ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Olba Groenten
m
Eerste Blad.
DoorZeeuwscli-Vlaanderenin'tVerleden
F. J. KAAN,
No. 8965
WOENSDAG 15 MAART 1933
73e Jaargang.
BINHKBTLAND.
BUITENLAND
door
A. M. WESSELS.
van Superieure kwaliteit
en beste vulling zijn thans
goedkoop.
Spercieboonen
Spinazie
Andijvie
Snijboonen30 cent
Profiteert hiervan
per groot blik
26 cent
TEL. 164 - DIJKSTRAAT 45 - TER NEUZEN
MAART
TER NEUZEN, 15
VERKEERSONGEVAL.
ABONNEMENTSPRI.IS: Binneti Ter Neuzer. 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuren
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bfl vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgii! en Amerika /2,overige landen /2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor liet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uttgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150
TELEFOON No. 25.
DVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels ,fO,8C Voor elken regel meer f 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeN per 6 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend
Handeisadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
vori'i^irrbsnr Is. Inzendiug van advertentien liefst 66n dag voor dp uitgave.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAA NDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
EERSTE KAMER.
Vergadering van Dinsdag.
de orde is bet wetsontwerp betreffende
6e aflossdng van de Ned.-Ind. pond sterling-
leenlngen. v
De beer Wibaut (s.-d.) motiveert zijn stem
tegen. Met hem stemden de s.-d. Hermans
do Eeeuw en Dans tegen.
Het wetsontwerp wordt aangenomen met
84 tegen 4 stemmen.
Ir. A. A. MUSSERT SPREEKT.
Xr. A. Mussert, leider der Nationaal-Socia-
Uattsche Beweging in Nederland, heeft -
meldt het Handelsblad Maandagavond in
eon stampvoMe Dierentuinzaal het woord ge-
voerd voor den Kring 's-Gravenhage dezer
beweging.
De heer Mussert begon met een be schr ji
ving van den nood der tijden. Wij merken op
het nedergaan der natie, en dat nedergaan is
onxe ondergang.
Tegen het marxisme wil spreker strijden,
maar niet tegen de Marxisten, want zii ziin
volksgenooten en binnen korten of langen tiid
■alien velen van hen onder de vanen van het
natlonaal-socialisme staan. (Applaus.)
Bpreker ging na het ontstaan van het Mar
xisme en zeide eerbied te hebben voor hen,
(He volgens hun geweten voor het marxisme
hebben gestreden en geleden. Maar de leer
te verouderd.
Zonder Mussolini en zonder Hitler zou pe-
heel Eurona thans communlstlsch zijn. De
eentge werltelijke viianden van Moskou ziin
de nationaal-socialisten. De z.g. rechtsche
partijen doen Moskou geen kwaad.
Er is nu een coalitie ontstaan te°-en de
nationaal-socialisten, die loopt van Lou de
Visser tot Duymaer van Twist. En er is een
legerorder verschenen volgens welken militai-
ren geen lid mogen ziin van de nat.-soc. be-
weeing. (Geroen: Schande!)
Tijdens het debat werd o.m. gevraagd. hoe
de heer Mussert denkt over de vriiheid in
Doltschland, die hij zoo huldiart. maar die Hit-
leT met voeten treedt; de Israelietische zaken-
tnenschen in Duitschland worden aanverand
en ten doode opgeschreven, zeide de debater.
De heer Mussert antwoordde. dat ons niet
aangaat, wat er in Duitschland gebeurt.
Er ontstond rumoer toen deze debater den
heer Mussert tegensprak; er bleken eenige
soc.-democraten tusschen de menigte te zit-
ten, die de partij van den debater kozen. Er
werd gevochten; politie-agenten onder leiding
van een inspecteur maakten er een einde aan.
Tenslotte zong de vergadering staande het
WHhelmus.
0NTPLOFBARE STOFFEN GEVONDEN.
Een Wolffbericht uit Gottingen meldt, dat
de polltie In de Westeljjke Harz een groote
hoeveelheld ontplofbare stoffen heeft gevon-
den. De opslagplaats was in het bosch op zeer
vemuftige wijze verstopt. Een deel daarvan
te gebruikt voor oefeningen, welke commu-
nteten In de bosschen van Hannover en Miin-
chen hebben gehouden. O.m. hebben zij daar-
mee zelfgebouwde bruggen vernleld. De julste
plants van bet gevonden materiaal is door de
(Alle vragen, opmerkingen etc., deze
Historische Rubrlek betreffende, te zen-
den aan den heer A. M. WESSELS,
Conservator Museum te Goes.)
XLV.
De oude vesting Axel.
Inleidende beschouwing.
Heden staat op ons reisprogramma een be
zels; te brengen aan een der oudste en in de
geachiedenis meest bekende plaatsen van het
vwormalige 5de district, aan het indertijd zoo
door oorlogsrampen geteisterde Axel.
De oorsprong der stad llgt in den nevel der
oudheid en wanneer zij gesticht is, is moei-
te bepalen. Volgens sommlge geschied-
Schrjjvers kwamen de Denen hier voor't eerst
hi 837 en zouden deze stad gegrondvest heb
ben. Ult andere, zeer geloofwaardige bronnen,
weet men dat Heer Robert, reeds in 813 hier
een kerk zou gesticht hebben. Vermoedelijk
■ullen de Denen wel de plaats tot meerderen
bloei gebracht hebben en zal de naam Axel
van hen afkomstig zijn.
Bij de oudere gescihiedenisschr$jvers wordt
<Se naam Axla geschreven ook wel Axala
welke namen een sterkte, slot, kasteel of
btircht beteekenden, waaraan trouwens alle
nagenoeg hun oorsprong te danken hebben.
Reeds vroeg bezat de stad een uitgebreiden
handel en jaarmarkt, benevens een flinke
vischvlcot, waardoor de plaats gewoonlijk
•tapelplaats van visch" genoemd werd. Dat
ook een goeden naam had, bljjkt hleruit,
politie, om het publiek niet te verontrusten,
niet bekend gemaakt.
Dertig personen zijn gearresteerd.
DE OPHEFFING VAN HET EMBARGO.
In een hoofdartlkel over de opheffing van
het embargo op wapens voor China en Japan
zegt de Times, dat de Engelsche regeering niet
beschaamd behoeft te zijn voor haar politiek
in deze zaak, die weliswaar het verwijt van
voorbarigheld niet kan ontgaan, doch alleen
oppervlakkig beschouwd inconsequent is. Van
den beginne af heeft de regeering beseft, dat
alleen een intematicnale actie doeltreffend kon
zijn, hetzij deze een algemeen verbod betrof
of onderscheid maakte tusschen de beide par-
tjjen. Zooals Baldwin aankondigde, zal de re
geering de besprekingen met het buitenland
voortzetten om te komen tot een gemeen-
schappelijke gedragslijn lndien zich het geval
nog eens voor mocht doen. De Times acht het
inderdaad van overwegend belang, zoo het ooit
tot een regeling van wapenen komt, door deze
of een volgende ontwapeningsconferentie, dat
iedere regeering in staat zal zr'm volstrekt en
ondubbelzinnig toezicht uit te oefenen op den
uitvoer van wapens door de fabrieken in haar
land. De actie van Engeland heeft in ieder
geval de aandacht gevestlgd op een dringend
vraagstuk en tevens het precedent geschapen,
van een groot land met wapenfabrieken dat
er van af ziet, voordeel te behalen uit een ge-
wapend conflict dat door den Volkenbond on-
gegrond is verklaard.
EEN ENGELSCH FIASCO.
In de Internationale politiek zijn schrtjft
de N. R. Crt. prestige en decorum altijd
nog elementen van groot belang. Daarom
moet men een buitenlandsch beleid niet alleen
naar zijn positieve of negatieve resultaten
beoordeelen, maar ook naar de wijze waarop
het wordt gevoerd.
In dat opzieht is Engeland al geruimen trjd
niet bijster gelukkig. Het kan best zrjn dat
het geen reaen heeft om met de resultaten
ontevreden te zijn; bevorderlijk voor zijn aan-
zien is de wijze, waarop zij tot stand komen,
echter lang niet altijd.
Dit ligt ten deele aan het bestaan van
Geneve. Wat vroeger in kabinetten, waarin
geen onbevoegd oog doordrong, kon geschie-
den meet nu plaats vinden op het groote in-
ternationale tooneel, in den fellen schijn van
voet- en zoeklicht. Wat men vroeger zwijgend
kon volbrengen moet men nu voor de arg-
wanend toeluisterende wereld in redevoerin-
gen onthullen of verbergen. En dit laatste
is niet meer zonder risico. Dat risico is niet
alleen van nationalen maar voor den betrok-
ken minister vooral ook van persoonlijken
aard. Immers iedereen wil graag als een fat-
soenlijk man gegroet worden in den kring,
waann hij geregeid moet verkeeren.
Het decoratieve van de Engelsche politiek,
zoowel ter ontwapeningsconferentie als bij de
behandeling van het Oost-Aziatisch conflict,
heett zeer geleden omdat het aarzelende, half-
hartige, soms zalvend cynische ervan zoo heel
erg in het oog liep. In beide aangelegenheden
had van Engeland een krachtige leiding kun-
nen uitgaan, maar die is uitgebleven. Wjj be-
grijpen heel goed de aarzelingen van Engeland
in het Oost-Aziatisch conflict, evengoed als
wjj de dapperheid verstaan van kleine Midden-
Earopeescne mogendheden die met hun dap
perheid geenerlei risico loopen. Wjji hebben
Engexsche liberalen kort en krachtig hooren
constatseren: ,,Wjj zouden mee kunnen praten
als Singapore in orde was". Hiermede waren
de mogeujkheden, het risico en ae belangen
van Engeland bij het geval duidelijk geformu-
leerd. wg heooen hier vroeger wel gewaar-
schuwd voor de gevaren, die een „doortasten-
de" behandeling van het conflict, een optreden
tegen den schuldige, voor de wereld kon mee-
biengen. Wat Londen wilde en niet wilde
kan men dus op zich zelf niet verwerpen,
dat reeds in 863 ,,Boudewijn met den ijzeren
arm" aan de keizer trouw moest zweren, goed
te zorgen voor de landstreken van Aalst,
Waas en de vier ambachten, onder welke
Axel de 2de in rang was.
Axel was de hoofdplaats van het Axeler
Ambacht, ook eenmaal een eiland, dat in den
loop der tijden door overstrooming en inpol-
dering herhaaldelijk van gedaante veranderde.
Naar Axel noemde zich een oud en edel
Vlaamsch geslacht, dat reeds in de 9de eeuw
bekend geweest moet zjjn.
Reeds in 840 is Vlaanderen onder een Gra-
feljjk gebied geweest, om des te beter de
wcede en invallen der Noormannen af te
keeren, onder welke Graven ook Axel en de
vier Ambachten behoord hebben, en in welk
recht van Aalst, de vier Ambachten en het
Kasteel van Gent in het jaar 1057 Graaf
Boudewijn, door Keizer Hendrik den Vierden
bevestigd werd.
Axeler Ambacht behoorde omstreeks het
jaar 1000 aan Vlaanderen, maar door het
huwelijk van Graaf Robert in 1063 met Geer-
truida, de weduwe van Graaf Floris I van
Holland, werd hem tot huwelijksgift gegeven
het land van Aalst, de Vier Ambachten
(waaronder Axel) en de vijf eilanden van
Zeeland (Walcheren, Zuid- en Noord-Beveland,
Wolfertsdijk en Borsellen), voorzeker geen
onlbelangrijk huweljjksgeschenk.
Axel werd daardoor een kleinen ti)d van
het overige Vlaanderen afgescheiden. Het
overige gedeelte van dit gewest kwam aan
Roberts Broeder Boudewijn.
De scheiding duurde echter slechts tot 1076,
toen Boudewijn stierf, en Vlaanderen, door
tusschenkomende twisten vercverd werd door
Graaf Robert, zoodat deze nu Heer van de
geheale landstreek werd. Hjj verhief toen het
leen te Keulen aan Keizer Hendrik IV.
In 1244 kwam het Graafschap Vlaanderen
maar wel de ongelukkige, geen lijn vertoonen-
de wijze waarop het die politiek van gerecht-
vaardigde voorzichtigheid nastreefde.
Niets illustreert de houding van Engeland
in deize aangelegenheid beter dan het gebeur-
de met het embargo op wapenen voor China
en Japan, dat Engeland op 27 Februari heeft
afgekondigd. Nu zou dan eindelijk wat geschie-
den. Londen zou laten blijken dat het vonnis
van Geneve gevolgen moest hebben. En
het verbiedt den verkoop van wapentuig, niet
alleen aan den schuldig verklaarden aanval-
ler, maar ook aan de partij die een gerecht-
vaardigden strijd van verdediging voert. Het
geeft daarbjj heel duidelijk te kennen dat geen
embargo uitvoerbaar is dat Japan werkelijk
zou hinderen, omdat dit gevaarlijke tegen-
maatregelen zou kunnen uitlokken; aan een
embargo op grondstoffen voor de wapenfabri-
cage valt daarom b.v. niet te denken.
Feitelijk kwam dit er dus op neer dat bet
embargo alleen de Chineezen hinderde. De
Engelsche regeering had ook al geconsta-
teerd: Japan beschikte niet alleen over zjjn
eigen fabrieken maar zelfs ook over de groote
arsenalen, waarin de Chineezen hun wapen
tuig plachten te vervaardigen v66r Mantsjoe-
rije hun ontnomen was. Waarom dan dit em
bargo met zijn van te voren al verwachte
verkeerde uitwerking?
Natuuriijk wekte deze beslissing in Enge
land de hoogste verbazing. Maar de regeering
had een goede verdediging: ..Wapenzendingen
aan China zoudsn toch door de Japanners
worden aangehouden". Dit beteekende, dat
men China wilde beschermen tegen zijn eigen
na.veteit van wapens te koopen waarmede
het kans liep zelf te worden bestreden. Of de
Chineezen erg gevoelig zullen zijn geweest
vcor deze meer dan vaderlijke zorgen van
Londen? Dit beteekende ook dat China nu
voor zijn wapentoevoer afhankelijk werd ge
maakt van Sowjet-Rusland, dat altijd begee-
rig is geweest bet Overtollige product van
zijn wapenfabrieken in China van de hand te
doen en dat over het rondom Oerga gegroe-
peerde Mongolie een verbindingsweg over land
met China bezit.
De Engelsche regeering verklaarde, toen zij
het embargo aankondigde, dat zjj het slechts
zou handhaven in geval ook de andere in aan-
merking komende mogendheden tot denzelfden
maatregel besloten. Geen enkele mogendheid
is Engeland nagevolgd. Laat ons hopen, dat
het enkel was omdat, zooals gezegd, het em
bargo de Chineezen aanzienl'jk meer moest
hinderen dan de JapannerS; en dat niet enkel
de bezorgdheid, nog weer afzet van industrie-
artikelen te verliezen, de beweegreden is ge
weest voor deze houding. Wij nemen echter
(Ingez. Med.)
in het bezit van Margaretha, dochter van
Graaf Boudewijn en moeder van Guy van
Dampierre. Zij was doorgaans bekend onder
den naam van „de Zwarte Margriet".
Deze vorstin was echter niet vlug om door
te tasten. Zij bleef in gebreke, volgens den
eisch dier tijden, om het leen van Vlaanderen,
voor den Keizer te komen verheffen, d.w.z.
het Keizerlijke recht officieel komen erken-
nen en bevestiging barer Gravinrechten te
komen vragen. Door dit verzuim werden de
landen van Aalst, de ambachten Hulst, Axel
Assenede en Bouchaute als aan den Staat
vervallen zijnde, verklaard.
Maar nu alleen was zij niet vlug, maar zij
was ook onvoorzichtig, om zich in een oorlog
te wikkelen met Willem n, Graaf van Hoi
land, die, sinds den dood van Hendrik, land-
graaf van Thuringen, tot Roomsch koning
was verheven.
Jan van Avesnes, een zoon van Margaretha
in bond met den Bisschop van Luik, viel
in 1248 met een groote krjjgsmacht in deze
streken.
De stad Axel moest het deerlgk ontgelden,
alles werd uitgeplunderd en verwoest. Het
getal gevangenen uit het leger van Avesnes
was zoo groot, dat Margaretha een som van
60.000 gouden penningen als losgeld moest
uitkeeren. Voorzeker een enorm bedrag in
die dagen.
Nauwelijks was de oude twist met de Hol
landers geeindigd, of het Vlaamsche zwaard
gewoon van bloed te druipen g'ing dit
nu tot zijn eigen land wenden.
La het jaar 1325, onder de regeering vai.
Graaf Lodewijk, werd het aanzienlijke Gent
en de Vier Ambachten, die te voren steeds
nauw aan elkander verbonden waren geweest,
door binnenlandsche tiwisten vaneen geschei-
den.
De krijgsbenden van het land van Waes,
gaame aan dat er geen reden bestaat om het
slechtste van de niet-aavolgers te denken.
Inderdaad, het lag voor de hand om aldus te
redeneeren: Een embargo dat het gewenschte
effect heeft is te gevaarlijk; een embargo
echter zooals Engeland heeft afgekondigd,
heeft het tegendeel van dit effect. Als wjj te
voren wapenlerveranties hebben toegelaten Is
er geen reden ze nu, met ocgewenscht effect,
te verbieden.
Het resultaat is dan geweest dat geen staat
ter wereld, zelfs geen staat voor wie het enkel
maar een platonische demonstratie ware ge
weest, het Engelsche voorbeeld heeft willen
volgen. Dit is de scherpste critiek die denk-
baar is op de vijand van den maatregel. Enge
land heeft China en Japan beide ontstemd,
niemand en niets gebaat, vooral ook geen
beginselen; zjjn beleid is door alien ver-
looehend. Verder Is duideljjk dat Londen
volkomen in zjjn eentje, zonder te voren
iemand in de buitenwereld te raadplegen, deze
actie begonnen is. Moreele overwegingen, b.v.
om geen materiaal te leveren voor menschen-
moord, kunnen er niet aan ten grondslag heb
ben gelegen, daar anders het embargo op zijn
minst vier Zuid-Amerikaansohe staten had
moeten treffen.
De intrekking van het embargo is in ieder
geval het bekaaide einde van een actie, die
beter dan iets wat te voren was geschied, in
het licht stelt, hoezeer te Londen op het
oogenblik de diplomateike techniek, het begrip
voor de inzichten van anderen, en het besef
dat men geen Internationale politiek naar
persoonlijke gevoelens en eigen vaderlijke in
zichten kan voeren, verloren is gegaan.
Wy, zouden echter onbillijk zijn als wij niet
op de mogelijkheid wezen, dat voor de mis-
lukte actie van Londen beweegredenen hebben
bestaan die van veel ernstiger aard zjjn dan
de drijfveren die men naar buiten heeft ge
noemd. Men heeft natuuriijk ook te Londen
zeer goed beseft, dat het afgekondigde embar
go Japan in zijn ooriogvoering niet kon be-
lemmeren. Maar Japan heeft op het oogen
blik nog andere behoeften. Het is zijn rnili-
taire en maritieme uitrusting met koortsach-
tigen ijver aan het versterken. Dat is niet ter
wille van China alleen; het bewjjst, dat Japan
aan veel grootere mogelijkheden en gevaren
denkt. Deze beweging nu van Japan kon zeer
belemmerd worden door een algemeen embar
go. Amerika was eerste belaaghebbende en
had, als het werkelijk waarde eraan hechtte
dat Japan zich niet onbeperkt op een oorlog
in den Stillen Oceaan kon voorbereiden, alle
reden om het Britsche embargo te steunea.
Dat Amerika niet meedeed had echter voor
Londen geen teleurstelling mogen zjjn, dat
had het moeten weten. Zoo ware het ge-
spaard gebleven voor een terugtocht, die niets
decoratiefs heeft, daar het gebaar dat op geen
manier de zaak van het recht kon dienen, niet
eens het schoone van een Don Quichotterie
had.
LBGAAT.
Aan de vereeniging ,,Effatha", Chr. insti-
tuut voor doofstomme kinderen te Voorburg,
werd gelegateerd door wijlen den heer A.
Wieland te Ter Neuzen, een som van 1000,
vrjj van successierecht en kosten.
KAMER VAN KOOPHANDEL.
Voor de vacature in de afdeeling grootbedrijf
ontstaan door het overljjden van den heer
L. M. F. van Waesberghe, werden heden can-
didaat gesteld, de heeren W. L. J. M. van
Waesberghe te Hulst, J. F. de Klerk te Ter
Neuzen en A. P. de Ruijter te Axel.
Hulst, Axel, Assenede, Bouchoute en het
Brugsche Vrije, belegerden Gent en plunder-
den en vernielden alles in den omtrek.
De Gentenaars gaven echter geen kamp.
Men dwong de belegeraars spoedig om het
beleg op te breken en de Gentenaars, onder
aanvoering van hunne bevelhebbers nadat
zij een bende van 800 man verslagen hadden
rukten weder op en wisten zich weder in
het bezit van het land van Waes en de Vier
Ambachten te verzekeren.
Na in 1336 een verdrag gesloten te hebben,
was dit echter niet van bljjvenden duur. Im
mers de onlusten tusschen den Graaf en die
van Gent bleven voortduren. De gevolgen
dezer twisten bleven niet uit, wat tengevolge
had, dat o a. de kloosters van Eecloo en Bou-
deloo en de steden Thielt en Axel en de om-
liggende plaats in vlammen opgingen. Den
18de October 1385 werd eindelijk de vrede
geteekend.
In de volgende eeuw echter kwamen de
oude veeten weer boven en gedurig was Axel
bij de twisten en invallen de lijdende partij.
Toch wist Axel zicb weer wat op te heffen.
Vooral nam de bloei toe, toen Filips de Stou-
te, den Franschen koningszoon, op 5 Januari
1389 de privilegien van 1213 bevestigde waar
door de vischhandel zich uitbreidde en de
zoutnering op meer dan 50 keeten kon bogen.
Omstreeks dien tijd had Axel haar eigen
munt. Met Biervliet beweerde ook Axel tol-
vrijheid op de Honte te hebben, waarover een
proces ontstond, waarin in 1518 door den
conceel priv6 des Konings uitspraak werd
gedaan.
Een verpletterende slag ontving Axel in
1452, toen Hertog Philips van Bourgondie, op
het vermoeden dat uit de Vier Ambachten aan
het in opstand zijnde Gent bijstand werd ge-
schonken, die strsken door zijn krijgsvolk liet
afloopen en met vuur en zwaard vemielen.
Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes van
20 tabl. 70 cis. en oranjezak|e$ van 2 tabl. a to civ
Ingez. Med.
VECHTPARTIJTJE.
Zaterdagavond omstreeks half elf was In een
cat§ in de Dijkstraat alhier een pinda-manne-
tje zjjn bekende pakjes aan het verkoopen,
toen een zekere D. R. alhier ult den trommel
eenige pakjes nam doch weigerde te betalen.
Nadat het Chineeschje ook buiten het cafd op
betaling bleef aandringen, gaf R. hem een duw
waarop weldra een handgemeen ontstond en
de trommel met pindapakjes over de straat
rolde.
Door de politie werd aan het vechtpartjjtje
een eind gemaakt en R. medegenomen naar
het bureau van politie, alwaar proces-verbaal
tegen hem werd opgemaakt.
JKL.
Maandagavond geraakte op de Axelsche
brug alhier het 11-jarig knaapje L. Beeldena
terwjjl hij op de fiets een met graan geladen
wagen wilde passeeren met een der trappers
tegen den zijkant van den wagen waardoor
hij ender het achterwiel terecht kwam en aan
voet en knie verwond werd. Nadat het
knaapje door Dr. Pols was verbonden is het
naar de ouderlijke woning gebracht.
DE VERBINDING NOORD-BRABANT VIA
WOENSDRECHT NAAR ZEELAND.
De A.N.W.B. en de K.N.A.C. hebben aan
Ged. Staten van Noord-Brabant verzocht een
verbetering en voor zooveel noodig herstrating
van de keibestrating vsn den weg van Kort-
leven tot nabij het station te Woensdrecht ta
bevorderen en dat voorts in het belang van da
veiligheid van het verkeer de wegbermen van
het smalle wegvak door den Caterspolder, die
op het oogenblik in zeer slechten toe3tand
verkeerca spoedig worden verbeterd en ge
regeid onderhouden.
Voorts is bij het betrokken wegbestuur
aangedrongen tot een verbetering van het
wegdek van den weg door den Hoogerwaarder-
polder tot de grens van Zeeland over te willen
gaan.
EXCESSEN OP LANDBOUWGEBIED.
Men schrijft aan De Zeeuw:
De laadbouwer B. te Ierseke gaf in ruil voor
een graskalf een voer erwtenstroo en 80 H.L.
aardappelen, te leveren franco huis. Voorts
werd door den ontvanger van het stroo en de
aardappelen geruild een stierkalf (pas ge-
boren) voor een pakje sigaren van 30 cent.
Dit geschiedde in de maand Maart van het
jaar 1933 te Ierseke.
STOOMTRAMWEGMAATSCHAPPIJ
BRESKEN SMALDEGHEM.
In de Vrjjdagmiddag te Middelburg te hou-
den algemeene vergadering van aandeelhou-
ders der N.V. Stoomtramwegmaatschappjj
BreskensMaldeghem komt het voorstel aan
de orde om de vaststelling van de balans en
de winst- en verliesrekening uit te stellen tot
een later in ieder geval v66r 1 September te
houden nieuwe aandeelhoudersrvergadering.
Verder komt aan de orde de voorzicaing In
de vacature al3 coanmissaris ontstaan door het
overlijden van den heer J. Stoutedam en ten
slotte een voorstel om het aantal oommis-
sarissen tot 6 uit te breiden en uit dien hoofde
nog een nieuwen te kiezen.
De stad Axel ging wederom in vlammen op
en na deze verwoesting weak de handel, ver-
viel de vermaarde markt en bleef de visscherii
kwjjnen.
Deze slag kwam Axel niet meer te boven.
Het Raadhuis, de verschillende kerken en
kapellen, benevens het gasthuis, dat toen reeds
639 jaar oud was konden niet weer worden
hersteld.
Keizer Karel V, die vemomen had, dat de
stad Axel zoo deerlijk geleden had, besloot
de arme beproefde stad ter hulp te komen
Op 23 Januari 1532 heerschte er een groote
drukte in de stad, en de Axelaren waren op
het luiden der proclamatiebel naar de plaats
gegaan, waar alle officieele stukken afgekon
digd waren.
Onder groote stilte las de Baljuw een oor-
konde voor, waarin werd medegedeeld, dat
het Zijne Keizerlijke Hoogheid Karel V be-
haagd had, de oude privelegien te vemieuwen
en er eenige nieuwe keuzen aan toe te voegen.
„Neen, nooit, edelmoedige Carel! nooit zal
uw naam bjj weldenkende Axelaren sterven,"
zoo schreef een kroniekschrjjver, „zoolang de
stad, door de gunstige bekraehtiglng van
's Lands Vaderen, de vruchten dier privelegien
plukken, en zoo lang de schoone Landen van
den Couden- en Loven-polders, op uwe toe-
stemming, In het jaar 1542, door den schild-
knaap van der Walle, bedijkt tot ons vracht-
baar Axelland behooren."
Een der redenen dat Keizer Karel V de
Axelaren zeer geneigd was, was ook wel, dat
zij zeer koningsgezind waren en aanvankeljjk
aan de Hervorming krachtig weerstand boden.
Karal's zoon Philips, wist evenals zijn vader,
de sympathie der Axelaren te verwerven,
vooral door het vereenigen van stad en
ambacht.
(Wordt vervolgd.)
