ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
De Vier
Eerste Blad.
Bali en de Zending.
No. 8986
VRIJDAG 5 MEI 1933
73e Jaargang.
FEUILLETON
£\e
BINNENLAND
GENTSCHE AUT0SCH00L
TER NEUZENSCHE CO U RANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post /1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor BelgiS en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen by vooruitbetaling.
tJitgeefsrer: Firma P. J. VAN DE SANDE.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIgNVan 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer /0,20.
KLFJNE ADVERTENTIeN per 5 regels 50 cent by vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend
HandelsadvertentiBn bi) regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst 6en dag voor de ultgave.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
DRANK WET.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN brengt ter openbare kennls lnge-
gevolge arttkel 16 eerste lid der Drankwet, dat
hen is iagekomen een verzoek om eene
tapvergunning voor den verkoop van sterken
(Jrank ia bet klein, voor gebruik ter plaatse
VStn verkoop van PIETER CORNELIS DE
DOELDHR, van beroep waterklerk, wonende
te Ter Neuzen, voor het rechter- en linker-
benedenlokaal van het nleuw gelbouwde, nog
Ongenummerde perceel aan den Kanaalweg te
Sluiskll.
Binnen twee weken, nadat deze bekend-
maklng Is geschled, kan ieder tegen het ver-
leenen van deze vergunning schrifteltjk be-
Ewaren Indienen bjj burgemeester en wet
houders.
Ter Neuzen, den 4 Med 1933.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVTJLL.E, Secretaris.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN maken bekend, dat de opgaven
bedoeld in artikel 35 en 51 der Drankwet, ter
eecretarie der geaneente voor een ieder ter
Inzage zijn gelegd en tegen betaling der kosten
etjn verkrijgbaar gesteld.
Ter Neuizen, den 3 Mei 1933.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. i. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
Bali mag dan tot de klemere eilanden
van onzen Indischen archipel behooren
bet is geenszins onbelangrijk. In
grootte komt het zoowat overeen met
onze provincien Friesland en Groningen
aamen, de natuurlijke gesteldheid vertoont
veel overeenkomst met die van Java,
waannee het vroeger ook wel een geheel
sal hebben gevormd. Het eiland ver-
eenigt in zich (in het klein) alle natuur-
schoon van Indie: het heeft heuvels en
bergen, groene vlakten en lachende val-
leien, groote. uitgestrekte bosschen, veel
stroomen, die soms onheilspellend en
onheil-aanbrengend aanzwellen. Ook aan
vulkanen heeft dit eiland geen gebrek, de
Batoer vooral is de heilige berg der Bali-
neezen, dien zij niet zullen beklimmen
zonder vooraf zich van alle wapens te
hebben ontdaan en zonder dan ook eerst
nog den goden vergeving te hebben ge-
vraagd voor hun vrijpostigheid.
De bevolking behoort tot het Maleische
ras. De bewoners onderscheiden zich
meerendeels door een levendigen aard.
groote driesbheid en onafhankelijkheid en
vooral ook door vrijheidszin. Dan zijn zij
bizonder gesteld op hun geboortegrond.
Men schat de sterkte der bevolking op
ruim een milliden.
Vroeger, in oude tijden, moet Bali zo6
krachtig zijn geweest, dat het zelfs over
een deel van Oost-Java gezag uit-
uitoefende. Toen daar echter het Hindoe-
rijk van Madjapahit tot macht kwam,
werd ook Bali daaraan onderworpen, en
door
FRANCIS BEEDING
(Nadruk verboden.)
«3)
(Vervolg.)
Granby schoot, met zqn vinger op den knop
van den claxon, langs het midden van de
etampvolle straat voort. In een andere stad
eou die manier van rijden het noodige, oncom-
plimenteuse commentaar uitgelokt hebben.
I£aar in Madrid was men iets dergelijks wel
gewend de menschen maakten vlug en ab-
noluut niet geprikkeld en onwillig ruim baan.
„Hou jij die taxi in de gaten," zei Granby.
,4k heb mjjn oogen voor den weg noodig."
De kattebak hield zich uitstekend en na een
aiinuut of vijf hadden we den afstand tus
schen de beide auto's tot een meter of vqftig
tsruggebracht. De chauffeur van de taxi had
biykbaar geen order om hard te rijden. Met
Sen gang, dien we hadden was het een quaes-
4Ie van enkele minuten, voor we hem inge-
ttaald hadden Maar dan?
(Het gedeelte van de stad, waarin de jacht
plaats had, bestond blqkbaar geheel uit steeg-
jes en nauwe straten met arbeiderswoningen.
Mu en dan schoten we blok modeme verdie-
plng-huizen voorbij. Maar voor het grootste
4eel waren het viezige vervallen woninkjes
Met gestucte wanden en platte daken.
Een paar meter scheidden ons nu nog maar
van de auto voor ons. De chauffeur hoorde
toen het rijk in 1478 ten val kwam, vlucht-
te de kroonprins naar Bali en nam hij
daar het bewind in handen.
De godsdienst der Balineezen bestaat
uit een mengse! van natuurvereering en
Hindoe'isme. Mogen misschien de oor-
spronkelijke bewoners de zon en andere
natuurkrachten hebben vereerd, in de 15de
eeuw werd Bali Hindoesch, een vermen-
ging van. Brahmanisme en Boeddhisme.
Geheel was het Hindoeisme echter niet bij
machte om den natuurdienst uit te roeien.
Vooral is de invloed van het Brahmanisme
hier sterk gebleken, speciaal de hoofd-
secte daarvan: het Siwaisme. De pries-
ters en priesteressen van dezen gods
dienst staan in zoo hoog aanzien, dat
zelfs de vorsten zich voor hen buigen.
De plaatsen voor de godvereering zijn
op Bali bijna even menigvuldig als het
aantal dorpen. Meestal zijn het groote
vierkante, door een hoogen steenen muur
omgeven, open pleinen, waartoe een hooge
poort toegang geeft. De binnenruimte
bestaat dan uit twee deelen, waarvan het
eene deel de verzamelplaats is voor de
offerende menigte, en dan komt men door
een nauwe deur in het eigenlijke heilige",
waar de nissen zijn, waarin de offers
worden neergelegd. Bovendien heeft men
op Bali nog een groote menigte bid- en
offerplaatsen in tuinen, rijstvelden enz.
Voor het tempelbezoek is geen bepaalde
dag aangewezen, veel families gaan er
om de vijf dagen heen.
Middelpunt van hun godsdienst is de
lijkverbranding, want zij meenen, dat men
alleen door verbranding van het lichaam
den hemel kan binnengaan. Echter ge-
schiedt die verbranding slechts zelden
terstond na het overlijden. De verbran
ding van de weduwen, die ook bij het
Hindoeisme behoort, is in het Gouverne-
mentsgebied verboden, maar daarnaast
bestaat nog wel zeer sterk het kasten-
stelsel. De heele bevolking is in vier
standen verdeeld. Men zou, als men dit
alles leest, geenerlei oorzaak kunnen noe-
men, waarom het zendingswerk op Bali
niet even goed ter hand zou kunnen of
mogen worden genomen als op andere
terreinen in Ned. Oost-Indie.
Zoo gebeurde het dan ook, dat op 4
Mei 1654, in de vergadering van den
Kerkeraad te Batavia en nog wel
namens de hooge Landsregeering werd
bericht, ,,dat zich bij de Balineezen ge-
negenheid openbaarde het Christendom
aan te nemen". Echter is er toen niets
gebeurd, en ook alle latere pogingen, die
zijn aangewend, hebben tot geen noemens-
waardig resultaat geleid. Ja, men zou
zelfs kunnen zeggen, dat het resultaat eer
negatief was, want eindelijk, na allerlei
mislukkingen, kwam er aan al dit werk een
vreeselijk slot, toen in 1881 zendeling De
Vroom vermoord werd en nog wel op aan-
stoken van zijn eersten en eenigen be-
keerling. Sedert is al het werk blijven lig-
gen tot in 1930 de Missionary Alliance
het oog liet vallen op Bali en toelating
verwierf tot Zendingswerk, speciaal onder
ona bltjkbaar heel goed Granby bewerkte
den claxon z66, dat hij ons wel hooren mdSst
maar hrj bedankte ervoor uit te wrjken en
bleef kalm in het midden van de straat ryden.
Eerst begreep Ik niet waarom de man dat
deed, maar toen zag ik, wat de reden van zqn
zonderlinge handelwijze was. Een priester,
vergezeld van een koorknaap, die een wierook-
vat zwaaide, stapte langzaam voor hem uit.
Nu en dan tinkelde fijntjes het belletje. Er
achter liepen vier mannen in lange pyen en
met kappen op, precies vier leden van de
Inquisitie. In werkelijkheid waren het bree
ders van een liefdadige orde, wier taak het
was, voor het teraardebestelien van de afge-
storvenen der armen zorg te dragen. De pries
ter week naar rechts uit om de taxi te laten
voorbijgaan, maar van 66n kort oogenblik van
besluiteloosheid van den chauffeur maakte
Granby gebruik, om zich met de radiatorkap
van den kattebak tusschen de taxi en de stal-
letjes in te dringen. Ik zag den chauffeur
woedend omkijken waarschijnlijk drukte hij
zijn gevoelens ten opzichte van ons in bloem-
rijk Spaansch uit. Maar zijn woorden gingen
verloren in het krijschen van den claxon.
Daar dook, aan het einde van de straat, een
nleuwe ry stalletjes, verlicht door toortsen,
fantastisch als een soort van werkplaats van
dwergen, uit de duisternis op. De taxi zoowel
als de kattebak reed op dat oogenblik een 35
kilometer en dus leek me het moment geko-
men om vaart te minderen, braaf achter de
taxi aan te gaan sukkelen en een betere ge-
legenheid af te wachten. Maar Granby was
een andere meening toegedaan. Naar zqn
manier van doen te oordeelen, vond hij dat
hy nog voorby en aan den goeden kant van
den weg kon komen, voor hij het rytje stal
letjes bereikt had.
Hy voerde de manoeuvre uit en kwam
precies een meter te kort De caresserie van
de daar wonende Chineezen. Het succes
was wel niet groot, maar toch drong de
mare van het Evangelie tot anderen door,
en na korten tijd verklaarden enkele men
schen uit Zuid-Bali. dat zij Christen wil-
den worden. Dit voor val is toen de oor
zaak geworden voor een breede bespre-
king van de vraag: of Bali voor de Zen-
ding gesloten diende te blijven. Sommi-
gen verbaasden zich er sterk over, dat het
tot nu toe in godsdienstig en cultureel op-
zicht zoo zelfgenoegzaam en sterk schij-
nende Bali zonder eenige moeite toegan-
kelijkheid betoonde voor het Christendom,
terwijl vroeoer al dat werk jarenlang zon
der eenige vrucht was gebleven.
Zoo is de kwestie ,,Bali en de Zen-
ding" een question bruiante geworden.
De meeste Nederlandsche en Indische
bladen nemen daar al sinds maanden
ijverig deel aan en vooral heeft veel stof
opgejaagd het protest van Dr. F. D. K.
Bosch, hoofd van den Oudheidkundigen
Dienst in „De Stuw" tegen toelating van
welke Zending ook op Bali. Eigenaardig
is daarbij, dat dit een strijd is tusschen
eenige Europeanen, zooals een Chineesch-
Maleisch blad het zelf heeft uitgedrukt.
Het verzet tegen toelating van den in
vloed van het Christendom is een actie,
geheel buiten Bali en ook buiten Bali om
opgezet. Alleen op grond van het argu
ment van cultuurbescherming wil men
elken invloed op Bali weren, ook elken
godsdienstigen invloed, althans van
het Christendom. Mohammedanen en
Boeddhisten hebben er vrij spel, maar het
Christendom moet en mag er niet in.
Er mag niet aan wOrden getwijfeld
ook Dr. H. Kraemer heeft dit in zijn pas-
verschenen uitvoerig geschrift over deze
kwestie toegegeven dat bij verschil-
lende tegenstanders dit verzet voortspruit
uit een oprechte genegenheid voor de
Balische cultuur, die zij zoo graag geheel
ongschonden bewaard q:ouden zien. Maar
toch stemt de ongemeene scherpte, waar-
mede deze strijd gevoerd wordt, tot na-
denken. Kraemer zegt letterlijk: Elken
invloed laat men toe. Men erkent hare
ook altijd niet gunstige uitwerking. Al
leen het Christendom moet volgens som-
migen geweerd worden, want dan vreest
men opeens de ineenstorting der Balische
cultuur, terwijl men tegelijkertijd aan de
Zendinq den raad geeft om zich niet zoo-
veel offers en inspanning te getroosten,
omdat de resultaten toch zoo poover zul
len zijn. Kraemer meent, dat men daarom
moeilijk aan den indruk kan ontkomen,
dat bij menicreen een diepgewortelde af-
keer van welk Christendom dan ook een
krachtig woord meespreekt.
Bij de overweging, van deze uit allerlei
oogpunt zeker belangrijke kwestie zal
vooral niet het feit mogen worden over
het hoofd gezien, dat de jeugd op Bali
tegenwoordig in toenemende mate onver-
schillig staat voor de oude godsdienst-
gebruiken. De jonge menschen vinden
dien ouden godsdienst duur en zij begrij-
pen de bedoelingen niet meer. Hun mo-
derne ontwikkeling doet hen verlangen
naar meer helderheid, en als zij dus nog
eenige belangstelling aan den dag leggen,
is dat vrijwel geheel intellectueele belang
stelling en geen vrucht van zielenood.
Kraemer vertelt in zijn boek den inhoud
van een gedeelte van een gesprek, dat hij
gevoerd heeft met een zeer intelligent
Balinees. Deze erkende. dat de groote
den kattebak bevond zich op 6dn hoogte met
de radiatorkap van de taxi, toen de catastrofe
plaats had. Ons linker spatbord raakte een
stalletje met torens gemberkoeken en een
vroolijk fladderende r$ .veeren boa's. Een luid
gekraak volgde. Meteen daarep daalde een
regen van gemberkoeken op ons neer. Onver-
staanbare, maar waarschynlijk niet zeer vrien-
delijk bedoelde woorden doorkliefden de
warme avondlucht. Ik werd met esn smak
tegen de voorruit opgegooid en op hetzelfde
oogenblik torpedeerde de taxi, die niet z66
vlug kon stoppen, ons van achteren. De kat
tebak maakte halt met een schok, die me weer
op mijn zitplaats deed neerploffen. Donzig
zachte dingen legden zich om myn hals en
wapperden zachtjes voor myn oogen en om
mijn ooren.
En terwyi ik nog naar adem zat te happen,
dook er geen twee decimeter afstand van
mijn neus het gezicht van een vrouw op
een masker vol rimpels met tiwee tanden die
elkaar niet raakten. Een magere knoestige
hand met onlbeschrijfiyk vuile vingers, ge-
kromd als klauwen, greep me vast. Ik kreeg
een gevoel of ik stikte en de lucht was in een
oogwenk vol fladderende veeren van een pur-
perroode boa, die niet tegen zoo'n druk be-
stand waren. Ik worstelde slapjes om los te
komen hetgeen me inderdaad lukte, maar
met het resultaat, dat Ik te zwaar tegen het
portier van den kattebak lenude, dat oogen-
blikkelijk gedienstlg openging. Het volgende
oogenblik lag ik op mijn knieen in de goot
met een uitstekende gelijkenis van den heili-
gen Petrus, compleet met sleutels, uitgevoerd
in gemberkoek, in mijn armen geklemd.
Ik sukkelde overeind. Het licht van de
toortsen was niet overvloedig, maar toch wel
voldoende om me te doen zien, wat er ge
beurd was. De taxi had zich als een klit aan
den achtertkant van den kattebak vastgehecht.
poerafeesten en lijkverbrandingen. die den
toerist doen uitroepen: ,,wat een gods
dienstig volk!" misleidend zijn. Het
zijn vormen op sociaal gebied, zij denken
daarbij hoofdzakelijk aan het materieele.
En een ander evenzeer ontwikkeld man
voegde Dr. Kraemer toe: wanneer hier
zendelingen kwamen, die met tact op-
traden, zouden zii ongetwijfeld in allerlei
kringen gehoor vinden.
Men zal moeilijk de condusies kunnen
tegenspreken, waartoe de door ons ge-
noemde Zendingsman gekomen is, als hij
zegt, dat, waar de Regeering vanzelfspre-
kend het toerisme toelaat, waardoor de
godsdienst der Balineezen tot een kijkspel
wordt verlaagd, het evenzeer zal moeten
worden aanvaard, dat het Christendom,
dat toch het beste representeert wat
Europa te bieden heeft, niet kunstmatig
moet worden verre gehouden. Tal van
Balineezen, die de verandering bepeinzen,
die nu reeds in het leven op Bali zijn ge
komen, vinden het heel zonderling, dat de
Regeering alleen het Christendom buiten-
sluit.
Zelfs zijn er menschen op Bali, die zich
gekwetst voelen door deze weghouding
van alle Christendom, en die in de predi-
king van het Evangelie een gelegenheid
zien voor Bali om te komen tot zelfher-
ziening en levensvernieuwing. En zoo
onderschrijven wij van harte Kraemer's
eindconclusie: dat voor het volk van Bali
evenmin als voor elk ander levend volk,
het ideaal niet kan liggen in kunstmatige
en op den duur niet te handhaven be-
scherming van zijn rust en stabiliteit, maar
in het strijdend zelf verwerken van wat
de bovenredelijke leiding der geschiedenis
beschikt.
EERSTE KAMER.
Vergadering van Woensdag.
Aan de orde is het wetsontwerp tot wijzi-
ging van de Kieswet.
De heer Van Embden (v.-d.) wijst op het
euvel der kleine partijen, by de jongste ver-
kiezingen weer gebleken. Spr. beveelt het
eischen van een waarborgsom aan. Spr. acht
geen voldoende reden voor deze wjziging van
het kiesstelsel aanwezig. De gewijzigde kies
wet zal leiden tot overbevoordeeling van de
groote party en.
De heer Van Citters betoogt, dat het ont-
werp voordeelig is voor de grootste, nadeelig
voor de kleinere partijen.
Het ontwerp is aangenomen.
MARINEZAKEN VOOR DEN ZEEKRIJGS-
RAAD TE SOERABAJA.
Aneta meldt uit Soerabaja:
De Zeekrijgsraad heeft den kwartiermees-
ter Piekaart tot drie jaar gevangenisstraf,
korporaal Severeynse tot twee jaar gevange
nisstraf veroordeeld, beiden onder aftrek van
BESTUURDER: R. MORTIER
Lange Meire, 2 (Kouter) Gent
Telefoon: 19393
Dag-, avond-, Zondaglessen, gekend voor
degeiyk en voll. onderricht. Zondagleer-
gang te Selzaete: Zaal Gaumont, Markt.
(Ingez. Med.)
Granby stond op de kussens van de voorbank.
Maar in plaats van behoorlijk notie te nemen
van drie protesteerende vrouwen met bont-
gestreepte sjaals, die alle drie tegeiyk ver-
goeding voor de hun toegebrachte schade
elschten, sprong hy over het portier op den
grond en schoot op de taxi af.
Ik liet Petrus aan zijn lot over en liep ach
ter om den kattebak heen. Op hetzelfde
oogenblik hoorde ik kort achtereen twee
schoten.
Revolvers, constateerde ik.
De politie was biykbaar gewapend en ver-
dedigde nu haar recht op den gevangene. Ge-
lukkig had ik geen tijd, om aan eventueele ge-
volgen te denken. Om Julia te redden moest
Helmuth von Arting nu geholpen worden.
IJverig rukte ik het portier van de taxi open.
Binnenin was het stikdonker en vol bewegen-
de beenen. Ik greep er een beet. Het been,
trapte. Ik hoorde het geluid van scheurend
goed en het volgende oogenblik tuimelde Ik
achteruit met een keurige donkerblauwe
broek, zooals die door de Madridsche politie
wordt gedragen, in mqn handen.
Mijn vurigste wensch uit myn studenten-
dagen was vervuld. Ik had een vertegen-
woordiger van de wet zijn broek uitgetrokken.
Ik krabtoslde weer overeind en dook op-
nieuw de duisternis in. Het gezicht yan een
agent doemde door allerlei bewegende scha-
duwplekken op.
„Raak 'm dan goed!"
Dat was de raad van Granby geweest.
Ik hield me aan die instructies. Mijn vuist
raakte hem ender tegen zijn kin en hy zakte
weg. Op hetzelfde oogenblik zag ik een twee-
de gezicht. Dat van Helmuth. En tegelfk
hoorde Ik Granby schreeuwen
„Neem de beenen, kaffer!"
Dat liet Helmuth zich geen twee keer zeg
gen. Hy Met zich door de open deur op den
den tijd doorgebracht in preventieve hechtenis
en met verwijdering uit den militairen dienst.
Beiden werd ten laste gelegd, dat zij van
27 tot 30 Januari op Hr. Ms. Evertsen door
toespraken poogden de krygstucht te onder-
mijnen en in die toespraken oa gezegd heb
ben: „De Java is af", waarmede zg bedoel-
den dat de Java klaar voor dienstweigering
was en ,,wy op de Java geven de kijk", waar
mede zg bedoelden: het voorbeeld.
Piekaart zou bovendien hebben gezegd: „bij
ons op de Java leggen wij nu het werk neer
en wie het niet doet slaan we te pletter". Hq
wekte bovendien de opvarenden van de Evert
sen op er aan te denken, dat men op hen aan
zou kunnen, terwijl Severeijnse o.a. zou heb
ben gezegd: „Wie niet meedoet, wordt dood-
geknuppeld".
OPDRACHTEN VAN SOVJET-RUSLAND IN
NEDERLAND.
Naar wq vememen, ontving de N.V. Am-
sterdamsche Kininefabriek te Amsterdam een
opdracht voor levering van kinine aan sovjet-
Rusland tot een bedrag van vier millioen gul
den. Met de vennootschap „de Klop" te Slie-
drecht zijn onderhandeiingen gaande over de
levering van een bagger-machine ter waarde
van 320.000 gulden. Het wachten is nog
slechts op de in het vooruitzieht gestelde
staatsgarantie, om deze opdracht definitief
af te sluiten.
DE 18 MEI-VOLKENBONDSDAG EN DE
SCHOLEN.
Gedurende reeds een lange reeks van jaren
organiseert de „Vereeniging voor Volkenbond
en Vrede", welks Hoofdbestuur en verdere
organen zijn samengesteld uit personen van
elke politieke en godsdienstige richting, op
den 18 Mei haar Volkenbondsdag. Deze be-
oogt om, zooveel mogelijk op een en denzelf-
den dag en zooveel mogelijk door geheel het
land, aandacht te scheaken aan den Volken
bond, zijn beteekenis, zijn werk, en zoodoende
te komen tot een vermeerderde belangstelling
voor deze instelling, die alleen dan, waaneer
zij leeft bij alien, kan groeien tot een organis-
me, waarvan kracht uitgaat.
Telken jare sedert 1927 is van de zqde van
den Minister van Oaderwijs, Kunsten en We-
tenschappen een aanschrijving uitgegaan,
waarin aan de schoolautoriteiten zoowel van
het Lager als het Middelbaar Onderwijs is
verzocht de beteekenis van den Volkenbcad,
aan de schooljaren uiteen te zetten.
Dit jaar is opnieuw, bij schrr'lven van den
20 Maart j.l., zoodanige aanschrijving van de
zqde van den Minister aan de schoolautori
teiten uitgegaan, In dit schrijven wordt o.a.
gezegd:
Evenals in vorige jaren heeft het Bestuur
der Vereeniging voor Volkenbond en Vrede
mij verzocht, de beteekenis van den Volken-
bcadsdag in de scholen uiteen te doen zet
ten. In 1932 is daaraan geen gevolg ge-
geven, omdat ik meende, dat de gedacihte
aan dezen dag reeds voldoende ingeburgerd
was, zoodat eea jaarlqksche herinnering
daaraan mijnerzijds m;l overbodig leek.
Nu genoemd Bestuur op een dergelqke
herinnering bijzonder prqs hlijkt te stellen,
verzoek ik U aan de hoofdea der onder Uw
toezicht gestelde onderwijsinrichtingen een
aanschrijving te ric-htea, waarin hun wordt
medegedeeld, dat ik gaame zag, dat op 18
Mei a.s. in de scholen de beteekenis van
dea Volkenbondsdag wederom uiteengezet
wordt.
Indien zoo algemeen mogeiqk aajn de ui-
noodiging, in het rondschryven van den Mi
nister vervat, gehoor wordt gegeven, zal zulks
er ook dit jaar toe kunnen bijdragen, dat de
18 Mei-Volken/bondsdag op de scholen in ge
heel Nederland begrepen worde.
grond zakken en ging ervan door. De silhouet
van zijn misvormden rug kroop opeens, fantas
tisch vergroot, tegen den muur van het huis
rechts van ons op.
,,Je hebt je woord gehouden, kolonel", riep
hij ender het loopen nog over zqn schouder
Meteen daarop was hij in de duisternis ver-
dwenen.
Bijna gelijktijdig daarmee werd er een hand
op mijn schouder gelegd en zei een goedhar-
tige stem vlak bij mijn oor:
,,De Senor heeft harde vuisten. Zoo raak
had h'j) niet hoeven te slaan".
Ik draaide me half om en keek in een ge
zicht, dat ik m£<§r gezien had. Het gezicht
was geen halven meter van het mqne af en
een gebruinde hand betastte voorzichtig de
punt van de k:n.
,,Heel goed, jongeling, heel goed!"
Verduiveld! Dat was de stem van Granby.
Ik draaide me met een ruk am. Wat had
dat te beteekenen Nu begreep ik er niets
meer van!
Granby sprak nu tegen Manuel.
,,En?" vreeg hq. „Heb je het adres?"
„Ja, Senor", was het antwoord van Manuel
,,'t Is in de bergen, in de Guadarrama, bq
Segovia, geen twee uur hier vandaanhet
Chateau de Navacerrada heet het".
,,En de gevangeneWeet-ie, dat je de
enveloppe in handen gehad hebt?"
Manuel grinnikte.
,,Neen, senor", was izyn antwoord. ,.Ik ben
nu een eeriyk mensch de Heilige Maagd
zii geprezen maar miin vingers hebben met
alles verleerd. Ik heb in de taxi z'n zak ge-
rold, heb gekeken hoe 't adres was en heb
den brief weer in z'n zak gestopt".
..Uitstekend", zei Granby. „Dan gaan we
nu eerst den rommel opruimen".
(Wordt vervolgd.)