Hoofdpijn
en Kiespijn
Sproeten komen vroeg in
Sprutol. Bij alle Drogisten.
BUITENLAND.
Van den HaagendeHagenaars
Mijnhardt's Poeders
KECHTSZAKEM.
let voorjaar, koop tijdig een pot
zullen spoedig bedaren door
Vraag daarom Mijnhardt's Hoofdprjnpoeders
en Mijnhardt's Kiespijnpoeders. Alleen echt
als op doos en poeders de naam Mijnhardt
staat. Let bij het koopen hierop. Per poeder
8 ct. en per doos 45 ct. Verkrijgbaar bij Uw
Drogist.
(Ingez. Med.)
of zoo wordt de algemeene lijn uit het oog
verloren.
Een bijzonder bezwaar tegen het steunen
van den landbouw door middel van inciden-
teele regelingen voor bepaalde groepen zagen
verscheidene leden nog daarin, dat op deze
wijze niet de bclangen van alle groepen een
behoorlijke verzorging vinden.
Intusschen was men algemeen van oordeel,
dat in de huidige omstandigheden de indie-
ning van een ontwerp tot het verleenen van
steun aan de melkveehouder.iji ten voile ge-
motiveerd is.
Tegen de wijze, waarop in het ontwerp ge-
tracht wordt het beoogde doel te bereiken,
werden van meer dan edn zijde bedenkingen
in het midden gebracht.
Allereerst werd er de aandacht op gevestigd
dat de voorgestelde regeling zal leiden tot ver-
hooging van de kosten van levensonderhoud.
In de tweede plaats werd gewezen op de
groote bezwaren, welke aan 't voorgestelde
menggebod voor boter en margarine zijn ver-
bonden. Deze maatregel beteekent een groot
nadeel voo"r de margarineproducenten. Deze
vermindering van het gebruik zal ten gevolge
hebben, dat de margarine-industrie en aan-
verwante industrieen als olieslagerijen e.d.,
gedeeltelijk zullen moeten worden stopgezet.
Naar schatting zal de ontworpen regeling een
vermindering van het gebruik van oliSn en
oliehoudende zaden met pl.m. 2000 ton per
jaar ten gevolge hebben. Ook handel en
scheepvaart zullen daardoor opnleuw worden
getroffen.
Ook bezien uit het oogpunt der boter-pro-
duetie achtten verscheidene leden het meng
gebod ongewenscht. Een niet te onderschat-
ten steun voor die productie is gelegen in de
van rijkswege ingestelde botercontf-ole, welke
niet alleen hier te lande, doch ook in het bui-
tenland een goeden naam heeft. Het meng
gebod zal niet nalaten nadeeligen invloed te
oefenen op de reputatie van onze boter in het
touitenland en daarmede op den export van dit
product.
Andere leden stelden de urgentie van de
steunverleening op den voorgrond. Lang be-
raad moet h.i. in dit stadium ontoelaatbaar
worden geacaht.
Wat de bedenkingen met betrekking tot de
productie van den handel in margarine be-
treft, mag naar de meening derzelfde leden
niet worden voorbij gezien, dat, als de steun-
maatregel als de voorgestelde geheel achter-
wege zou blijven, de boter zoodanig in prijs
zou dalen, dat alien, die nu margarine con-
sumeeren, zich van het natuurproduct zouden
gaan voorzien, waarvan algeheele ineenstor-
ting van de margarineproductie het gevolg
zou zijn.
De bezwaren in verband met den naam van
onze boter kwamen dezen leden niet gegrond
voor. Immers, al zal het aantal bij: de boter
controle aangesloten bedrijven geringer wor
den, daardoor zal de controle toch niet min
der scherp worden en de in die controle ge
legen waarborg niet verminderen.
Men was van meening, dat het menggebod
niet een onmisbaar onderdeel van de ontwor
pen steunregeling is. Nu daartegen emstige
bezwaren zijn geopperd, zou dat wellicht kun
nen vervallen.
Een aantal leden, gaf als zijn meening te
kennen, dat de voorkeur zou z{jn te geven
aan een directen steun aan het noodlijdende
veehoudersbedrijf uit de staatskas.
In dit verband werd van andere zijde nog
de invoering van een weeldebelasting ter be
strijding van de kosten eener directe steun
regeling aanbevolen.
Verscheidene leden meenden, dat ter tege
moetkoming aan de bezwaren, voor de mar
garine-industrie aan het menggebod verbon
den, dat gebod zou kunnen worden vervan
gen door een bijzonder recht op margarine te
heffen.
Tenslotte stelden eenige leden de vraag,
of niet een oplossing zou kunnen worden
gevonden in het opslaan van boter in koel
huizen in de periode van overvloedige produc
tie, opdat die tegen beteren prijs kan worden
verkocht in de maanden waarin de binnen-
landsche productie niet in de behoeften van
het land kan voorzien.
Bij vele leden bestond overwegend bezwaar
tegen de aan de Regeering voorbehouden be
voegdheid, voor te schrijven, dat gedurende
zekeren tijd in 't brood melk of zuivelproduc-
ten moeten worden verwerkt. Zij achtten het
onjuist, dat op deze wijze de brqodprijs zal
worden verhogd. Te emstiger bedeking moet
dit naar hun meening ontmoeten, nu binnen-
Ikort ook een verhooging van het verpliohte
percentage inlandsche tarwe zal moeten
plaats hebben. In elk geval is een voorschrift
als het hierbedoelde onaanvaardbaar, zoolang
geen maatregelen tegen den invoer van brood
uit het buitenland zijn genomen.
BOND VOOR
STAATSPENSIONNEERING.
Te Amsterdam is de 23e algemeene verga-
dering gehouden van den Bond voor Staats-
pensionneering onder leiding van Jhr. De
Muralt. In zijn openingswoord zegt de voor-
zitter, dat een groot deel van het doel is be-
neikt. De bond groeit nog gestadig. Het
aantal leden is in het afgeloopen jaar gestegen
van 52.988 tot 56.000.
In den namiddag kwam aan de orde een
voorstel van de afd. Drachten, die de noo-
dige stappen wil doen bij de politieke partijen,
die premievrij staatspensioen wenschen, om te
komen tot een politieken raad.
Na een langdurige discussie werd op voor
stel van den voorzitter besloten, dat een raad
van politieke vertegenwoordigers niet zal bij-
eenkomen v66r de verkiezingen der Tweede
Kamer. Hiema nam het hoofdbestuur het
voorstel-Drachten over.
DE RIJKSMIDDELEN.
De Rijksmiddelen hebben over de maand
April van dit jaar opgebracht 35.450.188,
tegen f 39.072.414 in dezelfde maand van
1931, of f 3.622.226 minder.
Over de eerste vier maanden van 1932 werd
ontvangen f 139.557.005, over dezelfde periode
van het vorige jaar 154.856.237nadeelig
verschil 15.299.232.
Vier twaalfden van de raming bedraagt
139.402.857. Er is alzoo over de eerste vier
maanden van het loopende jaar 154.148
meer ontvangen, dan werd geraamd.
DE PERMANENTE CRISIS IN BELGIe.
In Belgie is, schrijft de N. R. Crt. het
kabinet afgetreden, naar aanledding van een
geschil in eigen boezem over het onderwijs in
het Vlaamsche land. De liberalen willen de
verplichting voor de scholen, om afzonderlijke
klassen er op na te houden voor kinderen van
Fransch sprekenden huize ook in de toekomst
gehandhaafd zien; de katholieke Vlamingen
echter willen afschaffing van die verplichting.
Zij kunnen erop wijzen dat een dergelijke ver
plichting niet omgekeerd in het Waalsche land
bestaat en dat de Walen hartelijk ervoor zou
den bedanken een dergelijke verplichting te
aanvaarden.
Hun verzet tegen dezen maatregel is de
consequentie van hun opvatting dat Vlaande-
ren niet, zooals het vroeger altijd is voorge-
steld, een tweetalig land is, een opvatting die
tegenwoordig ook door vele Franschsprekende
politici wordt aanvaard. Zij kunnen op andere
landen wijzen die verschillende taalgebieden
naast elkaar omvatten, in de eerste plaats op
Zwitserland; in die landen zou niemand eraan
denken de scholen een dergelijke verplichting
tegenover de andere landstaal en landstalen
op te leggen. Wei zal men moeten erkennen
dat in den loop van de tijden in het Vlaamsche
land een toestand was ontstaan, die heel an
dere omstandigheden op taalgebied had ge-
schapen dan b,v. in Zwitserland heerschen;
maar het is niet meer dan natuurlijk dat het
Vlaamsche volk, nu het voorgoed is ontwaakt,
zich aan dezen toestand tracht te ontworste-
len, en weigert ertoe mede te werken, dat Vla
mingen met hulp van de overheid worden op-
gevoed tot vreemdelingen in hun eigen land
en want zoo is het helaas in den regel
tot vijanden van de Vlaamsche beschaving.
De Brusselsche correspondent van boven-
genoemd blad heeft er reeds op gewezen, dat
de Vlaamsch-katholieke leden van de regee
ring, ook al hadden zij anders gewild, zich on-
mogelijk naar den eisch der liberalen kunnen
schikken, daar anders bij de verkiezingen, die
in ieder geval binnen een jaar moeten plaats
vinden, allicht een nieuwe nationalistische
vloedgolf him gelederen zou teisteren. Immers
met iedere overwinning van de Vlaamsche
zaak is het nationalisme zelfbewuster en daar
mede ook grooter van aantrekkingskracht ge-
worden. Jong Vlaanderen is vol vuur en jaar
op jaar treden nieuwe kolonnen uit deze aan-
rjjpende, bijna in haar geheel nationalistische
jeugd in de gelederen der kiezers. Ook ziet
men in het Vlaamsche land wat in Duitsch-
land en elders valt waar te nemen: De jeugd
sleept de ouderen mee. Een algemeene Ka-
merverkiezing, die nu gehouden zou worden
onder de leuze, dat de Vlaamsche katholieken
de Vlaamsche zaak in den steek hadden ge-
laten, zou verbluffende resultaten kunnen op-
leveren. Dat is de katholieke leiders zeer wel
bekend en zij houden er rekening mede. Daar
om zullen zq nu niet zwichten tegenover de
verlangens van de liberalen.
Wat nu gebeurt is allerminst een verras-
sing. Het kabinet-Renkin is zijn levensloop be-
gonnen met een program ten opzichte van de
Vlaamsche aangelegenheden, dat waarlijk niet
uitmuntte door duidelijkheid. Op een volmaakt
openhartig program ware toen geen kabinet
te vormen geweest en zal het ook nu niet te
vormen zijn. Na vergeefsche pogingen van
anderen slaagde de persoonlijk zeer geziene
Renkin erin een ministerie bjjeen te brengen,
omdat bij een mislukking van zijn pogingen
een ontbinding van de Kamer onvermijdelijk
ware geweest. Die ontbinding vreesden libe
ralen zoowel als Vlaamsch-katholieken met
het volste recht, vanwege het nationalistische
gevaar, en daarom waren zij bereid op zekere
punten met wat minder duidelijkheid genoe-
gen te nemen. Een man b.v. als de katholieke
Vlaming, prof. Sap, die grooten invloed in zijn
partrj verworven en zelfs hot hoofdorgaan der
partij, de Standaard, op van Cauwelaert ver-
overd heeft, was daarom zoo voorzichtig bui-
ten de niet al te solied gefundeerde combina-
tie te blijven.
Het eerste kabinet Renkin heeft zijn tijd
goed uitgediend. Nu echter is het vastgeloopen
en staat men voor een nieuwe crisis. Men zal
trachten met een herhaling van het experi
ment van Renkin of daar hem zelf of door
een and^r opnieuw zooveel tijd te winnen
tot de Kamer haar periodieken dood sterft en
verkiezingen toch onvermijdelijk zijn. Men
heeft wellicht het voordeel dat men nog iets
minder hecht kan construeeren, omdat het om
een zooveel kortere periode gaat. Toch zal
men voorzichtig te werk moeten gaan. Want
het nieuwe kabinet moet zich in de Kamer
kunnen handhaven en de Vlaamsche kathoJieke
afgevaardigden zullen tegenover schipperaars
met de Vlaamsche aangelegenheden des te
halsstarriger worden naarmate de verkiezin
gen nader komen. Zij kennen immers de ge-
varen die hun wachten. De Brusselsche cor
respondent wflst in zijn bericht dan ook reeds
op de mogelijkheid van verscherping van hun
eischen.
De Belgische kabinetscrisis is geen plotse-
ling incident, maar een verschijnsel van de
chronische ziekte waaraan het Belgische
parlementarisme op het oogenblik lijdt, ten-
gevolge van de macht die de anti-Vlaamsche
■liberalen als kleine partij op de wip, kunnen
uitoefenen. Deze crisis smeulde te voren in het
verborgene en zal als men er nog in slaagt
haar op de gebruikelijke wijze op te lossen,
verder smeulen tot de verkiezingen meer dui-
delijkheid hebben gebracht.
EEN NIEUWE ENCYCLIEK VAN DEN
PAUS.
Woensdag is een nieuwe encycliek gepubli-
ceerd van Z. H. Paus Pius XI, die begint met
de woorden: „De liefde van Ghristus dringt
ons".
In deze encycliek wijst de Paus met vader-
lijke voldoening op den grooten kring van hen,
die van alle zijtden gevolg hebben gegeven
aan zijn oproep van 2 October van het vorige
jaar voor den H. Kruistocht der helpende
liefde. Daama merkt de H. Vader met diepe
smart op, dat het kwaad, waardoor de
menschheid gedrukt wordt, nog bijna overal
voortdurend toeneemt. Hij vraagt naar de
oorzaak van de verwarring en ziet haar in
de zucht naar aardsche goederen, die door de
heidensche dichters met de woorden „Ver-
vloekte honder naar geld" wordt aangeduid.
Intusschen maken de partijen die streven naar
omverrwerping van het bestaande, gebruik van
de algemeene ellende en ontvouwen steeds
schaamteloozer de banieren der goddeloosheid
en van den haat tegen elken godsdienst. Zij
trachten daarbij niet zonder succes den strijd
tegen God te verbinden met den strijd om het
dagelijksch brood. Zij werken met alle mldde-
len om hun duivelsdoel te verwezenlijken.
Vroeger waren de goddeloozen enkelen in de
groote menigte, thans daarentegen vormen zij
in verschillende landen een vast aaneengeslo-
ten en goed geordend leger dat met de hulp
van geheime organisaties van dag tot dag
groeit en steeds overmoediger wordt als kon
het met zijn godslasteringen de wondenbare
harmonie tot zwijgen brengen, in welke de
schepping den roem van den Schepper bezingt.
Bij het aanschouwen van dit droeve, doch
steeds niet te zwart geschilderde beeld, vindt
de H. Vader kracht in de gedachte aan de on-
feilbare goddelijke beloften van den eindeljj-
ken triomf van God en de kerk en in de ge
dachte aan den troostvollen tijd van het wer
ken van de kracht van den H. Geest, welke
thans een wonderlijke diepte van het christe-
lijke leven en van de katholieke actie beleeft.
Desondanks dringt de Paus aan krachtig op
te komen voor de met voeten getreden rech-
ten van God en de heiligste gevoelens van het
menschelijk hart, dat God zoo bitter noodig
heeft. Ook thans geldt het de menschheid
voor het schrikkelijk strafgericht van God te
bewaren. Zoo bezjweert dan ook de H. Vader
alle voiken toch af te laten van de vemede-
rende zelfzucht en alle krachten in e£n front
te vereenigen tegen de vijanden van God en
van de menschheid en in zulk een bondgenoot-
schap alle harten en krachten samen te bren
gen van alien, die zich er op beroemen chris
ten te zijn. Hieraan mogen ook alien mede-
werken, die nog aan God gelooven en Hem
aanbidden, want het gevaar bedreigt alles, den
grondslag van elke orde en van elke autoriteit
n.l. het geloof in God.
JAPAN AAN DUN TWEESPRONG?
In 1922, tijdens de conferentie van Washing
ton, heeft, schrijft de N. R. Crt., de oude, wijze
en rondborstige admiraal Kato, „de kleine
Kato", in zijn eigen kring herhaaldelijk voor-
speld dat Japan een revolutie tegemoet ging.
Hij dacht aan den eenigen vorm van sociale
revolutie die men toen kende: een opstand
van het proletariaat, zooals Rusland in 1917
en de daarop volgende jaren had ondergaan.
Ter verklaring van zijn bezorgdheid omtrent
de toekomst van zjjn land wees hij dan op
het onoplosbaar probleem, waarvoor Japan
stond: een bodem, die niet meer in staat is
de heele bevolking te voeden, een in zijn
methoden van grondbewerking conservatieve
boerenstand, een onvoldoende uitgeruste Indu
strie en een onoverwinnelijke afkeer der
Japanners van emigratie.
Inderdaad is Japan op den duur nog in toe-
nemende mate in financieele en oeconomische
moeilijkheden geraakt, en stuipachtige ver-
schijnselen in het land blijven niet uit. Alleen
vertoonen zij een vorm, die Kato toen niet
kon voorzien. Het tij voor de, nationaal on-
verschillige, proletarisehe revolutie is intus
schen sterk verloopen, een nieuwe vloed was
zelfs toen reeds aan het opkomen: de vloed
van de sterk nationalistische sociale opstan-
digheid.
De Russische revolutie heeft snel een meta
morphose in die richting doorloopen. In
Duitschland werden na 1918 verreweg de
meeste politieke moorden gepleegd door
sociaal ontwrichte jonge lieden, wier politiek
kenmerk een overspannen nationalisme was.
De revolutie in Italie berustte op een organi-
satie van nationalistische gevoelens onder
leiders, die eens in de links-radicale gelederen
hadden gestreden. Hongarije is eenige jaren
lang geterroriseerd door chauvinistische orga
nisaties. Wij hoeven over den zegetocht van
hetgeen men gemakshalve met fascisme
pleegt te betitelen ofschoon die naam even
misleidend gebruikt wordt als te voren die
van communisme niet in alle bijzonderhe-
den te schrijven. Het duidelijkst vertoont dit
verschijnsel zijn karakter in een land waar het
op het oogenblik wellicht meer aanhang heeft
dan ergens elders, maar waar het nog niet
heeft gezegevierd: in Duitschland. Daar
draagt het ook den duidelijksten naam: natio-
naal-socialisme.
Vele vrede- en ordelievende burgers hebben
zich aangetrokken gevoelt tot die bewegin-
gen, omdat zij hun tegenovergesteld leken aan
het bolsjewisme. Men besefte al te weinig
het gevaar van een -tactiek om de revolutie
met de revolutie uit te drjjven.
Men moet wel blind zijn voor de feiten, als
men slechts vrees koestert voor een beweging
die met den dag meer in een verdedigende
positie gedrongen wordt en niet meer in staat
is partij te trekken van de ellendige tijdsom-
standigheden, maar niet beseft welke geva-
ren het wassende water van zeer agressieve
nationalistisch-revolutionaire bewegingen op-
levert.
De sociale ontevredenheid, de toenemende
binnenlandsche spanningen in Japan, die Kato
zag, hebben hun redding gevonden in den
nieuwen vorm van opstandigheid. Wanneer
de nationaal-socialistische beweging in Japan
zich zou gaan ontwikkelen als in Duitsch
land, dan zou dat voor de buitenwereld bui-
tengewoon gevaarlijker worden. De revolu-
tdonaire Duitsche nationalisten zien en voelen
de muren van macht om zich heen die hen
dwdngen zich in toom te houden; de Japansche
nationalisten voelen die muren niet. Iedere
aarzeling in imperialistische politiek lijkt him
lafheid, verraad. Zij vinden den tijd rijp voor
den grooten oogst, voor de verovering van de
heerschappij over Oost-Azie, die zij voor hun
land begeeren. Hun eigen leven hebben zij
daar gretig voor over. Geen instinct van
zelfbehoud zal hen beletten, de regeering te
tuchtigen, die naar hun meening te zwak is
in het verwezenlijken van hun doeleinden. De
aanslag op den minister-president Hama-
goetsji in 1930 was het antwoord op het slui-
ten van het vlootverdrag van Londen. De
moord op Inoeje was de straf voor gematigd
beleid tegenover de buitenwereld. De moord
op Takoema Dan had dezelfde strekking. Wij
hebben toen uit Tokio gehoord dat deze daden
waren uitgegaan van een kleine terroristische
groep, die echter in haar geheel onschadelijk
was gemaakt. Wij weten nu wat hiervan
waar was.
Men deelt ons thans weer mede dat de
jonge terroristen, die de daden van Zondag
hebben gepleegd, niet in verband staan met
eenige emstige politieke groep. Zelfs al is
dit juist, kunnen wij dan toch daardoor ge-
rustgesteld zijn? Japan verkeert in een toe
stand van hevige gisting. Een geest van op
standigheid zal nu te gemakkelijker vat op de
menigte krijgen als hij nationalistisch ge-
kleurd is en een beroep doet op gevoelens, die
in de groote menigte nog zeer krachtig leven.
Zucht tot zelfbehoud is geen rem voor de
heethoofden, wier daden reeds zoo besmette-
lijk zijn gebleken: de moordenaars van Inoe-
kai zijn zelf naar de politic gegaan om zich
aan te geven. De doodstraf te ondergaan is
zeker een deel van hun berekening.
Geen Japansch politicus kan zich nog veilig
voelen. Een moord, zooals die op Inoekai,
waarbjj de moordenaars de bewaking van het
huis van het hooggeplaatste sdachtoffer over-
weldigen, ware elders slechts denkbaar als in-
leiding tot een revolutie, die de daders bevrij-
den en tot haar helden verheffen kan. In
Japan is dat niet noodig. Immers de moor
denaars van Inoekai hebben zelfs de moge
lijkheid om te ontkamen versmaad. Tegen
dergelijk gestemde lieden, bij wie zelfbehoud
niet meer geldt en die zelfopoffering zoeken,
kan geen bescherming meer afdoende zijn»
Tegenover hen is ieder politicus vogelvrij.
Overal ter wereld kan een regeerder een gek,
die om zijn leven niets meer geeft, op zijn
weg ontmoeten. Wij hebben het juist nog in
Frankrijk gezien. De pogingen van dien gek
kunnen echter mislukken; maar wanneer
drommen van lieden van die gezindheid be-
staan, wordt de toestand hopeloos.
Zouden de moordenaars van Inoekai zich
alien hebben aangegeven als zij niet wisten
dat tal van anderen gereed staan om hun taak
over te nemen?
Het gebeurde is uitermate gevaarlijk voor
den vrede in den grooten Oceaan. De Japan
sche regeering die weigert te zwicihten voor
het drijven der nationalisten, moet zich als
vogelvrij beschouwen. Na het antwoord der
Japansche ,,nationaal-socialisten" of ,,fascis-
ten" op de nieuwe overeenkomst te Sjanhai
want dat was waarschijnlijk de moord op
Inoekai kan slechts nog een Japansche
regeering bestaan die toe wil geven aan de
fantastische en noodlottige verlangens der
nationalistische terreur of wel, die moedig
en sterk genoeg is om de machten uit te
roeien, die deze terreur uitoefenen.
Dit dilemma kan voor den vrede in het
Verre Oosten beslissend zijn. Wij vermoeden
dat de moord op Inoekai in Amerika veel in-
druk zal maken en nog meer te Moskou.
Waar gaat het heen? Het kan slechts goed
loopen als Japan nog een sterken man blijkt
te bezitten, die den vrede wil en het wilde
nationalisme aan kan. Is dat niet het geval,
dan houde men zich niet de honderdmaal ijdel
gebleken geruststelling voor, dat Japan geen
geld heeft voor groote avonturen.
Want dan regeeren niet meer koele bere
kening en verstandig inzicht in Japan, maar
wanhoop en verblinde eerzucht.
AASGIEREN.
„Er is een ongeluk, en oogenblikkelijk is de
lucht overdekt met het azende volk van gie-
ren van allerlei soort", aldus schreven wij
Zaterdag in onze beschouwing over het ge
beurde met het arme kindje van Lindbergh.
Wij wisten toen echter nog niet, schrijft de
N. R. Crt., in welk een afzichtelijken vorm
het genus aasgier zich onder dat weerzinwek-
kend gevolgelte had gemengd.
John H. Curtis vooral niet te verwarren
met den beroemden vliegtuig- en vaartuigen-
constructeur Glenn H. Curtiss! heeft door
zijn handelwijze alles overtroffen wat onze
fantaisie zich aan onmenschelijkheid in dit
geval kon voorstellen. Hij, een man die for-
tuin had gemaakt als bouwer van jachten,
maar die door de tijdsomstandigheden in gel-
delijke moeilijkheden verkeerde, heeft in het
ongeluk van zijn vriend Lindbergh een moge
lijkheid gezien om den schijn van rjjkdom, die
hij naar buiten ophield, nog wat langer te
rekken.
Lindbergh stelt in zijn vriendschap het
volste vertrouwen, en dit vertrouwen wordt
door Curtis meedoogenloos geexploiteerd. Hij
verzint het sprookje van de roovers die op een
jacht het kind gevangen houden. Den armen
vader houdt hij opzettelijk op een verkeerd
spoor; hij wekt een hoop bij hem, waarvan hij
niet alleen weet dat zij voor geen verwezenlij-
king vatbaar is, maar zelfs dat zij het vinden
van het kind of in ieder geval van de misdadi-
gers in hooge mate moet belemmeren. Hij kan
geen oogenblik erover in twijfel zijn dat hij de
belangen dient van deze misdadigers. De Ame-
rikaansche vloot ter zee en in de lucht brengt
hij in actie, alles terwille van een hersen-
schim, die hem zijn geld moet opbrengen.
Hoeveel krijgt hij los van den offervaardigen
vader als „onkosten" voor zijn stappen en als
„smeergeld" voor denkbeeldige bemiddelaars
Hoe is zijn verhouding tot het bekende, be-
driegelijk afgeperste losgeld?
De daad van Curtis, den vertrouwden vriend
van Lindbergh, wint het in menschelijke af-
zichtelijkheid nog ver van die der roovers. Het
ontvoeren van het kind en wat er verder mee
is gebeurd, opende ons geen nieuiwe gezichts-
punten op menschelijke ontaarding; de beken-
tenis van Curtis doet dit wel.
Moge dit dan eindelijk bijdragen tot bevrij-
ding van het Amerikaansche volk van den
geesel van de sensatiezucht. Twee dagbladen
en een filmondememing, zoo heeft Curtis be
kend, hebben hem door het aanbieden van
hooge honoraria ertoe gebracht, de ondenk-
baar wreede comedie door te spelen. Wij heb
ben echter niet veel hoop dat dit de oogen
van het Amerikaansche publiek zal openen
voor de uitwassen der sensatiejoumalistiek
in woord en beeld; de bekentenis van Curtis
is veeleer een ,,good story" te meer.
Een verleide is Curtis echter ter nauwer
nood. Immers hij is begonnen met het verhaal
van zijn betrekkingen tot de roovers te ver-
zinnen; toen kwamen van zelf de inkomsten,
die hem tot een nieuwe figuur hebben ge
maakt in de criminologie.
Lindbergh betaalt duur voor zijn beroemd-
heid in deze dagen!
DE MOORDEN TE ECHT.
In den nacht van 27 op 28 November van
het vorig jaar speelde zich in het gehucht
Putbroek, tusschen Diergaarde en Posterholt,
onder de gemeente Echt, een gruwelijk
drama af.
De gebroeders Willem en Matthias Weh-
rens en hun neef W. Kersten, alle drie afkom-
stig uit Diergaarde-Putbroek, begaven zich
dien avond, na 'n kaartavondje, ten huize der
familie Wehrens, in de richting Posterholt om
eenige overdag gezette wildstrikken na te
zien.
Van dien nachtelijken tocht keerde geen van
drieen terug. Na twee dagen zoeken werden
hun lij'ken, door kogels doorzeefd, begraven
gevonden in de bosschen tusschen Diergaarde
-Putbroek en Posterholt.
De volksmond wees reeds aanstonds twee
jachtopzieners, H. en M. L. v. d. E., vader en
zoon, als de daders van dit gruwelijk misdrijf
aan.
Een nauwgezet justitioneel onderzoek volg-
de, naar aanleiding waarvan de beide van der
E's, nadat zeer bezwarende omstandigheden
aan het licht waren gekomen, op Dinsdag 1
December werden gearresteerd, en gevankelijk
naar Roermond overgebra-cht.
In verband met deze arrestaties deden des-
tijds de wildste geruchten de ronde. De uiterst
opgewonden bevolking van dit deel van Zuid-
Limburg meende, dat de beide gearresteer-
den mede schuldig waren aan verscheidene
verdwijningen van de laatste jaren.
Inderdaad werd na langdurig zoeken een
week na de arrestatie der beide jachtopzie
ners, eveneens in de bosschen bij Diergaarde
Putbroek, het lijk gevonden van den sinds Mei
1931 vermisten Willem Roebroekx. Diens
lijk was eveneens door kogels doorzeefd, zoo-
dat het vermoeden voor de hand lag, dat ook
R. door de beide van der E.'s zou zijn om het
leven gebracht.
De beide jachtopzieners zijn van 1 Decem
ber af in voorarrest gebleven, terwijl een uit-
gebreide instructie tegen hen werd gevoerd.
Deze instructie heeft er eindelijk toe ge-
leid, dat beide verdachten tegen 31 Mei a.s
voor de rechtbank te Roermond zijn gedag-
vaard.
De betreffende dagvaarding is hun Woens-
dagmiddag in het Huis van Bewaring te Roer
mond beteekend.
In deze dagvaarding, welke verscheidene
folio-bladzijden bedraagt, wordt aan de beide
verdachten o.m. ten laste gelegd:
dat zij tezamen en in ve'reeniging ter uit-
voering van hun na kalm beraad en rustig
overleg opgevatte voomemen in den nacht van
27 op 28 November 1931, omstreeks half 1, op
zettelijk met het oogmerk om W. Kersten van
het leven te berooven op korten afstand op
dezen een aantal schoten hebben gelost (welke
schoten in de da' 'aarding nauwkeurig worden
omschreven) r verdachte H. v. d. E. uit
(Ingez. Med.)
een jachtgeweer en verdachte M. L. v. d. E.
(de zoon) uit een parabellum, tengevolge van
welke schoten, die W. Kersten o.m. troffen in
hoofd, hals, longen, dijbeen en buik, (een en
ander in dagvaarding nauwkeurig omschre
ven), Kersten voomoemd is overleden;
althans dat verdachte M. L. v. d. E. (de
zoon) ter uitvoering van zijn na kalm beraad
en rustig overleg opgevatte voornemen in den
nacht van 27 op 28 November 1931 omstreeks
half 4en opzettelijk met het oogmerk W. Ker
sten van het leven te berooven, op korten af
stand op dezen een aantal schoten uit een
parabellum heeft gelost, aan de gevolgen,
waarvan Kersten voomoemd is overleden.
Aan beide verdachten wordt, wat den dood
van Kersten betreft, subsidiair ten laste ge
legd doodslag, zware mishandeling met doo-
delijken afloop, zware mishandeling en dood
door sehuld.
Wat den dood van de gebroeders W. en M.
Wehrens betreft, deze schijnt alleen ten laste
te komen aan verdachte H. v. d. E. de
vader). Althans wordt deze hem alleen ten
laste gelegd. Hij zal derhalve bovendien te-
rechtstaan terzake, dat hij in den nacht van
27 op 28 November 1931 omstreeks half 1,
na kalm beraad en rustig overleg, opzettelijk
ter uitvoering van zijn voomemen, om W. en
M. Wehrens van het leven te berooven, op kor
ten afstand op dezen een aantal schoten uit
een jachtgeweer heeft gelost (een en ander
in de dagvaarding nauwkeurig omschreven),
tengevolge waarvan beiden zrjn overleden.
Subsidiair wordt ook in deze gevallen aan
v. d. E. Sr. ten laste gelegd doodslag, zware
mishandeling den dood ten gevolge hebbende,
zware mishandeling en dood door schuld.
De officier van justitie heeft voor de be-
handeling ter openbare rechtzitting 35 getui-
gen A charge gedagvaard, o.w. 3 deskundigen,
n.l. de bekende criminoloog Dr. L. P. Hulst,
de apotheker-scheikundige Dr. van Waege-
ningh uit Maastricht en als wapendeskundige
de meester-geweermaker Coenen uit Maas
tricht.
Verwacht wordt, dat de behandeling twee a
drie dagen zal duren.
Als verdediger van verdachten zal optreden
Mr. Paul Tripels uit Roermond.
Verrassingen zijn bjj de behandeling niet
uitgesloten, speciaal omdat omtrent het kali-
ber der jachtgeweerschoten eenig verschil van
meening schijnt te bestaan.
De moord op W. Roebroekxs is in deze
dagvaarding aan verdachten niet ten laste ge
legd en zal waarschijnlijk later afzonderlijk
worden behandeld.
WEIGERING INKWARTIERING.
De advocaat-generaal bij den Hoogen Raad
concludeerde tot verwerping van het cassatie-
beroep van Ds. Faber, predikant te Zutphen
lid der Tweede Kamer die in hooger beroep
door de rechtbank te Zutphen is veroordeeld
tot een geldboete van 75 subs, een maand
hechtenis wegens overtreding van de inkwar-
tieringswet door bij leger-oefeningen inkwar-
tiering te weigeren. Arrest 13 Juni.
Twee verrassingen! De arme
tram. Winkel-vrjjheid.voor
hoelang? De oude gids V. d.
Velde.
De nieuwe maand Mei heeft voor de Hof-
stad verschillende verrassingen" bereid.
Daar is allereerst de verlaging van de taxi-
tarieven.
En: de 21 „vrije dagen" voor ons Winkel-
bedrrjf.
De concurrentie met onze semi-gemeente-
tram is thans door de taxi's aangepakt op
zeer energieke en voor ons monopolistisch
openbaar vervoermiddel waarschijnlijk
noodlottige wijze. Voor het luttele bedrag
van 20 cent kunnen 5 mensehen zich reeds
per auto een eindweegs doen vervoeren...
Voor twee A drie kwartjes is de geheele
familie 's avonds van een der buitenwjjken
naar bioscoop of schouwburg gebracht...
Het trammetje rekent nog immer 12% cent
„de man."
Welke zakenman zou niet „op z'n vingers
kunnen uitrekenen", hoe die concurrentie-
strijd op den duur zal worden beslist, terwijl
men dan de ver over de honderd duizend
fietsers, die de Residentie herbergt, nog bui
ten beschouwing laat? Reeds eerder mocht
ik mijn lezers een en ander over de zonder-
linge tariefpolitiek van onze tramdirectie
vertellen. Ik zal dus thans niet in herhalln-
gen treden.
Maar wel durf ik met zekerhetd te voor-
spellen, dat ik spoedig in de gelegenheid zal
zijn, eenige „koersverandering" bij onze tram
te melden. Die wel moet gaan in de richting
van tariefsverlaging. Wil de stellig „keurige"
Haagsche tram, de smetteloos-roomgele, niet
heelemaal te gronde gaan.
Eigenaardig is de toestand, geschapen door
de invoering van de Winkelsluitingswet. De
gemeentelijke verordeningen waren niet op
tijd gereed. Dus zou op 1 Mei de strenge wet
zonder verzachtende bepalingen hier in wer-
king treden.
Dat wilden onze Vroeden niet. Uitkomst
werd gezocht in het onmiddellijk ,,opsoupee-
ren" (om met minister De Geer te spreken!)
van de 21 dagen, die de wet jaarlijks vrij
geeft, zoodat in het Haagje tot 21 Mei a.s.
alle winkeliers volkomen vrij zijn wat betreft
het al of niet slui ten van hun zaak!
Er zijn winkeliers, die deze ,,anarchie" voe
len als een soort „galgenmaal" oftewel mond-
kwelling. Nog even te mogen profiteeren van
een ongebondenheid, die nimmer zal weer-
keeren...
Maar het overgroote percentage hunkert
naar het oogenblik, waarop de 8-uur sluiting
wettelijk verplicht zal zijn... Die voelen de
drie weken uitstel als een druk, welke ver-
meden had behooren te worden. Niet onmo-
gelijk is intusschen, dat de bedoelde verorde
ningen er over drie weken... evenmin zullen
wezen als nu. Onder de Haagsche winkeliers
wordt nogal heftig gestreden over de wen-
schelijkbeid van verschillende bepalingen, zoo
dat nog niet duidelijk is of het gemeentebe-
stuur tjjdig „het juiste midden" zal weten te
vinden. Als de wet straks onverkort in het
Haagje zal moeten worden toegepast... en
ook in Scheveningen, de Internationale bad-
plaats, regeeren zal, zoodat de arme vroeg-
zomergasten 's Zondags in een omgeving ver-
keeren, waar dominee Kersten zich zelfs be-
hagelijk zou kunnen voelen, dan... Laten we
echter hopen, dat 't zoo ver niet komen zal!
Het mag in dezen tijd opmerkeljjk worden
genoemd, als eenige dagen voorbij zijn ge
gaan, zonder dat in de bladen melding is ge
maakt van een of ander jubileum.
Dikwijls is de beteekenis van die feestelflke
