ALGEMEEH NIEUWS- F.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 8884
MAANDAG 5 SEPTEMBER 1932
72e Jaargang.
BINHENLAND
BUITENLAH D
TER NEUZEN, 5 Sept. 1932.
DRAlSfttAvAN-VALKEHBUR
LEEUWARDEN- -
ABONNEMENTSPRI.IS: Binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr per post /1,80 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,25, overige lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE.
GIRO 38150
TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer 0,20.
Grootere letters en clichS's worden naar plaatsruimte berekend
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
DE STAATSEOTERIJ.
De Minister van Financial, dealt in ant-
woord op een vraag van 't Tweede Kamerlid
den beer K. ter Laan,*/ mede, dat bij hem
voorshands niet het voomemen bestaat over
te gaan noch tot afschaffing noch tot uitbrei-
ding van de Staatsloterij.
Het geringer debiet van particuliere onder-
nemingen schrijft de Minister toe aan het
scherper toeizicht, dat meer dan 66n van die
ondernemingen als een verboden loterij heeft
doen beschouwen.
In hoeverre dit geringer debiet de conclusie
wettigt, dat thans veel geld voor buitenland-
sche loten wordt besteed, kan de Minister bij
gebrek aan betrouwbare gegevens dienaan-
gaande, niet nagaan.
EEN FOUTE MANOEUVRE?
Het Tweede Kamerlid Peereboom heeft den
Minister van Justitie de volgende vragen ge-
steld:
1. Is het den Minister bekend, dat te Breda
een Roomsch priester zich heeft schuldig ge-
maakt aan een ergerlijk zedenmisdrijfdat
daarvan toen aangifte is gedaan en door de
marecthaussde ook proces-verbaal is opge-
maakt; dat de off icier van justitie de zaak
aanvankelijk ook heeft vervolgd, maar dat,
tenslotte, van die vervolging is afgezien?
2. Is de Minister bereid mededeeling te
doen van de ware reden, waarom genoemde
Romsche priester, in weerwil van zulk een
beschuldiging, tenslotte niet is vervolgd?
3. Is de Minister bereid om in geval het
blijken mocht, dat dit afzien van de vervol
ging van dozen Roomschen priester in onmis-
kenbaar verband staat met de overwegend
Roomsche samenstelling van de Bredasche
rechtbank, zoodanige maatregelen te treffen,
waardoor gevallen van bevoorrechting van
andere en bijzonderlijk van dergelijke Room
sche priesters niet meer kunnen voorkomen?
4. Is de Minister ook bereid om, wanneer
het mocht blijken, dat in deze zaak zich een
geval van bevoorrechting had voorgedaan als
in mijn derde vraag was bedoeld, de betrok-
ken rechtbank niet alleen het ware karakter
van deze handelwijze, maar evenzeer ook het
beslist ontoelaatbare daarvan onder het oog
te brengen?
TE VEEL AFGEVAARDIGDEN
Het Tweede Kamerlid Braat heeft den Mi
nister van Waterstaat gevraagd
Is het juist, dat naar de a.s. internationale
telegraaf- en radioconferentie, welke te Ma
drid gehouden zal worden, elf Nederlandsche
afgevaardigden worden gezonden en een naar
het Comitd consultatif international des com
munications tdlephoniques a grande distance,
ook te Madrid, dus totaal twaalf man?
Is de Minister bereid mede te deelen: 1°.
hoeveel dit den staat zal kosten, en 2°. of niet
3 A 4 man evengoed deze zeer zeker zware
taak vervullen kunnen?
VERDEELING VAN DEN ZENDTIJD.
Reeds geruimen tijd is in voorbereiding de
definitieve regeling van den zendtjjd aan ver-
schillende bijzondere omroep-organisaties. De
Minister van Waterstaat heeft thans ten op-
zichte van twee dezer organisaties een be-
slissing genomen.
Het Onderwijsfonds voor de Scheepvaart
beschikte tot dusver over een half uur zend
tijd per week, welk half uur elke week af-
wisselend door de vier groote omroep-vereeni-
gingen moet worden beschikbaar gesteld.
Thans heeft de Minister van Waterstaat
bepaald, dat met ingang van 1 October a.s.
deze zendtijd geheel ten laste komt van de
Nederlandsche Christelijke Radio Vereeniging,
die dezen zendtijd op Woensdagavond van
iedere week van 19.00 tot 19.30 moet afstaan.
Voorts heeft de Minister van Waterstaat be
paald dat de Vrijdenkers-radio-omroep-ver-
eeniging elken eersten Zaterdag van de maand
te beginnen met 3 September, van 19.00 tot
20.30 zal mogen uitzenden. De zendtijd voor
V.R.O. moet worden afgestaan door de
V.AJt.A.
VERBREEDING VAN HET KANAAL DOOR
ZUID-BEVEEAND.
Het Departement van Waterstaat heeft een
aanvang gemaakt met de onteigening van
gronden, noodig voor de verbreeding van het
kanaal door Zuld-Beveland, wijzlging van de
over genoemd kanaal liggende bruggen en
verlegging en verhooging van den spoorweg
RoosendaalVlissingen nabij Vlake.
Zoo is dan eindelijk de uitvoering in zicbt
van een groot werk van nationale en inter
nationale beteekenis. Tot nu toe moesten de
velen, die verlangend naar een verbreed
kanaal Hansweert-Wemeldinge uitzagen, zich
tevreden stellen met gissingen en geruchten.
Thans heeft de waterstaat zijm definitieve
planner! dienaangaande bekend gemaakt.
De verbreeding van het kanaal zal vanaf
den Zanddijk (ongeveer 1400 M. ten noorden
van de kanaalmonding bij Hansweert) tot
nabij de tegenwoordige Schorebrug aan de
oostzijde komen (lengte 1000 M.), van 750 M.
ten zuidem van de Schorebrug tot 650 M. ten
noorden van de Postbrug aan de westzpde
(lengte 5500 M.) en tusschen de Postbrug en
de binnenhaven te Wemeldinge (nabij de los-
plaats bij den Hovjjiweg) wederom aan de
oostzjjde (lengte 1000 M.). Er ontstaan dus
twee ziwakke bochten (nabij Wemeldinge en
Hansweert) in de thans rechte kanaalas,
doch de verbreedingen gaan geleidelijk in el-
kaar over, zoodanig, dat de nieuwe kanaalas
een zeer geleidelijk verloop zal vertoonen.
Het bestaande kanaal is grootendeels 40
tot 50 M. breed. De nieuwe breedte zal voor
het grootste dee! 87.50 M. bedragen.
De spoorrwegbrug te Vlake en de brug voor
gewoon verkeer te Schore zullen door hooger
gelegen overbruggingen, rustende op een ge-
meenschappelijken onderbouw, worden ver-
vangen.
De spoorwegweirken bestaan in het eenigs-
zins zuidelijk verlegigee en hooger brengen
van den spoorweg tusschen de stations Krui-
ningenIerseke en KapelleBiezelinge.
Het spoorwegstation Vlake, dat thans aan
de zuidzijde van de spoorlijn is gelegen, komt
dan aan de noordzijde.
De veranderingen ten aanzien van de wegen
zijn zeer belanigrijk. Duidelijk blijkt hieruit
de bedoeling om na verloop van tijd het ver
keer van en naar Oostelijk Zeeuwsch-Vlaan-
deren (voor HansweertWalsoorden) te lei-
den langs de oostzijde van het kanaal naar
en van de spoorlijn en hoofdverkeersweg
VlissingenRoosendaal.
De hoofdverkeersweg VlissingenRoosen
daal bereikt nabij het station Vlake de spoor
lijn, passeert daar het kanaal over de naast
(ten zuiden van) de spoorbrug gelegen ver-
keersbrug en buigt ongeveer 350 meter ver-
der met een ziwakke ronding in zuidelijke
richting. Daarmede is dus het oude plan om
dden weg vanaf de gemeente Kruiningen over
den Zouteweg te leggen naar de bestaande
Schorebrug losgelaten.
DEEL VAN TARWEPRIJS INGEIIOUDEN.
Het lid van de Tweede Kamer, de heer
Kersten heeft aan den Minister van Econo-
mische Zaken en Arbeid gevraagd:
Is het den Minister bekend, dat de gewes-
telijke tarwe-organisaties (althans in Zeeland)
aan de ,,leden-aangeslotenen hebben bericht,
dat de gemiddelde uitbetglingsprijs voor ge-
leverde tarwe aanvankelijk niet hooger zal
kunen zijn dan f 9 per 100 K.G., hoewel aange-
nomen wordt, dat de prijs minstens 11 zal
bedragen
Acht de Minister een inhouden van f 2 per
100 K.G. voor vele landbouwers niet zoo druk-
kend, dat zij dientengevolge in groote moei-
lijkheden geraken, gezien ook de uiterst ge-
ringe prijzen van andere producten?
Is de Minister bereid te bevorderen, dat
voor geleverde tarwe direct de voile prijs
wordt uitbetaald?
PLECHTIGE UITVAART KARDINAAL
VAN ROSSUM.
In Maastricht was Zaterdagmorgen reeds
vroeg een ongekende volte van vreemdelingen
die de plechtige begrafenisdiensten van den
overleden kardinaal Van Rossum wilden bij-
wonen. Reeds Donderdag en Vrijdag waren
eenige kerkelijke hoogwaardigheidsbekleeders
uit het binnen- en buitenland aangekomen.
Ze hebben alien bij het stoffeljjk overschot
van den kardinaal gebeden in de chapelle
ardente, welke ingericht was in het groote
voorportaal der St. Servaaskerk, tegenover
den St. Janstoren. Hier is de z.g. ,,entre
royal" welke slechts bij groote plechtigheden
geopend wordt.
Zaterdagmorgen werden in alle kerken en
op alle altaren van de grijze Servaeskerk H.
Missen van Requiem opgedragen voor de ziele-
rust van den kardinaal en wel door een gees-
telijken, abten en prelaten, die aanwezig
waren.
In de stad hingen van alle openbare gebou-
wen, kerken en de meeste woningen der bin-
nenstad de vlaggen halfstok; de straatlan-
taams zijn met rouwfloersen omhangen.
Precies half elf begon de plechtige stoet
van kardinalen, aartsbisschoppen, bisschop-
pen, abten en prelaten te trekken, gevolgd
door een groote menigte priesters en reguliere
geestelijkheid, tallooze wereldlijke autoritei-
ten, en een enorme massa afgevaardigden van
godsdienstige en sociale organisaties uit Lim-
burg en de naaste gebieden van Duitschland
en Belgie.
De lijkbaar werd gedragen door brooders
van het klooster de Beijaart te Maastricht.
De lijkstoet bewoog zich plechtstatig tusschen
dichte hagen toeschouwers, terwjjl alle klok-
ken der ruim 30 kerken en kapellen hare
meerstemmige klanken over de stad beierden.
In de kerk zelf, waar de stoet even over elf
uur aankwam, was het ruime priesterkoor en
bovendien een aanzienlijk deel van het mid-
denschip der kerk gereserveerd voor de ge-
noodigden en de aanwezige autoriteiten. Het
gebouw was in zwaren rouw gestoken. Het
knapenkoor der St. Servaeskerk zong litur-
gische gezangen. De Pontificale Mis van Re
quiem werd opgedragen door Mgr. J. Janssen,
aartbisschop van Utrecht, daarbij geassisteerd
door Mgr. De Bauduin, vicaris-generaal van
het bisdom Roermond en Mgr. dr. Eras en
pater dr. Drehmans.
Op verschillende zijaltaren werden tegelij-
kertijd H. Missen opgedragen.
Na afloop van den plechtigen uitvaart-
dienst, besteeg dr. prof. Feron den kansel en
sprak over de gestorven kardinaal eerst een
persoonlijken indruk.
Vervolgens schilderde spr. den kardinaal
als priester, en kloosterling. De Paus heeft
daarvoor zelf de allerschoonste getuigenissen
afgelegd. Deze gepurperde volgeling van St.
Alphonsus heeft in het leven de leer en het
voetspoor van den grooten stichter der Re-
demptoristen-congregatie gevolgd.
Als apostel was kardinaal Van Rossum een
wereldfiguur. Als prefect van de Congregatie
de Propaganda Fide was hij, onder den Paus,
de eerste apostel der kerk. Als zoodanig droeg
hij met den Paus de zorg voor alle kerken in
het wereldgebied der Missie.
Een groot man is heengegaan en hij was
een der onzen. Want, deze prefect der Con
gregatie de Propaganda Fide was een Ne-
derlander!
Spreker eindigde met een aansporing tot
de katholieken van Nederland, om hier de
bloeiende Missie-actie krachtig voort te zet-
ten. Een welig groeiend missieleven zal het
beste en schoonste monument zijn, dat voor
de nagedachtenis van kardinaal van Rossum
gesticht kan worden.
Nadat de Absoute verricht was door de
verschillende aanwezige bisschoppen kar
dinaal van Roey opende de lange reeks
werd het lijk opnieuw overgebracht naar de
doodenkapel om te drie uur overgebracht te
worden naar het klooster te Wittem.
DE 5 NAZI'S BEGENADIGD.
Bij besluit van leden van het Fransche
staatsministerie zijn de doodstraffen, welke
door de buitengewone rechtbank te Beuthen
waren uitgesproken, tegen de vrjf nationaal-
socialisten, die zich hadden schuldig gemaakt
een moord op een politieken tegenstander, bij
wijze van begenadiging, veranderd in levens-
lange tuchthuisstraf.
Ter motiveering van 't gratiebesluit wordt
medegedeeld dat de veroordeelden, op het
tijdstip, dat zij hun daad pleegden, nog geen
kennis droegen van de noodverordening van
den rijkspresident, tegen de politieke uitspat-
tingen van 9 Augustus 1932 en dat zij onbe-
kend waren met de zware straffen, welke
deze noodverordening behelsde.
In verband met de gratieverleening ver-
luidt in welingeliohte kringen te Berlijn, dat
een herziening van het vonnis waarschjjnlijk
is. Dit zou beteekenen, dat overeenkomstig
de noodverordening, inzake de instelling van
buitengewone rechtbanken, het proces opnieuw
in bahandeling zal komen voor een gewone
rechtbank, en wel in dit geval voor een jury-
rechtbank.
DUITSCHLAND EN DE ONTWAPENIN G.
- Cj
De Duitsche regeering gaat schrijft de
N. R. Crt. emst maken van haar eisch op
gelijke rechten inzake haar nationale wape-
ning; zij wil zich bevrijden van de banden
waarmede zij te dien opzichte te Versailles
gebonden is. Het was reeds duidelijk dat be-
slissende gebeurtendssen voor de deur stonden.
In de laatste dagen werd de internationale
pers overstroomd met interviews van gene-
raal von Schleicher over dit onderwerp.
Anders was ook niet te verwachten. Reeds
lamg was Duitschland aan het einde van zijn
geduld op dit punt. De ontwapeningsconfe-
rentie kon nog als reden tot afwachten die-
nen, zoolang men die binnen redelijken tijd
tegemoet kon zien. Het aandringen der
Duitschers is er dan ook de oorzaak van dat
die conferentie niet nog langer op zich heeft
laten wachten. Nu echter, na de ervaringen
van het laatste half jaar, wordt het moeilijk
het Duitsche volk nog langer met de vooruit-
zichten die zij biedt, aan het ljjntje te houden.
Zoomin als de verplichting voor Duitsch
land om den looden last van de schadeloos-
stelling nog langer be dragen, door de geal-
lieerdien kon worden gehandhaafd, zoomin
kunnen zij de hand houden aan de beperkin-
gen in bewapening, die zij Duitschland hebben
opgelegd. Zouden zij Duitschland niet tege
moet komen, dan zal dit toch zijn gang gaan.
Men zal dit uitkrijben als breuk van een ver-
drag, wat het ook is, maar de moreele kracht
van dit verwijt zal gemeten worden met de
maat van moreel gezag dat afgedwongen be-
palingen op den duur wordt toegekend. Dat
gezag is niet groot. De Duitschers weten dat
zij hun gang kunnen gaan zonder gevaar
voor sancties en zonder al te groot risico van
verlies in aanzien in het buitenland. De be-
trekkingen tot Frankrijk kunnen er gespan-
nen door rakem, maar geen wonde geneest
sneller in de internationale politiek dan die
door een dergelijk voldongen feit, dat ten
slotte niemand onmiddellijk schaadt, geslagen
wordt.
Men moest voorzien dat van de tegenwoor
dige regeering, waarin een generaal, minister
van oorlog tevens, vol krachtsbewustzjjn het
invloedrijkst element is, niet anders .te ver
wachten was. Duitschland gaat zijn vrijheid
hememen, daarvan kan men zeker zijn. Zelfs
een boven verwachting gunstige loop van de
ontwapeningsconferentie zal dat niet kunnen
veranderen. De tank zal te GenAve niet radi-
caal verboden worden, daarom zal Duitschland
ook zijn tanks willen hebben. Daarmede
reeds is de kracht van het verbod gebroken.
Want verbod van een soort en niet beperking
in aantal is effeotief als dlwang. Men weet
hoe Duitschland steeds getracht heeft de ont-
wapeningsbepalingen van Versailles, ze in
schijn uitvoerende, zooveel mogelijk te om-
zeilen. Dat kan niet met een verboden
wapen. Men heeft Duitschland b.v. opgelegd
niet meer dan een bepaald aantal machine-
geweren te beizitten. Hoe veel maohinegewe-
ren buitenlandsche waarnemers in Duitschland
ook zagen, dat getal kon steeds deel uitma-
ken van het geoorloofde totaal. Maar had een
buitenlandsche waamemer een enkele tank
ontmoet dan had hij onmiddellijk overtreding
kunnen constateeren. Zijn honderd tanks ge-
oorloofd dan kan men er met eenige list dui-
zend bezitten zonder dat dit overtuigend kan
worden aangetoond. Een volstrekt verbod
schept duidelijkhedd. Dat is de grondgedachte
van de bepalingen van Versailles geweest.
Het gaat om alles of niets.
Wij kunnen het aan Duitschland opgelegde
verbod politiek op twee manieren beoordee-
len. Theoretisch beschouwd is het een ver-
werpelijke toesband, als een der grootste
mogendheden een eerste kenmerk van souve-
reinibeit mist, n.l. de vrijheid om zich, vrij-
willig aanvaarde beperkingen natuurljjk daar-
gelaten, te wapenen zooals haar goeddUnkt.
De zaak heeft echter ook een praktischen
kaat. Het was wel erg rustig dat de wed-
ijver in bewapening door de disqualificatie
van Duitschland een tijd lang een gevaarlijk
gedeelte van zijn kracht verloor. Mocht
wederzjjdsche vriendschappelijkheid tusschen
Frankrijk en Duitschland er niet door worden
bevorderd, dit nadeel woog niet op tegen de
feitelijke verzekering, die die vrede in Europa
erbij vond. Een Frankrijk, dat Duitschland
niet hoeft te vreezen, is kalmer en komt daar
om niet zoo licht overijld in beweging als een
Frankrijk dat meent, iederen dag een veraie-
tigenden aanval van Duitschland te duchten
te hebben; een Frankrijk zonder geprikkelde
zenuwen is minder gevaarlijk dan een Frank
rijk dat geen oogenblik gerust is.
Een met Frankrijk in wapening wedijverend
Duitschland, dat in Frankrijk een gevaarlijke
macht ziet, zal uitermate zenuwachtig en
prikkelbaar zijn tegenover dit Frankrijk en
telkens verschrikt naar het gevest van zijn
wapen grijpen. Een Duitschland .echter dat
weet geen strijd te kunnen wagen, is daar-
door reeds rustiger. Fatalisme houdt de zenu
wen kalmer dan het schichtige krachts-
bewustzijn van voor 1914. Vooral als ook de
andere partij zich daardoor rustiger houdt.
Duitschland echter acht de rol, die het in
dit stelsel van bescherming van den wereld-
vrede is toegedacht, benedien zijn waardig-
heid. En daarvan mogen wij niets zeggen, hoe
sympathiek de betrekkelijke rust die het stel
sel schiep, ons ook zijn moge.
Wij gelooven dat er met Duitschland te
praten zal vallen als men het behandelt zoo
als het in de kwestie van de schadeloosstel-
ling behandeld is. Von Schleicher heeft reeds
vroeger te kennen gegeven volstrekt niet van
plan te zijn Duitschland op 6en peil te bren
gen met Frankrijk. Waar zou hij ook de mid-
delen vandaan halen om Frankrijk op te
jagen? Hij wil slechts dat dit niet uitdrukke-
lijk verboden zij voor Duitschland.
Het zou heel goed kunnen zijn dat, evenals
in de kwestie van de schadeloosstelling, met
deze regeering die niet een parlementaire
meerderheid naar de oogen hoeft te zien, ge-
makkelijker te ondenhandelen was dan met
eenige, nu mogelijke parlementaire regeering
in Duitschland. Dit nationalistisch bewind
heeft totnogtoie nog niet aan nationalisme
voor de galerij gedaan, en is in zijn betrek-
kingen tot de buitenwereld heel handelbaar
gebleken. Dat von Schleicher te voren de
openbare meening in het buitenland tracht
voor te bereiden pledt ervoor dat hij de din-
gen ook nu weer liever niet forceert als het
doel ook zonder forceeren te bereiken is.
Het verdient opmerking dat hij niet met
uittreden uit den Volkenbond dredgt; wel met
het verlaten van de ontwapeningsconferentie.
Billijkheidshalve zal men moeten erkennen,
dat daar inderdaad een gang van zaken mo
gelijk is, die Duitschland alle belangstelling
voor de conferentie zou moeten doen verlie-
zen. Het spreekt van zelf dat een dergelijke
stap van Duitschland tegenover de ontwape
ningsconferentie ook voor den Volkenbond
niet heel prettig zou zijn. Maar von Schlei
cher neemt geen vijandige houddng aan tegen
over den Volkenbond zelf, wat erop wijst dat
hij dien tracht te ontzien.
Voor Herriot is de Duitsche nota zeker geen
prettige boodschap. Al te groot zal zijn ver-
rassing echter niet. zijn geweest. Herriot wist
wat komen zou.
Formeel is deze nieuwe stap van Duitsch
land belangrijker dan die betreffende de
schadeloosstelling, omdat hij rechtstreeks
tegen het verdrag van Versailles gericht is.
De schadeloosstelling kon mien laten verval-
len zander dat verdrag te kwetsen; men kon
de bepalingen omtrent het herstel eenvoudig
voor vervuld verklaren. Nu echter eischt
Duitschland iets, dat in het verdrag zoo on-
dubbelzinnlg mogelijk verboden wordt. Zon
der opheffing van dit gedeelte van het ver
drag kan het zqn zin niet krijgen. Dat is de
groote moeilijkheid voor de Fransche regee
ring.
WINKELWEEK TE TER NEUZEN.
Hoewel optimisme nog het tegendeel hoopte,
bleek Vrijdag wel, zoowel aan hetgeen reeds
was waar te nemen als aan de weervoorspsl-
lingen der meteriologen, dat we de mooie
dagen hadden gehad. Hoewel het Vrijdag nog
droog bleef, werd ten slotte de wind voor de
verrichtingen van dien dag een belemmering.
Voor de eerste nummers van het program-
ma van dien dag was dit nog minder het ge
val en, wanneer we ons herinnerden, dat die-
zelfde wedstrijden het vorig jaar onder aan-
houdende regan moesten worden gehouden,
rekenden we ons thans reeds gelukkig.
Tegen 5 uur bleek aan den middenkanaal-
arm een zeer groote belangstelling voor den
kanowedstrijd, en stonden de toeschouwers
langs den kanaalboord over de geheele lengte
der baan, welke liep ongeveer van trambrug
tot middensluis, te aanschouwen.
De deelname was grooter dan het vorig
jaar, doch we kunnen niet zeggen, dat zij voor
het publiek bijzonder interessant was, aange-
zien spanning uitbleef. Bij de groepen die
roeiden bleek reeds kort na het starten wie
no. 1 zou zijn en juist twee kano's die er in de
tweede ronde eenige spanning inbrachten, om
dat ze blijkbaar aan elkaar gewaagd waren,
moesten buiten mededinging gesteld worden
omdat ze reeds spoedig na het starten in con
tact met elkaar gekomen waren.
De uitslag der wedstrijden was als volgt:
2 persoons, juniores: le prijis „Alk", beva-
ren door Anth. Geensen en C. Verschelling;
2e pr. Falcon", bevairen door Adri van der
Straaten en G. Meulenberg; 3e pr. Micky
Mous" bevaren door Aug. Francois de
Meijer.
2e persoons, seniores. le pr. ,,Joy'', bevaren
door R. de Bel en P. A. Neeteson te Sas van
Gent; 2e pr. ,,Atjan", bevaren door Am. Hui-
neman en Andr. de Doelder; 3e pr. ,,Snip"
bevaren door D. de Zeeuw en Joh. Westerhof.
Ondertusschen was te land nevens het ter-
rein van dezen waterwedstrrjd aangevangen
met het
Ringrijden te paard.
Ook daarvoor bleek bij het publiek een zeer
groote belangstelling te bestaan, en al bleken
onze ruiters in de kunst van het ringsteken
llugez. Men.)
nog wel eenige training te behoeven, zoo
bleek toch, zoowel in de regeling als in het
rijden, een grooten vooruitgang, vergeleken bij
het vorig jaar, toen men dit, hier wel eenigs-
zins op den achtergrond geraakt, volksspel
weer eens heeft gehouden. Naar we vememen
is de vereeniging, die zich voor die sport heeft
gevormd, voomemens binnenkort ook nog eens
een wedstrijd op eigen initiatief uit te schrij-
ven.
Een groote attractie bij dezen wedstrijd was
de jongeheer Herman Ruben, die men, rijdende
op zijn Shetlandsche pony, d# ronden liet
openen, waarvoor men den ring liet zakken.
Dat het hem niet gelukte ook een ring te be-
machtigen, was zoowel voor hem als voor de
toeschouwers, die zulks den jongen ruitier van
harte gunden, een teleurstelling.
Van dezen wedstrijd was de uitslag als volgt:
le Lev. Kiel, 2e C. Verschelling, 3e Mar. Faas,
4e A. Dieleman, 5e Gilles 't Gilde en condola-
tieprijs (de traditioneele potlepel) P. Diele
man.
Aan Herman Ruben werd een troostprjjs,
bestaande uit een stel sportmaterialen, toe
gekend.
Daaroa restte voor dezen avond nog de
Gondelvaart.
De steeds meer en meer opstekende wind,
deed daarvoor het ergste vreezen daar de
lampions met kaarsen, die ook voor deze ver-
siering gebruikt worden, het bij fellen wind
moeilijk kunnen houden.
Toen ongeveer half 9 uur het tankschip
,,Luctor" van de Z.V.T.M. uit de Oostelijke
kanaalarm met 't muziekgezelschap „De ver-
eenigde werklieden" aan boord, om ook dit
festijn weer op te luisteren bij de middensluis
arriveerde, bleek van een overgroote belang
stelling van het publiek, dat langs de beide
kanaaloevers geschaard stand, om het naar
men hoopte kleurige tafreel te aanschouwen.
En hoewel de wind oorzaak was dat niet alle
ontworpen plannen tot hun recht konden
komen, zoo viel het ten slotte toch nog mee,
Een der kanobestuurders had er zelfs kans toe
gezien om aan een hoogen mast verlichte
papieren lampions in den stoet mee te voeren.
Het best er aan toe waren zij, die zich van
electrisch licht hadden weten te voorzien. Er
waren een drietal kano's waarvan bijzonder
veel werk gemaakt was. Het eerst kregen we
in 't oog eene waarop het stadhuis van Ter
Neuzen met toren was nagebootst. De klok
ging goed op tijd. 't Was half 9. We hebben
echter niet meer kunnen nagaan, of het daar
ook zoo laat bleef. Terwijl we in afwachting
van het begin vertoefden kwam daar ook ge-
statig aangevaren een groote zwaan, waarvan
de lijnen electrisch verlicht. Deze maakte een
bijzonderen indruk door haar ononderbroken
geruischloos voortglijden, precies als een echte
zwaan. Daama werd het oog geboeid door
een uit de duistemis opdoemende boot die het
enibleem van de Neuzenvlag uitbeeldde, de
groote neus op den voorgrond, beschenen door
een kustlicht, dat door perkoenpalen tegen
de baren beschermd veilig op den vuurtoren is
ontstoken, terwijl vervolgens ook ter plaatse
kwam gevaren een sloep met aan boord de
leden der mandolineclub „Scheldeklanken'%
welke echter naar we later vemamen pech
hadden met de gelnstalleerde verlichtmg,
waardoor deze boot met opvarenden niet tot
zijn recht kon komen.
Er behoorde heel wat leiding toe, eer men
in de duistemis die vloot van zoo ongelijke
schepen en scheepjes tot een sleep die het
doen kon had geformeerd, doch eindelijk was
men zoover .en kon de kapitein van de
„Luctor" met zijn sleep vertrekken. Toen
bleek evenwel het ongerief van den dwars-
liggenden sterken wind, het moest voor de
kleinere gondels wat te hard gaan, om rich-
ting te houden, waarom de taak van het
sleepen naar den Oostelijken kanaalarm werd
overgenomen door den eersten motorsloep.
Ondanks de bezwaren, die zich voordeden, kon
de vaart regelmatig en zonder een enkel on-
geval worden gemaakt. De per roeiboot
tegenwoordige reddingsbrigade behoefde niet
actief op te tretfen.
De door de Vereeniging voor Vreemdelingen-
verkeer die voor deze vaart en de bovenge-
noemde wedstrijden het initiatief had ge
nomen, beschikbaar gestelde prijzen, bestaan
de uit kunstvoorwerpen, werden toegekend als
volgt
le prijs aan ,,De Zwaan" behoorende aan
den heer Joh. Molema, 2e prijs „De Neus" be
hoorende aan den heer Adolf van Oppen en
3e prijs, ,,het Stadhuis" behoorende aan den
heer C. Paulusse.
Het muziekgezelschap debarkeerde aan de
middensluis en marcheerde, nog maar steeds
lustige marschen aftrekkende, gevolgd door
een groote menigte, naar haar lokaal.
Men kon toen rust gaan nemen tegen den
laatsten dag. Men rekende al uit, dat 't toch
niet dikwijls zoo langdurig achtereen hard
iblijft waaien.
Evenwel, 't werd nog erger, en 't bleef niet
bij wind, maar, na de enkele droppels in den
voormiddag, werd het na den middag eerst
motregen en daama een plasregen. Hoewel
het bestuur van Vreemdelingenverkeer en de
haar ter zijde staande commissies het tot
't laatst toe aanzagen, om zoo mogelijk aan
publiek en deelnemende kinderen teleurstel
ling te besparen, bleek ten slotte wel, dat er
niets anders op zat dan de tegen Zaterdag
uitgeschreven feestelijkheden te doen verval-
