Huis en Hof.
Pluimvee-rubriek.
DRIE ALPENBEKLIMMERS
VERONGELUKT.
HOOGWATER TE TER NEUZEN.
kunnen stellen om hun ontslag ongedaan te
maken. De kwestie is n.l. deze. Van de dage-
lijks bij de Italiaansche omroep-leiding bin-
nenkomende correspondence bestond zoo on-
geveer drie-kwart uit vurige liefdes-epistels
bestemd voor de omroepsters. Deze over-
vloed van liefdesbetuigingen lag, zoo niet de
Eangebedenen dan wel de omroepleiding wat
te zwaar op de maag, met bovenvermeld nood-
lottig gevolg.
HEX BRANDSCHERM, DAT WEL OMLAAG
DOCH NIET OMHOOG WILDE.
Kort voor den aanvang van een te houden
tooneelvoorstelling in bet Komodienbaus te
Berlijn, aldus meldt bet W. B., lieten de
brandweerlieden bij wijze van proefneming
bet ijzeren brandscherm neer.
Het gelukte naderhand ecbter niet, bet
„doek" weer omhoog te balen, zoodat de be-
zoekers onverricbterzake naar buis moesten
keeren. De entreegelden werden terugbetaald.
DOODELIJK ONGEVAL BIJ
GOLFSPEL.
Een V.D.-bericbt uit Parijs meldt:
Ronald Davis, de eigenaar van een beken-
de uitgeverij albier, is op tragische wijze om
bet leven gekomen. Op bet golfterrein nader-
de bij een speler, die hem niet hoorde aan-
komen en hem onverwachts met een golf-
stok tegen den slaap trof. Davis viel bewus-
teloos neer en is, zonder tot bewustzijn te zijn
gekomen, in bet ziekenhuis overleden.
PARELSNOER OP VUILNISBELT.
Op de vuilnisbelt van Westminster bij
Rainham aan de Theems zijn thans 60 ge-
meente-arbeiders aan bet zoeken naar een
kartonnen doosje, dat een parelsnoer ter
waarde van 36.000 gulden bevat.
Er is voor bet vinden een belooning van
3600 gulden uitgeloofd. Het snoer is bet
eigendom van een dame, die de vorige week
een boodschap naar haar juwelier had ge-
stuurd om een paar oorringen, die opnieuw
gemonteerd zouden worden, terug te zenden.
De juwelier had ook een parelsnoer van baar
in zijn bezit, dat bij met de oorringen terug-
zond. De dame, die het snoer niet verwachtte,
nam de oorringen uit het doosje en wierp dit
weg. Toen zij eenige dagen later bij den ju
welier om het balssnoer vroeg, werd de ver-
missing ontdekt.
Aangenomen wordt, dat het doosje met bet
snoer met het vuilnis is opgebaald.
EEN BANDIEXENBENDE ONSCHADELIJK
GEMAAKT.
De politie te New York is er in geslaagd
de hand te leggen op een bende van vier
mannen en een negerin die zicb bezig hield
met het ontvoeren van rijke personen en
daardoor losgeld eiscbte. De arrestatie van
deze bende is het onmiddellijk gevolg van de
betaling van eenige belangrijke bedragen aan
losgeld voor den veiligen terugkeer van den
rijken jongen makelaar Charles Rosenthal.
De leider van de bende was een zekere Nicho
las Green, de eigenaar van een hotel die als
bandiet bekend stond en die door zijn mede-
bandieten terdood veroordeeld was, omat bij
van het losgeld ten bedrage van vijftigduizend
dollar de helft had achtergehouden. De an-
dere gearresteerden zijn een zekere Adinolfi
en Sileo Strong, de beide gewapende leden
van de bende, de negerin Bettine Greene en
een zekere Markham. Het meisje werd ge-
bruikt als lokvogel voor de ontvoeringen. Zij
werd gearresteerd in Atlantic City, waar zij
een apartement deelde met een zekeren C.
Greene, een neger-kellner. Ofschoon ze ont-
kent negerin te zijn en zij weinig gekleurd is,
staat zij toch als zoodanig ingeschreven. Ro
senthal was hoogst verbaasd te hooren, dat
zij een negerin was.
EEN KOOPER IN NeGLIGe.
Een Poolsche inwoner van Parijs, zekere
Bernstein, heeft de ontdekking gedaan, dat
het buitengewoon moeilijk is, bij een kleerma-
ker een costuum te koopen, wanneer men er
niet reeds een heeft. Bernstein werd dezer
dagen gezien op den Boulevard, slechts ge-
kleed in zijn ondergoed en zijn pantoffels.
Deze tooi scheen hem volkomen logisch toe,
daar hij was uitgegaan om een costuum en
een paar schoenen te koopen. Toen hij een
kleermakerszaak was binnengegaan en zijn
wensch had geformuleerd, liet men hem daar
in een aan den winkel grenzend vertrek, waar
men hem een stalenboek gaf ten einde daar-
uit een keus te doen. Inmiddels werd een
agent gehaald.
Bernstein echter was hoogelijk verontwaar-
digd, toen de man der wet hem verzocht, mee
te gaan naar het bureau, teneinde zich over
zijn zonderling gedrag te verantwoorden.
Niets was duidelijker, zoo zeide hij, dan dat
hij een pak wilde koopen; hij had er immers
geen! Toen deze redeneering niet den ge-
wenschten indruk scheen te maken, begon hij
te vechterf. Drie man waren er noodig om
hem weg te voeren. Bernstein is thans in
observatie in de ziekenafdeeling der gevan-
genis.
SMOKKELSCHIP IN BRAND.
Ter hoogte van Gloucester in Massachu
setts, is een hevig gevecht geleverd tusschen
een schip, dat verondersteld werd een smok-
kelschip te zijn en de kustwacht. Daarbij werd
een lid der bemanning van het schip gedood.
Het schip raakte plotseling in brand en zonk
toen het naar de haven werd opgebracht.
POLITIEKE MOORD.
Toen de 17-jarige Jung-Stahlhelmer Eugen
Koop vorige week het Stahlhelmheim aan
den Schwanenwall 29 te Dortmund wilde ver-
laten, werd hij op den hoek van de Schwa-
nenstnasse door onbekende daders neergescho-
ten. Het gelukte den jongen man nog bij de
deur van het Stalhelmheim te komen, doch
hier zakte hij ineen. Spoedig daarop over-
leed hij. Van de daders ontbreekt ieder spoor.
DE GEWELDIGE REGENS TE BERLIJN.
De geweldige regen, die Berlijn Vrijdag-
nacht heeft geteisterd, is hier een geheel on-
gekend verschijnsel in dezen tijd van het jaar.
Op geen enkelen dag van 1931 is zooveel
regen gevallen als van Vrijdagavond 9 tot
Zaterdagochtend 7 uur. Te Berlijn viel in
het geheel 44 m.M. regen, terwijl de normale
hoeveelheid regen voor de heele maand Sep
tember gemiddeld 43 m.M. bedraagt. De Ber-
lijnsche brandweer heeft in het geheel in
meer dan 200 gevallen hulp moeten verleenen.
Het verkeer was geheel in de war. Tram-
lijnen moesten worden omgeleid, daar ze on-
mogelijk door de geheel overstroomde stra-
ten konden rijden. Ook tal van autobussen
moesten een omweg maken om hun doel te
bereiken.
ZES SCHILDERS GEVALLEN.
Op het Centraal station te Wiesbaden zijn
Zaterdagmorgen zes arbeiders, die op een
stellage aan het schilderen waren, door het
instorten van den steiger, naar beneden ge
vallen. Een was op slag dood, de anderen
kregen emstige verwondingen.
RAMP OP PORTO RICO.
Uit San Juan op Porto Rico wordt gemeld,
dat tengevolge van het plotseling wassen
van een rivier bij Ponce 200 personen zijn
verdronken. Ettelijke kleine huizen en hut-
ten van inlanders zijn door het water mee-
gesleurd. Slechts tien lijken konden worden
geborgen.
PORTSMOUTH DOOR WERVELWIND
GETEISTERD.
Een wervelwind van ongewone kracht
heeft Donderdag een dichtbewolkte wijk van
Portsmouth geteisterd. De wind kwam in
den middag opzetten en duurde slechts 15
minuten, maar in dien korten tijd had hij 20
huizen ernstig beschadigd of geheel ver-
woest, boomen ontworteld, schoorsteenen
van de daken gerukt en telegraaf- en tele-
foonpalen half of heelemaal omver geworpen.
Een gegolfd ijzeren dak van een loods werd
opgelicht op een afstand van bijna 1 K.M.
teruggevonden. Persoonlijke ongelukken zijn,
wonder boven wonder, niet voorgekomen.
WOLKBREUKEN IN ENGELAND.
In verschillende deelen van Engeland zijn
Vrijdag door wolkbreuken overstroomingeh
veroorzaakt, waardoor in enkele gevallen
aanzienlijke schade is aangericht.
Te Leeds en te Sheffield moesten verschei-
dene families hun huizen ontruimen wegens
het gevaar van instorten.
De treinverbinding met deze plaatsen is ge-
deeltelijk gestremd. Een groote machinefa-
briek moest gesloten worden, daar het bene-
dengedeelte onder water staat.
In het Peak-district staan eveneens uitge-
strekte terreinen onder water en talrijke be-
woners moesten hun huizen ontruimen.
Te Rotherham zijn de electrische geleidin-
gen door het water vernield, zoodat de stad
zonder licht is, het tramverkeer gestaakt is
en talrijke fabrieken niet konden werken.
Aan de te velde staande gewassen is in
verschillende streken door de overstrooming
groote schade toegebracht.
EEN SCHIPBREUK.
Het Engelsche stoomschip ,,Opal" uit Glas
gow is Vrijdagavond 3 -mijlen van Kaap Land-
end bij woeste zee omgeslagen en gezonken.
Tien leden der bemanning en edn passagier
slaagden er in zich in de taooten te redden.
De kapitein en de eerste machinist zijn ver
dronken. Verscheidene stoomschepen en red-
dingbooten hebben het schip getracht te hulp
te komen, doch alle pogingen waren vergeefs.
Het stoomschip had een lading mais aan
boord en was op weg van Antwerpen naar
Cardiff.
SPOORWEGONGELUK DOOR EEN
WOLKBREUK.
Een wolkbreuk heeft in het boven-Saarge-
bied in de buurt van Saarburg (Lotharingen)
groote schade aangericht. Een gedeelte van
het dorp Bethelminger werd onder water ge-
zet. In de nabijheid van dit plaatsje werd de
spoorwegdijk door de groote massa's water
onderspoeld, zoodat toen een kolentrein ko-
mend uit de richting Saargemuend voorbij
reed, een hoeveelheid grond wegzakte, met
het gevolg, dat verscheidene wagons van den
dijk vielen en omsloegen. Een remmer werd
onder de puinhoopen der wagens begraven.
Zijn lijk kon na urenlang zoeken geborgen
worden. Door het geven van signalen kon een
naderende passagierstrein gewaarschuwd
worden, zoodat hiermede een ernstig ongeval
werd voorkomen.
ENGELSCHE RECHTER.
Naar Reuter uit Londen meldt, zijn Vrijdag
een aantal Nederlandsche zeelieden voor den
politiereehter te Hove verschenen, beschuldigd
van smokkelarij. De zeelieden hadden een
ambtenaar van de kustwacht, wiens identiteit
hun onbekend was, verteld hoe hij de douane
kon ontgaan.
De kustwachtbeambte, die te Shoreham
aan boord van het schip was gekomen, kocht
sigaretten van den kapitein en later gaf deze
hem 10 flesschen brandewijn, die hij later aan
land gebracht had. De beambte keerde later
terug met zijn chef, dien hij had ingelicht en
die de zeelieden in arrest stelde. De aanwezi-
ge smokkelwaar werd in beslag genomen. De
kapitein verklaarde, dat hij zeer slecht be-
taald werd en er op deze wijze wat poogde
bij te verdienen. Hij bekende schuldig te zijn,
maar verklaarde geld te moeten verdienen om
een operatie te kunnen betalen, die zijn vrouw
moest ondergaan. De politiereehter veroor-
deelde den kapitein tot 6 shilling boete, den
eersten machinist tot 4 sh., den tweeden ma
chinist tot 3 sh. en een Estlandsch lid van de
bemanning tot 16 sh.
EEN DWAAS TESTAMENT.
In Plymouth is uit New York per boot aan-
gekomen de 67jarige mrs. A. M. Granatt, die
in de Engelsche havenstad zeer goed bekend
is, aangezien ze nu al voor de vijf-en-twintigste
maal den overtocht van New York naar Lon
den heeft gemaakt. De -oud-e dame, die op elk
van deze reizen zwaar van zeeziekte te lijden
heeft, maakt de overtochten om een testa
ment van drie uude tantes na te komen Vol-
gens dit testament zal de erfenis van 200.000
dollar haar eerst worden uitbetaald als ze
vijftig maal over den Oceaan naar Europa en
terug is gevaren. Daar ze eerst groote vrees
voor de zee had, heeft ze nu achterstand. En
daar ze, zooals gezegd, 67 jaar is, zal ze 92
moeten worden, wil ze in het bezit van het
geld komen. Intusschen moet ze de reizen toch
maken, aangezien in het testament ook be-
paald is,mat ze haar lijfrente, welke ze even
eens van die overleden tantes heeft, niet meer
krijgt, zoodra ze de scheepsreizen staakt. Het
heet, dat de tantes haar testament zoo on-
menschelijk hebben opgesteld, omdat ze mrs.
Granatt, die zeer vreesachtig was, daarvan
wilden genezen.
DE DOKTERS IN DENEMARIKEN EN DE
CRISIS.
Op een de vorige week gehouden vergade-
ring van de voorzitters en de afgevaardigden
van de verschillende districtsvereenigingen
der Deensche geneesheeren is, naar „Politi-
ken" meldt, met algemeene stemmen een
motie aangenomen waarbij aan de districts
vereenigingen en de specialistenorganisaties
in overweging wordt gegeven de honoraria in
de vrije practijk te verlagen. Ter motiveering
wordt in de motie gezegd dat de Deensche
doktersstand zijn deel moet dragen van de
economische crisis die het bedrijfsleven van
het land heeft getroffen.
Een bindend besluit kon niet genomen wor
den daar de districtsvereenigingen ten aan-
zien van het honorarium souverein zijn op
eigen terrein.
In verband met de aanneming dezer motie
publiceert „Politiken" eenige cijfers betreffen-
de Kopenhagen, dat ruim 600 dokters telt en
waaruit blijkt dat slechts weinig geneeshee
ren zeer groote inkomens hebben. Er waren
er volgens de jongste cijfers, dagteekenend
uit 1928, 70 met een inkomen van nog geen
3000 kronen (een kleine 2000 gulden), naar
verhouding de meesten, 107 van de ruim 600,
hadden een inkomen van 1015.000 kronen
en 45 van meer dan 30.000 kronen. Hiervan
waren er 10 met een inkomen van 50.000
100.000 kronen. Bij de inkomens is de rente
uit vermogens inbegrepen, die bij de hooge
inkomens een derde tot de helft van het in
komen pleegt uit te maken.
GEVECHT MET EEN BEER.
In de buurt der gemeente Rogatica in
Kroatie is de landbouwer Sahin Csascevic
het slachtoffer van een onverwachte ontmoe-
ting met een beer geworden, welke uit het
bosch op den op zijn akker werkenden land
bouwer toekwam. De beer viel den landbou
wer aan en na een wanhopigen strijd bleef
Csavcevic op het terrein van den strijd lig-
gen. Hierop keerde de beer weer naar het
bosch terug. Van den schedel van Csavcevis
was de geheele huid afgeseheurd en ook aan
borst en armen had hij ernstige verwondin
gen, zoodat er weinig hoop bestaat, dat hij
in leven zal blijven.
Dinsdag zijn drie toeristen uit Geneve, bij
het beklimmen der Alpen, omlaag gestort.
Een hunner was onmiddellijk dood, de tweede
werd zwaar gewond en de derde bekwam
slechts lichtere kwetsuren.
LEVENSTEEKEN NA DERTIEN JAAR
VAN EEN KRIJGSGEVANGENE.
Na dertien jaar stilzwijgen is thans door
een familie in Hagen bericht omtvangen van
een familielid, dat in den oorlog door de Rus-
sen krijgsgevangen werd gemaakt.
De vroeger in Hagen wonende Walter Golke
kwam in 1916 in Russische krijgsgevangen-
schap en werd met anderen naar een onher-
bergzaam oord gevoerd. Door bemiddeling
van Nanssen werd hij in 1917 overgebracht
naar een minder onherbergzame plaats aan de
Russisch-Ohineesche grens.
Na 1917 bleef elk bericht uit, totdat een
dezer dagen uit Norvo Oergenisch in Toerte-
stan een brief van Golke, gerieht aan zijn
ouders in Hagen werd besteld, waarin hij om
hulp vraagt. Uit dezen brief blijkt, dat hij tal
van malen geschreven heeft; nooit heeft ech
ter een dezer brieven zijn bestemming be-
reikt.
EEN BLOEDIGE BRUILOFT.
In een Hongaarsch dorpje dicht bij Szege-
din hebben twee afgewezen minnaars ma-
chinegeweervuur geopend op de bruiloftsgas-
ten van een nijken boer, wiens dochter meit
een jonger medeminnaar in het huwelijk was
getreden. Vrijwel het geheele dorpje was op
het bruiloftsmaal genoodigd, dat in den open
hof der boerderij gehouden werd. De beide
ouders der bruid en een der getuigen zijn ge
dood, het bruidspaar is levensgevaarlijk en
15 andere gasten zijn minder ernstig gewond.
De moordenaars zijn in de verwarring nog
ontsnapt.
WEDSTRIJD VAN DORPSOMROEPERS.
Een -merkwaardige wedstrijd heeft, naar de
Tel. meldt, dezer dagen plaats gehad in Lyme
Regis, een dorp aan de Zuidkust van Enge
land. Dertien dorpsomroepers waren er bij
elkaar gekomen om uit te maken wie het
machtigst geluid kon ontwikkelen en dus
recht had op den titel kampioen schreeuwer,
of zooals zij het zelf met een wat fraaiere
uitdrukking noemen, op den titel Nationaal
Omroepers-kampioen van Engeland en Wales.
Deze terecht „geruchtmakende" wedstrijd
vond plaats op een dag, dat ook de natuur
een woordje meesprak: de omroepers moesten
zich boven het gebulder van den krachtigen
Zuidwesterstorm uit verstaahbaar maken.
Bovendien stortten zich telkens en telkens
weer zware zeeen op het strand van de baai,
waaraan Lyme Regis ligt en kreunden en
kraakten de boomen onder het geweld van
den wind, die door hun takken voer.
Het gezelschap candidaten voor het kam-
pioenschap bestond uit werkelijk dlite figuren.
Er waren mannen met blauwe, goudgerande
capes en gele kousen, met kniebroeken van
rood of blauwpluche met geplooide kragen,
gepoederde pruiken en schoenen met gespen
en steekhoeden met drie hoeken of wel een
hooge-zijden.
Ook de oudste dorpsomroeper van Enge
land, de 82-jarige John Anderson uit Folke
stone, een in zijn dorp geziene poeet en hier
tusschen zijn mededingers een gestalte, die
door zijn griij/ze haren en zijn eerbiedwaardige
houding opviel, was in het strijdperk getre
den, zoowel als mr. Oox van Bumham on Sea,
bekend als „de man met zeven-mijlsstem".
De dertien omroepers hebben bij den wed
strijd niet het gebruikelijke drie maal herhaal-
de ,,oyez"!" laten hooren, dat sinds vele
eeuwen door Engelsche omroepers wordt ge-
bruikt, om de aandacht hunner hoorders te
vragen voor de aankondiging, welke zij gaan
doen, maar zij deden de lucht trillen van een
uit voile borst voorgedragen lofspraak op
Lyme Regis.
Zij stonden daarbij op een platform in het
open veld in een voortdurend neerstroomenden
regen, die van hun zwierige hoeden af droop,
langs hun gebruinde nekken stroomde en met
een straaltje uit hun prachtige kleeren liep.
Ten Noordoosten van het platform hadden de
leden van de jury zich opgesteld aiji niet
zoo direct aan regen en wind blootgesteld als
de „stemhebbers" op het platform, hetgeen
ook niet noodig was, daar de kracht van hun
orgaan zich niet met de ontketende natuur-
krachten behoefde te meten.
Het eerst liet mr. Cox, de man met de
zeven-mijlsstem, zijn geluid hooren. Hij legde
daarbij het hoofd in den nek en zette zulk
een keel op, dat een paard, dat twee kilo
meter verder over de slechte trjden stond te
peinzen, opschrikte en het op een draven
zette.
Vervolgens nam de kampioen van het vorig
jaar, mr.°Abbott, de omroeper te Lyme Regis,
het op tegen het loeien van den storm. Hij
had daarbij het teeken van zijn kampioens-
titel, een zilveren klokje dat twee en een halve
eeuw geleden in Devon werd gemaakt, aan
een kleurige sjerp over zijn schouders ge
stagen. Brj zijn geluid verdween dat van mr.
Cox in het niet. Men zegt zelfs, dat er de
ruiten in Lyme Regis van hebben gerinkeld.
Toen ieder mededinger zijn loflied in den
wind gebulderd had, toleek, dat er twee per
sonen voor het kampioenschap in aanmerking
kwamenmr. Abbott, de kampioen, en een
oud kampioen met name Willian Angliss van
Marlborough. Drie keer moesten zij om beur-
ten hun lofspraak laten galmen, alvorens de
jury een besluit kon nemen. Toen werd Ab
bott tot kampioen uitgeroepen met mr. Ang
liss als tweede. Vol vreugde hebben dien
avond de Lyme Regiers de overwinning van
hun dorpsgenoot gevierd. Ongetwijfeld zullen
zij in de toekomst met een gevoel van trots
luisteren naar het driewerf „Oyez!" van den
omroeper, hun omroeper, die nu al twee jaar
den naam van hun dorp met zooveel succes
heeft verdedigd.
HYI'NOTISEURS AAN DE SPEELTAFEL.
Een nieuwe methode om ,,valsch" te spelen
is ontdekt in de speelzalen van de mondaine
badplaats Juan-les-Pins. Het was de directie
van het casino aldaar opgevallen, dat sedert
eenigen tijd enkele vrouwen groote bedragen
aan de baccarat-tafel hadden gewonnen. Naar
als vaststaand wordt aangenomen zijn deze
vrouwen door hypnotiseurs als media ge-
bruikt. De verliezen, welke het beroemde Bat-
tisti-speelsyndicaat door de nieuwe methode
heeft geleden, zijn z66 groot, dat de leden er
van den directeur van het casino, Edgar
Baudoin hebben medegedeeld in het vervolg
het Casino niet meer te zullen bezoeken, ten-
zij de hypnotiseurs ontdekt worden en him
voorgoed de toegang tot de speelzalen zal
worden ontzegd. Zij zijn er van overtuigd,
dat het geheimzinnige complot in staat is, de
bank van elke speelzaal in Frankrijk te doen
springen.
De hypnotiseurs sohijnen als volgt te werk
te gaan: Zij zenden vrouwen, die media zijn,
uit om te spelen. Zelf posteeren ziji zich op
verschillende punten aohter de tafel als toe-
schouwers en bestudeeren nauwgezet de kaar-
ten der spelers. Met hun hypnotiseerend ver-
mogen controleeren zij het spel van de media
en dwingen dezen te spelen, zooals zij dat
willen. Men neemt aan, dat enkele vrouwen,
die op deze wijze enorme bedragen hebben
verdiend, niet eens weten, dat zij op deze wijze
worden gebruikt. Zij worden onder hypnoti-
schen invloed gebracht, gedwongen aan de
speeltafel plaats te nemen en het spel te
spelen zooals de hypnotiseur dat wil.
Zooals te begrijpen is heeft een en ander
groote opschudding onder het spelerspubliek
teweeggebracht. De directie heeft de politie
gewaarschuwd, met het gevolg, dat behalve
de geheimzinnige hypnotiseurs zich onder het
elegante publiek ook nog detectives bevin-
den, die belast zijn met de taak het mysterie
op te lossen. Het is reeds gebleken, dat de
hypnotiseurs door de geweldige inspanning,
die hun werk vereischt, niet meer dan 66n
keer per nacht hun slag kunnen slaan.
EEN NEW-YORKSCH MYSTERIE.
Omstreeks het begin dezer maand vertrok
het bekende luxe-passagierssohip de ,,Belgen-
land" uit New-York, voor het maken van een
plezierreis naar Halifax, meldt „de Tel.". Aan
boord bevond zich een uitgelezen gezelschap,
o.w. ook een schatrijke zijdehandelaar uit
Japan, Hisasji Foejimoera, die den tocht in
gezelschap van zijn dochtertje en haar gou-
vemante maakte. De reis liep vlot van stapel
en het geheele selecte gezelschap keerde vol-
daan naar de Ver. Staten terug, totdat vlak
voor den ingang van de haven van New-York
zich een gebeurtenis afspeelde, waarvoor men
tot dusver de oplossing nog altijd niet heeft
kunnen vinden. Foejimoera, dien men even
te voren nog in zijn statiehut had gezien, was
verdwenen.
Wat er met hem gebeurd is, kon geen
mensch zich verklaren. Er was niemand over
boord gevallen, ook van een misdaad was
geen enkel spoor aanwezig en toch was Foe
jimoera er niet meer. Dat gebeurde op den
14en Augustus; sindsdien zijn reeds 14 dagen
verloopen. De booten der Amerikaansche
kustwacht hebben nauwgezet de geheele om-
geving van New-York afgezocht, doch niets
gevonden. Een belooning van niet minder dan
12.000 gulden is uitgeloofd voor diegene. die
inlichtingen omtrent het lot van den zijde-
magnaat kan verstrekken, maar niemand is
komen opdagen. Wanneer Foejimoera het
slachtoffer van een moord is geworden, het
geen ondanks alles waarschijnlijk is, dan zien
de autoriteiten zich inderdaad geplaatst voor
een volmaakte misdaad, daar immers slacht
offer, moordenaar en bewijsmiddelen als door
de aarde zijn verzwolgen.
Intusschen is gebleken, dat de Japansche
millionnair tusschen 1 Maart en 1 Augustus
een bedrag van bijna 900.000 gulden bij zijn
bank heeft opgenomen, zonder dat men ook
maar in het minst heeft kunnen nagaan,
waarvoor dit zelfs voor een multi-millionnair
aanzienlijjke bedrag in deze paar maanden
tijds is gebruikt. Zoo komt het, dat een deel
der politie-autoriteiten te New-York overhelt
naar de meening, dat Foejimoera in de macht
van afpersers is gevallen, dat hij, ten einde
zich aan hun voortdurende vervolgingen te
onttrekken, bij den ingang der New-Yorksche
haven heimelrjik de ,,Belgenland" heeft ver-
laten en dat hij thans onder een valschen
naam gezond en wel in de Vereen. Staten ver-
toeft. Deze veronderstelling vindt steun in de
omstandigheid, dat Foejimoera zich aan boord
van het schip tegenover de gouvemante van
zijn dochertje herhaaldelijk er over heeft uit-
gelaten, dat hij bang was voor een geheim-
zinnig personage, wiens naam hij evenwel be-
slist weigerde te noemen, doch wiens moge-
lijke aanwezigheid op het schip blijkbaar vol-
doende was, Foejimoera zich het grootste
deel van den tocht in zijm statiehut te doen
opsluiten.
Merkwaardigerwijze heeft dezen zelfden
zomer een tweede even geheimzinnige ver-
dwijning plaats gehad, nl. van miss Starr
Faithfull, die eveneens vlak voor het berei
ken van de haven van New-York verdween,
zonder dat men ooit een spoor van haar heeft
kunnen terugvinden.
SNOEIEN VAN KAMERPLANTEN.
Een der vele oorzaken waardoor de kamer-
planten soms een minder florisanten indruk
maken is een gevolg van weinig of in 't geheel
niet snoeien der planten. In den tuin kan door
een ondeskundige hand al heel spoedig veel te
veel worden gesnoeid, doch bij de kamerplan-
ten worden er vele bedorven of komen niet
tot voile ontwikkeling, doordat ze nooit wor
den gesnoeid.
Kamerplanten moeten vaak onder minder
gunstige omstandigheden tot ontwikkeling'
komen, de groei is als gevolg daarvan zwak,
meestal groeien alleen de toppen der scheuten
door en wordt de plant van onderen gemak-
kelijk kaal. Door het oordeelkundig snoeien
of insniijlden kunnen we dit zooveel mogelijk
voorkomen.
Vooral wanneer we de planten in een be-
paalden vorm willen opkweeken is snoeien
noodzakelijk en begint dit reeds bij de jonge
opgepotte stekken. Wanneer men een stek-
plantje in struikvorm wenscht op te kweeken
wordt begonnen met de kop te verwijderen
Daardoor worden de lager staande en nog
slapende oogen tot ontwikkeling aangezet. By
het opkweeken tot den stamvorm wordt na-
tuurlijk de kop niet uitgesneden, doch worden
alle zich ontwikkelende zijscheuten zoo spoe
dig mogelijk weggenomen. Pas wanneer de
plant de gewensdhte hoogte heeft bereikt
wordt de kop weggenomen, waarna de zich
daama ontwikkelende zjjscheuten nog meer-
dere malen worden ingesneden om den ge-
wenschten vorm te krijgen. Ook jonge struik-
planten worden tijdens de groeiperiode inge
sneden om een goed gevulden vorm te krijgen
Dit insnijden of wegknij-pen kan zelfs den
bloei der jonge planten beduidend vertragen,
doch dit is beter dan zwakke en niet goed
gevormde planten tot -bloei te brengen.
Het is duideliyk, dat niet alle planten op
dezelfde wijze behandeld moeten worden,
Bloemplanten als Hortensia's, Pelargoniums,
Fuchia, Helaotropen en dergelijke worden als
regel in het voorjaar by het begin van her-
nieuwden groei gesnoeid. Doode en zwakke
twijgjes worden verwijderd, wat als regel vol-
doende zal zijn om te voorkomen, dat de
plant te dicht gaat worden. De resteerende
takken kunnen waar noodig gedeeltelijk wor
den ingekort en wel zoodanig, dat het dichtst
bij1 de snede staande oog naar buiten of zij-
waarts is gerieht. Uit dat oog ontwikkelt
zich later een kraohtige twijg en deze mag
niet naar binnen groeien. Bij het snoeien moet
er terdege op gelet worden of de planten
bloeien op jonge scheuten dan wel op voor-
jarig hout. Bij de Hortensia laat men de
krachtige scheuten in het voorjaar ongemoeid
en bepaalt men zich alleen tot het wegnemen
van doode en te -dicht op-een staande twijgjes.
In het begin zal men zeker by het snoeien,
in inkijpen van zijn kamerplanten fouten
maken, doch spoedig zal men zien, hoe de
planten te behandelen, Kleine fouten kunnen
vaak nog geheel of gedeeltelijk worden her-
steld.
Vragen, deze rubriek betreffende,
kunnen door de abonne's worden
gezonden aan Dr. Te Hennepe,
Diergaardesingel 96a, Rotterdam.
Postzegel van 6 cent voor ant-
woord insluiten en blad vermelden.
OVER DE ROL VAN DE KALKZOUTEN IN
HET KIPPENVOER.
We hebben dus in -het voorgaande artikel
gezien, dat de spiermaag der kippen op een
sohitterende wijze het voer dat er in komt fijn
maalt en met het maagsap, dat sterk zuur is,
mengt. Degenen, die wel eens een kippen-
maag opengemaakt hebben, weten dat daar
alfaijd steentjes in zitten en dat men het bin-
nenvlies der maag er ineens uit kan trekken,
zoodat dan de maagspier overblijft die voor
velen als een delicatesse geld. Dat vliesje nu
behoort eigenlijik niet tot de maag, het be
staat niet uit een celweefsel doch uit een soort
ingedroogd slym van bepaalde maagklieren,
een slijrn dat indroogd als een verhoorend
laagje.
Van uit de maag komt het voer in den z.g.
twaalfvingerige.n darm waar het vermengd
wordt met het sap der buikspeekselklier (het
pancreas) en de gal uit de lever. Nu wordt
in den darm het opgeloste voedsel als het
ware door den darmwand gefiltreerd en komt
in de bloedvaten en de lymphaten die het
verder door het lichaam brengen. Doordat de
kip geen speekselklieren heeft vervult het
pancreas bij haar deze rol en helpt dus mede,
het zetmeel in suikers om te zetten. Wij heb
ben echter thans speciaal het oog op de kalk-
zouten die in de maag door het zoutzuur op-
gelost waren. De kip heeft voor de vorming
van de eischaal enorm veel kalk noodig, dus
zal men in het bloed dat van den darm komt
ook veel kalk moeten verwachten. Dit is ook
inderdaad het geval. Door zeer b'rjlzondere
proeven heeft men bij kippen die aan den leg
waren en bij kippen die niet aan den leg waren
het kalkgehalte in de aan- en afvoerende
bloedvaten van den darm onderzocht. Bij niet
leggende kippen was het kalkgehalte in deze
beide bloedsoorten gelijk doch bdj leggende
kippen was het kalkgehalte van de afvoerende
vaten 12 percent hooger dan van de aanvoe-
rende vaten. Het kalkrijke bloed gaat naar
het hart en komt dan later ook in den eileider,
waar het op een bepaalde plaats in de kalk-
schaalnklieren weer afgescheiden wordt op het
buitenste eivlies dat zich om het ei bevindt.
Waarschijnlijik heeft bij dit proces de zuur-
graad van -den eileider Invloed. Bij niet leg
gende kippen reageert namelijk het sliijimvlies
van den eileider op alle plaatsen vrijwel gelijk
en lichtelijk zuur, doch bij leggende hennen
reageert het slijmvlies op de plaats waar de
eischaal gevorm-d wordt veel zuurder. Het
eiwit zelf dat zich vormt reageert veel meer
neutraal, meer zooals het bloed zelf van de
kip. Trouwens de reactie van het eiwit dat
het eerst gevormd wordt, dus direct om den
dooier, is eenigszins anders dan die van het
eiwit, dat meer in de buitenste lagen afgezet
wordt. Ik kan jammer genoeg hier niet op
de scheikundige bepaling van den zuurgraad
ingaan, mogelyk zie ik daar later in een apart
artikeltje wel eens kans voor. Het is een
belangrijke zaak, want door middel van deze
nauwkeurige zuurbepaling kan men tamelijk
nauwkeurig den ouderdom van eieren bepalen.
Laten we daarom maar voorloopig onthou-
d-en dat men den zuurgraad of beter de
reactie van een ei aangeeft als p. H. 1.3 tot
p. H. 7.5 zoolang het nog in den eileider pas
gevormd is. De reactie van het eerst gevorm
de eiwit, waarover ik daar juist sprak, is
p. H. 6.7 tot 6.8 en die van kippenbloed p. H.
7.4 dus ongeveer die van een versch ei.
De opgeloste kalkzouten in het bloed nu
(dubbel-koolzure-kalk, phosphorzure kalk,
chloorkalk en eiwit-kalk-verbindingenwor
den naar de kalkklieren gebracht en door een
of ander geheimzinnig proces worden ze daar
weer veranderd in gewone koolzure kalk die
de eischaal vormt. Dit geheimzinnige proces
nu wordt op 't oogenblik in 'n Amerikaanscn
laboratorium bestudeerd en ik hoop later de
resultaten hiervan te bespreken.
Deze studie over de kalkstofwisseling bij
leggende kippen wordt weer aangevuld door
proeven omtrent de kalkbehoefte bij kuikens.
Kuikens hebben voor de vorming van stevige
beenderen ook veel kalk noodig, maar heel
andere kalkverbindingen dan de kip voor
haar eischaal. Was de eischaal voor een
groot gedeelte opgebouwd uit koolzure kalk,
het been der kuikens is voor een groot ge
deelte opgebouwd uit phosphorzure kalk.
Waren dus gemalen schelpen best als kippen-
voer en als grit, voor kuikens hebben we er
niet veel aan en hebben we meer aan beende-
renmeel dat phosphorzure kalk bevat. Maar
zal men vragen, als er nu om een k-uiken of
een kip goed te voeren al zoo'n lading geleerd-
heid noodig is, hoe is het dan mogelijk, dat
er ooit een kuiiken groot geworden is of een
kip eieren gelegd heeft? Dat komt omdat
moeder natuur daar gelukkig voor zorgt en
als het van onze wijshei-d afhing kwam er ook
niets van terecht. Maar aan den anderen
kant trachten wij toch de natuurprocessen te
bestudeeren met al onze onvolmaaktheid en
desnoods, als het kan, een weinig te helpen.
Vandaar dus, dat men zich de vraag stelde:
Zou er verschil in groei en ontwikkeling z'jm
tusschen kuikens die ik maar in het wilde
weg kalkzouten geef en tusschen kuikens die
ik de kalkzouten in een bepaalde verhouding
geef. Dr. TE HENNEPE.
(Zonnetyd.)
voorm. nam.
Donderdag 10 Sept. 12.25
Vrijdag 11 0.48 1.11
Zaterdag 12 1.31 1.51
Zondag 13 2.11 2.30
Maandag 14 2.50 3.10
Dinsdag 15 3.29 3.50
Woensdag 16 4.09 4.28