ALGEMEEN NIEUWS- EH ADVERTEHTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREH.
/SmV -
ir&'Yxs: ov«tie« po" i
MilHonair tegen wil en dank
ALLES
No. 8728
WOENSDAG 2 SEPTEMBER 1931
71 e Jaargang.
BIHHEHL AND.
gKUIILBTOH.
voo, AUTOS
MOTORS NIJVERHE1D
BUIIEIIAID.
bakkersnachtakbeid.
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
r*irB'lJEiT|J"M'riK"V VftTl 1 tot. 4 r626ll 0,80
A-bounementen voor het buitenland alleen by vooruitbetallng.
GIRO 38150 TELEFOON No. 15.
,AHn voor elken regel meer O.JO
ADVERTENTI8N: Van 1 tot 4 regela 7 0,80 berekend. -
Grootere letters en clichfi's worden naar p hetwelk op aanvraag
Handelsadvertentlfin bfl regelabonnement tegen n de ultgave.
verkrflgbaar Is. - Intending van advertentien liefst een g
DIT BLAD VERSCHHNT ITOBBBN «AA NDAG-, WOENSDAG- VEUDAGAVONU
De Burgemeester van TER NEUZEN
maakt bekend, dat ter gemeentesecretane ter
inzage ligt de aanvrage van
JACOB JANSEN,
om vergunning tot bet verrichten van bak-
kersarbeid tusschen 8 uur des namiddags en
6 uur des voormiddags in bet perceel Donze-
Visserstraat no. 9 aldaar.
Op Vriidag 2 October 1931, des voormid
dags om 10 uur, zal in bet gemeentebuis
gelegenbeid bestaan, om ten overstaan van
den Burgemeester bezwaren tegen de aan
vrage in te brengen.
Daarbij worden zoowel de aanvrager, als zij
die beizwaren inbrengen, in de gelegenbeid
gesteld zicb naar aanleiding van deze bezwa
ren mondeling en scbriftelijk te verklaren.
Zoowed de aanvrager, als zij die bezwaren
inbrengen, kunnen gedurende acht dagen voor
bet bovengenoemde tijdstip ter secretane der
gemeente van de terzake ingekomen scbnf-
turen kennis nemen.
Ter Neuzen, 2 September 1931.
De Burgemeester voomoemd,
L. J. GEELHOEDT, L.B.
BEZOEK DER KONINKLIJKE FAMILIE
AAN DE HOOFDSTAD.
De Koninkliijlke Familie zal van 2329 Sep
tember a.s. haar jaarlijkscb officieel bezoek
aan Amsterdam brengen.
UITVAART VOOR MGR. DR. NOLENS.
Onder buitengewoon groote belangstelling
uit regeerings- en diplomatieke kringen ge-
scbiedde Maandag te 's Gravemhage de plecb-
tige uitvaart voor Mgr. Dr. W. H. Nolens,
Minister van Staat en voorzitter van de R.K.
Tweede Kamerfractie, overeenkomstig den
wensch van den overledene in de kerk van den
H. Willibrordus aan de Assendelftstraat, waar
te negen uur de plecbtige Lauden werden ge-
zongen. Als agens trad hienbij op pastoor L.
Beyssens, geassisteerd door de kapelaans J.
Groen en L. Boomgaard.
Het presbyterium was geheel in zwaren
rouw gebuld. De kist met bet stoffelijk over
schot stond voor bet altaar tusscben branden-
de kaarsen opgesteld, waarop zoowel de gees-
telijke als wereldlijke onderscbeidingen van
den ontslapen priester-staatsman waren ge-
legd.
Op bet presbyterium badden plaats ge-
nomen Mgr. J. D. J. Aengenent, bisscbop van
Haarlem. Mgr. L. Scbioppa, pauselijk inter-
nuntius bij bet Nederlandscbe bof, de ver-
tegenwoordiger van den aartsbisscbop, deken
Knuvelder, uit Utrecbt, Mgr. Taskin, presi
dent van het grootsemimarie te Warmond,
Mgr. F. Evers, oud-boofdaalmoezenier en vele
geestelijiken.
Links van bet boogaltaar was de kapel ge-
reserveerd voor de leden van bet corps diplo
matique en de secretarissen van legaties, die
in groot aantal aanwezig waren.
Op de eerste rij badden plaats genomen de
Minister-president Jhr. Mr. Cb. Ruys de Bee-
renbrouck, de Ministers Dekkers, Verscbuur,
Reymer, De Geer, Terpstra, De Graaf, de
voonzitter van de Tweede Kamer Mr. Van
Sdhaik en die van de Eerste Kamer Mr. baron
De Vos van Steenwijk, de oud-Ministers Aal-
berse en Ir. Bongaerts, beiden executeurs-
testamentair van Mgr. Nolens, de burgemees
ter, Jhr. Bosch ridder van Rosenthal en Dr.
Steger, die den overledene gedurende zijn
ziekte heeft behandeld. Voorts de vice-presi
dent van den Raad van State Dr. Graaf Van
Lvnden van Sandenburg en de staatsraden
Dr D A P. N. Koolen, Mr. J. Limburg, Dr.
De Wiijikerslooth de Weerdesteyn en Rambon-
net de oud-Ministers Loudon, gezant te
Partis, Dr. Van Gijn, Prof. Slotemaker de
Bruine Ir. Van IJsselstein, Mr. Van der
Vegte Van Dijk, Cohen Stuart, de Commis-
saris van de Koningin in Noord-Brabant, Mr.
Dr. Van Rijckevorsel, zeer vele leden van de
beide Kamers.
De Mijnraad was vertegenwoordigd door
den secretaris Mr. Neiszen en den beer F.
Klokgieters.
Gedurende de plecbtigbeid zong bet ver-
sterkte zangkoor der kerk de Requiem-mis
van L. Perosi.
Na bet laatste evangelic beklom de parochie-
pastoor den kansel tot bet houden van een
korte toespraak. De pastoor wees er op, hoe
door deze pleobtige uitvaart in deze kerk te
doen plaats bebben de wensch van Mgr.
Nolens geeerbiedigd werd, hij wekte de aan-
wezigen en bovenal zijn parochianen op veel
voor de zielerust van den overledene te bid
den. Vervolgens werd de Libera gezongen,
waarna pastoor Beyssens de absoute ver-
riohtte. Onder orgelspel en klokgelui werd
daama de kist met bet stoffelijk overschot
langs de dicbt bezette rijen de kerk uitge-
dragen, onmiddeUijk gevolgd door de beide
executeurs Aalberse en Bongaerts en door de
zusters van het gesticht St. Caroleus Boro-
meus, die Mgr. Nolens zoo vele jaren tot aan
zijn dood in hun midden hebben gebad. Boden
van de Tweede Kamer vervulden de functie
van slippendragers.
Buiten stond een dicht opeen gepakte men-
scbenmenigte, die door de politie op een af-
stand werd gebouden. Vooral op de Varkens-
markt en op de Prinsengracht voor bet sterf-
buis was de belangstelling groot.
Nadat de kist met de waardigheidsteekenen
in den rouwauto was geplaatst, reed deze
langzaam, gevolgd door den stoet van zusters
naar de Prinsengracht. De Ministers deden
op de trappen van het kerkgebouw bet stof
felijk overschot uitgeleide. Bij bet gesticht
stelden de zusters zicb op de trappen van bet
hordes op en wierpen een laatsten blik op den
rouwstoet. Voorafgegaan door de bereden
politie, werd langs Prinsegracbt, Luthersche
Burgwal, Paviljoensgracbt, Groenewegje,
Huygenspark naar den Rijswijkschen Weg ge-
reden, vanwaar de stoet naar Venlo vertrok,
waar gisteren de ter aarde bestelling plaats
vond.
De Minister van Arbeid, Handel en Nijver-
beid, Mr. T. J. Verschuur, ontving bet vodgen-
de telegram van den beer Alb. Thomas, direc-
teur van bet Int. Bureau voor den Arbeid te
Gen&ve
„Het Intemationaal Bureau voor den Ar
beid zal bij de begrafenis van Mgr. Dr. Nolens
zijn vertegenwoordigd door di Palma Cartig-
liore, afdeelingschef. Zelf heb ik Vrijdag bet
stoffelijk overschot van Mgr. Nolens mogen
groeten, maar ik stel er prijs op uit naam
van het Bureau uitdrukking te geven aan de
levendigste betuiging v&n deelneming in bet
smartelijk verlies, dat uw regeering en uw
land treft."
Voorts ontving Minister Verscbuur bet vol-
gende telegram van den heer Butler gedele-
geerd directeur van bet Intemationaal Labour
Office te Geneve:
„Ben diep bedroefd biji bet kennis nemen
van den dood van Mgr. Nolens. Zijn onscbat-
bare medewerking en kostbare persoonlijke
eigenscbappen maken zijn beengaan tot een
onberstelbaar verlies voor den intemationalen
socialen vooruitgang. Wil de oprecbte deel
neming overbrengen aan de regeenng en aan
de verwanten namens bet I. L. O. en van mij
persoonilijk.
MGR. DR. W. H. NOLENS, f
Naar aanleidfing van den dood van Mgr.
Nolens heeft de voorzitter van de laatste
Intern. Arbeidersoonferentie de heer Sokal,
die jarenlang met Mgr. Nolens in de inter-
nationale arbeidsorganisatie heeft samenge-
werkt, aan de Nederlandscbe pers de volgen-
de verklaring afgelegd:
Met bet diepste leedwezen vemeem ik het
overlijden van Mgr. Nolens, den uitnemenden
Noderlandschen staatsman en grooten leider
van de obristelijke sociale beweging. Ik heb
bet voorrecht gebad sinds tal van jaren met
Mgr. Nolens samen te werken en nog in Juni,
tijdens de laatste Intern. Arbeidsconferentie,
bebben wij alleen zijn onvermoeibaren arbeids-
lust, zijn steeds recbtvaardige en krachtige
inte'rventies, belderheid van zijn geest en de
diepte van zijn kennis leeren waardeeren.
Hetgeen ons vooral bij Mgr. Nolens trof, was
het evenwicht in zijn opvattingen, de bijzon-
dere sterkte van zijn gevoel voor het recht.
Maar onder bet eenigszins terugboudend
uiterlijik van een politieken strijder en van een
uitnemend jurist ontdekte men weldra een
bewogen ziel en een bart vol liefde en mede-
lijden voor alle menscbelijke ellende. Het was
niet een politieke of juridische opvatting, die
van Mgr. Nolens een bardnekkig verdediger
van de arbeidersklasse maakt, het was zijn
oprecbte liefde voor de armen en onterfden
die hem er toe dreef met bartstocbt en met
alle gaven van zijn grooten geest de belangen
der artbeiders te verdedigen.
Als eerste op de lijst komt voor bet vervul-
len van de door bet overlijden van Mgr. W.
H. Nolens ontstane vacature in de Tweede
Kamer in aanmerking de heer P. J. Rutten
te Wanssum, oud-lid der Tweede Kamer,
meldt bet ..Centrum".
Een opvolger voor den kwaliteitszetel van
Mgrs. Nolens is er niet, daar bij de candidaat-
stelling in 1929 de heer Regout, die daarvoor
was bestemd, op reis was en toen zijn bereid-
verklaring niet heeft ingezoijden en daarom
van de candidatenlijst kieskring Limburg
moest worden afgevoerd.
AFSCHEID VAN DR. WIBAUT.
Na de officieele ocbtendreceptie ten stad-
buize nam Zaterdagmiddag de Amsterdam-
scbe socialistische arbeidersbeweging afscbeid
van wetbouder Wibaut met een indrukwek-
kend defi!6 langs de werkikamer van den grij-
zen nestor op het Prinsenhof.
Om bij vieren vertrok de grootsahe stoet,
samengesteld door de partijafdeelingen der
S.D.A.P. Amsterdam, sportbonden, vakbewe-
gingsgroepen, A. J. C., Instituut voor arbei-
dersontwikkeling en vele andere met bun
vaandels en vlaggen, voorafgegaan en bege-
leid door muziekkorpsen naar bet Prinsenhof.
Vanaf bet Waterlooplein ging het langs Zwa
neniburgerstraat, Staatstraat, Kloveniersburg
wal, Rusland en St. Agnietenstraat naar den
Ouden Zijidsvoorburgwal.
Op bet Prinsenhof stelde het muziekkorps
Dr. Wibaut" zich op en defileerde de stoet
langs de werkkamer van Dr. Wibaut, die zicb
met zijn familie voor het geopende venster
had opgesteld.
Diep bewogen aanscibouwde de wetnouaer
deze gTOotsdhe hulde, waaraan dnizenden,
van oud tot jong deelnamen.
Op bet middengedeelte van bet plein stel-
den zich na voorbijgemarcheerd te zijn de
vaandeldragers op, met hun kleurige door zon
overgoten vlaggen en vanen. Meer dan een
uur duurde het voordat de kolossale stoet
voorbij was getrokken. Aan het hoofd hier-
van zagen wij onder meer wethouder Polak
en de raadsleden Ossendorp, Woudenberg,
Boekman, Gulden en Dr. Sajet.
Na het defile sprak wethouder Wibaut diep
bewogen woorden van dank voor de micro
focal van de Vara, die op het plein stond op
gesteld.
Tenslotte had in de groote trouwzaal een
receptie plaats, waarvan een druk gebruik
werd gemaakt door delegaties der orgamsatie-
besturen en vede anderen. Namens de raads-
fractie der S. D. A. P. sprak de heer Boek
man, terwrjl de heer B. de Vries als voorzitter
van den bestuurdersbond het woord voerde.
59) (Vervolg.)
,,Ik denk dat het tijd wordt, dat we
haar vragen, wanneer ze haar zomer-
vacantie wil nemen. Vergeet vooral niet
haar te zeggen, dat ze gedurende dien tijd
dubbel salaris ontvangt".
,,Ik zal van middag met haar spreken
beloofde George Henry.
Dit was een gelegenheid, waarnaar hij
altijd ontzettend verlangd had, doch nu
deze zich voordeed, stond hij besluiteloos.
Het was ongeveer vijf uur, toen hij na
veel aarzelen aan Peggy's deur klopte.
Zoodra hij de knop omdraaide, hoorde hij
een geluid, dat hij sinds maanden niet
vernomen had. Peggy lachte even muzi-
kaal en hartelijk als zij indertijd in de
Milan gedaan had. Harold zat op den
lessenaar met een kopje thee in zijn hand.
Peggy leunde achterover in haar stoel, en
haar oogen dansten van pleizier.
„Neem me niet kwalijk, dat ik stoor",
zei George Henry eenigszins stijf.
De lach verdween onmiddeUijk van
haar gezichtje en Peggy keek hem met
angstige, vraaende oogen aan. Harold
scheen volstrekt niet in de war te zijn.
,,Dit is het thee-uurtje", legde hij glim-
lachend uit. ,,Ik heib juffrouw Robinson
er toe overgehaald 's middags thee te zet-
ten. Die rommel, welke de oude Peter
binnenbrengt, is eenvoudig niet om te ge-
nieten".
George Henry begreep onmiddeUijk,
dat hij geen recht had hierop eenige aan
merking te maken. Hij wendde zich om.
FOURNITURES GENERALES
Borluutstraat 8, GENT. Tel. 12415.
(Naby 't Stadhuis)
(Ingez. Med.)
EEN AUSTRALISCH VOORBEELD.
Voor Engeland beeft, schrijft de
N. R. Crt. bet Australiscbe gemeene-
best aan den rand van een financieel
bankroet gestaan. Ook daar was een
arbeidersregeering aan bet bewind, die ge-
weigerd bad tijdig de bakens te verzetten toen
bet tij verliep. Toen men ecbter omhoog zat,
heeft men daar niet bet sobip aan zijn lot
overgelaten, in de boop, dat anderen wel^voor
de berging zouden zorgen. Wij laten nu daar
of die anderen er waren en of zij tot bet ber-
gingswerk bereid zouden zijn geweest, gelijk
de Engelscbe conservatieven en liberalen dat
met een boog besef van hun staatkundige ver-
antwoordelijkheid gebleken zijn. Zeker is, dat
in Australie de ministers uit de arbeiders-
partij zelf het zware en ondankbare werk der
bezuiniging ter band bebben genomen. Zelfs
Lang, de opstandlge premier van Nieuw Zuid
Wales, heeft meegewerkt, zoowel om de be-
grooting van zijn land naar beneden te krij-
gen als om verder de besluiten tot bezuini
ging, genomen door de conferentie van de
eerste ministers der Australiscbe bondslanden,
uit te voeren. Daartoe foehoort ook een ver-
laging van de salarissem en van de werkloos-
heidsuitkeering. Niet alleen, dat Lang daar
toe meewerkte; ook bet bondsoongres van de
besturen van de arbeiderspartij in de verscbil-
lende Australiscbe staten, beeft bieraan zijn
fiat gehecht. Een voorstel om de ministers,
die voor bet bezuinigingsprogramma geijverd
hebben, uit de partij te stooten is met 28
tegen 7 stemmen verworpen. Wei nam de
conferentie een lange motie aan, waarin de
bezuinigingsplannen van de conferentie der
eerste ministers werden becritiseerd en waar
in verzet werd aangeteekend tegen een ver-
dere verlaging van de loonen, pensioenen en
sociale diensten. Daar ecbter de ministers
reeds bebben te kennen gegeven, dat geen
verdere verlagingen worden overwogen, kan
men deze motie eveneens als een overwinning
voor de ministers beschouwen.
Zij het dan ook door den nood gedwongen,
,,Ik moest juffrouw Robinson iets zeg
gen", zei hij. ,,Ik zal het nu straks, of
morgenochtend wel doen
„Oh, nee, doet u het nu", zei Peggy,
terwijl ze van haar stoel sprong. ,Mijn-
heer Harold, wees u zoo goed en neem
uw kopje mee naar het andere kantoor
Harold vertrok onmiddeUijk.
„Ik heb toch niets verkeerds gedaan
door thee te zetten, is het wel?" vroeg ze
veriegen.
,,Oh, volstrekt niet, u heeft recht op
een vrij kwartiertje. Mijn broer en ik
hebben echter zooeven over de vacanties
gesproken en wilde ik u even mededeelen,
dat u veertien dagen kunt krijgen. Weet
u misschien al, wanneer u die nemen
wilt?"
,,Dank u" antwoordde zij. „Ik prefe-
reer niet weg te gaan, doch te blijven
werken".
„Mijn broer en ik zijn de heele maand
Augustus op reis", vervolgde George
Henry. „Het zou zeer geschikt zijn als u
of de eerste of de laatste veertien dagen
van die maand vrij nam".
„Maar ik wil geen vacantie hebben",
herhaalde Peggy. „Moet ik per se hier
vandaan gejaagd worden?"
,,Het is heel goed. als u wat verande-
ring van lucht heeft", verklaarde George
Henry. „Mijnheer Fenwick, de kassier
zal u de noodige inlichtingen verstrekken
omtrent de bepaling van het salaris gedu
rende dien tijd".
,,Heb ik iets verkeerds gedaan", mijn-
heer George Henry?" vroeg ze angstig.
Er was thans geen spoor meer van een
glimlach op haar gezichtje te bekennen,
.Volstrekt niet' antwoordde hij. ,,Mijn
broer heeft zoo juist tegenover mij zijn
groote tevredenheid over uw werk geuit".
,,Dat doet me pleizier", mompelde ze.
„Maar toch komt het me voor, alsof u in
zekere opzichten veranderd is. Vroeger
kwam u telkens even bij me praten, en
nu
„U vergist zich toch werkelijk", ver-
zekerde hij haar. „Als er iemand anders
hier in de kamer is", drong zij aan, ,,wilt
u me dan niet „Peggy" in plaats van
juffrouw noemen?"
„Mijn beste juffrouw Peggy", zei hij,
„wij zijn volkomen tevreden over uw
arbeid en we hopen, dat u het hier naar
uw aenoegen heeft".
„Verder niets?" vroeg ze op zachten
toon.
Plotseling voelde George Henry zich
heel zenuwachtig worden. Met geen
mogelijkheid had hij echter hetgeen er
in hem omging in woorden kunnen bren
gen
Niets anders", antwoordde hij bijna
ruw.
Ze boog haar hoofd over de schrijf-
machine. George Henry liep naar zijn
prive-kantoor terug.
,,Nu?" vroeg zijn broer.
..Juffrouw Peggy wil haar vacantie in
het begin of het einde van Augustus
nemen", kondigde George Henry aan.
..Uitstekend, dat is een heel geschikte
tijd".
„De auto staat voor", merkte George
Henry op na een blik uit het venster te
hebben geworpen.
„Het is zulk een mooie avond en ik zou
graag wat golf met je spelen. Je ziet een
weinig bleek, George Henry. Ik denk,
dat de frissche lucht je goed zal doen".
,,Het is heel hartelijk van je hieraan te
denkenantwoordde zijn broer. ,,Ik zal
het natuurliik prettig vinden
Tot Stephen's groote verbazing speelde
zijn broer dien avond echter erg slecht.
Stephen besloot evenwel hiervan niets te
zeggen, doch zei in plaats daarvan:
de leiders van de Australiscbe arbeiderspar-
tijen bebben getoond bun verantwoordelijkb«M
te begrijpen. Deze mannen, die over bet al
gemeen dicbter bij het socialisme staan dan
de meeste leiders van de Engelsche partq,
hebben deze een bescbamend voorbeeld ge
geven, een voorbeeld dat als een rechtvaar-
aiving- mag worden beschouwd voor Mac-
Sfd Snowden en de enkele leden van. de
arbeidersparti;;, die ben trouw gebieven zqm
nu de toestand noopt tot ongewone en bij de.
arbeidersbevolking onpopulaire maatregelen.
een voorbeeld tevens, dat de arbeiderspartij,
die nu onder Henderson in de oppositie gaat,
zal dwingen voorzichtig te zijn bij het be strid
den van maatregelen als verlaging van de
werkloozensteun, die een der voomaamste
punten van baar verzet tegen bet zoogenaam-
de nationale kabinet uitmaken.
OPENING VAN HET SEIZOEN TE
GENEVE.
Te Geneve is schrijft de N. R. Crt.
Maandag het voorspel begonnen van de
groote Septembertrilogie bestaande uit de
Europeesche commissie, de raad en de assem-
blee van den Volkenbond. Het begin schijnt
mat en had de stemming van ontmoediging.
Het eerste stuk dat verscbenen is, bet rap
port van de ondercommissie van oeconomi-
sche deskundigen der Europeesche commis
sie, was een al te duidelijke vermelding, dat
i de wijsbeid der deskundigen niet verder gaat
dan tot de dianose van de kwaal, waarvan
het karakter der wereld niet totaal onbekena
was.
Er is nog een andere reden die de belang
stelling gedempt boudt. Geneve schijnt, om
met de Genestet te spreken, niet meer Ben
jamin. De bezoeken, die de premiers elkaar
nu brengen, nemen de plaats in van de hoog-
politieke ontmoetingen, die door de instelling
van den Volkenbond tot een stelsel waren ge-
worden. En boe reislievend de groote pre
miers tegenwoordig ook zijn, niemand van
hen is aaar Geneve gekomen om de Septem-
ber-vergadering op te luisteren. Briand, zon-
der wien Geneve in September zicbzelf niet
is, komt eerst den 7den, voor de opening van
de Assemblee. Uit de vergaderingen van de
Europeesche commissie en den Raad blijft bij
voorloopig weg. Nu vertellen zijn vrienden
wel, dat alleen de zorg voor zijn lichamelijk
welzijn daarvan de oorzaak is en dat zijn
dokter zou hebben beloofd hem gebeel als de
oude af te leveren, als men hem nu nog een
week in September den tijd geeft, maar te
Geneve voelt men zijn tijdelijk wegblijven als
een gemis.
En wat verder de verwachtingen binnen
bescheiden grenzen boudt is bet ontbreken
van eenig lid van gezag van bet Engelsche
kabinet. Men rekent op een weinig actieve
houding van de Britsche delegatie.
Verder ziet men als verdere reden tot ont-
moediging de ontwapeningsconferentie weg-
glijden naar een ver verscbiet. Op bet oogen-
blik dat er wel eenige opmontering noodig
is maakt de Septembermaand te Geneve en de.
heele activiteit rondom den Volkenbond du3
een weinig belovenden indruk. Het kan slechts
meevallen. Misschien is bet goed dat dank
zij de zwakkere bezetting der booge rollen
eens beter geluisterd kan worden naar de
stemmen der mindere goden, wier minder-
heid wellicht niet zoozeer door geringer in-
zicht dan door de bescheiden positie van bun
land wordt bepaald.
Een onderwerp, dat geruimen tijd dood is
geweest voor de publieke belangstelling:, trekt
weer meer de aandacht, nu na een blijkbaar
moeilijke geboorte, weldra de uitspraak van
bet Haagsche Hof der wereld zal worden.
kond gedaan. Men spreekt weer over en
maakt weer gissingen aangaan.de het befaam-
de tolvervond tusscben Duitschland en Oos-
.Vroeger was ik mij er dikwijls van be-
wust vooral wanneer het voorjaar kwam.
dat ik vage verlangens naar andere din-
gen kon krijgen. Dit probleem is echter
thans opgelost, want het golfspel heeft
die leegte volkomen bij mij aangevuld".
George Henry zuchtte.
,,Het is eigenaardig", gaf hij toe, „dat
ik me den laatsten tijd een weinig ruste-
loos heb gevoeld. Wat jij zegt is echter
volkomen waar. Het is uitstekend dat
wij ons meer en meer in golf geoefend
hebben".
Toen ze dien avond in de auto naar
huis reden leunde George Henry achter
over in de kussens. Hij was er zich vol
komen van bewust, dat hij voor het eerst
van zijn leven niet volkomen eerlijk tegen
over zijn broeder had gestaan
Heel duidelijk herinnerde hij zich nog
het geluid van Peggy's lach, toen hij dien
middag het kantoor was binnengetreden
een glimlach, die hem thans overal
scheen te vervolgen. Hij had er zich al
eenigen tijd geleden op betrapt hoe heer-
lijk hij het vond, te weten, dat zij zoo
dicht in zijn nabijheid zat. Dien middag
was echter voor het eerst een gevoel van
pijn bij hem opgekomen, toen hij Harold
in die nonchalante houding tegenover
haar had zien staan. Hij had geen recht
haar iets te verwijten, want hoorde jeugd
niet bij jeugd?Hoe dankbaar ze ook
tegenover hem, George Henry, mocht zijn,
het was de wet der natuur, dat de jeugd
zich nimmer tot ouderdom aangetrokken
zou voelen. Maar bovendien... hoe had
hij haar indertijd ook niet behandeld?
Toen ze in de Milan" aankwamen, en
aan hun gewone tafeltje hadden plaats
genomen, voer er eensklaps een schok
door George Henry heen... Niet ver van
hen verwijderd zag hij Harold en Peggy,
die met elkaar zaten te dineeren.
HOOFDSTUK XXX.
De zomer was stralend en de zon stond
den heelen dag brandend aan den hemel.
Londen geleek op een smeltoven, doch
niettemin werkten de broeders nog steeds
ijverig op hun kantoren door. Stephen
begon echter teekenen van onrust te ver-
toonen.
„George Henry", bekende hij, „ik
vrees, dat wij iederen dag een bezoek
van mijnheer Duncan met de balans kun
nen verwachten
„Ik zag hem vandaaa op straat en ik
dacht er toen ook onmiddeUijk aan. Wij
moeten ons echter niet door Duncan
laten ringelooren. Wij hebben ons best
gedaan zooveel mogelijk geld uit te geven.
Wij kunnen niet meer eten of drinken
dan wij al doen, en we kunnen onmogelijk
in meer dan een auto tegelijk zitten.
Mijnheer Duncan is heel onredelijk'
,,Ik ben het volkomen met je eens", gaf
Stephen toe. „Ik vroeg me af de
warmte is zoo ondragelijk of we onze
jaarlijksche vacantie niet een weinig kon-
den vervroegen. Mijnheer Duncan heeft
dan gelegenheid een beetje af te koeler
tegen den tijd, dat wij terugkomen
Even keek George Henry nadenkend
voor zich heen.
,,Ik zou het heel prettig vinden", gaf hij
eindelijk kortaf toe. „Waarheen had je
willen gaan Stephen?"
,,Ik had het plan een rustig plaatsje te
bezoeken, waar goede golfvelden waren",
bekende zijn broer. „Maar dit heeft na~
tuurlijk het nadeel, dat wij dan geen geld
uitgeven".
,,Ik dacht naar het buitenland te gaan",
merkte George Henry op.
(Wordt vervolgd.)
