r ALGEMEEN NIEUWS- F.N APVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. Eerste Blad. HEEREN- BAAI No. 8569. VRIJDAG 22 AUGUSTUS 1930. 70e Jaargang Onze Prijsvragen gedurende de Winkelweek. FEFILLET0N. Vampier-Vleugel Van de planken hut naar het Witte Huis. De eerste prijs is een Dames- of Heeren-Vulpenhouder. De tweede prijs een zilveren Vul- potlood en De derde prijs een Zakportefeuille of Dames-etui. Vraagt uilickUngen by cmtu agerttschappen te Ittededandsche llfuddendaruis^pandonk, 20-50* pm mm ENSCHE COURANT •anONKEMENTSPKIJS: Bianen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vcor ultbetaling fr. per post 6,60 per jaar Voor BelgiS en Amerika /2,25, overlge lan den f 2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling. Cltgeefster: FIrma P. J. VAN DE SANDE. GIRO 38150 TELEFOON No. 25. ADVERTENTISN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer /0,*/ Grootere letters en cliches wor den naar plaatsrulmte berekend. Handelsadvertentien bjj regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraaj, verkrijgbaar is. Inzendlng van advertentien llefst AAn dag voor de uitgave DIT BLAB VEKSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVONB. Zooals wij reeds meerdere malen in ons blad hebben bekend gemaakt, zullen wij ter gelegemheid van de V/inkelweek in het nummer van heden en in de nummers van de volgende week eenige prijsvragen uitschrijven. In dit nummer staat in het eerste blad een spreekwoord, terwijl in het tweede blad een ander spreekwoord is verwerkt. Deze beide spreekwoorden kan men vinden door in de advertentien de letters te zoeken, die door ons op min of meer duidelijke wijze zijn gezet uit een andere lettersoort dan de overige letters in dien regel. De meeste advertentien hebben een zoo'n verborgen letter, enkele echter twee, terwijl er ook advertentien zijn die onge- wijzigd zijn gebleven. Men heeft dus niets anders te doen dan de letters op te zoeken en daaruit de twee spreekwoorden samen te stellen, terwijl vermeld moet worden in welke advertentie of ingezonden mededeeling de bewuste letters voorkomen. Wij loven hiervoor een drietal prijzen uit. Van deze oplossing moet de inzending geschieden uiterlijk Woensdag a.s. aan ons Bureau op de enveloppe moet vermeld staan: Spreekwoorden. In ons blad van a.s. Maandag zal een geheel andere prijsvraag worden uitge- schreven. Ten einde teleurstelling te voorkomen wordt nog de aandacht gevestigd om de advertentien voor deze nummers liefst zoo vroeg mogelijk in te zenden. REDACTIE TER NEUZENSCHE COURANT. HINDER WET. Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN, maken bekend, dat het verzoek van HENDRIK VERHAGE, bakker Van Bovenstraat 22 te Ter Neuzen, om op het peroeel kadastraal bekend gemeente Ter Neuizen, Sectie L, no. 1175 zijn broodbakkerij te mogen uitbreiden, door hen is inge- willigd. Ter Neuzen, den 19 Augustus 1930. Burgemeester en "Wethouders voomoemd, J. HUIZINGA, Burgemeester. B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris. door SAX ROHMER. 46) (Vervolg.) ..Binnen de honderd meter dus. En u heeft geen idee uit welke richting „Door het geluid, den knal, ben ik niets wijzer geworden." „Hm. En wat heeft u toen gedaan „Ik ben het terras tot het trapje afge- loopen en zoo den rotstuin ingegaan. Ik zag Kolonel Menendez toen, voorover, bij den zonnewijzer liggen. Hij bewoog nog, z'n beenen trokken krampachtig. Ik liep op hem toe en zag, dat hij een schotwond in het hoofd had." Welke maatregelen heeft u toen ge- troffen ,,Mijn vriend, Mr. Knox, was me ach- terna gekomen, en dien heb ik toen om hulp gestuurd." ,,Maar welke maatregelen heeft u ge troffen om den moordenaar te krijgen Paul Harley keek hem oplettend aan. Welke maatregelen zou u getroffen hebben vroeg hij. Inspecteur Aylesbury schraapte een paar maal gewicbtig zijn keel, dan: ,,Ik zou me niet zoo door den man heb ben laten nemen," gaf hij ten antwoord. Hij zou rnii niet door mijn vingers ge- glipt zijn. Met een uur of zes voorsprong kan hij zich al ingescheept hebben en weg[ zijn." ti „Ja, dat is niet onmogelijk, gaf Harley rustig toe. ,,li was er, toen het schot gelost werd: u beweert, dat het binnen een straal van honderd meter gelost werd. En u heeft niets gedaan om den schuldige te vatten? IV. President van Amerika. V/ij geven nu nog twee artikelen. Wij cunnen en zullen natuurlijk niet volledig zijn. Dit betrekkelijk korte leven (Abra- lam Lincoln is slechts 56 jaar geworden) is zoo ontzaglijk rijk geweest, rijk in zijn verscheiden'heid, rijk in resultaten, rijk ook aan verrassingen, en naar den goeden en naar den verkeerden kant. Bij den-zwaren strijd om het president- schap, moet de beroemde en nog steeds werkzame Thomas Edison, als kranten- jongi-n, portretten van Lincoln hebben verkocht. Maar er was meer te doen in die dagen. Een scheuring onder de de- mocraten kwam aan Lincolns-candidatuur ten goede. Hij kreeg 1.9 millioen stem- men en Douglas 1.4. Van de aangewezen kiezers kreeg hij 180 van de 303 stemmen, en merkwaardig genoeg in 15 staten geen enkele stem. Maar daarom was hij nog niet dadelijk op het Witte Huis Er ver- liepen nog tien maanden tusschen de candidaatstelling en de amtsaanvaarding, als gewoonlijk, maar dat was in normale omstandigheden een soort engagements- tij'd. Bij Lincoln was het echter heelemaal geen mooie, blijde verlovingstijd; de oor- log tusschen Noord en Zuid was ont- brand, ja, er dreigde zelfs aanhoudend gevaar voor den zetel der regeering. De aftredende president bleef nog com plect in functie, en tot overmaat van ramp was dat een man, van wien niet de minste kracht uitging Intusschen zaten Lincoln en zijn vrouw nog maar steeds in hun huisje te Springfield. Hij zat daar maar kranten te lezen, en al de berichten waren verre van rooskleu- rig. Hij aarzelt wel eens en wankelt. Zou hij toch nog maar bedanken Maar een oogenblik later verhaalt hij, dat hij de gesdhiedenis van Gethsemane heeft ge- lezen, als de Zone Gods vergeefs bad, dat deze beker hem mocht voorbijgaan. Hij streed door, enhij bleef op zijn post. Een van zijn mededingers heeft door een hartelijken brief Lincoln zeer ge- sterkt; en deze heeft dan ook niet ge- aarzeld dien man (Chase), ofschoon hij niet van Lincolns partij was, in zijn mi- nisterie op te nemen. Zoo overwon onze held den „schotjesgeest". Maar moeilijk dat hij het overigens had Iedereen kwam nu op hem af, en alien haast wilden nu een gunst van hem ontvangen. t Was en bleef een baantjesjagerij van je welste, en hoe sterk moet Lincoln toch zijn ge weest om daarbij altijd voet bij stuk te houden De avond voor het vertrek komt ein- delijk. Zelf bindt de president met tou- wen zijn koffers dicht en plakt er het adreS op: ,,A. Lincoln, witte Huis, Washington". Het afscheid van Spring field klonk als een soort begrafenisrede. Dan volgt de inkomst te Washington, „Nee," gaf Harley ten antwoord. ,,Ik heb merkwaardig genoeg niets gedaan. Maar ik ben ook maar een amateur, in specteur. Voor eventueele volgende ge- vallen je kunt nooit weten, niet waar zou ik graag van u vernemen, wat on der die omstandigheden de juiste manier van optreden geweest zou zijn." Inspecteur Aylesbury snoot luidruch- tig zijn neus. ,Ik weet wel, wat ik gedaan zou heb ben," zei hij dan. „Als ze mij geroepen hadden, zou de zaak heel anders geloopen zijn. Maar de arme kerel was een buiten- lander en hij heeft voor zijn onwetend- heid genoeg geboet." Paul Harley haalde zijn pijp uit zijn zak en begon den doorgerookten kop op zijn gemak te stoppen. Inspecteur Aylesbury keerde zich moei- zaam om en keek mij met zijn uitpuilende oogen aan. HOOFDSTUK XIX. V er wikkelingen „Ik ben bang voor dien Aylesbury," zei Paul Harley. We zaten met ons beiden in de verlaten eetkamer. Ik had mijn aandeel in de ge- beurtenissen van den avond verteld, dr. Rolleston had zijn rapport uitaebracht en daarna was inspecteur Aylesbury in de bibliotheek de bedienden gaan ondervra- gen. Harley en ik hadden officieel verlof gekregen, om ons te verwijderen en dr. Rolleston was naar Madame de Stamer, die een ernstige inzinking had, gegaan. ,,Wat bedoel je, Harley?" vroeg ik. ,,Ik bedoel, dat de man tot alles in staat is. Elk oogenblik kan hij de een of an dere stommiteit uithalenGroote God, Knox Als ik bedenk, dat de man mijn hulp ingeroepen heeft en dat ik wer- en de inhuldiging. Hij moet daarbij een onbeholpen indruk hebben gemaakt, ter wijl hij, het mikpunt van duizenden blik- ken, met hoed en stok in de hand daar stond en zat. Eindelijk hij wist blijk- baar geen raad met zij.. stok zet hij dien in een hoek tegen het hek, maar voor den hoed zag hij geen plaats. Zijn vroegere mededinger, Douglas, nam dien toen maar voor hem in bewaring zoo lang. Na Lincolns rede kwam een geestelijke met een bijbel, en werd er trouw beloofd. En dan gaat het nu werkelijk eindelijk naar het Witte Huis. Daar was hij dan, maar hoe schromelijk verdeeld was zijn land: het Zuiden voelde zich, terecht, vol- komen baas in militair opzicht; daar woonden grootendeels de officieren, die in vroegere oorlogen voile gelegenheid hadden gehad om zich te oefenen, en daar was ook zoo goed als geen partijstrijd. Hoe was daartegenover het Noorden verdeeld Officieren waren er gemaakt, die regelrecht kwamen van de kantoor- kruk, en stedelingen, verweekt en ver- wijfd, moesten nu dagen-lange marschen afleggen. En Lincoln zelf, die in amibte- lijke dingen en kringen volkomen een vreemdeling was, zag zich daar plotseling geroepen tot de allerhoogste positie, waar hij boven alien staan moest! Toch heeft Lincoln zich er door geslagen, neen, meer dan dat, hij heeft zich heer en meester betoond, hij is ze alien een-voor-een en hoofd-voor-hoofd de baas geworden. Bovendien werd hij niet alleen een goed strateeg, en verstond hij de grqote kunst en moed om minder geschikte elementen te verwijderen en betere krachten te vin den en aan te stellen, maar Abraham Lincoln was ook een sociaal diepvoelend mensch. Er zijn uitspraken van hem, die nu misschien niet meer zoo vreemd aan- hooren, maar waarover men zich toch wel sterk moet verbazen, als men bedenkt, dat die dingen toen, in dien tijd, gezegd zijn. Zoo wilde Lincoln er onder geen voor- wendsel van hooren, dat iemand het kapitaal even hoog als of zelfs hooger stellen zou dan den arbeid. Zeker, men zei wel, dat arbeid niet zonder kapitaal kon bestaan, en dat niemand kon arbei- den, wanneer eenig kapitalist hem daar- toe niet in staat stelde. Maar daarom waren alle arbeiders toch nog niet een soort gehuurde slaven, en stond het ook niet als een paal boven water, dat elke slaaf zijn leven lang slaaf en elke arbei- der zijn leven lang arbeider zou moeten blijven. Voor Lincoln stond de arbeid bovenaan, die was zelfs, meer dan het kapitaal, en verdiende dan ook zeer hoog (zoo niet hooger) te worden aangeschre- ven. Zeker had het kapitaal ook zijn rechten, maar de arbeiders hadden die evenzeer. Kan men het nu niet begrijpen, hoe de president leefde in het hart van zijn volk Deze man heeft door heel zijn persoon- Bjk binnen zes weken zich de geheele leiding van alle zaken volstrekt verzekerd. En daarbij heeft hij, althans voor het keloos heb staan toekijken, toen hij zijn dood tegemoet liep. Dat vergeef ik me- zelf niet." Hij sloeg met zijn vuist op de tafel, dat onze koffiekopjes rinkelden. ,^Zelfs nunu ze hun doel bereikt hebben, ben ik nog hulpeloos, volkomen hulpeloos. Geen wolkje rook om me eenige aanwijzing te geven, Knox, en wat geeft zoeken, zonder behoorlijke aanwij- zinaen Ik zuchtte moedeloos. ,,Weet je, Harley", zei ik, ,,ik zit al- door aan een gedicht van Kipling te denken." ,,Ik weet 't", viel hij me heftig in de rede. Een buks knalde in het kreupelhout. Daar lachte iemand hoonend op en vluchtte... ,,0 ja, ik weet 't, Knox. Ik heb dat af- schuwelijke lachen ook gehoord". ,,Hemel, Harley", fluisterde ik, ,,wat zou t geweest zijn? Wie zou t gedaan hebben? Waar kwam het geluid van- daan?" 1 „Je kunt evengoed vragen: waar kwam het schot vandaan, Knox. Met al die struiken langs het terras en 'n huis adhter je, dat als klankbord dienst doet, hoe kan je dan zeggen waar een geluid vandaan komt? Een ding alleen weten we dat het schot van den zuidkant gekomen is". Met zijn hand op een hoek van de tafel boog hij zich naar me toe en keek me doordringend aan. ,,Van den zuidkant?" herhaalde ik. Harley keek naar de open deur en dempte zijn stem af. ,,In den loop van den dag zullen we vriend Aylesbury moeten vertellen wat we weten", zei hij. ,,De man is een ver- tegenwoordiger van de wet, dus veel anders zit er niet op. Maar. tenzij we inspecteur Wbssex van Scotland Yard hie'rnaar toe kunnen krijgen, voorzie ik uiterlijk, zijn voile kalmte en zelfs zijn blijmoedigheid bewaard. Zoolang zijn humor hem maar bijbleef, kon hij tegen alles en alien op. (Juist dezer dagen heeft een nieuwe hoogleeraar te Gronin- gen het nog eens verzekerd, hoe de men- sdhen van een blijmoedigen aard en een sterk gestel de ernstigste psychopathische aanvallen het best kunnen overwinnen.) Wil men een aardig staaltje van zijn humor: De koning van Siam had den President een zwaard en nog allerlei andere dingen ten geschenke gegeven. Hij bedankt „voor dit koninklijk ge- schenk, voor de fotografie van Uwe Majesteit en van Uwe geliefde Doc'hter, en voor de twee olifantstanden van zulk een lengte, dat ze slechts afkomstig kun nen zijn van een dier, dat in Siam het leven zag." Maar Zijne Majesteit zal begrijpen, ,,dat onze wetten den Presi dent verbieden zulke kostbare geschen- ken aan te nemen. Het Congres zal de geschenken aan de regeeringsarsenalen overdragen". En dan bedankt hij ook voor het aanbod van eenige oorlogs- olifanten. ,,De regeering zou niet aar- zelen een zoo grootmoedig geschenk te aanvaarden, indien zij bij den huidigen landstoestand practisch waren te gebrui- ken. Onze macht strekt zich echter niet uit tot een zoo zuidelijke breedte graad als in het belana van de vermenigvuldi- ging van den olifant gewenscht is, terwijl te water en te land stoomkracht ons voor- naamste transportmiddel is". En nu verhalen wij hier niet van den gevoerden strijd. Er zijn nederlagen ge- leden aan de zijde van de Noordelijke staten, verscheidene zelfs: er is vreese- lijk getalmd door de generaals; Lincoln heeft er voortdurend achter moeten zitten, en eindelijk bijna al dien ouderen heeren hun conge moeten geven. Hij heeft stra tegic geleerd, maar hij is toch verstandig genoeg geweest om de bevelvoering meestentijds aan anderen over te laten. Zelf heeft hij in zijn gezin zware ver- liezen geleden, maar hij wist nu des te beter met anderen mee te leven en mee te lijden. Liever dan hier veel te vertellen geven wij het oordeel van niemand min der dan Motley, die hem genoemd heeft: een man van in het oog vallende, natuur- lijke wijsheid, met een oorspronkelijk, open en eerlijk karakter, zonder tophis- tisch gedraai. Motley hield hem voor even echt als fair en voor even moedig als eerlijk. Het bestuur achtte hij bij hem volkomen veilig, en hij noemde Lin coln ,,het eerlijke, ware type van den Amerikaanschen democraat Maar dan komt er van lieverlede een keer. En vooral wij komen in een slot- artikei hierop nog terug als Lincoln eindelijk de vrijheid der slaven weet door te zetten, dan komen de overwinningen, slag op slag. En als hij Grant ontdekt en hem aangesteld heeft als opperbevelhe'b- ber, dan komt de eindoverwinning straks ook. Dqch nu is zijn eerste presidentschap voorbij. Wie zal zijn opvolger worden Lincoln zelf moet eens gezegd hebben, eindelooze misere. Kolonel Menendez lag voorover en zijn lichaam wees duide- lijk in de richting van Ik knikte. „Ja, Harley. In de richting van het GueSt House". Paul Harley boog met een grimmigen trek om zijn mond het hoofd. Dadelijk na het schot", ging hij voort, „was een van de ramen van het Guest House verlicht. Dat kan zeer goed van geen beteekenis zijn. Als je door een schot vlak bij wakker schrikt, sta je al- licht op om te kijken of er wat aan de hand is". ,,En dan is het de gewoonste zaak ter wereld", zei ik, „dat je, ter extra gerust- stelling het licht opdraait". Zeker". Harley keek me scherp aan. ,,Maar toch", ging hij voort, ..voorspel ik een moeilijken tijd voor Mr. Colin Camber tenzij hij een behoorlijk alibi heeft". ,,Jjk ook, Harley. Tusschen die twee mannen bestond een doodelijke veete en waarschijnlijk is deze daad niet met voor- bedachten rade, maar irj een opwelling van het oogenblik gedaan. Ik denk dan ook in hoofdzaak aan dat arme kind- vrouwtje van hem. Alsof die in den laatsten tijd nop niet genoeg moeilijk- heden gehad had! ,,Ja", stemde Harley toe. Daarom vodl ik er veel voor om niets te zeggen tot ik die menschen zelf ondervraagd heb. Maar natuurlijk heb ik geen keus, als onze vriend, in een helder oogenblik. me op den man af eenige vragen stelt. Dan moet ik hem wel antwooraen. Maar ge- lukkig is zijn talent op het gebied van verhoor afnemen niet bepaald overdonde- rend en dus hebben we de kans, dat we er, voorloopig, genadig afkomen. Zou er geen enkele manier zijn om den man tot ,0njSpa&RBU5JE cy> AxmaL net lezenvan- goede boeken. bgdraagt tot bet ve/ryketv van den geeetzoo lan Ons Spaacbusfe ut boeJavmr hydrogen/ tot het verbeteren j vanrlMven materteelen welstand Ter Neuzen: ten kan tore van de Nederlandsche Middenstandsbank Hoek: J. C. de Ridder, Markt A 120 Zaamslag: J. Haakten Kaate, A 14 (^en ivaardevol gexb^nkvoor iedereen J Itz&renyackt J60 delef Yl~ 3Z22(>(5lynen) Ctmsterdanv Ingez. Med.) dat hij zich heusch niet verbeeldde, dat hij de meest geschikte man in het land was maar hij had eens van een ouden Hollandschen boer gehoord, die op reis tegen zijn kameraad had gezegd, dat het niet goed was om van paarden te ver- wisselen, terwijl men juist de rivier over- trok. Blijkbaar heeft het land er precies zoo overgedacht, want Lincoln werd met een overweldigende meerderheid: 212 van de 233 stemmen thans gekozen Maar dan volgt nu ook al heel spoedig het einde. De verkiezing was op 4 Maart 14 April werd de President vermoord. toen hij in den schouwburg de opvoering bijwoonde van het blijspel ,,De neef uit Amerika Zijn doodsbed was te kort. men moest hem er dwars over leggen. Negen uur lang heeft hij nog geworsteld met den dood, maar zonder tot bewustzijn te zijn gekomen stierf hij, die op Goeden Vrij- aag was gedood. Toen zijn jongen aan de baar stond in het Witte Huis, moet hij, zijn vaders grootste beveling, ge- vraagd hebben: „Is Vader nu in den hemel Ja Dan ben ik erg blij, want hier op aarde was Vader nooit erg ge- lukkig". ECHTE FRIESCHB (Ingez. Med.) een te hulp roepen van Scotland Yard te brengen?" Hij steunde zijn kin met zijn hand eir staarde nadenkend naar den vloer. Ik keek hem aan en vond, dat hij er zoo met zijn smoking, in het kille ochtendlicht, ontstellend moe uitzag. In de houding van zijn hoofd lag zoo iets neerslachtigs, dat ik me naar hem toeboog en mijn hand op zijn schouder legde. ,,Laat den moed niet zakken, ouwe jon gen", zei ik. „Je hebt nog niet ver- loren". ,,Dat heb ik wel, Knox", gaf hij me hef tig ten antwoord. „Dat heb ik wel. Hij had mijn bescherming ingeroepen. En nu is hij dood, ligt hij dood in zijn eigen huis. Verloren! Ik heo op alle manieren ver- loren". Ik keerde me af, want op dat oogenblik ging de deur open en kwam dr. Rolleston de kamer binnen. „Aha!" zei de dokter, ,,dat tref ik, dat u alldbei hier bent. Ik moet u even spreken voor ik wegga. Ik kom juist van Madame de Stamer ,,Zoo!" zei Harley. ,,Hoe gaat 't met haar?" Dr. Rolleston stak een sigaret op. Zijm gezicht had een bedenkelijke uitdrukking. .Eerlijk gezegd", gaf hij ten antwoord, ,,weet ik daar niet op te antwoorden. Ik begrijp haar toestand niet". Hij liep naar den haard toe, mikte zijn cigaret op het rooster en keerde zich naar: mijn vriend. Heeft iemand haar de waarheid ver teld?" vrea hij. „Dat Kolonel Menendez dood is, be- doelt u?" „Ja", zei dr. Rolleston. ,,Ik dacht, dat niemand 't haar verteld had". ..Zoover ik weet, is dat ook zoo gaf Harley hem ten antwoord. (Wordt vervolgd. 1

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1930 | | pagina 1