ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
feuilleton"
OE VIERDE SEPTEMBER
No. 8866
MAANDAG 25 JULI 1932
72e Jaargang,
BINNENLAND
Amo* TSPIMJSs BlLnen Ter Neu»n 1,40 per 3 maanden - Buiten Ter Neuzm
L J.* "t I SO per 3 maanden - Br] voor ultbetaling fr. per post 6,60 per jaar -
Voor Be^lV ea Amerika 2,25, overlge laa den 2,60 per 3 maanden fr. per post -
a.poanemeaten voor het buitenland alleen bij vooroitbetaling.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
i r{t geetsterFlrma P. J. VAN DE 8ANDE.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 VoOT el*®n J8®®1 1
Grootere letters en dicky's worden naar plaatsrulmte berekend.
H&ndelsadvertentien bfl regelabonnement tegen verminderd tanef, het we op aanvr
verkrggbaar is. - Intending van advertentien liefst dag voor de mtgave.
DIT BLAB VEKSC1IIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND
EERSTE KAMER.
Vergadering van Vrijdag.
Eeo tweetal naturalisatieontwerpen worden
z. h. st. aangenomen. - Q„
Aan de orde is het wetsontwerp tot behar-
tiging van de nationale scheepvaarthelangen.
De heer Smeenge (lib.) dr&ngt aan op spoe-
dige hulp voor die binnenvaart.
De heer Wibaut (s.d.) zal voor het ontwerp
stemmen, omdat het beter is dan andere
steuniregeldngen. Spreker wil aan de op te
richten naamlooze vennootschap die bevoegd-
heid geven, de obligatieleeningen dier scheep-
vaartmaatschappijen te bremgen in trustver-
band.
De heer Gelderman (lib.) bepleit verlaging
van de bedrrjfskosten. Spreker wil de gelden,
te verleenen aan die naamlooze vennootschap,
steeds doen aanvragen hij suppletoire he-
grootingen.
Minister Verschuur betoogt, dat de bedrij-
ven, ook de scheepvaartbedrijven, zich op de
nieuwe feiten moeten instellen. Daartoe helpt
dit wetsontwerp. Over steam aan de binnen
vaart door een betere beurtvaartregelmg
wordt overleg gepleegd met de Karaer van
Koophandel.
Het wetsontwerp wordt z.h.s. aangenomen.
Aan de orde is het wetsontwerp in zake den
steun aan de varkemshouderij.
De heer Smeenge (lib.) heeft bezwaren
tegen het ontwerp; het brenge geen eenzijdlge
bevoordeeling.
De heer Westerdijk (v.d.) heeft het be-
zwaar, dat de binnenlandsche consumenten
worden belast ook met een hyslag voor den
export. Echter moet men over dit bezwaar
heenstappen ter wille van de hoofdzaak.
De heer Hermans (s.d.) critiseert het af-
wenitelen van de hoogere prijzen op de con
sumenten.
Na de pauze verdedigt Minister Verschuur
het ontwerp. De steun aan den landbouw,
ingesteld op een karig bestaan, is geen ver-
raad tegen eenige andere groep der bevolking.
Spreker betoogt, dat de produotdebeperking
in de varkenshouderij noodzakelijk is.
Het wetsontwerp wordt z. h. s. aangenomen.
De heer Hermans en zijn fractie (s.d.) wil-
len geacht worden te hebben tegengestemd.
VOOR DE OMGEKOMEN VISSCHERS TE
ZANDVOORT.
Eenigen tijd geleden zijn te Zandvoort twee
gamalenvisschers door verdrinking om het
leven gekomen. Een ingezette steunactie
heeft tot resultaat gehad, dat opgehaald is
een bedrag van f 3630, waaronder een be
langrijke gift van de koningin-moeder.
CRISISREDE VAN DEN MINISTER-
PRESIDENT ALS GELUIDSFILM
OPGEN OMlEN.
In aansluiting op de radiorede, die de
Minister-president Dinsdagavond gehouden
heeft, heeft de Minister, door tusschenkomst
van de filmfabriek „Polygoon" te Haarlem,
de sprakende film te baat genomen, tenein-
de zich tot het Nederlandsche volk te kun-
nen wenden.
Donderdagmorgen was de historische toren-
kamer van bet Ministerie van Binnenland
sche Zaken veranderd in een klein film-
atelier. Schijnwerpers stonden opgesteld en
zetten den Minister-president in het zonnetje,
AVONTURENROMAN
door
PETER BARON.
(Nadruk verboden.)
36) (Vervolg.)
Z'n bevende handen tastten naar zijn
keel. Z'n droge tong trachtte z'n kleve-
rige lippen te bevochtigen. Zijn mond
trok zenuwachtig en in zijn oogen lag
foeimelijke angst. Hij rilde over al z'n
ledematen, als had de koorts hem be-
vangen.
Onbewust murmelde hij onsamenhan-
gende smeekbeden, beloften, beden om
vergeving, hij bad om iets, dat het gevaar
zou bezweren, dat als n zwaard van
Damocles boven zijn hoofd hing.
De beide inspecteurs leunden voorover
om te trachten er iets van op te vangen,
maar op die oogenblikken kwam slechts
een onverstaanbaar gemompel van de
lippen van den man, die tusschen hen
in zat.
Dan opeens werd z'n jammerend ge-
kreun iets beter verstaanbaar.
Georgedwong mijkon 't niet
helpenbeproevingte sterk
rotseen duwn gilalles
voorbijonvergetelijkhoe door-
dringendm'n 'ooren
Dan zweeg hij plots en keek beurtelings
naar de beide mannen.
In zijn oogen gloeide een koortsige
glans,
Een houtblok in den haard viel om met
een smak en een vonkenregen warrelde
boven het vuur uit.
Chatterton's hoofd zonk diep op zijn
borst. Met inspanning hief hij het weer
omhoog en lachte een dwazen lach.
kabels lagen over de tapijten en in het mid
den van dezen technischen rompslomp stond
Jhr. Mr. Ruys de Beerenbrouck achter een
kathedeir en sprak met duidelijke stem de
volgende rede uit:
„De wenschelijkheid van grootere eenheid
en saamhoorigheid tusschen bevolking en
overheid in een emstig trjdsgewricht, is voor
mij aanleiding geweest, door middel van de
radio de openbare meening tijdig vertrouwd
te maken met den zorgwekkendien toestand
dies lands.
Weliswaar is den laatsten tijd bij herhaling
aangetoond en uiteengezet, hoezeer de wereld-
cirisis van verontrustenden omvang, het
Nederlandsche welvaartspeil heeft neerge-
drukt, doch het is de plicht der overheid ook
harerzijds tijdig een beroep te doen op den
werkelijkheidsizin en het verantwoordelijk-
heidshesef van ons volk, dat zich in zijn ge-
heel niet langer aan den teruggang en ver-
sobering zal mogen onttrekken en dat zich in
zijn levenswijze daaraan zal dienen aan te
passen.
Daarom heb ik met overtuiging de ver-
wachtmg uitgesproken, dat het uithoudings-
vermogen en de historisch bewezen veer-
kracht van het Nederlandsche volk nu het
moet in staat zullen blijken offers te
brengen, welke het algemeen welzijn en de
overgang naar een herlevenden en herstel-
lenden toestand eischien".
Deze rede zal van nu af in de groote bios-
cooptheaters te zien en te hooren zijn.
VERHOOGING TOELATINGSLEEFTIJD
O. L. SCHOLEN.
Op de schriftelijke vragen van het lid der
Tweede Kamer, mej. Groeneweg inzake het
K. B van 23 Juni, betreffende verhooging
van den minimum-leeftijd van toelating tot
scholen voor gewoon 1. o. tot zes jaren en de
financieele gevolgen van dat besluit, heeft de
Minister van Onderwijs, Kunsten en Weten-
schappen geantwoord, dat deze verhooging
inderdaad belangrijke voordeelen zal bieden,
waarom onderwijsdeskundigen in en buiten
de Staten-Generaal dan ook herhaaldelijk op
die verhooging bij de regeering hebben aan-
gedrongen. Bovendien heeft zij de strekking
een aanmerkelijke besparing op 's rijks uit-
gaven te bevorderen.
Voor zoover hier en daar aan nepaalde
scholen eenige stoornis in den geregelden gang
van het onderwijs mocht ontstaan, vertrouv/t
de Minister, dat deze door aanpassing zal
kunnen worden opgeheven, terwijl z.i. de voor
deelen hiertegen ruimschoots opwegen.
Het voorschrift zou bij geheele inwerking-
treding door vermindering van de toegelaten
leerlingen, volgens de gegevens voor het jaar
1931 ruim 1300 leerkrachten minder noodig
maken.
Het valt niet nauwkeurig aan te geven,
welke bezuiniging voor 's Rijks kas hiervan
veel van deze leerkrachten wachtgeld zullen
genieten, en hoe lang zij dit zullen houden.
Dit zelfde geldt trouwens voor elke vermin
dering van het getal verplichte leerkrachten.
In hoeverre de gemeenten financieel voor-
of nadeel van den getroffen maatregel zullen
hebben, hangt af van de wijze, waarop zij zich
nij den maatregel zullen aanpassen. Hierom-
trent bezit de Minister nog geen gegevens.
broekjes, babyjurkjes en andere nuttige lieve
dingen. Er heerscht vreugde in een gezin,
als een brief het ,,pakket van oma aankon-
digt; er is ongeduld, iederen dag tot uiting
komend: „Is het pakje uit Holland al ge
komen...?"
De familie in Holland heeft eenige moeite
gehad met het wegzenden. Oma moest de
waarde opgeven van hetgeen zjj in liefde en
vreugde vervaardigd had. Ja, wat kost dat
nu? Wat moet men er in een winkel voor
geven? En oma vult in voor een gebreid
kinderbroekje drie gulden waarde. Zij reken-
de de wol, zij rekende de liefde niet mee
Er is vreugde in het gezin, want oma's
kinderbroekje arriveert. Arriveert, grond-
wettig gesproken: afgezonden uit het rijk in
Europa, in het Nederlandsche rijk buiten
Europa. En de besteller van het postkantoor
die oma's langverbeide pakketje overhandigt.
reikt tevens de quitantie van de kosten over
van het volledig gefrankeerde pakket: f 1,15.
Voor een gulden en vrjftien cent mag de
familie in Indie het kinderbroekje, dat oma
breide en dat zij frankeerde met /1,25 in ont-
vangst nemen.
Het is begrijpelijk, dat iemand, die zoo'n
pakje ontvangt waarvan de aangegeven
waarde drie gulden bedraagt en waarvoor hij
1,25 aan invoerrechten moet betalen aan de
douane om inlichtingen verzoekt. Vlot en
vaardig rekent de douane het hem voor. De
waarde van het pakket is drie gulden plus
porto een gulden vijfentwintig maakt vier
gulden vijfentwintig, afgerond naar boven is
vijf gulden, 12 pet. van 5 is 0,60, verhoogd
met vijf tig opcenten is f 0,90, verhoogd met
vast inklaringsrecht der posterijen van 0,25
maakt een totaal van /1,15.
Men ziet: er is geen speld tusschen te krij-
gen. De geschenken van goede oma's en tantes
uit Nederland, met liefde gemaakt en verzon-
den, met blijdschap tegemoet gezien en ont-
vangen, worden in het rrjk Nederland buiten
Europa dure geschenken. En men mag maar
blijde zijn, dat de douane niet proheert, ook
de liefde en trouw van de afzenders in geld te
schatten want dan werden die goede gaven
gansch en al onbetaalbaar.
KORTING OP PRESENTIEJGELD DER
RAADSLEDEN.
De gemeemteraad van Amsterdam heeft het
voorstel, door verschillende raadsleden inge-
ddend, om Ged. Staten te verzoeken tijdelijk
5 pet. Jkorting op het presentiegeld der raads
leden toe te passen met 23 tegen 4 stemmen
aangenomen.
KRANvSLEGGING DOOR DEN
ZVVEEDSCHEN MARINE-ATTACHE BIJ
HET STANDBEELD VAN DE RUYTER.
voorzitter van den modernen Amhtenaars-
bond, de heer F. S. Noordhoff, medegedeeld,
dat er 22000 Nederlanders zijn die jaarlijks
een inkomen van 100.000 of meer hebben.
Het „Vad." spreekt hier van een blunder,
die een totaal verkeerden indruk moet maken.
In 1930 bedroeg het aantal landgenooten dat
een inkomen had van 100.000 of meer nog
geen duizend en sedert is het natuurlijk aan-
merkelijk teruggeloopen.
Deugdelijke voorlichting mag toch zeker
in de eerste plaats geeischt worden.
LAAT DE VLAGGETJES THUIS.
De K.N.A.C. verzoekt er op te wijzen, dat
de automobilisten, die thans naar Duitschland
gaan, verstandig zullen doen de veel gebruikte
vlagget.jes, welke meestal ter zijde van een der
spatborden worden aangebracht, thuis te
laten. Immers zoolang de politieke strijd in
Duitschland voortduurt kan het gebruik van
zulk een vlag aanleiding geven tot prikkeling
van menschen, die meenen daarin een of
andere partijvlag te moeten zien.
SENSATIENUMMERS IN CIRCUSSEN.
De Minister van Binnenlandsche Zaken
heeft aan de burgemeesters het volgende
schrijven betreffende gevaarlijke verrichtingen
bij openbare vermakelijkheden gezonden:
In den laatsten tijd worden in de program-
ma's van circussen en vari^te's nummers in-
gelast, welke, teneinde de sensatiezucht van
het publiek aan te wakkeren, gevaarlrjk moe
ten worden geacht, hetzij voor de uitvoerende
artisten, hetzij voor het publiek.
Het behoeft geen betoog, dat het, om erger
te voorkomen, noodzakelijk is aan bedoelde
vertooningen zooveel mogelijk paal en perk
te stellen. Door wettelijke voorschriften kan
dit doel niet ten voile worden bereikt, omdat
daarvan geen oogenblikkelijk effect is te
wachten.
Echter heeft de plaatselijke overheid het
in de hand, zulks op grond van het bepaalde
in artikel 221 der Gemeentewet, de voor uit-
voerenden en voor het publiek gevaarlijke ver
tooningen tegen te gaan.
Aan de vergunningen tot het geven van
openbare vermakelijkheden, kunnen toch voor-
waarden verbondon worden, waarbij, op
straffe van intrekking dier vergunning, of
verboden wordt het geven van voorstellingen
waaraan gevaar verbonden is voor de uit-
voerenden of voor het publiek, of waarbij
deze vertooningen slechts worden toegelaten,
indien, naar het oordeel van de plaatselijke
politie, voldoende maatregelen met betrekking
tot de veiligheid worden getroffen.
STEUN AAN DE VARKENSHOUDERIJ.
HET BROEKJE VOOR JANTJE.
Het Soer. Hbl. schrijft:
Goede en trouwe grootmoeders in Neder
land bedenken van tijd tot tijd hun klein-
kinderen in Indie met beminnelijke, zelf-
gemaakte geschenken als truitjes, gebreide
De Zweedsche marine-attache te Parijs,
tevens geaccrediteerd te 's Hage, heeft de
oefeningen der marine te Vlissingen bijge-
woond.
De attache heeft een krans gelegd bij het
standbeeld van De Ruyter, waarbij hij een
toespraak in het Nederlandsch hield. Vervol-
gens spraken de burgemeester van Vlissingen
en kapitein ter zee Ruhl, onder-commandant
der marine.
De plechtigheid werd besloten met het
spelen van het Wilhelmus door de kleine
marine-kapel.
DEUGDELIJKE VOORLICHTING
GEWENSCHT.
In een meeting te Utrecht gehouden naar
aanleiding van het rapport-Welter, heeft de
Het Nederlandsche Correspondentiebureau
in Den Haag meldt:
Nu de Eerste Kamer de Crisisvarkenswet
heeft aangenomen, ligt het, naar wij veme-
miein, in het voomemen, die uitvoering van
deze wet met kinacht aan ite pakken. Een
groot aantal voorbereidende maatregelen zijn
reeds getroffen om deze uitvoering te verge-
makkelijken. Zooals reeds gemield is, zal de
heer Luwes optreden als regeerings-commis-
saris en zijn bureau vestigen in de Tromp-
straat in Den Haag, waar ook het regeerings-
bureau voor de uitvoering van die Tarwewet
is gevestigd. Voorts zal de heer Van Zwa-
nenberg te Nijmegen, een belangrijke taak
krijgen bij de uitvoering van deze wet. Hij
krijgt de functie van directeur van de var-
kenscentrale, die eveneens in Den Haag ge
vestigd zal worden.
LONNEKER IN MOEILIJKHEDEN.
Ged. Staten van Ovarijsel hebben de ge-
meentebegrooting van Lonneker voor het
dienstjaar 1932 niet goedgekeurd, daar de ge-
meenteraad heeft geweigerd te voldoen aaa
het verzoek van Ged. Staten om de gemeente
in ©en hoogere klasse voor de belasting te
brengen. Slechts indien dit geschiedit en in
totaal nog f 100.000 op de begrooting wordt
bezuinigd, zal goedkeuring kunnen volgen.
In verban'd hiermede heeft een deputjatie ait
den gemeentieraad van Lonneker daze week
te Zwolle een onderhoud gehad met Ged.
Staten, doch dezen bleven bij hun standpoint.
In verband met het felt, dat de gemeente
Lonneker na 31 Juli geen enkele uitgave meer
kan doen, hebben Burg, en Weth. maatrege
len genomen om te trachten, uit de uiooiiijk-
heden te komen. Zrj hebben den raad in
spoedvergadering brjeengeroepen en een be-
grootinigswijziging voorgesteld, waardoor een
bezuiniging van 100.000 kan worden verkre-
gen. Een bedrag van ruim 66.000 denkt men
te vinden in grootere belastingopbrengst
INVOER VAN VRUCHTEN IN BBXGIE.
Reuter meldt uit Brussel dat de invoer van
druiven, abrikozen, perziken en pruimen voor-
taan alleen zal kunnen geschieden na over-
logging van ©en bijzondere machtiging van
den minister van landbouw.
KORTING OP JAARWEDDEN VAN
WETHOUDERS.
Ged. Staten van Drenthe hebben besloten
op hun voomemen terug te komen, wat be-
treft de korting op die jaarwedden van de
wethouders, aangezien algemeen korting op
die salarissen ongemotiveerd werd genoemd.
EEN CONFLICT.
De heer P. Moltmaker heeft naar aanleiding
van een conflict met den Bond van Amtote-
naren bij de Ned. Spoorwegen, als voorzitter
van den Personeeliraad hij die maatschappjf
bedankt.
INVALIDITEITS- EN OUDERD05*S-
VERZEKERING.
Ingeddend is een wetsvoorstel tot goedkea-
ring van het tusschen Nederland en Beigfli
gesloten verdirag betreffende de gelijksteUiiig
van elkanders onderdanen voor de toepassing
der wedierzijdsche wetgeving op het punt der
invaliditeits- en ouderdomsverzekering en de
regeling van de gevolgen voor elkanders on
derdanen van het naast elkander werken
dier wetgevingen.
Deze wet treedt in working met ingang
van den dag na dien harer afkondiiiging.
Het verdrag stelt in die eerste plaats vast,
dat geen onderscheid zal worden gemaakt
naar gelang de verzekeringsplichtige van
Nederi®ndsche dan wel van Belgische natio-
naliteit is.
In de tweede plaats bevat het verdrag een
voorziening tot het voorkomen van dubbele
verzekering van arbeiders ter zake van dezelf-
de dienstbetrekking, tot welke onder bepaalde
omstandighedien bet naast elkander werken
der beiderzijdsche verplichte verzeke. ruagen.
leidt.
In de deirde plaats brengt het verdrag ten
bate van die Nederlanders en de Belgen, die
afwisselend in loondienst werkzaam zijn in
Nederland en in Belgie en als gevolg daar
van afwisselend verzekeringspldchtig zijn in-
gevolge de Nederlandsche Invaliditeits wet en
de Belgische wet, ooordinatie tusschen beide
verzekeringswetten op het punt van venrul-
diem wachttijd en aantal betaalde premien, die
Wie beweert, dat ik George Wace
gedood heb?" vroeg hij met 'n benauwde
piepende stem.
,,En als ik het gedaan had? Als ik het
gedaan had? Wat dan? George was een
dwaas, hij hijWeer brak hij
af en weer zonk z'n hoofd op z'n borst en
sloten zich zijn oogen.
De zware klok op den schoorsteen-
mantel ergerde Bryce met haar gestadig
langzaam getik, dat in vaste cadans zich
in een spotrefrein aan hem opdrong.
„Ik zei't wel, ik zei't wel, ik zei t wel",
schimpte de klok.
Met geweld moest Bryce zich beheer-
schen om niet op te staan en met z'n
vuist de wijzerplaat in te slaan.
Weer hief Chatterton het hoofd op.
George Wace", zei hij met afschuwe-
lijke stem, ,,blijft in de hel! vervloekte
hond. Ik doodde je! Ha ha".
Hij barstte uit in een dwazen lach en
hij verviel van 't eene onzinnige, para
doxal gelach in het andere.
,,Dood! Vaar ter helle! Jou dwaas!
Ik ben niet bang voor je!" en hij trachtte
zich los te rukken uit den greep van de
mannen naast hem. ,,Je bent vervloekt,
George Wace en je zoon ook! Jullie zijn
allebei vervloekt!"
En opnieuw barstte hij los in luid ge
lach, dat eindigde in een schokkende
hoestbui.
Bryce en Guest keken elkaar over
hem heen, aan, Bryce keek oplettend,
Guest onverschillig.
Uitgeput zonk Hubert Chatterton weer
achterover. De injectie deed zich gelden.
Zijn gelaat werd loodkleurig, zijn adem-
haling moeilijk en de pogingen van de
beide inspecteurs om hem wakker te
houden waren machteloos. Eenmaal
kwam hij nog bij met een schok, als was
hij gewond en dan verviel hij weer in z n
vorigen toestand.
Zij dachten, dat hij bewusteloos was.
Opeens hief hij het hoofd weer op en
zijn lach schaterde weer op met een af-
schuwelijk geluid.
„George Wace, ha, haha!"
't Was 'n ijl gegil.
Op hetzelfde moment vielen er met
plotselinge verrassing twee woorden in de
stille kamer.
,,De zesde!"
Schijnbaar kwam het geluid van achter
een kolossaal met de hand-geschilderd
Japansch tochtscherm, dat een hoek van
de kamer afschutte en onmiddellijk richtte
Bryce z'n revolver en brandde los op het
dunne weefsel van het scherm.
Guest, die zn' revolver greep, schoot
eveneens en eenige oogenblikken lang
vervulde het geknal van de beide revol
vers de kamer. De kogels vlogen mee-
doogenloos door het scherm en boorden
zich splinterend in het houten paneel, dat
zich daarachter bevond.
Toen het vuren opgehouden had,
scheurde Chatterton zich met geweld los
uit de handen van de inspecteurs, slinger-
de hen krachtig van zich af, en sloeg
voorover tegen den grond, onder kramp-
achtige stuiptrekkingen.
Met een sprong stond Bryce bij het
scherm en wierp het omver.
Het paneel in den hoek was op ver-
scheidene plaatsen door de kogels ver-
splinterd, maar anders was er niets te
zien.
Hij keerde terug naar den ter aarde
liggenden Chatterton, die met z'n ge-
zicht omlaag stuiptrekkend zich wentelde,
terwijl Guest hem trachtte op te beuren.
Missdhien twee minuten lang spanden
de beide inspecteurs al hun krachten in
om het slachtoffer te beletten, zich zelf
kwaad te doen en dan ontzonk het
lichaam van Chatterton slap hunne
handen.
Een oogenblik stonden beiden roerloos.
Dan legde Bryce den ouden man om, op
z'n rug.
Onder hem op het vloerkleed en tot dan
toe door zijn lichaam bedekt, lag een
klein wit kaartje.
Al voor zij het opraapten en elkander
overreikten, wisten zij, wat er op stond.
Zij lazen:
,.De zesde!"
De inspecteurs keken elkaar verbaasd
aan. Hoe kwam dat kaartje hier Wie
had Hubert Chatterton gedood? Hoe was
hij gestorven? Had er iemand achter het
scherm gestaan? Was de moordenaar in
de kamer geweest?
Guest verbrak het stilzwijgen.
„Of jij of ik hebben deze misdaad be-
dreven", zei hij op beslisten toon, terwijl
hij het kaartje in z'n hand hield.
Brvce verbleekte.
,,'t Ziet er wel naar uit", stotterde hij,
terwijl hij zenuwachtig rondkeek. Hoe
speelt die knappe vent dat toch klaar?"
Guest haalde z'n schouders op.
,,Dat fraaie bedenksel van jou om met
slechts twee menschen in de kamer te
blijven, komt minder mooi uit, dan je
dacht", zei hij koelweg.
Bryce draaide zijn knevel op en keek
neer op den dooden man.
,,In Godsnaam, roep Mandeville en laat
den lijkdienst komen", snauwde Guest
ongeduldig.
Maar alvorens Bryce nog de telefoon
bereikt had, verscheen Mitchell in de
deuropening.
„Wat drommel, wie heeft je gezegd je
post te verlaten?" viel Bryce uit.
„Ik hoorde schieten, mijnheer", zei de
man in burger.
,,Daar heb jij je niet mee te bemoeien",
snauwde Bryce hem af. ,,Ruk in en
stuur den sergeant van de wacht hier'
Mitchell verdween en in zijn plaats
verscheen de blozend uitziende sergeant
van de wacht.
Je hebt zeker wel hooren sdxietenZ"
zei Bryce.
„]a, mijnheer".
,,rleb je iemand ihet huis zien ver
laten?"
,,Neen, mijnheer".
„Is er iemand het plein overgestoken?"
,,Neen, mijnheer
,,In orde. Je kunt gaan". Bryce keerde
hem den rug toe en nam de telefooo op.
Binnen een kwartier was de politie-
dokter aan de villa aanwezig en knielde
aan de zijde van den doode.
Na een kort onderzoek stond hij weer
op.
,,'t Is moeilijk op te lossen, Inspecteur
zeide hij, tot Guest, terwijl hij nadenkead
met zijn hand door zijn baard woelde. „Ik
vermoed, dat die dood moet worden to_e-
geschreven aan een infectie met strych
nine, maar dat is natuurlijk onmogelijk.
zooals U zegt. Beide armen zijn met kuil-
tjes gemerkt van zijn eigen inspuitingen,
In zijn toestand zou de dood aan hart-
verzwakking kunnen worden toeaeschre-
ven. O, daar zijn ze al van den lijk
dienst".
Twee mannen in uniform kwamen bin
nen, legden den doode op een draagbaar
en verlieten de kamer.
„De lijkschouwing zal ons wel meer
vertellen", zei Mandeville.
,U zei strychnine?" mompelde Bryce.
De chirurg knikte bevestigend.
Bryce enGuest keken elkaar vreemd
aan, totdat zij eenstemmig zich van elkaar
afwendden en de kamer begonnen te on
derzoek en.
Dat half uur sprak niemand hunner een
woord en eindelijk verliet de geneesheer
de kamer met een verlegen uitdrukking
op zijn gelaat.
(Wordt vervolgd.)
