ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOQR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
De Vier
No. 9005
WOENSDAG 21 JUNI 1933
73e Jaargang,
BIKNENLA ND
FEUILLETON
Onze abonne's in het
Buitenland
DE UITGEEFSTER.
H.H. Kantoorhouders
De abonne's van het
Gefllustreerd Zondagsblad,
DE UITGEEFSTER.
ONTWIKKELING MI 1)1)EI.EN TOT HET
VOORKOMEN VAN DEN OORLOG.
TER NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post /1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerlka 2,overige lan den f 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
CJltgeefsterFirma P. J. VAN DE SANDE.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels /0,8Q
Voor elken regel meer f 0,20
KLEIWE ADVERTENTIeN per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
Verkrijgbaar is. Inzend'mg van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BEAD VERSCIIIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
worden driugend verzocht, het verschul-
digde abonnementsgeld voor 1 Juli a.s.
in te zenden. Bij niet-ontvangst voor dien
datum wordt het abonnement gestaakt.
Abonnementen voor het buitenland
worden slechts aangenomen bij vooruit-
betalinq.
worden verzocht het abonnementsgeld
over het le kwartaal 1933 van de Ter
Neuzensche Courant voor 1 Juli a.s. in
te zenden.
Wij vestigen er de aandacht van onze
abonne's op, dat wij bij terug-ontvangst
van eene onbetaalde kwitantie, onmiddel-
lijk de toezending van het blad zulien
Staken' DE UITGEEFSTER.
die het blad per post ontvangen, wor
den verzocht, hun abonnementsgeld voor
1 Juli a.s., in te zenden daar er anders
over beschikt wordt met verhooging van
DRANK WET.
Burgemeester en Wetbouders van TER
NEUZEN brengen ter openbare kennis, inge-
volge artikel 16, eerste lid der Drankwet, dat
by hen is ingekomen een verzoek om een
tapvengunning voor den verkoop van sterken
draruk in het klein, voor getoruik ter plaatse
van verkoop van PETRUS FRANCISCUS
MEERT, van beroep verlofhouder, wonende te
Ter Neuzen, voor het beneden-rechtervoor-
lokaal van het perceel plaatselijk gemerkt
no. 22 en gelegen aan de Nieuwe Kerkstraat
te Sluiskil.
Binnen twee weken nadat deze bekend-
maifinp- is geschied, kan ieder tegen het ver-
leenen van deze vergunning sdhriftelijk be-
zwaren indienen bij Burgemeester en Wet-
houders.
Ter Neuzen, den 20 Juni 1933.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
J. HUXZTNGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
DRANKWET.
Burgemeester en Wetlhouders van TER
NEUZEN brengen ter openlbare kennis, inge-
volge artikel 38, juncto artikel 16 der Drank
wet, dat bij hen is ingekomen een verzoek
om een verlof B van PIETER SGHEELiE.
van beroep bedrijfsleider, wonende te Ter Neu
zen, voor zijn garage, staande in de Louisa-
straat te Sluiskil.
Binnen twee weken nadat deze bekend-
making is geschied, kan ieder tegen het ver-
leenen van dit verlof schriftelijk bezwaren
indienen bij Burgemeester en Wethouders.
Ter Neuzen, den 20 Juni 1933.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
HARDE MAATREGELEN VOOR DE
AMBTENAREN IN ZICHT?
De „Utrechtsche Courant" meldt:
Zjjn de berichten juist, die ons uit goede
bron bereiken, dan vallen binnenkort dras-
door
FRANCIS BEEDINQ
(Nadruk verboden.
48)
(Vervolg.)
We gingen naar binnen en kochten, in de
hal achter de deur, de noodige toegangsbewij
zen voor de verscbillende deelen van het
klooster: de kamers van de Spaansche ko-
ningen in den paleis-vleugel, de vertrekken
van Philips n, de kerk, het mausoleum en
de woningen van de geestelijken. Ondertus-
sdhen won Graniby informaties in bij een man
in een verbleakte blauiwe uniform, die bij het
hek van gesmeed ijzer de kaartjes voor de
koniniklijlke appartementen in ontvangst nam
is fnet den paleisvleugel begonnen",
zei Graniby. „Dat wil zeggen: ongeveer een
uur geleden is een grooten man in een lidht-
grijs colbert daar binnengegaan. Als 't zoo is,
boffen we, dan hebben we geen half uur
werk".
Hierop liepen we de statige vertrekken op
de eerste verdieping door. De muren lokten
ons met prachtige doeken van Wouiwerman,
Teniera en Goya, maar we hadden geen tijid
ze te bewonderen. Ik kreeg een vagen indruk
van groote tafreelen en een rijkdom van
kleuren een warreligen achtergrond, waar-
tische regeeringsmaatregelen te verwacihten
ten aanzien van den toeamtotenstand.
We hebben daarbij niet enkel de Rijksamb-
tenaren op het oog, maar ook die in semi-
officieele bedrijven, de provincien en de ge-
meenten werkzaam Zijn.
Het streven zou ditmaal niet zoozeer zijn
een nieuwe directe korting toe te passen, als
wel een einde te maken aan bet opgestuwde
peil, dat geleidelijk-aian door gewestelijke en
gemeentelijke ibesturen in de samenstellmg der
administratien is gebracht.
In den loop der jaren zijn bier en daar af-
deelingen, die vroeger door een commies of
zelfs een adjunct-commies iwerden bebeerd,
gesteld onder een boofdcommies, die later
weer tot referendaris iwerd gepromoveerd. In
enkele groote steden beeft men, om tot nieu
we bevordering te kunnen overgaan, nog den
rang van administrates" bedacht, en
aan elike verhoogde titulatuur werden ver-
hoogd salaris, verhoogd pensioen en uitbrei-
ding van den staf van ondergeschikt perso-
neel gekoppeld. Van fascistische zijde is on-
langs een vlugschrift uitgegeven, waarin op
dit punt „haarstraubende" toijzonderbeden
iwerden meegedeeld.
Nu schijnt de regeering voomemens te zijn
'zoodaeiige maatregelen te treffen, dat haar de
mogelijkbeid geopend wordt om ook in de
gestie der autonome bestuurslichamen een
einde te maken aan de topzwaarte waartoe
(bier en daar menige administratie is uitge-
groeid. Zijn we wel ingelicbt dan beeft ze uit
verscbillende typen van administratieve licha-
men een enkele uitgezocht, die door zuinig
en sober bebeer, waarbij' in de practijk een
groote werkkraoht door een toeperkt personeel
werd aan den dag gelegd, als voortoeeld-
modellen kunnen gelden. Naar deze exem-
pels zouden dan de andere, gelijksoortige,
moeten gefatsoeneerd worden.
Dat beteekent afschaffing van tal van
hoogbezoldigde en zwaargetituleerde boogere
ambtenaarsrangen; terugbrengen van de titu-
larissen tot lagere en evenredig-minder be-
zoldigde rangen, afvloeiing van het overcom-
pleet, dat daardoor in de laagste rangen ont-
staat.
Uit een oogpunt der administratieve sanee-
ring bescbouwd valt voor dit systeem
zeker veel te zeggen. Maar dat het bijzon-
dere hardheid zal medebrengen ivoor de ge-
troffenen, laat zich denken. We hebben voor-
beelden hooren aanhalen van ambtenaren, die
van 9000 op 6000 salaris zullen worden
teruggezet; maar we kennen er ook jonge-
lieden, die van f 1200 op f 900 temgvallen.
Wat het voor een huisvader met een groot
gezin beteekent, zjjp. huishouden plotseling
van f 3500 op 2400 te moeten terugbrengen
denke men zicb maar even in.
Ongetwijfeld zullen er taliooze protesten
rgzen, wanneer de voomemens der regeering
ten deze nader bekend worden. Maar men
weet, dat de minister-president bij de aan-
vaarding van zijn arnbt reeds gezegd beeft,
dat de noodtoestand tot zeer harde maat
regelen zou dwingen. Niet voor niets beeft
Dr. Colijn toy de katoinetsformatie, trots de
tegenkanting der talrijkste Kamerfractie,
aangestuwd op een zoodanige samenstelling
der regeering, dat een zoo groot mogelijk
aantal politieke richtingen direct of indirect
mede de verantwoordelijkheid voor de te
nemen noodmaatregelen op zicb zouden
nemen.
DE ONRUST IN DE S.D.A.P.
In verscbillende steden zijn Zondag verga-
deringen gehouden van personen, die leidende
functies toekleeden in de S.D.A.P. en haar
nevenorganisaties.
Te Amsterdam beeft ir. Aitoarda het woord
gevoerd. Aan het verslag van zijn rede in de
toladen van de Arbeiderspers ontleenen wij
bet volgende:
De aanvoerder der Kamerfractie concen-
treerde in een rede van anderhalfuur de be-
lanigstelling van zijn toehoorders op den strijd
tegen fascisme en oommunisme. Hij gaf zijn
zienswijze op de gebeurtenissen in Duitschland
wijzende op de geestverwantwscbap tusschen
uiterst linksche en uiterst redhtsche groepen,
die de dictatuur voorstaan.
Hoewel de omstandigbeden in Nederland
tegen enkele details, zooals de schiptoreuk uit
het verhaal van Telemaobus of bet gefingeer-
de stierengevedht van twee kinderen, met ver-
rassende en tegelijkertrjld onibegrijpelijke dui-
delijfcheid zidh afteekenden. Bij het begin van
de reeks vertrekken had een oude gids zidh
aan ons vastgeklampt. Moedig draaifide bij
achter ons aan, in afiwaobting van bet mo
ment waarop we zouiden blijven staan en met
zijn hulp van het een of andere meesterwerk
naar waarde zouden gendeten. Maar dat ge-
beunde niet en op een gegeven oogenblik
kwamen we in de Galerij der Veldslagen,
en stapten we uit de acbttienide eeuw zon-
der eenigen overgang de zestienlde binnen. Het
was een lange, hooge gang, toedekt met
fresoo's, een serie tafreelen uit de verovering
van Granada door Ferdinand en Isabella.
Maar die gang interesseerde ons al evenmin
we ontdekten er geen langen toerist in een
lidbtgrijs coilbertje. We race-den haar door en
kwamen, nog steeds met den ouden gids in een
sukkeldrafje achter ons aan, in een labyrinth
van nauwe gangen, die ons ten slotte in de
appartementen van Philips H deden belanden.
„Daar is-ie!" kondigde Grantoy ineens
triomfantelijik aan.
We stonden op den drempel van een kleine
zittkamer die blijiktoaar tegelijjk de slaapkamer
geweest was van Isabella, de lievelingsdoclh-
ter van Philips. Voor bet toed, een klein
dingske in een soort van alkoof, stond een
lange man in een lichtgrijs coltoertpak. Granby
liep op hem toe; de man hoorde voetstappen
achter zich en draaide zidh om. Granby
bleef stokstijf staan en blies dan haastig den
niet gelijk zijn aan die in Duitschland is ook in
Nederland een voedingsbodem voor bet radi-
calisme aanwezig. Albarda acbtte bet daar-
om noodzakelrjk een beslister strijd te voeren
tegen commucisme en fascisme en daarbij
onder de jeugd en onder de werkloozen meer
dan tot dusverre positieve propaganda te
voeren voor de sociaal-democratie.
De discussie over Altaarda's inleiding nam
verscheidene uren in beslag. Adhttien spre-
kers namen er aan deel. Vele onderdeelen
der sociaal-democratiscbe politick werden
daarbij toezien in bet licht der Duitscbe ge
beurtenissen. Algemeen werd in scberpe
bewoordingen bet verschijaen van de brochure
van Mr. Duys afgekeurd.
Allbarda sloot zich bij deze woorden aan,
toen by voor replieik het woord verkreeg. Hy
bleek van meening, dat vraagstukken de
sociaal-democratiscbe politiek betreffende
voor bet front van de partij moeten worden
bebandeld, maar dat men ze niet, uitgegeven
by een burgerlijke uitgeverij en ingeleid door
een interview in De Telegraaf aan de bour-
geoise behoorde aan te bieden.
De inleider deelde voorts mede, dat een
urgentieprogram voor den aanstaanden strijd
bij den Algemeenen Raad uit S.D.A.P. en
N.V.V. in voortoereiding is.
In Den Haag werd de vergadering, onder
ieiding van den Haagschen federatievoorzit-
ter, J. E. Stokvis, bijgewocnd door eenige
honderden kaderleden uit Den Haag en de
omiiggenide plaatsen.
De partijvoorzitter, J. Oudegeest, bield de
inleiding, waarin bij wijzende op het Duitscbe
voortoeeld, bet probleem samenvatte in de
vraag: zyn wij met onze organisatie op den
goeden weg, staan wy sterk genoeg, hebben
wij genoeg vat op, den menschen of zullen wij
wat is opgetoouwd, moeten prijsgeven?
Bij de beantwoording van deze vraag, die
door den uitslag der jongste Kamerverkiezin-
gen emstige beteekenis beeft gekregen, gaf
bij zicb rekenscbap van bet verschil tusschen
landen met democratische traditie en landen,
die de democratic niet of slechts kort en zeer
onvolledig gekend hebben. In Nederland, dat
tot de oudste democratieen beboort, acbtte
bij de democratische traditie een sterk wapen
en een rem tegen fascistische driften, terwijl
de buitengewone omstandigbeden, die in
Duitschland het nationaal-eocialisme hebben
bevorderd, hier te lande ontbreken. Om deze
redenen is een sterk fascisme in Nederland
onmogelij'k en moet ook een sterk communis-
me onmogeiyk worden geacbt. Docb ook bet
kleinste gevaar moet bestreden worden. Wy
zullen, ook parlementair, meer agressief
moeten optreden tegen dictatoriale neigingen.
En wij zullen niet alleen moeten vragen,
hoe wij onze kern versterken moeten, maar
ook, hoe wij de massa rondom die kern
kunnen toereiken.
Bij de zeer uitvoerige discussie werden tal
van vragen ter sprake gebracht. In bet al
gemeen werd een kraohtige actie bepleit.
Vooral werd aandacht geschonken aan de
protolemen der wehkloosheid eti van de jeugd,
terwijl aatigaande de verhouding tusschen
Ieiding en toeweging op nauwer contact en
verjonging werd aangedrongen.
Oudegeest gaf een samenvattende beschou-
witig, waarin bij o.a. de vraag stelde, of de
beiweging zich niet ddkwyis te eetizijdig tot
het verstand beeft gericht en te weinig aan
dacht beeft gebad voor gevoels- en gemoeds-
leven.
Te Rotterdam sprak de heer S. de la Bella,
die zeide, dat men tolj bet trekken van de
lessen uit de gebeurtenissen van den laatsten
tijd, zicb moet hoeden voor tiwee dingen; ten
eerste voedsel te geven aan de gedachte, dat
bet bier net zoo zal gaan, Ihetgeen slechts
verlammend werkt; ten tweede echter zal men
het gevaar niet moeten onderschatten, al zijn
er tusschen Nederland en Duitschland groote
verschillen. De laatste verkiezingscijfers
toonen echter, dat communisme en fascisme
groeien. Met feiten en cyfers motiveerde by
waarom communisten en fascisten te zamen
moeten worden genoemd. De communisten
in Duitschland richtten zicb in hoofdzaak
tegen de sociaal-democratiscbe partij. In
plaats van door constructief parlementair
werk bet fascisme den wind uit de zeilen te
terugtodht. De man in bet lichtgrijze pak was
een onibekende.
Maar door dat oponttooud kreeg de oude gids
ons te pakken. Hij greep me bij de mouw
van mijn jas en begon me, buiten adem, maar
daarom niet minder entbousiast, op de scboon-
heden van de kamer opmerkzaam te maken.
En inderdaad waren die niet gering, want het
meubilair stonid nog precies als in de dagen,
toen Philips het bewind voerde en er was niet
veel venbeidingskracht voor noodig om de
sobim van de toleeke prinses op te roepen, die
ziich, devoot, over haar stervenden vader been-
tooog. Ik trachtte mijn mouw uit den greep
van den man te bevrijden, maar zoo makkelijk
liet hij zicb niet afschepen. Hiji nam me mee
naar een nauwe gang. Grantoy ging me ver-
baasd acbtema. De gang liep langs den muur,
die edn kant van de binnenplaats vormde.
Maar we konden niet naar buiten zien, want
de ramen waren van een ondoorzictotig
materiaal.
„Deze gang voert naar de kamer van den
grooten Philips", doceerde de gids.
Onder het spreken wees hij naar een was-
sen bee Id, gekleed in het zwarte wamtouis
met witten kraag en stalen helm van den Oud-
Hollandschen hellebaardier. We gingen dien
zwijgenden schildwacht voorbij en stonden
het voigerude oogenblik op den drempel van
's konings slaapkamer, een klein vertrek dat
op een tuintje vol heesters «en boomen uit-
keek. De ramen waren van groen glas en voor
een ervan stond de schrijftafel van Philips,
met den stoel, waarop hij zijn ziek been had
laten rust en, nog emaast. In een hoek stond
nemen, werden zij juist de wegbereidens van
Hitler. En mocht er in onze rijen nog eenige
tiwijfel hebben bestaan of het optreden der
communisten iets met onze toelangen te ma
ken heeft, het is thans duideiyk gebleken, dat
het communisme naast het fascisme de groot-
ste vijand der arbeidersklasse is en tot het
uiterste dient bestreden te worden. Dit geldt
ook voor de O.S.P. en dergelijke groepen, die
blijikens haar bestrijiding ons zien als hun
ergste vijanden.
Naar de heer Zwertbroek, de secretaris van
de V.A.R.A. aan een vertegeniwoordiger van
de Tribune heeft medegedeeld, zullen zoo
lazen wij in genoemd blad hy en de heer
Henri Polak binnenkort, naar aanleiding van
Mr. Duys' brochure, ook brochures laten ver-
schijnen. De eerste gaat over de arbeiders-
weer, die van Henri Polak over de party'-
politiek.
UITVOERING DER GELDSCHIETERSWET.
Minister De Wiide heeft aan de gemeente-
besturen eenige aanwijzingen gegeven met
het oog op gewenschte eenheid in de uitvoe-
ring van de onlangs in wenking getreden
geldschie te rswet.
Toelating van banken moet volgens de wet
floor het gemeentebestuur worden geweigerd,
wanneer misbruiken ten nadeele van de geld-
leeners zijn te vreezen. Iedere aanvrager,
wiens antecedenten zoodanig zijn, dat zij em-
stig doen vreezen, dat hij zich aan woeker of
andere ontoelaatbare praktyken zal schuldig
maken, behoort volgens den Minister te wor
den afgewezen.
Toelating moet voorts worden geweigerd,
inidien te duchten is, dat de bank niet in
overeenstemming met wet, bestuursmaatregel
of plaatselijke verordening zal worden ge
houden.
Indien de zakelijke bouw van het bedryf
zoodanig is, dat men tot de conclusie moet
komen, dat het bedrijf niet op den grondslag
der wet kan worden gevoerd, mag, naar het
oordeel van minister De Wilde, van toelating
evenmin sprake zijn. In zulk een geval im-
mers bestaan slechts twee mogelijkheden
6f het bedrijf zal binnen korten tyd te gTonde
gaan, 6f het zal niet in overeenstemming
met de voorschriften worden gevoerd. Deze
laatste mogeiykheid is dan in sterke mate te
duchten. Er blijtft dan slechts de moeilijke
vraag, in welke gevallen de zakelijke bouw
van het bedryf onaanvaardtoaar is. Als zoo
danige gevallen noemt de Minister het be-
schiiktoaar zijn van een alle omstandig-
heden in aanmerking genomen aanmerke-
lijk te klein bedrijifiskapitaal of van een be-
drijfskapitaal, dat op onereuse voorwaarden is
verkregen.
De minister beveelt den gemeentabesturen
deze door hem voorgestane gedragslijn emstig
SALARISVERLAGING BIJ DE PROV.
KEUR1NGSDIENSTEN.
De Minister van Sociale Zaken heeft aan
de drie provincien, waar provinciale keurings-
ddensten zijn gevestigd en aan de 18 gemeen-
ten, waar keuringsdiensten voor waren be
staan, doen weten, dat de bezoldiging voor de
gemeenteiyke en provinciale ambtenaren aan
die diensten verbonden in overeenstemming
moet worden gebracht met de salarissen, die
rijksamtotenaren krachtens hat bezoldigings-
besluit genie ten.
Natuurlijk kunnen de gemeenten, die auto-
noom Zijn, weigeren aan het verzoek van den
Minister te voldioen. Het rijk heeft echter een
middel in de hand om die gemeenten tot op
zekere hoogte te dwingen. Artikel 13 van de
Wareniwet bepaalt n.l., dat het rijk de helft
van de kosten van den keuringsdienst draagt,
onder voorwaarden, hij algemeenen maatregel
van bestuur vast te stellen.
Een der voorwaarden zal nu zijn de gelijk-
stelling van de gemeenteiyke salarissen van
de ambtenaren van den keuringsdienst met
de salarissen van rijksambtenaren van den
keuringsdienst. Voldoet eenige gemeente
daaraan niet, dan houdt het rijk de bijdrage
tot de helft van de kosten van den keurings
dienst in.
de sohatkist van Karel V een kosttoaar
stuk van Toledo staal, met goud geincrus-
teerd. De slaapkamer was klein en donker,
niet veel meer dan een touis voor het reus-
achtige bed met zyn gordijuen van verbleekt
raze damast. Daar had hij gelegen, „heilig
en verschrikkelijk", op de plaats waarvandaan
hij door een speciaal daarvoor gemaakt ven-
ster, den geheelen dag het altaar van de
kloosterkerk had kunnen zien, daar had hij
gelegen, met ranke stil-brandende kaarsen en
het voorMurende zachte geklikklak van de
rozenikransen, die allang vergeten gebeden
markeerden om hem heen. Non sufficit
onbis. Neen, hem was de wereld ook niet ge
noeg geweest, ook al hadden zijn galjoenen den
Atlantischen Oceaan beheerscht en al was zijn
Armada te pletter gelocpen op de notsen vstn
een kettersch eilanid. De bevelhebbers van zijn
legioenen hadden de koppige, taaie Hollanders
onderdrukt; hun goud en hun rijkdom
Iemand legde zijn hand op myn schouder.
„Een grys colbertje", zei Graniby met na
druk. ,,We hebben hem nog niet".
Maar de oxide giids was in de wolken. Ik
had een paar minuten in zwijgenden eerbied
voor 's konings bed gestaan. Einidelijk, ein-
delijk had iets indruk gemaakt op die botte
vreemdeiingen. Vlug liep hy het vertrek door.
Ik hoorde een zachten „klik" en een paneel
van de lambrizeering achter het bed gleed
weg. De man trok me erheen en legde me met
ide noodige geheimzinnig-doeneriji uit, dat dit
het eene uiteinde van de geheime gang was.
die Philips II in de muren van het Eseuriaal
had laten bouiwen. De gang voerde naar het
VERLIOHTING VOOR DEN
MIDDENSTAND.
Het Friesch Middenstandsfront heeft aan
den voorzitter van den Ministerraad, Dr. H.
Ooiyn, een telegram verzonden, waarin het
verzoekt te helpen bevorderen, dat de zware
crisisniood van den kleineren middenstamd
worde verlicfat door:
a. werkverschaffing-otojecten te doen uit-
voeren in overleg met en door tusschenkomst
van toij, desbetreffende bedrijven betrokken
organisatie;
b. geen ove.rheidsmaatregelen te willen
nemen of goedkeuren, waardoor die midden-
stand wordt uitgeschakeld of achtergesteld, eri
c. mede te werken tot instellen van orga-
nen, die het bedrijfsleven van den Ijleineren
middenstand, ook ten plattenlande, finan-
cieelen steun kunnen verleenen.
Het departement van Buitenlanidsche
Zaken deelt mede, dat de Nederlandsche akte
van bekrachtiging van het Verdrag van 26
September 1931 tot ontwikkeling van de mid-
delen tot het voorkomen van den ooriog
(Stbl. 1933, no. 138) op 30 Mei 1.1. op het
secretariaat van den Volkentoond te Geneve
is neergelegd. Ingevoige deze bekrachtiging
is het verdrag aanvaard voor het rijk in
Europa, Nederlandsch-Indie, Suriname en
Curagao.
Het verdrag is eveneens bekrachtigd door
Noorwegen en Peru.
Aangezien het verdrag in werking zal tre-
den, wanneer tien staten het zxillen hebben
bekrachtigd of zullen zijn toegetreden en, ge-
iyk uit het bovecistaande blijkt, tot dusver
aan deze voorwaarde niet is voldaan, treedt
het verdrag nog niet in werking.
DE HEER BRAAT GEEN KAMER LID.
Te Assen is onder voorzitterschap van den
heer H. Smeenge Jzn. de algemeene verga
dering van de afdeeltng Drente van de
Boeren-, Tuiniders en Middenstandsparty
gehouden.
Na een woord van welkom tot de aan-
wezigen gaf de voorzitter een uiteenzetting
van hetgeen er in de vergadering in Utrecht
was besproken.
Na eenige discussie werd met groote
meerderheid van stemmen besloten Mr. Ver-
voorn zijn eens gedane belofte te doen hand-
haven en alzoo zijn zetel als verkozen lid der
Tweede Kamer te behouden en niet af te
staan aan den heer Braat.
NOORD-BEVELAND UIT ZIJN
ISOEEMENT.
Men schrijft uit Noord-Beveland aan de N.
R. Crt.
Het artikel in het avondblad van 25 Maart
over de geisoleerde ligging van Noord-Beve
land heeft tot gevolg gehad, dat er op het
eiland een actie is ontstaan om verbetering
in de verbinding met den Zuid-Bevelandschen
wal te verkrijgen.
Binnenkort zal er een comite van actie wor
den opgericht en zullen vergaderingen worden
belegd.
Al te lang hebben de Noord-Bevelanders ge-
zwegen over de minder goede veerverbinding
en de hooge tarieven. Zij waren ook hierin te
veel Zeeuwen, die meestal te weinig spreken
en doen, als het buiten hun bedrijf omgaat en
die leven naar het veranderde onderschrift
van het Zeeuwsche wapen, ,,Luctor et Emer-
go", „lukt het vandaege niet, dan lukt het
merrege" (lukt het vandaag niet, dan lukt
het morgen), waartoy zy dan alien nadruk leg-
gen op het „Merrege", waardoor het steeds
.merrege" blijft.
Het blijkt nu eenmaal in het leven noodig
te zgn om af en toe eens wat van zicht te laten
hooren en de aandacht te trekken.
Het is zoo juist wat enkele weken geleden
van uit Drenthe in dit blad werd geschreven
en waarbij ook Zeeland werd aangehaald, dat
ook deze provincie geen vertegenwoordiger in
de Kamers heeft.
Men loopt dan de kans, dat wel eens te wei
nig aandacht aan zulke provincies wordt be-
steed.
koor aan den westkant van de kerk, dat,
tegen de in Spanje heerschende gewoonte in,
aan het einide van het mididensehip onmiddel-
lijk boven den hoofdingang gabouwd was. Als
de koning zich dan goed genoeg voelde om
op te staan, sloop hy, stil en zwijgend als een
geestverschijninig, de gang af en ging zijn
plaats in het koor door een tweede verschuif-
toaar paneel binnen. En daar, aan den achter-
kant van de reusachtige kerk, woonde hij dan
een mis of vesper bij en verdween na afloop,
even stil als hij gekomen was.
Miaar Granby liet me niet met rust; hij
stond weer aan mijn mouw te trekken. Ik
drukte den ouden gids een flinke fooi in de
hand en zonder de mooie of eurieuze dingen
vender een blik waandig te keuren, gingen we
weer aan het zoeken.
Na een tocht van ten minste een kwartier
door kruisgangen en galerijen kwamen we in
de kerk, een reusachtige, grijtze steenmassa,
simpel alleen de zoldering was versierd
en buitenigeiwoon mooi van proportie. Hier
hing de typische sfeer van het Katholieke
Spanje. De mis was juist afgeloopen. Drie figu-
ren, gekleed in rijke, purperen gewaden en
voorafgegaan door een hellebaardier, begaven
zich naar de sacristie. Een geur van wierook
waasde door de lucht. De laatste woorden van
het koor verstierven fluisterend, toen we ziwij-
gend en onwillekeurig geimponeerd in het
halflicht bleven staan rondkijken.
,,Neem jij het noord-transept, dan neem ik
't zuidelijke," beval Granby, ,,voor het altaar
treffen we elkaar dan weer".
(Wordt vervolgd.)
