Ter Neuzensshe Ccurant
Tweede Blad.
¥i hhbnlanId!
De Purperen Schaduw
Gevatte Koude »r
PETTI LIE TON,
BUITENLAND.
Vrfjdag 9 Jan. 1931. No. 8628.
DRAlSltiAvAN-VALKEnBURG'S
I-LEEUWARDEN-
door
EDMUND SNELL.
Mijnhardt's Poeders.
iA* i
VAN
EEN BRUG OVER DE WESTER-SCHELDE.
Het denkbeeld is niet nieuw. Wij hebben
eenige jaren geleden wel eens met eenigen
emst hooren bespreken de mogelijkheid van
het overbruggen der Wester-Schelde nabij de
Belgische grens, voor het maken eener spoor-
wegrvertbin'ding van Roosendaal laags Graauw
tot Sluis. Dat deaikbeeid werd echter door
ter sake deskundige technioi naar het r£ik der
schimmen verwezen, als zijnde economisch
albsohmt onbestaanbaar.
De bekende Hoefijzer-corr. van het Alg.
Hbl. lanceert het denkbeeld thans op een an-
dere wijze. Hij geeft daardoor blijk, dat zijn
eympathieen voor Zeeuwsch-Vlaanderen nog
onvermfnderd bestaan, en dat hij ook nog
steeds verwijlt in 't rijk der fantasien (anders
leunnen wij een dergelijk plan inderdaad niet
beschouwen), want was ook hij het niet, die
vroeger een3 een plan lanceerde om Zeeuwsch-
Vlaanderen en de Zeeuwsche Eilanden met
den vasten wal van Zuid-Holland te verbin-
den door een tunnel? Ofschoon onze bevol-
king zich naar onze meening over deze zaak
absoluut geen illusies behoeft te scheppen,
willen we onze lezers toch een en ander uit
dat artikel meedeelen, en ontleenen daaraan
het volgende:
Von al onze groote rivieren is de Schelde
de eenige waarover in 't geheel geen brug-
verbinding bestaat. Over een lengte van on-
geveer 60 K.M. (hemels'oreed gemeten) d.w.z.
op ons gansdhe grondgebied, kan men van
den eenen oever der Schelde naar den anderen
niet komen dan met stoomlbootjes of (tus-
schen Vlissingen en Breskens) per veerboot.
Nu zullen wij waarlijk den eersten zijn om
den lof te zingen van de heerlijke riviertoch-
tjes die zulke overvaarten met een der vaar-
tuigen van den provincialen stoombootdienst
op de Wester-Schelde doen beleven en uit
verkeersoogpunt vormen de nieuwe ponten
tusschen Vlissingen en Bresken3 zeker een
belangrrjke verbetering. Maar men moet zich
dien pontdienst vooral niet voorstellen als ook
maar eenigermate vergelijkbaar met dien
over 't XJ, waarop voortdurend af en aan
wordt gevaren. Tusschen Walcheren en het
Land van Cadzand is er natuurlijk op verre
na niet zulk een verkeer als tusschen de
foeide IJ-oevers en de afvaarten zijn dus be-
trekkelijk schaarsch. Met het gevolg, dat
wie niet juist v66r het vertrekuur aankomt,
moet wachten, soms geruimen tij'd. En dan
doet men, over dit k o r s t e van de vier
Scheldetrajecten (een af stand die op de
Bondskaart staat aangeteekend als van 7
KM. omdat de pont niet precies in rechte
lijn kan gaan ,maar het vaarwater moet hou-
den) ongeveer 20 minuten, los- en vastmaken
niet meegerekend. Hemelsbreed is de afstand
ongeveer 5 K.M.; een auto of een trein zou er
5 minuten over doen indien er daar een brug
was. En geen tijd verliezen (het kan wel een
our worden) met vooraf wachten. Men onder-
vindt dat trouwens ook brj andere rivier-
ponten.
Nu laten wij de vraag, w a a r een Sehelde-
brug zou moeten worden gebouwd, ditmaal
geheel rusten als van bijkomstig belang. In-
dertijd heeft schrijver dezes (in „De Toorts"
van 24 Jan. 1920) gepleit voor twee punten
van overgang: BreskensVlissingen en Ter
NeuzjenEllowoutsdijk. Doch het spreekt
van zelf dat deskundigen de technisch meest
geschikte punten zouden moeten uitzoeken.
Wij bepalen ons nu slechts tot het betoog dat
het kan en dat het moet.
Het kannatuurlijk, zouden we zoo
reggen. In technisch opzicht staat onze
waterstaat, rijks- en provinciale, voor niets.
Zie de Zuiderzeewerken. Een brug van 5 K.M.
zou drie en een half maal de Moerdijkbrug zijn,
die immers 1400 meter lang is. Dat lijkt eer
een kwestie van geld dan van techniek. Is een
brug aan het eind van een zeearm (want dat
karakter heeft de Wester-Schelde inderdaad)
missohien zooveel bezwaarlijker? Maar er is
er zoo een o.a. te Edinburgh, over de Firth
of Forth en over Straat Menai tusschen En-
geland en het eiland Man. Zeeschepen varen
er onder door. Vreest men nochtans voor be-
leanmering van de scheepvaart Dan zou men
bpv. het punt Ter NeuzenEllewoutsdijk kun-
nen kiezen, dat veel dieper landwaarts in ligt
en waar wel de oevers even ver van elkaar
zijn als bij BreskensVlissingen, doch waar
de twee vaarwaters niet breeder zijn dan
500 700 M. Het kan niet onmogelijk zijn
om daar (waar men bovendien de Suiker-
plaat als middensteunpunt zou hebben gelijk
men voor de Firth- of Forth-torug het eiland
Inchgarvie heeft gelhad) een brug te bouwen
die de beide daar bestaande vaarwaters ge
heel in den tegemwoordigen toestand laat.
Want de twee hoofdbogen van de boven-
genoemde Schotsche brug hebben een span
ning elk van 1710 voet, d.i. 570 meter. En de
hoogte kan zeker gemakkeljjk z66 worden ge-
maakt, dat de grootste zeeschepen als note-
dopjes er onder door zouden kunnen varen.
Heeft men in Zuid-Frankrijk niet de Viaur-
viaduct, welke 127 meter boven de vallei ligt
en loopt de spoorweg over de Douro-viaduct
niet zelfs op 170 meter boven het water?
Technisch kan het dus zeker wel. Maar dan
moet het ook aangepakt worden.
iDaar ligt nog altijd, bezuiden de Schelde,
een stuk van Nederland dat door geen enkelen
modernen verkeersband met de rest van
Nederland, is verbonden. Het heet Zeeuiwsch-
Vlaanderen, omdat het, aardrjjkskundig,
aan Vlaanderem aansluit, maar het heet
Zeeuwsch-Vlaanderen omdat het, histo-
risch, staatkurd'ig, ethnologisch en iinguls-
tisch, een stuk van Zeeland, d.w.z. van Neder
land is. Het volk, dat daar woont, is
Zeeuiwsch van afkomst, van hedendaagsch
wezen en van taal, zoo goed als de Zeeuwen
van benoorden de Schelde dat zijn en heeft,
evenals dozen en anders dan de Vlamingen,
onze heele geschiedenis meegemaakt, zoo goed
als de Friezen en Hollanders dat hebben ge-
daan. Het voelt zich ook door en door
Zeeuwsch-Nederlandsch, niet Zeeuwsch-
„Vlaamsch". Maar het is, door zijn geogra-
fische ligging, uitermate belemmerd in zijn
verkeer met de rest van Nederland. Met het
gevolg, dat het zich, economisch, niet op
Nederland, maar op Belgie orienteert en dat
het, staatkundig, door begeerige buitenlan-
ders herhaaldelijk wordt voorgesteld als een
getoied dat toch eigenlijk bij Belgie moest be-
hooren.
Laat men zich zulk een toestand toch eens
goed voorstellen. Er zijn over onze andere
rivieren te weinig 'bruggenmaar er z ij n
er toch. Hoe zou men er over denken als er,
in den tegenwoordigen tijd, nog zelfs geen
spoorweg bruggen waren over de Maas
tusschen Brabant eenerzijids en Zuid-Holland
en Utrecht anderzijds? Men zal zeggen: Er
zijn vele andere deelen van ons land, die 66k
door water zonder overbruggingen liggen af-
gescheiden: de Waddeneilanden, de Zuid-Hol-
landsche en de Zeeuwsche eilanden op Wal
cheren en Zuid-Beveland na. Ja dat is, al-
thans voor wat die Zuid-Hollandsche en
Zeeuwsche eilanden belangt, ook niet mooi,
maar het is niet te vergelijken met het be-
denkelijke isolement van Zeeuwsch-Vlaande
ren. Want die eilanden zijn niet geografisch
66n met een a n d er land, orienteeren
zich dus, economisch, niet op een ander land
en liggen niet binnen de sfeer van vreemde
begeerten. Gelijk Zeeuwsch-Vlaanderen.
Het is een Nederlandsch verkeers- en dus
een Nederlandsch economisch belang, dat
Zeeuwsch-Vlaanderen door een vaste brug met
den oeverwal wordt verbonden. Natuurlijk is
het economische belang niet strikt recht-
streeks op te vatten, maar ten aanzien van
welk openbaar werk kan men dat doen?
Haast geen enkele van onze groote droog-
makerijen is, naar de rechtstreeksche op-
brengst becijferd, rendabel geweest en de
Zuiderzeewerken zullen dat ook weer niet zijn.
En van welke van onze groote rivier-overgan-
gen kan men becijferen dat ze rendabel zijn?
Welk een arm land was Noord-Brabant toen
de brug bij Hedel werd gemaaktmaar
wat heeft die brug tot de economische ont-
wikkeling van Noord-Brabant bijgedragen!
Men vergete trouwens niet dat Zeeuwsch-
Vlaanderen geen arm land is, dat het een
schoonen landbouw heeft en intensieve in-
dustrieen aan het kanaal Ter NeuzenSas
van Gent. Bovendien zou door een brugver-
binding een reeds zeer levendig en toenemend
verkeersbelang worden gediend: dat van den
stroom van toeristen, die, nu reeds, 's zomers
van de Belgische badplaatsen over Sluis en
Breskens of van Antwerpen over Ter Neuzen
naar Walcheren trekt.
Maar het is vooral ook een n a t io n a a 1
belang, dat de Scheldp wordt overbrugd, om
dat iedereen, die ondfer zoo'n brug doorvaart,
of er overheen rrjdt, daardoor onmiddellijk be-
seft: Nederland houdt Zeeuwsch-Vlaanderen
vast. Het is zooals een van onze vroegere
Ministers eens tot ons zei toen wij hem over
dit denkbeeld spraken: Ja, zoo'n brug zou
een symbool zijn.
Wanneer dus de uit de Tweede Kamer op-
gestoken gunstige wind voor bruggenbouw
b 1 ij f t waaien, dan moge men dien allereerst
opvangen ten bate van een brug over de
eenige groote rivier in ons land, die er nog
in 't geheel geen heeft: De Schelde.
ROTTERDAM SCHOUWEN-DUIVELAND
Men schrijft aan de N. R. Crt.
Als in de laatste weken geen onvoorziene
moeilijkheden voor den dag komen, zal in het
(Ingez. Med.)
19) (Vervolg.)
,,En laten we nu dat interessante ver-
schijnsel, dat jij de purperen schaduw
noemt, eens nader bekijken. Eerst wat
de kleur betreft. Arangoi kwam, als ik
me wel herinner, bij jou op de zitting bin-
nenvallen, dien dag, dat de laatste slagen
vielen, die den boom velden en brabbelde
iets onsamenhangends over een wreken-
den geest en een schaduw die purper was.
Begrijp me nu niet verkeerd, als ik be-
weer, dat Arangoi je hypnotiseerde tot de
overtuiging, dat het schaduwbeeld inder
daad die kleur had. De inlandsche ma-
giers zijn buitengewoon bekwaam op dat
stuk en het is misschien een pleister op
de wonde, als ik je vertel, dat ik bedrogen
ben door inlandsche touwladder-goochel-
toeren en nog een vreemde verdwijnings-
geschiedenis, waarop ik nu maar niet
nader zal ingaan. Je begrijpt, waar ik heen
wil. Als Arangoi's collega-goochelaars
mij konden bedriegen, is het meer dan
waarschijnlijk, dat hij jou om den tuin
leidde".
Barnes was op de leuning van een sfoel
gaan zitten en volgde de woorden van den
resident met duidelijke belangstelling.
,,U bent het dus eens met Westerman.
U vermoedt, dat er heelemaal geen scha
duw is geweest?"
Jntegendeel. Ik geloof er wel degelijk
aan, Inderdaad berust mijn heele theorie
op het feit, dat er een schaduwbeeld ge
weest is. Ik geloof alleen niet in de kleur,
Als we het op dat punt maar eens wor
den, dan blijft er geen grein bovennatuur-
lijks meer in de heele zaak over. Volgens
jou lezing heb je het schaduwbeeld drie
maal zeer duidelijk waargenomen; den
avond van jullie jachtpartij, den nacht van
den brand en onmiddellijk nadat 't drama
was aebeurd. De tweede maal werd het
schaduwbeeld op de open vlakte gewor-
pen door een koperen beeldje, dat op den
boomstronk stond, met het laaiende bosch
er achter. dat geef je toe. Ik geloof nu niet
te boud te spreken, als ik aanneem, dat
het bliksemlicht achter het beeldje flitste
en dat daardoor de eerste maal het scha
duwbeeld gevormd werd".
De controleur nam zijn pijp even uit
zijn mond.
,,Zeer waarschijnlijk", erkende hij.
„Goed! Nu komen we aan den nacht
van de misdaad. X. de groote onbe-
kende had iets tegen Kennard. Hij was
niet zooals Westerman schijnt te willen
aannemen, een inlandsche struikroover,
die op prooi uit was, want om te begin-
nen waren de zakken van het slachtoffer
niet doorzocht. en bovendien had hij dan
voor zijn ongewenscht bezoek een tijd ge-
kozen, dat er nog verscheiden personen
in de weer waren. Ik vermoed, dat hij dit
om twee redenen deed om zijn beweeg-
reden te bemantelen en om te bewerk-
stelligen, dat de schaduw inderdaad ge-
zien werd".
Hij bracht de toppen van zijn vingers
samen en glimlachte eens tegen Barnes.
,,Het zien van dat schaduwbeeld was
van overwegend belang. Hij was besloten
om je aandacht op den omgehakten warin-
gin te vestigen en op die malle geschie
denis uit de Doesoensche mythologie"
De controleur knikte langzaam met het
hoofd.
Hargreaves had het onmiskenbare voor-
begin van Mei Schouwen-Duiveland uit zrjn
isolement verlost worden, door middel van het
modemste verkeer.-apparaathet vliegtuig.
Op 4 Mei zullen de in dit blad reeds meer-
malen besproken plannen tot het inwerking
stellen van een geregelden luchtvaartdienst
tusschen Rotterdam en Schouwen-Duiveland
in vervulling gaan. Op dien dag zal het vlieg-
veld, gelegen aan de grens van de kortelings
in cultuur gebracht geestgronden, onder
Haamstede, worden geopend, en zal de Kon.
Luchtvaartmij. een begin maken met het ver-
voeren van passagiers en goederen tuoschen
het plots moderne Zeeuwsche eiland en Rot
terdam v.v.
Voor het vervoeren van passagiers zal aan-
vankelijk des Maandags (Rotterdamsche
marktdag) geregeld gevlogen worden en wel
als volgt: vertrek Rotterdam 7 uur, aankomst
Haamstede 7,20; vertrek Rotterdam 17 uur,
aankomst Haamstede 17.20; vertrek Haam
stede 7.30, aankomst Rotterdam 7.50; vertrek
Haamstede 17.30, aankomst Rotterdam 17.50.
Op andere dagen zal een gewijzigde dienst-
regeling van kracht zijn, waarbij het eerste
vertrek uit Rotterdam en het eerste vertrek
uit Haamstede, ongeveer een uur later zullen
worden gesteld.
Te Rotterdam zal hoogstwaarschijnlijk aan-
sluiting worden verkregen naar en van Am
sterdam en naar het buitenland.
Het ligt ook in de bedoeling, samenwerking
te zoeken met Vlissingen, teneinde later de
lijn RotterdamZierikzee door te trekken
naar Vlissingen.
HET ONTSLAG BIJ PHILIPS.
Naar de directie van de Philips Gloeilam-
penfabriek aan de Maasbode mededeelt is het
bericht uit Het Volk geheel uit de lucht ge-
grepen. Over het heele bedrijf worden op het
oogenblik nog steeds een klein aantal arbei-
ders ontslagen. Het ontslag betreft ook niet
speciaal de apparatenfabriek.
BEROEP VAN BESLTSSIMGEN DER
RADIO-OMROEPCONTROLECOMMISSIE.
Blijkens zijn antwoord op desbetreffende
vragen van het Tweede Kamerlid Albarda
inzake de regeling van het beroep van be-
slissingen der Radio-omroepcontrolecommis-
sie, houdt de minister van Waterstaat deze
nog in beraad, totdat hij zal hebben kennis
genomen van de resultaten van het onder-
zoek, dat in het buitenland is ingesteld naar
de regeling van den radio-omroep.
Hieraan wordt toegevoegd, dat, indien tot
instelling van een beroep, als door den heer
Albarda bedoeld, zal worden besloten, de
regeling zoodanig zal zijn, dat de eindbeslis-
sing bij den minister van Waterstaat zal be-
rusten, nadat deze het advies zal hebben in-
gewonnen van een daartoe in te stellen Ra-
dio-beroepscommissie.
De minister is gaame bereid te overwegen
om in de gevallen, waarin het advies der be-
roepsinstantie niet met algemeene stemmen
wordt vastgesteld, ook de minderheid gelegen-
heid te geven haar gevoelens kenbaar te
maken.
JOFFRE'S UITVAART.
Dinsdagavond om 9 uur vond de plechtige
overbrenging plaats van het lijk van maar-
schalk Joffre uit de kapel van de militaire
School naar de kathedraal Notre Dame. Het
kisten geschiedde in tegenwoordigheid van de
bloedverwanten en de officieren van zijn per-
soonlijken generalen staf. Langs den weg
naar de kathedraal verdrong zich een enorme
menschenmenigte.
De lijkstoet, gevolgd door Fransche, Bel
gische en Engelsche troepen begaf zich onder
het gedonder van het geschut allereerst naar
den Arc de Triomphe, waar bij het graf van
den Onbekenden Soldaat een oogenblik halt
gehouden werd. Een minuut lang heerschte
algemeene stilte. Tijdens de overbrengings-
plechtigheden waren de lichtreclames uitge-
schakeld. De straatlantaams waren met rouw-
floers omhuld en de monumenten met vlag-
gen voorzien. De kist van den maarschalk
was eveneens van de driekleur bedekt.
Tijdens het transport was de drukte in de
straten zoo groot, dat het verkeer was ge-
stremd.
Monseigneur Crdpin zegende in de Notre
Dame de lijkkist van Joffre, in tegenwoordig
heid van minister-president Steeg, verschei-
<m wmiaannBHneanaBi^MnEnB
deel om van buiten af in deze geheim-
zinnige zaak te komen, Westerman bijna
niet te kennen en van het bestaan van
Flavin van te voren geheel onkundig te
zijn. Maar al hield men dit alles in het
oog, dan nog was het verwonderlijk zoo
snel als hij een draad aevonden had.
,,Ik geloof, dat ik u begin te begrijpen".
,,Dat spreekt vanzelf; het is ook heel
duidelijk. Als je hem alleen maar in het
huis overvallen had, zou hij door de ach-
terdeur naar den tuin zijn ontsnapt. Maar
ik zal je nu aantoonen, dat onze moorde-
naar een buitengewoon geslepen en han-
dig mensch was'
Hij ging naar de tafel, waarop de karaf
stond en tilde haar rechts van de deur.
,,Nu staat de tafel ongeveer op dezelf-
de plaats als gisteravond die in de voor-
galerij van Kennard. Jou lamp hangt aan
het plafond, maar Kennard had zijn lamp
op tafel staan, zooals jij je herinneren
zult, en het licht was bijzonder scherp.
Je vond een sigarenkistje op den grond.
Ik zal het mijne op zijn kant zetten zoo
want de andere kist was grooter".
Hij plaatste een leeg glas op de kist en
terwijl hij de Malacca-rotan van Barnes
nam, begon hij deze als aanwijsstok te ge-
bruiken.
,,Verbeeld je nu eens, dat het glas het j
koperen aapje is en dat de lamp van Ken-
nard er onmiddellijk achter staat, wat zal
je dan op den muur aan de overzijde, links
van je, zien! Een geweldige. misvormde
schaduw van het beeldje".
Hij zette den stok weer in een hoek,
nam het glas weg en viel zwaar in een
stoel neer.
..Is het nu duidelijk? Volgens een zorg-
vuldig uitgewerkt plan liet de man, dien
we moeten hebben, het beeldje staan, tot
dat jij het gezien had, daarna moest hij
zich weer meester maken van het koperen
dene ministers, generaals, vrienden en de of
ficieren van den generalen staf.
In den nacht werd door kloosterlingen, reli-
gieusen en oud-strrjders bij de baar gewaakt.
Onder buitengewoon groote belangstelling
van de bevolking begon Woensdagmorgen in
de Notre Dame de plechtige dienst ter inlei-
ding van de begrafenisplechtigheid voor wij-
len maarschalk Joffre.
Direct na het verschrjnen van den president
der republiek Doumergue, begon de inzegening
van het stoffelijk overschot van den maar
schalk. Het geheele diplomatieke corps en de
militaire vertegenwoordigers van bijna alle
vroegere geallieerde mogendheden namen aan
de plechtigheid deel, die tegen 10 uur was af-
geloopen.
Korten tijd later zette zich de rouwstoet in
beweging. Zij werd geopend door onderdeelen
van alle Fransche wapencorpsen en detache-
menten van alle Fransche legerafdeelingen,
elke afdeeling met het eigen omfloerste vaan-
del en onder het geroffel der omfloerste trom
mels.
Zrj werden gevolgd door vertegenwoordigen-
de detachementen van sommige afdeelingen
van een aantal der voormalige geallieerde
legers. Daarachter gingen, eveneens met om
floerste vaandels, de verschillende vereenigin-
gen van oud-strijders en frontsoldaten.
De kist met het stoffelijk overschot was op-
gebaard op een affuit. Zij was bedekt met de
Fransche vlag en de kepi en den degen van
den overledene.
Onmiddellijk achter de baar volgden de
verwanten van Joffre, president Doumergue,
de leden der regeering, generaals en maar-
schalken van Frankrijk, het diplomatieke
corps, de vertegenwoordigers der buitenland-
sche mogendheden, die speciaal voor dit doel
naar Parijs waren overgekomen, vele leden
van Senaat en Kamer en talrijke hooge Fran
sche militaire en civiele ambtenaren en auto-
riteiten.
De stoet trok naar de Dome des Invalides,
waar de kist voorloopig zal worden on-
dergebracht, tot de overbrenging naar het
landgoed van Joffre, waar de teraardebestel-
ling zal plats vinden, kan geschieden.
De minister van oorlog, Barthou, hield een
korte rede, waarin hij op de verdiensten van
Joffre voor Frankrijk wees. Vervolgens trok-
ken de troepen nog eenmaal de baar voorbij
waarmede de plechtigheid beeinddgd was.
TEGEN DE SLAVERNIJ.
De Amerikaansche secretaris van Staat
Stimson heeft een brief gestuurd aan de regee
ring van Liberie, waarin de beeindiging van
den slavenhandel wordt geeischt. De brief, die
in krachtige bewoordingen is gesteld, betoogt
dat de intemationale openbare meening niet
langer de slavernij of de dwangarbeid wil toe-
laten, „die de vriendschappelijke gevoelens,
welke het Amerikaansche volk voor Liberie
■sinds het ontstaan van dit land hebben ge-
koesterd, zouden doen verdwijnen".
WERKELOOSHEID EN ST AKIN GEN.
Op het vraagstuk van de werkloosheid en
de daaraan verbonden steunuitkeering blijven
schrijft de N. R. Crt. vele hersens in
allerlei landen zich pijnigen. Geen wonder,
want de toestand wordt met elke week on-
rustbarender. De jongste officieele ramingen
stellen het aantal werkloozen in de Vereenig-
de Staten op tusschen de vier en vijf millioen.
In welingelichte, maar niet officieele kringen,
zegt Reuter, schat men hun getal zelfs op
tusschen de zes en zeven millioen. In Enge-
land heeft hun aantal op 29 December, de
laatste opgaaf, de 2.643.127 bereikt, d.i. het
hoogste cijfer sedert in 1921 begonnen is met
het openbaar maken van de wekelijksche op-
gaven met betrekking tot de verzekering
tegen werkloosheid. De eenige troost dien
men weet te geven, is dat in dezen tijd van
het jaar het getal der tijdelijk van werk be-
roofden altijd het maximum bereikt. De ver-
meerdering heeft dan ook in de laatste week
van het jaar ruim 63.000 bedragen. Het vorige
jaar achtte men het bereiken van het cijfer
van 2 millioen de somberste mogelijkheid voor
dezen winter, nu gaat het echter naar de 3
millioen toe. Het conflict bij de kolenmijnen
opent een nieuw dreigend vooruitzicht, want
andermaal heeft Cook, de secretaris van den
Bij gevatte koude in hoofd en ledematen,
Rheumatische pijnen, Griep en Influenza,
Hoofdpijn, Kiespijn, Aangezichtspijn en vast-
zittende Hoest, gebruike men
Deze werken genezend en nemen de pijnen
weg. Prijs per poeder 8 cent en in doozen
van 6 stuks 45 ct. Alleen echt wanneer doos
en poeders voorzien zijn van den naam
Mijnhardt. Let hierop! Vraag ze Uw Drogist.
(Ingez. Med.)
aapje, na de lamp omgegooid te hebben
en zich in de duisternis uit de voeten
maken".
,,Maar", wierp Barnes tegen, ..maar
ik zou dat ding toch wel gezien hebben,
toen ik uit den tuin kwam?
..Beste kerel", antwoordde de resident.
„Tracht je nog even dat verschrikkelijke
oogenblik te binnen te brengen, toen je die
vreeselijke tragedie ontdekte. Je had juist
geschertst met Flavin, je verwachtte niets
anders, dan misschien nog een glaasje op
den valreep, toch leefde er in je onder-
bewustzijn nog een flauwe herinnering
aan de vage bedreigingen van Arangoi
en Alimah en daar zie je ineens voor je
een schaduwbeeld, dat een verschrikke
lijke beteekenis heet te hebben. Je bent
natuurlijk heelemaal in de war. En je
denkt er natuurlijk in het minst niet aan,
om de oorzaak van dit wonder op te
sporen: je eerste conclusie is, dat er
iemand misschien wel de man, dien je
zoo pas verlaten hebt iets kwaads over-
komen is. Midden in je tweede ontdek-
king slaagt de moordenaar, die in de gang
op de loer ligt, er in om de lamp om te
gooien en te ontsnappen".
Hij knipte met zijn vingers.
,,En zie je, nu ben ik pedant genoeg om
te denken, dat dit een kort overzicht van
de heele geschiedenis is".
Barnes knikte weer.
„Het klinkt logisch", gaf hij toe.
„Er is geen speld tusschen te krijgen,
waarde Barnes. En als je het goed vindt,
wil ik nu die uitstekende whisky van je
nog wel eens keuren".
HOOFDSTUK XIV.
De resident nam het splitglas van Bar
nes over en zette het in den ring, die er in
den stoel voor was aangebracht.
Wybert-tablett- zifn
alleen echt in de hygie-
nisch verpakte en ge-
sloten blauwe dooz.en
25, 45 en 65 cts.
Weiger namaak
(Ingez. Med.)
irriwrriiiTTnirm'nu'm'iaiiiirii'niiwi— nminnnmiwMMiun—
Britschen mijnwerkersbond, gewaarschuwd
dat het tot een stilstand in alle kolenmijnen
kan komen, als niet spoedig een duurzame
regeling te bereiken is. Schieten de kolen te
kort, dan zullen vele fabrieken niet meer kun
nen werken en moet de werkloosheid nog
veel grooter worden. I-Iet is daaroan te hopen
dat de verwachting, dat de eigenaars en mijn-
wenkers in Zuid-Wales het vandaag in een
conferentie te Cardiff eens zullen worden,
vervuld wordt. Te Cardiff komt men reed3
Welsche kolen te kort voor het voldoen aan
leveringscontracten met het buitenland. Een
van de voomaamste exporteurs heeft ver-
klaard dat hij in het buitenland voorraden zal
moeten zoeken om zijn contract met de Hgyp-
tische spoorwegen gestand te doen. Ook m
het mijnbekken van Warwickshire is het con
flict nog niet bijgelegd, omdat de eigenaars
een ispread-over regeling wenschen en niet
van de beslissing van den Nationalen Raad,
volgens welke elken dag 7% uur gewerkt
moet worden, willen weten.
Duitschland heeft eveneens zijn conflict in
de steenkool-nijverheid zoowel in het Roerge-
bied als in Opper-Silezie. Aan de Roer is
wel een wilde, door communisten aangestookte
staking aan het verloopen, maar er sluimert
nog steeds een groot conflict, omdat de geor-
ganiseerde mijnwerkers van de door de eige
naars voorgestelde loonsverlaging niet gediend
blijken. De poging tot bemiddeling van Ste-
gerwald, den rijksminister van arbeid, die 6
proc. loonsverlaging in overweging heeft ge-
geven, heeft niets uitgewerkt. De mijnwer
kers willen ook niet weten van een on zij dig
scheidsgerecht met bianco volmachten, welk3
uitspraak voor beide partijen verbindend zou
moeten zijn.
In Duitschland had het aantal werkloozen,
volgens de laatste opgaaf van half December,
om en bij de 4 millioen bereikt. In een rede
in een politieke vergadering heeft Dietrich,
de rijksminster van financien, met het oog op
dezen onrustbarenden toestand een nieuw
denkbeeld tot bestrijding der werkloosheid ge-
opperd. Men heeft uit hetgeen hij zeide wilier
opmaken, dat hij de rijksbijdrage voor de on-
dersteuning der werkloozen (welke de natie
nu 3 milliard mark in het jaar kost) zou wil
len afschaffen, maar hij heeft dit uitdrukke-
lijk ontkend. Als het rijk de steunuitkeering
afkapte, was zijn toelichting, zou er den vol-
genden dag revolutie zijn. Maar wel heeft hij
een constructieve gedachte om uit de mis6re
te komen. Zij komt hierop neer dat het rijk
voor elken arbeider in een fabriek of werk-
plaats die boven het thans gebruikte aantal
te werk gesteld wordt, een bijdrage zou be-
talen. Dit geld zou volgens hem nuttig be-
steed zijn, omdat het de productie-kosten zou
helpen verlagen en dus geen eigenlijke sub-
sidie aan de nijverheid zou zijn. Het voorstel
is belangwekkend, maar zal onder oeconomen
nog wel kritiek uitlokken.
Om nog even naar Engeland over te stap-
pen, zij in herinnering gebracht dat in de weef-
nijverheid in Lancashire een groote uitsluiting
op til is, omdat de werklieden daar geen vrede
hebben met een nieuwe, door de patroons
voorgestelde, regeling van het werk, volgens
welke zij meer weefstoelen tegelijk dan tot-
nogtoe zouden moeten bedienen.
DE TOCHT VAN HET ITALIAANSCH
VLIEGTUIGESKADER.
Naar eerst thans bekend wordt, moesten
bij het vertrek van de Italiaansche water-
vliegtuigen uit Boloma voor den tocht over
den Atlantischen Oceaan naar Zuid-Amerika
twee watervliegtuigen kort na het vertrek,
wegens de zware belasting, op het water
dalen. Van de bemanning van 66n dezer
vliegtuigen is de monteur verdronken. Het
andere vliegtuig is in brand geraakt. De ge
heele bemanning, be:taande uit een kapitein,
een luitenant, de monteur en de radio-telegra-
fist, is om het leven gekomen, zoodat de ove-
rigens geslaagde tocht vijf menschenlevens
heeft geeischt.
DE TUNNEL ONDER DE SCHELDE
BIJ ANTWERPEN.
Binnen enkele dagen zullen de werken der
oeververbinding te Antwerpen worden toe-
gewezen. Het blijkt, dat de keuze gevallen is
op het ontwerp, dat twee tunnels onder de
Schelde voorziet, e6n voor voetgangers en een
tweede voor het rijverkeer. De kosten zouden
niet meer bedragen dan eerst was voorzien.
Zijn blik viel op Jarrett, wiens donkere
hoofd tegen de verschoten kussens rustte
en wiens heele houding aantoonde, dat hij
buitengewoon gemakkelijk zat.
,,Ik hoop, dat je me hebt kunnen vol-
gen".
De aangesprokene bevochtigde zijn
lippen.
..Allicht, mijnheer! Het klinkt allemaal
zoo eenvoudig, dat ik mezelf wel om de
ooren zou kunnen slaan. omdat ik het niet
dadelijk gesnapt heb. We weten nu hoe
de misdaad begaan is; en nu hebben we
er alleen nog maar achter te komen wie
het gedaan heeft en waarom".
„Juist. Als we nu het tooneel in het
bosch nog eens nagaan, dan moeten we
een oogenblik onze aandacht vestigen op
de geheimzinnige gestalte. die Barnes op
de opengehakte plek in het bosch heeft
gezien en die den koperen aap uit den
boom heeft weggenomen".
Jarrett knikte.
,,De man met de zeemleeren hand-
schoenen", wierp hij er tusschen.
..Precies. Barnes heeft ons een zeer
levendige beschrijving van het voorge-
vallene gegeven: Ten eerste het flikkeren
en weer oplaaien en eindelijk uitdooven
!van het vuur, oogenblikken van een ver-
blindenden gloed, gevolgd door oogen
blikken van ondoordringbare duisternis
en zware rookwolken, die door een plotse-
linge verandering in de windrichting wer
den weggedreven. In ieder geval waren
de omstandigheden zoo, dat het hem on
mogelijk was om een diudelijk beeld van
zijn prooi te krijgenHij fronste zijn
voorhoofd en keek den controleur vra-
gend aan: „U bent het toch met deze
lezing eens?"
Barnes glimlachte.
(Wordt vervolgd.
