asmsNaos berichten, Huis en Hof. Pluimvee-rubriek. KEDIKfi&URTEfi mmmmemmmmmmmmmmmmmmr. DE VERDWIJNING VAN 47.000 GULDEN TE STAMPERSGAT OPGEHELDERD. waarop men zoo menigmaal buitenstaanders over steun aan den landbouw kan hooren spreken en het gratis geven van hun goed- koopen raad, dat de boer zich zelve maar door de moeilijkheden moet heen slaan, zijn daar- voor de beste bewijzen. We noemen zulken raad goedkoop. Wie zich den toestand ernstig indenkt, zal het met ons eens zijn, dat dergelijke raad zeifs spotgoedkoop ge- noemd mag worden. Wij aithans hebben de vaste overtuiging, dat het opvolgen van dezen raad, zonder meer, hoe goed misschien door sommigen ook bedoeld, niet alleen voor onzen boerenstand en verder voor alien, die uit en door het boerenbedrijf bestaan moeten, doch voor onze gansche gemeenschap tot de noodlottigste gevolgen zou leiden. Naar een oplossing der moeilijkheden te zoeken door eigen kracht dient natuurlijk voorop te staan. En wel niemand, die er mede bekend is op welk hoog peil onze Nederlandsche akkerbouw staat, zal er onze boeren van willen betichten, dat zij in die richting niet op ernstige wijze hun krachten geven. Echter schieten deze te eenenmale, ook al worden ze organisatorisch aangewend, fegenover de huidige crisis volslagen te kort. leder in den landbouw ingewijde zal dit ten voile beamen. Geboden is dus, dat andere middelen worden aangewend, wil het met onzen akkerbouw niet volkomen spaak loopen. Noodgedwongen, met de bedoeling zich zelve en hun arbeiders voor ondergang te behoeden, hebben de boeren dan ook ge- meend de vrijheid te mogen nemen op hulp van Staatswege aan te dringen. We herhalen: noodgedwongen, want dat is het, wat buitenstaanders jammer genoeg maar al te gemakkelijk voorbij zien. Was het maar zoo, dat op de wereld- markt, waar de prijs der landbouwproducten bepaald wordt, nog sprake was van vrije concurrentie dan was het voor den Neder- landschen boer, die dank zij zijn kennis der moderne bedrijfstechniek zijn teelten heusch wel naar de vrije markt weet te richten, zoo erg niet. Doch deze behoort, door het tref- fen van allerlei draconische protectiemaat- regelen in het buitenland, helaas tot het verleden. En het ziet er niet naar uit, dat binnen afzienbaren tijd weer meer normale handelsverhoudingen zullen zijn terug- gekeerd. Intusschen hebben vele akkerbouwers, die met erfdeel of winsten uit betere tijden al of niet gedwongen en met grootere of kleinere hypotheek hun bedrijf hadden gekocht, door de enorme daling der grondprijzen reeds den nekslag gekregen. Boeren, die hun be drijf in de dure jaren zijn begonnen, zien hun duur aangeschafte inventarissen tot mini- male waarde gereduceerd. Prijzen worden voor de producten gemaakt, welke nu be- neden kostprijs liggen, terwijl het door de eigenaardige positie van het boerenbedrijf buitengesloten is, dat de hooge bedrijfs- uitgaven en lasten op een of andere wijze worden verhaald. Is dus een andere uitweg mogelijk om onzen akkerbouw staande te helpen houden, dan dat Vader Staat de hulpbiedende hand toesteekt. We wezen er boven op, dat de landbouw producten voor prijzen van de hand moeten, welke ver beneden de productiekosten liggen. Wil dit niet zeggen, dat daardoor de con- sument ten koste van harden arbeid en groote risico van anderen groote voordeelen worden toegeworpen? Weten buitenstaanders wel, dat dit in een jaar tijd onzen ganschen akkerbouw op tien- tallen millioenen komt te staan. Doet hun dit niet eenigszins het gevoel van klaploopen bekruipen? We willen nog op iets anders wijzen en wel op de adhter ons liggende oorlogsjaren toen de landbou- wers het zijn geweest, die het vaderland van den hongerdood hebben gered. Hebben buitenstaanders zich wel eens ingedacht, dat de boer toen allerlei diep in zijn bedrijf in- grijpende maatregelen voor lief had te nemen, waardoor zijn ondernemersbelangen niet zelden beduidend werden beknot? Heeft hij toen de gemeenschap te zijnen koste aesteund, ja of neen? Welaan, als we nu eens al het boven ont- vouwde bijeenvoegen, is dan niet de con- clusie gerechtvaardigd, dat overheidssteun aan onzen in hoogen nood verkeerenden akkerbouw alleszins gemotiveerd is? Ongetwijfeld en zulks te meer, waar de gevraagde steun te vinden is op een wijze waarbij de te -brengen offertjes door niemand als een bezwaar gevoeld kunnen worden. Wij voor ons zeggen het gaarne nog wat sterker: Steun aan den landbouw is in dezen benarden tijd voor onze Overheid een dure plicht, een plicht die zelfs ten spoedigste in vervulling dient te gaan. Want waarlijk de nood is hoog. Daarom hoe eer hoe beter, dat tot daden wordt overgegaan. Onze gansche samenleving heeft daarbij het groot- ste belang. Nu kan nog veel gered worden, Doch als men Gods water over Gods akker laat blijven loopen, zijn de gevolgen straks niet te overzien. Voorkomen dient, dat een nijver volk als ons boerenvolk tot paupers wordt en onze handwerkende arbeiders slechts paria's zullen zijn. Helaas zijn er Teeds veel te velen, die bij diaconie en steun- kas uitkomst moeten zoeken. Is het dus geen algemeen belang van de hoogste orde, te verhinderen, dat nog eens duizenden en duizenden het spoor moeten kiezen ter wille van hun dagelijksch brood. Bovendien, heeft het adderig gedoe van het afgrijselijke communisme, wiens leiders niets ontzien om daar, waar zij er slechts kans toe zien, hun slag te slaan, in deze niets te zeggen? ..Pauvres paysans, paurve royaume" (arme boeren, arm land) heeft maarschalk De Vauban zoo terecht gezegd. En zijn gevleugeld geworden woord is ook nog in onzen tijd volkomen waar. Laten buitenstaanders vooral dit eens ter harte nemen. Door dit, tezamen met wat we boven uiteenzetten eens rustig te over- denken, hopen we, dat velen hunner tot de erkenninq zullen komen, dat met steun aan den landbouw niet alleen het eigen belang der boeren, doch ook het belang van onze qansche samenleving waarachtiq zal zijn gediend. VAN DIJK. Ned. Herv. Kerk. Ter Neuzen. 9x/2 u. Dr. L. J. Cazemier en 2 u., Dr. Li. J. Cazemier, Doopsbediening. Sluiskil. 9V2 u. en 2 u., de heer L. Dek. Hoek. 9 u. en 2 u., Ds. E. Raams. Zaamslag. 9 V2 u. en 2 u., Ds. G. van Dis. >as van Gent. 9V2 u., Ds.' H. Akersloot vai Houten Roos. Philippine. 2 u., Ds. H. Akersloot van Houtei Roos. Gereformeerde Kerk. Hoek. 9y2 en 2 u., Ds. J. B. Vanhaelen. Zaamslag. 9% u. en 2 u., Ds. A. Kok. Chr. Gereformeerde Kerk. Zaamslag. 9% u. en 2 u., Ds. Tolsma. Gereformeerde Gemeente. Ter Neuzen. 9 u., 2 u. en 5% u., leesdienst. Axel. 9 u. en 2 u., leesdienst. Oud-Gerefomieerde Gemeente. Ter Neuzen. 9 u., 2 u. en 5^ u., leesdienst. Lokaal „Eben-Haezer". Kerkhoflaan, Ter Neuzen Nam. 5Y2 u., Evangelisatie. R.K. Kerkdiensten te Ter Neuzen. Zondag zijn de H.H. Diensten om 7, 8% en 0 uur. 's Namiddags om 2% uur Lof. FANTASIE? Maandagmorgen is op den Stammersdijk te W eesperkarspel aangehouden een 13-jarig meisje, dat zeide uit Amsterdam ontvoerd te zijn. Toen zij van haar woning in het Lin- naeushof te Watergraafsmeer naar de R. K. meisjesschool in de Indische buurt zou gaan. werd zij, aldus vertelde het meisje door een man geblinddoekt en ook werd haar een doek voor den mond gehouden. Te voet kwam zij te Weespenkarspel, waar de man haar gelastte rechtuit te gaan en niet om te zien, anders zou hij haar doodschieten. Nabij een woon- ark had zij den doek weggerukt en was te water gesprongen, waama zij bij den vee- houder S. om hulp had gevraagd. De moeder van het meisje veronderstelt, dat zrji achter op een auto is geklommen, een van haar liefhebberijen, en nu dit verhaal heeft verzonnen. Een jonger zusje van haar is kort geleden inderdaad aangerand. In de geheimzinnige verdwijning van bjjna 47.000 gulden ten nadeele van de coop, suiker- fabriek Dinteloord te Stampersgat is, meldt de N. R. Crt., thans klaarheid gekomen. De eerste verdachte heeft bekend, de verdwijning geensceneerd te hebben. Deze, de kantoorbe- diende A. G. was al sedert jaren op de fabriek werkzaam en had teeds enkele malen geld voor de administratie gehaald. Toen de justi- tie een huiszoeking in zijn woning deed, vond zij dezelfde couranten en hetzelfde pakpapier, dat ook in het geldzakje werd aangetroffen. Het plan is reeds drie jaren geleden voorbe- reid, hetgeen ook af te leiden viel uit de da tum van de in het geldzakje zittende couran ten en papieren. Op den bewusten dag heeft A. G. zich aangeboden het geld te gaan halen. Hij is naar de bank gegaan en heeft in de stad zijn broer Kees ontmoet, die hij tijdig gewaar- schuwd had naar Roosendaal te komen. Deze had in een mandje bij zich de zak, welke het oorspronkelijk geldzakje moest vervangen. Spoedig na het ontvangen van het geld, heeft hij op de markt het geld aan zijn broer ter hand gesteld en is met het nagemaakte geld zakje naar Stampersgat vertrokken. De broer is per fiets naar een van de buitenwij- keri van Roosendaal gegaan en heeft daar het geld overhandigd aan een derde, zekere A. de B., kastelein van Fijnaart en controleur aan de suikerfabriek te Roosendaal. Deze maakt den indruk niet ombemiddeld te zijn; hij had de beschikking over een safe bij de bank en heeft daarin een deel van het geld geborgen. De rest van het geld heeft hij thuis verstopt op den hooizolder onder 1 y2 meter hooi. Alle drie de mannen zijn in bewaring gesteld. Zij heb ben bekend. Het plan was, zooals gemeld, reeds drie jaar geleden gemaakt, doch de vrees, dat het zou misloopen heeft hen al dien tijd weerhouden er uitvoering aan te geven. De doorslag had gegeven de omstandigheid dat de broer Kees zonder werk was en dat de hoofddader vneesde, dat de fabriek het vol- gend jaar zou worden stopgezet. GIERPONT GEZONKEN. Het eenige veer over de Maas van Grave tot Venlo, dat tijdens de hoog-water-periode bleef functioneeren, is het kleine gierpontje van Mook naar Katwijk. Aangezien men bovendien met dit veer van de Limbufgsche en de Geldersehe zijde 's-Hertogenbosch nog kan bereiken, is hier een zeer druk verkeer. Woensdagmiddag was de pont meer dan be- laden. O.a. waren er een zwaar beladen hout- auto en een tankwagen van de Shell op. Om- standers waarschuwden den veerbaas met een zoo zwaar beladen pont niet van wal te ste- ken, doch deze gaf aan deze raadgeving geen gehoor en de gevolgen bleven dan ook niet uit. Nauwelijks was de pont van den wal of zij begon te zinken. Nog ongeveer twee a drie minuten bleef de pont drijvende, van welke gelegenheid een aantal menschen gebruik maakte om de pas- sagiers van boord te halen. Direct daarop werd de pont met groote kracht tegen de pijlers van de spoorbrug geslingerd, de auto's stortten er af en verdwenen in het snelstroo- mende vaarwater. Vijf h zevenhonderd meter verder werd de zwaar beschadigde pont door een boot opgepikt. De veerdienst is thans op- geheven. ONDER EEN PAARD TERECHT- GEKOMEN. Te Huizinge bij Middelstum (Gr.) vervoer- de T. T. met paard en wagen een kast. De wagen werd aangereden en de kast ging schuiven, waardoor T. van het voertuig viel. Hij kwam tusschen de beenen van het paard terecht, dat op hoi sloeg. De man is deerlrjk verminkt naar het Academisch ziekenhuis te Groningen vervoerd. LOOPJONGEN VERMIST MET EEN BEDRAG VAN J 4000. Woensdagmiddag werd een loopjongen van een reis.bureau te Amhem uitgezonden met een bedrag van 4000, om dat geld op een bank te deponeeren. De jongen, die zeven- tien jaar oud is en meermalen dergelijke op- drachten had verricht, is niet teruggekeerd en heeft zich ook niet bij de bank vervoegd. EEN SCHIETPARTIJ. Toen een politieagent Woensdagnacht te Laren op zijn ronde langs het kruispunt VredelaanNieuwe Rijksweg kwam, hoorde hij op eenigen afstand een revolverschot los- -1. riOi,..— a de richting, waaruit hij het schot geuooi ad. Even later naderde uit de richting Am sterdam een auto, die met vrij groote snei held passeerde. Tegelijkertijd kwam o; eenigen afstand van den politieagent een ma- uit het kreupelhout, die twee revolverschotei op de voorbijrijdende auto loste. De wagei reed echter met onverminderde snelheid door De politieagent sprong op zijn fiets en gin- op den schutter af. Deze loste driemaal eer schot op den politiebeambte, waama hij oj ziijm fiets sprong en met groote snelheid weg reed in de richting Eemnes. De agent zettc met zijn hond den vluchteling na, die toei. het dier hem in zijn been beet, tweemaal op den hond sohoot. Tijdens de achtervolging loste de agent zes schoten op den vluchteling, blijkbaar zonder hem te raken, daar hij in onverminderde vaart doorfdetste. Nabij de grens van Eemnes verdween de vluchteling in het bosch. De burgemeester van Laren verzoekt den automobilist, op wiens auto hedennacht is ge- schoten, zich zoo spoedig mogelijk bij hem bekend te maken. DE AANRANDING IN DEN TREIN. Men herinnert zich het bericht over de poging tot aanranding van een twintigjarige jongedame in een spoorwegcoupd, waarbij de trein even buiten Bussum tot stilstand werd gebracht. Uit het verhoor der betrokkenen door den inspecteur van politie te Bussum, blijkt thans welk een tragi-komisch misverstand aan het gebeurde ten grondslag ligt, aldus „De Tijd". De z.g. ,,aanrander" was een doofstomme, die door fixeerende blikken en ongearticuleer- de klanken van de dame toestemming tracht- te te vsrkrijgen om het raampje te openen De juffrouw vond dit vreemdsoortig, onibe- grijpelrjk gedoe bepaald eng en toen de man, geen antwoord krijgend, langs haar heen het raampje wilde openen, dacht zij aan feitelijke aanranding en wilde gillend de deur openen en naar buiten springen. Gelukkig was de doofstomme zoo wijs, om zijn onvriendelijke reisgenoote vast te pakken, en aldus erger te voorkomen. In een nabijzijnd compartiment hoorde een medereiziger het gillen en toen hij naar bui ten kijkend de worsteling voor de open coup<5- deur zag, trok hij aan de noodrem en de trein stond stil. De rest van de historie kent men weer: een hoofdconducteur leverde het trio te Bus- sum aan de politie over, waar het drama spoedig was opgelost. Allen konden hun reis vervolgen. HET NUT VAN TOMATEN. De tomaat heeft zoo langzamerhand den naam van een ,,vreemde vrucht" wel verloren, ook bij de vele Nederlanders, die niet dadelrjk voor iets nieuws voelen. Of iedereen ze nu ook werkelijk lekker vindt, is een tweede kwestie en of wij aan hen, die er in het begin een beetje twijfelachtig tegenover staan, de vrucht moeten leeren eten, is een derde vraag, die wij maar het eerst willen beant- woorden en dat wel met een volmondig „ja". De tomaat is nl. onder onze voedingsmiddelen de moeite wel waard. Niet om wat men ge- woonlijk verstaat onder „voedzaamheid" gehalte aao eiwit, vet of koolhydraten maar wel om het bezit van vitaminen en van zouten, een eigenschap, waarin de tomaat het van menig zoogenaamd „voedzaam" levensmiddel verreweg wint. En als we nu weten, zooals de nieuwere onderzoekingen hebben geleerd, dat dergelijke fijnere bestand- deeltjes uit ons voedsel zeker van niet minder belang voor onze gezondheid zijn dan de veel- geprezen eiwitten, vetten en koolhydraten, dan staan we tegenover de tomaat niet lan- ger als iets, wat wij kalm aan ons voorbij laten gaan, maar dan probeeren wij integen- deel om onzen smaak er aan te wennen. Bovendien kunnen wij het dan voelen als een taak voor de huisvrouw, om ze te geven in een voor iedereen zooveel mogelijk aantrek- kelijken vorm. RUiNES VAN DRIE STEDEN IN MESOPOTAMIA OPGEGRAVEN. Een expeditie, uitgezonden door het museum voor kunst te Toledo en de universiteit te Michigan, heeft in Mesopotamia een belang- rijke ontdekking gedaan. Zij heeft de ruines kunnen onderzoeken van drie steden: Selen- cia, Opis en Akshak, die in de vijfduizend jaren, verloopen tusschen de eerste bescha- ving en het begin van het Christendom, alle tijden van grooten bloei hebben gekend. De ruines van de drie steden liggen boven elkaar aan den oever van den Tiger, niet ver van Bagdad. Professor Watermann, de leider van de expeditie, wilde voomamelijk de juiste plaats vinden van de beroemde stad Opis, door Xenophon beschreven als de bloeiendste onder haar mededingsters. Bij het vinden van de ruines van Opis ontdekte professor Water mann ook die van het niet minder beroemde Selencia, een stad onder Alexander den Groo ten gesticht door diens generaal Sciences Ni- cator. Terwijl zij de overblijfselen van Selen cia onderzochten vonden de geleerden nog die- per onder de aarde de sporen van een derde stad, Akshak geheeten, die haar bloeitijd on geveer 3.500 jaar v. C. had. DE IEPZIEKTE IN ENGELAND. Volgens de „Sunday Times" deed de iep- ziekte haar intrede in het graafschap Hert fordshire in 1927 en tastte toen een een- zamen iep aan, welke ten slotte aan die ziekte ten gronde ging. Sindsdien heeft het kwaad zich verspreid en woekert het in twintig graafschappen van Midden- en Zuid-Engeland voort. Ook volgens de meening van de Commissie van Houtvesters (Forestry Commission) wer den de ziekteversohijnselen veroorzaakt door de bekende zwam, die wordt overgebracht door de iepenspintkever. Zelfs al zou men erin slagen om die tor uit te roeien en men zou alle aangetaste boomen kappen, dan zou toch door trekvogels van het vasteland de zwam weer binnengebracht worden. Men moet daarom nog niet bij de pakken gaan neer- zitten en het verdient aanbeveling, dat de Engelsche en de onderzoekers op het vaste land, het euvel gezamenlijk bestrijden en hun ervaringen wisselen. Men moet de natuur niet de overhand laten krijgen en zoo spoedig mogelijk radicaal ingrijpen. Het blad teekent hierbij aan, dat niet alleen menschen en die- ren, maar ook planten blijkbaar periodiek het siachtoffer worden van geheimzinnige en doo- delijke epidemies. BRUTALE BANDIETENSTUKJES IN ROEMENIe. In de laatste dagen zijn in Roemenie weer eenige brutale aanvallen met beroovingen ge- pleegd. Bij Falticeni zijn negen auto's en elf wagens door bandieten aangehouden, die de inzitten- den van alles beroofd hebben. Verscheidene officieele personen zijn hierbij het siachtoffer geworden. Bij Targoviste hebben straatroovers een ange reeks wagens geplunderd. De buit, welke in handen van de roovers viel, is groot. Hen auto, waarin Filodar, de Roemeensche gezant te Belgrado, en eenige bekende politici zaten, is ternauwemood aan het gevaar ont- snapt. EEN RECHTER DOODGESCHOTEN.. Te Eberswalde bij Berlijn is een revolver- aanslag gepleegd op den rechter, prof. Gorcke. Zwaar gewond werd het siachtoffer naar het ziekenhuis vervoerd, waar hij spoedig na aan- komst den laatsten adem uitblies. De dader Bomtitein, kapper van beroep, is gearresteerd. Bomstein, die kort geleden in verschillende processen veroordeeld was, had tegen prof. Gorcke, die in deze processen de leiding had, een fellen haat opgevat. Bij het eerste ver hoor door den politiecommissaris gaf de dader toe, dat hij de bedoeling had, den in Ebers walde algemeenen gezienen rechter te dooden. Prof. Gorcke, die ook college aan de hooge- school aldaar gaf, was op weg naar de uni versiteit, toen de aanslag plaats had. Het siachtoffer was 65 jaar en zou spoedig ge- pensionneerd worden. ZESTIG DAfi'EN GEVAST. Te Motte, in Bretagne, heeft een genees- heer, dr. Meral genaamd, een einde aan zijn leven gemaakt door zestig dagen geen voedsel tot zich te nemen. Meral, die Rus van ge- boorte was, doch zich later als Franschman had laten naturaliseereil, werd een jaar ge leden, na het overladen van zijn vrouw, ze- nuwziek. Langzamerhand rijpte bij hem het plan, zich van kant te maken. Daar een ge- welddadig einde hem tegenstond, besloot hij langzaam te sterven door niet meer te eten. Met den dag begaven hem zijn krachten. On- danks alle pogingen door zijn kennissen in het werk gesteld om hem te bewegen van zijn plan af te zien, bleef hij hardnekkig weige- ren voedsel tot zich te nemen. Slechts af en toe dronk hij een beetje koud water om zijn dorst 'te lesschen. Zestig dagen duurde zijn lijden. Toen was de ongelukkige geheel uit- geteerd en krachteloos geworden. Zonder dat men er erg in had vlood het leven uit het er- barmelijke wrak dat zijn lichaam geworden was. EEN VERRE VR1END IS BETER DAN EEN KWADE BUUR. Twee buren te Loosduinen hadden zoo als het gewoonlijk gaat om een kleinig- heid onaangenaamheden met elkander gekre gen. Daar de kwestie al een paar jaar oud werd, zou men denken: tijd slijt, ook den nijd. Maar hier was het blijkbaar anders. Aithans buurman A. schjjn't nog steeds z'n woede tegen ibuurman B. niet te kunnen verkroppen. Buurman B. heeft n.l. een huis te huur of te koop, en heeft dit per bord aan zijn woning bekend gemaakt, en om nu z'n buurman de gelegenheid te ontnemien, in den ver koop te slagen, heeft buurman A. op zijn erf, vlak aan den weg, een bord geplaatst, waarop het vol- gend kreupelrijm: „Wie wil huren of koo- pen. Heeft steeds kans er in te loopen. On- derzoek dus op Uw gemak, En aanvaard geen kat in de zak. Ook huren op langen termijn, Zou zeker een strop kunnen zjjn. Dus nogmaals opgepast, En breng U zelf niet onbewust in last." Buurman B. heeft er de politie bijgehaald, maar strafbaar is bet felt niet, zoodat tot vermaak van buurman A. het bord nog in den tuin prijkt. MOORD EN ROOF. De Pruisische autoriteiten te Johannesburg hebben bericht ontvangen, dat bij de Poolsche grens een meervoudige moord met roof is ge pleegd. Een Pool, die met z(jn vrouw en nog een Poolsche dame de gelden voor de salarissen van zich en zijn collega's uit Kowno gehaald had, werd door een tweetal bandieten neer- geschoten, die het geld, 3000 zloty, roofden. Bij hun poging om over de grens te vluch- ten werd een van hen door een Poolsche grenswacht aangeschoten, doch door zijn met- gezel over de grens gesleept. De beambte zag echter, dat deze later zijn gewonden makker vermoordde, vermoedelijk om van de lajst af te zijn en zich van den buit meester te maken. Er zijn maatregelen genomen om hem ge- vangen te nemen. DE GEWAANDE DRENKELING. Wij hebben melding gemaakt van den steenkolenhandelaar uit Muiden, die Zondag- avond jl. tengevolge van den mist in het Mer- wedekanaal geraakt en verdronken zou zijn. Zijn rijrwiel en hoed werden op de dijkglooi'ing gevonden. De politie dregde tevergeefs naar... het lijk. Thans is evenwel gebleken, dat er geen sprake was van een verdrinkingsgeval. Woensdag in den namiddag kreeg nl. mid den in de Andreas Bonnstraat een 24-jarig persoon een zenuwtoeval. En toen de man naar een der ziekenhuizen was vervoerd, bleek hij de vermiste uit Muiden te zijn. Zon dag had hij een bezoek aan zijn vader in de Lampongsstraat te Amsterdam, gebracht. Zonder dat daar iets bijzonders gebeurd was, vertrok hij 's avonds op de fiets z.g.n. terug naar Muiden, om daar niet aan te komen. Zijn vrouw en zijn vader gaven aan de politie kennis van de vermissing. Toen nu de fiets gevonden en door den vader als het eigen- dom van zijn zoon herkend was, twijfelde nie mand er meer aan of de man was siachtoffer van den mist geworden en verdronken. Thans staat echter wel vast, dat de man zelf zijn fiets en hoed bij. het water gedepo- neerd heeft, en daama naar Amsterdam teruggekeerd is, doch de reden voor die vreemde wijze van doen kon men nog niet aan de weet komen. De man, die van het zieken huis naar 4e woning van zijn vader vervoerd werd, weigert iets los te laten. ,,Ik kan niets uit hem krijgen", verklaarde de vader en voor de politie bestaat er tot dusver ook geen reden voor een nader onderzoek, want er kan dezen nakomeling van het levende lijk niets ten laste worden gelegd. De man is terecht, dat is voor het oogeniblik de hoofdzaak, en het dreggen is tijd- en energie-verspilling geweest. Maar dat kan men immers vooruit niet weten! EEN 14-JARIG FANTAST. Woensdag heeft zich in een woning van een leeraar te Dahlem bij Berlijn een opzienbarend tooneel afgespeeld7~ Toen de echtgenoote van den leeraar na een wandeling thuis kwam, hoorde zij op de bovenverdieping iemand loopen. Plotseling kwam een jongen van een jaar of 14 de trap af met opgeheven revolver en riep haar toe; Handen op of ik schiet. Op hetzelfde oogenblik schoot hij reeds, doch zon der de dame te treffen. Hij vluchtte daarop in een kamer, waar de inmiddels toegesnelde buren hem vonden, met een kogel in het hoofd. Men bracht hem ijlings naar een ziekenhuis, maar daar bleek h'j reeds overleden. Men neemt aan, dat de knaap, Hans Ro senberg, die sinds drie dagen uit de woning van zijn ouders verdwenen was, een d'efstil had willen plegen. De ieugdige gvmnasiast was, maar bekend was, zeer fantastisch aan- gelegd. Bij het verlaten van de ouderlijfce woning had hij een Indiaansch kostuum mee- genomen, benevens een revolver met munitie uit bet scbrijfbureau van zijn vader. VERLIEZEN WERELDTONNAGE. Rlijkens het overzicht van Lloyd's over het tweedie kwartaal van 1930 zijn in deze periods van de wereldtonnage 117 stoom- en motor- schepen van 315.919 br. ton en 15 zeilschepeo van 10.831 br. 'ton, dus samen voor 132 sche pen van 326.750 br. ton verloren gegaan. Van die verschillende zeevarende landen is Nederland het eenige, dat van zijn koopvaar- dijvloot (1381 stoom- en motorschepen veun 3.079.000 br. ton boven de 100 br. tons groot) geen enkelen bodem verloor. Ook aan zeii- schepen feed Nederland geen verlies. De zwaarste verliezen hebben geleden asn schepen Japan en Spanje elk 0.34 en aan tonnage Spanje met 0.29 In het kwartaal van 1 April30 Juni is van de Nederlandsche vloot alleen gesloopt de ,,Vondel", 5866 br. tons groot en gebouwd tn 1907. ECIIINOPSIS. Zee-egelcact us. Cacteeen worden in de kamer gekweeikt hun wonderlijke vormen en eveneens om do schitterende pracht van hun bloemen. Dat la bloei brengen levert in de kamer vaak heel wat moeilijkheden op en het is lang geen zeldzaamheid dat enkele exemplaren jaren achtereen in de kamer staan zonder ooft een bloempje te vertoonen, hoewel de planten gezond zijn en normaal doorgroeien. Dit weinig of slecht bloeien kan aan een minder juiste verzorging liggen, doch kan ook aan de keuze der soorten liggen, waarondec er verschillende zijn die eerst als groote plan- ten gaan bloeien. De Echinopsissen maken hierop een guns- tige uitzonderingen kunnen reeds bloeien als de plantjes nog geen decimeter groot zjjn. Weinig planten maken in ibloei zoo'n fraai effect als de Echinopsissen. Niet zelden z$n de sierlijk gebouwde bloembuizen nog grooter dan de plant zelf. Reeds heel vroeg in het voorjaar verraadt een plukje wollig pluis op een der hoogerop gezeten stekelbundeltjea de eerste waameemibare kenteekenen van een bloemknop. Van ons geduld wordt dan heel wat gevergd, want de verdere ontwikkeling gaat tergend langzaam en als zich eindeljjk een paar centimeter lange bloemstengel ver- toont, jaagt deze den liefhebber vaak de stua- pen op 't lijf, door plotseling een veertien dagen met doorgroeien te wachten en daar op plotseling weer door te groeien. Na eenige dagen wijiken de buitenste bloembekleedsels uiteen en wordt ons een blik gegund in de smetteloos reine trompetvormige bloem. De cultuur dezer Echinopsissen is niet moeilijk. Ze groeien uitstekend in een laag, licht kastje, doch ze kunnen des zomers ook buiten staan op een zonnig luw plekje, om 's winters in de kamer of serre te worden ondergebracht, zooveel mogelijk in 't licht of in de zon. In den zomer is beschutting tegen de felle middagzon gewenscht. Ze verlangen een voedzamen, goed door- latend grondmengsel. In 't wild worden de Echinopsissen aangetroffen langs den zoom der tropische wouden in Zuid-Amerdka, In Paraguay, Peru en Brazilie en wel op een grootendeels kleihoudend zand, vermengd met bladresten. Een goed grondmengsel is «1«tn ook twee deelen kleizodengrond met een deel verteerde bladaarde en waaraan verder wat scherp zand is toegevoegd. De meening dat cacteeen op een arm grondmengsel moeten groeien berust op een dwaling en vooral ata ze rijkelijk moeten bloeien is een voedzaam grondmengsel absoluut noodzakelijk. De vorming der bloemknoppen begint reeda in den herfst en wel steeds op de doom- bundels welke minstens A6n jaar oud z(Jn. Vanaf deze tijd moet het draaien of verplaat- sen der potten zooveel mogelijk vermeden worden, daar deze anders heel gemakkelrjk verloren gaan en bloeien dus achterwege blijft. In den zomer kunnen de Echinopsissen rijke lijk vocht verdragen, in den winter, wanneer we ze bij voorkeur in een niet gesrtookta ruimte, doch volkomen vorstwriji, overwinte- ren, geven we alleen zooveel water als noo- dig is om het uitdrogen der wortels te voor komen. Verplanten geschiedt midden in den zomer, direct na den bloei en nooit er voor. Dit laatste ook weer met het oog op cte bloemknoppen. Het aantal soorten Echinopsissen is legto en de meesten bloeien rijk en paren daaraan bij enkele een aangenamen geur. Tot de niet gemakkelijk bloeiende soorten behoort even wel de Echinopsis multiplex Zucc, welke tot een grillig gevormde klomp uitgroeit. Een der groote voordeelen der Echinopsissen is ver der, dat ze weinig ruimte innemen. Vragen, deze rubriek betreffende. kunnen door de abonnA's worden gezonden aan Dr. Te Hennepe, Diergaardesingel 96a, Rotterdam. Postzegel van 6 cent voor ant woord insluiten en blad vermelden. UIT DE PRAKTIJK-EENDENHOUDERM. BEENZWAKTE EN ONS HUTJE AAN DE ZEE. Een lezer uit Zeeland vraagt: Ik heb wltte loopeenden die in een vijver van 150 vier- kante meter oppervlakte en op enkele tien- tallen vierkante meters grond moeten blijvea. Ik voer ze enkel met mais, is dat wel goed voor de eierproductie Onlangs heb ik al eens uitgelegd, dat voor het opwekken van lichaamswarmte en be- weging zetmeel noodig is, maar voor het vor men van spieren en eieren is eiwit noodig. De benoodigde hoeveelheid eiwit voor ei- vorming kan een kip of eend niet uit graan machtig worden en zeer zeker niet uit znair, dat een hoog percentage zetmeel bevat. Wat krijgen we dus? Als de vijver en de oevers veel slakken, wormen, insecten, kik- vorschen, enz. bevatten, dan zoekt een eend wel haar eigen eiwitrijke voer op en als men dan de dieren den heelen dag los laat en laat zoeken en jagen op ongedierte, dan kan men haar 's avonds een 70 gram mais geven en gedijt zij goed en legt goed. De eend is echter een vraatzuchtig beest en heeft heel gauw een terrein als het ware dood gejaagd. Ziji vindt dan geen eiwit genoeg meer en houdt dan op met leggen. Voer ik dan de eend daarbij zooveel mais als zij lugt, dan zal zij wel dik en vet worden, wat met het oog op de nade- rende Kerstdagen ook wat waard is, maar eieren hebben wij van haar niet te verwach- ten. Hoe het nu met uw vijver staat, waarde lezer, weet ik niet, doch ik zou om zeker te zijn, vooral in dezen tijd van het jaar, nu het dierlijk leven in sloot en plas niet groot meer is, wat eiwitrijk meelvoer bij geven. Gij kunt eenden ook droog meel voeren net als kippen, maar dan vermorsen ze erg veel en daarom is

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1930 | | pagina 6