ALGEMEEN NIEUWS- F.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. EEN DAG RIDDER Eerste Blad. MUNDUS ,52 50 VRIJDAG 15 JANUAR1 1932 72e Jaargang. Raadselen der Ziel. FBTJILLBTOH, BIHNENLAND. No. 8786 CALEI DO SCOOP vAN-mLKmBURG'S''* 'iLEVERTR ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post 1.80 per 3 maanden Bij voor udtbetaling fr. per post 6,60 per jaar Voor Belgie en Amerika 2,25, overige lan den f 2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling. Citgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE. GIRO 38150 TELEFOON No. 25. ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20. Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bjj regelabonnement tegen verminderd tanef, hetwelk op aanvraag verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst (sen dag voor de uitgave. DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MA A NDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND. Over dit onderwerp wordt tegenwoor- dig meer geschreven en ook vooral meer gedacht dan een 40, 50 jaar geleden. Het was toen de tijd, dat of het woordje raadselen" met geweld werd terugge- drongen, en dat men meende, dat alles verklaarbaar was en misschien zelfs wel verklaard werd, of het woordje ,,ziel eenvoudig naar het rijk der fabelen en legenden verbannen werd, zoodat groot opgeld deed het vrij flauwe verhaaltje, hoe men eens 'n man had laten sterven in een hermetisch afgesloten kamer en hem voor en na zijn dood toen zorgvuldig had gewoaen, waarna men tot de absolute zekerheid was gekomen, dat er niets uit de kamer was gegaan, en er van eenige afname van gewicht in t geheel geen sprake was. Deze tijd is nu voorbij. Men kan en mag weer ,,ziel" zeggen zonder dat men alleen daarom gevaar loopt voor achterlijk of na'ief te worden uitgemaakt. En men mag ook gerust thans melding maken van „raadselen der ziel", ja -zelfs kunnen wij veilig beweren, dat er tegenwoordig wel wat al te veel juist over die „raadselen' gesproken en gedacht wordt, terw.ijl mis schien wel over 't hoofd wordt gezien de waarschuwing uit onzen ouden bijbel, die zegt, dat de verborgen dingen zijn voor den Heere onzen God, en de geopen- baarde daarentegen voor ons en onze kinderen. Ook op het gebrted van de ziel Men heeft zooals Dr. Richard Rem- my in zijn mooie boek heeft opgemerkt zoo langzamerhand van de heerschappij van het platte materialisme genoeg ge- kregen. Een zelfgenoegzame tijd, die geheel en al opging in het stoffelijke, was voor hoogere dingen totaal afgestompt. Men leefde enkel en alleen voor 't alle- daagsche. Een streven naar en kans op beperkt levensgenot daagde als eenig, hoogst en laatst doel. Maar toen is de oorlog gekomen, en de eerste ommekeer had trouwens al eenige jaren vroeger plaats gegrepen. Zooals de getande granaatsplinters menschenlicha- men verscheurden, zoo vielen wereld- beschouwingen en philosophische syste- men uiteen of ineen. De mensch scheen plotseling ontwaakt te zijn uit den droom, waarin 'hij' zich reeds gemeend had te staan op den top der volkomenheid. Het was nu noodig om weer van vorenaf te beginnen. Maar waarheen zal men zich nu wenden en welken weg zal men thans inslaan? Het occultiome diende zich aan (zooals trouwens al meer was gebeurd) als redder uit den nood. En de stand van zaken was voor het occultiome bij- zonder gunstig. Hier deed zich immers althans oogenschijnlijk de moge- lijkheid voor om langs den weg van het door K. R. G. BROWNE. 42) Vervolg.) „Stopbeval dr. Bunting explosief. „Loopt wel hard van stapel. Moet u m'n telefoon gebruiken, ja of nee Ja Kom dan binnen. Kom binnen. Veeg je voe- ten". Hij keek scherp toe of Peter dit ritueel wel geheel naar zijn genoegen verrichtte, dan keerde hij zich om en ging zijn bezoeker voor: ,,Pas op de verf. Pas geschilderd. Voorzichtig Verder kwam hij niet, want Peter koos juist dit oogenblik uit, om zijn rechter- voet krachtig op de deurmat te zetten. Genoemde deurmat was niet, zooals een behoorlijke deurmat betaamt, aan den vloer bevestigd, maar bekleedde een soort van ambulante betrekking. Toen Peter s groote rechtervoet er zwaar-onhandig op neerdaalde want de kleine, keurige hal was, in vergelijking met het hddere licht buiten, wel wat donker begon zij in ernst ambulant te worden en zeilde den glimmend gewreven parketvloer, die op de gladheid van een pas geveegde ijsbaan bogen kon, over. Peter, die zijn rechter voet opeens onder zich voelde uitglijden, slaakte een verschrikten noodkreet, klauwde naar den kleerenhanger, kreeg genoemden kleerenhanger beet en hield zich overeind. Maar bij het klauwen was hij wel genoodzaakt om het meesterstuk, dat hij, bij gebrek aan een betrouwbaren zak, nog steeds in zijn hand had, te laten vallen. De Constable kwam met een experiment, en dus langs den weg van het bewijs, waaraan men door de natuurwetenschap zoo verknocht en ge- wend was geraakt, de sluiers te lichten en op de hoogte te komen van de gehei- menissen, die achter deze wereld schuilen, en waarop heel de wereld zou rusten. On- telbaar velen gelooven in het occultisme, in wat voor verschijningsvorm het zich ons ook presenteert. Laten wij nu ook en allereerst erken- nen, dat het afwijzend standpunt, dat velen tegenover het geheele occultisme innemen, op den duur toch niet houdbaar zal zijn. Er schijnen hierbij veel meer feiten te constateeren te zijn dan men vroeger ooit geneigd was te gelooven. Maar het is natuurlijk een andere vraag, welke werkelijke waarde aan deze ver- schijnselen toekomt. Voor de psychische gezondheid van ons geslacht is het niet onverschillig welke richting er zal worden ingeslagen. Het zal zaak zijn om een betwijfeld en onzeker occultisme niet in de plaats te stellen voor de zekerheid, die ook voor de menschen van dit geslacht en van dezen tijd bereik- baar is in en door Christus. Enkele vragen en ervaringen, die op dit terrein gedaan moeten of kunnen worden, mogen in dit artikel de revue passeeren. Zoo is daar bijvoorbeeld de kwestie van het hypnotisme Men heeft dit hypnotis- me wel eens ,,het occultisme van gisteren" genoemd, omdat men dan wilde aandui- den, dat het hypnotisme door de weten- schap enkele tientallen jaren geleden nog geheel en al werd voorbijgezien. Het moet toen zijn voorgekomen, dat een dok- ter b.v. dit neerschreef: „Ik geloof niet aan de hypnotische suggestie, voordat ik een geval daarvan heb gezien, enik zal zoo'n geval nooit onder de oogen krijgen, omdat ik van dergelijke experi- menten eenvoudig geen notitie neem' Als hierbij een dogmatisch star en hals- starrig ongeloof nu niet er duimen dik op ligt, dan moet men dat ons maar eens zeggen! Dan waren er, die niet, zoo dwaas redeneerden. en die ook niet zoo dwaas redeneeren konden, om de eenvoudige reden, dat zij aan alle kanten de bewijzen kregen voor de werkeiijkheid der hyp notische verschijnselen; maar dezen waren er bang voor, en vreesden gevaar voor zedelijkheid en orde. Zij wenschte, dat de politie het hypnotisme met alle macht als een schadelijke pest zou uitdrijven. En daarnaast waren er, die door het hypnotisme de gouden eeuw aangebroken meenden, en die er enorme dingen van verwachtten ten aanzien van de opvoe- ding der jeugd. Alle drie deze opvat- tingen en verwachtingen zijn nu wel tot de echte en behoorlijke proporties terug- gebracht. Aan de werkeiijkheid der hyp notische verschijnselen twijfelt heden ten dage niemand meer, maar de wereld is er toch nog niet beter van of' door ge- worden. Het menschelijk hart is nog precies zoo aanmatigend en kleinmoedig als voorheen; de gevangenissen kunnen zachten bons op den vloer terecht en rolde zichzelf zonder een oogenblik te aarzelen uit. Dr. Bunting bleef, geergerd door het optreden van zijn bezoeker, een optreden, dat hij als een onhandige poging zag om zijn tevredenheid over het lukken van zijn zending te uiten, staan en keek Peter met bestraffend-gefronste wenkbrauwen aan. ,,Foei Foei zei hij afkeurend, ,,een beetje kalm aan alsjeblieft! Absoluut niet noodig Bij het zien van het schilderij op den vloer stierf zijn stem weg. Een paar seconden lang staarde hij er oplettend naar; dan deed hij twee stappen ernaar- toe, bukte zich en staarde oplettend ver der. „Wat hebben we daar?" Peter was nog niet geheel bekomen van het terpsichoriaansch exces, waaraan hij zich te buiten gegaan was, maar bij die vraag vermande hij zich, griste het doek weg en stak het, opgerold, weer onder zijn arm. „0niets'n schilderstukje, dat mijn eigendom is. Niets van eenige waardet' Spijt me, dat ik geslipt ben. 't Kwam door de mat. Gleed op eens uit. Jammer van de gewreven vloer, maar overigensHij hield midden in zijn zin op, omdat het opeens tot hem be gon door te dringen, dat Dr. Bunting hem op een buitengewoon eigenaardige manier stond aan te kijken. De kleine, corpulente dokter leek opeens een ander mensch; de biljartbal-oogen glinsterden opgewonden; hij stond Peter door zijn lorgnet aan te staren of Peter niet Peter, maar een buitengewoon interessant voor- beeld van de derde-daagsche koorts was. En toen hij begon te spreken, trilde zijn stem of hij zenuwachtig of opgewonden, onderdrukt opgewonden was. „Zeker. Zeker. NatuurlijkIk vindt nog niet worden gemist, de zenuwinrich- tingen kunnen nog niet worden gesloopt, ziekenhuizen worden al nog maar bijge- bouwd en uitgebreid in grooten getale. Naast de hypnose moet nu onderschei- den worden de suggestie. Zij worden nogal vaak dooreengeward, en zij zijn ^ook inderdaad niet geheel van elkaar te scheiden. Zonder suggestie bestaat er geen hypnose. Ja, men heeft de hypnose zelfs genoemd een door suggestie bewerk- te slaap-toestand, die dan weer op zijn beurt zou worden gekeniaerkt door een verhooging van des menschen vatbaarheid voor suggestie. Toch is dit niet geheel juist. Wat is nu eigenlijk suggestie? Bij sug gestie wordt zonder eenig verstandelijk begrijpen de gesuggereerae gedachte of voorstelling eenvoudig aanyaard. De in- gegeven gedachte neemt in het bewust- zijn een zoo alles-beheerschende plaats in, dat een overweging, hoe verstandig ook, er niet tegen op kan. Alle geeste- lijke krachten trekken zich dan samen en stellen zich ten dienste van een gedachte. Zoo zou men het geheim der vaak ver- bazingwekkende prestaties in hypnotisch- suggestieven toestand kunnen verklaren door het begrip ..concentrate". De kracht der reclame ligt ook in de suggestie. Zonder suggestie zal een j dokter al heel weinig bereiken, en van stiggristie is het heele leven rondom oris dcjortrpkken. Men heeft zich zeer vieel moeite ge- geven om de hypnotisch-suggestieve ver schijnselen te verklaren, maar #en geheel bevredigende oplossing is nog qltijd niet gevonden. Beschrijvingenj hoe. igedetail- leerd ook, zijn nog geen verklaringen. Zij zijn echter vaak wel heel interessant, en enkele (die wij aan het pas verschenen boek van Dr. Remmy oqtleenen) zullen ook ongetwijfeld onze lezers veel belang inboezemen. Er wordt b.y. verhaald, hoe men een dame had gesuqqeerd, dat haar haar in brand stond. In groote opwiriding rukte zij zich den hoed van het hoofd. ,,Vlug, hier is water", werd er haar ge- zegd, en men wees haar een stoel aan. IJverig werd het hoofd in de vermeende kom gebracht, en de vingers, die met het brandende haar in aanraking waren gekomen, werden daarin afgekoeld. Zelfs na het ontwaken werd er nog een bran- dend gevoel in de vingers en een lucht van geschroeid haar waargenomen! En in de Leipziger Neuesten Nach- richten van 14 Juni 1924 vertelde een proefpersoon zelf, dat hij op een avond naar den psycholoog Orlando di Lasso was gegaan. Een bekende dame wilde toen ook eens gehypnotiseerd worden. Toen ongeveer 15 personen op het too- neel hadden plaatsgenomen, kreeg ieder EEN PRACHT FIETSI (Ingez. Med.) 't best, hoorNeeahem! dezen kant uit. Dezen kant uit". Hij legdt zijn hand met een bijna vaderlijk welwillend gebaar op Peter's arm en loodste hem zoo weer naar de voordeur. „Maarik zou telefoneeren!" zei Peter. ..Buiten. Vergeten te zeggen. Dom van meBuitenDezen kant op". Niet weinig verbaasd, maar toch wel gewillig, want in Peter's oogen was dit vreemde gedrag niets dan de zooveelste demonstratie van het zonderlinge karak- ter, dat de kleine, dikke man blijkbaar bezat, liet Peter zich meevoeren, de voor deur uit en om den hoek van het huis naar de garage. Daar maakte zijn gelei- der halt, diepte een reusachtigen sleutel- bos, bevestigd aan een ketting, die aan den halsband van een bloedhond een goed figuur gemaakt zou hebben, uit z n broek- zak op, koos een sleutel uit, sloot de garage-deur open en noodigde Peter door een gebaar uit, binnen te treden. „Is de telefoon hier?" vroeg Peter met steeds grooter wordende verbazing. De dokter knikte energiek. „Ja. Veel en veel gemakkelijker, Spaart een hoop tijd uit. k Zal 't u even wijzen". Hij stapte over den drempel heen. Peter ging hem, nog steeds verbaasd, achterna. Maar op hetzelfde oogenblik, dat Peter zich een meter binnen den drempel bevond, deed Dr. Bunting, alsof hij met zijn rug aan twee sterke veeren zat, die plotseling losgelaten werden, een gewel'digen sprong achteruit, schoot de deur door, trok haar achter zich dicht en draaide den sleutel om. Zoo vlug werd die manoeuvre uitgevoerd, dat Peter geen tijd had, om door woord of daad protest aan te teekenen; hij staarde met open mond naar de deur en ondertusschen een lucifer in de hand, waarvan men de kop moest fixeeren, terwijl men daarbij de gedachte moest vasthouden van te zullen inslapen. De man die meegegaan was, kreeg ook merkbaar slaap-neigingen. Hij was No. 2, die insliep. En toch zag hij en merkte hij alles, wat er om hem heen gebeurde. Alleen: hij had geen wil meer. En toen volgden er allerlei experi- menten: Men ging zingen in een kerk bij een kerstboom, die een van de ,,slapers" had aangestoken, hoewal er heelemaal geen boom aanwezig was; men ondernam een reis naar de Noordpool en naar den Aequator met alle waarnemin- gen van koude en hitte, die daarbij be- hoorden. En na allerlei ander moois nog deed de spreker hem ontwaken door tot hem te zeggen: Bij het woord ,,vergeet- mij-niet" z-ult gij wakker worden. Hierop de piano staat een bouquet rozen, anjelieren, tulpen envergeet- mij-niet; en hij was wakker! De man ontwaakte als uit een diepen slaap, wag- gelde als een dronken man de zaal door en was niet weinig verbaasd, toen hij kon vaststellen, dat hij ruim 2x/2 uur 'n hyp~ notischen toestand had geleefd. Er volgde een onrustige nacht. Den volgenden morgen had hij zware hoofdpijn, en het duurde eenige dagen voor en aleer hij zijn innerlijk evenwicht had teruggevonden. Als dit geen raadselen zijn, wat mogen dan raadselen worden genoemd? Maar ook: als dit geen ziel is, wat is het dan? BEROEP OP BELASTINGZAKEN. Een aanvulling bij onopzettelijk te lage aangifte. Een wetsontwerp is ingediend tot aanvul- lipg van de wet op de Inkomstenbelasting en de w^t op de Vermogensbelasting, zoo- mede tot intrekking van 'n artikel van beide wetten, hetwelk het volgende beoogt, vol gens de toelichting. In de wet op de Inkomstenbelasting 1914 en de wet op de Vermogensbelasting komt een regeling voor, welke beoogt, belasting- schuldigen te weerhouden, zich op goed ge- luk met ongegronde bezwaren tot den raad van beroep te wenden. Bedoelde regeling be staat hierin, dat een verhoogingsaanslag van 25 geheven kan worden over het, volgens de uitspraak van den raad, ten onrechte be- twiste belastingbedrag. Is het zaak, avontuurlijke beroepen tegen te gaan, evenzeer is het zaak te zorgen, dat de verhooging den bonafiden rechtzoekende niet weerhoudt zijn bezwaren voor den rech- ter te brengen. Hierin voorziet de wet reeds. Toch schijnt het voor te komen, dat ten onrechte gekoes- terde vrees voor de verhooging belasting- schuldigen weerhoudt, him recht te zoeken, in gevallen, waarin de wetgever het beroep stel- lig niet heeft willen afsnijden. Dit is een bezwaar, dat ondervangen dient te worden. Het ingediende wetsontwerp strekt in de eerste plaats hiertoe en vult de wet in dier voege aan, dat de verhooging bovendien achterwege zal blijven, indien aannemelijk is, dat niet door opzet of grove onachtzaamheid van den appellant of zijn gemachtigde het be- hoorde hij de voetstappen van den kleinen dikken dokter vlug wegsterven en op- houden. Zijn verbazing zou ten top gestegen zijn, als hij de gedragingen van den man die hem met zoo'n suedes gevangen ae- nomen had, daarna had kunnen zien. Dr. Bunting galoppeerde namelijk energiek naar de voordeur terug, race-de de kleine, kraakzindelijke stoep op, spurte de spie- gelgladde hal zonder aan gevaar te den- ken, door en schoot zijn studeerkamer in. Daar liet hij zich, lichtelijk buiten adem door die even geweldige als ongewone in- spanning, in een leeren fauteuil neerval- len, nam het Noodlots-instrument, dat „telefoon" heet, van den haak en vroeg een zeker nummer. Hierop volgde een stilte. een lange stilte, het soort stilte, dat de telefonisch-aangeslotenen in lande- lijke nerderzetting met stoicijnsche kalmte hebben leeren dulden. Daarna, lang daarna: Hallo!" zei dr. Bunting scherp. Hallo alio alio Met de Old Hall? Wat?Vertikke, verkeerd aangeslo- tenEen serie energieke tikken op den haak. Hallo alio alio! Met't kantoor? Hallo! Met het kantoor? Als ik 't asyl voor noodlijdende dieren wil hebben, vraag ik er wel om. Nu moet ik Well- bridge 1717 hebben Een zeven!Javlug astublieft!" Stilte gedurende welke de zon een gedeelte van haar loop volbracht. Dan: Hallo! Met de Old Hall? Ik moet Sir Walter hebben. Maar vlug wat, astublieft! He? O, met dr. BuntingZeg dat 't dringend isJaWeer een poos stilte, ver- broken door een ongeduldig trommelen van des dokters vingers op de tafel. ,,Ha! Ben jij 't Walter? Met Horace Ik heb 'em!Ik zei: Ik heb em!"De Het Hollandsche klimaat verandert steeds als de beelden van een caleidoseoop. Regen, wind en natkoude dagen wisselen elkaar af, tengevolge waarvan onze gezondheid roort- durend in gevaar is. Zorgt daarom juist in dezen tijd de be- proefde Aspirin-Tabletten bij de hand te hebben. Indien U een buisje in de eerstvolgende dagen noodig heeft, vraagt dan Uw apotheker of drogist tevens om een caleidoseoop. Met deze zeker welkome, kleurrijke en onderhou- dende attractie kunnen zieken en gezonden zich aangenaaim bezig houden. (Ingez. Med.) drag, dat volgens appellant had moeten wor den geheven, te laag is gesteld. Het ontwerp wil tevens de beoordeellng van de vraag, of de verhooging van 25 pet. ach terwege kan blijven wegens te lage schatting te goeder trouw, allereerst leggen in handen van den inspecteur en eerst indien een ge- schil rijst, die vraag onderwerpen aan het oor- deel van den raad van beroep. Mede ten aanzien van de viervoudige ver- hoogingen, welke bij navordering voorkomen, geeft de wet den raad van beroep soans een taak, ook indien er geen geschil is. De minis ter is van oordeel, dat, nu er ten aanzien van de verhooging na lichtvaardig beroep een ver- betering wordt voorgesteld als hierboven is aangeduid, ten aanzien van de zooveel belang- rijker verhooging bij navordering een overeen- komstige voorziening niet achterwege mag blijven. NEDERLAND RAN GEEN VRIJHANDELSLAND MEER ZIJN. Ons land is van oudsher een vrijhandels- land geweest. Wij waren wars van tariefmu- ren. De tijden veranderen en wij met hen. Tot deze conclusie komt ook Mr. Dr. W. M. Westerman in de „Haagsche Post", waarin hij onomwonden verklaart, dat Nederland geen vrijhandelsland meer is en geen vrijhan- delsland kan zijn. De omstandigheden dwingen ook ons tot protectionisme. Dat protectionisme zal ons zeker geen welvaart brengen, zoo min als eenige andere natie ter wereld. De nieuwe economische wereldorde zal er eene zijn, die slechts verarmde naties kent. Maar beter een verarmde natie dan een geruineerde natie! Wie Nederland in dit stadium voor onder gang wil behoeden, zal slechts 66n gedrags- lijn kunnen volgen: de op zich zelf verkeerde tarievenpolitiek der andere staten met een- zelfde politiek beantwoorden. Het klink para- doxaal, doch er is geen andere uitweg. Wat de regeering nu schoorvoetend met haar par- tieele maatregelen tot stand brengt, is in feite precies hetzelfde, Nederland kan geen eiland blijven in een zee van protectie zonder de vuilnisemmer te worden, waarin iedere protectionistische natie haar overtolligen voorraad uitstort. Nog eens: een ideaal pers- pectief is dit allerminst. Voor sommige van onze industrieen zullen nieuwe moeilijke tij den aanbreken. Maar heel veel erger dan het nu is, kan het bijna niet worden. Voor repre- ,-LEEUWARDEN- (Ingez. Med.) man met het schilderij jouw schilderij de ConstableVijf minuten ge leden. Kwam hier doodkalm binnenwan- delen en vroeg, of-ie even mocht telefo neeren: n Bof, wat!... Of-ie even mocht telefoneeren. Had een dringende bood- schap over te brengen. Slipte door de deurmat en liet het schilderij vallen Wrat?Nee, hijJaHerkende het dadelijkHe? Nee, ik.Ja Heb hem in de garage opgesloten He?O, door een nogal handige manoeuvreNeeeen manoeu vreHeb hem verteld, dat de telefoon in de garage wasNee natuurlijk is die daar niet, maar ik heb 't maar ge- zegd. Dat was m'n manoeuvre. He? O, nee, is als een zoete jongen meege gaanHij is er nu nogHeeft 't natuurlijk nog bij 'emDat ging niet zonder hem achterdochtig te maken O,... nee, je hoeft niet bang te zijn Veilig, volkomen veiligHe?Een stoere, jonge kerel, een onaunstig ge- zichtgekleed als een landlooper Ja, waarschijnlijk een vermomming Ja, kom maar meteen, zoo vlug mogelijk... Natuurlijk ben ik alleen. Mrs. Biggin is uit. Heb ik je vrouw nog geen half uur geleden verteldHou je alsjeblieft kalm, WalterHij kan onmogelijk wegIk ben toch hierJa Tot straks dan". De hoorn werd met een nijdigen, har den tik aan den haak gehangen en dr. Bunting schraapte zijn keel en wischte zich de zweetdroppels van zijn verhit voorhoofd. Daarna keerde hij zich weer naar de telefoon, nam den hoorn weer op en vroeg een ander nummer, hetgeen hem, toen het aangewezen oogenblik daar- voor gekomen was, gewerd. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1932 | | pagina 1