ALGEMEEN NIEUWS- F.N AQVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
SBmm
Eerste Blad.
Sanherib.
DE VIERDE SEPTEMBER
HEERENBAAI
Autoschool van Gent
No. 8838
VRIjDAG 20 MEI 1932
72e Jaargang.
FEUILLETON
BINNENLAND
rase*
MIRYSTRAAT 10 Tel. 194.98
HULPVERLEENING AAN DE MELKVEE-
HOUDERIJ.
TER
UZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Birnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
tv. per post 1,80 per 3 maanden Br| voor uitbetaling fr. per post f 6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,25, overlge lan den /2,60 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bfl vooruitbetaling.
Uitgeefstor: Flrrna P. J. VAN DE SANDE.
GIRO 38150 TELEFOON No. IB.
ADVERTENTI8N: Van 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer 0,20.
Grootere letters en cliches wor den naar plaatsruimte berekend. i
Handelsadvertentien bij regelabonnement te gen verminderd tariefhetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst 66n dag voor de uitgave.
DIT BLAI) VERSCHIJNT IEDEREN MAA NDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
II.
De tocht naar de overzijde van de
Perzische Golf was dus mislukt. Er wer-
den wel heel dikke woorden gebruikt om
de resultaten te rapporteeren, maar we
kennen die manieren, ook uit den ,,grooten
oorlog Challusch, de koning der Ela-
mieten viel, om zich over het hem aan-
gedane onrecht te wreken, met een groote
legermacht in Noord-Babylonie, verover-
de in September 694 de stad Sippar, die
tot nu toe aan Assyrie nog trouw was
ebleven, en welker inwoners hij nu over
e kling liet jagen. Zelfs nam hij San
heribs zoon Assur-nadin-Schum, die in
zijns vaders plaats de heerschappij over
Babel uitoefende, gevangen. Deze werd
door hem naar Elam weggevoerd, waar hij
zijn leven schijnt te hebben beeindigd. In
diens plaats stelde de koning der Elamie-
ten den echt Babylonischen vorst Nergal-
uscherib (meestal afgekort als Schuzub,
de Babylonier) in 693 aan. De Elamieten
trokken verder Noordwaarts, en bezetten
Assyrisch gebied; de Babyloniers trokken
naar het Zuiden, en brachten Nippur in
het nauw. Zoo was dan de positie van
Assyrie wel bijzonder hachelijk geworden;
men denke het zich maar eens in: de
kroonprins gevangen en naar het vijande-
lijk land weggesleept, heele stukken van
Assyrie in de hand van de Elamieten, en
enorm groote strijdkrachten eenvoudig in
Zuid-Babylonie afgesneden. Het leek er
dus wel erg naar, dat het eind gekomen
was! Maar in September ging het Assy-
rische leger in Zuidelijk Babel, dat zich
bijna een heel jaar had stil gehouden, tot
het offensief over, veroverde het afgeval-
len Uruk, en leverde reeds een week later
aan Schurub een beslissenden slag in de
onmiddellijke nabijheid van Nippur. Hier
kwam weer eens de oude dapperheid van
de Assyrische troepen aan den dag, die
de Babyloniers volkomen op de vlucht
joegen en zich thans een weg terug baan-
den naar hun vaderland. Zelfs viel Schu
zub door verraad zijn overwinnaars io
handen de verrader kreeg notabene als
belooning t' gewicht van den door hem uit-
eleverden gevangene in zilver uitge-
eerd! hij werd nu op zijn beurt naar
Assyrie gesleept, en in de stadspoort van
Nineve voor alien, die voorbijaingen, ten
spot ten toon gesteld. Zoo had dan San
herib door de activiteit van zijn soldaten
zich nog eens bevrijd uit al zijn moeielijk-
heden; en een buitenkansje was het vooral
voor hem, dat hij ook zijn tegnstander
Challusch uit Elam kwijt raakte in dezen
zelfden tijd (693), omdat die bij een
oproer werd gedood.
Tegen diens opvolger Kudur-nachundi
trok Sanherib nog in den herfst van dat
zelfde jaar te velde, en hij bezette nu ook
enkele grensgebieden, die vroeger bij
Assyrie hadden gehoord, terwijl hij alle
streken, waar hij doorkwam, eenvoudig
plat brandde. De vriendelijke oorlogs-
AVONTURENROMAN
door
PETER BARON.
(Nadruk verboden.)
11)
Vervolg.)
Bryce keek nog wel een beetje achter-
dochtig naar Guest. „Natuurlijk," sprak
hij in het algemeen, „ik kan ongelijk heb
ben, maar ik was van meening, dat ik
slechts een schot hoorde vallen."
Guest glimlachte geduldig.
,,Je had gelijk, hoor. Je hoorde maar
een schot. Zet het als je blieft uit je her-
sens, dat ik op Venning geschoten heb,
he Heb je van je leven wel eens van
een geruischloos Maxim-pistool gehoord
Ja Welnu, dat is de verklaring."
„Goed," stemde Bryce in, „maar be-
halve dan toch het ontbreken van een
vuurstraal van die ,,geruischlooze." Guest
fronste zijn wenkbrauwen.
,,Dat is mij een even groot raadsel als
jou," zei hij. ,,Maar het is niet onmoge-
lijk om dien straal te dooven. Dat is van
te voren in orde gemaakt met een stalen
kopschild, vermoed ik."
Op dat oogenblik uitte Weston, die het
paneel aan het onderzoeken was op de
plaats waar de kogel van Guest moest zijn
ingedrongen, een luiden kreet, en hij
haastte zich met den kogel, dien hij met
zijn mes uit den wand had opgediept,
naar Bryce. Deze was van hetzelfde kali-
ber als de resteerende vijf kogels in de
revolver van Guest.
Verondersteld, dat ook de kogel in het
manieren zijn er dus blijkbaar in den loop
der eeuwn niet beter, maar ook niet min-
der(?) op geworden, en het ,,a la guerre
comme a la guere" schijnt wel altijd on-
verkort te hebben gegolden. Kudur-
nachundi meende zich in zijn noofdstad
Madaktu niet meer veilig en daarom vlood
hij de bergen in. Toen trad er in de
maand Januari 662 plotseling een heel
strenge koude in met veel regen en
sneeuwval, zoodat de Assyriers tot de
terugtocht werden gedwongen. Maar het
geluk scheen Sanherib nog niet in de
steek te willen laten. De ontevreden Ela
mieten vermoordden namelijk hun koning
na een regeering van slechts tien maanden
en nu zetten zij diens broeder Ummam-
menanu op den troon.
In Babel had ondertusschen in 692 de
door ons reeds genoemde Chaldeer Mu-
schezib-Marduk de gelegenheid te baat
genomen om allerlei gepeupel rondom zich
te verzamelen, met behulp waarvan hij
thans den troon bezette. Hoewel hij een
Chaldeer, en dus een vreemdeling was,
namen de Babyloniers hem met open
armen in ontvangst, omdat het bij hen en
hem ging tegen Sanherib. Hij sloot ook
nog een verbond met veel anderen, en
gezamenlijk werd er toen naar Babel op-
aetrokken. Bij de stad Chalule aan de
Tigris, op slechts korten afstand van
Bagdad, kwam het nu (691) tot een slag,
die wel buitengewoon bloedia moet zijn
geweest. Sanherib schrijft wel zichzelf in
dikke woorden de overwinning toe, maar
dat is pure fantasie gebleken. Babylo-
nische bronnen verklaren toch met zeer
nuchtere en sobere woorden, dat Sanherib
daar een nederlaag heeft geleden. In elk
geval moest hij onverrichterzake naar huis
terugkeeren en Schuzub bleef verder de
onbestreden heerscher in Babel. Laten
wij dan maar aannemen, dat de waarheid
in het midden zal hebben gelegen.
Terwijl de tegenstanders nu op hun
lauweren uitrustten, liet Sanherib zich
toch niet afbrengen van wraakplannen.
Een tocht heeft hij in de nu volgende
jaren ondernomen tegen Arabie, maar
verder ging het alles tegen Babel, keer op
keer. En eindelijk zag hij zijn kans schoon.
Schuzub stond nu vrijwel alleen. 1
December 689 werd hij verslagen, en
Babel viel thans in de handen der As
syriers. Sanheribs woede kende geen
grnzen, hij wilde die wereldstad wel ge-
heel van den aardbodem laten verdwijnen,
en haar volkomen verwoesten zonder te
letten op de geschiedenis en de goddelijke
wereldorde. De ongelukkige vorst en de
godenbeelden werden naar Assyrie ge-
transporteerd zoodat in de stad geen
culturs meer kon plaats vinden, en onder
de bewoners werd zoo'n bloedbad aange-
richt, dat hun lijken de straten versperden.
Een heele tempel werd verwoest, de toren
in 't kanaal gestort en alles werd onder
water gezet. Hoe mateloos en zinneloos
Sanheribs woede was, bewijst wel de om-
standigheid, dat hij, om de stad ook sym-
bolisch van den aardbodem te doen ver
dwijnen, aarde uit Babel op schepen deed
laden en die zoo liet wegwaren. De be
woners van de eilanden zonden nu, bang
ewricht van Guest en die in Venning's
orst van hetzelfde kaliber waren, dan zou
alles opgehelderd zijn.
Laten wij een onderzoek beginnen,
Weston", beval Bryce, en geholpen door
Guest begon hij de kamer aan een nauw-
keurig onderzoek te onderwerpen.
Toen Weston terugkeerde, speurde
Bryce rondom de sofa.
„Stuur Mitchell hierheen", luidde het,
„en den sergeant, die met het cordon be-
last is".
Bryce keek naar zijn collega inspecteur.
,,De ouwe zal den boel op stelten zet
ten", meende hij.
,,Niets aan te doen", bromde Guest.
„Ons treft geen verwijt. Ik kan niet in het
donker zien, en jij evenmin. 't Geval is
hopeloos. Niemand was van plaats ver-
anderd, toen de lantaarns werden aange-
stoken. Neem bijvoorbeeld Hubert Chat
terton. Hij kon zich niet verroerd heb
ben, zonder dat Myra, die tegenover hem
zat, het gehoord had. Evenmin kon zij
zich bewegen om dezelfde reden.
„Dat is waar", gaf Bryce voorzichtig
toe. „Noch Mandeville, noch ik konden
dat schot afgevuurd hebben. Want kogels
die van ons kwamen, zouden den buiten-
kant van zijn schouders geraakt hebben
en niet zijn borst". In gepeins rimpelde
zich zijn voorhoofd. ,,Tusschen twee
haakjes, wie draaide t licht uit?"
„Ik weet het niet", mompelde Guest.
Hijdie de schoten loste, denk ik. ,,De
moordenaar". Het is toch wel een beetje
twijfelachtig, dat hij op Venning schoot,
en tegelijk mijn schot beantwoordde. Een
verduiveld goed schutter bij zulk licht".
Hij kwam weer terug op zijn eerste
onderwerp. ,,Dit is dus aangaande Wes
ton en mij. Ik heb mijn aandeel erin ver-
klaard".
geworden door de razernij van den
koning, een heele troep menschen naar
Babel om mee te doen bij de verwoesting!
Babel leek vernietigd en acht jaar lang
was er geen koning in dat land.
Sanherib schijnt "hierna behoefte te
hebben gehad aan eenige rust. Wij weten
tenminste niets meer van veldtochten van
hem na het jaar 689. Maar daarmee
waren zijn zorgen nog niet verdwenen.
Er was telkens strijd tusschen allerlei
harem-vrouwen, die dan vaak naar buiten
uitsloeg. Zoo moet Sanherib vooral een
vrouw hebben gehad, die een heel interes-
sante rol speelde, en waarvan wel eens
vermoed is, dat zij een Jodin was. Zij
heette. Nakija, dat yhl zeggen: de reine.
Haar geschiedenis lijkt in menig opzicht
op die van Esther aan het hof van Ahas-
veros. Deze vrouw heeft gedaan weten
te krijgen, dat Saflhemb haar zoon
Asarhaddon tot kroonprins liet uitroepen.
Er zijn allerlei plichtplegingen voor ge-
pleegd, en eindelijk had men er dan den
zegen op van al de goden, en de trouw-
beloften van de inwoners en zelfs van de
andere broers. Zijn naam werd veran-
derd. Heette hij eer ;t ,,Assur heeft een
broeder gegeven", wat zooveel beteekende
als dat hij een jongere prins was, nu werd
zijn naam heel lang en beteekende:
„Assur, de Heer der goden, stelt een
erfzoon aan". Alles scheen opperbest in
orde te zijn. De koning, die zich al zoo
vaak bij de beoordeeling van menschen
vergist had, moest echter aan eigen
lichaam ondervinden,, dat hij nog eens
verkeerd had gerekend. De oudere broers
konden, namelijk, ondanks de schoonste
beloften en de duurste eeden, den smaad,
die hun was anaedaan, niet vergeten of
verduwen; zij bekommerden zich niet om
hun eens gegeven woord, maar overvielen
hun ouden vader, toen hij in Nineve in
den tempel tot zijn God bad, en daar werd
hij neergestcken (681-). 'Zijn laatste rust-
plaats vond Sanherib in een grafmonu-
ment, dat hij zelf had gebouwd, en zoo
kreeg de onrustige vorst een beklagens-
waardig levenseinde.
Ook al mag men Sanherib geen bijzon-
dere politieke beteekenis toekennen, zoo
moet er toch worden toegegeven, dat hij
een buitengewoon begaafd persoon is ge
weest, die voor alles wat nieuw was in
techniek, kunst en wetenschap zich sterk
heeft gei'nteresseerd. Wel zullen de
meeste uitvindingen, die hem zijn toege-
schreven, niet van henzelf afkomstig zijn,
maar van Sanherib ging toch in ieaer
geval niet zelden de aansporing uit. Reeds
zagen wij, dat Sanherib een natuurlief-
hebber, sportsman en bergbestijger is ge
weest als slechts weinigen voor hem. Hij
had alleen een beetje watervrees. Verder
is het merkwaardig, dat hij in de plaats
van vroegere rnetalen, ook in het munt-
wezen gebruikt, tot edeler metalen is over-
gegaan. Dan heeft Sanherib heel veel
gedaan voor den landbouw.
En voorts was Sanherib dol op een
mooien tuin met zeldzame planten. Hij
had tuinen met vijvers, zwanen, wilde
zwijnen en herten. Dan heeft hij veel
gedaan voor de katoenaanplant. Ook
Bryce knikte. Ik blijf borg voor Wes
ton", sprak hij. ,,Hij heeft alleen geloopen
om de lamp in te schakelen".
Op dat oogenblik kwam Weston binnen
in gezelschap van een mageren man in
civiel, die een scherp geteekend gelaat
had, benevens nog een grooten man, met
en nek als van een stier en eeri rood ge-
kleurd gelaat, die de uniform droeg van
een sergeant van de politie.
„Zoo juist een schot gehoord?" vroeg
Bryce giftig aan die twee.
Beiden knikten met eerbiedige instem-
ming.
„Verliet iemand het huis, sergeant?"
,,Neen, mijnheer". Ook de stierennek
schudde nadrukkelijk het hoofd.
Niemand op het dak. Mitchell?"
,,Neen, mijnheer". De man met het
hoekige gelaat zei het eveneens met
nadruk.
,,Dank je. Dat is alles", zei Bryce
kortaf, terwijl hij hen wegzond. „Ik zou
wel eens willen weten, wat er met Leslie
Wace gaande is", vervolgde hij.
„We komen alles te weten, zoodra
Randall rapport uitbrengt", mompelde
Guest, die zich van den haard verwijderde
'teneinde den schrijflessenaar, die bij den
muur stond, eens goed op te nemen.
Een half uur lang onderwijl werd
thet lijk van Venning naar de begraaf-
plaats aetransporteerd zochten zij
tevergeefs.
„Blijft er nog iemand uit dezen kring
onder bewaking?" vroeg Bryce.
„Alleen vannacht", antwoordde Guest.
„Morgen zal de chef hen wel laten gaan.
Er bestaat geen klaarblijkelijke reden om
hen vast te houden
Bryce ging naar buiten en keerde terug
met Mandeville en Hubert Chatterton.
,,'t Is werkelijk verschrikkelijk", zuchtte
heeft Sanherib begrepen, hoezeer goede
watertoevoer noodzakelijk was. En gewoon
enorm waren de bouwwerken, die deze
koning deed uitvoeren. Hij heeft Nineve
gemaakt tot wat het geworden is. De
muur alleen om heel de stad was 40 tegels
dik en bijna 24 M. hoog. Er waren 15
poorten in naar alle richtingen. Rondom
dien muur was een gracht van 42 M.
breedte. En het schoonst en indrukwek-
kendst van alles was Sanheribs eigen
paleis, waaraan kosten noch arbeid waren
gespaard.
Sanherib en al deze vorsten zijn de
mannen, met wie Israel (Juda) te strijden
had. Wij kennen hem, zijn voorgangers
en opvolgers ten deele ook uit den bijbel.
Maar altijd blijft merkwaardig en verblij-
dend, in de eerste plaats dit, dat de ge-
gevens zoo uitnemend kloppen, en dan
ook en vooral, dat het kleine volk der
Joden den strijd tegen zulke grootmachten
(op gezag veelal van zijn profeten) niet
heeft gevreesd, maar ook op dat punt
langzaam-aan als 't ware heeft heengeleid
tot Hem, Wien gegeven is alle macht,
beide in hemel en op aarde.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Wnensdag.
Het nieuw gekozen lid, de heer P. C. Peere-
boom (herv. geref.) legt in handen van den
voorzitter de vereischte eeden af en neemt
zitting.
De Voorzitter acht de aangevraagde inter-
pellatie-Wijnkoop inzake de voedselvoorzie-
ning in Indie overbodig wegens de aanstaande
behandeling van de ingediende Indische wets-
ontwerpen.
De heer Wijnkoop (comm.) protesteert
hiertegen wegens het belang dezer zaak.
De heer Cramer (s.-d.) zegt, dat als over-
eenkomstig den wensch van den voorzitter
wordt besloten, bovendien schriftelijke voor-
bereiding mogelijk is.
De heer De Visser (comm.) zegt, dat hon-
Qesticht in 1919 door H. FIN0ULST.
Bestuur: FINOULST. - I. A. D.
KORTRIJKLeiestraat 48 - Tel 1139
Theorie, Practijk. Rijlessen op Auto met dubbel
stuur (EENIG IN VLAANDEREN).
Prospectus gratis.
(Ingez. Med.)
gerende menschen niets hebben aan een schrif
telijke voorbereiding, doch wel aan voedsel.
Na repliek van den heer Wijnkoop en mede-
deeling van den Vorzitter, dat de bewuste
suppletoire Indische begrooting de volgende
maand aan de orde komt, wordt met 70 tegen
2 stemmen (communisten) besloten de inter-
pellatie niet toe te staan.
Voortgezet wordt de behandeling van de
wetsontwerpen, regelende den invoer van
schoeisel, tricotgoederen, wollen en halfwollen
stoffen en bovenkleeding.
Mej. de Jong (s.-d.) klaagt over te weinig
overleg met belangstellende werknemers en
bestrijdt de meening van mej. Katz, dat er
de laatste, terwijl hij in een stoel neerviel
en zijn aschgrauw gelaat afwischte
„Behoeft uw handgewricht geen ver-
pleging, inspecteur?" vroeg de politie-
chirurg.
,,0, 't is maar een vleeschwonde, dank
U", antwoordde Guest, ,,'t Zou goed zijn
als je een paar uurtjes ging slapen, Man
deville".
Mandeville glimlachte. „Daar is niet
veel kans op. Ik moet nu naar het lijken-
huis zei hij en vertrok.
„Hemeltjelief", kreunde Chatterton,
die man is een duivel. Hij is overal.
Vannacht is hij hier in de kamer geweest,
vlak onder uw neus, en ontsnapte, mijn
hemel! Hij sprong op en keek beangst,
toen Wally de kamer binnnentrad in ge
zelschap van Weston.
„Is het waar, wat hij zegt?" vroeg
Wally. Bryce knikte even. „Morgen
zult gij vrij zijn, mits ge onschuldig zijt",
sprak hij. Mokkend ging Wally weer
heen, gevolgd door den reus in burger.
Er werd op de deur geklopt en Bryce riep
kortaf: Binnen". Randall trad terneer-
geslagen binnen.
Hij is me ontglipt, mijnheer", zei Ran
dall schaapachtig, als antwoord op den
ondervragenden blik van zijn meerdere.
Hij nam een taxi naar Piccadilly en ik
volgde in een andere, maar mijn man ver-
loor hem bij het Circus in een verkeers-
stremming uit 't ooq".
Bryce viel uit: „Wat voor den duivel",
maar werd onderbroken door Guest.
,,In orde, Randall, jij deed je best. Je
kunt nu gaan. Ik heb je diensten niet
meer noodig".
Inspecteur Bryce kon hierop geen pas-
send antwoord vinden.
Niettemin viel hij hem onmiddellijk over
een andere linie aan.
ECHTE FRIESCHE
tiimiiiimiiutm/iiiuni
iiiniimmiimiiiiiuaim
20-50 ct.per ons
Vt zochte en yeurige rooktabafc f
(Ingez. Med.)
weinig werkeloosheid zou bestaan in de con-
fectie-industrie. Spr. ontkent, dat er geen
gummi-regenkleeding zou worden vervaardigd
hier te lande.
REGELING VAN DEN VLEESCHUITVOEK.
Het Tweede Kamerlid Van den Heuvel heeft
aan den Minister van Economische Zaken en
Arbeid een aantal vragen gericht met betrek-
king tot de regeling van den uitvoer van
vleesch.
Hij vraagt o.a. of het den Minister bekend
is, dat de ingevolge het Kon. besluit tot rege
ling van den uitvoer naar Frankrijk aange-
wezen adifiseur voor den uitvoer van vleesch
en vleeschwaren een commissie van expor-
teurs heeft ingesteld, om het uitgeven van
consenten te regelen, en dat deze commissie
bestaande uit enkele exporteurs het verdee-
len dier consenten zoo heeft opgevat, dat deze
leden-exporteurs voor zich zelf 90 pCt. der
consenten hebben gehouden en aan alle ove-
rige exporteurs tezamen slechts 10 pCt.
hebben gegeven.
Vervolgens worden o.m. nog de vragen
gesteld:
Is het den Minister bekend, dat de expor
teurs voorheen een winst maakten van
gemiddeld hoogstens 50 cent per schaap
en thans een winst volgens nauwkeurige
marktberichten van minstens tien gulden per
schaap
Is de Minister eveneens niet van oordeet,
dat de bestaande toestand waarbij practisch
enkele exporteurs alle macht in handen heb
ben, en alle financieele voordeelen trekken
ten kosten van sehapenhouders en tusschen-
handelaren, niet langer bestendigd kan blij-
ven, maar hierin met den meesten spoed on-
onmiddellijk wij'ziging moet worden gebracht,
ten behoeve van de tusschenhandelaren en
sehapenhouders, hetzij door aan de houders
der schapen of aan de centrale landbouW-
oorganisaties, de consenten te geven
Blijkens het voorloopig verslag der Tweede
Kamer over het wetsontwerp tot tijidelijke
maatregelen tot hulpverleening aan de melk-
veehouderij, vonden verscheidene leden in de
indiening van dit ontwerp, hetwelk, naar zij
opmerkten, diep ingrijpt in de verdeeling van
het nationale inkomen, aanleiding, opnieuw
te wijzen op de noodzakelijkheid, dat door de
Regeering ten aanzien van de voorziening in
de nooden, welke de heerschende crisis met
zich brengt, een vaste lijn wordt gevolgd.
De Regeering houdt vast aan incidenteele
regelingen, waarbij telkens het belang van
e6n groep wordt bezien. Het kan niet anders,.
(Ingez. Med.)
..Morgenochtend zal ik 'n uitleg noodi,
hebben van Wace's verrichtingen", spra
hij koelweg, terwijl hij zijn collega tartte
een tegertbevel te uiten.
Guest was weer naar den haard terug-
gegaan, die hem blijkbaar nog maar steeds
belang inboezemde. Hubert Chatterton
keek naar hem met apathische oogen,
oogen die niet veel zagen van wat er ge~
beurde. Zich haast onbewust van de aan-
wezigheid der inspecteurs, mummelde
Chatterton stilletjes voor zich uit, terwijl
zijn lippen nerveus trokken en zijn handen
zich klemden, dat de nagels diep in de
palmen doordrongen en het vel van de
knokkels wit optrok.
Bryce, die zijn pijp stopte, loerde naar
Chatterton en naar Guest.
Zijn verdenkingen van zijn collega
waren nog niet weggevaagd en dit was
misschien niet te verwonderen ,in aanmer-
king genomen de curieuze houding, waar-
in hij Guest had aangetroffen onmiddellijk
nadat de lantaarns ontstoken waren.
Evenmin was het zijn overtuiging, dat
Chatterton niet de hand had gehad in het
nachtwerk. Op Wally Chatterton had hij:
geen verdenking. Het zou hem physisch
onmogelijk zijn geweest om Venning van
achter diens rug in de borst te treffen,
ook al had hij den moed ertoe gehad, maar
Bryce betwijfelde zelfs of hij den moed
bezat om een haas te dooden. Waarin de
inspecteur zich erg vergiste.
Guest, die zich nog maar steeds scheen
af te vragen, of die haard nog geen andere
doeleinden had, wendde zich langzaam tot
Bryce en gaf hem te kennen een wakend
oog te houden op Chatterton.
(Wordt vervolgd.)
