SPORT.
LAHDBOUWBERICHTEN.
TER NEUZEN, 11 Juli 1932.
AARDENBURG.
KECHTSZAKEN.
heeft men doorguans slechts op de verschil-
len tusschen de volken gewezen; thans ecliter
is de tyd gekomen, om te. wijz-en op de karak-
tereigenschappen, die alle volken gemeen
hebben.
Ten slotte wees Herriot op de woorden, die
de diepzinnigste en menschelflkste acht:
„Vrede op aarde voor alien, die van goeder.
wille zijn." Applaus.)
Het antwoord van Von Papen.
Nadat Chamberlain een kort woord van
dank tot de deelnemers aan de conferentie
had gericht en de eendrachtige samenwerking
van alien had geprezen, heeft de Duitsche
rijkskanselier een uitvoerige rede gehouden,
waarin hij zeide diep getroffen te aijn door de
sympathieke woorden van Herriot. Voorts
uitte hij de hoop, dat de te Lausanne gevallen
besiissing een keerpunt zou vormen in de ge-
schiedenis van Europa en de overige wereld.
Ik hen er tevens van bewust, ging Von
Papen voort, dat dg conferentie van Lau
sanne voor het Duitsche rijk een zeer bijzon-
dere beteekenis en strekking heeft. Het eerste
doel der conferentie was, een definitieve op
lossing voor het herstelvraagstuk te vinden en
ik acht mij gelukkig te kunnen constateeren,
dat dit doel is bereikt. Het herstelvraagstuk
is voorgoed uit de wereld geholpen, want de
conferentie heeft voor Duitschland het einde
der politieke betalingen gebracht.
Ik geloof, dat wij nu op den goeden weg
zijn ter bestrijding van de werelderisis. Dit
is de eerste en zeker niet minst belangrijke
stap. Maar wij moeten op dezen weg voort-
gaan. Volgens mij zijn er twee voorwaarden
die beslissend zijn voor het bereiken van een
duurzaam succes.
In de eerste plaats moeten de oeconomische
belemmeringen, die uit de crisis ontstaan zijn,
uit den weg worden geruimd. Ik hoop, dat dit
ter oeconomische wereldconferentie te Don-
den, die wij te Lausanne hebben voorbereid,
zal gelukken.
In de tweede plaats moet politieke ont-
spanning intreden, die een voorwaarde is van
oeconomischen bloei en samenwerking van de
volken.
De Duitsche delegatie heeft groote offers
gebracht. Wij zijn ons ervan bewust, dat wij
tot het uiterste zijn gegaan wat wij
nog verant/woorden kunnen. Wiji hebben ten
slotte erin toegestemd om zoover te gaan
omdat wij meenen, dat ook wy gebaat zijn bij
deze oplossing, omdat wij daarvan oeconomi
sche voordeelen verwachten en omdat onze
betalingen voortaan geen schadevergoedings-
betalingen meer zullen zijn, doch een bijdrage
van Duitschland ten behoeve van het oecono-
misch herstel der wereld.
De oeconomische pacificatie der wereld,
besloot de rijkskanselier, eischt voor alles poli
tieke stabiliteit. Deze kan alleen bestaan, in-
dien alle volken gelijke rechten hebben. De
aanspraken van Duitschland op dit punt zijn
bekend. Ik besluit met de hoop uit te spre-
ken, dat ons het nog overblijivende werk om
de wereld de welvaart terug te geven moge
gelukken.
De Italiaansche minister van financien,
Mosconie, heeft vervolgens nog gezegd, dat
Italie in het bereikte een stap ziet op den
weg naar het doel, het algemeene vergelijk,
dat Italie reeds tien jaar nastreeft. De
minister betuigde verder zijn teleurstelling,
dat het niet mogelijk was geweest over de
betalingen van Duitschland voorgoed de spons
te halen. Hij besloot met de hoop uit te spre-
ken, dat het verdrag van Lausanne, hetwelk
hi) als een goeden grondslag op oeconomisch
en financieel gebied beschouwde, den volken
der wereld ten goede moge komen.
De zitting werd daarna om kwart voor
twaalf geslotefa.
MacDonald hield merkbaar onder den in-
druk de sluitingsrede.
Hij zeide: Wij hebben drie weken om over-
eenstemming moeten vechten. Het was niet
gemakkeirjk, want naties evenals menschen,
hangen aan hun tradities en herinneringen.
Maar wij wilden voorwaarts en dus moesten
we onze herinneringen op den achtergrond
dringen en liefst vergeten.
Lausanne is zoowel de laatste als de eerste
bladzijde van een boek. De herstelbetalingen
en groote transfers zijn gesloten, omdat zij
noodlottig voor alle volkeren zijn geweest en
misschien de oorsprong van al onze ellende.
Wij hebben nu een eenvoudige en verstandige
oplossing gevonden. Het is noodig en billijk
dat ook Duitschland aan den wederopbouw
van Europa medewerkt maar het zou onbil-
lijk geweest zijn groote sommen verder te blij-
ven betalen voor bestendiging van oecono
mische wanorde.
Wij hebben geen politieke sancties of voor
waarden gesteld. Het was noodig onze kaar-
ten op de tafel te leggen en wij hebben dit
gedaan met het gelukkigste resultaat.
Met verheffing van stem eindigde Mac-
Donald: Naar alle kanten liggen nu groote
beerbanen voor ons open die naar veiligheid,
welvaart en vrede voor de menschheid leiden.
Na de zeer toegejuichte rede van Mac-
Donald zeide Herriot: ,,Ik dank den voorzit-
ter dezer conferentie in de eerste plaats en
vervolgens den seeretaris-generaal, zijn mede-
werkers en de deskundigen."
DE GOEDE AFLOOP.
De conferentie van Lausanne is schrijft
de N. R. Crt. in haar uiterlijiken vorm een
conferentie van zeer orthodox type geweest
met de normale spanningen en een crisis on-
middellijk voor het slagen. In haar soort
heeft zij een ongewoon rustige ontwikkeling
gehad. Men was temauwemood halverwege
toen reeds bleek, dat men vrijwel zeker op een
succes afstevende. De Franschen, en op hen
kwam het aan, bleken de betalingen voor her
stel zoo goed als te hebben afgeschreven.
Van den beginnen af hadden zij voor de eerst -
volgende moeilijke jaren er zich bij neerge-
legd, dat zy van Duitschland geen cent zou-
den ontvangen. Men onderhandelde voortdu-
rend over de betalingen, die een Duitsch rijk
met hersteld oeconomisch leven op zich zou
kunnen nemen. Daarbij aanvaardden de Fran
schen de waarheid, dat een hervatting der be
talingen opnieuw de rampen zou te voor-
schijn roepen, die de betalingen tot dusver
hebben veroorzaakt. Het inzicht, dat Keynes
het eerst heeft verkondigd, was nu ook het
inzicht van de Fransche staatslieden gewor-
den, volstrekt niet het inzicht van Herriot
alleen. Wat ons nog een tijld lang met be-
zorgdheid heeft vervuld, was of eenige Fran
sche staatslieden nu reeds de mogelijkheid
zouden zien consequent volgens dit inzicht te
handelen.
Had Herriot het niet gedaan, dan zou
Duitschland er niet meer om betaald hebben.
Maar het niet betalen zou niet tot een wette-
Irjken toestand zijn gemaakt; de schadeloos-
stelling zou als schim zonder vleesch en
bloed hebben voortgeleefd en als spook de
menschheid verder in onrust hebben gehou
den.
In den loop van de conferentie bleek echter
duidelijk, dat Herriot van plan was verder te
gaan in het trekken van consequenties dan
het Europa buiten Frankrijk had durven
hopen. Hij wilde nog slechts iets naar huis
brengen om den volke te kunnen vertoonen
en zelfs aanhangers van de schoone lei als de
Engelschen waren, zagen de redelijkheid daar
van in. Frankrijk en Engeland zelf hadden
geen kans van hun schulden geheel te worden
bevrijd. Waarom zou Duitschland, als het
maar weer tot betalen in staat was, niet wat
bijdragen tot de algemeene kosten, die uit den
oorlog waren overgebleven De Duitschers
zelf vonden dat in hun hart niet onredelijk.
Een kenner der problemen als de gewazen
staatssecretaris dr. C. Bergmann, die jaren
lang, tot de regeling van Dawes toe, voor
Duitschland de voornaamste onderhandelaar is
geweest, had maanden geieden reeds een be-
talingsplan ontworpen, dat haast in iedere
bijzonderheid overeenkwam met de denk-
beelden van Layton, die nu ter conferentie
hebben gezegevierd. Toen de Duitschers ont-
dekten hoezeer er met de Franschen te praten
viel, hebben zij ingezien, dat zij deze confe
rentie niet meer mochten laten mislukken.
Ten eerste konden zij zich aan zeer redelijke,
met alle waarborgen van ongevaarlijkheid ge-
stelde eischen niet onttrekken en ten tweede
zou een afbreken der conferentie hun veel
meer rechtstreeksch kwaad hebben gedaan
dan de aanvaarding der nieuwe lasten ooit
kon berokkenen.
Van dat oogenblik af was het slagen van
de conferentie vrijwel verzekerd. Zelfs de
Duitsche en Fransche delegaties zelf tracht-
ten, ondanks alle onderhandelingstactiek, dat
niet meer te ontkennen. Het eenige gevaar
konden politieke misgrepen en uitspattingen
van zenuwachtigheid nog opleveren, maar
men was niet bijster zenuwachtig.
D.e Duitschers hebben een taotische fout
begaan door de wijze, waarop zij hun politieke
rehabilitatie ter sprake brachten. Men wist
welke moeilijlkheden dit voor Herriot oplever-
de. Zij zouden zelfs op dit gebied, daar geen
onderhandelaar hun genoegdoening op dit
punt misgunde, meer hebben bereikt als zij
het gelaten hadden bij een constateering, dat
nu dit vraagstuk, bijvoorbeeld te Geneve, zoo
spoedig mogelijk in afzonderlijke behandeling
moet worden genomen. Nu echter verbonden
zij het rechtstreeks met hun betalingen en die
betalingen konden er in Fransche oogen
waarlijk niet uitzien als concessies van Duit-
schen kant, die een eisch van politieke com
pensate rechtvaardigen.
De eisch der Duitschers was voor Herriot
aangenaam en onaangenaam tegelijkertijd.
Aangenaam was hj in zoover als Herriot er
de gelegenheid door kreeg een eclatante
politieke overwinning te behalen, die hem zijn
taak van verdediger van het verdrag in de
Kamer gemakkelijker zal rnaken. Onaange
naam daarentegen moet voor hem geweest
zijn de inderdaad niet zeer decoratieve positie,
waarin hij kwam door zijn bestrijding van de
schrapping van artikel 231 van het verdrag
van Versailles.
Doordat het hiermee zoo geloopen is, is de
aanvaarding van het verdrag in Duitschland
nietvergemakkelijkt.
Duitschland is nu bevrijd uit de zware
ketenen van de schadeloosstelling, ketenen,
waarvan weinige Duitschers in den beginne
de ondragelijkheid ten voile hebben beseft.
Daarvoor is in de plaats getreden een last,
die zeer dragelijk kan worden genoemd en
die alleen een gezond Duitschland te dragen
zal hebben. Duitschland moet nu onmiddel-
lijk na ratificatie van het verdrag drie mil
liard mark aan obligaties ter beschikking
stellen aan de Bank voor Internationale Be
talingen te Bazel. Duitschland kan die obli
gaties te alien tijde zelf terugkoopen. De
eerste drie jaar mag er niets mee gebeuren.
Eerst na drie jaar mag de Bank ze in den
handel brengen, echter niet beneden een koers
van 90 pet. De rente van 5 pet. der obliga
ties behoeft slechts te worden betaald voor
zoover de stukken als leeningen in omloop
zijn gebracht. Alleen in het gunstige geval
van een Snellen opbloei van Duitschland, heeft
Duitschland dus kans binnen een aantal jaren
met rente en amortisatie, te zamen zes pro-
cent, te worden belast en dan eerst nog ge-
leidelijk aan, naarmate de leeningen kunnen
geplaatst worden. Duitschland mag ook een
lagere rente stellen, maar moet dan de zeker-
heid verschaffen, dat de leeningen tegen hon-
derd percent kunnen worden geplaatst.
Dit zijn de voornaamste bepalingen. Het
voordeel van dit accoord valt nog te meer in
het oog, als men bedenkt, dat Duitschland
nog een erkende schuld had van ongeveer
1600 miljoen uit het moratorium van Hoover,
dat hierin is inbegrepen. Voor deze schuld
heeft Duitschland dus nu een nieuw morato
rium gekregen van ten minste drie jaar en
trekt men dit bedrag nog van de drie miljard
af, dan schiet een waarlijk niet onbescheiden
rest over, die, zoo ooit, zeker niet binnen het
eerste decennium rentedienst zal gaan vragen.
Twee belangrijke concessies heeft Duitsch
land verder veroverd: le. de obligaties, die
over vijftien jaar niet als leening zijn ge
plaatst, vervallen en 2e. heeft Duitschland
geenerlei verantwoordelijkheid meer voor de
oorlogsschulden der geallieerden. Loopt het
daarmee tegen, dan draagt Duitschland geen
risico.
Wat het politieke betreft, gaat von Papen
niet geheel en al met leege handen huis-
waarts. In de inleidende verklaring tot het
eigenlijke verdrag heet het, dat de definitieve
schrapping der betalingen voor herstel op
zich zelf den vrede niet schept. Er wordt op
gewezen, dat de pogingen daartoe eerst vol-
maakt zullen zyn als men het beginsel, dat
te Lausanne is toegepast, ook zoowel op poli-
tiek als op oeconomisch gebied in de praktijik
heeft gebracht. Dit sluit dus voor Duitsch
land een aanmoediging en een belofte in om
met de politieke rehabilitatie verder te gaan.
Duitschland is royaal behandeld, dat moet
worden gezegd. Moge dit groote gebaar
goede vruchten dragen.
BLOEIENDE SLAVENHANDEL IN
ABESSYNIe.
Blijkens berichten uit Londen zijn duizen-
den geweren, meer dan veertig duizend gedu-
rende de laatste maanden, Abessynie binnen-
gesmokkeld ten behoeve van slavenhande-
laars, die daar hun donker bedryf uitoefenen.
Een der vruchtbaarste gebieden aan de gren-
zen van Abessynie is geheel door deze slaven-
handelaars ontvolkt, zoo deelde dezer dagen
Lord Noel Buxton, die onlangs uit Abessynie
teruggekeerd is aan een vertegenwoordiger
van de Daily Herald" mee. Eenige dezer
slavenhandelaren houden van tijd tot tijd klop-
jachten op Britsch gebied. Aan de slaven-
jacht, die in Maart van dit jaar van Abes
synie uit zich tot in den Anglo-Egyptischen
Soedan uitstrekte en waarbij zeven-en-twin-
tig leden van den Beirstam gedood werden,
namen zeshonderd personen deel. Er werden
zeven-en-twintig vrouwen en vijf en vijftig
kinderen gevangen genomen en achthonderd
stuks vee meegevoerd; aldus 'n door de Brit-
sche regeering ontvangen bericht.
Naar verluidt, zijn de gevangen en in Arabie
aangekomen om op de daar gehouden slaven-
markten verkocht te worden. Op dit oogen
blik bedraagt de prijs voor een gezond sla-
venkind drie geweren. Deze slavenjacht is
de derde, die sinds 1928 op Britsch gebied
plaats gevonden heeft. Onder Britsche lei-
ding is in dfen Soedan thans een patrouille
tegen den slavetthandel ingesteld. Er zi|n
maatregelen getroffen om deze patrouille met
ten minste een vliegtuig uit te rusten om op-
sporingsdiensten te verrichten en eventueel
tot bestraffing der slavenhandelaars dienst
te doen, wanneer het den troepen onmogelijk
is, hen te bereiken.
CONCERT OP DE MARKT.
Naar we vememen is het muziekgezelschap
,,De vereenigde werklieden" voornemens a.s.
Donderdag op de Markt concert te geven.
DIPLOMA ALGEMEENE PIIONETICA.
De heer Femand Renier behaalde aan de
Universiteit van London het diploma Alge
meene Phonetica.
Ook verkreeg hij den specialen Laura
Soames"-prijs, toegekend aan het beste werk
op dit gebied.
RIJWIELBELASTINGWET.
Kostelooze rijwielmerken.
De Inspecteur der Directe Belastingen enz.
te Ter Neuzen deelt hierbij mede, dat voor
het aanvragen enz. van kostelooze rijwielmer
ken voor het belastingjaar 1932/33, aanvan-
gende 1 Augustus a.s. de volgende zitdagen
zullen worden gehouden:
Ontvanger Ter Neuzen: Dinsdagen 19, 26
Juli en 2 Aug. 1932, Donderdagen 21, 28 Juli
en 4 Aug. 1932, telkens van 18 tot 20 uur;
Ass.-Dienstgeleider SluiskilWoensdagen
20, 27 Juli en 3 Aug. 1932, telkens van 19
tot 21 uur;
Ten Gemeentehuize Zaamslag: Woensdagen
20, 27 Juli en 2 Aug., telkens van 19.30 tot
21.30 uur, Zaterdagen 23, 30 Juli en 6 Aug.
1932, telkens van 15 tot 17 uur;
Ontvanger Sas van Gent: Dinsdagen 19, 26
Juli en 2 Aug., Donderdagen 21, 28 Juli en
4 Aug., telkens van 18.30 tot 20.30 uur;
Ks.Dienstgeleider Philippine: Woensdagen
20, 27 Juli en 3 Aug. 1932, telkens van 19 tot
21 uur.
ROEKELOOS SPELEN MET LUCIFERS.
Naar het schijnt wordt er den laatsten tijd
door kinderen nog al met lucifers gespeeld.
J.l. Vrijdag had een der leerlingen uit de
eerste klasse van school C, die naar ons werd
meegedeeld brandende lucifers naar andere
kinderen wierp, ten slotte de baldadigheid
brandende lucifers te werpen tusschen de
kleeren en op den rug van een 7-jarigen
medeleerling. Het venije stond met de
kleeren van het bovenlijf terstond in brand.
Gelukkig werd dit feit spoedig waargenomen
door den onderwijzer der school, den heer
Van den Broeke, die toeschoot en de branden
de kleeren wist te dooven. Ondertusschen
had het knaapje deerlijke brandwonden op den
rug bekomen. Het werd naar de ouderlijlke
woning gebracht en terstond geneeskundige
hulp ingeroepen en verleend.
Volgens men ons mededeelde, staat het er
met de brandwonden van het getroffen
knaapje niet ongunstig voor en zal het ge-
beurde geen ernstige gevolgen na zich
sleepen.
Het gebeurde moge echter tot waarsohu-
wing strekken, vooral ook voor de ouders om
na te gaan of hun kinderen in het bezit zijn
van zulk gevaarlijk speelgoed. Kinderen zijn
kinderen, en, hetgeen vandaag die van een
ander geschiedt, kan. ook morgen uwe kinde
ren overkomen.
t
INSTALLATIE VAN PASTOOR
JOS. SCHETS.
Op eenvoudige, maar hartelijke wijze werd
Vrijdagnamiddag de nieuwe herder van de
parochie van den H. Willibrordus door zj'n
parochianen verwelkomd, waama door den
Zeereerwaarden heer Deken uit Hulst de
installatie plaats had.
Vele Katholieken hadden voor deze gele
genheid de vlag uitgestoken en ook van den
toren der kerk wapperde onze driekleur. Het
kerkplein zag er feestelijk uit en daar ston-
den afgevaardigden van verschillende vereeni-
gingen met hun vaandels, de schoolkinderen
met hun onderwijzers en onderwijzeressen en
vele parochianen opgesteld om de komst van
den nieuwen pastoor af te wachten.
Ongeveer half drie kwamen de auto's met
kerk- en armbestuur aan, gevolgd door de
auto met pastoor Schets. Toen hij uit de auto
stapte werd hij reeds door een luid hoera der
schooljeugd verwelkomd. Een paar meisjes
boden hem een bloemstuk aan, waama alle
kinderen een welkomstlied zongen. De Wel-
eerwaarde heer Koopmans, kapelaan, sprak
een kort welkomstwoord namens de parochie,
waarop pastoor Schets zjjn welgemeenden
dank uitsprak voor de hartelijke ontvangst.
In de kerk had daarna de installatie plaats
door den Zeereerwaarden heer Deken, die in
een predikatie pastoor Schets gelukwenschte
met zijn benoeming en de parochianen met
hun nieuwen herder en de hoop uitsprak, dat
't werk van pastoor Schets zeer heilzaam
voor de zielen zou zjjn.
R. 'K. BOND VOOR GROOTE GEZINNEN.
In de algemeene vergadering van de af-
deeling Ter Neuzen van den R. K. Bond voor
Groote Gezinnen, werden de vacatures in
't bestuur, ontstaan door 't vertrek van den
heer Van de Weijer en de ontslagname van
den heer Reuneker, aangevuld door de verkie-
zing der heeren Wouters en Van Hauwe.
Het jaarverslag van den secretaris-penning-
meester werd goedgekeurd. Besloten werd
een schrijVen te richten aan de Katholieke
winkeliers om te vragen of zij korting willen
toestaan voor de groote gezinnen. Gehoopt
wordt, dat vele winkeliers daaraan zullen
voldoen en dat dan later ook vele andere
winkeliers dat voorbeeld zullen volgen.
DE HARWICHBOOT AANGEVAREN.
,,De Harwichboot is aangevaren" was de
mare die zich Zaterdag in den vroegen mor
gen al apoedig door onze stad verspreidde. Het
was de laatste dagen der vorige week in den
vroegen morgen mistig, de mistbank hing
laag over het land en het water der Schelde.
De Harwichboot „Malines" was op den terug-
weg van Harwich naar Antwerpen en was
reeds gevorderd tot in den overgang van de
Griete naar Baarland, bij Everinge, en was
aan het wenden, toen zij midscheeps, onge
veer achter de machinekamer werd aange
varen door de Russische tankboot ,,Hanseat"
komende van Dantzig, bestemd voor Antwer
pen. De aanvaring veroorzaakte aan stuur-
boord een groot gat, van beneden de water-
lijn tot aan dek en de ,,Malines" kreeg aan-
stonds een hoeveelheid water in de machine
kamer. Aanstonds nam de kapitein maat
regelen voor redding van passagiers en be-
manning en stuurde het schip op de Midden-
plaat om het voor geheel zinken te behoeden,
terwijl ook de reddingbooten in gereedheid
werden gebracht. Gelukkig behoefde men de
laatste niet te gebruiken.. aangezien het
stoomschip spoedig aan den grond zat. Het
was toen tegen hoogf water.
Korten tjjd na het ongeval waren reeds
sleepbooten ter plaatse, om assistentie te ver-
leenen. Het tankschip was ook nog eenigen
tijd in de nabijheid gebleven, doch doorge-
stoomd naar Antwerpen, toen bleek, dat er
geen gevaar voor de opvarenden der „Mali-
nes" dreigde.
Te omstreeks 7 uur passeerde daar even-
eens met bestemming naar Antwerpen de
Harwichboot ,,Viennna", die op den terug-
tocht was van een weekend-reis. Deze heeft
de 120 passagiers overgenomen, die reeds
waren ingescheept aan boord van de sleep
booten „Sirius" en „Goliath". Het was toen
ongeveer 8 uur, zoodat de passagiers met be-
trekkelijk geringe vertraging hun bestemming
hebben bereikt.
Ten einde breken van het stoomschip
„Malines" te voorkomen is het met sleepboo
ten nog hooger op de zandplaat gesleept, zoo
dat het bijna geheel op het zand kwam te
zitten, in hellenden stand. Bij laagwater kon
men een heil eind onder het voorste gedeelte
van den kiel loopen.
De aanvaring had een groote verwoesting
aangericht aan de daar gelegen hutten, die
gelukkig niet beslapen werden aangezien
dan persoonlijke ongelukken niet zouden zijn
uitgebleven.
Aanstonds werden maatregelen genomen
om het gat voorloopig te dichten om het
stoomschip des avonds te kunnen afsleepen.
Daartoe kwam de Union de Remorquage et
de Sauvetage te Antwerpen met een bergings-
vaartuig ter plaatse en werd een bekisting
van de bres in den scheepswand gemaakt.
Daarna werd het binnengedrongen water uit
het schip gepompt en Zaterdagavond na half
acht uur, bij hoogwater, werd met assisten
tie van 8 sleepbooten, waaronder zware zee-
sleepers, aangevangen met een poging tot
het afsleepen der ,,Malines". Het vooruitzicht
van dit werk had vele belangstellenden naar
den Scheldedijk getrokken.
Reeds spoedig was waar te nemen dat er
beweging in het schip kwam en te kwart
voor 8 uur was de ,,Malines" weer in het
ruime sop. Het stoomschip is daarop met 5
sleepbooten naar Antwerpen gesleept, waar
het Zondagvoormiddag 10 uur arriveerde.
Aangezien zich hier alles bepaalt tot stoffe-
lijke schade, mag wel geconstateerd worden,
dat het goed afgeloopen is.
WERKVERSCHAFFING AAN
HULPBEHOEVENDE BLINDEN.
Blijkens achterstaande advertentie zal de
Vereeniging tot Werkschaffing aan hulpbe-
hoevende blinden, PI. Middenlaan 64, Amster
dam, op morgen (Dinsdag) met toestemming
van Burg, en Weth. alhier weder haar jaar-
lijksche collecte houden.
Waar het bestuur ons mededeelt, dat zij
d<ftfr den crisisnood buitengewoon zwaar is
getroffen, en dus in grooten finaneieelen nood
verkeert, meenen wij een woord vein warme
aanbeveling niet te mogen achterwege laten,
temeer waar de Vereeniging zich tot taak
stelt 160 ongelukkige blinden aan het werk te
houden, en dit met een uitgeputte kas niet
mogelijk is.
SAS VAN GENT.
Om drie uur, Zondagnamiddag, roffelden
de trommen, schetterden de trompetten, klari-
netten, jubelden boven alles uit en bassen,
mitsgaers de tonen van veelsoortige instru-
menten smolten samen tot een cocaphonie van
geluiden toen van alle zijden de deelnemende
gezelschappen asm het muziekfeest kwamen
opdagen om zich voor den optocht door de
straten op te stellen.
Een dag als deze zou in normale omstan-
digheden duizenden haar't Sas gelokt hebben,
terwijil nu onder de thans heerschende ge-
drukte stemming slechts honderden aan de
roepstem van godinne Musiea gehoor hadden
gegeven.
Zou de heerschende warmte op zoo'n mu-
ziekdag in tijden van voorspoed de schare
teruggehouden hebben het Sas te bezoeken?
We weten beter te oordeelen naar hetgeen
vroeger jaren bij een dergelijk muziekfeest
te constateeren was.
Er wordt wel uit den treure beweerd, dat
de Zeeuwsch-Vlamingem langs den zelfkant
wonende, evenals de Vlamingen van den
overkant, het leven steeds van den lueht-
hartigen kant opvatten maar die psycho-
logische karakterschets gaat slechts op als
dit menschenslag in zijn gewone element ver
keert.
Drijf nu eens in deze Welterrapport-sfeer
de menschen him huizen uit, om muzikale
genietingen te gaan smaken!
De aantrekkingskracht van de muziek is
anders sterk genoeg.
Wordt in de fabelleer niet verteld, dat zelfs
de wilde dieren uit hun holen slopen, om te
komen luisteren als Amphion op zijn hoom
blies.
En vertelt Augusta de Wit in haar boek
Orpheus, „in de Dessa" niet van den kleinen
fluitspeler, die een slang met zijn zoetvloeiend
fluitlied tot zich trekt en haar doet dansen.
Hoeveel sterker dan stomme dieren, zouden
menschen zich dan aangetrokken gevoelen.
Al was nu wel de animo niet van dien
aard, dat men van een succesvollen dag kan
spreken, dit mag niet de feestvierende ver
eeniging „De Vereenigde Vrienden" ndch de
deelnemende gezelschappen euvel geduid
worden.
Met kwistige hand schonken zij de muziek,
elk naar beste krachten, zoodat degenen, die
gekomen waren, toch voldoening geschon-
ken is.
Om een lief ding hadden we evenwel ge-
wenscht, dat de jubileerende „Vereenigde
Vrienden" op dezen herdenkingsdag van haar
35-jarig bestaan en de inhuldiging van haar
nieuw vaandel met meer voldoening had kun
nen terugzien.
KLOOSTERZANDE.
Gisteren herdacht de heer M. de Koster al
hier den dag waarop hij voor 25 jaar werd
aangesteld als koster der Ned. Herv. kerk
alhier,
B. en W. hebben zich in verband met de
heerschende werkloosheid, per circulaire tot
de werkgevers gewend. Daarin heet het, dat
er nog ongeveer 30 arbeiders geheel of ge-
deeltelijk werkloos zijn, dat de steunregeling
de gemeente nu reeds een 700 heeft gekost,
wat belangrijke offers van de gemeente vergt,
en dus de belasting opdrijft.
B. en W. raden daarom ten sterkste aan,
zooveel mogelijk arbeid te doen verrichten
door in Nederland wonende arbeiders, met uit-
sluiting van alle buitenlandsche werkkrach-
ten, teneinde de lasten voor rijk en gemeente
zoo laag mogelijk te houden.
B. en W. achten het onverantwoordelijk
met buitenlandsche arbeiders thans te wer-
ken, terwijl er in de gemeente werkloozen
zijln en doen daarom een beroep op de werk
gevers om zooveel mogelijk in hun geest te
handelen.
VOETBAL.
TERNEUZEN—A.C. HEMIXEM.
Onder een geweldige hitte speelde gister
het eerste elftal van Terneuzen tegen de Bel-
gische bevorderingsploeg A.C. Hemixem.
De wedstrijd eindigde met 42 voor de
Belgen.
SERIEWEDSTRIJDEN TE ZAAMSLAG.
Voor bovengenoemde seriewedstrijden kwa
men Zaterdag in de finale van klasse B uit
het vierde elftal van Terheuzen en het twee
de elftal van Z.S.C.
Het elftal van Terneuzen behaalde met
b—2 de overwinning en kwam alzoo in het
bezit van den eersten prijs.
KORFBAL.
RAPIDE—J.M.M. 2—1.
or7°°r Zeeuwsch-Vlaamsche eompetitie
tegen J.MMPld6 Zaterda& een thuiswedstrijd
Voor de rust is het een goede party. Rapide
ll„ f Meerdere, doch tallooze mooie kan-
nmipT w i t Club voorl°°Pig niet te be-
Na^at een ongeldig doelpunt is ge
maakt, weet zy de meerderheid uit te druk-
ken^ in twee doelpunten; stand bij de rust
Na de rust zakt het spelpeil. J.M.M. maakt
een tegenpunt en hoe hard er aan beide kan-
ten ook wordt gewerkt, doelpunten blijven
mt. J.M.M. maakt een ongeldig doelpunt en
Rapide mist een strafworp. Met 21 komt
het einde.
De stand is thans:
Rapide 3 2 1
SEOLTO 3 2
J.M.M. 3 11
Z.K.V. 3
5
1 10-^i 4
1 6—6 3
3 3—11
ZWEMMEN.
ZWEMWEDSTRIJDEN TE MIDDELBURG.
Bij de Zaterdagmiddag te Middelburg ge
houden zwemwedstrijden behaalde in de af-
deeling 50 M. vrije slag voor jongens van 12
tot 13 jaar B. Bliek uit Ter Neuzen den
tweeden prijs in 42.2 sec. (lste 41.8 sec.). Van
de meisjes van dezen zelfden leeftrjd op den-
zelfden afstand was Joh. de Haas uit Ter
Neuzen no. 1 in 47 sec. Deze zelfde jeugdige
ziwemster behaalde in de 50 M. schoolslag ook
den eersten prys in 47.8 sec.
Van de jongens was in deze laatste afdee-
ling J. Westerhoff uit Ter Neuzen een in 40
sec.
WATERSPORT.
WEDSTRIJDEN TE TER NEUZEN.
Bij de gister alhier gehouden zeilwedstrijden
der Royal Saeling Club van Gent werden de
prijzen behaald door onderstaande zeilers:
De door den heer Hartog alhier disponibel
gestelde coupe werd gewonnen door den heer
R. Chenay van Gent met Ghat; door dezelfde
winner werd ook nog een coupe Egypte be
haald. Verder deden nog mede de heer De
Schrijver met Louis Louise en de heer De
Raeve met Queeny. Daar de Chablis van den
heer Frangais averij had, kon deze boot aan
de wedstrijd niet deelnemen.
Ook werd des morgens in den midden-
kanaalarm een wedstrijd gehouden door mo-
torbooten, welke gewonnen werd door den
heer Van Bokstaele met Vadronilette.
ARRONDISSEMENTS-RECHTBANK TE
MIDDELBURG.
Zitting van 11 Juli 1932.
De volgende vonnissen werden uitgespro-
ken:
F. de B., oud 31 j., koopman te Hulst, ge-
detineerd, is wegens oplichting veroordeeld tot
8 maanden gevangenisstraf, voorwaardelijk
met een proeftijd van 3 jaar en oplegging van
bijzondere voorwaarden.
J. M. F„ oud 49 j„ veekoopman te Souburg,
beklaagd van oneerlijke mededinging, ge-
pleegd te Nieuwvliet, is vrijgesproken.
G. S., oud 51 j., mijnwerker te Sappemeer,
gedetineerd, is wegens het uitdeelen van op-
ruiende geschriften onder matrozen der
marine, veroordeeld tot 7 weken gevangenis
straf, met aftrek van het voorarrest.
In dezelfde zitting werden de volgende
zaken behandeld:
J. F. E., oud 28 j., landbouwer te Stoppel-
dijk, werd verdacht dat hij tusschen 13 Nov.
1931 en 20 Apri 1932 te Stoppeldyk opzette-
lyk een tweetal biggen, althans een big,
waarop krachtens de wet ingevolge verlof van
den President der Rechtbank op 13 November
1931 beslag was gelegd door deurwaarder
Huineman aan dat beslag heeft onttrokken,
door die biggen te slachten, zoodat die dieren
op 20 April 1932 niet meer aanwezig waren
waar zij moesten worden bewaard.
Eisch: 1 maand gevangenisstraf.
E. A., echtg. van E. E. R., oud 44 j., zon
der beroep te Sas van Gent, werd tenlaste
gelegd dat zij op 9 Februari 1932 als getuige
in de strafzaajt tegen M. S. Kalle, op het
Kantongerecht te Ter Neuzen, mondeling op-
zettelyk valschelijk onder eede heeft ver-
klaard dat zij niet aan den wachtmeester
Buijsse heeft verklaard, dat Kalle dronken
was, dat zij evenmin niet heeft verklaard dat
zij heeft getracht Kalle te bewegen om niet
naar Driekwart om zijn vrouw te gaan, daar
zy merkte dat Kalle nog al veel dronken was,
dat zij evenmin aan den wachtmeester heeft
verklaard Kalle te hebben voorgesteld om
koffie te drinken en te wachten tot hij nuch-
ter was en evenmin dat Kalle dronken is
weggegaan, zijnde deze verklaring onder eede
opzettelyk valsch, daar zy wist dat zij dit
wel had verklaard.
Eisch: 6 maanden gevangenisstraf.
Mr. v. d. Wely achtte het ten laste gelegde
niet bewezen en vroeg vrijspraak of bij even-
tueele veroordeeling vermindering van straf.
C. K., oud 58 j., kamerverhuurster te Mid
delburg werd verdacht dat zy op 23 Novem
ber 1931 te Middelburg op het politiebureau
aan den commissaris van politie een valsche
aangifte heeft gedaan van een gepleegd straf-
baar feit, dat zij vermoedde dat was gepleegd
door welke aangifte P. K. zich in haar eer en
goeden naam aangerand voelde. en op haar
beurt weer klacht had gedaan.
Eisch: 1 maand gevangenisstraf.
Mej. Mr. van Deinse, beklaagde's verdedig-
ster, achtte de tenlastelegging niet bewezen
en vroeg vrijspraak.
OUD-LEERLINGEN LAND- EN
TUINBOUWCURSUSSEN IN ZEELAND.
Vrijdagmorgen hield de Bond van gediplo-
meerde oud-leerlingen van land- en tuinbouw-
cursussen onder voorzitterschap van den heer
W. de Buck te Meliskerke in de ,,Prins van
