ALGEMEEN NIEUWS- F.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Eerste Blad.
DE VIERDE SEPTEMBER
HEERM-BAAI
No. 8859
VRIJDAG 8 JULI 1932
72e Jaargang,
FEUILLETON
BINNENLAND
GENTSCHE AUT0SCH00L
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
AVONTURENROMAN
door
PETER BARON.
Wat anderen over Z.-Vlaanderen
schrijven.
f ECHTE FRIESCHE
20-50 ct. perons^
Men zegt toch ten leste
Een Mundus is 't beste.
ABONNEMENT8PRIJS: Biimen Ter Neuzen i 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post /1,80 per 3 maanden Btj voor ultbetaling fr. per post 6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,25, overlge lan den f 2.60 per 3 maanden fr. per po3t
Abonnementen voor het bultenland alleen bjj voorultbetaling.
Ultgeofster: Firma P. J. VAN DE SANDE.
GIRO 38150 TELEFOON No. 26.
ADVERTENTISN: Van 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer 0,30.
Grootere letters en clich6's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement te gen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst e6n dag voor do uitgave.
DIT BLAD VEHSCHIJNT IEDEREN HAA NDAG-, WOENSDAG- en VRIJD AG A V OND.
DRANKWET.
Burgemeester en Wetbouders van TER
NEUZEN, brengen ter openbare kennis inge-
volge artikel 38, juncto artikel 16 der drank-
wet, dat bij hen is ingekomen een verzoek om
een verlof A van LEO OORNELIS SMOLE-
NAERS, van beroep fabrieksarbeider, wonen-
de te Ter Neuzen, voor het linker beneden-
lokaal van het perceel Wijk P No. 69.
Binnen twee weken nadat deze bekendma-
king is geschiedt kan ieder tegen het ver-
leenen van dit verlof schriftelijk bezwaren
indienen bij burgemeester en wethouders.
Ter Neuzen, den 8 Juli 1932.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
doen te weten, dat door den raad dier ge-
meente in zijne vergadering van 24 Mei 1932
is vastgesteld de volgende verordening:
VERORDENING tot afwijking van be-
palingen der winkelsluitingswet 1930
(Staatsblad no. 460), voor de ge-
meente Ter Neuzen.
Artikel 1.
In afwijking van het bepaalde in artikel 8
der winkelsluitingswet 1930 (Staatsblad no.
460), geldt het bepaalde in art. 3 dezer ver
ordening, terwijl in afwijking van het bepaalde
in artikel 4 sub d geldt het bepaalde in art.
2 dezer verordening.
Artikel 2.
Het bepaalde in artikel 4 sub d der win
kelsluitingswet 1930 (Staatsblad no. 460) is
ook van toepassing ten aanzien van winkels
waar uitsluitend of in hoofdzaak tabaksfabri-
katen worden verkocht.
Artikel 3.
De bepaling van artikel 8 der winkelslui
tingswet 1930 (Staatsblad no. 460) vindt geen
toepassing voor het venten met patattes
frites e.d.
Het zal echter verboden zijn, met de in het
eerste lid van dit artikel genoemde waren te
venten na 11 uur des namiddags en vddr 5
uur des voormiddags.
Artikel 4.
Deze verordening treedt in werking op den
dag, volgende op hare afkondiging.
Ter Neuzen, den 24 Mei 1932.
De gemeenteraad voornoemd,
J. HUIZINGA, Voorzitter.
J. L. DREGMANS, wnd. Secretaris.
Zijnde deze verordening bij Koninklijk Be-
sluit van 23 Juni 1932 no. 92 goedgekeurd.
En is hiervan afkondiging geschied waar
het behoort, den 8 Juli 1932.
Burgemeester en Wethouders van
Ter Neuzen,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
(Nadruk verboden.)
29) Vervolg.)
Geheimzinnig toch die manier waarop
Guest de zaken behandelde en maakte,
dat een ieder zich zelf als 'n dwaas be-
schouwde.
Op dat oogenblik trad sir Arthur Sayle
binnen en alvorens plaats te nemen,
wendde hij zich tot Guest.
„En? Wat is er met die morphine-
kwestie?" vroeg hij, terwijl hij scherp z'n
blikken op hem gevestigd hield. Dat was
een onheilspellend teeken.
Guest haalde zijn schouders op en ver-
telde, wat er den vorigen avond bij Nai-
suki had plaats aegrepen. Een relaas,
dat Bryce kostelijk scheen te vermaken,
wat hij dan ook duidelijk liet blijken.
,,Ja", mompelde Sir Arthur met een
vastberaden gezicht. ,,Naisuki is een vos.
Ik verwachtte wel zoo iets".
Guest knikte treurig.
„Vanavond wilde ik dat pakhuis wel
eens gaan zien, mijnheer", vertelde hij.
„Als ik een partijtje van die sigaretten
kan bemachtigen of mij ervan kan verge-
wissen, dat hij een bezending smokkel-
waar voorradig heeft, dan zetten we een
stap in de goede richting".
Sir Arthur, die voelde of z'n das nog
goed zat, negeerde den openlijken spot-
lach van Bryce. Guest eveneens.
,,'t Zou goed zijn een bevel tot huis-
VERORDENING
tot afwijking van bepalingen der winjkel-
sluitingswet 1930 (Staatsblad no. 460)
voor de gemeente Ter Neuzen.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN maken bekend, dat vanaf heden
gedurende drie maanden op de gemeente-
secretarie voor een ieder ter lezing is neder-
gelegd de door hen afgekondigde verordening
tot afwijking van bepalingen der winkelslui
tingswet 1930 (Staatsblad 460), voor de ge
meente Ter Neuzen, welke verordening tegen
betaling der kosten verkrijgbaar is gesteld.
Ter Neuzen, den 8 Juli 1932.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
Binnenscheepvaartcongres.
In ,,Schuttevaer" schrijft de hoofd-redae-
teur o.m. het volgende:
Ons Iandje is maar klein, maar toch als
men vein uit het Noorden des lands b.v.
gelijk een paar heeren, vanaf Delfzijl per
spoor naar Vlissingen en verder per boot naar
Ter Neuzen moet reizen, om daar het Bin
nenscheepvaartcongres mee te maken, en
daartoe van 5.33 tot 17.30 onderweg dient te
zijn, dan verwondert men zich, dat Nederland
nog z66 groot is. Die zich dan ook in den
vervolge smalend over de petieterigheid van
ons vaderland uitlaat, moet opgelegd worden
die reis af te leggen, of anders zijn mond te
houden.
't Is dan ook werkelijk een heele reis voor
dergelijk doel, een, die zoowel heen als terug,
een vollen dag vordert en daarbij kostbaar.
Zou het Congresbestuur niet willen overwegen
in de toekomst deze vergaderingen te ver-
schuiven tot de vacantiekaarten van kracht
zjjn?
Men zou de moeilijkheid ook kunnen onder-
vangen door telkens in het midden des lands
b.v. te Utrecht te vergaderen, maar dan mist
men tevens de gelegenheid eens rond te kijken
in deelen des land, waar men anders zelden
of nooit komt we gelooven althans dat nie-
mand der bezoekers van het 9e Binnenscheep
vaartcongres het zich van achteren zal be-
klagen, dat hij daartoe heel naar Zeeuwsch-
Vlaanderen had te reizen.
Voor vele deelnemers aan het Congres was
dit deel des lands, n.l. tot dusver „tarra incog
nita" onbekend land en nu heeft men
zich kunnen overtuigen, dat het daar een
land is van vruchtbare landouwen, van be-
langrijke Industrie en met guile, hartelijke
bewoners, die zich uitsloofden om het den
gasten zoo goed mogelijk te geven.
Begrijp toch eens, als men daar in de tram
rijdt, dan behoeft men geen cent te betalen en
zelfs als men in een afdeeling ,,Niet rooken"
zit, dan presenteeren de conducteurs je nog
sigaren, sigaretten en andere versnaperingen.
Stapt men ergens uit, dan staan de ingezete-
nen klaar om je met muziek te ontvangen en
moet je komen theedrinken of wilt ge liever
wijn ge behoeft maar te kikken en lief-
tallige dames bieden het aan. Ook het vervoer
per provinciale boot op het kanaal naar Sas
zoeking mee te nemen", veronderstelde de
chef. ,,We moeten geen slapende honden
wakker maken en Naisuki niet storen,
alvorens wij gereed zijn een rechtsgeding
tegen hem te beginnen. Mijn voorganger,
die arme oude Mac Arthur stiet z'n neus
ook in die San Loo-affaire. San Loo
berieo zich op het consulaat en zij legden
den betrokken persoon het vuur zoo na
aan de schenen, dat de commissaris Mac
Arthur moest ontslaan om z'n figuur te
redden. Wat was me dat een herrie en ik
verlang er niet hard naar zoo iets weer
mee te maken.
Guest glimlachte en maakte een bevel-
schrift gereed, waarin hij machtiging
gaf verdachte perceelen te doorzoeken;
slechts de handteekening van den chef
ontbrak er dus aan.
„Gebruikt het niet, dan in geval van
noodbeval deze hem, terwijl hij tee-
kende. ,,Zoo lang mogelijk moeten we
achterbaks blijven, want anders krijgt hij
er den reuk van te pakken en knijpt hij er
tusschen uit!"
Nu hij het bevelschrift bij zich had,
gevoelde Guest zich dien avond, toen hij
bij de dokken kwam, veel meer op zijn
gemak.
't Kostte hem geen moeite de pakhui-
zen, die aan Naisuki toebehoorden, en
aan dezen kant van het dok de voor-
naamste en grootste waren, te ontdekken.
Kolossale donkere houten stellaaes wier-
pen hun sombere schaduwen in net vuile,
zwarte, olieachtige water, dat fantastisch
glinsterde in het maanlicht, dat af en toe
tusschen de jachtende wolken door viel.
Rechts van hem lag de Limehouse Pier
en achter hem lag 't Limehouse zelf,
doodsch en verlaten. Nu en dan verbrak
de stap van den nachtwaker de verkil-
lende stilte, maar overigens bleef alles
roerloos.
van Gent is kosteloos en op de terugreis
wordt, opdat de gasten niet bezwijken, hun
een keurige lunch aangeboden. Neen, we heb-
ben in meerdere streken van ons land en
trouwens ook in andeie landen beste men-
schen aangetroffen, maar zooals in Zeeuwsch-
Vlaanderen nergens!
Voorts schrijft P. in dit weekblad:
Als geboren en getogen Noord-Nederlander,
die het als schipper nooit Zuidelijker bracht,
dan tot de hoogte van Elburg ongeveer
waar we eens bij, doniker op zee verdwaald
geraakten was het voor schrijver dezes een
voorrecht, eens dat deel van Nederland te
mogen zien, waar ten Zuiden der machtige
riviermonden, inhammen en kreken weer het
aaneengesloten vaste land begint: Zeeuwsch-
Vlaanderen. Te meer, wijl hier, op het 9e Bin-
nenvaartcongres belangrijke zaken, de binnen-
vaart betreffende, aan de orde zouden komen.
Over de reis van Noord-Friesland naar Zuid-
Zeeland, die langs den kortsten weg precies
een half etmaal duurde, hoe interessant en
afwisselend ook, behoeft hier niet te worden
uitgeweid, omdat zoo iets wat te weinig om
het lijf heeft. Alleen: voor zoover onderweg
op het oog was na te gaan, was de vaart ner
gens druk. Zelfs op het stukje IJselmeer tus
schen Stavoren en Enkhuizen was slechts een
enkel sleepje te zien, en ook op de vaarwaters
in Friesland was het bijzonder stil. Totdat
we te Vlake de trein voor een trammetje
hadden verwisseld, en ons oog op het kanaal
door Zuid-Beveland een tamelijk drukke
scheepvaart ontwaarde. Te Hansweert leken
zelfs een aantal schepen voor de sluis op
schutbeurt te wachten. Toch zei men, dat ook
hier de vaart slapjes was. Hetzelfde werd ge-
zegd van de groote vaart op de Westerschelde.
Toch waren daar, zoo vaak we in deze dagen
de plas hebben overzien, steeds een aantal,
soma acht tot tien zeestoomers tegelijk in
zicht. Hoe zal het daar zijn, als de vaart er
eens werkelijk druk is!
Met de tram van Walsoorden te Ter Neuzen
aangekomen, werden we bij 't station door de
commissie met de meeste hartelijkheid ont
vangen, en voor zoover noodig, over diverse
verblijfplaatsen gedistribueerd. Terstond zij
gemeia, dat alie gastenr hetzij bij particulie-
ren of elders ondergebracht, zoover we ver-
namen, vol lof waren over de tijdelijke huis-
vesting. Ondergeteekende trof het al bijzon
der, wijl hij terecht kwam brj een Friesch
sprekende gastheer, gesproten uit schippers-
familie, zoodat de onderlinge kennismaking
een vlot verloop had.
De officieele ontvangst te Ter Neuzen was
vrij gelijk aan alle officieele ontvangsten, die
we zoo al hebben meegemaakt, d.w.z.: eerst
de geestelijke versnapering in den vorm van
vriendelijke toespraken, en dan de stoffelijke
tractaties die er zoo smakelijk uitzien, dat
ze met graagte worden geaccepteerd.
De eerste dag van het congres gaf ons den
indruk, dat het flink bezocht was volgens
den president zelfs boven verwachting. Ook
het Noorden, in 't bijzonder Friesland, was,
gezien de verre afstand, ruim vertegenwoor-
digd. En het zat er prettig, in de eenvoudig
doeh smaakvol aangekleede ruime zaal, op ge-
makkelijke stoelen en aan flinke tafels, die
heel wat paperassen konden bergen. Een
groot verschil b.v. met de vergaderplaats in
'28 te Maastricht. Daar zat toen het congres
in een hoekje van de groote kille, kale ruimte,
onder de hooge gewelven van een afgedankt
kerkgebouw, welk een en ander misschien be-
koring had, doch wij voor ons prefereeren een
vergaderzaal als die te Ter Neuzen, waar ook
aardige scheepsmodellen ter opluistering wa
ren aangebracht.
Langzaam nam de Inspecteur zijn weg
naaar de achterzijde van Naisuki's groot
ste veem, en stond dan stil om zijn plan
te beramen.
Het pakhuis zelf torende zich boven
hem uit als een kolossaal Zwitsersch
landhuis en hij berekende, dat als hij een
sprong deed, de houten goot binnen z'n
bereik zou zijn. Van daar moest hij die
steile schuinte opklimmen naar den nok
op goed geluk af daar een dakraam te
ontdekken of iets anders, om er van boven
af in te komen.
Toen alles hem duidelijk was, deed
Guest een veerkrachtigen sprong naar
boven en greep hij het uiteinde van de
goot. Zonder moeite werkte hij zich om-
hoog, totdat hij, al was het wat lastig op
den rand van de goot kon zitten. Hij
rustte even en keerde zich daarna behoed-
zaam om, om het steile dak te gaan be-
klimmen, terwijl hij met een hand op de
lijst van het dak leunde en met de andere
naar al de oneffenheden op het dak zelf
greep, om er zich zelf op te laten rusten.
Drie vierde deel van den weg naar de
nok had hij reeds langzaam afgelegd,
toen zijn hand op iets stiet, dat op den
hoek leek van een bovenlicht of een tame
lijk groot luik. Met beide handen greep
hij er naar, werkte zich er boven uit en
kwam erboven te zitten.
Terwijl hij den uitersten hoekpunt als
richel gebruikte om er zijn voet op te
steunen, rustte hij even uit om op adem
te komen. Die klimmerij was een kracht-
toer geweest, zelfs voor een behendigen
kerel als hij was en hij was er bek-af van.
Toen hij zich weer hersteld had, wijdde
hij zijn aandacht aan het dakvenster en
terwijl hij den bovenrand vastgreep, pro-
beerde hij het houten luik te verwijderen.
Maar dit was aan de binnenzijde ge-
grendeld.
STIJGENDE CRISISNOOD.
In de te Alkmaar gehouden vergadering
van den Christ. Boeren- en Tuindersbond
heeft naar de N. R. Crt. meldt, Dr. H. Colijn
Dinsdagmiddag gesproken over: Stijgende
erisisnood.
Hij begon met de vraag te stellen, of men
nu nog wel van stijgenaen erisisnood spreken
kan en of niet veeleer moet gewaagd worden
van geslaagde pogingen tot leniging van dien
nood. Spr. overwoog echter, dat ook de tuin-
bouwers in den bond georganiseerd zijn en
ook, dat er in de wereld van den geest van
emstige crisisverschijnselen sprake is. Het
is noodzakelijk ook met den nood van anderen
rekening te houden. Lijden niet alle leden als
een lid lijdit?
De crisis, die met een onderbreking van
3 a 4 jaar nu al 10 jaar woedt, doet thans
overal haar invloed gelden. Het is niet over-
al even erg. In ons land b.v. minder erg dan
in vele andere landen, maar nergens bleef
men van de crisisgevolgen verschoond.
Toen ten onzent de akkerbouw in hoogen
nood verkeerde, wilden de veehouders nog van
geen overheidshulp weten en was de varkens-
houderij nog loonend. Maar nu raakte de
eene na den anderen bedri;'fstak in de knel.
De groote scheepvaart in ons land vaart al
11 jaar zonder winst en een groot deel der
vloot moest opgelegd worden. Het meest
zelfbewuste bedrijf kan het zonder overheids
hulp niet meer stellen. 16 van de grootste
reederijen met een kapitaal van 230 millioen
hadden eind '31 een verliescijfer van 126 mil
lioen aan te wijzen.
Ook met de binnenschipperij is het zorgvol
gesteld. De zeevisscherij maakt het niet
be ter.
Al wat met het water verband houdt, roept
om hulp. Thans zijn ook tal van bedrijfs-
takken te land in nood gekomen. De gezamen-
lijke noodmaatregelen kosten al tegen de 200
millioen per jaar, d.i. 4 millioen per week,
ook in de nijverheid is het precair. De wenk-
loosheid is groot en verschillende bedrijven
teren op him reserves. Ziin die od. dan aaat
de fabriekspoort dicht. Zorgelijk als sinds
menschenheugenis het niet was, is thans de
bekend om haar degelijk onderricht in korten
tijd voor ingewijden en beginnel. Lange Meire
2 (Router), Gent. Lessen op den auto zelf.
Bestuur: R. MORTIER.
(Ingez. Med.)
toestand en onze industrie was toch al niet
zoo sterk! Ook uit Twente komen de hulp-
kreten. Waar moet dat aljes heen?
De werkloosheid kost ons ami uitkeeringen
150 millioen; de kerkelijke en publieke armen-
zorg tusschen de 100 en 150 millioen. De
schatkist van het rijk vraagt 700 millioen
de overige publiekrechtelijke lichamen een-
zelfde bedrag. De steun van den landbouw
vordert uit volksinkomsten een kleine 200
millioen. Nu is er nog 6en adres waarheen
men gaame verwijst, n.l. de kapitalisten.
Maar ook hier zijn, naar spr. met de cijfers
aantoonde, geweldige verliezen geleden. Het
is te vreezen, dat ook van de z.g. rijken niet
veel meer is te halen. Men denke zich maar
eens in wat een kapitaalverlies vein 3500 mil
lioen eigenlijk zeggen wil.
Indien men een juist inzicht krijgen wil van
Dat was een beletsel, maar hij was erop
voorbereid. Uit zijn zak haalde hij een
lang knipmes te voorschijn en toen hij de
plek gevonden had, waar het luik bij t
neerdrukken den meesten weerstand bood,
ging hij ertoe zitten om het hout langs
het luik weg te snijden.
Bijna een uur lang werkte hij voort,
terwijl hij af en toe ophield, om te luiste-
ren of men hem niet had gehoord. Na
verloop van dien tijd was er een gat ont-
staan in het hout, dat aanvankelijk taai
genoeg was geweest om aan een mes
weerstand te bieden, maar dat mettertijd
door wind en weer verteerd was.
Hij stak zijn hand erdoor en betastte
de binnenzijde van het luik en vond een
klein grendeltje, dat hij er uit wrong, wat
vergezeld ging van een weerbarstig ge-
piep.
Hij schoof het luik terug en stak zijn
lantaarn aan en liet den lichtstraal spelen
in de wijde ruimte van het pakhuis.
Toen het ijle schijnsel door de donkerte
sneed, bemerkte hij, dat hij zich juist
boven een vijf of zes voet hoogen stapel
zakken bevond. De afstand van boven
tot op de zakken bedroeg veertig tot zes-
tig voet.
Dat maakte zijn binnendringen gemak-
kelijker; over den uitslag maakte hij zich
niet bezorgd.
Overal lagen er in het pakhuis balen en
kisten, maar er was geen mensch. Geen
enkel geluid trof zijn oor. Hierover ge-
rustgesteld liet hij zich door de opening
naar beneden zakken, totdat hij met zijn
handen aan de lijst hing toen liet hij
zich vallen.
Hij kwam precies boven op de zakken
terecht en half glijdend en half vallend
bereikte hij den grond. Terwijl hij de
lantaren voor zich uit liet schijnen, trok
hij op inspectie uit.
>23
c/KetpuHtcn aa. voor Jricsch JlarcUwyrk. at Kopertvertc.
(Ingez. Med.)
hetgeen voor de eigen volksgroep ter ver-
lichting in den nood gedaan zal kunnen wor
den, is besef van de nuchtere werkelijkheid
allereerst noodig. Onder de huidige omstan-
digheden is hulpverleening aan bepaalde
grenzen gebonden. Niet iedere wensch kan
worden ingewilligd.
De gevorderde kennis van de vraagstukken
van nu kan niet zonder behoedzaamheid bij
alle oeconomische actie worden verworven,
Er is veel misverstand. Zoo t.a.v. onze ban-
delsbetrekkingen met het buitenland. Op uit-
voer zijn we aangewezen.
Herstel van onzen export van de voomaam-
ste bodemproducten is voor Nederland niet
minder dan een levensbelang. We moeten
of weer in den vroegeren omvang exporteeren
of inkrimping van productie en gedeeltelijke
verandering van het bedrijf hebben. Belem-
mering van den invoer is veel eenvoudiger
dan bevordering van den uitvoer. We hebben
dan ook te rekenen, met een verminderden
uitvoer van onze zuivelproducten en waar-
schijnlijk ook van verscheidene andere bodem
producten, zoodat bij meer dan 6en product
op productievermindering zal zijn te rekenen.
Dat beteekent ook meer vrijgekomen grond
en we zullen goed doen daarop te verbouwen
producten die nu nog worden ingevoerd, ook
al zou dit alleen mogelijk zijn te maken onder
een beschermend recht. Spr. beveelt dit niet
aan, want de welvaart der volkeren is het
meest gebaat brj; een politiek van de open
deur. Als alles faalt blijft ons niets over dan
zooveel mogelijk selfhelp. Het is echter een
uiterst middel zoolang dit niet zoo is, moeten
alle krachten ingespannen en alle doelmatige
hulpmiddelen worden aangewend om onzen
avjyvnt to b cvtvoutlon nf to b oxwUukou
Spr. stond nu nader stil bij de doelmatig-
heid der verschillende hulpmiddelen. Som-
migen denken, dat Nederland alleen maar
klappen heeft uit te deelen en niet in ont
vangst te nemen. Bedenken we ook dat het
Ned. volk het vechten in eensgezindheid niet
gewend is.
Uit dit alles volgt dat er aan den horizon
geen lichtstrepen zijn te ontdekken, die den
dageraad van een nieuwen dag aankondigen.
Daarom alleen mag reeds gesproken van stij-
genden erisisnood. Het weerstandsvermogen
wordt al maar geringer. Geneve gaat voor
de wereld teleur te stellen. Het vraagstuk
van .vermindering der bewapening is nog geen
schrede nader gekomen. Ook in Lausanne
vordert men niet.
We zijn verarmd.
Er zal geweldig bezuinigd moeten worden
Spr. acht het niet ondenkbaar, dat op den
duur de uitgaven van den staat met 150 mil
lioen per jaar omlaag moeten. Wie dat zegt
Mundus, een prachtfiets!
Het was een langdurig en moeilijk
werk. Het onderzoek van een hoek nam
hem twinstig minuten in beslag en bleek
totaal vruchteloos. Zwijgend sloop hij
tusschen de opgetaste balen; hier scheur-
de hij een stuk uit een zak, daar bevoelde
en onderzocht hij het dekkleed; soms
maakt hij heele balen los, om tot de be-
vinding te komen, dat er wol in zat, wol,
niets dan wol. Guest wist wel, dat die
wolhandel -niets meer was, dan 'n dek
mantel voor voordeeliger zaakjes, maar
tot nog toe had hij nog geen bewijsstuk-
ken gevonden.
Na twee uur zoeken was hij nog even
ver of beter even weinig gevorderd.
als toen hij binnenkwam.
Nu liep hij weer langs de zakken, waar
op hij 't eerst zijn licht had laten vallen:
hij keek naar boven en zag daar een vier-
kant stuk van den nachtelijken hemel en
op datzelfde oogenblik brak de maan
door een wolkenbank.
werd nu beschenen door dien mat-
ten glans en toen hij zijn oogen zoekend
rond liet gaan, bemerkte hij een stuk pak-
linnen, dat een open ruimte van den vloer
bedekte. Dit besloeg ongeveer vier meter,
maar er was een cirkelvormig iets onder
het linnen, dat zijn aandacht trok.
Vlug trok hij het stuk linnen weg en hij
zag vier ijzeren ringen in den vloer zitten.
en een ervan stond in het linnen afgetee-
kend.
Hij bukte zich, greep den dicht-stbijzijn-
den ring en trok een langwerpige valdeur
naar boven. Hetzelfde deed hij met de
andere ringen en een diepe gapende kel-
der lag aan zijn voeten, die, behalve in
't midden, tot boven aan toe volgestapeld
lag met doozen van een voet lengte, zes
duim breedte en hoogte.
(Wordt vervolgd.
