Laatste Berichten,
Een eenpersoons Dierentuin
ken laffe moordpartij.
GROOT TRAMONGELUK IN WALES.
De man met de duizend stemmen.
UITSLAG VERKOOPINGEN,
AANBESTEDLNGEN, ENZ.
SCHEEPVAARTBEWEGING.
WISSELKOERSEN.
Naar het Bamberger Volksblatt" meldt,
hebben eenige dagen geleden de leden van de
Katholieke Gezellenvereeniging „Thaiden"
een uitstapje gemaakt naar het Beiersche
plaatsje Leubach.
Toen zij des avonds op den terugweg door
een hevig onweer werden verrast en een
schuilplaats zochten in een nabijgelegen hut,
werden zij door een troep communisten met
messen en revolver overvallen. De senator
der vereeniging, Hartung, ontving tjjdens het
gevecht, dat ontstond, een levensgevaarlijke
messteek in de longen. Toen hij met bloed
overstroomd in elkander zakte, loste een der
oommunisten nog een vijftal revolverschoten
op den zwaargewonde. Bovendien sloegen de
helden nog met latten en stokken op den
stervende in.
Zoodra de politie verscheen, namen de com-
munisten de vlucht. De daders zijn echter bij
de politie bekend.
EEN OPZIENBAREND GEVAL.
Naar Reuter uit Winnipeg meldt, is aldaar
John Machray aangehouden, een bekend advo-
caat, voorzitter van curatoren en schatmees-
ter van de universiteit van Manitoba en een
voomame figuur in de kringen van kerk en
school in West-Canada. Men beklaagt Mach
ray van diefstal van 47.000 dollar uit het uni-
versiteitsfonds. De aanhoudiing is gevolgd op
de ontdekking van onregelmatigheden in het
beheer van fondsgelden. Machray is niet voor
den rechter verscShenen, omdat hij emstig ziek
was; hjj is tegen een borgtocht van 50.000
dollar op vrjje voeten gelaten.
Later wordt gemeld, dat het universiteits-
fonds gedaald bljjkt van 1.600.000 dollar tot
minder dan een millioen. Het totaal aan ver-
duisteringen, waamaar thans een onderzoek
wordt ingesteld, moet het millioen te boven
gaan. Machray moet al jaren lang gespecu-
leerd en gelden verduisterd hebben.
EEN BOSCH IN DE OOSTZEE.
Tusschen Rugen en het Zuidelijk gedeelte
van Zweden bjj Schonen is door een groep
visschers een zeer eigenaardige ontdekking
gedaan. Zjj konden nl. vaststellen dat er zich
midden in de Oostzee op een diepte van 40
meter een uitgestrekt bosoh bevond, waarvan
de boomen recht in het water staan.
Er zijn op het oogenblik nog geen weten-
schappeljjke rapporten ontvangen van de des-
kundigen, die reeds een onderzoek hebben in
gesteld naar deze zeldzame ontdekking. In
ieder geval zal het van zeer groat belang zijn,
als de oorzaken van dit verschijnsel nader
vastgesteld kunnen worden.
De autorlteiten hebben aan dit geval de
noodige aandacht geschonken.
HONDERD EN VEERTIEN DOODEN IN
EEN WEEK.
In het afgeloopen half jaar zijn er in Enge-
land meer personen door het verkeer gedood,
dan in welk jaar ook.
Vergeleken bij 1931 is het aantal verkeers-
ongevallen met 40 pCt. gestegen. In de week
van 714 Augustus hadden 105 gevallen
plaats, waardoor 114 personen werden gedood.
Hier bij waren 19 kinderen. Van de slacht-
offers waren er 62 motorrjjders, 22 fietsers,
30 voetgangers. Op Vrijdag, Zaterdag en
Zondag vallen de meeste slachtoffers. Nog
grooter zou het aantal ongevallen zijn, indien
de .Safety first" actie, geen goede resultaten
had afgeworpen. Slechts een van de 105 ge
vallen bleek werkeljjik niet te voorkomen te
zijn. Over het algemeen worden de ongeluk-
ken veroorzaakt door groote zorgeloosheid, en
er gaan zelfs stemmen op, om zorgeloos wan-
delen, evenals op zorgelooze wjjze een motor-
rjjtuig te besturen, strafbaar te stellen. Want
het is gebleken, dat de voetganger in vele
gevallen, de oorzaak was. Niemand wil hem
't recht op den weg betwisten, maar het is
toch niet te veel gevergd, dat hij naar rechts
en links kijkt voor hi) oversteekt. Velen ver-
geten zelfs dezen geringen voorzorgsmaat-
regel.
Wat dan ook een getal van zoovele dooden
per week verklaren kan.
EEN MIDDEL TEGEN MIST?
Prof. Wigand te Hamburg is al negen jaar
bezig het lastig mistvraagstuk, voor alle ver
keer, maar vooral scheepvaart en luchtvaart
zoo uiterst gevaarlijk, op te lossen. Het gaat
daarbij om de nauwkeurige meting van de
grootte en het aantal der mistdruppeltjes,
hun electrische lading en om de meting van
de structuur van den in den mist aanwezigen
luchtstroom, daar enkel op die wijze de wet-
ten zijn op te sporen, welke voor de besten-
digheid of onbestendigheid van een mistlaag
van het gnootste belang zijn. Het is gebleken,
dat een mist bestendig, dus droog is, wanneer
zijn druppels gelijk electrisch geladen zijn,
dus elkaar afstooten, zoodat geen vereeniging
van de druppels tot groote regendruppels kan
geschieden. Zijn daarentegen de mistdruppels
ongeladen, dan kunnen zij tot elkaar ge-
bracht worden en zich vereenigen; de mist
is dan nattig, zij regent weg en klaart in kor-
ten trjd op.
Deze wetenschap kan nuttig aangewend
worden voor het mistvrij-maken van een
ruimte, groot genoeg voor een vliegtuig om
te landen en een schip om veilig te varen.
Een werkelijk geregeld luchtverkeer is pas
mogelijk, als het gelukt een vliegtuig, ook bij
mist, veilig te laten landen in een van mist
vrfl gemaakte luchtstraat op het vliegterrein.
Voor de schepen geldt hetzelfde. Men moet
voor deze op zee ook zoo'n van mist vrije
luchtstraat maken.
De bestendigheid van den mist wordt opge-
heven, als men door ontlading de afstootende
kracht der electrisch geladen druppels ver-
nietigt. De druppeltjes kunnen dan samen-
vloeien en de mist regent weg.
Wigand gaat aldus te werk; hij brengt in
den mist een luchtstroom met kleine deeltjes,
welke tegengesteld geladen zijn (eenpolige
ionen). Het is tot dusver gelukt, ruimten van
120 K.M. bevredigend mistvrij te maken. Uit
gebrek aan middelen konden de proeven nog
niet worden uitgewerkt tot ruimten, welke
scheepsverkeer en luchtverkeer practisch
noodig zouden hebben.
DE BEDRIEGERS BEDROGEN.
De heer Moody, de directeur van de radio-
tentoonstelliing, die op het oogenblik in het
gebouw Olympia te Londen gehouden wordt,
kreeg een telefoontje met de boodschap dat
de sultan van Muskeesch op het Fransche
gezantschap vertoefde en met zijn adjudant
de tentoonstelling zou komen bezoeken. Het
gezantschap hoopte dat men voor behoorljjke
ontvangst zorg zou dragen. De heer Moody
vertrouwde het zaakje niet erg en stelde den
rechercheur die op Radio-olympia dienst deed
van zijn vermoedens in kennis.
Even later verscheen een rijke auto, voor-
zien van de Fransche vlag voor het gebouw.
Er stapten twee schilderachtige figuren uit,
die groene tulbanden droegen, bezet met
glinsterende steenen, lange gele gewaden,
sandalen en leerachtige gebruinde gezichten.
Zij werden ontvangen door twee hoofdambte-
naren der tentoonstelling en den rechercheur,
die hen al spoedig ontmaskerde als een paar
bedrlegers. Er werden twee geuniformde
agenten geroepen en de sultan die als zijn
woonplaats een adres op Maida Vale opgaf,
>en zijn opperjagermeester werden in een taxi
gezet die met hen wegreed. Nu komt het
mooiste van de grap, een aardig staaltje van
de humor waarover de Londensche politie bij
tijden weet te beschikken. De taxi reed hen
naar de drukste straat van de volkswijk Ham
mersmith, waar de heeren afgezet waren met
de boodschap dat ze nu maar moesten zien
thuis te komen.
RIDDERLIJKHEID IN DEN OORLOG.
De „Voss. Ztg." bevat een bericht uit New-
York:
Bij het departement van financien te Was
hington is een pakje besteld, waarin een ket-
ting zat van oude Duitscbe munten. Het pakje
was afkomstig van een Duitscher die in den
wereldoorlog aan het Westfront had gevoch-
ten en die er bet volgende bij schreef: „Voor-
dat ik overljjd aan een emstige ziekte, die ik
in den oorlog opliep, wil ik voldoen aan een
belofte die ik een onbekenden Amerikaan-
schen soldaat deed, die mjj in 1918 aan bet
front bet leven redde. Ik venzoek u, dezen ket-
ting te willen aannemen als een blijk van
hoogachting voor het land, waarvan de sol-
daten zelfs in den oorlog een vijand met rid-
derlijkbeid behandelden."
De Amerikaansohe minister van Financien
Mills, heeft geantwoord dat de ketting in het
museum van de academie te West Point be-
waard zal worden als symbool van ridderlijk-
heid van twee edele menschen.
ANGSTIG MOMENT IN DIE LUCHT.
De beroemde Amerikaansche legervlieger
Doolittle is dezer dagen, naar de Tel. meldt,
al op zeer opmerkelijke wijze aan den dood
ontsnapt.
Hjj was te Wicheta een nieuw toestel aan
het invliegen en wilde dalen, daar hjj nog maar
tien 'liter benzine in zjjn reservoir had, toen
hjj plotseling bemerkte dat hjj de wielen van
zjjn landingsgestel niet kon laten neerklappen.
Hij trok aan den hefboom, maar daar was
geen beweging in te krjjgen.
Doolittle wist echter raad. Hjj krabbelde
een briefje op een stukje papier, waarin hjj
mededeeling deed van het gevaar, waarin hij
verkeerde, en liet dit epistel op het vliegveld
vallen. Dat het briefje gevonden was, bleek
hem uit de koortsachtige bedrjjvigheid, die
zich van het vliegkamppersoneel meester
maakte. Spoedig ging een tweede vliegtuig
de lucht in, ten einde te pogen, de wielen van
Doolittle's machine los te trekken.
De beide vliegtuigen zweefden viak naast
elkaar. Doolittle, wiens benzine nu vrijwel
tot den laatsten druppel verbruikt was, zag
de situatie donker in. Deze opvatting werd
op het vliegveld bljjkbaar gedeeld, want de
vlieger zag, dat ziekenauto's en brandblusch-^
apparaten in gereedheid werden gebracht.
Op het laatste nippertje slaagde het hulp-
vliegtuig er in, althans ddn der wielen om-
laag te trekken. Voor een luchtacrobaat als
Doolittle was dit voldoende; hjj voerde een
keurige landing uit op 6dn wiel en luid toe-
gejuicht door zjjn kameraden, die blijkbaar
meer angst haddejj, uitgestaan dan hjj zelf,
stapte hjj uit zijn machine.
VEOHTPARTIJ TUSSCHEN ZIGEUNERS.
Een troep Zigeuners had eenigen tjjd ge
leden zijn tenten opgeslagen in Bruai-sur-
Escaut in Noord-Frankrijk. De laatste dagen
was een nieuwe bende zigeuners gearriveerd,
die zich in hetzelfde dorp vestigde. 's Avonds
werd stevig gedronken en gedanst in een her-
berg en beide stammen verbroederden zich
met elkaar.
Echter zag een zigeuner van den eersten
stam met woede, dat een lid van den anderen
stam steeds met zijn meisje danste en haar
trachtte te zoenen. Op dat oogenblik sprong
hjj toe en gaf zjjn medeminnaar zulk een
vuistslag, dat hjj over den grond rolde. Tege-
ljjkertijd klonken revolverschoten, waaraa
een woest gevecht tusschen beide stammen
ontstond. Toen de politie ter plaatse verscheen
sloegen de zigeuners op de vlucht. Ze schoten
onafgebroken op de politie.
Het verboor en de huiszoekingen in de
woonwagens van de zigeuners hebben niet het
minste licht gebracht in ddze zaak. Er is
geen zigeuner, die niet vol schrammen zit.
Bovendien beweren alien zonder uitzondering
in den loop der gevechten beroofd te zijn.
Te Llandudno is een tram, die van den
Great Orme kwam, uit den rails gevlogen en
door een muurtje geschoten, waarbjj de passa-
giers er her en der uitgeslingerd werden.
Toen de tram uit de rails was gevlogen en
hjj op de steille helling haar tocht niet meer
tot staan kon brengen, nam de bestuurder,
een meisje, dat hjj hem op het voorbalcon
stond, in zjjn armen en sprong van den wagen.
Hij had echter den verkeerden kant, dien van
het muurtje, gekozen en werd doodgedrukt.
Het meisje werd zoo erg gewond, dat men
voor haar leven vreest. Verscheidene passa-
giers raakten ©veneens bekneld en liepen
zware verwondingen op. De politie hield
dadelijk alle voorbjjkomende auto's aan om
de gewonden naar de ziekenhuizen te brengen
dat waren er een twintigtal. Het ongeluk
gebeurde juist in een bocht van den weg;
was het iets verder gebeurd, dan zou de
wagen tweehonderd meter diep gevallen zijn
en waren de gevolgen nog veel erger geweest.
OPUCHTING OP GROOTE SCHAAL.
De Brusselsche justitie heeft zekeren Cle
ment gearresteerd, die er van verdacht wordt
een bedrag van ongeveer tien millioen franc
te hebben verduisterd.
Clement gaf zich uit als vertegenwoordiger
van een Belgisch-Fransche trust voor den
aan- en verkoop van huizen. Hij inde groote
bedragen, waarvoor hjj als waarborg aan-
deelen van de trust uitgaf. De trust bestond
alleen in de verbeelding van den man.
Het onderzoek heeft uitgemaakt, dat Cle
ment voomameljjk heel© gezinnen heeft
weten beet te nemen. Hjj is er veelal in ge-
slaagd zjjn slachtoffers de illusie te geven,
dat hjj inderdaad de leider van een groote
zaak was. In zijn raad van beheer had hjj
personen opgenomen, die bekend waren in de
leidende financieele kringen, zooals oud-
ministers, generaals, etc. Hij stelde boven
dien zelf brieven op, die hjj zoogenaamd aan
deze personen richtte en welke hjj gebruikte
als aanbeveling. Ten slotte had hij prachtige
stichtingsacten laten maken en aan de hand
van al deze documenten wist hjj het vertrou-
wen te winnen van kapitaalkrachtige personen
die hem, nadat zij de verzekering hadden
gekregen, dat zjj minstens 6 pet. rente zouden
krijgen, groote bedragen overhandigden.
Niemand heeft er aan gedacht, dat de be-
weringen van Clement niet juist zouden zijn.
Niemand heeft de statuten van de maat-
schappij ter inzage gevraagd. Men had des
te meer vertrouwen, omdat de oplichter de
beloofde rente inderdaad betaalde.
Eerst toen hij ziek werd en naar een
ziekenhuis moest worden overgebracht, werd
een der geldschieters bang, dat hjj bjj Cle
ment's overlijden zijn geld zou kwijt zijn. Na
een bezoek aan het ziekenhuis had een nader
onderzoek plaats.
Clement verklaard zelf, dat hjj niets meer
bezit van de tien millioen, die hjj heeft ont
vangen. Hij had de gewoonte in groote
hotels te verblijven. Zijn minnares is ook ge
arresteerd om te worden verhoord over de
omstandigheden waarin het geld is uitge-
geven.
ERNSTIGE AANRIJDIN G.
Gisteravond heeft een emstig ongeval plaats
gehad, waanbij twee personen op slag gedood
werden. In de riehting Haarlem reed een
driewielfiets, die met Koninginnedag in Am
sterdam was geweest en waarin gezeten
waren een oorlogsinvalide, diens vrouw, twee
dochtertjes en een zoontje. Achterop kwam
een vrachtauto aangereden van den sneldienst
op Den Helder, terwijl tegenin een personen-
auto naderde. Door het scherpe tegenlicht
heeft de chauffeur van den vrachtwagen de
driewielsfiets waarschijnlijk niet gezien, zoo
dat een aanrjjding onvermijdelijk was. Boven
dien had de familiefiets geen rood achter-
licht. Dit vervoermiddel is bjj de aanrijding
totaal vemield. Erger is dat de inzittende
man op slag gedood werd, evenals het 12-
jarig dochtertje dat omkwam tengevolge van
een halsslagaderbreuk, bij de aanrijding opge-
loopen.
De vrouw werd zwaar gewond, het 5-jarig
zoontje emstig gekwetst, terwijl een kindje
van 18 maanden ongedeerd bleef. Ook de
chauffeur bekwam geen letsel. De heer Vos
die naast den chauffeur zat, moest naar het
St. Elisabeths gasthuis te Haarlem worden
vervoerd, waarheen ook de lijken en gewonden
door particuliere auto's gebracht werden.
In den afgeloopen nacht is het 5-jarig
zoontje aldaar overleden. De toestand van de
vrouw, ofsehoon emstig, is niet levensgevaar-
ljfk.
Op een druilerigen regenmorgen wordt de
stilte in het statige Amsterdamsche grach-
tenhuis, waar de Hollandsche Paramount
haar hoofdkwartier heeft, plotseling mw ver-
broken door een luid en woedend geblaf.
Kleine paniek onder het kantoorpersoneel
honden behooren hier niet tot de vaste be-
zoekers. Bjj onderzoek bljjkt nergens een
viervoeter te bekennen slechts in de ont-
vangkamer vinden wij een vreemdeling:
Graaf Mazzaglia Catelli, die op deze oncere-
monieele maar effectvolle wijze zijn bezoek
heeft aangekondigd.
Als wjj maar half overtuigd bljjken, dat
deze charmante veertiger met zjjn zon-ge-
bruinde gezicht en zijn vrienddjjken glim-
lach deze opschudding op zijn geweten heeft
en heimeljjk onder stoelen en tafels naar een
hond blijven speuren, tracteert de graaf ons
op een dialoog tusschen een koe en een paard
en imiteert de geluiden van deze dieren met
een echtheid die haast beangstigend werkt.
Onwillekeurig doen wjj een stap achteruit en
vragen ons af wat dit varietenummer bedui-
den moet, maar de luidmchtige heer is onze
vraag v66r, en presenteert zjjn kaartje, dat
onmiddellijk opheldering verschaft: onder den
naam met het sierljjk gegraveerde kroontje
lezen wjj ,,film-synchronist for Paramount
Pictures, Hollywood". Dan is het rjs natuurljjk
gebroken, het wordt een algemeen shake
hands", en de Amerikaansche bezoeker wordt
meegetroond naar het privdkantoor en in een
makkeljjken clubfauteuil gedeponeerd.
„U hoeft niet zoo verbaasd te zijn", vindt
de Graaf, ,,want u hebt mij al vaak genoeg
gehoord!"
.Natuurljjk", beamen wij, laatst heeft bu
rners de Avro uw imitaties uitgezonden?"
Ja, maar dat bedoelt onze bezoeker niet.
Wrj en ieder bioscoopbezoeker hebben hem
honderden malen in de film gehoord zonder
te weten wie hij was, of zelfs maar te besef-
fen dat er een menschelijk wezen aan het
woord was.
Na op deze wijze onze nieuwsgierigheid
opgewekt te hebben, vertelt Graaf Cutelli
ons van zjjn werk, dat wel zeer uniek is, en
bestaat in 't na-synchroniseeren van filmop-
namen, die of zonder geluid werden opgeno
men, of waarbij het opgenomen geluid niet
bleek te voldoen. Eenige voorbeelden ver-
duidelijken zijn verhaal.
Bij vliegtuigopnamen is het dikwjjls zeer
bezwaarlrjk het geluid van de ronkende mo-
toren op te nemen. Soms is het te hard voor
de gevoelige microfoon, soms, als het toestel
te hoog of de wind ongunstig is, te zacht. Bij
opnamen in de lucht is het ondoenljjk een
geheel geluidsopname apparaat in het toe
stel mee te nemen en bij al deze gevallen
komt de film-synchronist te hulp, die in een
daarvoor speciaal ingerichte studio voor de
microfoon gaat staan, en terwjjl het stomme
filmbeeld voor hem afgedraaid wordt, zonder
eenig mechanisch hulpmiddel, uitsluitend met
zijn stembanden, die door natuurlijken aanleg
en voortdurende oefening in staat zijn alle
geluiden voort te brengen, het motorgesnor
imiteert.
Voor stjjgende en dalende, startende en
landende, hoog of laag vliegende machines,
voor auto's, motorbooten en Zeppelins voor
alles weet hjj een imitatie te vinden die tref-
fend is, en in de voltooide film absoluut niet
van een werkeljjke geluidsopname te onder-
scheiden.
Bij filmopnamen tjjdens hevigen wind of
storm is een geluidsopname uitgesloten, daar
de microfoon in het geheel geen geluid meer
geeft wanneer deze door den wind getroffen
wordt. Ook in dit geval komt Cutelli te
hulp. Hij zet zijn handen voor zijn mond en
imiteert allerlei atmospherische fenomena,
van een zacht briesje dat door de bladeren
ritseit tot een geweldigen orkaan, van een
storm op zee tot een hageljacht. En inder
daad zjjn de geluiden z66 natuurgetrouw, dat
men haast niet gelooven kan deze klanken te
hooren uit den mond van dezen kleinen
man, die er toch zoo gewoontjes uitziet en
over zulk een fabelachtige imitatievermogen
beschikt.
Tallooze opnamen heeft Graaf Cutelli reeds
voor Paramount gemaakt. De groote film
,,Met Byrd aan de Zuidpool" is geheel door
hem bewerkt, evenals honderden andere
episoden in diverse speelfilms en joumaals.
De zingende hond die men zich herinneren
zal uit „De liefdesparade", was een van zijn
eerste successen op dit gebied.
Lachend denkt de synchronist terug aan de
opname van een film, waarin een baby
een rolletje vervulde. Uren en uren brach-
ten de regisseur en zjjn helpers door met de
baby in de vereischte stemming te brengen.
Wilde men het kind laten lachen, dan begon
het te huilen, en omgekeerd. Tegenwoordig
maakt men eenvoudig een stomme opname,
en Cutelli lacht en huilt en babbelt, precies
zooals de regisseur het hebben wil.
Ook Max Fleischer, de schepper van
Betty-Boop en Bimbo, maakt een dankbaar
gebruik van Cutelli's diensten. Er is haast
geen teekenfilm, waarin de graaf niet een
serie zonderlinge geluiden heeft moeten
voorthrengen.
Thans is Graaf Cutelli op reis door Euro-
pa, om in persoon in theaters en voor radio-
stations op te treden en zijn familie te be
zoeken, die nog steeds op Sicilie woont,
waar hij geboren is. Natuurljjk heeft hij voor
zijn vertrek eenige dagen onafgebroken ge-
werkt, zoodat Paramount althans tijdens zijn
afwezigheid de keuze heeft uit een groot
aantal geluidseffecten, die zoo van tijd tot
tjjd voorkomen.
Hoe hij zoo tot zijn eigenaardig werk ge-
komen is? Wel dat is een lang verhaal, maar
als we geduld hebben, wil de Graaf ons wel
het een en ander er van vertellen. Het is in
ieder geval avontuurljjk genoeg:
„Mijn vader was een heereboer op Sicilie,"
begint hjj in zijn genoegelijk Engelsch met
het lichte Italiaansche accent, dat zoo aan-
trekkelijk klinkt uit den mond van dezen man,
die er zoo on-Amerikaansch uitziet. „Ik was
de eenige zoon en moest natuurljjk mijn vader
in zijn bedrijf opvolgen. Als jongen liet hjj mij
daarom maar over het uitgestrekte landgoed
dwalen, en allerlei karweitjes opknappen, op-
dat ik met het boerenbedrjjf op de hoogte zou
komen. Het kan zijn dat het aan mijn gemak-
zuchtige natuur lag, maar meestal had ik
geen zwaarder werk te doen dan, languit in
het gras liggende, op een kudde grazende
runderen te passen. Dit luie leventje zou mij
misschien wel zjjn gaan vervelen, als ik niet
op het idee gekomen was de geluiden van de
dieren na te bootsen. Uren achtereen kon ik
mjj amuseeren met het imiteeren van koeien
en kalveren, paarden en vogels. Ik weet niet
of ik een aangeboren talent voor imitaties
heb, of ik het uitsluitend door nauwlettend
toehooren en jarenlange oefening zoover ge
bracht heb, maar tenslotte was ik in staat om
de dierengeluiden zoo goed na te bootsen dat
de beesten mjj begonnen te antwoorden. Ik
wist natuurljjk al lang dat ook dieren er een
eigen taal op na houden, dat him roepen on
der allerlei omstandigheden geheel verschil-
lend klinkt, en vele beteekenissen kan hebben.
Zoo kon ik bjjvoorbeeld al heel spoedig het
geluid namaken dat een koe geeft die haar
kalfje roept. Het was verrassend te zien hoe
de jonge dieren op mij afkwamen als ik dit
geluid voortbracht.
Toch had ik in het geheel geen plan om
mijn ,,kunst" te exploiteeren, de gedachte was
eenvoudig nooit bij mij opgekomen dat, wat
ik als een spel beschouwde, een theater-
publiek zou interesseeren. Toch verlangde ik
naar afwisseling van het eentonige leven op
de boerderij, en op een dag vertrok ik naar
Palermo, waar een vriend van mijn vader
directeur was van het bekende Utveggio-
theater. Ik bood mij aan als cither-solist, en
kreeg ook werkelijk een engagement.
Ongelukkigerwijze kwam er aan mijn too-
neelloopbaan een onverwacht einde. Ik was
nog geen twee dagen in het theater, of Italie
werd in den wereldoorlog betrokken, en ik
moest dienst nemen.
Ik werd op een torpedojager geplaatst.
Echter maar voor korten tjjd, want na een
hevigen zeeslag, waarbjj w;ij den Duitschen
onderzeeer K 22 tot zinken brachten, werd
ik emstig gewond naar een hospitaal ver
voerd.
Toen ik genoegzaam genezen was om het
hospitaal te verlaten, kreeg ik verlof om naar
huis te gaan en weer op krachten te komen.
Na twee dagen zat ik al weer in het theater,
maar de manager van het Serafino theater,
Cav. Marsala, wilde mjj niet engageeren, om
dat ik de geweldige snor droeg die in die
dagen voor officieren van het Italiaansche
leger verplicht was. Hjj had toevallig mjjn
imitaties gehoord, en was enthousiast over
mjjn kunst. Aan hem heb ik eigenlijk mijn
carrifere te danken. Hij was als een vader
voor mjj.
„Jongen," zei hij, ,,met die snor kan ik je
niet op mijn tooneel laten. Je moet nu be-
sluiten of je een Marine-officier wilt blijven
of een aeteur wilt worden."
,,Ik voelde mjj erg ongelukkig, want ik
durfde mij niet te laten scheren uit vrees
voor de strenge straf die hierop stond. Maar
Marsala hakte den knoop voor mjj door. In
den nacht, toen ik in diepen slaap lag, stak
hij met een lucifer mijn snor in brand. Toen
ik wakker werd van de pijn was het al te
laat, de helft van mijn snor was verdwenen,
en ik moest mij wel scheren of ik wilde of
niet.
Mijn eerste optreden werd een geweldig
succes. Ik moest vijf maal terugkomen om
een toegift te geven, en ik moet bekennen
dat ik door dit plotselinge succes niet weinig
zenuwachtig was.
Na de voorstelling legde Marsala mij een
papier voor, en in mijn blijdschap teekende
ik zonder het te lezen. Eerst later drong het
tot mjj door dat ik een contract geteekend
had voor een toumee van elf weken door
alle theaters van Sicilie.
Daar zat ik leelijk mee in, want ik moest
weer naar mijn regiment terug, en desertie
werd gestraft met een boete van 20.000 lire
en opsluiting. Marsala echter begreep mjjn
moeiljjkheid en vemietigde het contract op
den dag van mjjn vertrek.
Na den oorlog kwam bij mij het plan op,
naar Amerika te gaan, en daar ik niet rjjk
was en niet om geld bij mijn vader wilde
aankloppen, was ik al gauw gedwongen een
engagement in een New-Yorksch theater aan
te nemen. Men betaalde niet slecht, maar
toen ik vjjf weken lang vier voorstellingen
per dag had gegeven, had ik er genoeg van:
d&t nooit weer!
Op een of andere manier raakte ik ver-
zeild bij de Idea Film Company, welke (het
was in 1922) zich specialiseerde in na
tuurljjk zwijgende costuumfilms. Ik kreeg
hier al gauw goede rollen, en had weldra in
de filmwereld eenige bekendheid als „de
Italiaansche Lon Chaney".
Ik had al gauw zooveel ervaring opgedaan
dat ik een positie als regisseur kon aanne
men bij de Etna Film, welke in haar studios
te Catania eveneens costuumfilms fabriceer-
de, die toen erg in de mode waren. De meeste
van deze films waren voor Italie bestemd,
en ik geloof niet, dat ze in den tegenwoordi-
gen tijd nog bjjster groote kunstwerken zou
den schijnen. De Etna Film was tevreden,
maar mjj verveelde het studlo-werk na een
poosje, en ik ging weer naar Amerika terug.
Voor de Columbia maatschappjj maakte ik
een massa gramofoonplaten in elf verschil-
lende talen, en daar dit werk betaald werd
met 50 dollar per minuut, was ik in korten
tjjd een rijk man. Met mijn overige gespaar-
de geld plaatste ik mjjn verdienste op de
Banca del Reduce te New-York.
Een paar maanden later werkte ik in Phi
ladelphia, toen mjj plotseling heimwee be-
kroop. Ik nam ontslag, en zat nog denzelfden
dag op de boot naar New-York. Mijn eerste
gang den volgenden morgen was naar de
Bank, waar 1k mijn geld wilde opvragen. In
de straat waar de bank gevestigd was,
heerschte een geweldige opwinding. Drom-
men menschen werden door politie te paard
van het kastje naar den muur gejaagd, en
met ontzetting hoorde ik dat de bank vol-
komen geruineerd was. Weg was al mjjn
geld, dat ik met jarenlangen arbeid verdiend
had. Precies vijf en zeventig Amerikaansche
centen had ik nog op zak.
Ik ging op de stoep van een huis zitten om
over mijn toestand na te denken. Een mooi
Italiaansch spreekwoord schoot mjj te binnen:
„Hier is de ezel neergevallen, hier moet de
ezel weer opstaan". Ik had een mooien dia-
manten ring aan mijn vinger, en dit was
mijn laatste hoop. In een Bank van Leening
gaf men mij 1300 dollar voor het sieraad, en
met dit geld ging ik regelrecht naar een Ita
liaansch cafe in de Bowery, waar ik in veer-
tig minuten tijd een compleet opera-gezel-
schap bij elkaar kreeg. Na eenige weken re-
peteeren openden wij in een variety-theater
met een dramatische schets en parodieen op
verschillende opera's en films. Wij hadden
een onverwacht succes, en ik verdiende in
korten tijd evenveel als ik bjj de bankbreuk
verloren had. Ik had nu echter een les ge-
leerd en droeg het geld altijd bjj mjj, in plaats
van het aan een bank toe te vertrouwen.
Maar mijn rustelooze natuur kreeg ook
hiervan al gauw genoeg. Ik had in New-York
rust noch duur meer, en op een dag vatte ik
het plan op naar Hollywood te gaan en bracht
het meteen ten uitvoer.
Ik, die toch in zoovele films al hoofdrollen
gespeeld had, dacht gemakkeljjk een enga
gement te zullen krijgen, maar dit viel niet
mee. ..Hollywood heeft geen oog voor een
bescheiden man als ik," dacht ik, .Hollywood
wil ge'imponeerd worden!"
Ik h£b Hollywood geimponeerd. Al mjjn
geld gaf ik uit aan de huur vein een prachtige
villa en de twee duurste auto's die te krjjgen
waren. Zoo reed ik langs de studio's en ik
zou misschien wel een mooie rol in de wacht
hebben kunnen sleepen als niet juist in dien
tjjd heel Hollywood in rep en roer was ge-
raakt door de komst van de sprekende film.
Zoo kwam er eindeljjk een dag, dat ik de dure
auto's verkoopen moest, en een andere dag
waarop ik geen andere bezitting had dan een
huur die drie dagen vooruit betaald was en
een stuiver in mjjn zak.
Gelukkig kwam mjjn goed gestemte mjj
opnieuw te hulp in den persoon van Naylor
Rogers, manager van Paramount's radio-sta
tion KNX. Hij liet mjj voor de microfoon op
treden met imitaties, waarvoor ik 25 dollar
kreeg. Een filmproducer had mij gehoord en
liet mjj in de studio komen, omdat hij het
geluid van een huilende baby noodig had. Ik
vroeg hem 15 dollars per dag, doch dit vond
hjj te duur. Ik was niet van plan mjj te laten
afzetten, en verdween.
Vjjf maanden duurde het voor ik opnieuw
werd opgemerkt. Vjjf maanden lang leefde
ik van de hand in den tand, zooals zoovelen
in de filmstad, die 's morgens niet weten
waarvan zjj 's avonds zullen eten.
Vijf maanden duurde het voor er een dag
kwam waarop Paramount mij naar de studio
liet komen, een dag waarop ik vjjftig dollar
kon vragen £nze kreeg. Van dien dag
af ben ik vrijwel geregeld aan het werk ge
weest. Toen ik eenmaal naam gemaakt had
als film-synchronist kreeg ik meer aanbie-
dingen dan ik verwerken kon. Ik heb nu
langzamerhand zooveel verdiend dat ik mjj
de luxe kan veroorlooven na zoo vele jaren
mjjn vaderland weer eens te bezoeken
Graaf Cutelli's verhaal is ten einde, en
met een harteljjken handdruk nemen wjj af-
scheid van „The King of Microphone".
PHILIPPINE.
Dinsdag werd alhier door den architect L.
de Brujjne te Ter Neuzen voor mej. A. A. C.
Voerman aanbesteed: het bouwen van een
woonhuis met schuurtje in den Djjckmeester-
polder te Philippine.
Ingeschreven werd als volgt:
Iste perceel. Metselwerk:
R. J. de Fouw,, Hoek f 2464.
V. Verstraeten, Hoofdplaat, 2415.
Joh. A. Lensen Zaamslag, 2299.
M. J. Kaas, Philippine, 2225.
A. Roegiers Philippine, 2210.
H. van Steenbergen, Philippine, 2190.
P. J. Kaas Sas van Gent, 2184.
S. van der Hoofd, Sluiskil, 2075.
2de Perceel. Timmerwerk:
Fr. Dieleman, Ter Neuzen, 1650.
P. Hamelink, Hoek, 1580.
A. Roegiers, Philippine, 1350.
A. van de Water, Biervliet, 1347.
C. Kaijser, Driewegen
(Ter Neuzen), 1198.
J. Thaelman, Philippine, 1192.
3de perceel. Loodgieterswerk:
L. Slock, Sas van Gent, f 117.
J. Kool en Zoon, Sluiskil, 115.
A. Pieters, Philippine, 115.
M. Wieland, Hoek, 105.
4de perceel. Glas- en verfwerk:
A. de Krijger, Philippine, f 235.
J. Uiterhoeven, Philippine, 190.
F. de Krjjger Philippine, 167.
Perceel I en II gecombineerd:
A. Roegiers, Philippine, 3525.
L. Martens, Hoofdplaat, 3729.
Perceel H, III en IV. gecombineerd:
J. Taelman, Phillippine, f 1487.
Voor de massa werd ingeschreven door:
J. Taelman, Philippine, f 3662.
Gegund aan de laagste inschrjjvers.
Voor Sluiskil: 31 Aug. Duitsch s.s. BES-
SEL, 915, gem., Bremen; Ital. s.s. CHIA-
BRERA, 2584, pyriet, Huelva.
Van GentTer Neuzen: 1 Sept. Eng. s.s.
GREBE, 366, stukg., Londen.
Voor Gent: 31 Aug. Noorsch s.s. HILD,
772, gem., Antwerpen; Eng. s.s. GREBE, 366,
ledig, Londen; Zweedsch s.s. ALLAN, 538,
hout, Rafso; Eng. s.s. LAKEWOOD, 252, led.,
Londen; Eng. s.s. WYNDING, 666, kolen,
Goole; Belg. s.s. SPIDOLEINE, 3260, petro
leum, Londen.
1 Sept. Eng. s.s. ALGOL, 929, ledig,
Rouaan; Eng. s.s. YEWCROFT, 410, ledig,
Poole; Eng. s.s. BAMBURGH, 373, gem., New-
Castle; Eng. s.s. CRICHTOUN, 506, stukg.,
Leith; Eng. s.s. DOROTHY ROSE, 946, ledig,
Dieppe: Eng. s.s. SWIFT, 408, stukg., Londen;
Eng. s.s. PANDION, 999, stukg., Antwerpen.
Van Gent: 31 Aug. Zweedsch s.s. PATRIA,
604, ledig, Amsterdam; Eng. s.s. MERSEY,
438, stukg., Goole.
1 Sept. Zweedsch s.s. SVERRE NER-
GAARD, 661, ledig, R'dam; Eng. s.s. LAKE-
WOOD, 252, kolen, Brest; Zweedsch s.s. THE
MIS, 363, ijzer, Gabo; Noorsch s.s. HILD,
772, ijzer, Gdynia.
Amsterdam, 2 Sept. 1932.
Bleden Laten
Engelsch
Duitsch
Fransch
Belgisch
8,60 8,65
58,50 58,80
9,70 9,80
6,87 6,92
