ALGEMEEN HIEUWS- F.N ADVEBTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
i
Tweede Blad.
DE VIERDE SEPTEMBER
No 8852
WOENSDAG 22 JUNI 1932
72e Jaargang
Aanbesteding Verfwerk.
Ter Neuzen congres-stad.
FEUILLETON
Binnenscheepvaartcongres.
Het verrichten van verfwerk
aan- en in gemeentegebouwen
te Ter Neur n en te Sluiskil.
2.3)
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN zullen den 5 Juli 1932, des namid-
dags 3 uur, in het Gemeentehuis aanbesteden
Het bestek No. 1 is tegen betaling van
0,50 vanaf 24 Juna 1932 verkrijgbaar ten
kamtore van de gemeentewerken aan de
Markt te Ter Neuzen.
Ter Neuzen, 22 Juni 1932.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
Zeeuwsch-Vlaanderen in het teeken der
Necjerlandsehe belangstelling.
Bij vemieuwing konden wij constateeren
het voorrecht, dat Ter Neuzen is uitverkoren
voor een nationaal congres. Ingezetenen, die
dezer dagen in het centrum des lands ver-
toefden, konden daar ervaren de bijzondere
belangstelling die door het schrijven over het
congres voor onze stad en voor onze streek
is gewekt. Men verklaarde nu eerst eigenlijk
te weten waar wij woonden!
Omtrent het boekje, over Ter Neuzen en
de omgeving, dezer dagen ten gerieve der
congresbezoekers verschenen, met een voor-
woord van den burgemeester, den heer J.
Huizinga, samengesteld door den heer N. J.
Harte, secretaris der Kamer van Koophandel
en Fabrieken, mochten wij aanstonds vele
vleiende beoordeelingen vernemen. Het
spreekt van zelf, dat door de nauwe relaties
van onze redaotie met den samensteller, en
den drukker met de uitgeefster van dit blad,
wij daaromtrent soberheid moesten betraeh-
ten.
Nu echter verschillende bladen zeer waar-
deerend over deze uitgave hebben geschreven,
zal men het ons niet ten kwade duiden als
wij de bescheidenheid te dien opzichte laten
varen.
De burgemeester, de heer Huizinga, roept
in het voorwoord de bezoekers van het 9e
Binnenvaartcongres een welkom toe en na
een opsomming van de diverse fabrieken en
bedrijven, die tot den bloed van Ter Neuzen
hebben medegewerkt, spreekt hrj zijn voldoe-
ning uit, dat ondanks de tegenwoordige econo-
mische omstandigheden, Ter Neuzen, zooal
niet de derde dan toch zeker de vierde haven-
plaats van ons land, zich gestadig en zeer ge-
leidelijk uitbreidt, zoowel in den uitbouw van
de stad als in de ontwikkeling van het zaken-
leven naast de scheepvaart.
Hiema is het woord aan den schrijver, den
heer N. J. Harte, die een zeer lezenswaardige
en belangwekkende beschrijving geeft van
Ter Neuzen en de Omgeving, waarbij ook de
historie uit het verleden niet is vergeten.
Aan dit werkje, dat met tal van fraaie
kiekjes uit Ter Neuzen is geillustreerd, ont-
leenen wij het volgende:
Aan den mond der haven, welke reeds in de
middeleeuwen Axel met de Schelde verbond,
verrees bij een, kapel, in de buurtschap thans
genoemd 't Zwaantje, eerst een buurtschap,
daama een gehucht en vervolgens een dorp,
Ter Neuzen geheeten, vermoedelijk in ver-
band met den vorm van de landtong waarop
het gesticht was en die den vorm eener neus
had.
AVONTURENROMAN
door
PETER BARON.
(Nadruk verboden.)
Vervolg.
Zoo kwam een nisje open, waarin zich
slechts een in leer-gebonden boekje be-
vond.
Dit haalde Guest te voorschijn en hij
bekeek het nauwkeurig. t Was klein
van formaat en gebonden in rood Marok-
kaansch leer en op den .rucj stond met
vergulde letters ,,Dagboek" gedrukt.
Van tusschen de onbeschadigde hoeken
van het papier hing een gouden strook,
als van een boekenlegger, neer.
Voor het bureau gezeten, sloeg hij
langzaam de bladzijden van het boek om.
De helft van de bladzijden op z'n minst
waren op alphabetische volgorde beschre-
ven met namen en adressen van de firma's
waarmede Naisuki zaken deed. Achterin
ontdekte hij een lijst van scheepsnamen,
waarachter telkens twee data vermeld
stonden, waarschijnlijk een van vertrek
en een van aankomst in de haven. Nog
iets verder vond hij een lijst van Londen-
sche tabakshandelaren en daaronder trof
hij een hem welbekenden naam.
John Rich, aan de Charing Cross
Door een actie van de in het vorig jaar op-
gerichte Winkeliersvereeniging „Ter Neuzen
Klimop", die aan de stichting van Ter Neuzen
een vijfjarenplan heeft verbonden, met als
einddoel het oprichten van een monument,
gewijd aan die stichting en den strijd tegen
de golven voor het behoud, is de oorsprong
der stad weer meer naar voren gebracht.
Ter Neuzen schijnt reeds spoedig eenige
welvaart te hebben gehad.
Het was vroeger een open plaats en werd
waarschijnlijk eerst door de Spanjaarden
eenigszins versterkt na het bezoek der Geuzen
uit Vlissingen in Februari 1573.
In November 1853 kwam Graaf van
Hohenlo met 19 vendels Duitschers naar
Vlaanderen, landde te Ter Neuzen, en liet niet
ver vandaar een sterke schans opwerpen,
welke, naar het Duitsche krijgsvolk, de ,,Mof-
fenschans" werd genoemd en waarvan de
geschiedschrijver spreekt als van ,,een gewel-
digh blockhuis om de Schelde te beveiligen en
den vijand in Vlaanderen te kwellen", en
waarvan de kosten 42.000 guldens bedroegen,
een voor dien tijd zeer hoog bedrag. Van de
strooptochten die van uit die versterking wer-
den gehouden, getuigt nog een oud versje:
,/Anno vijftienhonderdtachtig en viere
Den derden van Februarydagh,
Doe sagh men Zaamslag staan in
gloeienden viere,
Gedaan door 't volk des Graven van
Hodagh,
Dat op de Schanse binnen Ter Neuzen
lagh."
Die versterking was gelegen op de plaats
waar de weg over den Molendijk met de
Axelschestraat samenkomt en de daar ge
legen hofstede wordt naar die versterking
nog steeds „De Moffenschans" genoemd, al
is er niets meer te zien dat aan oorlogsgeweld
herinnert.
In Augustus 1575 matigden de dorpelingen
zich een zelfstandig bestuur aan, dat zij ook
schenen te willen uitbreiden over naburige
polders, waaraan echter door den Koning van
Spanje een eind werd gemaakt, door het bij
Axel en het Axelerambacht onder te brengen.
gen.
Den 23 April 1584 schonk de Prins van
Oranje aan Ter Neuzen een zelfstandig be
stuur, zoodat men, in navolging van andere
plaatsen, in 1934 het 350-jarig zelfstandig
bestaan der gemeente kan herdenken.
Bij hetzelfde privilegie vergunde de Prins
het instellen van een weekmarkt, die later
vervallen is, doch bij besluit van Gedeputeerde
Staten der Provincie van 23 December 1840
is hersteld.
Na deze historische inleiding kom ik tot
Ter Neuzen zooals het voomamelijk is ge-
groeid na de verbinding met het Europeesche
spoorwegnet in 1871, na de ontwikkeling zijner
zeehaven, na de verlossing van den gordel
der zware vestingwallen, waarvan de ont-
manteling is begonnen in het begin dezer
eeuw, waardoor een meer regelmatige uitbrei-
ding der woninggelegenheid mogelijk werd,
waarvan ook goed profijt is getrokken, niet
het minst door het gemeentebestuur, dat de
gelegenheid opende op den afgegraven ves-
tingwal langs de Schelde heerenhuizen te
stichten, welk bouwterrein, op een kort aan-
tal jaren, reeds bijna geheel is volgebouwd
met in modemen stijl opgetrokken woningen,
die een mooie entree der stad vormen.
Volgens den geschiedschrijver is het stad-
huis in 1647 gebouwd, in 1822 verbouwd en in
1859 bijna geheel vernieuwd, waarbij de zware
toren, die in den Franschen tijd was verlaagd
om voor telegraaf te dienen, door een nieu-
wen is vervangen. Een poortje met Renais-
sancesnijwerk is vrijwel het eenige beziens-
waardige dat nog van den ouden bouw is over-
gebleven.
Aan de hofstede ,,De Deeuwtjes", gelegen
aan de Axelschestraat, is indertijd een be
zoek gebracht door Koningin Victoria van
Engeland, die met haar jacht op de Schelde
varende voor het vervolgen van haar reis
getij moest afwachten, en van die gelegenheid
gebruik maakte om een uitstapje te doen.
Door haar is destijds aan de bewoonster, de
weduwe De Feijter, als herinnering aan dat
bezoek, een zilveren beker geschonken, die,
door vererving, thans in het bezit is van den
heer J. de Feijter, burgemeester van Zaam-
Road. H' m.
Dat was juist de baas, die ervan ver-
dacht werd, dat hij in het West Centraal
district morphine leverde. Snel greep hij
naar z'n vulpen en nam een velletje van
Naisuki's mat-purperkleurig briefpapier,
dat op perkament leek en dat slechts zijn
rijk-vergulde initialen droeg, en hij maakte
een lijst van de namen en adressen van de
verschillende tabakshandelaren, die daar
vermeld stonden.
Daarna legde hij het Dagboek weer op
z'n schuilplaats achter Meredith's leeren
editie en sloot alles weer af.
Nog een oogenblik bleef hij in gedach-
ten verzonken zitten en dan stond hij op,
om het huis te verlaten. Daar hoorde hij,
hoe beneden in de deur een sleutel in het
slot draaide. 't Ging haast onhoorbaar,
doch het geoefende oor van Guest ving
het even duidelijk op als ware het een
losbranding geweest. Bliksemsnel draaide
hij het licht uit, haastte zich onhoorbaar
naar het venster, schoof de gordijnen
terug en verborg zich achter de plooien
aan de rechterzijde.
Geen seconde later ging de deur open
en Naisuki stond op den drempel van de
kamer.
Achter de gordijnen werd Guest be-
stormd door allerlei onklare gedachten.
't Was nog geen tien uur, een vreemd
tijdstip voor iemand om uit het theater te
loopen. Weinige van de Londensche
shows" lieten hun bezoek voor kwart
voor elf los. Vreemd t Was mogelijk,
dat dat vermaak hem begon te vervelen
en hij eerder wegging, doch iets was er.
dat Guest zeide. dat dat niet de reden
was van den vroegen en onverwachten
slag. Aanvankelijk is mij ook bij overlevering
medegedeeid, dat die leeuwtjes eveneens met
di't bezoek in verband stonden, maar later
kennis nemende van mededeelingen van histo-
rie-schrijvers, bleek mrj dat die leeuwen wor-
den omschreven als afkomstig van de vroe-
gere versterking ,,De Moffenschans".
Over Hoek, dat hoofdzakelijk van landbouw
moet bestaan, wordt gemeld, dat dit zijn ont-
staan te danken heeft aan de verhuizing van
de bewoners van naburige overstroomde pol
ders en het door de wateren van den Brak-
man verzwolgen Vreemdijke. Ter plaatse van
de Westwaarts gelegen buurtschap Maurits-
fort liet Prins Maurits in 1586 een fort bou-
wen, ter verdediging tegen een Spaansche
versterking te Philippine, van waar uit ge-
durig het Land van Axel onveilig gemaakt
werd. Die versterking is geheel gesloopt.
Volgens de gescbiedschrijvers werd van het
door het water verzwolgen dorp Vreemdijke
de torenklok meegevoerd en werd deze 29
Juli 1608 opgehangen in een te Hoek gesticht
kerkje.
De klok droeg als opschrift:
Maria heet ick en sal bevrieen
Den armen sondaren, 't alien tien,
Ghegoten in het jaer O.H. 1503."
In 1798 werd die klok door een groep on-
rustige Vlamingen geklept, waarop een af-
deeling Fransche troepen naar het dorp trok,
de klok afnam en in den toren van het stad-
huis te Axel ophing, waar zij thans nog be-
rust. Het verhaal wil, dat voor het vervoer
dier klok een kar gebruikt werd en de klok
daar tijdens het vervoer afviel. Daarvan zou
zijn afgeleid de in den volksmond nog levende
uitdrukking ,,Den Hoek is van de kar ge-
vallen". Ten onrechte wordt dit toegeschreven
aan den bouw der woningen tegen dijken.
Over Sas van Gent, dat blijkens den naam
ontstaan is aan de oorspronkelijke uitmonding
van het kanaal naar Gent, stonden den schrij
ver geen bijzondere bronnen omtrent het ont
staan en de geschiedenis ten dienste. Evenwel
weten we uit de historie van ons land, dat
ook Sas van Gent gedurende den 80jarigen
oorlog daarvan te lijden had. Het werd in
1646 door Prins Frederik Hendrik op de Span
jaarden veroverd, in den tijd dat ook Hulst
in zijn handen viel. Op het stadhuis te Sas
van Gent berust nog een plaat in beeld bren-
gende de opstelling van de belegerende troe
pen ten opzichte van de vesting Sas van Gent,
terwijl omtrent de veroveringen van Frederik
Hendrik wordt geschreven: „Hij veroverde
Sas van Gent door list en Hulst door dapper-
heid".
In de raadzaal zijn nog ten toon gesteld
enkele kanonskogels, uitgegraven bij de ont-
manteling der vesting, die naar mij werd mee-
gedeeld vermoedelijk afkomstig zijn van een
beschieting in later tijd.
In Sas van Gent heeft reeds vroeg indus-
trie bestaan, doch heeft deze zich ook meer
ontwikkeld in de jaren nadat dit stadje met
spoor verbonden was. De oudste nog bestaan-
de industrie is wel de bloemfabriek der N.V.
Walzenmolen Sas van Gent, voorheen J. Ver-
schaffel en H. Mechelynck, later gevolgd
door de beetwortelsuikerfabrieken, spiegel-
glasfabriek, phosphaatfabriek, de glucose-
fabriek, textielfabriek enz.
Sas van Gent is in de laatste jaren uitge-
breid met vele nieuwe woningen, waarvan
vooral de villabouw aan den Stationsweg en
de omgeving de aandacht van den bezoeker
trekt.
Bij Westdorpe is ter deeg sprake van lint-
bebouwing. De woningen zijn ter weerszijden
van den Graaf Jansdijk gebouwd over een
lengte van een uur gaans. Beweerd wordt dat
deze dijk een deel is van een dijk, die in den
tijd van Keizer Karel V begon aan de kust bij
Ostende en doorliep tot in Duitschland.
De oorsprong van Axel verliest zich in de
nevelen der oudheid. Sommigen meenden dat
de stad door de Noormannen zou gesticht zijn.
Zeker is, dat omstreeks 936 Axel in de kro-
nieken van St. Bavo te Gent wordt vermeld.
Omstreeks 1108 schijnt het reeds een wel-
varende plaats te zijn geweest, die in 1183
als een stad wordt opgegeven, en die in 1213
van Gravin Janna van Vlaanderen en haar
eersten Gemaal Ferrand van Portugal, vele
voorrechten verkreeg. In 1229 was Axel niet
onaanzienlijk en in 1248 werd het door krijgs-
benden van Jan van Avesnes geplunderd en
terugkeer van Naisuki.
De Japanees knipte het licht aan en
keek bedaard de kamer rond. Hij was
gekleed in een nauwsluitend, goed-pas-
sende. zwarte jas, waaronder hij een wit
zijden das droeg. Ook droeg hij zijn
opera-hoed. Hij trok z'n handschoenen
uit en ontdeed zich van zijn jas, hoed en
das en daar stond hij in onberispelijk
avondtoilet. Van top tot teen zag hij er-
uit als een Westerling, maar ondanks de
monocle in zijn rechteroog behield hij toch
z'n Oostersch type. Met een glimlachje
nam hij een sigaret uit de doos, waar
Guest z'n aandacht aan geschonken had
en onmiddellijk trokken zich zijn ooger
samen.
In een stoel gezeten voor den haard,
draaide hij het electrische vuur aan en
stak zijn sigaret aan met een stuk papier,
dat hij even tegen de plots-gloeiende
radiatoren had gehouden.
..Mijnheer Detective misschien last van
sterken tocht bij het raam," sprak hij zon-
der op te kijken. 't Is veel heerlijker hier
voor dit verkwikkende verwarmingsappa-
raat."
Guest beet zich op z'n lip en stapte
dan, z'n revolver achteloos in z'n rechter-
hand, zonder omwegen naar voren.
,,Goeden avond, Naisuki," zei hij op
koelen toon. ,,M'n complimenten. Hoe
maak je het
Naisuki glimlachte zoetsappig.
,.'t Westen is nog niet bekend met de
edele kunst van sporen uitwisschen,"
mompelde hij. ,,En ook niet met die in-
gewikkelde landstaal."
,,Wat dan vroeg Guest op kouden
toon, terwijl hij zich met opgeheven revol-
verbrand. In 1350 onderging het herbouwde
stadje van wege de Gentenaars hetzelfde lot.
In 1349 had het het voorrecht verkregen
wekelijks een markt te houden, welke ver-
gunning op 5 Januari 1389 door Philips de
Stoute werd bevestigd. De stad krseg toen
haar eigen munt.
Een grooten slag, waarvan het zich niet
meer herstelde, kreeg Axel in 1452, toen Her-
tog Philips van Bourgondie op het vermoe-
den dat van hier uit steun werd verleend aan
het in opstand zijnde Gent, Axel en omgeving
te vuur en te zwaard liet verwoesten. De han-
del week, de vermaarde markt verviel, de
visscherij bleef kwijnen.
In 1574 kwam de stad, die door de Span
jaarden bezet was, in handen van Zeeuwen,
die met eenige schepen te Ter Neuzen waren
geland. Later kwam de stad in handen van
den Prins van Oranje, dooh kwam in 1583
door verraad weer in Spaansche handen, om
op 17 Juli 1586 weer veroverd te worden door
Prins Maurits, die de .stad duchtig deed ver-
sterken. Door inundatien om de Spanjaarden
het terugkeeren te beletten werd aan de
streek onberekenbare schade toegebracht.
In het begin der vorige eeuw werden de
wallen door de Franschen verkocht en niet
lang daama met de beide poorten gesleoht en
voor tuinen of moesgrond aangelegd.
Axel is door de inpolderingen in de 18e
eeuw en de afdamming van het zijkanaal aan
de Axelsche Sassing in 1850 van het water
afgesneden. Het voornaamste bestaansmiddel
was tot voor enkele jaren de landbouw. Er
bestaat een intensieven uitvoer van verschil
lende landbouwproducten. De stichting van
het wereldbedrijf, de ammoniakfabriek, aan de
grens der gemeente bij Sluiskil, is op het eco-
nomisch bestaan der gemeente van beduiden-
den invloed.
In de laatste jaren zijn ook vele verbeterin-
gen aangebracht aan de bestratingen, terwijl
tal van nieuwe woningen zijn gebouwd aah
door de gemeente aangelegde straten.
Aan de markt staat het oude stadhuis, met
zijn aardig torentje en zonnewijzer, 't welk een
aantrekkelijkheid is voor de bezoekers uit den
vreemde.
De tram doorsnijdt de kom van Axel en rijdt
langs de zeer vruchtbare landerijen naar
Zaamslag.
Dis is een bij uitstek landelijk dorp, welks
bestaan geheel van het wel en wee van den
landbouw afhankelijk is.
Het was in het midden der 13e eeuw een
eiland, dat geleidelijk door inpolderingen werd
vergroot. In 1482 bestond er een rederijkers-
kamer van grooten naam. Aan den Zuidoost-
kant van het dorp stond een kasteel, waar
van in 1697 de laatste overblijfselen werden
gesloopt. De „Torenhoeve" ter plaatse onder-
houdt daaraan nog de herinnering. Zoowel in
den Spaanschen tijd als nog in de Fransche
overheersching had Zaamslag en omgeving
te lijden van krijgsgeweld en werden de om-
liggende polders herhaaldelijk onder water
gezet.
Met de nette woningen, de heldere gordij
nen achter de ruiten, en de rij lindeboomen
voor de huizen, maakt het rustige dorp een
ydilischen indruk. Op het ruime plein staat
in het midden de Ned. Herv. kerk en het
raadhuis, en daaromheen in een vierkant ge
bouwd de woningen. Ook aldaar was in de
laatste jaren uitbreiding van woningruimte
noodig en werd veel bijgebouiwd.
Dinsdag.
We staan thans aan den voor-avond van
het Binnenscheepvaartcongres.
Van vele gebouwen en schepen wapperde
de vlag, ter verwelkoming van de congres
bezoekers, die in den namiddag en avond met
de verschillende reisgelegenheden arriveerden
en te hunner voorlichting op de plaats van
aankomst leden der Zeeuwsohe Voorberei-
dingscommissie gereed vonden. Ook arriveer
den enkele jachten met een aantal deelnemers.
Des avonds 8 uur werden het bestuur van
de Vereeniging Binnenscheepvaartcongres
met de deelnemers en leden der Voorberei-
dingscommissie door het gemeentebestuur
ontvangen in een der zalen van de ambachts-
ver Naisuki in een stoel liet vallen.
,,Dat merk midden op iedere sigaret,"
kwam Naisuki leuk. ,,Een sigaret met
het merk andersom. Toen Naisuki weg
ging lagen ze alle gelijk."
Guest glimlachte.
.Tusschen twee haakjes, ik was zoo
vrij om dat machinetje maar uit te scha-
kelen," zei hij. ,,Veiligheid voor alles,
weet je."
,,'t Vastzetten van de kunstzinnig ver-
beterde dictaphoon van geen belang,"
lachte Naisuki fijntjes. ,,Als ik wegga
hangt schilderij van Psyche" tien graden
uit horizontale lijn, nu zuiver horizontaal.
Dus heer Inspecteur schijnt de voor-
stelling te bevallen
Hij grinnikte koeltjes en Guest, die
naar de schilderij keek, begreep, dat hij
het slachtoffer was geworden van door-
trapte Oostersche sluwheid.
Guest stond op en beschouwde de schil
derij in kwestie. Die verduiveld slimme
Jap Zoo'n handige, kleine schurk
Naisuki haalde een gouden sigaretten-
koker uit z'n zak te voorschijn en offreer-
de Guest.
,,Rookt Inspecteur vroeg hij hoffe-
lijk, terwijl een stout glimlachje op z'n
lippen speelde.
,,Zoo iets niet, dank je", antwoordde
Guest, terwijl hij z'n gastheer behoed-
zaam aankeek.
De Japannees haalde z'n schouders op,
nam een sigaret en stak den koker weer
in zijn zak. Bij die beweging gleed zijn
sigaret hem uit de vingers en viel op den
grond. Langzaam bukte hij zich om ze op
te rapen, maar tegelijk greep hij het
kleedje vast, waar Guest op stond en
school. Onder de aanwezigen merkten wij
o.m. op de oud-Ministers Van Dijk en Ban-
gaerts, thans lid der Tweede Kamer.
De burgemeester, de heer J. Huizinga, die
daar met het dagelijksch bestuur der ge
meente tegenwoordig was, richtte namens bet
gemeentebestuur een woord van welkom tot
de aanwezigen, hetgeen hem een hoogst aan-
gename taak was, ofschoon hij er zijn Ieed-
wezen over moest uitspreken, dit niet te kon-
nen doen in het huis der gemeente. Dit is
echter niet op de ontvangst van een zoo groat
aantal bezoekers berekend. Hij vermeende
echter dat het den voorzitter van het Binnen
scheepvaartcongres, den heer Mr. Smeenge,
wel aangenaam zou z:in, dat de ontvangst
plaats had in een nijverheidsonderwijsinrich-
ting, onderwijs waarvoor deze gedurende 5®
jaren in ons land in de wetgevende maebt
een lans heeft gebroken.
Hij sprak uit, dat Ter Neuzen er zich over
verheugt, dat door het bestuur der vereeni
ging op deze plaats voor het houden van bet
congres de aandacht is gevallen. Dit stemde
tot blijdschap, wijl een congres als dit zeker
een goede bekendheid zal geven aan de ligging;
en omgeving van onze gemeente.
De positie van Ter Neuzen ten opzichte van
de scheepvaart is die van een belangstellentl
toesohouwer. Al wat hier voor de scheep
vaart is te doen, behoort tot de bevoegdheicE
van het rijk, zoodat wij daarop geen invloed
hebben kunnen uitoefenen. Dit geeft ons ech
ter geen reden tot klagen, want het moet
worden erkend, dat van rijkswege der ge
meente in veel wordt tegemoetgekomen, al is
het ook, dat niet alles dat we wenschen ver
kregen wordt en ook wel in een langzamer
tempo dan ons wenschelijk voorkomt.
Gaame erkent spreker het groote belangr
dat een plaats als Ter Neuzen bij de scheep
vaart heeft. Het brengt ons in nauwere
relatie met het overig deel van Nederland,
ook met onze Zuiderburen over de grens. De
scheepvaart stelt ons in staat onze benoodigd-
heden te ontvangen en onze koopwaren naar
elders te verzenden. Zij) stelt ons in staat,
hier voor onze behoeften rustig te Ieven.
In tegenstelling met hen, die weinig van
congressen verwachten, verklaart spreker dat
hij daarvan veel verwacht. Weliswaar ver-
krijgt men daardoor geen oogenblikkelijke
resultaten, maar zij dienen om de volks-
gedachte te leiden in goede banen en brengen
later hun vruchten voort.
Komende op het binnenscheepvaartcongres
denkt hij aan de belangen van de bij de
scheepvaart betrokken bedrijfsgenooten, zfi
die zelfs menigwerf niet zonder levensgevaar
het bedrijf uitoefenen. Allen zullen medege-
voelen het leed dat velen uit dat bedrijf ook
in deze tijden van crisis moeten dragen, en
wijl alien zullen emstig zinnen op een ant-
woord over de vraag wat daartegen voor hen
kan worden gedaan.
Op het congres zullen vele voor de scheep
vaart zeer belangrijke onderwerpen worden
besprcken. De behandeling zal veel beleid en
aandacht vorderen. Hij hoopt dat het goede
resultaten zal mogen afwerpen, die onder
Gods Zegen zullen mogen strekken tot heil
van ons vaderland in het algemeen.
Hierop werd het woord genomen door den
heer Mr. Harm Smeenge, de voorzitter van
Mr. H. SMEENGE.
scheurde het met geweld weg.
Met een kreet van verrassing tuimelde
de onvoorbereide inspecteur naar achteren
en daar plofte hij neer. Toen hij wankel-
de, was Naisuki uit zijn stoel opgespron-
gen en zijn linkerhand omknelde de reen
ter van zijn vrijpostigen bezoeker. Een
hevige strijd volgde en het automatische
wapen was van eigenaar veranderd
Met een verdedigend lachje ging Nai
suki weer zitten.
,,Zoo veel geriefelijker. legde hij dood-
leuk uit, ,,voor Naisuki, wel te verstaan
Pistool gevaarlijk speelgoed. Moch 'ns
afgaan. Rampzalige verkorting van Nai
suki's levensloop
Rondborstig bekende Guest z'n neder-
laag en dan liet hij zich in een stoel tegen-
over den Japannees neervallen,
,,Dat is n streek van jou, Naisuki,"
glimlachte hij. .Tusschen twee haakjes,
ik zou niet minder slapen om de .ramp
zalige verkorting van je levensloop 1"
Vreemd genoeg vergat ik dat ding te
laden Ondoordacht, he
De Japanner lachte instemmend en
gooide het wapen in n hoek.
,,Prachtig," was alles wat hij zei, maar
zijn oogen schitterden ondeugend. „Niet-
temin, zou me zeer vereerd achten, als
meneer de inspecteur aan mijn nietige en
onwaardige persoon reden van vriende-
lijk, maar ongenood bezoek meedeelde."
,,Ik ben een dolle liefhebber van oude
schilderstukken," kwam Guest luchtig,
terwijl hij z'n oogen spottend op de schil
derij van de Psyche" richtte.
(Wordt vervolgd.
