ALGEMEEN NIEUWS- C.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Eerste Blad.
GELPLEEN1NG.
Vampier-VJeugel
No. 8538.
WOENSDAG 11 JUNI 1930.
70e Jaargang
FKPH.LBTOK.
BIPHKKLAHD.
BUITETfLAFB
Burgemeester en Wethouders van Ter Neuzen
He! verrichten van werk-
zaamheden ten behoeve
van de gemeentege-
bouwen.
4!/2 °/0 conversie leening ad f 28500,—
BOND VAN EXPORTEURS VAN
AARDAPPELEN EN GROENTEN IN
NOORD-HOLLAND.
COURANT
ARONNEMENTSFRIJS: Binnen Ter Neuzen 1.40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr per poet /1.80 per'3 maanden - Bij voor udtbetaling fr. per post f 6,60 per Jaar -
Voor Belgie en Ainerika 2.25, overige lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post
AHunxtrmenten voor het buitenland alleen bfj vnomifbetaling.
Ultgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE-
GIRO 38150 TELEFOCN No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
Grootere letters en clich6's wor den naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien by regelabonnement te gen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrtjgbaar is. Xnzending van advertent.ien liefst Sen dag voor de ultgave.
OIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MA A VDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
zullen den 20 Juili 1930, des namiddags 3 uur,
in het gemeentehuis aanfoesteden:
Het bestek No. 2 is verkrijgbaar ten kantore
van de Gemeentewerken aan de Markt te Ter
Neuizen, waar ook nadere inlichtingen worden
gegeven.
Ter Neuzen, 11 Juni 1930.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
TIJDELIJKE AFSLUITING WEGEN.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN maken bekend, dat ten behoeve van
het verhoogen volgens bestek No. 105, dienst
19301931 van den binnenlberm van den zee-
dijk der polders Ser Lippens en Nieuw Othene,
van den 2 Juni j.L tot den 15 Augustus a.s. de
volgende wegen voor het verkeer met rtj- en
voertuigen zullen worden afgesloten:
a. een gedeelte van den Dijk van den Ser
JLiippenspolder I, No. 48 van den ligger
der wegen en voetpaden in de gemeente
Ter Neuzen;
b. de Zeedijk van den Nieuw Othenepolder,
No. 49 van genoemden ligger, en
c. een gedeelte van den Bermweg in den
Nieuw Othenepolder, No. 8 van dien lig
ger in de gemeente Zaamslag.
Ter Neuzen, den 10 Jund 1930.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders van WES 1 -
D O R P E maken bekend dat alle de nog niet
uitgeloote aandeelen der 5'/4 geldleening ad
36000,—, in 1923 aangegaan tot inrichting van
het Gemeentelijk Electriciteits Bedrijf, wegens
conversie dezer leening aflosbaar zijn gesteld
tegen 15 Augustus aanstaande.
Tot 28 Juni a.s. wordt de gelegenheid open-
gesteld in te schrijven naar eene
uit te geven in stukken van f 500,—en van f 250,—
Inschrijvingsbiljetten kunnen ter gemeente-
secretarie worden ingebracht alwaar desge-
wenscht nadere inlichtingen zullen worden
verstrekt.
Westdorpe, 10 Juni 1930.
Burgemeester en Wethouders van Westdorpe^
De Secretaris, De Burgemeester,
R. KIEBOOM. F. HENDRIKSE.
door
SAX ROHMER.
15) Vervolg.)
HOOFDSTUK VI.
De slagboom.
Kolonel Menendez bracht ons naar de
bibliothieek, een lang en hoog vertrek,
waar door het meubilair dezelfde toon van
uitheemsche luxe heerschte als in de
andere kamers van Cray's Folly die ik
gezien had.
Dit vertrek was ook evenals alle andere
geheel met eikenhout betimmerd; de deu-
ren, de raamkozijnen, de schoorsteen
en de zoldering gaven de mooiste staaltjes
van houtsnijwerk te bewonderen. Als de
excentriciteit van den ontwerper van
Cray's Folly zich al niet door den merk-
waardigen plattegrond van het huis had
gedemonstreerd, zou de opvallende keuze
van materialen: bijna uitsluitend eikenhout
en zandsteen, hem alsi een man van on-
gewone, hoewel zeer solide ideeen hebben
doen kennen.
De bibliotheek keek, met vier open-
slaande deuren, uit op den rozentuin, en
op drie in terrasvorm afdalende grasvel-
den, die op het laagste punt begrensd
werden door een meertje, waarop ik een
aantal zwanen zag. Aan den anderen
kant van het meertje was het een lang-
zaam-opglooiende uitgestrektheid van
groene weiden met grazend vee. Een
leeuwerik hing hoog in de lucht, juichend
te tierelieren en de hemel zelf was een
koepel van strak, diep-blauw. Heel in
de verte was een maai-machine aan het
Men meldt uit Hoorn aan de N. R. Crt.
In verband met een correspondent, gevoerd
met de directie der Nederlandsche Spoorwegen
heeft de bond van exporteurs van aardappelen
en groenten in Noord-Holland het volgende
telegram aan den minister van Waterstaat
verzonden
De Koninklijke erkende bond van exporteurs
van aardappelen en groenten in Noord-Hol
land wendde zich tot de Nederlandsche Spoor
wegen met het verzoek den termijn, waar-
voor reductie wordt verleend voor het ver-
voer van aardappelen, met drie maanden te
verlengen.
Dit verzoek is tot groote teleurstelling van
den bond afgewezen, omdat de campagne juist
omstreeks 15 Juni aanvangt. De bond roept
in deze de tusschenkomst van Uwe Excellen-
tie in, opdat alsnog aan zijn verzoek zal wor
den vold^an in verband ook met de concur-
rentie tegenover de Belgische aardappelen en
omdat de prijs thans al beneden den normale
is. Bovendien treedt de Belgische regeering den
daar gevestigden exporteurs tegemoet door
verlaging van de vrachtprijzen.
EEN DUURZAME ORGANISATIE VAN
VERBOLGENEN GEVRAAGD.
Het Utrechtsch Dagblad schrijft over „Een
vergeten zijde van het zendtijdvraagstuk"
Het algemeene oordeel over de laatstge-
houden verkiezingen voor de Tweede Kamer
is geweest, dat er een groote lauwheid, een
volkomen onverschilligheid te conistateeren
viel. Thans, nu er plotseling een concreet punt
aan de orde komt, blijkt dat ons volk in het
geheel niet onverschillig is voor de openbare
zaak, integendeel zich tot een hartstocht laat
aanzetten, die soms zelfs de perken te buiten
ging.
Het geval staat niet alleen. Bij andere aan-
gelegenheden van algemeen nationaal belang,
bij de regeling van den Zomertrjd, bij den
strijd over het Belgisch verdrag, hebben wij
eenzelfde verschijnsel kunnen waarnemen als
zich thans ten aanzien van het omroepvraag-
stuk voordoet. Ook toen brak zich een alge
meene volkisovertuiging baan door de staket-
sels heen van de politieke partijen, en viel de
tegenstelling der meeningen allerminst met de
tegenstelling tusschen de politieke partijen
samen.
Bij velen komt in dergelijke omstandigheden
de gedachte op: nu wij een werkelijke be-
langstelling aanschouwen in het volk, nu wij
van een werkelijke volksovertuiging kunnen
spreken, waarom nog langer de historisch ge-
worden organisaties der politieke partijen als
maatistaf genomen voor de volksgroepeering
En wordt het niet meer dan tijd het nationaal
belang, waaraan de zoogenaamde kleurlooze
middenstof telkens wederom op overtuigende
wijze haar gehechtheid toont, als norm te
stellen voor een wijdere groepeering, die zich
tegen de uitersten van links, en de uitersten
van rechts verzet? Want ons volk, dat aan
dfe stembus medewerkt tot de heerschappi]
der politieke partijen wil zich aoor diezelfde
politieke partijen niet in den slagader van zijn
belangen laten treffen.
Men behoort op dit verschijnsel te letten.
Want het heeft reeds zijn parlementaire ge-
volgen gehad. Het sprak zich, tijdens de laat-
ste verkiezingen uit in een ongemeene ver-
sterking van nieuwe, kleine groepen, een ver-
sterking, die eigenlijk het karakter der laat-
ste verkiezingen het meest bepaalde.
Maar uit het lot dier kleine partijen blijkt,
werk. Het ijverige tikken vormde met het
zachte, maar toch felle ratelen van een
grasmachine, welke door een tuinman be-
diend werd die van de plek waar ik stond,
niet zichbaar was, het eenige geluid, dat
de zomersche stilte verbrak. Want het
bezige bijengezoem tusschen de bloemen
in den rozentuin was bijna geen geluid te
noemen. Buiten scheen het zonlicht fel
op struikgewas en gras, maar de veranda
lag al in de schaduw en na de zomersche
middagJhitte in den rozentuin was de
blibliotheek weldadig koel en schemeria.
In tegenstelling met het typisch-Engel-
sche landschap, dat men door de ramen
te zien kreeg, deed het interieur van de
bibliotheek bijna exotisch aan. Een groot
gedeelte van de wanden werd ingenomen
door boekenkasten ebbenhouten-ver-
gulde boekenkasten met onrustig-glim-
mend glas ervoor die tot overlading
toe gevuld waren met werken in alle
talen het gevolg van het cosmopolitisch
karakter, dat het huishouden van den Ko
lonel droeg. Dan waren er vreemd-uit-
ziende Spaansche meubelen, bekleed met
geperforeerd leer en evenals de boeken
kasten met veel verguldsel, een paar zwar-
te wapenrustingen en veel Moorsche orna-
menten. De schilderijen waren echte pro-
ducten van de Spaansche school, mooi
maar somber.
Een ervan trok bijzonder mijn aandacht.
Het was een Velasquez en bij het zien
van den naam kwam de gedachte bij
op, dat, vooropgesteld dat het schilderij
„echt" was en ten opzichte daarvan
was feitelijk geen twijfel mogelijk mijn
geheel wereldsche bezit niet voldoende
geweest zou zijn om het te koopen. Het
was het portret van een Spaanschen rid-
der, waarschijnlijk een Menendez, want
de gelijkenis tusschen den trotschen
hoe machteloos de volksovertuiging is, om
zich tegen de haast automatische werking
van het vigeerend partijstelsel te verzetten.
Zij gaan even snel ten onder als zij zijn op- j
gekomen. Wanneer het actueele vraagstuk,
dat aan de orde was, zijn beslag heeft gekre-
gen, dan verflauwt het vur, en geeft de „mid- i
denstof" zich weer aan -vS oude partij-organi-
satieis gevangen.
Vanwaar die macht di.r bestaande organi
saties, die toch niet vermogen haar Ieden
samen te binden in eenzelfde gedachte, juist
wanneer er vraagstukken aan de orde komen,
die ieder het meest belang inboezemen? Zij
beschikken over groote figuren, meestentijds
in het verleden, wier invioed nog nawerkt in
een tijd, die heel andere problemen aan de
orde brengt dan die zij hebben opgelost. Zij
zijn technisch volkomen uitgerust, heur pro-
pagandistische organen functionneeren tegen
het tijdstip der verkiezingen onfeilbaar en zij
weten op de oogenblikken, waarin zij van het
volk vernieuwing van heur invioed moeten
verkrijgen, de onderlinge oneenigheid, die bij
na in elk van haar aanv/ezig is, zoolang te
bemantelen, totdat zij van een veilig func
tionneeren in ons staatsleven wederom ver-
zekerd zijn.
De vraag rijst: hoe rnoet ons volk zich red
den uit de moeilijkheid Hoe moet het zich
ontworstelen aan de dictatuur der politieke
partijen, die het aldoor opnieuw onwillig be-
vestigt.
Door zich in nieuwe p'olitieke groepen te
organiseeren Een dergelijk werk is niet in
e<5n slag gebeurd. Wie de levens van groote
politieke figuren als Kuyper en Troelstra be-
studeert, die partrjen hebben gemaakt, ont-
waart terstond, welk een reusachtige arbeid
en welk een lengte van tyd daartoe noodig
zijn.
Maar wat wel mogelijk is het stichten
van een duurzame organisatie van verbolge-
nen over veel wat tegenwoordig verkeerd
gaat en waarin elementen van alle partijen
elkander, met eerbiediging van elks overtui-
ging kunnen ontmoeten. De organisatie be-
hoeft zich geenszins terstond bezig te houden
met de politiek. Zij kan zich bepalen tot het
voereh van maatschappelijke actie, zoodra er
een hevig bestreden punt aan de orde komt.
Voor het tot stand komeih van een dergelijke
organisatie is de tijd alleszins rijp!
HONING KAREL II VAN ROEMENIE.
De uit Roemenie verbannen vroegere Kroon-
prins Karel, wienis huwelijk met Koningin
Helena door echtscheiding was verbroken, en
wiens zoontje, de 8-jarige Michel sinds den
dood van zijn grootvader onder een regent-
schap als Honing regeert, is Vrijdag per vlieg-
machine in zijjj vaderland teruggekeerd. Blij
kens de berichten had hij aan mevrouw Lupes-
cu, zijn gezeilin in het buitenland te kennen
gegeven dat zij afscheid moesten nemen, want
dat zijn vaderland hem noodig had. A an van-
kelijk heetbe het, dat hij lid van het Regent-
schap zou worden, in plaats van zijn broeder
Prins Nikolaas, doch het was wel te verwach-
ten, dat hij zich met die rol niet zou tevreden
tellen Er werd ook gemeld van pogingen
tot verzoening met Koningin Helena,
Reeds Maandag kwam echter het bericht,
dat de Kamer en Senaat de troonafstand van
Prins Karel en zijn verbanning uit Roemenie
hebben herroepen en hem daarna tot Koning
hebben uitgeroepen. Zijn zoontje werd daar-
bij weer gedegradeerd tot troonopvolger.
In de laatst verloopen jaren heeft de nu tot
Koning uitgeroepen Karel II meermalen ge-
tracht weer in het land te komen, doch tot nu
toe, was het niet gelukt voldoende contact te
krijgen. Hij had evenwel in het land steeds
een grooten aanhang en uit het snelle verloop
waarmede thans de staatsgreep voltooid is,
blijkt wel, dat thans alles goed was voorbereid.
De Times schrijft naar aanleiding van prins
Carol's terugkeer naar Roemenie, dat zijn
terugkeer verwacht en door velen verlangd
werd, en dat de ieden van den regentschaps-
raad op zijn komst waren voorbereid.
Verscheiden vooraanstaande politici waren
aanhangers van Carol en het leger heeft zijn
sympathie met den prins nooit onder stoelen
of banken gestoken. Binnen een paar uur was
het duidelijk, dat dit ultra moderne dynastieke
drama, waarin een vliegtuig en een auto deel
hadden, niet zou eindigen met een prozaische
benoeming van den ex-kroonprins tot lid van
den regentschapsraad.
De leider der Boerenpartij drong er terstond
bij Manioe op aan, den prims te steunen, maar
Manioe vond dit onfatsoemlijk tegenover de
regenten, waaraan zijn regeering trouw had
gezworen. Aan dit bezwaar werd spoedig tege
moet gekomen door het aftreden van de regee
ring en de vorming van een nieuwe regeering,
bestaande uit een politieke combinatie van
Boeren en nationalisten,
De „Times" meent, dat het koningschap van
Carol wordt toegejuicht door de Boeren, het
leger en zelfs vele Ieden van de oppositie. Dat
Manioe zich schikte in Carol's terugkeer, is
zeer begrijpelijk, aangezien de coalitie, waar
op de regeering steunde, allerminst stevig was
terwijl een economische crisis het aanzien der
regeering ondermijnde.
De raad der regenten was zijn gezag kwijt
en ieder oagenblik kon er een gevaarlijke cri
sis uitbreken. Dat voorspelde weinig goeds
voor de veiligheid van den staat, die zich
bovendien de vijandigheid van de Sowjet-repu-
bliek op den hals had gehaald.
De Times" meent, dat nu zal kunnen blij-
ken, of Manioe en de andere politieke leiders
met beleid hebben gehandeld door prins Carol
met al zijn fouten, maar tevens zijn goede
kwaliteiten, te accepteeren. Ondamks zijn es
capades, of misschien juist daardoor, heeft
Carol zeer veel aanhangers. Het volk riep in
dezen troebelen tijd instinctmatig om een per-
soonlrjkheid en een persoonlijkheid is Carol
wel.
In andere landen mag tegen deze dynastieke
verandering geen veoroordeel bestaan. Het
is het werk van de Roemeensche leiders, die
hun vaderland liefhebben en men moet nu alle
voordeel opscherten tot er resultaten komen
van de wonderlijke verandering in Roemenie.
Koning Carol II heeft Zondagmiddag in de
Nationale Vergadering, die hem uitriep tot
rechtmatig koning, den eed op de Grondwet
afgelegd. Toen koning Carol II zich van het
paleis naar het Huis van Afgevaardigden be-
gaf, werd hij op weg daarheen door het pu-
bliek op enthousiaste wijze begroet.
Mironescoe ontving Z. M. namens de regee
ring, terwijl tot de aanwezigen behoorden de
Ieden van het Corps Diplomatique.
Spaanschen Grande, die, naar het leek, op
het punt stond uit de lijst te stappen om
een van ons uit te dagen, en Kolonel Don
Juan zelf was opvallend. Blijkbaar had
onze qastheer al zijn bezittingen uit Cuba
naar Fngeland mee genomen.
,,Heeren", zei hij, toen wij binnenkwa-
men, ,,gaat zitten en maakt het u gemak-
kelijk. Alles, wat ik in dit huis mijn eigen-
dom noemen kan, stel ik bij dezen geheel
te uwer beschikking". Onder het spreken
trok hij twee „dekstoelenrieten lig-
stoelen met houders voor glazen in de
armleuningen, naar het raam. Het zien
van die stoelen verplaatst me opeens naar
Engeland naar de Antillen, waar ze onge-
twijfeld op de veranda van de hacienda,
die het eigendom van onzen gastheer ge
weest was, hadden gestaan.
Harley en ik gingen zitten, Kolonel
Menendez liet zich, met een verontschul-
digend gebaar, neer op een lage, met leer
bekleede rustbank.
,,Ik moet voor mijn gezondheid een paar
uur per dag liggen". zei hij bij wijze van
uitleg. „Ik hoop, dat u me mijn schijn-
bare onbeleefdheid niet kwalijk neemt".
,,Maar m'n waarde Kolonel zei Har
ley, ,u verontschuldigt u over iets, dat
geen verontsChuldiging behoeft. Ik ben
ervan overtuigd, dat wij uw gewone siesta
onderbreken, alleen om de onpleizierige
quaestie te bespreken, die ons in dit
tengewoon pleizierige milieu gebracht
heeft. Laten we verstandig zijn en de be-
spreking tot... bijvoorbeeld tot na het
middagmaal uitstellen
,,Nee, nee! Nee, nee!" protesteerde de
Kolonel met een nadrukkelijk gebaar van
zijn rechterhand. ,,Daar hebben we Pedro
al met de koffie en de Curasao... een
soort, die u niet kent, maar die ik u kan
recommandeeren".
TER NEUZEN, 11 JUNI 1930.
R. H. B. S.
Bij Kon. besluit zijn benoemd aan de R. H.
B. S. te Ter Neuzen tot leeraar J. Kok en tot
tijdelijk leerares mej. W. A. Zijlstra, beiden
thans tijdelij'k als zoodanig werkzaam.
LANDDAG VAN DEN CHR. N. W. B.
De gisteren alhio-r, op de weide van den heer
C. van Langevelde aan de Kerkhoflaan, van-
wege de afdeeling Ter Neuzen van den Chr.
Nat. Werkmansbond gehouden landdag kan
goed geslaagd genoemd worden. Zij werd door
ongeveer 500 personen bezocht, die onder het
beluisteren der sprekers aangenaam verpoos-
den in .de vrije natuur.
Het feest werd opgeluisterd door het Chr.
muziekgezelschap „Hosanna" uit Axel.
Overeenkomstig de vroegere vermelding
traden als sprekers op de heeren: M. P.
Meeuisen, voorzitter van den ring, Ds. Wil-
schuit te Rilland-Bath, de heer Broen, bonds-
propagandist te Enschede, Ds. Raam? te Kloe-
tinge, Ds. Vrijlandt te Biervliet en de heer
Dek te Sluiskil.
RIJKSPOSTSPAARBANK.
Gedurende de maand Mei werd aan het post-
kantoor alhier op spaarbankhoekjes ingelegd
19.078,83 en terugbetaald 15,843,15; der-
halve meer ingelegd dan terugbetaald
f 3235,68.
Het aantal nieuw uitgegeven boekjes be-
droeg 17.
Door tusschenkomst van dit kantoor werd
ter Directie op staatssohuldboekjes afgeschre-
ven nominaal 1000.
Tot aankoop van Nationale Schuld ten be
hoeve van inleggers werd uitgevoerd 1 order,
tot een nominaal bedrag van 400.
LANDBOUWSCHOOL TE SCHOONDIJKE.
Onder groote belangstelling van ouders en
vertegenwoordigers der landbouworganisaties
vonden vorige week de openbare overgangs-
en eindlessen van bovengenoemde school
plaats.
Bevorderd werden: van de le naar de 2e
klasseP. Beun, St. Kruis; H. I. Cysouw en
A. P. de Putter, Cadzand; P. Dekker, Retran-
chement; W. Dieleman en S. van Hoeve, Bier
vliet; P. M. Meeuwse, Sluis; J. V. E de Mil-
liano, Waterlandkerkje; J. P. Quaak, J. B. A.
Risseeuw, F. J. v. Rosevelt en J. F. v. Rose-
velt, Schoondijke en P. Quaak, IJzendijke.
Van de 2e naar de 3e klasse: A. G. Ccmtant
en A. A. de Zwart Wzn, Schoondijke; D.
Quaak C.Mzn., J. C. Risseeuw. A. A. de Zwart
Izn. en P. Luteijn, Zuidzande; D. Quaak M.Jzn.
IJzendijke, A. S. van Strien, Groede en P. J.
Risseeuw, Retranchement.
Van de 3e naar de 4e klasse: R. G. Barbe,
Philippine; H. J. Brakman, Oostburg; H. M.
Brakman, Schoondijke; J. Donze, Groede, A.
B. de Groote, B. A, de Groote en J. C. Ver-
planke, Biervliet; P. H. de Ridder, Retran
chement en Z. C. Risseeuw, Zuidzande.
Het einddiploma werd verworven door: A.
C. Barche, Hoofdplaat; J. J. de Bruijne, Re
tranchement; A. J. Lako, Breskens: P. Maen-
hout, Oostburg; C. M. Quist, IJzendijke; V. N.
Voerman, Philippine; J. M. de Zwart, Schoon-
dgke; J. I. Masclee, Zuidzande; J. J. Leen-
houts, Biervliet en J. Risseeuw Jr., Cadzand.
De diploma's werden met een woord van
gelukwensch uitgereikt door den Voorzitter
van het Schoolbestuur, den heer A. Mijs,
welke ouders en oud-leerlingen met klem op-
wekte propagandisten voor de school te wil-
len zijn.
ZAAMSLAG.
Op 6 Juni slaagde te 's Gravenhage voor
adjunct-commies bij de posterijen, onze
dorpsgenoot, de heer W. van Vessem, t.hans
kantoortoediende bij die instelling te Axel.
Heden slaagde de heer P. Tollenaar aan
de Vrije Universiteit te Amsterdam voor het
candidaatsexamen in de klassieke letteren.
Alhier is gevonden een bankbiljet. In
lichtingen te bekomen bij den gemeente-veld-
wachter J, van Westenbrugge.
KOEWACHT.
Maandag jl. herdacht de duivenmaatschap-
pij „Nieuw Leven" alhier, den dag, waarop
Ik kende de likeur, die hij ons per se wou
laten proeven en die aeschonken werd uit
een breede, ondoorschijnende flesch, een
flesch die onzen Engelschen wijnhande-
laars wel niet bekend zal zijn, inderdaad
niet. Maar de kennismaking viel mee, was
zelfs buitengewoon aangenaam en de siga
ren, die onze gastheer voor deze gelegen
heid liet brengen, licht-bruine miniatuur-
torpedo's in 'n glazen buisje, aesloten met
n merkwaardige^ hoeveelheid lak, verpakt,
waren van een soort, die voor een gewoon
mensch niet te betalen was. Ze overtuig-
den me als ik nog niet overtuigd ge
weest was van 't feit, dat Kolonel Don
Juan Menendez tot het oude ras van
West-Indische planters behoorde, die de
traditie van „Gouden Amerika" jaren lang
in de West hoog gehouden hadden.
Onder het luchtig bespreken van een
paar onderwerpen, die op dat ooaenblik
de publieke aandacht hadden, dronken we
met kleine teugjes onze glaasjes met de
zeldzame likeur leeg. De indruk, dien net
verhaal van den Kolonel den vorigen dag
op ons gemaakt had, vervaagde en toen
Menendez, na een poos geanimeerd praten
zijn vermoeidheid niet langer verbergen
kon en Harley, bij het zien van de donkere
vegen onder de glanzende .bruine oogen,
opstond om weg te gaan, volgde ik dade-
lijk zijn voorbeeld, want ik voelde me op
dat oogenblik allerminst in de stemming
om een ernstige zakelijke bespreking te
houden.
Heeren", zei de Kolonel, terwijl hi),
tegen ons protest in, toch opstond, ,,ik zal
uw raad opvolgen. Ik voel, dat u gelijk
heeft. Tot de ,,thee", om vijf uur op het
terras, zullen we dan maar zeggen.
Harley en ik gingen samen naar buiten.
Onze gastheer' bracht ons tot de open-
slaande deuren en liet ons daar met een
buiging, die in elk ander bespottelijk-
overdreven aangedaan zou hebben, maar
die bij iemand van zijn type gewoon was.
voorbijgaan.
Toen we de stoep naar den tuin afgin-
gen keek ik om,waarom weet ik tot op het
huidige oogenbli]<: nog niet. Maar de in
druk. dien ik op dat oogenblik van den
Kolonel kreeg, zooals hij daar stond in de
schaduw van de veranda, zal ik mijn ge-
heele leven niet vergeten.
De uitdrukking van zijn gezicht was in
die paar seconden geheel veranderd. Nu
leek hij niet meer op den trotschen ridder
van Velasquez en van zijn krachtige,
flinke houding was evenmin iets over.
Met een ruk keerde ik me weer om; mis
schien had hij mijn omkijken niet gezien.
Ik had een gevoel, dat ik iets gedaan
had, dat met 'de wetten der gastvrijheid
in strijd was. Ik had iets gedaan, dat ik
niet had mogen zien. En het resultaat
was een geestestoestand die geen enkel
West-Indisch tooverij-verhaal bij me had
kunnen opwekken.
Een verschrikkeliik voorgevoel overviel
me, de absolute kille zekerheid, dat onze
gastheer een ten doode opgeschreven:
mensch was.
De uitdrukking, die ik op zijn gezicht
gezien had, was niet in woorden vast te
leggen en niet te omschrijven; maar ik had
dezelfde uitdrukking gezien bij menschen,
die door een giftige slang gebeten waren
en die wisten, dat ze nog slechts minuten
te leven hadden. Het was onwezenlijk,
ontzenuwend! In een paar seconden was
de atmosfeer van Cray's Folly, die mij
volkomen veilig en zeker toegeleken had.
opeens vol bedreiging en van beklemmen-
de onrust geworden.
(Wordt vervolgd.
