggen zij hechten aan een traditie, die al
van voor den oorlog dateert en geen reke
ning houdt met de totale veranderingen, die
sindsdien in de omstandigheden hebben plaats
-gegrepen, weigert men in tal van landen zulks
in te zien, of veinst men althans het niet in
te zien uit vrees van het hiervoor genoemde
gevaar van splitsing.
Deze innerlijke scheuring in de sociaal-
democratie is zes weken geleden op het con-
gres der Fransche socialisten duidelijk tot
uitinig gekomen. Dit congres heeft de hou-
ding van een groot deel van de socialistische
Fransche Kamerleden, de meerderheid zelfs,
gegispt, omdat zij de huidige regeering
steunt. Een oogenblik dreigde een scheuring
op dit punt onvermijdelijk. Door het bij een
tarn laken van de Kamerleden der groep
Renaudel te laten en de principieele beshs-
sing tot October uit te stellen, heeft men de
scheur toen weer dioht gepleisterd. Maar
het gaat daarmee als met de plafonds in onze
modeme stadshuizen. De witter is nog niet
weg of de kalk brokkelt af en de scheur is
er weer, even leelijk, even diep als tevoren.
Op het congres had de gelaakte groep een
manifest toegezegd, waarin zj haar houding
tegenover het land, de partij en de regeering
zou uiteenizetten. Zij heeft met dit manifest
gewacht tot de bijeenkomst van het inter-
nationale socialistische congres, dat thans te
Parijs bijeen is en dat meteen Renaudel de
gelegenheid bood tot een toelichting voor een
intemationaal socialistisch forum.
Het manifest is een verweer; vooral tegen
de beschulddgimg van fascisme tegen de ,,af-
vaUi°-en" geuit. Het bevat echter opmerkm-
gen,°die ook buiten Frankrijk de overwegmg
waard zijn. Renaudel en de zrjnen wenschen
niet uitgekreten te worden voor „reformisten
zonder reform" of „revolutionairen zonder
revolutie". Zij zijn overtuigd, dat de socia
listische partij zich niet mag prijs geven aan
isolatie voor de zaak van een dogma en aan
werkeloosheid uit vrees voor verantwoorde-
lijikheid nu ernstige gebeurtenissen de demo
cratie, de menschelijke vrij'heid en den vrede
bedreigen. Natuurlijk daarvoor is het een
socialistisch manifest stelt het voor de
huidige moeilijkheden het kapitalisme verant-
woordelijk, maar het oppert meteen de vraag
of het socialisme aan de ,,avcnturiers van h.et
grootkapitaal" moet overlaten de vrijheid te
breken en den schijn aan te nemen aan de
verwachtingen der volken te voldoen, waar
voor zij zich tooien met sommige „sociali-
seerende" maatregelen.
De democratie moet zich verdedigen. Na
tuurlijk moet daar-bij de vakbeweging helpen,
moet er controle zijn op de staatsdiensten
moet de bureaucratisohe macht gematigd
worden daarvoor „alle anti-kapitalistische
krachten" in het geweer geroepen, maar dat.
is het bekende socialistische jargon, dat met
verbergt, dat men zich moet vereenigen met
de andere democratische partijen, die men
vroeger voor kapitalistisch heeft uitgekreten,
maar die men nu door het fascisme in zqo
diverse uitingsvormen voor „het' kapitalisme
uit te maken hij de anti-kapitalistische
krachten gaat indeelen.
Om met nut de democratie te verdedigen
dient men, dat is het 'tweede belangrijke
..Geen slechte gewoonte was
antwoord. „Maar tot mqn spi]t ben ik ver
hinderd. Er zit beneden nog iemand
bewuste Mr. Campbell
„Neem hem maar mee
„Onder 't eten kunt u
zooveel u wilt".
Drayton stond op. ,,Ik zal hem
uitnoodiging gaan overbrengen.
stelde ik voor.
met hem praten,
mCt ons", zei ik
even de
En hij zal
wel niet „nee" zeggen. Geen enkeieSchot
is zoo onverstandig iets te weigeren, dat de
Vanmiddag komt u even terug, om ze te
teekenen. Dan heh ik meteen de paar papie-
Xklaar die u nog moet hebben."
T!itstekend'zei ik. „Dan ga ik-dadelijk
na" de lmch even naar Cockspur Street en
nraat daar met de Planet-menschen. Dan
weet ik precies, waar ik aan toe hen
WeeL F van hi
Drayton nam' zijn hoed van een haak bj
rip deur en ging me voor naar beneden. In
het kleine kamertje onder aan de trap.yon**
we een grooten, gezetten man met een klein
TorTetje en een kin als de neus van een
schoen voor den haard op cos wachten.
Morge, Campbell", begroette Drayton hem.
Laat ik e even aan Mr. Dryden voorstellen...
denzelfd-e, dien je zoo netjes voor me opge-
do-ken hebt.'"
De detective kwam naar me toe.
Aangcnaam, meneer,zei hi], terwyl
me een hand zoo groot als een ham toestak_
Mr Drvden heeft ens beiden uitgenoodigQ
met hem te gaan koffiedrinken", gmg de ad-
vocaat voort „Hij heeft ons noodig, om zijn
toetreden als lid tot de rijken der aarde
Vilnspecteur Campbell bevochtigde zijn lip-
Den met de punt van zijn tong.
„Een vriend van u doe ik graag een ge-
Mr. Drayton", zei hij voorkomend
hem een voorschot van twee honderd pond
tegen zes procent op de Jannaway erfems.
Schrijf even een quitantie -en hreng die hie
zoo gauw je ze kiaar hebt
meneer", zei Mr.
,,Ja,
zaam.
Sandford gehoor-
Hij wachtte even. „Inspecteur Camp
bell is beneden, meneer", ging kij met dezelfde
tamme stem voort. „Hij zegt, dat br, wach
ten wil tot u hem cntvangen kan
De advocaa-t knikte. ,.Goed. Zeg maar, dat
't niet lang meer duurt".
Mr Sandford verdween even hoorbaar als
hii binnengekomen was. De rechtsgeleerde
f-heurde de cheque af en keerde zich naar my.
,Zie zoo, dat is dat", zei hij dan, nade-n-
kend ,Laat eens kijken. W-at heibben we nu
»«»-.
wekt. „En ergens samen gaan koffiedrinken.
Holborn", zei hij, „en de chef is een client
van me."
„De Voorzienigheid
b°We gingen manmoedig de grauwe mot-
regen-ataiosfeer van Bedford Row in en
kwamen, door een paar mi] onbekende zi]-
wegen, in de volte van de hoofdstraat, recht
tegenover het doel van onzen tocht. Een Paar
minuten later zaten we gezellig om een hoek-
tafeltie in het restaurant, met pratende
eSde glsten om ons been en de chef - een
indqukwekkend type met bakke/baarden
on den achtergrond.
Ik wenkte hem. „Ik heb een erfems g
had", legde ik hem uit, „en nu moet ik een
lunch hebben, die een dergelqke ongewone
gebeurtenis feestelijk vier-t.
Met het air van iemand, die gewend is aan
dergelijke moeUijk-uitvoerbare opgaven, nam
hij het menu op en begon een lunch samen
te stellen. Cocktail en oesters, gevolgd door
malsche schape-bout, gebraden eendvogel en
Stilton kaas. Ik hechtte er mijn goedkeunng
aan en zette de kroon op het door hem he-
gonnen werk door het bestellen van een flesch
champagne een meesterlijke zet, die een
hemelschen glimlach op het strenge gezic
van inspecteur Campbell te voorschijn
V8rik wist niet, d-at ik zulk goed werk deed,
toen ik meneer hier opspoorde", zei hiji te-
^dT Jannaway erfenis", stelde Mr. Drayton
vast is in goede hamden gevallen
KP<rnn ik. terwi]! ik
noegen
.vriend"?1 terwftl hij zijn parapluie uit den bak
..Vooruit dan", beval mijn nieuwbakken
Wat ik zeggen wou", begon ik,
me' tot mijn rechterbuurman, den iaspecteur,
keerde, „toen u jacht op me maakte navraa
naar me deed, inlichtingen inwon enz., is
toen nog iets over mijn oom te weten ge
komen? Dat lijkt me een zonderling type ge-
W6Inspecteur Campbell streek met zijn reus-
achtige rechterhand over zijn klein, borstelig
zelvig was en alles zoo
Maar u bent toch zeker wel het een en
ander over hem te weten gekomen?" hield
ik a'an.
,,Niks meer dan ik Mr. Drayton hier ver-
tel'd heh", was het antwoord. „En dat was
niet overweldige-nd veel dat heeft hij u
zeker wel vertel-d."
„Ja... er bleef nog 't een en ander onver-
klaanbaars over", stemde de advocaat toe..
Greensea bijvoorbeeld. Die plotselinge be-
vlieging van Mr. Jannaway om Robinson
Crusoe te gaan spelen, was een van de groot
ste raadsels, die ik in mr/n praktijk meege
maakt heb."
Inspecteur Campbell trok zijn stoel wat
dichter bij het tafeltje en boog zich naar ons
over.
„Ik kan me natuurlijk vergisseci zei hij
rustig, ,,maar volgens mij was bij bang
doodsbangen dat was de raden.
Ik voelde een tinteling van opwinding tot
in mijn vingertoppen, maar uiterlijk liet ik
niets daarvan blijken.
.Waarom denkt u dat?" vroeg ik zoo na
tuurlijk mogelijk. ,,Waar kan de man bang
voor geweest zijn?"
Campbell maakte een nauw merkbaar ge-
baar met zijn groote banden. „Daar kan ik
u geen antwoord op geven, meneer. Ik weet
alleen, dat als een man zich plotselmg op een
eenzaam eiland isoleert en bevel geeft, dat.
niemand er zonder zijn toestemmmg mag lan-
den dat-ie daar gewoonlijk een verduivelcl
eoeie reden voor heeft,"
't Kan ook een zenuwtoestand een plot-
seiinire hang naar stilte en eenzaamheid ge
weest zijn", opperde Drayton. Dryden hier
o-aat denzelfden weg op als hij niet oppasL
Kom kom!" zei ik luchtig, „met zoo pes-
simistisch. Ik ga er wel wonen, maar ik hen
niet van plan voetangels en klemmen en ver-
boden-landingsplaats-bordjes rond te strooien
(Wordt vervolgd. 1