ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Eerste Blad.
Jeanne d'Arc
Miiiioiiaif tegen wii en aai.k
Heerenbaai EEN DUBBELTJE
HELDER
WITTE
KRISTAL
STI/FSEL
No. 8686
VRIJDA.G 29 MEI 1931
71 e Jaargang,
F8PILL&T0K,
BIHSEHLARD,
0EMENGDE BEBICHXE&
Verbrand 30 Mei 1431
?0)
lOCt P.PAKJE
IN LEVENSGEVAAR IN EEN
SDAAPVERTREK.
yr^^r -
/VHONNEMENTSPRM8: Binnen Ter Neuzen /1.40 per 3 m&anden Buiten Ter Neuzen
tr per post 1.30 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post /6.60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,25, overige lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post
a. bonti em en t en voor het buitenland alleen bi) voorultbetallng.
GIRO 38150 TELEFOON No. 26
iigt-eister: Firina P. J! VAN DE SANDE.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken rege! meer Q.J&
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentign bij regelabonnement tegen vermin derd tarief. hetwelk np ^anvraag
verkrtjgbaar Is. Inzending van advertentien liefst e£n dag voor de nitgave.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAA NDAG-, WOENSDAG- en VRWDAGAVOND.
Iemand heeft eens boven de korte
levensgesehiedenis van Jeanne d Arc, die
maar even negentien jaar is geworden,
dii opschrift geplaatst: „Een tragedie vol
beerlijkheid." Als wij met instemming dat
voordje tragedie hier gebruiken, doen wij
dat niet in Mondeliaanschen zin, doch
bedoelen wij nog minder zoo iets als een
noodlotstragedie. Neen, Jeanne's korte
leven was echt een tragedie vol heerlijk-
heid.
Na elke akte zou het koor wel kunnen
irtvallen. Er is in elke akte smart; want
onverdeelde vreugde, onverdeelde weelde,
onverdeelde overwinning is het nooit,
maar toch op het eind is er altijd weer
muziek, al is het dan ook meestal treur-
muziek. Na de brandstapelscene van 30
Mei 1431, en dus nu precies vijfhonderd
Jaar geleden, als haar leven eindigt, is er
een koor van engelen, dat zingt als ach-
ter een gordijn. En stellig moet zij zelf
iets van zoo'n engelenzang hebben ge-
hoord, zij, die altijd beweerd en tegen-
over iedereen volgehouden heeft, dat er
buiten de wereld en achter alle vijand-
schap en misverstand en verguizing daar
heiligen waren, die haar troostten en
aterkten zoo zeker en kennelijk, dat alle
vijanden en rechters, wereldlijke zoowel
als kerkelijke, en alle haar verloochenende
Franschen en tegen haar zoo doodelijk
verbitterde Engelschen haar deze zeker-
hedd niet konden ontnemen. Zoo is zij
dan zelfs overwinnend den brandstapel
opgegaan.
Wat zijn er een contrasten in dit leven
geweest! Tegenover elkander staan daar
deze Maagd, die altijd maagd gebleven
is, en die een ideaal heeft, dat heel haar
leven beheerscht, zooveel zwakke men-
schen zonder tal, die misschien even en-
thousiast zijn te krijgen, maar ach, hoe
kort slechts
Karel VII wordt gekroond en kort
daarop wordt gedood op het schandelijkst
zij, die deze kroning (haast tegen alien
In) heeft weten door te zetten. Die kro
ning daar in de kathedraal van Reims is
een van de hoogtepunten. Er ligt over
alies iets als een waas, niet te licht, niet
te schel, iets van het ragfijne waas, dat
lag over heel de jeugd van Jeanne d Arc.
En dan, na Reims, is het alsof de zege-
Eraal overal uitbreekt en doorwerkt. Zij
eeft ook haar eigen vaandel meegebracht
in die kerk, en later gaat men ook daar-
over haar ondervragen, zooals er eigen-
lijk niets is geweest of men heeft getracht
er een wapen tegen de maagd uit te sme-
den.
Hoe wreed is toch de werkelijkheid; zij,
die leefde voor de gemeenschap, gaat aan
het eind van haar leven alleen! Er is dan
niemand, die eenig medelijden met haar
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Vervolg.)
..Ncemt U mij niet kwalijk," vroeg hij,
„rr»oar spreek ik met de twee heeren, die
hier in de „Milan" logeeren en die ken-
nissen zijn van mejuffrouw Whitney? Is
Uw naam soms Underwood?'
,,Ja," zei Stephen.
,,Vanaf de premiere is iederen avond
van acht tot half negen een loge voor U
vriigehouden," werd hun medegedeeld.
„Hierop heeft juffrouw Whitney ge-
staan, zoodat U wanneer U van Uw
vacantie terug kwam, de vertooning on-
middellijk zou kunnen bijwonen. Op uw
Jcamer zult U een brief van ons vinden,
waarbij dit feit U wordt bericht".
„Dat is zeer attent van juffrouw Whit
ney," verklaarde Stephen. „We zullen
daarvan vanavond gebruik maken. Hoe-
veel bedragen de kosten?"
De man overhandigde hun een stuk
papier.
,,De loge is U gratis afaestaan," zei hij.
„We zullen er echter ae voorkeur aan
geven die te betalen," waagde George
Henry op te merken.
De jonge man schudde het hoofd.
„Dit is een speciale overeenkomst met
juffrouw Whitney," legde hij uit. „Zij
zou zeer boos zijn, wanneer ik het geld
aannam.
Ze dineerden vroeg en troonden een-
zaam in de groote loge.
Het theater was tot aan den nok toe
gevuld. Toen juffrouw Whitney op-
schijnt te hebben, en gemeene vijanden
vermommen zich als nederige mede-
gevangenen om haar te kunnen uithooren
en haar zoo ten val te brengen. Zij, die
leefde voor de gemeenschap want nim-
mer heeft zij zichzelf gezocht of bedoeld!
zij wordt door de gemeenschap ge
dood. Zij is gansch alleen gestorven.
bewondering hebben wij, groote be-
wondering voor hen, die alleen durven
staan in het leven, en die zoo zeker zijn
van hun zaak, dat zij niemands instem
ming inroepen of trachten te verkrijgen.
Daar is heel wat moed toe noodig om dat
vol te houden. Bij Jeanne is er dan ook
even, een oogenbiik, een kleine aarzeling
geweest. Het werd haar zoo moeilijk
gemaakt, en de herroeping werd haar zoo
licht en gemakkelijk gemaakt, zoo heeft
zij even gehuiverd voor den dood, en ver
klaarde zij zich bereid weer vrouwen-
kleeren aan te trekken. Maar t was a
slechts een korte huivering. Even daama
had zij zichzelf weer herwonnen, was zij
bereid tot het uiterste offer, nu ook van
haar leven.
Wij hebben dezer dagen honderden
bladzijden over haar proces doorgelezen
met allemaal vragen en antwoorden. Vra-
gen van vijanden en antwoorden van de
lVlaagd. blauwe, kleine, kinderachtige
vragen van groote menschen en voorname
geestelijken, en daarop en daarnaast
korte, besliste, manhattige antwoorden
van dit jonge meisje, dat lezen noch
schrijven kon, maar dat in handwerken
niet onder wilde doen voor de ter zake
bekwaamste vrouw uit Rouaan.
Jeanne d'Arc heeft altijd in haar leven
meer gezien en vooral meer gehoord dan
al die andere menschen. Over de diepste
intimiteiten weigerde zij inlichting te
geven. Het was voor haar van minder
of geen beteekenis, dat anderen het hoor-
den als zij het maar zag, en als zij maar
zeker was van ,,haar heiligen. Zou zij
ook niet in de knettering van het vuur, dat
haar maagdelijke lichaam aantastte en
verkoolde, iets anders en meer hebben
gehoord dan vertering?
Zij moet eens gezegd hebben, dat zij
achter het gelui van de kerkklok de
eeuwigheid hoorde. Zou zij dan niet
iets, zou zij dan niet heel veel hebben ge
hoord achter de doodsklok?
Een monnik, die bij haar foltering en
verbranding assisteerde, heeft beweerd,
dat haar laatste woord de naam van haar
Verlosser is geweest. En op haar vaan
del stond ,,Jezus, Maria!"'
Hier is er een, die haar lichaam heeft
overgegeven om verbrand te worden,
maar die tevens de liefde had. Liefde
voor haar land, en liefde voor haar
koning. Liefde voor haar volk, en liefde
voor haar heiligen en Verlosser. Liefde
bovenal voor haar God.
De kerk heeft zich tegenover deze
Maagd wel heel diep bezondigd. Maar
het onrecht, haar aangedaan, is hersteid
en zwaar geboet. Zij is in 1909 zalig,
en kort daarna (in 1920) heilig verklaard.
Nu, bij deze herdenking, is er dus geen
hooger eer haar meer te brengen, of het
moest zijn deze eer, dat wij alien eerbiedig
kwam, brak er een overweldigend applaus
los. Ze ontdekte onmiddellijk haar syn-
dicaat en wierp den gebroeders een kus-
hand toe. George Henry wuifde zich
met zijn programma lucht toe. Stephen
beantwoordde haar groet met een ernstige
buiging. De voorstelling, welke volgens
hen heel wat geleek op de paar andere
operettes, die ze gehoord hadden, doch
wellicht iets beter was, werd gedurende
de geheele eerste acte onophoudelijk door
luidruchtig handgeklap onderbroken.
Zoodra het scherm gevaden was, werd er
op de deur van hun loge geklopt. Toen
Stephen opende, stond een suppoost voor
hen.
Juffrouw Withney verzoekt U vrien-
delijk achter de coulissen te willen
komen," kondigde hij eerbiedig aan.
„Wij beiden?" vroeg George Henry,
terwijl hij opstond.
„Zeker, mijnheer."
In een minimum van tijd vormden zij
het middenpunt van een opgewonden
menigte, wier hartelijkste gelukwenschen
ze in ontvangst moesten nemen. De be-
groeting van juffrouw Withney was bijna
onstuimig. Stephen rilde bij de gedachte
hoe ver ze wellicht zou zijn gegaan als ze
niet bang was geweest haar schmink te
bederven. Zij veranderde eenige dingen
aan haar toilet, zonder zich in het minst
te geneeren, en verdween nu en dan
achter een scherm, echter zonder de con-
versatie een oogenbiik te verbreken.
Iedereen liep vrij in en uit, terwijl mijn
heer Allan Durward whisky-and-sola liet
uitdeelen. Men scheen buiten zichzelf
van vreugde te zijn. Juffrouw Withney's
administrateur, die in allerijl ontboden
werd, was voortdurend in gesprek met
Stephen, dien hij als een bovennatuurlijk
wezen scheen te beschouwen.
„Ik heb nooit in mijn leven van een
tot haar opzien, en voor onszelf en elkan
der hopen op en bidden om iets van die
kracht, die volharden doet tot het einde.
EERSTE KAMER.
Ultkeering ten behoeve van verbouwers van
suikerbieten.
Woensdagmiddag is de Eerste Kamer bijeen-
gekomen ter behandeling van o.a. de uitkee-
ringen ten behoeve van verbouwers van sui
kerbieten. Zooals men weet, karat het desbe-
treffende ontwerp tot wijziging van de begroo-
ting van Binnenlandsche Zaken en Landbouw
voor 1931 neer op een garantie, te verleenen
aan de cooperatieve suikerfabrieken en aan de
Centrale Suiker Maatschappij, tot een bedrag
overeenkomende met ten hoogste f 4.50 per
1000 K.G. „garantiebieten", te produceeren
door de verbouwers.
Deze garantie wordt verhoogd in verband
met den suikerprijs volgens een sohaal, aan-
vangende bij een prijs van 8.56 en eindigen-
de bij een prijs van 12,36; met van het-
geen de gezamenlijke opbrengst van pulp en
melasse de som van f 4 per 1000 K.G. bieten
te boven gaat.
De eerste spreker hierover was de heer van
der Bergh (V.B.). Hij wees er op, dat het voor-
stel niet meer of minder beoogt dan het be-
houd van de bietencultuur in ons land, dat een
sociaal en landbouwtechnisch belang is. De
moeilijke positie van de bietencultuur recht-
vaardigde z.i. dezen uitzonderingsmaatregel, al
kunnen de kosten, door de Regeering ge-
raamd op 6.800.000 niet als laag worden aan-
gemerlkt. Daarom kon hij aan dezen maat-
regel zijn steun geven, waar hij dien vroeger
aan het wetsvoorstel-v. d. Heuvel moest ont-
houden, omdat toen de suikerprijs nog niet
zoo sterk was gedaald. Het moest z.i. voor
den minister een voldoening zijn, dat het Chad-
boumeplan (waarbij een voorloopige regeling
voor een aantal suikerproduceerende landen is
getroffen) schijnt te slagen en dat het initia-
tief daartoe is genomen door de Ned. Indische
Regeering. De heer van den Bergh betreurde
het, dat de Regeering niet het initiatief wil
nemen tot het bijeenroepen van een nieuwe
intemationale suikerconferentie. Overigens
kon hij het antwoord van den minister in de
stukken met instemming begroeten, al vond
hij ook wel, dat de Regeering ten aanzien van
het aangeven van richtlijnen wel wat al te
voorzichtig was geweest.
Minister Ruys de Beerenbrouck zelde, dat
de Regeering met opzet zeer voorzichtig was
geweest ten opziohte van den internationalen
kant van de zaak en dat de heer v. d. Bergh
zelf op intemationaal handelsgebied minstens
evengoed georienteerd als de Regeering, zou
inzien hoe moeilijk het is, daar richtlijnen aan
te geven.
Meer sprekers waren er niet en z. h. s.
werd het wetsontwerp aangenomen.
BOND VOOR STAATSPENSIONNEEKING.
Dinsdag hield de Bond voor Staatspension-
neering te Utrecht zijn jaarvergadering onder
leiding van jhr. ir. R. de Muralt. Deze merkte
in zijn openingsrede op, dat het aantal van
hen die staatspensioen onbteren, meer en meer
toeneemt.
In het jaarverslag werd mededeeling ge-
daan van een geleidelijke toeneming van
leden.
Een voorstel Drachten om actie te voeren
tegen het militairisme, daar de daaraan ver-
bonden uitgaven een belemmering zouden vor-
men voor de invoering van wettelijke voorzie-
ningen voor ouden van dagen, werd op voor
stel van den voorzitter ingetrokken daar ook
het hoofdbestuur in zijn prae-advies de mee-
ning had uitgesproken dat een dergelijke actie
in strijd moest worden geacht met de statuten.
Ds. D. A. Hoekstra te Utrecht gaf in de
middagvergadering een overzioht van de actie
hier te lande. In 1900 werd de Bond voor pre-
mievrij staatspensioen opgericht en thans telt
hij ongeveer 50.000 leden. Spr. herinnerde
aan de overgangsbepalingen der Invaliditeits-
wet-Talma en die in de Ouderdomswet-Aal-
berse. Ook onder rechtschen wint men veld,
aldus spr. Ds. Hoekstra bestreed de meening,
dat het principe onchristelijk en in strijd met
Gods woord zou zijn. Zedelijkheidshalve, aldus
spr., vragen wij premievrij staatspensioen voor
de ouden van dagen am van hen weg te nemen
zelfs de mogelijkheid van gedwongen afhanke-
lijkheid door bedeeling.
TER NEUZEN, 29 MEI 1931.
OPENSTEUDING VAN GRENSKANTOREN.
De Inspecteur der directe belastingen, in-
voerrechten en accijnzen te Ter Neuzen deelt
het volgende mede:
Als uitvloeisel van een met Belgie getrof
fen regeling inzake het gelijktijdig openstel-
len van de grenrkantoren aan weerszijden
van de Nederlandsch-Belgische grens zijn
wat Oost-Zeeuwsch Vlaanderen betreft de
uren van openstelling der grenskantoren Sas
van Gent, Koewacht, Kapellebrug, Clinge en
Nieuw-Namen met ingang van 1 Juni als volgt
geregeld
Van 1 November tot en met einde Febru-
ari van 8 tot 12,30 en van 14 tot 17 uur; van
1 tot en met 31 Maart van 8 tot 12,30 en van
14 tot 18,30 uur; van 1 April tot en met 30
September van 6,30 tot 12,30 en van 14,30
tot 20 uur; van 1 tot en met 31 October: van
8 tot 12,30 en van 14 tot 18,30 uur.
Bij het op een vroegeren datum dan in Ne-
derland invoeren en op een lateren datum be-
eindigen van den zomertijd in Belgie worden
i de hierboven genoemde uren gedurende de
overgangs tfjdperken met 6<5n uur vervroegd.
Vvat Zondagen en algemeen erkende Chris-
telijke feestdagen betreft is bepaald dat op die
dagen de kantoren Koewacht en Nieuw-Na-
men gesloten zullen zijn; het kantoor Sas van
Gent is op feestdagen open, doch op Zondagen
gesloten (behoudens de hiema bedoelde be
handeling van reizigers)het kantoor Kapelle
brug zai op Zon- en feestdagen geopend zijn,
terwijl zulks met het kantoor Clinge het ge-
val zai zijn gedurende een zomertijdperk gere-
kend van 1 April tot en met 3 November, ter
wijl in den overigen tijd dat kantoor op Zon-
v.ROSSEM's TROOST
(Ingez. Med.)
handiger zet gehoord, mijnheer Under
wood," verklaarde hij. ,,U fourneerde
het geheele bedrag en Kiijgt ook de heele
winsc, met uitzondering natuurlijk van
het deel van juffrouw Withney. Ik noem
het een pracht-speculatie. Juffrouw With
ney heeft ook buitengewoon geboft om
iemand te vinden, die zooveel vertrouwen
in haar stelde. Ik vermoed, dat U haar
loopbaan heel nauwkeurig heeft gade-
geslagen, mijnheer Underwood?"
Stephen gaf een ontwijkend antwoord.
Het geluid van een bel liet zich hooren,
waardoor er aan al het gepraat een einde
kwam. De broers vertrokken en George
Henry was eenigszins teleurgesteld door
de afwezigheid van een jonge dame, die
hij erg graag had willen zien. Op hun
terugweg echter kwamen ze juffrouw
Peggy Robinson tegen, die in een zeer
lucntig toilet in een der coulissen zat.
„Ik dacht, dat U nooit zou komen.
riep ze uit. „Ik heb hier al geruimen tijd
op U zitten wachten."
„Ik had gehoopt U in de kamer van
juffrouw Wihtney te treffen,' antwoord-
de George Henry.
Ze maakte een grimas.
..Blanche is natuurlijk heel aardig,
vervolgde ze, „maar U moet niet ver-
geten, dat zij de ster van het gezelschap
is, en aangezien ik slechts een koristje
ben, is t mij niet veroorloofd haar kleed-
kamer in en uit te loopen. Zult U wach
ten en me mee uit soupeeren nemen?
George Henry schudde het hoofd.
,,Mijn broer en ik eten s avonds niet,
antwoordde hij.
„Daardoor zou het te laat voor ons
worden," legde Stephen uit. „Wij moe-
ten 's morgens al weer vroeg aan den
arbeid."
„Gelukkige menschen!" riep ze uit. „Ik
verlang er dikwijls naar op een kantoor te
mogen werken, inpiaats van hier iederen
avond in den schouwburg aanwezig te
moeten zijn. Mag ik morgen met U
lunchen, mijnheer George Henry?"
„Met het grootste genoegen," gaf de
laatste toe.
De suppoost voerde hen haastig van
het tooneel. Toen ze hun plaatsen weer
innamen, ging het gordijn juist op.
,,Ons nieuwe levensdoel," merkte
Stephen op terwijl hij zijn stoel een weinig
achteruit schoof en met zijn zakdoek over
zijn wang streek, „brengt mede, dat wij
ons van tijd tot tijd in een eigenaardig
gezelschap bevinden. Ik weet echter
niet, of ik deze kennismaking met het
intiemere gedeelte van de tooneelwereld
wel weet te waardeeren.
George Henry klopte wat poeder van
zijn mouw af.
„Het is heel jammer," zei hij, ,,dat zulk
een aardig jong meisje als juffrouw Ro
binson genoodzaakt is haar brood op een
dergelijke wijze te verdienen. Naar ik
gehoord heb was haar vader een dorps-
geneesheer en werd ze heel streng opge-
voed."
,,Dat is heel eigenaardig," merkte
Stephen op. „De vader van juffrouw
Withney schijnt zelf ook aan het tooneel
te zijn geweest. Dit heeft ze me reeds
bij ons eerste onderhoud verteld. Haar
administrateur met wien ik vanavond
sprak, schijnt een groote vergissing te
hebben begaan, want hij deed het voor-
komen, alsof hij de een of andere acrobaat
in een circus was geweest.'
,,Die man maakt echter een zeer onbe-
trouwbaren indruk," merkte George
Henry op. ,,Ik zou aan zijn verklaringen
absoluut geen waarde hechten.
,,Als ik dezen persoon ontmoet had
voordat het contract werd geteekend,"
ging Stephen voort, „was ik er van
pr'MA2UIVERE
KrISTAL5T|jfSEi
m«RK:
(Ingez. Med.)
en feestdagen gesloten wordt.
Ook bij openstellen der kantoren op Zon- en
feestdagen kunnen echter geenerlei douane-
formaliteiten worden verricht ten aanzien van
voor den handel bestemde goederen.
Bijzondere regelingen zooals de behandeling
van reizigers gedurende de middaguren en
's avonds te Sas van Gent, blrjven evenwel ge-
handhaafd.
Voorts brengt deze regeling geen verande-
ring in de kantooruren van de niet genoemde
kantoren en hulpkantoren van dit district,
nocb in de bepalingen welke gelden vcor den
diensttijd van spoorweg-, tramweg- en seheep-
vaartverkeer.
ZAAMSLAG.
Bij den gemeente-veldiwaehter J. van Wes-
tenbrugge zfm ais gevonden gedeponeerd:
Een heerenportemonnaie met inhoud; een
damesmantel met schort.
Rechtkebbenden vervoegen zich aMaar.
Een echtpaar, wonende aan bet Damrak te
Amsterdam, is op bet nippertje aan den ver-
stikkingsdood ontsnapt. De beer des buizea
bezigde sinds eenigen tijd een electrisch ver-
warmingskussen, dat ecbter reeds een paar
jaar oud was.
Alvorens bij ter ruste ging heeft byi bet
kussen op zijn schouder aangebracbt, waarbjj
hij het inschakelde op den hoogsten warrnte-
graad. Terwijl het echtpaar rustig sliep.,
schijnt er door een defect in het kussen, een
kortsluiting ontstaan te zijn, waardoor een
begin van brand ontstond en zoowel 't bedde-
goed als de kleeren van den persoon in
kwestie, begonnen te smeulen.
Op een gegeven oogenbiik het waa toen
4 uur 's nachts werd de bewoner van het
pereeel wakker en toen hjj den verstikkenden
rook in de slaapkamer ontwaarde, gaf hij een
overtuigd geweest, dat we op een behoor-
lijke manier van de zes duizend pond af
waren gekomen. Zooals de zaken echter
thans staan, beweert (hij, dat de Ameri-
kaansche opvoeringsrechten alleen reeds
een fortuin vertegenwoordigen."
„Laat dit je niet ontmoedigen, zei
George Henry troostend. ,,Je moet niet
vergeten, Stephen, dat wij morgen een
onderhoud hebben met een man, die ons
verzekert, dat hij uit zeewier rubber kan
maken."
„Dat is waar ook," zei Stephen. „Wij
hebben tevens geschreven op de adver-
tentie van iemand, die den bodem van de
Noordzee door een duizendtal duikers wil
laten afzoeken. Zooals hij zegt, kunnen
er schatten ter waarde van millioenen
ponden liggen, maar het zai heel moeilijk
zijn deze te ontdekken."
,,Verder verwachten wij nog iemand,
die zich voorstelt goud te kunnen maken
uit gedistiiieerd zeewater, ging George
Henry voort.
„Ik herinner me dien man," verklaarde
Stephen, wiens hoop weer begon te her-
leven. ,,Hij zag er heel sjofeitjes uit.
,,Hij had een gat in zijn schoen," merkte
George Henry op. „blijkbaar is hij ge-
heel aan lager wal."
Stephen knikte.
„Hij komt ons Donderdag bezoeken
zei hij, ,,om de vijf pond, die wij hem
leenden, terug te betalen en een definitief
voorstel te doen. Ik ben er zeker van,
George Henry, dat wanneer we met hem
in zee gaan, elk bedrag dat wij hem toe-
vejtrouwen, als geheel verloren kan
worden beschouwd.
,,Dat is ook mijn opinie, zei George
Henry. Laten wij er vooral voor zorgen.
Donderdagmorgen op kantoor te zijn."
(Wordt vervolgd.)