ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
De Vier
Doorzitien
PUROL
Eerste Blad.
No. 9006
VR1JDAG 23 JUNI 1933
73e Jaargang.
BINNBNLA 2TB
BUITENLAND
PEUILLETON
Onze abonne's in het
Buitenland
DE UITGEEFSTER.
H.H. Kantoorhouders
De abonne's van het
Gefllustreerd Zondagsblad,
DE UITGEEFSTER.
TEGEN HET HAMSTEREN VAN GOUD.
TER NEUZEN, 23 Juni 1933.
GEREF. KERKEN EN CHR. GEREF. KERK.
HET NEDERLANDSCH—BELGISCHE
VERZEKERIN GS VERDR AG.
ABONXTEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post /1,55 per 3 maanden By vooruitbetaling fr. per post /5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerlka f 2,overige lan den /2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen by vooruitbetaling.
Ultgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
AD VERTEX TleNVan 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer /0,20.
KLKIKE ADVERTENTI eX" per 5 regels 50 cent by vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend
Handelsadvertentien by regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrygbaar is. Inzendlng van advertentien liefst 6dn dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCIUJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
worden dringend verzocht, het verschul-
digde abonnementsgeld voor 1 Juli a.s.
in te zenden. Bij niet-ontvangst voor dien
datum wordt het abonnement gestaakt.
Abonnementen voor het buitenland
worden slechts aangenomen bij vooruit
betaling,
worden verzocht het abonnementsgeld
over het le kwartaal 1933 van de Ter
Neuzensche Courant voor 1 Juli a.s. in
te zenden.
Wij vestigen er de aandacht van onze
abonne's op, dat wij bij terug-ontvangst
van eene onbetaalde kwitantie, onmiddel-
lijk de toezending van het blad zulien
staken.
DE UITGEEFSTER.
die het blad per post ontvangen, wor
den verzocht, hun abonnementsgeld voor
1 Juli a.s., in te zenden daar er anders
over beschikt wordt met verhooging van
15 cent.
MINISTER COLIJN.
De voorzitter van den Ministerraad dr. H.
Colijn is gisteren 64 jaar geworden.
De Nederlandsche joumalisten, die in Lon-
den vertoeven ter gelegenheid van de Econo-
mdache on monetaire conferentie, hebben gis
teren den voorzitter van de economische com-
missie een toloemstuk aangeboden.
Dr. F. E. POSTHUMA.
Dr. F. E. Posthuma zal het voorzitterschap
van den Algemeenen Nederlandschen Zuivel-
bond en diverse andere functies neerleggen.
In totaal zijn dat er ongeveer 24, waarbij
naast die in de landbouworganisaties er zijn
van voorzitter of lid van organen op het ge-
bied van crisiswetgeving, de Internationale
Kamer van Koophandel, het Nationaal Crisis-
comitd, den Nijvenheidsraad e.a.
Huiselijke en familieomstandigheden hebben
hem hiertoe doen ibesluiten. Alleen zijn func
ties bij Centraal Beheer zal hij biyven ver-
vullen.
CRITIIiK E GEBEURTENISSEN IN
DUITSCHLAND.
Wat Woensdag alles in Duitschland is ge-
schied zou men -schrijft de N. R. Crt.
een vlechtwerk van gelbeurtenissen kunnen
noemen. Acties van zeer uiteenloopende
strekking zijn samengevallen; en dit samen-
vallen was niet louiter toeval.
De drijfkracht achter alle gebeurtemissen
in Pruisen is op verschillende wijze de revolu-
tionaire onrust in de S.A. en S.S. Hitler
door
FRANCIS DEEDING
(Nadruk verboden.)
49) (Vervolg.)
Ik sloeg onmiddellijk naar recfats af. Het
transept was verlaten, op een paar vreemde-
lingen na, voor het meerendeel toeristen even-
als ik en hier en daar een devoot biddende
iboerenvrouw. Maar ik zag niemamd, die in de
verste verte op Hazelrig leek. Juist, toen ik
me opmaakte, om naar de plaats van afspraak
te gaan, echter, cnbdekte ik een deur, of
eigenlijk een soort poort in den muur van de
kerk. Ik ging erdoor en kwam nu in een ein-
deloos-lange kloostergang, versierd met min-
derwaardige fresco's en daarbij sledht verlicht
de matglaizen ramen waren blijkbaar pas kort
geleden in den buitenmuur aangebracht. Langs
die gang kwam ik in een vrij groote kamer,
een halfldonkere, kille ruimte, die, op het eer
ste gezicht, de moeite van het beikijken niet
waard leek. Ik ging er binnen en ontdekte,
tegen den muur recht tegenover de deur, een
taweeden bezoeker. Zonder me te storen aan
het figuur dat ik sloeg, ging ik naar den man
toe, om te zien of het Hazelrig ook was. Maar
het was iemand, dien ik nooit van mi-'n leven
gezien had.
Ik keerde me om en wilde juist het vertrek
uitgaan, toen ik opeens hoorde fluisteren, zoo
duidelijk of iemand vlak bij mijn oor sprak:
,,Ze heeft ze den tijd gegeven tot vanrnid-
dag zes uur".
Ik bleef stokstijf staan en keek voorzichtig
naar alle kanten, streek zelfs, zonder geluid
te maken, met mijn vingertoppen over het
ruwe muuroppervlak. Neen, er was niemand
in de buurt. Maar waar kwam die geheim-
zinnige stem vandaan? Daar hoorde ik haar
weer en evenals den eersten keer, in het
Fransch.
schijnt niet in staat de aggressieve stemming
onder de zijnen in toom te houden. In den
laatsten tijd werd in allerlei organen van de
Hitleriaansohe legioenen bitter er over ge-
klaagd, dat de revolutie tot stilstand was ge-
komen, dat men werkloos bleef, terwijl het
groote werk nog moest worden verricht. Ja,
in de laatste dagen bereikten ons yan Duitsch-
nationalen, regeeringsgezinden kant mededee-
lingen, die van groote onigerustlheid getuig-
den. Het heette o.a., dat Goehbels op nieuwe
verkiezingen aandronig tegen het einide van dit
jaar. Daarmee had hij tweeerlei doel: de S.A.
en zijn heele propagandamachine ibezigheid te
geven, den volgelingen een uitweg te geven
voor hun opgehoopte energie en tegelijkertijd
met de conservatieve bondgenooten voor goed
af te rekenen, hun verder bestaan onmogelijk
te maken. Zou Goehbels zijn zin krijgen, zoo
heette het nog, dan kon men er zeker van zijn,
dat Duitschland opnieuw een periode van on-
rust en afschuiwelijke verschijnselen tegemoet
ging. Reeds namen de wandaden van uit den
band springende, maar altijd aanstonds han-
delende groepen van S.A. weer toe.
Wat echter meer dan al het andere onze
zegslieden verontrustte, was het steeds dui-
delijker aan den dag tredende onvermogen van
de tot gematigdheid geneigde leiders am de
revolutionaire stroomingen in toom te houden.
Duitschland, zoo meenden zij, dreef snel naar
hevige revolutionaire verrassingen toe, waar-
ibij het overwegemd wilde element in de S.A.
de richting zou aangeven. Men sprak van
bol sj ewi eksche practijken.
Deze spanningen in het nationaal-socialis-
tische kamp zijn Woensdag tot een eerste
groote uitbarsting gekomen. Voorteekenen
van nieuwe ontplooiing van revolutionaire
energie had men reeds kunnen zien in aan-
kondiging van strijd tegen het kapitalisme en
tegen het bestaamde liberaal-oeconomisehe
stelsel. Terwijl Duitschland te Londen nog de
oeconomische en monetaire taal spreekt van
de andere deelnemers, worden de grondvesten
onder degenen, die zoo spreken, reeds gevaar-
lijk ondermijnd.
De eerste groote uitbarsting, die in de
eerste plaats bestemd lijkt om de S.A. en S.S.
afleiding te geven, is de groote actie van
Woensdag tegen de Duitschnationale groen-
hemden geweest. Iedere mogelijkhedd van be-
perking der madht van de S.A. moet worden
uitgeroeid. Het ontwapenen van de Duitsch-
nationalen, dus hun ieder machitsmiddel te
ontnemen, is nu weer een groote stap verder
gekomen.
In het Rijnland is de Stalen Helm verboden.
In Beieren heeft de actie zich tegen de katho-
lieke Beiersche Volkspartij gericht. Dat deze
het prestige der regeering zou hebben ge-
schokt door het verspreiden van verhalen over
de actie der nazi's in Oostenrijk was het voor-
wendsel. Wie in Beieren de gabeurtenissen in
Oostenrijk besproken heeft zal inderdaad
moeilijk hebben kunnen vermyden aan het
prestige der regeering afibreuk te doen. Wij
begrijpen zelfs niet hoe het simpelste en onop-
zettelijkste relaas een andere uitjwerking kan
hebben. Dat dit echter niet de eenige reden
was, blijkt uit het gabeurde te Landau, waar
S.A. en S.S. naar het stadhuis trokken en het
ontslag van gemeentelijke ambtenaren en be-
ambten eischten met de motiveering, dat het
onduldbaar was ,,zwarten" (d.w.z. katholie-
ken op posten te laten, terwijl zooveel leden
van de S.A. en S.S. nog werkloos waren.
Diit was de eene kant van de gebeurtenissen
van Woensdag, de revolutionaire; er zijn ech
ter ook verholen anti-ravolutionaire feiten ge-
meld. Aldus meenen wij tenaninste de
,,Glechschaltung" van den Stalen Helm te
moeten opvatten, waartoe met medewerking
van' von Papen, Seldte en generaal Blomberg
,,Ze heeft gezegd, dat ze zal zorgen, in de
Bank te zijn", zei de stem. „Als Hazelrig niet
opduikt, gaat ze op ons bod in".
„Hoe weet je dat?" De tweede stem was
hooger en welluidender.
,,Ik h^b getelefoneerd", was het antwoord.
„Ze was gelukkig thuis".
,,Die vrouw maakt me nog stapelgek. Om
de vijf minuten verandert ze van meening ten
opziahte van wat ze gaat doen".
Een eigenaardig Jachgeluid kiwam langs den
muur aangegleden.
„Spelen met millloenen ontegenzeggelijik
een nieuwe sensatie. Als ze met me trouwt,
zal ze moeten afwennen zoogrillig te
zijn".
Voorzichtig draaide ik me om. Er was nog
steeds niemand in de buurt, maar nu mijn
oogen aan bet onzekere licht begonnen te
wenmen, zag ilk in de deuropenimg aan den
anderen kant, een dertig meter van de plek
waar ik stond, een groepje menschen, die in
het halfdonker niet te herkennen waren.
Daar begon de stem weer en nu herkende
ik ze. Het was Mendoza die sprak.
„Qndertusschen", ging de stem voort, „hefo-
hen we al het verloren terrein weer terug ge-
wonnen. En nu zou ik graag willen, dat u en
Lemesurier naar Madrid teruggingen en er
voor zorgden, dat u" om half zes op de
Spaansch-Ameriikaamsche Bank was. Ik moet
helaas hier blijven maar daarmee wimnen
we, dat Hazelrig eveneens hier blijft zoo-
lang i k wil en dat is lang na het afgesproken
uur
,,Hij is toch wel hier", zei een andere stem
de veel lichtere stem van een vrouw. Frau
Schindler natuurlijk!
,,Ja, positief" de fluisterende stem van
Mendoza kwam door de duistemis op me toe.
,,Ik hab twee uur geleden zelf met het Palace
getelefoneerd en toen vertelde de portier me
al, dat hij uitgegaan was. Hij> is uitgenoodigd
om deel uit te maken van het officieele gezel-
schap, dat ik vanmiddag moet rondleidea. En
juist daarom kan ik ervoor zorgen, dat hij
alles goed ziet en dat hij niet v66r de anderen
weggaat. Gelukkig heeft hy er geen flauw
vermoeden vein, dat zijn aanwezigheid van-
besloten is. De medewerking van de twee
laatstgenoemden moet zonderling lijken, in
het bijzonder die van von Papen na het vree-
selijke affront, dat de nazi's hem pas in
Beieren hebben aangedaan. De strekking er-
van lykt ons echter niet onduidelijik. Het
moet de voortzetting zijn van een beleid, dat
al lang valt waar te neman. De gematigde
elementen in Duitsohland hebben reeds vroe-
ger ontdekt, dat de strijd tegen de verwilde-
ring, tegen de ,,ondemvereld" zooals men het
zelfs in nationaal-socialistischie kringen noemt,
alleen nog in de nationajal-socialistische partij
zelf kan worden uitgevochten. Het komt er
op aan daar het stabiliseerende element,
waarvan de machteloosheid nu met de week
onmiskenbaarder wordt, te versterken. Er
moet zooveel mogelijk gematigdheid in de
party worden gepompt. De Stalen Helm kan
zelfstandig niet meer doen dan wat hij, als
de opzet gelukt, in de naziibeweging zou kun
nen bereiken. Inderdaad is het zoover, dat
men nu nog slechts de keus heeft tusschen
burgeroorlog met de mogelijkiheid van de
vreeselijkste verrassingen en de overmanning
van de genoemde onderwereld in haar partij
zelf. Feitelijk zet von Papen, als hij: den Sta
len Helm uitlevert, het spel voort, dat hij be
gonnen is toen hij meende Hitler onschadelijik
te kunnen maken door hem onder eigen hoede
het rijkskanselierschap te verschaffen. Dit is
een huiveringwekkende vergissing geweest uit
huiveringwekkende kortzichtigiheid begaan.
Zal von Papen nu met een verwant beleid
meer bereiken?
De radicaalste elementen in de natiomaal-
socialistische beweging zijn de anderen tot
nog toe niet alleen voortdurend te macbtig,
maar ook te slim af geweest. Om te kunnen
gedijen heeft de beweging de agitatie noodig,
die op deze elementen rust. Zij is nu op een
punt gekomen door allerlei acties in Duitsch
land en daarbuiten, waarop zg niet meer kan
blijven stilstaan. Met groote bekommering
over de naaste toekomst bij onze Oostelijike
buren moeten wij dat constateeren.
Een ding verdient bijzondere opmerking.
Hugenberg is hevig getroffen door hetgeen
Woensdag is gebeurd. Vrier,den en een .hem
zeer toegedane neef zijn gevangen genomen.
Bij het uithalen van de nesten der groen-
hemden zijn, omdat zij daarin waren onder-
gabracht, bureaux van zijn partij soms erg
geteisterd. Huiszoekingen van S.A. zijn zeldem
zachtaardig, maar veel belangrijiker nog is,
dat hij niet hetrokken is geiworden bij de be-
raadslagingen over het lot van den Stalen
Helm. Dat wijst er op, dat hij volstrekt ge-
isoleerd staat in het kabinet. Dat de vak-
ministers er niet bij waren spreekt van zelf,
maar Hugenberg was een van de politieke
hoofden van het kabinet, toen dit werd ge-
vormd. Nu had hij al lang een hevigen strijd
te strijden voor zijn ministerieel bestaan. Na
zijn Londensche avontuur was zijn positie
nog weer verder geschokt. Kan hij: het nu
gebeurde, waarbij men zonder en tegen hem
gehandeld heeft nog te boven komen
Vrijwillig neemt hij in geen geval ontslag
en terecht, maar men heeft langzamerhand
alles onder hem weggenomen. Hoelang zulien
zijn bladen nog kunnen verschijnen, die zoo
geestdriftig de nieuwe aera hebben helpen
inleiden
De prooureur-generaal der Vereenigde Sta-
ten heeft aan het onderzoekimgsbureau een
lij'St met namen van 1000 goud hamsteraars
overhandigd, als gevolg van president Roose
velt's verordening, dat niemand meer dan
100 dollar aan goud in zijn bezit mag hebben.
Het overige goud moet door de bezitters bij
middag in Madrid dringend noodig is."
„U vepgeet iets" dat was Frau Schindler
weer. „Kolonel Granby of Mr. Baxter kunnen
hem wel gewaarschuwd hebben."
„We vergeten noch kolonel Granby, noch
Mr. Baxter", zei Mendoza stroef. ,,Daar zorgt
u wel voor, Madame!"
„U heeft me beloofd" begon Frau Schind
ler, maar Mendoza viel haar kortaf in de rede.
„Ja, Frau Schindler, dat heb ik. Maar op
het oogenblik gaat het niet in de eerste plaats
om het uiteindelijke lot van kolonel Granby
of Mr. Baxter. U denkt, dat ze Hazelrig ge
waarschuwd hebben dat hij door hun goede
zorgen weet, dat zijn aanwezigheid vanavond
dringend noodig is. Maar dat lijkt me niet
zeer waarschijnlijk. Hazelrig is om een uur of
tien uit Madrid vertrokken en Granby is be-
slist niet voor elven terug geweest. Onder-
tusschen is Hazelrig hier en hier blijft hij.
Als we hem nu maar kunnen vinden."
De stem stierf plotseling weg en meteen
daarop hoorde ik voetstappen, die zich ver-
wijderden. Ik bleef staan tot elk geluid ver-
storven was; daama liep ik vlug langs de
wanden de ruimte door en ging de gang in.
Ailes was rustig Mendoza en Frau Schind
ler waren verdwenen. Ik haastte me terug
en ging de kerk weer in. Granby stond voor
het altaar al op me te wachten.
Hallo, John!" zei hij, toen hij me zag,
wat heb je? Je ziet eruit, of je een geest ge
zien hebt!"
In een paar woorden vertelde ik hem, wat
ik gehoord had.
,,En nu zijn ze naar Hazelrig aan het zoe-
ken", eindigde ik mijn verhaal.
„Wij ook!" zei Granby opgewekt. ,,De stand
is dus weer 00."
,,Ik begrijp niet, hoe ik ze heb kunnen
hooren", zei ik. ,,Ze waren een eind weg, ten
minste dertig meter."
,,De oplossing van dat raadsel kun je in
„De Gids" vinden, jongeman", waus het ant
woord van Granby. ,,Je bent in de beroemde
fluisterkamer geweest. Zoo gauw alles netjes
loopt, zal ik 't je laten lezen. Maar nu moe
ten we als hazen met zoeken doorgaan. Ik
wou, dat we iets meer van Bazelrig's smaak
de schatkist worden ingeleverd tegen bank-
papier. De procureur-generaal heeft er nog-
maals op gewezen, dat de burgers, die nog
steeds goud hamsteren, niet him plieht doen
tegenover hun land.
De agenten van het onderzoekingsbureau
zulien terstond beginnen met te onderzoeken
of de personen, wier namen op de lijst voorko-
men, nog steeds goud of goud-certificaten in
hun bezit hebben.
Indien dit het geval is, zulien zij %eze per
sonen adviseeren him goud terstond bij de
schatkist in te leveren, onder verwijzing, naar
de strafbepaling van Roosevelt's bevel, dat
overtreders gestraft worden met een boete
van 10.000 dollar of 10 jaar gevangenisstraf.
NA DE DROOGTE.
Het verbruik van bier is in de Ver. Staten
z66 sterk toegenomen, dat de brouwerijen de
bestellingen niet op tgd kunnen afleveren.
De brouwerijen zijn ver achter met het uit-
voeren der orders. De secretards van den
Brouwerabond heeft aan Reuter verklaard, dat
de productie dit jaar op 40 miilioen barrels
is vastgesteld, terwijl het volgende jaar 60
miilioen barrels zulien worden gebnouwd.
De federale autoriteiten zulien dit jaar een
badrag van 200 miilioen dollar aan bi^r-be-
lasting innen, terwijl verwacht wordt, dat deze
inkomsten het volgend jaar 300 miilioen dol
lar zulien bedragen.
De secretaris van den bond schatte het
jaarlijksche verbruik van bier in de Ver. Sta
ten op 80 naililoen barrels, als de consumptie,
zooals tot dusver, blijft toenemen.
SOLDATEN
ZINGEN DE ..INTERNATIONALE".
Te Gent hebben zich, nabij de Leopolds-
kazeme, waar leden van socialistische jeugd-
organisaties anti-militaristische geschriften
uitdeelden, incidenten voorgedaan. De socia-
listen werden door de politie verdreven. Later,
in den loop van den nacht, hebben soldaten,
in de kazeme, de ..Internationale" ingezet.
De wacht bleek niet bij machte te zijn om de
rust te herstellen, zoodat een detachement
gendarmerie moest worden ontboden. Ver-
seheidene jonge socialisten die, tijdens de inci
denten, v66r de kazeme, werden gearresteerd,
zijn later weer in vrijheid gesteld.
DE CRISIS LEERT VELEN LOOPEN.
Volgens mededeeling van de New Yorksche
Automoibiel Cluib is het aantal automobielen in
Amerika gedurende 1932 met ruim iy2 mii
lioen wagens verminderd. Ook het aantal
motorrijwielen is sterk gedaald. Deze ver-
minidering wordt toegeschreven aan den on-
gunstigen economischen toestand, waardoor
vele automobilisten hun wagens moesten ver-
koopen.
ACTE LAGER ONDERWIJS.
Voor de acte lager oniderwijs slaagde mej.
G. Dieleman, alhier, leerlinge van de kweek-
school St. Ursula te Boxtel.
PORTEMONNAIE MET INHOUD
VERLOREN.
Naar we vernemen is j'.l. Wo'ensdagvoor-
mididag door den chauffeur A. V. der firma
Van Gend Loos alhier een portemonnaie
met een bedrag van bij de /300 aan bank-
papier verloren, welke tot nu toe niet als
gevonden is aanigegeven.
afwisten. Waar houdt hij het meeste van
Gobelins, schilderijen, meubelen, historische
vertrekken, verbleekte keizerrijiken, visioenen
van wat eens groot en machtig was
.Graven," opperde'ik.
„Natuurlijk! Graven!" zei Granihy. „En
avant! Die zulien wel ergens gel'ijikvloers zijn."
Haastig begon hij den „Gids" door te bla-
deren.
.Juist," zei hij, ,,hier heb ik zeal de
Spaansche koningen, compleet met gemalin-
nen ,zonen en dochteren. Dan zal dat wel de
iiigang zijn."
Hij wees naar een hek, in het zijschip aan
den zuidkant van de kerk vlak bij het altaar.
We gingen er naar toe en kwamen tot de ont-
dekking, dat het afgesloten was. Aan den an
deren kant zagen we een breede steenen trap,
een tree of tien hoog en boven aan die trap
een tweede ijzeren hek. Biji dat hek stond een
suppoost, met een sleutel in de hand. Toen hij
ons zag kwam hij de trap af.
„Wou u de koninklijke grafkelders zien?"
begon hij. „Dan zult u een poos geduld moe
ten hebben. Pas over een half uur gaan die
open."
„Zijn ze vanmorgen dan nog niet open ge
weest?" vroeg Granby.
„Nee," verklaarde de suppoost, ,,maar u
kunt ondertusschen het koor van de kerk zien.
Er achter ligt de beroemde kapel met het
marmeren kruis van Benvenuto Cellini."
Meteen stak hij den sleutel in het slot.
„Zijn er nog meer bezoekers?" vroeg
Granby.
,,0 ja, versdheidene."
Granby pakte me bij den arm.
„Vooruit, John," zei hy. „We ontkomen er
niet aan de kerk moet van boven tot be-
neden bekeken worden. En als we daarmee
klaar zijn hebben we nog de sacristie en de
kiapellen."
De suppoost deed het hek open. We vertel-
den hem, dat we zijn diensten verder niet
noodig hadden, drukten hem, hij wijze van
troost, -een geldstuk in de hand en maakten
ons op om dat gedeelte van de kloosterkerk,
dat in een Gothische kathedraal het triforium
genoemd wordt, grondig te exploreeren. In
Zonnebrand en Stukloopen
van Huid en Voeten
verzacht en geneest
Dooa 30. Tubt 80 ct. Btl Apoth. 6 Droglatcn
Ingez. Med.
VOORBEREIDEND ONDERWIJS.
Voor het examen voorbereddend onderwys,
afgenomen door de commissie voor bewaar-
schoolexamens is geslaagd voor akte A, mej.
W. A. Chevalier, onderwijzeres te Othene.
SCHIP OMHOOG EN VLOTGEKOMEN.
Woensdagmiddag is nabij den hoek van
Baarland omhoog gevaren het Nederl. motor-
schip „Thea", kapitein Oldenburg, komende
van Londen en bestemd naar Boom. Het is
met het nachtelijik hoogwatergetij zonder
assistentie viot gekomen en heeft de reis
voortgezet.
„TER NEUZEN VOORUIT".
Gisteravond hield de vereeniging tot bevor-
dering van het vreemdelingenverkeer „Ter
Neuzen Voomit" in het „Hotel du Commerce"
een algemeene vergadering. Uit het door
den secretaris uitgebracht jaarverslag bleek
van den succesvollen artoeid die in het afge-
loopen jaar is verricht, zoowel bij gelegen
heid van het gehoude)! Binnensdheepvaart-
cocgres als by de aanvuiling van het pro-
gramma der W-inkelweek.
Ondertusschen was het financieel verslag
niet optimistisch. Nog te weinigen zien in,
dat het werk der vereeniging strekt tot be-
vordering van de algemeene belangen der
iegezetenen. Moge een deel der ingezetenen.
de neringdoenden, daarvan directe voordeelen
plukken, indirect komen die voordeelen ook
weer anderen ten goede. Voor een vrucht-
baar werk, zooals het bestuur dit gaame zou
uitvoeren, zgn de geldmiddelen niet toerei-
kend en aangezien de rekening met een, hoe-
wel klein, nadeelig saldo moest sluiten, kon-
den voor dit jaar nog geen voorstellen voor
in te richten feestelijkheden of medewerking
daaraan worden gedaan. De algemeene be-
sprekingen brachten daaromtrent wel eenig
licht en eenige mogelijkheden werden be
sproken, waaromtrent later definitief zal
worden beslist.
Tot bestuursleden weiden henkozen de perio-
diek aftredende heeren Ph. J. Callenfels en
N. J. Harte.
W'AARSCHUWING.
De Brigadecommandant der Kaninklijke
Marechaussee te Sluiskil geeft desverlangd
inlichtingen aan hen, die alsnog als spaarder
willen toetreden bij de Algemeene Spaarkas
voor Boedelverschaffing, voorheen gevestigd
te Middelburg, thans te Vlissingen.
Ovemame in alle Zeeuwsche Nieuwsbladen
gewenscht.
De Part. Synode der Geref. kerken van
Gelderland besloot zich met het volgende voor-
stel tot de Generale Synode te wenden:
,,De Generale Synode van Middelburg be-
noeme Deputaten om stappen te doen waar
door meerdere eenheid kome in het kerkelijke
leven met alien, die op den bodem der Geref.
belijdenis staan, inzonderheid met de Chr.
Geref. Kerk".
Den eersten April van dit jaar is het tus
schen Nederland en Belgie gesloten verdrag,
waarbij gelijkstelling plaats heeft van elkan-
ders onderdanen voor de toepassing her weder-
dezen tempel der Renaissance bestond het uit
een steenen galerij, die, door bogen gedragen,
rond de geheele kerk liep. Op onzen tocht
over het dak van het zuid-transept kwamen
we al twee of drie gezelschappen toeristen
tegen, die den ommegang door het koor en
de kapel met het beeldhouwwerk van Cellini
al achter den rug hadden. Maar Hazelrig be-
vond zich niet eribij en dus trokken we verder..
Het koor was groot en heel hoog, met ban ken
van donker bout amphitheaters-gewijze aan
weerskanten tegen de muren en in het mid
den een reusachtigen brcnzen lezenaar, met
een getijdenboek. Maar de man, dien we zoch-
ten, was er niet. De ruimte lag verlaten in
het stiile miiddaglicht te droomen.
„Weer een niet," zei ik.
,,Stop 's even," zei Graniby. ,,We hebben
de kapel nog. De „Gids" zegt" vlug sloeg
hij de bladzijden om ,,dat die achter het
koor is onmiddellijk onder de Westelijke ra
meneen klein dingske, ingebouwd in de
muren. Wat een muren moeten dat zijn!"
Na eenig zoeken vonden we in een hoek
van het koor een kleine deur en na een tocht
door een smalle gang kwamen we in de be-
wuste kapel. Ze was inderdaad heel klein
niet veel grooter dan een modeme personen-
lift en de ruimte was leeg!
Granby keek op zijn horloge.
„We moeten terug", zei hij. „We hebben
geen minuut meer te verliezen."
Op onze teenen race-den we terug naar het
hek, waardoor we bmnengekomen waren. De
toeristen waren weg en het hek was dicht!
Aan den anderen kant stond een onbeweeg-
lijke figuur - de suppoost waarscliijinlijk. We
posteerden ons voor de spijlen.
„Wilt u zoo goed zijn, om het hek even
voor ons open te doen?" vroeg Granby
droogjes.
,,'t Spijt me zeer, heeren", was het onver-
wac'hte antwoord. ,,maar dit hek blijft ge-
durende de eerste paar uur gesloten."
(Wordt vervolgd.)
