QEMENODE BEEICHTEN, OVER BOORD GESLAGEN EN VERJDROfNKEN. GEI,D IN EEN BOSCH GEVONDEN. DE GEDUPEERDE LEVENSREDDER. INGEZONDEN STUKKEN. HET DOORGAAND VERKEEK IN AXEL. SCHEEP VAARTBE WEGING. WISSELKOERSEN. aaar z'n horloge, maar veur ie zeggen kon: ,,'k mot weg," was ik 'm veur en zee: ,,wij hebben nog zitten overleggen, wa ge veur 'n hedoow zouw willen hebben van de kame- raads!" Even keek ie me scherp aan, zo'n bietje op z'n veldwachters, za'k maar zeggen. Maar, al xeg 'k 't zelf, 'k hiew me-n-eigen prachtig! Toen trok ie 's aan z'n snor en zee: „ver- dyd as 'k 't zelf weet, Dre! 'k Zal er 's mee Tonia's over spreken." „Hoe bende d'r zoow aangewaaid, Jaan?" vroeg ik toen heel geinterseerd. ,.Da weet ik zelvers nie," lachte-n-ie: ,,maar 't was veur mekaar, veur 'k 't zelf goed be- sefte." ■Jla's al heel vrimd! Willen we d'r effetjes eentje gaan koopen? In dit strotje kan 'k m'nen wagel wel even laten staan." „Gerust," zee Janus vakkundig: ,,maar me pikken er maar eentje, Dre, 'k heb 't druk in deus dagen." „Afgesproken," zee ik en bij 't derde wist ik zoowa-d-alles. US was dan op 'nen „goeien" keer in d'n Hoek gewist, hyi z'n fermilie en toen had ie daar aangetroffen z'n Tonia, 'n oud meske van *m, waar ie indertijd mee gevrejen had. Maar Tonia had 'm toen d'n bons gegeven, omdat ja, hoe za'k da nouw zeggen9 D'n Jaan mokte-n-er van: ,,ze was erg stil ziedie en ikke... ollee, ik was 'n bietje wild mtgevallen," zee-t-ie. Janus Janus," zee ik vaderlijk: „dat had-ik achter jouw nie gezocht!" En amico, ge kunt me geleuven of nie, maar Janus kreeg 'n kleur en zee: ,,nouwja, toetoe!" „Sjuust," zee ik: toetoe, toeterde gij er maar overhenen, Jaan, maar afijn, proost, me zullen nog 's vol laten doen!" Maar om dan verder te gaan, Janus was mee Pieta getrouwd, „en", zee-t-ie mee groote oogen: „en alty 'n goei huwelijk g'ad da witte Dre!" „En toen?" „Toen Ja toen Ik weet't zelf maar aam- per. Maar toen dan, toen kwam ik bij m'n fermilie in d'n Hoek en daar zat Tonia." ..Wanneer was da?" ^,'n Week of zes gelejen." „Hebben guilie er gin gras op laten groeien". „Waar veur ok?" vroeg ie: „me kennen me kaar al meer as dartig jaren, dus Ik knikte. 't Kriebelde bij me, da begrepte. Dat ie er in dieen tusschentijd dat ie kennis mokte mee z'n Tonia, nog efkes 'n zulveren bruiioft tusschendeur hee gevierd mee z'n Pieta, daar schijnt ie net zoow grif over henen te stappen, of ie teugen Tonia had ge zeed: ,,wacht effekes hier op 't hoekske, 'k mot even 'n paar sigorkes koopen!" „En toen?" J^ouw, Tonia, was daar, ee?" ,,Toevallig Toen kneep ie z'n oogen 'n bietje dicht, trok 's aan z'nen snor, draaide aan 't voetje van z'n gloske en zee: „daar he'k eigenlijk nooit over nagedocht, maar nouw gij da woordje „toevallig" daar zoow lomp weg- gooit, jah mja" en hij dronk 's. „Doet er niks toe," lostte-n-ik 't geval op. ,,Net as ge daar zegt," viel Janus bij. „En toen?" ■rNouw, toen me dan zoow de kennismaking weer hemuuwd hadden, toen zee 'k zoow: Tonia, 'k mot zeggen, meske, ge ziet er alty nog patent uit. En toen zee zy,,gy meugt er ok nog best zijn, van den Heuvel!" Zeg maar Janus, zee ik. Nouw, Janus dan, zee Tonia," „Daar had ze niks te veul aan gezeed," voerde-n-ik 'm. ,rDa's waar", onderstreepte-n-ie, „,ge zult 't misschient met geleuven, Dre, maar gies- teren emmen ze mijn nog achtendartig" ge- schat". ,,'k Geleuf 't," zee ik: ,,En hoe oud bende persies, Jaan?" .Achbenveftig," zee-t-ie: ,,en m'n meske is vierenveftig." „En toen?" „Nouw, toen, toen h6'k ze na de visite naai huis gebrocht, naar de pastorie. M'n schoon- zuster zee: Janus, zee ze, wilde gij Tonia's effe thuisbrengen, m'nen man doet da-d-altij, maar die kan nouw zoo slecht weg. En toen onderweuge, wel, toen is 't zoow goed as be- klonken!" „Hee ze nog ouwers?" „Neee, ze is wees." „En nouw 't schonste," ging ie deur,, onder weuge zee ik zoow: ,.ik ben pas weduwneer geworren, witte da, Tonia?" „'k Heb er zoow iets van heuren verluien," zee ze: „en hoe bevaalt oew d'n vrijen staat. Janus .,Och," zee ik: ,,och!" ,Zoekte nog 'n vrouw?" vroeg ze. )»En hoe 't kwam, Drd, weet ik nie, maar ineens viel uit m'nen mond: neee Tonia, nooit meer!" „Nouw," zee zij„ik mot er ok niks van emmen leve de vrijheid." En toen ze da zoow zee, ollee, toen beviel me da toch nie heelgaar. Waarom vroeg ik. Och, zee ze, och, ik heb' 'k heb en h heb m'nen tijd veurbij laten gaan en nouw. neee, 'k blyf in de pastorie!" Toch hadden wij man en vrouw kunnen zijn, Tonia, zee ik. Ja, zee ze mee 'n zuchtje. En da kwam er zoow sentimenteel uit, Dr<§, da'k ineenen d'r uitflapte: da kan n6g!" „En toen?" „Toen, ja, toen, toen zee ze: Janus, m'ne Janus", enne veur 'k 't wist, Dr6, ha'k ze in m'n ermen!" ..Allemaal zoow maar op straat weg?" „Neee, me stingen toen onder 'nen poppe- lier van d'n pastorie-tuin." ,,En toen?" „Toen moest ik in de keuken komen, me- nier pastoor wier d'r by gehaald en Tonia stelde mijn veur as d'ren aanstaanden man!" As ie zoowver was, mee z'n vertelling, hA'k m'n edgen maar 's laten lachen. Ik kon nie meer! „Goed beschouwd, Jaan," zee ik: „hebben z'oew geschaakt." Waarop ie zee: „hoezoow?" Hedde 'r van trug amico? ,,Gij komt toch naar de bruiioft," noodigde- n-ie me toen uit. „Vast en zekers," zee ik: ,,en misschient komen de kamera „Asteblieft nie", schrok Janus: „Tonia hee gezeed da me-n-et zoow maar kalmkes-aan doen, ze trouwt uit de pasterie en daar kun nen me gin Blaauwsche of Fielpsche lolletjes maken, Dr6!" ,,Maar ik kan ze nie teugenhouwen, Janus! En ge wit, 't z(jn goeie jongens, die d'ren kameraad gere by staan in de ure des ge- vaars! Gezworen kameraden, Jaan!" i.As ge me Maandag aanders van die zweerdery af kunt helpen, Drd, gSre! Waant as da blaauw merakel afkomt mee z'nen hoo- gen hoed en z'nen blaauwen kiel en z'n mo- nica, ollee, dan staat heel d'n Zeuvenberg- schen Hoek overdnd; om nog niks te zeggen van d'n indruk die ik op m'n nuuwe wefke maak en op menier pustoor!" „OUee, menier pustoor is toch oew schoon- vader nie, Janus!" „Da nie," zee Janus: „maar 't schilt toch nie veul. Tonia is daar kind-in-huis!" Maandagmergen, pront haalf zeuven, 'k zat nog te onbbyten, kwam 't gery van d'n Blaauwe m'nen erft opgerejen. D'n Fdelp en d'n Joep waren al opgelajen, alle drie d'n hoogen hoed op! En daar was al abuis in ok, op d'n vruugen mergen. D'n Blaauwe hee 'n kopke as 'nen schooljongen en d'n Pielp hee-d-'n test, zooas ge wel wit, as 'nen globe van school. En toen ze bij me binnen- kwamen zat d'n Blaauwe in d'n Fielp z'nen hoed, die op z'n schouwers rustte en d'n Fielp, mee 't hoedje van d'n Blaauwe die zag er uit as 'nen gedresseerde zeehond-mee-'n- hoedje-n-op! En natuurlijk, da's al nie noodig meer om te zeggen; d'n Tiest in z'nen blaauwen kiel en d'n trekzak om z'nen nek. Trui was nijdig en tegelijkertijd liepen er tranen uit d'r oogen van 't lachen. „Beesten," schold ze: ,,mot da zoow naar de bruiioft, in de pastorie?" ,,Wa mankeert er aan," vroeg d'n Tiest droog en hij keek net onder d'n raand van d'n Fielp z'nen hoed uit of ie deur 'n spleet de wear eld intuurde. Toen trok ie alvast maar 's aan z'nen trekzak en spulde: „zoow gaat Jantje naar de pinnekes toe!" >>Is t gedaan," toeterde Trui: ,,op d'n vruu gen mergen, sloebers!" „Hij was nog niet gestemd," verklaarde d'n Blaauwe en k staai er op, om 't toepasselijke stuk zoow netjes meugelijk d'r uit te trekken, as me de grenizen van d'n Hoek passeeren. En nouw 't blomtafeltje en d'n blompot, aan ders meugen me nog gineens binnen op ons feest!" De Joep had z'nen hoed zoowlang op d'n stoel geleed en gong er op 'n moment, omdat ie zoow lachen moest, zoowlang maar op zitten. ,,Niks aan doen," zee d'n Blaauwe: „dan trekt ie uit z'n eigen wel bij. En as ie 't nie doet dan is erop de bruiioft wel eenen die ge per ongeluk op kunt zetten. F.n nouw m'n blomtafeltje!" ,,En as me nie binnen meugen?" vroeg d'n Joep. „Dan zoeken me 'n kafeeke op, vlakkebij," zee d'n Tiest: „en me bruiloften op ons eigen kosten, ter eere van Sjerlock Holmes!" Zoow zijn me op Klaveter gegaan. Gelukkig da-d-et nog donker was. 't Was veur de stad gin gezicht. D'n Tiest vond 't jammer. Z'n perdje had d'n pluim op en de sjees was gepoetst, ge kos er oew haren in kammen! En toen me in Zeuvenbergschen Hoek kwamen, was de Mis al an d'n gang. D'n Tiest moest buiten blijven, op z'n pfeferd passen. Wij gongen op ons teentjes naar binnen. Maar onder de plechtigheid heurden me nouw en dan d'n Blaauwe buiten, op 't kerk- Plein, z'n monica uit mekaar trekken: „Zoow gaat Jantje En toen menier pustoor de ringen aan de vingers schoof en w66r da deuntje van d'n Blaauwe naar binnen klonk, toen zag ik d'n Fielp hij zat veur me, z'n schouwers schok- ken, dat de bank krokte! Janus, die heelegaar veuraan zat in 't pries- terkoor, keek 's om. 't Zweet brak 'm uit. (De ure des gevaars! Maar de kameraads waren present Tonia was 'nen kop grooter dan Janus. En toen ze d'r eigen 'n bietje omkeerde, toen stootte d'n Joep mijn aan en zee: „kek's Dre, ze lijkt op Krist Stoffers, onzen kuster." „Ge hedt gelijk, Joep," flusterde-n-ik: ,,maar ze is nie zoow knap ee!" Toen kreeg d'n Joep 'n benaauwde hoest- bui, z6bw erg, dat d'n Jaan ok begon te hoesten Hij was heelegaar in t' zwart. Tonia in 't groen. v Menier pustoor hield 'n pracht van 'n aan- spraak, zinspulde-n-op den huishoudelijken aard van Tonia Vermunt, op de ervarenheid van d'n Jaan en zoow dorst ie 'n gelukkig en veurbeeldig huwelijk te veurspellen, waarmee ie t bruidspaar hartelyk gelukwenschte. Na de plechtigheid gongen ze de sacristie in en toen ze daar weer vandaan kwamen, toen stingen wy mee z'n drieen al te wochten. -Das zeker d'n Fielp," zee Tonia en ze omgrensde deuzen menschelijken olifant mee d'r oogen. ,,Ja," zee d'n Jaan: „Fielp d'n veurzitter van alle Ulvenhoutsche vereenigingen en lid van den Raad; 'nen ouwen kameraad van me. ..Da's d'n Drd," zee Janus: „eigen boer" en da's d'n Joep, ok boer van z'nen stiel. „Oow," zee Tonia, verschrikkelijk vrindelijk: ,,d'n Blaauwe is er dus nie bij!" „Neee, juffrouw," zee d'n bakker. „Leg nou nie te juffrouwen, bakker," zee Janus: „Tonia, gewoon tonia, horre!" „Neee, Tonia," zee d'n Fielp: ,,d'n Blaauwe is er wSl bij, horre! „Ik ben wel nie ge- vraagd," hee-t-ie gezeed: ,,maar da zal wel op 'n abuis berusten." D'n Jaan keek mijn verwijtend aan. Ik trok 'n gezicht of ik zeggen wouw: ik ben onschuldigd. ,En waar is ie dan?" vroeg Tonia en scherp keek ze deur d'ren bril de kerk deur. „Hij staat veur, mee 't gerij," zee ik: „hij durft z'n perdje nie in d'n steak te laten. Ge kunt nie geleuven, Tonia, vraag 't maar aan Janus, hoe bezurgd diee k&rel altij is, ee Janus?" ..Kollesaal," barstte Janus. ,,'t Is d'n braafsten, zurgzaamsten kearel van ULvenhout, ee, Janus?" ,,Op m'n woord," zee Janus toen. ,,'n Vent mee 'n hart van goud, ee, Janus?" Janus was al weg. Hij had eenen hand- schoen in de sacristie laten leggen. En toen me eindelijk in de afgehuurde feest- zaal kwamen en Tonia d'n Tiest te zien kreeg, toen viel ze bekaanst in zwijm. ,,Dag Tonia," zee d'n Blaauwe hartelijk, van onder z'nen hoogen hoed uit, die op z'nen rug stond. „Gefilicieteerd, horre! Da ge dieen ge- haktbal in gezondheid meugt verslijten en kek 's hier, wa me veur juilie huishouwentje emmen meegebrocht. 'n Blommentafeltje, 'nen blompot en 'nen tammen braandnetel d'r in." ,,Da's 'nen clivia," zee d'n Joep. „Jouw wordt niks gevraagd," zee d'n Tiest. ,,'k V-ind't erg aardig van juilie," zee Tonia, zette toen d'ren bril wa vaster op d'r neus en bekeek d'n Tiest van boven tot onderen. Waarop d'n Tiest as 'n mannekijntje om- draaide en z'n eigen opzij en van achteren liet zien. ,,As menier pustoor dalijk binnenkomt, dan schaam ik m'n eigen m'n oogen uit m'n kop," zee Tonia, bleek van kwaaiigheid en toen keek ze d'n Janus aan, dat ie er akelig van wier. Maar omdat ie toch w& zeggen moest, zee Janus: ,,zoo gaat den diee naar alle feesten, Toontje, maar ge kunt nie geleuven wa 'nen kollesalen muzikaant of 't is!" Meteen keek ie d'n Blaauwe-n-aan, of ie op 't punt stond d'n Tiest levenslaank op te laten sluiten. Waarop d'n Blaauwe 'n walske begos te trekken uit z'n monica, da zelfs Tonia, mee 'n zuur gezicht, d'r hoofd op en neer ging wiegen. Janus pakte z'n gebrilde bruid vast en draaide er mee over d'n vloer. Maar de stijlve, fPipbtjge en bleeke Tonia walste mee ;.$it 'n soortement van plichtsbesef, pri ze keek over Janus z'n kop 't zaaltje rond, of alles goed Nouw, 't ging best. Er kwam veul volk en Tonia dirigeerde 't heele gezelschap mee d'r lichtgrijzen oogen van achter die brili'eglazen vandaan. 's Middags riep Tonia d'n Blaauwe bij d'r. Ze flusterde wa mee 'm en d'n Tiest, 'n bietje verwonderd, knikte! Maar toen menier pastoor 'n half uurke later op 't feest kwam, toen was d'n Blaauwe nergens meer te zien. „Waar zit ie toch?" vroeg ik d'n Fielp. ,,'k Wouw da 'k 't wiest," zee d'n bakker: „al was 't alleen maar veur m'nen hoed!" Menier pustoor gong zitten, teugenover 't bruidspaar en genoot zochtjes van 't plazier. Wel was 't 'n tikske stiller geworren, maar dat menkte-n-ie zoo erg nie as wij, natuurlijk. En toentoen sprong er in-eenen d'n statigen huwelijksmar&ch deur de zaal, z6<5 schoon, z66 zwaar, z66 zuiver as ie in de kerk van 't koor maar klinken kan. Maar waar 't vandaan kwam? Menier pustoor lusterde mee al z'n ooren, keek 's rond en toen zag ie bewonderend naar Tonia, of ie zeggen wouw: Toon, wa-d-hedde de boel weer netjes gearanzjeerd. Me wieren allemaal stil. D'n muziek, ge- dragen op wel twintig tonen tegelijk, daverde deur 't zaaltje, of er 'nen kroonprins trouwde. ,,Da mot ie toch zijn," zee d'n Fielp. „Ginmensrih aanders,1" flusturde-n-ik: ,,da kan niemand zoo as hij!" Toen 't uit was, vroeg menier pustoor dalijk of ie d'n muzikaant 's zien mocht. Maar Tonia schudde z66 zeker mee d'r hoofd, da zelfs menier pustoor er nie op deur- &ing. „Zou ie er ok onder gezeten emmen, Drd?" vroeg d'n Fielp. Na nog 'n paar mnnmers vroeg menier pustoor naar d'n Gloria. Tonia riep d'n waard, bestelde d'n Gloria aan de muziek en tien tellen later zweefde d'n Gloria deur de zaal, om er koud van te worren. As menier pustoor vertrokken was, mocht de muziek veur d'n dag komen. Tonia gong ons veur. Naar... 't schuurke! En toen ze 't durke open-dee, zat daar d'n Blaauwe, mee 'n doodemstig gezicht; de monica op z'nen knie en 'n flesch en 'n gloske naast em. Regie Tonia! Zelfs Janus, smeltende van trots nouw, gaf d'n Tiest 'n haand en bedaankte geruurd. D'n Blaauwe had Tonia en heel d'n Zeuven bergschen Hoek in 6dnen gewonnen. Langzamerhand wier ie 'n tikske zat. Toen brocht de bruid zelvers 'm 'nen bak koffie die ge snijen kos. En d'n Jaan zee toen: „is 't ginnen prachtkearel, Tonia, h<§ 'k oew er te veul van verteld?" Maar Tonia keek 'm aan of ze zeggen wouw: wa kunde gij liegen, van den Heuvel! Zooda 'k maar zeggen wil: dat d'n Blaau we d'n Jaan z'n Tonia die gewend is om heel de weareld naar d'r pepkes te laten daansen, om z'nen pink windt. Dieen Tiestdaar lopt ginnen onoog- lyker kearel, op de heele wereld nie! Maar d'r is ginmensch te vinden, die zoow veul doen mag as hy. En d'n Jaan, die 'smergens onder de blikken van z'n bruid water-en-bloed zwitte veur zo'n model van 'nen vrind van 'm, as dieen Blaau we was, kreeg 't 'g avonds bekaanst mee d'r aan d'n stok, omdat ie nie zoow heel gunstig over d'n Tiest gerapporteerd had Zoo brengt da Maauw merakel alles in de wder! Kom, ik schei er maar af! 't Is meer as genogt, ok al witte nouw maar den percentje van de bruiioft. Veul groeten van Trui en as altij gin horke minder van oewen toet voe DR<5. Woensdagavond tussohen 5 en 6 uur voer de motorschipper Sch. uit Zierikzee met het motorschip Koophandel 3 van de firma Rib- bens van Zierikzee in de Kil aldaar. Het schip voer stroomafwaarts in de richting Hodlandsch Diap. Ter hoogte van de Wacht was de schip- per onder in de kajuit gegaan, om wat te ge- bruiken en stond de 2ijarige G. J. Bervoets aan diet roer, die daar ter plaatse ook met het vaanwater bekend was. Op de ankerplaats nabij de Wacht lag een schip voor sinker, het had een staaldraad op een aldaar staande duc-dalf staan, hetgeen ge- oorloofd is. Dit schip lag ongeveer 30 a 40 M. uit den wal. De schippersknecht die door de duisternis den draad niet had gezien, wilde tussohen het schip en den wal doorvaren met het gevolg, dat hy met de stuurkast tiegen den staaidraad aanvoer en daarmede overboord viel en verdronk. De politae heeft diienzelfden avond het lyk nog opgehaald. Het is op transport gesteld naar Zierikzee. De schippersknecht B. was on- gehuwd. DE DIEFSTAX, BIJ DR. PHIEIPS. Naar het C. B. vemeemt, heeft commissaris Pare, die met de jbstitie het verdere onder- zoek in de zaak van den juweelendiefstal bij de familie Philips te Den Haag leidt, Donder- dagmiddag uit Weenen bericht ontvangen, dat ook de tweede verdachte in deze affaire, de Oostenrijker D., daar ter stede is aangehou- den. D. die naar men zich herinnert als huis- knecht bij dr. ir. Philips in betrekking is ge- weest is te Weenen aan de justitie over- geleverd en zal zich daar voor het gerecht hehben te verantwoOrden. Omtrent de arrestatie van M. Dinsdagajvond j.l. kan nog worden gemeld, dat de politie eenige dagen tevoren bericht had ontvangen, dat M. wederom de grens was gepasseerd, thans uit Duitschland naar Nederland. Van dat oogenblik af zyn de gangen van M. nauwkeurig gevolgd en met name is gelet op het perceel aan den Schenkweg, waarin M. destijds eenige vertrekken had gehuurd. Deze kamers waren nadat M. was vertrokken aan een ander verhuurd, die met de affaire M. niets te maken had en die niet vermoedde dat de schat van 2 ton onder den vloer van een dier vertrekken verborgen zou zyn. Op listige wijze is M. tydens afwezigheid van den nieuwen bewoner naar binnen ge- slopen en hij had daarbij eenige sloten te ver- breken. M. heeft toen de buit opgegraven en viel op het moment, dat hij met een deel ervan het huis wilde verlaten in handen van de recherche. EEN HEVIGE GASONTPLOFFING. Zaterdagnacht om half 4 heeft een hevige gasontploffing het pand no. 67 aan den Schiedamschen Singel te Rotterdam zeer zwaar beschadigd. In het benedenhuis is een kantoormeubelhandel gevestigd, welke in een ruine is herschapen. In het bovenhuis is een pension, waar ook schade werd aangericht. Van verschillende huizen en winkels in den omtrek werden de raiten vernield, De ont- ploffing gebeurde toen er reeds een onder- zoek werd ingesteld, in verband met het waarnemen van een gas- en brandlucht. Aan de voor- en achterzijde van het pand bevon- den zich dan ook eenige politiemannen. Een van hen, een majoor, werd zoo zwaar ge- wond, dat hij naar het ziekenhuis moest wor den overgebracht, waar hij korten tijd later is overleden. Ernstig gekwetst werd de ma joor J. Boekhouwer, bovendien werd nog een 7-tal menschen door glasscherven gekwetst. De oorzaak van de gasontploffing is ver- moedelijk het ontstaan van kortsluiting tus- schen electrische kabels onder het gebouw. Een boogvonk moet daama een hoofdbuis van de gasleiding stuk gebrand hebben. Een jongen heeft op het politiebureau te Doetinchem twee belangrijke bedragen in geld gedeponeerd, die hij in een bosch niet ver van elkaar heeft gevonden. Van eenige vermis- sing is geen aangifte gedaan. Omtrent de herkomst van het geld verkeert men vol- komem in het duister. DOOR DEN BLIKSEM GETROFFEN. Donderdagnacht om ongeveer halfeen werd de groote boerderij van den heer Johannes Kok te Ter Idzerd (Friesland) tijdens een kort onweer door het hemelvuur getroffen. Aan- gewakkerd door den wind greep het vuur zoo snel om zich heen, dat de boerderiji spoedig edn vuurzee was. Niets kon worden gered. De bewoners, die in hun slaap verrast wer den, konden zich temauwemood in veiligheid stellen. Aan het redden van het vee viel toen niet meer te denken. Vijf-en-veertig stuks groot en klein vee kwamen in de vlammen om. Ook de inboedel ging verloren. De brandspuit uit Wolvega was redelijk gauw op het terrein van den brand aanwezig, doch deze had toen reeds zoo'n omvang aangenomen, dat tegen de vuurzee niets kon worden uitgericht. De schade wordt door verzekering gedekt. Ook boven Twente ontlastte zich een kort- stondig doch hevig onweer. Voor zoover be kend werd door den bliksem geen noemens- waardige schade aangericht. DRIE GEVALLEN VAN STRAATROOF TE HAARLEM. Woensdagavond omstreeks negen uur liep een 58-jarige dame in de Kenaustraat te Haarlem, toen een passeerende man op de fiets haar een taschje uit de handen rukte. De man reed daarop met het taschje, inhou- dende een gulden en een bril, hard weg. Om kwart voor tien liep een dame in de Duinoordstraat, toen een man haar passeerde met een fiets aan de hand. Plotseling ont- rukte hij haar het handtaschje, sprong op zijn fiets en reed ijlings weg. Twee uur later poogde een fietsryder op den Kleverparkweg het taschje te grijpen van een daar wandelende dame, hetgeen hem echter niet gelukte, daar zij de riem om haar pols had. De man reed daarna snel weg. De Haarlemsche politie vermoedt, dat het hier in alle drie gevallen dezelfde man is ge- weest en stelt een uitgebreid onderzoek in. STI. OOPER DOODGESOHOTEN. Woensdagavond was te Egmond-Binnen de strooper K. D. uit Egmond aan Zee met zijin broer in de duinen om konijnen te vangen, toen twee rijksveldwachters beide mannen ont- dekten. De politie riep hen aan, doch de mannen sloegen op de vlucht. Daarop schoot de onbezoldigde rijksveldwachter. Hij trof K. D. In allerijl werd hij een naburig huis binnengedragen, waar bleek, dat hij was doodgebloed. Zijn lijk is naar het lijkenhuis te Egmond aan den Hoef overgebracht. D. was 25 jaar oud, gehuwd, maar had geen kinderen. Nader meldt men nog: Een uur na het gebeurde trof de burge- meester, de heer G. Bos, in de woning van de wed. Valkering te Binnegom, die het jacht- huis van den eigenaar van het duingebied, den heer Van Vliet uit Bloemendaal bewoont, den jachtopziener aan, die in een zeer overspannen toestand verkeerde. De begeleidende rfiksveldwachter, die met den jachtopziener op surveillance was, ver klaarde, dat den jachtopziener een 100 a 150 M. voor den rijksveldwachter uit had ge- loopen. De jachtopziener hield twee stroopers aan, waarvan een vluchtte, doch de andere den jachtopziener aanviel. De strooper gaf den hond van den jachtopziener, omdat deze hem aanviel, een klap met een stuk hout, zoodat het dier terugdeinsde, en de jacht opziener ontving, naar hij zeide, een slag op den arm. Toen de burgemeester hem daarover onder- vroeg klaagde hy nog steeds over pyn in dien arm. De veldwachter, die den opziener hoorde roepen, is terstond in die richting gesneld; toen hij echter twee schoten hoorde, liep hij niet zoo hard meer omdat hij wist, dat zijn kameraad zenuwacbtig was en hij niet de kans wilde loopen, dat hem een verkeerd schot zou treffen. Toen hij op de plaats van het onheil ver- scheen, lag een strooper die in zijn dy.been was getroffen, kermend van pijn op den grond. De jachtopziener beweerde eerst tweemaal in de lucht te hebben geschoten, en daama een schot op de beenen van zyn aan- valler te hebben gericht. Volgens de verkla- ring van dr. Fischer, die reeds ter plaatse was voor het slachtoffer in de woning van de wed. V. was gebracht, is de strooper tijdens het vervoer doodgebloed. ZWARE WINDVLAGEN BOVEN HET WESTLAND. Woensdagmiddag woei een hevige wind over het Westland, tengevolge waarvan op verscheidene kweekeryen glas werd vernield. Door hevige rukwinden werden op enkele plaatsen schuttingen omgewaaid en boomen ontworteld. DOOR DEN BLIKSEM GETROFEN EN GEDOOD. Tijdens een onweer is Donderdagmiddag de ongeveer 60-jarige landbouwer Tabbart in een weiland bij Coevorden door den bliksem ge troffen en gedood. Verleden week Woensdag, zoo schryft de Daily Herald, was een Dondensohe werklooze op werk uitgegaan, toen hy in de Albertstreet in Paddington vlammen zag slaan uit de bovenste verdieping van een huis. Hij, holde het huis binnen en redde twee kinderen. Toen liep hij terug om te zien of er nog meer levens te redden waren. Dat was niet het geval, maar hij zag zichzelf den terugweg afgesne- den en moest, met emstige brandwonden in 't gelaat door de brandweer worden gered. Den dag na den brand ging de man zyn werkloozensteun halen. Hij vernam toen tot zijn verbazing, dat hy ditmaal nog uitkeeriag kreeg, maar vervolgens niet meer, daar h(j op het oogenblik niet in staat zou zyn om te werken. Als zijn wonden genezen zijn, mag hij weer een verzoek om steun indienen. Waar de man zoolang van bestaan moet, wist men hem niet te verteilen. VICTOR SMITH' AVONTUUR IN DE WOESTIJN. Victor Smith, de Zuid-Afrikaansche vlieger, die 13 November uit Kaapstad was vertrokken om te trachten in een recordttjid naar Croy don te viiegen, doch door een noodlanding in de woestijn is opgehouden, heeft by zijn aan- komst te Oran verteld hoe dit zich had toe- gedragen. Den 18en bevond hij zich op 40 mijl van Dori, dat ten Zuiden van Goa ligt, toen een forieuk in de benzineleiding hern dwong tot esn noodlnding in de woestyn. Hy wist de aandacht te trekken van eenige kameeldry- vers, die een boodschap van hem meenamen naar de Fransche overheid te Dori. Twee nachten sliep Smith onder de vleugels van zyn vliegtuig, terwijl hy overdag bezig was met de reparatie van de benzineleiding. Tenslotte ontving hij van den Franschen commandant te Dori 16 blikken benzine, waardoor hy in staat was Zondag zijn vlucht naar Gao voort •te zetten. (Buiten verantwoordelijkheid der Redactte.) Mijnheer de Rcdacteur. Gaame ontving ik voor het onderstaande een plaatsje in Iw blad, U bij voorbaat dan- kend voor de plaatsing. Hot is den laatsten tijd dat de bewoneirs van Axel alweer eens herinnerd worden aan het verkeer door de gemeente, en wel, door de opmetingen enz., die vanwege de Provincie geschieden langs de tramlijn. Onwillekeurig rijst de vraag bij de wagge- bruikers hoe zal ten slotte het verkeer wor den geleid. Het kan hun uiteraard niet onverschillig zyn op welke wijze die oplossing eventueel wordt verkreigen. Men hoort zoo allerwege dat van zekere zijde getracht wordt de oplossing te vinden langs de tramlijn. Nu mag het waar zyn dat voor de Z.V.T.M. daardoor tegelyikertijd een gelegenheid zou worden geschapen om de zoo hinderlijke S bocht in haar spoorifln te doen verflauwen, doch volgens my moet dit buiten besohouwing worden gelaten, en moet voorop staan, veilig verkeer. Wanneer ik goed ben ingelicht bestaan er nu twee plannen, en wel, een door de Kerk- dreef en zoo vervolgens langs de tramlyn naar de Zeestraat, en het andere door de Noord- straat en door middei van een doorbraak ook naar de Zeestraat. Bekyken we deze twee plannen wat opper- vlakkig, dan zegt men onwillekeurig, het eerstgenoemde plan lijkt me wel het beste, want dat gaat rechtdoor. Doch bezien we dat wat nader dan bemerkt 'n ieder dat daarmee toch een zeer gevaarlflke situatie wordt geschapen, wat toch is het ge val. Het grootste aantal voertuigen en auto's komt niet door de Kerkdreef, doch komt uit Westelijke richting, vanaf het Westelyk deel van Zeeuwsch-Vlaanderen en van de Axelaehe Sassing. Dat verkeer komt door de Weststraat, moet dan ter plaatse van de nieuwe verkeersweg rechtsomslaan, en staat daardoor bloot aan een rechtstreeksche ontmoeting met de tram Iedere automobilist is huiverig om een straat in te diraaien waardoor een tram kan aanko- men, waarop geen uibzioht is. Meerdere be- lemmeringen van dat plan zyn, dat in de Kerk dreef geen twee auto's elkaar kunnen pas seeren naast de tram, de aanwezighedd van een tramhalte, en bovendien een school, waar van de kinders zes maal per dag de straat in beslag nemen voor speelterrein. Dit zijn allemaal belemmeringen waaraan dit bepro- ken plan mank gaat, die van zoo'n emstigen aard zijn, dat het geheele plan daardoor ter zijde dient te worden gelegd. Bekijken we het tweede plan, dan comsta- teeren we direct dat dit vrij is van de op het eerste plan rustende gevaren. Wel is waar hebben we te maken met een paar bochten op het eind van de Noordstraat, doch deze zyn zeer flauw en zijn vanwege het gemeente- bestuur zoodanig verbeterd, dat zy geen be- lemmering voor het verkeer doen ontstaan. Resumeerende kom ik tot deze condusie, dat de weggebruikems aUeen gebaat zijn bij een oplossing, waarbij uitsluitend uitgegaan is van het idee: veilig verkeer. Dat zij terwille van hun veiligheid liever de tegenwoordige toestand bestendigd zien, dan een oplossing als in het eerstgenoemde plan. Een en ander heb ik gemeend, met het oog op de a.s. zitting van de Provinciate Staten langs dezen weg onder de aandacht te moeten brengen. Nogmaals U, mynheer de Redacteur, dan- kend voor de verleende plaatsruimte, teeken ik EEN OPMERKER. Voor Sluiskil: 24 Nov. Zweedsch s.s. VAREG, 1471, ledig, Gravesend. Van GentTer Neuzen: 23 Nov. Eng. s.s. ORTOLAN, 202, stukg., Londen. Voor Gent: 23 Nov. Zweedsch s.s. BARA, 674, hout, Gefle; Zweedsch s.s. VIOLA, 93s| hout, Holmstad; Eng. s.s. TADORNA,' 984,' stukg., Antwerpen; Duitsch s.s. BRESSARD, 568, ledig, Rouaan. 24 Nov. Belg. s.s. CHARLES, 334, kolen, Goole; Eng. s.s. CRICHTOUN, 506, stukg., Leith; Eng. s.s. DONA FLORA, 292, pek- kolen, London; Eng. s.s. FALCON, 738, stukg., London; Noorsch s.s. BRAVORE, 856, hout, Danzig; Belg. s.s. YVONNE, 385, kolen, New-Castle. Van Gent: 23 Nov. Noorsch s.s. PUTTEN, 1284, fosfaat, Charlottetown (Canada); Duitsch s.s. MITTELMEER, 3657, restant, Hamburg; Eng. s.s. DEARNE, 427, stukg. Goole; Duitsch s.s. DIETER HUGO STIN- NES 12, 1222, ledig, Nottingham; Zweedsch s.s. ARDENINA, 1059, cokes, Goteborg. 24 Nov. Zweedsch s.s. OSBUR, 780, cokes, Goteborg; Eng. s.s. SPHENE, 413, cement, Sligo; Eng. s.s. DONA FLORA, 292, ledig, London; Eng. s.s. TORPOINT, 84, fosfaat, Saint Brieux. Amsterdam, 26 Nov. 1932. Vreemd bankpapier. Bieden. Laten. Engelsch 8,05 8,10 Duitsch 58,90 59,05 Fransch 9,70 9,80 Belgisch 6,88 6,93

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1932 | | pagina 6