Laatite Berichten.
DE SCHATGRAVERS VAN ZAANDAM.
OOK TE ABCOUDE EEN VERBORGEN
SCHAT.
EEN DORP IN DE ASCH GELEGD.
UITSLAG VERKOOPINGEN,
AANBESTEDIN GEN, ENZ.
SCHEEPVAARTBEWEGING.
A. C. LENSEN'S STOOMVAART-
MAATSCHAPPIJ - TER NEUZEN
WISSELKOERSEN.
Maandagmorgen is, naar de N. R. Crt.
meldt, men weer met frisschen moed naar de
verborgen schatten beginnen te graven en wel
op twee plaatsen tegelyk.
Op de oude begraafplaats wordt het onder-
aoek voortgezet, vlak naast den kuil, waar
men de vorige week tot op 11 meter diepte
was gekomen en ondanks de aanwijzingen
niets had gevonden.
De tweede plek waar nu gegraven wordt,
ligt op het voormalige terrein van de firma
Ros, of eigenlijk is het de Gedempte Sloot, die
dit terrein van het oude kerkhof scheidde.
Dat thans hier gegraven wordt, geibeurt
niet op aanwijzing van Madame Sylvia, maar
van een derde, die uit belangstelling of mis-
sehien meer nog nieuwsgierigheid, Zondag-
ochtend aan het terrein van de zoo lang-
zamerhand vermaard geworden Zaandamsche
sohatgraverij een bezoek heeft gebracht.
De geschiedenis is desze.
Op een landgoed in Gelderland van den heer
Blaupot ten Cate is een Duitsch ingenieur
bezig te zoeken naar een bron vein mineraal-
water. Hij gebruikt daarvoor allerlei instru-
menten. Hiermee toegerust, zijp de heer Blau
pot ten Cate en zijn ingenieur Zondagochtend
naar Zaandam gekomen.
Volgens de bevindingen van detzen ingenieur
ioopen er wel degelijk onderaardsche gangen,
die op 6 meter diepte liggen, terwyl ook de
mogelijkheid wordt aangenomen, dat er goud
verborgen is.
Op de plaatsen, waar de aanwijeingen vol
gens de wetenschappelijke instrumenten
tier komt dus geen helderziendheid bij te pas
het sterkst zijn, heeft men paaltjes ge-
elagen en daar zal nu worden gegraven.
Ook Madame Sylvia was op het terrein toen
deze ingenieur zijn onderzoekingen deed. Het
eeheen echter wel, dat de man van de weten-
schap niet veel respect had voor de helder-
■iende eigenschappen der Duitsche dame.
De onbekende Spaansche dlchter.
Terwijl de schatgravers te Zaandam nog
steeds vol goeden moed zijn en alle Zaankan-
ters vurig hopen, dat de schat ook inderdaad
voor den dag zal komen, is elders in ons land
schryft het R. Nwsbl. de hoop op een
aorgvuldig begraven schat uit vroeger eeuwen,
welke wellicht voor den dag zou kunnen
komen, voorloopig in rook vervlogen.
Ditmaal betrof het geen Duitsche helder-
■tende, maar waren het twee Spanjaarden, die
naar ons land gereisd waren, omnaar zjj
seiden, het graf van een Spaanschen dichter
te zoeken, die in de omstreken van het plaats-
je Abcoude overleden en ter aarde besteld zou
erjn. Het opmerkelijke is echter, dat de naam
van dien Spaanschen poeet nergens is op te
diepen.
In het kort komt het verhaal van den ver
borgen Abcouder schat op het volgende neer:
Een paar weken geledem kwamen in het
rustig-vriendelyke Abcoude twee Spanjaarden.
Daar deze Spanjolen behalve hun landstaal
slechts een weinig Fransch spraken, ligt het
voor de hand, dat de conversatie met de dorps-
bewoners geen al te vlot verloop had.
Maar juist deze omstandigheid werkte er
toe mede, om aan de meest fantastische ver-
balen voedsel te geven. Spoedig gingen de
vreemdste geruchten door het dorp en de ge-
heele omgeving. Er werd al gezegd, dat er ge-
welven van een oud kasteel ontdekt waren,
dat er in een weiland van een veehouder,
wonende'ih de buurtschap, de ,,Rijke Waver"
genaamd, groote schatten verborgen moesten
liggen en dat de Spanjaarden reeds een hoog
bedrag geboden hadden, om by dien veehou
der in het land te mogen graven.
De geruchten kwamen natuurlijk ook ter
orde van den burgemeester Jhr. C. Dedel, die
een onderzoek instelde. Het bleek inmiddels
dat de Spanjaarden de tusschenkomst van den
Spaanschen vice-consul te Amsterdam hadden
ingeroepen.
Toen den burgemeester Week aldus deci
de Jhr. Dedel ons in een onderhoud mede
dat er geen spionnage of zwendel in het spel
was, liet hij de zaak verder over aan de beide
Spanjaarden en den veehouder P. in de Waver.
Want er was, zooals het vaak met geruch
ten gaat, toch wel iets waars in dat alles ge-
weest.
De Spanjaarden hadden zich inderdaad tot
genoemden boer gewend, die heel vreemd op-
keek van het Spaansche bezoek. De vraag
was, hoeveel de Spanjaarden zouden moeten
betalen, om in P.'s land te mogen graven.
Het antwoord op die zeer onverwachte vraag
werd niet direct gegeven. Eerstens overwoog
de eigenaar van het weiland, dat het toch wel
een zeer eigenaardig verzoek was van die
beide Spanjaarden, om het land te willen op-
graven, teneinde naar het graf van een Spaan
schen dichter te zoeken. En dan was er.ndg
♦en omstandigheid, die den veehouder ietwat
voorzichtig maakte.
De Spanjolen hadden n.l. een Amsterdamsch
advocaat als tusschenpersoon gekozen, om
hun belangen bij den boer te bepleiten. Laatst-
genoemde oordeelde het nu maar het voor-
♦ichtigst, om zich 66k van rechtskumdige hulp
te voorzien en zoo werden dus al spoedig de
onderhandelingen niet meer tusschen de beide
Spanjolen en den veehouder P. gevoerd, maar
tusschen de advocaten der beide partijen."
Inmiddels werd bekend wat wy, hierboven
reeds mededeelden, n.l. dat de naam van den
Spaanschen dichter, welke de beide vreemde
gasten genoemd hadden, in geen enkel boek
te vinden was. Voorts werd verzekerd, dat
het graf vein den onbekenden dichter slechts
een voorwendsel moest zijn, om de ware red en
van het bezoek aan Abcoude niet te behoeven
te noemen; n.l. het zoeken naar een schat,
welke in een weiland in de Rijke Waver ver
borgen moest zijn.
Dat de eigenaar van het bedoelde weiland
niet bereid was voor een hi te lagen prijs aan
de Spanjolen verlof te geven, zijn land te kee-
ren, zal men nu wel begrijpen.
Maar de Spanjaarden bleken niet geneigd,
het gevraagde bedrag te betalen!
Eenige malen kwamen zij nog naar Ab-
eoude, en gingen in den Waver op den gras-
berm zitten, om het weiland te bestudeeren,
maar die studie leidde er niet toe, dat zij hun
bod vertioogden, zoodat de onderhandelingen
♦p het doode punt kwamen en... de „schat"
onaangeroerd bleef.
Toen de Spanjaarden bemerkten, dat een
Nederlandsche boer als hij zich eenmaal iets
heeft voorgenomen, daarvan niet zoo gemak-
keltjk is af te brengen, zijn zjj maar niet meer
naar de groene grasbermen van den Rijken
Waver gekomen en... afgereisd naar het zon-
ndge Zuiden.
Inmiddels laat het zomderling geval de Ab-
•oudenaren niet met rust en zij vragen zich
af 6f er nu wellicht schatten rusten in den
weeken bodem van den aan historie zoo rijken
„Ryke Waver".
Of boer P. op rustige namiddagen, als het
dagwerk aan den kant is, wellicht zelf de
spade in den grond steekt, en onder het ge-
not van zijn pijpje tabak, meesmuilt: „Dat
graven kan ik in mijn eigen grond veel beter
dan die Spanjolen"
EEN WERELDREIZIGER.
De 12-jarige scholier E. D. de C. heeft Zon-
dag zijn ouderlyke woning aan de Nieuwe
Parklaan no. 26 te 's Gravenhage verlaten.
Hij nam een fiets mee en 10 en liet een
briefje achter, waaruit kon worden afgeleid,
dat hij een wereldreis ging ondememen. Het
hoofd van den jongen is blijkbaar op hoi ge
bracht door een door hem pas gelezen boek
over een wereldreis.
De commissaris van politie der afdeeling C
in Den Haag verzoekt zijn opsporing, aanhou-
ding en thuisbrenging. De knaap is in het be-
zit van een paspoort, waarop ook het portret
van zijn moeder staat. Hij is weggegaan op
een heerenfiets, merk Fongers, is klein van
postuur, draagt vermoedelijk een bril, heeft
blond haar, blauwe oogen, gezonde kleur.
Kleeding: gryize pet, gabardine regenjas, pof-
broek, bruine moliCres, sportkousen, rugzak
met inhoud.
Weer thuis.
Intusschen is de jongen Maandagnacht 12
uur de ouderlijke woning in de Nieuwe Park
laan in Den Haag weer binnengestapt. De
wereld was hem allerminst meegevallen en
hij had zeer goed aan den lijve ondervonden
het verschil tusschen fantasie en werkelrjk-
heid. Intusschen had hij het toch nog gebracht
tot Antwerpen. Daar heeft hij zijn fiets ver-
kocht pm aan geld te komen voor de terug-
reis naar Den Haag per trein.
De politie was tevoren reeds op de hoogte
gesteld door reizigers, die den jongen in den
trein ontmoet hadden. Men was dus thuis ook
op zijn komst voorbereid. Of hij daar ontvan-
gen is met luid gejuich of een pak voor zijn
broek, vermeld de historie niet.
EEN WAARSCHUWING.
De commissaris van politie te Schiedam
waarschuwt uitdrukkelyk belanghebbenden bij
het aanknoopen van handelsrelaties met E. A.
van Kouteren, handelende onder den naam
Holland Tobacco Trade Publishing Comp.,
welke niet is ingeschreven in het Handels-
register, wonende en zoogenaamd kantoor-
houdende te Schiedam, Aleidestraat 127, de
grootste voorzlchtigheid in acht te nemen en
geen voorschot te geven op de kosten van te
plaatsen advertenties in een door hem uit te
geven visscherijlboek. De verachijning daarvan
wordt telkens en telkens uitgesteld en niet
onmogelijk is, dat de uitgifte evenals die van
een zoogenaamd zuivelboek, waarvoor vroe
ger door eenzelfde persoon advertenties wer
den aangenomen en waarvan de kosten ge-
deeltelijk vooruit moesten worden betaald,
nimmer zal plaats vinden.
STATIONSIDYLLE TE DRIEBERGEN.
Het ldppetje van den chef.
De stationschef te Driebergen houdt kip-
pen. Dat is op zichzelf niets bijzonders. Maar
hg heeft wel byzondere kippen, want des
avonds gaan zij niet in hun nachtverblijf, zoo
als dat een fatsoenlyke kip betaamt, maar zij
zetten zich neer in hooge boomen achter het
station hoe hooger hoe liever. Ook des win
ters. En dan kan men silhouetten tegen den
nachtelyken hemel tusschen de kale takken
zien afsteken.
Doch ook dit is nog niet zoo byster byzon-
der. Er zijn meer kippen, die dergelijke al
lures hebben. Zij leven boven hun stand. Dat
hebben ze van de menschen afgekeken.
Maarde chef heeft ook krielklppen; dat
zijn de kleine kippetjes, die, om het zoo uit te
drukken, op een kinderkaartje zouden kunnen
reizen. En nu komt het.
Op een mooien Mei-morgen van het jaar
1929 kwam het krielhaantje met een zijner
haremdames heel parmantig het perron op-
stappen. Beide inspecteerden daar een bloe-
menbak, die voor het bureau van den chef in
een vensterbank is aangebracht en waarin ver-
schillende planten groenden, groeiden en
bloeiden.
Het personeel begon al te denken aan
„Stations-inspectie"! Maar men had het mis.
Op geheimzinnige wijze werd tusschen de
planten een nestje gemaakt, een klein wit
eitje werd er in gedeponeerd en in alle stilte
vertrok het paartje dus zonder gekakel
als wilden ze 't geheim houden. Twaalf dagen
lang iederen ochtend prompt v66r de komst
van trein 3751 werd het aantal eieren met 66n
vermeerderd en het eerst nog onaanzienlyke
nest werd langzamerhand verfraaid en ver-
beterd, zoodat het er recht knusjes begon uit
te zien.
Toen ons kippetje het welletjes vond, zette
zij zich met breed gebaar op haar pijrcelein-
witte eitjes en begon te broeden. Dat er alle
dagen zoo'n kleine 150 snel- en personen-
treinen, goederentreinen, gillende losse loco-
motieven langs haar heen daverden 't deer-
de haar niet in het minst. Trouw bleef zij 21
dagen op haar post, niet denkend aan over-
uren of aan art. 91 A. R. D.
't Was een bezienswaardigheid van het sta
tion; de vaste reizigers, die in het geheim
waren genomen, kwamen geregeld even
kijken, doch het personeel, dat schik in het
vreemde geval had, bewaakte het diertje en
haar toekcmstig kroost met toewyding en
liefde. De chef zelf hield natuurlijk ook een
oog in het zeil, want als hij aan zijn schryf-
tafel gezeten was, zag hij niet alleen de kleur
van de blokvensters, maar als hij op zij keek
kon hij daar door het venster zijn klein, dap
per kippetje zien zitten.
Toen de tijid verstreken was, kwamen er 12
kleine, donzen kuikentjes te voorschijn. Moe
der kip vloog naar beneden en haar kroost
liet zich eveneens naar beneden fladderen.
Alle kwamen heelhuids op den beganen grond
en toen „tok-tok-tok" in optocht naar de
groene weide achter het station.
We schryven thans Mei 1930. Het kippetje
heeft haar oude broedplaats weer opgezocht
en zit opnieuw tusschen de bloemen op de
vensterbank voor het raam van den bureau-
chef en zorgt voor vermeerdering van haar
soort.
Wie durft er nu nog beweren, dat er in het
spoorwegbedrijf geen poezie zit? vraagt
„Spoor- en Tramwegen". Als je het maar
weet op te merken, en te waardeeren!
UIT DEN GEMEENTERAAD VAN
SLEEN.
Men meldde uit Sleen aan de N. R. Crt.:
In de vergadering van den gemeenteraad
is het tot een emstig tumult gekomen, waar-
bij de gemeente-secretaris, de heer Groten-
huis, met het raadslid Vos handgemeen wer
den. In bespreking was de kwestie omtrent
door den heer Vos genoten steunuitkeering.
De heer Vos had in een vorige raadsvergade-
ring meegedeeld, dat op de betreffende steen-
lijsten zijn handteekening vervalscht was. De
burgemeester had een justitieel onderzoek
aanhangig gemaakt, dat evenwel gestaakt was
omdat de heer Vos zijn bewering had inge-
trokken en de voorzitter overtuigd was dat
er een vergissing was gemaakt. De heer Vos
deelde zelf mee, dat hij steunbedragen, die hij
aanvankelijk gebeurd zou hebben, ten gemeen-
tehuize had terugbezorgd, en riep daarby den
secretaris als getuige op. Deze zou gezegd
hebben, dat de heer Vos gelyk had, het geld
terug te brengen. De secretaris daagde hier-
na den heer Vos uit, deze zelfde uitleg buiten
de raadsvergadering te geven. De heer Vos
stond op, evenals de secretaris, waarna laatst-
genoemde het raadslid beetgreep en een ver-
woede worsteling ontstond. De secretaris bleek
sterker dan het raadslid en kreeg dezen on
der de knie. Men trapte, beet en sloeg elkaar,
zoodat de beide vechtenden bloedend verwond
werden en vol blauwe plekken zaten. De
echtgenoote van den secretaris, die op de pu-
blieke tribune aanwezig was, greep een glas
water van den voorzitterstafel en wierp dit
den heer Vos in het gezicht. Enkele raads-
leden gelukte het tenslotte de vechtenden te
scheiden, waarop de vergadering door den
voorzitter werd geschorst. Na afloop verwe-
ten eenige raadsleden den secretaris dat hij
door zijn uitdaging aanleiding tot dit tumult
had gegeven.
DE OPSTANDIGE BOEREN IN DE PALTS.
De boeren, die dezer dagen te Germersheim
in de Palts zoo'n dreigende houding hebben
aangenomen en gezworen hadden in het stadje
te blijven totdat de Beiersche regeering hun
eisch had ingewilligd, zijn ten slotte toch maar
weer huistoe gegaan. Gewone boeren waren
het niet, maar wijnbouwers, z.g. „hybriden-
bouwers" die een uit Amerika ingevoerden
wijnstok hebben aangeplant. Daarover kwa
men zij in conflict met het ,,Winzerverband",
't welk de regeering te Miinchen wist te be-
wegen den aanplant van de ,,hybriden" te ver-
bieden. De wijnbouwersbond beweert n.l., dat
in den ge'importeerden wijnstok veel wijnluis
voorkomt, 't geen de hybriden-bouwers ont-
kennen. De hoofdzaak zal wel zijn dat de
bond den wijn van de hybriden, die niet zoo
goed van hoedanigheid is als de inheemsche,
wil weren en dat de dissidenten er hun voor-
deel in zien dezen te verbouwen, omdat hij
grooter beschot gee ft.
De ontevreden boeren zijn nu wel voorloopig
weer van de baan, maar hebben gedreigd terug
te zullen komen als hun eisch, om het verbod
in te trekken, niet spoedig gevolg wordt ge
geven.
HET OPSPOREN VAN MISDADEN.
Chiappe, de prefect van politie te Parrjs,
heeft aan Tardieu, den minister-president,
een voorstel gedaan (dat deze reeds heeft
goedgekeurdtot instelling van een commissie
van wetenschappelijke menschen, chemici, ge-
neeskundigen, farmaceuten e.a., op wier dien-
sten een beroep zal worden gedaan bij het
opsporen van misdaden (bloedonderzoek, enz.)
Het is tydens de instructie van de zaak-
Almazian, den Armenischen kleermaker te
Parfls, die er van werd beticht een moord te
hebben gepleegd en het lijk in een koffer te
hebben geborgen, opnieuw gebleken hoe ge-
vaarlijk dicht een ten onrechte verdachte bij
de guillotine kan komen.
De door Bertillon gestichte afdeeling der
Parijsche politie, die met het identificeeren
van misdadigers is belast, zal nu geheel wor
den gereorganiseerd op een wjjze, die het be-
gaan van vergissingen by identificatie wel-
haast onmogelijk moet maken. Aan het hoofd
van het identiteits-departement wordt profes
sor Sannie geplaatst, een jongeman van drie-
en-dertig jaar, die ook de leider is van de labo-
ratoria van het nieuwe kanker-instituut te
Pargs.
EEN ERNSTIG AUTO-ONGELUK.
Vier leden van een gezin, moeder, vader,
dochter en grootmoeder van vaderszijde zijn
by Waterfield in hun auto gedood, toen deze
op een autobus reed.
ZIJN BROERTJE DOODGESCHOTEN.
In een gemeente bij Teschen in Silezie heeft
een 13-jarige jongen, zoon van een treincon-
ducteur, zyn 9-jarig broertje tyidens de af-
wezigheid der ouders, na een twist over het
schillen van aardappelen, met een revolver
van zgn vader doodgeschoten. Het merk-
waardige van het geval is, dat het wapen niet
kon worden gevonden, ofsdhoon de jongen be
weert, dat het het eigendom van zijn vader is.
De vader beweert nooit een revolver te heb
ben bezeten.
AAN EEN ERNSTIG GEVAAR ONTSNAPT.
Dr. Rintelen, de bekende Oostenrijksche
christen-socialistische politicus en gouverneur
van Stiermarken is Zondagavond, dank zy de
tegenwoordigheid van zijn chauffeur, aan een
emstig gevaar ontsnapt. Dr. Rintelen keerde
uit Eibiswald naar Graz terug. Te Heimschuh
hadden onverlaten een groote boomstam over
den weg gelegd. Op het laatste oogenblik
ontdekte de chauffeur de hindernis en' wist
nog tijdig te stoppen. De gendarme van het
dorp is er intusschen in geslaagd spoedig de
daders van dit wanbedrijf op te sporen en
achter slot en grendel te zetten. Het bleken
de zoon van een boerenaribeider en een losse
knecht te zijn uit Heimschuh, die him euvel-
daad reeds bekend hebben.
EEN GEHEIMZINNIGE DOOD.
De politie te Manchester onderzoekt op het
oogenblik de geheimzinnige zaak van het by
een dorp buiten Manchester gevonden iyk van
een vrouw van ongeveer veertig jaar. Zy, was
slechts gekleed in een japon en zeer weinig
ondergoed en zonder kousen en schoenen. De
voetzolen waren schoon, zoodat het lyk wel
licht naar die plaats gebracht is. Er is geen
enkel spoor van een gewelddadigen dood ge
vonden. Er hing alleen een eigenaardige zoe-
tige lucht om het iyk, maar hiet van chloro
form.
- .uolV
VREESELIJKE MISDAAD VAN EEN
KRANKZINNIGE.
In het dorp Mundelstrup in Jutland heeft
de vrouw van een veehandelaar, die vroeger
af en toe in een krankzinnigengesticht was
verpleegd, doch als genezen ontslagen was,
haar 2 zoons in den ouderdom van 10 en 12
jaar met een bijl doodgeslagen en vervolgens
met een keukenmes de keel afgesneden.
Daama trachtte zy zich zelf het leven te be-
nemen door zich met het mes wonden in den
hals en in den arm toe te brengen. Haar man
kwam echter thuis en vond haar bewusteloos.
Zij werd terstond naar een aiekenhuls ver-
voerd en toen zy bygebracht was, bleek, dat
zy zich haar gruwelyke daad in het geheel
niet herinnerde.
HOE OUD IS ONZE PEN?
Wanneer is de pen, waarmee wy tegen-
woordig schryven, in de mode gekomen? Een
Engelschman, Wise genaamd, kwam in 1804
op de gedachte, stalen pennen te vervaardi-
gen, in plaats van de ganzenveer, welke toen
algemeen gebruikt werd.
Weliswaar maakte een Franschman, The-
veirot, in 1790 reeds zoogenaamde „eeuiwige
pennen" van geel koper, maar die waren zoo
bewerkelijk, dat ze ongeveer tien gulden per
stuk kostten. Het is niet onmogelijk, dat de
Franschen, die ten tyde der revolutie naar
Engeland vluchtten, daar him proeven tot het
vervaardigen van metalen pennen voortzetten
en op die manier Wise er opmerkzaam op
maakten.
DWAZE VROUWENMODE.
De Sunday Express had zich aan het hoofd
gesteld van de beweging tegen de lange rok-
ken die stoffenfabrikanten en modeteekenaars
aan de vrouwen wilden opdringen. Zy ver-
klaarde dat de samenspanning aan het mis-
lukken was. „Lady Duff Gordon heeft haar
gedood, toen zij in een protest-vergadering
van vrouwen te Londen zeide dat zij liever
broeken aan zouden trekken dan tot lange
rokken terug te keeren".
Hetzelfde blad stelt de vraag wat het lot
van den „zelfmoord-hoed" zal zijn, het nieuwe
model, dat vrouwen het gezicht naar opzij
aan weerskanten beneemt en, gelijk wij reeds
gemeld hebben te Londen al ongelukken bij
het oversteken van den ryiweg heeft veroor-
zaakt. Er zijn modellen die gemaakt worden
met echte oogkleppen, gelyk de ooren van een
spaniel, en dit type is zooveel te gevaarlijker,
omdat bestuurders van auto's niet zoo gauw
begrijpen dat de draagsters van zulke hoeden
niet opzij kunnen zien.
Een medewerker van de Sunday Express
heeft een uur lang vrouwen op het drukke
punt by Hyde Park Comer gadegeslagen. Dit
is een van de gevaarlijkste punten van Lon
den.
Zijn slotsom is, dat vrouwen met kleine hoe
den zonder gevaarlijke randen, zoogenaamde
skull caps, veilig overstaken. Maar toen
kwam er een vrouw aan met een hoed van het
nieuwe model. Het leek een aardig hoofddek-
sel en de draagster ervan keek opgewekt. By
den trottoirband begon haar gezicht echter
een zorgelijke uitdrukking aan te nemen. Zij
weifelde eerst een oogenblik en rende toen
naar een vluchtstoep toe. Een taxi die aan
haar rechterzijde aankwam en die zy niet had
kunnen zien, remde met een gierend geluid en
de bestuurder pakte even uit. De „vrouw
met den hoed" was veel te geagiteerd om dat
te hooren. Zij moest een tweede vluchtstoep
bereiken, alvorens zij naar het trottoir aan de
overzyde kon oversteken. By dezen laatsten
overtocht scheelde het slechts een haar, of een
driewieler met een kist voorop had haar aan-
gereden. Zy bereikte echter goed en wel,
maar geheel ontdaan met haar hoed den an-
deren kant.
AFBROKKELENDE ROTSEN.
Het onafgebroken regenachtige weer heeft
de Kilchenstock in het Hausstockmassief bij
Glarus, waarvan reeds in November 1928
stukken rotszyn afgebroken, opnieuw in be
weging gebracht. Een groot stuk rots heeft
het dal versperd. Er zijn militairen gezonden
om maatregelen te nemen.
MOOIE VANGST.
In den Tiergarten te Berlijn botste een
auto tegen een vrachtwagen. Toen een
Schupo-agent proces-verbaal wilde maken
vluchtten alle 5 inzittenden van de auto.
Waarom, bleek onmiddellyk, want de auto
was gevuld met zijden stoffen, kleedingsfuk-
ken, sigaren en likeuren en de auto zelf was
gestolen en voor een inbrekerstocht benut.
Na een jacht door den Tiergarten en tenslotte
over de daken van eenige huizen slaagde men
erin hen te arresteeren.
JEUGDIGE SLACHTOFFERS VAN
SERUMBEHANDELING.
Een aantal zuigelingen te Lubeck zijn, naar
Wolff meldt, het slachtoffer geworden van de
(blykbaar verkeerdebehandeling met het
anti-tuberculose-serum van Calmette, waar
van de onschadelijkheid door medische auto-
riteiten werd vastgesteld.
Het serum werd bij zuigelingen van 110
dagen oud aangewend, met de bedoeling, dat
zij onvatbaar zouden worden- gemaakt voor
tuberculose tering
Op eenstemmig besluit van den gezondheids-
dienst te Liibeck werd aldaar eenigen tijd ge-
leden dit procede van Calmette ingevoerd.
Nadat echter het serum aan 246 zuigelingen
was toegediend, zyn er van die kindertjes
23 ziek geworden en reeds 13 gestorven.
Daar nog verdere sterfgevallen te verwach-
ten zijn, is de opwinding onder de bevolking
der stad nog zeer groot. De bladen bevatten
tal van treurige bijzonderheden over het ster-
ven der kinderen. Het treurigst is wel het
geval van een echtpaar dat na 17 jaar te zyn
getrouwd, het langverwachte kind kreeg. Dit
kind was een van de eerste slachtoffers.
De gezondheidsdienst heeft natuurlijk da-
delijk het stopzetten der Calmette-behande-
ling te Liibeck gelast en een circulaire doen
verspreiden, waarin alle betrokken ouders
worden uitgenoodigd, bij ziekteverschijnselen
van met het Calmette-serum behandelde zui
gelingen onmiddellijk een arts te waarschu-
wen.
De grondstof voor het serum is uit Parijs
betrokken. Prof. dr. Deiche, die de cultures
te Liibeck samenstelde, legde in een zitting
van den gezondheidsraad de verklaring af,
dat van een abuis, of een onjuiste toepassing
van het serum, of een vergissing bij het ver-
zenden der cultures te Parijs absoluut geen
sprake is.
Men is thans bezig, de oorzaak der ziekte-
gevallen vast te stellen.
Te Lubeck is Maandag een zeer druk be-
zochte protestvergadering gehouden tegen het
gebruiken van het serum van dr. Calmette bij
de behandeling van zuigelingen. Zeer vele
ouders van behandelende kinderen waren ver-
schenen. Het woord werd het eerst gevoerd
door den ingenieur, wiens kind door de behan
deling is overleden, daama volgde een advo
caat, die de juridische zijde van de aangelegen-
heid besprak.
Het grootste deel van de gemeente Tatkacsi
in het graafschap Veszprem is door een brand
vernield, die waarschynlyk door kwaadwillig-
heid is ontstaan. Toen het eerste huis Maan-
dagochtend in brand geraakte, woedde er een
orkaan, waardoor het vuur binnen een half
uur tweehonderd huizen, die een twee kilo
meter lange straat vormen, in vlammen ston-
den. De brandweer, die uit 20 naburige ge-
meenten was komen aanrukken, stond mach-
teloos, daar zy door de hitte het vuur niet
kon bereiken. Ook kerk, raadhuis en andere
gemeentelyke huizen werden in de asch ge
legd. 1500 menschen zyn dakloos. Alleen het
postkantoor is blijven staan. Eerst 's middags
slaagde men er in het vuur te beperken. De
uitblussching der puinhoopen zal ten minste
nog twee dagen duren. In de geheele omgeving
heeft de politie het autoverkeer stopgezet en
de automobielen gerekwireerd voor het red-
dingswerk. Men spreekt van doOden en ge-
wonden, doch daaromtrent staat nog niets
vast.
VERBRAND.
Te Fertoehomok by Oedenburg zyn by een
brand een vrouw met haar zoon van 14 jaar
en twee jongere kinderen bedolven onder een
instortend dak. Zij zyn alle vier gestikt of
verbrand. In het dorp zyn vyftig huizen met
schuren enz. in den asch gelegd, waardoor
zestig gezinnen dakloos zijn.
DE REUZENTEMPEL VAN UBIRAJARA.
Men heeft thans een wonderwerk van In-
diaansche bouwkunst grondig bestudeerd.
Het betreft de zg. groot Ubirajara in het Bra-
zillaansche district Ceara, men. heeft hier ech
ter niet te doen met een grot in den waren
zin des woords, maar met een reuzentempel
der Toepi Indianen, die toen Amerika door
de Europeanen werd ontdekt, het geheele
kustgebied van Brazilie bewoonden. Dit is de
grootste van alle Indianentempels, die bekend
zijn. De tempel is meer dan 1000 meter lang
en 300 meter breed. Hij heeft een koepel van
20 meter hoogte. In den tempel vindt men
12 groote en tal van kleinere zalen. Boven-
dien vindt men er een vijver in, waarboven
een gewelf is geconstrueerd van 100 meter
hoogte. Voor den ingang rust op twee rots-
blokken een groote steen, die wanneer men
er op slaat een ver in den om-trek hoorbaar
geluid geeft. Waartoe die steen werd gebruikt
is nog niet bekend.
OPGRAVIN GEN IN UR.
Indrukwekkende Babylonische tempel
gevonden.
Volgens mededeeling van prof. Garstang
over zijn opgravingen van Jericho, enz., eou
de historiciteit van de feiten uit Jozua en Rich-
teren blijken: Engelsche bladen geven th«n«
weer berichten van het graven in het oude
Ur der Chaldaeen, Babylonie dus. Volgens
het boek Genesis heeft daar de aartsvader
Abraham gewoond, op den rechteroever van
de Euphraat. Het is de plek, waar men onder
de overblyfselen van den z.g. muur van Nebu-
kadnezar eenige aardlagen en sporen van drai-
neering gevonden heeft, waaruit men con-
clusies ten aanzien van den zondvloed getrok-
ken heeft. Er is nu een andere ontdekking
gedaan. Naar de heer C. Leonard Woolley
in de .Times" schrijft, is er pas (op het nip-
pertje, vlak v66r het sluiten van het graaf-
seizoen einde Maart) nog een groote en zeer
indrukwekkende tempel ontdekt, blykens de
inscripties een stichting van Nebukadnezar
van Babel. De resten zijn buitengewoon goed
geconserveerdmuren van gebakken steen,
die nog tot zes a zeven meter hoog zyn, of-
schoon zy veel hooger geweest moeten zyn.
Uit de inscripties biykt verder, dat Nabonetus
van Babel omstreeks een halve eeuw na Nebu
kadnezar den tempel heeft verbouwd.
Het grondplan is merkwaardig. Aan 66n
zyde loopt over de geheele lengte een breede
gang, waarin deuren geweest zijn aan het
begin en het eind. Er is een voorhof en een
pronaos", daarachter het eigenlyke heilig-
dom met nog een vertrek er achter. Ook zyn
er sporen van een trap gevonden. De muren
aan de buitenzijde zyn van gebakken steen,
de binnenmuren van leem met zuilen van ge
bakken steen, waaromheen blykbaar een hou-
ten betimmering gezeten heeft; midden in den
pronaos een zware zuil, die het dak droeg.
In den voorhof stond een zuil, die door Nabo
netus is opgericht. De leemen muren hebben
nog een deel van hun bepleistering met kalk
behouden.
Men heeft een dak aangebracht, om de
ru'inen te beschermen. Tegen den volgenden
winter gaat men verder.
Hier is de eenige plaats in Irak, zoo schrijft
sir Leonard, waar men in een Babylonischen
tempel kan staan en een oogenblik vergeten,
dat het een ru'ine is.
EINDHOVEN. Omstreeks half tien had
hedenmorgen een ontploffing plaats in de
mengingsafdeeling van de dynamietfabriek in
het Belgische plaatsje Arendonck. Twee ar-
beiders werden gedood, van wie een een ge-
boren Nederlander uit Hilvarenbeek, die ech
ter reeds tal van jaren te Arendonck woon-
achtig was. Een arbeider werd licht gewond.
De materieele schade schynt niet heel groot
te zijn, wyl geen brand uitbrak.
M3DDELBURG.
Heden werd door Gedeputeerde Staten aan-
besteed het maken van neerklapbare zee-
einden in de laagwater- en middentybruggen
aan den steiger te Walsoorden, benevens het
verhoogen van het laagwaterplankier. Raming
15.800.
Ingeschreven werd door de heeren: L. P.
Korstanje en M. Hoogesteger te Wemeldinge
voor f 16.400; P. J. de Bourgraaf te Wemel
dinge voor 15.900; P. F. Voet te Klooster-
zande voor f 15.600 en A. van der Straaten Jr.
te Hansweert voor f 15.445.
Van Sluiskil: 20 Mei. Eng. s.s. DASH-
WOOD, 1263, ledig, Tyne.
Van Sas van Gent: 20 Mei. Spaansch s.s.
SABINA, 1297, ledig, Cardiff.
Voor Gent: 19 Mei. Eng. s.s. HEBBURN,
1685, kolen, New-Castle; Eng. s.s. BROOM-
LANDS, 284, pypaarde, Fowey; Duitsch s.s.
DIANA, 725, vlas, Riga; Eng. s.s. HODDER,
421, stukg., Goole; Finsch s.s. IMATRA, 2502,
hout, Xpilla; Estl. s.s. NAUTIC, 1262, pyriet,
La Palice; Eng. s.s. TADORNA, 984, stukg.,
Liverpool; Eng. s.s. CAMBERWAY, 406,
kolen, Goole.
20 Mei. Eng. s.s. BALFRON, 138, ledig,
Londen; Eng. s.s. RUNNELSTONE, 427,
kolen, Hull; Nederl. s.s. ANTWERPEN, 251,
ledig, Londen; Eng. s.s. CHARLWOOD, 600,
kolen, Immingham; Noorsch s.s. RAILA, 3205,
benzine, Batoem.
Van Gent: 19 Mei. Grieksch s.s. AGIOS
GEORGIOS, 2721, ledig, Barry Dock; Eng.
s.s. BRIAN, 606, yzer, Londen; Eng. s.s.
ARUBA, 674, ledig, Goole.
20 Mei. Eng. s.s. WAYPARK, 837, ledig,
Hull; Belg. s.s. REN6, 1544, led., New-Castle;
Eng. s.s. BUSHWOOD, 1298, ledig, Tyne;
Eng. s.s. EASINGWOLD, 603, yizer, Newport;
Noorsch s.s. HULL, 796, ledig, Blyth; Eng. a.s.
HODDER, 421, stukg., Goole; Eng. sjs.
ESTON, 806, ledig, Leith; Duitsch s.s. DIA
NA, 725, ledig, Kiel.
s.s. HELENA in het droogdok te Rotterdam,
s.s. MAGDALEN A in lading te Himango voor
Cardiff.
s.s. TERNEUZEN in lading te Salta Caballo
voor Rotterdam.
Amsterdam, 21 Mei 1930.
bieden laten
Londen 12.08% 12,09%
Berlyn 59,30 59,35
Parijs 9,75 9,77%
Brussel 34,71% 34,73%
Weenen (100 sh.) 35.05 35,10
Vreemd Bankpapier.
Duitsch 59,30 59,35
Fransch 9,73 9,80
Belgisch 6,93 6,96
Oostenryksch (100 sh.) 35,05 35,10
