mm
blijFf
I m
Gulden
^mm
ifi
Sif
.i€>
BUITKNLAND
dEHENODEBERICHTEir
wan
(«vjs?s
-
OVERVAL IN EEN JUWELIERS-
WINKEL.
GEMEENTERAAD VAN
AXEL.
r
V?' ;:-
-V"!y£f/ ->V-.- .-
<=S4»'.
-■<■'-
(Ingez. Med.)
betalen en nu de onderdanen, onverschillig
of zij werknemer of werkgever zijn, lasten op
de schouders leggen, die alles lam slaan. En
niet de ondememers verzinnen maatregelen
om de arbeidskansen te verminderen, maar de
niet minder veelgeprezen en niet minder al-
machtige gemeentebesturen, voor wie bet
vaststaat, dat de inkomsten de uitgaven
moeten dekken, terwijl zij de uitgaven be-
hoorden te richten naar de inkomsten.
Amsterdam geeft het voorbeeld: personeele
belasting en straatgeld worden verhoogd, de
brandverzekering wordt belast, de zakelijke
bedrijfsbelasting wordt opnieuw ingevoerd.
want handel en industrie gaat het in de hoofd-
Btad nu eenmaai z66 voor den wind, dat er
wel een paar lasten biji kunnen. In een tijd,
waarin een crisiscomitd gesticht moet worden
en van alles wordt verzonnen om de werk-
loozen arbeid te verschaffen, stelt Neder-
land's grootste gemeente een boete in op bet
te werk stellen van iederen arbeider en als
de ondememingen dan de lasten niet kunnen
dragen, de ondememers bet bedrag op boete
op te werk gestelde arbeiders zoo laag moge-
Ijjk willen houden en het aantal op steun aan-
gewezen werkloozen weer toeneemt, krijgt
het kapitalistische stelsel de schuld.
Het kan een heele poos goed gaan, maar
de kruik gaat niet eeuwig te water zonder
te breken, en vroeg of laat keert, naar de
meening van het blad, ook bij de Nederland-
eche kiezers het gezond verstand terug en
gebeurt hier wat in Engeland is gebeurd.
DE DOOD VAN HET VEKKEEB.
In Japan is schrgft de N. K. Crt. het
kabinet afgetreden om plaats te maken voor
een nationale regeering. Eenige weken gele-
den zou deze mededeeling een schok in de in-
ternationale politieke wereld hebben te weeg
gebracht, omdat men er het voorspel in zou
hebben vermoed van een militaire dictatuur,
waarvan emstige internationale strubbelin-
gen te vreezen waren geweest.
Nu heeft men geen reden meer om voor een
zoo emstige ontwikkeling beducht te zijn. Het
blijkt dat Japan heel andere zorgen heeft dan
behoefte aan een internationaal geschil. Het
moge voor de landen in het gebied van de
Zuidzee en den Indischen Oceaan ook al geen
vroolijk vooruitzicht zijn nu kans te loopen
op een emstige, Japansche „valuta-concur-
rentie", politiek beschouwd zal men wellicht
mogen hopen op het verschijnsel dat ook in
Europa in de tweede helft van dit jaar waar
te nemen is geweest: dat de diepe oeconomi-
sche depressie een kalmeerenden invloed heeft
uitgeoefend op allerlei scherpe internationale
tegenstellingen.
Het kabinet Wakatsoeki is niet afgetreden
tengevolge van zijn pogingen tot eenige dem-
ping van het vurig optreden der militaire
partij in Mantsjoerije; door dat politiek-mili-
taire geschil is zijn aftreden waarschijnlijk
zelfs vertraagd. Een rookscherm is de strijd
in den Raad van den Volkenbond geweest, die
aan de aandacbt van de wereld onttrok wat in
werkelijkheid naderende was. De vorige week
werd ons uit Antwerpen een onderhoud met
een Indisch afgevaardigde ter ,,Ronde-Tafel-
Conferentie" toegezonden. De Aziaat in
kwestie sprak in dat gesprek de verwachting
uit dat Japan niet lang meer den goudstan-
daard zou kunnen handhaven. In het alge-
meen echter was de aandacht in de laatste
weken meer op het militaire Japan dan op
het financieele Japan gevestigd geweest.
De geschiedenis van de nieuwe geldcrisis is
vrij geaccidenteerd. Verleden jaar Januari
heeft Japan den uitvoer van goud weer toe-
gestaan, onder scherpe critiek der Japansche
bankiers, die dezen maatregel zeer voorbarig
vonden. Allerlei financieele lichamen hebben
het, naar het heet, niet bij deze theoretische
critiek gelaten; maar, een nieuwen val van
•de Yen vooruitziende, hebben zij heel zwaar
in dollars gespeculeerd. Die speculatie heeft
de regeering hun betaald gezet: Zij heeft op
groote schaal goud naar Amerika uitgevoerd
tot versterking van den Yen-koers; de specu-
tanten hebben tengevolge hiervan groote
sommen verloren.
Daardoor blijkt Japan echter zijn goud-
voorraad al te zeer te hebben uitgeput. Van-
daar dat, na het optrekken van het rook
scherm van Parijs, een kabinetscrisis en een
geldcrisis voor aller oogen zichtbaar werden.
Deze gebeurtenis stemt tot nadenken.
Japan volgt thans het spoor van de landen die
in de voetstappen van Engeland getreden zijn.
Daartoe hooren volgens een lijstje, dat wij in
een Engelsch blad vinden: Argentinie, Austra
lia, Brazilie, Canada, Denemarken, Finland,
Engelsch-Indie, Japan, Nieuw-Zeeland, Noor-
wegen, Spanje en Zweden.
De landen, die werkelijk een weerbare goud-
basis bezitten en tot verdediging van hun be-
taalmiddel met gouduitvoer in aanzienlijke
mate nog in staat zijn, zijn heel schaarsch ge-
worden: Frankrijk, Amerika, Nederland, Zwit-
serland en Belgie zijn de voornaamste.
Duitschland houdt met kunst en vliegwerk
eijn mark staande, omdat een navolging van
het voorbeeld der hierboven opgesomde lan
den daar den onmiddellijken dood van het be-
taalmiddel tengevolge moest hebben. Het
heeft niet het voorbeeld van Engeland pp
volgd, maar is Engeland op andere wijze zelfs
voorgegaan door een bij overeenkomst stop
zettcn van de voornaamste betalingen aan het
buitenland, en door een rantsoeneeren van
wissels in vreemde geldsoorten. Met Oosten-
rijk, Hongarije en tal van andere landen staat
het niet beter.
Men kan dus zeggen dat verreweg de
meeste landen ter wereld waarbg men voor-
al Rusland niet mag vergeten hun ver-
plichtingen tegenover de buitenwereld nog
slechts door uitvoer van producten kunnen
nakomen. Goudverkeer is haast overal on-
mogelijk geworden. En nu is men allerwege
bezig het goederenverkeer naar beste krach-
ten door beperkende bepalingen en maatrege
len te belemmeren!
Weinige jaren geleden critiseerde de heele
oeconomisch denkende wereld Amerika, om
dat het van het goud-arme Europa wel beta
lingen eischte, maar Europeesche goederen
zooveel mogelijk buiten zijn grenzen hield.
Men wees van alle kanten op het onhoudbare
van dit beleid.
Nu heeft het Amerikaansche stelsel zich
als een besmetting over de wereld verspreid.
Zg die het kort geleden nog het scherpst cri-
tiseerden, doen er ijverig aan mee.
Onmogelijkheid van goudverkeer, uiterste
belemmering van goederenverkeer doet
men geen aardige pogingen om de werld een
oeconomischen verstikkingsdood te berokke-
nen? Want anders is niet te verwachten als
men stelselmatig voortgaat de oeconomische
bloedcirculatie der wereld te bemoeilijken.
De eenige troost die men in deze ontwik
keling kan vinden is, dat zij de stelsels, die
nu hun noodlottige volmaking naderen, ten
slotte ad absurdum moet voeren. Maar door
welke diepte van ellende zullen wij heen moe
ten voor het leergeld voldoende zal zijn?
Intusschen vertelt men ons dat wij in het
tijdperk van het verkeer leven. Te land, te
water, in de lucht, overal bewegen wij ons
met steeds wilder snelheid voort. Toch lijkt
ons iets met den naam van dit tijdperk niet
in den haak te zijn. Vindt u ook niet. lezer?
ONTVOERING VAN EEN KIND.
Te Vaassen (gem. Epe) werd een kind, dat
bij de ouders der echtgenoote was onderge-
bracht tijdens een echtscheidingsproces, door
vier personen, onder wie de vader, ontvoerd.
De moeder der echtgenoote, die alleen thuis
was, kon niets beginnen tegen de ontvoerders.
Het kind werd in den auto meegenomen, waar-
uit men zich in de richting Apeldoorn ver-
wijderde. De politie, spoedig gewaarschuwd,
ging de ontvoerders na en spoorde hen te
Apeldoorn op, doch vond geen termen om den
wettigen vader het kind te ontnemen. Een
aanklacht is bij de rechtbank ingediend.
VERDUISTERING.
Een emstig geval van fraude is te Enschedd
aan het licht gekomen, gepleegd door H. G.,
beeedigd makelaar en handelsagent aldaar.
G. was reeds ongeveer tien jaar agent van een
spaarbank, in welke kwaliteit hij gelden van
spaarders heeft verduisterd, waarbij hjj tevens
ook valschheid in geschrifte heeft gepleegd.
Het geval kwam aan den dag, toen een der
spaarders argwaan kreeg en aangifte deed bij
het hoofdkantoor. Een onderzoek werd inge-
steld, waarbij de verduistering aan het licht
kwam. De zaak is thans in handen van de
justitie. G. is gearresteerd en heeft een vol-
ledige bekentenis afgelegd. Het deficit wordt
op ten minste f 50.000 geschat. De spaarders
zullen niet gedupeerd worden, daar de spaar
bank is verzekerd tegen fraude.
HAASTIGE SPOED
Bij de in September j.l. gehouden wethou-
dersverkiezing werd de heer A. van Beek te
Made gekozen. Als protest tegen de benoe-
ming van den heer Van Beek, die opperbrand-
meester der gemeente is, nam een viertal
raadsleden ontslag. Thans is echter in hoogste
instantie beslist, dat het lidmaatschap van
den Raad onvereenigbaar is met de functie
van opperbrandmeester, waardoor de heer Van
Beek tevens ophield wethouder te zijn. De vier
heeren haastten zich nu hun ingediende ont-
slagname in te trekken. Ondanks hun haast
kwamen zij echter toch te laat, daar hun op-
volgers reeds waren aangewezen en hun ge-
loofsbrieven al waren ingezonden.
OP ZIJN BROERTJE GESCHOTEN.
Spelenderwijs richtte de 18jarige H. v. d. B.
te Wapenveld een buks op zijn vierjarig
broertje, veronderstellende dat het wapen on-
geladen was. Het schot ging af en raakte het
kleine ventje boven in het hoofd. Geneeskun-
dige hulp werd in allerijl ontboden en deze ad-
viseerde onmiddellijke overbrenging naar een
ziekenhuis te Zwolle. Vast staat dat het kind
een oog zal moeten missen, terwijl gevreesd
werd dat de hagel tot de hersenen was door-
gedrongen.
ROOFOVERVAL.
Te Zaandam is een roofoverval gepleegd op
de 68jarige alleenwonende juffrouw Chr.
Zwart. Toen zij 's avonds met haar wagentje
met thee, koffie en beschuit van haar dage-
lrjkschen rondgang bij klanten thuis kwam,
werd zij door een man vastgegrepen, die haar
belette te schreeuwen door de hand op haar
mond te houden, terwijl een ander haar met
een revolver bedreigde en haar gebood de
plaats te wijzen, waar zij haar geld had ge-
borgen. Toen men haar had beloofd, dat haar
geen leed zou geschiedcn, heeft zij medege-
deeld, dat het geld in haar bed onder het
hoofdkussen lag, een sommetje van 500 tot
600, dat de oude vrouw voor haar handel
noodig heeft.
EEN RUMOERIGE OPENBARE
VERKOOPING.
In een veilinglokaal in de Ridderstraat te
Haarlem zou Dinsdag een openbare verkoo-
ping worden gehouden van een faillieten boe-
del. Daar er echter zeer veel rijwielen en on-
derdeelen werden geveild, verkeerden ver-
schillende Haarlemsche rijwielhandelaren in
de meening, dat het hier een uitsluitende aan-
kondiging betrof. Tevens waren zij bevreesd,
dat de markt te Haarlem zou worden bedor-
ven. Zij hebben op alle mogelijke manieren ge-
tracht, de verkooping te verhinderen, door
o.a. stinkbommen te gooien en zgn. knal-
lucifers af te steken. Tenslotte heeft de politie
het verkooplokaai ontruimd en is de verkoop
's middags voortgezet, waarbij het opnieuw tot
rumoer is gekomen en vijf personen uit de
zaal moesten worden verwijderd.
FAMILIEDRAMA TE ESSCHEN.
In de gemeente Esschen aan de Hollandsch-
Belgische grens heeft een bloedig drama
plaats gehad. De ruim 50-jarige dokwerker
Courtois, die wegens oneenigheid met zijn
huisgenooten te Antwerpen was gaan wonen,
kwam plotseling thuis en maakte ruzie met
zijn zoon en zyn 27-jarige dochter. Daarbij
greep hij een revolver en vuurde op het meisje,
zonder haar evenwel te treffen. Zijn 17-jarigen
zoon, die de trap op vluchtte, trof hij in het
bovenbeen. Meenende, den jongen te hebben
gedood, joeg de man zich vervolgens een kogel
door het hoofd. Hij was op slag dood.
De gewonde zoon verkeert niet in levens-
gevaar. De man handelde vermoedelijk onder
den invloed van sterken drank.
INTERNATIONALE OPLICHTING.
Een juweliersfirma in de Kalverstraat te
Amsterdam, die al eerder het slachtoffer is
geworden van internationale oplichters,
kreeg Woensdagmorgen, zoo meldt het Hbld.,
bezoek van buitenlanders, een heer en twee
dames, die met een auto waren komen voor-
rijiden. In den winkel hebben zij zich een en
ander laten voorleggen, maar zij hebben niets
gekocht. Daama zijn zij in de auto verdwenen.
Spoedig bleek het, dat zij een collier van on
geveer 1000 hadden meegenomen. De politie
van het bureau Singel, die spoedig werd ge
waarschuwd, is onmiddellijk naar alle kanten
gaan speuren, maar auto noch inzittenden
zijn ontdekt.
Dinsdag hield een auto stil voor den juwe-
lierswinkel van Rudolf Brodowski te Tempel-
hof bij Berlijn. Drie mannen gingen den winkel
binnen en probeerden den juwelier bewuste-
loos te slaan. Deze verdedigde zich en
schreeuwde luidkeels om hulp, zoodat voorbij-
gangers op het lawaai opmerkzaam werden.
De drie kerels vluchtten den winkel uit, ge-
volgd door den juwelier die: houdt hen riep,
maar een der mannen schoot in den blinde
een revolver af, waardoor zij den weg vrij
maakten naar hun auto. In razende vaart zg'n
zij ontkomen.
Vergadering van Donderdag 12 Nov. 1931,
des voormiddags 10 uur.
Voorzitter de heer F. Blok, Burgemeester.
Tegenwoordig de leden: J. M. Oggel, C. Th.
van de But, A. P. de Ruijter, P. van Bende-
gem, A. Hamelink, B. Seghers, J. de Fegter,
F. Dieleman, A. Th. 't Gilde, C. Hamelink, Iz.
de Feijter en L. P. Ortelee, benevens de Secre-
taris J. L. J. Maris.
(Slot.)
Thans stelt de VOORZITTER aan de orde
de vaststelling van de
VERORDENING regelende het ge-
georganiseerd overleg in ambtena-
renzaken in de gemeente Axel.
Artikel 1.
Teneinde een geregeld overleg te doen
plaats vinden tusschen het Gemeentebestuur
en de hierna te noemen ambtenarenvereeni-
gingen, aangaande alle zaken, die in den ruim-
sten zin des woords de arbeidsvoorwaarden
van de ambtenaren in dienst der Gemeente
betreffen, wordt ingesteld een centrale Com-
missie van georganiseerd overleg, hierna te
noemen: de centrale Commissie.
Artikel 2.
De Centrale Commissie zal zijn samenge-
steld uit:
a. vertegenwoordigers van het Gemeente
bestuur;
b. vertegenwoordigers aangewezen door
plaatselijke afdeelingen van de algemeene
landelijke ambtenarenvereenigingen, die
volgens het bepaalde in artikel 6 recht
hebben vertegenwoordigers asm te wijzen.
Artikel 3.
Het Gemeentebestuur wordt vertegenwoor-
digd door vier leden van den Gemeenteraad.
Artikel 4.
1. De plaatseljjke afdeelingen der organi-
saties, welke tot de samenstelling der cen
trale Commissie zijn toegelaten, benoemen elk
een vertegenwoordiger en een plaatsvervan-
gende vertegenwoordiger, wier namen telken
jare in de maand Februari schriftelijk aan
Burgemeester en Wethouders worden opge-
geven.
2. De afdeelingen zijn bevoegd om, indien
bijzondere omstandigheden dat wenschelijk
maken, tusschentgds andere vertegenwoordi
gers aan te wijzen.
De heer C. HAMELINK zou liever zien, dat
de organisaties elk 2 afgevaardigden en 2
plaatsvervangers konden benoemen. In een
kleine gemeente als Axel loopt men daarbij
niet de kans dat de omvang der commissie
te groot zou worden, en voorts moet men in
aanmerking nemen, dat men niet, zooals in
de grootere gemeenten beschikt over een aan
tal goede krachten om als vertegenwoordiger
die de zaken goed verdedigen kan beschikt
aan te wijzen en dat het daarom aanbeveling
verdient 2 afgevaardigden te hebben, waarbij
zoo noodig de een de ander kan aanvullen.
Aangezien maar een paar organisaties zullen
worden toegelaten, acht hij voor deze instel-
ling 1 afgevaardigde per vereeniging voor de
behandeling der zaken fuenest.
De heer 't GILDE kan moeilijk met dit
voorstel meegaan; het is besproken in de ge-
combineerde vergadering zijner fractie. Juist
omdat Axel een kleine gemeente is, met or
ganisaties met een klein aantal leden, acht
hg 1 afgevaardigde genoeg. Anders zou zich
het feit kunnen voordoen dat een organisatie
met 3 leden 2 afgevaardigden kon zenden.
Het verdient toch geen aanbeveling der com
missie voor georganiseerd overleg noodeloos
te vergrooten. Hij wil volstaan met 1 lid per
organisatie, zooals is voorgesteld.
De VOORZITTER deelt mede, dat in de
conferentie met de organisaties dit punt uit-
voerig besproken is en dat dit tot gevolg had
dat men van 2 afgevaardigden, zooals aanvan-
kelijk het voornemen was, er toe gekomen is
1 afgevaardigde voor te stellen. Er zijn maar
weinig organisaties die in aanmerking komen.
De heer C. HAMELINK: Dat argument
pleit voor mijn voorstel; hoe kleiner het aan
tal organisaties is, met hoe meer omziehtig-
heid moet gewerkt worden. Men dient een
commissie die paraat is voor het behandelen
der voorkomende zaken en anders ziet hij het
nut eener commissie voor georganiseerd over-
leg niet in.
De heer 't GILDE wijst er op, dat tegen
over elk afgevaardigde een lid van het ge
meentebestuur moet worden aangewezen en
dat wordt bij verdubbeling der afgevaardig
den ook een bezwaar.
Aangezien het voorstel-Hamelink niet ge-
steund wordt, maakt het verder geen punt
van beraadslaging uit.
Artikel 5.
De Hoofden van dienst, door Burgemeester
en Wethouders aan te wijzen, wonen de ver-
gaderingen der Commissie bij, nemen zoo noo
dig aan de besprekingen deel en hebben een
raadgevende stem.
Artikel 6.
Om recht te hebben op vertegenwoordiging
moet eene vereeniging:
a. in beginsel ten doel hebben ambtenaren
in dienst der overheid te organiseeren ter
behartiging hunner belangen, in het bij-
zonder wat de dienst- en arbeidsvoorwaar
den betreft;
b. minstens vier leden ambtenaren tellen in
dienst der gemeente; de leden eener ver
eeniging, die tevens lid zijn van een an
dere vereeniging met gelijk doel, worden
ter bepaling van het aantal leden slechts
voor een dezer vereenigingen geteld en
wel voor die, welke zij zelf aanwijzen;
c. zich schriftelijk hebben bereid verklaard
telken jare vaste vertegenwoordigers en
hunne plaatsvervangers in de Commissie
voor ddn jaar aan te wijzen.
Artikel 7.
Ter beoordeeling van de vraag of de plaat
selijke afdeeling eener vereeniging op grond
van haar ledenaantal recht op vertegenwoor
diging heeft, zendt het Bestuur der afdeeling
die op vertegenwoordiging aanspraak maakt,
v66r den aanvang van elk kalenderjiaar aan
Burgemeester en Wethouders een lijst, waar-
op met inachtneming van het bepaalde in ar
tikel 6, sub b in alphabetische volgorde zijn
vermeld de namen der leden.
Artikel 8.
Als de voorzitter der centrale Commissie
treedt op een door het College van Burgemees
ter en Wethouders uit hun midden aangewe
zen lid.
Artikel 9.
Aan de centrale Commissie wordt een door
Burgemeester en Wethouders aan te wijzen
gemeenteambtenaar als secretaris toegevoegd.
Deze secretaris kan aan de gedachtenwis-
seling deelnemen, maar heeft geen stem en
kan niet afgevaardigde zijn.
Artikel 10.
1. De centrale Commissie vergadert zoo
dikwijls de Voorzitter zulks noodig oordeelt
of het door ten minste drie der in artikel 2
qnder a of b bedoelde vertegenwoordigers
schriftelijk met opgave van redenen wordt ge-
vraagd.
2. In het laatste geval is de voorzitter ge
houden een vergadering uit te schrijven bin
nen een maand nadat dit verzoek hem heeft
bereikt.
3. Elk lid der Commissie heeft het recht
onderwerpen, waarvan hij behandeling in de
Commissie gewenscht acht, aanhangig te
maken door die schriftelijk aan den Voorzitter
op te geven.
4. De agenda der te houden vergadering
moet minstens acht dagen te voren aan de
leden zijn toegezonden, spoedgevallen uitge-
zonderd.
Artikel 11.
Vertegenwoordigers der ambtenarenvereeni
gingen kunnen zich in de vergadering der
Commissie doen bijstaan door een hoofdbe-
stuurder of een ander lid hunner organisatie.
Artikel 12.
De Commissie kan Burgemeester en Wet
houders verzoeken personen in dienst der
gemeente op te dragen haar vergadering mon-
deling of schriftelijk inlichtingen te verstrek-
ken.
Artikel 13.
1. Voorstellen of verzoeken betreffende
regelingen van arbeidsvoorwaarden van amb
tenaren worden door het Gemeentebestuur,
spoedeischende gevallen uitgezonderd, niet in
overweging genomen, alvorens daaromtrent
vooraf in de centrale Commissie overleg is
gepleegd.
2. De Commissie heeft het recht haar oor-
deel over de in spoedeischende gevallen ge
nomen beslissingen aan Burgemeester en Wet
houders en aan den Raad kenbaar te maken.
3. Zij heeft eveneens het recht voorstellen,
als in lid 1 bedoeld, bij het Gemeentebestuur
in te dienen.
4. De besluiten der centrale Commissie
dragen het karakter van adviezen aan het
Gemeentebestuur. Zij worden, zoo noodig,
zoo spoedig mogelijk aan den Raad aange-
boden, tegelijk met het praeadvies van Bur
gemeester en Wethouders. Indien dit praead
vies afwijkt van het advies der Commissie,
worden de redenen daarvoor aan den Raad
medegedeeld.
Artikel 14.
1. De vergaderingen der Commissie zgn
niet openbaar.
2. Van de notulen, welke het ter vergade
ring besprokene duidelijk moeten weergeven,
wordt zooveel mogelijk voor de volgende ver-
gadering een afschrift toegezonden aan Bur-
gemeester en Wethouders en aan alien, die
van de vergadering deel uitgemaakt hebben.
3. De notulen zijn niet voor het gebruik in
het openbaar bestemd. Evenwel wordt het ter
vergadering behandelde en van genomen be
sluiten, zonder vermelding van gedachtenwis-
seling en met weglating van de namen der
voorstellers en sprekers, binnen een week een
zakelijk overzicht ter publicatie aangeboden
aan de vakpers en de plaatselgke pers.
Artikel 15.
1. Wanneer ter vergadering der Commis
sie over eenig onderwerp moet worden ge-
stemd, brengt elk der partijen, in artikel 2,
onder a en b genoemd, 66n stem uit.
2. De stem der aldaar onder a genoemde
partg wordt bepaald bij meerderheid van
stemmen.
3. De wijze waarop de stem der party, in
artikel 2 onder b bedoeld, wordt bepaald,
wordt in het reglement van orde der Com
missie nader geregeld op den grondslag van
evenredig stemrecht naar den maatstaf van
het aantal leden, dat elke organisatie in de
gemeentedienst telt.
4. Mocht de Commissie niet tot volledige
overeenstemming kunnen komen, dan kan, ten
einde de meeningen der verschillende leden te
leeren kennen, na de beraadslaging worden
gestemd, terwijl aan elke stem een korte moti-
veering kan worden toegevoegd, uitsluitend
om een juist weergeven van de meeningen
der leden in het uit te brengen rapport mo
gelijk te maken.
5. Bij de mededeeling van de resultaten der
beraadslagingen aan Burgemeester en Wet
houders en aan den Raad worden de verschil
lende meeningen weergegeven, waarbij wordt
vermeld, welk standpunt de vertegenwoordi
gers der organisaties innemen.
Artikel 16.
1. Geen besluit kan genomen worden in
dien minder dan de helft der vertegenwoordi
gers of van de vertegenwoordigers van de
organisaties tegenwoordig is.
2. Wanneer dientengevolge een op den op-
roepingsbrief vermeld onderwerp kan worden
afgedaan, beslissen in de volgende vergadering
de dan aanwezige leden van elk der in artikel
2 onder a en b genoemde partijen, mits zulks
in den oproepingsbrief voor de vergadering is
aangekondigd.
Artikel 17.
De Commissie stelt zelf haar reglement vai
orde vast. Dit behoeft de goedkeuring van
Burgemeester en Wethouders.
De verschillende artikels zoowel als de ge-
heele verordening wordt met algemeene stem-
men vastgesteld.
Voorts worden naar aanleiding van het be
handelde ambtenaren-reglement vastgesteld
de volgende instructies:
1. van den Gemeente-Secretaris;
2. van den Gemeente-Ontvanger;
3. van den Directeur der gasfabriek;
4. van den boekhouder der gasfabriek.
6. Vaststelling steunregeling voor werk
loozen.
Burgemeester en Wethouders deelen aan den
Raad het volgende mede:
De tegenwoordige toestand van werkloos-
heid en malaise noodzaakte ons een regeling
te ontwerpen, welke na goedkeuring door den
Minister, recht geeft aan de Gemeente, om
hierin een zeker percentage uit 's Rgks kas
te vragen.
Hoe groot dit percentage zal zijn, is ons nog
niet bekend, doch afhankelijk van de door ons
te verstrekken gegevens op aanvrage.
Wij geven hierbij een afdruk van het over-
leg met de Commissie van Advies inzake
Steunverleening gemaakt ontwerp.
Wij stellen U voor dit ontwerp zoodanig
vast te stellen.
De bestaande regeling heeft al eenige jaren
tot voldoening gewerkt doch kwam geheel ten
laste van de Gemeente, wat in de tegenwoor
dige omstandigheden zooals hierboven reeda
is gemeld, niet meer gerechtvaardigd is.
De heer 't GILDE: Mijnheer de Voorzitter!
Ik moet dit ontwerp beschouwen als de vrucht
van den arbeid der commissie van advies,
en het College en toen ik deze zaak doorwerkt
had rees dezelfde vraag die reeds door mij
geopperd werd bij het adres van Graauw en
Langendam. Zoo goed als ten opzichte van
den landbouw Rijkssteun geworden is als een
dringende urgentie, evenzeer en zelfs in meer-
dere mate, m.i. is dit het geval ten aanzien
van de werkeloozen. Hoezeer het uit een eco-
nomisch-maatschappelgk oogpunt ook te be
schouwen is als een noodzakelijk kwaad, vrij
komen en wij kunnen er niet meer van af.
In het algemeen rijzen er nog al eenige be-
denkingen overigens, maar wij hebben na em
stig beraad besloten daar onze stem niet af
hankelijk van te stellen.
In de eerste plaats het orgaan op zichzeif
dat in sommige gevallen toch ernstig aan een
verkapt armbestuur doet denken, temeer daar
niemand volgens art. 2 aan deze regeling
eenig recht kan ontleenen op steun. Dat U
een zinsnede waartegen bezwaar en zelfs zeer
ernstig bezwaar brj ons bestaat.
Blijft men echter van meening, dat de com
missie haar werkwgze op de tot nu toe ge-
volgde manier dient voort te zetten dan zullen
wij ons bij de meerderheid moeten neerleggen.
Men kan echter in dat geval maar moeiljjk
van een algemeene steunregeling spreken.
Toegegeven dient, dat het moeilijk is om
te generaliseeren en dat het zelfs aanbeveling
verdient, met de omstandigheden van ieder
gezin op zich zelf rekening te houden.
Maar daarvoor rgzen toch ook weer beden-
kingen. De werkloosheid is van dien aard
geworden, dat men in doorsnee al big is, wan
neer men 6 tot 9 maanden op het jaar werkt
ep wie zou in dergelijke gevallen van meening
zgn dat onder zulke omstandigheden geen
steun gewettigd zou zijn, en dat de commissie
niet genegen zou zijn een verzoek in derge
lijke gevallen in te willigen.
Speciaal heb ik hier op het oog de breede
categorie van zorgzame arbeiders, waartoe
gelukkig het leeuwendeel von de Axelsche ar
beiders wel behoort.
Men moet zich niet blind staren op het feit,
dat sommigen een eigen huisje bezitten dat
met schrapen en zwoegen is verkregen en
daar maar gaan vergen, dat zjj daar eerst een
hypotheek op moeten gaan halen of een er
op rustende hypotheek gaan vergrooten. Dat
kunnen de gevolgen zijn van de werkwgze
van een Commissie als gevolg van een mis-
schien toevallige samenstelling ervan.
Ten andere rezen er bij ons bedenkingen
tegen gevallen waarbij een vrouw er op ult-
gaat om de gezinsinkomsten te vergrooten,
b.v. door bakeren of als werkvrouw. Zulke
feiten zijn op zichzeif te prgzen, maar ze
mogen niet dienen tot vermindering van
steunuitkeering. En zoo zijn er misschien
meer gevallen. Maar zooals gezegd we zul
len er niet dieper op ingaan en onze stem aan
het ontwerp geven.
De heer C. HAMELINK had ook willen
zeggen, hetgeen reeds door den heer 't Gilde
is gezegd, dat n.l. de steuncommissie op 't
kantje af een armbestuur wordt.
De wijze waarop de werkloozen om voor
ondersteuning in aanmerking te komen wor
den geschift, doet niet anders denken. Aan
rechten behoeven de werkloozen niet te den
ken en dan worden zij nog wat van het kastje
naar den muur gestuurd. Er zijn gevallen
waarbij zeer tergend is geweest de manier
waarop de werkloozen tot hiertoe werden be-
handeld, terwijl die werklieden het toch ook
niet helpen kunnen dat zij geen werk hebben.
Zij mogen z.i. niet de dupe worden van den
tegenwoordigen slechten toestand.
Spreker herinnert aan het adres dat in de
maand Januari reeds door den Besturenbond
is ingezonden. In dat van hooger hand ge-
steunde adres werd aangedrongen op een
betere steunregeling. Het verheugt spreker,
dat de heer 't Gilde dezelfde meening hler-
over is toegedaan. De arbeid der commissie
behoort anders te worden geregeld, omtrent
de regeling waarop de werkloozen voor on
dersteuning in aanmerking komen. Men a&l
in dat opzicht van de andere zgde wat water
in den wijn behooren te doen, en een andere
wijze van steunverleening toepassen, aangezien
de arbeiders niet mogen worden de slachtof-
fers der crisis, zij zijn integendeel de aankla-
gers der crisis. De commissie blijft bij deae
regeling weer te autoritair en een dergelijke
behandeling der werkloozen is thans niet meer
gewettigd.
De heer I. DE FEIJTER acht het een be
zwaar, dat de ongeorganiseerden bij de ge-
organiseerden worden achtergesteld, ook bg
de werkverschaffing. Het zijn toch ook men-
schen die werken willen.
De VOORZITTER: Dit kan bg de artikels
besproken worden.
De heer 't GILDE bespreekt de samenstel
ling der steuncommissie; hij heeft er hier ook
reeds meermalen voor gepleit, dat de sterkste
organisatie in de commissie het sterkst zou
vertegenwoordigd zijn. Hij zou dit beginsel
nu gaame in toepassing gebracht zien.
De VOORZITTER: Dat is ook precies het
standpunt van Burgemeester en Wethouders
en bij onderzoek is gebleken, dat de oude com
missie in dat opzicht nog niet zoo slecht is
samengesteld, en dat de afgevaardigden in de
oude commissie een afspiegeling zijn van de
sterkte der verschillende vereenigingen die zg
vertegenwoordigen. De leden hebben zich
door inzrage der lijsten daarvan kunnen over-
tuigen.
De heer DIELEMAN bevestigt dit.
De heer 'it GILDE heeft dan niets meer #e
zeggen.
