Huis en Hof. Pluimvee-rubriek. DRIE ALPENBEKLIMMERS VERONGELUKT. HOOGWATER TE TER NEUZEN. kunnen stellen om hun ontslag ongedaan te maken. De kwestie is n.l. deze. Van de dage- lijks bij de Italiaansche omroep-leiding bin- nenkomende correspondence bestond zoo on- geveer drie-kwart uit vurige liefdes-epistels bestemd voor de omroepsters. Deze over- vloed van liefdesbetuigingen lag, zoo niet de Eangebedenen dan wel de omroepleiding wat te zwaar op de maag, met bovenvermeld nood- lottig gevolg. HEX BRANDSCHERM, DAT WEL OMLAAG DOCH NIET OMHOOG WILDE. Kort voor den aanvang van een te houden tooneelvoorstelling in bet Komodienbaus te Berlijn, aldus meldt bet W. B., lieten de brandweerlieden bij wijze van proefneming bet ijzeren brandscherm neer. Het gelukte naderhand ecbter niet, bet „doek" weer omhoog te balen, zoodat de be- zoekers onverricbterzake naar buis moesten keeren. De entreegelden werden terugbetaald. DOODELIJK ONGEVAL BIJ GOLFSPEL. Een V.D.-bericbt uit Parijs meldt: Ronald Davis, de eigenaar van een beken- de uitgeverij albier, is op tragische wijze om bet leven gekomen. Op bet golfterrein nader- de bij een speler, die hem niet hoorde aan- komen en hem onverwachts met een golf- stok tegen den slaap trof. Davis viel bewus- teloos neer en is, zonder tot bewustzijn te zijn gekomen, in bet ziekenhuis overleden. PARELSNOER OP VUILNISBELT. Op de vuilnisbelt van Westminster bij Rainham aan de Theems zijn thans 60 ge- meente-arbeiders aan bet zoeken naar een kartonnen doosje, dat een parelsnoer ter waarde van 36.000 gulden bevat. Er is voor bet vinden een belooning van 3600 gulden uitgeloofd. Het snoer is bet eigendom van een dame, die de vorige week een boodschap naar haar juwelier had ge- stuurd om een paar oorringen, die opnieuw gemonteerd zouden worden, terug te zenden. De juwelier had ook een parelsnoer van baar in zijn bezit, dat bij met de oorringen terug- zond. De dame, die het snoer niet verwachtte, nam de oorringen uit het doosje en wierp dit weg. Toen zij eenige dagen later bij den ju welier om het balssnoer vroeg, werd de ver- missing ontdekt. Aangenomen wordt, dat het doosje met bet snoer met het vuilnis is opgebaald. EEN BANDIEXENBENDE ONSCHADELIJK GEMAAKT. De politie te New York is er in geslaagd de hand te leggen op een bende van vier mannen en een negerin die zicb bezig hield met het ontvoeren van rijke personen en daardoor losgeld eiscbte. De arrestatie van deze bende is het onmiddellijk gevolg van de betaling van eenige belangrijke bedragen aan losgeld voor den veiligen terugkeer van den rijken jongen makelaar Charles Rosenthal. De leider van de bende was een zekere Nicho las Green, de eigenaar van een hotel die als bandiet bekend stond en die door zijn mede- bandieten terdood veroordeeld was, omat bij van het losgeld ten bedrage van vijftigduizend dollar de helft had achtergehouden. De an- dere gearresteerden zijn een zekere Adinolfi en Sileo Strong, de beide gewapende leden van de bende, de negerin Bettine Greene en een zekere Markham. Het meisje werd ge- bruikt als lokvogel voor de ontvoeringen. Zij werd gearresteerd in Atlantic City, waar zij een apartement deelde met een zekeren C. Greene, een neger-kellner. Ofschoon ze ont- kent negerin te zijn en zij weinig gekleurd is, staat zij toch als zoodanig ingeschreven. Ro senthal was hoogst verbaasd te hooren, dat zij een negerin was. EEN KOOPER IN NeGLIGe. Een Poolsche inwoner van Parijs, zekere Bernstein, heeft de ontdekking gedaan, dat het buitengewoon moeilijk is, bij een kleerma- ker een costuum te koopen, wanneer men er niet reeds een heeft. Bernstein werd dezer dagen gezien op den Boulevard, slechts ge- kleed in zijn ondergoed en zijn pantoffels. Deze tooi scheen hem volkomen logisch toe, daar hij was uitgegaan om een costuum en een paar schoenen te koopen. Toen hij een kleermakerszaak was binnengegaan en zijn wensch had geformuleerd, liet men hem daar in een aan den winkel grenzend vertrek, waar men hem een stalenboek gaf ten einde daar- uit een keus te doen. Inmiddels werd een agent gehaald. Bernstein echter was hoogelijk verontwaar- digd, toen de man der wet hem verzocht, mee te gaan naar het bureau, teneinde zich over zijn zonderling gedrag te verantwoorden. Niets was duidelijker, zoo zeide hij, dan dat hij een pak wilde koopen; hij had er immers geen! Toen deze redeneering niet den ge- wenschten indruk scheen te maken, begon hij te vechterf. Drie man waren er noodig om hem weg te voeren. Bernstein is thans in observatie in de ziekenafdeeling der gevan- genis. SMOKKELSCHIP IN BRAND. Ter hoogte van Gloucester in Massachu setts, is een hevig gevecht geleverd tusschen een schip, dat verondersteld werd een smok- kelschip te zijn en de kustwacht. Daarbij werd een lid der bemanning van het schip gedood. Het schip raakte plotseling in brand en zonk toen het naar de haven werd opgebracht. POLITIEKE MOORD. Toen de 17-jarige Jung-Stahlhelmer Eugen Koop vorige week het Stahlhelmheim aan den Schwanenwall 29 te Dortmund wilde ver- laten, werd hij op den hoek van de Schwa- nenstnasse door onbekende daders neergescho- ten. Het gelukte den jongen man nog bij de deur van het Stalhelmheim te komen, doch hier zakte hij ineen. Spoedig daarop over- leed hij. Van de daders ontbreekt ieder spoor. DE GEWELDIGE REGENS TE BERLIJN. De geweldige regen, die Berlijn Vrijdag- nacht heeft geteisterd, is hier een geheel on- gekend verschijnsel in dezen tijd van het jaar. Op geen enkelen dag van 1931 is zooveel regen gevallen als van Vrijdagavond 9 tot Zaterdagochtend 7 uur. Te Berlijn viel in het geheel 44 m.M. regen, terwijl de normale hoeveelheid regen voor de heele maand Sep tember gemiddeld 43 m.M. bedraagt. De Ber- lijnsche brandweer heeft in het geheel in meer dan 200 gevallen hulp moeten verleenen. Het verkeer was geheel in de war. Tram- lijnen moesten worden omgeleid, daar ze on- mogelijk door de geheel overstroomde stra- ten konden rijden. Ook tal van autobussen moesten een omweg maken om hun doel te bereiken. ZES SCHILDERS GEVALLEN. Op het Centraal station te Wiesbaden zijn Zaterdagmorgen zes arbeiders, die op een stellage aan het schilderen waren, door het instorten van den steiger, naar beneden ge vallen. Een was op slag dood, de anderen kregen emstige verwondingen. RAMP OP PORTO RICO. Uit San Juan op Porto Rico wordt gemeld, dat tengevolge van het plotseling wassen van een rivier bij Ponce 200 personen zijn verdronken. Ettelijke kleine huizen en hut- ten van inlanders zijn door het water mee- gesleurd. Slechts tien lijken konden worden geborgen. PORTSMOUTH DOOR WERVELWIND GETEISTERD. Een wervelwind van ongewone kracht heeft Donderdag een dichtbewolkte wijk van Portsmouth geteisterd. De wind kwam in den middag opzetten en duurde slechts 15 minuten, maar in dien korten tijd had hij 20 huizen ernstig beschadigd of geheel ver- woest, boomen ontworteld, schoorsteenen van de daken gerukt en telegraaf- en tele- foonpalen half of heelemaal omver geworpen. Een gegolfd ijzeren dak van een loods werd opgelicht op een afstand van bijna 1 K.M. teruggevonden. Persoonlijke ongelukken zijn, wonder boven wonder, niet voorgekomen. WOLKBREUKEN IN ENGELAND. In verschillende deelen van Engeland zijn Vrijdag door wolkbreuken overstroomingeh veroorzaakt, waardoor in enkele gevallen aanzienlijke schade is aangericht. Te Leeds en te Sheffield moesten verschei- dene families hun huizen ontruimen wegens het gevaar van instorten. De treinverbinding met deze plaatsen is ge- deeltelijk gestremd. Een groote machinefa- briek moest gesloten worden, daar het bene- dengedeelte onder water staat. In het Peak-district staan eveneens uitge- strekte terreinen onder water en talrijke be- woners moesten hun huizen ontruimen. Te Rotherham zijn de electrische geleidin- gen door het water vernield, zoodat de stad zonder licht is, het tramverkeer gestaakt is en talrijke fabrieken niet konden werken. Aan de te velde staande gewassen is in verschillende streken door de overstrooming groote schade toegebracht. EEN SCHIPBREUK. Het Engelsche stoomschip ,,Opal" uit Glas gow is Vrijdagavond 3 -mijlen van Kaap Land- end bij woeste zee omgeslagen en gezonken. Tien leden der bemanning en edn passagier slaagden er in zich in de taooten te redden. De kapitein en de eerste machinist zijn ver dronken. Verscheidene stoomschepen en red- dingbooten hebben het schip getracht te hulp te komen, doch alle pogingen waren vergeefs. Het stoomschip had een lading mais aan boord en was op weg van Antwerpen naar Cardiff. SPOORWEGONGELUK DOOR EEN WOLKBREUK. Een wolkbreuk heeft in het boven-Saarge- bied in de buurt van Saarburg (Lotharingen) groote schade aangericht. Een gedeelte van het dorp Bethelminger werd onder water ge- zet. In de nabijheid van dit plaatsje werd de spoorwegdijk door de groote massa's water onderspoeld, zoodat toen een kolentrein ko- mend uit de richting Saargemuend voorbij reed, een hoeveelheid grond wegzakte, met het gevolg, dat verscheidene wagons van den dijk vielen en omsloegen. Een remmer werd onder de puinhoopen der wagens begraven. Zijn lijk kon na urenlang zoeken geborgen worden. Door het geven van signalen kon een naderende passagierstrein gewaarschuwd worden, zoodat hiermede een ernstig ongeval werd voorkomen. ENGELSCHE RECHTER. Naar Reuter uit Londen meldt, zijn Vrijdag een aantal Nederlandsche zeelieden voor den politiereehter te Hove verschenen, beschuldigd van smokkelarij. De zeelieden hadden een ambtenaar van de kustwacht, wiens identiteit hun onbekend was, verteld hoe hij de douane kon ontgaan. De kustwachtbeambte, die te Shoreham aan boord van het schip was gekomen, kocht sigaretten van den kapitein en later gaf deze hem 10 flesschen brandewijn, die hij later aan land gebracht had. De beambte keerde later terug met zijn chef, dien hij had ingelicht en die de zeelieden in arrest stelde. De aanwezi- ge smokkelwaar werd in beslag genomen. De kapitein verklaarde, dat hij zeer slecht be- taald werd en er op deze wijze wat poogde bij te verdienen. Hij bekende schuldig te zijn, maar verklaarde geld te moeten verdienen om een operatie te kunnen betalen, die zijn vrouw moest ondergaan. De politiereehter veroor- deelde den kapitein tot 6 shilling boete, den eersten machinist tot 4 sh., den tweeden ma chinist tot 3 sh. en een Estlandsch lid van de bemanning tot 16 sh. EEN DWAAS TESTAMENT. In Plymouth is uit New York per boot aan- gekomen de 67jarige mrs. A. M. Granatt, die in de Engelsche havenstad zeer goed bekend is, aangezien ze nu al voor de vijf-en-twintigste maal den overtocht van New York naar Lon den heeft gemaakt. De -oud-e dame, die op elk van deze reizen zwaar van zeeziekte te lijden heeft, maakt de overtochten om een testa ment van drie uude tantes na te komen Vol- gens dit testament zal de erfenis van 200.000 dollar haar eerst worden uitbetaald als ze vijftig maal over den Oceaan naar Europa en terug is gevaren. Daar ze eerst groote vrees voor de zee had, heeft ze nu achterstand. En daar ze, zooals gezegd, 67 jaar is, zal ze 92 moeten worden, wil ze in het bezit van het geld komen. Intusschen moet ze de reizen toch maken, aangezien in het testament ook be- paald is,mat ze haar lijfrente, welke ze even eens van die overleden tantes heeft, niet meer krijgt, zoodra ze de scheepsreizen staakt. Het heet, dat de tantes haar testament zoo on- menschelijk hebben opgesteld, omdat ze mrs. Granatt, die zeer vreesachtig was, daarvan wilden genezen. DE DOKTERS IN DENEMARIKEN EN DE CRISIS. Op een de vorige week gehouden vergade- ring van de voorzitters en de afgevaardigden van de verschillende districtsvereenigingen der Deensche geneesheeren is, naar „Politi- ken" meldt, met algemeene stemmen een motie aangenomen waarbij aan de districts vereenigingen en de specialistenorganisaties in overweging wordt gegeven de honoraria in de vrije practijk te verlagen. Ter motiveering wordt in de motie gezegd dat de Deensche doktersstand zijn deel moet dragen van de economische crisis die het bedrijfsleven van het land heeft getroffen. Een bindend besluit kon niet genomen wor den daar de districtsvereenigingen ten aan- zien van het honorarium souverein zijn op eigen terrein. In verband met de aanneming dezer motie publiceert „Politiken" eenige cijfers betreffen- de Kopenhagen, dat ruim 600 dokters telt en waaruit blijkt dat slechts weinig geneeshee ren zeer groote inkomens hebben. Er waren er volgens de jongste cijfers, dagteekenend uit 1928, 70 met een inkomen van nog geen 3000 kronen (een kleine 2000 gulden), naar verhouding de meesten, 107 van de ruim 600, hadden een inkomen van 1015.000 kronen en 45 van meer dan 30.000 kronen. Hiervan waren er 10 met een inkomen van 50.000 100.000 kronen. Bij de inkomens is de rente uit vermogens inbegrepen, die bij de hooge inkomens een derde tot de helft van het in komen pleegt uit te maken. GEVECHT MET EEN BEER. In de buurt der gemeente Rogatica in Kroatie is de landbouwer Sahin Csascevic het slachtoffer van een onverwachte ontmoe- ting met een beer geworden, welke uit het bosch op den op zijn akker werkenden land bouwer toekwam. De beer viel den landbou wer aan en na een wanhopigen strijd bleef Csavcevic op het terrein van den strijd lig- gen. Hierop keerde de beer weer naar het bosch terug. Van den schedel van Csavcevis was de geheele huid afgeseheurd en ook aan borst en armen had hij ernstige verwondin gen, zoodat er weinig hoop bestaat, dat hij in leven zal blijven. Dinsdag zijn drie toeristen uit Geneve, bij het beklimmen der Alpen, omlaag gestort. Een hunner was onmiddellijk dood, de tweede werd zwaar gewond en de derde bekwam slechts lichtere kwetsuren. LEVENSTEEKEN NA DERTIEN JAAR VAN EEN KRIJGSGEVANGENE. Na dertien jaar stilzwijgen is thans door een familie in Hagen bericht omtvangen van een familielid, dat in den oorlog door de Rus- sen krijgsgevangen werd gemaakt. De vroeger in Hagen wonende Walter Golke kwam in 1916 in Russische krijgsgevangen- schap en werd met anderen naar een onher- bergzaam oord gevoerd. Door bemiddeling van Nanssen werd hij in 1917 overgebracht naar een minder onherbergzame plaats aan de Russisch-Ohineesche grens. Na 1917 bleef elk bericht uit, totdat een dezer dagen uit Norvo Oergenisch in Toerte- stan een brief van Golke, gerieht aan zijn ouders in Hagen werd besteld, waarin hij om hulp vraagt. Uit dezen brief blijkt, dat hij tal van malen geschreven heeft; nooit heeft ech ter een dezer brieven zijn bestemming be- reikt. EEN BLOEDIGE BRUILOFT. In een Hongaarsch dorpje dicht bij Szege- din hebben twee afgewezen minnaars ma- chinegeweervuur geopend op de bruiloftsgas- ten van een nijken boer, wiens dochter meit een jonger medeminnaar in het huwelijk was getreden. Vrijwel het geheele dorpje was op het bruiloftsmaal genoodigd, dat in den open hof der boerderij gehouden werd. De beide ouders der bruid en een der getuigen zijn ge dood, het bruidspaar is levensgevaarlijk en 15 andere gasten zijn minder ernstig gewond. De moordenaars zijn in de verwarring nog ontsnapt. WEDSTRIJD VAN DORPSOMROEPERS. Een -merkwaardige wedstrijd heeft, naar de Tel. meldt, dezer dagen plaats gehad in Lyme Regis, een dorp aan de Zuidkust van Enge land. Dertien dorpsomroepers waren er bij elkaar gekomen om uit te maken wie het machtigst geluid kon ontwikkelen en dus recht had op den titel kampioen schreeuwer, of zooals zij het zelf met een wat fraaiere uitdrukking noemen, op den titel Nationaal Omroepers-kampioen van Engeland en Wales. Deze terecht „geruchtmakende" wedstrijd vond plaats op een dag, dat ook de natuur een woordje meesprak: de omroepers moesten zich boven het gebulder van den krachtigen Zuidwesterstorm uit verstaahbaar maken. Bovendien stortten zich telkens en telkens weer zware zeeen op het strand van de baai, waaraan Lyme Regis ligt en kreunden en kraakten de boomen onder het geweld van den wind, die door hun takken voer. Het gezelschap candidaten voor het kam- pioenschap bestond uit werkelijk dlite figuren. Er waren mannen met blauwe, goudgerande capes en gele kousen, met kniebroeken van rood of blauwpluche met geplooide kragen, gepoederde pruiken en schoenen met gespen en steekhoeden met drie hoeken of wel een hooge-zijden. Ook de oudste dorpsomroeper van Enge land, de 82-jarige John Anderson uit Folke stone, een in zijn dorp geziene poeet en hier tusschen zijn mededingers een gestalte, die door zijn griij/ze haren en zijn eerbiedwaardige houding opviel, was in het strijdperk getre den, zoowel als mr. Oox van Bumham on Sea, bekend als „de man met zeven-mijlsstem". De dertien omroepers hebben bij den wed strijd niet het gebruikelijke drie maal herhaal- de ,,oyez"!" laten hooren, dat sinds vele eeuwen door Engelsche omroepers wordt ge- bruikt, om de aandacht hunner hoorders te vragen voor de aankondiging, welke zij gaan doen, maar zij deden de lucht trillen van een uit voile borst voorgedragen lofspraak op Lyme Regis. Zij stonden daarbij op een platform in het open veld in een voortdurend neerstroomenden regen, die van hun zwierige hoeden af droop, langs hun gebruinde nekken stroomde en met een straaltje uit hun prachtige kleeren liep. Ten Noordoosten van het platform hadden de leden van de jury zich opgesteld aiji niet zoo direct aan regen en wind blootgesteld als de „stemhebbers" op het platform, hetgeen ook niet noodig was, daar de kracht van hun orgaan zich niet met de ontketende natuur- krachten behoefde te meten. Het eerst liet mr. Cox, de man met de zeven-mijlsstem, zijn geluid hooren. Hij legde daarbij het hoofd in den nek en zette zulk een keel op, dat een paard, dat twee kilo meter verder over de slechte trjden stond te peinzen, opschrikte en het op een draven zette. Vervolgens nam de kampioen van het vorig jaar, mr.°Abbott, de omroeper te Lyme Regis, het op tegen het loeien van den storm. Hij had daarbij het teeken van zijn kampioens- titel, een zilveren klokje dat twee en een halve eeuw geleden in Devon werd gemaakt, aan een kleurige sjerp over zijn schouders ge stagen. Brj zijn geluid verdween dat van mr. Cox in het niet. Men zegt zelfs, dat er de ruiten in Lyme Regis van hebben gerinkeld. Toen ieder mededinger zijn loflied in den wind gebulderd had, toleek, dat er twee per sonen voor het kampioenschap in aanmerking kwamenmr. Abbott, de kampioen, en een oud kampioen met name Willian Angliss van Marlborough. Drie keer moesten zij om beur- ten hun lofspraak laten galmen, alvorens de jury een besluit kon nemen. Toen werd Ab bott tot kampioen uitgeroepen met mr. Ang liss als tweede. Vol vreugde hebben dien avond de Lyme Regiers de overwinning van hun dorpsgenoot gevierd. Ongetwijfeld zullen zij in de toekomst met een gevoel van trots luisteren naar het driewerf „Oyez!" van den omroeper, hun omroeper, die nu al twee jaar den naam van hun dorp met zooveel succes heeft verdedigd. HYI'NOTISEURS AAN DE SPEELTAFEL. Een nieuwe methode om ,,valsch" te spelen is ontdekt in de speelzalen van de mondaine badplaats Juan-les-Pins. Het was de directie van het casino aldaar opgevallen, dat sedert eenigen tijd enkele vrouwen groote bedragen aan de baccarat-tafel hadden gewonnen. Naar als vaststaand wordt aangenomen zijn deze vrouwen door hypnotiseurs als media ge- bruikt. De verliezen, welke het beroemde Bat- tisti-speelsyndicaat door de nieuwe methode heeft geleden, zijn z66 groot, dat de leden er van den directeur van het casino, Edgar Baudoin hebben medegedeeld in het vervolg het Casino niet meer te zullen bezoeken, ten- zij de hypnotiseurs ontdekt worden en him voorgoed de toegang tot de speelzalen zal worden ontzegd. Zij zijn er van overtuigd, dat het geheimzinnige complot in staat is, de bank van elke speelzaal in Frankrijk te doen springen. De hypnotiseurs sohijnen als volgt te werk te gaan: Zij zenden vrouwen, die media zijn, uit om te spelen. Zelf posteeren ziji zich op verschillende punten aohter de tafel als toe- schouwers en bestudeeren nauwgezet de kaar- ten der spelers. Met hun hypnotiseerend ver- mogen controleeren zij het spel van de media en dwingen dezen te spelen, zooals zij dat willen. Men neemt aan, dat enkele vrouwen, die op deze wijze enorme bedragen hebben verdiend, niet eens weten, dat zij op deze wijze worden gebruikt. Zij worden onder hypnoti- schen invloed gebracht, gedwongen aan de speeltafel plaats te nemen en het spel te spelen zooals de hypnotiseur dat wil. Zooals te begrijpen is heeft een en ander groote opschudding onder het spelerspubliek teweeggebracht. De directie heeft de politie gewaarschuwd, met het gevolg, dat behalve de geheimzinnige hypnotiseurs zich onder het elegante publiek ook nog detectives bevin- den, die belast zijn met de taak het mysterie op te lossen. Het is reeds gebleken, dat de hypnotiseurs door de geweldige inspanning, die hun werk vereischt, niet meer dan 66n keer per nacht hun slag kunnen slaan. EEN NEW-YORKSCH MYSTERIE. Omstreeks het begin dezer maand vertrok het bekende luxe-passagierssohip de ,,Belgen- land" uit New-York, voor het maken van een plezierreis naar Halifax, meldt „de Tel.". Aan boord bevond zich een uitgelezen gezelschap, o.w. ook een schatrijke zijdehandelaar uit Japan, Hisasji Foejimoera, die den tocht in gezelschap van zijn dochtertje en haar gou- vemante maakte. De reis liep vlot van stapel en het geheele selecte gezelschap keerde vol- daan naar de Ver. Staten terug, totdat vlak voor den ingang van de haven van New-York zich een gebeurtenis afspeelde, waarvoor men tot dusver de oplossing nog altijd niet heeft kunnen vinden. Foejimoera, dien men even te voren nog in zijn statiehut had gezien, was verdwenen. Wat er met hem gebeurd is, kon geen mensch zich verklaren. Er was niemand over boord gevallen, ook van een misdaad was geen enkel spoor aanwezig en toch was Foe jimoera er niet meer. Dat gebeurde op den 14en Augustus; sindsdien zijn reeds 14 dagen verloopen. De booten der Amerikaansche kustwacht hebben nauwgezet de geheele om- geving van New-York afgezocht, doch niets gevonden. Een belooning van niet minder dan 12.000 gulden is uitgeloofd voor diegene. die inlichtingen omtrent het lot van den zijde- magnaat kan verstrekken, maar niemand is komen opdagen. Wanneer Foejimoera het slachtoffer van een moord is geworden, het geen ondanks alles waarschijnlijk is, dan zien de autoriteiten zich inderdaad geplaatst voor een volmaakte misdaad, daar immers slacht offer, moordenaar en bewijsmiddelen als door de aarde zijn verzwolgen. Intusschen is gebleken, dat de Japansche millionnair tusschen 1 Maart en 1 Augustus een bedrag van bijna 900.000 gulden bij zijn bank heeft opgenomen, zonder dat men ook maar in het minst heeft kunnen nagaan, waarvoor dit zelfs voor een multi-millionnair aanzienlijjke bedrag in deze paar maanden tijds is gebruikt. Zoo komt het, dat een deel der politie-autoriteiten te New-York overhelt naar de meening, dat Foejimoera in de macht van afpersers is gevallen, dat hij, ten einde zich aan hun voortdurende vervolgingen te onttrekken, bij den ingang der New-Yorksche haven heimelrjik de ,,Belgenland" heeft ver- laten en dat hij thans onder een valschen naam gezond en wel in de Vereen. Staten ver- toeft. Deze veronderstelling vindt steun in de omstandigheid, dat Foejimoera zich aan boord van het schip tegenover de gouvemante van zijn dochertje herhaaldelijk er over heeft uit- gelaten, dat hij bang was voor een geheim- zinnig personage, wiens naam hij evenwel be- slist weigerde te noemen, doch wiens moge- lijke aanwezigheid op het schip blijkbaar vol- doende was, Foejimoera zich het grootste deel van den tocht in zijm statiehut te doen opsluiten. Merkwaardigerwijze heeft dezen zelfden zomer een tweede even geheimzinnige ver- dwijning plaats gehad, nl. van miss Starr Faithfull, die eveneens vlak voor het berei ken van de haven van New-York verdween, zonder dat men ooit een spoor van haar heeft kunnen terugvinden. SNOEIEN VAN KAMERPLANTEN. Een der vele oorzaken waardoor de kamer- planten soms een minder florisanten indruk maken is een gevolg van weinig of in 't geheel niet snoeien der planten. In den tuin kan door een ondeskundige hand al heel spoedig veel te veel worden gesnoeid, doch bij de kamerplan- ten worden er vele bedorven of komen niet tot voile ontwikkeling, doordat ze nooit wor den gesnoeid. Kamerplanten moeten vaak onder minder gunstige omstandigheden tot ontwikkeling' komen, de groei is als gevolg daarvan zwak, meestal groeien alleen de toppen der scheuten door en wordt de plant van onderen gemak- kelijk kaal. Door het oordeelkundig snoeien of insniijlden kunnen we dit zooveel mogelijk voorkomen. Vooral wanneer we de planten in een be- paalden vorm willen opkweeken is snoeien noodzakelijk en begint dit reeds bij de jonge opgepotte stekken. Wanneer men een stek- plantje in struikvorm wenscht op te kweeken wordt begonnen met de kop te verwijderen Daardoor worden de lager staande en nog slapende oogen tot ontwikkeling aangezet. By het opkweeken tot den stamvorm wordt na- tuurlijk de kop niet uitgesneden, doch worden alle zich ontwikkelende zijscheuten zoo spoe dig mogelijk weggenomen. Pas wanneer de plant de gewensdhte hoogte heeft bereikt wordt de kop weggenomen, waarna de zich daama ontwikkelende zjjscheuten nog meer- dere malen worden ingesneden om den ge- wenschten vorm te krijgen. Ook jonge struik- planten worden tijdens de groeiperiode inge sneden om een goed gevulden vorm te krijgen Dit insnijden of wegknij-pen kan zelfs den bloei der jonge planten beduidend vertragen, doch dit is beter dan zwakke en niet goed gevormde planten tot -bloei te brengen. Het is duideliyk, dat niet alle planten op dezelfde wijze behandeld moeten worden, Bloemplanten als Hortensia's, Pelargoniums, Fuchia, Helaotropen en dergelijke worden als regel in het voorjaar by het begin van her- nieuwden groei gesnoeid. Doode en zwakke twijgjes worden verwijderd, wat als regel vol- doende zal zijn om te voorkomen, dat de plant te dicht gaat worden. De resteerende takken kunnen waar noodig gedeeltelijk wor den ingekort en wel zoodanig, dat het dichtst bij1 de snede staande oog naar buiten of zij- waarts is gerieht. Uit dat oog ontwikkelt zich later een kraohtige twijg en deze mag niet naar binnen groeien. Bij het snoeien moet er terdege op gelet worden of de planten bloeien op jonge scheuten dan wel op voor- jarig hout. Bij de Hortensia laat men de krachtige scheuten in het voorjaar ongemoeid en bepaalt men zich alleen tot het wegnemen van doode en te -dicht op-een staande twijgjes. In het begin zal men zeker by het snoeien, in inkijpen van zijn kamerplanten fouten maken, doch spoedig zal men zien, hoe de planten te behandelen, Kleine fouten kunnen vaak nog geheel of gedeeltelijk worden her- steld. Vragen, deze rubriek betreffende, kunnen door de abonne's worden gezonden aan Dr. Te Hennepe, Diergaardesingel 96a, Rotterdam. Postzegel van 6 cent voor ant- woord insluiten en blad vermelden. OVER DE ROL VAN DE KALKZOUTEN IN HET KIPPENVOER. We hebben dus in -het voorgaande artikel gezien, dat de spiermaag der kippen op een sohitterende wijze het voer dat er in komt fijn maalt en met het maagsap, dat sterk zuur is, mengt. Degenen, die wel eens een kippen- maag opengemaakt hebben, weten dat daar alfaijd steentjes in zitten en dat men het bin- nenvlies der maag er ineens uit kan trekken, zoodat dan de maagspier overblijft die voor velen als een delicatesse geld. Dat vliesje nu behoort eigenlijik niet tot de maag, het be staat niet uit een celweefsel doch uit een soort ingedroogd slym van bepaalde maagklieren, een slijrn dat indroogd als een verhoorend laagje. Van uit de maag komt het voer in den z.g. twaalfvingerige.n darm waar het vermengd wordt met het sap der buikspeekselklier (het pancreas) en de gal uit de lever. Nu wordt in den darm het opgeloste voedsel als het ware door den darmwand gefiltreerd en komt in de bloedvaten en de lymphaten die het verder door het lichaam brengen. Doordat de kip geen speekselklieren heeft vervult het pancreas bij haar deze rol en helpt dus mede, het zetmeel in suikers om te zetten. Wij heb ben echter thans speciaal het oog op de kalk- zouten die in de maag door het zoutzuur op- gelost waren. De kip heeft voor de vorming van de eischaal enorm veel kalk noodig, dus zal men in het bloed dat van den darm komt ook veel kalk moeten verwachten. Dit is ook inderdaad het geval. Door zeer b'rjlzondere proeven heeft men bij kippen die aan den leg waren en bij kippen die niet aan den leg waren het kalkgehalte in de aan- en afvoerende bloedvaten van den darm onderzocht. Bij niet leggende kippen was het kalkgehalte in deze beide bloedsoorten gelijk doch bdj leggende kippen was het kalkgehalte van de afvoerende vaten 12 percent hooger dan van de aanvoe- rende vaten. Het kalkrijke bloed gaat naar het hart en komt dan later ook in den eileider, waar het op een bepaalde plaats in de kalk- schaalnklieren weer afgescheiden wordt op het buitenste eivlies dat zich om het ei bevindt. Waarschijnlijik heeft bij dit proces de zuur- graad van -den eileider Invloed. Bij niet leg gende kippen reageert namelijk het sliijimvlies van den eileider op alle plaatsen vrijwel gelijk en lichtelijk zuur, doch bij leggende hennen reageert het slijmvlies op de plaats waar de eischaal gevorm-d wordt veel zuurder. Het eiwit zelf dat zich vormt reageert veel meer neutraal, meer zooals het bloed zelf van de kip. Trouwens de reactie van het eiwit dat het eerst gevormd wordt, dus direct om den dooier, is eenigszins anders dan die van het eiwit, dat meer in de buitenste lagen afgezet wordt. Ik kan jammer genoeg hier niet op de scheikundige bepaling van den zuurgraad ingaan, mogelyk zie ik daar later in een apart artikeltje wel eens kans voor. Het is een belangrijke zaak, want door middel van deze nauwkeurige zuurbepaling kan men tamelijk nauwkeurig den ouderdom van eieren bepalen. Laten we daarom maar voorloopig onthou- d-en dat men den zuurgraad of beter de reactie van een ei aangeeft als p. H. 1.3 tot p. H. 7.5 zoolang het nog in den eileider pas gevormd is. De reactie van het eerst gevorm de eiwit, waarover ik daar juist sprak, is p. H. 6.7 tot 6.8 en die van kippenbloed p. H. 7.4 dus ongeveer die van een versch ei. De opgeloste kalkzouten in het bloed nu (dubbel-koolzure-kalk, phosphorzure kalk, chloorkalk en eiwit-kalk-verbindingenwor den naar de kalkklieren gebracht en door een of ander geheimzinnig proces worden ze daar weer veranderd in gewone koolzure kalk die de eischaal vormt. Dit geheimzinnige proces nu wordt op 't oogenblik in 'n Amerikaanscn laboratorium bestudeerd en ik hoop later de resultaten hiervan te bespreken. Deze studie over de kalkstofwisseling bij leggende kippen wordt weer aangevuld door proeven omtrent de kalkbehoefte bij kuikens. Kuikens hebben voor de vorming van stevige beenderen ook veel kalk noodig, maar heel andere kalkverbindingen dan de kip voor haar eischaal. Was de eischaal voor een groot gedeelte opgebouwd uit koolzure kalk, het been der kuikens is voor een groot ge deelte opgebouwd uit phosphorzure kalk. Waren dus gemalen schelpen best als kippen- voer en als grit, voor kuikens hebben we er niet veel aan en hebben we meer aan beende- renmeel dat phosphorzure kalk bevat. Maar zal men vragen, als er nu om een k-uiken of een kip goed te voeren al zoo'n lading geleerd- heid noodig is, hoe is het dan mogelijk, dat er ooit een kuiiken groot geworden is of een kip eieren gelegd heeft? Dat komt omdat moeder natuur daar gelukkig voor zorgt en als het van onze wijshei-d afhing kwam er ook niets van terecht. Maar aan den anderen kant trachten wij toch de natuurprocessen te bestudeeren met al onze onvolmaaktheid en desnoods, als het kan, een weinig te helpen. Vandaar dus, dat men zich de vraag stelde: Zou er verschil in groei en ontwikkeling z'jm tusschen kuikens die ik maar in het wilde weg kalkzouten geef en tusschen kuikens die ik de kalkzouten in een bepaalde verhouding geef. Dr. TE HENNEPE. (Zonnetyd.) voorm. nam. Donderdag 10 Sept. 12.25 Vrijdag 11 0.48 1.11 Zaterdag 12 1.31 1.51 Zondag 13 2.11 2.30 Maandag 14 2.50 3.10 Dinsdag 15 3.29 3.50 Woensdag 16 4.09 4.28

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1931 | | pagina 6