QEMENODE BEEICHTEN,
OVER BOORD GESLAGEN EN
VERJDROfNKEN.
GEI,D IN EEN BOSCH GEVONDEN.
DE GEDUPEERDE LEVENSREDDER.
INGEZONDEN STUKKEN.
HET DOORGAAND VERKEEK IN AXEL.
SCHEEP VAARTBE WEGING.
WISSELKOERSEN.
aaar z'n horloge, maar veur ie zeggen kon:
,,'k mot weg," was ik 'm veur en zee: ,,wij
hebben nog zitten overleggen, wa ge veur 'n
hedoow zouw willen hebben van de kame-
raads!"
Even keek ie me scherp aan, zo'n bietje op
z'n veldwachters, za'k maar zeggen. Maar, al
xeg 'k 't zelf, 'k hiew me-n-eigen prachtig!
Toen trok ie 's aan z'n snor en zee: „ver-
dyd as 'k 't zelf weet, Dre! 'k Zal er 's mee
Tonia's over spreken."
„Hoe bende d'r zoow aangewaaid, Jaan?"
vroeg ik toen heel geinterseerd.
,.Da weet ik zelvers nie," lachte-n-ie: ,,maar
't was veur mekaar, veur 'k 't zelf goed be-
sefte."
■Jla's al heel vrimd! Willen we d'r effetjes
eentje gaan koopen? In dit strotje kan 'k
m'nen wagel wel even laten staan."
„Gerust," zee Janus vakkundig: ,,maar me
pikken er maar eentje, Dre, 'k heb 't druk
in deus dagen."
„Afgesproken," zee ik en bij 't derde wist
ik zoowa-d-alles.
US was dan op 'nen „goeien" keer in d'n
Hoek gewist, hyi z'n fermilie en toen had ie
daar aangetroffen z'n Tonia, 'n oud meske van
*m, waar ie indertijd mee gevrejen had.
Maar Tonia had 'm toen d'n bons gegeven,
omdat ja, hoe za'k da nouw zeggen9
D'n Jaan mokte-n-er van: ,,ze was erg
stil ziedie en ikke... ollee, ik was 'n bietje
wild mtgevallen," zee-t-ie.
Janus Janus," zee ik vaderlijk: „dat had-ik
achter jouw nie gezocht!"
En amico, ge kunt me geleuven of nie,
maar Janus kreeg 'n kleur en zee: ,,nouwja,
toetoe!"
„Sjuust," zee ik: toetoe, toeterde gij er
maar overhenen, Jaan, maar afijn, proost,
me zullen nog 's vol laten doen!"
Maar om dan verder te gaan, Janus was
mee Pieta getrouwd, „en", zee-t-ie mee groote
oogen: „en alty 'n goei huwelijk g'ad da witte
Dre!"
„En toen?"
„Toen Ja toen Ik weet't zelf maar aam-
per. Maar toen dan, toen kwam ik bij m'n
fermilie in d'n Hoek en daar zat Tonia."
..Wanneer was da?"
^,'n Week of zes gelejen."
„Hebben guilie er gin gras op laten groeien".
„Waar veur ok?" vroeg ie: „me kennen me
kaar al meer as dartig jaren, dus
Ik knikte. 't Kriebelde bij me, da begrepte.
Dat ie er in dieen tusschentijd dat ie kennis
mokte mee z'n Tonia, nog efkes 'n zulveren
bruiioft tusschendeur hee gevierd mee z'n
Pieta, daar schijnt ie net zoow grif over
henen te stappen, of ie teugen Tonia had ge
zeed: ,,wacht effekes hier op 't hoekske, 'k
mot even 'n paar sigorkes koopen!"
„En toen?"
J^ouw, Tonia, was daar, ee?"
,,Toevallig
Toen kneep ie z'n oogen 'n bietje dicht,
trok 's aan z'nen snor, draaide aan 't voetje
van z'n gloske en zee: „daar he'k eigenlijk
nooit over nagedocht, maar nouw gij da
woordje „toevallig" daar zoow lomp weg-
gooit, jah mja" en hij dronk 's.
„Doet er niks toe," lostte-n-ik 't geval op.
,,Net as ge daar zegt," viel Janus bij.
„En toen?"
■rNouw, toen me dan zoow de kennismaking
weer hemuuwd hadden, toen zee 'k zoow:
Tonia, 'k mot zeggen, meske, ge ziet er alty
nog patent uit. En toen zee zy,,gy meugt
er ok nog best zijn, van den Heuvel!" Zeg
maar Janus, zee ik. Nouw, Janus dan, zee
Tonia,"
„Daar had ze niks te veul aan gezeed,"
voerde-n-ik 'm.
,rDa's waar", onderstreepte-n-ie, „,ge zult
't misschient met geleuven, Dre, maar gies-
teren emmen ze mijn nog achtendartig" ge-
schat".
,,'k Geleuf 't," zee ik: ,,En hoe oud bende
persies, Jaan?"
.Achbenveftig," zee-t-ie: ,,en m'n meske is
vierenveftig."
„En toen?"
„Nouw, toen, toen h6'k ze na de visite naai
huis gebrocht, naar de pastorie. M'n schoon-
zuster zee: Janus, zee ze, wilde gij Tonia's
effe thuisbrengen, m'nen man doet da-d-altij,
maar die kan nouw zoo slecht weg. En toen
onderweuge, wel, toen is 't zoow goed as be-
klonken!"
„Hee ze nog ouwers?"
„Neee, ze is wees."
„En nouw 't schonste," ging ie deur,, onder
weuge zee ik zoow: ,.ik ben pas weduwneer
geworren, witte da, Tonia?"
„'k Heb er zoow iets van heuren verluien,"
zee ze: „en hoe bevaalt oew d'n vrijen staat.
Janus
.,Och," zee ik: ,,och!"
,Zoekte nog 'n vrouw?" vroeg ze.
)»En hoe 't kwam, Drd, weet ik nie, maar
ineens viel uit m'nen mond: neee Tonia, nooit
meer!"
„Nouw," zee zij„ik mot er ok niks van
emmen leve de vrijheid."
En toen ze da zoow zee, ollee, toen beviel
me da toch nie heelgaar. Waarom vroeg ik.
Och, zee ze, och, ik heb' 'k heb en
h heb m'nen tijd veurbij laten gaan en nouw.
neee, 'k blyf in de pastorie!"
Toch hadden wij man en vrouw kunnen
zijn, Tonia, zee ik.
Ja, zee ze mee 'n zuchtje. En da kwam er
zoow sentimenteel uit, Dr<§, da'k ineenen d'r
uitflapte: da kan n6g!"
„En toen?"
„Toen, ja, toen, toen zee ze: Janus, m'ne
Janus", enne veur 'k 't wist, Dr6, ha'k ze in
m'n ermen!"
..Allemaal zoow maar op straat weg?"
„Neee, me stingen toen onder 'nen poppe-
lier van d'n pastorie-tuin."
,,En toen?"
„Toen moest ik in de keuken komen, me-
nier pastoor wier d'r by gehaald en Tonia
stelde mijn veur as d'ren aanstaanden man!"
As ie zoowver was, mee z'n vertelling, hA'k
m'n edgen maar 's laten lachen. Ik kon nie
meer!
„Goed beschouwd, Jaan," zee ik: „hebben
z'oew geschaakt."
Waarop ie zee: „hoezoow?"
Hedde 'r van trug amico?
,,Gij komt toch naar de bruiioft," noodigde-
n-ie me toen uit.
„Vast en zekers," zee ik: ,,en misschient
komen de kamera
„Asteblieft nie", schrok Janus: „Tonia hee
gezeed da me-n-et zoow maar kalmkes-aan
doen, ze trouwt uit de pasterie en daar kun
nen me gin Blaauwsche of Fielpsche lolletjes
maken, Dr6!"
,,Maar ik kan ze nie teugenhouwen, Janus!
En ge wit, 't z(jn goeie jongens, die d'ren
kameraad gere by staan in de ure des ge-
vaars! Gezworen kameraden, Jaan!"
i.As ge me Maandag aanders van die
zweerdery af kunt helpen, Drd, gSre! Waant
as da blaauw merakel afkomt mee z'nen hoo-
gen hoed en z'nen blaauwen kiel en z'n mo-
nica, ollee, dan staat heel d'n Zeuvenberg-
schen Hoek overdnd; om nog niks te zeggen
van d'n indruk die ik op m'n nuuwe wefke
maak en op menier pustoor!"
„OUee, menier pustoor is toch oew schoon-
vader nie, Janus!"
„Da nie," zee Janus: „maar 't schilt toch
nie veul. Tonia is daar kind-in-huis!"
Maandagmergen, pront haalf zeuven, 'k zat
nog te onbbyten, kwam 't gery van d'n
Blaauwe m'nen erft opgerejen. D'n Fdelp en
d'n Joep waren al opgelajen, alle drie d'n
hoogen hoed op! En daar was al abuis in
ok, op d'n vruugen mergen. D'n Blaauwe
hee 'n kopke as 'nen schooljongen en d'n
Pielp hee-d-'n test, zooas ge wel wit, as 'nen
globe van school. En toen ze bij me binnen-
kwamen zat d'n Blaauwe in d'n Fielp z'nen
hoed, die op z'n schouwers rustte en d'n
Fielp, mee 't hoedje van d'n Blaauwe die zag
er uit as 'nen gedresseerde zeehond-mee-'n-
hoedje-n-op!
En natuurlijk, da's al nie noodig meer om
te zeggen; d'n Tiest in z'nen blaauwen kiel
en d'n trekzak om z'nen nek.
Trui was nijdig en tegelijkertijd liepen er
tranen uit d'r oogen van 't lachen.
„Beesten," schold ze: ,,mot da zoow naar
de bruiioft, in de pastorie?"
,,Wa mankeert er aan," vroeg d'n Tiest
droog en hij keek net onder d'n raand van
d'n Fielp z'nen hoed uit of ie deur 'n spleet
de wear eld intuurde. Toen trok ie alvast
maar 's aan z'nen trekzak en spulde: „zoow
gaat Jantje naar de pinnekes toe!"
>>Is t gedaan," toeterde Trui: ,,op d'n vruu
gen mergen, sloebers!"
„Hij was nog niet gestemd," verklaarde d'n
Blaauwe en k staai er op, om 't toepasselijke
stuk zoow netjes meugelijk d'r uit te trekken,
as me de grenizen van d'n Hoek passeeren.
En nouw 't blomtafeltje en d'n blompot, aan
ders meugen me nog gineens binnen op ons
feest!"
De Joep had z'nen hoed zoowlang op d'n
stoel geleed en gong er op 'n moment, omdat
ie zoow lachen moest, zoowlang maar op
zitten.
,,Niks aan doen," zee d'n Blaauwe: „dan
trekt ie uit z'n eigen wel bij. En as ie 't nie
doet dan is erop de bruiioft wel eenen die ge
per ongeluk op kunt zetten. F.n nouw m'n
blomtafeltje!"
,,En as me nie binnen meugen?" vroeg d'n
Joep.
„Dan zoeken me 'n kafeeke op, vlakkebij,"
zee d'n Tiest: „en me bruiloften op ons eigen
kosten, ter eere van Sjerlock Holmes!"
Zoow zijn me op Klaveter gegaan.
Gelukkig da-d-et nog donker was. 't Was
veur de stad gin gezicht. D'n Tiest vond 't
jammer.
Z'n perdje had d'n pluim op en de sjees
was gepoetst, ge kos er oew haren in
kammen!
En toen me in Zeuvenbergschen Hoek
kwamen, was de Mis al an d'n gang.
D'n Tiest moest buiten blijven, op z'n pfeferd
passen. Wij gongen op ons teentjes naar
binnen.
Maar onder de plechtigheid heurden me
nouw en dan d'n Blaauwe buiten, op 't kerk-
Plein, z'n monica uit mekaar trekken: „Zoow
gaat Jantje
En toen menier pustoor de ringen aan de
vingers schoof en w66r da deuntje van d'n
Blaauwe naar binnen klonk, toen zag ik d'n
Fielp hij zat veur me, z'n schouwers schok-
ken, dat de bank krokte!
Janus, die heelegaar veuraan zat in 't pries-
terkoor, keek 's om. 't Zweet brak 'm uit.
(De ure des gevaars! Maar de kameraads
waren present
Tonia was 'nen kop grooter dan Janus. En
toen ze d'r eigen 'n bietje omkeerde, toen
stootte d'n Joep mijn aan en zee: „kek's Dre,
ze lijkt op Krist Stoffers, onzen kuster."
„Ge hedt gelijk, Joep," flusterde-n-ik:
,,maar ze is nie zoow knap ee!"
Toen kreeg d'n Joep 'n benaauwde hoest-
bui, z6bw erg, dat d'n Jaan ok begon te
hoesten
Hij was heelegaar in t' zwart. Tonia in 't
groen. v
Menier pustoor hield 'n pracht van 'n aan-
spraak, zinspulde-n-op den huishoudelijken
aard van Tonia Vermunt, op de ervarenheid
van d'n Jaan en zoow dorst ie 'n gelukkig en
veurbeeldig huwelijk te veurspellen, waarmee
ie t bruidspaar hartelyk gelukwenschte.
Na de plechtigheid gongen ze de sacristie
in en toen ze daar weer vandaan kwamen,
toen stingen wy mee z'n drieen al te wochten.
-Das zeker d'n Fielp," zee Tonia en ze
omgrensde deuzen menschelijken olifant mee
d'r oogen.
,,Ja," zee d'n Jaan: „Fielp d'n veurzitter
van alle Ulvenhoutsche vereenigingen en lid
van den Raad; 'nen ouwen kameraad van me.
..Da's d'n Drd," zee Janus: „eigen boer" en
da's d'n Joep, ok boer van z'nen stiel.
„Oow," zee Tonia, verschrikkelijk vrindelijk:
,,d'n Blaauwe is er dus nie bij!"
„Neee, juffrouw," zee d'n bakker.
„Leg nou nie te juffrouwen, bakker," zee
Janus: „Tonia, gewoon tonia, horre!"
„Neee, Tonia," zee d'n Fielp: ,,d'n Blaauwe
is er wSl bij, horre! „Ik ben wel nie ge-
vraagd," hee-t-ie gezeed: ,,maar da zal wel op
'n abuis berusten."
D'n Jaan keek mijn verwijtend aan.
Ik trok 'n gezicht of ik zeggen wouw: ik
ben onschuldigd.
,En waar is ie dan?" vroeg Tonia en scherp
keek ze deur d'ren bril de kerk deur.
„Hij staat veur, mee 't gerij," zee ik: „hij
durft z'n perdje nie in d'n steak te laten. Ge
kunt nie geleuven, Tonia, vraag 't maar aan
Janus, hoe bezurgd diee k&rel altij is, ee
Janus?"
..Kollesaal," barstte Janus.
,,'t Is d'n braafsten, zurgzaamsten kearel
van ULvenhout, ee, Janus?"
,,Op m'n woord," zee Janus toen.
,,'n Vent mee 'n hart van goud, ee, Janus?"
Janus was al weg. Hij had eenen hand-
schoen in de sacristie laten leggen.
En toen me eindelijk in de afgehuurde feest-
zaal kwamen en Tonia d'n Tiest te zien
kreeg, toen viel ze bekaanst in zwijm.
,,Dag Tonia," zee d'n Blaauwe hartelijk, van
onder z'nen hoogen hoed uit, die op z'nen rug
stond. „Gefilicieteerd, horre! Da ge dieen ge-
haktbal in gezondheid meugt verslijten en
kek 's hier, wa me veur juilie huishouwentje
emmen meegebrocht. 'n Blommentafeltje,
'nen blompot en 'nen tammen braandnetel
d'r in."
,,Da's 'nen clivia," zee d'n Joep.
„Jouw wordt niks gevraagd," zee d'n Tiest.
,,'k V-ind't erg aardig van juilie," zee Tonia,
zette toen d'ren bril wa vaster op d'r neus en
bekeek d'n Tiest van boven tot onderen.
Waarop d'n Tiest as 'n mannekijntje om-
draaide en z'n eigen opzij en van achteren
liet zien.
,,As menier pustoor dalijk binnenkomt, dan
schaam ik m'n eigen m'n oogen uit m'n kop,"
zee Tonia, bleek van kwaaiigheid en toen
keek ze d'n Janus aan, dat ie er akelig van
wier.
Maar omdat ie toch w& zeggen moest, zee
Janus: ,,zoo gaat den diee naar alle feesten,
Toontje, maar ge kunt nie geleuven wa 'nen
kollesalen muzikaant of 't is!" Meteen keek
ie d'n Blaauwe-n-aan, of ie op 't punt stond
d'n Tiest levenslaank op te laten sluiten.
Waarop d'n Blaauwe 'n walske begos te
trekken uit z'n monica, da zelfs Tonia, mee 'n
zuur gezicht, d'r hoofd op en neer ging wiegen.
Janus pakte z'n gebrilde bruid vast en
draaide er mee over d'n vloer. Maar de stijlve,
fPipbtjge en bleeke Tonia walste mee ;.$it 'n
soortement van plichtsbesef, pri ze keek over
Janus z'n kop 't zaaltje rond, of alles goed
Nouw, 't ging best. Er kwam veul volk en
Tonia dirigeerde 't heele gezelschap mee d'r
lichtgrijzen oogen van achter die brili'eglazen
vandaan.
's Middags riep Tonia d'n Blaauwe bij d'r.
Ze flusterde wa mee 'm en d'n Tiest, 'n bietje
verwonderd, knikte!
Maar toen menier pastoor 'n half uurke
later op 't feest kwam, toen was d'n Blaauwe
nergens meer te zien.
„Waar zit ie toch?" vroeg ik d'n Fielp.
,,'k Wouw da 'k 't wiest," zee d'n bakker:
„al was 't alleen maar veur m'nen hoed!"
Menier pustoor gong zitten, teugenover 't
bruidspaar en genoot zochtjes van 't plazier.
Wel was 't 'n tikske stiller geworren, maar
dat menkte-n-ie zoo erg nie as wij, natuurlijk.
En toentoen sprong er in-eenen d'n
statigen huwelijksmar&ch deur de zaal, z6<5
schoon, z66 zwaar, z66 zuiver as ie in de kerk
van 't koor maar klinken kan.
Maar waar 't vandaan kwam?
Menier pustoor lusterde mee al z'n ooren,
keek 's rond en toen zag ie bewonderend naar
Tonia, of ie zeggen wouw: Toon, wa-d-hedde
de boel weer netjes gearanzjeerd.
Me wieren allemaal stil. D'n muziek, ge-
dragen op wel twintig tonen tegelijk, daverde
deur 't zaaltje, of er 'nen kroonprins trouwde.
,,Da mot ie toch zijn," zee d'n Fielp.
„Ginmensrih aanders,1" flusturde-n-ik: ,,da
kan niemand zoo as hij!"
Toen 't uit was, vroeg menier pustoor dalijk
of ie d'n muzikaant 's zien mocht.
Maar Tonia schudde z66 zeker mee d'r
hoofd, da zelfs menier pustoor er nie op deur-
&ing.
„Zou ie er ok onder gezeten emmen, Drd?"
vroeg d'n Fielp.
Na nog 'n paar mnnmers vroeg menier
pustoor naar d'n Gloria.
Tonia riep d'n waard, bestelde d'n Gloria
aan de muziek en tien tellen later zweefde d'n
Gloria deur de zaal, om er koud van te worren.
As menier pustoor vertrokken was, mocht
de muziek veur d'n dag komen.
Tonia gong ons veur. Naar... 't schuurke!
En toen ze 't durke open-dee, zat daar d'n
Blaauwe, mee 'n doodemstig gezicht; de
monica op z'nen knie en 'n flesch en 'n gloske
naast em.
Regie Tonia!
Zelfs Janus, smeltende van trots nouw, gaf
d'n Tiest 'n haand en bedaankte geruurd.
D'n Blaauwe had Tonia en heel d'n Zeuven
bergschen Hoek in 6dnen gewonnen.
Langzamerhand wier ie 'n tikske zat. Toen
brocht de bruid zelvers 'm 'nen bak koffie
die ge snijen kos. En d'n Jaan zee toen: „is
't ginnen prachtkearel, Tonia, h<§ 'k oew er te
veul van verteld?"
Maar Tonia keek 'm aan of ze zeggen
wouw: wa kunde gij liegen, van den Heuvel!
Zooda 'k maar zeggen wil: dat d'n Blaau
we d'n Jaan z'n Tonia die gewend is om heel
de weareld naar d'r pepkes te laten daansen,
om z'nen pink windt.
Dieen Tiestdaar lopt ginnen onoog-
lyker kearel, op de heele wereld nie!
Maar d'r is ginmensch te vinden, die zoow
veul doen mag as hy.
En d'n Jaan, die 'smergens onder de blikken
van z'n bruid water-en-bloed zwitte veur zo'n
model van 'nen vrind van 'm, as dieen Blaau
we was, kreeg 't 'g avonds bekaanst mee d'r
aan d'n stok, omdat ie nie zoow heel gunstig
over d'n Tiest gerapporteerd had
Zoo brengt da Maauw merakel alles in de
wder!
Kom, ik schei er maar af!
't Is meer as genogt, ok al witte nouw
maar den percentje van de bruiioft.
Veul groeten van Trui en as altij gin horke
minder van oewen
toet voe
DR<5.
Woensdagavond tussohen 5 en 6 uur voer
de motorschipper Sch. uit Zierikzee met het
motorschip Koophandel 3 van de firma Rib-
bens van Zierikzee in de Kil aldaar. Het schip
voer stroomafwaarts in de richting Hodlandsch
Diap. Ter hoogte van de Wacht was de schip-
per onder in de kajuit gegaan, om wat te ge-
bruiken en stond de 2ijarige G. J. Bervoets
aan diet roer, die daar ter plaatse ook met het
vaanwater bekend was.
Op de ankerplaats nabij de Wacht lag een
schip voor sinker, het had een staaldraad op
een aldaar staande duc-dalf staan, hetgeen ge-
oorloofd is. Dit schip lag ongeveer 30 a 40 M.
uit den wal. De schippersknecht die door de
duisternis den draad niet had gezien, wilde
tussohen het schip en den wal doorvaren met
het gevolg, dat hy met de stuurkast tiegen den
staaidraad aanvoer en daarmede overboord
viel en verdronk.
De politae heeft diienzelfden avond het lyk
nog opgehaald. Het is op transport gesteld
naar Zierikzee. De schippersknecht B. was on-
gehuwd.
DE DIEFSTAX, BIJ DR. PHIEIPS.
Naar het C. B. vemeemt, heeft commissaris
Pare, die met de jbstitie het verdere onder-
zoek in de zaak van den juweelendiefstal bij
de familie Philips te Den Haag leidt, Donder-
dagmiddag uit Weenen bericht ontvangen, dat
ook de tweede verdachte in deze affaire, de
Oostenrijker D., daar ter stede is aangehou-
den. D. die naar men zich herinnert als huis-
knecht bij dr. ir. Philips in betrekking is ge-
weest is te Weenen aan de justitie over-
geleverd en zal zich daar voor het gerecht
hehben te verantwoOrden.
Omtrent de arrestatie van M. Dinsdagajvond
j.l. kan nog worden gemeld, dat de politie
eenige dagen tevoren bericht had ontvangen,
dat M. wederom de grens was gepasseerd,
thans uit Duitschland naar Nederland.
Van dat oogenblik af zyn de gangen van M.
nauwkeurig gevolgd en met name is gelet op
het perceel aan den Schenkweg, waarin M.
destijds eenige vertrekken had gehuurd.
Deze kamers waren nadat M. was vertrokken
aan een ander verhuurd, die met de affaire
M. niets te maken had en die niet vermoedde
dat de schat van 2 ton onder den vloer van
een dier vertrekken verborgen zou zyn.
Op listige wijze is M. tydens afwezigheid
van den nieuwen bewoner naar binnen ge-
slopen en hij had daarbij eenige sloten te ver-
breken.
M. heeft toen de buit opgegraven en viel op
het moment, dat hij met een deel ervan het
huis wilde verlaten in handen van de
recherche.
EEN HEVIGE GASONTPLOFFING.
Zaterdagnacht om half 4 heeft een hevige
gasontploffing het pand no. 67 aan den
Schiedamschen Singel te Rotterdam zeer
zwaar beschadigd. In het benedenhuis is een
kantoormeubelhandel gevestigd, welke in een
ruine is herschapen. In het bovenhuis is een
pension, waar ook schade werd aangericht.
Van verschillende huizen en winkels in den
omtrek werden de raiten vernield, De ont-
ploffing gebeurde toen er reeds een onder-
zoek werd ingesteld, in verband met het
waarnemen van een gas- en brandlucht. Aan
de voor- en achterzijde van het pand bevon-
den zich dan ook eenige politiemannen. Een
van hen, een majoor, werd zoo zwaar ge-
wond, dat hij naar het ziekenhuis moest wor
den overgebracht, waar hij korten tijd later
is overleden. Ernstig gekwetst werd de ma
joor J. Boekhouwer, bovendien werd nog een
7-tal menschen door glasscherven gekwetst.
De oorzaak van de gasontploffing is ver-
moedelijk het ontstaan van kortsluiting tus-
schen electrische kabels onder het gebouw.
Een boogvonk moet daama een hoofdbuis van
de gasleiding stuk gebrand hebben.
Een jongen heeft op het politiebureau te
Doetinchem twee belangrijke bedragen in geld
gedeponeerd, die hij in een bosch niet ver van
elkaar heeft gevonden. Van eenige vermis-
sing is geen aangifte gedaan. Omtrent de
herkomst van het geld verkeert men vol-
komem in het duister.
DOOR DEN BLIKSEM GETROFFEN.
Donderdagnacht om ongeveer halfeen werd
de groote boerderij van den heer Johannes
Kok te Ter Idzerd (Friesland) tijdens een kort
onweer door het hemelvuur getroffen. Aan-
gewakkerd door den wind greep het vuur zoo
snel om zich heen, dat de boerderiji spoedig
edn vuurzee was. Niets kon worden gered.
De bewoners, die in hun slaap verrast wer
den, konden zich temauwemood in veiligheid
stellen. Aan het redden van het vee viel toen
niet meer te denken. Vijf-en-veertig stuks
groot en klein vee kwamen in de vlammen om.
Ook de inboedel ging verloren. De brandspuit
uit Wolvega was redelijk gauw op het terrein
van den brand aanwezig, doch deze had toen
reeds zoo'n omvang aangenomen, dat tegen
de vuurzee niets kon worden uitgericht.
De schade wordt door verzekering gedekt.
Ook boven Twente ontlastte zich een kort-
stondig doch hevig onweer. Voor zoover be
kend werd door den bliksem geen noemens-
waardige schade aangericht.
DRIE GEVALLEN VAN STRAATROOF TE
HAARLEM.
Woensdagavond omstreeks negen uur liep
een 58-jarige dame in de Kenaustraat te
Haarlem, toen een passeerende man op de
fiets haar een taschje uit de handen rukte.
De man reed daarop met het taschje, inhou-
dende een gulden en een bril, hard weg.
Om kwart voor tien liep een dame in de
Duinoordstraat, toen een man haar passeerde
met een fiets aan de hand. Plotseling ont-
rukte hij haar het handtaschje, sprong op zijn
fiets en reed ijlings weg.
Twee uur later poogde een fietsryder op den
Kleverparkweg het taschje te grijpen van een
daar wandelende dame, hetgeen hem echter
niet gelukte, daar zij de riem om haar pols
had. De man reed daarna snel weg.
De Haarlemsche politie vermoedt, dat het
hier in alle drie gevallen dezelfde man is ge-
weest en stelt een uitgebreid onderzoek in.
STI. OOPER DOODGESOHOTEN.
Woensdagavond was te Egmond-Binnen de
strooper K. D. uit Egmond aan Zee met zijin
broer in de duinen om konijnen te vangen,
toen twee rijksveldwachters beide mannen ont-
dekten. De politie riep hen aan, doch de
mannen sloegen op de vlucht. Daarop schoot
de onbezoldigde rijksveldwachter. Hij trof
K. D. In allerijl werd hij een naburig huis
binnengedragen, waar bleek, dat hij was
doodgebloed. Zijn lijk is naar het lijkenhuis
te Egmond aan den Hoef overgebracht. D.
was 25 jaar oud, gehuwd, maar had geen
kinderen.
Nader meldt men nog:
Een uur na het gebeurde trof de burge-
meester, de heer G. Bos, in de woning van
de wed. Valkering te Binnegom, die het jacht-
huis van den eigenaar van het duingebied, den
heer Van Vliet uit Bloemendaal bewoont, den
jachtopziener aan, die in een zeer overspannen
toestand verkeerde.
De begeleidende rfiksveldwachter, die met
den jachtopziener op surveillance was, ver
klaarde, dat den jachtopziener een 100 a 150
M. voor den rijksveldwachter uit had ge-
loopen. De jachtopziener hield twee stroopers
aan, waarvan een vluchtte, doch de andere
den jachtopziener aanviel. De strooper gaf
den hond van den jachtopziener, omdat deze
hem aanviel, een klap met een stuk hout,
zoodat het dier terugdeinsde, en de jacht
opziener ontving, naar hij zeide, een slag op
den arm.
Toen de burgemeester hem daarover onder-
vroeg klaagde hy nog steeds over pyn in dien
arm.
De veldwachter, die den opziener hoorde
roepen, is terstond in die richting gesneld;
toen hij echter twee schoten hoorde, liep hij
niet zoo hard meer omdat hij wist, dat zijn
kameraad zenuwacbtig was en hij niet de kans
wilde loopen, dat hem een verkeerd schot zou
treffen.
Toen hij op de plaats van het onheil ver-
scheen, lag een strooper die in zijn dy.been
was getroffen, kermend van pijn op den
grond. De jachtopziener beweerde eerst
tweemaal in de lucht te hebben geschoten, en
daama een schot op de beenen van zyn aan-
valler te hebben gericht. Volgens de verkla-
ring van dr. Fischer, die reeds ter plaatse
was voor het slachtoffer in de woning van
de wed. V. was gebracht, is de strooper
tijdens het vervoer doodgebloed.
ZWARE WINDVLAGEN BOVEN HET
WESTLAND.
Woensdagmiddag woei een hevige wind
over het Westland, tengevolge waarvan op
verscheidene kweekeryen glas werd vernield.
Door hevige rukwinden werden op enkele
plaatsen schuttingen omgewaaid en boomen
ontworteld.
DOOR DEN BLIKSEM GETROFEN
EN GEDOOD.
Tijdens een onweer is Donderdagmiddag de
ongeveer 60-jarige landbouwer Tabbart in een
weiland bij Coevorden door den bliksem ge
troffen en gedood.
Verleden week Woensdag, zoo schryft de
Daily Herald, was een Dondensohe werklooze
op werk uitgegaan, toen hy in de Albertstreet
in Paddington vlammen zag slaan uit de
bovenste verdieping van een huis. Hij, holde
het huis binnen en redde twee kinderen. Toen
liep hij terug om te zien of er nog meer levens
te redden waren. Dat was niet het geval,
maar hij zag zichzelf den terugweg afgesne-
den en moest, met emstige brandwonden
in 't gelaat door de brandweer worden gered.
Den dag na den brand ging de man zyn
werkloozensteun halen. Hij vernam toen tot
zijn verbazing, dat hy ditmaal nog uitkeeriag
kreeg, maar vervolgens niet meer, daar h(j
op het oogenblik niet in staat zou zyn om te
werken. Als zijn wonden genezen zijn, mag
hij weer een verzoek om steun indienen.
Waar de man zoolang van bestaan moet,
wist men hem niet te verteilen.
VICTOR SMITH' AVONTUUR IN DE
WOESTIJN.
Victor Smith, de Zuid-Afrikaansche vlieger,
die 13 November uit Kaapstad was vertrokken
om te trachten in een recordttjid naar Croy
don te viiegen, doch door een noodlanding in
de woestijn is opgehouden, heeft by zijn aan-
komst te Oran verteld hoe dit zich had toe-
gedragen. Den 18en bevond hij zich op 40 mijl
van Dori, dat ten Zuiden van Goa ligt, toen
een forieuk in de benzineleiding hern dwong tot
esn noodlnding in de woestyn. Hy wist de
aandacht te trekken van eenige kameeldry-
vers, die een boodschap van hem meenamen
naar de Fransche overheid te Dori. Twee
nachten sliep Smith onder de vleugels van zyn
vliegtuig, terwijl hy overdag bezig was met de
reparatie van de benzineleiding. Tenslotte
ontving hij van den Franschen commandant
te Dori 16 blikken benzine, waardoor hy in
staat was Zondag zijn vlucht naar Gao voort
•te zetten.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactte.)
Mijnheer de Rcdacteur.
Gaame ontving ik voor het onderstaande
een plaatsje in Iw blad, U bij voorbaat dan-
kend voor de plaatsing.
Hot is den laatsten tijd dat de bewoneirs
van Axel alweer eens herinnerd worden aan
het verkeer door de gemeente, en wel, door de
opmetingen enz., die vanwege de Provincie
geschieden langs de tramlijn.
Onwillekeurig rijst de vraag bij de wagge-
bruikers hoe zal ten slotte het verkeer wor
den geleid.
Het kan hun uiteraard niet onverschillig
zyn op welke wijze die oplossing eventueel
wordt verkreigen.
Men hoort zoo allerwege dat van zekere
zijde getracht wordt de oplossing te vinden
langs de tramlijn. Nu mag het waar zyn dat
voor de Z.V.T.M. daardoor tegelyikertijd een
gelegenheid zou worden geschapen om de zoo
hinderlijke S bocht in haar spoorifln te doen
verflauwen, doch volgens my moet dit buiten
besohouwing worden gelaten, en moet voorop
staan, veilig verkeer.
Wanneer ik goed ben ingelicht bestaan er
nu twee plannen, en wel, een door de Kerk-
dreef en zoo vervolgens langs de tramlyn naar
de Zeestraat, en het andere door de Noord-
straat en door middei van een doorbraak ook
naar de Zeestraat.
Bekyken we deze twee plannen wat opper-
vlakkig, dan zegt men onwillekeurig, het
eerstgenoemde plan lijkt me wel het beste,
want dat gaat rechtdoor.
Doch bezien we dat wat nader dan bemerkt
'n ieder dat daarmee toch een zeer gevaarlflke
situatie wordt geschapen, wat toch is het ge
val. Het grootste aantal voertuigen en auto's
komt niet door de Kerkdreef, doch komt uit
Westelijke richting, vanaf het Westelyk deel
van Zeeuwsch-Vlaanderen en van de Axelaehe
Sassing.
Dat verkeer komt door de Weststraat, moet
dan ter plaatse van de nieuwe verkeersweg
rechtsomslaan, en staat daardoor bloot aan
een rechtstreeksche ontmoeting met de tram
Iedere automobilist is huiverig om een straat
in te diraaien waardoor een tram kan aanko-
men, waarop geen uibzioht is. Meerdere be-
lemmeringen van dat plan zyn, dat in de Kerk
dreef geen twee auto's elkaar kunnen pas
seeren naast de tram, de aanwezighedd van
een tramhalte, en bovendien een school, waar
van de kinders zes maal per dag de straat
in beslag nemen voor speelterrein. Dit zijn
allemaal belemmeringen waaraan dit bepro-
ken plan mank gaat, die van zoo'n emstigen
aard zijn, dat het geheele plan daardoor ter
zijde dient te worden gelegd.
Bekijken we het tweede plan, dan comsta-
teeren we direct dat dit vrij is van de op het
eerste plan rustende gevaren. Wel is waar
hebben we te maken met een paar bochten op
het eind van de Noordstraat, doch deze zyn
zeer flauw en zijn vanwege het gemeente-
bestuur zoodanig verbeterd, dat zy geen be-
lemmering voor het verkeer doen ontstaan.
Resumeerende kom ik tot deze condusie,
dat de weggebruikems aUeen gebaat zijn bij
een oplossing, waarbij uitsluitend uitgegaan is
van het idee: veilig verkeer. Dat zij terwille
van hun veiligheid liever de tegenwoordige
toestand bestendigd zien, dan een oplossing
als in het eerstgenoemde plan.
Een en ander heb ik gemeend, met het oog
op de a.s. zitting van de Provinciate Staten
langs dezen weg onder de aandacht te moeten
brengen.
Nogmaals U, mynheer de Redacteur, dan-
kend voor de verleende plaatsruimte, teeken ik
EEN OPMERKER.
Voor Sluiskil: 24 Nov. Zweedsch s.s.
VAREG, 1471, ledig, Gravesend.
Van GentTer Neuzen: 23 Nov. Eng. s.s.
ORTOLAN, 202, stukg., Londen.
Voor Gent: 23 Nov. Zweedsch s.s. BARA,
674, hout, Gefle; Zweedsch s.s. VIOLA, 93s|
hout, Holmstad; Eng. s.s. TADORNA,' 984,'
stukg., Antwerpen; Duitsch s.s. BRESSARD,
568, ledig, Rouaan.
24 Nov. Belg. s.s. CHARLES, 334, kolen,
Goole; Eng. s.s. CRICHTOUN, 506, stukg.,
Leith; Eng. s.s. DONA FLORA, 292, pek-
kolen, London; Eng. s.s. FALCON, 738,
stukg., London; Noorsch s.s. BRAVORE, 856,
hout, Danzig; Belg. s.s. YVONNE, 385, kolen,
New-Castle.
Van Gent: 23 Nov. Noorsch s.s. PUTTEN,
1284, fosfaat, Charlottetown (Canada);
Duitsch s.s. MITTELMEER, 3657, restant,
Hamburg; Eng. s.s. DEARNE, 427, stukg.
Goole; Duitsch s.s. DIETER HUGO STIN-
NES 12, 1222, ledig, Nottingham; Zweedsch
s.s. ARDENINA, 1059, cokes, Goteborg.
24 Nov. Zweedsch s.s. OSBUR, 780, cokes,
Goteborg; Eng. s.s. SPHENE, 413, cement,
Sligo; Eng. s.s. DONA FLORA, 292, ledig,
London; Eng. s.s. TORPOINT, 84, fosfaat,
Saint Brieux.
Amsterdam, 26 Nov. 1932.
Vreemd bankpapier.
Bieden. Laten.
Engelsch 8,05 8,10
Duitsch 58,90 59,05
Fransch 9,70 9,80
Belgisch 6,88 6,93