Echl en goed
Feuilleton - vertellingen
OEMENGDE BERIGHTEN.
8RABANTSCHE BRIE YEN.
jsgn Poeders alleen, wanneer zij de handteeke-
ning- dragen van den fabrikant A. Mijnhardt.
Maagpoeders, Hoofdpijnpoeders, Kiespijnpoe-
ders, Hoestpoeders, Wormpoeders, enz.
Per poeder 8 ct. Per doos 45 ct. Bij uw drogist.
(Ingez. Med.)
Ulvenbout, 9 Augustus 1932.
Menier,
,,Zeg maar aan
Opoe, Opa dat ik
ireezelijk kallem
ben geworden of
aoow iets", en tel-
kens as er 'n ruit
1-inkinkflt in 't
dorp, of de ver-
kens 'n kweek op-
aetten da-d-oew
haren overend
gaan staan, of dat
er 'n klein en
haastig optochtje
over d'n weg rent
mee ons boske aan
d'n kop, z'n kammeraads eracbter en Janus,
d'n veldwachter, aan d'n stefcrt, ('n prachtig
Bluitstuk!), dan mot ik om da regeltje uit z'n
briefke denken, dat ie me veur z'nen vakaan-
sie schreef.
Trtn as ie dan veur m'n neus staat, mee z'n
haren alle kaanten oppiekend, z'n groote
donkere oogen wijd open en z'n neuske be-
pfedrld van zweetkralekes, dan kan 'k oew
vertellen, amico, da'k me-n-eigen mee ging
geweld kan goedhouwen en dat d'n lachtkrie-
bel achter in m'n keel begint te klokken.
Waar 't dan nie beter van wordt, zooas ge
wel begrept!
Tf.n as Trui 'm onderbaanden nimt, die
da veul beter kan dan ikke, maar ze krijgt
er meestal gin kaans veur, dan kruipt ie
-»-.oIrf TYio yy»*»a v.'n knillshlAS
acbter m\jn weg en pakt me mee z'n knuistjes
in m'n broek, da 'k somtijds 't kiepevel op
jn'nen rug krijg en „aauw!" roep.
't Is tocb zo'n tiepke.
Gisteren bfe'k m'n buik vastbouwen van 't
lacben.
Ge mot weten, da'k 'm scbieten geleerd
neb, mee pijl en boog. Zwemmen doet ie al,
as 'n looien deur, fietsen da'k 'm nie bij
kan houwen; voetballen dat de kraanten om
oew ooren vliegen, zoowda-de't dus boog tijd
wier, dat ie nouw ok 's begon mee de schiet
sport.
D'n Blaauwe bee 'nen boog veur 'm gemokt
net as veur z'n eigen brakken, manjefiek!
en 'n piske d'r op gezet mee zekers 'n zes
kiloows spanning. Ten beb ik 'n schijf bij de
„mikkers" gehaald en die mee vier breinaal-
den op d'n mestboop vastgestoken. Uren staat
ie soms te scbieten. En werendig, t' is 'n
wonder zoow snel as da jonge goed alles te
pakken bee, nouw en dan scbiet ie al 'n
roos!
Amico, da's 'n aarig gezicbt as ge dieen
kleinen sloeber daar op z'n steuvige pootjes
ziet staan; z'n tong, van inspanning, teugen
z'n wang ziet douwen of ie 'n groote pruim
in z'n mond maalt, edn oogske dicbtgeknepen
d'n pijl gericbt mee trillende ermkes, z'n
kopke 'n bietje scbuin en dan mee 'n ernst
op dieen mestboop ziet staan scbieten, of ie
hexamen mot doen veur aspiraant-kurperaal-
tielfebr-mee-eeenen-knoop.
Ondertusscben is 't op beel d'n erft nie
veilig meer. As ie wa moei wordt en z'n erm
kes te veul beven, dan scbiet ie mee plazier
op de verkens. En da's zoowa vtjf menuten
gaans van d'n mestboop af. Maar dan mot
'm in zijn eigen beuren foeteren. Dan scbeldt
ie z'n eigen uit veur alles wa lillijk is. Zoow
zachtjes, binnensmonds. Van de week zat ik
in 't stalleke, op 'nen omgekeerden emmer,
zooveul as in 'n loopgraafstelling zou ik zeg
gen, 't spul stiekum af te kijken, deur 'n
splitje van de deur. Z'n eerste schoten waren
prima. Drie in de schijf, e<§n vier en twee in
d'n mestboop. Maar daar mokte-n-ie 'n roos
van. Eerst keek ie om of er ginmenscb in de
trnurt was, toen rukte-n-ie d'n pijl uit d'n boop
en stak 'm mee geweld midden in de roos.
Toen gong ie drie stappen achteruit en genoot
van 't gezicbt om dien pijl zoow scboon mid
den in de ros te zien staan. Toen gong ie
naar z'n fietske, da teugen 't acbterbuis aan-
sting en begon te bellen. Da-d-bee-t-ie afge-
keken op onze scbietbaan 's Zondagsmergens;
daar luien me ok veur iedere roos, snapte?
'k Zat me-n-eigen te bedooien. M'nen em
mer krokte d'r van. En ineens spitste-n-ie
z'n oorkes en keek naar 't stalleke, maar k
hiew m'n eigen stil as 'n muiske, om te zien
Waar 't verder op uit zouw draaien.
Toen scboot ie twee keer acbter mekaar
>nen meter te veul naar links, enplotste
toen de scbietscbijf 'nen meter naar links!
Mee twee baanden veur m'nen mond he'k
.zitten proesten. W66r richtt-n-ie, te veul
naar links en scboot naast d'n mesthoop
in 't 6£rebeesjes-veld.
Toen kwam ik maar te veurscbjjn.
„Dre", zee ik: „willen me d'n mestboop
wa meer naar links zetten?"
Een witte wat-ie dee?
Ongeleufelijk!
Hij nam d'n pijl overnuuw op d n boog,
wier wit van kwaaiigheid, beet op z'n taanden
Zonder mijn verder te bekrjken zett-n-ie d n
boog in 't stalleke, pakte de fiets, en veur ie
opstapte zee-t-ie: „ben u de lolligste thuis?'
'k Ben naar binnen gegaan en heb vijf me
nuten staan schateren. Geregeld zag ik da-
d-eigenwijze nijdige gezicbt, weer veur me.
Maar gisteren dan, teugen d'n avond, was
ons keareltje nog nie tbuis. Trui wier on-
gerust. Heel d'n dag foetert ze 'm uit en as
j- minnton nit d'r erezicht is, dan knept
twee zullen weer wel nie ver uit mekaar's
vaarwater zijn".
Gelukkig kwam d'n Blaauwe effe oploopen!
Om te zeggen da z'n Aantje mergen ver-
jaarde en of me dan 'n borreltje kwamen
drinken. „Aantje zouw de vier kruskes pas-
seeren en daar motten me-n- s op klinken,
menschen", zee d'n Tiest.
„Gij zij maar blij mee oew Aantje", zee
Trui.
TkkP wel", gaf d'n Blaauwe trug: „as ik
nog dikkels denk om de jaren da k olleenig
op ",t Kasteel" zat, dan snap ik nie, da'k da
zoow laank volg-ouwen beb". En in gedach-
ten keek ie wa triestig naar d'n grond, in
't verlejen en schudde z'n boofd.
„Witte nog Tiest", vroeg ik: ,,da'k oew
door 't vragenboekske overbeurd beb, veur
oew trouwen?
D'n Blaauwe schudde z'n hoofd nog 's.
,,'t Was scbandalig", zee-t-ie: „zoowas ik alle|
vergeten was, maar ge wit wel ,Dre, da'k altij,
van kindsbeen af, beelegaar op m'n eigen
wieken gedreven bad en daarom, 'k beb
er ginnen spijt van borre, da'k nog op m'nen
ouwen dag getrouwd ben! Komen guilie
mergen Me rekenen er vast op, borre
,As-t-er maar niks tusscbenkomt Blaauwe",
zucbtte Trui mee 'n snikske: wilde nouw
geleuven dat d'n kleine Dr<§ n6g nie tbuis is?
k Staai duuzend aangsten uit!"
Toen schoot d'n Tiest in d'n lacb, da-d-et
buisbouwen op de mooie kast er van sting
te schudden!
„Nouw, Trui, mokt oew eigen maar nie
ongerust, borre", zee d'n Tiest toen, mee n
traan in z'n oogen van 't lacben: „nouw be-
grijp ik ineens alles!"
„Witte gij dan waar ie zit?" vroeg Trui
baastig en mee wijdopen oogen.
„Jazekers", zee-t-ie: „ga maar 's in oew
stalleke kijken".
„In ons eigen stalleke?"
„Jabababa", lacbte d'n Blaauwen.
En meteen vloog Trui van d'ren stoel, d'n
erft op.
(Da's weer 'nen goeie veur onzen SjerloK
zee d'n Tiest, die d'n Jaan ok al zoow dikkels
te pakken bee g'ad, zoowas ge wel wit:
Janus fietst as 'n gek deur 't durp! 'k Heb
gebeurd dat de jong bij d'n Burgemeester 'n
ruit ingescbupt bebben, mee d'ren pampieren
voetbal, en mee da'k bier binnenkwam, zag ik
juilien Dr6 bier op oewen erft 't stalleke in
wippen, zoowda 'k wel 'n balf vermoeden
beb, dat d'n dader bier dicbt in de buurt is!"
Geschaterd bebben me, amico!
„Is 't 'n groote ruit, Tiest?" vroeg ik:
„waant ik zal oew vertellen, Blaauwe, as da
limVn viior wurp-ned woonde. dan mocbt ik 't
doen,
maar
ie tien minuten uit d'r gezicbt is
ze'm van aangst.
Twintig keeren bad ze al op d n weg uit
staan kijken. Iedereen, die veurbijkwam, ge-
waagd „ocb as ge me kleinzuuntje ziet,
stuurt 'm dan 's naar buis en as ie me gaan
wil pakt'm dan maar bij z'n lurven en brengt
•m effetjes ier asteblieft".
Op't lest bad ie zoowa-d-beel't durp acbter
"m op die manier, maar ons boske kwam nie
verom.
Trui had rust nog duur! Mee blaauwe lip-
pen van d'n aangst, draaide ze deur d'n buis.
Gong zitten, stond weer op, zucbtte om er
akelijk van te worren en keek nouw en dan
hulpeloos naar boven'k Had tdcb mee
'r te doen.
..Zouw d'n Jaan tbuis zijn?" vroeg ze
op 'n mement. „'t Is tocb goed as de pliesie
•t ok wit, dat ietoen beefde d'r stem
effe: „dat ieebweg is!"
„Trui", zee ik: „mensch mokt oew eigen
tocb nie zoow bezurgd om dieen sjandoedel.
Ge kun net zoow goed zout op 'n musch z'n
stertje leggen om 't beestje te vangen, as
Janus acbter 'm sturen!"
„Hoezoow?"
,,'k Heb zo'n ideeke, as ge d'n Janus hedt,
da ge dan Dr<§ HI ok te grazen bedtdie
tiepke bier veurgoed woonde, dan mocbt
beele durp wel in 'n glas-asseraansie
want onder ons gezeed, Trui weet't nie,
ditte is de derde van de week!"
Wa-d-'n levenslustig baviaantje", zee d'n
Blauwe„alleen wa duur in 't gebruik."
Toen gingen me d'n erft 's op enof er
niks gebeurd was, sting ie daar weer op d'n
mestboop te schieten of ie omver moest.
„Schobbejak, 'nen menscb zoow in d'n on-
rust te zetten, sjandoedel, apenkop, galgen-
brok: da lopt 'm niemeer, borre, zulde 's lus-
teren naar oew grotmoeder, deugeniet!"
„Ik luister opoe", zee-t-ie: „maar ik kan
toch onderwijle wel 'n beetje scbieten. Dre I
heeft gezeid da'k veel mot oefenen". En pang!
daar floepte z'n pijltje weer in de scbijf.
Toen kwam Janus d'n erft op! D'n Tiest
stootte mijn 's aan en Trui gong, nog na-
pruttelend naar binnen. 't Zweet gutste van
z'n boofd.
„Zoow", zee-t-ie: „zit dieen salamander
bier?"
,,Motte mijn bebben?" vroeg d'n Blaau
we „ik ben onschuldig, horre", en meteen
porde-n-ie d'n Jaan teugen z'nen buik, dat ie
bikte.
Dre III scboot kalm deur. Hi) beefde wel
'n bietje, waant hij kon beel d'n mestboop
niet meer vinden, lot staan de scbijf, maar bij
hiew zijn eigen taai!
Onderwijle perbeerde d'n Jaan weer op z'n
asem te komen en toen da bekaanst gelukt
was, toen gaf d'n Tiest 'm 'nen tweeden
„douw", deur te zeggen: „Janus ge bedt de
komplementen van juf Boelhouwers.
Ge wit, amico da's da-d-ouwe vrijgezelle
wefke, da d'r schopkes op 't droge bee en
waar d'n Janus acbter gevrejen hee, kort al
na z'n weduwneferschap.
D'n Jaajn vergat alles, vreef over z'nan
buik, loerde onder z'n lakken klep naar d'n
Tiest en zee: „hedde ze gesproken?"
,Wie?"
"wie? Wel ge hedde 't toch over Mieneke!"
En bij had nie in de gaten, dat ie mee da
mieneke", z'n eigen beelegaar blootgaf!
Ik docht da'k bezweek, maar d'n Blaauwe,
die z'n eigen altij goed kan bouwen, zee:
„sjuust, die!" En toen weer, zoow drog meu-
gelijk: „hiet ze Mieneke, Jaan?"
En toen... amico, 'k wouw da ge daar bij
gewiest was! Toen scboot ie as 'nen kunst-
danser naar veuren mee, allebei z'n haanden
aan z'n broek. „Aauw!" riep ie. En toen me
goed keken, toen zat d'n Dto z'nen pijl in
z'nehafrjn, broek!
„Auw, aauw, moord!" kwekte d'n Jaan
en" toen 't zoover was, toen sloeg d'n Blaauwe
'm z'n pet maar over z'n ooren.
„Nouw, Dr6" zee d'n Tiest toen droog:
z6ow moest Mieneke 'n nouw 's zien!
Amico, wa-d-ik dieen avond uitgestaan beb,
is mee gin twaalf potlooien te beschrijven.
D'n kleine Drd, ,,'t was 'n ongelukkie",
zee-t-ie: ,,bij wouw op dubeleen scbieten,
maar Sjerlok Holmes sprong er juist voor"
d'n kleine Dre kroop gaauw naar 't opkamer-
ke. Trui beweerde: mergen gaat die prent
naar Amsterdam, 'k wil 'm nie meer zien
(maar vandaag he'k er niks meer van ge
beurd) en Janus d'n Blaauwe-n-en-ik, zijn
't even af gaan drinken aan d'n overkaant,
in de „Gouwe Koei" en mergen mag ie op d'n
verjaardag van Aantje komen, bee d n Tiest
m beloofd!
„Maar as ie prinses-verbaal maakt'zee d n
Blaauwe: „dan bleft ie aan de deur staan,
waant ruziezoekers kunnen me nie op 't feest
van Aantje's nie emmen!"
't Is nog steeds 't zelfste! Altij mot dieen
ermen Jaan teugen d'n Tiest 't looike leggen.
,,Maar boe maak ik dan m'n smoesje bij
d'n ouwe?" vroeg d'n Jaan.
„D'n ouwe?" zee dn' Tiest streng.
"D'n burgemeester dan!" verbeterde d'n
Jaan.
„Zijde grj bij de pliesie of ik", vroeg d'n
Blaauwe; „da's toch zekers 'n akkevietje van
niks, om oewen baas wa wrjs te maken, of...
eh... vertrouwt ie jouw nie?"
Ten da blaauwe merakel, drukte z66w op da
woordje „vertrouwt", dat d'n Janus wel zede-
lijk verplicbt was veur z'n prestige, om te ver-
zekeren, dat ie ,,d'n ouwe wel wa-d-aan z n
neus zouw hangen".
Amico, in gin tijen hee m'n ribbenkast zo n
prjn gedaan van 't lacben, as gisteren.
De kleine boske! Dr6 IH. Opeten zou-d-'m!
Ollee, ik scbei er af.
't Is wellekes gewiest.
Veul groeten van Trui, van Wullemke Tell
en as altij, gin horke minder van oewen
toet a voe
AUTO VERBRAND.
Een uit Vlissingen afkomstige personen-
auto is Woensdagavond bij Woensdrecht in
brand geraakt en gebeel in vlammen opge-
gaan.
EEN DROEVIG ONGELUK.
Woensdag was de zangvereeniging ,,Ons
Genoegen" uit Heinkenszand een fietstocht
naar Walcberen gaan maken. De 23-jarige K.
de J., ongehuiwd en eenige zoon uit die fami
ne, bad als lijkdienaar dienst moeten doen
bij een begrafenis en was daardoor later ver-
trokken. Om zijn medeleden in te halen beeft
de jongeman zeer hard moeten rijden, maar
om ongeveer balf twee voegde h(j zicb te
Oostkapelle bij de anderen. Het heele gezel-
schap is in den middag over Domburg, West-
kapelle en Zoutelande naar Valkenisse gere-
den, waar men aan het strand besloot te
gaan baden. Dit deed ook de J., die niet vol-
doende zwemmen kon. Wellicht ook tenge-
volge van zijn geforceerden fietstocht zonk de
jongeman, die in een kuil was geraakt, weg.
Een der andere leden trachtte bem nog te
redden, docb zonder succes. Verschillende
leden zijn tot in den nacht op het strand ge-
bleven en te 12 uur spoelde het lijk van de J.
aan en is naar Zoutelande overgebracbt. On
der de leden, maar niet het minst bij de
ouders en zusters van den verdronkene
heerscht over dit gebeuren groote droefenis.
EEN JONGETJE GEDOOD.
Woensdagavond ongeveer balf negen is in
de Bentheimerstraat te Oldenzaal een doode-
lijk ongeluk gebeurd. De 65-jarige Vasters
fietste daar met zijn 4-jarig kleinzoontje acb
ter op de fiets. Een auto bestuurd door den
slager B. L. uit Losser, die in staat van dron-
kenschap verkeerde, heeft toen de fiets van
Vasters aangereden, waardoor het kleine
jongetje onder den auto geraakte. Het kind
was op slag dood. De heer Vasters werd met
een gecompliceerde beenbreuk naar bet R.K.
ziekenhuis gebracbt.
De auto werd in beslag genomen, en de
dronken bestuurder is door de marechaussee
opgesloten.
AANRIJDING MET DOODEUJKEN
AFLOOP.
Woensdagavond heeft op den weg Dongen-
Rflen een emstige aanrijding plaats gebad.
Mej. F. uit Dongen reeds ter boogte van de
Herspel in de richting Rijen. In de bocbt werd
zij achterop gereden door een vrachtauto met
aanhangwagen. Waarscbijnlijk tengevolge
van slippen is de juffrouw met haar fiets
door het achterstuk van den auto gegrepen
en over den weg geslingerd. In hopeloozen
toestand is zij een nabij gelegen cafd binnen-
gedragen.
Donderdagnacht om 3 uur is zij aan haar
verwondingen overleden. De wagen is in be
slag genomen. Het slacbtoffer was 27 jaar
oud.
VALSCHE RIJWIELPLAATJES.
EEN NEDERLANDSCHE KAPITEIN
BEBOET.
Kapitein K. van het Nederlandsche motor-
schip „Hendrika" is dezer dagen te Londen
beboet met 25 pond sterling, omdat hij een
passagier had meegebracht en verzuimd had
zijn naam aan de politie op te geven. Hij had
dat vergeten omdat de man niet tot de be-
manning behoorde. Bovendien zou hij ook
weer mee terug zijn gegaan, doch de man
had zijn scheepje gemist en was toen bij> de
politie gekomen om hulp. Zoo was de zaak
uitgekomen.
De rechter zeide, dat by, als het hier de be-
doeling was geweest een ongewenschten
vreemdeling binnen te smokkelen, den kapi
tein naar de gevangenis zou hebben gezonden.
Nu was dit niet zoo, maar de rechter achtte
toch een behoorlijke boete gepast om de ge-
zagvoerders van kleine scbepen, die wel eens
een toevalligen passagier meebrengen, te
waarschuwen op hun hoede te zijn. Gevallen
als dit bezorgen namelijk de politie en het
departement van binnenlandsche zaken veel
last en als men er niet tegen ingaat, leiden zij
t:yt allerlei misbruiken.
SMOKKELARIJ.
Dinsdagavond hebben naar het Dgbl. v. Nbr.
meldt, kommiezen in de buurt van Rucpben
een vrachtauto aangehouden, waarmee 2100
KG. suiker en 6000 pakjes sigarettenpapier
vervoerd werden.
De aanhouding ging niet zonder moeilijk-
heden in haar werk. Toen een schot van een
der dienstdoende kommiezen te kennen gaf,
dat de wagen in het zicht was, snelden de
kommiezen, die verdekt opgesteld geweest
waren, van alle zijden toe. zy constateerden,
dat de wagen in een mullen zandweg was
vastgeloopen. De smokkelaars echter waren
verdwenen met medeneming van het contact-
sleuteltje, zoodat de auto niet op eigen kracbt
vervoerd kon worden. Daarom vervoegden
de kommiezen zich bij een inwoner van
Rucphen om een vrachtauto te requireeren.
Maar deze man was bang voor repressailles,
bij was reeds met brandstichting bedreigd.
Daarop heeft men een paard gehaald en dit
voor den vrachtwagen gespannen.
Zoo trokken de kommiezen in de richting
van Rucpben. Toen zij het cafd van J. T. al-
daar passeerden, werden zij bekogeld met
steenen en bierfleschjes. Uit zelfverdediging
losten de kommiezen daarop drie schoten,
waarvan er een in de zoldering van het cafe
drong. Personen werden niet getroffen.
Na dit intermezzo drongen de ambtenaren
het cafe binnen en arresteerden er drie per
sonen uit St. Willebrord. Een van ben werd
naar St. Willebrord en de beide anderen zijn
naar Sprundel overgebracht.
De wagen met smokkelwaar vervoerde men
naar Roozendaal, waar de schatting plaats
bad.
VREEMD GEVAL.
Te Bochum is op koene wijze een gedeti-
neerde uit de gevangenis ontvoerd. Hij was
in de spreekkamer en kreeg daar de bood-
scbap van iemand, dat bij voor den rechter
van onderzoek moest verschijnen. De gedeti-
neerde ging met den boodschapper mee en is
sindsdien niet meer gezien, evenmin als de
man die hem was komen halen.
wind van het eene deel der woestrjn naar het
andere verplaatsen. De mannen hebben een
lange kloeke gestalte en zijn zwijgzaam van
nature. Merkwaardig is het, dat terwijl in
bijna alle landen van den Islam de vrouwen
haar gezicht verhullen, de mannen bier een
sluier dragen. De Toearegs zouden waarlijk
van scbaamte door den grond zinken, indien
men hen ongesluierd liet gaan. De vrouwen
dajarentegen mogen haar gelaat openlijk laten
zien. Knapen van 14 jaar krijgen reeds een
sluier en deze blijft hun metgezel tot den
dood.
PAPIEREN MELKFLESSCHEN.
Meer en meer zuivelfabrieken in de Ver-
eenigde Staten gaan er toe over, om haar
melk in papieren flesschen af te leveren, die
slechts 6enmaal worden gebruikt en dan door
den klant kunnen worden weggegooid. Deze
perkamentachtige cylinders kosten een Ame-
rikaanschen cent per stuk en zijn dus niet
goedkoop, doch daar de zuivelfabrieken nu
geen scbade door breken meer hebben, geen
flesschen-schoonmaakmachines behoeven te
gebruiken en de emballage zooveel lichter is
dan glas, blijken zij in het gebruik toch zui-
niger dan glazen flesschen te zijn. Ook de
klanten prefereeren de papieren flesschen,
omdat de melk er langer in goed schijnt te
blijven en de leege flesschen geen ruimte in
de steeds kleiner wordende keukens behoeven
in te nemen.
De
BIJEN ALS PROJECTIELEN.
geschiedenis kent drie voorbeelden.
DR6.
Te Rotterdam blijken den laatsten tijd vele
valsche rijwielplaatjes in omloop te zijn. Som-
mige valsche plaatjes hleken zelfs in het bezit
te zijn van personen, die niet beter wisten, of
zij hadden aan de officieele verkoopplaatsen
een echt plaatje gekocht. Dit mysterie van
de valsche en de valsche ,,ecbte" plaatjes zal
waarscbijnlijk worden opgelost door de arres-
tatie van twee broers, die mede verdacbt
worden schuldig te zijn aan de talrijke ont-
vreemdingen van rijwielplaatjes van rijwielen,
die onbebeerd staan. Gemiddeld ontvangt de
politie per dag tien aangiften van vermissin-
gen van dergelijke plaatjes.
Het bovengenoemde tweetal, dat tbans ge-
arresteerd is, bad in zijn woning op Feije-
noord valsche rijwielplaatjes in voorraad.
Materialen en werktuigen voor de vervaardi-
ging daarvan zijn in bun woning in beslag ge
nomen. De twee gebroeders resp. 30 en 29
jaar oud, zijn in bewaring gesteld.
GEVECHT TUSSCHEN FASCISTEN
EN COMMUNISTEN.
Dinsdagavond kregen leden van den Alg.
Ned. Fascistenbond in het gebouw van bun
secretariaat aan de Parkstraat in Den Haag
boksles van een militair in uniform. Opeens
het zal een uur of 9 geweest zijn werd
er „groot alarm" gemaakt en alle in het ge
bouw aanwezige fascisten liepen wat ze loo-
pen konden in de richting van de stad. De
militair-lesgever gespte onderwijl zijn revol
ver om.
Het bleek, dat op den Hofweg een aantal
fascisten siaags geraakt was met jongelui
van andere politieke pluimage vermoede-
lijk communisten en dat een ijverig mede-
stander van de zwarthemden in allerijl hulp
uit het hoofdkwartier ontboden had. De poli
tie maakte echter korte metten met den
,,burgeroorlog in een notedop" en deelde on
der de vechterbazen enkele ferme klappen
uit, de onruststokers langs Kneuterdijk, Lange
Voorhout en Parkstraat voor zicb uit jagen-
de bij een achtervolging, waaraan ook een
paar agenten der motorbrigade deelnamen.
Even later maakte de politie ook haar en
tree in het fascistische hoofdkwartier en de
daar aanwezigen werden gefouilleerd. De
revolver van den militair-boksmeester ver-
huisde hierbij spoedig in de handen van een
agent van politie.
Tot een uur of tien bleef de politie nog in
en om het hoofdkwartier der zwarthemden
doende.
Nader meldt men:
De kloppartij op den Hofweg beeft aan
twee personen leelijke verwondingen be-
zorgd. De ongeveer 30-jarige J. W. G., uit
de Jan Wapstraat en de ongeveer even oude
J. M., uit bet Kortenbosch, zijn door mes-
steken gewond en naar het ziekenhuis aan
den Zuidwal overgebracht. De toestand van
M., die een steek in den rug bad gekregen,
werd vrij emstig geacht.
De vechtpartij is ontstaan tusschen colpor
teurs van beide politieke richtingen, die com-
munistiscbe en fascistische lectuur aan den
man trachten te brengen.
GERAAMTE OPGEGRAVEN
Naar het Deventer Dagblad meldt, hebben
op de z.g. Galgenbelt kinderen, die daar een
kuil aan het graven waren, een menscbelijk
geraamte gevonden. In het geraamte lag een
brief van perkamentpapier, welke ondertee-
kend was met een naam Adolf Keller en ge-
dateerd 16 September 1809. Vermoedelijk be-
treft het hier een geraamte van een officier,
die in den Napoleontischen tijd met nog eenige
anderen is gefusilleerd. De brief is voor een
wetenschappelijk onderzoek ter hand gesteld
aan Dr. M. E. Houck, directeur van het
Museum de Waag te Deventer. Bij het ge
raamte zrjm ook nog een aantal uniform-
knoopen en een klein ankertje gevonden.
DE AANSLAGEN.
Donderdagnacht is het gebouw van de coope-
ratieve vereeniging te Eutin door twee hand-
granaten emstig beschadigd.
Te Potempa (district Gleiwitz) zijn S. A.
leden, de slaapkamer van een communist bin-
nengedrongen, en bebben bem doodgeschoten.
Een der daders is gearesteerd.
DE EERSTE NEDERLANDSCHE VROUW
PER VLIEGTUIG OP EEN „ZAKENRfEIS".
De 21-jarige mevr. J. J. Nijgh-Somer, welke
onlangs per s.s. „Springfontein" naar Oost-
Afrika vetrok, verliet Zondagmorgen 31 Juli
haar woonplaats te Kericho (Kenya High
lands) om per vliegtuig van den Engelschen
dienst over Juba, langs den Nijl naar Cairo,
Athene en Brindisi te vliegen, van waar zij
per trein haar bestemming, Basel, Zaterdag-
middag bereikte, zoo meldt de N. R. Crt. Bij-
zonderheden omtrent twee noodlandingen, ddn
op den Nijl en een in de woestijn, met als
gevolg een nachtverblijf op 40 mijl van de be-
woonde wereld en een verblijf van 2 uur in
de woestijn (temperatuur van het zand 150
gr.), 't laatste na bet ondervinden van een
hevigen zandstorm in de lucht, maken zoo'n
reisje vooralsnog niet tot een onverdeeld ge
noegen. Daarentegen bood de scbitterende
tocht per watervliegtuig over de Middelland-
sche Zee en vooral van Athene naar Brindisi
ruimschoots vergoeding voor de voorafgegane
minder prettige .(en minder frissche) erva-
ringen.
Venmoedelijk vertrekt mevrouw Nijgh bin
nen enkele weken op dezelfde wijze weer
naar „huis", wellicht dan echter onder ge-
bruikmaking van de verbinding Nederland
Indie voor bet traject ScbipholCairo.
OLIFANTEN AFGESCHAFT.
De Deli Crt. heeft het een en ander gemeld
over de afscbaffing van olifanten voor trans
port naar bet binnenland van Atjeb. Nu de
wegen in berijdbaren staat verkeeren, kan het
transport met auto-truck's plaats vinden.
Drie van de vier olifanten gaan naar dieren-
tuinen in Nederland, terwjjl het eenige
mannetje door den sultan van Jogja is aan-
gekocbt.
In 1862 kwam men voor het eerst op het
idee om olifanten voor transport te gebrui
ken, doch twintig jaar later vonden de eerste
transporten pas plaats. Hiervoor werden zes
olifanten uit Penang geimporteerd. Het ex
periment mislukte echter, daar twee der oli
fanten atierven en het geheel te kostbaar
bleek. Vijf en twintig jaar later probeerde
men het voor bet eerst met den Sumatraan-
schen olifant. Deze dieren kunnen ongeveer
750 K.G. vervoeren over een afstand van
35 K.M., mits zij den volgemden dag onbela-
den terug gaan. De Britsch-Indische olifant
kon slechts 600 K.G. dragen. De weg liep
van Lam-Meulo het binnenland in tot den
versten militairen post Tangs4 en later van
Tansge nog vender tot Geumpang.
De dieren hadden veel zorg noodig. Vooral
tegen mogelijk kouvatten moesten zij be-
schermd worden, terwijl hun voeten ook ge-
regelde verzorging noodig hadden. De vrou-
welijke dieren zijn te prefereeren boven de
mannetjes, daar zij handelbaarder zijn. bij
goede verzorging kunnen de dieren van bun
25ste tot hun 70ste jaar voor transport ge-
bruikt worden. Nu zullen dus auto-trucks
door het bosch rijden en meer en sneller kun
nen vervoeren dan de verdwijnende olifanten
dat konden. Een stukje romantiek verdwijnt
echter met hen.
waarin bijen werden gebruikt door belegerden
om belegeraars te verdrijven: Mitbridates
verdreef de Romeinen bij Themlscyra door
ettelijke korven met bijen naar beneden te
laten werpen; Saksers en Galliers overgoten
hun belegeraars Denen en Noren met
warm bier en stuurden daama hun bijen op
hen af, met het gevolg, dat het beleg gebroken
was; en Andemach aan den Rijn is ook eens,
in de Middeleeuwen, bevrijd met behulp van
legioenen bijen.
EEN MODERNE RINALDO RINALDINI.
De'bewoners van de dorpen op de hellingen
van de bergen van het Tatragebied leven
sinds maanden in angst en vrees. Een mo-
deme Rinaldo Rinaldini, of wil men liever een
Rosza Sandor, treedt in deze streek sinds
langen tijd op zonder dat het der gendarmerie
kan gelukken hem onschadelijk te maken.
De bandiet heet Tuzes en komt uit een wel-
gestelde boerenfamilie. Tuzes de bandiet"
wordt hij in heel de streek genoemd, welke
hij thans sedert maanden onveilig maakt.
„Tuzes de bandiet" wordt evenwel door de
arme bewoners als het ware vergoed, want
wat bp van de rijken afneemt, schenkt hij den
armen. Hij doet dus net als zijn beruchte
vorganger Rosza Sandor, dien de pandoeren
niet te pakken konden krijgen, dordat de arme
bevolking hem verborg en beschermde. Dit
recept is ook in het geval van Tuzes afdoende
gebleken. Tevergeefs zitten hem de Hon-
gaarsche gendarmen, met wie toch niet te
spotten valt, op de hielen; op het laatste
oogenblik ontsnapte hij him. Het huis van zijn
ouders wordt dag en nacht door de gendar
men bewaakt en de faam wil, dat „Tuzes de
bandiet" zijn ouders herhaaldelijk bezocht
heeft, zonder door de gendarmen herkend te
zijn. Men wil hem ook als elegant gekleede
stedeling in een mooie auto gezien hebben.
„Tuzes de bandiet is uit ongelukkige liefde
misdadiger geworden. Jaren geleden maakte
hij het mooiste meisje van zijn dorp het hof,
maar ze wilde van Tuzes niets weten en
trdouwde een ander. De afgewezen vrijer ver-
bond zich met een anderen boerenjongen en
op een nacht werd de glukkige medeminnaar
dood gevonden. Hij was door Tuzes en zijn
medeplichtige doodgeslagen. De vriend boette
met gevangenisstraf, maar Tuzes brak al
gauw uit en sloeg den cipier die hem wilde
tegenhouden, neer. Sedert dien heeft hij een
heele reeks ernstige misdrijven gepleegd,
waaronder verscheidene moorden met roof.
Vorig jaar werd hij eindelijk ingerekend en
onder sterke gendarmeriegeleidlng naar Erlau
gebracht om voor het gerecht te verschijnen.
Tuzes sprong echter uit den trein en is ver
dwenen. Op zijn hoofd is een prijs van 3000
pengoe gesteld.
„Tuzes de bandiet" schijnt zich tamelijk
veilig te voelen niettemin, omdat hij weet dat
de arme bevolking hem tegen de gendarme
rie in bescherming neemt. Vaak gebeurt het,
dat hij tegen den nacht onderdak verzoekt,
dat hij ook krijgt. De menschen die hem dit
onderdak verschaft hebben, beloont hij dan
rijkelijk. Hij heeft zich ook aan bigamie
schuldig gemaakt en twee vrouwen getrouwd.
De eene woont in een Hongaarsch, de andere
in een Tsjecho-Slowaaksch dorp. De bandiet
spreekt behalve zijn Hongaarsche moedertaal
vloeiend Duitsch, Russisch en Tsjechisch en
verstaat de vermommingskunst in de per-
fectie. Eenige maanden geleden is hij maar
net op het nippertje aan de gendarmen ont-
komen. Hij wilde na langen tijd zijn ouders
weer eens opzoeken, die in het dorp Aabasar
wonen en plotseling was het huis omsingeld.
Door den schorsteen wist hij naar buiten te
komen en in het lijkenhuisje op het kerkhof
verstopte hij zich. Hij legde zich in een ge-
reedstaande kist, trok het deksel er over en
wachtte in deze situatie de avondschemering
af. De doodgraVer heeft deze geschiedenis
zelf verteld. De gendarmerie wil het echter
niet gelooven en is van meening, dat Tuzes
door een onderaardsche gang, welke ook
later ontdekt is, gevlucht is. Dat is de
roover-romantiek van het jaar 1932.
GESLUIERDE MANNEN.
Ondoorgrondelijk en mystiek als de Sahara
ziin de Toearegs, die er wonen. Deze Bedoei-
nen beheerschers der Sahara, ridders van de
woestijn, zijn weinig bekend. Zij zijn de snel-
ste roovers ter wereld, die, gezeten op hun
hooge kameelen, zich met de snelheid van den i
DE CORSIKAANSCHE BANDIETEN.
Een redacteur van het Journal vertoeft op
Corsica, in de hoop daar wat te kunnen praten
met Simon Ettori, een der „koningen van het
kreupelbosch", aldus schrijft de N. R. Crt.
Ettori is 26 jaar door de overheid gezocht; hij
gaf zich eindelijk gevangen en is in het begin
van Juli door het Hof van Assiesen te Bastia
vriigesproken van schuld aan twee hem ten
laste gelegde misdaden. Dit vrijsprekend von-
nis schijnt meer edelmoedig dan juist te zijn
88De8journalist heeft op Corsica een gesprek
gehad met een magistraat, den rechter Rocca
Serra, die jarenlang deel heeft uitgemaakt
van de rechtbank te Sart^ne en als zoodanig
herhaaldelijk met de Corsikaansche bandieten
in aanraking is gekomen.
Mr. Rocca Serra heeft aan den journalist
de volgende anecdote verteld, welke speelt in
den tijd, jaren geleden dat hij procureur van
de Republiek was te Sart&ne.
De gendarmen hadden vernomen, dat Et
tori het maquis had verlaten en rustig ergens
in een klein huisje woonde. Op een morgen
kwamen daar vijf gendarmen aanzetten, vast
overtuigd Ettori ditmaal te pakken te zullen
krijgen Zij troffen het, want ze kwamen juist
op het oogenblik, dat Ettori met een emmer
en zonder zijn geweer, zijn beroemde geweer,
JC1 ZjiJ ii -iu i
precies als een rustig burger water gang put
ten uit de fontein. De brigadier, die het bevel
over de expeditie had, bezat wel een geweer,
waarvan hij zich maar slecht wist to bedie
nen. Want, na op Ettori, die mets had opge-
merkt, te hebben aangelegd, miste hij. Etton
