ALGEMEEN NIEUWS- EH APVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Vampier-Vleugel
No. 8550.
WOENSDAG 9 JULI 1930.
70e Jaargang
IVIXNLAKO.
FETJILLET0H,
EEITEELAEl,
VEREENIGIN G VAN NEDERLANDSCHE
GEMEENTEN.
SAX ROHMER.
27)
COURANT
.BONNEMEVTSFRUB: B^en Ter Neuzen ,1,40 per 3.madden -
f>. po,t 1,80 per 3 maanden - Bt) voor uitbetalmg fr. per post ,6,60 per jaar
VPor Belgie en Amertka 2,25, overlge lan den ,2,60 per 3 maanden fr. per post -
Abonnementen voor bet bulteniand alleen bij vooruitbetalmg.
(JMgeefster: Firma P. VAN DE SANDE.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTI8N: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,30.
Grootere letters en clichg's wor den naar plaatsrulmte berekend.
HandelsadvertentlSn bt) regelabonnement tegen vermlnderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrtjgbaar Is. Inzendlng van advertentiSn liefst 66n dag voor de nitgave.
BIT BEAD VERSCHUNT 1EDEKEN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
UITtOTlNG GELDLEENING.
Burgemeester en Wetbouders vanTER
NEUZEN, brengen ter kennis van be g
benden, dat in hun vergadering van 8 Juli 11.
zrjn ^tgeabU at1es nos. 11, 14 en 21 in de
geldleening groot ,17.500,- aangegaan
b. de obligatie no. 3 in de S®ld'eening &root
f 7500 aangegaan in 1910.
De obligaties zijn aflosbaar 1 October a.s.
ten kantore van den ontvanger deze g
meente, bij de Amsterdamsche Am
sterdam en bij Julius Oppenbeims Bank te
Groningen.
Ter Neuzen, den 9 Juli 1930.
Burgemeester en Wetbouders voomoemd,
J HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
NEDERLAND EN HET MEMORANDUM
VAN BRIAND.
Het Tweede Kamerlid Schaepman heeft
den minister van buitenlandscbe zaken de
volgende vragen gesteld:
1. Heeft de minister kennis genomen van
de publicatie door het Fransche ministerie
van buitenlandsche zaken van het antwoord
der Nederlandsche regeering op het Fan-
Europa-memorandum van minister Briand
2 Vindt de minister het een juisten gang
van zaken, dat de Nederlandsche pers en dus
ook het Nederlandsche volk, via het Fransche
ministerie van buitenlandsche zaken wordt
ingelicht over daden van de eigen regeermg
te meer, daar het niet is aan te nemen, da
het Fransche ministerie tot publicatie is over-
gegaan zonder overleg te hebben gepleegd
met de Nederlandsche regeering en zonder van
deze een toestemming te hebben ontvangen.
3 Is de minister bereid maatregelen te
nemen, opdat in gevallen, waarbij een vreem-
de regeermg overgaat tot publicatie van een
nota of brief der Nederlandsche regeermg,
ten minste gelijktijdige publicatie in de Neder
landsche pers verzekerd zij?
(De volledige tekst van het Nederlandsche
antwoord was Zaterdag verstrekt door het
Nederlandsche correspondentiebureau in Den
Haag en het antwoord was reeds Vrijdag in
de Fransche bladen gepubliceerd.)
DE RIJWIELINDUSTRIE.
Uit het maandschrift van het Centraal
Bureau voor de Statistiek blijkt, dat het aan-
tal gebouwde rijwielcn elk jaar strjgt. De
toeneming bij het jaar 1928 bedraagt bijv. 4.1
pet., dat was het jaar te voren nog grooter.
De groote rijwielfabrieken (die met een pro-
ductie van ten minste 500 fietsen per jaar)
bouwden in 1029 niet minder dan 209.700
fietsen met banden (verkoopwaarde
10.973.500) en 5500 zonder banden. De rij-
wielmontage-inrichtingen (deze bouwen fiet
sen van door andere fabrieken geleverde fra
mes en onderdeelen) maakten 89.400 fietsen
met banden (verkoopwaarde ,3.707.000), 360
zonder banden,, 110 driewielers met bak en
718 zonder bak.
Bovendien zijn door de groote framebou-
wers in 1929 109.800 frames gemaakt. Hier-
onder is begrepen de totale productie aan
frames der rijwielfabrieken, welke minder dan
500 rijwielen 's jaans bouwen. De productie
van een anderen te leveren rijwielframes is
in hoofdzaak bestemd voor rijwiel-montage-
inrichtingen, daamaast herstellers en sme-
derijen, die op het platteland ook wel rijwie
len bouwen, terwijl zij ten deele worden uit-
gevoerd.
Uit bovenstaande cijfers en die van den in-
en uitvoer der frames kan het aantal in Ne-
derland vervaardigde rijwielen benaderd wor
den. Dit aantal bedroeg 450.000 in 1929,
373.500 in 1928, 307.500 in 1927, 129.000 in
1924 en 108.700 in 1922. Voor deze productie
werken dagelijks ruim 2350 menschen en vele
motoren tot een gezamenlijk vermogen van
1855 P.K.
Hoe duur ons karretje wel is? Wel de prijs
daalt nog steeds.
De gemiddelde prijs gemaakt door de rij
wielfabrieken voor een rijwiel met banden
was in 1929 52.90 tegen 53.70 in 1928,
,54,90 in 1927, ,69.40 in 1924, ,88,90 in 1922
en 113.80 in 1921.
Het te Zwolle gehouden congres van de
Vereeniging van Ned. Gemeenten, heeft na
een korte begroetingsredie van den voorzitter
den heer Wendelaar, burgemeester van Alk-
maar, behandelt de prae-adviezen uitge-
bracht over de volgende vragen:
Is ten aanzienvan de subsidieering voor
verbetering en onderhoud van gemeentewe-
gen, welke van intercommunaal belang mo-
gen worden geacht, de regeling, welke prak-
tijk is geworden onder de werking van de we-
genbelastingwet, voor de gemeenten bevredi-
gend, mede wat betreft de hoegrootheid van
het subsidie voor die wegen, welke gebraeht
zijn op het .rijkswegenplan of op het provin-
ciaal wegenplan en wat betreft de mate,
waarin wegen op deze plannen zijn gebraeht?
Zoo niet, op welke wijze moeten dan de
lasten worden bestreden van verbetering en
onderhoud van gemeentewegen, welke nu, of
in de naaste toekomst, van belang geacht
mogen worden voor het intercommunaal ver-
keer?
Prae-adviseur mr. P. J. Kallen, referendaris
ter gemeentesecretarie te Maastricht, beant-'
woordde de eerste vraag beslist ontkennend.
Hij bepleitte het instellen van wegenfond-
sen voor iedere provincie of gemeente, welke
wegenplannen in beheer en onderhoud heeft,
waaruit dan de kosten van onderhoud en ver
betering gefinancieerd moeten worden.
Waar het vraagstuk of het overnemen der
gemeentelijke planwegen door de provincie
een oplossing zou zijn zoo veel omvattend is,
ging de prae-adviseur er in dit verband niet
verder op in.
Prae-adviseur mr. R. H. baron De Vos van
Steenwijk, griffier van de Tweede Kamer,
kwam tot de volgende conclusies:
De werking van de wegenbelastingwet is
voor de gemeentelijke wegen niet bevredigend,
doordat het bedrag aan subsidie verhoudings-
gewijs gering is. Ondanks de stijgende op-
brengst van de wegenbelasting in 1926 ge-
raamd op 6.200.000, nu op 8.500.000, blijft
het aandeel der provincie te laag en dus ook
wat de gemeenten hieruit toegewezen krijgen.
Beteekenende verbetering voor de gemeenten
kan alleen volgen uit het vervallen van de
percentages genoemd in art. 32 sub 2.
Wijziging van art. 1 der Waterstaatswet
van 1900 zou kunnen bespoedigen het over
nemen van het rijk van gemeentewegen, voor-
komend op het rijkswegenplan. Zoolang nog
geen hoogere uitkeering ontvangen wordt, is
het moeilijk te zeggen op welke wijze de kos
ten van verbetering en onderhoud der ge
meentewegen bestreden moeten worden. Mo-
gelijk zou zijn een regeling tot belasting op
paardentractie als bestaande in de provincie
door
Vervolg.)
Hij liep lachend weg, de eetkamer door
en de hall in en liet mij, in tweestrijd of
ik geergerd of dankbaar moest zijn, bij de
openslaande deuren adhter. Maar geen
drie minuten later kwam ik de eetkamer
in en zag daar, naast elkaar op een van
de rustibanken, de twee dames. De stoel
van Madame stond achter een soherm in
den hoek.
,,Zoo, Mr. Knox", begroette Madame
mij toen ik binnenkwam. ,,Waar zijn de
anderen? Alle twee gedeserteerd?"
,,Niet gedeserteerd. Van het rechte
pad afgedwaald", zou ik zeggen.
„Gaan wandelen, zonder vooraf te
vragen of het modht", zei Val Beverley.
Ik lachte en trok een stoel tot voor de
bank. Madame de Stamer zat te rooken
maar Miss Beverley had geen cigaret. Ik
hield haar mijn koker voor en toen ik,
nadat ze zich bediend had, een lucifer
aanstreek en haar dien voorhield, ontdekte
ik, bij het licht van het oranje-gele vlam-
metje, weer nieuwe aantrekkelijkheden in
haar lief zacht geziobtje. Maar juist op
dat oogenblik kwam Pedro binnen en
bracht 'Madame in het Spaansch een
boodschap over.
„Mijn stoel, Pedro beval ze kortat
,,Ik kom onmiddellijk".
De Spaansc'he butler reed den stoel
over den parketvloer naar haar toe, tilde
haar, met een handigheid, die van veel
Groningen, waarvoor echter dan een wette-
lijke regeling het gewenscht zou zijn. Overi-
gens zullen de gemeenten hun kosten moeten
blijven bestrijden, hetzij uit hun gewonen
dienst, hetzij uit leeningen ieder voor zich te
beoordeelen.
BEURSKOERSEN EN ALGEMEEN
RADIO-PROGRAMMA.
De „Algemeen-programma"-commissie voor
den Radio-Omroep heeft aan het persbureau
Vaz Dias te Amsterdam het volgende schrij-
ven gezonden omtrent haar beslissing inzake
de beurskoersen.
„De commissie heeft kennis genomen van
uw mededeelingen aan den secretaris der
commissie, aangaande de uitzending van de
beurskoersen als onderdeel van het algemeen
programma.
De commissie is overtuigd, dat het aantal
luisteraars naar deze koersen niet gering is.
Tegenover dezen kring van luisteraar3
staat echter 'n veel grootere groep, die in de
beurskoersen niet alleen geen belang stelt,
maar voor wie de beurskoersen zelfs een on-
gewensehte onderbreking vormen van het
rajdio-programma.
Tenslotbe meent de commissie, dat het vol-
doende is, indien de beurskoersen op e£n zend-
station worden uitgezonden, waarvoor de
mogelijkheid blijft bestaan, omdat het alge
meen programma telkens slechts op een sta
tion wordt uitgezonden.
Op grond van deze overwegingen heeft de
commissie geen aanleiding gevonden op haar
besluit tot afwijzing van de beurskoersen als
onderdeel van het algemeen programma
terug te komen".
CONTROLE OP DE
RADIO-UITZENDINGEN.
Bij algemeenen maatregel van bestuur is
vastgesteld een radiocontrolereglement, het
welk in werking treedt op den tweeden dag
na dien der dagteekening van het Staatsblad,
waarin het is geplaatst. Hierbij is o.m. be-
paald, dat de controle op de uitzendingen
van den radio-omroep wordt uitgeoefend
door een commissie van vijf leden, aan welke
3 ambtenaren als radio-omroep-controleurs
worden toegevoegd.
De controle zal zoowel preventief als
repressief zijn.
De preventieve controle bestaat uit het
vooraf onderzoeken van de programma's.
waarbij overlegging kan worden gevraagd
van een schema of van e'en tekst der uitzen
dingen.
De repressieve controle bestaat uit het
luisteren naar de uitzendingen en het even-
tuieel opnemen daarvan op wasrollen.
Ingeval het uitgezondene afwijkt van het
toegelaten programma, zal de uitzending kun
nen worden afgebroken. Overigens zal geen
afbreking eener uitzending mogen plaats
vinden.
Onverminderd de in het radioreglement
gestelde straffen en de in de machtigingen
gesteldej boetebepalingen, kan de radio-om-
roep-controlecommissie aan den minister van
Waterstaat voorstellen de verantwoordelijke
omroep-organisatie voor een bepaalde-n tijd
niet te doen uitzenden.
Bij Koninklijk Besluit zijn voorts op voor-
dracht van den minister van waterstaat
benoemd tot leden van de radio-omroep-con-
trolecommiasie dr. J. TH. de Visser, tevens
voorzitter; mr. B. M. Berger, mr. P. E. Briet,
mr. E. N. van Kleffens en mr. W. H. M. Wer-
ker; de secretaris van den Radio-raad is
ambtshalve secretaris van de commissie. De
leden worden telkens voor 4 jaar benoemd,
doch zijn terstond herbenoembaar.
oefening sprak, op en zette haar tusschen
de kussens, de plaats waar ze al zulk een
groot deel van haar leven doorgebracht
had.
,,Ik mag wel even gaan, he kind? zei
ze tegen Val Beverley. ,,Je hebt Mr.
Knox toch... Ik ben over een paar minu
ten weer terug".
Madame de Stamer reed met vlugge
nerveuze bewegingen weg, stuurde de
deur door, die Pedro voor haar openhield,
en verdween de hall in. Val Beverley en
ik waren alleen.
Ik was te blij met dit onverwadhte
tete-a-tete, om me het ihoofd te breken
over de redenen, die me dit genoegen
verschaft hadden. Maar als ik me den
tijd gegund had, om er over na te den-
ken, zou ik allicht tot een paar merk-
waardige conclusies gekomen zijn. Want
het wegroepen eerst van den gastheer
en daarna van de gastvrouw, was abso-
luut niet in den geest van den heer des
huizes, die eerder over een te veel, dan
over een te weinig aan hoffelijkheid
tegenover z'n gasten beschikte. Maar op
dat oogenblik kwamen dergelijke over
wegingen niet bij me op.
Opeens, voor ik den tijd gehad had iets
te zeggen, schrok het meisje voor me op
en legde haar hand op mijn arm.
,,Hoort u niets?" vroeg ze fluisterend.
„Zoo'n eigenaardig soort geluid?
„Neen", gaf ik haar ten antwoord.
,,\Vat voor geluid was het?
,,Een eigenaardig soort geluid; net...
net... het klapwieken van vleugels
Ik zag, dat ze opeens heel bleek ge
worden was. En dat bleek-worden was
de bevestiging van iets, dat ik half ver-
moed had, namelijk, dat haar leven op
Cray's Folly een voortdurende strijd
tegen het een of ander spookbeeld was.
Haar vroolijkheid en haar luchthartigheid
waren een pose. Want in haar groote,
DE ONDERHANDELINGEN OVER HET
SAARGEBIED MISLUKT.
Hoewel het herichit van de Matin, dat de
onderhandelingen over het Saargeibied reeds
zijm afgebroken zoowel uit Parijs als uit Ber
lin officieel is tegenigesproken, staat wel vast
schnijft de N. R. Crt., dat zij mislukt zijn.
Wel beraadslagen nog een paar subcommis-
sies en zullen de gedelegeerden vermoedelijk
afspreken, in het najaar het contact te her-
vatten, dock ook dan zal over het groote
punt van geschil: de eigendom van de Saar-
mijnen, een compromis al zeer moeilijk te be-
reiken zijn.
De maandenlang te Parijs voortgezette be-
sprekinigen waren een uibvloeisel van overleg
tusschen Brianid en Stresemann trjdens de
eerste Haagsche schadevergoedingsconferen-
tie geweest Zij beoogden, een regeling te
vinden voor een vervroegde teruggaaf aan
Duitschland van het Saargeibied, dat krach-
tens het vredesverdrag nog vijf jaar onder
bestuur van een door den Volkenbond be-
noemde regeeringscommissie heeft te blij
ven. In 1935 is dan een volksstemming voor-
zien, die naar de algemeene over.tuiging in
Duitschland ,ten voordeele van terugkeer bin
nen het rijk zal uitvallen. Zoo vast is die
overtuiginig gervestigd, dat thans reeds de
Saarmijnen zijn opgenomen .in het groote plan
om het rijk van de groote mijncentra uit van
electrioiteit te voorzien. Ook in Frankrijk
schijnt men op den uitslag van het referendum
nauwelijks meer hoop te bouwen en dit zal de
bereidwilligheid van de Fransche regeering
om een vervroegde oplossing te overwegen,
wel habben aangewakkerd. Het lag toch voor
de hand dat Duitschland heel wat zou over-
habben voor een dadelijke terugkeer van den
verloren zoon.
Frankrijk vroeg daarvoor een duurzaam
gemeenschappelijik bazit van de mijnen ,die
in dat geval op de wijze van een naamlooze
vennootschap zouden worden beheerd. Dezen
eisoh heeft Duitschland zoo stellig mogeliijk
van de hand gewezen en daarop zijn de be-
sprekingen ten slotte gestrand en zullen zij,
bij bervatting, blijven stranden, als Frankrijk
in dezen geen water in zijn wijn doet Daarop
bestaat trouwens wel eenige kans, want te
Parijs moet men beseffen, dat de tijd hier
tegen Frankrijk werkt. Immers met elke
maand, die verloopt, slinkt voor Duitschland
het voordeel, om niet tot 1935 te wachten.
Komt er tusschentijds geen schikking, en
valt de volksstemming in 1935 ten gunste
van Duitschland uit, dan zal het rijk krach-
tens het vredesverdrag toch de Saarmijnen
voor een „in goud te betalen prijs" moeten
terugkoopen Een commissie van drie des-
kundigen zal dezen prijs bepalen. Frankrijk
en Duitschland zullen elk een lid der commis
sie benoemen en de Volkenbond het derde,
onpartijdige lid. Men mag verwachten, dat de
koopsom niet ver zal liggen van het verdrag.
waarop de schadevergoedingscommissie inder-
tijid de waarde van de mijnen heeft geschaf;
300 millioen goud-franken.
Als men die som tot uitgangspunt neemt
en haar vermeerdert met de waarde van de
gemiddelde productie der mijnen in de vol
gende vijf jaar, kan men misschien een rede-
lijken grondslag vinden voor een compromis,
dat voor beide partijen aannemelijk is.
Het aanstaande vertrek der Fransch-Bel-
gische bewakingstroepen voor de spoorlijnen
aan de Saar heeft met de mislukking der on
derhandelingen niets uitstaande. Deze troe-
pen, 600 man, dienden enkel om tijdens de
wijd-open oogen las ik angst, beklemmen-
den enerveerenden angst.
,,Miss Beverley", zei ik, terwijl ik mijn
hand geruststellend over de hare legde,
,,u doet me schrikken. Hoe komt u zoo
zenuwachtig vanavond?"
„Vanavond!" hefhaalde ze. .Vanavond!
Elken avond. Als u niet gekomen was"
ze begreep, dat ze zich versprak en
tradhtte lhaar fout te herstellen ,,als u
en uw vriend niet gekomen waren, had ik
niet kunnen blijven. Ik had het gewoon-
weg niet uitgehouden!"
,,Die poging om in te breken heeft u
zeker zoo bang gemaakt", zei ik, in een
poging om haar te troosten.
,,Die poging om in te breken! ze begon
verdrietig te lachen. „Dat is geen poging
om in te breken geweest".
,,Hoe weet u dat, Miss Beverley?
„Denkt u, dat ik niet weet, waarom Mr.
Harley hier is?" vroeg ze met iets uitda-
gends in haar stem. ..Gelooft u gerust
maar van wel, Mr. Knox. Ik heb ook
dien vleermuisvleugel op de deur gespij-
kerd gezienen dat was toch niet het
werk van een irtbreker... dat kunt u niet
beweren".
Ik stond op en ging naast haar op de
divan zitten. ,,U bent heel moedig ge
weest", zei ik. „Ik begrijp misschien
beter dan u denkt, wat u doorgemaakt
hebt."
,,Heb ik mijn rol dan zoo slecht ge-
speeld?" vroeg ze met een verdrietigen
glimlach.
,,Nee, dat niet. Maar voor een aan-
dadhtig toesdhouwer, iemand, die belang
in u stelt, was t toch wel te zien, dat het
een rol spelen was".
Ik merkte, dat mijn aanwezig'heid haar
rustiger maakte en besloot daarom een
poging te doen om haar aan het praten
te krijgen en zoo de kuur te volmaken.
,,Wilt u me misschien alles vertellen?"
bezetting van het Rrjnlanid de achterwaartsche
verbindingen te waarborgen en hun hand-
handhaving heeft na de ontruiming geen zin
meer.
DE LANDBOUWCRISIS IN BULGARIJE.
Dezer dagen is gemield, dat de Bulgaarsche
regeering, ten einde de landlbouiwcrisis krach-
tig te kunnen bestrijden, een staatisuitvoer-
bureau in het lerven heeft geroepen, dat reeds
den export van graan is begonnen, met uit-
schakeling van den particulieren tusschen-
handel. Thans gaat de regeering er toe over,
ook den uitvoer van talbak zijde-cocons, wijn,
fruit en groenten te monopoliseeren; eieren
en gevogelte zullen weldra volgen. De nieuwe
organisaties zullen worden geleid door amb
tenaren onder voorlichting van deskundigen.
CONAN DOYLE, t-
Sir Arthur Conan Doyle, de beroemde
schrijver der Sherlock Holmes-romans is na
een langdurige ziekte overleden.
DE GEWEIGERDE HOUTLADING.
Het bericht over de weigering, op grond
van de nieuwe tariefwet, van een Russische
houtlading in een haven der V, S., omdat het
hier betrof goederen door het dwangarbeid
veroordeelden vervaardigd, zou, schrijft het
Alg. Hlbd., aanleiding kunnen geven tot mis-
verstand. Ter verduidelijiking wijzen wij er
daarom op, dat het hier betrof convict la
bour". Ook in de oude tariefwet kwam reeds
een dergelijke bepaling voor Er werd even-
wel een amenidement aan toegevoegd waarbij
hetzelfde zou gelden voor „forced labour"
(gedwongen arbeid zooals heerendiensten) en
indentured labour" (ontractarbeid onder
poenale sanctie) doch dit amendement treedt
eerst in 1932 in werking.
NIEUWE AUTO WEG EN ONTWORPEN.
De correspondent der N. R. Crt. te Brussel
meldt:
Het departement van Openbare Werken
overweegt het aanleggen van een weg, in
asfaltnbeton, tusschen de hoofdstad en Ant-
werpen. Deze weg zou loopen over Boom,
Willehroek, Meysse en Laken waar, in 1935,
de Brusselsche wereldtentoonstelling wordt
gehouden. Ook denkt men aan het tot
standbrengen van een gelijksoortige autobaan
tusschen Brussel en de kust. Met deze wer
ken zou, indien de noodi-ge fondsen voorhan-
den zijn, in 1932 een begin worden gemaakt.
HET VREEMDELINGENLEGIOEN.
De ..Deutsche Liga fur Menischenrechte"
heeft de Fransche Liga verzocht het aanwer-
ven van jonge Duitschers te voorkomen,
Wel heeft Frankrijk in art. 70 van het ver
drag van Versailles zich het recht voorbe-
houden, om manschappen aan te werven voor
het Vreemdelingenlegioen volgens Fransche
wetten. Echter meent de Liga, dat hierdoor
art. 141 van het Duitsche Strafwetboek niet
buiten werking wordt gesteld, waarbij met
gevangenisstraf wordt bedreigd hij, die een
Duitscher tot militairen dienst in een buiten-
landsch leger aanwerft en in handen van
een aanwerver brengt.
Vooral de gevallen, waarin minderjarigen
in het legioen worden gesleept, zijn bijizon-
der emstig. Sedert bijna e§n eeuw is een
Fransche koninklijke ordonnantie van kracht,
volgens welke 18 jaar de minimumleeftijd is.
Wie ouder is, geldt als meerderjarig, totdat
het tegenbewijs is ge'leverd.
In de pracbijik gaat het zoo, dat aan de
vroeg ik. ,,Of denkt u, dat u dan daarna
nog angstiger zal zijn?'
„Nee, ik geloof, dat 't me goed zal
doen", gaf ze me bijna fluisterend ten
antwoord meteen keek ze vlug even
om zich heen, om er zeker van te zijn, dat
we alleen waren. ,,Er komen hier zoo
weinig menschen niets dan een paar
eigenaardige typen, vrienden van den
Kolonel, geloof ik. Dat is dan ook het
grootste mysterie... naast allerlei andere
geheimzinnige dingen, die ze lachte
nerveus ..misschienvolkomen onschul-
dig zijn en wel niiets te beteekenen kun
nen hebben waarom heeft de Kolonel
dit groote huis gehuurd?"
,,Krijgt hij dan zoo weinig bezoek?"
„Er komt bijna nooit iemand. De
menschen hier uit de buurt, de notaibelen
zal ik maar zeggen, zijn begonnen met
hem met open armen te ontvangen en
hebben hem ten slotte het bosch inge-
stuurd. Z'n manier van doen, de manier
waarop hij hen ontving enz. vonden ze
,,opschepperij t is een leelijk woord,
maar het geeft hun opinie wel goed weer.
Ze begrepen hem niet, en wat ze niet be-
grijpen keuren ze af. En dus werd het
hier na de eerste twee, drie maanden
ongelooflijk eenzaam. Onze buitenland
sche bedienden het zijn er vijf
gaven ons sen slcchtcn naam. En daarna
werd de stemming hoe langer hoe ge-
drukter. Tweemaal is de Kolonel op reis
gegaan, Waar hij geweest is, weet ik
niet, maar bij zijn tlhuiskomst van zijn
eerste reis veranderde Madame de
Stamer."
Veranderde? Op wat voor manier?
,,Dat kan ik u niet zeggen, Mr. Knox,
ik kan het onmogelijk begrijpelijk voor u
maken. Maar ze veranderde. Ze is
levendig en opgewekt, maar onder al die
levendigheid en opgewektbeid is ze zoo
tragisch en och, 't is gewoonweg niet
met woorden duidelijk te maken Val
Beverley hief haar handen in een gebaar
van machteloosheid op en liet ze weer
neervahen.
„U bedoelt misschien", kwam ik haar
te hulp, ,,dat ze, na z'n terugkomst, nog
minder aelukkig leek dan eerst
„Ja, dat is het", gaf ze gretig ten ant
woord. „Heeft Kolonel Menendez u mis
schien iets verteld, dat die verandering
verklaarbaar maakt?"
Niets", zei ik. „Hij heeft ons trou
wens bijna niets, in elk geval veel en veel
te weinig verteld. Maar u zei, dat hij
daarna nog een keer op reis geweest is".
Ja ongeveer een maand geleden,
zou ik zeggen. En daarna is er, op de een
of andere manier, een climax gekomen
in de dingen, die me eerst alleen maar
vreemd toeleken, bedoel ikIk ben
heel bang geweest, maar wegaaan kon ik
niet. Dat zou gelijk gestaan hebben met
deserteeren en dat tengenover Madame,
die al die jaren zoo lief en goed voor me
geweest is".
„Heeft u de dingen, die een maand
geleden plaats gehad hebben, zelf meege-
maakt?"
Val Beverley schudde haar hoofd.
„Nee", gaf ze me ten antwoord, ,,iets
positiefs, iets wat je. als een feit zou kun
nen noemen, heb ik nooit gezien".
,,Maar u heeft toch dingen gezien of
gehoord, die u angstig gemaakt hebben?
,,Ja, dat is zoo; maar 't is zoo moeilijk
om 't aan een ander uit te leggen".
„Probeert u het toch maar. Misschien
helpt het".
,,Het helpt zeker. Ik heb er aldoor al
naar verlangd, om het met iemand te
bepraten. Bijvoorbeeld dit: al een paar
keer heb ik in de gang langs mijn kamer
voetstappen gehoord".
(Wordt vervolgd.)
