ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. Eerste Blad. Jeanne d'Arc Miiiioiiaif tegen wii en aai.k Heerenbaai EEN DUBBELTJE HELDER WITTE KRISTAL STI/FSEL No. 8686 VRIJDA.G 29 MEI 1931 71 e Jaargang, F8PILL&T0K, BIHSEHLARD, 0EMENGDE BEBICHXE& Verbrand 30 Mei 1431 ?0) lOCt P.PAKJE IN LEVENSGEVAAR IN EEN SDAAPVERTREK. yr^^r - /VHONNEMENTSPRM8: Binnen Ter Neuzen /1.40 per 3 m&anden Buiten Ter Neuzen tr per post 1.30 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post /6.60 per jaar Voor Belgie en Amerika 2,25, overige lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post a. bonti em en t en voor het buitenland alleen bi) voorultbetallng. GIRO 38150 TELEFOON No. 26 iigt-eister: Firina P. J! VAN DE SANDE. ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken rege! meer Q.J& Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentign bij regelabonnement tegen vermin derd tarief. hetwelk np ^anvraag verkrtjgbaar Is. Inzending van advertentien liefst e£n dag voor de nitgave. DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAA NDAG-, WOENSDAG- en VRWDAGAVOND. Iemand heeft eens boven de korte levensgesehiedenis van Jeanne d Arc, die maar even negentien jaar is geworden, dii opschrift geplaatst: „Een tragedie vol beerlijkheid." Als wij met instemming dat voordje tragedie hier gebruiken, doen wij dat niet in Mondeliaanschen zin, doch bedoelen wij nog minder zoo iets als een noodlotstragedie. Neen, Jeanne's korte leven was echt een tragedie vol heerlijk- heid. Na elke akte zou het koor wel kunnen irtvallen. Er is in elke akte smart; want onverdeelde vreugde, onverdeelde weelde, onverdeelde overwinning is het nooit, maar toch op het eind is er altijd weer muziek, al is het dan ook meestal treur- muziek. Na de brandstapelscene van 30 Mei 1431, en dus nu precies vijfhonderd Jaar geleden, als haar leven eindigt, is er een koor van engelen, dat zingt als ach- ter een gordijn. En stellig moet zij zelf iets van zoo'n engelenzang hebben ge- hoord, zij, die altijd beweerd en tegen- over iedereen volgehouden heeft, dat er buiten de wereld en achter alle vijand- schap en misverstand en verguizing daar heiligen waren, die haar troostten en aterkten zoo zeker en kennelijk, dat alle vijanden en rechters, wereldlijke zoowel als kerkelijke, en alle haar verloochenende Franschen en tegen haar zoo doodelijk verbitterde Engelschen haar deze zeker- hedd niet konden ontnemen. Zoo is zij dan zelfs overwinnend den brandstapel opgegaan. Wat zijn er een contrasten in dit leven geweest! Tegenover elkander staan daar deze Maagd, die altijd maagd gebleven is, en die een ideaal heeft, dat heel haar leven beheerscht, zooveel zwakke men- schen zonder tal, die misschien even en- thousiast zijn te krijgen, maar ach, hoe kort slechts Karel VII wordt gekroond en kort daarop wordt gedood op het schandelijkst zij, die deze kroning (haast tegen alien In) heeft weten door te zetten. Die kro ning daar in de kathedraal van Reims is een van de hoogtepunten. Er ligt over alies iets als een waas, niet te licht, niet te schel, iets van het ragfijne waas, dat lag over heel de jeugd van Jeanne d Arc. En dan, na Reims, is het alsof de zege- Eraal overal uitbreekt en doorwerkt. Zij eeft ook haar eigen vaandel meegebracht in die kerk, en later gaat men ook daar- over haar ondervragen, zooals er eigen- lijk niets is geweest of men heeft getracht er een wapen tegen de maagd uit te sme- den. Hoe wreed is toch de werkelijkheid; zij, die leefde voor de gemeenschap, gaat aan het eind van haar leven alleen! Er is dan niemand, die eenig medelijden met haar door E. PHILLIPS OPPENHEIM. Vervolg.) ..Ncemt U mij niet kwalijk," vroeg hij, „rr»oar spreek ik met de twee heeren, die hier in de „Milan" logeeren en die ken- nissen zijn van mejuffrouw Whitney? Is Uw naam soms Underwood?' ,,Ja," zei Stephen. ,,Vanaf de premiere is iederen avond van acht tot half negen een loge voor U vriigehouden," werd hun medegedeeld. „Hierop heeft juffrouw Whitney ge- staan, zoodat U wanneer U van Uw vacantie terug kwam, de vertooning on- middellijk zou kunnen bijwonen. Op uw Jcamer zult U een brief van ons vinden, waarbij dit feit U wordt bericht". „Dat is zeer attent van juffrouw Whit ney," verklaarde Stephen. „We zullen daarvan vanavond gebruik maken. Hoe- veel bedragen de kosten?" De man overhandigde hun een stuk papier. ,,De loge is U gratis afaestaan," zei hij. „We zullen er echter ae voorkeur aan geven die te betalen," waagde George Henry op te merken. De jonge man schudde het hoofd. „Dit is een speciale overeenkomst met juffrouw Whitney," legde hij uit. „Zij zou zeer boos zijn, wanneer ik het geld aannam. Ze dineerden vroeg en troonden een- zaam in de groote loge. Het theater was tot aan den nok toe gevuld. Toen juffrouw Whitney op- schijnt te hebben, en gemeene vijanden vermommen zich als nederige mede- gevangenen om haar te kunnen uithooren en haar zoo ten val te brengen. Zij, die leefde voor de gemeenschap want nim- mer heeft zij zichzelf gezocht of bedoeld! zij wordt door de gemeenschap ge dood. Zij is gansch alleen gestorven. bewondering hebben wij, groote be- wondering voor hen, die alleen durven staan in het leven, en die zoo zeker zijn van hun zaak, dat zij niemands instem ming inroepen of trachten te verkrijgen. Daar is heel wat moed toe noodig om dat vol te houden. Bij Jeanne is er dan ook even, een oogenbiik, een kleine aarzeling geweest. Het werd haar zoo moeilijk gemaakt, en de herroeping werd haar zoo licht en gemakkelijk gemaakt, zoo heeft zij even gehuiverd voor den dood, en ver klaarde zij zich bereid weer vrouwen- kleeren aan te trekken. Maar t was a slechts een korte huivering. Even daama had zij zichzelf weer herwonnen, was zij bereid tot het uiterste offer, nu ook van haar leven. Wij hebben dezer dagen honderden bladzijden over haar proces doorgelezen met allemaal vragen en antwoorden. Vra- gen van vijanden en antwoorden van de lVlaagd. blauwe, kleine, kinderachtige vragen van groote menschen en voorname geestelijken, en daarop en daarnaast korte, besliste, manhattige antwoorden van dit jonge meisje, dat lezen noch schrijven kon, maar dat in handwerken niet onder wilde doen voor de ter zake bekwaamste vrouw uit Rouaan. Jeanne d'Arc heeft altijd in haar leven meer gezien en vooral meer gehoord dan al die andere menschen. Over de diepste intimiteiten weigerde zij inlichting te geven. Het was voor haar van minder of geen beteekenis, dat anderen het hoor- den als zij het maar zag, en als zij maar zeker was van ,,haar heiligen. Zou zij ook niet in de knettering van het vuur, dat haar maagdelijke lichaam aantastte en verkoolde, iets anders en meer hebben gehoord dan vertering? Zij moet eens gezegd hebben, dat zij achter het gelui van de kerkklok de eeuwigheid hoorde. Zou zij dan niet iets, zou zij dan niet heel veel hebben ge hoord achter de doodsklok? Een monnik, die bij haar foltering en verbranding assisteerde, heeft beweerd, dat haar laatste woord de naam van haar Verlosser is geweest. En op haar vaan del stond ,,Jezus, Maria!"' Hier is er een, die haar lichaam heeft overgegeven om verbrand te worden, maar die tevens de liefde had. Liefde voor haar land, en liefde voor haar koning. Liefde voor haar volk, en liefde voor haar heiligen en Verlosser. Liefde bovenal voor haar God. De kerk heeft zich tegenover deze Maagd wel heel diep bezondigd. Maar het onrecht, haar aangedaan, is hersteid en zwaar geboet. Zij is in 1909 zalig, en kort daarna (in 1920) heilig verklaard. Nu, bij deze herdenking, is er dus geen hooger eer haar meer te brengen, of het moest zijn deze eer, dat wij alien eerbiedig kwam, brak er een overweldigend applaus los. Ze ontdekte onmiddellijk haar syn- dicaat en wierp den gebroeders een kus- hand toe. George Henry wuifde zich met zijn programma lucht toe. Stephen beantwoordde haar groet met een ernstige buiging. De voorstelling, welke volgens hen heel wat geleek op de paar andere operettes, die ze gehoord hadden, doch wellicht iets beter was, werd gedurende de geheele eerste acte onophoudelijk door luidruchtig handgeklap onderbroken. Zoodra het scherm gevaden was, werd er op de deur van hun loge geklopt. Toen Stephen opende, stond een suppoost voor hen. Juffrouw Withney verzoekt U vrien- delijk achter de coulissen te willen komen," kondigde hij eerbiedig aan. „Wij beiden?" vroeg George Henry, terwijl hij opstond. „Zeker, mijnheer." In een minimum van tijd vormden zij het middenpunt van een opgewonden menigte, wier hartelijkste gelukwenschen ze in ontvangst moesten nemen. De be- groeting van juffrouw Withney was bijna onstuimig. Stephen rilde bij de gedachte hoe ver ze wellicht zou zijn gegaan als ze niet bang was geweest haar schmink te bederven. Zij veranderde eenige dingen aan haar toilet, zonder zich in het minst te geneeren, en verdween nu en dan achter een scherm, echter zonder de con- versatie een oogenbiik te verbreken. Iedereen liep vrij in en uit, terwijl mijn heer Allan Durward whisky-and-sola liet uitdeelen. Men scheen buiten zichzelf van vreugde te zijn. Juffrouw Withney's administrateur, die in allerijl ontboden werd, was voortdurend in gesprek met Stephen, dien hij als een bovennatuurlijk wezen scheen te beschouwen. „Ik heb nooit in mijn leven van een tot haar opzien, en voor onszelf en elkan der hopen op en bidden om iets van die kracht, die volharden doet tot het einde. EERSTE KAMER. Ultkeering ten behoeve van verbouwers van suikerbieten. Woensdagmiddag is de Eerste Kamer bijeen- gekomen ter behandeling van o.a. de uitkee- ringen ten behoeve van verbouwers van sui kerbieten. Zooals men weet, karat het desbe- treffende ontwerp tot wijziging van de begroo- ting van Binnenlandsche Zaken en Landbouw voor 1931 neer op een garantie, te verleenen aan de cooperatieve suikerfabrieken en aan de Centrale Suiker Maatschappij, tot een bedrag overeenkomende met ten hoogste f 4.50 per 1000 K.G. „garantiebieten", te produceeren door de verbouwers. Deze garantie wordt verhoogd in verband met den suikerprijs volgens een sohaal, aan- vangende bij een prijs van 8.56 en eindigen- de bij een prijs van 12,36; met van het- geen de gezamenlijke opbrengst van pulp en melasse de som van f 4 per 1000 K.G. bieten te boven gaat. De eerste spreker hierover was de heer van der Bergh (V.B.). Hij wees er op, dat het voor- stel niet meer of minder beoogt dan het be- houd van de bietencultuur in ons land, dat een sociaal en landbouwtechnisch belang is. De moeilijke positie van de bietencultuur recht- vaardigde z.i. dezen uitzonderingsmaatregel, al kunnen de kosten, door de Regeering ge- raamd op 6.800.000 niet als laag worden aan- gemerlkt. Daarom kon hij aan dezen maat- regel zijn steun geven, waar hij dien vroeger aan het wetsvoorstel-v. d. Heuvel moest ont- houden, omdat toen de suikerprijs nog niet zoo sterk was gedaald. Het moest z.i. voor den minister een voldoening zijn, dat het Chad- boumeplan (waarbij een voorloopige regeling voor een aantal suikerproduceerende landen is getroffen) schijnt te slagen en dat het initia- tief daartoe is genomen door de Ned. Indische Regeering. De heer van den Bergh betreurde het, dat de Regeering niet het initiatief wil nemen tot het bijeenroepen van een nieuwe intemationale suikerconferentie. Overigens kon hij het antwoord van den minister in de stukken met instemming begroeten, al vond hij ook wel, dat de Regeering ten aanzien van het aangeven van richtlijnen wel wat al te voorzichtig was geweest. Minister Ruys de Beerenbrouck zelde, dat de Regeering met opzet zeer voorzichtig was geweest ten opziohte van den internationalen kant van de zaak en dat de heer v. d. Bergh zelf op intemationaal handelsgebied minstens evengoed georienteerd als de Regeering, zou inzien hoe moeilijk het is, daar richtlijnen aan te geven. Meer sprekers waren er niet en z. h. s. werd het wetsontwerp aangenomen. BOND VOOR STAATSPENSIONNEEKING. Dinsdag hield de Bond voor Staatspension- neering te Utrecht zijn jaarvergadering onder leiding van jhr. ir. R. de Muralt. Deze merkte in zijn openingsrede op, dat het aantal van hen die staatspensioen onbteren, meer en meer toeneemt. In het jaarverslag werd mededeeling ge- daan van een geleidelijke toeneming van leden. Een voorstel Drachten om actie te voeren tegen het militairisme, daar de daaraan ver- bonden uitgaven een belemmering zouden vor- men voor de invoering van wettelijke voorzie- ningen voor ouden van dagen, werd op voor stel van den voorzitter ingetrokken daar ook het hoofdbestuur in zijn prae-advies de mee- ning had uitgesproken dat een dergelijke actie in strijd moest worden geacht met de statuten. Ds. D. A. Hoekstra te Utrecht gaf in de middagvergadering een overzioht van de actie hier te lande. In 1900 werd de Bond voor pre- mievrij staatspensioen opgericht en thans telt hij ongeveer 50.000 leden. Spr. herinnerde aan de overgangsbepalingen der Invaliditeits- wet-Talma en die in de Ouderdomswet-Aal- berse. Ook onder rechtschen wint men veld, aldus spr. Ds. Hoekstra bestreed de meening, dat het principe onchristelijk en in strijd met Gods woord zou zijn. Zedelijkheidshalve, aldus spr., vragen wij premievrij staatspensioen voor de ouden van dagen am van hen weg te nemen zelfs de mogelijkheid van gedwongen afhanke- lijkheid door bedeeling. TER NEUZEN, 29 MEI 1931. OPENSTEUDING VAN GRENSKANTOREN. De Inspecteur der directe belastingen, in- voerrechten en accijnzen te Ter Neuzen deelt het volgende mede: Als uitvloeisel van een met Belgie getrof fen regeling inzake het gelijktijdig openstel- len van de grenrkantoren aan weerszijden van de Nederlandsch-Belgische grens zijn wat Oost-Zeeuwsch Vlaanderen betreft de uren van openstelling der grenskantoren Sas van Gent, Koewacht, Kapellebrug, Clinge en Nieuw-Namen met ingang van 1 Juni als volgt geregeld Van 1 November tot en met einde Febru- ari van 8 tot 12,30 en van 14 tot 17 uur; van 1 tot en met 31 Maart van 8 tot 12,30 en van 14 tot 18,30 uur; van 1 April tot en met 30 September van 6,30 tot 12,30 en van 14,30 tot 20 uur; van 1 tot en met 31 October: van 8 tot 12,30 en van 14 tot 18,30 uur. Bij het op een vroegeren datum dan in Ne- derland invoeren en op een lateren datum be- eindigen van den zomertijd in Belgie worden i de hierboven genoemde uren gedurende de overgangs tfjdperken met 6<5n uur vervroegd. Vvat Zondagen en algemeen erkende Chris- telijke feestdagen betreft is bepaald dat op die dagen de kantoren Koewacht en Nieuw-Na- men gesloten zullen zijn; het kantoor Sas van Gent is op feestdagen open, doch op Zondagen gesloten (behoudens de hiema bedoelde be handeling van reizigers)het kantoor Kapelle brug zai op Zon- en feestdagen geopend zijn, terwijl zulks met het kantoor Clinge het ge- val zai zijn gedurende een zomertijdperk gere- kend van 1 April tot en met 3 November, ter wijl in den overigen tijd dat kantoor op Zon- v.ROSSEM's TROOST (Ingez. Med.) handiger zet gehoord, mijnheer Under wood," verklaarde hij. ,,U fourneerde het geheele bedrag en Kiijgt ook de heele winsc, met uitzondering natuurlijk van het deel van juffrouw Withney. Ik noem het een pracht-speculatie. Juffrouw With ney heeft ook buitengewoon geboft om iemand te vinden, die zooveel vertrouwen in haar stelde. Ik vermoed, dat U haar loopbaan heel nauwkeurig heeft gade- geslagen, mijnheer Underwood?" Stephen gaf een ontwijkend antwoord. Het geluid van een bel liet zich hooren, waardoor er aan al het gepraat een einde kwam. De broers vertrokken en George Henry was eenigszins teleurgesteld door de afwezigheid van een jonge dame, die hij erg graag had willen zien. Op hun terugweg echter kwamen ze juffrouw Peggy Robinson tegen, die in een zeer lucntig toilet in een der coulissen zat. „Ik dacht, dat U nooit zou komen. riep ze uit. „Ik heb hier al geruimen tijd op U zitten wachten." „Ik had gehoopt U in de kamer van juffrouw Wihtney te treffen,' antwoord- de George Henry. Ze maakte een grimas. ..Blanche is natuurlijk heel aardig, vervolgde ze, „maar U moet niet ver- geten, dat zij de ster van het gezelschap is, en aangezien ik slechts een koristje ben, is t mij niet veroorloofd haar kleed- kamer in en uit te loopen. Zult U wach ten en me mee uit soupeeren nemen? George Henry schudde het hoofd. ,,Mijn broer en ik eten s avonds niet, antwoordde hij. „Daardoor zou het te laat voor ons worden," legde Stephen uit. „Wij moe- ten 's morgens al weer vroeg aan den arbeid." „Gelukkige menschen!" riep ze uit. „Ik verlang er dikwijls naar op een kantoor te mogen werken, inpiaats van hier iederen avond in den schouwburg aanwezig te moeten zijn. Mag ik morgen met U lunchen, mijnheer George Henry?" „Met het grootste genoegen," gaf de laatste toe. De suppoost voerde hen haastig van het tooneel. Toen ze hun plaatsen weer innamen, ging het gordijn juist op. ,,Ons nieuwe levensdoel," merkte Stephen op terwijl hij zijn stoel een weinig achteruit schoof en met zijn zakdoek over zijn wang streek, „brengt mede, dat wij ons van tijd tot tijd in een eigenaardig gezelschap bevinden. Ik weet echter niet, of ik deze kennismaking met het intiemere gedeelte van de tooneelwereld wel weet te waardeeren. George Henry klopte wat poeder van zijn mouw af. „Het is heel jammer," zei hij, ,,dat zulk een aardig jong meisje als juffrouw Ro binson genoodzaakt is haar brood op een dergelijke wijze te verdienen. Naar ik gehoord heb was haar vader een dorps- geneesheer en werd ze heel streng opge- voed." ,,Dat is heel eigenaardig," merkte Stephen op. „De vader van juffrouw Withney schijnt zelf ook aan het tooneel te zijn geweest. Dit heeft ze me reeds bij ons eerste onderhoud verteld. Haar administrateur met wien ik vanavond sprak, schijnt een groote vergissing te hebben begaan, want hij deed het voor- komen, alsof hij de een of andere acrobaat in een circus was geweest.' ,,Die man maakt echter een zeer onbe- trouwbaren indruk," merkte George Henry op. ,,Ik zou aan zijn verklaringen absoluut geen waarde hechten. ,,Als ik dezen persoon ontmoet had voordat het contract werd geteekend," ging Stephen voort, „was ik er van pr'MA2UIVERE KrISTAL5T|jfSEi m«RK: (Ingez. Med.) en feestdagen gesloten wordt. Ook bij openstellen der kantoren op Zon- en feestdagen kunnen echter geenerlei douane- formaliteiten worden verricht ten aanzien van voor den handel bestemde goederen. Bijzondere regelingen zooals de behandeling van reizigers gedurende de middaguren en 's avonds te Sas van Gent, blrjven evenwel ge- handhaafd. Voorts brengt deze regeling geen verande- ring in de kantooruren van de niet genoemde kantoren en hulpkantoren van dit district, nocb in de bepalingen welke gelden vcor den diensttijd van spoorweg-, tramweg- en seheep- vaartverkeer. ZAAMSLAG. Bij den gemeente-veldiwaehter J. van Wes- tenbrugge zfm ais gevonden gedeponeerd: Een heerenportemonnaie met inhoud; een damesmantel met schort. Rechtkebbenden vervoegen zich aMaar. Een echtpaar, wonende aan bet Damrak te Amsterdam, is op bet nippertje aan den ver- stikkingsdood ontsnapt. De beer des buizea bezigde sinds eenigen tijd een electrisch ver- warmingskussen, dat ecbter reeds een paar jaar oud was. Alvorens bij ter ruste ging heeft byi bet kussen op zijn schouder aangebracbt, waarbjj hij het inschakelde op den hoogsten warrnte- graad. Terwijl het echtpaar rustig sliep., schijnt er door een defect in het kussen, een kortsluiting ontstaan te zijn, waardoor een begin van brand ontstond en zoowel 't bedde- goed als de kleeren van den persoon in kwestie, begonnen te smeulen. Op een gegeven oogenbiik het waa toen 4 uur 's nachts werd de bewoner van het pereeel wakker en toen hjj den verstikkenden rook in de slaapkamer ontwaarde, gaf hij een overtuigd geweest, dat we op een behoor- lijke manier van de zes duizend pond af waren gekomen. Zooals de zaken echter thans staan, beweert (hij, dat de Ameri- kaansche opvoeringsrechten alleen reeds een fortuin vertegenwoordigen." „Laat dit je niet ontmoedigen, zei George Henry troostend. ,,Je moet niet vergeten, Stephen, dat wij morgen een onderhoud hebben met een man, die ons verzekert, dat hij uit zeewier rubber kan maken." „Dat is waar ook," zei Stephen. „Wij hebben tevens geschreven op de adver- tentie van iemand, die den bodem van de Noordzee door een duizendtal duikers wil laten afzoeken. Zooals hij zegt, kunnen er schatten ter waarde van millioenen ponden liggen, maar het zai heel moeilijk zijn deze te ontdekken." ,,Verder verwachten wij nog iemand, die zich voorstelt goud te kunnen maken uit gedistiiieerd zeewater, ging George Henry voort. „Ik herinner me dien man," verklaarde Stephen, wiens hoop weer begon te her- leven. ,,Hij zag er heel sjofeitjes uit. ,,Hij had een gat in zijn schoen," merkte George Henry op. „blijkbaar is hij ge- heel aan lager wal." Stephen knikte. „Hij komt ons Donderdag bezoeken zei hij, ,,om de vijf pond, die wij hem leenden, terug te betalen en een definitief voorstel te doen. Ik ben er zeker van, George Henry, dat wanneer we met hem in zee gaan, elk bedrag dat wij hem toe- vejtrouwen, als geheel verloren kan worden beschouwd. ,,Dat is ook mijn opinie, zei George Henry. Laten wij er vooral voor zorgen. Donderdagmorgen op kantoor te zijn." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1931 | | pagina 1