Transpireerende Voeten,
S P 0 B T.
GEMENGDE BERICHTEN
TER NEUZEN, 24 Augustus 1932.
RECHTSZAKEN.
BRUTALE INBRAAK TE DIEMEN.
Handen en Oksels behandele men met
Purolpoeder. Dit is het meest afdoende
middel. In bussen van 45 en 60 ct.
Alleen bij Apotb. en Drogisten.
(lngez. Med.)
ontbraken, zoo dat de plecbtigbeid een zuiver
Vlaamsch karakter droeg.
Het hoogtepunt van de plecbtigbeid was de
bijzetting van bet stoffelijk overscbot van de
Vlaamscbe gesneuvelden. Het was een plech-
tig oogenblik toen de versierde kisten op de
door zes paarden getrokken omfloerste
wagens bet monument naderden. Een pries-
ter, breeder van een der gesneuvelden, las de
Doodenmis, waama de bijzetting gescbiedde.
De gedenkrede werd biema uitgesproken
door prof. Daels, waarna vertegenwoordigers
van Dietscbe organisaties uit Nederland en
uit Zuid-Afrika bet woord voerden.
Na beeindiging der redevoeringen werden
twee resoluties voorgelezen, 6en voor ont-
wapening en een voor amnestie-verleening aan
de Vlaamscbe activisten.
Tal van kransen werden aan bet monument
gebangen, o.a. van frontstrijders uit Waalsch
Belgie, Frankrijk, de Vereenigde Staten, Ier-
land en door een Duitsche delegatie uit Aken.
Tenslotte werd door duizenden de eed van
trouw aan Vlaanderen gezworen en klonk, ge-
meenscbappelijk gezongen ,,De Vlaamscbe
Leeuw".
Incidenten bebben zicb ditmaal in bet ge-
heel niet voorgedaan. In den nacbt van Zater-
dag op Zondag hebben gendarmes Vlaamscbe
studenten, die zicb op eenige plaatsen ver-
zameld hadden en rumoerig waren, uiteen-
gedreven, maar eenige beteekenis bad dit op-
treden niet.
DE RESULTATEN VAN OTTAWA.
De conference van Ottawa is nu, schryft de
N. R. Crt., gesloten en de lezers vinden reeds
lange lijsten van tarieven, die een bevoordee-
ling van den handel tusscben de verscbillende
deelen van het rijk mogelijk moeten maken.
Wat deze tarieven ieder op zicb zelf voor
de getroffen artikelen beteekenen en welken
invloed zij op den intemationalen handel kun-
nen uitoefenen, moeten de deskundigen op de
verscbillende gebieden uitmaken. Het heeft
klaarblijkeltjk in de bedoeling van de Britsche
delegatie gelegen tegenover de begeerigheid
van verschillende deelen van bet rijk bet inter
national handelsverkeer zooveel mogelijk te
beschermen. Een cntwricbting van dit han
delsverkeer zou ook voor niemand noodlotti-
ger kunnen blijken dan juist voor de Engel-
schen zelf, afbankelijk als zy zyn van in- en
uitvoer, en van de beteekenis van him land
en bun havens als middelpunten van intema-
llfionale handelstransacties en intemationaal
vervoer.
Heel gemakkelijk hebben de beeren uit
Londen het te Ottawa ecbter niet gehad. De
conferentie had menigmaal minder van een
familie-idyile dan wel van bet tafereel van
een familie die bezig is een erfenis te ver-
deelen, waarbrj ieder zicb een zoo groot moge-
ltjke portie tracht te verzekeren. Het was
duidelijk dat de meesten naar Ottawa waren
gekomen niet om elkaar wederzijds te be-
voordeelen, maar om zooveel mogelijk van de
anderen los te krijgen. Dat bleek reeds on-
middellijk aan het begin; bitse discussies lie-
ten dan ook niet op zich wachten.
De onderhandelingen tusscben de verschil
lende deelen van bet rijk onderscheidden zich
niet van scherpe onderhandelingen tusschen
vreemde staten, die met elkaar om voordeelen
vechten. Juist de saamhoorigheid scbeen den
toon soms nog bijzonder kras, den strijd byf-
izonder scberp te maken. Men kent dat ver-
schijnsel onder verwanten. De berichten in de
Engelsche pers lieten duidelijk blijken dat men
elkaars gevoelens lang niet altijd ontzag.
Zoo is het tot bet einde gebleven. In het
bijzonder hebben de onderhandelingen tus
schen Engeland en Canada dit karakter be-
waard. Tot weinige uren voor de slotzitting
is het bitter vechten gebleven. De Times,
waarvan men toch waarlijk niet zeggen kan
dat zij erop uit was in dezen te stoken, ge-
tuigde daar Zaterdag nog van, zoowel in haar
berichten uit Ottawa als in haar hoofdartikeJ.
In de berichten kon men lezen hoe de Cana-
deezen op het laatste oogenblik nog hadden
geprobeerd, door verdraaiing van een reeds
getroffen afspraak voordeel te veroveren,
wat eehter door de Engelsche delegatie met
kracht was verijdeld. De klachten, die wij
telkens hebben gehoord over Canadeezen en
ander geintrigeer om de conferentie te laten
mislukken, vinden nog eens krachtig uiting in
bedoeld hoofdartikel als bet spreekt van
„kwaadstichters" buiten de conferentie".
Daarmede zijn dan waarschijnlijk in de eerste
plaats belanghebbenden bedoeld, die trachten
te beletten dat de invoer voor zekere voort-
brengselen der Britsche nijverheid in Canada
zou worden vergemakkelijkt.
Wij zijn gewoon op intemationale confe-
renties in de slotzitting, als men dan einde-
lijk tot overeenstemming gekomen is, een ver-
zoenende stemming waar te nemen, een nei-
ging om de weeen, waaronder het resultaat
geboren is, zoo goed mogelijk te doen ver-
geten. Opmerkelijk was nu te Ottawa bet
slotwoord van Havenga, den Zuid-Afrikaan,
die uitlegde dat er geen bitterheid was in de
teleurstelling van Zuid-Afrika, omdat men er
te voren reeds sceptisch ten opzichte van de
uitkomsten gestemd was geweest. Dit is wel
een heel betrekkelijke vriendelijkheid. Ieder
schijnt teleurgesteld, door het resultaat, wat
voor een groot gedeelte zal zijn toe te schrij-
ven aan het feit dat men van Engeland het
onmogelijke verlangt heeft. Wy zijn benieuwd
hoe men nu in Engeland zelf de lijst van pre
ferences zal opnemen.
Hoe deze ook door de deskundigen moge
beoordeeld worden, zeker is zij geen vervulling
van de belofte der Engelschen, toen zij ter
conferentie togen, dat te Ottawa een begin
zou worden gemaakt met het opruimen van
de belemmeringen voor den intemationalen
handel, een werk dat dan op de oeconomische
wereldconferentie zou worden voortgezet.
Men heeft dit nu trachten goed te praten door
het betoog, dat de verhoogde koopkracht
welke het gevolg zal zijn van de toenemende
welvaart die de preferences aan de landen
van het Britsche ryk moeten brengen, een
zegen zal blijken voor de rest van de wereld.
Dat is ver gezocht! Eerlijk gezegd hebben
wij ook nooit vervulling van de belofte ver-
wacht. Wat ons meer belang inboezemt is de
vraag, waarop wij op dit oogenblik nog niet
in staat zijn antwoord te gevenHoe zal de in
vloed van Ottawa zijn op de mogelykheden
voor de wereldconferentie?
Twee dingen zijn alvast van bijzonder be
lang. Het eerste is hoe Amerika reageeren
zal op de bevoordeeling van den Engelschen
invoer in Canada, die natuurlijk ten koste van
de Amerikaansche nijverheid moet gaan.
Montague Norman, de gouvemeur van de
Bank van Engeland, bezoekt, op weg naar
New York, op het oogenblik Ottawa: blijkbaar
wil bij zich goed op de hoogte stellen van het-
geen er tot stand is gebracbt, voor bij zich in
den kuil der grommende Amerikaansche
leeuwen waagt. Hij moet in staat zijn ten-
minste al bet mogelijke te kunnen zeggen tot
■kalmeering, waaraan zoo dringende beboefte
kan bestaan.
Het andere punt van belang is de verhou-
ding tot Rusland, waarin de schikking van
Ottawa de Engelsche regeering zal brengen.
Dat er zoo lang, zoo taai en soms zelfs zoo
bitter tusschen Engelschen en Canadeezen
gevochten is, was voor een zeer groot ge
deelte toe te scbrijven aan de hardnekkige
weigering der Engelschen om op dit punt hun
belangen aan de wenschen der Canadeezen op
te offeren. Het heeft buitengewoon veel
moeite gekost op het allerlaatste oogenblik
nog een schikking te treffen die voor beide
partijen aannemelijk was. De Engelsche nij
verheid zal bijzondere belangstelling koesteren
voor het karakter van deze schikking, daar er
voor haar zeer veel van afhangt, te meer nog
omdat Amerika op het oogenblik neiging ver-
toont, ter verbetering van zijn oeconomische
mogelijkheden in Rusland zijn strakke houding
tegenover het sowjetbewind te laten varen.
Men zal dus in Engeland in de komende
weken de afspraken van Ottawa zeer nauw-
keurig onder het vergrootglas der oeconomi
sche critiek bekijken, zonder zicb al te zeer
op te houden met sentimenteele overwegingen,
die ook de andere partijen in de afspraak
sleohts te berde hebben gebracht, als zij hun
belangen daarmede konden dienen.
HET DOODVONNIS OVER DE
TERRORISTEN.
Hoe fel schrijft de N. R. Crt. ook de
partijhaat in Duitschland zijn moge, en hoe-
zeer de verschillende groepen geneigd zijn
vonnissen over tegenstanders geveld te licbt
te noemen, toch gelooven wij niet dat er in
eenig Duitsch kamp nu vreugde zal heerschen
over de uitspraak van de buitengewone reeht-
bank te Beuthen, die vijf nationaal-socialisten
ter dood heeft veroordeeld.
Men kan het geval zonder veel sentimen-
taliteit beschouwen. De verdedigers hebben
getracht, de daad van de veroordeelden te
idealiseeren, zooals dat des verdedigers is. Zij
hebben de jonge lieden soldaten genoemd, die
hun bloedige taak bebben volbracbt ter uit-
voering van een bevel dat zij slechts konden
gehoorzamen. Zij hebben gewezen op de ver-
bittering die er heerschte onder de nationaal-
socialisten tengevolge van de vele moorden,
door communisten op leden van hun party
gepleegd.
Zelfs al kon men het standpunt aannemen,
dat tucbt de moordenaars tot hun daad
dwong, en al zou men dus him positie van
„soldaten" die dan even goed voor andere
partijen met den zelf den verm- van tucht zou
moeten gelden aanvaarden, dan nog zouden
zy een zware straf bebben verdiend. Die zou
ook werkelijk soldaten moeten treffen die een
bevolen executie op deze wijze hadden vol-
trokken. Nadat zij eerst te vergeefs hadden
getracht in het huis van een anderen commu
nist binnen te dringen, hebben zij zich toe-
gang verschaft tot het armeiyk vertrek met
als raam slechts een open gat in den muur,
dat de 70-jarige weduwe Pietrzuch tot woning
diende. Daar sliep de oude vrouw met haar
beide zoons. By het licht van zaklantaamtjes
hebben zij den communistischen zoon aan de
beenen uit zijn bed gesleept en op den grond
beestig mishandeld en doodgetrapt. Het lqk
vertoonde later 29 wonden. Men had de on-
gelukkige met de scherpe punt van een ge-
broken billardkeu vele malen in het gezicht
gestoken. De dood was veroorzaakt doordat
men hem met een hak van een laars de strot
afgetrapt had. Ten slotte had men nog op
hem geschoten, waarbij hij. echter slechts in
den arm getroffen was.
Dergelijke feiten laten geen gelegenheid
meer over tot romantische verheeriyking. De
jongelui mogen nog zoo „stramm" correct en
onbevreesd voor de rechtbank zijn opgetreden,
geen aasje sympathie kunnen wij voor hun
moed voelen, nadat het proces hun orgie van
laffe wreedheid aan het licht heeft gebracht.
Het feit, dat zy door den man die hen uit-
zond eerst onder den drank zijn gezet, maakt
de sympathie, die thans voor deze „marte-
laars" in de nationaal-socialistische pers aan
den dag wordt gelegd, al evenmin prettiger
van aard.
Het betoog dat zij, geprikkeld door daden
der communisten, zich te buiten zijn gegaan,
maakt het vonnis niet onbillijker. De nood-
verordening, krachtens welke het is geveld,
heeft ten doel een einde te maken aan de
wederzijdsche wraaknemingen. Er moest een
begin zijm en dit begin werd gevormd door
deze daad, omdat zy gepleegd is eenige uren
nadat de noodverordening van kracht was
geworden. Het is dan ook onjuist het vonnis
te vergelijken met dat van Brieg over de
verantwoordelijken voor het bloedblad van
Ohlau. Lmmers, deze laatste gebeurtenissen
zijn wel door een buitengewone rechtbank
behandeld, maar hadden plaats gevonden voor
de noodverordening was afgekondigd.
Het maakt dan ook niet veel verschil uit
of men communistische dan wel nationaal-
socialistische terroristen aanpakt. Dachmann,
de aanstichter, die behalve ter dood ook tot
verlies der burgerlijke eererechten is veroor
deeld omdat het gerecht zyn optreden zoo
uitermate laaghartig vond, is communist ge
weest en daarna lid van het centrum, is dus
eerst aan het einde van een zwerftocht door
het politieke spectrum by de nationaal-socia
listen aangeland. Zijn moreele ontaarding had
in ieder stadium van zyn „ontwikkeling" tot
uitbarsting kunnen komen.
Slechts op een punt zijn overwegingen van
gevoel op hun plaats. Zij worden ingegeven
door het feit, dat al deze verwilderde lieden
links en rechts toch vooral slachtoffers der
omstandigheden zyn, slachtoffers niet van de
republiek maar van het te hoog gewaagde en
te vernietigend verloren spel van den grooten
oorlog. Verder kunnen slechts verstandelyke
overwegingen by de beoordeeling ten berde
worden gebracht. Op grond daarvan echter
moeten in Duitschland thans zelfs de felste
tegenstanders der nazi's dit vonnis met be-
klemming vememen. Voor de communisten
is het een triomf maar een aankondiging van
hetgeen hun eigen terroristen te wachten
staat. De gematigder elementen links moe
ten nu hun hart vasthouden voor de gevolgen
als het vonnis werkelijk voltrokken wordt,
wat ons echter niet waarschynlyk lijkt. Maar
als men het vonnis niet ten uitvoer legt, zal
men dan by een volgende gelegenheid stren-
ger kunnen zijn, wanneeh 't toevallig commu
nisten betreft, waarop volgens de statistiek
der terreur alle kans is? Von Papen, die in
zijn hoedanigheid van Pruisisch dictator
alleen verantiwoordelijk is voor het verleenen
van gratie, kan zeggen, dat dit vonnis een
laatste, heel emstige waarschuwing is ge
weest, en dat hij daarom nog genade voor
recht heeft laten gelden. Maar de tegenparty
zal daarom niet te minder van partydige justi-
tie spreken.
Het is helaas een droevige waarheid, dat
gevangenisstraf in dezen de nazi's te nauwer-
nood nog zal afschrikken. Als de veroordeel
den tenslotte tot levenslange tuchthuisstraf
,,begenadigd" worden, zullen zij hun straf
beginnen met de vaste overtuiging, dat weldra
de komst van het „derde rijk" de poorten van
het tuchthuis weer voor hen zal openen.
Deze rechtzaak stelde de venvildering en
ontaarding van den politieken strijd in
Duitschland fel in't licht, maar tevens ook de
moeilijkheden waarin iedere Duitsche regee
ring zich tegenover dezen toestand bevindt.
Terreur van de ovenheid wordt thans tegen
over terreur in de zeer uitgestrekte politieke
onderwereld gesteld. Zelfs wy buitenstaan-
ders wachten bezorgd af, wat de uitwerking
zal zijn van deze terreur der straffende ge-
rechtigheid. Het spel met de doodstraf is,
hoe onvermijdelijk wehicht ook, altijd een
riskant spel.
In 6en opzicht echter zal het vonnis, te
Beuthen geveld, een goede uitwerking hebben.
Het is een duidelijk bewijs, voor het Duitsche
volk zoowel als voor de buitenwereld, dat de
overheid nog niet als was is in de handen van
de nationaal-socialisten. In dit opzicht zou het
vonnis niet dezelfde uitwerking hebben gehad
als toevallig communisten de eerste getroffe-
nen waren geweest. Nu zal het voor velen
een nuttige openbaring zijn, vooral ook voor
de nazi's,
De mogelijkheid van herziening van
de straf.
Volgens art. 17 bestaat er geen beroep of
revisie van vonnissen van de buitengewone
rechtbanken. Wel is een heropening van de
zaak mogelijk en het vonnis kan niet voltrok
ken worden voor dienaangaande beslist is.
Wordt tot heropening besloten, dan geschiedt
de verdere behandeling voor de gewone recht
bank en niet meer voor de speciale rechtbank.
GOED AFGELOOPEN.
Gisteren had een 9-jarig kind in de Van
Bovenstraat een fleschje met lysol in handen
weten te krygen, en noodigde buurkinderen
uit eens van dat „dropwater" te drinken.
Een der kinderen wees het af „omdat er een
papiertje op het fleschje zat" en zy er dus
niet van durfde drinken. Het 5-jarig zoontje
van zekeren Dooms maakte echter van de
uitnoodiging wel gebruik, doch ondervond er
terstond de onaangename gevolgen van door
het verbranden van mond en keel.
De hulp van Dr. Van Bockstaele werd in-
geroepen, en bleek dat het knaapje zeer
weinig van het gevaarlyk goedje had binnen-
gekregen. Blykbaar ondervindt hy er geen
verdere gevolgen van, daar het kind reeds
buiten speelt.
FAILLISSEMENT.
Heden is door de rechtbank te Middelburg
in staat "van faillissement verklaard de com-
manditaire vennootschap Van Heel Co.,
kassiers te Goes, met de vennooten T. van
Heel, A. J. van Heel en Mr. A. L. van Heel.
Tot curators zyn benoemd Ir. J. H. C.
Kakebeeke te Kloetinge en Mr. H. C. J.
Zaayer te Goes.
Rechter-commissaris is Mr. Th. Portheine te
Middelburg.
WATERBOUWKUNDIG OPZICHTER.
Voor het examen van Waterbouwkundig
Opzichter (Zeeuwsch diploma) uitgaande van
den Bond van Waterbouwkundige Ambtenaren
in Zeeland, hebben zich 81 candidaten aan-
gemeld.
Het grootste aantal candidaten dat zich tot
dusverre voor dit examen opgaf, bedroeg 66,
in 1924.
De aanmelding voor het examen 1932 is
thans gesloten.
HET CONFLICT IN HET LANDBOUW-
BEDRIJF IN O. Z.-VLAANDEREN.
Als resultaat van de Maandag te Goes door
den rijksbemiddelaar Prof. Mr. Aalberse ge-
houden conferentie met partijen, betrokken
by de dreigende staking in het landbouw-
bedrijf in Oostelijk Zeeuwsch-Vlaanderen, kan
worden medegedeeld, dat partijen alsnog zul
len trachten onderling tot overeenstemming te
komen. Indien dit niet mocht gelukken, zal
het geschil door arbitrage worden opgelost.
De staking, die anders Donderdag zou uit-
breken, is in verband hiermede opgeschort.
HOOFDAKTE-EXAMEN.
Geslaagd voor het hoofdakte-examen de
heer Jer. Klaaysen te Arnhem, vroeger te
Aardenburg.
GEVONDEN VOORWERPEN.
De Inspecteur van Politie alhier maakt be-
kend, dat omtrent ondervolgende gevonden
voorwerpen inlichtingen te bekomen zijn aan
de daarachter vermelde adressen.
Een pet, A. Leunis, Havenstraat 9.
Boekje met donateurskaarten voetbalclub
„:Sas van Gent", E. Geers, Dwarsstraat 4.
Kinderportemonnaie, L. de Doelder, Donze-
Visserstraat 124.
Damesmuts, J. Faas, le Kortestraat 4.
Kindertaschje, F. v. d. Wal, 2e Verbinding-
straat 13.
Zakmes, J. Dieleman, 2e Verbindingstr. 9.
Zakmes, A. Mannaert, Donze-Visserstr. 53.
Foxhond, W. Bareman, Kanaaldijk P 65.
Kinderhandtaschje, J. Riemens, Kazeme-
straat 13.
Bos sleutels, J. Leunis, D.-Visserstraat 95.
Belastingmerk, J. Meertens, Vlooswijkstr. 11.
Paar kinderkousjes, J. D. 't Gilde, Kerk-
hoflaan 20.
Een geel damessohoentje en een badschoen,
J. Loof, Axelschestraat 90.
OPHEFFING VAN KANTONGERECHTEN.
Zooals te begrypen is, komt van wege de
bevolking, die daardoor gedupeerd dreigt te
worden, allerwege verzet tegen de voorge-
nomen opheffing van kantongerechten, en
wordt vooral in het westelyk deel van
2ieeuwsch-Vlaanderen een krachtige actie ge-
voerd, om de opheffing van het kantongerecht
te Oostburg te voorkomen.
De „Standaard" heeft omtrent deze kwestie
een driestar geschreven, waarin het volgende
wordt gezegd: Opheffing is thans plicht.
Wat vroeger werd toegestaan, kan nu weer
worden aanvaard, volgens genoemd orgaan.
Wy denken byv. aan de opheffing van een
aantal kantongerechten, door Minister Donner
reeds vroeger voorgesteld, maar door de
Kamer geweigerd.
Geenerlei consequentie is het, thans niet
meer bij die weigering te volharden.
Hard is de afschaffing van sommige kan
tongerechten. Hard voor de justiciabelen ten
plattenlande vooral. Evenwel, het moet, om
dat veel sterker belangen door de instand-
houding dan door de opheffing worden ge-
schaad. Bovendien overdryve men niet de be
teekenis van het ongemak, dat uit de af-
schaffing kan voortvloeien.
Wie met de praktijk bekend is, weet, dat
bij een aantal kantongerechten derde klasse
de werkzaamheden van rechter en griffier
zoo luttel zijn, dat instandhouding in normale
tijden eigenlijk niet kan worden geduld. Hoe-
veel minder dan in de tegenwoordige, bange
tyden.
Niet de afschaffing, maar de instandhou
ding is inconsequent.
In theorie lykt deze opmerking van de
,,Standaand" heel mooi, maar zij komt ons
toch voor in het algemeen niet juist te zijn,
en de bevolking van de betrokken streken, die
de ongemakken van eventueele opheffing aan
den lijve zal gevoelen, zal er anders over den
ken dan de driestar-schrijver.
Men beoogt met opheffing bezuiniging, doch
naar onze meening is het de vraag of de
voorgenomen maatregel inderdaad bezuiniging
brengen zal en of misschien het bedrag dat
de Staat door opheffing van 2 kantongerech
ten in Zeeuwsch-Vlaanderen niet ruimschoots
aan reiskosten en tijdverlies zal moeten wor
den opgebracht door de bevolking die met den
kantonrechter in aanraking moet komen;
bovendien zal de Staat een aanzienlijk hooger
bedrag hebben te betalen wegens getuigen-
geld.
Naar onze meening is in dit opzicht te be-
zuinigen zonder de bevolking te dupeeren, in
dien men de zittingsplaatsen van de kanton
gerechten in stand houdt, en den kantonrech
ter en die hem bijstaan in die plaatsen laat
zitting houden, een denkbeeld dat reeds bij een
vroeger bestaan hebbend plan tot afschaffing
door den Kamer van Koophandel en Fabrie-
ken aan de Regeering is in overweging ge-
geven.
Nu worden Ter Neuzen en Hulst toch ook
reeds gedurende vele jaren door e<5n kanton
rechter bediend?
Ons bleek dat ter zake deskundigen een der
gelijke oplossing niet onmogelijk achten.
(Reeds in een gedeelte van onze vorige
oplaag opgenomen.)
AXEL.
Hedenavond zal de Chr. Harmonie „Hosan-
na" een concert geven op de Markt, aanvan-
gende om half negen, waarbij het volgend
progromma zal worden uitgevoerd:
1. Talisman, marsch. Delbecq.
2. La Dame de Tr&fle, ouverture. Langlois.
3. Largo. Handel.
4. La Dame de Coeur, ouverture. Duval.
5. Isidora, fantaisie lyrique. Bedouin.
6. Fantaisie over Russisch lied.
Bortniansky.
7. l'Aurore d'un beau jour, fantaisie. Martin.
8. Ich bete an die Macht der Lie,be.
Bortniansky.
9. -Honneur aux Pompiers, marsch. Mertzig.
-Zaterdag a.s. zal de bijeenkomst van het
driemanschap Axel, Hoek en Zaamslag alhier
plaats hebben.
Dit is voor dit jaar de laatste byeenkomst.
ZEEUWSCHE VOETBALBOND.
Voorloopige indeeling.
le klasse A: Zeeuwsche Boys, Goes 2, De
Zeeuwen 2; Vlissingen 3; Middelburg 3, Zee-
landia 3; Walcheren 1; R.C.S., Breskens 1.
le klasse B: Hulst 2, Clinge, STEEN,
Hontenisse, Stoppeldyk, Axel 2, Sluiskil.
le klasse C: Breskens 2, IJzendyke, FC
Sluis; Hoofdplaat, PHIVO, Terneuzen 3.
le klasse D: Zierikzee 2, Burgh, Brouwers-
haven; Noordgouwe, SINOTO 2, Schouwen,
Zonnemaire, Renesse.
2e klasse A: Hansweert 2, Vlissingen 4,
Goesche Boys, Middelburg 4, Kruiningen,
Kortgene, Ierseke, 's Heer Hendrikskinderen,
Goes 3, De Zeeuwen 3.
2e klasse B: TW, Oranje, Koewacht, Sluis
kil 2, JW, Westdorpe.
2e klasse C: Zierikzee 3, Burgh 2, Brouwers-
haven 2, Noordgouwe 2, SINOTO 3, Schouwen
2, Zonnemaire 2, Renesse 2.
3e klasse A: De Zeeuwen 4, RC5S 2, Zeeuw
sche Boys 2, Vlissingen 5, Zeelandia 4,
Walcheren 2, 's Heer Arendskerke, Heinkens-
zand.
3e klasse B: Boschkapelle, JW '2, Terneu
zen 4, Sassche Boys 2, Westdorpe 2, DOS
(Othene).
3e klasse C: Zierikzee 4, SINOTO 4, (dub-
bele oomp.).
De Zwal uwen-wedstryd.
Deze wedstrijd, welke gespeeld zal worden
op Zondag 11 September, vangt aan des nam.
2.30 uur en vindt plaats te Middelburg op het
Gemeentelyk Sportterrein.
De organisatie van dezen wedstryd is opge-
dragen aan de vereeniging Middelburg.
Mr. E. G. van Bisselinck, te 's Gravenhage,
heeft zich bereid verklaard den wedstryd te
leiden.
Het Zeeuwsch elftal is door de Elftalcom-
missie als volgt samengesteld:
Doel: C. Kats (Vlissingen); rechts-achter
J. Leljnse (M'burg)links-achter P. Geel-
hoedt (M'burg); rechtshalf: Ch. Vader
(Vlissingen); spil: J. Hamelink (Terneuzen);
linkshalf: F. Dirkse (M'burg); rechtsbuiten:
C. H. Merk (M'burg); rechtsbinnen: L. Dobbe-
leir (Terneuzen); middenvoor: P. Vogel
(Middelburg); linksbinnen: S. Laurens (Ter
neuzen); linksbuiten: P. Schryver (Goes).
Reserves: Aug. Cattoir (Hulst); P. 't Gilde
(Terneuzen); J. Aoke (Sassche Boys); C.
Januase (Zeelandia); A. Danielse (Goes).
ARRONDISSEMENTS-RECHTBANK TE
MIDDELBURG.
De rechtbank heeft in hare zitting van 23
Augustus C. F., oud 20 j., voddenkoopman te
Clinge, wegens oplichting veroordeeld tot 14
dagen gevangenisstraf.
DRAMA TE PUTBROEK.
Onder zeer groote belangstelling heeft voor
het Gerechtshof te 's Hertogenbosch de be
handeling plaats gehad van het hooger beroep
in zake den jachtopziener Van der E. en zyn
zoon, die wegens moord op 3 bewoners van
Echt zijn veroordeeld.
Voor zoover uit de verslagen was na te gaan
bracht het getuigenverhoor weinig nieuws
aan het licht. De verdachten blyven pertinent
schuld ontkennen.
In de gisterennamiddag gehouden zitting
eischte de procureur-generaal by het Ge
rechtshof voor den ouden Van der E. 15 jaar
gevangenisstraf wegens doodslag en voor
diens zoon, welke door de rechtbank tot 8
jaar is veroordeeld achtte hij die straf te
zwaar, daar hy geschoten heeft om zyn vader
te redden, en eischte wegens poging tot dood
slag 4 jaar.
Op verzoek van den verdediger werd de
verdere behandeling verdaagd tot a.s. Maan
dag.
JEUDIGE DIEVEN.
Aan het strand bij de West-Duinen te
Vlissingen werden Zondagmiddag uit een
aldaar opgeslagen linnen tent goederen en
voorwerpen van waarde vermist, ook uit
kleedingstukken van baders die zich in zee
hadden begeven.
De verdenking viel op eenige jongens die
blijkens hun verteringen aldaar, ruim bij kas
waren.
Door een der bestolenen werd de mare-
chaussee te Vlissingen gewaarschuwd, die
spoedig ter plaatse verscheen. Na een ver-
hoor der verdachte jongens werden weldra
achter de consumptietent enkele der vermiste
voorwerpen opgegraven, n.l. een sigaretten-
koker, portemonnaie, Lipsslot, enz. Een tasch
waarin enkele horloges en gouden ringen
waren geborgen, kon niet te voorschijn wor
den gebracht, waarom de jongens naar de
marechaussee-kazeme werden overgebracht.
De knapen van omstreeks 15 jaar wonen
te Souburg.
Ook de vermiste tasch met inhoud is thans
terecht.
EEN RUIT INGEWORFEN.
Zaterdagmiddag werd door een werklooze
bij den wethouder van sociale zaken te Vlis
singen, den heer P. G. Laernoes, met een
straatklinker een groote ruit van diens
woning aan den Singel ingegooid. De wet
houder was afwezig.
De dader nam ijlings de vlucht. Hij is kort
daarop door de politie gegrepen, waama
proces-verbaal tegen hem werd opgemaakt.
Maandagnacht is te Diemen aan de Oud-
Diemerlaan by den veehandelaar Hennipman
ingebroken. De dieven zyn over een schut-
ting geklommen en konden daarna, door het
hor voor een deur weg te nemen, heel gemak-
kelyk binnen komen. De ongewenschte be-
zoekers zijn zeer brutaal te werk gegaan,
want gebleken is, dat uit een jos, die op de
slaapkamer van Hennipman naast zyn bed
hing, een bedrag van pl.m. 1600 gestolen
is. Van de daders geen spoor.
EEN OEVAARLI.JKE WESPENSTEEK
De heer W. Doomvliet, die met zyn twee
kinderen en drie kinderen van zyn zwager
in een personenauto een tochtje maakte, la
op den Deelenscheweg by Hoenderloo door
een wesp op de rechterhand gestoken. Hy
liet het stuur van de auto los en kwam daar
door in het mulle zand terecht. Een oogen
blik later wierp hy het stuur om, met dit ge
volg, dat de auto over den kop sloeg. De
kinderen vielen er allemaal uit en werden
gewond. Een vyf-jarig jongetje, zoontje van
den zwager van den heer Doomvliet was zeer
zwaar gewond. Met de anderen werd het
naar het gemeente-ziekenhuis te Arnhem
overgebracht en overleed daar nog Zondag-
avond. Een der kinderen heeft een hersen-
schudding bekomen.
DOOR DE WARMTE BE VAN GEN.
Door de warmte zijn te Dedem en te
Scheemda, vier landarbeiders onwel gewor
den. Een van hen, uit Scheemda, is toen hy
werkzaam was aan een dorschmachine flauw
gevallen en later overleden. Hy laat een
vrouw en twee kinderen achter.
BELANGRIJKE DIEFSTAL.
Een van de zomerinrichtingen te Zandvoort
heeft een duren dag gehad. De kas, waarin
zich 'n bedrag van plm. 1300 bevond, was
door een der ondergeschikten tijdelijk ge-
plaats in een wel wat heel eenvoudige berg-
plaats, n.l. een keukenkast. Misschien heeft
men gedacht: ,,Hoe minder opvallend, hoe
veiliger".
Maar dat was dan toch hier het geval niet.
Want hoewel direct toezicht op de som maar
een uurtje ontbrak, bleek later, toen de
exploitant thuis kwam, dat anderen wel dege-
lijk aandacht voor de tydelijke bergplaats
hadden gehad. Het geld was verdwenen.
Een onderzoek wordt ingesteld.
IN EEN HOOIKLAMP.
Wij lezen in De Nieuwe Dag:
't Is gebeurt by een veehouder in de onmid-
dellijke omgeving van Alkmaar.
',t Was op Maandag 15 Augustus, een der
heetste dagen van deze by uitzondering nu
eens mooie vacantiemaand.
Maar heeter nog dan in het onbarmhartige
zonnetje was het in den hooiklamp van dezen
agrarier. Plichtmatig, zooals zijn verzekering
hem dat voorschryft, was hy aan het werk
getogen, om een gat in zijn klamp te sipitten,
waardoor voor de broeihitte een veiligheids-
klep geschapen werd.
Dit gat liep van den top van den hoogen
berg eenige meters loodrecht naar beneden.
Toen het uur van den noen was aangebroken
en de boer en zijn helpers den welverdienden
maaltijd gingen nuttigen, werd boven over het
gat een plankje gelegd met een dun laagje
hooi erop, om ..trekking" in het gat te voor
komen.
Deze verstandige wyze van doen, die wel
gexnspireerd lijke op de bekende methode om
in de woestijn wilde dieren te vangen, had
echter bijna een menschelijk slachtoffer
gemaakt.
Want het toeival wilde, dat tydens de mid-
dagrust een controleur der verzekering eens
kwam kijken heel begrypelyk in dezen
tijd, nu hoolbroei aan de orde van den dag
is of aan alle polisvoorwaarden wel was
voldaan.
Geen mensch ziende, klom hy tegen de
ladder van den hooiklamp op en waagde zich
boven op dezen berg. Met het gevolg, dat
hij door de broze bedekking heenzakte en
in het smoorheete hooigat terecht kwam.
Natuurlijk verhief hy zyn stem en riep
luide om hulp.
Dit werd in de boerdery wel gehoord, doch
bij inspectie bleek geen sterveling te zien.
Wie kon ook vermoeden, dat deze hooiklamp
als wylen de walvisch by Niniv6 een mensche
lijk wezen in zyn buik herbergde?
Later hoorde men een geheimzinnig geklop
als van metaal op hout. Nu werd het toch
al te gek. Nogmaals werd alles onderzocht
en een der aanwezigen kwam op het geluk-
kige idee, den berg te beklimmen en den top
eens te bekyken.
Toen was het geheim opgelost. De ge-
vangene, die door angst, hitte en inspannlng
zijn stem reeds verloren had, was met zyn
tabaksdoos gaan kloppen op de gebroken
plankjes die mee naar beneden waren geval
len. Dit werd zyn redding; met een laddertje
werd hy nu spoedig uit zyn hacheiyke positie
verlost.
