eXBHCTOX BEBICHTEH
Pluimvee-rubriek,
EEN RIJKSVELDWACHTER VERMOORD.
ENGELANDS JONGSTE ADVOCAAT.
ONTPLOFFING IN EEN POSTKANTOOR.
EEN VREESACHTIGE BRUIDEGOM.
Een ontzettend drama, dat aan den rij.ks-
veldwachter P. Tap het leven heeft gekost,
heeft zich Vrijdagnacht te Kerkdriel afge-
speeld, meldt „de Conrant". Genoemde veld
wachter was laat in den avond op surveil
lance te Hintham, een beruchte buurt bij
Kerkdriel. Wat zich toen daar preoies heeft
afgespeeld is tot op heden nog niet met
zekerheid bekend, doch het vermoeden ligt
voor de hand dat Tap hier door eenige per-
aonen moet zijn aangevallen.
Om ongeveer halfeen werd de ongelukkige
oL door eenige naar huis terugkeerende
Nieuwjaarsvierders badend in zijn bloed op
den weg gevonden. Brji nadere beschouwing
bleek, dat Tap in het hoofd en in den rug
verschillende diepe steekwonden had be-
komen. Hij bleek reeds eenigen tijd te zijn
overleden.
Onmiddellij'k werd de brigadecommandant
der rijksveldwacht te Zaltbommel van het ge-
beurde in kennis gesteld. Het terrein werd
afgezet en het parket te Tiel op de hoogte
gebraeht van hetgeen geconstateerd was.
Vrijdagmorgen verscheen het parket ter
plaatse. Met behulp van een politiehond werd
een nauwkeurig onderzoek ingesteld.
Nader wordt nog omtrent deze misdaad
gemeld, dat onder hevig verzet zijn gearres-
teerd en in voorloopige bewaring te Zaltbom
mel zijn opgesloten de drie gebroeders Roo-
vers te Kerkdriel. Twee hunner hebben reeds
een volledige bekentenis afgelegd.
Volgens him verklaringen zouden zij luid-
ruchtig geweest zijn. Tap heeft hen willen
arresteeren, doch daar de drie gebroeders
zich hiertegen verzetten, onstond er een wor-
steling. Tap gleed tengevolge van de glad-
heid van den weg uit. Met messteken heb
ben de drie gebroeders daarop den ongeluk
kige afgemaakt.
Het slachtoffer is 32 jaar, en hij was pas
sedert korten tijd gehuwd. Hij stond als een
humaan politieman bekend.
De moord heeft plaats gehad op den dijk
en daarna heeft men het lijk van den dijk
laten rollen. Het staat vast, dat de moord
is gepleegd tusschen 12 en 1 uur, want tot
middemacht had Tap wacht bij de steen-
fabriek.
Het parket uit Tiel en de districtscomman-
dant uit Amhem hebben ter plaatse een on
derzoek ingesteld. Het zou zijn komen vast
te staan, dat er tusschen den vermoorden
veldwachter en de familie Roovers een veete
bestond, die ontstaan is naar aanleiding van
een bekeuring. De drie jongemannen zouden
op Oudejaarsavond zeer luidruchtig zijn ge
weest en enkele malen door den veldwachter
Bijn gewaarschuwd. Volgens de verklarin
gen der twee broers zou de veldwachter door
de gladheid zijn gevallen, waarna de derde
broer zich op hem zou hebben geworpen.
Ook is in den loop van den dag gearres-
teerd een zekere Van Malsen, eveneens uit
Kerkdriel. De gearresleerden zijn naar Tiel
overgebracht.
DRAMA IN DONKER AMSTERDAM.
Op den O. Z. Achterburgwal te Amster
dam is Oudejaarsavond een 36-jarige man
door een revolverschot gedood. De aanleiding
tot dezen doodslag was een ruzie in perceel
no. 9. Daar kwamen de zoon des huizes en
zijn vrouw oudejaarsavond vieren en het feit.
dat zij per auto kwamen, gaf aanleiding tot
een ruzie van dien omvang, dat eenige buurt-
bewoners te hoop liepen en zich met het ge-
val wilden bemoeien. De zoon ging naar bui-
ten en dreigde met een revolver, doch maakte
van dit wapen geen verder gebruik. Dit ver-
weet hem zijn stiefvader, hij zou dat we!
beter opknappen. De 56-jarige vader nam nu
de revolver over, ging naar buiten en loste
inderdaad een paar schoten op het daar ver-
zamelde publiek. Het tweede schot trof den
36-jarigen Staffers, wonende op no. 44, onder
in den rug. De getroffene werd op zijn ver-
zoek naar huis vervoerd, doch onderweg werd
zijn toestand van dien aard, dat hij naar het
Binnengasthuis moest worden overgebracht,
waar hij weldra tengevolge van inwendige
verbloeding overleden is.
Onder leiding van commissaris L. Hoogen-
boom heeft de politic de zaak onderzocht.
De dader, een berucht type, die o.a. reeds een
vonnis van 12 jaar gevangenisstraf achter den
rug heeft, werd in zijn woning gearresteerd
en ter beschikking van de justitie gesteld.
De browning, waarmede geschoten was, is
op straat gevonden en in beslag genomen.
INBRAAK IN EEN KOSTERSWONING.
Op Oudejaarsavond is bij Ds. D. te Rotter
dam een onbekend gebleven man komen
vragen, hoe lang de koster van de gerefor-
m8erde kerk aan de Prins Hendriklaan te
Rotterdam afwezig zou zijn. De man vertel-
de, dat hij den koster had willen spreken,
maar dat er niemand thuis was. De predikant
antwoordde, dat de koster, in verband met
den oudejaarsavonddienst tot 10 uur weg zou
zijn, waarna de man vertrok.
Toen de koster om 10 uur thuis kwam,
bleek er in zijn woning te zijn ingebroken.
Aangezien de man, die bij Ds. D. is geweest,
nadien niet bij den koster is gekomen, ver-
moedt men, dat deze man de dief is geweest,
die zich van te voren op de hoogte heeft wil
len stellen, hoe lang hij in de kosterswoning
aan het werk zou kunnen blijven.
Uit de woning is een bedrag van 600 ge-
stolen, zijnde de opbrengst van de Kerst-
collecte. Voorts zijn ten nadeele van den kos
ter een bedrag van 60 en een gouden hor-
Joge gestolen. De politie stelt een onder
zoek in.
TWEE AUTO'S TE WATER.
Donderdagmorgen reed in de richting van
Capelle a.d. IJssel op den 's Gravenweg te
Rotterdam een Belgische auto, waarin drie
atristen zaten; de eigenaar, de 36-jarige A.
B. uit Brussel en zijn echtgenoote, de 34-
jarige M. B., geboren G„ en een Engelsch
artist, de 36-jarige G. M. C. Plotseling moest
de auto uitwijken voor een wielrijder, die
van de tegenovergestelde richting kwam.
Door de gladheid van den weg slipte de auto,
waardoor de wielrijdster in de sloot, aan den
kant van den weg, terecht kwam. Zijl wist
zichzeif echter spoedig op het droge te bren-
gen; zij was er met eenige onbeteekenende
wondjes afgekomen.
De auto was bij het slippen tot aan den
kant van de sloot doorgeschoven. De wagen
kwam met de linkerzijde, in de ondiepe
moddersloot terecht. Voorbijgangers snelden
toe en sloegen de ruiten van de rechter-zij-
deur, die nog een eindje boven het water
stak, in en wisten de drie inzittenden, die
doornat waren, op het droge te brengen. De
twee mannen waren er zonder letsel afgeko
men, maar mevrouw B. was bewusteloos. Zij
kwam later weer bij, maar moest door den
G. G. en G. D. naar het ziekenhuis Coolsingel
worden overgebracht, waar zij is opgenomen
(en later overleden, wegens het vele water
dat zij had binnen gekregen en in de longen j
was gedrongen.
Het Belgische echtpaar was in de afgeloo-
pen week in een theater te Rotterdam op-
getreden en was op reis naar Hamburg, waar
zij Vrijldagavond hadden moeten optreden.
Voorts is Donderdag een personenauto, ko-
mende uit Geertruidnberg, waarin een echt
paar was gezeten, in voile vaart in het water
van „De Gracht" bij het fort „Altena" te
Nieuwendijk gereden. De direct toegeschoten
voorbijgangers wisten de inzittenden te red
den. Zij werden naar het ziekenhuis te Gor-
kum vervoerd, waar zij werden opgenomen.
De auto was spoedig op het droge gebraeht
en bleek emstig beschadigd te zijn.
MEN BEKEND MENSCHENREDDER
OVERLEDEN.
De commandant van de Heydsche reddings-
boot, Philippus Tuk, is vorige week Maandag-
avond in den ouderdom van 54 jaar in het
ziekenhuis te Den Haag overleden. Op den
Tweeden Kerstdag, aldus schrijft de Telegr.,
werd hij naar het ziekenhuis overgebracht tot
het ondergaan van een beenoperatie. Aanvan-
kelijk was zijn toestand gunstig, doch nadien
is er een keer ten kwade gekomen. De heer
Tuk, die een zoon is van den bekenden redder
Arie Tuk, kwam in 1901 bij de Zuid-Nederl.
Maatschappij tot het redden van schipbreuke-
lingen in dienst als roeier en tweede schipper
van de reddingsboot. In 1926 volgde hij zijn
vader op als commandant. De overledene heeft
in zijn 30jarige reddersloopbaan deel genomen
aan een groot aantal reddingen, waarbij hij
meer dan vijftig menschen van een verdrin-
kingsdood in de branding voor de Heydsche
kust heeft gered. Hij heeft ook deelgenomen
aan de redding van de opvarenden der ,,Solo",
die in 1911 voor Terheyde strandde en waarbij
de reddingsboot 39 menschen van boord heeft
gehaald. Philippus Tuk is voor deze redding
beloond met de zilveren medaille van de Red
ding Maatschappij en de bronzen Prins Hen-
drik-medaille van de Vereeniging „Het
Oranjekruis".
De verslagenheid in het oude zeedorp Ter
heyde over dit plotseling verscheiden van den
algemeen geachten commandant is groot.
Vooral voor zijn 82jarigen vader, die er trotsch
op was dat zijn zoon de familie-eer op waar-
dige wijze hoog hield, is dit heengaan een
zware slag. De begrafenis heeft Donderdag
plaats gehad op het kerkhof te Terheyde.
AUTO MET VIJF INZITTENDEN IN DE
VAART GEREDEN.
Een ontzettend ongeval heeft Woensdag-
middag in de nabijheid van het Oranjekanaal
te Smilde plaats gehad; tengevolge van de
gladheid van den weg slipte bij het passeeren
van een anderen auto een auto, waarin ge
zeten was de familie Visser uit Semarang
(Midden-Java), met het gevolg, dat de wagen
in de diepe Drentsche hoofdvaart verdween.
De heer Visser en een zesjarig dochtertje ver-
dronken.
EEN LANGE WANDELING.
Joseph Colpitts uit Bedlington verliet zeven
jaar geleden als jongen van 19 jaar het ouder-
lijk huis om een wandelingetje te maken. Don
derdag is hij teruggekeerd. Hij had te Blyth
gemonsterd op een Zweedsch schip en daar-
mee zoowat de heele wereld rondgereisd.
BOERDERIJ AFGEBRAND.
Vrijdagnamiddag brak brand uit in de boe-
renbehuizinge van den heer Gijzenberg aan
de hoofdvaart in de Haarlemmermeer. Bij het
bakken van oliebollen sloeg het vuur in de
pan en daar het oude huis grootendeels uit
hout was opgetrokken en met riet was ge-
dekt greep het vuur zeer snel om zich heen.
De brandweer van Hoofdodrp moest onver-
richterzake terugkeeren, daar bij aankomst
het geheele huis reeds zoo goed als afgebrand
was.
Een varken kwam in de vlammen om. Ver-
zekering dekt de schade.
IN PARIJS ZULLEN 19 KERKEN
WORDEN GEBOUWD. -
Volgens een herderlijken brief van kardi-
naal Verdier, aartsbisschop van Parijs, die
dezer dagen in alle kerken werd voorgelezen,
bestaan er plannen om 19 nieuwe kerken te
bouwen en verscheidene andere te restauree-
ren. Deze plannen zullen er zeer veel toe
bijdragen om de werkloosheid te verminderen.
De nieuwe gebouwen zullen geplaatst wor
den in nieuwe districten van Parijs, welke
zich gedurende den laatsten tijd zoo hebben
uitgebreid, dat men deze kerken bepaald
noodig heeft, daar de godsdienstoefeningen
tot nu toe in gewone hallen werden gehou-
den. Voor dit bouwproject heeft men circa
20 millioen francs noodig.
DE WERELD WIL BEDROGEN WORDEN.
In de laatste maanden ontvingen vele be-
woners van het Noorder-departement over de
post het aanbod een klein raadsel op te los-
sen. Een mooi stuk bont zou de belooning
zijn. Het raadsel was heel gemakkelrjk en
de goede antwoorden stroomden toe aan het
bureau van de onderneming te Rijssel. Enkele
dagen reeds nadat de deelnemers aan de op-
lossing hun antwoord hadden ingezonden,
kregen zij bezoek van een meneer of een
dame, die hen gelukwenschte met hun succes.
,,U krijgt een magnifiek stuk bont", werd er
gezegd, ter waarde van 600 frank en nu
moet u alleen nog in dezen catalogus aan-
wijzen hoe u het bont wilt hebben verwerkt".
De bezoeker had een staal van de bontsoort
bij zich; na dit te hebben getoond deelde zrj
mede, dat de kosten van de bewerking slechts
90 frank bedroegen. De gelukkige prijswin-
naars haastten zich dit luttele bedrag te be-
talenen zitten nog op hun bont te
wachten.
De justitie is in de zaak gemoeid en er
wordt gezegd, dat de oplichters, die den
zwendel op touw hadden gezet, daarmede
meer dan 2000 frank per dag maakten.
DE GOUDMAKER AAN HET WERK.
Onlangs is iets verteld van den ,,goigi-
maker" Dunikowski, die professor aan de
universiteit te Lemberg is, of zegt te zijn1,
en beweert een toestel te hebben uitgevonden,
waarmede hij radio-stroomen uitzendt en
daarmede uit goudhoudende gronden klomp-
jes super-goud van 27 karaat zou hebben
gehaald. Een conflict tusschen hem en de
maatschappij die zijn uitvinding had aange-
kocht, leidde tot zijn arrestatie, daar hij van
bedrog werd beschuldigd. Gelijk wij toen
meldden, zou hij in de gelegenheid worden
gesteld zich te rechtvaardigen en zijn uitvin
ding in een der Parijsche laboratoria te
demonstreeren.
Thans lezen wij dat prof. Dunikowski
de Santd-gevangenis heeft vrlaten en naar
de Ecole Centrale is orergeplaatst, waar twee
laboratoria te zijner beschikking zijn gesteld.
De ,,gevangene" wed zeer hoffelijk door den
directeur, den heer Guillet, ontvangen en
deelde dezen mede, dat hij veertien dagen
voor zijn proeven noodig zal hebben.
Overdag zal hij zich aan zijn laboratorium-
werk wijden, 's avonds keerde hij naar de
Santd terug.
De jongste advocaat van Blackpool en
waarschijnlijk van geheel Engeland is een
21jarig meisje, miss Kathleen Rushworth, die
kort voor de Kerstdagen met lof door haar
examen is gekomen en het bericht nog tijdig
genoeg ontving om er haarzelf en haar ouders
een prettig Kerstfeest mee te kunnen be-
zorgen.
Kathleen kan er zich op beroemen nog nim-
mer voor een examen ,,gestraald" te zijn. Zij
ging op haar zestiende jaar in betrekking
bij een advocaat en nam toen het besluit door
te studeeren, ten einde geheel onafhankelijk
te worden. Alle avonden na kantoortijd be-
steedde zij aan de studie, die thans een loffe-
iyk einde heeft genomen, althans voorloopig.
HELDHAFTIG MILITAIR VLIEGER.
Een Fransche militair vlieger heeft dezer
dagen bij een vliegongeval bijzondere dapper-
heid aan den dag gelegd.
Hij was met een waamemer opgestegen,
doch uit nog onbekende oorzaak geraakte het
vliegtuig tijdens de vlucht in brand. De piloot
gaf daarop den waamemer te kennen zich
door middel van een parachute in veiligheid
te brengen.
Terwijl ook hij zich zelf voor den parachu-
tesprong gereed maakte, zag hij dat zijn be-
geleider met het valscherm aan het vliegtuig
was blijven hangen en zich niet meer kon
losmaken. De piloot nam toen de bestuurders-
plaats weer in en wist het brandende vlieg
tuig veilig op den grand te brengen, waar
door beide inzittenden gered werden.
De piloot is voor zijn moedigen daad be-
noemd tot ridder in het Legioen van Eer.
ONTVLUCHT MISDADIGER NEER-
GESCHOTEN.
De recherche te Dortmund wist reeds
eenigen tijd dat de in misdadigerskringen
onder den naam „Robby van den Rijn", be-
kende misdadiger Walter Augustin, die ver
scheidene weken geleden uit een ziekenhuis
te Keulen was gevlucht, te Dortmund een
gemeubileerde kamer had gehuurd. Donder
dag begaven zich vier politiemannen naar
zijn woning. Augustin had echter de lucht
van him komst gekregen. Hij had zijn kamer
van binnen gebarricadeerd en na veel moeite
slaagden zij erin, het vertrek binnen te drin-
gen. Toen hij aan het bevel „Handen om-
hoog" geen gevolg gaf, losten de politieman
nen eenige schoten op hem, waardoor hij
werd gedood.
EEN VROUW DOODT HAAR STIEFVADER
MET EEN BIJL.
Marie Lievin, een 21-jarige gehuwde
vrouw, heeft dezer dagen haar stiefvader
met een bijl gedood. Kort na haar huwelijk
v/as zij geseheiden en bij haar stiefvader en
moeder, die een groentewinkel be zaten, gaan
inwonen.
Na eenigen tijd bemerkte z& dat haar
stiefvader een dronkaard was. Hij deed zelfs
niets en verlangde, dat beide vrouwen zijn
zaken zouden waamemen en naar de markt
gingen om de groenten in te koopen.
Zijn stiefdochter kon dit niet volhouden,
daar zij voor haar kind moest zorgen. Hier-
door kwam het tot heftige woordenwisse-
lingen.
Op zekeren dag, nadat de vader weer
dronken was en zijn bevelen uitdeelde, werd
zij zoo boos, dat zij een bijl nam en hem hier-
mede meerdere slagen op zijn hoofd gaf.
De vader zakte in elkaar. Zij: liep den tuin
in en zeide tegen den loopjongen, dat zij haar
stiefvader met een bijl verwond had en dat
hij in elkander was gezakt. Zij vroeg den
jongen naar hem te zien. Deze kwam terug
en zeide haar, dat de man dood was. Hierop
verloor zrj haar kalmte en kreeg een zenuw-
aanval.
Nadat zij een beetje tot rust was gekomen
meldde zij zich op aanraden van den jongen
bij de politie aan.
Zij deelde mede, dat zij haar stiefvader
gedood had, daar zij niet langer getuige
wilde zijn van de mishandelingen, die haar
moeder moest ondergaan. Zij werd in hech-
tenis genomen, nadat zij afscheid van haar
moeder en kind had genomen.
Door twee mannen zijn Woensdag te Eas-
ton in Pennsylvania op het postkantoor zeven
postpaketten bezorgd, die geadresseerd waren
aan den Italiaanschen consul-generaal te New
York, het Italiaansche consulaat te Pittsburg,
eenige Italiaansche bladen en eenige andere
buitenlandsche bladen te New York. Nadat de
mannen verdwenen waren, onderzocht een
postbeambte de pakketten en daarbij ont-
ploften er twee. De beambte werd gedood, 4
anderen werden gewond; van 66n werden de
beide armen afgerukt.
Twee Italianen uit New York, die men op
het oogenblik van de ontploffing in de buurt
van het postkantoor gezien had, zijn gearres
teerd.
SNELLE BEGRAFENISSEN.
Een ieder, die in zuidelijker landen een be-
grafenisstoet langzaam door de straten eener
stad zag voorbijgaan, werd getroffen door den
eerbied, welken het publiek den onbekenden
doode op weg naar de laatste rustplaats be-
toonde. In het Journal des D6bats is een pein-
zer aan het woord, die het betreurt, dat de
jachtende snelheid van dezen tijd zich ook
van de begrafenissen heeft meester gemaakt.
De fanatici van de snelheid, zegt hij, snel
heid op de aarde, op het water, in de lucht,
dwingen hen, die de rust der eeuwigheid zijn
ingegaan, van de auto gebruik te maken. Het
leven als een sport beschouwend, vinden zij
het natuurlijk dat de laatste reis een wedren
naar het kerkhof is. Men ziet hier een heele
reeks rekords, die verbeterd kunnen worden,
in het verschiet.
Zoodra vroeger de sombere paarden ver-
schenen van een begrafenisstoet met het min
of meer lange gevolg van familieleden en
vrienden, lieten de politie-agenten voetgangers
en voertuigen stilstaan. Tusschen de dubbele
haag, waarvan de onbeweeglijkheid een laat
ste hulde was, trok de dood voorbij. Armen
en rijken ontblootten het hoofd voor hem,
vrouwen sloegen het kruis. Of de doode be-
roemd was of naamloos, wat ook zijn rang,
zijn beroep, zijn nationaliteit was geweest,
niemand zou dezen laatsten groet hebben wil
len veronachtzamen. En al vergezelde nie
mand den doode, al had geen vertrouwd ge-
laat zich over hem gebogen op het oogenblik,
dat hij de oogen sloot; al had hij tijdens zijn
leven een eenzaamheid gekend reeds gelijk,
aan die, -welke hem thans omhulde, uit de
schijnbaar onverschillige menschen, die hem
voorbij zagen gaan, maakten zich zachtmoedi-
ge gedachten los, welke hem een onzichtbaar
geleide vormden. Tot het einde toe.
In dezen tijd niets meer van dat alles. Over
het asfalt of het hout-plaveisel met de taxi's,
de vrachtauto's, de bussen, schiet de begrafe
nisstoet door de drukte. Verloren in de bewe-
gende massa, die zich naar haar werk of haar
genoegens spoedt tracht hij zijn weg te vin
den. Geen vrouwelmnd heeft den tijd om haar
symbolisch teeken van hoop en geloof te ma
ken; geen man om zijn hoed af te nemen.
De opstopping op de openbare wegen kan,
verzucht de schrijver in de Ddbats, blijkbaar
hoe langer hoe minder den laatsten langzamen
gang door Parijs toelaten. Het moge ten min-
ste vergund zijn te betreuren, dat daarmede
het eenige gebaar van beleefdheid, dat nog
bestond, verdwijnt.
Ieder jaar wachten op de kaden van Bom
bay, Singapore, Rangoon en ook van Oost- en
Zuid-Afrikaansche havensteden een groot aan
tal jonge mannen vol verlangen de komst van
een bepaald schip af. De mannen kennen el
kaar niet, maar him verlangen is hetzelfde:
ze wachten op het schip, dat hun hun bruid
brengt. Daarom worden deze schepen ,,huwe-
lijksschepen" genoemd. De gevoelens van de
wachtenden zijn begrijpelijk, ze hebben jaren
lang gearbeid in een slecht klimaat om ge
noeg geld te verdienen, om hun verloofde over
te laten komen. Dikwijls spelen zich aan boord
van die schepen groote tragedies of comedies
af, waarvan hier een enkel voorbeeld volgt.
Op een keer bevonden zich op het schip
acht bruidjes, maar toen het schip zijn plaats
van bestemming bereikt had, waren het er
nog maar zeven. Een van hen was onderweg
met een jongen man getrouwd, die haar het
leven in de ,,rimboe" zoo zwart mogelijk had
geschilderd; stilte en eenzaamheid enz. Aan
zijn zijde zou ze een leven vol afwisseling en
vertier krijgen. Zoo gebeurde het, dat die twee,
eenige dagen voor de aankomst door den kapi-
tein in den echt vereenigd werden. Toen het
schip in Kaapstad aankwam, stelde de jonge
vronw den wachtende haar echtgenoot voor.
Hij naam de zaak niet al te tragisch op en
noodigde het echtpaar uit met hem in een
hotel te dineeren; hij had daar al een tafel
gereserveerd en het was een kleine moeite
snel een stoel bij te schuiven.
Het komt natuurlijk ook wel voor, dat de
man zich op het laatste oogenblik bedenkt.
Zoo heeft eens heel Rangoon gelachen om een
bruidegom, die 24 uur voor de aankomst van
het huwelijksschip bang werd en wegliep. Hij
was van zijn farm diep in het binnenland ge
komen om met de langverwaehte te trouwen,
zooals hij zich dat zeven jaar lang gedroomd
had. Eindelijk was de dag gekomen. Hij liet
alle papieren in orde brengen, maar toen wer
den hem plotseling zijn zenuwen de baas.
Terwijl het schip met de bruid naderde, nam
hij een ander schip en voer naar Singapore.
Maar de bruid nam de zaak niet zoo licht op
als de bruidegom het vermoed had. Zij tele-
grafeerde naar het bekende adres: Rafles,
Hotel, Singapore: „Wacht op mij!" Zij nam
het eerst volgende schip naar Singapore, maar
de vogel was gevlogen. Hij was naar Shanghai
gevlucht. Zij naar Shanghai! Daar hoorde
ze, dat hij naar Japan was gegaan. In Yoko
hama vond ze hem op het oogenblik, dat hij
een schip naar Amerika wilde nemen. In de
Engelsche kerk in Yokohama trouwden ze!
CIRCULAIRE VAN HOEDEN-
FABRIKANTEN.
De Engelsche fabrikanten laten op het
oogenblik geen gelegenheid voorbijgaan, om
aan te dringen op het koopen van hun waren.
Het ,,buy British" grijnst u op het oogenblik
van alle kanten aan, maar, om iets te ver-
koopen, moet er ook behoefte aan het artikel
bestaan en is die niet aanwezig, wel dan moet
die behoefte geschapen worden. Daarom zijn
de hoedenfabrikanten er toe overgegaan de
leuze „Koopt Britsch" aan te vullen met
,,dekt u".
In een circulaire aan de groote bankinstel-
lingen en verzekeringsmaatschappijen heeft
de federatie van fabrikanten van vilthoeden
gewezen op het toenemende aantal personen,
dat blootshoofds loopt, ja zelfs zonder behoor-
ljjk hoofddeksel de deftige gebouwen durft te
betreden. In de circulaire wordt er op gewe
zen, dat het welslagen van banken en verze
keringsmaatschappijen grootendeels afhangt
van de welvaart der industrie, dat deze moet
leven van den verkoop en dat het niet aangaat
dat een zoo belangrijke tak van nijverheid als
de onderhavige door het personeel wordt be-
nadeeld. De hoed, aldus eindigt het rondschrij-
ven, geeft de eind-afwerking aan de persoon-
lijke verschijning en verhoogt de waardigheid,
die uw personeel bekleedt.
DE LEVENDE „DOODE".
Half October werd de politie van Gent ver-
wittigd, dat een persoon, alleen wonende op
een kamer sedert drie weken werd vermist.
Gezien het feit, werd de deur van de kamer
door een slotenmaker geopend, alles werd on
derzocht, doch niets hield een aanwijzing in
wat er van den huurder geworden was.
Eenige dagen nadien werd uit de Schelde te
Antwerpen een lijk opgehaald. De familie van
den vermiste begaf zich naar Antwerpen en
zei, den drenkeling te herkennen. De doode
werd onder den naam van den Gentenaar be-
graven en zijn overlijden ingeschreven in de
registers van den burgerlijken stand. De meu-
bels werden, aldus de „Brusselsche Standaard"
van de kamer gehaald en onder de erfgena-
men verdeeld.
Na een afwezigheid van acht of negen we
ken, wilde de zoogenaamde doode zijn kamer
weer betrekken, welke hij evenwel ledig vond.
Een nieuwe buur, die hij niet kende, vroeg
hem naar zijn naam en toen hjj dien opgaf
riep deze: ,,Geen lolletjes hier, die man is
dood en begraven".
De levende doode verklaarde daarop dat hij
negen weken in het ziekenhuis had gelegen
en is nu verplicht een rechterlijk vonnis aan
te vragen om zijn burgerlijken stand te wijzi-
gen. In afwachting is hij nu bij zijn erfgena-
men op zoek naar zijn meubelen.
VERGULDE EN VERZILVERDE
YVENKBRAUWEN.
De tijd van de zg. „vampieroogen" schijnt
definitief voorbij te zijn. De Amerikaansche
film- en theater-actrices zijn ten minste al
lang bezig om haar oogopslag, met behulp
van allerlei kunstmiddelen, van een en al on-
schuld te doen getuigen. De vooraanstaande
experts op het gebied der gezichtsverfraaiing
zoeken voortdurend naar nieuwe praeparaten
om den onschuldigen blik te vervolmaken. Het
nieuwste motto is: ,,Laat uw wenkbrauwen
vergulden of verzilveren". Een groot aantal
vaklieden is reeds duchtig aan het reclame
maken. Met behulp van alleronschuldigste
vrouwengezichtjes, uit was vervaardigd, wordt
de nieuwe uitvinding, die peperduur moet
worden betaald, gedemonstreerd. De gelaats-
uitdrukking van de te behandelen dame wordt
nauwkeurig bestudeerd, waarna wordt be-
slist of zij in de toekomst gouden of zilveren
blikken zal werpen.
VERKOOP VAN VALSCHE POSTZEGELS.
Groote belangstelling van de zijde der phi-
latelisten wekt te Parijs een proces, dat aan-
hangig is tegen een postzegelhandelaar en
waarbij zal moeten worden uitgemaakt of
het al of niet onwettig is valsche postzegels
te verkoopen, die julst groote waarde hebben,
omdat het vervalschingen zjjn.
De handelaar, die een grooten naam heeft
om zijn vakkennis en zijn eerlijkheid, staat
terecht omdat hij postzegels heeft verkocht,
wetende dat zij valsch waren. Onder ver-
zamelaars zijn de valsche zegels bekend als
„de vervalsching van Marseille" en de „veu-
valsching van Chalons". Er is erg veel vraag
naar wegens de groote vaardigheid, waar
mede de ,,Semeuse" van 50 centime en d#
blauwe „Pasteur" van 1.50 franc zijn nage-
maakt. De waarde is tienmaal zoo groot als
die der echte zegels. Ze werden eenvoudig
als curiositeiten van de kunst van den ver-
valscher verkocht, maar de wet verbiedt om.
eenmaal den verkoop van valsche zegels.
Vragen, deze rubriek betreffende,
kunnen door de abonn^'s worden
gezonden aan Dr. Te Hennepe,
Diergaardesingel 96a, Rotterdam.
Postzegel van 6 cent voor ant
woord insluiten en blad vermelden.
VRAGEN OVER VERLAMMING.
Een lezer schrijft: Ik heb dit seizoen nog
al last gehad van verlamming bij jonge hen-
nen op een leeftijd van 345 maanden. Het
is ook preeies alsof de heele partij lichtelijk
aangetast was, ook al stonden hun alle lede-
maten goed ten dienste, was het of de rechte
fut er uit was, niet dat echte frissche. En het
ziija vaak nog de mooiste die geheel onver-
waohts de eene poot strekken of de eene
vleugel laten hangen, den kop verdraaien of
een oog niet meer openen. Het donkere van
het oog wordt soms grijs, de pupil wordt erg
klein aan een of beide oogen.
Ik meen te hebben opgemerkt, dat het
voeren van tarwe als hardvoer remmend
werkt op het tot uiting komen der ziekte.
Vorig jaar heb ik kunnen verhinderen, dat de
hennen dronken na een regenval uit poelen
of plassen. Dit seizoen kon ik dit niet be-
letten en het scheen of ze dit water zelfs
lekkerder vonden dan versch water, ja zelfs
heb ik ze zien happen in het papperige slijk.
Daarna kwam dan ook de ziekte tot door-
braak. Zou de bodem bezwangerd kunnen
zijn met schadelijke stoffen? Zou ik de bodem
der rennen beleggen met cementtegels, want
ook pikken de hennen gaame in de mols-
hoopen en de wormen. Het bevloeren van de
ren zou f 600 kosten. De vraag is of de ver-
kooper die de hennen leverde verantwoorde-
lijk is.
Een tweede lezer schrijft: Kunt u mij zeg-
gen wat entziekte is en of hennen van vijf
maanden oud massaal aan tuberculose kunnen
lijden.
Een derde vraag: Ik hoop dat U mijn vraag
volledig zult beantwoorden. We leven in een
crisistijd en moeten elkaar de hand reiken en
zoo mogelijk staande houden. Hennen die ik
afgeleverd heb kregen ook verlamming en de
afnemers zijn ontevreden.
Een vierde vraag: Welk middel moet lit
aanwenden tegen de gevreesde kippenziekte,
lam en blind worden. Sommige kippen wor
den lam, andere worden blind. Staan deze
beide ziekten met elkaar in verband. De
zieke dieren heb ik afgezonderd van de ge
zonden. De kippen die ziek worden zijn niet
vermagerd, zelfs een hen die aan beide oogen
blind werd legde alle dagen.
Al deze vragen betreffen de z.g. verlam
ming der jonge hennen. Uit de brieven blijken
de versehijnselen zeer typisch, n.l. of lam
worden, langzamerhand of "plotseling 6f blind
worden, waarbij de oogen een grijze kleur
krijgen. Bij opening van zulke kippen vindt
men verdikking van den twaalfvingerigen
darm en meestal verdikking van de heup-
zenuwen. Bij microscopisch onderzoek blijken
er wel celwoekeringen opgetreden te zijn in
de zenuwen, vandaar de verdikkingen. Deze
cellen hoopen zich op in het regenboogvlies
der oogen en vandaar dat dit van bruin grnjis
wordt. Wij kennen dus de versehijnselen bij
het leven en na den dood en voor de rest
weten we er niets van. De ziekte schijnt met
broedeieren of kuikens overgebracht te kun
nen worden. Zij kwam eenige jaren geleden
in Japan niet voor, totdat men daar fokpluim-
vee uit Europa en Amerika importeerde. Dit
geimporteerde pluimvee was gezond doch op
de erven waar broedeieren of kuikens hiervan
geplaatst werden brak verlamming uit en
toen kregen de Japansche kippen het ook.
Toch is de brief van den eersten lezer inte-
ressant al kan ik hem ook niet helpen. Hij
heeft namelijk opgemerkt, dat bij tarwe-
voedering de ziekte minder emstig heerschte.
Er zijn meer pluimveehouders die deze erva-
ring opgedaan hebben en als in deze richting
onderzoekingen plaats vonden zou wel eens
kunnen blijken, dat graanvoedering om de een
of andere reden remmend op de ziekte werkt.
Dat de bodem in het eerste geval bezwan
gerd is met smetstof denk ik niet. Wel
wordt een bodem waar jarenlang kippen op
loopen op den duur bezwangerd met smet.-
stoffen, doch de verlamming breekt vaak op
geheel nieuwe bedrijven uit. Ik zou dan ook
niet den bodem met tegels beleggen, doch
hem met een flinke laag kalk bedekken en
dan een voet diep omspitten. Dit ldjkt mjj
veel goedkooper dan tegels en veel beter.
Wat men onder entziekte verstaat weet ik
absoluut niet. Na de een of andere enting
kan wel eens een ziekte uitbreken maar een
entziekte bij kippen ken ik niet. Ook tuber
culose komt bij jonge kippen slechts zelden
voor en zeker niet als massa-ziekte. Het
komt mij voor, dat de tweede vraagsteller
op de een of andere wijze voor den gek ge-
houden is, want twee van die onmogelijke
ziekten in een vraag te stellen is wel sterk.
Laat u dus voortaan op dat gebied niets wijs
maken doch stuur de kippen liever direct
op naar de Rijksseruminrichting. Daar zal
men u eerlijk zeggen wat het is, ook als het
een ongeneeslijke kwaal is als verlamming.
Met den derden vraag ben ik het geheel
eens, ik ben gaame bereid ieder, voor zoover
het in mijn vermogen ligt, te helpen, doch bij
verlamming staat mijn kennis stil. Het eenige
wat ik op vraag drie en vier kan antwoor
den is:
Ruim bij verlamming (als het vastgesteld
is, dat het de typische verlamming is) de
zieke dieren direct op. Ga ze dus niet behan
delen zooals no. 4 probeert na ze afgezonderd
te hebben, ruim ze radikaal op.
Broedt in geen geval met kippen welke ver
lamming vertoond hebben, en liefst niet, als
het niet hoogst noodig is, met toomen waar-
onder de verlamming is geconstateerd. Als
eenige troost kan ik zeggen, dat meestal in
een toom slechts een zeker percentage der
kippen de ziekte krijgt, dus dat niet alle kip
pen zullen sneuvelen. Soms wordt ongeveer
10 aangetast, soms echter meer.
Laat echter een der lamme exemplaren on-
derzoeken want vaak is de verlamming een
gevolg van ronde wormen of lintwormen en
dan kan de kwaal bij de andere kippen wel
degelijk verholpen worden.
Dr. TB HENNEPE.
