ALGEMEEN NIEUWS- F.N APVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUW8CH-VLAAH0EREN.
Eerste Blad.
HEEREN-BAAI
No. 8566.
VRXJDAG 15 AUGUSTUS 1930.
70e Jaargang
lOITENLAS®.
PEE PI KB KURT EH.
LAHDBOUWBEEICHTEM.
Feuilleton-vertellmgen.
ECHTE FRIESCH8
20-50etpmm$
BRABANTSCHE BRIEVEN.
URANT
a BONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden - Buiten Ter Neuzen
fr per'post f 1 80 per 3 maanden - Bij voor uitbetaling ft. per post 6,60 per jaar
Voor Belgle en Amerika f 2,25, overlge lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post -
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
TJltgeefster: Ftrma P. i. VAN DE SANDE.
ADVERTENTI6N: Van 1 tot 4 regels 0,80 Vnor eIkeri reJ?el meer T'J
Grootere letters en clichS's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentlen bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrtjgbaar Is. Inzending van advertentien liefst 66n dag voor de ultgave.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAA NDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
iSWi
mrwi<TiwwiiM*i>'iirH|Jir>*i""ii' rrrriWirinWiiwn
HONDENBELASTIN G.
Aangeslagenen in de hondenfoelasting, dienst
1930, worden er aan herinnerd, dat deze be-
lasting v6or of op 1 September a.s. betaald
moet worden.
Ter Neuzen, 15 Augustus 1930.
De Gemeente-Ontvanger,
J. OLIJSLAGER.
PAARDEVLEESCH: GELIEFKOOSD
VOEDSEL TE PARIJS.
Volgens een plaatselrj-k blad te Parijs stijgt
bet gebruik van paardevleesch daar ter stede
meer en meer. Er worden in de lichtstad da-
gelijks 300 paarden geslacbt; jaarlijksch wor
den bier 50.000 paarden opgegeten. Als ge-
volg van dit feit worden steeds meer slage-
rijen geopend, waar alleen paardevleesch
wordt verkocht.
TER NEUZEN, 15 AUGUSTUS 1930.
EEN ZIUVEREN FEEST.
't Was gisteren weer een gedenkdag ter
drukkerij van uitgeefster dezes. De machine-
zetter Chr. H. van Gelderen herdacht n.l. den
dag waarop hij v66r 25 jaar bij de firma in
dienst was getreden. Hij kreeg dien dag
vacantie. In den loop van den voormiddag
werden de werkzaamheden gestaakt en wer-
den de jubilaris en zijne vrouw genoodigd in
de huiskamer der familie Van de Sande,
waar het overig personeel met echtgenooten
reeds bijeen was. Nadat een welkomstlied
was gezongen, werd de jubilaris door den
patroon, den heer I. van de Sande, hartelijk
met dezen dag gelukgewenscht, welken hij
ook beschouwde als een heuglijk feit voor zijn
bedrijf, aangezien dit een bewijs is van de
goede verstandhouding die in dit bedrijf tus-
schen gezellen en patroon onderling bestaat.
Hij bood den jubilaris als herinnering aan
dezen dag een fraai geschenk aan.
Hiema werd de jubilaris namens bet per
soneel toegesproken door den redacteur, den
heer N. J. Harte, die aanstipte dat dit in den
loop der jaren reeds het negende zilveren
jubild iis dat gevierd wordt, waarvan er in
middels reeds 2 in „goud" veranderden, en
dat de jubilaris een levend bewijs is van den
vooruitgang zoowel van de techniek als van
het bedrijf, als zijnde hij de eerste zetter aan
de zetmachine, terwijl spreker zich nog den
tijd herinnerde dat de zetters hun schouders
ophaalden voor het bericht dat een „zet-
machine" was uitgevonden, iets dat zij als
onmogelijk beschouwden. Hij wenschte den
jubilaris namens de gezellen toe, dat hij nog
jaren in goede conditie de zetmachineis zal
mogen bedienen, en hij met zijn gezin daar-
van de vruchten zal mogen plukken, zullen
dit tevens strekken als bewijs van de wel-
vaart van het bedrijf, waarbij alle aanwezigen
verbonden zijn, en in welks bloei zij zich ver-
heugen. Namens het personeel werd den
jubilaris een zetel aangeboden.
Hierop nam de jubilaris het woord om dank
te zeggen aan de familie Van de Sande en de
gezellen voor de mooie geschenken hem aan
geboden en sprak de hoop udt dat ook hij,
eenmaal in hun midden het gouden jubileum
zal mogen vieren.
Onder het nuttigen van ververschingen en
het volgens gebruik bij deze gelegenheden
zingen van eenige gelegenheids- en feestlie-
deren werd eenigen tijd aangenaam doorge-
bracht. De werkzaamheden ter drukkerij
stelden evenwel ook weer hun eischen en zoo
moest men noode opbreken, nadat aan de
familie Van de Sande dank was gebracht voor
het guile onthaal, en de beste wenschen voor
den voortdurenden bloei der ondememing
waren uitgesproken.
HET 750JARIG BESTAAN DER
STADSRECHTEN VAN HULST.
Heden zjjn te Hulst aangevangen de feeste-
lijkheden ter herdenking van het 750jarig
bestaian der stadsrechten van Hulst. Daar-
omtrent zijn in den laatsten tijd verschillende
publicaties verscbenen. De VI. Crt. schrijft
daaromtrent o.m.:
Op den 17en Januari 1169 was Dirk van den
Elzas, graaf van Vlaanderen, in het klooster
te Waten gestorven en zijn zoon Philips, die
reeds geruimen tijd regent was geweest, volg-
de hem op.
Na een strijd met Engeland te hebben uit-
gevochten, besteedde de graaf eenige jaren
aan het onderzoeken van bestaande instel-
lingen en het uitvaardigen van nieuwe wetten
en kleuren, die, naar de venzekering van de
kroniekschrijvers uit die dagen, rij.pe vruch
ten afwierpen voor Vlaanderen.
Nadat hij, reeds in 1187 Gent allerlei rech-
ten had toegekend, kreeg Hulst de stadsrech
ten in September 1180.
Inderdaad behoort Hulst tot de oudste ste-
den van ons land. Dat voorrecht deelt de
oude stad met slecbts 12 steden, die v66r de
dertiende eeuw stadsrechten kregen, als Ame-
muiden, Biervliet, D©venter, Dordrecht, Gro-
ningen, s HertogenJbosch, Maastricht, Nijme-
gen, Stavoren, Tiel, Utrecht en Zutphen.
Het verkrijgen van stadsrecht was van be-
teekeniis. Stadsrecht, zoo vertelt prof. H.
Brugmans, is niet een scherp te omlijnen be-
grip, maar het algemeene karakter van het
begrip sluit zelfstandigheid in, meer of min
der, van hooger hand, hetzij dat van den
keizer of dat van den onmiddellijiken lands-
heer. Zelfstandigheid in bestuur, rechtspraak,
financien, ook op m-ilitair, economisch en
sociaal gebied, was het kenmerk van de stad.
Die zelfstandigheid was oorspronkelijk ge-
ring, maar zij groeide spoedig en maakte ten
slotte de steden tot kweekplaatsen van auto-
n-omie niet alleen, maar ook van vrijheid en
gelijikheid.
Waarschijnlijk was het toekennen van stads
rechten aan Hulst een uiting van vreugde
van den graaf van Vlaanderen over de groote
onderscheidingen, welke hij van de zijde van
den koning van Frankrijk mocht ontvangen,
voor wien hij, als regent optrad. Hij mocht
het koninklijike zwaard dragen en werd tevens
graaf van Vermadois.
Ofschoon Hulst reeds in 1180 stadsrechten
had gekregen, duurde het nog wel tot het be
gin van de vijftiende eeuw voor men eraan
dacht de stad sterker en in staat van verde-
diging te maken. Zooals alle steden 'in die
dagen moest Hulst van wallen, muren, grach-
ten worden voorzien, maar het duurde wel
tot de tweede helft van de 15e eeuw voor
Hulst een versterkte plaats kon worden ge-
noemd. Een begeerde plaats scheen het wel
Vooral in den den tachtigjarigen oorlog.
Het jaar 1591 was voor den stadhouder
Prins Maurits een tijdperk van triomfen.
Zutphen werd onverhoeds aangevallen en in-
genomen. Deventer volgde. En toen beraamde
Maurits een nieuwen aanslag in Zeeland.
Op een goeden dag verscheen hij aan het
hoofd van vier duizend man, die in drie hon-
derd vaartu-igen over de Schelde werden ver-
voerd, in het land van Waes, vermeesterde
verscheidene Spaanische schansen en sloeg
toen het beleg om Hulst. De verraste bezet-
ting, die zich door het doorsteken van den
dijk 'bij Calloo van spoedigen bijstand versto-
ken zag, trok, bij verdrag de stad uit, zoodra
ze zag ,,dat het meenens werd, want Maurits
begon met de batterij tegen de stad te rich-
ten. Hulst kwam in ons bezit op den 24sten
September 1591.
Maar niet al te lang bleven wij in het bezit
van de stad. In 1596 moesten wij haar weer
afstaan aan den aartshertog Albrecht van
Oostenrijk. In den nacht van den lOden Juli
1596 was kolonel La Barlotte, aan bet hoofd
van 1500 man over bet kanaal gekomen, het
welk Hulst ten zuiden van Vlaanderen
scheidde. Hij mam een daar gelegen sobans,
die slechts door 30 man was bezet. Graaf
George van Solms, wien het opperibevel van
Hulst was toevertrouwd, vernam eerst door
geweerschoten de aantocht van den vijand.
Hij deed daarop dadelijk een uitval, maai
werd teruggeslagen. De stad was zeer slecht
versterkt. De Zeeuwen meenden met een hoo-
gen muur en een gracht te kunnen volstaan.
Hier had de zuinigheid de wijsheid bedrogen.
In 1640 deed Frederik Hendrik een ver-
geefsche pogimg om de stad te heroveren
doch in 1645 gelukte hem d-it. In 1672 werden
de dijken rondom Hulst doorgestoken, en het
land ge'inundeerd, teneinde de Franschen te
beletten de stad te bezetten. Jaren verliepen
eer het land in de omgeving weer drooggelegd
werd. In 1747 viel de stad door verraad in
handen der Franschen. Het werd toen een tijd
van achteruitgang voor de bloeiende stad; de
haven sliibte dicht, terwijl de omgeving door
watervloeden geteisterd werd.
De stad heeft ook alle beroeringen, die met
den ..Franschen tijd" gepaard gingen meege-
maakt. Het laatst van Maart 1814 ver-
dwenen de Franschen er echter om niet meer
terug te keeren.
Bij den Belgisehen opstand in 1830 is de
stad nog een paar maanden door Belgen
bezet geweest, die er een bestuur aanstelden,
doch 27 October 1830 heengingen en in bet
jaar 1831 kwamen te Hulst Nederlandsche
troepen. Simds heeft zich, als elders, de toe-
stand normaal ontwikkeld, zooals wij dien
thans kennen.
Het rijke programma der lOdaagsche fees-
ten maakt melding van muziek- en zanguit-
voeringen, tentoonstellingen, historische op-
tocht openlucbtspel, vuurwerk enz., terwijl
ook „Oud Hulst" als attractie terrein is in-
gericht.
Het is voor de feestvierende stad, voor de
verschillende commissies en hunne mede-
werkers die alle krachten hebben ingespan-
nen voor een schitterende feestviering te
hopen, dat in de eerstvolgende dagen het weer
wat milder moge zijn dan we het in de laat-
ste weken hebben ondervonden, want feest-
vieren in een versierde stad en in de open
lucht, bij afwisselende regenbuien is niet de
ddt.
Morgen komt voor Hulst een der hoofd-
momenten, het bezoek van de Koninklijke
Familie, die er geruimen tijd vertoeft, en
daarbij het eerste uittrekken van den histo-
rischen optocht zal gadeslaan.
BESMETTELIJKE ZIEKTEN.
Het aantal aangegeven gevallen van he-
ismettelijke ziekten over de week van 3 tot
en met 9 Augustus in de provincie Zeeland
bedroeg Roodvonk: Middelburg 4. Diphtherie:
Grijpskerke 3; Poliomyelitis (Kinderverlam-
ming): Zierikzee 2.
Voor het geheele Rijk bedroeg het aantal
gevallen van poliomyelitis anterior acuta 37.
Er werden geen gevallen van encephalitis
na inenting ter kennis van het Staatstoezicht
op de Volksgezondheid gebracht.
AXEL.
Hedenmorgen om 10 uur had de eerste
steenleggimg plaats voor de Chr. Bewaar-
school. Daartoe waren samengekomen het
Schoolbestuur, aannemers en werklieden be-
nevens een aantal belangstellenden. De voor-
zitter van het schoolbestuur den heer J. M.
Oggel, sprak daarbij de volgende rede uit;
Geachte vrienden en medestrijders voor de
eere Gods.
Samengekomen om getuige te zijn van de
groote daden des Heeren in Zijne goede gunst
ook over de plaats onzer inwoning betoond,
verzoek ik Uwe aandacht om eerst uit Zijn
Woord den 8en psalm te lezen.
Hier zien wij geteekend de heerlijkheid
macht en- rykdom onzes Gods, en
en vinden we tevens de dooge roeping die Hij
den mensch in het rijk der schepping oplegt;
de hooge plaats, waarop Hij hem stelt en de
hooge eere waar toe Hij hem verwaardigt.
De hooge verantwoordelijkheid die den
mensch hierdoor dringt tot eene werkzaam-
heid ter eere van Hem, uit Wien, door Wien
en tot Wien alle dingen zijn.
Die roeping ons opgelegd trachten wij ook
te vervullen door onze kinderen bekend te
maken met onzen God en Zijnen dienst.
Daartoe is door onze ouders met hunne
zwakke financieele kracht, doch steunende op
de hulp en kracht van hunnen en onzen God,
overgegaan tot het stichten van eene school,
waar de kinderen Christelijk onderwijs kon-
den ontvangen.
Hun geloofsvertrouwen is niet beschaamd,
getuige de kolossale voortgang die het Chr.
Onderwijs hier ter plaatse mocht maken, zoo-
dat het getal kinderen dat bij den aanvang
een 40-tal bedroeg, thans in beide schole'n
geklommen is tot ruim 600.
En waar de plaatselijke omstandigheden
noopten om ook voor de kleinere kinderen
leiding en gemeenschappelijke verzorging en
bewaring op ons te nemen, daar was onze
schoolvereeniging in zijne ledenvergadering
dit jaar ook direct bereid deze taak te ver
vullen, zoodat tot stichting van eene Chr.
Bewaarschool besloten werd. De voorberei-
dende werkzaamheden werden aangevat, en
zoo staan wij thans gereed den eersten steen
te leggen van het gebouw, dat nevens onze
Chr. scholen, hier moge staan als een monu
ment van de trouwe hulp onzes Gods.
Wij wenschen diegenen, die den bouw heb
ben ondernomen alsmede de werklieden die
er aan arbeiden voorspoed en zegen op hun
nen arbeid, mogen zij onder dezen arbeid
voor ongelukken worden bewaard.
Wij bidden van onzen God, dat hij dezen
arbeid en den arbeid die later in Zijnen naam
onder onze kleinen zal worden verricht met
Zijnen onmisbaren zegen moge kronen en Hij
die daardoor doet strekken tot zegen van
diegenen die hier leiding ontvangen, ten zegen
ook voor de plaats onzer woningen, en bovenal
tot eere van Hem die ook uit den mond der
kinderen en der zuigelingen Zich lof bereid
en sterkte gegrondvest heeft, zoodat wij hier-
mede ook eeuwigheidswerk mogen verrichten
tot glorie van Hem Wien toekomt alle eer,
want Zijne is het Koninkrijk en de kracht en
de heerlijkheid in eeuwigheid.
Daama ging hij over tot legging van den
eersten steen en was deze korte plechtigheid
geeindigd.
SAS VAN GENT.
Uitdieping van het kanaal en...4
Sedert eenigen tijd iis men tusschen Sel-
zaete en Gent bezig met de uitbaggering van
het kanaal, teneinde dit weer op de vereischte
diepte te brengen.
Met bakken wordt het uitgebaggerde zand
tot dicht bij de Nederlandsche grens gebracht
en door middel van een pompinstailatie over-
gespoten in een bezinkkom, vie zich daar ter
plaatse ten Zuiden van den z.g. heuvel be-
vindt.
Aanvankelijk een tamelijk uitgestrekte
diepte is dit terrein langzamerhand zoo hoog
gekomen dat zich het peil gelijkvloersch met
den kanaaldijk bevindt.
In de kom van de gemeente Selzaete heeft
men ook een tijdlang dit baggerwerk onder
nomen, maar heeft daarmee moeten ophou-
den, om zeer geldige redenen.
Het bleek n.l. dat de straat langs het
Kanaal op verschillende plaatsen begon weg
te zakken en de huizen daaraan gelegen be-
denkelijke scheuren begonnen te vertoonen.
Was in het begin van den vorigen winter
al reeds een gedeelte van de kanaalkade plot-
seling weggezakt, zoodat gevaar voor het
tegenover den kuil staande huis groot begon
te worden, thanis deden zich weer op andere
punten verzakkingen voor.
Het aanvullen met zand en steen scheen
geen goed resultaat op te leveren, want ook
het daarin gestorte materiaal was, nadat weer
met het uitdiepen werd voortgegaan, in de
diepte verdwenen, zoo zelfs, dat ter hoogte
van een meubelmagazijn weer een gapende
kuil ontstond en gedacht werd, dat het heele
magazijn daarin zou terecht komen.
Om eventueele ongelukken te vermijdeti
werd er bij het huis een waakpost geplaatst,
die hij het minste verschijnsel de bewoners
moest waarschuwen onmiddellijk uit het be-
dreigde huis de wijk te nemen.
Voorzichtigbeidshalve heeft men na deze
bedenkelijke verschijmselen maar opgehouden.
De belanghebbende persoon van wie deze
mededeeling afkomstig is, heeft zich nu tot
de gemeente om schadevergoeding gewend,
doch tot op dit oogenblik is nog geen beslis-
sing in deze zaak genomen, omdat nog niet
vaststaat welk lichaam voor de ondervonden
schade aansprakelijk gesteld moet worden.
en daarbij in uitzicht te stellen dat voor de
komende periode de pachtsom om de 2 of 3
jaar opnieuw zal worden vastgesteld.
INVOER VAN HERRAUWENDE DIEREN
IN BELGIe.
De invoer van herkauwend vee uit Ne-der-
land over de douanekantoren Esschen station
Esschen dorp, is verboden. Over het grens-
kantoor Santvliet is deze invoer echter weer
toegelaten.
HET STIKSTOF-SYNDICAAT.
Het stikstof-syndicaat heeft- naar uit Ber-
lijn aan het Alg. Hbl. gemeld wordt, voor het
bemestingsjaar 1930—1931 de prijzen verlaagd
van: zwavelzure-ammoniak, type 2, zoutzure
ammoniak en kalk-ammonda, ammonia-sal-
peter en stikstof. De pnijtzen zijn verlaagd,
teneinde den landbouwers tegemoet te komen
in den moeilijken tijd, die thans wordt door-
gemaakt.
Met uitizondering van die van natrium-
salpeter zijn alle prijizen bovendien nog meer
verscheiden, al naar gelang van het product,
dat wordt geleverd.
ZONDAG 17 AUGUSTUS 1930.
Ned. Herv. Kerk.
Ter Neuzen. 914 u. en 2 u., Dr. L. J. Cazemier.
Sluiskil. 9% u. en 2 u., de heer L. Dek.
Hoek. 9% u. en 2% u., Ds. E. Raams.
Zaamslag. 9% u- en 2% I-*3- G. van Dis.
Sas van Gent. 9y2 u„ Ds. H. Akersloot van
Houten Roos.
Philippine. 2 u., Ds. H. Akersloot van Houten
Roos.
Gereformeerde Kerk.
Hoek. 10 u. en 3 u., Ds. J. B. Vanhaelen.
Zaamslag. 9% u. en 2 u., Ds. A. Thielen.
van Maassluis.
Chr. Gereformeerde Kerk.
Zaamslag. 914 u. en 214 u., Ds. Tolsma.
Gereformeerde Gemeente.
Ter Neuzen. 10 u., 3 u. en 514 leesdienst.
Axel. 9% u. en 214 u., leesdienst.
Oud-Gereformeerde Gemeente.
Ter Neuzen. 10 u., 3 u., en 614 h., leesdienst.
Lokaal „Eben-Haezer".
Kerkhoflaan, Ter Neuzen.
Nam. 514 u., Evangelisatie.
R.K. Kerkdiensten te Ter Neuzen.
Zoncag zijn de H.H. Diensten om 7 8% en
10 uur. 's Namiddags om 214 uur k°L
PACHTPRIJZEN IN ZEELAND.
Het Centraal Zeeuwsoh-Pachtbureau van
de Zeeuwsche Landbouw-Maatschappij doet
een emstig heroep op vele verpachters van
landerijen om alle medewerking te verleenen
om de pacbtprijzen op een zoodam-ge hoogte
te brengen, dat de pachters in staat zullen
blijven aan al hun verplichtingen te voldoen
en wel door voor de thans nog loopende pacht-
jaren den pachtprijs opnieuw vast te stellen
Ulvenhout, 12 Aug. 1930.
Menier,
Nie om te kla-
gen, maar't is gin
gezegend jaar,
amico. 't Valt van
alle kaanten teu-
gen.
't Is toch zo'nen
aari'gen tijd, ee
Ge wit niemeer of
ge heter bent mee
'nen goeien of
mee 'nen kwaaien
oogst.
As me vruger
naar bed gongen,
dan keken me nog
's effekes naar de maan, in welken hoek
d'n wind sting en bepeimsden goeie en kwaje
kaansen veur 't gewas op de velden, dat daar
stillekes te slapen lag onder 't schijnsei van
't zulveren maantje. En as me dan de klink
van de deur omgooiden, mee 'n klein bietje
aangst, zou 't van-nacht wel goed gaan?
dan gongen me zwijigend ons uitkleejen,
keken nog 's efkens naar de locht en stapten
zwijgend in de bedstee, mee alle gedachten hij
de velden, die 'nen heelen nacht blootgesteld
laggen aan de wispelturige natuur, zonder
da-g-er zelvers bij was.
,,Jiah!" zuchtte Trui dan, as me onder
de wol laggen en ik antwoordde: „jah!"
en dan begrepen me mekare wel.
En as er dan 'nen wind gestooten kwam
teugen 't hu-is op; as dan- de takskes van d'n
notele^r teugen de pannen rooschen; of as
me-n-'t boscb in de verte beurden zuchten,
dan -brak ons 't zweet wel 's uit. Dan zeeen
me niks maar wlesten van mekaar da me
wakker laggen, mee wijdopen oogen en 't
hoofd 'n bietje van 't kussen af om alles
goed te kunnen beliisteren. Ja, amico, dan
gongen me wel 's mee veul, heel veul zurgen
slapen, veural toen me pas begonnen waren
en eenen nacht oew heelegaar zouw emmen
verinneweerd. Oew abben-en-houwen naar de
pinnekes!
Maar nouw?
Ge gooit 's aves dikkels d'n klink om mee
veul lawijd, denkt niet om maan, wind en
sturm en 't eenigste wa-d-oew hart nog hee,
da zijn de biesten.
Waant 'nen vetten of 'nen schralen oogst,
jlngez. Med.}
veur mijn part heelemaal ginnen, t is alle-
maal den toet mem! Melk op 'nen riek!
In 't veurjaar, Mei en Juni, toen groeide
en bloeide-n-alles onder 't stovende zonneke,
da ge gezeed zouw emmen: 't zonneke strooit
goud over ons laand!
Blomkoolen, amico, 'n veld vol, zoo groot
as oew hoofd, da ge ze mee twee haanden
dragen moes, keb ze verkocht veur drie
centen per stuk. Ja, -ge kun't kostelijke goed
toch nie laten verrotten op d'eerde!
Maar op die manier schiet 'r nie veul mee
op. Wor-d-oew zweet nie betaald!
Me ploeteren veur d'n keizer z'nen baard;
veur noppes.
En daar kunnen nje zelvers nog gin
kwaaie segaar veur koopen, amico. Gaat 'r
dus maar aan staan!
Neee, zoo is 't gin aarigheid meer.
En nouw is op 't eind van 't liedje de rom-
mel nog verrengeld ok 't Koren, dat er bij-
gestaan hee as 'n zee van goud, lee platge-
slagen teugen d'fedrde. Bakken water zijn d r
opgekledderd da-d-et loswoelde-n-uit d'n pap-
perigen grond. De sturm is 'r deurgetrokken
da-d-et er allemaal neerleet as weerborstels.
En as ge me nouw vragen zouw: ,,is da
d-erg veur oew?" dan zou k motten zeg
gen: ,,-verstaampt as 'k 't weet."
Toen 't -in d'n veunzomer allemaal vol van
schoone beloftes was, is 't bij die beloftes ge-
bleven; nouw alles plat leet, ollee, nouw val
't mescbient nog 'n bietje mee!
En daarom: as me 's aves naar bed gaan,
kijiken Trui en ik mekaar 's aan mee 'n paar
doffe koeienoogen en praten nergens over.
In bed beur ik ze dan wel 's zucbten, maar
dan doei 'k maar net of ik slaap
De marten worren ier volgegooid mee
gruuntes en fruit uit d'n Bels en as ge n
kwartje in oewen zak stikt, dan kopte veur
'n groot huishouwen veur twee, drie dagen de
sehoonste gruunten. Komkommers as crm c n
drie veur 'n dulbbeltje! Princesseboontjes,
'nen stuiver d'n kielo. Reken 's uit, amico,
eer ge 'nen kielo van die boontjes geplukt bet!
En da veur vijf centen. Nouw reken ik nie
d'n -zaai, 't spitten van d'n akker, 't wiejen,
't maandenlaank verzurgen, 't naar de stad
brengen, enzoovoorts
't Uitgaan mee d'n gruuntenwagel, ok daar
is d'aarigheid heelegaar af. Die wefkes die
pingelen, die pingelen amico, neee jonk, ze
halen 't bloed onder oew nagels vandaan! En
gif ze 's ongelijk
Keb er gentje bij, ollee as t nie zo n
aarig ding was, ha'k ze allaank gezeed waar
ze naar toe kon loopen, maar boe gaat da, ee?
't oog wil ok ward-emmen!
Vleeje week docbt ik zoo toen 'k bij d r
had a-angebeld, nouw za'k oew toch s gin
kaans geven om weer af te leggen te pin
gelen.
„Mergen, mevrouwke," zee ik goed gemutst.
toen ze veurkwam, ,,smerig wirke, ee! Wa
zal 't zijn vandaag?"
'k Had 'n leut, stiekum leut, amico, waant
ik docht zoo: 'k zal oew vandaag veur zijn,
schat van 'n bloedzuigerske!
Ze kwam aan d'n wagel, trok 'n heel be-
denkelijk gezicht en wees naar 'nen blomkooi,
groot genogt veur 'n weeshuis.
„Kost ie?" vroeg ze.
,,As ge nouw vandaag 's nie pingeit." zee
ik," „dan za'k oew 'nien prijs noemen, waar
ge'm zelvers nie veur maken kunt!"
't Zal me taenieuwen," dee ze uit de hogte.
Hier" zee ik, en ik pakte-n-'m met twee
haanden vast, „die krijigde nouw vandaag
's veur niks; 't is toch kepot!"
En nouw kunde me geleuven of nie, amico,
maar veur ze'm aanpakte, bekeek ze m nog
's van alle kaanten, toen naar d'n wagel of
't d'n grotste wel was en toen zee ze: „goed,
maar dan mot te'r zo'nen komkommer bij
doen veur d'nzelfden prijs".
Laat 'k oew vertellen dat d'n blomkooi uit
m'n haanden over de keien rolde. „Bedaankt
veur de klandisie," zee ik en pakte d'n wagel
op en riep: „vort Blek!"
Toen 'k van den mergen laangst kwam,
sting z'aan de deur en riep me.
,,Wa vraagde veur twee kropkes slaai
„Drie kwartjes," zee ik zonder blikken of
blozen.
„Vijfenzeventig centen?"
„Vijfenzeuventig cent, jawel!" kmk-
te-n-ik.
,,In gin vijfenzeventig jaren, gromde ze.
Koom ik teugen dieen tijd nog wel s
verom; vort Blek!" zee ik kalm, en weg
waren me.
Toen ik 't Trui vertelde, wier ze rood en
wit om de beurt en gooide d'r muts van d'r
linker- naar d'r rechteroor, overentweer.
Daar hfc'k gin woorden meer veur," zee ze
toen eindelijk en da-d-ee ze nog nooit gezeed.
amico! ,,'k Staai perplekt", schudde Trui mee
d'r hoofd: „denken ze soms da-me-n-et gesto-
len emmen?" en ze sloeg mee de vust op
tafel da m'nen koffie omviel. En Dubbeleen.
de kat, schoot er van onder de kast.
„Keb gruuntes overg'ouwen," zee iR
za'k 't laten?"
zee ik, ,,waar
Gooi't zooike maar op d'n miestkuil, foe-
terde Trui en toen amico, ollee, 't is haard,
jonk, toen sprongen twee groote tranen in
d'r oogen.
Emmen daar ons zweet veur gelaten
snikte ze en toen hfe'k de boel maar stillekes
in 'n hoeks-ke van d'n stal geleed, om weg te
zijn, waant 'k zie Trui veul liever mee heele
