VandenHaagendeHagenaars
Pluimvee-rubriek.
DKONREMAN VEROORZAAKT
ONGELUKKEN.
3s, dat de schat daar verborgen ligt. De hel-
derziende heeft den wensch geuit weer met
opgravingen te knnnen beginnen en beeft
voor dit doel een bezoek gebracbt bij burge
meester Ter Laan.
GESTOORDE THEEVISIXE.
De timmerman D. T.„ was op het dak van
een pand aan den Binnenweg te Rotterdam
bezig met het steilen van een antennemast.
Door het uitscbieten van een houten blokje
vie! de mast op een antennedraad, welke aan
een schoorsteen was bevestigd. De schoor-
steen brak in twee stukken. Een stuk viel
■door het dak van een uitgebouwde keuken
van de tweede verdieping, bewoond door K.
K., in welk dak een gat van een meter mid-
dellijn ontstond. Het tweede stuk ging door
het dak van een uitgebouwde huiskamer op
den beganen grond, in gebruik bij den goud-
smid J. W., in het plafond van deze kamer
werd een gat van 50 c.M. middellijn gestagen.
De familie W. genoot juist van een kopje
thee; niemand der aanwezigen bekwam ge-
iukkig eenig letsel.
Een zonderlinge samenloop van ongelukken
ontstond, naar het „Handelsblad" meldt Zon-
dagavond te Noorden onder de gemeente
Nieuwkoop. Een man geraakte in beschon-
ken toestand in het Woerdensch Verlaat. Hij
werd in bewusteloozen toestand op het droge
gebracht, doch daar voor zijn leven werd ge-
vreesd, waarschuwde men telefonisch zoowel
den plaatselijken geneesheer als den pastoor
(de man was Katholiek) van Nieuwkoop.
Daar eerstgenoemde echter ongesteld en de
pastoor niet thuis was, werd vervolgens Dr.
Nout van Nieuwveen alsmede pater Koper-
draad, een tijdelijk met verlof te Noorden
vertoevende missionnaris uit Britsch-Indie,
gewaarschuwd. Beiden begaven zich per auto
naar de plaats, waar de drenkeling in bewus
teloozen toestand lag.
In het dorp Noorden ontmoetten beide
wagens elkaar. Bij het passeeren echter reed
de auto, waarin pater Koperdraad gezeten
was, tegen een telefoonpaal, om daarna tegen
den wagen van Dr. Nout aan te botsen, welke
door den schok in de Voorwatering terecht
kwam.
De dokter en zijn drie mede-inzittenden
alle zoons van den arts wisten zich spoe-
dig uit de netelige positie te bevrijden.
Erger echter was pater Koperdraad er aan
toe. Deze liep door glasscherven verwon-
dingen aan hoofd en handen alsmede inwen-
dige kneuzingen op.
De drenkeling was inmiddels tot bewust-
zijn gekomen.
De toestand van pater Koperdraad was van
dien aard, dat zijn terugkeer naar Bombay,
welke op Maandag was bepaald, voorloopig
moest worden uitgesteld.
Maandagmiddag omstreeks vier uur brak
brand uit in de benzinewasscherij van de
etoomververij en chemische wasscherij „De
Regenboog" aan den Bredaschen weg te
Tilburg.
Terwijl het personeel bezig was met tapij-
ten te wasschen vatte een der tapijten vlam.
Men richtte onmiddellijk alle aandacht aan
het afsluiten van den onderliggenden kelder,
waarin drie benzinetanks elk van 6000 liter
tnhoud zijn opgeslagen. Deze poging gelukte
uitstekend en geschiedde mede door middel
van stoom zoodat, toen de brandweer ver-
echeen, zij zich kon bepalen tot het bespui-
ten van de vuurzee bovengronds. Men slaagde
erin het vuur in betrekkelijk korten tijd ge-
heel te blusschen. De inboedel, bestaande uit
machinerieen en goederen, gingen echter ge
heel verloren. De schade, welke door verzeke-
ring wordt gedekt, is vrij aanzienlijk.
Om acht uur was alle gevaar geweken en
kon de brandweer inrukken.
4 EEN KIND ONTVOEltD.
Het Berlijnsche blad Nachtausgabe weet
mede te deelen, dat het vertrek van het s.s.
..Bremen" uit New-York vertraagd is, door-
dat op het laatste oogenblik de politie aan
boord kwam om te zoeken naar een twee-
jarig kind, dat naar Duitschland ontvoerd
zou worden.
De moeder van het kind, Duitsche van af-
komst, miste Zaterdagavond haar kind. Zij
had eenige dagen te voren met haar man
ruzie gekregen, die onvoorwaardeltjk het kind
uit huis wilde hebben. Toen de politie den
echtgenoot, verdacht van de ontvoering, ar-
resteerde, vond men op hem bij fouilleering
een kwitantie van een passagebiljet van het
-kort daarna vertrekkende s.s. ..Bremen". Met
een auto reden de imoeder en 17 rechercheurs
naar de haven, waar juist de loopplank van
de .Bremen" werd ingetrokken. De politie
verbood het vertrek van de boot en ondanks
de protesten van den kapitein begon men een
onderzoek aan boord, terwijl de machines reeds
op voile kracht werkten.
Pas na 2 y2 uur zoeken ontdekte men een
jonge vrouw, die het kind bij zich had. Zij
deelde mede, van den vader van het kind op-
dracht te hebben gekregen, het naar zijn oud-
oom te Maagdenburg te brengen, waar het
zou grootgebracht worden.
Toen het kind van boord gehaald was, kon
de ..Bremen" vertrekken.
EEN RIJKE ARME.
Buren, die ongerust waren geworden over
het feit, dat zij de 78jarige Emma Parfitt
sedert Woensdag niet meer hadden gezien of
gehoord, waarschuwden de politie. Deze for-
ceerde den toegang van haar woning en vond
haar bewusteloos onder aan de trap liggen,
tusschen de goudstukken en bankbiljetten, die
zij onder haar kleeren verborgen had. en die
bij haar val verspreid waren. In totaal bleek
de oude vrouw voor een waarde van 3000 p.st.
op haar lichaam te dragen. De vrouw is naar
het ziekenhuis overgebracht.
MET HET HOOFD IN EEN WILD VAL
GERAAKT.
In den omtrek van Bratislava vond dezer
dagen een bosch-opzichter het lijk van een
jongen man in ski-kleeding, die met de skien
nog aan de voeten dood op den grond lag.
Het onderzoek bracht aan het licht, dat de
skier gevallen was en daarbij met zijn hoofd
bekneld geraakt in een door stroopers ge-
plaatsten wildval, welke zich sloot en den on-
gelukkige worgde.
EEN VALSCHE DOKTER.
De politierechter in Malbouroughstreet te
Londen heeft een man naar den strafrechter
verwezen, die van het feit, dat zijn naam ge-
lijk was aan die van een dokter, gebruik had
geimaakt om jarenlang onbevoegd de genees-
kunde uit te oefenen. Hij had zelfs de brutali-
teit gehad als deskundige voor een jury te
verschijnen.
ERNSTIG SCHEEPSONGELUK OP
DEN RIJN.
Naar Wolff uit Wezel meldt, is Vrijdag een
aleep bij het passeeren van een andere sleep
door een fellen stroom tegen een brugpijler
geloopen en zwaar beschadigd. De schipper
van een der aken is door het terugslaan van
het roer over boord gevallen en verdronken.
De aak is na 20 minuten gezonken. De vrouw
van den schipper en haar zes kinderen zijn
gered.
GEVAARLIJK SFEELGOED.
Zaterdagmiddag is te Blankenborg (Saale)
volgens Wolff een ernstig ongeluk gebeurd.
Vier kinderen van vijf tot zes jaar oud speel-
den met een gevonden schokbuis van een
granaat. Plotseling sprong het projectiel uit-
een. Edn knaap werd op slag gedood, een
ander overleed even later aan de verwondin-
gen. Een meisje werd zwaar gewond naar het
hospitaal gebracht. Het vierde kind werd
slechts licht gewond.
EEN JEUGDIGE MISDADIGER.
De kinderrechter te Londen heeft een jon.-
getje van tien jaar, die bekende fietsen te
hebben gestolen en deze voor een appel en een
ei aan opkoopers te hebben verkocht, veroor-
deeld tot plaatsing in een opvoedingsgesticht
tot zijn zestiende jaar. De jongen was de
oudste uit een gezin van drie kinderen. Zijn
vader had werk buiten zijn woonplaats en
kon op werkdagen niet thuiskomen. En de
moeder kon haar oudsten zoon niet baas. Het
merkwaardige van het geval was, dat de jon
gen op school steeds goede napporten behaal-
de, zoodat zijn opvoeders er geen begrip van
hadden dat hij buiten de school zoo'n boefje
was.
EEN OVDE ERFENIS.
Naar het Berliner Tageblatt meldt, heeft
een werklooze te Berlijn, die tijdelijk te werk
was gesteld bij het ordenen van een verzame-
ling documenten, in een geheim vak van een
oude secretaire effeeten gevonden ter waarde
van meer dan 200.000 mark. Uit papieren,
welke bij de effeeten lagen bleek, dat men
hier met een erfenis te doen had. De man
poogde uit zijn vondst munt te slaan en wend-
de zich tot de erfgename met het voorstel,
haar tegen uitbetaling van 50.000 mark de
erfenis ter hand te steilen. De poging mis-
lukte echter en de man is gearresteerd.
EEN ECHTSCISGIDINGSPARADIJS.
Nevada en eenige andere Westelijke staten
van Amerika wedijveren, om door de moge-
lijkheid in deze staten spoedig te kunnen
scheiden, te vereenvoudigen, het vreemdelin-
genverkeer te bevorderen. Zij verdienen hier-
door extra belastingen en bezorgen advocaten
en notarissen groote salarissen.
De stad Reno bezit een ware „scheidings-
industrie".
In Mexico heeft men het klaargespeeld
thans een scheiding binnen 24 uren voor el-
kander te krijgen en men is vsm plan, om
dezen termijn nog te verkorten, zoodat de
scheiding kan worden uitgesproken tusschen
den aankomst en het vertrek van twee trei-
nen. De eenige moeilijkheid is slechts, dat
men niet weet of beide partijen in zoo korten
tijd er toe kunnen besluiten tot de scheiding
over te gaan.
EEN ERNSTIG SPOORWEGONGELUK.
Zondagavond om 7 uur 10 is de boemeltrein
ParijsAbbeville bij St. Just door het breken
van een as van £6n der wagens ontspoord.
Tien menschen zijn hierbij om het leven geko
men, twintig zijn er gekwetst.
Een der wagens is bij den ingang van het
station omgeslagen. Een uiteenwijking van Je
rails heeft het ongeluk veroorzaakt, dat, naar
nader wordt gemeld, geen slachtoffers zou
gemaakt hebben indien de eerste wagens niet
tegen een seinhuis waren gebotst, waarin
zich drie beambten bevonden. Dezen werden
zwaar gekwetst. Het seinhuis bood weerstand,
waardoor de wagens op elkaar stortten en
verbrijzeld werden. Twee personen-rijtuigen en
een bagagewagen werden aldus vernietigd.
Den machinist, die de remmen in werking
stelde kan geen blaam treffen. De trein reed
op normale wijze en had bij het naderen van
het station aanmerkelijk vaart geminderd.
Op den gewonen tijd volgens de dienstrege-
ling, had de personentrein naar Amiens het
Noorderstation te Parijs verlaten. Ongeveer
vierhonderd meter vddr het station Saint Just
ontspoorden drie derde-klasse rijtuigen en een
tweede-klasse wagon. Terwijl een derde-klasse
wagon, die geheel met passagiers bezet was,
terstond omsloeg en door den volgenden wa
gon in elkaar werd gedrukt, reed de tweede-
klasse wagon in een naast de rails gelegen
baanwachtershuisje, waarin zich drie spoor-
wegarbeiders bevonden, die alle drie zwaar
gewond werden. De twee andere wagons
schoven in elkaar en werden geheel vernield,
zoodat er slechts een massa versplinterd hout
en verbogen ijzer overbleef. Uit de overblrjfse-
len van de vemielde wagons steeg een vreese-
lijk gekerm en geschreeuw der gewonden en
stervenden op. De ongedeerd gebleven reizi-
gers, voor zoover zij spoedig van den schrik
waren bekomen, en te hulp gesneld personeel
van het station Saint Just, verleenden bij fak-
kellicht de eerste hulp. Tegen middemacht
had men reeds acht dooden en twaalf grooten-
deels levensgevaarlijk gewonden uit de ruine
geborgen.
De plaats van het ongeluk toont een beeld
van treurige verwoesting. De lijken van som-
mige slachtoffers waren onherkenbaar ver-
minkt en lagen bekneld tusschen de in elkaar
geschoven resten der wagons. Wanhopige
vrouwen, kinderen en mannen, zochten tus
schen de ruines naar hun verwanten en steeds
weer steeg plotseling van een verborgen
plaats tusschen het versplinterde houtwerk
het gekreun van een gewonde of het gerochel
van een stervende op, waarop het personeel,
dat het bergingswerk verricht, zich haastte
om op deze plaatsen de puinhoopen op te rui-
men. Hulppersoneel uit Parijs, Creil en
Amiens was met extra-treinen gearriveerd om
bij het bergingswerk behulpzaam te zijn. Ook
de minister van openbare werken was reeds
vrij kort na het ongeval te Saint Just aan-
wezig.
De toestand van de meeste gewonden, die
naar het ziekenhuis te Saint Just zijn over
gebracht, is in het algemeen ernstig. Van een
aantal is het zoo goed als zeker, dat zij niet
in leven zullen blijven.
GECOMPLICEERDE SPOORWEGRAMP.
Voor het hoogste Gerechtshof van de Sov-
jet Unie begint, volgens een bericht in de
Berlijnsche bladen uit Moskou, Maandag het
proces betreffende een botsing van twee trei-
nen van den Kasan-spoorweg, die op 2 Januari
j.l. in de nabrjheid van het op ongeveer 20
K.M. van Moskou gelegen station Kossino
was gebeurd. Op dien dag waren van Mos
kou, enkele minuten na elkaar, twee avond-
treinen vertrokken. De eerste trein moest
voorbij het station Kossino stoppen, omdat
een beschonken man zich voor de locomotief
had geworpen. Het treinpersoneel zorgde
echter niet voor de waarschuwingssignalen,
zoodat de volgende trein met een snelheid
van 70 K.M. op den eersten trein liep. Op
hetzelfde oogenblik kwam een locomotief in
de riehting Moskou aan, die op de ruine in-
reed. Een naderende vierde trein kon nog
juist bij'tijds tot staan worden gebracht, 68
personen kwamen bij de ramp om het leven,
128 werden min of meer zwaar gewond. Over
het ongeluk was tot dusver in het buiten-
land niets bekend geworden.
GASONTPLOFFING DOOR TRAGISOHE
OORZAAK.
Een zware gasontploffing is Zondagavond
tegen 8 uur te Keulen-Riehl ontstaan. Een
daar woonachtig 39-jarig oorlogsinvalide, die
aan chronische ontsteking van knie- en hand-
gewrichten leed, had besloten een eind aan
zijn lijden te maken, aangezien hij de pijnen
niet meer verdragen kon. Hij sloot zich in de
keuken op en opende de gaskraan.
Toen eenigen tijd later zrjn vrouw thuis-
kwam en de keuken wilde binnengaan, vond
zij die gesloten. Zij verzocht een medebewo-
ner van het huis behulpzaam te willen zijn
bij het openen van de deur. Nauwelijks waren
zij hierin geslaagd of een hevige ontploffing
volgde, waardoor beiden tegen den grond ge-
slingerd werden. De man werd zwaar ge
wond, de vrouw bleef ongedeerd. De oorlogs
invalide werd dood gevonden. De geheele
woning is verwoest.
EEN TIJ GER-OVERV A L.
Een thuiskeerende opname-brigade van de
Sumatra-kaarteering bericht een brutalen
tijger-overval in Midden-Palembang.
Voor het opmeten van een rivier, de Soen-
gei Penjabagan, ten westen van den Boekit
Pendopo, vertrok dr. Keil des morgens 8 Dec.
uit het bivak, vergezeld van vier koelies.
Daar het dien dag hoog water was, moest een
tweetal koelies voorop rintis kappen langs
den oever. Om ongeveer 12 uur zag hij 66n
der koelies, die eerst een 300 M. vooruit was,
in het water liggen. Op het droge gehaald,
kon de man aanvankelijk geen woord uit-
brengen, doch klemde zich krampachtig aan
den mantri vast. Eindelijk kreeg hrj de
spraak terug en zei, dat hij door een tijger
aangevallen was, doch nog in het water kon
springen, zoodat alleen een been openge-
scheurd was. Daarna had de tijger een an-
deren koelie aangevallen. Door den mantri
werd met de twee andere koelies de om-
geving afgezocht, doch van een tijger geen
spoor. Den volgenden morgen is daarna dr.
Keil met een 15-tal koelies naar de plaats
gegaan en op 30 M. van de plek, waar de
overval had plaats gehad, werd de beneden-
helft van het lichaam en een stuk van aen
schedel onder een omgevallen boom gevonden.
Achteraf werd medegedeeld, dat in die om-
geving kort daarvoor reeds 5 koelies door
tijgers zijn gedood. Daar dr. Keil niet in
het bezit was van een vuurwapen, en dit ook
niet van gouvernementswege wordt verstrekt
kon van de goede gelegenheid het gevaarlijke
dier op te wachten, geen gebruik worden
gemaakt.
SNEEUWJACHTEN IN PERZIe.
Ten gevolge van den hevigen sneeuwval
der laatste dagen is Perzie bijna geheel inge-
sneeuwd. Uit alle deelen van het land worden
dooden gemeld. De telefoon- en telegraaf-
draden zijn onder het gewicht van de sneeuw
gebroken en de meeste verbindingen zijn ver-
broken.
De Turksche minister van buitenland3che
zaken was op reis naar Teheran om te on-
derhandelen over een Turksch-Perzische
grenskwestie. Door de geheel ingesneeuwde
wegen kon de minister zijn reis niet ver-
volgen.
INFLUENZA OP EEN TRANSPORTSCHIP.
Te Southampton is het transportschip
Somersetshire" aangekomen met 1500 sol-
daten aan boord, komonde uit Britsch-Indie.
Het schip was met Kerstmis van Bombay
vertrokken en spoedig na het vertrek was er
aan boord influenza uitgebroken. Op een ge-
geven oogenblik waren er 300 zieken aan
boord. De ziekenboeg was veel te klein om
alle patienten te bevatten en daarom legde
men matrassen op het dek, waar de patienten
werden geisoleerd. Te Ismaillia in Egypte
moest men een ernstig zieke achterlaten.
Voorts bleven er twee zieken achter op
Gibraltar, van wie er een, een sergeant, ge-
storven is aan longontsteking. 's Mans vrouw
en vijf kleine kinderen waren ook aan boord
en hebben de reis naar Southampton voort-
gezet
VADER SCHIET ZIJN ZOON BIJ EEN
TWIST DOOD.
Te Keulen loste Zondagmorgen vroeg een
vijftigjarige meubelmaker een schot op zijn
23-jarigen zoon. De jongeman werd zwaar
gewond in het ziekenhuis opgenomen, waar
hij aan de gevolgen is overleden.
De vader, die met zijn zoon Zaterdagavond
een woordenwisseling had gehad, wilde zich
direct na zijn daad van het leven berooven.
Hij gaf zich echter later zelf bij de politie
aan.
EEN HITTEGOLF IN AMERIKA.
In Amerika is het op het oogenblik het
zachtste lenteweer, dat men zich maar den-
ken kan.
De bloemen, die anders in de lente bloeien,
verspreiden nu haar geuren in het hartje van
den winter.
New-York en de Oostamerikaansche kust
kennen thans de warmste Januari-maand,
door meteorologen ooit aangeteekend. Woens
dag j.l. werd er een record met 67 graden
Fahrenheit in de schaduw geregistreerd.
Bijen zoemen reeds rond. In Baltimore en
Washington is de temperatuur nog 10 graden
hooger. In Cincinnatie staan de rozen in de
parken in vollen bloei.
Daarentegen is het in het Westen koud.
De oranjebloesems in Califomie, het land
van de zon, zijn met sneeuw bedekt.
EEN HEETGEBAKERDE NAZI SCHIET
ZICHZELF DOOD.
Volgend drama had te KUstrin plaats. De
nationaal-socialist Byer, zou, op grond van in
het bezit zijn van wapenen gearresteerd wor
den. Toen men tot arrestatie overging, trok
hij zijn revolver, waarop de politie-beambte,
die zich bedreigd achtte, eveneens zijn revol
ver trok. Door een schot getroffen, viel de
arestant doodelijk gewond neer. Een direct
ingesteld onderzoek wees uit, dat er zelf-
moord gepleegd moet zijn, daar de politie-
agsnt in het geheel geen schot gelost had.
Een verloren illusie! Het steeds
groeiende Haagje. Straatnamen.
Om de kletstafelEen open
vraag.
Onze burgemeester is zoo wreed geweest
ons, Hagenaars, van een der weinige illusies,
welke wij, ondanks de donkere benarde tijden,
nog mochten koesteren, te berooven!
Waar wordt in den lande niet gesproken
van teruggang, depressie, malaise? Welke
statistiek heeft niet de sombere taak om aan
te toonen, dat het achteruit, bergafwaarts
gaat, de zaken minder goedfloreeren, op in-
krimping van inkomsten moet worden ge-
rekend? Hoe er ook gemopperd, geklaagd,
ach-en-wee geroepen werd in ons land, in
Europa, in de wereld, de Hagenaars lachten
toch veelbeteekenend tegen elkaar. Het
mocht dan nog zoo slecht gaan overal, 't kon
toch niet worden betwist dacht men dan
met zekere voldoening dat het koninklijk
's Gravenhage in bloeienden toestand ver-
keerde, gestaag in omvang toenam. En daar
kwam burgemeester Bosch van Rosenthal de
illusie ruw-weg uiteenscheiuren! Zeker, hij
erkende in zijtn Nieuwjaarsrede, op Maan
dag 4 dezer in den Raad gehouden dat de
aanwas van onze stad zich in 1931 onver-
minderd heeft voortgezet en wel van 438.450
tot 450.465 inwoners, hetgeen dus een ver-
meerdering van bijna 12000 ingezetenen be-
teekent. „Waarbij treffend is" aldus de
burgemeester „het voortdurend stijgend
z.g. vestigingsoverschot van 4408 in 1929,
5298 in 1930 tot 11964 in 1931".
Tot dusver klinken de woorden van onzen
eersten magistraat zeer bevredigend in de
Haagsche ooren. Maar nu volgde op aeze
uiteenzetting een ijzig straaltje koud water
op het oogenblik gewekte enthousiasme. Hij
liet er namelijk woordelijk op volgen; „Dit
door sommigen ten onrechte in plaats van
groei als bloei gequalificeerd verschijnsel,
vindt ongetwijfeld deels zijn oorzaak in de
aantrekkelijkheid van 's Gravenhage als
woonstad, doch zeker ook deels in de zuig-
kracht, die onverminderd van grootere bevol-
kingscentra schijmt uit te gaan, met de daar-
aan verbonden illusies".
Arme Residentialen! Krachtens het gezag-
hebbend woord van onzen burgervader zullen
zij niet meer kunnen reppen sprekend over
het al-grooter wordend Den Haag van des-
zelfs bloei
Voor wie verder plegen te zien dan hun
„neus lang is", zullen de woorden van jhr.
Bosch niet zoo erg vreemd hebben geklonken.
Zjj weten en beseffen, dat de uitbreiding van
een stad haar vele en eigenaardige zorgen
met zich mee brengt, en wel in bijzondere
mate als die groei zich voltrekt met een bijna
onbehoorlijke snelheid. Dat zulks het geval
is met de Hofstad zal niemand willen ont-
kennen. Aan alle kanten wordt er met
koortsachtigen ijver gebouwd en als er aan de
Westzrjde geen zee ware, die een onherroepe-
lijk halt! beteekent, dan zouden ook daar
huizen, straten en wijken uit den grond
worden gestampt.
Men weet; het „ultimum remedium", ge-
l(jk minister Ruys de Beerenbrouck de an-
nexatie van gemeenten genoemd heeft, moet
te baat worden genomen om de stad van een
benauwden druk te ontdoen.
De grenzen zullen n<5g grooter, n6g langar
moeten worden!
De Hagenaar, die zich nog scherp residen-
tiale toestanden van v66r een kwart eeuw
geleden voor den geest kan tooveren, is nau
welijks meer bij machte te beseffen, hoe zijn
oude, trouwe Haagje zo6 snel in omvang en
beteekenis toenam.
Men heeft nu eenmaal rekening te houden
met de realiteit der dingen en tracht zich dus
zoo goed mogelijk aan te passen aan de
eischen, die de groote bevolkingsaanwas stelt.
Nieuwe wijken verrijzen ik zinspeelde er
immers al op! met verbijsterende sneiheid.
Een moeilijkheid, die zich daarbij voordoet
en in verband waarmee soms wel eens kod-
dige dingen worden gezegd, is: het geven
van namen aan de kersversche straten, lanen
en pleinen. Er zijn reeds meermalen dien-
aangaande in den Raad debatten gevoera,
waarbij duidelijk aan den dag trad, hoe men
over deze zaak wel eens in de verlegenheid
zat.
Als een der oorzaken kan genoemd worden,
dat wij met het doopen wat kwistig rond-
springen. Voorts: dat onze stad niet in
diverse afdeelingen is gesplitst, waardoor een
naam slechts 66nmaal kan worden gebruikt.
Wat die kwistigheid betreft, men maakt heel
weinig gebruik van die mogeltikheid, een 2e,
3e en desnoods 4e of 5e zus-of-zoo-straat te
scheppen, zooals men dat b.v. in Amsterdam
heeft gedaan. In ons Bloemenkwartier vindt
men daarvan eenige voorbeelden, doch 't blij
ven uitzonderingen.
De ras-echte Hagenaar vindt 't misschien
niet zoo „chique" te wonen in een straat, die
de ,,3e" of „4e" is en zeker niet, als men dan
ook gelijk in de hoofdstad des Rijks
gaat werken met „dwarsstraten".
Onze thans eventjesvijf kilometer
lange Lang van Meerdervoort (in den voIks-
mond spottend „Laan van Enzoovoorts" ge
noemd!) ware zeer doeltreffend in vijven te
splitsen. Dat zou veel onnoodig gezoek voor-
komen. Maar: de Haagsche mentaliteit is
daar tegen.
Men is dus steeds weer opnieuw zoekende
naar nieuwe namen.
Verschillende bronnen zijn totaal uitgeput.
En dat men met het namen-geven zeer „over-
zichtelijk" te werk is gegaan, kan ook niet
altjjd worden gezegd. Om maar eens een
voorbeeld te noemen: Zoudt u de De Gdnes-
tetlaan niet in de buurt van de Tollens- of
Bilderdij.kstraat zoeken? En toch ligt deze
laan vele kilometers van genoemde straten
verwijderd! Wiji zijn in het bezit van een
^.Statenkwartier". De straten daarvan dra
gen namen van de leidende figuren uit de
oude Republiek. Evenwel heeft men ver-
zuimd daarbij den naam van onzen meest-
beroemden Raadspensionaris, Jan de Wit, op
te nemen! Het verzuim is naderhand eemgs-
zins hersteld door een paar lanen in het
nabije Zorgvliet aan de De Witten te wijden.
Eigenaardig is, dat men eveneens niet gedacht
heeft aan „King William", den Koning-Stad-
houder, zoodat onze Statenkwartier het moet
doen zonder een herinnering aan deze groote
mannen, die Voor ons land zoo buitengewoon-
veel hebben gedaan. Vreemde „toevallig-
heid"!
By het bedenken van namen voor onze
nieuwe straten zijn aan de kletstafels in caf£
of soos de dolste moppen verkocht. Daarbij
werd 't idee aan de hand gedaan om nu eens
een „echt-moderne wijk" in 't leven te roepen,
waarvan de straten de namen zouden dragen
van dingen, die ons thans lief zijn. Wel-ja,
waarom niet!, werd uitgeroepen. Zou een
Auto-plein zoo slecht klinken? Of een Radio-
laan, een Luidspreker-weg Rijwiel-straat
klinkt evenmin slecht, ook een Vliegtuig-kade,
een Stratosfeer-singel niet.
Haalt men er de huidige politiek hj#, dan
zou stellig een Zendtijdverdeeling-weg reden
van bestaan hebben! Uit de huidige zeden en
gewoonten valt ook heel wat over te nemen,
zoo b.v. een Permanent-wave-laan, een
Verkeersongevallen-dito, een Roofovervallen-
straat ,enz. enz. 't Is allemaal malligheid,
doch waarover wel emstiger is gedacht, dat
is: den naam dien Den Haag heeft als inter-
nationaal centrum, te „materialiseeren" in den
vorm van buitenlandsche wijken. Wy be-
zitten, in Scheveningen, reeds een Belgisch
park. Wat staat ons in den weg om er een
Fransche, een Duitsche, een Italiaansche
buurt aan toe te voegen? Een Engelsche
wijk zou allicht oorzaak kunnen zijn, dat
menigeen een tongkronkel oploept;En
een Chineesche wijkneen, daartoe zou ik
toch niet durven adviseeren
Maar dat andere
„Echt lets voor 't Haagje!" zal menigeen
denken. De Hofstedelingen geuren immers
graag met een „mondje buitenlandsch". Het
zal wel niet om het namen-geven zijn ge
weest, dat onze burgemeester het zich steeds
herhalende vestigings-overschot bedektelijk
betreurde. Heel andere en emstiger dingen
zullen hem ertoe hebben gedreven, dien groei
niet tevens als bloei te zien.
Menigeen vraagt zich wel eens verwonderd
af: waar leeft die naar 't half-millioen snel-
lende massa toch eigenlijk van? Een echt«
handelsstad is de Residentie niet en evenmin
trekt zij heel b'jzonder profijt van industrie.
,,De ambtenarij" omvat zeker een belang-
rijk deel der bevolking. Het percentage vein
de overige kantoormenschen is ook niet
gering
En toch
Over deze dingen zou ik toch wel eens
gaame statistisehe gegevens willen zien!
EIBER
Vragen deze rubriek betreffende,
kunnen door de abonnd's worden
gezonden aan Dr. Te Hennepe,
Diergaardesingel 96a, Rotterdam.
Uostzegel voor antwoord insluiten
en blad vermelden.
OVER DEN SMAAK DER EIEREN
EN DEN DOOIER.
Vorige keer sprak ik over oneetbare eieren
en wees er op, dat zoowel de voeding als de
aanleg van het dier daarop grooten invloed
uitoefenen. Van een fokker uit Canada ver-
nam ik het volgende interessante bericht:
Op een der groote veilingen in Canada
moesten in het voorjaar een groot aantal
eieren afgekeurd worden wegens afwijkende
reuk en smaak. De eieren waren op het oog
volkomen normaal en de afwijking kwam
alleen by bruine eieren voor. Bij een der fok-
kers bleek dat 66n bepaalde hen dergeiyke
eieren legde. De eieren dezer hen bleken by
nadere controle in herfst en winter goed te
zijn, doch in het voorjaar werden ze oneetbaar.
Toen men er op ging letten vond men ook
onder de jonge hennen dieren die van den be-
ginne af wansmakende eieren legden. Een der
jonge hennen werd geslacht en toen bleek dat
de abnormale reuk en smaak aan de dooiers in
den eierstok te bespeuren was, doch dat het
eiwit in den eileider normaal was.
Bij bacteriologisch onderzoek werd geen af
wijking gevonden. Dit laatste vermeld ik er
even bij, omdat bij wansmaak van eieren
allereerst ook aan bacterien-werking gedacht
moet worden. Eieren kunnen van buiten af
door de schaal en van binnen uit ook besmet
raken met allerlei bacterien, die soms uit het
eiwit alleronaangenaamst ruikende stoffen
vormen en allerlei scheikundige omzettingen
en verkleuringen kunnen veroorzaken.
Dat het voeder ook invloed kan hebben
bleek bij proeven waarbij men groepen kip-
pen met eiwitryk en met eiwitarm voer voor-
zag. Bij eiwitarme voedering kreeg men wei
nig eieren, doch deze waren uitstekend van
smaak, bij eiwitrijke voedering kreeg men
meer eieren, die echter veel minder goed van
reuk en smaak waren. Deze eieren bleven bij
bewaring niet zoo lang goed als die van de
eiwitarme kippen.
Reuk en smaak der eieren worden dus be-
invloed door eigenschappen der hen en door
het voer. Hoe sterk het voer invloed heeft,
zag ik aan een collectie eieren in Engeland.
Men had daar kippen gevoerd met een be
paalde roode kleurstof. Deze nu vindt men 24
uur later terug aan de oppervlakte van den
dooier in het ei. Voert men nu een kip om de
twee dagen roode kleurstof, dan krijgt men
eieren met dooiers die afwisselend een laag
vuurroode kleurstof bevatten en daaromheen
weer een laag gewoon eigeel. Kook ik dus
zoo'n ei en snijdt het door dan zie ik dat de
dooier prachtige cirkels van ongeveer 1V3
m.M. breed vuurroode kleurstof bevat en cir
kels van dezelfde breedte van gewoon dooier-
geel.
Er zijn trouwens nog veel gekker dingen
mogelijk. Spuit ik een kip in met het zwaarste
vergif dat er bestaat, z.g. kaakklemgif, waar
bij vergeleken arsenicum nog maar onschul-
dig snoepgoed is, dan vind ik dit vergift na
24 uur ook terug in de dooier der eieren. Met
zoo'n dooier kan ik een marmot in enkele se-
conden dooden. Wacbt ik een paar weken dan
heeft de kip tegengif gevormd en ook dit
tegengif trekt in den dooier der eieren. En
nu kan ik het merkwaardige feit beleven dat
het eene ei der kip als een snel doodend ver
gif werkt en het andere als een probaat tegen
gif-
Vooral de dooiers der eieren zijn op elk ge-
bied hoogst merkwaardige cellen en den
dooier scheidt het kippenlichaam allerlei stof
fen van haar lichaam uit. Voor ik nu verder
ga vermeld ik even dat de dooier omgeven is
door een beschuttend vliesje en vatten wq
den dooier op als <§en eel van het lichaam, zy
het dan ook een reusachtig groote eel, dan is
dus dat vliesje een gewoon celom-hulsel zooals
elke eel in het lichaam er een heeft. Bij een
versch ei is de dooier een levende eel en is
ook het dooiervliesje een levende celwand. By
een oud ei is als het ware de dooier dood en
is ook de celwand dood. Dat moeten we in ver
band met wat volgt goed voor oogen houden.
Een levende celwand gedraagt zich heel anders
den een doode, zooals ook hier zal blijken. Als
we over dooiers en eiwit spreken vragen we
ons eerst af hoe die gevormd worden, daar-
door begrgpen we de bouw van het ei ook
beter.
De dooier, die aan den eierstok in ongeveer
negen dagen rijpt, valt als het ware als een
rijpe pruim van een boom en komt terecht in
den eileider, die hem in een trechtervormige
opening opvangt. De dooier zelf zit aan den
eierstok in een soort kelk aan een korte steel
waardoor bloedvaten loopen. Bij allerlei afwij-
kingen kan deze steel gerekt worden en sterft
de kip aan inwendige verbloeding, o.a. by de
veel voorkomende pullorum-besmetting der
hennen.
De eileider van een leggende hen is zoo'n
reusachtige buis, dat men haast niet kan ge-
looven dat ze in zoo'n kippenlichaam kan zit-
ten. Deze wijde buis is n.l. ongeveer 60 c.M.
lang en wordt verdeeld in vijf afdeelingen, die
ieder een aparte functie hebben bij de vor-
ming van het ei.
le. de trechter die den dooier opvangt, van 2
tot 4 c.M. lang;
2e. de eileider, waar een deel van het eiwit
gevormd wordt, ongeveer 40 c M. lang;
3e. een vernauwing waar de schaalvliezen ge
vormd worden. Dit stuk is ongeveer 5
c.M. lang, de z.g. isthmus.
4e. de uturus, ongeveer 7 c.M. lang, waar de
schaal gevormd wordt;
5e. de ingang, ongeveer 12 a 13 c.M. lang.
Nu begint men, hoe vreemd het ook lijkt,
pas in den allerlaatsten tijd op de hoogte te
komen hoe eigenlijk een ei gevormd wordt en
precies is men daar nog lang niet achter. Tot
nu toe leest men in alle boeken en artikelen
nog het verhaal dat de dooier in den eileider
omgeven wordt door eiwit, dat dan daarom
heen de eivliezen gevormd worden en dan
daaromheen de kalksohaal. Dan passeert het
ei de cloaka en wordt gelegd. De moderne
wetenschap leert daaromtrent heel andere
dingen, zooals we in het volgend artikel zien
zullen.
Dr. TE HENNEPE.
