gEMKFQDE BE RICH TEE,
VandenHaagendeHagenaars
Huis en Hof.
Pluimvee-rubriek.
AmGl'MZOSTfj
V
welkom te Vlissingen, wat hij by de officieele
ontvangst nog nader zal doen.
De beer mr. P. Dieleman, voorzitter der
Z. L. M. heette mede namens de andere land-
bouworganisaties ook alien welkom in Zee-
land en hoopte, dat de besprekingen zullen
leiden tot de grondslagen voor verdere actie
in het belang van den landbouw. Spr. meende
dat Nederland niet achter mag blijven staan
op dit gebied en juicbte het nieuwe ministe-
rle van Landbouw, Handel en Nijverheid toe,
mits het komt te staan onder leiding van een
krachtig persoon, gesteund door deskundige
■adviseurs.
Op voorstel van den voorzitter werd een
telegram van hulde aan H.M. de Koningin
gezonden en een telegram aan het Eerste
Kamerlid Haffmans, die door ongesteldheid
niet aanwezig kon zijn en wien spoedig her-
stel werd toegewenscht.
Het congres herkoos vervolgens bij accla-
matie den heer Ridder van Rappard tot be-
stuurslid en deze verklaarde dit op hoogen
prijs te stellen, er aan herinnerende, dat hij
nu 18 jaar geleden te Middelburg voor het
eerst werd gekozen.
Overeenkomstig de rapporten van den
Raad van Beheer van het Sloetfonds en van
de Commissie tot het nazien der rekening
over 1930 werden beide goedgekeurd. De
rekening wijst in ontvang aan f 1877,46% en
in uitgaaf 904,52%, alzoo een goed slot van
972,94 (v. j. 138,86%).
Tot lid van de Commissie tot het nazien der
rekening over 1931 werd gekozen de heer W.
Kakebeeke te Goes.
Kunnen de belangen van het Ne-
derlandsche pootgoed worden ge-
diend door de toepassing van de
landbouwuitvoerwet
Vervolgens hield de heer Dr. Ir. J. C. Dorst,
consulent voor de Plantenveredeling van de
Friesche Maatschappij van Landbouw te
Leeuwarden een inleiding over bovengenoemd
onderwerp.
Spr. wees er op, dat de uitvoer von poot-
aardappelen in de laatste jaren met groote
sprongen vooruit is gegaan, doch helaas
groote hoeveelheden minderwaardig poot-
materiaal onder schoonklinkende, niets zeg-
gende of rhisleidende schijncertificaten wor
den verkocht. Dit schaadt den goeden naam
en drukt de prijzen van te velde goedgekeurde
aardappelen.
Belangrijke hoeveelheden aardappelen van
goede kwaliteit worden door een groot aantal
handelaren onder hun eigen plombe en zgn.
„eigen certificaat" naar het buitenland ver-
zonden. Daarby komt nog de verscheidenheid
van certificaten van verschillende keurings-
diensten. De toestand laat steeds de moge-
lijkheid open, dat groote knoeierijen onge-
straft plaats vinden, tot groote schade van
den welwillenden producent en den bonafiden
handel. Voorlichting in het buitenland, hoe
nuttig en noodig ook, kan niet voorkomen
dat een minderwaardig product onder Neder-
landsche vlag over de grenzen gaat.
De landbouwuitvoerwet biedt gelegenheid
voor steun van de regeering, doch een ver-
keerd opgezette controle kan meer bederven
dan verbeteren. Verschillende moeilijkheden
staan de toepassing in den weg, waarvan de
voomaamste zijn, dat aan de aardappelknol
niet is na te gaan of deze al of niet geschikt
is voor pootgoed, doch alleen een voorafgaan-
de keuring te velde een voldoende, doch niet
absolute zekerheid kan geven; dat op keu-
ringsgebied groote versnippering bestaat;
dat er een groot verschil is in geschiktheid
voor de winning van pootgoed, in de diverse
deelen van Nederland en sommige streken
geheel ongeschikt zijn; dat het product moei-
lijk te merken en tijdens bewaring en ver-
voer gevoelig voor kwaliteitsvermindering is;
dat de lange weg van den Nederlandschen
teler tot den buitenlandsehen gebruiker
moeilijk te controleeren is en dat al naar ge
tting van de marktverhoudingen sommige par-
tijen of als pootgoed 6f als consumptiewaar
worden verkocht.
Voor een doeltreffende Rijkscontrole zou
noodig zijn: Het zwaartepunt te leggen bij ae
veldkeuring; meer centralisatie op keurings
gebied en strenge controle op elken keurings-
dienst; een gemeenschappelijk kenteeken voor
alle aardappelen, welke als pootgoed worden
uitgevoerd, met handhaving van een duide-
lijke aanduiding van de streek van herkomst
en gelegenheid tot het voeren van een eigen
handelsmerk; uitvoervergunning aan erkende
handelaren voor aardappelen, welke als poot
goed worden uitgevoerd en voldoen aan be
paalde eischen; uitvoerverbod voor aardappe
len, welke men als pootgoed zou willen uit
voeren, doch welke niet voldoen aan te stel
len eischen; terwille van de controle op na
leving der voorschriften voor pootgoed ge
lijktijdig een regeling treffen voor consumptie-
aardappelen en een orgaan, waarin producent
en handel zijn vertegenwoordigd, worde, on
der Rijkstoezicht, belast met de uitvoering
Spr. vond gelegenheid een en ander niet
voorbeelden uit de praktijk toe te lichten en
om te wijzen op de bepaalde soorten van poot
goed, dat in de verschillende landen wordt
gevraagd.
Na de toegejuichte inleiding heeft de heer
Jhr. Van Vredenburch, landbouwconsulent in
Belgie, er op gewezen, dat Nederland een be-
roemde naam heeft, maar er zijn altijd men-
^eS,-,die daarvan misbruik willen' maken.
Dit blijkt dikwijls in Belgie en waarschijnlijk
ook in Frankrijk en Italie. Men hoort ver
schillende namen van exporteurs, die blijken
met te bestaan, weet men ze toch te vinden
dan duiken ze later weer onder een anderen
naam op. Maar met dat al blijven zij een
ernstig gevaar. De Belgische pers, zoowel de
landbouwpers als de algemeene helpt krach
tig het kwaad bestrijden. Het kwaad ontstaat
oor het gebrek aan controle op den uitvoer
en daarvan maken de scharrelaars gebruik
Er moet een rijksmerk komen en landbouw
en handel moeten samengaan in het belana
van den goeden Nederlandschen naam. Spr
hoopte, dat deze stem uit den vreemde eeni-
gen invloed hierop zal hebben.
De heer Dr. J. J. l. van Rijn, landbouw
consulent voor Italie, wees er o.a. op dat de
bonafide handel met veel moeite den weg tot
export heeft gebaand en dan komen de haaien
er op af. Daarom kan spr. zich geheel met het
betoog van den heer Ir. Dorst vereenigen Ook
m Italie dringt men er ,<pp aan het slechte
goed er uit te houden.
De voorzitter bracht den heer Dorst harte-
lijk dank voor zijn leerzame inleiding en wees
ook op het groote belang van dit vmagstuk.
Hierop schorste de voorzitter het Congres
tot Vrijdagmorgen half tien, na herinnerd te
hebben aan de officieele ontvangst ten stad-
huize op Donderdagavond te 8 uur.
Officieele ontvangst.
Donderdagavond te 8 uur werden de deel-
nemers aan het Congres officieel in de Raad-
zaal door het gemeentebestuur van Vlissin
gen ontvangen, zulks bij monde van den bur
gemeester, den heer C. A. van Woelderen, die
alien welkom heette en er aan herinnerde, dat
het congres in Zeeland bijeenkwam te Mid
delburg in 1862, 1913 en 1921, te Goes in 1851
en 1890; en te Zierikzee in 1874 en 1902, en
daarom uit ervaring weet hoe groot hierde
belangstelling en geestdrift voor zijn nuttigen
arbeid be taat. Spr. stelt het op hoogen prijs,
dat nu Vlissingen is gekozen, het Zeeuwsche
verkeersknooppunt, dat het aan zijn trias
haven, industrie en strand dankt, dat het ge-
groeid is tot Zeeland's grootste gemeente,
maar waar landbouw en veeteelt weinig wor
den beoefend. Men ziet blijkbaar het belang
in van een bloeiende export-centrale voor 1-3
Zeeuwsche producten, en bezoekt daarom cie
Zeeuwsche havenplaats, die over 1 tot 2 jaar
voor het snelverkeer geoutilleerd zal zijn. De
genoemde steden zullen steeds de Zeeuwsche
landbouwcentra bij uitnemendheid blijven, in
wier bloei spr. zich harteiyk zal verheugen,
maar het nijvere Vlissingen behoeft geen
eenigszins uitzonderlijke positie meer in te
nemen, want bij een modern geoutilleerd
agrarische provincie behoort tegenwoordig
een goede haven, de poort waardoor nieuwe
welvaart moet kunnen binnentreden.
Spr. wees er dan op hoe de Z. L. M. in den-
zelfden tijd en door dezelfde gedachten gebo-
ren is als het Congres en een overwegenden
en hoogst nuttigen invloed op den Zeeuwschen
landbouw en veeteelt uitoefent. Door gemeen-
schappelijke actie van beide organisaties is de
beoefening van den Nederlandschen landbouw
en veeteelt in wetenschappelijke banen ge-
leid, waardoor de boeren een geheel nieuw
peil van ontwikkeling hebben bereikt. Voor
alle nieuwe dingen op gebied van landbouw
en veeteelt staan ook de Zeeuwen voorop in
hun dankbaarheid en daarom worden alien
met zooveel instemming begroet.
Men zit nu helaas midden in de malaise,
maar men zal ze evenals na de 80er jaren
weer te boven komen en weer schijnt het beter
nieuwe kracht te putten dan op een congres
in Zeeland, waar sinds eeuwen het luctor et
emergo geldt. Ware er niet de ellendige steeds
toenemende werkloosheid, dan zou spr. het
eigenlijk goed willen noemen, dat ook in het
economisch leven eb en vloed elkaar afwisse-
len, want moeilijke tijden kunnen stalend,
verbeterend, louterend, zuiverend werken.
Spr. wenscht de vereeniging en de met haar
samenwerkende organisaties toe, dat mannen
van stavast thans de leiding zullen houden,
aan wie de landbouwers ook hunne belangen
zullen toevertrouwen, ook als betere tijden
weerkomen. Spr. hoopt, dat het congres in
alle opzichten zal welslagen en de congres-
sisten in het hotel van de Zeeland tevreden
zullen zijn en van de excursie over Walcheren
een blijvend aangename herinnering zullen
bewaren. De voorzitter, die sinds het congres
te Middelburg in 1913 de congressen leidt
wenscht spr. een lang voorzitterschap toe en
stelt een dronk in op den voortdurenden groei
en bloei van het Congres. (Applaus.)
De voorzitter van het congres, de heer
Ridder van Rappard, zeide, dat het wellicht
wat vreemd heeft geleken, dat men er prijs
op stelt te Vlissingen bijeen te komen, waar
men geen overwegende landbouwbelangen
heeft. Maar al is het waar, dat de Vlissin-
gers izich niet veel van den landbouw hebben
laten gelegen liggen, dat Vlissingen aan den
zeekamt ligt, toch heeft het ook de belangstel
ling van den landbouw. Spreker heeft zich
meermalen op de hoogte gesteld van de plaat-
sen waar het congres vergaderde en van haar
geschiedenis en hoewel het niet makkelijk zal
gaan den burgemeester van Vlissingen, die
een bekend historicus is, lets nieuiws daarom-
trent te vertellen, toch zijn er onder de aan-
wezigen wellicht met wie dit wel het
geval is. Het is toch ook voor den
landbouw van groot belang, dat Vlissingen
het eerst in 1572 het juk der Spanjaarden
afwierp, toen Alva na den val van den Briel,
nieuwe troepen in Vlissingen wilde vestigen,
die echter op aanraden van Jan van Kuijk
niet werden toegelaten, terwrjl men de kleine
bezetting Walen uit de stad joeg. Dit was
op 6 April 1572. Het is van belang dat Vlis
singen zooveel zeehelden heeft gekend, als de
Evertsen, de Bankerts, Jan en Joost de Moor,
Engel de Ruijter en ten slotte onzen grooten
zeeheld Michiel. Het is van groote beteeke-
nis, dat Vlissingen steeds een der 7 groote
havens is geweest, dat er een der grootste
scheepswerven en machinefabrieken is geves-
tigd, dat de Zeeland de krachtige keten
vormt tusschen 't vasteland en West-Europa.
Spreker stelt de vraag of geen der aanwe-
zigen zich aan een misbruik heeft schuldig
gemaakt omdat hij anders het gevaar voor
toepassing van de oude straf, het loopen met
een keten van steenen, zou moeten onder-
gaan.
Dat er in 1566 22 schepen met wiijln uit
Spanje en Frankrijk aankwamen, is een blijk
van band met den landbouw en dit is ook de
naam Kaaskade, die wijst op den export van
dit artikel. Spreker weet, dat ook Vlissingen
lijdt onder moeilijke tijden, maar hoort, dat
door de verbetering der haven een tijdperk
zal aanibreken van nieuwen bloei en wenscht
den burgemeester, dat hij nog lang aan het
hoofd moge staan van de plaats, die Karel V
reeds noemde: De Sleutel der Nederlanden.
Spreker wijdde een dronk op den voorspoed
van Vlissingen, van den burgemeester en van
den raad. (Instemming.)
Na deze ontvangst had een samenzijn in
Brittannia plaats.
EEN ONVOOItZICHTIG YVIELRIJDER.
Woensdagavond reed te Oudkarspel de
heer Kos op een rijtwiel, toen twee politie-
agenten hem opmerkzaam maakten, dat zijn
lantaam niet brandde. In plaats van af te
stappen ,reed hij zoo snel mogelijk door en
kwam daardoor in botsing met een wielrijder.
De heer Kos kwam te vallen en Week een
zware hersenschudding te hebben bekomen.
DAME DOODGEREDEN.
Dinsdagavond had te Enschede een ernstig
ongeluk plaats. De 52-jarige mevrouw Kui-
per, uit Nieuwe Pekela, stapte uit de auto
van den heer Sypkes. Zij wilde vervolgens
achter den wagen om den weg oversteken
naar de waning van den heer S., doch werd
gegrepen door een vrachtauto, welke uit
tegengestelde richting kwam. De dame werd
bij den beer S. binnengedragen, waar de te
hulp geroepen geneesheer slechts den dood
kon constateeren.
LEELI.JKE VAX.
Terwijl de 63-jarige P., koster van de R.-K.
kerk te Grave, werkzaamheden in de dak-
goot van het gebouw verriohtte, stortte hij
omlaag. De man brak beide armen en bee-
nen en liep ook zware inwendige kneuzingen
op. In zorgwekkenden toestand is hij opge-
nomen in het plaatselijk ziekenhuis.
FRAUDE DOOR TEWERKGESTELDEN.
Van de bij de Schipbeekverbreeding tewerk-
gestelden zijn 22 ontslagen wegens fraude
in het werk en wel 17 uit Wamel en 5 uit
Utrecht. De ontslagenen hadden zand, dat
weggekruid moest worden, in de beek ;ge-
worpen om zich zoodoende voor meer ver-
werkten grond te laten betalen.
AANVAX VAN ROOVERS OP EEN
RIJDENDEN TREIN.
Gemaskerde roovers hebben op het Roe-
meensche station Timis gepoogd een rijden-
den trein aan te vallen. Er ontspon zich een
kort revolvergevecht. De machinist gaf ten
slotte volop stoom, zoodat de trein ontkwam,
Bij de schietpartij werden vier passagiers
licht gewond.
VLIEGON GELUK.
Nabij het kamp te Seisenbom in het ge- j
annexeerde gebied, waar door de Belgische
veldartillerie schietoefeningen worden gehou-
den, is een met twee officieren bemand vliieg-
tuig van 3300 meter hoogte te pletter ge-
vallen. De beide mannen in het vliegtuig, een
kapitein en een luitenant van het achtste
regiment veldartillerie, werden met gekloof-
den schedel opgenomen. In hopeloozen toe-
stand zijn beiden naar het militair hospitaal
overgebracht.
DE SNELSTE TREIN.
De Cheltenham Flyer heeft het wereldsnel-
heidsrecord, dat hij op de lijn Swindon
Paddington gevestigd had, alweer verbeterd
door dezen afstand thans in den tijd van 39
minuten af te leggen, d.w.z. met een snelheid
van 80 mijl, of 132 K.M. per uur. Nog deze
week zal de trein een nieuwen aanval op zijn
eigen tijd doen.
EEN FAMILIE DOODGEVROREN.
Naar uit St. Johann bij Pongau wordt ge-
meld, is een geheele famil-ie het slachtoffer
ge worden van de koude in de bergen.
In de nabijheid van het Hoebkonig-Schutz-
haus werden de beambte Karl Hauptmann
met vrouw en doohter gevonden. De beide
vrouwen waren reeds gestorven. Hauptmann
zelf werd in totaal uitgeputten toestand doch
levend aangetroffen. Hij is echter tijdens
het transport naar het Arthurhaus overleden.
VIJF PERSONEN DOOR DEN BLIKSEM
GEDOOD.
In het dorp Traestrada is de bliksem inge-
slagen in een boom, waaronder 4 mannen en
twee' vrouwen waren gaan schuilen. De vier
mannen en een der vrouwen werden gedood.
De andere vrouw werd geheel verlamd.
ALCOHOLVERGIFTIGING BIJ EEN
BEGRAFENISMAAL.
In het dorp Mozejki, in de omgeving van
Wilna, was een rijke boer overleden. Na af-
loop der begrafenis richtte de weduwe een
maaltijd aan, waar de flesch met sterken
drank rijkeiyk rondging. De gevolgen zijn
ontzettend. Dertien boeren moesten in het
ziekenhuis worden opgenomen. Voor hun leven
wordt gevreesd. De sterke drank was ge-
fabriceerd in een geheime distilleerderij. De
politie heeft drie „distillateurs" aangehouden.
AKELIGE VONDST TE ANTWERPEN.
Spoorwegarbeiders vonden dezer dagen op
angeveer 500 meter afstand van het Dam-
station te Antwerpen, een onthoofd lijk op de
spoorbaan. Het was het verminkte lichaam
van Hendrik Bosmans, 19 jaar oud, wonende
Van Duysstraat 31 te Antwerpen. De onge-
lukkiige was eveneens spoorweganbeider en
had den vorigen dag het werk in normale
omstandigheden verlaten. Men verdiept zich
in gissingen betreffende zijn aanwezigheid op
de plaats waar zijn lijik werd gevonden. Op
enkele meters afstand van deze plaats is een
blok, waar steeds iemand aanwezig is.
Het parket, dat verwittigd werd, gelastte
de lijkschouwing van den ongelukkige en in-
tusschen wordt onderzocht in welke omstan
digheden hij om het leven kwam.
EEN VERMAKELIJK INTERMEZZO
IN HET LAGERHUIS.
In het Britsche Lagerhuis heeft zich dezer
dagen, naar het N. T. A. meldt, een grappig
voorval afgespeeld. Het is regel dat een afge-
vaardigde, wanneer hij tijdens het debat een
vraag aan den speaker wil richten, zijn hoed
opzet. Een arbeidersafgevaardigde, die een
vraag wou stellen, kon echter op het beslis-
sende oogenblik zijn hoed niet vinden. Hierop
gaf mevrouw Manning, vrouwelijk afgevaar-
digde voor Oost Inlington, haar mannelijken
collega haar hoed te leen, die weliswaar naar
de nieuwe mode op een bolhoed geleek, doch
met twee groote veeren versierd was. Een
ander hulpvaardig lid zette den spreker den
dameshoed op het hoofd. Toen deze merkte,
dat hij met vreemde veeren getooid was, rhkte
hij zich den hoed van het hoofd. Zijn partij-
genooten begonnen hierop een wilde jacht
naar den hoed, die eindelijk weer in het bezit
van zijn eigenares kwam, maar vrijwel on-
herkenbaar was geworden en zijn veerentooi
had verloren.
Onze wethouders. Een man
als: Van Vuuren. Pick
pockets en consorten.
De Haagsche wethouders-crisis, thans
tot een oplossing gekomen, waarvan gezegd
wordt dat ze nog wel „een staartje" zal blij
ken te hebben, is geworden tot een kwestie
waaraan bladen van diverse politieke
pluimage kolommen-lange bespiegelingen heb
ben gewijd. Men heeft hier dan ook te doen
met ietsi zeer-bijzonders.
De katholieke Raads-fractie heeft den len
September j.l. verklaard, zich in haar geheel
te zullen onthouden van het deelnemen aan
de vorming van 't Dagelijksch Bestuur onzer
gemeente. Daar zij met betrekking tot de
grondpolitiek zich niet verkoos de wet te
laten voorschrijven speciaal door de sociaal-
democraten. Dat is haar heilig recht. En
bovendien verdiende hare houding in deze alle
respect. De katholieke wethouder Quant
weigerde dan ook het hem toevertrouwde
mandaat in het college van B. en W.
All right!Een week verliep. Waarna
dezelfde katholieke fractie „haar draai nam",
met de kleinst-mogelijke meerderheid te
kennen gaf, dat zij wel een wethouders-zetel
zou aceepteeren. En de heer Quant, die zijn
mandaat als Haagsch aedilis ofte wel Sche
pen toch maar aanvaardde, was... de man,
wiens stem in de katholieke fractie den door-
slag gaf voor den zooeven door mij genoem-
den draai"!
Dit zijn inderdaad extra-ordinair-vreemde
dingsigheden. Z66 zonderling, dat ik niet kan
nalaten, er ook voor uw lezerskring even de
attentie op te richten. 't Allerergst voor onze
katholieke Raads-fractie is wel, dat een zoo
hoogstaand, algemeen geeerde figuur als de
heer Van Vuuren ontslag heeft genomen
daartoe door het met den wethouderszetel
gebeurde als man van karakter genoodzaakt,
als Raadslid. Dat is het eind van een eer-
vollen dienst-staat twintig jaren tellend.
De heer Van Vuuren heeft indertyd, zon-
der dat iemand de geringste pressie op hem
uitoefende, ontslag genomen als wethouder,
omdat hij van oordeel was dat het niet moge
lijk is, in dezen tijd, tegelijk Tweede
Kamer-lid en wethouder van een groote ge
meente te zijn, zonder dat het richtig vervul-
len van al wat van een ernstig en ijverig man
vereischt wordt voor beide functien, in de
verdrukking komt. Algemeen is Van Vuu-
ren's aftreden toen betreurd. Men weet, hoe-
veel gezag deze katholieke afgevaardigde in
ons Lagerhuis heeft. Het voordeel van zijn
ontslag als Raadslid is zeker, dat hij nu zijn
voile kracht kan wijden aan het Kamerlid-
maatschap. Niemand, hem ook slechts op-
pervlakkig kennend had van den heer Van
Vuuren, na het besluit der fractie, waar
van hij de leider was, iets anders verwacht
dan dat hij uit den Haagschen Raad zou ver-
dwijnen.
Er gaan geruchten, dat men den heer
Quant niet zoo heelemaal „rustig" op zijn
wethouderlijken zetel zal laten zitten, voor-
zoover het centraal gezag in zijn partij daar-
op invloed kan uitoefenen. Byaldien daar
toe aanleiding mocht bestaan en 't van ge-
noegzaam algemeen belang mocht wezen,
kom ik op de zaak allicht nog eens terug.
't Wemelt en krioelt hier nu van pick
pockets, hotel-ratten en nog andere leden van
internationale en „nationale" boevenbenden.
Niet langer dan dag-van-gisteren geleden
ontmoette ik een meneer, die miij in het diep-
ste geheim toevertrouwde, de man woO
heelemaal geen soesah met de politie hebben,
dat iemand hem aan leestafel in centrum
van Haagsche stad z'n portefeuille met in-
houd van over de tweehonderd pop gerold
had. Daar kon hij een eed op zweren.
Gelukkig had-ie taschje met waardevollen
inhoud in een minder gemakkeiyk te bereiken
zak van toilet.
Van mij was geen geldschat te rooven.
Maar toch nam ik maatregel van iet-wat-
terugschuiven.
Teneinde te beletten, dat de beroofde sin-
jeur me zou ontlasten van het kleine bedrag
dat ik bij me droeg.
't Is nu inderdaad bar-gesteld met de
diverse „ratten".
En de Haagsche politie speurt en spiedt
op de internationale bende, op deze wereld-
stad in wording plots losgelaten.
Twee dagen geleden stapte-af, zooais
sinds jaar en dag de gebruikelijke term luidt,
aan een onzer fijn-te hotels: een per luxe-
auto aangekomen meneer met ,,particulieren-
secretaris". Zonder koffers of bagage van
beteekenis.
De bedienden zouden volgen.
De gast was diplomaat. Schreef in het
hotel-boek met langen naam.
Deed schrikkelijk-hautain.
Bestelde souper met duren wijn.
Ook voor secretaris.
De heeren smulden.
Den volgenden ochtend werd frugaal de
jeuner aangebracht.
Ze smulden nogmaals.
Auto kwam voor.
Ze reden weg.
Moeten nog terugkomen.
Dat zijn kleinigheden in den maalstroom
der modeme oplichterij en afzetterij.
Wie nu op een Haagsche tram stapt met
duiten-op-zak, hij of zij passe op!... De lang-
vingerigen zijn overal. 't Gaat lijken op de
wespen, die ons den stervenden nazomer van
1931 bederven.
EIBER.
HYACINTHEN OP GLAZEN.
Het in bloei brengen van bloembollen in de
kamer is een heel aardig en prettig werk,
mits mislukkingen ons dit genoegen niet ver-
gallen. En dit laatste gebeurt helaas nog maar
al te vaak en dan is Leiden in last. Ieder jaar
ontvang ik via de redactie ontzagwekkende
stapeltjes brieven over mislukkingen, met het
vriendelijk verzoek de oorzaak hiervan aan te
geven. Ieder vakman kent dit jaariyksche
klachtenliedje van buiten. Aanvankelijk ging
het uitstekend met de bollen, de wortels ont-
wikkelden zich in het donker goed, de bloem-
neus kwam nieuwsgierig voor den dag en dan
was het plotseling mas, het bleef een onoog-
iyk en leelijk propje gespeend van iedere
schoonheid, welke na enkele weken van er-
gernis naar de vuilnisbak werd verwezen.
Verreweg het leeuwendeel dezer klachten is
te wijten aan te weinig geduld by het in bloei
trekken. Velen beginnen met de fout te laat
de bollen te bestellen en trachten dit te her
stellen door de bollen te vroeg in het licht te
brengen. De meest heetgebakerden brengen
reeds einde October de bollen in het licht en
hebben dan ook de zekerheid dat de teleur-
stelling over de mislukking kort en snel is.
Begin daarom steeds met vroegtijdig de
bollen by een solied adres te bestellen en
plaats de ontvangen bollen reeds einde Aug.
op de glazen. Eind Augustus op glazen ge-
plaatste bollen kunnen in de tweede helft van
December zoover ontwikkeld zijn dat ze in
het licht geplaatst kunnen worden. De wortel
hebben zich dan flink en tot op den bodem
van het glas ontwikkeld en de door de om-
sluitende en naar buiten ombuigende bladaren
en bloemknop hebben dan een lengte van on-
geveer 7 k 9 c.M. bereikt.
Tot dien tijd blijven de glazen in 't donker
op een koele en vorstvrije plaats. Een donkere
kast of een goede kelder is daarvoor een ge-
schikte plaats. Moeten de bollen in de kelder
gezet worden dan plaatsen we over de glazen
een omgekeerde kartonnen doos of iets derge-
lijks, omdat ze anders nog te veel in 't licht
staan. Van tijd tot tijd worden ze geregeld
ge'inspecteerd en zoo noodig worden de glazen
steeds bijgevuld. Bij het plaatsen op de glazen
en later ook bij het byvullen mag het water de
onderkamt der bollen niet raken, daar anders
zeer gemakkelijk rotting optreedt en dan
loopt het ook mis.
Zoodra de bollen in het licht kunnen, plaat
sen we ze vlak voor het venster, liefst in een
niet te warme kamer of serre en in ieder
geval zoo ver mogelijk van de warmtebron
verwijderd. De overgang vanuit het donker
naar het licht is zeer groot en daarom zorgen
we de eerste dagen er voor dat ze niet in de
zon komen. Te weinig licht is echter eveneens
gevaarlijk, daar dan de bladeren en de bloem-
stengel spoedig slap worden en knakken. Het
geregeld draaien der voor de ramen geplaat-
ste bollen bevordert het symetrisch op-
groeien.
Wilt gij U weer frisch
en opgewekt voelen, vrij
van slechte spijsvertering,
verstopping en de daaruit
voortvloeiende lusteloos-
heid, gebruik dan Foster's
Maagpilllen.
0.65 pa flacon.
Te Ter Neuzen by Firma A. van (jverbeette
Leunis, Axelschestr. en Westkolkstr. 19
(Ingez. Med.)
Vragen, deze rubriek betreffende,
kunnen door de abonn<5's worden
gezonden aan Dr. Te Hennepe,
Diergaardesingel 96a, Rotterdam.
Postzegel van 6 cent voor ant-
woord insluiten en blad vermelden.
HOKKEN-BOUW EN INRICHTING.
Kippen van een arts krygen
geen luizen.
Ik had deze week mijn artikelen over de
mineralen in de voeding willen vervolgen,
maar er zijn zoo'n massa brieven ingekomen,
dat ik die eerst weer eens, voorzoover my dat
leerzaam voorkomt, in een artikel wil ver-
werken.
Een lezer vraagt mij: Mijn broer zou graag
kippen houden, maar heeft bijna geen grond.
Daarom wil hij ze bijna altyd binnen houden.
Hij wil een hok bouwen van 6 X 4 M. Hoe-
veel kippen kan hy daar in doen? Hoe moet
het hok ingericht worden? Isvoer met
gemengd graan met karnemelk als drank en
groenvoer daarvoor goed geschikt?
Kippen binnen houden kan tegenwoordig
heel goed, alleen eischt het veel aan zorgen
wat reinheid betreft. Meer dan twee kippen
per vierkante meter mag men niet nemen,
dus moet men in dit hok niet meer dan 50
kippen zetten. Het hok kunt U gewoon in-
richten, alleen moet aan het volgende ge-
dacht worden: De kippen hebben veel licht
noodig vooral by voer- en drinkbakken en de
kippen moeten veel frissche lucht hebben en
zoo mogelijk directe zonnestralen, die niet
door glasramen van hun nuttig werkende ul-
tra-violette stralen beroofd worden.
Hieruit volgt dus: veel licht in het voor-
front en de ramen dusdanig bevestigd dat ze
gemakkelijk gedeeltelijk of geheel geopend
kunnen worden. Het beste is boven en be-
neden ramen te nemen geheel openslaande, de
bovenramen aan schamieren hangend en be-
neden naar buiten slaande, of op de schar-
nieren rustende en dan naar binnen open-
gaande.
Met slecht weer houdt men dan de beneden-
ramen dicht en ventileert door de boven
ramen meer of minder open te zetten of des-
noods met aparte luchtschuiven onder den
rand van het dak aan te brengen.
Bij goed weer en vooral bij zon moeten de
benedenramen wijd open of geheel weg, zoo
dat dan de zonnestralen direct op de kippen
kunnen vallen. Het spreekt vanzelf dat alle
raamopeningen van binnen met gaas bespan-
nen moeten worden. Zet de voer- en drink
bakken op een soort tafeltjes die ongeveer
80 c.M. hoog zijn. Dat zal U groote voor-
deelen opleveren in den vorm van reinheid en
bovendien behoudt U de geheele bodem-
ruimte voor de kippen. Vergeet voor deze
altijd opgesloten kippen voor al niet een flinke
gritbak en een flinke zandbak van b.v. een
vierkante meter oppervlakte, omgeven met
een plank van een 20 c.M. hoog. Denk er
ook om eenige electrische contacten aan te
leggen voor de winterverlichting van het hok.
Het door U genoemde voer bevat voor vast-
zittende kippen in een hok, die uit den aard
der zaak in het komende seizoen weinig di
rect zonlicht zullen genieten te weinig lever-
traan. Voeg er daarom 1 levertraan aan
toe in Uw geval. Met groenvoer zou ik in
dit geval niet veel knoeien. Als U het heeft
is knol heel goed. Hang deze aan touwtjes
in het hok, iets boven de hoogte van een kip,
dan hebben ze wat te doen om het er af te
pikken. Pas op voor gemaaid gras. Dat geeft
vaak aanleiding tot krop, maag- of darm-
ontsteking. Gras, althans malsch gras is
goed in de wei. De kippen pikken er dan zelf
stukjes af. Gesneden gras, vooral als het
taai is, is gevaarlijk. De kippen kunnen daar
geen stukjes afbyten, slikken de lange bla
den geheel in en dan loopt het vaak mis. On-
langs had ik een geval waarbij iemand zijn
halfwas kuikens extra goed dacht te doen
met gemaaid gras. Hij kreeg flinke sterfte
en schreef dit aan coccidiosis toe, totdat by
een ingesteld onderzoek bleek, dat alle kui
kens aan verstopping door het gras stierven.
Een tweede lezer vraagt: Welk graanvoer
moet ik by... meelvoer geven?
Zooais ik vroeger al eens uitgelegd heb be
hoort feitelijk het meelvoer ingesteld te zijn
op het graanvoer en omgekeerd. Maar heel
vaak kan men met graanvoer volstaan door
gewoon gelijke deelen mais, tarwe en haver
te geven. Bij koude winterdagen 2 deelen
mais tegen een deel tarwe en haver. Al de
poppenkast die soms in handels-gemengd
graan wordt aangetroffen is heelemaal niet
noodig. De meelvoer is meestal al verschei
denheid van grondstoffen genoeg. Denk er
eens om het graanvoer in afgemeten hoeveel-
heid een paar maal per dag uit bakken te
voeren als gij den tijd daar voor hebt) en
niet meer op den grond te strooien in het hok.
Niet dat de kippen er vies van zijn om hun
eten tusschen hun eigen uitwerpselen weg te
moeten halen, maar hygienisch is dat zeer
zeker niet. Het heet dat de kippen door dat
hopelooze gekrab lichaamsbeweging krygen.
Of ze dat in die mate noodig hebben is de
vraag, of liever, het is al gebleken dat het
heelemaal niet noodig is. Wanneer U ze een
goed aseh-zandbak geeft hebben ze op een
hygienische manier daar veel meer plezier en
nut van en zet dan voer- en drinkbak maar
80 c.M. hoog en op een afstand van ettelijke
meters van elkaar. Dan worden ze zelf ge-
dwongen hun tijd door te brengen in wande-
lingen tusschen voer- en drinkbak, afgewis-
seld bij wijze van een dansje door het om-
hoog wippen naar de voer- en drinkbakken.
In tijden van veel ziekte, die we nu tegemoet
gaan, is hygiene een eerste vereischte en het
voordeel is dat deze methode bovendien nog
heel goedkoop is ook.
Een arts in het Oosten des lands wil in een
boomgaard van 55 bij 55 M. kippen gaan hou
den en er een goed hok in zetten. Hij vraagt
welk soort kippen, e6n of meer soorten en
hoeveel kippen en hoe groot het hok. Hij
wil zoo vroeg mogelijk jonge kippen koopen
om in het voorjaar zoo vroeg mogelijk eieren
te hebben. Bovendien middelen tegen luizen
en dergelijke.
Hier wordt dus als het ware eventjes den
boer de kunst afgevraagd, in de gauwigheid
alles over de kippenhouderij. Ik zou U dit
aanraden: Wendt U tot... inzake een drietal
hokken ieder van 100 kippen. U heeft 55 X 55
meter boomgaard en in een goede boomgaard
met gras kunt U per 10 vierkante meter wel
1 kip zetten. U kunt dus ongeveer 300 kip
pen houden. Nu kan men deze in een hok
zetten, doch ook al weer uit hygienische voor-
zorgsmaatregel en om de kippen beter te ver-
spreiden zijn 3 hokken van 100 (of nog beter
6 van 50) meer aan te bevelen. Koop slechts
<5£n soort kippen en wel Witte Leghorns. Die
doen het bij U in de streek best. Vraag daar
toe het adres van een fokker aan bij den heer
Schilt, secretaris der Ned. Fokkers-Vereeni-
ging te Groenekam. U krijgt dan met de
meeste kans op zekerheid goede waar, doch
moet er bij als voorwaarde stellen dat de be
treffende fokker minstens al twee jaren bij de
landelijk georganiseerde pullorumbestrijding
aangesloten geweest moet zijn. U zult dan
voor deze jonge hennen meer betalen dan U
gedacht had, doch zult er ook heel wat meer
mee bereiken dan U verwacht. U wenscht n.l.
een goed bedrijf te beginnen met prullen die
pas in het voorjaar aan den leg gaan en krijgt
nu een goed bedrijf met goede hokken en
goede kippen die U in November al heel wat
fijne eitjes zullen bezorgen. Deze eitjes kunt
U waarschijnlijk met Uw gezin lang niet
allemaal op. Uw patienten zullen dus ook
dubbel en dwars van de kippetjes genieten.
Tob niet over luizen of dergelijk ontuig. Een
arts die kippen houdt en begint met goed
materiaal heeft geen last van luizen by zyn
kippen.
Dr. TE HENNEPE
