ALGEMEEN NIEUWS- F.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Eerste Blad.
Millionair tegen wil en dank
HEERENBAM
fcr? T ,oseeh R»»ts
No. 8717
VRiJDAG 7 AUGUSTUS 1931
71 e Jaargang*
Onze Prijsvragen gedurende
de Winkelweek
X P ILL KT OK.
Keizer Augustus.
BtriTKNL&HD.
-FIETSBANDEN
/ickt/oopenct
i/zorsterh
komfto,™1ygeSv likeur,ie on"
hoofdstuk XX.
JJUUWHIMIIIIIIBILI II ,^HKC2BCK3E
it
ABONNEMEhTTSPRMS: Binnen Ter Neuzen /1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,S0 per 3 maanden By voor ultbetaling fr. per post 6,60 per jaar
Voor BelglS en Amerika 2,25, overlge lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen btj vooruitbetaling.
Ultgeefster: Flrma P. J. VAN DE SANDE,
GIRO 38160 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTX8N: Van 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer O.SOt
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend. t
Handelsadvertentien by regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraasj
verkrtjgbaar is. Inzending van advertentien liefst 66n dag voor de nitgave.
DIT BLAD VEKSCHIJNT IEDEREN MAANDAO-, WOENSDAG- en VKIIDAGAVONP.
W5*ttH3SGlU i
Zooals wij reeds meerdere malen in ons
blad bebben taekend gemaakt, zullen wij ter
gelegenheid van de winkelweek in bet num-
mer van. heden en in de nummers van de
volgende week eenige prijsvragen uitschrijven.
Verleden jaar waren onze wedstrijden een
groot succes en werden de handels-adve rt en-
tien door duizenden gelezen en herlezen om
de goede oplossingen te vinden, terwijl wij:
onze lezers, die naar de oplossingen hebben
gezocht, eenige aangename uren bebben be-
zorgd.
Ook de prijsvragen van dit jaar zullen de
belangstelling van velen gaande bouden en
zullen.de advertentien onder de oogen komen
van duizenden.
Evenals vorig jaar zullen deze speciale uit-
gaven in de stad huls aan huis worden be-
zorgd.
In dit eerste Winkelweeknummer is opge-
nomen een zoekwedstrijd naar namen van
dieren, die in den eersten regel van iedere
reclame, ingezonden mededieeling of adverten-
tie voorkomen.
Wij loven voor dezen zoekwedstrijd de vol
gende fraaie prijzen uit voor degenen, die de
meeste diemamen uit die eerste regels weet
te construeeren.
Eerste prijs: een dames -of heerenvulpen-
bouder.
Tweede prijs: een zilveren vulpotlood.
Derde prijs: zakportefeuille of dames-etui.
Vierde prijs: een fraaie doos postpapier.
Vijfde prijs: een roman of fotoalbum.
Zesde prijsplaatje in lijtst.
Zevende prijs: briefkaartalbum.
Verder zullen nog 3 Troostprijzen worden
uitgereikt.
Bij inzenden der oplossing moet men aan-
geven uit wiens advertentie de eerste regel is
genomen, dus den naam van den adverteerder
vermelden en dien eersten regel in zijn geheel
opschrijven, to.v.:
Winkelweek Ter Neuzen:
ezel, ezelin, leeuw, leeuwin, reu, ree, keu,
krekel, kieken, ieeuwerik, wezel, kneu,
enz.
Men mag elke letter slechts eenmaal in het
zelfde woord gebruiken.
De oplossing van deze eerste wedstrijd moet
uiterlijk Woensdjag a-s. aan ons Bureau inge-
leverd zijn.
Op de enveloppe gelieve men te zetten in
den recbterbovenhoek: Zoekwedstrijd,
In ons blad van Maandag zal een zeer in-
teressante en geheel andere prijsvraag worden
uitgescbreven.
Teneinde teleurstelling te voorkomen wordt
nog' de aandacbt gevestigd om de adverten
tien voor deze speciale Winkelweeknummers
liefst zoo vroeg- mogelijk in te zenden.
REDACTIE
TER NETJZENSCHE COURANT.
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
48) (Vervolg.)
,,Het doet me plezier je dit te hooren
zeggen", verklaarde hij. „We zullen de
eerste de beste gelegenheid aangrijpen
hierover met Ransom te praten. De kwes-
tie moet zeer tactvol worden behandeld".
„Ja, op een heel kiesche manier",
stemde Stephen toe.
Zoodra ze op het kantoor waren, ont-
boden ze Joe. Ransom had het zeer druk
en had juist een zeer ingewikkelde op-
dracht uitgewerkt tot voile bevrediging
van zijn patroons.
Ransom begon George Henry
ernstig. ,,Wij willen eens vertrouwelijk
met je praten... Het is mij ter oore ge-
komen, dat er sinds langen tijd tusschen
jou en juffrouw Penelope Jones een
groote genegenheid bestaat.
,,Dat is allemaal voorbij, mijnheer," ver-
zekerde de jonge man hem beslist. „Na
uw buitengewone edelmoedigheid ten op-
zichte van mij, heb ik geen oogenblik
langer aan Pen ik bedoel juffrouw
Jones gedacht."
George Henry voelde zich zeer teleur-
gesteld.
,,Maar hoe zijn je gevoelens hield hij
vol.
,,Vraag me dat niet, mijnheer," ver-
zocht de jonge man hem.
Zijn ondervrager begon meer hoop te
krijgen.
,,Ik heb nieuws voor je, Ramson", zei
hij. Juffrouw Penelope Jones is een rijke
Velen weten niets van hem, dan wat er
staat in Lukas 2, als zij dat al weten.
Tegenwoordig zijn heusch geen zeld-
zaamheid vooral de jongere menschen, die
nog wel gediplomeerd de geschie-
denis van Lukas 2 niet eens meer kennen
Wij kennen Augustus echter uit de on-
gewijde geschiedenis tamelijk goed. Wij
zijn over zijn leven en daden uitstekend
ingelicht, al is het zeker jammer, dat juist
zijn eigen gedenkschriften verloren zijn
gegaan. Toch blijven er, vooral in zijn
karakter, veel vragen, zooals we hieronder
wel met een enkel woord ook zullen aan-
geven.
In dit artikel noemen wij nu eerst eenige
bizonderheden over zijn leven. Voorop
sta dan zijn betrekkelijk eenvoudige al-
komst. Hij was in het tegenwoordige Al-
banie, in de stad Apollonia, toen hem
25 Maart van het jaar 44 voor Chris-
tus de verpletterende tijding bereikte, dat
Julius Caesar vermoord was. Hoe hij
daar kwam Caesar zelf, die hem zeer
genegen was, had hem daarheen gezon-
den, opdat hij zich zou bekwamen in de
krijgskunst. Caesars werk was in het
Westen zoo goed als afgeloopen. Allen
waren daar zoowat onderworpen, en nu
richtte de rustelooze veldheer, die haast
met een Napoleon te vergelijken is, zijn
iblik naar het Oosten, waar het nog steeds
spookte, en waar o.a. de Parthen een
ernstige bedreiging vormden voor het
Romeinsche rijk. Die wilde Caesar onder-
werpen, en de jonge Octavius (zooals de
latere Augustus heette) zou hem straks
derwaarts vergezellen. Daarom vond
Caesar het dienstig, dat hij zich naar
Apollonia begaf, dat een concentratie-
punt was van de troepen.
Octavius was toen 18 jaar oud En
opeens stond hij voor een ontzaglijke taak.
De brief van zijn moeder liet geen twijfel
meer over: Caesar was er niet meer, het
hart van zijn machtigen beschermheer,
die hem zoo bijzonder genegen was, had
opgehouden ook voor hem te kloppen.
Raadgevers waren er opeens genoeg. Er
waren er, die hem rieden, dat hij eerst
heel het leger op zijn hand zou zien te
krijgen, en dan aan het hoofd van de troe
pen naar Rome zou trekken om wraak te
nemen op Caesars moordenaars. Er
waren anderen, onder wie zijn stiefvader
Philippus, die hem tot groote voorzichtig-
heid aanspoorden, en hem smeekten om
de veiliaheid te verkiezen boven het ge-
vaar. Maar beide raadgevingen liet hij
liggen, en hij, de 18-jarige, ging zijn eigen
weg, diede goede bleek te zijn.
Voorop stond voor Octavius, dat hij
Caesars vertrouwen zeker niet zou be-
schamen, en, toen hij den inhoud van
Caesars testament vernam, stond zijn be-
sluit nog vaster. Hierdoor moet deze
jonge held zijn tegenstanders wel bizon-
der hebben verrast. De doortastendheid
en het zelfvertrouwen van Octavius ver-
bazen ons zeer stellig.
Maar hij had vooral een machtige
erfgename geworden. Iemand heeft haar
twee honderd duizend pond nagelaten."
Ransom weerstond den schok bewon-
derenswaardig. Hij raapte zijn boeken
bij elkaar en maakte aanstalten de kamer
te verlaten.
„Sta mij toe, u geluk te wenschen, mijn
heer," waagde hij te zeggen.
,,Wacht even," riep George Henry uit.
„Ik wilde je een persoonlijke vraag stel-
len. Laten we eens aannemen, dat onder
deze gewijzigde omstandigheden juffrouw
Jones niet meer bereid is haar tegenwoor
dige huwelijksplannen ten uitvoer te
breng...
Ransom richtte zich op.
.Juffrouw Jones heeft een hoog begrip
van eer, mijnheer," viel hij hem in de rede.
,,Maar vervloekt nog aan toe... wat
denk jij over de kwestie riep George
Henry op bijna wanihopigen toon uit.
„Zou jij met haar willen trouwen als dat
kon
,,Ik zal nooit meer een andere vrouw
nemen, mijnheer," was het sombere ant-
woord. George Henry genoot
"Wil je er voor zorgen, dat juffrouw
Jones onmiddellijk hier gebracht wordt,
wanneer zij komt verzocht hij. „Ik heb
zeoeven met haar getelefoneerd en ze is
al onderwea hierheen."
De manier, waarop Penelope in een
prachtigen bontmantel gehuld, binnen-
trad, was niet bepaald aanmoedigend voor
George Henry's nieuwe plannen. Ze
greep zijn beide handen en als hij dit niet
op een tactvolle wijze had vermeden, zou
ze hem hebben gekust.
,,Ik heb groot nieuws," riep ze uit. „Je
kunt je niet voorstellen hoe gelukkig ik
ben. Je bent altijd zulk een lieve, goede
man voor me geweest en nu blijkt het ten
slotte.dat ik toch niet een bedelares
ben. Ik heb een erfenis van twee honderd
tegenstander, en die scheen heel wat meer
kans op succes te hebben. Marcus Anto-
nius die een collega van Caesar was ge-
weest, en die maar eventjes 20 jaar ouder
was dan Octavius, maakte zeker heel veel
kans voor de oppermacht. Hij was, voor-
al in militair opzicht, Caesars rechterhand
geweest, was tegelijk met Caesar ook con
sul geweest (in 44), en het was alleen
Caesars weigering geweest, die in 42
Antonius weerhouden had om Caesar de
koningskroon op de slapen te drukken.
Het was dan ook geen wonder, dat An
tonius droomde van een gouden toekomst,
want op Octavius (die nu liever Octavia-
nus heette) had hij een grooten voor-
sprong. Dat deze een erfgenaam en een
aangenomen zoon van Caesar was, kon
men als een bijkomstigheid en als een par-
ticuliere aangelegenheid beschouwen.
Antonius wist en voelde zich de eenig
overgebleven consul en Rome's opperste
magistraat.
Daartegenover stond nu het piep-jonge
studentje Octavianus Bovendien was
Antonius te Rome en had hij de heele
Staatskas reeds (voor de veiligheid
naar zijn woning laten overbrengen, Cae
sars papieren in handen, enz. enz.
Het was pas begin Mei, toen Octavia
nus te Rome aankwam, waar hij alles
dadelijk .opeischte, wat hem krachtens
Caesars uiterste wilsbeschikking toe-
kwam. Er kwam dadelijk een botsing met
Antonius. t Geluk scheen Octavianus te
dienen en zijn plannen te bevorderen,
want tijdens de spelen, die Octavianus in
het begin van Juli voor het volk liet geven,
verscheen er een schitterende komeet aan
den hemel. Men ging gelooven dat dit
hemelteeken een bewijs was, dat Caesar
onder de goden was opgenomen, en als
Caesar een god was geworden nu, dan
kreeg Octavianus zeker iets over van zijn
majesteit.
Wij kunnen in een betrekkelijk kort
artikel nu niet heel deze geschiedenis ver-
halen. Het tweede driemanschap (A. en
O. en Lepidus) kwam tot stand: Lepidus
was een strooman op de hand van Anto
nius; straks ging men het werk verdeelen:
Octavianus kreeg het ondankbare en
moeilijke Westen met Rome, waar zoo
goed als geen eer noch winst was te be-
halen, en Antonius koos voor zich het
Oosten, waar zijn onstuimige aard hem
heen deed trekken, en waar roem en eer
een voordeel hem schenen te wachten.
Maar die keus werd juist zijn nadeel.
Octavianus ging werken in het verarmde
en zoo uitgeputte Italie, waar zouden
wij zeggen alle gelegenheid was om
impopulair te worden. En hij haalde het.
Dat scheen hij te voelen. Straks werd bij
Actium Antonius geheel verslagen, on-
danks (of door?) de hulp, die hij ge
zocht had bij Cleopatra. En kort d^arna
brachten die beiden zich om het leven, en
was (in 29) alle tegenstand gebroken.
Feitelijk was Octavianus nu alleen-
heerscher, maar wat heeft hij zich ten
deze een wijze beperking opgelegd Hij
kreeg alle moaelijke buitengewone be-
voegdheden en de grootste en beste kan-
sen. Toch verrast hij de wereld door op
1 Januari 27 met een meesterlijk gebaar
,,de republiek te herstellen". Vrijwillig
legde hij alle macht neer, hij zou voortaan
de eerste dienaar zijn in en van den staat.
Zelf zei hij er dit van (dat wij hier weer-
geven, ook al zal Prof Wagenvoort wel
gelijk hebben, dat de zaak hierbij wel wat
al te idealistisch werd voorgesteld): ,,Ik
droeg het gemeenebest uit mijn eigen
macht en bij eigen vrije wil over aan de
vrije beschikking van senaat en volk. Op
grond van mijn verdiensten kreeg ik door
een senaatsbesluit den titel Augustus",
van staatswege werden de deurposten van
mijn huis omhangen met lauwertakken;
boven de deur werd de eikenkrans be-
vestigd wegens redding van burgers, enz.
Sedert dien tijd Augustus is hierbij nog
zelf aan het woord stak ik boven
alien uit door persoonlijk overwicht, maar
ambtsbevoegdheid bezat ik volstrekt niet
meer dan zij, die ook ik als collega's naast
mij had bij het bekleeden van een over-
heidsambt.
Zijn niet hoogst merkwaardig zoo'n in-
zicht en zoo'n tact Zeker, Augustus
had ook zijn fouten en zijn biografen
hebben die niet verzwegen, maar toch
steken boven die gebreken hoog uit zijn
deugden, waardoor hij een heel geslacht
en nog geslachten daarna aan zich ver-
plioht heeft, en zeker wel verdient den
lof, hem door een tijdgenoot (Philo) ge
bracht, dat hij de gemeenschappelijke
kwalen van Griekenland en de barbaren
genezen heeft, en de eerste en grootste
gemeenschapDelijke weldoener mag hee-
ten, die in plaats van de heerschappij van
velen aan een stuurman het gemeen-
schappelijk bootje heeft overgegeven."
duizend pond gekregen. Stel je eens even
voor. Ik kan nu mijn eigen uitzet koopen
en alle mogelijKe andere dingen. Het
is verrukkelijk te bedenken, dat ik je geen
penny zal kosten."
George Henry bood haar een stoel aan.
,,Mijn beste Penelope, zei hij op vrien-
delijken, doch beslisten toon. ,,Ik hoop,
dat je zult begrijpen, dat door dit feit alles
natuurlijk verandert."
.,In welk opzicht vroeg zij.
,,Ik verloofde me indertijd met een arm
meisje," vervolgde hij.
,,Maar vindt je me niet even aardig, nu
ik ai dat geld heb gekregen vroeg
Penelope verbaasd.
"Je bent nu niet langer zulk een ge-
schikte vrouw voor mij, beste kind," gaf
George Henry te kennen. „Ik bezit reeds
meer geld, dan ik ooit in mijn leven zal
kunnen uitgeven. Ik besloot er dan ook
toe te trouwen om de eenvoudige reden
eindelijk op eem geschikte manier van mijn
groote rijkdommen af te komen."
Ze keek hem ten hoogste verwonderd
aan en scheen geheel in de war te zijn.
„Dus je houdt eigenlijk heelemaal
niet van mij 1"
,,,'Ik voel de grootste bewondering voor
je haastte hij zich te antwoorden. ,,doch
mijn geweten heeft mij den laatsten tijd
gekweld. Ik heb ingezien, dat ik een on-
eerlijk gebruik heb gemaakt van mijn
positie als rijk man."
,,Z°u je het me misschien duidelijker
willen verklaren vroeg het meisje. VVil
je graag van me af komen
George Henry schudde met gehuichel-
de droefheid het hoofd.
Penelope, zei hij, ,,ik zal je precies
vertellen. waarom ik mezelf op het oogen
blik zoo beschouw. Wij hebben een jon-
gen man in betrekking... iemand, wiens
werk zeer verdienstelijk is geweest, en
(Ingez. Med.)
LLOYD GEORGE REDIVTVUS.
De berichten over den toestand van Lloyd
George zijn naar de N. R. Crt. schrrjft
zeer geruststellend. Het oogenblik nadert
waarop men alle gevaar voor complicaties als
geweken mag bescbouwen. De opgewektheid
en vitaliteit van den leider der Britsche libe-
ralen hebben tegen de bezwaren van zijn leef-
tijd blijkbaar meer dan opgewogen.
Lloyd George zal nu nog eenige maanden
rust moeten nemen als hij ten minste daar-
toe zich zelf kan dwingen. Of dit lukt
blijft de vraag. Er zijn nu eenmaal zeer
dringende omstandigheden noodig om een
man van zijn activiteit tot zelfs onmisbare
rust te dwingen.
Maar ook in andere opzichten zal het
levensgevaar hem goed hebben gedaan, en dat
is het wat ons ertoe brengt, zijn genezing op
deze plaats te bespreken. Toen zijn lot een
oogenblik onzeker leek, heeft hij plotseling
weer een plaats ingenomen in het middelpunt
van de Engelsche belangstelling, die hij reeds
over wien wij meer dan tevreden zijn. Hij
voelt zich heel, heel ongelukkig."
,,Joe riep het jonge meisje uit.
..Ja, je neef," gaf George Henry toe.
- ,,Dag aan dag heb ik hem gadegeslagen
en er is een ontzettend schuldig gevoel
over me gekomen. Hij houdt van je,
Penelope. Met de twee honderd duizend
pond, die je geerfd hebt, kunnen jullie
gelukkig worden."
Penelope werd plotseling heel erg
i bleek. Er lag een uitdrukking in haar
oogen, die haar maar al te zeer verraadde.
i ,,Maar ik wil mijn belofte aan jou
houden," stamelde ze.
1 George Henry schelde en legde zijn
hand op haar schouder.
,,Mijn beste kind", zei hij, ,,ik ben er
van overtuigd, dat dit je bedoeling is.
De omstandigheden zijn echter geheel en
al gewijzigd. Ik doe slechts mijn plicht,
wanneer ik je je vrijheid teruggeef."
„Maar ik
•Zeg niets meer," viel hij haar in de
rede, en hij deed zijn uiterste best een
prop door te slikken, welke in zijn keel
was gekomen, toen hij de uitdrukking van
groote liefde in haar oogen zag. ,,Joe",
zei hij, terwijl hij zich omwendde, ,,kom
binnen. Leg het boek, dat je in je handen
hebt neer". Toen liep George Henry op
den kapstok toe, nam zijn hoed in zijn
- j 11
hand, en zei: ,,Ik moet weg, maar juf
frouw Jones heeft je iets te vertellen.
Zorg er voor, dat alles in orde is, wan
neer mijn broer en ik weer terugkomen."
Toen de gebroeders op straat stonden,
nam George Henry zijn hoed af, haalde
zijn zakdoek voor den dag en veegde zijn
voorhoofd af.
..Stephen," verklaarde hij, „wij zullen
een groot jacht koopen of Londen een
operagebouw cadeau geven, maar we
moeten nooit meer een proefneming met
ECHTE FRIESCHE
illlllllllll llllll/lll Itlli"
tr
nmmtiiiiitmmotn
20*50 d.per ons
vetscJtaft 21 ivtrlketi van p&uyt?
(Ingez. Med.)
sedert jaren verloren scheen te hebben. Ook.
de politieke tegenstander in zijn land is hem
weer gaan zien als de nationale figuur, die
eens als redder des vaderlands is opgetreden.
Zijn optimisme, zijn nooit falend zelfvertrou
wen en zijn onvermoeibare geestkracht zijn.
toen van beslissende beteekenis geweest voor
Engeland. Het begin van het regime-Lloyd
George na het aftreden van Asquith en na den
dood van Lord Kitchener is voor tallooze En-
gelschen van iedere richting de wedergeboorte
geweest van de eigenschappen, die Engeland.
noodig had om door de hevige beproeving
heen te komen. Lloyd George kende geen
ontmoediging en temauwernood twijfel. Hjj
was een nooit verslappende veer die het Brit
sche raderwerk gaande hield.
Dat alles heeft men zich in Engeland in
deze dagen herinnerd. En daarom viel het
nu gemakkelijker allerlei anders dat achterna
kwam, en dat ten deele met zijn zoo uiterst
bruikbare eigenschappen als coalitieleider in.
den ure des gevaars samenhing, te vergeven.
Voor en na den oorlog echter is Lloyd
George erin geslaagd, een ongewoon fellen
haat te wekken bij politieke tegenstanders
somis zelfs bij een gedeelte van zijn poli
tieke vrienden of bondgenooten. Hij schrikte
of stootte in den loop der jaren velen af, eerst
door zijn sociaal en politiek redicalisme, later
weer door zijn onvervaard opportunisme. De
vredesconferentie van 19181919 bracht hem
op een post, waar Engeland achteraf gaame
een man had gezien van veel grootere kennis
van zaken en onverzettelijkheid. Politieke
strijdmakkers of chefs hebben zich menig-
maal bitter over hem beklaagd. De verwij-
ten overdekten langzamerhand de figrrar
van Lloyd George, politiek reeds op den acli-
tergrond gedrongen door de ongelukkige posi
tie van zijn partij, tot zij haast voor het ooe
verborgen raakte.
Nu echter zijn, zooals gezegd, vele herin-
nering herleefd. Men heeft ook weer oog ge
kregen voor het romantische in zijn figuur
en in zijn opkomst. Geboren als een van vele
kinderen van een armen schoolmeester, na
diens vroegen dood opgevoed door een oom,
dorpsschoenmaker, die met groote opoffering
voor de heele familie zorgde; opgegroeid in
levensomstandigheden, waarin hij, naar hh"
zelf verteld heeft, zelden versch vleesch te
eten kreeg en waarin een half ei voor ieder
kind op Zondagmorgen een feestmaai was:
en desniettemin op 21-jarigen leeftijd reeds
advocaat; dit is de opstijging geweest tot het
uitgangspunt van zijn toopbaan.
V ie hem nu zijn opportunisme verwnt zou
em onrecht doen als. hij niet tegelijkertijd aan
den moed herlnnerde, die hij ook in de bin-
nenlandsclm politiek aan den dag heeft ge-
egc,. Hij heeft het gewaagd „pro-Boer" te
AJ° en e®n fellen bestrijder van den Zuid-
Afnkaanschen oorlog toen dit in het uit znn
hlrtT10^ g6raakte En&e,and als landverraad
aan den kflD tWekte' Z«n aa^ plaatste hem
sterke en f VaD d6n ZWakke te^nover den.
sterke, en geen vervolging heeft hem daar-
een huwelijk wagen. Laten we erqens
Het huwelijk van juffrouw Penelone
fanVlle,leden van de bruid niet be-
paald goedgekeurd. Niettemin had de
fenkins was hefb? uLorSenng" d.tS
volkomen met haar echtgenoot eens
net jonge paar trouwde in een kerlc
vlak in de buurt en slechts eenige familie-
eden en intieme kennissen werden uitae
°j.., de »eSch™ki9?;
7irh I c 'i011' Onder hen bevonden
Terwiil Ikj en Oeorge Underwood"
I erwijl de bruid zich verkleedde amu-
seerden ze zich met het bezichtigen van
dolP't 3Uu' y JenJcins kwam onmid-
dSt °oPn en t0e" zt vesti9de aal
oacnt op een prachtig paarlen collier-
waarbli llun kaartje pronkte.
;.Wat is u toch een edelmoedig man'
°r9e Henry'" verklaarde ze!;
-Ik heb nog nooit een dergelijk iemand in
mqn leven ontmoet, en uw broer is precies
zoo. Welk een echtgenoot heeft dat arme
meisje moeten missen."
,.U is heel vriendelijk," antwoordde
George Henry. Jk denk echter dat ik
brL S i moeten opofferen. Mijn
nntd 7,n eveniwel beiden tot de
ontdekking gekomen, dat wij veel te veel
aan onze oude gewoonten vastzitten om
huWel^k k-
(Wordt vervolgd.)