ALGEMEEN NIEUWS- F.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. Eerste Blad. Millionair tegen wil en dank HEERENBAM fcr? T ,oseeh R»»ts No. 8717 VRiJDAG 7 AUGUSTUS 1931 71 e Jaargang* Onze Prijsvragen gedurende de Winkelweek X P ILL KT OK. Keizer Augustus. BtriTKNL&HD. -FIETSBANDEN /ickt/oopenct i/zorsterh komfto,™1ygeSv likeur,ie on" hoofdstuk XX. JJUUWHIMIIIIIIBILI II ,^HKC2BCK3E it ABONNEMEhTTSPRMS: Binnen Ter Neuzen /1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post 1,S0 per 3 maanden By voor ultbetaling fr. per post 6,60 per jaar Voor BelglS en Amerika 2,25, overlge lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen btj vooruitbetaling. Ultgeefster: Flrma P. J. VAN DE SANDE, GIRO 38160 TELEFOON No. 25. ADVERTENTX8N: Van 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer O.SOt Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend. t Handelsadvertentien by regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraasj verkrtjgbaar is. Inzending van advertentien liefst 66n dag voor de nitgave. DIT BLAD VEKSCHIJNT IEDEREN MAANDAO-, WOENSDAG- en VKIIDAGAVONP. W5*ttH3SGlU i Zooals wij reeds meerdere malen in ons blad bebben taekend gemaakt, zullen wij ter gelegenheid van de winkelweek in bet num- mer van. heden en in de nummers van de volgende week eenige prijsvragen uitschrijven. Verleden jaar waren onze wedstrijden een groot succes en werden de handels-adve rt en- tien door duizenden gelezen en herlezen om de goede oplossingen te vinden, terwijl wij: onze lezers, die naar de oplossingen hebben gezocht, eenige aangename uren bebben be- zorgd. Ook de prijsvragen van dit jaar zullen de belangstelling van velen gaande bouden en zullen.de advertentien onder de oogen komen van duizenden. Evenals vorig jaar zullen deze speciale uit- gaven in de stad huls aan huis worden be- zorgd. In dit eerste Winkelweeknummer is opge- nomen een zoekwedstrijd naar namen van dieren, die in den eersten regel van iedere reclame, ingezonden mededieeling of adverten- tie voorkomen. Wij loven voor dezen zoekwedstrijd de vol gende fraaie prijzen uit voor degenen, die de meeste diemamen uit die eerste regels weet te construeeren. Eerste prijs: een dames -of heerenvulpen- bouder. Tweede prijs: een zilveren vulpotlood. Derde prijs: zakportefeuille of dames-etui. Vierde prijs: een fraaie doos postpapier. Vijfde prijs: een roman of fotoalbum. Zesde prijsplaatje in lijtst. Zevende prijs: briefkaartalbum. Verder zullen nog 3 Troostprijzen worden uitgereikt. Bij inzenden der oplossing moet men aan- geven uit wiens advertentie de eerste regel is genomen, dus den naam van den adverteerder vermelden en dien eersten regel in zijn geheel opschrijven, to.v.: Winkelweek Ter Neuzen: ezel, ezelin, leeuw, leeuwin, reu, ree, keu, krekel, kieken, ieeuwerik, wezel, kneu, enz. Men mag elke letter slechts eenmaal in het zelfde woord gebruiken. De oplossing van deze eerste wedstrijd moet uiterlijk Woensdjag a-s. aan ons Bureau inge- leverd zijn. Op de enveloppe gelieve men te zetten in den recbterbovenhoek: Zoekwedstrijd, In ons blad van Maandag zal een zeer in- teressante en geheel andere prijsvraag worden uitgescbreven. Teneinde teleurstelling te voorkomen wordt nog' de aandacbt gevestigd om de adverten tien voor deze speciale Winkelweeknummers liefst zoo vroeg- mogelijk in te zenden. REDACTIE TER NETJZENSCHE COURANT. door E. PHILLIPS OPPENHEIM. 48) (Vervolg.) ,,Het doet me plezier je dit te hooren zeggen", verklaarde hij. „We zullen de eerste de beste gelegenheid aangrijpen hierover met Ransom te praten. De kwes- tie moet zeer tactvol worden behandeld". „Ja, op een heel kiesche manier", stemde Stephen toe. Zoodra ze op het kantoor waren, ont- boden ze Joe. Ransom had het zeer druk en had juist een zeer ingewikkelde op- dracht uitgewerkt tot voile bevrediging van zijn patroons. Ransom begon George Henry ernstig. ,,Wij willen eens vertrouwelijk met je praten... Het is mij ter oore ge- komen, dat er sinds langen tijd tusschen jou en juffrouw Penelope Jones een groote genegenheid bestaat. ,,Dat is allemaal voorbij, mijnheer," ver- zekerde de jonge man hem beslist. „Na uw buitengewone edelmoedigheid ten op- zichte van mij, heb ik geen oogenblik langer aan Pen ik bedoel juffrouw Jones gedacht." George Henry voelde zich zeer teleur- gesteld. ,,Maar hoe zijn je gevoelens hield hij vol. ,,Vraag me dat niet, mijnheer," ver- zocht de jonge man hem. Zijn ondervrager begon meer hoop te krijgen. ,,Ik heb nieuws voor je, Ramson", zei hij. Juffrouw Penelope Jones is een rijke Velen weten niets van hem, dan wat er staat in Lukas 2, als zij dat al weten. Tegenwoordig zijn heusch geen zeld- zaamheid vooral de jongere menschen, die nog wel gediplomeerd de geschie- denis van Lukas 2 niet eens meer kennen Wij kennen Augustus echter uit de on- gewijde geschiedenis tamelijk goed. Wij zijn over zijn leven en daden uitstekend ingelicht, al is het zeker jammer, dat juist zijn eigen gedenkschriften verloren zijn gegaan. Toch blijven er, vooral in zijn karakter, veel vragen, zooals we hieronder wel met een enkel woord ook zullen aan- geven. In dit artikel noemen wij nu eerst eenige bizonderheden over zijn leven. Voorop sta dan zijn betrekkelijk eenvoudige al- komst. Hij was in het tegenwoordige Al- banie, in de stad Apollonia, toen hem 25 Maart van het jaar 44 voor Chris- tus de verpletterende tijding bereikte, dat Julius Caesar vermoord was. Hoe hij daar kwam Caesar zelf, die hem zeer genegen was, had hem daarheen gezon- den, opdat hij zich zou bekwamen in de krijgskunst. Caesars werk was in het Westen zoo goed als afgeloopen. Allen waren daar zoowat onderworpen, en nu richtte de rustelooze veldheer, die haast met een Napoleon te vergelijken is, zijn iblik naar het Oosten, waar het nog steeds spookte, en waar o.a. de Parthen een ernstige bedreiging vormden voor het Romeinsche rijk. Die wilde Caesar onder- werpen, en de jonge Octavius (zooals de latere Augustus heette) zou hem straks derwaarts vergezellen. Daarom vond Caesar het dienstig, dat hij zich naar Apollonia begaf, dat een concentratie- punt was van de troepen. Octavius was toen 18 jaar oud En opeens stond hij voor een ontzaglijke taak. De brief van zijn moeder liet geen twijfel meer over: Caesar was er niet meer, het hart van zijn machtigen beschermheer, die hem zoo bijzonder genegen was, had opgehouden ook voor hem te kloppen. Raadgevers waren er opeens genoeg. Er waren er, die hem rieden, dat hij eerst heel het leger op zijn hand zou zien te krijgen, en dan aan het hoofd van de troe pen naar Rome zou trekken om wraak te nemen op Caesars moordenaars. Er waren anderen, onder wie zijn stiefvader Philippus, die hem tot groote voorzichtig- heid aanspoorden, en hem smeekten om de veiliaheid te verkiezen boven het ge- vaar. Maar beide raadgevingen liet hij liggen, en hij, de 18-jarige, ging zijn eigen weg, diede goede bleek te zijn. Voorop stond voor Octavius, dat hij Caesars vertrouwen zeker niet zou be- schamen, en, toen hij den inhoud van Caesars testament vernam, stond zijn be- sluit nog vaster. Hierdoor moet deze jonge held zijn tegenstanders wel bizon- der hebben verrast. De doortastendheid en het zelfvertrouwen van Octavius ver- bazen ons zeer stellig. Maar hij had vooral een machtige erfgename geworden. Iemand heeft haar twee honderd duizend pond nagelaten." Ransom weerstond den schok bewon- derenswaardig. Hij raapte zijn boeken bij elkaar en maakte aanstalten de kamer te verlaten. „Sta mij toe, u geluk te wenschen, mijn heer," waagde hij te zeggen. ,,Wacht even," riep George Henry uit. „Ik wilde je een persoonlijke vraag stel- len. Laten we eens aannemen, dat onder deze gewijzigde omstandigheden juffrouw Jones niet meer bereid is haar tegenwoor dige huwelijksplannen ten uitvoer te breng... Ransom richtte zich op. .Juffrouw Jones heeft een hoog begrip van eer, mijnheer," viel hij hem in de rede. ,,Maar vervloekt nog aan toe... wat denk jij over de kwestie riep George Henry op bijna wanihopigen toon uit. „Zou jij met haar willen trouwen als dat kon ,,Ik zal nooit meer een andere vrouw nemen, mijnheer," was het sombere ant- woord. George Henry genoot "Wil je er voor zorgen, dat juffrouw Jones onmiddellijk hier gebracht wordt, wanneer zij komt verzocht hij. „Ik heb zeoeven met haar getelefoneerd en ze is al onderwea hierheen." De manier, waarop Penelope in een prachtigen bontmantel gehuld, binnen- trad, was niet bepaald aanmoedigend voor George Henry's nieuwe plannen. Ze greep zijn beide handen en als hij dit niet op een tactvolle wijze had vermeden, zou ze hem hebben gekust. ,,Ik heb groot nieuws," riep ze uit. „Je kunt je niet voorstellen hoe gelukkig ik ben. Je bent altijd zulk een lieve, goede man voor me geweest en nu blijkt het ten slotte.dat ik toch niet een bedelares ben. Ik heb een erfenis van twee honderd tegenstander, en die scheen heel wat meer kans op succes te hebben. Marcus Anto- nius die een collega van Caesar was ge- weest, en die maar eventjes 20 jaar ouder was dan Octavius, maakte zeker heel veel kans voor de oppermacht. Hij was, voor- al in militair opzicht, Caesars rechterhand geweest, was tegelijk met Caesar ook con sul geweest (in 44), en het was alleen Caesars weigering geweest, die in 42 Antonius weerhouden had om Caesar de koningskroon op de slapen te drukken. Het was dan ook geen wonder, dat An tonius droomde van een gouden toekomst, want op Octavius (die nu liever Octavia- nus heette) had hij een grooten voor- sprong. Dat deze een erfgenaam en een aangenomen zoon van Caesar was, kon men als een bijkomstigheid en als een par- ticuliere aangelegenheid beschouwen. Antonius wist en voelde zich de eenig overgebleven consul en Rome's opperste magistraat. Daartegenover stond nu het piep-jonge studentje Octavianus Bovendien was Antonius te Rome en had hij de heele Staatskas reeds (voor de veiligheid naar zijn woning laten overbrengen, Cae sars papieren in handen, enz. enz. Het was pas begin Mei, toen Octavia nus te Rome aankwam, waar hij alles dadelijk .opeischte, wat hem krachtens Caesars uiterste wilsbeschikking toe- kwam. Er kwam dadelijk een botsing met Antonius. t Geluk scheen Octavianus te dienen en zijn plannen te bevorderen, want tijdens de spelen, die Octavianus in het begin van Juli voor het volk liet geven, verscheen er een schitterende komeet aan den hemel. Men ging gelooven dat dit hemelteeken een bewijs was, dat Caesar onder de goden was opgenomen, en als Caesar een god was geworden nu, dan kreeg Octavianus zeker iets over van zijn majesteit. Wij kunnen in een betrekkelijk kort artikel nu niet heel deze geschiedenis ver- halen. Het tweede driemanschap (A. en O. en Lepidus) kwam tot stand: Lepidus was een strooman op de hand van Anto nius; straks ging men het werk verdeelen: Octavianus kreeg het ondankbare en moeilijke Westen met Rome, waar zoo goed als geen eer noch winst was te be- halen, en Antonius koos voor zich het Oosten, waar zijn onstuimige aard hem heen deed trekken, en waar roem en eer een voordeel hem schenen te wachten. Maar die keus werd juist zijn nadeel. Octavianus ging werken in het verarmde en zoo uitgeputte Italie, waar zouden wij zeggen alle gelegenheid was om impopulair te worden. En hij haalde het. Dat scheen hij te voelen. Straks werd bij Actium Antonius geheel verslagen, on- danks (of door?) de hulp, die hij ge zocht had bij Cleopatra. En kort d^arna brachten die beiden zich om het leven, en was (in 29) alle tegenstand gebroken. Feitelijk was Octavianus nu alleen- heerscher, maar wat heeft hij zich ten deze een wijze beperking opgelegd Hij kreeg alle moaelijke buitengewone be- voegdheden en de grootste en beste kan- sen. Toch verrast hij de wereld door op 1 Januari 27 met een meesterlijk gebaar ,,de republiek te herstellen". Vrijwillig legde hij alle macht neer, hij zou voortaan de eerste dienaar zijn in en van den staat. Zelf zei hij er dit van (dat wij hier weer- geven, ook al zal Prof Wagenvoort wel gelijk hebben, dat de zaak hierbij wel wat al te idealistisch werd voorgesteld): ,,Ik droeg het gemeenebest uit mijn eigen macht en bij eigen vrije wil over aan de vrije beschikking van senaat en volk. Op grond van mijn verdiensten kreeg ik door een senaatsbesluit den titel Augustus", van staatswege werden de deurposten van mijn huis omhangen met lauwertakken; boven de deur werd de eikenkrans be- vestigd wegens redding van burgers, enz. Sedert dien tijd Augustus is hierbij nog zelf aan het woord stak ik boven alien uit door persoonlijk overwicht, maar ambtsbevoegdheid bezat ik volstrekt niet meer dan zij, die ook ik als collega's naast mij had bij het bekleeden van een over- heidsambt. Zijn niet hoogst merkwaardig zoo'n in- zicht en zoo'n tact Zeker, Augustus had ook zijn fouten en zijn biografen hebben die niet verzwegen, maar toch steken boven die gebreken hoog uit zijn deugden, waardoor hij een heel geslacht en nog geslachten daarna aan zich ver- plioht heeft, en zeker wel verdient den lof, hem door een tijdgenoot (Philo) ge bracht, dat hij de gemeenschappelijke kwalen van Griekenland en de barbaren genezen heeft, en de eerste en grootste gemeenschapDelijke weldoener mag hee- ten, die in plaats van de heerschappij van velen aan een stuurman het gemeen- schappelijk bootje heeft overgegeven." duizend pond gekregen. Stel je eens even voor. Ik kan nu mijn eigen uitzet koopen en alle mogelijKe andere dingen. Het is verrukkelijk te bedenken, dat ik je geen penny zal kosten." George Henry bood haar een stoel aan. ,,Mijn beste Penelope, zei hij op vrien- delijken, doch beslisten toon. ,,Ik hoop, dat je zult begrijpen, dat door dit feit alles natuurlijk verandert." .,In welk opzicht vroeg zij. ,,Ik verloofde me indertijd met een arm meisje," vervolgde hij. ,,Maar vindt je me niet even aardig, nu ik ai dat geld heb gekregen vroeg Penelope verbaasd. "Je bent nu niet langer zulk een ge- schikte vrouw voor mij, beste kind," gaf George Henry te kennen. „Ik bezit reeds meer geld, dan ik ooit in mijn leven zal kunnen uitgeven. Ik besloot er dan ook toe te trouwen om de eenvoudige reden eindelijk op eem geschikte manier van mijn groote rijkdommen af te komen." Ze keek hem ten hoogste verwonderd aan en scheen geheel in de war te zijn. „Dus je houdt eigenlijk heelemaal niet van mij 1" ,,,'Ik voel de grootste bewondering voor je haastte hij zich te antwoorden. ,,doch mijn geweten heeft mij den laatsten tijd gekweld. Ik heb ingezien, dat ik een on- eerlijk gebruik heb gemaakt van mijn positie als rijk man." ,,Z°u je het me misschien duidelijker willen verklaren vroeg het meisje. VVil je graag van me af komen George Henry schudde met gehuichel- de droefheid het hoofd. Penelope, zei hij, ,,ik zal je precies vertellen. waarom ik mezelf op het oogen blik zoo beschouw. Wij hebben een jon- gen man in betrekking... iemand, wiens werk zeer verdienstelijk is geweest, en (Ingez. Med.) LLOYD GEORGE REDIVTVUS. De berichten over den toestand van Lloyd George zijn naar de N. R. Crt. schrrjft zeer geruststellend. Het oogenblik nadert waarop men alle gevaar voor complicaties als geweken mag bescbouwen. De opgewektheid en vitaliteit van den leider der Britsche libe- ralen hebben tegen de bezwaren van zijn leef- tijd blijkbaar meer dan opgewogen. Lloyd George zal nu nog eenige maanden rust moeten nemen als hij ten minste daar- toe zich zelf kan dwingen. Of dit lukt blijft de vraag. Er zijn nu eenmaal zeer dringende omstandigheden noodig om een man van zijn activiteit tot zelfs onmisbare rust te dwingen. Maar ook in andere opzichten zal het levensgevaar hem goed hebben gedaan, en dat is het wat ons ertoe brengt, zijn genezing op deze plaats te bespreken. Toen zijn lot een oogenblik onzeker leek, heeft hij plotseling weer een plaats ingenomen in het middelpunt van de Engelsche belangstelling, die hij reeds over wien wij meer dan tevreden zijn. Hij voelt zich heel, heel ongelukkig." ,,Joe riep het jonge meisje uit. ..Ja, je neef," gaf George Henry toe. - ,,Dag aan dag heb ik hem gadegeslagen en er is een ontzettend schuldig gevoel over me gekomen. Hij houdt van je, Penelope. Met de twee honderd duizend pond, die je geerfd hebt, kunnen jullie gelukkig worden." Penelope werd plotseling heel erg i bleek. Er lag een uitdrukking in haar oogen, die haar maar al te zeer verraadde. i ,,Maar ik wil mijn belofte aan jou houden," stamelde ze. 1 George Henry schelde en legde zijn hand op haar schouder. ,,Mijn beste kind", zei hij, ,,ik ben er van overtuigd, dat dit je bedoeling is. De omstandigheden zijn echter geheel en al gewijzigd. Ik doe slechts mijn plicht, wanneer ik je je vrijheid teruggeef." „Maar ik •Zeg niets meer," viel hij haar in de rede, en hij deed zijn uiterste best een prop door te slikken, welke in zijn keel was gekomen, toen hij de uitdrukking van groote liefde in haar oogen zag. ,,Joe", zei hij, terwijl hij zich omwendde, ,,kom binnen. Leg het boek, dat je in je handen hebt neer". Toen liep George Henry op den kapstok toe, nam zijn hoed in zijn - j 11 hand, en zei: ,,Ik moet weg, maar juf frouw Jones heeft je iets te vertellen. Zorg er voor, dat alles in orde is, wan neer mijn broer en ik weer terugkomen." Toen de gebroeders op straat stonden, nam George Henry zijn hoed af, haalde zijn zakdoek voor den dag en veegde zijn voorhoofd af. ..Stephen," verklaarde hij, „wij zullen een groot jacht koopen of Londen een operagebouw cadeau geven, maar we moeten nooit meer een proefneming met ECHTE FRIESCHE illlllllllll llllll/lll Itlli" tr nmmtiiiiitmmotn 20*50 d.per ons vetscJtaft 21 ivtrlketi van p&uyt? (Ingez. Med.) sedert jaren verloren scheen te hebben. Ook. de politieke tegenstander in zijn land is hem weer gaan zien als de nationale figuur, die eens als redder des vaderlands is opgetreden. Zijn optimisme, zijn nooit falend zelfvertrou wen en zijn onvermoeibare geestkracht zijn. toen van beslissende beteekenis geweest voor Engeland. Het begin van het regime-Lloyd George na het aftreden van Asquith en na den dood van Lord Kitchener is voor tallooze En- gelschen van iedere richting de wedergeboorte geweest van de eigenschappen, die Engeland. noodig had om door de hevige beproeving heen te komen. Lloyd George kende geen ontmoediging en temauwernood twijfel. Hjj was een nooit verslappende veer die het Brit sche raderwerk gaande hield. Dat alles heeft men zich in Engeland in deze dagen herinnerd. En daarom viel het nu gemakkelijker allerlei anders dat achterna kwam, en dat ten deele met zijn zoo uiterst bruikbare eigenschappen als coalitieleider in. den ure des gevaars samenhing, te vergeven. Voor en na den oorlog echter is Lloyd George erin geslaagd, een ongewoon fellen haat te wekken bij politieke tegenstanders somis zelfs bij een gedeelte van zijn poli tieke vrienden of bondgenooten. Hij schrikte of stootte in den loop der jaren velen af, eerst door zijn sociaal en politiek redicalisme, later weer door zijn onvervaard opportunisme. De vredesconferentie van 19181919 bracht hem op een post, waar Engeland achteraf gaame een man had gezien van veel grootere kennis van zaken en onverzettelijkheid. Politieke strijdmakkers of chefs hebben zich menig- maal bitter over hem beklaagd. De verwij- ten overdekten langzamerhand de figrrar van Lloyd George, politiek reeds op den acli- tergrond gedrongen door de ongelukkige posi tie van zijn partij, tot zij haast voor het ooe verborgen raakte. Nu echter zijn, zooals gezegd, vele herin- nering herleefd. Men heeft ook weer oog ge kregen voor het romantische in zijn figuur en in zijn opkomst. Geboren als een van vele kinderen van een armen schoolmeester, na diens vroegen dood opgevoed door een oom, dorpsschoenmaker, die met groote opoffering voor de heele familie zorgde; opgegroeid in levensomstandigheden, waarin hij, naar hh" zelf verteld heeft, zelden versch vleesch te eten kreeg en waarin een half ei voor ieder kind op Zondagmorgen een feestmaai was: en desniettemin op 21-jarigen leeftijd reeds advocaat; dit is de opstijging geweest tot het uitgangspunt van zijn toopbaan. V ie hem nu zijn opportunisme verwnt zou em onrecht doen als. hij niet tegelijkertijd aan den moed herlnnerde, die hij ook in de bin- nenlandsclm politiek aan den dag heeft ge- egc,. Hij heeft het gewaagd „pro-Boer" te AJ° en e®n fellen bestrijder van den Zuid- Afnkaanschen oorlog toen dit in het uit znn hlrtT10^ g6raakte En&e,and als landverraad aan den kflD tWekte' Z«n aa^ plaatste hem sterke en f VaD d6n ZWakke te^nover den. sterke, en geen vervolging heeft hem daar- een huwelijk wagen. Laten we erqens Het huwelijk van juffrouw Penelone fanVlle,leden van de bruid niet be- paald goedgekeurd. Niettemin had de fenkins was hefb? uLorSenng" d.tS volkomen met haar echtgenoot eens net jonge paar trouwde in een kerlc vlak in de buurt en slechts eenige familie- eden en intieme kennissen werden uitae °j.., de »eSch™ki9?; 7irh I c 'i011' Onder hen bevonden Terwiil Ikj en Oeorge Underwood" I erwijl de bruid zich verkleedde amu- seerden ze zich met het bezichtigen van dolP't 3Uu' y JenJcins kwam onmid- dSt °oPn en t0e" zt vesti9de aal oacnt op een prachtig paarlen collier- waarbli llun kaartje pronkte. ;.Wat is u toch een edelmoedig man' °r9e Henry'" verklaarde ze!; -Ik heb nog nooit een dergelijk iemand in mqn leven ontmoet, en uw broer is precies zoo. Welk een echtgenoot heeft dat arme meisje moeten missen." ,.U is heel vriendelijk," antwoordde George Henry. Jk denk echter dat ik brL S i moeten opofferen. Mijn nntd 7,n eveniwel beiden tot de ontdekking gekomen, dat wij veel te veel aan onze oude gewoonten vastzitten om huWel^k k- (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1931 | | pagina 1