AL6EMEEN HIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Aspirin
Vampier-Vleugel
8543
MAANDAG 23 JUNI 1930
703 Jaargarig
RAADSVERGADERING.
BINNENLAND.
FEUILLETON,
BUITENLAND.
De abonne's van het
Geillustreerd Zondagsblad,
r DE UITGEEFSTER.
H.H. Kantoorhouders
DE UITGEEFSTER.
Onze abonne's in het
Buitenland
In 't bedompie kanloor
eenig op de wereld
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen /1,40 per 3 maanden Bulten Ter Neuzen
ft per post 1,80 per 3 maanden - Bij voor ultbetaling fr. per post 6,60 per jaar -
Voor Belgie en Amerlka f 2,25, overige lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetalmg.
Uitgeefster: Flrma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien brj regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrrjgbaar Is. Inzending van advertentien liefst efen dag voor de ultgave.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOEN8DAG- en VRIJDAGAVOND-
De Burgemeester van TER NEUZEN maakt
bekend, dat eene Openbare Vergadering van
den Gemeenteraad is belegd op Donderdag
26 Juni 1930, des namiddags 2 uur.
Ter Neuzen, den 23 Juni 1930.
De Burgemeester voomoemd,
J. HUIZINGA.
welke het blad per post ontvangen, wor
den verzocht, hun abonnementsqeld voor
1 Juli a.s. in te zenden, daar er anders
over beschikt wordt met verhooging van
15 cent.
worden verzocht het abonnementsgeld
over het 2e kwartaal 1930 van de Ter
Neuzensche Courant voor 1 Tuli a.s. in
te zenden.
Wij vestigen er de aandacht van onze
abonne's op, dat wij bij terug-ontvangst
van eene onbetaalde kwitantie, onmiddel-
lijk de toezending van het blad zullen
cfp UpTl
worden dringend verzocht, het verschul-
digde abonnementsgeld voor 15 Juli a.s.
in te zenden. Bij niet-ontvangst voor dien
datum wordt het abcnnement gestaakt.
Abonnementen voor het buitenland
worden slechts aangenomen bij vooruit-
betalinq.
DE UITGEEFSTER.
HOE DE KONINGIN DE POST KREEG.
Op wel zeer ongewone wijze heeft Dinsdag-
middag de Koningin de voor haar bestemde
post ontvangen, zoo meldt de Standaard.
De postauto uit Den Haag n.l., welke de
post, bestemd voor de Koninklijke reizigsters,
aan boord van de ,,Batavier V" zou brengen,
vertrok eerst om kwart voor 5, d.w.z. vijf
minuten v66r het tijdstip dat de boot uit Rot
terdam zou vertrekken, uit de Residentie. On-
derweg had de chauffeur bovendien nog eenige
malen pech door open bruggen, enz., zoodat
hij veel te laat aan de Boompjes te Rotter
dam arriveerde.
Op order van den directeur van het Haagsch
postkantoor is hij toen snel doorgereden naar
Hoek van Holland waar hij echter tot de ont-
dekking kwam dat de boot reeds voile zee
had gekoeen. Men heeft toen echter een
extra-loodsboot gecharterd, welke de ,,Bata-
vier" achtema is gegaan en spoedig heeft in-
gehaald. Het betrof hier een belangrijke post,
zoodat de postdirecteur het gewenscht achtte,
dat deze zending H. M. bereikte.
MOND- EN KLAUWZEER.
Het Tweede Kamerlid Boon heeft den Minis
ter van Binnenlandsche Zaken en Landbouw
de volgende vragen gesteld:
1. Kan de Minister inlichtingen verstrek-
ken omtrent de werking van het middel Mato-
flo bij vee lijdende aan of besmet met het
virus van mond- en klauwzeer, dat volgens
de jongste berichten in Spanje onder weten-
schappelijk toezicht is toegepast?
2. Zoo neen, is de minister dan bereid met
het oog op de groote belangen der Nederland-
sche veehouders onmiddellijk daaromtrent in
lichtingen te doen inwinnen en enkele onbe-
voordeelde deskundigen naar Spanje te zen
den, ten einde zich ter plaatse omtrent de wer
king van genoemd middel op de hoogte te
stellen
3. Mochten de inlichtingen uit Spanje hoop-
gevend zijn ten opzichte van genezing of on-
vatbaarmaking van door mond- en klauw
zeer aangetast vee, wil de minister alsdan be-
vorderen, dat ten spoedigste in Nederland
proeven worden genomen, waar het vraag-
stuk weer urgenter is geworden, doordien in
de onmiddelijke omgeving van 's-Gravenhage
een emstige mond- en klauwzeer-epidemie
heerschende is?
4. Is de minister niet van meening, dat
niets onbeproefd moet worden gelaten om deze
zoo gevreesde ziekte, die den veehouders hon-
derdduizenden guldens schade berokkent, zoo
deugdelijk mogelijk te bestrijden?
INVOERING VAN NACHTPOST-
TREINEN.
Men schrijft:
Het postvervoer tusschen de groote steden
in het Westen eenerzijds is een punt, dat reeds
geruimen tijd de aandacht van de postadmi-
nistratie had. Een zoo snel mogelijk brie-
venvoer op den dag is weliswaar gewaarborgd,
doch des nachts ligt dit verkeer stil. De post-
dienst heeft reeds jaren geleden getracht
nachtvervoer te bevorderen. De hooge kosten,
welke het inleggen van nachttreinen, alleen
voor postvervoer, zouden medebrengen, zijn
echter oorzaak geweest, dat de vroeger gedane
pogingen in deze richting niet tot een resul-
taat hebben geleid.
Thans is echter tusschen de Spoorwegen en
den P. T. T. dienst overeenstemming verkre-
gen betreffende een doelmatige en economi-
sche uitvoering van een dergelijken maatregel.
De avond-correspondentie uit Amsterdam-
Rotterdam en 's-Gravenhage naar provinciale
plaatsen als: Deeuwarden, Groningen, Den
Helder, Ensched£, Nijmegen, Maastricht, Mid-
delburg, Goes en Vlissingen, zal alsdan reeds
den volgenden dag in de eerste bestelling kun-
nen worden bezorgd. Omgekeerd is hetzelf-
de het geval. Men behoeft slechts zorg te
dragen tijdig v66r het vertrek van de nacht-
verbinding te posten.
Het is de bedoeling deze nachttreinen van
de beginpunten in de provincie te 22 uur
of later te doen vertrekken, terwijl het ver-
trekuur uit de groote steden omstreeks mid-
dernacht valt, zoodat praktisch gesproken een
ieder zijn avondcorrespondentie nog kwijt kan
met deze verbindingen. Bestaande nachttrei
nen blijven gehandhaafd.
Voorts zullen geleidelijk en naar behoefte
aftakkingen naar andere plaatsen bijv. door
autovervoer, kunnen geschieden, zooals in het
project reeds voor enkele trajecten is uitge-
stippeld.
Er wordt gestreefd naar een bevredigende
oplossing om ook Zeeland op het nachtnet te
verbinden; de moeilijkheden zijn hier echter
grooter dan elders, zoodat de verwezenlijkings-
mogelijkheden voor dit deel van het traject
door
SAX ROHMER.
20) Vervolg.)
,,Maar mijn beste kind zei Madame.
Waarom zou je je over je eigen armen
geneeren? Alle vrouwen hebben armen,
maar niet alle kunnen ze vertoonen
,,Je hebt gelijk, Marie", viel de Kolonel
haar bij met zijn hooge, dunne stem, die
zulk een eigenaardig contrast vormde met
haar sonoren stemklank. ,,Maar t lijkt
wel, of de broodmageren er juist een
genoegen in scheppen om hun armen en
beenen der gemeente te vertoonen".
„Hier in Engeland wel", zei Madame.
„Maar in Frankrijk niet. Daarvoor zijn
de Frangaises te verstandig, Juan".
,,De Fransohe vrouwen denken veel te
veel aan hun uiterlijk", beweerde Val
Beverley rustig. „Dat weet u toch ook,
Madame. Ze zouden het niet zonder
bewondering kunnen stellen... ik geloof,
dat ze dan liever dood zouden willen
zijn".
Madame haalde haar schouders op.
„Dat zou ik ook, kind", bekende ze,
,,en dat, terwijl ik invalide ben. Zonder
bewondering is er voor een vrouw
ze knipte met haar vingers niets
meer. Wie let op een lijster, als er een
paradijsvogel in de buurt is, ook al zingt
die lijster nog zoo mooiHeb ik geen
gelijk, kind?"
Paul Harley schudde zichzelf wakker
en begon hartelijk te laohen.
„Toch ben ik het met Miss Beverley
nog niet vaststaan en nader in studie zijn.
Het plan zal met ingang van den komenden
winterdienst worden ingevoerd.
HET COMPENSEEREND INVOERRECHT
OP CONSUMPTIESUIKER.
Men schrijft ons van bevoegde zijde, aldus
meldt het persbureau Vaz Dias, het volgende:
Blijkens berichten in enkele bladen bereiden
chocolade- en suikerfabrieken een actie voor
tegen de voorgestelde heffing van een com-
penseerend invoerrecht op consumptiesuiker,
aangezien zij vreezen, voor een verhooging
van den suikerprijs hier te lande, als gevolg
van de bepaling, in contracten der suikerfa-'
brikanten, dat de suikerprijs verhoogd kan
worden met het bedrag van een eventueel in te
voeren invoerrecht. Het bericht doet het voor-
komen, alsof deze bepaling eerst sedert eeni
ge weken in de gedrukte contracten is opge-
nomen.
Naar aanleiding hiervan vernemen wij, dat
deze bepaling sedert meer dan tien jaren in
de contracten voorkomt, evenals de bepaling,
dat bij accijnsverlaging de suikerprijs verlaagd
wordt met het bedrag van de verlaging van
den accijns. Op grond van deze laatste be
paling is onlangs dan ook, toen de opcenten
op den suikeraccijns verlaagd werden, voor
de suiker /4.50 per 100 K.G. minder betaald
dan de contracten vermeldden. Aan den
consument is deze verlaging ten goede geko-
men, voor zooverre deze het verbruik van
huishoudsuiker betrof; de suikerverwerkende
industrieen evenwel hebben de prijzen van
haar producten niet overeenkomstig verlaagd,
zooals trouwens bij de Kamerdebatten, o.a.
door den heer Van den Heuvel, ook reeds voor-
speld is.
Het is daarom niet geheel duidelijk, waarom
juist de suikerverwerkende Industrie zou pro-
testeeren tegen de totstandkoming van een
zooveel lager compenseerend invoerrecht.
De Standaard (a.r.) schrijft over het inge-
diende suikerwetje o.m.
Toegegeven kan worden, dat de prijs van
witte suiker door het voorgestelde recht van
2.40 per 100 K.G. of 24 gulden per ton van
1000 K.G. in het binnenland met ongeveer
evenveel omhoog zal' gaan. Dat beteekent dus,
dat de suikerverbruikers in Nederland bij
een consumptie van pl.n.. 250.000 ton te-
zamen 250.000 maal f 24, of rond 6 millioen
gulden meer zullen opbrengen.
Maar komt die 6 millioen nu ook den boe-
ren ten goede?
Ons dunkt, dat voor dit jaar althans, zulks
niet het geval zal zijn.
Immers, de contracten van de boeren met
de Centrale Suikermaatschappij zijn reeds af-
gesloten en alle landbouwers, die met deze
Maatschappij hunne contracten afsloten, zul
len van den verhoogden suikerprijs niets ont
vangen.
Wel zullen daarvan de boeren genieten die
betrokken zijn bij de cooperatieve fabrieken
Vergissen we ons niet, dan staat het met
die twee groepen zoowat half om half en komt
mitdien slechts de helft van het bedrag van
6 millioen den boeren ten goede, Althans voor
1930. Voor volgende jaren mag men aan
nemen, dat de resultaten voor beide groepen
gelijk zullen zijn.
Van meer beteekenis is intusschen een an
dere bedenking.
De ervaring elders heeft geleerd, dat de
binnenlandsche bescherming geleid heeft tot
uitbreiding der bietencultuur. Bij ons is de
binnenlandsche behoefte zoowat gedekt bij
een uitzaai van 55.000 H.A. Is er meer uitge-
zaaid, dan ontstaat een overschot aan suiker.
Bij 65.000 H.A. als dit jaar met bieten be-
plant, bedraagt dat overschot reeds 40 a 50
duizend ton. Blijft dat overschot in het land,
blijft het dus over de markt hangen, dan drukt
het den binnenlandschen prijs omlaag. Ver-
koopt men het overschot buitenslands, dan
moet men rekening houden met het feit, dat
de vrije, d.i. de niet beschermde suikermarkt,
slechts rond 5.5 millioen ton verbruik be-
strijkt en zoo men Azie buiten beschou-
wing laat slechts ruim 3 millioen ton van
de pl.m. 27 millioen ton wereldproductie. Op
die beperkte markt drukt reeds een wereld-
voorraad van rond 5 millioen ton en daar alleen
zal men het overschot kwijt kunnen. Immers
over de hooge beschermende muren er zijn
landen waar het invoerrecht f 25 per 100 K.G.
bedraagt komt men niet binnen, al wil
men de suiker cadeau doen.
Men behoeft dus geen profeet te zijn om te
zeggen, dat het overschot ten slotte met ver-
lies van de hand zal worden gezet.
Hoeveel van de 6 millioen winst, door ver
hooging van den binnenlandschen prijs ver-
kregen, zal door dat verlies weer worden op-
geteerd
Dat hangt natuurlijk van de grootte van
het overschot af. Maar als, wat te verwach-
ten valt, aan den uitzaai van bieten nog ver-
dere uitbreiding zal worden gegeven, dan ligt
de onderstelling niet ver, dat wat met de reeh-
terhand gewonnen werd, door de linker- weer
verloren zal worden. Dat onze landbouwers in
het eind gemiddeld, d.i. over de geheele pro-
ductie genomen, niet beter zullen zijn dan nu,
terwijl de bevolking, zonder bate voor den
boer, 6 millioen gulden meer voor haar suiker
betaald zal hebben.
Men voelt onmiddellijk waar de schoen
wringt.
Een invoerrecht van 24 gulden per 1000 K.G.
kan den boer aan den hoogeren prijs voor zijn
bieten helpen, mits er in Nederland niet meer
suiker geproduceerd wordt dan met het bin-
nenlandsch verbruik overeenkomt.
Tc.n zegt men nu, dat de boeren daar zelf
wel voor zullen zorgen, dan ontkennen we
dat. Dat hebben ze niet gedaan in Polen, niet
in Hongarije, niet in Duitschland. Op welken
grond neemt men dan aan, dat zij het in Ne
derland wel zullen doen?
In Duitschland bedraagt het verlies op de
uitgevoerde suiker nu al 60 millioen mark of
36 millioen gulden per jaar.
Wil men onze boeren dus werkelijk helpen,
dan dient het onderhavige ontwerp nog te
worden aangevuld met een bepaling, dat de
uitvoer van suiker gelicentieerd zal worden.
Langs dien weg zal het mogelijk zijn den uit
zaai van bieten te houden binnen grenzen, die
de nu toegedachte hulp effectief kunnen ma-
ken.
Het ontwerp, zooals het daar ligt, lijkt ons
een volstrekt ondeugdelijk middel om den boe
ren de gewenschte hulp te verschaffen. Het
zal niets dan teleurstelling wekken en dus
leiden tot dezelfde gevolgen die elders onder-
vonden werden. Het invoerrecht in Duitschland
steeg binnen weinige jaren van f 6 per 100
K.G. langs 9 en 15 tot het huidige bedrag
van 19 per 100 K.G. En alweer wordt nu ge-
roepen om verhooging van den binnenland
schen prijs, tengevolge van de steeds grooter
wordende verliezen op de uitgevoerde suiker.
In de limiteering van den uitvoer ligt de
sleutel voor effectieve hulp, door middel van
verhooging van den binnenlandschen prijs,
zooals de regeering voorstelde.
is elke heete dag
een kwelling. 1 —2
Aspirin-tabletten
verdrijven dat dof-
fe gevoel in het
hoofd, en geven
nieuwe werklust.
DE WERKLOOSHEID-BESTRIJDING
IN ENGELAND.
Het voorstel van den eersten minister, tot
samenwerking der drie partijen in de be-
strijding der werkloosheid en de aanvaarding
Let op oranje band en Bayerkruis. Prijs 75 cts.
(Ingez. Med.)
daarvan door Lloyd George namens de libe-
rale partij, werd op| een bijeenkomst van de
leiders der conservatieve partij onmiddellijk
in overweging genomen.
Officieel is omtrent hun houding niets
meegedeeld, maar men weet toch, dat het
voorstel is afgewezen. Volgens Reuter is de
voomaamste reden, waarom Baldwin (als
leider der conservatieve partij) weigerde,
gelegen in het feit, dat de regeering weigerde
een algemeene toapassing van de bescher
mende rechten te erkennen als geneesmiddel
voor het gevaarlijke wegkwijnen, waaraan
de industrie op het oogenblik lijdt.
Naar verluidt, verklaarde Henderson in een
bijeenkomst der parlementsfractie van de
Labourpartij, dat de regeering waarschijnlijk
voor het zomerreges een noodwetgeving be
treffende de werkloosheid zal invoeren.
Nadat de conservatieve partij den minister-
president had meegedeeld, dat zij niet in
staat is aan de beraadslagingen over het
vraagstuk der bestrijding van de werkloos
heid deel te nemen, heeft de regeering be-
sloten deze met de liiberale partij alleen te
voeren. De houding der conservatieven heeft
in industrieele en financieele kringen veel
teleurstelling veroorzaakt, daar men ver-
wacht had. dat.zoowel liberalen als conser
vatieven onbevooroordeeld met de arbeiders-
partij aan de oplossing van het vraagstuk
zouden willen medewerken.
VLAAMSCHE LEEUW EN
BRA B.WCON N E.
Op een desbetreffende vraag heeft de
Belgische minister van landsverdediging ge-
antwoord, dat de Viaamsche Leeuw' waar-
van het zingen door de manschappen in het
leger onlangs herhaaldelijk tot incidenten
aanleiding heeft gegeven, geen verboden lied
is in het leger.
Op een andere vraag heeft de premier
Jaspar geantwoord, dat alleen de ..Braban-
gonne" als officieel nationaal lied kan wor
den beschouwd.
GEEN ZOMERKLEEDING IN DEN
RIJKSDAG
In het senioren-convent werd er op gewezen,
dat de communistische afgevaardigde Mas-
lowski in een der Rijksdagzittingen trjdens de
buitengewoon warme dagen in het spreekge-
stoelte was verschenen in een toilet, dat niet
bepaald „salonfahig" mocht worden genoemd,
welk voorbeeld al spoedig door andere sprekers
werd gevolgd.
Van verschillende zijden werd verklaard, dat
een dergelijk optreden niet in overeenstem
ming is met de waardigheid van den Rijks-
dag, doch dat het reglement van orde geen
eens", zei hij, ,,dat die ,,hang naar
uiterlijke chic nog geen geluk aanbrengt.
Die ,,chic" is verantwoordelijk voor de
helft van de huwelijksdrama's in Frank
rijk, niet waar?"
(>Jamaar de Franschen houden
vertoon van chic riep Madame, met een
licht-ophalen van haar mooi-gevormde
schouders, uit. ,,Da't zit hun in t bloed.
Om iets moois of chics te krijgen, ver-
geet een Frangaise alles, zeifs haar echt-
genootalleen zichzelf niet".
,,Maar Marie" protesteerde de Kolo
nel, ,,je zegt zulke merkwaardige dingen".
,,Vind-je, Juan?" zei ze, met een van
haar liefkoozende blikken naar het knap-
pe, donkere gezicht tegenover haar,
,,maar hoe zou jij het vinden als je door
niets dan smakeloos-gekleede vrouwen
omgeven was, he? Die man, Mr. Knox
ze wees met een gebaar, dat me sterk
aan Sarah Bernhardt deed denken, den
arm gestrekt en de blanke vingers half
dicht, op den Kolonel ,,die man zou
het zien en zich eraan ergeren, als een
van de kamermeisjes met een lossen
schoen de kamer inkwam. Pha! Wij
houden van chic, omdat de mannen niet
van ons zouden houden, als wij niet chic
waren!"
Kolonel Menendez boog zich over de
tafel en kuste gelant de blanke vingers.
„Mijn beste kind zei hij, ,,ik zou van
je houden ook al liep je in lompen
Madame bloosde als een schoolmeisje.
Maar ze trok quasi beleedigd haar hand
terug en zei, met een licht schouder-
ophalen:
,Ja, in elegante lompen!"
Terwijl dit kleine tooneel zich tusschen
gastheer en gastvrouw afspeetde, zat Val
Beverley mij bezorgd aan te kijken. Het
was duidelijk te zien, dat zij zich onge-
rust voelde over den indruk dien dit
intermezzo op mij zou maken. Maar
nog voor ik haar gerust kon stellen kon-
digde Madame aan:
„Ik moet naar stad, Hartley heeft weer
de helft van wat ik hem besteld heb, niet
gebracht".
,,Toe, Madame, laat u mij gaan?" ver
zocht Val Beverley.
,Nee, beste kind", zei Madame, ,,ik
laat jou niet gaanmaar je mag met
me mee, als je graag wilt".
Ze drukte op een zilveren bel op een
tafeltje naast zich en toen Pedro, de
butler, door de zitkamer op de veranda
verscheen, vroeg ze:
„Is de auto al in orde, Pedro?"
De Spaansche butler boog.
,,Laat Carter dan weten, dat hij voor
moet komen. Maak voort, meiske"
dit tegen Val Beverley ,,als je ten-
minste mee wilt. Ik heb geen yijf minu
ten werk".
Door een paar handgrepen liet ze haar
wagentje in een Snellen half-cirkel
draaien, beduidde Pedro, den butler, door
een klein gebaar. dat hij weg kon gaan
en reed, met Val Beverley loopend naast
zich, vulg en handig de zitkamer in.
We gingen weer zitten. Kolonel Me
nendez liet zich achterover valleu en
tuurde, door half-gesloten oogleden. het
wagentje en de beide vrouwenfiauren na,
tot ze in de schemering van de groote
zitkamer niet duidelijk meer te zien
waren.
Madame de Stamer is een merkwaar
dige persoonlijkheid zei Paul Harley.
Merkwaardigriep Kolonel Menen
dez uit. ,,De geest van de oude Fran-
sche ridderschap is in haar gevaren
Hij liet een doos met cigaretten rond-
gaan, lange, vrij dikke cigaretten, elk
afzonderlijk in een blad tabak gewikkeld.
Ik bedacht, hoe eigenaardig het was, dat
hij er niet aan dacht den graad van bloed-
verwantschap tusschen hem en Madame
te verklaren, terwijl hij toch door zijn
laatste woorden zoo sterk den nadruk
op haar nationaliteit had gelegd. Maar
hij ging niet verder over dat onderwerp
door en bijna voor we onze cigaretten
opgestoken hadden reed een mooie, rank-
gbouwde two-seater, bestuurd door
Carter, den chauffeur die ons van Londen
naar Cray's Folly gereden had, het
breede grintpad op.
De man stapte uit en begon eenige
kussens en reisdekens te rangschikken.
Bijna op hetzelfde oogenblik kwam Ma
dame, gekleed om met de auto uit te
gaan, de kamer weer binnen. Carter
maakte een beweging of hij haar in de
auto wilde helpen maar Kolonel Menen
dez sprong op en kwam naar buiten.
„Blijf zitten, Juan, blijf zitten", zei
Madame bezorgd.
Een uitdrukking van angst, ik had
bijna pijn gczcgcb maakte haar donkere
oogen groot en tragisch. De Kolonel
bleef aarzelend staan.
„Hoe dikwijls heb ik je al gezegd
ging de donkere, welluidende stem voort,
,,dat je je niet mag inspannen?"
Kolonel Menendez accepteerde de
terechtwijzing in alle nederigheid. Op mij
maakte dit incident echter een lichtelijk
belachelijken indruk, want het deed op
zijn zachtst gesproken zonderling aan, om
iemand als Kolonel Menendez, het type
van een krachtigen, goed-geconserveer-
den man van middelbaren leeftijd, tot
voorzichtigheid ten opzichte van zijn ge-
zondheid te hooren aanmanen.
De Kolonel bleef op de veranda staan
en Carter, de chauffeur, hielp zijn
meesters in de two-seater. Toen hij haar
voordat hij haar in de kussens liet zak-
ken, een oogenblik in haar voile lengte
overeind hield, zag ik, dat ze groot en
slank was, een elegante verschijning.
Een al vroolijkheid en animo zette ze
zich achter het stuur; Val Beverley liep
achter den wagen om en stapte door het
andere portier in. Madame knikte Car
ter toe, ten teeken, dat alles in orde was,
wuifde den Kolonel, die op de veranda
was blijven staan, vroolijk goedendag,
riep ons een ,,au revoir! toe en daar ging
de auto met een groote bocht om het huis
en daarna de lommerrijke oprijlaan af.
Onze gastheer bleef op de veranda
staan, luisterend naar het langzaam
wegsterven van het aanvankelijk zware
zoemen. Hij zag er uit als iemand, die
met open oogen staat te droomen en pas
toen het motorgeronk niet meer te hooren
was, ontwaakte hij uit zijn mijmering en
keek ons aan.
,,En nu, heeren", zei hij, met een half
onderdrukten zucht, ,,moesten wij maar
meteen terzake komen. t Is hier rustig
en koel, maar is 't wel veilig genoeg?
Misschien vindt u het prettiger, Mr.
Harley, om naar de bibliotheek te gaan?
Paul Harley knipte de asch van zijn
half-opgerookte cigaret af.
,,Naar uw studeerkamer, als t kan,
Kolonel", gaf hij onzen gastheer ten ant-
woord.
„Wat? U bent toch niet bang voor
luistervinken?" vroeg onze gastheer op-
eens nerveus.
Hij keek Harley aan, of hij de ge-
heime redenen, die tot die opmerking
geleid hadden, wilde doorgronden.
(Wordt vervolgd.