asmsNaos berichten,
Huis en Hof.
Pluimvee-rubriek.
KEDIKfi&URTEfi
mmmmemmmmmmmmmmmmmmr.
DE VERDWIJNING VAN 47.000 GULDEN
TE STAMPERSGAT OPGEHELDERD.
waarop men zoo menigmaal buitenstaanders
over steun aan den landbouw kan hooren
spreken en het gratis geven van hun goed-
koopen raad, dat de boer zich zelve maar door
de moeilijkheden moet heen slaan, zijn daar-
voor de beste bewijzen. We noemen zulken
raad goedkoop. Wie zich den toestand
ernstig indenkt, zal het met ons eens zijn,
dat dergelijke raad zeifs spotgoedkoop ge-
noemd mag worden. Wij aithans hebben
de vaste overtuiging, dat het opvolgen van
dezen raad, zonder meer, hoe goed misschien
door sommigen ook bedoeld, niet alleen voor
onzen boerenstand en verder voor alien, die
uit en door het boerenbedrijf bestaan moeten,
doch voor onze gansche gemeenschap tot de
noodlottigste gevolgen zou leiden.
Naar een oplossing der moeilijkheden te
zoeken door eigen kracht dient natuurlijk
voorop te staan. En wel niemand, die er
mede bekend is op welk hoog peil onze
Nederlandsche akkerbouw staat, zal er onze
boeren van willen betichten, dat zij in die
richting niet op ernstige wijze hun krachten
geven.
Echter schieten deze te eenenmale, ook al
worden ze organisatorisch aangewend,
fegenover de huidige crisis volslagen te kort.
leder in den landbouw ingewijde zal dit
ten voile beamen. Geboden is dus, dat
andere middelen worden aangewend, wil het
met onzen akkerbouw niet volkomen spaak
loopen.
Noodgedwongen, met de bedoeling zich
zelve en hun arbeiders voor ondergang te
behoeden, hebben de boeren dan ook ge-
meend de vrijheid te mogen nemen op hulp
van Staatswege aan te dringen.
We herhalen: noodgedwongen, want dat
is het, wat buitenstaanders jammer genoeg
maar al te gemakkelijk voorbij zien.
Was het maar zoo, dat op de wereld-
markt, waar de prijs der landbouwproducten
bepaald wordt, nog sprake was van vrije
concurrentie dan was het voor den Neder-
landschen boer, die dank zij zijn kennis der
moderne bedrijfstechniek zijn teelten heusch
wel naar de vrije markt weet te richten, zoo
erg niet. Doch deze behoort, door het tref-
fen van allerlei draconische protectiemaat-
regelen in het buitenland, helaas tot het
verleden. En het ziet er niet naar uit, dat
binnen afzienbaren tijd weer meer normale
handelsverhoudingen zullen zijn terug-
gekeerd.
Intusschen hebben vele akkerbouwers, die
met erfdeel of winsten uit betere tijden al of
niet gedwongen en met grootere of kleinere
hypotheek hun bedrijf hadden gekocht, door
de enorme daling der grondprijzen reeds den
nekslag gekregen. Boeren, die hun be
drijf in de dure jaren zijn begonnen, zien hun
duur aangeschafte inventarissen tot mini-
male waarde gereduceerd. Prijzen worden
voor de producten gemaakt, welke nu be-
neden kostprijs liggen, terwijl het door de
eigenaardige positie van het boerenbedrijf
buitengesloten is, dat de hooge bedrijfs-
uitgaven en lasten op een of andere wijze
worden verhaald.
Is dus een andere uitweg mogelijk om
onzen akkerbouw staande te helpen houden,
dan dat Vader Staat de hulpbiedende hand
toesteekt.
We wezen er boven op, dat de landbouw
producten voor prijzen van de hand moeten,
welke ver beneden de productiekosten
liggen.
Wil dit niet zeggen, dat daardoor de con-
sument ten koste van harden arbeid en
groote risico van anderen groote voordeelen
worden toegeworpen?
Weten buitenstaanders wel, dat dit in een
jaar tijd onzen ganschen akkerbouw op tien-
tallen millioenen komt te staan.
Doet hun dit niet eenigszins het gevoel
van klaploopen bekruipen? We willen nog
op iets anders wijzen en wel op de adhter
ons liggende oorlogsjaren toen de landbou-
wers het zijn geweest, die het vaderland van
den hongerdood hebben gered. Hebben
buitenstaanders zich wel eens ingedacht, dat
de boer toen allerlei diep in zijn bedrijf in-
grijpende maatregelen voor lief had te
nemen, waardoor zijn ondernemersbelangen
niet zelden beduidend werden beknot?
Heeft hij toen de gemeenschap te zijnen
koste aesteund, ja of neen?
Welaan, als we nu eens al het boven ont-
vouwde bijeenvoegen, is dan niet de con-
clusie gerechtvaardigd, dat overheidssteun
aan onzen in hoogen nood verkeerenden
akkerbouw alleszins gemotiveerd is?
Ongetwijfeld en zulks te meer, waar de
gevraagde steun te vinden is op een wijze
waarbij de te -brengen offertjes door
niemand als een bezwaar gevoeld kunnen
worden.
Wij voor ons zeggen het gaarne nog wat
sterker: Steun aan den landbouw is in dezen
benarden tijd voor onze Overheid een dure
plicht, een plicht die zelfs ten spoedigste
in vervulling dient te gaan. Want waarlijk
de nood is hoog. Daarom hoe eer hoe beter,
dat tot daden wordt overgegaan. Onze
gansche samenleving heeft daarbij het groot-
ste belang. Nu kan nog veel gered worden,
Doch als men Gods water over Gods akker
laat blijven loopen, zijn de gevolgen straks
niet te overzien. Voorkomen dient, dat een
nijver volk als ons boerenvolk tot paupers
wordt en onze handwerkende arbeiders
slechts paria's zullen zijn. Helaas zijn er
Teeds veel te velen, die bij diaconie en steun-
kas uitkomst moeten zoeken. Is het dus
geen algemeen belang van de hoogste orde,
te verhinderen, dat nog eens duizenden
en duizenden het spoor moeten kiezen ter
wille van hun dagelijksch brood.
Bovendien, heeft het adderig gedoe van
het afgrijselijke communisme, wiens leiders
niets ontzien om daar, waar zij er slechts
kans toe zien, hun slag te slaan, in deze niets
te zeggen?
..Pauvres paysans, paurve royaume"
(arme boeren, arm land) heeft maarschalk
De Vauban zoo terecht gezegd. En zijn
gevleugeld geworden woord is ook nog in
onzen tijd volkomen waar.
Laten buitenstaanders vooral dit eens ter
harte nemen. Door dit, tezamen met wat
we boven uiteenzetten eens rustig te over-
denken, hopen we, dat velen hunner tot de
erkenninq zullen komen, dat met steun aan
den landbouw niet alleen het eigen belang
der boeren, doch ook het belang van onze
qansche samenleving waarachtiq zal zijn
gediend. VAN DIJK.
Ned. Herv. Kerk.
Ter Neuzen. 9x/2 u. Dr. L. J. Cazemier en 2
u., Dr. Li. J. Cazemier, Doopsbediening.
Sluiskil. 9V2 u. en 2 u., de heer L. Dek.
Hoek. 9 u. en 2 u., Ds. E. Raams.
Zaamslag. 9 V2 u. en 2 u., Ds. G. van Dis.
>as van Gent. 9V2 u., Ds.' H. Akersloot vai
Houten Roos.
Philippine. 2 u., Ds. H. Akersloot van Houtei
Roos.
Gereformeerde Kerk.
Hoek. 9y2 en 2 u., Ds. J. B. Vanhaelen.
Zaamslag. 9% u. en 2 u., Ds. A. Kok.
Chr. Gereformeerde Kerk.
Zaamslag. 9% u. en 2 u., Ds. Tolsma.
Gereformeerde Gemeente.
Ter Neuzen. 9 u., 2 u. en 5% u., leesdienst.
Axel. 9 u. en 2 u., leesdienst.
Oud-Gerefomieerde Gemeente.
Ter Neuzen. 9 u., 2 u. en 5^ u., leesdienst.
Lokaal „Eben-Haezer".
Kerkhoflaan, Ter Neuzen
Nam. 5Y2 u., Evangelisatie.
R.K. Kerkdiensten te Ter Neuzen.
Zondag zijn de H.H. Diensten om 7, 8% en
0 uur. 's Namiddags om 2% uur Lof.
FANTASIE?
Maandagmorgen is op den Stammersdijk te
W eesperkarspel aangehouden een 13-jarig
meisje, dat zeide uit Amsterdam ontvoerd te
zijn. Toen zij van haar woning in het Lin-
naeushof te Watergraafsmeer naar de R. K.
meisjesschool in de Indische buurt zou gaan.
werd zij, aldus vertelde het meisje door een
man geblinddoekt en ook werd haar een doek
voor den mond gehouden. Te voet kwam zij
te Weespenkarspel, waar de man haar gelastte
rechtuit te gaan en niet om te zien, anders
zou hij haar doodschieten. Nabij een woon-
ark had zij den doek weggerukt en was te
water gesprongen, waama zij bij den vee-
houder S. om hulp had gevraagd.
De moeder van het meisje veronderstelt, dat
zrji achter op een auto is geklommen, een van
haar liefhebberijen, en nu dit verhaal heeft
verzonnen. Een jonger zusje van haar is
kort geleden inderdaad aangerand.
In de geheimzinnige verdwijning van bjjna
47.000 gulden ten nadeele van de coop, suiker-
fabriek Dinteloord te Stampersgat is, meldt
de N. R. Crt., thans klaarheid gekomen. De
eerste verdachte heeft bekend, de verdwijning
geensceneerd te hebben. Deze, de kantoorbe-
diende A. G. was al sedert jaren op de fabriek
werkzaam en had teeds enkele malen geld
voor de administratie gehaald. Toen de justi-
tie een huiszoeking in zijn woning deed, vond
zij dezelfde couranten en hetzelfde pakpapier,
dat ook in het geldzakje werd aangetroffen.
Het plan is reeds drie jaren geleden voorbe-
reid, hetgeen ook af te leiden viel uit de da
tum van de in het geldzakje zittende couran
ten en papieren. Op den bewusten dag heeft
A. G. zich aangeboden het geld te gaan halen.
Hij is naar de bank gegaan en heeft in de stad
zijn broer Kees ontmoet, die hij tijdig gewaar-
schuwd had naar Roosendaal te komen. Deze
had in een mandje bij zich de zak, welke het
oorspronkelijk geldzakje moest vervangen.
Spoedig na het ontvangen van het geld, heeft
hij op de markt het geld aan zijn broer ter
hand gesteld en is met het nagemaakte geld
zakje naar Stampersgat vertrokken. De
broer is per fiets naar een van de buitenwij-
keri van Roosendaal gegaan en heeft daar het
geld overhandigd aan een derde, zekere A. de
B., kastelein van Fijnaart en controleur aan
de suikerfabriek te Roosendaal. Deze maakt
den indruk niet ombemiddeld te zijn; hij had de
beschikking over een safe bij de bank en heeft
daarin een deel van het geld geborgen. De rest
van het geld heeft hij thuis verstopt op den
hooizolder onder 1 y2 meter hooi. Alle drie
de mannen zijn in bewaring gesteld. Zij heb
ben bekend. Het plan was, zooals gemeld,
reeds drie jaar geleden gemaakt, doch de
vrees, dat het zou misloopen heeft hen al dien
tijd weerhouden er uitvoering aan te geven.
De doorslag had gegeven de omstandigheid
dat de broer Kees zonder werk was en dat de
hoofddader vneesde, dat de fabriek het vol-
gend jaar zou worden stopgezet.
GIERPONT GEZONKEN.
Het eenige veer over de Maas van Grave
tot Venlo, dat tijdens de hoog-water-periode
bleef functioneeren, is het kleine gierpontje
van Mook naar Katwijk. Aangezien men
bovendien met dit veer van de Limbufgsche
en de Geldersehe zijde 's-Hertogenbosch nog
kan bereiken, is hier een zeer druk verkeer.
Woensdagmiddag was de pont meer dan be-
laden. O.a. waren er een zwaar beladen hout-
auto en een tankwagen van de Shell op. Om-
standers waarschuwden den veerbaas met een
zoo zwaar beladen pont niet van wal te ste-
ken, doch deze gaf aan deze raadgeving geen
gehoor en de gevolgen bleven dan ook niet uit.
Nauwelijks was de pont van den wal of zij
begon te zinken.
Nog ongeveer twee a drie minuten bleef de
pont drijvende, van welke gelegenheid een
aantal menschen gebruik maakte om de pas-
sagiers van boord te halen. Direct daarop
werd de pont met groote kracht tegen de
pijlers van de spoorbrug geslingerd, de auto's
stortten er af en verdwenen in het snelstroo-
mende vaarwater. Vijf h zevenhonderd meter
verder werd de zwaar beschadigde pont door
een boot opgepikt. De veerdienst is thans op-
geheven.
ONDER EEN PAARD TERECHT-
GEKOMEN.
Te Huizinge bij Middelstum (Gr.) vervoer-
de T. T. met paard en wagen een kast. De
wagen werd aangereden en de kast ging
schuiven, waardoor T. van het voertuig viel.
Hij kwam tusschen de beenen van het paard
terecht, dat op hoi sloeg. De man is deerlrjk
verminkt naar het Academisch ziekenhuis te
Groningen vervoerd.
LOOPJONGEN VERMIST MET EEN
BEDRAG VAN J 4000.
Woensdagmiddag werd een loopjongen van
een reis.bureau te Amhem uitgezonden met
een bedrag van 4000, om dat geld op een
bank te deponeeren. De jongen, die zeven-
tien jaar oud is en meermalen dergelijke op-
drachten had verricht, is niet teruggekeerd
en heeft zich ook niet bij de bank vervoegd.
EEN SCHIETPARTIJ.
Toen een politieagent Woensdagnacht te
Laren op zijn ronde langs het kruispunt
VredelaanNieuwe Rijksweg kwam, hoorde
hij op eenigen afstand een revolverschot los-
-1. riOi,..—
a de richting, waaruit hij het schot geuooi
ad. Even later naderde uit de richting Am
sterdam een auto, die met vrij groote snei
held passeerde. Tegelijkertijd kwam o;
eenigen afstand van den politieagent een ma-
uit het kreupelhout, die twee revolverschotei
op de voorbijrijdende auto loste. De wagei
reed echter met onverminderde snelheid door
De politieagent sprong op zijn fiets en gin-
op den schutter af. Deze loste driemaal eer
schot op den politiebeambte, waama hij oj
ziijm fiets sprong en met groote snelheid weg
reed in de richting Eemnes. De agent zettc
met zijn hond den vluchteling na, die toei.
het dier hem in zijn been beet, tweemaal op
den hond sohoot. Tijdens de achtervolging
loste de agent zes schoten op den vluchteling,
blijkbaar zonder hem te raken, daar hij in
onverminderde vaart doorfdetste. Nabij de
grens van Eemnes verdween de vluchteling
in het bosch.
De burgemeester van Laren verzoekt den
automobilist, op wiens auto hedennacht is ge-
schoten, zich zoo spoedig mogelijk bij hem
bekend te maken.
DE AANRANDING IN DEN TREIN.
Men herinnert zich het bericht over de
poging tot aanranding van een twintigjarige
jongedame in een spoorwegcoupd, waarbij de
trein even buiten Bussum tot stilstand
werd gebracht.
Uit het verhoor der betrokkenen door den
inspecteur van politie te Bussum, blijkt thans
welk een tragi-komisch misverstand aan het
gebeurde ten grondslag ligt, aldus „De Tijd".
De z.g. ,,aanrander" was een doofstomme,
die door fixeerende blikken en ongearticuleer-
de klanken van de dame toestemming tracht-
te te vsrkrijgen om het raampje te openen
De juffrouw vond dit vreemdsoortig, onibe-
grijpelrjk gedoe bepaald eng en toen de man,
geen antwoord krijgend, langs haar heen het
raampje wilde openen, dacht zij aan feitelijke
aanranding en wilde gillend de deur openen
en naar buiten springen. Gelukkig was de
doofstomme zoo wijs, om zijn onvriendelijke
reisgenoote vast te pakken, en aldus erger te
voorkomen.
In een nabijzijnd compartiment hoorde een
medereiziger het gillen en toen hij naar bui
ten kijkend de worsteling voor de open coup<5-
deur zag, trok hij aan de noodrem en de trein
stond stil.
De rest van de historie kent men weer:
een hoofdconducteur leverde het trio te Bus-
sum aan de politie over, waar het drama
spoedig was opgelost. Allen konden hun reis
vervolgen.
HET NUT VAN TOMATEN.
De tomaat heeft zoo langzamerhand den
naam van een ,,vreemde vrucht" wel verloren,
ook bij de vele Nederlanders, die niet dadelrjk
voor iets nieuws voelen. Of iedereen ze nu
ook werkelijk lekker vindt, is een tweede
kwestie en of wij aan hen, die er in het begin
een beetje twijfelachtig tegenover staan, de
vrucht moeten leeren eten, is een derde
vraag, die wij maar het eerst willen beant-
woorden en dat wel met een volmondig „ja".
De tomaat is nl. onder onze voedingsmiddelen
de moeite wel waard. Niet om wat men ge-
woonlijk verstaat onder „voedzaamheid"
gehalte aao eiwit, vet of koolhydraten
maar wel om het bezit van vitaminen en van
zouten, een eigenschap, waarin de tomaat
het van menig zoogenaamd „voedzaam"
levensmiddel verreweg wint. En als we nu
weten, zooals de nieuwere onderzoekingen
hebben geleerd, dat dergelijke fijnere bestand-
deeltjes uit ons voedsel zeker van niet minder
belang voor onze gezondheid zijn dan de veel-
geprezen eiwitten, vetten en koolhydraten,
dan staan we tegenover de tomaat niet lan-
ger als iets, wat wij kalm aan ons voorbij
laten gaan, maar dan probeeren wij integen-
deel om onzen smaak er aan te wennen.
Bovendien kunnen wij het dan voelen als een
taak voor de huisvrouw, om ze te geven in
een voor iedereen zooveel mogelijk aantrek-
kelijken vorm.
RUiNES VAN DRIE STEDEN IN
MESOPOTAMIA OPGEGRAVEN.
Een expeditie, uitgezonden door het museum
voor kunst te Toledo en de universiteit te
Michigan, heeft in Mesopotamia een belang-
rijke ontdekking gedaan. Zij heeft de ruines
kunnen onderzoeken van drie steden: Selen-
cia, Opis en Akshak, die in de vijfduizend
jaren, verloopen tusschen de eerste bescha-
ving en het begin van het Christendom, alle
tijden van grooten bloei hebben gekend. De
ruines van de drie steden liggen boven elkaar
aan den oever van den Tiger, niet ver van
Bagdad. Professor Watermann, de leider van
de expeditie, wilde voomamelijk de juiste
plaats vinden van de beroemde stad Opis,
door Xenophon beschreven als de bloeiendste
onder haar mededingsters. Bij het vinden van
de ruines van Opis ontdekte professor Water
mann ook die van het niet minder beroemde
Selencia, een stad onder Alexander den Groo
ten gesticht door diens generaal Sciences Ni-
cator. Terwijl zij de overblijfselen van Selen
cia onderzochten vonden de geleerden nog die-
per onder de aarde de sporen van een derde
stad, Akshak geheeten, die haar bloeitijd on
geveer 3.500 jaar v. C. had.
DE IEPZIEKTE IN ENGELAND.
Volgens de „Sunday Times" deed de iep-
ziekte haar intrede in het graafschap Hert
fordshire in 1927 en tastte toen een een-
zamen iep aan, welke ten slotte aan die ziekte
ten gronde ging. Sindsdien heeft het kwaad
zich verspreid en woekert het in twintig
graafschappen van Midden- en Zuid-Engeland
voort.
Ook volgens de meening van de Commissie
van Houtvesters (Forestry Commission) wer
den de ziekteversohijnselen veroorzaakt door
de bekende zwam, die wordt overgebracht
door de iepenspintkever. Zelfs al zou men
erin slagen om die tor uit te roeien en men
zou alle aangetaste boomen kappen, dan zou
toch door trekvogels van het vasteland de
zwam weer binnengebracht worden. Men moet
daarom nog niet bij de pakken gaan neer-
zitten en het verdient aanbeveling, dat de
Engelsche en de onderzoekers op het vaste
land, het euvel gezamenlijk bestrijden en hun
ervaringen wisselen. Men moet de natuur
niet de overhand laten krijgen en zoo spoedig
mogelijk radicaal ingrijpen. Het blad teekent
hierbij aan, dat niet alleen menschen en die-
ren, maar ook planten blijkbaar periodiek het
siachtoffer worden van geheimzinnige en doo-
delijke epidemies.
BRUTALE BANDIETENSTUKJES IN
ROEMENIe.
In de laatste dagen zijn in Roemenie weer
eenige brutale aanvallen met beroovingen ge-
pleegd.
Bij Falticeni zijn negen auto's en elf wagens
door bandieten aangehouden, die de inzitten-
den van alles beroofd hebben. Verscheidene
officieele personen zijn hierbij het siachtoffer
geworden.
Bij Targoviste hebben straatroovers een
ange reeks wagens geplunderd. De buit,
welke in handen van de roovers viel, is groot.
Hen auto, waarin Filodar, de Roemeensche
gezant te Belgrado, en eenige bekende politici
zaten, is ternauwemood aan het gevaar ont-
snapt.
EEN RECHTER DOODGESCHOTEN..
Te Eberswalde bij Berlijn is een revolver-
aanslag gepleegd op den rechter, prof. Gorcke.
Zwaar gewond werd het siachtoffer naar het
ziekenhuis vervoerd, waar hij spoedig na aan-
komst den laatsten adem uitblies. De dader
Bomtitein, kapper van beroep, is gearresteerd.
Bomstein, die kort geleden in verschillende
processen veroordeeld was, had tegen prof.
Gorcke, die in deze processen de leiding had,
een fellen haat opgevat. Bij het eerste ver
hoor door den politiecommissaris gaf de dader
toe, dat hij de bedoeling had, den in Ebers
walde algemeenen gezienen rechter te dooden.
Prof. Gorcke, die ook college aan de hooge-
school aldaar gaf, was op weg naar de uni
versiteit, toen de aanslag plaats had. Het
siachtoffer was 65 jaar en zou spoedig ge-
pensionneerd worden.
ZESTIG DAfi'EN GEVAST.
Te Motte, in Bretagne, heeft een genees-
heer, dr. Meral genaamd, een einde aan zijn
leven gemaakt door zestig dagen geen voedsel
tot zich te nemen. Meral, die Rus van ge-
boorte was, doch zich later als Franschman
had laten naturaliseereil, werd een jaar ge
leden, na het overladen van zijn vrouw, ze-
nuwziek. Langzamerhand rijpte bij hem het
plan, zich van kant te maken. Daar een ge-
welddadig einde hem tegenstond, besloot hij
langzaam te sterven door niet meer te eten.
Met den dag begaven hem zijn krachten. On-
danks alle pogingen door zijn kennissen in het
werk gesteld om hem te bewegen van zijn
plan af te zien, bleef hij hardnekkig weige-
ren voedsel tot zich te nemen. Slechts af en
toe dronk hij een beetje koud water om zijn
dorst 'te lesschen. Zestig dagen duurde zijn
lijden. Toen was de ongelukkige geheel uit-
geteerd en krachteloos geworden. Zonder dat
men er erg in had vlood het leven uit het er-
barmelijke wrak dat zijn lichaam geworden
was.
EEN VERRE VR1END IS BETER DAN
EEN KWADE BUUR.
Twee buren te Loosduinen hadden zoo
als het gewoonlijk gaat om een kleinig-
heid onaangenaamheden met elkander gekre
gen. Daar de kwestie al een paar jaar oud
werd, zou men denken: tijd slijt, ook den nijd.
Maar hier was het blijkbaar anders. Aithans
buurman A. schjjn't nog steeds z'n woede
tegen ibuurman B. niet te kunnen verkroppen.
Buurman B. heeft n.l. een huis te huur of te
koop, en heeft dit per bord aan zijn woning
bekend gemaakt, en om nu z'n buurman de
gelegenheid te ontnemien, in den ver koop te
slagen, heeft buurman A. op zijn erf, vlak aan
den weg, een bord geplaatst, waarop het vol-
gend kreupelrijm: „Wie wil huren of koo-
pen. Heeft steeds kans er in te loopen. On-
derzoek dus op Uw gemak, En aanvaard
geen kat in de zak. Ook huren op langen
termijn, Zou zeker een strop kunnen zjjn.
Dus nogmaals opgepast, En breng U zelf niet
onbewust in last." Buurman B. heeft er de
politie bijgehaald, maar strafbaar is bet felt
niet, zoodat tot vermaak van buurman A.
het bord nog in den tuin prijkt.
MOORD EN ROOF.
De Pruisische autoriteiten te Johannesburg
hebben bericht ontvangen, dat bij de Poolsche
grens een meervoudige moord met roof is ge
pleegd.
Een Pool, die met z(jn vrouw en nog een
Poolsche dame de gelden voor de salarissen
van zich en zijn collega's uit Kowno gehaald
had, werd door een tweetal bandieten neer-
geschoten, die het geld, 3000 zloty, roofden.
Bij hun poging om over de grens te vluch-
ten werd een van hen door een Poolsche
grenswacht aangeschoten, doch door zijn met-
gezel over de grens gesleept.
De beambte zag echter, dat deze later zijn
gewonden makker vermoordde, vermoedelijk
om van de lajst af te zijn en zich van den
buit meester te maken.
Er zijn maatregelen genomen om hem ge-
vangen te nemen.
DE GEWAANDE DRENKELING.
Wij hebben melding gemaakt van den
steenkolenhandelaar uit Muiden, die Zondag-
avond jl. tengevolge van den mist in het Mer-
wedekanaal geraakt en verdronken zou zijn.
Zijn rijrwiel en hoed werden op de dijkglooi'ing
gevonden. De politie dregde tevergeefs naar...
het lijk.
Thans is evenwel gebleken, dat er geen
sprake was van een verdrinkingsgeval.
Woensdag in den namiddag kreeg nl. mid
den in de Andreas Bonnstraat een 24-jarig
persoon een zenuwtoeval. En toen de man
naar een der ziekenhuizen was vervoerd,
bleek hij de vermiste uit Muiden te zijn. Zon
dag had hij een bezoek aan zijn vader in de
Lampongsstraat te Amsterdam, gebracht.
Zonder dat daar iets bijzonders gebeurd was,
vertrok hij 's avonds op de fiets z.g.n. terug
naar Muiden, om daar niet aan te komen.
Zijn vrouw en zijn vader gaven aan de politie
kennis van de vermissing. Toen nu de fiets
gevonden en door den vader als het eigen-
dom van zijn zoon herkend was, twijfelde nie
mand er meer aan of de man was siachtoffer
van den mist geworden en verdronken.
Thans staat echter wel vast, dat de man
zelf zijn fiets en hoed bij. het water gedepo-
neerd heeft, en daama naar Amsterdam
teruggekeerd is, doch de reden voor die
vreemde wijze van doen kon men nog niet aan
de weet komen. De man, die van het zieken
huis naar 4e woning van zijn vader vervoerd
werd, weigert iets los te laten. ,,Ik kan niets
uit hem krijgen", verklaarde de vader en voor
de politie bestaat er tot dusver ook geen
reden voor een nader onderzoek, want er kan
dezen nakomeling van het levende lijk niets
ten laste worden gelegd. De man is terecht,
dat is voor het oogeniblik de hoofdzaak,
en het dreggen is tijd- en energie-verspilling
geweest. Maar dat kan men immers vooruit
niet weten!
EEN 14-JARIG FANTAST.
Woensdag heeft zich in een woning van een
leeraar te Dahlem bij Berlijn een opzienbarend
tooneel afgespeeld7~ Toen de echtgenoote van
den leeraar na een wandeling thuis kwam,
hoorde zij op de bovenverdieping iemand
loopen.
Plotseling kwam een jongen van een jaar
of 14 de trap af met opgeheven revolver en
riep haar toe; Handen op of ik schiet. Op
hetzelfde oogenblik schoot hij reeds, doch zon
der de dame te treffen. Hij vluchtte daarop
in een kamer, waar de inmiddels toegesnelde
buren hem vonden, met een kogel in het hoofd.
Men bracht hem ijlings naar een ziekenhuis,
maar daar bleek h'j reeds overleden.
Men neemt aan, dat de knaap, Hans Ro
senberg, die sinds drie dagen uit de woning
van zijn ouders verdwenen was, een d'efstil
had willen plegen. De ieugdige gvmnasiast
was, maar bekend was, zeer fantastisch aan-
gelegd. Bij het verlaten van de ouderlijfce
woning had hij een Indiaansch kostuum mee-
genomen, benevens een revolver met munitie
uit bet scbrijfbureau van zijn vader.
VERLIEZEN WERELDTONNAGE.
Rlijkens het overzicht van Lloyd's over het
tweedie kwartaal van 1930 zijn in deze periods
van de wereldtonnage 117 stoom- en motor-
schepen van 315.919 br. ton en 15 zeilschepeo
van 10.831 br. 'ton, dus samen voor 132 sche
pen van 326.750 br. ton verloren gegaan.
Van die verschillende zeevarende landen is
Nederland het eenige, dat van zijn koopvaar-
dijvloot (1381 stoom- en motorschepen veun
3.079.000 br. ton boven de 100 br. tons groot)
geen enkelen bodem verloor. Ook aan zeii-
schepen feed Nederland geen verlies.
De zwaarste verliezen hebben geleden asn
schepen Japan en Spanje elk 0.34 en aan
tonnage Spanje met 0.29
In het kwartaal van 1 April30 Juni is
van de Nederlandsche vloot alleen gesloopt de
,,Vondel", 5866 br. tons groot en gebouwd tn
1907.
ECIIINOPSIS.
Zee-egelcact us.
Cacteeen worden in de kamer gekweeikt
hun wonderlijke vormen en eveneens om do
schitterende pracht van hun bloemen. Dat la
bloei brengen levert in de kamer vaak heel
wat moeilijkheden op en het is lang geen
zeldzaamheid dat enkele exemplaren jaren
achtereen in de kamer staan zonder ooft
een bloempje te vertoonen, hoewel de planten
gezond zijn en normaal doorgroeien.
Dit weinig of slecht bloeien kan aan een
minder juiste verzorging liggen, doch kan ook
aan de keuze der soorten liggen, waarondec
er verschillende zijn die eerst als groote plan-
ten gaan bloeien.
De Echinopsissen maken hierop een guns-
tige uitzonderingen kunnen reeds bloeien als
de plantjes nog geen decimeter groot zjjn.
Weinig planten maken in ibloei zoo'n fraai
effect als de Echinopsissen. Niet zelden z$n
de sierlijk gebouwde bloembuizen nog grooter
dan de plant zelf. Reeds heel vroeg in het
voorjaar verraadt een plukje wollig pluis op
een der hoogerop gezeten stekelbundeltjea de
eerste waameemibare kenteekenen van een
bloemknop. Van ons geduld wordt dan heel
wat gevergd, want de verdere ontwikkeling
gaat tergend langzaam en als zich eindeljjk
een paar centimeter lange bloemstengel ver-
toont, jaagt deze den liefhebber vaak de stua-
pen op 't lijf, door plotseling een veertien
dagen met doorgroeien te wachten en daar
op plotseling weer door te groeien. Na eenige
dagen wijiken de buitenste bloembekleedsels
uiteen en wordt ons een blik gegund in de
smetteloos reine trompetvormige bloem.
De cultuur dezer Echinopsissen is niet
moeilijk. Ze groeien uitstekend in een laag,
licht kastje, doch ze kunnen des zomers ook
buiten staan op een zonnig luw plekje, om
's winters in de kamer of serre te worden
ondergebracht, zooveel mogelijk in 't licht of
in de zon. In den zomer is beschutting tegen
de felle middagzon gewenscht.
Ze verlangen een voedzamen, goed door-
latend grondmengsel. In 't wild worden de
Echinopsissen aangetroffen langs den zoom
der tropische wouden in Zuid-Amerdka, In
Paraguay, Peru en Brazilie en wel op een
grootendeels kleihoudend zand, vermengd met
bladresten. Een goed grondmengsel is «1«tn
ook twee deelen kleizodengrond met een deel
verteerde bladaarde en waaraan verder wat
scherp zand is toegevoegd. De meening dat
cacteeen op een arm grondmengsel moeten
groeien berust op een dwaling en vooral ata
ze rijkelijk moeten bloeien is een voedzaam
grondmengsel absoluut noodzakelijk.
De vorming der bloemknoppen begint reeda
in den herfst en wel steeds op de doom-
bundels welke minstens A6n jaar oud z(Jn.
Vanaf deze tijd moet het draaien of verplaat-
sen der potten zooveel mogelijk vermeden
worden, daar deze anders heel gemakkelrjk
verloren gaan en bloeien dus achterwege blijft.
In den zomer kunnen de Echinopsissen rijke
lijk vocht verdragen, in den winter, wanneer
we ze bij voorkeur in een niet gesrtookta
ruimte, doch volkomen vorstwriji, overwinte-
ren, geven we alleen zooveel water als noo-
dig is om het uitdrogen der wortels te voor
komen. Verplanten geschiedt midden in den
zomer, direct na den bloei en nooit er voor.
Dit laatste ook weer met het oog op cte
bloemknoppen.
Het aantal soorten Echinopsissen is legto
en de meesten bloeien rijk en paren daaraan
bij enkele een aangenamen geur. Tot de niet
gemakkelijk bloeiende soorten behoort even
wel de Echinopsis multiplex Zucc, welke tot
een grillig gevormde klomp uitgroeit. Een der
groote voordeelen der Echinopsissen is ver
der, dat ze weinig ruimte innemen.
Vragen, deze rubriek betreffende.
kunnen door de abonnA's worden
gezonden aan Dr. Te Hennepe,
Diergaardesingel 96a, Rotterdam.
Postzegel van 6 cent voor ant
woord insluiten en blad vermelden.
UIT DE PRAKTIJK-EENDENHOUDERM.
BEENZWAKTE EN
ONS HUTJE AAN DE ZEE.
Een lezer uit Zeeland vraagt: Ik heb wltte
loopeenden die in een vijver van 150 vier-
kante meter oppervlakte en op enkele tien-
tallen vierkante meters grond moeten blijvea.
Ik voer ze enkel met mais, is dat wel goed
voor de eierproductie
Onlangs heb ik al eens uitgelegd, dat voor
het opwekken van lichaamswarmte en be-
weging zetmeel noodig is, maar voor het vor
men van spieren en eieren is eiwit noodig.
De benoodigde hoeveelheid eiwit voor ei-
vorming kan een kip of eend niet uit graan
machtig worden en zeer zeker niet uit znair,
dat een hoog percentage zetmeel bevat.
Wat krijgen we dus? Als de vijver en de
oevers veel slakken, wormen, insecten, kik-
vorschen, enz. bevatten, dan zoekt een eend
wel haar eigen eiwitrijke voer op en als men
dan de dieren den heelen dag los laat en laat
zoeken en jagen op ongedierte, dan kan men
haar 's avonds een 70 gram mais geven en
gedijt zij goed en legt goed. De eend is echter
een vraatzuchtig beest en heeft heel gauw een
terrein als het ware dood gejaagd. Ziji vindt
dan geen eiwit genoeg meer en houdt dan op
met leggen. Voer ik dan de eend daarbij
zooveel mais als zij lugt, dan zal zij wel dik
en vet worden, wat met het oog op de nade-
rende Kerstdagen ook wat waard is, maar
eieren hebben wij van haar niet te verwach-
ten. Hoe het nu met uw vijver staat, waarde
lezer, weet ik niet, doch ik zou om zeker te
zijn, vooral in dezen tijd van het jaar, nu het
dierlijk leven in sloot en plas niet groot meer
is, wat eiwitrijk meelvoer bij geven. Gij kunt
eenden ook droog meel voeren net als kippen,
maar dan vermorsen ze erg veel en daarom is