FBEDIKBBtJRTK Fe juileton-vertellingen, Huis en Hof. VARIA 3EMEHGDE BERIGHTEN. Pluimvee-rubriek. 3RABANTSCHE BR1EVEN. TL Ehnma de Zaam, van Abr. Haak, Zaam- afxg- 2. Kitty, van M. A. B. Puylaert, vnd.; 3L Lena, van R. J. van Waes, Zuiddorpe; 4. Gam rile, van Wed. W. de Feijter; 5. Dora, van ^rasSfde; 6. van Adr. de Putteir, Zaamslag; H fcma de Zaam, van Abr. Haak, vnd. Ednjarige hengsten, geb. in 1930. Ke-urmeestersH. Bonte en G. Buijsse. frozen: 1 verg. zilv., 1 zilv. en 1 br. med. Honny's Mon, van Jac. Serrarens, Os- awdPfse; 2. Dirk van Wilson, van M. de Regt - 3, Dorus, van A. de Feijter Czn., Esary, verm.: Anton van Absdale, van P. J. JL Vael, St. Jansteen en Willem, van F. SMHter. Tweejarige hengsten, geb. in 1929. 1 ex. aangevoerd, n.l.: Dorus, van P. J. J. Vaei vnd., welke den 2en prijs verwierf, verg. aw. med. Hengsten met afstammelingen. 1. Cerceur de Oognebeau, van H.V. „Stop- jaelcEjk"., verg. zilv. med. plus 15; 2. Bour geois van Luntershoek, van Com. de Feijter, vnd.. zilv. med. plus 10; 3. Mon Gros de Mod Souhait, van Gebrs. de Waal, Ossenisse, xHtv. med. plus 10; 4. Victonieux, van Coop. H.V. „De Herleving" u. a., verg. br. med. plus i1£ Waar geen woonplaats is vermeld, is Axel bedoeld. •De keuring moobt zich in een groote be- langBtelling verheugen. Niet alleen wat bet gwtal insebrijvingen aangaat (dit was 115) doeh ook waren vele belangstellenden op bet terrein verzameld, waaronder niet alleen fok- fcpxs docb ook kooplustigen werden opge- merki terwijl tevens aanwezig was de alge- meene voorzitter van het N. T. S. Jbr. Van Vredenburch. benevens den beer A. J. Lako, eecretaris van de afdeeling Zeeland. De aangevoerde veulens waren van goede kwaUteit. zoodat ook in dat opzicbt vol-doe- ning werd geschonken. Een en ander wijjst er op, dat de fokkerrj zicb in vooruitgaande lijn beweegt, betgeen dan ook van ganscher barte te wenscben is. Zeer zeker beeft deze keuring weer bijgedra- gen tot veredeling van bet paardenras. Het bestuur bad dan ook reden tot tevredenbeid orer het welslagen van deze keuring. Jammer was bet, dat de voorzitter de heer Joh. de Feijter Sr. van Zaamslag, door droevige familieomstandigheden niet aanwezig kon zijn. Hg kon tot aller sprjt geen getuige zijn van zgn work, wat wel te betreuren is daar bij richzelf steeds zooveel mogelijk dienstbaar xtelt tot bet op steeds hooger pedl brengen van de fokkerij. tan deze keuring werd door het gemeente- SestmiT van Axel een gift geschonken van /15, of twee verguld zilveren medailles, het- geexi ook een sympatbieke daad ter aanmoe- iigrng mag worden genoemd. Ook werden 2 verg, zilv. med. geschonken, door de coop, hengstenver. ,,De Herleving" n. a. alhier. ZONDAG 5 JUL1 1931. Ned. Hervormde Kerk. Iter Neuzen. 9V2 u., Ds. Visbeek van Vlis- singen, 2 u., Ds. Visbeek, doopsbed. gy2 u. en 2 u., de heer L. Dek. Hosk. 9% u., Ds. E. Raams; 2% u., de heer J. Smit, Diacoon van Heemstede. Zaamslag. 9% u„ Ds. G. van Dis, bed. H .A., 2% u., Ds. G. van Dis, dankzegging. uran Gent. 9V2 u., Ds. H. Akersloot van Houten Roos. Mclippine. 2 u., Ds. H. Akersloot van Houten Roos. m'n steuvig volk, waar de daampen van af- krulden, tusschen die bonkige kearels die de zware zeis deur 't dikke gras sloegen op de maat van 'nen sl56penden wals, hup, twee drie; hup, twee drie; as ik de veugeltjes flu- weelglaanzend in de kollesale zomerruimte, over d'r schouwers zag vliegen, 't broeiend- geurige, hooi in; as ik in de verte 't durpke zag drijven in 't onmetelijke moir6 van licht, da peerlmoerig wemelde; as de wind, zwaar van bosch.- en hooigeuren teugen m'n bloote, kloppende borst aansloeg; as ik dan de krach- ten in m'n vuulde spoken, genogt om drie maalsche wefkes tegelijk in de locht te gooien en op te vangen, en dan 't stiekum veuruit- zicht van 'n lollig uitstapke naar Den Haag en de zee, dan wel dan em ik alles tege- lijk mee m'n oogen vastgepakt en in de 's zomersche stilte, waar g'alleen de zeizen heurde slissen deur 't gras, gezeed; ,,'t is te Gereformeerde Kerk. flbek. 10 u. en 3 u., Ds. J. B. Vanhaelen. Kaamslag. 9V2 u., en 2 u., Ds. A. Kok. Chr. Gereformeerde Kerk. Zaamslag. 9% u. en 2 u., leesdienst. Gereformeerde Gemeente. Iter Neuzen. 10 u., 3 u. en 6% u., Ds. B. van iNeerbos. am'. 9% u. en 2% u. leesdienst. Oud-Gereformeerde Gemeente. Ter Neuzen. 10 u„ 3 u. en 6% u., leesdienst. X,okaal „Eben-Haezer". Kerkboflaan, Ter Neuzen. Nam. 6 u., de beer L. Dek. zee i" d'n Tiest: „ik praat tocb 3.K. Kerkdiensten te Ter Neuzen. X-aadag zijn de H.H. Diensten om 7, 8% eB lO mir. 'sNamiddags om 2 y2 uur Lof. Den Haag, 30 Juni 1931. Menier, Zooas ge ziet, liierboven aan jn'men brief: ik zit te. Lijk ik oew vleejen week acbreef. Keb 'r gin spierke gras over iaten groeien. Toen 't eenmaal in m'n hoofd zat, da-d-idee, ha'k gin rust meer. En tdch ee, goeie idee's motte nie laten beschimmelen, dan tamen 'r maar jnoigaten in! Kollesaal zooas ik 't getrofen dt! Pracbtweer! •t Was 'n Zondag, toen ben 'k er tus- achenuit getrokken, gloeiend heet. M'nen zwarten lakenschen jas plakte onder m'n 6r- wen, maar keb deurgezet. Vleejen week bete aangepakt, amico, aangepakt, da m'n uaaien krokten. Wemmen gehooid, zooas ge wit en asof 't zoow zijn moest: zoogaauw lag "t gras nie plat gemaaid, of de lucht trok ten eigen blaauw en strak over de eferde en gin vliegenvuiltje was er aan te bespeuren. *n Noordoosterwindeke sch66rde over de vet den en heele plumkes hooi zweefden as vleu- den en beele plumkes hooi zweefden as veu- X dus droogde! k'ad kunnen daansen van plazeir. As zulver zoow blonken de messen, waar vonken licht van afketsten, die recht in wew oogen piekten. Ze gongen er deur as deur d'n hotter, zoo maalscb was 't gewas. Ze zdgen 'r deurhenen, d&er! En as ik daar *»ow sting te lachen van binnen, tusschen veul bekaanst". Maar genogt, 'k zit nouw bij d'n hiring en de zeenimfkes, nouw nie hooien Zooas ik al zee: d'r wier aangepakt vlee jen week, en toen 't er mee 't werk naar uit- gong zien, da'k best effen d'r uit kon, toen was 't moeilijk karwei aangebroken om Trui veur m'n idee te winnen. Of liever gezeed: om heur 't teugen mijn idee te laten verlie- zen. En laat ik oew nouw eerlijk opbiechten, Trui overwinnen veur zo'n simpel geval- letje, is veul moeilijker as heel de Noordzee vet;overen. Da wil zeggen: de zwemsterkes van de Noordzee. Heel d'n Vrijdagmiddag, 't was 'nen dag om stukken uit te bijten, maar... eb... d'r zat 'n lillijke pit in, Trui! ba'k ver- zonnen, verzonnen naar 'n ordentelijk, 'n pront smoesje, waont na vijf-en-dartig jaren rokte zo'n bietje deur oewen veurraad smoes- jes benen „Trui", zee ik's avonds, toen me zo'n bietje zatten te bekomen onder d'n notel^er, ik mee 'n krukske bruin da-d-heel d'n dag in d'n waterput had gebangen en zoow koud was geworren, da-djet gloske dof besloeg as ik inschonk. „Trui, ik krijg zoo ineens 'n goei gedacht!" En asof 't me nie zoow kollesaal interzeerde: „h6, wa-d-'n kustelijk bierke is da" en 'k lekte 't schuim van m'n lippen. „Kekt da maantje-n-'s, Truike, dat daar ach- ter de boomen haangt as 'nen oraanje laam- pion, 't is of 'r vlammen uitkrullen, wa zal t mergen weer heet zijn... toeteloeriske!" ,,'t Gedacht," zee Trui. „'t Gedacht?" peinsde-n-ik haard-op, al- maar naar de maan kijkend, zonder ze te zien. ,Ja, gij bad zo'n wonderljjk goei gedacht, ommers!" Toen keek ik ze aan en... daar hadde 't! M'nen mond beefde van d'n lacb en m'n oogen schaterden. Lachend wier ik njjdig op m'n eigen. En toen 'k zuchtend nog 's naar de maan zag, 't was lijk 'nen gloeiend-rooien bol van laaiend vuur, die as 'n wonder deur de scbepping dreef, toen zee ik zoow: „daar schoot me te binnen da-d-et zoow gezellig zouw zijn as me nouw samen 's 'n week op reis konnen gaan!" „Samen," zee zij, op 'n manier, die betee- kende: motte mijn soms emmen. „Nouwja," dee ik nonsjelaant: „of ik ol- leen" „Sjuust," snoof m'n aandere helft: „en da schiet nouw, persies da ge naar de maan kekt, zoow in oewen kop... kasjeweel!" ,,Kasjeweel, net as ge daar zegt," zee ik en mee gong ik effen kwansuis aan d'n miest- kuil staan, waant 'k wier blaauw van in- g'ouwen lachen. In ieder geval was d'n kogel deur de kerk, dus schoot 'k al aarig op. Daar kwam d'n Blaauwe d'n erft opge- beend. En veur ik nog „navend" zeggen kon, heurde-n-ik Trui 'm al vragen: „Ok naar de maan gekeken, Tiest en ok 'n goei gedacht gekregen, zoow ineens?" Toen kwam ik 'er maar gaauw bij veur d'r fouten gemokt zouwen worren, waant d'n Tiest en ik hadden 's Zondagsmiddags in de 'Gouwen Koei", na 't kaartspel de reis al zo'n bietje in 't vat gegoten en nouw kwam ie 's zien hoe da bruin bier schuimde. D'n Tiest, na z'n trouwen veul gladder ge' worren, zee dus niks aanders as: ,,navend samen" en knipte-'n ogske mee da'k aan kwam stappen van d'n miestkuil. „Ah, d'n Blaauwe," riep ik. „W5rm ge wiest, Tiest." .Kollesaal," zee-t-ie: „ge zouw 't afpikken; goei weer om 's mee verlof te gaan, maar, en toen trok ie z'n schouwers op of ie zeg gen wouw: maar da's veur ons nie wegge Ieed. „Kek", schaamperde Trui: „keb 't toch goed geraaien; d'n dieen hee ok 'n idee van de maan gekregen!" „Nimme nie kwalijk, Trui," zee d'n Tiest onoozelkes,,maar 'k ben 'n boon as ik snap wa gij deuzen avond mee de maan te schaf- ten het! Of wil ik 'n paar brokskes ijs gaan halen in „de Gouwe", om op oew muts te leggen?" „Ik ben heel goed bij m'n possetieven Blaauwe," viel ze toen uit: ,hc-d-oewen trein al nagekeken?" Toen gong d'n Tiest naar den miestkuil Trui nam me toen op van de teuten van m'n klompen tot m'n wenkbrauwen, zee: ,,slaampaampers", gong naar binnen en zoo stapten d'n Blaauwe en ikke Zondagmergen naar de stasie, mee 'n vol karbieske mee zak- doeken, segaren en tabak, allegaar netjes klaargeleed deur m'n klapmuts. D'n Tiest was nooit verder gewiest as Brussel, maar bij was ier gaauw gewend. „Schoone stad", ze-t-ie: „maar de menschen daar zou 'k nie gaauw aan wennen. Ze pra- ten ier zoow zochtjes en ze loopen as wassen poppekes mee 'n stalen virke aan 't achter- 5nd van d'r ruggegraat". Ze zijn nie fecht, boudt d'n Tiest maar vol, 't is 'n penopticum da-d-op z'nen kuier is, volgens hum. En toen me giesteravond ergens zatten, laanks de zee, aan 'n smakelijk pilske, mee muziek, toen zee-t-ie zoow ineens: ze begin- nen ons hier al te kennen, Dre. Keb al 'n paar van die prachtig aangekleejde wefkes laanks zien komen, die vrindelijk teugen me knikken en 'n ogske knipten. „Ge mot naar de zee krjken, Blaauwe", zee ik; „die is veul schonder." „Ob", zee-t-ie: „is 't in dieen tijd? Kad ai 'n paar keer m'n petje afgenomen en gezeed: navend juffrouw." Keb me bedooid, amico! Waant ge wit- soms nie of ie oew vemikkelt of dat ie seer- jeus is. In ons lozjement emmen ze radejoow. Toen me van den middag tbuiskwampen gong ie nie en d'n Blaauwe, die ginnen radioowman is vroeg boopvol: „is ie naar de kullekes, kastelein?" „Wie meheer?" „Zeg maar Blaauwe; d'n radejoow!" ,,Naar de wat, meheer de Blauw?" ..Blaauwe!! Naar de kullekes!" „Oh, ohja; jaja, u bedoelt of de radio naar Kullenkens is?" „SjUU9t", Ollaandsch ,,Nee", zee de kastelein, hij is thuis, kjjk daar staat ie." ,,Of ie kepot is", lichtte-n-ik toe, m'n eigen broerd lachende. ,,0, bedoelt meheer dat? Nee er is nu ver- zorging van den zender en dan staat ie stil, maar over 'n kwartier gaat ie weer. Hier heppu 't boekie." Toen keek d'n Blaauwe in 't radejoow- boekske en na vijf menuten wees ie 'n nom- mer aan en zee: ,,zet dan as d'n zendert ver- zurgd is, ditte maar op!" Ik keek 's en daar stingVerzurging van d'n hond", causerie deur Piet Jaansen." ,,Da's 't programma van overmorgen, me heer", zee d'n kastelein, „houdt meheer van honden?" „Kollesaal", zee d'n Tiest, ,,maar nog meer van stilte en breng nouw twee donker aste- blieft." Me zijn al wiesten zwemmen ok. D'n Tiest z'n zwempak, da me gehuurd hadden, was 'm te groot en te klein tegelijk. ,,Valt 't mooi in d'n rug, Dr6?" vroeg ie, toen ik uit z'n hokske kwam: „van veuren sta-g-et geschilderd, maar van achteren kan 'k 't nie zien." ,,'n Juweel", zee ik: „of 't oew aangemeten is toen ge van huis was", 't Was 'n 'n kfefer te wijd en veuls te kort, zoowdat ie er uit- zag as 'nen veugelverschrikkert die 'nen kwaajen kleermaker hee. Z'n hoofd leek van gepollitoerd mahoniehout zoow as ie daar gong mee z'nen afgetrokken rug en peezige ermen en z'n oraanje stekelharen stakken alle kaanten op. Toen me bij 't water kwammen begonnen 'r 'n paar wefkes te gillen en kalmkes zee d'n Tiest teugen me, mee 'n bietje minach- ting: „niks gewend ier, Dr6." ,,Nee", zee ik: „maar ondertusscben brook ik van d'n lacb. Amico, as ge da gezien had, 'n fiest veur oew oogen! 't Was net 'nen Battevier in pollitiek, maar dan den lillekste die 'r ooit bestaan mot emmen. Maar In 't water As 'nen bruinvisch! Zwemmen kan da blaauw merakel, daar stade van te zien. En as ge nouw wit, da ge daar in Scheveningen nie verders in 't water meugt as tot d'n on- derkaant van oew zweskestuum, zooda ze daar allegaar staan te zwemmen, dan hoefde nie te vragen boe die badknechten mee d'r rooie broeken aan, daar al gaauw mee d'n Tiest overhoop laggen. Eerst hadden ze 'm getoeterd en toen was ie d'r uit geko- men om te infermeeren. „Wasteraandaand?" had ie gevraagd aan zo'n roodbroek. Dieen kearel versting d'r niks van en toen had ie mee fermgezwaai 'm duidelijk perbeeren te maken dat ie te ver gong. Maar de Tiest, die niks van da doofstommentaaltje snapte, bad geantwoord: „Nim-t-er oewmallezus deur" en as 'nen snoek schoot ie de zee in en liet die kearels d'r eigen't lebber toeteren. Toen gong 't protje al gaauw dat ie d'n een of aandere wilde was van 'nen onbekenden stam en om- da ze toen docbten dat ie van veul verder kwam as Ulvenhout da ze ier daarveur al evenmin weten te vinden op de kaart toen keken ze 'm allemaal aan mee heel veul ont- zag. Zoogauw as z'oew ier nie verstaan, dan emmen ze respekt veur oew. Zoodoende-n-is d'n Blaauwe aan de Noordzee de grotste at- tractie van d'n Haag en 'n sjaans as ie hee. Daar sta-de bij te gapen. Hij is erg vrindelijk van aard, zooas ge wit en hij krijgt 't ge- woonweg nie bij-geknipoogd. Ollee, da witte weer. Veul groeten van d'n Haagschen Wilde en as altij gin horke minder van oewen toet a voe DR6. een be drag van 100. Hij stak het geld in zujn zak en bracht zijn broer valscheljjk afge- stempelde strooken terug. De man is ge- arresteerd. ZES BOEKDEIUJEN AFGEBRAND. Dinsdagmiddag tegen twee uur is te Litb (N.-Br.) door tot nu toe onfoekende oorzaak brand ontstaan, welke apoedige een grooten omvang aannam. De boerderijen van J. van S.cbijndel, de wed. De Jong, W. van Dijk, J. de Jong, Van Nunen en P. Jansen werden een prooi der vlammen. De plaatselijke forand- weer kon tegenover de vuurzee niets uitricb- ten, zoodat hulp werd gerequireerd uit Oss. De brandweer van deze gemeente was spoe- dig ter plaatse, docb kon evenmin verhoeden, dat de boerderijen tot den grond toe zijn af- gebrand. Verzekering dekt slecbts gedeeltelijik de schade. EEN MOORDAANSLAG. Dinsdagmorgen heeft een 26jarig man op het Mercuriusplein te Donneker een moord- aanslag gepleegd op zijn v.roegere verloofde, die bij met een scheermes verschillende ver- wondingen toebracht. De man, die eerst was ontvlueht, beeft zicb later bij een agent van politie gemeld. Toen deze hem naar 't bureau wilde overbrengen, sprong de man plotseling voor een voorbijrijdenden auto. Hij werd emstig gewond. ZICHZELF TOEGETAKELD. Door twee agenten te Amsterdam is aan- gehouden een glazenwaascher, die in staat van dronkenschap verkeerende in een sigaren- winkel aan de Stoofsteeg den boel kort en klein sloeg en een stuk glas in den mond had gestoken, ten gevolge waarvan bij bevig bloedde. Den inmiddels ontboden dokter toonde de man een viertal steekwonden in den bulk, die van zoo emstigen aard waren, dat deze zijn overbrenging naar een der gasthui- zen noodig oordeelde. Daar bij fouilleering in een der broekzakken van den man een ge- opend knipmes werd aangetroffen, dat met de punt naar boven stak, kan worden aange- nomen dat de steekwonden door's mans eigen mes zijn veroorzaakt. BRAND OP EEN ZOLDER. Een bewoonster van de G. A. Smitstraat te Amhem, juffrouw Pas, had Woensdagavond omstreeks 8V2 uur baar vier kinderen, waar van het oudste nog geen acht jaar is, terwijl haar man even de deur uit was, naar bed ge- bracht op zolder en naar gewoonte een bran- dend iampje op zolder gelaten, doch ook een doosje lucifers erbij. Toen zij naar beneden ging sloot zrj het zolderluik. Eenigen tijd later hoorde zij op den zolder een verdacbt geluid. Zij ging eens kijken en toen zij het luik optilde, zag zij den zolder, waar allerlei rommel was opgeborgen, in brand staan. Ver- moedelrjk bad een der kinderen met de lucifers gespeeld. Op het gegil van de vrouw kwamen de buren toesnellen en dezen wisten met gevaar voor eigen leven de vier kinderen van den zolder te halen. De kleinen werden overgebracht naar de naburige kliniek van de A.K.U., waar gelukkig juist Dr. Hartog, de geneesheer-direoteur van die faibrieken, aan wezig was, die de eerste hulp verleende. Het hleek, dat drie der kinderen emstige brand- wonden hadden; het vierde kind was onge- deerd. Na verbonden te zijn, werden de drie kleintjes naar het gemeenteziekenhuis ver- voerd evenals de moeder, die gebeel van streek was. Zij kon ecbter later naar haar woning worden vervoerd. De toestand van twee der kinderen is zeer emstig. De brandweer heeft het brandje tot den zolder weten te beperken. GLAZEN WOONHUIZEN. Onlangs werd in Chicago een vergadering gebouden, waar ing-enieur Frank Uoyd Withe een gebeel nieuwe gedachte ontwikkeld om- trent een hervorming van den modemen bouwstijl. Hij ging uit van het idee, dat niet meer, zooals tot nu toe de buizen uit metsel- werk zouden opgetrokken worden, maar uit glas. De toekomstige stedenbouwers zullen met de verouderde bouwmethoden der middel- eeuwen breken; de steden der toekomst moe- ten met licht doorstroomd worden en dit is alleen mogelijk, wanneer men de buizen bouwde niet meer, zooals gedurende eeuwen, uit steenen, welke bet licht tegenhielden, maar van doorzichtig glas. Zoo'n huis zou slechts uit vensterruiten bestaan, welke in smalle koperen lijsten gevat worden en die zoo met elkander verbonden waren. Ieder venster moet geopend kunnen worden, zoodat licht en lucht vrijen toegang hebben. Evenals bet uit- wendige gedeelte van de huizen moet ook het binnenwerk van glas zijn. Als middelpunt van het huis heeft bij- zich een groote hal voorge- steld, die reikt tot aan de tweede verdiepiug. Geen enkele 6tage mag meer dan vier kamers hebben, die in het belang van den vrijen toe- voer van licht zoo weinig mogelijk meubels en andere voorwerpen moeten ibevatten. De slaapkamers worden op plafondboogte van de hal aangebracht en wel zoo, dat zij als bal- kons boven de bal uitsteken. Iedere kamer heeft een vrij uitzicht zoodat licht en lucht in dit huis der toekomst vrij kunnen binnen- stroomen. Alleen om de felste zonnestralen buiten te houden zijn speciale inrichtingen aangebracht bij ieder venster apart, terwijl het glas z6o geslepen is, dat bet inwendige van bet huis beveiligd is voor alle nieuiwsgierige bbkken van buiten, zoodat men dus in een glazen huis zit zonder zelf gezien te worden. VERDRONKEN. Te Middelburg is een zesjarig meisje spelen- de te water geraakt en verdronken. Maandagavond is bet 6-jarig zoontje van den beer J. de Vries, gevangatmewaaraer te Leeuwarden, toij de Oosterkade te water ge raakt en verdronken. Maandagmiddag is aan bet Weesper- zandpad te Diemen een 1-jarig jongetje in een tobbe met water gevallen en verdronken. DE GEVOLGEN VAN EEN AAN RIJ DING. Doordat een paar fietsers op bet rijwielpad naast elkaar reden en niet wilden uitwijken of zulks niet snel genoeg deden, kwam te Zand- voort een acbterop rijdend fietser in botsing met een fietsend meisje. Zij kwam te vallen en verwondde emstig baar knie. Haar kleeren werden bescbadigd. Zes wielrijiders kozen partij voor bet geval len meisje en achtervolgden den fietser, die was doorgereden. Deze keerde zicb tegen zijn aanvallers en gaf S., die in gezelschap van bet meisje was, een trap tegen den buik. S. zakte bewusteloos ineen en moest naar de Maria Stichting te Haarlem worden overgebracht. Zijn toestand is zeer ernstig. K. is later aan- gehouden en opgesloten. DE GEVAARLIJKE ZEE. Aan bet Noorderstrand te Scheveningen is Maandagavond in zee verdronken een 17- jarige jongeman uit Rijswijk. Vermoedelijk was bij in zee gegaan op bet hulpgeroep van een 16-jarig meisje uit de Hehbelaan, dat aan bet einde van een golfbreker in levensgevaar verkeerde. Dit meisje is later door handrei- king gered kunnen worden. TWEE SLACHTOFFERS. Maandag beeft het auto-verkeer te Tilburg twee slacbtoffers gemaakt. Omstreeks half- vijf is de vijfjarige H. G. Mes, uit de Daen- delsstraat, toen bij op een rijdenden vracbt- wagen trachbte te klimmen, in de Van Heutsz- straat overreden en gedood. Den avond van denzelfden dag te ongeveer 10 uur werd een 36-jarige vrouw door een tractor-volg-wagen gegrepen, toen zij samen met baar man over den Nieuwen Goorlen- schenweg fietste. Een wiel ging haar over het hoofd. Ziij, was onmiddellijk dood. FRAUDE MET POSTWISSELS. Een 33-jarige man moest op het hoofdpost- kantoor te Amsterdam in opdracht van zijn I broer een aantal postwissels verzenden tot OPEN RAMEN. Er zijn menschen, die jaar in jaar uit, by dag en nacht by open vensters leven. Er zijn er ook, die by elk vleugje frissche lucht, dat de kamer binnenkomt, over tocht klagen en anstig by de kachel kruipen. In „Die Frau und Mutter" lezen wy over deze kwestie het oordeel van dr. Kretscbmar, die erop wijst, boe ook hier met oordeel des onderscbeids gehandeld moet worden. Elk kind weet te vertellen, aldus deze vakkun- dige, dat frissche lucht onontbeerlijk is voor de instandhouding van een goede gezondheid en wie zich eraan heeft gewend, goed te ven- tileeren, zal zicb in een vertrek, waar dit niet het geval is, onbehaaglijk voelen. Toen voldoende bekend was geworden, en er in breeden kring herhaaldelijk met klem op gewezen was, dat slecht geventileerde, vochtige woningen nadeelig werken op de ge zondheid, begon men, ook in den lang niet milden winter de vensters 's nachts open te houden en men liet zich door natten mist en ijzige koude evenmin afschrikken als door het lawaai van buiten-af. Dat slapen bij open ramen zou geen be- zwaren opleveren, als men altijd te doen had met menschen, die daaraan van kindsbeen af gewend zijn of die zich langzamerhand by dien toestand hebben aangepast, zonder daar- van ooit nadeelige gevolgen te hebben on- dervonden wat betreft bun gezondheid. Tegen dat open-ramen-systeem moet ech- ter gewaarschuwd worden waar het gaat om personen met aanleg voor rbeumatiek of waar 't menschen betreft, die aanleg hebben voor angina, broncbitus en dergelijke onge- steldheden. Vooral kinderen, die met open mond slapen (men overtuige zicb daarvan af toe!) zouden op die manier emstige catar rhal ziekten kunnen krijgen. Hetzelfde geldt voor volwassenen, die, op den rug liggend, snurken en nu bij elke adembaling de voch tige, koude nachtlucht inademen. Veel kinderen slapen bovendien zoo onrus- tig en woelen zoo, dat zij 's nachts al hun dek wegtrappen en dus korteren of langeren tijd onbedekt blootgesteld zyn aan den kou- den luchtstroom. Niet ieder kinderlichaam verdraagt zoo'n aanhoudend warmteverlies zonder er de nadeelige gevolgen van te onder- vinden. Keelpy'n in de morgenuren, die in den loop van den dag wel weer verdwijnt, wijst maar al te vaak op chronische ontsteking van de amandelen. HET MENSCHDOM WORDT ZWAARDER. Blijkens een bericbt uit New York zijn aan de Haward universiteit metingen gedaan, welke zich uitstrekken over drie geslachten en o.a. omvattende 2000 paren vaders en zonen en van 501 moeders en dochters. De uitkomst leverde een bevestiging op van de reeds eerder geuite stelling, dat het menschdom in den loop der tyden aan lengte en gewicht heeft gewon- nen. Wat de studeerenden aan genoemde universiteit betreft, wordt gezegd, dat mannen en vrouwen langer, breeder van schouder, smaller van heupen en zwaarder zijn geworden. Alles bijeen gaan wy er in lichaamsbouw op vooruit. DE BLOEMENTUIN. Eind Juni begin Juli staan de Riddersporen in vollen bloei en luiden met de Rozen als bet ware de bloemenweelde van den zomer in. Ieder kent de forscbe, fiere bloemstengels der Riddersporen, die een overvloed van pracbtige snijbloemen geven. Ze groeien in iedere tuin, mits we slechts zorgen voor een zonnige standplaats en een voedzame bodem. Ook bij lichte scbaduw doen ze bet wel, doch ze ontwikkelen zich dan lang niet zoo mooi. Op zware kleigrond zal bet bovendien voor Riddersporen gewenscht zijn de klei met een weinig turfmolm te vermengen. Aan een be- schrijving van de kleurenpracbt der Ridder sporen zal ik me niet wagen, daarvoor schie- ten de kracbten van mijn pen aanmerkeiyk te kort. Er bestaan een paar bonderd varie- teiten, die alle met elkaar wedijveren in schoonheid. Enkele soorten hebben een tame- iijk zwakke bloemstengel, docb daarnaast aijn er ook met stevige stenigels zooals Francis Fox, Helium, Lize, Prinses Juliana, Zoodra de zomer zijn intrede beeft gedaan bepalen de werkzaamheden in den bloemen- tuin zicb in hoofdzaak tot allerlei kleinighe- den, die niettemin van groote beteekenis kunnen zijn. Er valt steeds wat te doen en de hoofdzaak is dat zulks steeds tydig ge- schiedt. Zoodra de warmte toeneemt ontwik- kelt alles zich in een aanmerkelijk sneller tempo, ook het onkruid en dergeiyke. Tus schen de vaste planten en op plaatsen waar het voorgaande jaar een of tweejarige plan- ten gestaan hebben, komt opslag te voor- schijn. Beschikken we nog over een leeg plekje dan kunnen we deze ongewilde plant- jes daar verder opkweeken, doch als regel loont zulks de moeite niet en is het verstan- diger ze als onkruid te behandelen en weg te schoffelen. Hebben we voor een beestergroep vaste planten staan dan komen deze vaak in 't ge- drang door worteluitloopers, welke zich niet zoo gemakkeiyk laten verwyderen. Dergeiyke worteluitloopers trekken een deel van het aanwezige plantenvoedsel tot zich en afsny den belpt als regel heelemaal niet. Het beste is de oorsprong van dergelijke worteluitloo pers trachten op te sporen, waarna ze liefst met wortel en al worden uitgeroeid. -Ook de uitgebloeide heesters hebben eenige zorg noodig. Bebalve bet snoeien, waarop we nu niet verder zullen ingaan, moeten de uitgebloeide bloemtrossen worden verwyderd Als regel wordt dit steeds vergeten, ze heb ben gebloeid en verder wordt er niet naar omgezien. De uitgebloeide trossen staan lee- lijk en worden ze niet weggenomen, dan is voor de zaadvorming heel wat voedsel noo dig. Van heesters waaraan later sierlijke vrucbtjes komen laten we de uitgebloeide bloemtrossen rustig zitten, doch zooals by de Rhododendron en bij Seringen snyden we alle uitgebloeide bloemtrossen weg. Men make zich na een paar warme dagen niet bezorgd over bet uitdrogen van den grond. Dat valt heel wat mee, het bovenste laagje" droogt steeds spoedig uit, doch het water uit den ondergrond stijgt naar boven en is in staat de grond nog langen tyd vol doende vochtig te houden. Het gieten schijnt een der moeilijkste dingen te zijn om te lee- ren. Alle overdrijving schaadt en zeer velen beginnen veel te vroeg met het aansleepen van groote hoeveelheden water en geven bovendien veel te veel. Vragen, deze rubriek betreffende, kunnen door de abonne's worden gezonden aan Dr. Te Hennepe, Diergaardesingel 96a, Rotterdam. Postzegel van 6 cent voor ant- woord insluiten en blad vermelden. RAADSELTJES OPLOSSEN. DE ONV OLMAAKTHEID ONZER KENNIS. Ie vraag: Een lezer uit Bergen schryft Onder mijn kuikens doet zich een vreemd verschynsel. Ze zijn voor bet oog goed ge- zond, staan goed en wel voer te pikken en gaan dan opeens met een scheeve kop hard aan den loop. Daarna rollen ze neer, blgven eenige uren als vermald liggen en sterven. Wat hieraan te doen? Het voer bestaat uit boekweit en haver de gort en levertraan. Van een ziekte is niets te zeggen zonder behoorlijk onderzoek, maar als U niets an- ders voert wat U daar opgeeft is het geen wonder dat ze dood gaan. Kuikens hebben veel eiwit noodig, dierlijk eiwit uit melk of vischmeel of eerste klas diermeel. Dat alles bevindt zich in goed opfokvoer, koop dat dus eerst en wacht eens af. Stuur een dood kui- ken op ter onderzoek. Mogeiyk dat er cocci-

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1931 | | pagina 6