OEMEKQPE BERICHTEK
OUDE VROUW IN DE VLAMMEN
OMGEKOMEN.
DE MOSKOUSCHE DIERGAARDE.
HOOGWATER TE TER NEUZEN.
H. Stevens. Deze vacature wordt voorloopig
niet vervuld.
Opheff ingen
Gebrs. de Boever, IJzendijke, Pyramide,
vlasserij. Vereffenaar: P. F. de Boever, IJzen
dijke; N.V. Eerste Zeeuwsche Textielonder-
neming ..Zeelandia", Axel, Nieuwe weg I 98,
weverij van lijnwaad en katoen en den handel
daarin. Vereffenaar: J. A. van Rompu, Ter
Neuzen; ,,La Maison de Commerce", IJzen
dijke, Waterpoortstraat D 28, caf6. Vereffe
naar: L. B. de Smet, IJzendijke; Armand
Temmerman Co., Sas van Gent, Oostkade
19, import van bet waschmiddel ,,Lessevite".
Vereffenaar: A. Temmerman, Rotterdam;
Zeeuwsche Vuuraanstekersfabriek Koopman
en Van Dixhoorn, Javastraat 6, Ter Neuzen,
fabriceeren van vuuraanstekers en aanver-
wante artikelen. Vereffenaar: D. G. Koop
man, Zaamslag (Veer).
BET GRONINGSCHE CARILLON BLIJFT
SPELEN.
Naar we voor enkele weken berichtten had
het gemeentebestuur van Groningen aan den
raad voorgesteld het carillon van den Martini-
toren des nachts stil te zetten, zulks in ver-
band met de klachten van hotelgasten en van
de in het Acad, ziekenhuis verpleegde perso-
nen. Naar aanleiding van dit voorstel had
zich een felle pro- en anti-beweging ten aan-
zien van het nachtelij'k spel der Martini ont-
ketend en ook in de dezer dagen gehouden
rftting van den gemeenteraad bleken de
meeningen verdeeld. Toen een dokter-raads-
lid had verklaard, dat hem nooit klachten
van verpleegden in het Ziekenhuis hadden be-
reikt, werd de stemming gehouden en bleken
slechts 8 raadsleden met de traditie te willen
breken, zoodat ook in de toekomst des nachts
de Martini zijn klokkenspel zal doen weer-
klinken over stad en lande.
HULPVAARDIGE VERLOOFDE!
Aan een politiebureau te Amsterdam kwam
Donderdag een juffrouw aangifte doen van
een reeks eigenaardige diefstallen, welke in
haar nadeel waren gepleegd.
Zij had eenige weken in een ziekenhuis
doorgebracht en wilde, toen zij daaruit ont-
slagen werd, bij haar patroon haar achter-
etallig salaris komen halen. Daar vertelde
men echter, dat haar verloofde iedere week
over het geld had gedisponeerd, zoodat er
voor haar niets was blijven liggen.
Met deze minder prettige mededeeling kon
de juffrouw weer vertrekken, waama zij de
geschiedenis onmiddellijk bij de politie ging
vertellen.
DE DIEFSTALLEN TE OUDENBOSCH
OPGEHELDERD.
Men meldt uit Roosendaal:
Den laatsten tijd werden te Oudenbosch een
aantal diefstallen en inbraken gepleegd. In
de basiliek werd zelfs tot viermaal toe inge-
broken, waarbij de dieven, die door het inslaan
van een raam ibinnendrongen. Telkens tracht-
ten zij de offerblokken te forceeren, hetgeen
hun evenwel nimmer gelukte. De marechaus-
see kreeg wel eenige aanwijzingen in handen
en arresteerde ook eenige personen, maar
moest hen wegens gebrek aan bewijs in vrij
heid stellen.
Een dezer nachten ontmoette de mare-
ohaussee evenwel de verdachten en toen des
anderen daags op twee plaatsen kleine dief
stallen waren gepleegd, werd andermaal tot
arrestatie van deze personen overgegaan.
Donderdagavond werd de vierde en Vrijdag-
morgen nog een vijfde persoon gearresteerd.
Voorts werd ten huize van de verdachten
een huiszoeking verricht, waarbij een aantal
voorwerpen, van diefstal afkomstig, is ge-
vonden.
Bij een nieuw verhoor hebben daarop drie
van de gearresteerden, n.l. J. M., M. R. en
A. D. een volledige bekentenis afgelegd. Zij
gaven toe verschillende diefstallen en ook den
inbraak in de basiliek te hebben gepleegd. De
twee anderen zijn op vrije voeten gesteld. De
aangehoudenen zijn alien personen van onge-
veer twintig jaar.
STEENEN VOOR BOTER
In de eenzaamheid van
het grensgebied,
Een jong douanebeambte, die speurend en
spiedend op den laten namiddag alle paad-
jes en grenswezen afloerde om te zien, of er
ook lieden over de heide zouden komen, die
vergeten hadden, bij den allereersten stap uit
Duitschland op het Nederlandsche gebied een
bezoek te brengen aan het douanehuis, zag
plotseling zijn wachten beloond. Want over
het smalle paadje, dat van de grens leidt, ziet
hij een tweetal personen schuchter nader
komen. De een liep een honderd meter voor-
op en had blijkbaar niets bij zich de ander,
de achterste, bewoog zich moeizaam onder
een zwaren zak, gevuld met... Het mag be-
kend zijn, dat er, dank zij de Crisis-Zuivelwet,
veel boter gesmokkeld wordt van Duitschland
naar Nederland aldus de „Limb. Koer."
En dus: „Halt! Rijksambtenaar!"
Den eerste, den voorlooper, heeft hij laten
passeeren en nu staat de drager van den
zwaren zak voor hem bevend...
Maak eens open dien zak, beveelt de
ambtenaar.
De drager heeft intusschen den zak op den
grond gezet en laat den man der wet zien,
wat erin zit. Het zijn twee groote doozen,
waarop de naam van een vrij bekend soort
Duitsche margarine staat.
Zoo, je smokkelt dus? vraagt de jonge
ambtenaar.
De aangehoudene zwijgt. Wat heeft men
nog te zeggen in een dergelijk geval?
Intusschen is de voorlooper, die deze in-
menging van den ambtenaar in de gaten ge-
kregen heeft, met nog een achterlooper, die
tot dusverre niet opgemerkt was, terugge-
keerd, respectievelijk genaderd. Met zijn
drieen staan ze dra om den zak met... en
den rijksambtenaar heen... De weg is een-
zaam, niets dan bosschen en struiken en bos-
schen, geen mensch in de verte te zien, zelfs
het steriotiep torenspitsje niet... Het drietal
zwijgte en de stilte drukt zwaar. Voor den
ambtenaar is het, alsof hij in een vijandelijk
kamp is terecht gekomen, waar men achter
de sohermen alles klaar, alies afgesproken
heeft.
Dan verbreekt de „achterlooper", een for-
sche baas, opeens de stilte en beveelt den
drager: „Kom, pak op, we motten gaon".
De drager gooit den zwaren zak met... op
den schouder, kromt zijn rug en sjokt tus-
schen beiden, den voor- en achterlooper, ver-
der. De kommies kijkt rond naar de eenzaam
heid van het grenslandschap, waar de herfst
met felle kleuren doorheen schrijdt en blijft
staan.
Hij blijft staan, totdat het drietal uit het
gezicht is verdwenen.
Dan overwint hij zijn sohroom en holt naar
de Venlosche politie, wie hij het verhaal van
den dag doet. ,,Ik ken de menschen", zegt hij.
Wat vervoerden die menschen? vraagt
de politie, nieuwsgierig als altijd.
Tja, het waren groote doozen, waarop
de naam Margarine" gedrukt stond.
En hobt u ook gekeken, wat in die doo
zen zat?
Neen, dat wist hij dan niet precies te zeg
gen. Maar hij kende de menschen wel en men
zou dan maar even huiszoeking doen.
Twee politiemannen gaan naar het huis van
den „drager"; ze vinden wel enkele ponden
boter, maar de twee groote pakken niet.
Zat daar boter in die doozen vanmid-
dag? werd nog gevraagd.
Nee-nee, geen denken aan, wat denken
de heeren wel van me, zei de drager ik
vervoerde er steenen in...
DWARS DOOR ROTTERDAM.
Yo-Yo.
De N. R. Crt. schrijft:
De yo-yo!Tien cent!... De yo-yo!...
Tien cent!
Hij keek z'n publiek niet aan, slechts het
oog gericht op het op en af rollende houten
klosje, waarmede-ie handig boogjes beschreef
en dat angstig precies aan z'n bewegingen ge-
hoorzaamde.
De yo-yo! De Japansche yo-yohet
nieuwste middel om je zenuwen op rust te
laten komen... Tien cent!... De yo-yo, die
iedereen moet koopen, die last van piekeren
heeft. Yo-yo... het instrument, dat menschen,
die zwaar denken niet meer laat denken, en
memschen, die nodit denken, laat denken.
De Japansche yo-yo... tien cent... die
de wereld veroverd heeft. Waar de grootste
geesten van dezen tijid zich niet voor schamen
mee te spelen... De yo-yo, waar je je schoon-
moeder mee zoet kan houden. De eohte, uit
Japan geimporteerde yo-yo, die door de mili-
taire autoriteiten is ingevoerd om de ver-
veling te verdrijven... Assiblief, daar gadt-ie
weer... hopla... hopla... krjk dat dingetje is
klimmen... hopsekees... nil weer naar be-
nbden... de echte Japansche yo-yo. Die je mee
naar bed kan nemen, als je last van slapeloos-
heid habt. De alle verveling verdrijvende yo
yo, waarmede een ieder, die modem is en er
voor wil doorgaan, zich amuseert. Tien cent!
de aandigheid voor groote menschen en kleine
kinderen.
De yo-yo, die de diepste peinzers en
zwartgalligste menschen 'n glimlach op het
gelaat brengt. De yo-yo, die krankzinnigen
weer leert denken. De yo-yo, waarmede over
'n paar maanden ieder66n is gewapend. Waar
mede de chauffeurs van wachtende auto's den
tijd kunnen verdrijven, waarmede men zich
kan amuseeren, als er een brug open staat. De
yo-yo... om te gebruiken bij tramhalten zoo-
lang er geen tram aankomt... Tien cent!
Hhpsekoos... daar gadt-ie weer... Het m66i-
ste speelgoed voor oud en jong. Waarmede je
den tijd kunt korten als je bij een dokter moet
wachten. Als je in de rij staat om belasting
te betalen. Als je heelemaal in je eentje thuis
zit en niemand een woord tegen je smoest. De
echte Japansche yo-yo, die maar 66n duppie
kost... Assiblief, daar gd&t-ie weer. Voor
oud en jong...
Om het denken af te leer en. Om de
malaise te vergeten. Om weer te kunnen
lachen... De yo-yo, die beloont voor je han-
digheid. Het eenige werk in dezen snerttijd,
waar een mensch nog succes van heeft. Kijkt-
ie maar is klimmen... hupsekde... daargddt-ie
weer... De fechte Japansche yo-yo, waar de
mikado zelf mee speelt. Waar koningen en
keizers, voor zoover ze hun baantje nog heb
ben, zich mee amuseeren. Waar staatslieden
zich als kinderen mee amuseeren. De yo-yo...
het denige middel om fit te blijven. De uit-
vinding om wakker te blijven voor de leden
van ontwapeningsconferenties. Tien cent! De
yo-yo, om tijdens de zittingen van den ge
meenteraad te gebruiken. De yo-yo voor het
gemeentepersoneel... voor harde werkers en
dagddeven... opscheppers, oplichters, dieven en
moordenaars. Het mooiste geschenk om aan
je familie in de bajes te geven, waar ze zich
ook zitten te vervelen... De yo-yo... tien
cents... Waar het menschdom van onzen tijd
met verbazing naar staart. Omdat de yo-yo
redding brengt aan een ieder die ontwricht
is... overspannen is van z'n zenuwen... in de
pinarie zit... en door de belastingen is leeg
gezogen. De yo-yo... het ddnige middel in
dezen tijd om nog voor verstandig door te
gaan.De yo-yo, waarmede men z'n geschokt
evenwicht kan herstellen en z'n vermoeide
hersens mee op rust kan brengen. Waar alle
verstandige menschen mee spotten en die alle
verstandige menschen er tdch toe brengt om
het 66k 66ns te probeeren...
Hupla, daar gadt-ie weer. Ze vliegen
weg... tien cents... omdat ze het menschdom
het verstand terug geven, omdat ze het d6n-
ken tegengaan... tien cents... 'k Zal u 66k
lielpen mijnheer... zeker opoe... jij krijgt er
66k een... Het Japansche apparaat tegen
hersenverweeking en zwakzinnigheid... 'k zal
u helpen dominee... ja lieve schat... 'k zal je
ook helpen... De yo-yo... waar jullie allemaal
van zullen dpknappen... omdat het 't denken
tegengaat, overspannen hersens tot rust
brengt en de... Maar wacht... daar komt 'n
agent... o nee g66n gevaar... hij speelt met z'n
yo-yo... Het eenige middel om in dezen tyd
nog voor verstandig door te gaan... hupsa...
dddr gddt-ie weer... 10 cents... en je bent
eigenaar van het apparaat, dat aan het
menschdom van de geheele wereld uitkomst
en redding brengt in deze crisis...
Assiblief... 'k heb er nog 'n paar... astu-
blief tien cent... nog maar e6n doosje... van
de veertig... van de veertig doozen elk met 'n
gros... 40 maal 144... dat zijn zeven en vijftig
honderd en zestig yo-yo's in twee dagen...
De fabrieken werken met dag- en nachtploe-
gen... de industrie leeft dp... duizenden en
millioenen yo-yo's worden er dagelijks afge-
leverd... De yo-yo brengt arbeid... winst...
g61d verdienen... waanzin... zenuwschokken...
Yo-yo... niets anders dan yo-yo... alles moet
yo-yoen... wil de wereld zich herstellen...
't Houten rolletje met het touwtje... het mid-
del, waarmede de crisis over de geheele wereld
de kop ingedrukt zal worden... Yo... yo...
tien cent... Yo-yo... allemaal de yo-yo-
ziekte...
DE AANSLAG OP DE ZANGERES
GERTRUD BINDERNAGEL.
De rechter-commissaris te Charlottenburg
heeft den bankier Hintze, die een aanslag
pleegde op zijn vrouw, de zangeres Gertrud
Bindemagel, een verhoor afgenomen. Hintze
verklaarde, niet den opzet gehad te hebben,
zijn vrouw te dooden. Nooit heb ik mijn kirri
haar moeder willen ontnemen. Alleen door de
inmenging van familieleden in het conflict
tussohen mij en mijn vrouw, ben ik tot deze
daad gekomen. Hij heeft geen schot op zijn
vrouw willen lossen, haar alleen maar willen
bedreigen. Door zijn beschonken toestand was
zijn hand echter onzeker, waardoor de zange
res zwaar gewond werd.
De verschillende getuigenverklaringen doen
deze bekentenis echter in twijfel trekken.
Trouwens, de dokter, die Hintze onmiddellijk
na zijn gevangenneming heeft onderzocht,
heeft geen dronkenschap geconstateerd.
Er heeft zich in deze zaak nog een merk-
waardig feit voorgedaan. Een dag na zijn
inhechtenisneming verzocht de bankier om
thuis van kleeding te mogen verwisselen.
Door rechercheurs vergezeld, is hij naar zijn
woning gegaan en heeft van de gelegenheid
gebruik gemaakt, enkele telefoongesprekken
te voeren met vriernden. Zoo heeft hij een
goeden kennis gezegd, dat er belangrijike brie-
ven bij hem afgehaald moesten worden. Deze
brieven zijn ook inderdaad afgehaald. De
politie stelt thans alles in het werk, om deze
brieven in beslag te nemen.
Omtrent de zangeres wordt nog vemomen,
dat zij zeer emstig gewond is, zoodat zij hoe-
genaamd geen voedsel tot zich nemen kan. Het
huwelijk met den bankier moet voor haar een
ware murteling geweest zijn. Hintze moet
haar alleen maar getrouwd hebben om uit
haar inkomen zijn schulden te betalen en zon-
der te werken een gemakkelijk leventje te
leiden. Een feit is het, dat hij na zijn huwe
lijk niet meer gewerkt heeft en als manager
van zijn vrouw optrad, hoewel deze zelf de
contracten afsloot. Hintze was een drinker
en gebruikte 1500 Mark per maand van het
inkomen der zangeres voor zijn particuliere
uitgaven, zonder zelfs de huur hunner ge-
meenschappelijke woning te betalen. Zijn
vrijen tijd, n.l. als mevrouw Bindemagel in
andere steden gastrollen vervulde, bracht hij
door met andere vrouwen. Verscheidene
keeren moet hij zijn vrouw bedreigd hebben
haar en haar kind, een 8-jarig dochtertje te
zullen dooden, als zij, die hem verlaten had,
niet tot hem terugkeerde, om hem te onder-
houden. Het kan best mogefijk zijn, dat hij
de vrouw in de beenen heeft willen schieten,
om haar te bewijzen, dat hij zijn bedreiging
waar durfde te maken.
EXPLOITATIE VAN HET BIJGELOOF.
De Duitsche kerkelijke -pers vestigt er de
aandacht op, hoe sterk in de bladen, met name
te Berlijn, maar ook elders, de advertenties
toenemen van helderzienden, kaartlegsters,
graphologen, astrologen, handlijnuitleggers,
„wetenschappelijk werkende psychopathen".
Het' getal der advertenties sommige bladen
wemelen er van wijst op een bedrijf, dat
met voordeel het bijgeloof der menschen ex-
ploiteert en zich in den laatsten tijd in
Duitschland sterk uitbreidt. Dat het profe-
tisch handwerk rendabel is, blijkt ook uit den
vakbond, dien de dames en heeren occultisten
hebben opgericht. Een nog sterker verschijn-
sel daarvan is echter, dat te Berlijn thans
reeds twee profetische bladen verschijnen, in
welke men de wonderlijkste voorspellingen
vindt en die met name zich thans ook op de
politick werpen (hetgeen een goeden zake-
lrjken kijk op de verwarring van het moment
bewijst). En wel zeer bedenkelijk is, dat som
mige serieuse bladen er toe overgaan een
soort rubriek voor deze dingen, een „Toe-
komstkoerier" te openen en him lezers aan te
bieden. Op die wijze werkt men de ,,massa—
infectie" wel zeer sterk en methodisch in de
hand.
NACHTELIJK GEVECHT MET WOLVEN.
Twee Engelsohe jongens, die een tocht
maken door het Noorden van Scandinavie,
hebben daar, volgens „De Telegraaf" een op-
windend avontuur beleefd. Zij waren op weg
naar het Lappen-dorp Kvickjock, in het noor-
delijikste hoekje van Zweden. Bijna hadden zij
dit dorp bereikt, toen de avond viell; ondanks
de bittere koude besloten Manning en Gray
hun tent op te slaan en buiten te ovemachten,
om den volgenden dag den tooht voort te
zetten.
Toen de trekkers een uurtje in hun slaap-
zakken hadden gelegen hoorden zij gerucht
rond hun tent en al spoedig bleek hun, wat er
gaande was: een aantal wolven, die in deze
streak veel voorkomen en de schrik zijn der
bevolking, had de luoht gekregen van hun
aanwezigheid en omringde nu de tent. De
dierem waren uitgehongerd, eenige der bru-
taalsten snuffelden al aan de slaapzakken met
hun levenden inhoud. Zonider hun ligplaats te
verlaten openden beide jongemannen het vuur
op de wolven, de dieren schrokken en liepen
weg, hetgeen Manning en Gray gelegenheid
gaf hun tent te verlaten. Maar in grooter
aantal nog keerden de dieren weer terug en
nu begon een strijd op leven en dood tusscben
mensch en verscheurend dier. Telkens als er
een wolf ward neergeschoten vielen eenige
andere op het kadaver aan om dit te verslin-
den, doch dat maakte het gevaar voor de jon
gens niet kleiner. Eerst toen er een twintig-
tal wolven waren neergeschoten trok de rest
zich in het duister terug. Manning en Gray
besloten toen te trachten het naastbijzijnd
dorp te bereiken, waar zij in udtgeputten toe-
stand aankwamen. Zij hadden zelf slechts
lichte verwondingen opgeloopen en konden na
enkele dagen hun reis door het hooge noor
den weer voortzetten.
DE TUNNELS ONDER DE SOKELDE TE
ANTWERPEN.
De tunnelwerken onder de Schelde te Ant-
werpen schieten thans veel beter op, dan men
in technische kringen blijkt te hebben ver-
wacht. De tunned voor het verkeer per as is
reeds zoover aangeboord, dat het bij deze
boring gebruikte ,,schild" den rechteroever
heeft bereikt. Op 16 October j.l. waren reeds
982 stalen ringen van 75 c.M., die de eigenlijke
tunnelpijp moeten vormen, op den linkeroever
en onder de rivier geplaatst.
De tunnel voor voetgangers is eveneens
reeds voor ongeveer de helft voltooid. Naar
men verwaoht, zal de ingebruikneming van de
beide tunnels in 1933 kunnen plaats hebben.
DE LINDBERGH-AFFAIRE.
De geheimzinnige geschiedenis van den roof
van Lindbergh's baby in het begin van dit
jaar is nog altijd niet opgelost. Er is weer
een arrestatie gedaan in verband met den on-
verklaarbaren kinderroof. Gearresteerd is de
juweelendief Arthur Barry, die gepakt werd
op een afgelegen boerderij in Sussex County
New Jersey. De man was in 1929 uit de
Auburn gevangenis ontsnapt tijdens een op-
roer onder de gevangenen.
Barry zou voor een waarde van 2 millioen
dollar aan juweelen hebben gestolen uit rijke-
lui's woningen in de fbuurt van New York.
O.a. zou hij uit de villa van Jesse L. Liver-
more op Long Island, voor een waarde van
90.000 dollar aan juweelen hebben gestolen.
Met behulp van een handige vermomming en
door het verven van zijn haar slaagde hij er
in, niet door de politie herkend te worden en
vrijwel dichtbij het terrein van zijn tallooze
inbraken te verblijven. Hij haalde den kost
op als straatkoopman. Door berichten, die
uit de onderwereld de politie bereikten, kwam
men hem op het spoor. Zijn haar was op een
dag niet heelemaal geverfd en dat wekte arg-
waan. De politie gebruikte het volgend mid-
del om hem te arresteeren. Een auto met
zeven detectives vlak bij het huis, waar men
wist dat Barry vertoefde, plotseling tot
staan om een motordefect voor te wenden.
Barry kwam naar buiten om hulp te verlee-
nen en toen hij zich over den motor heenboog
sprongen de politiemannen op hem los en
deden hem de iboeien aan. Barry bood geen
tegenstand en bekende, dat hij de ontsnapte
juweelendief was.
De verdenking, dat Barry lets uit te staan
heeft met de ontvoering van de Lindbergh-
baby is o.a. hierop gegrond, dat hij in de
laatste drie jaren in de buurt der villa Lind
bergh woonde en de omgeving vrij goed ken
de om den roof met succes te kunnen door-
voeren. Barry staat bekend als een niets ont-
ziend misdadiger, die steeds de woningen
van rijkaards als zijn arbeidsveld uitkoos.
EEN DER ONTVOERDERS VAN HET
KIND VAN LINDBERGH?
Naar Reuter uit Sevilla meldt, heeft de
politie aldaar een Amerikaan gearresteerd,
Jean Saul geheeten, die beweert te hebben
medegewerkt aan de ontvoering van den baby
van Lindbergh. Hij verklaarde geheel op de
hoogte van de zaak te zijn, maar slechts voor
een Amerikaansche rechtbank andere beken-
tenissen te zullen doen. (Of zou de man vrijen
overtocht naar Amerika willen hebben
vraagt de N. R. Crt.)
VILTEN PANTOFFELS UIT MENSCHEN-
HAAR.
Naar uit Moskou vernomen wordt, heeft
het volkseommissariaat voor economisehe
zaken reeds geruimen tijd proeven laten
nemen om vilten pantoffels te laten fabricee
ren uit menschenhaar, dat bij kappers van
den vloer wordt opgeveegd.
Deze proeven schijnen touitengewoon goed
geslaagd te zijn en thans zal met de massa-
productie dezer warme pantoffels worden be-
gonnen. Men heeft thans een product ver-
vaardigd, waarvoor 40 procent menschenhaar
gebruikt wordt.
EEN ERFENIS VAN 73 MILLIOEN
DOLLAR.
In 1858 ging de arbeider Huch, wonende in
een klein plaatsje in Westfalen, naar Ame
rika, waar hij bijzonder succes had in zaken
en een vermogen van 72 millioen dollar, twee
scheepswerven en twee boerderijen in 1905 bij
zijn dood naliet aan 24 erfgenamen, in het
Duitsche rijk verblijvende. De consul van
Duitschland te Chicago heeft thans bericht,
dat nog in den loop van dit jaar de erfge
namen in het toazit der erfenis zullen worden
gesteld, waarvoor ze 27 jaren lang alle moeite
hadden- gedaan.
EEN MIS IN DE LUCHT.
Onder de passagiers van het K. L. M.-Indie-
vliegtuig de ,,Pelikaan", welke te Halle/Leip
zig aan boord kwamen, bevonden zich de
Aartsbisschop van Madras en zijn secretaris.
Deze had nog nooit gevlogen en betuigde zijn
groote tevredenheid over de gerieflijkheid en
de smaakvolle inrichting van het vliegtuig,
een Fokker type F. XVIH. Hij vroeg aan
commandant Hondong, of hij elken dag zijn
plichten mocht waamemen en zoo werd
iederen morgen direct na den start de Mis
opgedragen, waarbij de kaartentafel als al-
taar dienst deed.
STEENKOOL-DIEFSTALLEN OP GROOTE
SCHAAL.
Naar het Berl. Tagebl. uit Essen meldt,
nemen de diefstallen van steenkool in het
Roergebied den laatsten tijd enorme afmetin-
gen aan. Er zijn 's nachts heele dievenben-
den op het pad om het zwarte goud van de
opslagplaatsen der mijnen van kolentreinen
en uit sleepaken te stelen. Het gestolene
loopt in de duizenden tonnen en bij politie en
justitie regent het klachten van benadeelden.
De diefstallen worden volstrekt niet uit nood
gepleegd, veeleer als bedrijf, want er heeft
zich een geweldige sluikhandel in gestolen
steenkool ontwikkeld. De dieven zijn meestal
goed gewapend met geweren en revolvers en
weten daarvan bij ontdekking ook een ruim
gebruik te maken.
MERKWAARDIGE WRAAKNEMING
OP ZIJN VROUW.
De Amerikaansche filmactrice Louise Dyer,
die kortgeleden van haar man Alan Dinehart,
eveneens filmspeler, gescheiden is, diende een
gerechtelijken eiseh tegen haar vroegeren
echtgenoot in wegens betaling van alimenten.
Zij wist, dat haar man een contract met een
filmmaatschappij had, dat hem wekelijks 1500
gulden opleverde. Toen zij op het kantoor van
de maatschappij verscheen om op het haar
toekomende deel van het salaris van Alan
Dinehart beslag te doen leggen, ontving zij de
verrassende mededeeling dat Dinehart er
tegen den wensch van z(jn werkgever in op
had gestaan, dat zijn salaris tot 12 gulden
per week verlaagd zou worden. Liever wilde
hij voor dit bedrag werken dan in het onder-
houd van zijn vroegere vrouw voorzien.
Dinsdagnacht tegen drie uur ontstond brand
in 'n huis te Berlijn-Wilmersdorf, dat bewoond
werd door een alleenwonende 74jarige vrouw,
die reeds geruimen tijd ziek te bed lag en
naar een ziekenhuis zou worden overgebracht.
Bij het blusschingswerk werd een brandweer-
man emstig gewond, terwijl de oud vrouw,
die zichzelf niet kon helpen, in de vlammen
omkwam.
DRAMA IN EEN LOGEMENT IN HET
RIJNLAND.
In een kamer van een logement in het
plaatsje Camp, in het Rijnland, zijn een man
en een vrouw, die daar hun intrek hadden ge-
nomen, resp. dood en zwaar gewond gevon-
den. De vrouw is naar een ziekenhuis ver-
voerd. De namen waren niet bekend; het
bleek echter dat de menschen uit Rotterdam
kwamen, waar zij waarschijnlijk woonden.
HIJ KREEG MEER DAN HIJ VROEG.
Be „Vee- en Vleeschhandel" schrijft het
volgende: ,,De practijk spreekten dat de
Varkenscentrale voor de beweging van de on-
tevredenen in de streek der zwaarmesterij niet
meer ,,ongevoelig" is, blijkt o.i. wel uit het
feit, dat de Centrale Maandag te Rotterdam
een 400 varkens boven de 150 K.G. deed aan-
koopen tot den vollen richtprijs, n.l. 15 cent.
De boeren en handelaren die HV2 cent vroe-
gen, kregen 15 cent geboden. Zoo kon een
koopman beleven, wat hij nog nooit had
ervaren, dat hij meer kreeg dan hij vroeg!
Enfin het is crisistijd en dan staat de
wereld wel eens op haar kop".
DOLLE HONDEN.
Te Blindley Heath bij Lingfield hebben drie
honden een ware verwoesting aangericht
onder een kudde van 150 schapen. Toen een
boer naar het land kwam om de koeien te
melken, vond hij overal doode en stervende
schapen liggen. Drie groote honden waren
bezig jacht op de schapen te maken. Sommige
schapen waren in een vijver gesprongen om
aan de honden te ontkomen en waren ver-
dronken. Andere stonden tot hun nek in het
water en waren, toen zij gered werden zoo
ontdaan -en uitgeput, dat zij niet meer op hun
pooten konden staan. De boer joeg de honden
weg en haalde hulp om zijn kudde bij elkaar
te brengen. Het bleek dat 32 schapen dood
waren en 15 zoo erg gewond, dat zrj afge-
maakt moesten worden, terwijl er nog 35 lee-
ljjke beten hadden opgeloopen. De honden
zijn later opgespoord en afgemaakt.
In Sussex heeft zich onlangs ook een ge
val oorgedaanv van een hond, die het op een
kudde schapen voorzien had. Het woeste dier
maakte nacht in nacht uit enkele schapen
af, totdat men wachten uitzette om de kudde
te beschermen. De hond was echter zoo schuw
en zoo vlug, dat men hem niet te pakken kon
krijgen. Dank zij de bewaking kreeg hij ech
ter geen kans meer om nog verdere onheilen
aan te richten.
HOE DIK ZIJN TWEE VERSCHILLENDE
DINGEN?
De kantonrechter van een stadje in de on-
middellijke nabijheid van Berlijn had dezer
dagen een echt zonderling geval te behan-
delen.
De redacteur van een plaatselijk blad was
beklaagd wegens beleediging van den burge-
meester aldaar. De beleediging bestond hier
in, dat de redacteur op zekeren dag in zijn
krant een caricatuur van den burgemeester
gebracht had, die den burgemeester voorstel-
de als een man met een geweldigen lichaams-
omvang. Door deze caricatuur nu voelde de
burgemeester zich beleedigd en had dienover-
eenkomstig een aanklacht tegen den redac
teur ingediend. De burgemeester redeneerde
aldus: dat in den tegenwoordigen crisistijd
waarin de meeste menschen zich in de moei-
lijkste economisehe toestanden bevinden en
velen niet eens weten, waarmee zij hun hon-
ger moeten stillen, een welgedaan lichaam
altijd eenig wantrouwen wekt. Bijzonder was
dit het geval, wanneer deze welgedane man
daarenboven nog 'n openbaar ambt bekleedt.
Gverigens moest de burgemeester toegeven,
dat hij tamelijk dik was. Maar hij was in
ieder geval niet zoo dik als de caricatuur hem
geschilderd had. Wat er ook van zij, hij ge-
voelde zich door deze caricaturische overdrij-
ving beleedigd.
De tegenargumentatie lag natuurlijk voor
de hand. Het is immers het wezen der cari
catuur, de kleine uiterlijke zwakheden van
onze medemenschen op overdreven wijze voor
te steillen. Toch is de vraag, of een carica
tuur beleedigend kan zijn of niet, zoo oud als
de caricatuur zelf. Maar de hier opgeworpen
vraag, of het beleedigend is van iemand te
beweren, dat hij dik is, is in ieder geval
nieuw en origineel.
Tengevolge hiervan moest ook de wijze
Salomon van het kantongerecht zeer lang met
zich zelf overleggen, eer hij tot een veroor-
deeling van den redacteur avenging.
Hij voerde nl. aan, dat juist tegenwoordig
door politieke tegenstanders vaak beweerd
wordt, dat de andere dik en welgedaan is
alleen om hem hierdoor te beleedigen. De bur
gemeester was nu wel dik, maar echter niet
,,-hoe" dik. De redacteur werd tenslotte tot
f 3 boete veroordeeld.
Nadat de eerste apwinding over het sen-
sationeel geval in het stadje wat bedaard is,
heeft de redaotie een prijsraadsel uitgeschre-
ven: „Hoe dik is onze burgemeester?" De
burgemeester heeft het gerechtel(jk bewijs in
den zak dat hij zeer dik is. Maar niet „hoe"
dik. De brave burgers breken zich nu het
hoofd over de vraag hoe dik is de burge
meester nu werkelijk
De Moskousche sowjet heeft besloten de
diergaarde naar een nieuw, ruimer terrein te
verplaatsen, in Ostankino, ter grootte van
600 H.A. Het naaidbosoh in het noordelijke
gedeelte daarvan zal met een drie meter
hooge afrastering omgeven worden en hier
zullen de zoogdieren en vogels van de gema-
tigde luchtstreek, in hoofdzaak de fauna van
de sowjet-unie worden ondergebracht. Evenals
in het bekende dierpark Ascania Nova zullen
hier op een terrein van 150 H.A. rendieren,
elanden, herten, wilde geiten, oerossen en
andere hoefdieren van de sowjet-unie in voile
vrijheid te zien zijn. Aan den omtrek van dit
park komen nog kleine omheinde terreinen,
waar men de dieren ook van dichtbij kan zien.
De rivier de Jaoez zal bevolkt worden met
duizenden wilde vogels, die zich ook in vrijheid
kunnen vermenigvuldigen. Het zuidelijke ge
deelte wordt ingeruimd aan de tropische die-
renwereld en wel zoo dat men ook hier de die
ren zooveel mogelijk onder de natuurlijke om-
standigheden kan waarnemen. Vender komen
er een aquarium, een terrarium en een apen-
gebouw.
KAAS BEWAREN.
Om aangesneden kaas tegen uitdrogen en
schimmelen te bewaren, heeft men allerlei
middeltjes aan, zooals het aangesneden vlak
met boter insmeren, de kaas in een vochtig
neteldoek wikkelen, enz. In Amerika werkt
de huisvrouw voor het inmaken van jams en
marmelades enz. heel veel met paraffine, die
er vloeibaar op gegoten wordt en dan stolt,
waardoor de jam hermetisch van de buiten-
lucht wordt afgesloten. Het paraffine-koekje
er boven op, kan men bij het aanbreken van
den pot zonder eenige moeite er afwippen,
terwijl de jam er geen nadeelige smaak van
overhoudt. Deze zelfde reuk- en smaaklooze
paraffine kan men ook in gesmolten toestand
over het aangesneden vlak van een kaas
gieten. Op die manier gaat er geen kruimel-
tje kaas door bederf verloren.
HOND TER DOOD VEROORDEELD.
De rechtbank te Birmingham heeft een
prachthond, een herder uit den Elzas, ,,Alex
of Willow" genaamd die een waarde heeft van
2400 gulden, ter dood veroordeeld. De hand
heeft een jong meisje en een brieven,besteller
gebeien, terwijl hij drie andere menschen
moet hebben aangevallen. De eigenaar van
het dier is in hooger beroep gegaan en ook de
vereeniging voor dierenbescherming en die
van hondenliefhehbers hebben geprotesteerd.
MET MUZIEK NAAR HET POLITIE
BUREAU.
Zes leden van een orkest, dat te Kingston
op straat aan het spelen was, werden door een
inspecteur van politie en drie agenten ge
arresteerd, en naar het politiebureau ge
bracht, daar zij straatoploopen veroorzaakten
en het verkeer belemmerden.
Drie van hen droegen medailles, lintjes, en
gaven op uit Bonden te komen. Terwijl 't or
kest speelde, liepen anderen met bussen rond
en hielden deze de menschen, die voorbij kwa
men, onder den neus. Toen hij den dirigent
opmerkzaam maakte, dat hij niet het recht
had het verkeer stop te zetten, begon 't or
kest, terwijl 't dwars door de straat liep, met
groot lawaai te spelen.
Daarop werden de leden van het orkest ge
arresteerd. Onder de tonen van de „Oolonel
Bogey"-marsch begaf het gezelschap zich
naar het bureau.
Drie der muzikanten konden ontsnappen.
voorm.
nam.
Donderdag
3
Nov.
4.26
4.54
Vrij dag
4
II
5.21
5.55
Zat er dag
5
II
6.29
7.11
Zondag
6
II
7.54
8.40
Maandag
7
II
9.24
10.03
Dinsdag
8
II
10.36
11.04
Woensdag
9
II
11.27
11.50
