ALGEMEEN NIEUWS- F.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
EEN DAG BIDDER
die Bronchitis!
Abdijsiroop
Eerste Blad.
HEERENBAAI
Bestrijdt toch
I
No. 8795
VRIJDAG 5 FEBRUAR1 1932
72e Jaargang.
FKUILIKTOH,
BINNENLAND.
Burgemsester en Wethouders van Ter Neuzen
6
20-50 ct. per ons
AKKER's
t.Voor de Borst"
RANT
ABONNEMENTSPRUS: Binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,25, overige lan den /2,60 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Ultgeef8t»r: Flrma P. J. VAN DE SANDE.
GIRO 38150 TEIJ5FOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20
Grootere letters en clichS's worden naar plaatsruimte berekend
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tanef, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BI.AI) VERSCHIJNT IEDEREN MAA NDAG-, WOENSDAG- en VRI.I OA GAVOND.
doen te weten, dat door den raad dier ge-
meente in zijn vergadering van den 29 Octo-
l»er 1931 is vastgesteld de volgende verorde-
ning:
VERORDENING op de heffing van
schoolgeld voor het gewoon lager
onderwijs en voor het uitgebreid
lager onderwijs in de gemeente
Ter Neuzen.
Artikel 1.
Ten behoeve van de gemeente wordt, ter
tegemoetkoming in de kosten van het open-
baar gewoon lager onderwijs en van het open-
baar uitgebreid lager onderwijs, welke voor
rekening van de gemeente blijven, van de
ouders der schoolgaande kinderen of, bij ont-
•tentenis van beide ouders van de voogden of
verzorgers, schoolgeld geheven.
Gelijke heffing geschiedt van de ouders der
kinderen, die op de bijzondere scholen, als in
art. 88 der Lager-Onderwijswet 1920 bedoeld,
■chool gaan, of, bij ontstentenis van beide
ouders, van de voogden of verzorgers.
Artikel 2.
1, De schoolgeldplichtigen worden inge-
deeld in klassen.
2. Als grondslag voor deze indeeling wordt
genomen de belastbare som bedoeld in artikel
37 der wet op de inkomstenbelasting 1914 der
ouderi of bij hun ontstentenis die belastbare
som der leerlingen volgens de kohieren dier
belasting over het loopende belastingjaar, of,
*oo dat inkomen nog niet op deze wijze is
bepaald, volgens de kohieren over het loatst
verloopen belastingjaar en indien ook dat niet
mogelijk blijkt,'of de schoolgeldplichtigen niet
in de Rijksinkomstenbelasting zijn aangesla-
gen volgens schatting door burgemeester en
wethouders met inachtneming van de bepa-
lingen der wet op de inkomstenbelasting 1914.
Artikel 3.
Het schoolgeld bedraagt per leerling:
Klasse
Bij een
belastbare
som van
Tot en met
Voor het gewoon
lager onderwijs
per jaar
Voor het uitgebreid
lager onderwijs
per jaar
1
van
800 1000
2,60
3,90
2 meer dan
1000
1200
3,20
4,80
3
1200
1400
4,—
6,-
4
1400
1600
5,-
7,50
5
1600
1800
6,—
9,—
1800
2000
8,-
12,-
7
2000
2200
10,-
15,-
8
2200
2400
12,-
18,-
9
2400
2700
15,-
22.50
10
2700
3000
18,-
27,-
11
31)00
3400
21,—
31,50
12
3400
3800
24,—
36,-
13
3800
4200
27,-
4(1,50
14
4200
4600
30
45, -
15
4600
5000
33,-
49,50
16
V
n
5000
36,-
54,-
2.
Indien
meer dan
een leerling
uit bet-
3. Bij vermindering van de belastbare som
volgens bet kohier der Rijksinkomstenbelas
ting, welke ingevolge het bepaalde bij het
vorige artikel tot grondslag bij de klosse-
indeeling heeft gestrekt is het schoolgeld
slechts naar den grondslag van de verminder-
de belastbare som verschuldigd.
4. Bij de berekening wordt 0,005 en min- j
der voor niets, meer dan 0,005 voor een cent
gerekend.
Artikel 4.
Van hen voor wie de belastbare som minder
dan /800 per jaar bedraagt, wordt geen
schoolgeld geheven.
Artikel 5.
1. Het belastingjaar begint 1 Januari en
eindigt met 31 December.
2. Het schoolgeld is alleen verschuldigd
over de maanden, gedurende welke de kinde
ren als leerlingen van de school staan inge-
schreven de vacantien inbegrepen.
Gedeelten van een maand worden voor een
geheele maand berekend.
3. Afschrijving van schoolgeld kan ver-
leend worden, ingeval een leerling in de on-
mogelijkheid verkeert, door ziekte of om an-
dere reden, welker geldigheid door burgemees
ter en wethouders is te beoordeelen, de school
te bezoeken.
Artikel 6.
De aanslagen welke ingevolge deze veror
dening vermindering ondergaan zijn slechts
tot het verminderde bedrag verschuldigd. Het
te veel betaalde wordt zoo spoedig mogelijk
teruggegeven.
Artikel 7.
1. Wanneer blijkt, dat een aanslag niet of
te laag is opgelegd, kan de te weinig geheven
belasting van den belastingplichtige of zijne
erfgenamen worden nagevorderd, zoolang niet
sedert den aanvang van het belastingjaar drie
jaren zijn verstreken.
2. De in het eerste lid bedoelde personen
worden op een afzonderlijk kohier gebracht.
Artikel 8.
De invordering der bij deze verordening ge-
regelde heffing zal plaats hebben volgens de
verordening op de invordering van heden.
Artikel 9.
1. r ize verordening treedt in werking op
1 Januari 1932.
2. Alsdan vervalt de thans geldende ver
ordening van 30 October 1930, Koninklijk
goedgekeurd den 12 December 1930, no. 15.
Deze blijft van kracbt ten aanzien het belas
tingjaar 1931.
Vastgesteld door den raad der gemeente
Ter Neuzen in zijn openbare vergadering van
den 29 October 1931.
get. J. HUIZINGA, Burgemeester.
Voorzitter.
get. B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
eelfde gezin gelijktijdig een school van dezelf-
de soort bezoekt, wordt bet schoolgeld voor
den tweeden leerling met twintig, voor den
derden leerling met veertig, voor den vierden
met zestig en voor den vijfden met tacbtig
ten bonderd verminderd en is voor de volgen
de leerlingen geen schoolgeld verschuldigd.
door
K. R. G. BROWNE.
50) Vervolg.
„Ja, daar is veel waars in", zei hij.
,,Ja... dan moeten we maar de beenen
nemen". Hij zuchtte voor den tweeden
keer. ,.Maar het is hard, Jane! Ik zou er
een tientje voor over hebben als ik een
tientje had! om dien vetten pillen-
draaier vijf minuten op een stil plekje
alleen te hebben. Iko
„Wat is er?"
„Ik herinner me ineens wat toen ik
de hal inging ben ik op de mat bij de deur
uitgegleden de vloer was spiegelglad
en toen heb ik het schilderij laten val-
len. Alle kans, dat hij het toen gezien
heeft en bij zichzelf heeft gedacht
,,Natuurlijk, dat is het", zei Jane be-
slist. ,,Geen wonder dat-ie je opgesloten
heeft. Hij zal gedacht hebben, dat je de
inbreker was, die met zijn buit naar huis
ging. Ied.ereen ziet natuurlijk, dat het
een kostbaar schilderij is en jij ziet er niet
bepaald uit als een verzamelaar van kost-
bare schilderstukken. Dat is vast de
reden van die opsluiterij geweest
Wei, we hebben geen tijd om te blijven
en uitleggingen te geven aan menschen,
die ons toch niet gelooven. Een troost is,
dat ik z'n hangslot gebroken hebdan
heeft hij ten minste een aandenken aan
ons".
„Ja, dat is een troost, maar een gewel
dig schrale", zei Peter. Jammer dat de
vent geen auto heeft «an hadden we
VERORDENING op de invordering van
schoolgeld voor het gewoon lager
onderwijs en voor het uitgebreid
lager onderwijs in de gemeente
Ter Neuzen.
Artikel 1.
Van de verscbuldigde schoolgelden ingevolge
artikel 1 der verordening op de heffing van
schoolgeld in deze gemeente wordt een kohier
opgemaakt; eveneens worden zoonoodig sup-
pletoire en navorderingskohieren opgemaakt.
Artike! 2.
1. Ieder hoofd van school zendt op den
1 Mei asm burgemeester en wethouders een
3taat van schoolgaande kinderen en hunne
ouders, voogden of verzorgers, over het loo
pende belastingjaar en op 1 December een-
zelfden staat van de kinderen, die na 1 Mei
tot de school zijn toegelaten.
2. Deze staat wordt ingericht overeenkom-
komstig een door burgemeester en wethou
ders te verstrekken model.
Artikel 3.
Burgemeester en wethouders maken zoo
spoedig mogelijk na ontvangst van deze sta-
ten de kohieren van het schoolgeld op en ver-
klaren die tegelijkertijd uitvoerbaar.
Artikel 4.
Burgemeester en wethouders zenden de uit
voerbaar verklaarde kohieren ter invordering
aan den gemeente-ontvanger met opgaaf van
den termijn of de termijnen van betaling,
welke bij de vaststelling van elk kohier door
hen wordt of worden bepaald.
Artikel 5.
1. De gemeente-ontvanger reikt zoo spoe
dig mogelijk aan elk schoolgeldplichtige een
gedagteekend aanslagbiljet uit, volgens het
model door burgemeester en wethouders vast
te stellen.
2. De termijn of termijnen van betaling
wordt (worden) daarop vermeld.
3. Het schoolgeld is dadelijk verschuldigd,
wanneer de aangeslagene in staat van faillis-
sement is verklaard of op zijn roerende of
onroerende goederen executoriaal beslag is
gelegd.
Artikel 6.
1. De afschrijving geschiedt in de volgende
orde:
a. op de kosten van vervolging.
b. op de oudste der openstaande termijnen.
2. Voor elke betaling wordt dadelijk op
het aanslagbiljet kwitantie gesteld.
Artikel 7.
Binnen drie maanden na het vervallen van
den laatsten termijn zendt de gemeente-ont-
vaDger aan burgemeester en wethouders een
staat met toelichting van de posten op het
kohier welke hij niet heeft kunnen invorderen.
Burgemeester en wethouders zenden dezen
staat aan den gemeenteraad met een voorstel
tot niet invorderbaarverklaring van die pos
ten welke zij daarvoor vatbaar achten.
Het besluit van den gw.neenteraad, waarbij
aanslagen niet-invorderbaar verklaard wor
sen, ontheft den gemeente-ontvanger van ver-
dere pogingen tot invordering.
Artikel 8.
Overigens zijn ten opzichte van de invor
dering de artikels 291 tot en met 295 en 299
der gemeentewet van toepassing.
Artikel 9.
Indien het innen van het schoolgeld voor
kinderen, die een bijzondere school bezoeken
geschiedt door het schoolbestuur, wordt arti
kel 3 gelezen: ..Burgemeester en wethouders
zenden de uitvoerbaar verklaarde kohieren
ter invordering aan het schoolbestuur", wordt
artikel 4 gelezen: „de gemeente-ontvanger
reikt zoo spoedig mogelijk door tusschen-
komst van het schoolbestuur een gedagtee
kend aanslagbiljet uit, volgens het model
door burgemeester en wethouders vast te stel
len" en is artikel 5 niet van toepassing.
Artikel 10.
1. Deze verordening treedt in werking op
1 Januari 1932.
2. Alsdan vervalt de thans geldende ver
ordening van 30 October 1930, Koninklijk
goedgekeurd den 12 December 1930, no. 15
Deze blijft van kracht ten aanzien het belas
tingjaar 1931.
Vastgesteld door den raad der gemeente
voor straf die kunnen nemen." Hij zucht
te ten derdemale en keek verlangend naar
het kleine peuterig-nette huisje. „Ik heb
grooten zin om den boel in brand te ste-
ken, maar ik heb geen lucifers. Enfin,
laten we maar weggaan". Bij die laat-
ste woorden keerde hij, met een resolute
beweging, de plek, waar hij de grootste
vernedering van zijn leven had onder
gaan, den rug toe en liep met ferme pas-
sen de oprijlaan af. Toen ze het hek uit-
gingen vroeg Jane:
,,Welken kant moeten we op En wat
moeten we met die motorfiets doen?"
„Links af", zei Peter, ,,we zijn van
rechts gekomen en daar is niets dan de
zee en de weg erlangs. Den motor moe
ten we maar laten staan we hebben
geen benzine en in de garage was ook
niets. Voor alle zekerheid heb ik nog
even gekeken. Als we dezen weg afloo-
pen, botsen we vanzelf tegen iemand of
iets op en dan kunnen we kan jij
verder den weg vragen".
Dat was een optimistische voorspelling,
maar een voorspelling, die, helaas, niet
uitkwam, want na een kwartier flink
doorstappen waren ze nog niet tegen
iemand of iets opgebonsd. De laan in
questie behoorde tot de soort, die op geen
enkele behoorlijke kaart vermeld staat en
door de gevaarlijk-steile helling, waarmee
zij naar zee afliep, maar weinig gebruikt
werd door de bewoners van het dorpje.
dat als ze dat maar geweten hadden!
een vierhonderd meter achter het pop-
penhuisje van den dokter, maar dan ir.
een richting, die ongeveer een rechten
hoek maakte met de richting waarin zij
liepen, in een kom tusschen twee heuvels,
verborgen lag. Zoo kwam het, dat ze
nog niemand ontmoet hadden, die ze naar
„den weg" hadden kunnen vragen, noch
Ter Neuzen in de openbare vergadering van
29 October 1931.
get. J. HUIZINGA, Voorzitter.
get. B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
Zijnde aan deze verordening goedkeuring
verleend bij Koninklijk besluit van 11 Januari
1932 no. 4.
En is hiervan afkondiging geschied waar
het behoort den 5 Februari 1932.
Burgemeester en wethouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
iets gezien hadden, dat een aanwijzing
voor de goede richting had kunnen zijn,
toen ze, na dat kwartier gestadig klim-
men, aan een weg kwamen, die hun laan
als een streep door een t kruiste.
,,En wat nu?" zei Peter, terwijl hij bleef
staan en om zich heen keek.
Voor hen lagen drie wegen, alle drie
even smal en onbelangrijk als de weg,
dien ze af waren gekomen en alle drie
zoo is 't leven nu eenmaal zonder
een wegwijzer. Het gedeelte van Enge-
land, dat Sussex genoemd wordt, is ge-
straft met een overdadige hoeveelheid
hoofdwegen, maar toch is het voor den
wandelaar, die de eenzaamheid zoekt.
niet mogelijk om uren lang door schilder-
achtige lanen en laantjes te dwalen, zon
der ook maar eens een van de met tollen
bezaaide geasfalteerde wegen te kruisen.
die wel speciaal geschapen lijken voor
makelaars, revue-sterren en financiers, die
a raison van zooveel per ademhaling
zuurstof willen inhaleeren. En zoo wan-
delden Jane en Peter, zonder het te
weten, doelloos rond in een spaarzaam
bewoond gedeelte van een overigens
dicht l^volkt district, dat aan drie zijden
door breede hoofdwegen en aan de vierde
door de zee begrensd werd. En gezien
hun yolslagen onbekendheid met die
speciale streek, konden ze wel blijven
rondwandelen, tot de Voorzienigheid
zich over hen erbarmde en hen naar be-
woonde streken terugvoerde.
Dergelijke gedachten doorkruisten het
brein van Peter, toen hij midden op der
weg stond en van de eene laan naar de
andere vice versa keek.
„Je zou waarachtig denken", zei hij on-
tevreden, „dat de heele streek hier in
den nacht ontruimd was. Niets te zien,
Waar zijn de menschen?
EERSTE KAMER.
Vergadering van Woensdag.
Aan de orde zijn de ontwerpen-Paehtwet
en Pachtcommissie.
De heer Blomjous (r.k.) acht de ontwer-
pen hoogst schadelrjk voor den landbouw en
wijst erop, dat zij het beleggen van kapitaal
in den grond veel minder aantrekkelijk
makfen. Voor de regeering is het thans moei-
lijk de ontwerpen in te trekken, maar de
Kamer dient ze te verwerpen, ook omdat ze
diep ingrijpen in ons burgerlijk recht.
Deze ontwerpen stellen eenzijdig het recht
van den pachter boven dat van den verpach-
ter, hetgeen spreker met verschillende voor-
beelden aantoont. Spreker bestrijdt het con-
tinuatierecht, het remissierecht, en het bepa-
len van den pachtprijs door den kantonrech-
ter. Hij kan de mede-verantwoordelijkheid
voor dit ontwerp niet aanvaarden.
De heer Gelderman (lib.) acht de critiek,
die gehoord is, tegen het lang uitblijven van
de memorie van antwoord niet gerechtvaar-
digd. Wat den inhoud der ontwerpen betreft,
moet men zich afvragen, of het niet beter
ware met deze wetten te wachten tot een
meer normalen tijd. Met de instelling van
pachtcommissies kunnen de liberalen mee-
gaan, maar deze commissies dienen een be-
middelende taak te hebben. In dit opzicht
gaat het ontwerp te ver. Groote bezwaren
oppert spreker tegen het continuatierecht en
de bevoegdheid van den kantonrechter om bjj
continuatie den pachtprijs vast te stellen.
Deze bepaling vormt de voomaamste reden,
waarom de liberalen tegen de pachtwetten
zullen stemmen.
De heer Van Wassenaer van Catwijck (c.h.)
betoogt, dat de pachter er beter aan toe is,
dan de hypotheekboer, omdat de verpachter
de pacht kan verlagen, als die te hoog blijkt.
Wat dit ontwerp nu de pachters moet helpen
brengt het den eigengeerfden ten nadeele,
omdat de waarde van hun grond vermindert.
v Spreker betoogt, dat hij in beginsel is voor
toekenning van vergoeding aan den pachter,
wanneer deze verbetering heeft aangebracht,
maar hij ziet geen aanleiding den pachter hier
wettelijk te besdhermen. De ontwerpen be-
oogen bescherming van den oeconomischen
zwak geachten pachter, maar brengen den
verpachter geheel in afhankelijkheid van den
pachter, die een geheele boerderij bederven
kan, zonder dat de eigenaar er iets aan kan
doen.
De heer Diepenhorst (a.-r.) meent, dat men
niet de tegenstelling mag maken; landbouwer-
proletarier en grootgrondeigenaar-kapitalist.
Een regeling van de pacht mag niet tegen-
gehouden worden, maar deze mag niet den
eigendom aantasten, wil zij niet in eigen
vleesch snijden. Geen enkele wettelijke rege
ling kan alle misstanden vermijden.
„Aan hun ontbijttafel", zei Jane, zon
der nadenken, ten antwoord.
Peter huiverde en uitte een langgerek-
ten noodkreet.
„Schei uit! Als ze me niet gauw voe-
deren ga ik van de kook en krijg halluci-
natiesAls ik jou aankijk, Jane, heb
je heusch al iets onwerkelijks. Heb jij
geen honger?"
„0 ja", gaf Miss Craig kalmpjes toe.
,,maar ik draag het met gelatenheid.
Daarbij vasten is goed voor de slanke
lijn".
„Ik heb geen slanke lijn noodig", ver
klaarde Peter positief. ,,Ik voel me heele-
maal hoi en leeg net een ballon, en dat
is een funest teeken. Als t nog een half
uur duurt, begin ik beslist wartaal uit te
slaan".
,,Wacht daarmee asjeblieft tot we
iemand tegenkomen, die den weg naar
Sandhaven weet, dan bereik je er ten
minste nog iets meeZeg, die wegen
zien er alle drie hetzefde uit, dus we kun
nen gevoeglijk recht door gaan".
Peter was het blijkbaar met haar eens
hij kwam ten minste niet met een ander
voorstel en dus gingen ze rechtuit en
bleven ze rechtuit gaan, terwijl de zon
vlijtig een eind verder naar haar hoogte-
punt klom en de dag een minuut of tien
ouder werd. Toen kwamen ze aan een
plek, waajr de hooge haaen opeens, alsof
ze door een reuzenmes afgesneden waren,
ophielden en zich een schilderachtig ver-
gezicht van weide, bespikkeld met koeien,
voor hen uitstrekte. Daar bleef Jane
staan en legde haar hand op den arm
van haar metgezel.
„Zeg, Peter, daar heb je een huis
op dien heuvel daarginds".
„Ja, ik zie het", zei Peter zonder eenig
enthousiasme. ,,Maar eerlijk gezegd, heb
3 23
ECHTE FRIESCHE
cAUt puttien a.a. voor Jriesch Aardewerk en Kopemxrk.
(Ingez. Med.)
LOODSGELDEN EN GEMEENTELIJKE
HAVENTARIEVEN.
Minister De Geer had reeds schriftelijk
meegedeeld, dat een interdepartementale
commissie van financien, arbeid en defensie
zou rapporteeren over de loodsgelden en de
gemeentelijke haventarieven.
Uit het vergelijkend staatje, dat de Minister
heeft overgelegd inzake de loodsgelden,
welke berekend worden te Rotterdam en te
Antwerpen, blijkt wel, dat het verschil ten-
gevolge van den lagen franc niet onderschat
moet worden.
Bij een diepgang van 20 decimeter zrjn de
kosten uit zee Rotterdam in zomerdienst
13,78 en Rotterdam maar zee 10,98; dezelf-
de routes te Antwerpen: 3,19 en 2,79. Bij
een diepgang van 90 decimeter: te Rotterdam
f 529,60 en 417,60 en te Antwerpen 92,46
en 76,46.
Uit zulke cijfers spreekt de beteekenis van
de valuta-concurrentie, waarvoor sommige
leden niet ten onrechte beducht schijnen.
In het vertrouwen, dat bovengenoemde
commissie heil zal brengen, heeft de Eerste
Kamer de Wet op de Middelen zonder hoof-
delijke stemming goedgekeurd.
Als elk jaar opnieuw een bronchitis U
komt waarschuwen dat het koude jaar-
getij is ingetreden, waarom dan geen
AbdijsiroT genomen? Menschen met sedert
jaren telkens terugkeerende bronchitis
vonden daarbij baat. Abdijsiroop is weten-
schappelijk samengesteld, verwijdert de
taaie met ziektekiemen bezoedelde slijm
en helpt Uw ademhalingsorganen. Sedert
menschen-heugenis geprezen bij pijnlijk en
veelvuldig hoesten, Bronchitis, vastzitten-
de kou, Kinkhoest, Influenza, Asthma.
Atom verkn'lRbaar. Prijs Fl. 1.50, Fl. 2.75, Fl. 4.50
Gebruik buitenshuis Abdijsiroop-Bonbons
(60 cl.). Dan bespoedigt Ge Uw genezing.
ABDIJSIROOP-BONBONS (Cestoids Abdijsiroop*
(Ingez. Med.)
ik voor vandaag genpeg van bezoeken
afleggen. Ik ben bereids door een hond
het erf afgejaagd en ik heb opgesloten
gezeten in een garage; zulk soort onder-
vindingen werken nogal afkoelend op je
ijver. Wie weet, wordt ik den volgenden
keer doodgeschoten. Als jij er eens op af-
aing en dan bijvoorbeeld op de stoep
flauw viel
..Onmogeliik", zei Jane beslist. „In dit
costuum aurf ik me niet vertoonen. Kom
Peter, ga jij nu even en vraag, waar we
zijn. Ik wacht hier wel op je. Maar
geef me eerst dat schilderij, we hebben
aoor dat ding al narigheid genoeg gehad'
Peter had een heel ritsje tegenwerpin-
en op de punt van zijn tong, maar bij
et zien van Jane's oogen krooR hij in zijn
schulp. Jane kon bepaald gebiedend kijken
als ze wou.
„Goed", stemde hij onderdanig toe.
„Als ik niet terug kom, weet je, dat ik in
't harrenas gestorven ben. Goeden mor-
gen en tot ziens
Hij overhandigde haar de Constable,
knikte haar minzaam toe en wandelde
weg, recht op een wit hek af, dat eene-
kleine wei van den weg scheidde. Hij
klom over het hek en stapte het weitje
over, in de richting van een boerderij-
achtig gebouw, dat half verscholen tus
schen een groep boomen tegen de helling
van een kleinen heuvel lag. Het onderste
gedeelte van de helling was begroeid met
laag, maar vrij dicht kreupelhout en toen
hij, na een paar minuten loopen, de eerste
boschjes had bereikt en het landelijke
lusthof met enthousiasme binnentrad, zag
hij opeens iets, dat hem met een half ge-
smoorden uitroep van verrassing stoksfijf
en hoopvol deed stilstaan.
(Wordt vervolgd.)
